| καὶ ὠοειδοῦς ὡς ἤδη ἐπιπεφυκότος νευρώδους ἢ νεύρων ὀπτικῶν . αἰσθητικοὶ τῶν ὑποκειμένων χρωμάτων καὶ μεγεθῶν καὶ σχημάτων . μβʹ | ||
| διδασκαλίᾳ τεχνῶν , ὑφηγήσει μὲν φυσικῇ καθ ' ἣν φυσικῶς αἰσθητικοὶ καὶ νοητικοί ἐσμεν , παθῶν δὲ ἀνάγκῃ καθ ' |
| φασὶ πρότερον , εἶτα ἀκούσεσθαι , ἵνα μὴ διδασκαλίᾳ καὶ ὑφηγήσει δοκῶσιν , ἀλλὰ ἐθελουργῷ καὶ αὐτοκελεύστῳ διανοίᾳ πρὸς τὰ | ||
| χρῆται , τετραμερής ἐστιν , τὸ μέν τι ἔχων ἐν ὑφηγήσει φύσεως , τὸ δ ' ἐν ἀνάγκῃ παθῶν , |
| καὶ γενέσεως , περὶ δὲ αὐτὴν στατικὴν ἐνέργειαν ἔχουσαν , ἀνενδεῆ καὶ ἀπέριττον , πληρεστάτην , χορηγόν , ἐν δὲ | ||
| ἀνάγων μέθοδον , ἐξ ἁπάντων τούτων τῶν κατὰ τὴν διαίρεσιν ἀνενδεῆ λαμβάνοι τὴν ἔνδειξιν , μόνος ἂν οὗτος εἰς ἀνθρωπίνην |
| εἰρήνης δ ' ἐπισχούσης καὶ ταῖς ἐν ἡμῖν δυνάμεσιν εὐνομίαν παρασκευαζούσης ἡσυχῇ τε καὶ πρᾴως , ἐλπὶς ἂν ἦν τὸν | ||
| εἰς τὴν ψυχὴν ὀνίναιτο , τῆς χρηστῆς διαίτης ἤθη χρηστὰ παρασκευαζούσης : οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ εἰ κατά τινα τῶν |
| τῆς Ἑλλάδος . περαιουμένων δ ' αὐτῶν κατά τινα θεῶν πρόνοιαν ἐκ τῆς Εὐρώπης εἰς τὴν Ἀσίαν ἐπὶ κριοῦ χρυσομάλλου | ||
| τὸν ἱεροφάντην ὥσπερ Δελφικόν τινα τρίποδα πρὸς τὴν τοῦ μέλλοντος πρόνοιαν πᾶσι τοῖς δεομένοις ἀνακείμενον , σοφίᾳ τινὶ περιῆλθε ξένῃ |
| ὥστε καὶ ὁ πολλοὶ καὶ ἀκόλαστοι τὴν ἡδονήν φασι τὴν εὐδαιμονίαν εἶναι : διὰ τοῦτο καὶ τὸν βίον ἀγαπῶσι τὸν | ||
| φῶς τῆς ἀνθρωπίνης εὐδαιμονίας . νῦν ἅπαντες ἄνθρωποι τὴν ἀληθῆ εὐδαιμονίαν εὑρηκέναι δοκοῦσιν . ὦ πάντας βασιλέας παρεληλυθὼς , σοφίᾳ |
| : ἡ τέχνη τοίνυν πρᾶγμά ἐστι χρειωδέστατον τῶν ἐν τῷ βίῳ ἀνθρώπων : ἀπαλλάττει γὰρ ἡμᾶς πάσης ῥαθυμίας καὶ ἀργίας | ||
| Οὗτος πρωτογόνων ἴσως οἴκων οὐδενὸς ὕστερος , πάντων ἄμμορος ἐν βίῳ κεῖται μοῦνος ἀπ ' ἄλλων , στικτῶν ἢ λασίων |
| ἔστιν ἐναντίον τὸ λογικὸν τῷ ἀλόγῳ οὐδὲ τὸ θνητὸν τῷ ἀθανάτῳ : τὰ γὰρ ἐναντία φθείρει ἄλληλα , ταῦτα δὲ | ||
| γοῦν τἀναντία γράφειν ἀνταίρει : εἰ δὲ αὐτὸς ὁ Δημιουργὸς ἀθανάτῳ ψυχῇ ἀθάνατον αὐτῆς καὶ τὸ σῶμα ποιεῖν ἐπαγγέλλεται , |
| , καὶ τῷ λόγον ἔχοντι μέρει τᾶς ψυχᾶς καὶ τῷ ἀλόγῳ : σύγκειται γὰρ ἐκ διανοίας καὶ ὀρέξιος , ὧν | ||
| ἀλλὰ καὶ οἱ τούτου ἐφιέμενοι ὡς ἀγαθοῦ αὐτοῦ ὀρέγονται τῇ ἀλόγῳ δόξῃ ἑπόμενοι . ἡνίκα οὖν βούλεταί τίς τινα ἐπί |
| ὅταν καὶ τὴν διαλεκτικὴν εἰ διπλοῦν ἐστι σκοπῶμεν καὶ τὴν ἰατρικὴν καὶ τὴν κυβερνητικήν , διὰ τοὺς ἐν ἑκάστῃ τῶν | ||
| τῷ προεκδοθέντι οἱ βιβλίῳ , ὡς αὐτὸς φιλίαν τε καὶ ἰατρικὴν τιμῶν διϊσχυρίζεται , τῆς εἰς ἡμᾶς αὐτοῦ ἀκραιφνοῦς φιλίας |
| οἱ σοφοὶ διδάσκαλοι . οἳ προτρέπονται πάντας ὥσπερ ἔμφρονες εἰς γνῶσιν ἐλθεῖν καὶ μύησιν ὧν φασι θείων λόγων , οὕτως | ||
| ψυχῇ , δι ' οὗ τὴν τῶν τηλικῶνδε περίνοιαν καὶ γνῶσιν ἔσχεν . ὥστε οὐκ εἰς θάνατον ἀλλ ' εἰς |
| μὲν προσλαβοῦσα ἀεὶ θεὸν ὀρθῶς θεοῖς , ὀρθὰ καὶ εὐδαίμονα παιδαγωγεῖ πάντα , ἀνοίᾳ δὲ συγγενομένη πάντα αὖ τἀναντία τούτοις | ||
| φαίνοιτο τοῦ σχήματος καὶ τοῦ ὀνόματος , ἃ δὴ παρακολουθοῦντα παιδαγωγεῖ αὐτόν . ὥστε δίκαιος ἂν εἴην , εἰ καὶ |
