| σύντονος κίνησις τὸ αἷμα διαθερμάνῃ , καὶ τοῦ προσήκοντος πλέον ἐξέκαυσέ τε καὶ διϊδρωθῆναι ἐν τοῖς διουρητικοῖς ἀγγείοις ἐποίησε καὶ | ||
| σύντονος κίνησις τὸ αἷμα διαθερμάνῃ , καὶ τοῦ προσήκοντος πλέον ἐξέκαυσέ τε καὶ διϊδρωθῆναι ἐν τοῖς διουρητικοῖς ἀγγείοις ἐποίησε καὶ |
| ὁ καθεύδων ἀνενέργητός ἐστι τῶν κατὰ τὰς αἰσθήσεις ἐνεργειῶν , ἀνενέργητον δὲ τούτων καὶ τὸ κυούμενον , σκεπτέον εἰ τῷ | ||
| κατὰ τὸ τέλειον εἶδος τοῦ δυνάμει καὶ μόνον ἐν ἡσυχίᾳ ἀνενέργητον | παραιτούμενος φαίνεται . οὕτω γὰρ μὲν ὁ ἐπὶ |
| παρέχει πλεονεκτήματα . Ψυχαὶ δ ' ἐπιφαινόμεναι τὰ πρὸς τὸν ἀνθρώπινον βίον συμβαλλόμενα τοῖς θεωροῖς προξενοῦσιν . Καὶ οὕτως ἡμῖν | ||
| ἐπικρατεστέραν ἀρετὴν ποιοῦν , οὐκ ἀπώλεσε τὸ λογικὸν εἶναι τὸ ἀνθρώπινον γένος , ἀλλὰ μετέχον , εἰ καὶ μὴ ἄκρως |
| ἀναισθήτου οὔσης , ἵνα τὸ ὅλον δηλώσῃ τὸν ἀναίσθητον καὶ ἀνόητον καὶ περιττολόγον . ΓΘ κρουνοχυτρολήραιον ] ἤγουν φλυαρός . | ||
| χαίροντα ἤδη εἶδες ; Ἔγωγε . Ἄνδρα δὲ οὔπω εἶδες ἀνόητον χαίροντα ; Οἶμαι ἔγωγε : ἀλλὰ τί τοῦτο ; |
| ἄν τις ἐπαινέσαι τὸν νόμοντὸ δ ' οὖν ἁμάρτημα οὐκ ἀπαραίτητον αὐτῶν , ἀλλ ' ἔχον ὡς ἐν τούτοις εὐπρέπειαν | ||
| οὔτε ἀγαθοῦ : τὸ γὰρ ἀναγκαῖον δηλοῖ τὸ ἀπαραίτητον : ἀπαραίτητον γὰρ ὑπάρχει ἡμῖν πάντως τὰς πέντε φωνὰς γνῶναι . |
| περὶ τὸ ἀναγκαιότατον ὤλισθον μέρος , τὸ σφάλμα τῶν ἄλλων ἐπηνωρθώσατο , κυριώτατα φάναι , τὸ Ἰουδαίων ἔθνος , ὅσα | ||
| δὲ Ἀριστοτέλης οὐχ οὕτως τὸν λόγον ἠρώτηκεν , ἀλλ ' ἐπηνωρθώσατο εἰπών : τὸ ἐναντίον φευκτῷ ᾗ φευκτὸν ἀγαθόν : |
| ἔχουϲι τῆϲ κατὰ τὸ ξηρόν τε καὶ ὑγρὸν κράϲεωϲ , ἐπεγείρειν τε αὐτῶν καὶ ῥωννύναι τὴν θερμαϲίαν . ἐν δὲ | ||
| ἀλλὰ καὶ ϲπέρμα γεννᾶν πεπίϲτευται καὶ τὰϲ πρὸϲ ϲυνουϲίαν ὁρμὰϲ ἐπεγείρειν . κεφαλαλγὲϲ δέ ἐϲτι καὶ μᾶλλον εἴ τιϲ αὐτὸ |
| κἀκ τούτου μάλιστα πρὸς τοῖς ἄλλοις τῶν αἰσθήσεων συνιδόντες τὸ ἀβέβαιον ἀτρεκεῖ καταλήψει τῇ δι ' ἀριθμῶν ἕκαστον τῶν ἐν | ||
| μεγάλην οὕτω κατάληψιν τὴν ἐπὶ τὸν μακρῷ πολλαπλασίονα χρόνον πρόρρησιν ἀβέβαιον παρασκευάζει , ἐπί τε τῆς τῶν ἀνωμαλιῶν ἐπισκέψεως οὐ |
| τοῦ δικαίου , δεῖ δὴ ἡμᾶς , ὡς ἔοικεν , ἐξευρεῖν τὸ ποῖον μέρος ἂν εἴη τοῦ δικαίου τὸ ὅσιον | ||
| ἔξωθεν : οὕτως γὰρ δυνήσῃ καὶ τὴν ἐν αὐτῇ τρίβον ἐξευρεῖν : αἱ δ ' ἐνέργειαι δηλονότι κατὰ τὰς διαρθρώσεις |
| ῥητορικὸν λόγον καὶ ἀνεκίνει τὴν πολιτικὴν δύναμιν . . . Φιλοσοφίαν δὲ πᾶσαν μὲν ἠσπάζετο [ . ] καὶ πρὸς | ||
| ὀβολῶν ἕκαστον εἶδος αὐτῆς τῶν λόγων . Ὁρᾶτε μὴ οὐ Φιλοσοφίαν οὗτός γε ἀλλὰ γόητας ἄνδρας ἐπὶ τῷ ἡμετέρῳ ὀνόματι |
| Ξ τὸν ἐλλείποντ ' ] καὶ τὸν νέον καὶ τὸν αὔξοντα τὴν βλάστησιν τοῦ σώματος . τὸν ἐλλείποντ ' ] | ||
| ἅπαντα ἐπινεύοντα τῷ κάμνοντι σιτία τε καὶ ποτά , τὰ αὔξοντα καὶ ποικίλλοντα τὴν νόσον , οἰνοχόον ἢ τραπεζοποιὸν ἀντὶ |
| κρίσεως ἀμοιρούντων καὶ τῶν κατὰ τὸν ἔμφυτον νόμον καὶ λόγον ἐνεργούντων ἔμφρονί τε ζωῇ καὶ δίκῃ χρωμένων . οὔτ ' | ||
| ΚΥΔΝΗ παρὰ τοῖς Ὀλυμπίος θεοῖς , ὡς πάντων κατὰ δίκην ἐνεργούντων καὶ σεβόντων αὐτὴν , ὡς πᾶσι τὸ κατ ' |
| ποιότητι ἕκαστον : εἰ μὲν εἴη πατὴρ , ἔχει τὴν ἔμφυτον τῶν προπατόρων χρηστότητα , οἷον ὅτι φιλόστοργοι , ὅτι | ||
