οὓς ἀπώλεσεν θεός . ἃ δ ' εἰς ἀδελφὴν καιρὸς ἐκπονεῖν ἐμέ , ἅπανθ ' ὑπισχνοῦ νερτέρων δωρήματα . ἴθ | ||
μὴ πτύειν μηδὲ ἀπομύττεσθαι ἔτι διαμένει , τὸ δ ' ἐκπονεῖν οὐδαμοῦ ἐπιτηδεύεται . καὶ μὴν πρόσθεν μὲν ἦν αὐτοῖς |
εἰ μὴ παντάπασι παραλλάττομεν , ἀνάγκη θεούς τε καὶ θεὰς ἐπικαλουμένους εὔχεσθαι πάντα κατὰ νοῦν ἐκείνοις μὲν μάλιστα , ἑπομένως | ||
δύναται ὁ τῶν θαυμασίων θεὸς τοὺς ἐν ἀληθείᾳ καὶ φόβῳ ἐπικαλουμένους αὐτόν . Ἤδη δὲ μετὰ πέμπτην τοῦ πλοὸς ἡμέραν |
γίνεσθαι . εἰ δὲ μὴ , τοὐναντίον δόξομεν κατηγορεῖν τοὺς ἐγκωμιαζομένους ἢ ἐπαινεῖν , ἐλεγχόμενοι παρὰ τοῖς ἀκροαταῖς ψευδόμενοι φανερῶς | ||
ὁ λόγος . σκοπῷ τόξον : μεθέλκων ἑαυτὸν ἐπὶ τοὺς ἐγκωμιαζομένους φησίν : ἐπὶ τὸν σκοπὸν ἐπίτεινον τὸ τόξον . |
ἤδη λαμπρῶς ἐπόθουν , τοὺς δὲ παρόντας πλείω λαλοῦντας ἢ φρονοῦντας εὕρισκον καὶ οὐδαμῶς τὸ τοῦ Περικλέους ἀγαθὸν σώζοντας . | ||
κατὰ τοὺς ἰδιωτικοὺς βίους πρᾴως προσενεκτέον τοῖς οἰκέταις τοὺς εὖ φρονοῦντας . ἡ γὰρ ὑπερηφανία καὶ βαρύτης ἐν μὲν ταῖς |
ἐλαφρὸν ] ῥᾴδιον ὅστις ] ἐκείνῳ ὑπάρχει πημάτων ] συμφορῶν πράσσοντας ] πάσχοντας ἤγουν τοὺς κακοπραγοῦντας ἠπιστάμην ] ἐγίνωσκον ἀρήγων | ||
Τοὺς δὲ πλησιάζοντας , καὶ πολλῷ μᾶλλον τοὺς ἀφειδέστερον τοῦτο πράσσοντας , ἐπιμελέστερον ἑαυτῶν προνοητέον , ἵνα ὡς ὅτι ἄριστα |
πλουσίοις τῶν τε κινδύνων καὶ τῶν ἀναλωμάτων , ὡς εἶδεν ἀγανακτοῦντας αὐτούς , δι ' ἑτέρου τρόπου τήν τ ' | ||
σοι , τοὺς δ ' εἰ μὴ τῶν ἀρχόντων ἄρχοιεν ἀγανακτοῦντας διὰ τῶν τὰ παρ ' ἐκείνων ἐν παραβύστῳ πραττόμενα |
μεγαλοφίλους καὶ πρακτικοὺς ἀποδείκνυσιν , οὐκ ἐπὶ τοσοῦτον δὲ καὶ εὐδαιμονοῦντας , οὐδὲ ἀκουομένους οὐδὲ μὴν ἐν ταῖς πράξεσι διευημεροῦντας | ||
νῦν λέγω καθ ' ἕκαστον ἐπεξιών , τοὺς μὲν πονηροὺς εὐδαιμονοῦντας καὶ τοὺς πλεονέκτας , ἀγομένους δὲ καὶ φερομένους τοὺς |
ὑπισχνουμένους ὑμῖν ἄνδρας ἀπὸ νουμηνίας , καλόν μοι δοκεῖ εἶναι σῳζομένους ἔνθα βουλόμεθα μισθὸν τῆς σωτηρίας λαμβάνειν , καὶ αὐτός | ||
αἰσθανόμενος τοὺς Κορινθίους πάντα μὲν τὰ κτήνη ἐν τῷ Πειραίῳ σῳζομένους , πᾶν δὲ τὸ Πείραιον σπείροντας καὶ καρπουμένους , |
μὲν τοῖς ἔργοις τῶν ἄλλων , αὐτὸν δὲ μὴ σπεύδειν εὐφραίνειν οἷς ἔχει . ὑμῖν μὲν οὖν ἴσως τοῖς θεωμένοις | ||
οὖν οἴει σύμφωνα ταῦτα ποιεῖν οἷς περὶ ζῶσαν ἔπραττες , εὐφραίνειν γὰρ δὴ καὶ νῦν ὥσπερ καὶ τότε : δοκεῖς |
πικρίαν καὶ μῆνιν , σκιροῖς ἐοικότα νοσήμασιν , αὐτὴν πρώτην τιμωρουμένοις καὶ δαπανῶσι τὴν ψυχήν , ᾗ ἐντέτηκε . Λόγος | ||
νομιμώτατόν ἐστιν ὀργῇ προσμῖξαι τοῖς ἐναντίοις : προσῆκον γὰρ τοῖς τιμωρουμένοις τοὺς ἀδίκως ἐπελθόντας παρίστασθαι τοῦτο , καὶ κρίνειν ὅτι |
ἄλλου μέν φησιν ὀρέγεσθαι τοὺς φθονοῦντας , ἄλλου δὲ τοὺς φοβουμένους , ἀλλ ' ἑνὸς ἀμφοτέρους , τοῦ κακωθῆναι δηλονότι | ||
βασιλεῖ τὴν πόλιν πείθοντας , ὑπὲρ δὲ τοῦ Ῥοδίων δήμου φοβουμένους τὸν ἄνδρα τοῦτον . καίτοι τοὺς μὲν Ἕλληνας ὄντας |
' αὐτοῖς ἡμῖν ἰδίᾳ κἀν ταῖς ὁμιλίαις ταῖς πρὸς τοὺς ἐντυγχάνοντας τὴν δυνατὴν ἔχοντες χάριν οὐ παυσόμεθα , ἕως ἄν | ||
καὶ μυθώδης κατεσκεύασται ὑπὲρ τοῦ πληροῦν ἀγωνίας καὶ θαύματος τοὺς ἐντυγχάνοντας καὶ ἐκπληκτικὴν τὴν ἀκρόασιν καθιστάναι . διὸ καὶ οὐ |