| πολλὰ περὶ τοῦ βασιλέως ἐσεμνολόγει καὶ τὴν ἐπὶ τῷ ἀγῶνι μετριοπάθειαν κατελογίζετο , μήτ ' ἐπὶ τὴν πόλιν εὐθὺς ἐλάσαντος | ||
| προσιὸν οὐχ ὁμοίως ἂν ἐνεργήσειε παρὰ τὴν τῶν πραγμάτων ἤτοι μετριοπάθειαν ἢ χαλεπότητα ἀλλὰ τὰ μὲν θᾶττον , τὰ δὲ |
| θήλεια , διὰ τὸ μήτε διδόναι μήτε λαμβάνειν τὰ πρὸς ἀφθαρσίαν ἱκανὸς εἶναι σπέρματα , μελετᾶν δ ' αἰσχίστην κατὰ | ||
| ἄλλους : ἐκείνοις δ ' , ὡς ἔοικε , καὶ ἀφθαρσίαν μαρτυρεῖ διὰ τοῦ προσθεῖναι ” ζῆτε ἐν τῇ σήμερον |
| γρ . ὁτιοῦν χωρὶς τοῦ τοῦ . . ἢ πρὸς κακίαν . τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον ἢ πρὸς κακίαν . | ||
| αὐτῶν τοὺς μὲν ἀχρήστους , τοὺς δὲ πολλοὺς κακοὺς πᾶσαν κακίαν , τῆς διαβολῆς τὴν αἰτίαν ἐπισκοποῦντες ἐπὶ τούτῳ νῦν |
| μὲν ἀριθμὸν ἀπὸ τῶν περιφορῶν καὶ τῆς διαφορᾶς τούτων τῷ λογισμῷ περιλαμβάνοντες , τὰ δὲ δυνατὰ καὶ ἀδύνατα τῇ τοῦ | ||
| ἐστι , διαφαίνεται τὰ οἰκεῖα : κρίνουσι γὰρ αὐτὰ οὐ λογισμῷ μᾶλλον ἢ τῷ τῆς εὐνοίας πάθει . γεγέννημαι μέν |
| πολλοῖς τοῖς μετ ' αὐτόν , εὐκρασίαν μὲν ἡγεῖται τῆν ὑγείαν εἶναι θερμοῦ καὶ ψυχροῦ καὶ ὑγροῦ καὶ ξηροῦ : | ||
| ἐμπειρίας εἰδώς , οἷον τὰ ὀρνίθεια κοῦφα καὶ ὑγιεινὰ ποιήσει ὑγείαν . μέχρι τούτου ἡ μείζων πρότασις συστᾶσα ἐκ τῶν |
| εἰδῶν καὶ τῶν αἰσθητῶν , εἶναι δὲ τὴν μέσην ταύτην φύσιν ἐν τοῖς ἐσχάτοις καὶ ἐνύλοις εἴδεσιν , εἰ μὲν | ||
| αὐτῶν οἰκείως συναιρουμένη . καὶ μὴν πρός γε τὰ κατὰ φύσιν ἀγαθὰ καὶ πρὸς τὰ τῶν τεχνῶν πλεονεκτήματα τὰ μὲν |
| καὶ προετοιμάσασθαι πρὸς σπόρον καὶ τὸν γενόμενον ἀλοῆσαι καρπὸν εἰς μετουσίαν καὶ ἀπόλαυσιν τροφῆς , αἰγῶν δὲ αἱ τρίχες καὶ | ||
| λέγοντι πάθος εἰς τὰς ψυχὰς τῶν πέλας παρεισάγουσαν καὶ εἰς μετουσίαν αὐτοῦ τοὺς ἀκούοντας ἀεὶ καθιστᾶσαν , τῇ τε τῶν |
| ' ἀλλήλοιν , οὐ πολὺ ἧττον ἑκάτερον αὐτοῖν ἔχει τὴν ἕξιν τὴν αὑτοῦ ἥνπερ καὶ ὅτε ἔζη ὁ ἄνθρωπος , | ||
| ἕξις ὁμοία οὖσα , τότ ' ἔσται κυρίως ἀρετή . ἕξιν ὀνομάζει τὴν ἐξ ἔθους γινομένην , οὐ τὴν ἐκ |
| βούλεται χρῆσθαι ὡς θεοῖς ἀναγκαῖον , ἵνα τῷ πρὸς τὸ θεῖον δέει ἀπέχωνται τοῦ ἀδικεῖν . [ ἡμῖν δέ , | ||
| προϊὼν κατέκαυσεν , ἵνα μὴ Κῦρος διαβῇ . ἐδόκει δὴ θεῖον εἶναι καὶ σαφῶς ὑποχωρῆσαι τὸν ποταμὸν Κύρῳ ὡς βασιλεύσοντι |
| . ἄλλο εἶδος , ἐὰν αὐτός τις ᾖ γεννάδας τὴν ψυχὴν καὶ μεγαλόψυχος : καὶ τοῦτον εὐγενῆ φασι : καὶ | ||
| γεννητὸς καὶ ἐπακτὸν τὸ νοεῖν ἔχων , ἐνδέχοιτο ἂν μηδὲ ψυχὴν μηδὲ νοῦν μηδὲ θεὸν εἶναι . Εἰ τὸ δυνάμει |
| τὸ γεννηθὲν μετὰ τὸ γεννῆσαν : κατὰ μέντοι τὴν ἐπιστροφὴν ὀρέγεται τὸ γεννηθὲν τοῦ γεννήσαντος , μένον αὐτὸ καὶ μένοντος | ||
| τοῦ κακοῦ , ἀλλὰ πᾶς τοῦ ἀγαθοῦ ἐπιθυμεῖ καὶ τούτου ὀρέγεται καὶ τοῦτο διώκει . καὶ γὰρ καὶ οἱ τὸ |
| τῇ μὲν τοῦ πράγματος φύσει συμβὰν , τῇ δὲ ἐκείνων προνοίᾳ κωλυθὲν φαίνεται . καὶ μὴν εἰ μὲν ἐκίνει ταῦτα | ||
| πᾶσαν Γέτᾳ παραδοθῆναι : οὕτω γὰρ ἔλεγον καὶ θείᾳ τινὶ προνοίᾳ τὰς ἠπείρους διῃρῆσθαι τῷ Προποντίδος ῥεύματι . ἤρεσκε δὲ |
| πάλιν ὑπὸ τῆϲ βελόνηϲ νυγῆναι τὸ νεῦρον . εἰδέναι δὲ καθάπαξ ἐπὶ τῶν νευροτρώτων , ὅτι τὸ τὰ νύγ - | ||
| καὶ τὸ κριτήριον αὐτῶν ἀδιάψευστον : τὴν δ ' αἴσθησιν καθάπαξ τε δεῖ τι παθεῖν , ἵνα τῶν αὐτῶν αἴσθηται |