| δ ' ἀποφηνάμενοι καὶ θεωροῦντες ἐκ παραθέσεως Κρηταεῖς διὰ τὴν ἔμφυτον σφίσι πλεονεξίαν ἐν πλείσταις ἰδίαι καὶ κατὰ κοινὸν στάσεσι |
| τῆς ἐμπειρίας ἔρχονται εἰς τὴν τέχνην , εἶτα εἰς τὴν φρόνησιν , εἰς τὴν ἐπιστήμην , εἰς τὴν σοφίαν καὶ | ||
| καὶ γεννῶντα ἐν ψυχαῖς μάθησιν , παιδείαν , ἐπιστήμην , φρόνησιν , καλὰς καὶ ἐπαινετὰς πράξεις . ἐνθένδε ὁ ἀσκητὴς |
| μὲν εἰς κόρον ἔπιον τῆς βαφῆς , χρηστοὶ ἀκριβῶς ἀπετελέσθησαν ἀμιγεῖς ἑτέρων χρωμάτων , καὶ πρός γε τὴν σὴν ὑποδοχὴν | ||
| . ἀπὸ μὲν οὖν τούτων ἀφαιρετέον . εἰσὶ δὲ δυνάμεις ἀμιγεῖς κακίας ὅλαι δι ' ὅλων , ἃς οὐ θέμις |
| μ ' , ὦ μάταιε ναῦτα , τὴν ἄκραν κάμπτων χλεύην τε ποιεῦ καὶ γέλωτα καὶ λάσθην . οὐ γάρ | ||
| ὁπότε μικρά τις αὐτὸ μόνον αὔρα καταπνεύσειεν εὐπραγίας , ὡς χλεύην καὶ πλατὺν γέλωτα ἡγεῖσθαι τὰς τῶν δημοτικωτέρων ἀνθρώπων περὶ |
| Λακωνισμὸς ἡ πρὸς τοὺς Λάκωνας . , . . † ἄτυφον : ἐν Φαίδρῳ τὸ ἀβλαβές , ἐπὶ τὸ τῦφον | ||
| , ἔτι δὲ ὀλιγοδεΐαν , ἀφέλειαν , εὐκολίαν , τὸ ἄτυφον , τὸ νόμιμον , τὸ εὐσταθές , καὶ ὅσα |
| διατίθεσθαι : ἡμεῖς δὲ οἱ τὴν Σῦρον οἰκοῦντες ἄλλας μὲν εὐτυχοῦμεν ἀμπέλους , τὰς δὲ παρ ' ὑμῖν μακαρίζομεν οὕτως | ||
| ἐπὶ Καρχηδονίων ἀλλάξωμεν τὴν φύσιν , ᾗ χρώμενοι μέχρι νῦν εὐτυχοῦμεν ; ὅτι μείζων ἐστὶν ἡ πόλις αὕτη ; δι |
| δυνατὸν θεοῦ ἀνθρώπῳ μετασχεῖν : καὶ τούτων δὴ τὸν ἐρώμενον αἰτιώμενοι ἔτι τε μᾶλλον ἀγαπῶσι , κἂν ἐκ Διὸς ἀρύτωσιν | ||
| τὴν ὑπόθεσιν ἐκβαλοῦμεν τὴν μαρτυρίαν , ἢ φιλίαν τοῦ συνηγόρου αἰτιώμενοι ἢ οἶκτον ἢ καὶ αὐτὸ τοῦτο τὸν πλοῦτον αἰτιασόμεθα |
| τὸ γεννηθὲν μετὰ τὸ γεννῆσαν : κατὰ μέντοι τὴν ἐπιστροφὴν ὀρέγεται τὸ γεννηθὲν τοῦ γεννήσαντος , μένον αὐτὸ καὶ μένοντος | ||
| τοῦ κακοῦ , ἀλλὰ πᾶς τοῦ ἀγαθοῦ ἐπιθυμεῖ καὶ τούτου ὀρέγεται καὶ τοῦτο διώκει . καὶ γὰρ καὶ οἱ τὸ |
| γὰρ καὶ περὶ τούτου ὁ λόγος ἄπορος φανεῖται τοῖς τε αἰώνιον ὑποτιθεμένοις εἶναι τὸν κόσμον φυσικοῖς καὶ τοῖς ἀπό τινος | ||
| μητέρα . αἰωνίως καὶ αὐτὴν μισῶν ὡς καὶ τὸ πένθος αἰώνιον ἔχω : σὺ δ ' ἀντιδοῦσα : δοῦσα ὑπὲρ |
| σοβαρὸν δὲ καὶ ὀλίγωρον εἰδυῖα αὐτοῦ τὸν τρόπον ὄντα , προΐσταται Στέφανον τουτονὶ αὑτῆς . ἐπάρας δὲ αὐτὴν οὗτος ἐν | ||
| , ἀφ ' ἧς τὰς ἡδονὰς πορίζεται , ἢ οὗ προΐσταται καὶ ἄρχει , ὡς καὶ τῆς γυναικός . σημαίνει |
| τῆς ἀρετῆς κατάστημα κωλύει τοὺς ἐπιφερομένους ἐπὶ τὴν ἡδονοκρασίαν , ἐγκράτειαν δὲ κελεύει καὶ δικαιοσύνην προτιμᾶν . Ὁ δὲ θεὸς | ||
| δὲ σώφρονας καὶ τὰ ἐν τῷ ἀφανεῖ . ] καὶ ἐγκράτειαν δὲ οὕτω μάλιστ ' ἂν ᾤετο ἀσκεῖσθαι , εἰ |
| στήσομαι , στήσῃ καὶ ἐπιστήσῃ . μισεῖν ] ἀποστρέφεσθαι , κακίζειν . ἀγορὰν ] δικαστήριον , τὴν μέσην , δημηγορίαν | ||
| ὁ γενεσιουργὸς συνέχει τὴν γένεσιν , οὗ τὴν ἀπόπτωσιν μέλλει κακίζειν ὁ Σωκράτης , εἰκότως φησὶ συναίρεσθαι αὐτῷ τὰς Νύμφας |
| Ὅτι μὲν οὖν τὸ ὅσον ἐπὶ τοῖς τῆς ἀποτέξεως χρόνοις ἐπαγγέλλονται μὲν τὸν ὡροσκόπον γινώσκειν Χαλδαῖοι , οὐκ ἴσασι δέ | ||
| πράττουσι . διαπράττουσι ] εὐτυχοῦσι . Γ ] μεθύοντες ταῦτα ἐπαγγέλλονται . Γ οἴνου χοᾶ : χοῦς μέτρον Ἀττικὸν χωροῦν |
| δὲ ὅτι θερμὸς ὢν ἐκπέττειν δύναται μᾶλλον καὶ κόπρον οὐκ ἐπιζητεῖ διὰ τὸ ἔχειν ἐν ἑαυτῷ ὃ ἔδει ἐκ τῆς | ||