τοιούτοις , ἀλλὰ καὶ αὐτῶν τῶν ἃ προεῖπον διαλεγομένων , ἀφέντας [ ] ταῦτα πειρᾶσθαι τοὺς πολλοὺς ἐλέγχειν ἐν οἷς | ||
ἄνδρες ὥστε τὴν Μαντινέων καὶ τὴν Ἀθηναίων καὶ Ἠλείων ξυμμαχίαν ἀφέντας Ἀργείους σπονδὰς καὶ ξυμμαχίαν ποιήσασθαι πρὸς Λακεδαιμονίους . καὶ |
τοὺς ἀναιδεστάτους τε καὶ ὀλίγους κατέχειν : ἐὰν δ ' ἀφισταμένους αὐτῆς ὁρῶσι τοὺς νῦν καρπουμένους καὶ τὰ κοινὰ ὄντως | ||
ἆρά γε τοὺς ἀπὸ τῶν προσηκόντων ἔργων αὐτοῖς καὶ πράξεων ἀφισταμένους , τούτους χρὴ φάσκειν ἀναχωρεῖν ; οἷον εἴ τις |
' ἤθελεν ἐντρυφᾶν τῆς μανίας , μᾶλλον τοῖς τῶν ἁλόντων ἀτυχήμασι τὸν θυμὸν διεγείρων , μεληδὸν κατῄκιζε τὸ προστυχὸν σῶμα | ||
παῖδές γε καὶ τὸ γένος ἅπαν τὸ τοῦ ἐπιορκήσαντος μεγάλοις ἀτυχήμασι περιπίπτει . διόπερ ὦ ἄνδρες δικασταὶ ταύτην πίστιν ἔδοσαν |
τὴν τάξιν τὴν τῶν προγόνων μηδ ' εἰς τοὐπίσω ἀναχωρεῖν εἴκοντας κάκῃ . ἐγὼ μὲν οὖν καὶ αὐτός , ὦ | ||
καὶ ἀνθρώπους ἀμαθεῖς καὶ σκαιοὺς λέγω τοὺς ὀργῇ καὶ λύπῃ εἴκοντας : ὅταν δὲ ὁ “ πατὴρ ἀνδρῶν τε θεῶν |
ἐπὶ ταύτην τὴν πρᾶξιν ἀφιγμένου : ὧν πλείστους Ῥωμαῖοι ἀπέκτειναν ἀπειθοῦντας πρὸς τὴν ἔκδοσιν , ἐν οἷς καὶ τῶν βασιλικῶν | ||
ἄρχουσιν αὖθις , ὃ δοκοίη δίκαιον εἶναι , καὶ τοὺς ἀπειθοῦντας ἐς αὐτὸ συναναγκάσειν , ἐκάλουν ἐπὶ ταῦτα τοὺς περὶ |
τὸ σῶμ ' ἀληθῶς , σοὶ παρ ' ἀσπίδ ' ἐκπονῶν , ὅπως σὺ τὴν σὴν ἀπολάβοις ξυνάορον . ἀπότεισον | ||
- νος τὴν δύναμιν τὴν χρηστικὴν τῶν φαντασιῶν , ἀπάθειαν ἐκπονῶν , ταῖς σχέσεσι τὰ οἰκεῖα ἀποδιδούς : εἰ οὕτως |
λέγει ἰδόντας ἐν Παραπαμισάδαις τοὺς Μακεδόνας καί τινα μῦθον ἐπιχώριον ἀκούσαντας ἢ καὶ αὐτοὺς ξυνθέντας φημίσαι , ὅτι τοῦτο ἄρα | ||
, ὀξὺν ἀποτεινούσης καὶ θρηνώδη φθόγγον . καὶ τοὺς μὲν ἀκούσαντας ἅπαντας ἔκφρονας ὑπὸ τοῦ δέους γενέσθαι , τοὺς δὲ |
περὶ τοῦ Νεοπτολέμου : τί οὖν ἔτι μέλλω τὰ αὐτὰ ἀναπολεῖν ; ἀπορεῖν γάρ ἐστι λόγων τὸ ἀναπολεῖν τὰ αὐτὰ | ||
μέλλω τὰ αὐτὰ ἀναπολεῖν ; ἀπορεῖν γάρ ἐστι λόγων τὸ ἀναπολεῖν τὰ αὐτὰ ὥσπερ παισὶ νηπίοις [ τοῖς τέκνοις ] |
' : ὁ δ ' αἰεὶ ξυντυχὼν ἐπίσταται . μηδὲν θρασύνου μηδὲ τοῖς σαυτοῦ κακοῖς τὸ θῆλυ συνθεὶς ὧδε πᾶν | ||
ἥδιστα , ἀλλὰ τὰ βέλτιστα τοῖς πολίταις . . μὴ θρασύνου . . μὴ κακοῖς ὁμίλει . . χρῶ τοῖς |
νόμων ἐνίους ἀλυσιτελεῖς δή τινας εὑρηκέναι , νόμων δὲ ἄλλως σώζοντας τάξιν , καὶ πράγματα ἄττα νόμων μὲν ἐκτὸς ὄντα | ||
μάλιστα Πλάτων σπουδάζει . νομίμους γὰρ καὶ δικαίους καὶ τάξιν σώζοντας ἠξίωσε ποιῆσαι τὸ καθ ' αὑτόν . οἶμαι δ |
ἀνακυκλεῖται . ποιεῖται μὲν γάρ που καὶ τἆλλα ἀγαθὰ τοὺς κεκτημένους ἐπιφθόνους τε καὶ ἐπιβούλους καὶ βαρεῖς τοῖς τῶν αὐτῶν | ||
καὶ ἐνδείας ἀπολύειν . Καὶ πῶς ; οὐχ ὁρᾷς ἐνίους κεκτημένους μὲν πολλὰ ὡς δοκοῦσιν , οὐ χρωμένους δὲ τούτοις |
, ὥσπερ καὶ ἐν ἄλλοις πολλοῖς εὑρίσκομεν τοὺς ἀληθεῖς ἀγῶνας βιαζομένους τὴν τέχνην καὶ εἰσάγοντάς τινα ἀναγκαῖα μὴ ὄντα ἐν | ||
ὀβελίσκοις ἔσται τύπτειν εἰς τὰ πλάγια τοὺς εἰς τὰ ἄμφοδα βιαζομένους : καὶ τὰς ἑσταμένας οἰκίας πρὸς τοῖς εὐρυχώροις καὶ |
εἶναι τὴν τοῦ οὐρανοῦ φοράν , πρῶτον μὲν τὸν Εὔδημον μαρτύρεται λέγοντα : ἠκολούθησε δὲ καὶ Πλάτων τῇ δόξῃ ταύτῃ | ||
μὲν τοῖς κακῶς βουλευομένοις δίδωσι τὰ πρόστιμα ἡ δίκη . μαρτύρεται δὲ ὁ θεὸς ὅτι μηδὲν αὐτὸν λαθεῖν δύναται ἔμβραχυ |