| οὗτος ὁ ποιητὴς καὶ πρὸς διοίκησίν τε καὶ παιδείαν τῶν ἀνθρωπίνων πραγμάτων ἄξιος ἀναλαβόντι μανθάνειν τε καὶ κατὰ τοῦτον τὸν | ||
| , ποτ ' οὐδὲν κράγυον σχολάζοντες , ἀλλὰ θείων καὶ ἀνθρωπίνων πραγμάτων ἦς ἐπιστάμων . τοὶ δὲ πρόσχημα ποιησάμενοι τὰν |
| * μάλιστα δ ' ὅπῃ δέοι τοῦ ῥᾷστα βαδίσαι , γυμναστέον ἐσθίειν μὲν κάρδαμον , πίνειν δὲ ὕδωρ , ἀμπέχεσθαι | ||
| οὖν φιλοσόφοις ἁρμόζουσιν , ἐν δὲ ταῖς ἄλλαις τοὺς ῥήτορας γυμναστέον . ὠνόμασαν δὲ τινὲς ταύτας μὲν πρακτικάς , ἐκείνας |
| πλευρὰν ἔλαβενἵνα καὶ δύο μόνας ἐμφαίνεσθαι φῶμεν , πρὸς γὰρ ἀλήθειαν οὐδὲ πλῆθος αὐτῶν ἐδήλωσεν ; ἆρά γε τὴν εὐώνυμον | ||
| ἤδη γέροντα ὄντα , πᾶσαν ἔμαθε παρ ' ἐκείνου τὴν ἀλήθειαν . γνωσθεὶς δὲ παρὰ τοῖς Ἕλλησι θεοφιλέστατος εἶναι ὑπελήφθη |
| , ἥτις ἐσπάρη ἐν . Καὶ ἐπλήθυνεν φαρμακεία καὶ ἡ μαγεία καὶ ἡ μαντεία καὶ οἱ κληδονισμοὶ καὶ ἡ πορνεία | ||
| προφήτης ἀγνοῇ τι τῶν ὄντων , ἵνα φιλοσοφία μὲν καὶ μαγεία ψυχὴν τρέφῃ , σῴζῃ δ ' ὅταν τι πάσχῃ |
| παρέχει πλεονεκτήματα . Ψυχαὶ δ ' ἐπιφαινόμεναι τὰ πρὸς τὸν ἀνθρώπινον βίον συμβαλλόμενα τοῖς θεωροῖς προξενοῦσιν . Καὶ οὕτως ἡμῖν | ||
| ἐπικρατεστέραν ἀρετὴν ποιοῦν , οὐκ ἀπώλεσε τὸ λογικὸν εἶναι τὸ ἀνθρώπινον γένος , ἀλλὰ μετέχον , εἰ καὶ μὴ ἄκρως |
| τῆς ἐμπειρίας ἔρχονται εἰς τὴν τέχνην , εἶτα εἰς τὴν φρόνησιν , εἰς τὴν ἐπιστήμην , εἰς τὴν σοφίαν καὶ | ||
| καὶ γεννῶντα ἐν ψυχαῖς μάθησιν , παιδείαν , ἐπιστήμην , φρόνησιν , καλὰς καὶ ἐπαινετὰς πράξεις . ἐνθένδε ὁ ἀσκητὴς |
| ὡς ἐν ταῖς πόλεσι καὶ ταῖς οἰκίαις χρὴ συμβουλῆς καὶ φρονήσεως , ἐν τοῖς ἐκτὸς δὲ ὑπὲρ τούτων ἀμύνεσθαι τοὺς | ||
| ὀρθός τίς ἐστι λόγος : ὁ δὲ ὀρθὸς λόγος ἀπὸ φρονήσεως γίνεται . Καὶ μὴν καὶ ἡ φρόνησις μετὰ ἀνδρίας |
| μὲν πρῶτον δωδεκατημόριον ἀπονεμηθὲν σημαίνει περὶ πραγματείας καὶ ὅσα περὶ ζωὴν καὶ βρῶσιν , τὸ δὲ δεύτερον πράγματα αἰσχρὰ ἢ | ||
| τὸν αἰῶνα τὸν παρθένειον , ἤγουν ἃς ἐποιεῖτο διὰ τὴν ζωὴν τῆς παρθένου , οὐδὲν ἔθεντο καὶ εἰς οὐδὲν ἐλογίσαντο |
| μὲν γάρ ἐστί τις ὄρεξις καὶ αὐτῷ , πρόδηλον . ὀρεγόμεθα γὰρ μαθημάτων καὶ τῆς τῶν πραγμάτων θεωρίας καὶ τῆς | ||
| ὥσπερ σύνθετον : διό φησιν ἐκ τοῦ βουλεύσασθαι γὰρ κρίναντες ὀρεγόμεθα κατὰ τὴν βούλησιν : γράφεται δὲ καὶ βούλευσιν , |
| καὶ δεσμῶν δεόμενον . ὡσαύτως δὲ καὶ τὸ θεοὺς νομίζον ἀμελεῖν δύ ' ἕτερα γεννᾷ , καὶ τὸ παραιτητοὺς ἄλλα | ||
| ἔοικε γὰρ πρὸς ἑτέροις ἔθνεσιν ὁ Ζεὺς ὢν τῶν τῇδε ἀμελεῖν . Χαλεπὸς ἦν ἡμῖν ὁ στρατιώτης , χαλεπός . |
| ἀπαρτίζεσθαι ὡς τέλειον ἀριθμὸν καὶ ἐκ τῶν πρώτων ἀριθμῶν κατὰ σύγκρασιν ἀπογεννώμενον καὶ ὅσα ἄλλα εἴωθε λέγεσθαι , ἄλλο πάλιν | ||
| τελείου ἀριθμοῦ τοῦ τρίτου καὶ τοῦ γενεσιουργοῦ τοῦ τετάρτου κατὰ σύγκρασιν ἀπεγεννήθη , ὅλον τὸν τῶν θεῶν περιέχων θεῖον διάκοσμον |
| τινι κρείττονι χείρονα , ὅπου γε μὴν τῷ πλουσίῳ τοῦτο λυσιτελές ἐστιν , τὸ τρέφειν τὸν παράσιτον , ᾧ γε | ||
| ' ἡμῶν . χρήσιμον μὲν οὖν ἐστι τὸ ἐκ περιουσίας λυσιτελές : ἀναγκαῖον δὲ δὲ ὅπερ ἐξ ἀνάγκης αἱρούμεθα : |
| ἐπιστρέφεται , πρὸ ἁπάντων δὲ τὴν ἑαυτοῦ ψυχὴν λογικῶς καὶ κοινωνικῶς ἔχουσαν καὶ κινουμένην διασῴζει καὶ τῷ ὁμογενεῖ εἰς τοῦτο | ||