| αἱ αἶγες γάλακτος πλήθουσιν . ἀπὸ κοινοῦ τὸ διώκει , ἐπιζητεῖ . ἁ γέρανος : ἀρχομένου γὰρ τοῦ σπόρου αἱ |
| , μετέχοιεν . Σκέψασθε δὴ πράγματος μεγάλου κλοπὴν καὶ δεινὴν ἀναισχυντίαν ἀνθρώπου . Τῶν γὰρ πρεσβειῶν , ἃς ἐξεπέμψατε εἰς | ||
| Διόνυσος , δύο βίαιοι θεοί , ψυχὴν κατασχόντες ἐκμαίνουσιν εἰς ἀναισχυντίαν , ὁ μὲν καίων αὐτὴν τῷ συνήθει πυρί , |
| σοι γένοιτο : τοιγαροῦν καὶ σὺ λόγον ἔχεις , κίνησον λογικῇ διαθέσει λογικὴν διάθεσιν , δεῖξον , ὑπόμνησον : εἰ | ||
| δεῖ μανθάνειν τὰ πράγματα : εἰ γὰρ καὶ ἐν τῇ λογικῇ τοῦτο διδάσκει ἡμᾶς ὁ Ἀριστοτέλης , ἀλλ ' οὖν |
| , ὁ δὲ ὅτι ἤπιός τε καὶ ἀγαθά σφι πάντα ἐμηχανήσατο . Ἀπὸ μὲν δὴ Ἰώνων καὶ Μαγνήτων τῶν ἐν | ||
| τε οὐδὲ ἀνδριάντα , ὅνπερ ἡ τέχνη πρὸς ἀνθρώπου μίμησιν ἐμηχανήσατο . Τὸν δὲ χριστὸν οὐδὲ γιγνώσκοντες , ἀλλὰ χρηστὸν |
| μαινόμενοι Σάτυροι ματέρος ἐξανύσαντο ” Ῥέας . εἰς δὲ χορεύματα προσῆψαν τριετηρίδων „ , αἷς χαίρει Διόνυσος . ” καὶ | ||
| ἀνόσιον ἐπεφήμισαν τὴν ἀνθρώπου σφαγὴν καὶ ἀτιμίας οὐ τὰς τυχούσας προσῆψαν , τάχα μὲν καὶ φυσικῆς τινος οἰκειώσεως ὑπαρχούσης τοῖς |
| Ἆρον ἀπὸ σεαυτοῦ πᾶσαν ἐπιθυμίαν πονηράν , ἔνδυσαι δὲ τὴν ἐπιθυμίαν τὴν ἀγαθὴν καὶ σεμνήν : ἐνδεδυμένος γὰρ τὴν ἐπιθυμίαν | ||
| Πολλάκις ἔπεμψε πρός με , λέγουσα : Εὐδόκησον πληρῶσαι τὴν ἐπιθυμίαν μου , καὶ λυτρώσω σε τῶν δεσμῶν , καὶ |
| τῷ Πυριλάμπους γε πρός . ὅστις οὖν σε τούτοις ὁμοιότατον ἀπεργάσεται , οὗτός σε ποιήσει , ὡς ἐπιθυμεῖς πολιτικὸς εἶναι | ||
| : ὅπερ εἰ καλῶς ἁρμοσθείη , τὴν πασῶν ἀρίστην συμφωνίαν ἀπεργάσεται , ἥτις οὐκ ἐν κλάσει καὶ τόνοις ἐμμελοῦς φωνῆς |
| , ὅτι Ἀντιοχέων οἱ μὲν τὰ κοινὰ πράττοντες μεταρρυθμίζουσιν εἰς καρτερίαν τὴν πόλιν , ὁ δῆμος δὲ ἀντιτείνει καὶ οἴεται | ||
| ὁρῶμεν δὲ πολλοὺς τῶν φιλοσόφων τὸν μὲν πόνον καὶ τὴν καρτερίαν αἱρουμένους , τῆς ἡδονῆς δὲ καταφρονοῦντας . ὁμοίως δ |
| . ἄλλο εἶδος , ἐὰν αὐτός τις ᾖ γεννάδας τὴν ψυχὴν καὶ μεγαλόψυχος : καὶ τοῦτον εὐγενῆ φασι : καὶ | ||
| γεννητὸς καὶ ἐπακτὸν τὸ νοεῖν ἔχων , ἐνδέχοιτο ἂν μηδὲ ψυχὴν μηδὲ νοῦν μηδὲ θεὸν εἶναι . Εἰ τὸ δυνάμει |
| ὑστεραίας ἐλθοῦσα ἡ Πλαγγὼν πρῶτον μὲν καθῆστο σκυθρωπὴ καὶ σχῆμα συμπαθὲς ἐπεδείξατο , σιγὴ δὲ ἦν ἀμφοτέρων . ἐπεὶ δὲ | ||
| τὸ ἰδεῖν , ἆρ ' ἂν θεάσαιτο ὅ τι μὴ συμπαθὲς πρὸς ἐκεῖνο , εἰ τὸ συμπαθὲς νῦν διὰ τὴν |
| τῆς ἐπιφορᾶς συνεστὼς ἀπόδειξις , εἴγε οὔτε ἄδηλον οὔτε ἀποδείξεως δεομένην νοοῦμεν τὴν ἀπόδειξιν . ἔτι ἡ ἀπόδειξις τῶν πρός | ||
| , τὸν δὲ Ἔφορον μεγάλην μὲν ὑπόθεσιν λαμβάνοντα καὶ πολλῶν δεομένην εἶτα δι ' ὀλίγων αὐτὴν λέγοντα καὶ ἐλλιπῶς , |
| πνοὴν τῶν ἀνέμων καὶ τὰς ἀποθήκας τῶν κρυστάλλων καὶ τὰς αἰωνίους κρίσεις . καὶ εἶδον ἐκεῖ ἄνθρωπον κρεμάμενον ἐκ τοῦ | ||
| διὸ πάντως ἐστὶν ἀσώματα καὶ μὴν οὐδὲ ἔνεστι φάναι ὅτι αἰωνίους συμβέβηκεν εἶναι τὰς ἀτόμους , καὶ διὰ τοῦτο δύνασθαι |
| ἐπῃνοῦμεν , ἐπεὶ δὲ ἀνώρθωσεν ἡμῖν τὰς ἔμπνους κίονας καὶ ἐμψύχους , τὰς μὲν χαμαὶ ἐρριμμένας , τὰς δὲ καὶ | ||
| μὲν γὰρ οὐράνια πάντων τούτων κοινωνεῖν , σφαίρας γὰρ περιέχειν ἐμψύχους καὶ ζωτικάς , τὰ δὲ περίγεια μηδενὸς αὐτῶν , |