κατὰ τοὔνομα γυμνοὺς διαζῆν , ὑπαιθρίους τὸ πλέον , καρτερίαν ἀσκοῦντας ἣν ἔφαμεν πρότερον μέχρι ἑπτὰ [ ἐτῶν ] καὶ | ||
: ὁρῶ γὰρ ὁμοίᾳ μὲν τροφῇ πάντας ἡμᾶς τὸ σῶμα ἀσκοῦντας , ὁμοίας δὲ συνουσίας πάντας ἀξιουμένους , ταὐτὰ δὲ |
ἄφρονες . διὰ τοῦτο καὶ τοὺς προφήτας ἐκάλουν πρότερον τοὺς βλέποντας : καὶ ὁ ἀσκητὴς ἐσπούδασεν ὦτα ὀφθαλμῶν ἀντιδοὺς ἰδεῖν | ||
ἐκλογέα , οὐ τοὺς καταράτους πευθῆνας , οὐ τοὺς κακῶς βλέποντας ὀφθαλμούς . διαθρυλεῖται ἡμῶν τὰ ὦτα , ὁδὶ μὲν |
: ὑπὲρ ὅτου * * τροφὴν μαστεύουσι , καὶ τοὺς γειναμένους σφᾶς μὴ τρέφουσιν . Ὑπονύξαντες ἰὸν ἀφιᾶσιν ἰχθύων κωβιὸς | ||
ἀπὸ γονῆς . ταῦτα δ ' οὐκ ἐκώλυσεν ἐκτιθέναι τοὺς γειναμένους ἐπιδείξαντας πρότερον πέντε ἀνδράσι τοῖς ἔγγιστα οἰκοῦσιν , ἐὰν |
, τί ποτέ μ ' ἐργάσῃ ; μοχθεῖν ἀνάγκη τοὺς θέλοντας εὐτυχεῖν . τόλμα σὺ κἄν τι τραχὺ νείμωσιν θεοί | ||
εἶναι τοὺς ἐχθροὺς ἢ μένοντας ἐνοχλεῖνἀνοίξαντες τὰς πύλας ἀφῆκαν τοὺς θέλοντας ἀπιέναι , οἰκίας δ ' αὐτῶν καὶ κλήρους καὶ |
τριάκοντα ὀρφανοὺς καταλειφθέντας , ἐν δὲ τῇ δημοκρατίᾳ τῶν ὄντων ἐστερημένους , οἷς ἡ τύχη παρέδωκεν ὥστ ' ἔτι ἡμᾶς | ||
εὖ πεπραχότας ἢ πράττοντας ἢ πράξοντας , ἢ ἀγαθοῦ μηδέποτε ἐστερημένους ἢ μὴ στερομένους ἢ μὴ στερησομένους , ἢ κακοῦ |
αὐτό γε τὸ ” θάλλειν “ τὴν αὔξην μοι δοκεῖ ἀπεικάζειν τὴν τῶν νέων , ὅτι ταχεῖα καὶ ἐξαιφνιδία γίγνεται | ||
δὲ Ἡράκλειτον ὀξείᾳ ποταμοῦ ῥύσει τὴν εὐκινησίαν τῆς ἡμετέρας ὕλης ἀπεικάζειν . οὐδὲν ἄρα σῶμα μένει . τό γε μὴν |
αὐτούς . κολάζειν δὲ ἐν δίκῃ δούλους δεῖ καὶ μὴ νουθετοῦντας ὡς ἐλευθέρους θρύπτεσθαι ποιεῖν , τὴν δὲ οἰκέτου πρόσρησιν | ||
οὐδὲ τοῖς εὖ ποιοῦσι , πρὸς δὲ τοὺς ἐπιπλήττοντας καὶ νουθετοῦντας ὑμᾶς οὕτω θιατίθεσθε δυσκόλως , ὥσπερ πρὸς τοὺς κακόν |
συνέγραψαν γραφῶν , καὶ πρώτους γε οὓς τετιμήκασιν θεοὺς ταῦτα πεπραχότας ἀναγράφουσιν . Ἡμεῖς δὲ καὶ θεὸν ὁμολογοῦμεν , ἀλλ | ||
γὰρ πρωτεύοντας ἄνδρας ταῖς δόξαις καὶ ταῖς εὐγενείαις , πολλὰ πεπραχότας ἐν τῷ ζῆν φιλάνθρωπα , μήτε λόγου μήτε κρίσεως |
, ἀλλὰ τὸν εὐγενέστατον καὶ φιλοτιμότατον , ἐνθυμουμένους ὅτι τοὺς εἰληφότας καλὰς τὰς πρώτας ἐκ τοῦ γένους ἀφορμὰς μέγα ἐφ | ||
μὲν ἔργον διδόναι , τῶν συμπραττόντων δὲ λαμβάνειν καὶ τοὺς εἰληφότας ἐκσῴζειν . Ἔτι τοίνυν κἂν ἀπ ' ἀνθρωπίνου λογισμοῦ |
Κία πηγήν φησιν ὕδατος εἶναι , ἀφ ' ἧς τοὺς πιόντας ἀναισθήτους γίνεσθαι . Περὶ τὴν Ἰνδικὴν ἔστι λίμνη , | ||
καὶ τῷ μὲν ταῦτα εἴρητο : ὁρᾷ δὲ ἐπιστραφεὶς τοὺς πιόντας ἀσπαίροντάς τε καὶ ἀποθνήσκοντας . ἦν δὲ ἄρα , |
ταχεῖ τροχῷ πανταχοῦ δινούμενον , ὥστε τὸν εὐεργέτην προσηνέσιν ἀμοιβαῖς μετερχομένους ἀμείβεσθαι . Ἰξίονα φαντὶ ταῦτα : τίνος ἕνεκεν εἰς | ||
τῆς πόλεως , Λατίνους καὶ Ῥωμαίους καὶ τοὺς τὴν λῃστείαν μετερχομένους ἀναμεὶξ στήσαντες καὶ θάνατον τοῖς φρονήσουσι προδοσίαν ἠπείλησαν , |
Πίνδαρος πρὸς τὸν Αἰνέαν λέγων : παρόρμησον νῦν , ὦ Αἰνέα , τοὺς ἑταίρους τοὺς ἐν τῷ χορῷ , ὥστε | ||
ἀνδράσιν αἰχματαῖσι πλέκων ποικίλον ὕμνον . ὄτρυνον νῦν ἑταίρους , Αἰνέα , πρῶτον μὲν Ἥραν Παρθενίαν κελαδῆσαι , γνῶναί τ |
τῆς ἐπιβολῆς καὶ τόλμης . τούτων μὲν γὰρ συμβαίνει τοὺς πράττοντας εἶναι κυρίους , ἐκείνων δὲ τὴν τύχην ἔχειν ἐξουσίαν | ||