| εἰ μὴ τοῖς οἰκέταις ἡμέρως χρῇ , μηδὲ τοῖς ὁμοτίμοις κοινωνικῶς : εἰ μὴ κοσμίως γυναικί , μηδὲ γονεῦσι τιμητικῶς |
| , ἵνα θύσῃ περὶ ἀφέσεως ἁμαρτημάτων , αἰνιττόμενος ὅτι παντὶ γενητῷ , κἂν σπουδαῖον ᾖ , παρόσον ἦλθεν εἰς γένεσιν | ||
| τοῦτο γυμνάζων καὶ συγκροτῶν , ἵνα τὸ οἰκεῖον πάθος τῷ γενητῷ καταβάλῃ , κἂν τελειωθῇ , καμὼν πρὸς τὸ ἀρχαῖον |
| αὐγοειδές τέ ἐστι καὶ ἐς τὸ ἀλεαίνειν τὸ σῶμα καὶ φυσικῶς συνέχειν ἐπιτήδειον μεταλαμβάνει , δεσμούς τινας ἐκ τούτων αὑτῇ | ||
| καὶ δύναμις : προτέτακται δὲ ὁ στοχασμὸς , ἤτοι ὅτι φυσικῶς ἐν πάσαις ἐμπίπτει ταῖς στάσεσι ταῖς τε νομικαῖς καὶ |
| δημοσιεύειν ἔθος τοῖς ἅπασιν : ἤδη δέ τινες δι ' ἀμετρίαν αἰσχύνης φόβῳ καρτεροῦσι : καὶ ἀνιώμενοι τοσοῦτον ἀπέχουσι καὶ | ||
| νῦν τοῦ διὰ χυμὸν διαβρωτὸν ἢ κακίαν τῶν ἐπιδέσμων ἢ ἀμετρίαν τῶν ναρ - θήκων γεγονότος , ὅπερ διαγινώσκεται ἔκ |
| μὲν τοῦ ἕλκεος τὸ κατάπλασμα ὠφελέει . Τὴν μὲν οὖν χρῆσιν αὐτέων εἶναι δεῖ τοιαύτην . Περὶ δὲ καιρῶν , | ||
| λίθους χαλᾷ καὶ παραμυθεῖται τὰς σφοδρὰς ὀδύνας . τὴν δὲ χρῆσιν τούτων μὴ πυκνότερον ἐπιτελεῖ ἄμεινον ἐστοχασμένος καὶ τῆς τῶν |
| ἱερὰ διαφέρει . ὅσια μὲν γὰρ τὰ ἰδιωτικά , ὧν ἐφίεταί τις [ ] καὶ ἔξεστι προσάψασθαι , ἱερὰ δὲ | ||
| ἐν εἰδόσι διηγεῖσθαι ὡς χαλεπόν ἐστι πόλεμος : οὔτε γὰρ ἐφίεταί τις αὐτοῦ δι ' ἄγνοιαν οὔτε ἀποτρέπεται διὰ φόβον |
| μὴ μισθὸς αὐτῇ προσγίγνηται , ἔσθ ' ὅτι ὠφελεῖται ὁ δημιουργὸς ἀπὸ τῆς τέχνης ; Οὐ φαίνεται , ἔφη . | ||
| ὁ Θ . τοῦτό γε καλῶς αὐτῷ μαρτυρῶν . Ὁ δημιουργὸς ἤρχετο τῆς συστάσεως τοῦ κόσμου ἐκ πυρὸς καὶ γῆς |
| αἱρεταί ; Ὥστε δι ' αὑτὰ αἱρετὰ ἡμῖν εἶναι τὴν ὑγίειαν , τὴν ἰσχύν , τὸ κάλλος , τὴν ποδώκειαν | ||
| ἡδονῇ ἐπιτρέψας ἐνταῦθα τετραμμένος ζήσει , ἀλλ ' οὐδὲ πρὸς ὑγίειαν βλέπων , οὐδὲ τοῦτο πρεσβεύων , ὅπως ἰσχυρὸς ἢ |
| ἢ ὅτι ᾧ συνοικεῖς ἐπὶ ἑταίραν ἥκει καὶ ταύτῃ τὴν ἡδονὴν λαμβάνει τοῦ σώματος . ἀλλ ' οὐχ οὕτω σε | ||
| κακίας εὐαρεστητέον ἐξετάζοντας , οὐκ εἴ τι μὴ καθ ' ἡδονὴν ἰδίαν συμβέβηκεν , ἀλλ ' εἰ τρόπον εὐνόμου πόλεως |
| τῶν ἄστρων . ἐπεὶ δ ' ἄλογον ἐδόκει τὸ μὴ συνακούειν ἡμᾶς τῆς φωνῆς ταύτης , αἴτιον τούτου φασὶν εἶναι | ||
| οἱ Στωικοὶ ἀνατρέχουσι , λέγοντες τῷ ὅρῳ δεῖν τῆς φαντασίας συνακούειν τὸ κατὰ πεῖσιν : ὡς γὰρ ὁ λέγων τὸν |
| βουλόμεθα γνῶναι εἰ ἐν τῷ καθεστῶτι ὑπάρχεις , καὶ ἰδοὺ ἀληθῶς ἔγνωμεν ὅτι ἡ σύνεσίς σου οὐκ ἠλλοίωται : τί | ||
| καὶ ᾗ ἄξιοί εἰσι θανάτου καὶ οἵου θανάτου οἱ ὡς ἀληθῶς φιλόσοφοι . θάνατος μὲν οὖν ἐστιν οὐκ ἄλλο τι |
| ὡς ἀγνοοῦσα ἢ ὡς ἐπισταμένη . καὶ εἰ μὲν ὡς ἀγνοοῦσα , οὐ προσεκτέον αὐτῇ τὸ παρατυχὸν φληναφούσῃ καὶ περὶ | ||
| ἡ φύσις , ὡς ἂν ἐφ ' ἃ γεννᾷ μὴ ἀγνοοῦσα , παρήγαγεν ἡμῶν ἕκαστον τρόπον τινὰ μετὰ συμμαχίας . |
| μετέωρον ποιήσας . τὸ νόημα ] τὰ νοήματα , τὴν εἴδησιν , τὸ λεπτότατον τοῦ νοός , τὴν μελέτην . | ||
| ἔργον τῶν αἰσχρῶν ἀποτρέπει , διὰ δὲ τῶν λόγων τὴν εἴδησιν αὐτοῦ ἐμφαίνει , καὶ πρὸς τὸ ἐναντίον μεθίστησι τὴν |