| ἐπῶν λόγων τε τοῦ σοφοῦ τε σκέμματος σύνταξιν ὡς εὔληπτον ἐννοῶν ἔπος μηδὲν λέγειν κενόν γε ἢ πλεῖστον κόπον , | ||
| οὖν φλέβας διαιρεῖν πολλάκις τοῦ ἔτους οὐκ ἐπιτήδειον ἡγούμην , ἐννοῶν ὅτι ἅμα τῷ αἵματι πολὺ συνεκκρίνεται τὸ ζωτικὸν πνεῦμα |
| καὶ ὁμιλήσει βασιλεῦσι καὶ ἄρχουσι καὶ ἐν εὐεξίᾳ ἔσται καὶ οἴησιν ἕξει περὶ αὐτοῦ καὶ τῷ οἰκείῳ λογισμῷ ἀρκεσθήσεται μὴ | ||
| ἐστίν . Τί πρῶτόν ἐστιν ἔργον τοῦ φιλοσοφοῦντος ; ἀποβαλεῖν οἴησιν : ἀμήχανον γάρ , ἅ τις εἰδέναι οἴεται , |
| , μὴ τρεπόμενος : ὁ δ ' ἀσκητὴς καὶ τὸ ἑκούσιον ἔχων αὐτὸ μόνον καὶ τοῦτο γυμνάζων καὶ συγκροτῶν , | ||
| , μόνη δὲ ἡ ἀνθρώπου ψυχὴ δεξαμένη παρὰ θεοῦ τὴν ἑκούσιον κίνησιν καὶ κατὰ τοῦτο μάλιστα ὁμοιωθεῖσα αὐτῷ , χαλεπῆς |
| διέδειξέ γε μὴν μεγαλοφροσύνῃ ἀποσχόμενος τοῦ Ἀρκεσιλάου . Ἤτοι γὰρ ἀγνοίᾳ τῶν ἐκείνου ἢ δέει τῶν Στοϊκῶν πολέμοιο μέγα στόμα | ||
| . τετάρτη δὲ ὅτι διακριτικὸν ζῷον ὁ κύων γνώσει καὶ ἀγνοίᾳ τὸ φίλον καὶ τὸ ἀλλότριον ὁρίζον : ὃν γὰρ |
| μὲν γάρ ἐστί τις ὄρεξις καὶ αὐτῷ , πρόδηλον . ὀρεγόμεθα γὰρ μαθημάτων καὶ τῆς τῶν πραγμάτων θεωρίας καὶ τῆς | ||
| ὥσπερ σύνθετον : διό φησιν ἐκ τοῦ βουλεύσασθαι γὰρ κρίναντες ὀρεγόμεθα κατὰ τὴν βούλησιν : γράφεται δὲ καὶ βούλευσιν , |
| , ἔτι δραστικώτερον καὶ ξηραίνειν δυνάμενον καὶ ἀποκρούειν ἐπὶ πλέον ἐργάσῃ τὸν οἶνον . Τοὺς αἰγίλωπας εὐθὺς κατ ' ἀρχὰς | ||
| πονηροῦ πράγματος , ζήσῃ τῷ θεῷ : ταῦτα δὲ ἐὰν ἐργάσῃ , μεγάλην νηστείαν τελεῖς καὶ δεκτὴν τῷ κυρίῳ . |
| ἢ ὅτι ᾧ συνοικεῖς ἐπὶ ἑταίραν ἥκει καὶ ταύτῃ τὴν ἡδονὴν λαμβάνει τοῦ σώματος . ἀλλ ' οὐχ οὕτω σε | ||
| κακίας εὐαρεστητέον ἐξετάζοντας , οὐκ εἴ τι μὴ καθ ' ἡδονὴν ἰδίαν συμβέβηκεν , ἀλλ ' εἰ τρόπον εὐνόμου πόλεως |
| . . , / : Αἰγυπτιστί ] παραλογισμοῖς Αἰγυπτιακοῖς . ἀπατηλοὶ γὰρ οἱ Αἰγύπτιοι , ὡς καὶ Αἰσχύλος φησίν : | ||
| , ὡς κρεαδίων ἐπιδεικνυμένων αὐτῷ κατερχομένῳ εἰς τὰ κρέα . ἀπατηλοὶ δὲ διὰ πάντα , ἐξαιρέτως δὲ διὰ τὸν Ἀπόλλωνα |
| αἰσθητόν : ἡ δ ' ἀξιόλογος εἴς τι κύριον ἐνίοτε κατασκήπτει μόριον , ὅταν γε μὴ διὰ ῥώμην τῆς φύσεως | ||
| ἢ τυραννίσιν ἤ τισιν ἄλλοις ἀβουλήτοις , ἃ νεωτερισμῷ τύχης κατασκήπτει : πολλάκις δὲ καὶ τρυφὴ πλεονάσασα χορηγίαις καὶ περιουσίαις |
| ' αὑτὴν ἔπραξε τῶν ἰδίᾳ τισὶ πραχθέντων ὑπεραίρει οὐχ ὅσον ἀγνοῆσαι , ἅ τ ' ἐν ταὐτῷ γενομένων ὁμοῦ πάντες | ||
| μήτε τῶν παρ ' ἡμῶν προστεθέντων ἢ διορθώσεως ἐπιμελοῦς ἀξιωθέντων ἀγνοῆσαι . Περὶ δὲ τῆς διαφωνίας τῶν σταδίων εἴρηται μέν |
| ἅπτεται : παραφεῖσα δὲ τὸν πρῶτον ἀπὸ τοῦ πρώτου θεοῦ διανοητικὸν λόγον , προσίησι καὶ ὅλον τὸν λόγον ὃν συνέταξε | ||
| ὁρμητικὸν ἀπὸ τῆς παθητῆς τε καὶ ποιητικῆς , τὸ δὲ διανοητικὸν ἀπὸ τῆς μόνον ποιητικῆς : καὶ κατὰ μέρος δὲ |
| ἴδοιεν , οἱ δέ , ὅτι τεθνηκέναι ἤδη ἐξηγγέλλετο , ἐπικρύπτεσθαι δὲ αὐτοῦ ἐτόπαζον πρὸς τῶν σωματοφυλάκων τὸν θάνατον , | ||
| καὶ ὀργὰς καὶ ἐπιθυμίας ἄλλας ὁμολογεῖσθαι , ἔρωτα δ ' ἐπικρύπτεσθαι πρὸς τῶν σωφρόνων . οὐδὲν δὲ οὐδ ' ὣς |
| ἀρετὴν λέγων , τοῦτ ' ἔστιν ἐν ἀρετῇ κείμενον , ψυχικὸν ὑπείληφεν : ὁ δ ' ἡδονήν , σωματικόν : | ||