πάντας ἀγορεύειν ἀρρώστημα ἔσχεν . ἐμίσει δὲ καὶ τοὺς εὖ πράττοντας καὶ οὐδὲν ἦν ἔς τινα ἔμβραχυ ἀγαθόν , ὃ |
ἁμαρτάνοντας , πάνυ ἀγαπητόν : ἐὰν δὲ καὶ πάνυ καλῶς ὑπηρετοῦντας σῴζῃ , πολλὴ χάρις , ἔφη , τοῖς θεοῖς | ||
τὸν μὲν βασιλέα τῶν ἐγκλημάτων ἐξαιρούμενος , εἰς δὲ τοὺς ὑπηρετοῦντας καὶ διδάξαντας τὰ φαῦλα καὶ τὴν βλάβην καὶ τὴν |
τε πλείους ἢ πεντακισχιλίους ἄνδρας , τοὺς παρ ' αὐτοῖς στρατευομένους , εἰς νῆσον ἔρημον ἀποστέλλειν μελλόντων , ἰδὼν ἐν | ||
εἰσὶ δουλείας , ἐναργεστάτη πίστις οἱ πόλεμοι : τοὺς γὰρ στρατευομένους ἰδεῖν ἔστιν αὐτουργοὺς ἅπαντας , οὐ μόνον τὰς πανοπλίας |
ἑφθῶν πάντων τῶν τετραπόδων , ἐς τὸν τὰς μὲν νύκτας ἐπιτηδεύοντας τιθέναι τὰ κρέα τοὺς ἐν τέλεϊ ἑκάστοτε ἐόντας τῶν | ||
νῦν ἔξεστι τὸ τοιοῦτον τοῖς βουλομένοις . ταῦτα γὰρ ὑμᾶς ἐπιτηδεύοντας πλέον ὀνήσει καὶ τοῦ πλήθους τῶν βουλευτῶν καὶ τοῦ |
ταῦτ ' οὐκ ἐδυσχέραινεν ὁ μιαρὸς οὑτοσί , μέλλων ἑαυτὸν καταισχύνειν πρὸς ἄνθρωπον δημόσιον οἰκέτην τῆς πόλεως : ἀλλ ' | ||
, ἀνδρῶν μαρναμένων ἵνα τε κρίνονται ἄριστοι , μή τι καταισχύνειν πατέρων γένος , οἳ τὸ πάρος περ ἀλκῇ τ |
Ἐν τοῖς ἀγῶσι τοὺς προεξανισταμένους ῥαπίζονται , ἀλλὰ καὶ τοὺς ἀπολειφθέντας οὐ στεφανοῦσιν : ἐξ ἀποφθεγμάτοιν δυοῖν : ἑνὸς μὲν | ||
ἐξ ὧν ἤγρευε θηρίων . Τούτων δὲ τελευτησάντων , τοὺς ἀπολειφθέντας φησὶ ῥάβδους αὐτοῖς ἀφιερῶσαι , καὶ τὰς στήλας προσκυνεῖν |
πάλαι δοκεῖ : παῖδας φυτεύειν οὔποτ ' ἀνθρώπους ἐχρῆν πόνους ὁρῶντας εἰς ὅσους φυτεύομεν . ὦ δυστυχεῖν φὺς καὶ κακῶς | ||
! ! ! ! θάμβος ] δ ' ἔχε πάντας ὁρῶντας [ ! ! ! ! ! ! ! ! |
ἀνάγκη γὰρ τοὺς τοιούτους μικρόφρονας εἶναι καὶ περὶ τὸ κέρδος ἐπτοημένους καὶ μεμεριμνημένους περὶ τὸν πορισμὸν τῶν χρημάτων ὅλως μηδὲν | ||
[ τοὺς ] ? ? Ῥωμαίους ? περὶ τὰς μαντείας ἐπτοημένους ἔλεγεν : “ [ τί ] ? , ἄνδρες |
Κοτυλίας πολέμῳ χειρωσαμένους κατασχεῖν . ἐκ δὲ τῆς Ῥεατίνης ἀποικίας ἀποστείλαντας ἄλλας τε πόλεις κτίσαι πολλάς , ἐν αἷς οἰκεῖν | ||
κακοῖς τοὺς ἀγαθοὺς κρεῖττον εἶναι λέγων καὶ μεγαλοψυχότερον εἰς τοὺς ἀποστείλαντας φυλάττειν τὴν ὀργὴν ἢ εἰς τοὺς ἀποσταλέντας , καὶ |
Εὐρώπῃ . ὡς δ ' οὐκ ἔπειθεν , ἀναγκάσειν ἔφη συνακολουθεῖν : ὁ δὲ εὐθυβόλως πάνυ καὶ εὐγενῶς ” τίνος | ||
Κλεινία , τί δ ' ; οὐ χαλεπά τέ ἐστι συνακολουθεῖν λόγοις οὕτως εἰς πλήθη λεγόμενα , μήκη τε αὖ |
κακόν . παντάπασιν ὡς δεινοί . τοὺς γὰρ τὰ συμφέροντα διδάσκοντας σοφοὺς οἱ δεινοὶ ὡς ἀνόητα φάσκοντας ἐκφαυλίζουσιν , ὡς | ||
τοὺς παιδοτρίβας δεσπότας εἶναι τῶν μαθητῶν ἢ τοὺς ἄλλο τι διδάσκοντας : καὶ γὰρ προστάττουσιν αὐτοῖς καὶ τύπτουσι μὴ πειθομένους |
οἱ πολλὰ δόσαν πέμπειν τέ μιν ἤθελον αὐτοὶ οἴκαδ ' ἀπήμαντον . καί κεν πάλαι ἐνθάδ ' Ὀδυσσεὺς ἤην : | ||
αὐτοὺς ἐπαίροι εἰς δόξαν καὶ τὴν πατρίδα αὐτῶν Αἴγιναν . ἀπήμαντον : ὁ Ζεὺς ἐπάγων ἀπήμαντον βίον αὐτούς τε αὔξοι |
καὶ τετταράκοντα λέγειν , ἔτι δὲ τήμερον καὶ τὰ ὅμοια ἐπισπώμενον ἴδια ταυτὶ λέγειν , ἀποστεροῦν με τῶν συγγεγενημένων καὶ | ||
τὸ ἄγαν ἐπισπᾶσθαι : καὶ κυρίως τοῦτό ἐστι τὸ δεξιοῦσθαι ἐπισπώμενον τὴν χεῖρα , τὸ ἀσπάζεσθαι : καὶ τοῦτό ἐστι |