| λογικὴν ψυχήν , ἐπιτηδεύσει πρὸς θηρίων ἀτιθάσων ἀγριότητας μετέβαλον ἐν ἡδονῇ καὶ ὠφελείᾳ τῇ πάσῃ τιθέμενοι τὸ κακῶς ποιεῖν ὅσους | ||
| μὲν καὶ ξύλῳ καὶ παντὶ ἀψύχῳ οἰκεῖον , ἀλλότριον δὲ ἡδονῇ : γαργαλισμοῦ γὰρ καὶ σπασμώδους ἐφίεται καὶ ἐπ ' |
| διαφθορὰν χυμῶν ἐκεῖθεν ἀποκρίνεσθαι , διουρητικὰ δὲ φάρμακα πλείω χωρεῖν παρασκευάζει τὰ οὖρα τῇ τε φυσικῇ λεπτομερείᾳ καὶ τῇ θερμότητι | ||
| εἰς ἐπίῤῥωσιν : διαφέρει οὖν , ὅτι τὸ μὲν πάθος παρασκευάζει , ὁ δὲ ἐπίλογος αὔξει , ὁ δὲ φεύγων |
| . τῷ γὰρ ὄντι ἀνθρώπινα ψεύσματα καὶ λίαν πιθανὰ πρὸς θείαν καὶ ἀμήχανον φύσιν . πέρας δὴ ἐπιτέθεικεν : ὥσπερ | ||
| ἀλλὰ πάντα ὁμοίως τὸ καθαρὸν ἦθος ἐμφαίνει καὶ πρὸς τὴν θείαν ὁμοίωσιν ἀνάγει καὶ τῆς Πυθαγορικῆς φιλοσοφίας τὸν τελειότατον σκοπὸν |
| σύντονος κίνησις τὸ αἷμα διαθερμάνῃ , καὶ τοῦ προσήκοντος πλέον ἐξέκαυσέ τε καὶ διϊδρωθῆναι ἐν τοῖς διουρητικοῖς ἀγγείοις ἐποίησε καὶ | ||
| σύντονος κίνησις τὸ αἷμα διαθερμάνῃ , καὶ τοῦ προσήκοντος πλέον ἐξέκαυσέ τε καὶ διϊδρωθῆναι ἐν τοῖς διουρητικοῖς ἀγγείοις ἐποίησε καὶ |
| . Καὶ ἔστι μὲν ὅτε ἀπὸ τῶν ἐλαχίστων ποιεῖται τὴν ὁμοίωσιν , οὐ πρὸς τὸ μέγεθος τοῦ σώματος ἀλλὰ πρὸς | ||
| δυνατόν : ποικίλως δὲ τοῦτο χειρίζει . Ποτὲ μὲν γὰρ ὁμοίωσιν θεῷ λέγει τὸ φρόνιμον καὶ δίκαιον καὶ ὅσιον εἶναι |
| κακὸν αὐταῖς . λέγουσι δὲ οἱ πεπειραμένοι ὅτι ἄρα καὶ ἀνθρώποις ἐς τὸ αὐτὸ πάθος ἐστὶν ἀγαθὸν ἡ πόα αὕτη | ||
| παντὸς φύσεως . Ὡμοιῶσθαι γὰρ τοὺς ἄφρονας τοῖς ὑπὸ γῆν ἀνθρώποις κατῳκισμένοις καὶ φῶς μὲν μηδέποτε λαμπρὸν ἑωρακόσιν , ἀμυδρὰς |
| ταῦτα περὶ τὰς σημείωσαι ἀρχὰς ἀρετή , κτῆσις ἀρκοῦσα , φρόνησις τὸ γὰρ τῆς εὐνοίας κοινόν ὧν τὰ μὲν δύο | ||
| , σοφία μὲν [ γὰρ ] πρὸς θεραπείαν θεοῦ , φρόνησις δὲ πρὸς ἀνθρωπίνου βίου διοίκησιν . ἄχρι μὲν οὖν |
| μᾶλλον ἄξιοι θαυμάσαι ; ἀλλ ' ἐν τῇ τῶν λόγων ἀσκήσει καὶ τῆς λοιπῆς σοφίας ; ἀλλ ' ἔτι καὶ | ||
| πλήθει καὶ ἰσχύϊ τούτους περιεῖναι , τοσοῦτον ἐκείνους ἐπεπείσμην ἀνοίσειν ἀσκήσει . εἰ μὲν γὰρ ἐξ ἴσου καθειστήκεσαν , περὶ |
| μὴ ἀντέχεν μηδὲ κρατέν . καὶ διὰ τοῦτο συμβαίνει φεύγεν τἀγαθὰ τὼς ἀνθρώπως διὰ λύπαν , ἀποβάλλεν δ ' αὐτὰ | ||
| καὶ τἆλλα καὶ τὰ ἡδέα πράττειν , ἀλλ ' οὐ τἀγαθὰ τῶν ἡδέων . Πάνυ γε . Ἆρ ' οὖν |
| τι λαμβάνει τῷ ἀριθμῷ περὶ οὗ σκοπεῖ καὶ μελετᾷ τὴν κατόρθωσιν , ὁ δὲ νοῦς καθόλου αἰεί , τὸ δὲ | ||
| Τῇ δὲ Σελήνῃ ἐπιμερίζων ἐπὶ ἡμερινῆς γενέσεως ἐπὶ ἀνατολῆς φερομένῃ κατόρθωσιν τῶν πραγμάτων καὶ ἀποφυγὴν τῶν κακῶν ἀπεργάζεται καὶ πρᾶξιν |
| Προγόνοις : τὸν τρόπον μὲν οἶσθά μου ὅτι τῦφος οὐκ ἔνεστιν , ἀλλὰ τοῖς φίλοις τοιοῦτός εἰμι δη τις τύπτεσθαι | ||
| ἡλικίαν : τὸ μὲν γὰρ ὑγραῖνον ἀπὸ τοῦ γάλακτος οὐκ ἔνεστιν αὐτοῖς , τὸ δὲ λίπος τὸ φυσικὸν καὶ τὸ |
| μὴ ἡττᾶσθαι τὸ νικᾶν : διὸ βέλτιον καὶ αἱρετώτερον ἡ ἐγκράτεια τῆς καρτερίας : βέλτιον γὰρ νικᾶν ἢ μὴ ἡττᾶσθαι | ||
| φαύλων ἡδονῶν . Οἰκεῖαι δέ εἰσιν αὐτῆς : αὐστηρία : ἐγκράτεια : εὐτέλεια : λιτότης : κοσμιότης : εὐταξία : |
| ἄγαν ὑπερβολὴ καὶ κακία ὥσπερ καὶ ἡ ὀκνία ἔλλειψις καὶ κακία . τὰς δὲ ὑπερβολὰς καὶ ἐλλείψεις καὶ θεὸς μισεῖ | ||