| οἱ λόγοι . Διαφέρουσι δὲ ὅτι ὁ μὲν προειρημένος τὸ ψυχικὸν ἐθεώρει κάλλος τό τε ἐν ἐπιστήμαις καὶ ἀρεταῖς καὶ |
| οὐδαμόθεν ἑαυτῷ προσήκοντα εἰς οὐδὲν ἕτερον ἀναφέρεται ἢ ἐπὶ τὴν ἀδικίαν . ὥστε φανερόν , ὅτι ἔστι τις ἀδικία ἄλλη | ||
| δεῖ γὰρ τὰς μὲν ἕξεις πρὸς ἀλλήλας συγκρίνειν , οἷον ἀδικίαν πρὸς ἀκολασίαν , τοὺς δὲ ποιοὺς πρὸς ποιοὺς οἷον |
| οὐ πιστεύσομεν , εἰς ὃ τὰς δυνάμεις Ἀσκληπιὸς ἀνίησι τὸν προνοητικὸν ἐπεισάγων νοῦν ἐπὶ τὴν ἑαυτοῦ κοινωνίαν , τοῦ συνοικοῦντος | ||
| πρόπαν ἦμαρ ἔδυ τανυσίπτερος , ἐπειδὴ ἐν ἡμέρᾳ ἐλαττοῦται τὸ προνοητικὸν διὰ τοὺς συντυγχάνοντας καὶ ποιοῦντας θυμωθῆναι . τὸν μὲν |
| τῶν λόγων καὶ τῶν ἀνθρώπων καὶ τῶν πραγμάτων εἰσίν , ἐπίθετοι δὲ δόξαι τοῦ λέγοντος μάρτυρες βάσανοι ὅρκοι . δεῖ | ||
| φύσει δεῖ λέγειν : διαμένουσι γάρ , αἱ δ ' ἐπίθετοι δέχονται μεταβολάς . καὶ τούτων δὲ τὰς πλείω χρόνον |
| , οὐ τῷ παντὶ μᾶλλον ἐπιμελείας ἀξιούμενος μεταβάλλει πρὸς τὸ ἡμερώτερον , κἂν ὑπερβολὴν μὴ ἀπολίπῃ σκαιότητος . μιμητέον οὖν | ||
| μὲν βεβαίου τοὺς νόμους , τοὺς δὲ τῶν φίλων συγγενεῖς ἡμερώτερον ὅρα . φίλος δὲ σοὶ Γαυδέντιος ὁ ῥήτωρ ὥσπερ |
| φίλους εὐνοίας , τινὲς δὲ τοῦ ἐγγύου προπέτειαν καὶ μανίαν κατεγίνωσκον . πρὸς δὲ τὴν τεταγμένην ὥραν ἅπας ὁ δῆμος | ||
| ἀφέλειαν , οἱ δὲ ἀλογίαν , τινὲς δὲ μανίαν αὐτοῦ κατεγίνωσκον . , . . ) Ὅτι τῆς παρὰ τοῖς |
| δὲ κακίαν ; Πῶς γὰρ οὔ ; Οὐκοῦν τὴν μὲν δικαιοσύνην ἀρετήν , τὴν δὲ ἀδικίαν κακίαν ; Εἰκός γ | ||
| παραμενοῦσιν εἰς ζωὴν αἰώνιον . μακάριοι πάντες οἱ ἐργαζόμενοι τὴν δικαιοσύνην . οὐ διαφθαρήσονται ἕως αἰῶνος . ἐρεῖς δὲ Μαξίμῳ |
| ὃ εἰ ἀπεκρίνω , ἱκανῶς ἂν ἤδη παρὰ σοῦ τὴν ὁσιότητα ἐμεμαθήκη . νῦν δὲ ἀνάγκη γὰρ τὸν ἐρῶντα τῷ | ||
| μαθητῇ σῷ γενέσθαι αὐτὰ ταῦτα λέγοντα . ” κατὰ τὴν ὁσιότητα . ἀντὶ ὁμοίως , παραπλησίως τῇ ὁσιότητι . ἀπαλλαγεῖμεν |
| καιροῦ λελύπηκας εἰπὼν τὴν συμφορὰν , ἢ χρηστὸν τὴν ἡδονὴν ἐξέλυσας . λέγουσι δὲ καὶ τὸ “ Ἃ δεῖ γενέσθαι | ||
| τοῦ γνῶναι ἡνίκα δεῖ φθέγξασθαι , σὺ τὸ στόμα ἀπερραμμένον ἐξέλυσας , σὺ διοίξας ἐπὶ πλέον ἤρθρωσας , σὺ τὰ |
| . τῷ γὰρ ὄντι ἀνθρώπινα ψεύσματα καὶ λίαν πιθανὰ πρὸς θείαν καὶ ἀμήχανον φύσιν . πέρας δὴ ἐπιτέθεικεν : ὥσπερ | ||
| ἀλλὰ πάντα ὁμοίως τὸ καθαρὸν ἦθος ἐμφαίνει καὶ πρὸς τὴν θείαν ὁμοίωσιν ἀνάγει καὶ τῆς Πυθαγορικῆς φιλοσοφίας τὸν τελειότατον σκοπὸν |
| νίκην θαυμάζει τοῦ νενικηκότος , τοσοῦτον τοῦ ἡττηθέντος θαυμάζει τὴν ἀναίδειαν . οὐ γὰρ τὸν ἀλλαντοπώλην τοσοῦτον ὅσον τὸν Κλέωνα | ||
| καὶ Φορμίωνι τῷ παρασχομένῳ τουτονὶ νεμεσῆσαι τοῖς πεπραγμένοις , τὴν ἀναίδειαν τοῦ τρόπου καὶ τὴν ἀχαριστίαν ἰδόντας . οἶμαι γὰρ |
| πολλοῖς τοῖς μετ ' αὐτόν , εὐκρασίαν μὲν ἡγεῖται τῆν ὑγείαν εἶναι θερμοῦ καὶ ψυχροῦ καὶ ὑγροῦ καὶ ξηροῦ : | ||
| ἐμπειρίας εἰδώς , οἷον τὰ ὀρνίθεια κοῦφα καὶ ὑγιεινὰ ποιήσει ὑγείαν . μέχρι τούτου ἡ μείζων πρότασις συστᾶσα ἐκ τῶν |
| ἐν Θήβαις , τοῦτο δ ' ἐν Ἰλίῳ δεκαετῆ χρόνον ἐμφρόνως τοῦ μάχεσθαι προϊστάμενος , ἐξ εὐμαροῦς διώκει τοὺς βαρβάρους | ||
| μήτε ὡς παρὰ συγγενοῦς τι ἐπιζητεῖν τῶν δικαίων . Ταῦτα ἐμφρόνως ἀποκρινόμενον καὶ οἱ συμπαρόντες ἐπῄνουν , οὐδὲν δὲ ἧττον |