δῖα φύε , καὶ ὅλως τὸ τὰ ἀδύνατα καὶ ἄπιστα τερατεύεσθαι . τὸ μέντοι ἄταλλε δὲ κήτε ' ὑπ ' | ||
τερατογονία , τερῶν ὑποκριταί , ἀφ ' ὧν καὶ τὸ τερατεύεσθαι . μάντεις , ἀλφιτομάντεις , ἀστρομάντεις , νυκτομάντεις , |
ἀσυκοφάντητον . Φημὶ τοίνυν αἱρεῖσθαι τὸν στρατηγὸν οὐ κατὰ γένη κρίνοντας , ὥσπερ τοὺς ἱερέας , οὐδὲ κατ ' οὐσίας | ||
λόγῳ τε ἱκανοὺς ἑρμηνεύειν εἶναι καὶ τοῖς ἔργοις συνακολουθεῖν , κρίνοντας τά τε καλῶς γιγνόμενα καὶ τὰ μὴ κατὰ φύσιν |
ψυχὴ δὲ ἄνευ ὀργάνων ὁρᾷ καὶ λέγει , ἀνα - βαίνοντας δεῖ θεάσασθαι καταλιπόντας τὴν αἴσθησιν κάτω περιμένειν . Ὥσπερ | ||
ἰδέαν , τοὺς μὲν δρόμῳ χωροῦντας , τοὺς δὲ σχολῇ βαίνοντας , ἐπιστολάς , διαλεκτικούς , κάλλος ἐπῶν : ὧν |
γένους . θρόνους ἔχειν ] ὡς αὐτοῦ ἤδη καθεσθέντος . οἴκτειρε μὴ ἀπολωλότας ] μὴ μετὰ τὸ ἀπολέσαι οἰκτειρήσηις ἡμᾶς | ||
μηδ ' ἃ δεῖ σπεύδειν μένε . Μὴ τοὺς κακοὺς οἴκτειρε πράττοντας κακῶς . Μισῶ πένητα πλουσίῳ δωρούμενον . Μέγιστον |
τῆς Σελήνης ταχείας τὰς ἀναστροφὰς δηλοῖ . παραφυλάσσεσθαι δὲ καὶ τετραγωνίζοντας ἢ διαμετροῦντας τοὺς κακοποιοὺς δεῖ , τῶν δὲ ἀγαθοποιῶν | ||
παρολκὴν γὰρ ἢ ἀπραξίαν ἐργάζονται . παραφυλάσσεσθαι δὲ δεῖ καὶ τετραγωνίζοντας ἢ διαμετροῦντας τοὺς κακοποιοὺς αὐτήν , τῶν δὲ ἀγαθοποιῶν |
βασιλικώτατον τῶν θηρίων μεταβαλόντα οὐκ ἀξιῶ ἀγείρειν , καθάπερ τοὺς πτωχοὺς τῶν ἀνθρώπων . ἐντεῦθεν οἱ ἱερεῖς ξυνελθόντες ἔθυσαν τῷ | ||
, ὧι βούλεται πολλοῦ ἄξιος φαίνεσθαι , προσαιτεῖν ὥσπερ τοὺς πτωχοὺς ἱκετεύοντα καὶ δεόμενον προσδοῦναι , καὶ ταῦτα μηδενὸς ἀγαθοῦ |
Λακεδαιμόνιοι ταῖς ναυμαχίαις τοὺς Ἀθηναίους ἐνίκησαν . Ὡς Συρακόσιοι τοὺς ἀνδραγαθήσαντας κατὰ τὸν πόλεμον ἀξιολόγοις δωρεαῖς ἐτίμησαν . Ὡς Διοκλῆς | ||
ταῖς διανομαῖς τῶν λαφύρων καὶ κατ ' ἀξίαν τιμῶν τοὺς ἀνδραγαθήσαντας ἐξαιρέτοις δώροις , ἔτι δὲ οὐδὲν ἁπλῶς ἐκ τῶν |
καὶ συγγραφέων οἱ λογιώτατοι παραδεδώκασιν . ἀγῶνας μὲν γὰρ ἐπιταφίους τιθεμένους ἐπὶ τοῖς ἐνδόξοις ἀνδράσι γυμνικούς τε καὶ ἱππικοὺς ὑπὸ | ||
συστεῖλαι , ἐφ ' ὧ σκουταρίῳ ἐπὶ σκουτάριν εἰς ὕψος τιθεμένους σχεδὸν ἐκ χειρὸς κατασταλῆναι τὸ κυνήγιν . Τούτων δὲ |
χρῶμα καὶ τὸ σῶμ ' ἠσκηκότας , διαμαρτάνειν ἔφασκε τοὺς εἰρηκότας αὑτῷ . καταμαθὼν δ ' ἡνίκ ' ἐξῄει πάλιν | ||
πορευθέντας ἢ εἰρηκότας , μὴ καλῶς δὲ ἢ βαδίσαντας ἢ εἰρηκότας , καθάπερ ὑπέσχοντο , οὔ φαμεν δύνασθαι λέγειν ἢ |
' αὑτῶν ἠξίουν τυγχάνειν , ἀλλὰ τοὺς πλεῖστα κακὰ ὑμᾶς εἰργασμένους εἰς τὰς τιμὰς καθίστασαν , ὡς ταύτην παρ ' | ||
ἐτόλμησε κτανεῖν . ἔνιοι δὲ τοὺς ἀνόσιόν τι καὶ μιαρὸν εἰργασμένους , κἂν μὴ ὦσι φονεῖς , οἷον ἄληστά τινα |
. ὁ γὰρ φθόνος γίνεται διὰ τὸ ὁρᾶν τοὺς πέλας κρείττονας ὄντας ἡμῶν : πῶς οὖν εἶναι δυνατὸν τὸν θεὸν | ||
πρὸς τοὺς ἴσους ὁμιλία εὐκτή , ἡ δὲ πρὸς τοὺς κρείττονας χαλεπή : οἱ γοῦν Ἀφαρητιάδαι ἐρίσαντες κρείττοσι τοῖς Διοσκούροις |
οὐκ Ἰβηρίς . κανδύτανες τυφλὸν ὁ πλοῦτος καὶ τυφλοὺς τοὺς ἐμβλέποντας εἰς ἑαυτὸν δεικνύει . στεφανοῦν ἀλλ ' ὅταν ἐρῶντα | ||
δίκην διδόασιν . Τυφλὸν ὁ πλοῦτος , καὶ τυφλοὺς τοὺς ἐμβλέποντας εἰς ἑαυτὸν δεικνύει . Ἀλλ ' ὅταν ἐρῶντα νοῦν |
, καὶ τοῦ ἱέρακος : ὡς οὐ χρὴ τοὺς δυνατοὺς καταβλάπτειν τοὺς ἀσθενεῖς . Τοῖς γὰρ ἀδίκοις ἀπό τινος εἱμαρμένης | ||