| τῇ ἀρετῇ , ἤτοι τῇ ἐγκρατείᾳ , ἑτέρα τίς ἐστι κακία παρὰ τὰς ἄλλας , τὰς ἀντικειμένας ταῖς ἠθικαῖς ἀρεταῖς |
| μαλακτικὰ καὶ συγκρίσεως θερμαντικὰ καὶ πόνων παρηγορικά : στόμαχον δὲ θηλύνει καὶ ἀνατρέπει . τὰ δ ' ἀσφαλτώδη κεφαλήν τε | ||
| φιλοσοφίας ὠρεγμένος , ἐκκλίνων δὲ τὴν πολυθρύλητον ἡδονὴν ἣ τινῶν θηλύνει νέων ψυχάς , φανερός ἐστιν οὐ μόνον φύσει πρὸς |
| σοφία ἕξις ἐπαινετή , ἡ ἐπαινετὴ ἕξις ἀρετή , ἡ σοφία ἄρα ἀρετή . ὡσαύτως δὲ καὶ ἡ σύνεσις καὶ | ||
| οὖν ἐστι συμφέρον ῥώμη κάλλος ὑγίεια , ψυχῇ δὲ ἀνδρεία σοφία δικαιοσύνη : τὰ δὲ ἐπίκτητα φίλοι χρήματα κτήματα : |
| οὐ λευκόν , καὶ ὁ ἄνθρωπος οὕτω : καὶ ἡ ἰατρικὴ ὑπόληψις καὶ οὐχ ὑπόληψις , ὅτι καὶ ἡ ἐπιστήμη | ||
| ὑπόκεινται τὰ ἀνθρώπεια σώματα , τῇ δὲ φιλοσοφίᾳ αὐτὴ ἡ ἰατρικὴ ὑπόκειται . καὶ πάλιν τῇ ἀστρονομίᾳ ὑπόκεινται τὰ οὐράνια |
| καὶ ἀθάνατον μαχέσασθαι , νίκην δ ' ἀμφοτέροις δώσω , θνητῷ δέ νυ μᾶλλον . ταῦτα ὡς ἐπύθοντο οἱ Φωκεῖς | ||
| καὶ τὰς ἐνισταμένας δυσπραγίας , συμμετρίαν δὲ καὶ κρᾶσιν τῷ θνητῷ γένει παρεχόμενος . Κατ ' ἄλλην τοίνυν διαίρεσιν ἡ |
| εὖ μὲν πάσχουσα τιμᾷ τὴν μητρόπολιν , ἀδικουμένη δ ' ἀλλοτριοῦται . ” ἐκ κοινότητος ἡ λύσις : ἡ δ | ||
| ἀποικία εὖ μὲν πάσχουσα τιμᾷ τὴν μητρόπολιν , ἀδικουμένη δὲ ἀλλοτριοῦται : οὐ γὰρ ἐπὶ τῷ δοῦλοι , ἀλλ ' |
| αἱ δὲ ἄλλαι αἰσθήσεις χρόνου δέονται . Ἀναλογεῖ δὲ καὶ νῷ ἡ ὄψις : ὥσπερ γὰρ ἐν ἀμερεῖ τὰ πάντα | ||
| καὶ ἀρχαὶ πάντων τῶν γενητῶν , ὡς ὄντως ὄντα καὶ νῷ μόνῳ ληπτά , καὶ διὰ τοῦτο καὶ τιμιώ - |
| οὖσιν ἔχειν τὸν καθόλου , ὡς ἡ τὶς ἐπιστήμη τὴν ἐπιστήμην . Καὶ εἶναι καὶ καθ ' αὑτὸν τὸν μέγαν | ||
| . οὐδεμίαν δέ τινα δύναμιν ἐν ἑαυτοῖς ἔχομεν ἀληθευτικὴν ὑπὲρ ἐπιστήμην ἢ νοῦν . ὥστε νοῦς ἂν εἴη ἐπιστήμης ἀρχή |
| ἀκριβής , ὑπ ' αὐτὴν τὴν ὄψιν τῶν θεῶν τὰ ἀνθρώπινα πράγματα ὑποθείς , εἴασεν ἀτημέλητα καὶ ἀφρόντιστα , φύσει | ||
| εἰπὼν θεῖα , τὰ δὲ ἐν γενέσει καὶ φθορᾷ εἰπὼν ἀνθρώπινα . οὗτος οὖν ὁ ὁρισμὸς καὶ ὁ πρῶτος ἐκ |
| διήριζον περὶ τῆς καλουμένης πολιτικῆς στρατηγίας , ἣ τῶν ἄλλων προτιμᾶται , εἴτε τῷ ὄντι φιλοτιμούμενοι περὶ αὐτήν , εἴθ | ||
| πάντα σοι πεισθήσεται ἡ Γλαύκη : ἃ καλλιστεύεται : ἅπερ προτιμᾶται καὶ κάλλιστα νομίζεται τῶν νῦν δώρων παρὰ τοῖς ἀνθρώποις |
| , πολὺ πρότερον αὐτὸς ἐγίνετο νόμος ἔμψυχός τε καὶ λογικὸς θείᾳ προνοίᾳ , ἥτις ἀγνοοῦντα αὐτὸν εἰς νομοθέτην ἐχειροτόνησεν αὖθις | ||
| δυνατωτέρῳ τῆς ἑαυτῶν σοφίας : αὐτὸς δὲ ἀμάχῳ τινὶ καὶ θείᾳ δυνάμει ἀπέδωκε τῷ σκήνει τὴν κεφαλὴν , καὶ τὴν |
| φησίν , ἐπὶ τῆς μετανοίας εἰμὶ καὶ πᾶσιν τοῖς μετανοοῦσιν σύνεσιν δίδωμι . ἢ οὐ δοκεῖ σοι , φησίν , | ||
| φωναῖς αἱ ἀφανεῖς τὰς φανερὰς ποιήσασαι καὶ ταύτῃ τὴν ψυχὴν σύνεσιν καλοῦ λαβεῖν ἐποίησαν , ἐν ἄλλῳ τὸ αὐτὸ δείξασαι |
| εἰκὸς ταραχώδης κινούμενος ἢ ἦχος ὕδατος παρεμποδίζει τῇ φωνῇ τοῦ καθαρῶς διακούεσθαι , οὐκ ἄτοπον τότε καὶ ἐν τοῖς λοιποῖς | ||
| αὐτοῖς αἰσχρὸν δοκεῖ : μόνος δὲ Σωκράτης διώμνυτο ἦ μὴν καθαρῶς πλησιάζειν τοῖς νέοις : καὶ μέντοι πάντες αὐτοῦ ἐπιορκεῖν |
| ' ἐπεὶ περὶ τῶν Ἡρακλέους στηλῶν ἐμνήσθημεν , οἰκεῖον εἶναι νομίζομεν περὶ αὐτῶν διελθεῖν . Ἡρακλῆς γὰρ παραβαλὼν εἰς τὰς | ||