| οὐκ ἂν ὁμολογήσειε τὸν μὲν Λυσίου νέον καὶ ἰδιώτην καὶ ἀπράγμονα ἀρχέτυπόν τινα εἶναι τῆς ἀληθείας διαφέροντα ἐκείνης οὐδ ' | ||
| παιδίον δ ' εἰσῆλθεν ἑψητοὺς φέρον . ὅστις παραλαβὼν δεσπότην ἀπράγμονα καὶ κοῦφον ἐξαπατᾶι θεράπων , οὐκ οἶδ ' ὅ |
| ' Ἕλληνες ἑλληνίζομεν . τί προσδιατρίβων συλλαβαῖς καὶ γράμμασιν τὴν εὐτραπελίαν εἰς ἀηδίαν ἄγεις ; ναοὶ δύ ' εἰσὶ καὶ | ||
| δὲ φιλίαν , νῦν περὶ τῆς λοιπῆς λέγει , ἣν εὐτραπελίαν καλεῖ . καὶ διὰ τί οὕτως αὐτὴν ὀνομάζει τὴν |
| , προσεπιτούτοις δὲ καὶ τὴν μητέρα δικαίως ἔλεγε τύψαι πρὸς παρηγόρημα τοῦ πατρός , ἀγανακτήσας ὁ γέρων μετὰ τῶν σὺν | ||
| κακοπραγιῶν , ἑτέρῳ τρόπῳ τὰς οὐσίας ἀπένειμεν αὐτοῖς , βραχὺ παρηγόρημα μεγάλου κακοῦ . τίς οὖν ὁ τρόπος ; ἀδελφὸν |
| , οἱ δὲ ἀγαθοὶ καὶ πρὸ τούτων κατὰ λόγον τὸς ὀρέξεις ποιοῦνται , δόξειεν ἂν οἱ λόγοι τοῖς μὲν φαύλοις | ||
| ἄλλως δέ , εἰ μηδὲν ἔστιν ὃ τὰς τοῦ θεοῦ ὀρέξεις κινήσει , μηδὲ ἔστι τι ὃ ἐπισπάσεται τὸν θεόν |
| δημοσιεύειν ἔθος τοῖς ἅπασιν : ἤδη δέ τινες δι ' ἀμετρίαν αἰσχύνης φόβῳ καρτεροῦσι : καὶ ἀνιώμενοι τοσοῦτον ἀπέχουσι καὶ | ||
| νῦν τοῦ διὰ χυμὸν διαβρωτὸν ἢ κακίαν τῶν ἐπιδέσμων ἢ ἀμετρίαν τῶν ναρ - θήκων γεγονότος , ὅπερ διαγινώσκεται ἔκ |
| παραλογιζόμεναι ταῖς ἐπαγγελίαις καὶ ἀφαιρούμεναι αὐτὸν τοῦ φρονεῖν : ἠπάτησεν ἐφειλκύσατο : τέρπειν δυναμένοις : πόρθησιν καὶ ταραχήν . βίου | ||
| Ἑλληνικὸν ἐκφήνειε καὶ δείξειε τίς οὖσα τίνων προέστηκεν , οὕτως ἐφειλκύσατο αὐτοὺς , οὐκ ἄδικον τὴν ἀρχὴν παρασχομένη οὐδ ' |
| καὶ συνεσφίγχθαι ὀρθὸν καὶ βίον καὶ λόγον ἐργαζομένου . τὸν ἄθεον οὖν καὶ ἀσεβῆ Κάιν δεόντως καταρᾶται , ὅτι τοὺς | ||
| . Ἀπέρχονται οὖν , φησὶ , τουτέστι φεύγουσιν ἐπὶ τὸ ἄθεον καὶ σκοτεινόν , φυγὰς θεόθεν καὶ ἀλήτης . Τὸ |
| τι τούτῳ πάσχουσιν οἱ χρώμενοι τῇ ἰατρικῇ κατὰ τὸ οἱονεὶ ἀνανεάζειν ἐκ τῶν νόσων καὶ ἐκδύεσθαι τὸ γῆρας , ἅμα | ||
| πάντα κατεσθιόντων Κρατῖνος εἶπεν . γραῦς ἀναθυᾶ : ἐπὶ τῶν ἀνανεάζειν καὶ ἀνηβᾶν πειρωμένων . ἐπί τινος πρεσβύτου τὰ νέων |
| , ὧν τὴν μὲν ἀγαπωμένην , τὴν δὲ μισουμένην καλεῖ προσφυέστατα θεὶς ὀνόματα . τίς γὰρ οὐ τὰς δι ' | ||
| μουσικῆς καὶ τῶν κατὰ μουσικὴν πάντων ὀργάνων τὸν γεγωνὸν λόγον προσφυέστατα καλεῖ : τὸ γὰρ φωνητήριον ὄργανον ζῴοις ἡ φύσις |
| ὁρῶντα μήτε τὸν ἄλλον βίον μήτε τὴν ἐν τοῖς λόγοις ἀγχίνοιαν . ὅσῳ γάρ τις πιθανώτερος , τοσούτῳ ἐπιμελεστέρας δεῖται | ||
| πλευραὶ τῇ μιᾷ εἰσιν ἴσαι . οὕτω γὰρ λέγων κατὰ ἀγχίνοιαν ἀποδέδωκεν . ἡ δὲ ἄσκεπτος ἀπόδοσις ἀμελέτητος : ἡ |
| καλουμένους λόγους καὶ τὰς περὶ τῶν πραγμάτων ἐν τῇ ψυχῇ δόξας , ἀφ ' ὧν προφερόμεθα τοὺς ἔξω ῥέοντας λόγους | ||
| δειλία καὶ ἡ ἄλλη ψυχῆς κακία , ἀκούσια παθήματα , δόξας ψευδεῖς ἐμποιοῦντα κακά τε νομίζειν καὶ ἀγαθὰ ἃ φεύγει |
| κἂν δράματα ὅλα συντιθέντες ἐγκωμίων ἐπᾴδωσι ; τοιγαροῦν ὁ μάταιος Βαλαὰμ ὕμνους μὲν εἰς τὸν θεὸν ὑπερβάλλοντας ᾄδων , ἐν | ||
| „ οὐ γὰρ ἔδωκε „ φησίν ” ὁ θεὸς τῷ Βαλαὰμ καταράσασθαί σοι , ἀλλ ' ἔστρεψε τὰς κατάρας εἰς |
| ποδῶν καὶ τοῦ τολμήματος τὴν ἐλευθερίας πορίσας ἀτραπόν . Σχέτλια πεπόνθαμεν : τοῖς γὰρ ἄλλοις οὖθαρ καὶ μῆτραι καὶ ἧπαρ | ||