εἰσηγούμενος μήτε οἶνον ὅλως πίνειν μήτε θύειν ζῷα θεοῖς μήτε καταβλάπτειν μηδ ' ὁτιοῦν αὐτά , διασῴζειν δὲ καὶ τὴν |
εἶχον οἱ Ἀθηναῖοι τοὺς χορηγοὺς τοὺς τὰς δαπάνας τοῖς χορευταῖς παρέχοντας χειροτονεῖν . τὸν γοῦν Αἰολοσίκωνα Ἀριστοφάνης ἐδίδαξεν , ὃς | ||
, οὐκ ἐπιτερπὲς πρὸς αἴσθησιν ὕφασμα , ἀλλὰ λόγους ψυχῇ παρέχοντας ὄνησιν ἢ ψεῦδος ἐλέγχοντας καὶ συνιστῶντας ἀλήθειαν ἢ ἀρετὴν |
πατρὸς δεδιέναι τοὺς ἐκείνῳ πολεμιωτάτους , ἀποθανόντος δὲ τοὺς ἑαυτῷ οἰκειοτάτους . ” ἀποθανοῦμαι δὲ „ εἶπε „ τίνα τρόπον | ||
κτεινέτω μὴ μόνον ἀλλοτρίους ἀλλὰ καὶ φίλων καὶ συγγενῶν τοὺς οἰκειοτάτους ἐπιστροφάδην , εὐαγέστατον κρίνων τὸ ἔργον ὑπὲρ ἀληθείας καὶ |
] , ἀλλὰ [ ] καὶ [ ἐπιλύπως ] [ ἐσχηκότας ] ? [ ] πρὸς τὴν [ ἐκείνου τελευτήν | ||
τοῦτο ἥκων : τοὺς δ ' αὖ μετὰ νοῦ τοῦτο ἐσχηκότας νικᾷς ἑτέρωθεν , μᾶλλον δὲ καὶ τούτους κἀκείνους ἀπὸ |
ἀνὴρ ἑαυτὸν διδούς . ταῦτα δὴ καὶ τὰ τούτοις παραπλήσια κωμῳδοῦντας αὐτοὺς καὶ καταχλευάζοντας οὐ χαλεπῶς ἄν τις ἀποκρούσαιτο ταῦτα | ||
τὰ ἐναντία πράττοντας ὧν νυνδὴ εἴπομεν , κακηγοροῦντάς τε καὶ κωμῳδοῦντας ἀλλήλους καὶ αἰσχρολογοῦντας , μεθύοντας ἢ καὶ νήφοντας , |
: ὁ μὲν γὰρ λαθών , ὁ δὲ νικήσας τοὺς κωλύσοντας αὔτ ' ἐποίησεν . οὐ τοίνυν ἄξιον τὸν τοιοῦτον | ||
ἔθηκεν αὐτῇ θρόνον παρὰ τὸ ἀνάκτορον , οἰμώξεσθαι φήσας τοὺς κωλύσοντας . : Ἡγήσανδρος δ ' ἱστορεῖ , καὶ Ἱέρωνα |
' ἐμὲ τὸν λέγοντα εἶναι Ἀπολλόδωρον μήτε τοὺς ἀπολογησομένους καὶ συνεροῦντας πολίτας , ἀλλὰ τοὺς νόμους καὶ Νέαιραν ταυτηνὶ περὶ | ||
τοῦ δήμου χειροτονηθέντα πλεῖν ἢ ἅπαξ συνδικῆσαι . τοὺς δὴ συνεροῦντας νόμῳ καὶ διδάξοντας ὑμᾶς ὡς ἐπιτήδειός ἐστιν , αὐτοὺς |
τοὺς ἐν τοῖς βαρέσιν ὅπλοις κινδυνεύειν ἅμα καὶ πονεῖν , ἀδυνατοῦντας ἑαυτοῖς βοηθῆσαι . εἰς τοιαύτην δ ' ἀμηχανίαν συγκλεισθεὶς | ||
πρότερον ἐκπληρῶσαι : πολλὴ γὰρ εὐήθεια τῶν μειζόνων ὑπολαμβάνειν ἐφίξεσθαι ἀδυνατοῦντας τῶν ἐλαττόνων περιγίνεσθαι . γνωρίσθητε οὖν πρότερον τῇ κατ |
εὐμαρῆ τῶν ἐπ ' αὐτοὺς καθηκόντων αἵρεσιν κεφαλαιώδη τινὰ χρὴ προβαλλομένους λόγον , τοῦτον ἐν προχείρῳ διηνεκὲς ἔχειν , ὡς | ||
τὸν δὲ Νέστορα καὶ τὸν Ὀδυσσέα κατασχεῖν μόλις μαντείαν τινὰ προβαλλομένους καὶ ὀλίγον εἶναι χρόνον φάσκοντας , ὃν ἐδέοντο αὐτῶν |
ὁ πεπαιδευμένος καὶ αἰδήμων λέγει : δὸς ὃ θέλεις : ἀπόλαβε ὃ θέλεις . λέγει δὲ τοῦτο οὐ καταθρασυνόμενος , | ||
. ἀνίστασο δέ , φιλτάτη , καὶ ἄπιθι χαίρουσα : ἀπόλαβε καὶ σὺ τὸν ἄνδρα τὸν σεαυτῆς : ζῇ γὰρ |
εὐπρεπὲς οὐκ ἐμὲ χρὴ λέγειν , δῆλα γὰρ τοῖς μὴ τυφλοῖς ταῦτα : τὸ δὲ πρόσωπον αὐτὸ ὡς κάλλιστον καὶ | ||
τέλος προθυμότεροι γινόμεθα , οἱ δὲ μὴ γινώσκοντες τὸ τέλος τυφλοῖς ἐοίκασι βαδίζουσι καὶ φερομένοις οἷ μὴ δεῖ . τέλος |
ἐστιν , ὅταν ἡ ψυχὴ τὸ μὲν ἄλογον πάθος ἀπομαθεῖν μελετᾷ , τὴν δ ' εὔλογον εὐπάθειαν ἑκουσίως πάσχῃ : | ||
τε μαθητὰς τοὺς ὡραίους , οὓς ἀναβαίνειν ἐπὶ τοὺς ἵππους μελετᾷ Φείδων καὶ καταβαίνειν . οἶσθ ' οὓς φράζω ; |
ἐστιν ἐν τῇ μάχῃ τοῦ Τυφῶνοςἔστι δὲ εἰκὸς τοὺς μὴ φιλοῦντας τοῦτον πράξειν κακῶς κατὰ τὰ γεγραμμένα ταῖς ἀσπίσιν αὐτῶν | ||
μὲν οὖν πρῶτος λόγος αὐτὸ φιλαύτους καλεῖ οὐ τοὺς ἑαυτοὺς φιλοῦντας ἁπλῶς ἀλλὰ τοὺς ζητοῦντας ἑαυτοῖς ἀπονέμειν τὸ πλέον , |