| μέλλοντα προθυμότερον ἐπὶ τὰς μάχας αὐτῶν ἐξιόντων , εἰ μὴ νομίζομεν τοὺς μὲν θηρευτικοὺς κύνας δελεάζειν ἀναγκαῖον εἶναι τοῖς κυνηγοῖς |
| καὶ τὸ κακὸν πάλιν τοῦ πρακτικοῦ , ἵνα μήτε ψευδῆ δοξάσωμεν μήτε κακὰ διαπραξώμεθα , ἔχοντες τὴν λογικὴν διακρίνουσαν , | ||
| τῶν ἄλλων εἰκότως οὕτω φρονοῦμεν θεῶν , μηδὲ τὴν Ἀφροδίτην δοξάσωμεν τὴν τυχοῦσαν ἀποδέχεσθαι μίξιν , εἰ παστάδος καὶ γάμων |
| φύσεως . ἅμα δὲ ταῖς ὥραις μεταβαλλούσαις καὶ τὴν ἄλλην διαγωγὴν μεταβάλλειν , κατὰ μικρὸν εἰς τοὐναντίον ἀπονεύοντα , καὶ | ||
| τῶν ποιητικῶν , ὅτι οὐ πρὸς χρῆσιν , ἀλλὰ πρὸς διαγωγὴν καὶ αὐτῆς χάριν τῆς γνώσεως . Ὥσπερ ἐν τῷ |
| σοι γένοιτο : τοιγαροῦν καὶ σὺ λόγον ἔχεις , κίνησον λογικῇ διαθέσει λογικὴν διάθεσιν , δεῖξον , ὑπόμνησον : εἰ | ||
| δεῖ μανθάνειν τὰ πράγματα : εἰ γὰρ καὶ ἐν τῇ λογικῇ τοῦτο διδάσκει ἡμᾶς ὁ Ἀριστοτέλης , ἀλλ ' οὖν |
| θ ' ὑπούργησον τάδε ἐμοί τ ' ἀρωγὰ τῷ τε φιλτάτῳ βροτῶν πάντων ἐν Ἅιδου κειμένῳ κοινῷ πατρί . Πρὸς | ||
| ὅσα ὑπεραλγήσας ἔδρασεν ἢ εἶπεν ἐπὶ τῷ πάντων δὴ ἀνθρώπων φιλτάτῳ , οἱ δὲ ἐς αἰσχύνην μᾶλλόν τι ὡς οὐ |
| μετὰ μαρτύρων γενέσθαι , τοὺς οἰκειοτάτους ‖ καὶ οἷς ἂν τυγχάνωμεν χρώμενοι μάλιστα , τούτους παραλαμβάνειν εἰώθαμεν ἐπὶ τὰς πράξεις | ||
| δὲ τούτοις ἡδονὴν καὶ λύπην , ἡδονὴν μέν , ὅταν τυγχάνωμεν ὧν ἐπιθυμοῦμεν , ἢ ἐκφύγωμεν ἃ ἐφοβούμεθα : λύπην |
| δὲ οὐδ ' ὅλως , ὅσα γε ἐμὲ γινώσκειν , ἠξίωται παρὰ τοῖς Ἕλλησι . . . . , : | ||
| . ἀδήλου γάρ , εἰ ἡ σὰρξ αἰσθητήριον , αὐτόθεν ἠξίωται . εἶτα πῶς ἕν ; εἰ μὲν τῇ συνεχείᾳ |
| μέν , ἡ δὲ εὐσεβής , δαιμονία τίς ἐστι καὶ θεία : καὶ ἡ τοιαύτη καὶ μετὰ τὸ ἀπαλλαγῆναι τοῦ | ||
| πιεζόμενος ἀπεδρύπτετο . ἦν δ ' , ὡς ἔοικε , θεία τις ὄψις , ἣν τὸ μὲν ζῷον ἐπιφοιτῶσαν ἐκ |
| : δεῖ οὖν πρῶτον ψυχῆς φύσεως πέρι θείας τε καὶ ἀνθρωπίνης ἰδόντα πάθη τε καὶ ἔργα τἀληθὲς νοῆσαι . Ἐπειδὴ | ||
| οὗ τὴν ὑπόθεσιν εἴληφεν Ἑρμογένης . Ἡ φιλοσοφία ἐστὶ ζωῆς ἀνθρωπίνης κάθαρσις καὶ τελειότης , κάθαρσις μὲν ἀπὸ τῆς ὑλικῆς |
| κατὰ τὰς ὁμιλίας εὔστοχος , ὡς ἂν ἐξ αὐτοδιδάκτου καὶ ἀδιαστρόφου φύσεως ἀμωμήτους φέρων τοὺς λόγους . , . . | ||
| πρὸς γυναῖκα ἢ τέκνα ἢ ἀδελφοὺς καὶ οἰκείους διὰ κοινωνίας ἀδιαστρόφου , συλλήβδην δὲ πάντων πρὸς ἅπαντας καὶ προσέτι τῶν |
| : ὑπὸ δὲ ἑνὸς ἀνδρὸς ἀποθνῄσκων οὔτε ἀνέκραγεν οὔτ ' αἴσθησιν οὐδεμίαν ἐποίησεν οὔτε τοῖς ἐν τῇ γῇ οὔτε τοῖς | ||
| τὴν τῆς τρίτης ἐξαίρεσιν , τοῦτ ' ἦν τὸ τὴν αἴσθησιν αὐτῶν ἐπάγον ἐπὶ τὸ διαβιβάζειν τὸ μέλος ἐπὶ τὴν |
| πατήρ : τὸν βόσκοντα γὰρ εὐλογῶ , τὸν δ ' ὠφέλιμον ἐμοὶ πατέρος ὄνομα λέγω Φοῖβον τὸν κατὰ ναόν . | ||
| ἀπεκρίνατο , ἄλλος δὲ τὸ δέον , ἕτερος δὲ τὸ ὠφέλιμον , ὁ δὲ τὸ λυσιτελοῦν . ἐπανῄειν δὴ ἐγὼ |
| αἴρεσθαι τιμῆς ὡς θεὸν , καὶ ἐν Θουρίοις εἰκόνας αὐτοῦ καθιδρύσθαι ὡς θεοῦ . ἄλλως . οὐχὶ δὲ καὶ τὸν | ||
| αἴρεσθαι τιμῆς ὡς θεὸν , καὶ ἐν Θουρίοις εἰκόνας αὐτοῦ καθιδρύσθαι ὡς θεοῦ . . . . : Πολέμων δὲ |
| κινητικῆς τῶν ὅλων αἰτίας ἀφομοίωσιν ἔλαχεν . διὸ καὶ τῇ ψυχῇ ὀρθῶς παραινοῦσιν εἰς γένεσιν ἰούσῃ κατὰ τὸ ἀκλινὲς καὶ | ||