| Αἰσχίνης ἐν τῷ κατὰ Κτησιφῶντος βαρύτερον τῶν ἔργων , ὧν πεπόνθαμεν , τὸ ἀκρόαμα γίνεται . καὶ Ξενοφῶν δέ , |
| . πάντως δὲ ἣν καταστείβουσιν ἄνθρωποι , ταύτην ἀποδιδράσκουσιν : ὑφορῶνται γὰρ τοῦτο τὸ ζῷον ὡς ἔχθιστον . ὅταν δὲ | ||
| ἀλλ ' οὔτε τοιαῦτα λέγοντα ποιητὴν οὔτε μῖμον οὕτως ὑποκρινόμενον ὑφορῶνται οὐδὲ τοῖς οἰκέταις , οἷς παραδιδόασι τοὺς υἱεῖς , |
| . . ὩΣ ΤΕ ΘΕΟΙ Δ ' ΕΖΩΟΝ . Ἤγουν ἀκοπίαστον καὶ ἄμοχθον καὶ ἀφρόντιδα βίον ἔξων , ὥσπερ οἱ | ||
| , ὀφθαλμοὶ θεῶν , ἄστρα καὶ φῶς ἡλίου καὶ σελήνης ἀκοπίαστον , τὰ τῆς ἡμετέρας ἀρχῆς σύντροφα , ὧν ἁπάντων |
| γρ . ὁτιοῦν χωρὶς τοῦ τοῦ . . ἢ πρὸς κακίαν . τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον ἢ πρὸς κακίαν . | ||
| αὐτῶν τοὺς μὲν ἀχρήστους , τοὺς δὲ πολλοὺς κακοὺς πᾶσαν κακίαν , τῆς διαβολῆς τὴν αἰτίαν ἐπισκοποῦντες ἐπὶ τούτῳ νῦν |
| ταῦτα , ὅμως δ ' ἔμοιγε ὀρθῶς δοκεῖ τὸ τὰς ἡδονὰς φεύγειν διακελεύεσθαι τόν γε ἐν Λακεδαίμονι νομοθέτην , περὶ | ||
| ἐξ ἀρετῆς ἡγησάμενον : καὶ πόνοις ἀνάλωσεν , ἃ πρὸς ἡδονὰς ἀναλίσκουσιν ἕτεροι . Διὸ θαυμάσαι τὸν Ἡσίοδον δεῖ τραχεῖαν |
| τῆς νεωτάτης : τοῦ δ ' ἃ πρὸς ὑμᾶς συνέθετο βεβαιῶσαι μᾶλλον ἂν ἐγένετο , εἰ τὸ τῶν νῦν κατεχόντων | ||
| τὸ χεῖλος τῆς θαλάσσης „ . εὖ καὶ τὸ ὅρκῳ βεβαιῶσαι τὴν ὑπόσχεσιν καὶ ὅρκῳ θεοπρεπεῖ : ὁρᾷς γὰρ ὅτι |
| - τοντα ἀνθρώπινα νομίζοντες καὶ μὴ ἁμῖν μόνοις συμβαίνοντα , εὐθυμότερον διάξομεν . οὐδὲ γὰρ θέμις ἄνθρωπον μὲν ὄντα τὰ | ||
| τὸ πλέον θαρσήσας καὶ τῇ τοῦ ἀνδρὸς παρουσίᾳ πρὸς τὸ εὐθυμότερον μετατεθεὶς ἀνέκραγον , „ σῶσον „ εἰπών , ” |
| φρονήσει ὁ σοφός : ἢ εἴπερ γίνεται , πάντων ἀνθρώπων κακοδαιμονέστατος γίνεται . ἀλλ ' εἰ ἑκάστη τέχνη τὸν κεκτημένον | ||
| ὁ σοφός : ἢ εἴπερ γίνεται , πάντων ἀνθρώπων ἐστὶ κακοδαιμονέστατος , διόπερ οὐκ ὠφέλειαν , ἀλλὰ ταραχὴν αὐτῷ μεγίστην |
| ἡγεμονίας αὐτῆς ἑτέρας ἄξια μείζονος . τὸ δὲ παράδοξον , βασκανίας γὰρ ἑπομένης τοῖς ζῶσι πρὸς τὸ ἀντίπαλον , ἄλλως | ||
| μισανθρωπίαν δηλοῖ . ὀξὺ δὲ καὶ ἀσθενὲς φθέγγεσθαι δειλίας καὶ βασκανίας σημεῖον τοῦ ἀνδρὸς ὑπάρχει , βραχὺ φθέγγεσθαι ἀργίας καὶ |
| ἄρχοντας ἦλθε καθ ' ἑαυτῆς , κἀκείνων αὐτὴν διὰ τὴν φιλανδρίαν ὑπεριδόντων , ἑαυτὴν ἀπέκτεινε λιμῷ . καὶ τῆσδε μὲν | ||
| ὁ δὲ θαυμάσας τῆς γυναικὸς ἔτι μᾶλλον τὴν ἀεὶ καινουμένην φιλανδρίαν καὶ νεάζουσαν καὶ τὸ περὶ τοῦ μέλλοντος ἐξεταστικὸν καὶ |
| οὕτω ψυχῆς φυλακτικὸν καθέστηκε παιδεία . ταύτης γὰρ προηγουμένης οὐ πταίειν συμβήσεταί σοι περὶ τὰς πράξεις , ἀλλὰ σῴζειν ἁπάσας | ||
| ἀμυδρῶς καὶ ἐπὶ βραχύ , ἐφ ' ὅσον αὐτοῖς τὸ πταίειν ἔχει τὸ ὑποκείμενον . καὶ τέκτων γὰρ ἴσως ἄλλο |
| μέθοδος , ὁμοίως δὲ πρᾶξίς τε καὶ προαίρεσις ἀγαθοῦ τινος ἐφίεσθαι δοκεῖ ” , ὡς εἶπεν ἀρχόμενος τῶν Νικομαχείων : | ||
| ἀγαθῶν ὄντες . οὐ μήν εἰσιν οὗτοι μεγαλόψυχοι οὔτε τῷ ἐφίεσθαι τιμῶν οὔτε τῷ τυγχάνειν . κατ ' ἀλήθειαν γὰρ |
| τούτοις διαιρεῖται : κατὰ ἔθνη , γένη , ἡλικίας , προαιρέσεις , τύχας , ἐπιτηδεύσεις . ἑπτὰ οὗτοι τόποι : | ||
| λόγος ὃν ἐξετάζει ἢ αἱ πράξεις τοῦ ἐξεταζομένου ἢ αἱ προαιρέσεις ἐναντιοῦνται ἀλλήλαις . ἡ δὲ μέθοδος ἥδε : σκοπεῖν |