σημαίνεσθαι κατὰ | τὴν λέξιν ταύτην | τὸ μὴ συλλογισμοὺς διαλεκτικοὺς | ἔχειν αὐτούς | : οὐ γάρ τινες τοῦτο | ||
θεῖν οἷόν τε , οὕτω καὶ τοὺς ῥητορικοὺς πρὸς τοὺς διαλεκτικοὺς ἔχειν . Πλάτωνα δὲ ἐξαιρῶ τοῦ λόγου , ἱκανὸς |
ἐπιφέρει : Ὁμολογεῖ καὶ αὐτὸς μηδένα τὰς ἀσυμβλήτους ταύτας μονάδας παραδεδωκέναι : καὶ γὰρ κατὰ μὲν τὰς ἐκείνων ἀρχὰς ὑπάρχειν | ||
, μὴ οἶνον , ὡς ἔτυχεν , ἁπλῶς ὡς ἰατρῷ παραδεδωκέναι σεαυτὸν τῷ ἐπιστάτῃ , εἶτα ἐν τῷ ἀγῶνι παρορύσσεσθαι |
: περίεργος δ ' ἂν εἴην ἐγὼ τοὺς ἐμοῦ μᾶλλον ἐπισταμένους διδάσκων ὅσα μὲν Ἑλλάνικος Ἀκουσιλάωι περὶ τῶν γενεαλογιῶν διαπεφώνηκεν | ||
ποιοῦσα τοὺς μὲν ἐπισταμένους αὐτὴν πλουσίους , τοὺς δὲ μὴ ἐπισταμένους πολλὰ πονοῦντας ἀπόρως βιοτεύειν . Νῦν τοίνυν , ἔφη |
ὦ ξέν ' , εἰς Ἄργος κίεις , πρὸς τοὺς τεκόντας πανδίκως μεμνημένος τεθνεῶτ ' Ὀρέστην εἰπέ , μηδαμῶς λάθῃ | ||
πολλῷ γε μᾶλλον : σαυτὸν ἐμελέτησας μᾶλλον σέβειν ὑπὲρ τοὺς τεκόντας [ ἢ καλῶς ποιεῖν ] . ὢν δίκαιος , |
τοῖς δὲ διπλῆν ἐποίησε τὴν βλάβην , ἡγούμενος τοὺς μὲν διαπραττομένους βίᾳ ὑπὸ τῶν βιασθέντων μισεῖσθαι , τοὺς δὲ πείσαντας | ||
ἀσταθμήτως κατὰ τοὺς παρ ' ἡμῖν ὅ τι ἂν τύχωσι διαπραττομένους . ἀμφοτέρως δὲ τὰ εἴδη τῶν δημιουργημάτων ἕξει ἐν |
καὶ πρὸς ἀτιμῶσαι ζητεῖς . καὶ τοὺς μὲν ἄλλους τοὺς δανειζομένους ἴδοι τις ἂν ἐξισταμένους τῶν ὄντων : σοὶ δ | ||
γενέσθαι [ αὐτὸν ] καὶ μαλακισθῆναι . καὶ πρὸς τοὺς δανειζομένους καὶ ἐρανίζοντας εἰπεῖν ὡς οὐ πλουτεῖ : καὶ πωλῶν |
καθάπερ πρὸς Νικάνορα : εἰ δὲ μή , τοὺς ἐπιτρόπους βουλευομένους μετ ' Ἀντιπάτρου καὶ περὶ τῆς παιδὸς καὶ περὶ | ||
πολλῷ φόβῳ διάγων . εἰ οὖν ὁρῴην ὑμᾶς σωτήριόν τι βουλευομένους , ἔλθοιμι ἂν πρὸς ὑμᾶς καὶ τοὺς θεράποντας πάντας |
στοργὴν δὲ στοργῇ , νεῖκος δέ τε νείκεϊ λυγρῷ , ἐμφαίνων ὡς γῆν μὲν καταλαμβανόμεθα μετουσίᾳ γῆς , ὕδωρ δὲ | ||
δέ τινα τοῦ αἵματος καὶ τοῦ ἐν αὐτῷ πνεύματος οὖσαν ἐμφαίνων , ὡς ἐν τούτοις : ἀχνύμενος : μένεος δὲ |
τῶν ποταμῶν καὶ τοὺς ἐπὶ τοῖς ὅροις τῆς Ῥωμαίων ἀρχῆς ἱδρυμένους , οἳ τὴν πεῖραν αὐτοῦ τῶν ἔργων φέρουσι διὰ | ||
καὶ μικροὶ βλεπόμενοι σημαίνουσιν Ἥρωας πλησίον τῆς τοῦ ἰδόντος οἰκίας ἱδρυμένους ἤτοι ἀτελέστους [ ἢ τελετῆς δεομένους ] ἢ πρός |
φεῦ . τόδε ] τὸ ὤμοι . . ἀλλ ' ἐκδιδάσκει πάνθ ' ] ὁ μακρὸς καὶ πολὺς χρόνος διδάσκει | ||
τὸ ἄρρεν ἢ θῆλυ , μετὰ ταῦτα περὶ τῶν ἀκολούθων ἐκδιδάσκει . σαφῶς γὰρ εἰδὼς ὅτι δίχα πόνου καὶ ἐπιμελείας |
? ἀνθολόφον ? ? ? ? ? ? τοὺς εὐμενεῖς νικηφόρους στρατηλάτας αἰὲν ἀγαλλε ? ? ? [ ! ! | ||
, τοὺς δὲ τῶν μεγίστων καὶ ἀληθινῶν ἔργων ἀγωνιστὰς καὶ νικηφόρους ἐσομένους ὁπόσοις ἂν τύχῃ νικᾶν ὑπὲρ ἀρχῆς τοιαύτης , |
. κώμωι μόνον θυραμάχοις τε πυγμαχίαισι νέων θέλοι παροίνων ἔμμεναι στρατηλάτας . παῖε τὸν φρυνεοῦ ποικίλου πνοὰν ἔχοντα , φλέγε | ||
ἐπίκουρος πόλει . ὡς σὺν θεοῖσι τοὺς σοφοὺς κινεῖν δόρυ στρατηλάτας χρή , τῶν θεῶν δὲ μὴ βίᾳ . οὐδεὶς |
φιλαπεχθημόνως . Ὑποκρούειν , ὑποσκελίζειν , ἐμποδίζειν , ἐπιστομίζειν , ταράττειν , καταθορυβεῖν , ἐκκρούειν , ἐνοχλεῖν , διακόπτειν , | ||
σύμπασαν τὴν ἀντίθεσιν ἑτέρως ἔχειν οὐδὲ ἀπὸ βασιλέως τοῦ προσώπου ταράττειν , ὡς ἂν ὑπολάβοι τις . τάχα γὰρ ἄν |