| εἴδη τῶν λόγων , ἃ προσαρμόττει τῇδε ἢ τῇδε τῇ ψυχῇ , ὀξέως τε αἰσθάνηται καὶ ὁποῖος ὑπὸ τίνων λόγων |
| ἀνύτειν ] ἐπείγεσθαι εἰς ὄλεθρον . σπεύδειν ἦ μὴν ] ὄντως μεταπέμψεσθον ] μετακαλέσεσθε . μετακαλέσασθε ἀνακλάειν ] συντρίβειν μακρὰ | ||
| ἄρα ἡμῖν πῃ παρεικάθῃ τὸ μὴ ὂν λέγουσιν ὡς ἔστιν ὄντως μὴ ὂν ἀθῴοις ἀπαλλάττειν . Οὐκοῦν χρή . Μέγιστα |
| οὐδὲν σημαίνειν ἐστίν , εἴ γε οὐκ ἔστι τῆς ἡμετέρας φύσεως τὰ ἄπειρα νοεῖν , καὶ ταῦτα ἐν πεπερασμένῳ χρόνῳ | ||
| σώματα καὶ ὀκνοῦσι καὶ ἀποροῦσι καὶ ὀλιγοψυχοῦσιν ὥσπερ ἀπαγορευούσης τῆς φύσεως , καὶ ἐκκόπτονται τὰς ἐλπίδας καὶ ἐπιθυμιῶν ἐστέρηνται καὶ |
| εἰδότα τὰ συμφέροντα , ἐκ τῆς ἀντιπαραστάσεως . πολλῶν γὰρ δεῖται λόγων ἡ ἔνστασις , ὅτι ταὐτόν ἐστι δίκαιον καὶ | ||
| φησί , προάγει διὰ τὴν γόνιμον αὐτοῦ δύναμιν καὶ οὐ δεῖται χρόνου , ἀλλὰ χωρὶς πάσης μεταβολῆς , τί , |
| καὶ οὐκ ἀπηντήθη τῷ σώματι τῆς σαρκὸς ὑμῶν ἐν τῇ ζωῇ ὑμῶν κατὰ τὴν ὁσιότητα ὑμῶν , ἐπεὶ αἱ ἡμέραι | ||
| τριγκούς τε ἠβαιῇ καρῖδι καὶ εἴ ποτε βεμβράδι , κείνῃ ζωῇ ἔπ ' ἀγρώσσοις : τάδε δὴ σκέψαιο δέλετρα ὕκην |
| . ἐξεῖπον [ ] δὲ πρόσθεν [ αὐτοῦ τὴν ] σοφίαν καὶ [ τὰς ἐντολὰς ] καὶ ὑπέδειξα [ αὐτῶι | ||
| ἐκ μαθήσεως . θυμόσοφός ἐστι : ἐκ φύσεως ἔχει τὴν σοφίαν . δεικτικῶς φησιν ἀντὶ τοῦ ” μικρόν “ . |
| . τοῦτο τὸ εἶδός ἐστι πλάσμα γῆς , ἐκεῖνο δὲ θείας εἰκόνος ἐμφερὲς ἐκμαγεῖον . χρεῖος δ ' ἐστὶν οὐ | ||
| χρῆν . ἀντὶ τοῦ ἔδει , χωρὶς τοῦ ε . θείας . δῆλον ὅτι πολιτείας . παρὰ θεῶν γάρ φατε |
| , ἀλλὰ τοὺς τεθνεῶτας ἐν τῷ πολέμῳ ἀξιοῦντες τῶν νομιζομένων τυγχάνειν πρὸς τοὺς ἑτέρους ὑπὲρ ἀμφοτέρων ἐκινδύνευσαν , ὑπὲρ μὲν | ||
| ἐν δὲ τοῖς ἀκουσίοις συγγνώμης , ἐνίοτε δὲ καὶ ἐλέους τυγχάνειν . καὶ οὐ θαυμαστὸν ἐν ταῖς μικταῖς πράξεσι ποτὲ |
| ἐξετάζειν καταλιμπάνω , οἳ τῆς ἡμετέρας κρίσεως δι ' ἀκριβῆ παίδευσιν πλέον τοῦτο ποιεῖν ἐπίστανται : οἱ δὲ τοὺς περίπλους | ||
| λόγοι : ὅτ ' ἂν ῥήτορα ἔχωμεν κρινόμενον , τὴν παίδευσιν ἐξετάζομεν : ἡλικία , οἷον γῆρας , νεότης , |
| τιμᾶται ἢ τοὐναντίον ἐπευωνίζεται : τρίτου δ ' ὃ καὶ ἀναγκαιότατον , ὅτι παρὰ μὲν ἡμῖν ἀνισότης , ἰσότης δὲ | ||
| ποιησάμενοι καὶ τὰς ἀπὸ τούτου τιμάς , μέγιστον δὲ καὶ ἀναγκαιότατον τὸ δίκαιον , καὶ τούτῳ δὴ ὑπηρετοῦντές τε καὶ |
| τυγχάνει . Ταῦτα δὴ αὐτῇ ὁ θεῖος καὶ ἀναγωγὸς ἔρως περιποιεῖ : διὸ τῷ κατὰ ἀνάλυσιν τρόπῳ πως χρώμενος ἦλθεν | ||
| καὶ κλόνον , ἅπερ ἐναντιώτατά ἐστι βεβαιότητι ψυχῆς , ἣν περιποιεῖ χαρὰ συνώνυμος Ἐδέμ . τοῦ δὲ εἰς ἐπίκρισιν ἐναντίου |
| , ἀλλ ' αὐτὸς ἀρχὴ καὶ πηγὴ τεχνῶν καὶ ἐπιστημῶν ἀνωμολόγηται . παρατετηρημένως δὲ οὐ τὸν ἐνεστῶτα , ἀλλὰ τὸν | ||
| ταῦτα , ὑπ ' αὐτοῦ σοῦ μεμαρτύρηται καὶ χρηστὸς ἤδη ἀνωμολόγηται . ἀμετανόητον οὖν τὴν ἀνάληψιν καὶ τὴν διαλλαγὴν βέβαιον |
| δὲ τῶν πράξεων καὶ τῶν βίων ἡλικιῶτις ἱστορία τὰ μὲν φθόνοις καὶ δυσμενείαις , τὰ δὲ χαριζομένη καὶ κολακεύουσα λυμαίνηται | ||
| Ἄρην διαμετρῶν , περιστάσεσι βιωτικοῖς περιπίπτουσι καὶ ἐναντιώμασι χαλεποῖς καὶ φθόνοις καὶ ἐνδείαις καὶ σωματικαῖς ὀχλήσεσι καὶ κινδύνοις ζωῆς τε |