| πόνων ἐϲ ἀπόρρηξιν καὶ ἀναγωγὴν χρέοϲ , ὅκωϲπερ ἐν τοῖϲι ϲώμαϲι : ἀλλὰ γὰρ ῥηϊδίωϲ ἀναφέρεται , διατάϲιοϲ μᾶλλον τῶν | ||
| πυρετόν . τὰ δὲ πολλὰ ἐν πολυαίμοιϲ τε καὶ πολυϲάρκοιϲ ϲώμαϲι καὶ πυκνοῖϲ τὴν ἕξιν καὶ περιττώμαϲι θερμοῖϲ πεπληρωμένοιϲ ἡ |
| ἐν πάσῃ τῇ ζωῇ μου , ὅτι καλὸν Θεῷ καὶ εὐάρεστον ἡ ἀλήθεια μετὰ δικαιοπραγίας : καὶ ὅτι πονηρὸν τὸ | ||
| χρῆσθαι τὰ πάντα ἀρίστῳκαλὸν γὰρ κἀγαθὸν ἐξ ἀνάγκης ᾔδει τὸν εὐάρεστον θεῷ , λαβόμενος τῆς τούτου δεξιᾶς καὶ παραγαγὼν αὐτὸν |
| παρ ' ἡμῖν , ἀλλὰ ὁμοίως ἡμεῖς τε ἐκείνων οὐκ ἄρχομεν τῇ παρ ' ἡμῖν ἀρχῇ οὐδὲ γιγνώσκομεν τοῦ θείου | ||
| αὐτὸ ἐπενεγκεῖν . ἀνθ ' ὧν ἄξιοί τε ὄντες ἅμα ἄρχομεν , ὅτι τε ναυτικὸν πλεῖστόν τε καὶ προθυμίαν ἀπροφάσιστον |
| φέρει , ἄρχει τε καὶ βουλεύει καὶ τὰς ἄλλας τιμὰς καρποῦται παρ ' ἡμῖν οὐχ ὁ πολλὰ χρήματα κεκτημένος οὐδὲ | ||
| μισητή , καὶ ὁ συνομιλῶν κακοῖς καὶ συνδιάγων τρυγᾷ καὶ καρποῦται θάνατον , ὅστις ἐστὶ χωρίον τῆς βλάβης . ὁμιλίας |
| ἐμοῦ , ἦν δ ' ἐγὼ , ὦ Ἀλκιβιάδη , καταγνῷς ὡς πρὸς τὰς τύχας καὶ τὰ θεῖα πράγματα ἀλλοκότως | ||
| οὐ ταύτην ἐγὼ κομίζω τὴν ἀπολογίαν . ὅτου γὰρ ἂν καταγνῷς , ὦ βασιλεῦ , καὶ παρ ' ἐμοὶ τοῦτον |
| βουλόμεθα γνῶναι εἰ ἐν τῷ καθεστῶτι ὑπάρχεις , καὶ ἰδοὺ ἀληθῶς ἔγνωμεν ὅτι ἡ σύνεσίς σου οὐκ ἠλλοίωται : τί | ||
| καὶ ᾗ ἄξιοί εἰσι θανάτου καὶ οἵου θανάτου οἱ ὡς ἀληθῶς φιλόσοφοι . θάνατος μὲν οὖν ἐστιν οὐκ ἄλλο τι |
| διὰ τοῦ ο . ἁμῶς γέ πως . γρ . ἁμῶσγέπως . ὑπ ' αὐτοῦ . . . . . | ||
| διὰ τοῦ ο . ἁμῶς γέ πως . γρ . ἁμῶσγέπως . ὑπ ' αὐτοῦ . . . . . |
| ἤδη κλίνειν οὐκ εὐφυῶς οὐδ ' ἐπιστημόνως τὰ τῆς ὑψώσεως μεταχειρισάμενος αὐτός τε κατεβέβλητο καὶ τὰ Ῥωμαίων ἑαυτῷ συγκατέβαλε πράγματα | ||
| ὡς εἶχε τὴν λύραν καὶ πεπαντικόν τι μέλος καὶ κατασταλτικὸν μεταχειρισάμενος εὐθὺς ἀνεκρούσατο τὸ νηπενθὲς ἄχολόν τε , κακῶν ἐπίληθον |
| : τῇ δὲ ἐρωτικῇ τὸ καλόν , τῶν γὰρ καλῶν ἐρῶμεν : τῇ δὲ μαιευτικῇ τὸ σοφόν , ὥσπερ γὰρ | ||
| ἐστιν ἄνθρωπος φυτὸν ὑπεναντιώ - τατον τε πλείστοις χρώμενον ; ἐρῶμεν ἀλλοτρίων , παρορῶμεν συγγενεῖς ἔχοντες . πάλιν γλιχόμεθα μὲν |
| ? Ξενοκράτην | ἐξ ὦν αὐτὸν [ ] ὕμνει καὶ ἐμιμεῖτο | ? πάντοθεν ? [ ] τὰ περὶ | | ||
| καὶ δόλον εἶχεν ἐν ἀπορρήτῳ καὶ τὸν πέμψαντα ὡς ἀληθῶς ἐμιμεῖτο . γελοῖον δὲ ὅτι καὶ σημεῖον ἐπέθηκας αὐτοῖς οἷον |
| σαυτὸν ἕτοιμον τῷ πένητι παρέχων πρὸς ἐπανόρθωσιν ἔχθραν τὴν ὠφέλειαν ἀποκαλεῖς : εἶτα πρόςθες , ὅτι καὶ σὺ αἴτιος εἶ | ||
| φύλακι τῆς ἐρημίας , ὃν νῦν ἀλλότριον καὶ οὐδὲν προσήκοντα ἀποκαλεῖς . τοιούτοις μέντοι πράγμασιν ἐπιστὰς ἐγὼ τούς τ ' |
| πολλὰ εἰδότα καὶ πολλὰ ἀποστηθίσαι δυνάμενον , ἀλλὰ καὶ τὸν ἀκηλίδωτον καὶ ἄρρυπον βίον κτησάμενον , ὅπερ ἐστὶν ἔργον πρακτικοῦ | ||
| γενόμενος εἰκὼν κατὰ τὸν ἡγεμόνα νοῦν ἐν ψυχῇ , δέον ἀκηλίδωτον τὴν εἰκόνα φυλάξαι καθ ' ὅσον οἷόν τε ἦν |
| μὲν ἀπόβρεγμα , τῆς αὐτῆς ποιότητος ὂν τοῦ ἐλλεβόρου , συνεργεῖ πρὸς τὴν κάθαρσιν , αἱ δ ' ἐμετικαί , | ||
| σοφὴ ψυχὴ συνεργεῖ τῇ οὐρανίᾳ ἐνεργείᾳ ὥσπερ ὁ ἄριστος γεωργὸς συνεργεῖ τῇ φύσει διὰ τῆς ἀροτριάσεως καὶ ἀνακαθάρσεως . Τὰ |