ἔτι γὰρ ἡμῶν ζητούντων τε Κίμωνα καὶ ποιούντων ἃ τοὺς ζητοῦντας εἰκὸς δαίμων τις ἐξαίφνης ὥσπερ πνεῦμα ἐμπεσὼν τὴν Ἀρχελάου | ||
δὲ καὶ ἀνθρώπου χωρίς , ὅτι ζῶον λογικὸν θνητόν . ζητοῦντας οὖν τῆς ψυχῆς τὸν ὁρισμὸν ἆρα τοιοῦτον προσήκει ζητεῖν |
φλυαρεῖν ἢ παρ ' ἃ νομίζω βέλτιστα προέσθαι τισὶν ὑμᾶς ἐξαπατῆσαι . Ἀξιόπιστον δὲ καὶ ὅ τι ἂν ἄλλος εἴποι | ||
οὐ δικαίως τῶν Νικοστράτου ἐφίενται , ἀλλὰ βούλονται μὲν ὑμᾶς ἐξαπατῆσαι , τουτουσὶ δὲ συγγενεῖς ὄντας ἐκείνου , ἃ οἱ |
ἐκνενευρισμένης γὰρ ἔργον καὶ ἐκτεθηλυμμένης τῷ ὄντι ψυχῆς τοὺς τοιούτους ὕθλους παραδέχεσθαι . τὸ δὲ πρὸς ἀλήθειαν ὂν οὐ δι | ||
λέγε ὅτι ἂν λέγῃς : ὡς ἐγὼ οὐκ ἀποδέξομαι ἐὰν ὕθλους τοιούτους λέγῃς . Καὶ ἐγὼ ἀκούσας ἐξεπλάγην καὶ προσβλέπων |
ἔνιοί φασι τοῦτο λελέχθαι , ἐπεὶ οἱ χέζοντες τρεῖς λίθους παρατιθέασι , καὶ ὥσπερ λάσανον ὑπ ' αὐτῶν ποιοῦσιν . | ||
πᾶσι τράπεζαν παρασκευάζουσι καὶ τὰ σιτία πᾶσιν εἰς τὸ μέσον παρατιθέασι καὶ κρατῆρα τὸν αὐτὸν πᾶσι κιρνᾶσι . παρὰ δὲ |
ἀνδράσιν ἑταιρεῖν , ἅπαξ δὲ καταζευχθείσας σωφρονεῖν : τὴν δὲ ἁμαρτάνουσαν ἐς ἕτερον συγγνώμης τυχεῖν ἀδύνατον ἦν . Νικόστρατον τὸν | ||
τινα ἡδονὴν περὶ τὸ ἐφ ' ᾧ λυπεῖται ἢ τοὐναντίον ἁμαρτάνουσαν ἐφορῶμεν , ὀρθὴν ἢ χρηστὴν ἤ τι τῶν καλῶν |
πλέον λυπεῖ τοὺς πολεμίους . Οὐ δεῖ ὁπλίζειν τοὺς συμμαχεῖν ἐπαγγελλομένους διὰ τὸ ἄδηλον τῆς γνώμης αὐτῶν . Μετὰ νίκην | ||
ὁ μῦθος [ δηλοῖ ] πρὸς ἀνθρώπους τοὺς χρηστὰ μὲν ἐπαγγελλομένους , δι ' ἔργων δὲ φαύλοις χρωμένους . ἀλώπηξ |
: ἐρεῖ γὰρ ἔθος εἶναι τοῖς εὐποροῦσι πολλοὺς ἀεὶ τῶν πενομένων διατρέφειν : ὅτ ' ἂν δὲ τὸ ὑφ ' | ||
ἀπαλλαττόμενοι , μακρηγορεῖ καὶ μόλις ἐξέρχεται καὶ δέδοικεν ὑπὲρ τῶν πενομένων , ὡς ἴσον ὂν ἀπορεῖν καὶ τεθνάναι . διὰ |
ὑπὲρ ὑμῶν : οἱ δὲ τύραννοι μισθοῦ φύλακας ἔχουσιν ὥσπερ θεριστάς . καὶ δεῖ μὲν δήπου τοὺς φύλακας μηδὲν οὕτω | ||
οὕτως χὕμμες : οὕτως καὶ ὑμεῖς εἰς ἔριν ἄγετε τοὺς θεριστάς . θὴν καὶ ἐπιπολύ : ἢ τὸ θὴν ἀντὶ |
τοὺς μὲν βάλλοντας , τοὺς δὲ ἀκοντίζοντας , τοὺς δὲ πηδῶντας , τοὺς δὲ ὅπλα ἐπισκευάζοντας , τοὺς δὲ ξίφη | ||
τοὺς ἰχθῦς ἐκ τῶν ποταμῶν εἰς τὴν γῆν ἐξιόντας καὶ πηδῶντας πάλιν εἰς τὸ ὕδωρ ἀπιέναι καθάπερ τοὺς βατράχους . |
. Θ . . . κέρμασι : Νομίσμασι . . δωρήμασι , νομίσμασι , ἵν ' ὅταν καταστῇς εἰς κρίσιν | ||
εὐδαιμονίαν τοῖς ἀνθρώποις ἡ τύχη περιέθηκεν , ἀλλὰ τοῖς τηλικούτοις δωρήμασι παρέζευξε τὸ βλάπτον καὶ νουθετῆσον τοὺς διὰ τὴν συνέχειαν |
καθεύδοντι . . , πάντας μὲν ἀνθρώπους ἐξίστησιν ἔρως , εὐνούχους δὲ ποιεῖ φονικωτέρους ὥσπερ οἶνος Σκύθας : φονᾷ γὰρ | ||
ἀπουλωτικὴ πρὸς τοὺς ἁπαλόχρωτας καὶ γυναῖκας , ἔτι δὲ καὶ εὐνούχους καὶ παιδία : καλὴ δὲ καὶ ἐπὶ τῶν αὐτομάτων |
πείθομαι δὲ τὸν ἐκ τοιούτων γεγονότα πρὸς τοὺς ἑαυτοῦ πατέρας ἁμιλλώμενον ἀγαθὸν περὶ ἡμᾶς γενήσεσθαι καὶ δίκαιον : καὶ γὰρ | ||
Ἀρτέμιδος ἱερὸν τὴν δι ' ὀρῶν τε καὶ παντοίας χώρας ἁμιλλώμενον : καὶ τιθέντες τὸν ἀγῶνα μενοῦμεν τούτους , ἕως |
: μὴ γὰρ ἐγχάνοι ποτὲ μηδέ περ γέροντας ὄντας ἐκφυγὼν Ἀχαρνέας , ὅστις , ὦ Ζεῦ πάτερ καὶ θεοί , | ||
ἂν στῶ τρέχων : δεῖ γάρ με φεύγοντ ' ἐκφυγεῖν Ἀχαρνέας . Τί δ ' ἐστίν ; Ἐγὼ μὲν δεῦρό |