| , ὁ δὲ ὅτι ἤπιός τε καὶ ἀγαθά σφι πάντα ἐμηχανήσατο . Ἀπὸ μὲν δὴ Ἰώνων καὶ Μαγνήτων τῶν ἐν | ||
| τε οὐδὲ ἀνδριάντα , ὅνπερ ἡ τέχνη πρὸς ἀνθρώπου μίμησιν ἐμηχανήσατο . Τὸν δὲ χριστὸν οὐδὲ γιγνώσκοντες , ἀλλὰ χρηστὸν |
| τις πρὸς ταύτην διαλεγόμενος , ἀλλὰ γὰρ εἰ καὶ φωνὴν ἐνέθηκεν ὁ ζωγράφος αὐτῷ , οὐ ῥᾴδιον τὰ λεγόμενα πολὺ | ||
| τὸν ἀδελφόν , τὰ σώμαθ ' ἡμῶν εἰς τὰς χεῖρας ἐνέθηκεν παρακαταθήκην ἐπονομάζων , τὴν μὲν ἀδελφὴν Δημοφῶντι καὶ δύο |
| καὶ ἤδη μὲν τὸν ἕνα καιρὸν ἐπεράτωσεν , ἐν ᾧ ἐδημιούργησε τὸ βρέφος . νῦν δὲ βούλεται σημειώσασθαι , ἐν | ||
| διὰ τί κάλλιστος ὁ κόσμος ; ὅτι ὁ θεὸς αὐτὸν ἐδημιούργησε . Γ ἐλάττων ὁ κόσμος , Β μέσος τὸ |
| ὁρᾶν , ἐπειδὴ καὶ τὰ εἰρημένα τύχῃ τινὶ ἐπενόησε καὶ ἐξεῦρεν . τὸ ω τὸ μέγα καὶ τὸ α συναλειφόμενά | ||
| ἐν τοῖς Καρνεονίκαις . : τὸν δὲ τρίτον ὑποκριτὴν αὐτὸς ἐξεῦρεν , ὡς δὲ Δικαίαρχος ὁ Μεσσήνιος , Σοφοκλῆς . |
| Πύθια καὶ Δήλια ποιήσαντα ἅμα ἐν Δήλῳ πέμψαι εἰς θεοῦ χρησόμενον , εἰ τὰ τῆς θυσίας ἄγει κατὰ τὸ ὡρισμένον | ||
| πᾶν καὶ πάθος καὶ νόσημα τῆς ἑαυτοῦ ψυχῆς τὸν πατρίδι χρησόμενον καλῶς . δεῖ δὲ καὶ τοὺς νόμους τῆς πατρίδος |
| , ὧν τὴν μὲν ἀγαπωμένην , τὴν δὲ μισουμένην καλεῖ προσφυέστατα θεὶς ὀνόματα . τίς γὰρ οὐ τὰς δι ' | ||
| μουσικῆς καὶ τῶν κατὰ μουσικὴν πάντων ὀργάνων τὸν γεγωνὸν λόγον προσφυέστατα καλεῖ : τὸ γὰρ φωνητήριον ὄργανον ζῴοις ἡ φύσις |
| ἐστιν ἐν τελείῳ καὶ ἀπὸ τελείου τέλεια ἀγαθὰ ἐργάζεται καὶ δημιουργεῖ καὶ ζωοποιεῖ . ἐπειδὴ οὖν τοιαύτης ἔχεται φύσεως , | ||
| , ὅτι καθ ' αὑτὸ ἕκαστον ἄλλῳ δὲ οὐκ ἐπιμειγνύμενον δημιουργεῖ , τό τε τῶν νομέων καὶ τὸ τῶν θηρευτῶν |
| , ἄφθαρτος δ ' ἡ τῶν ἀρετῶν : εὐλογώτερον δὲ ἐπιφημίζεσθαι τὸ ἀίδιον ἀφθάρτοις πρὸ θνητῶν , ἐπεὶ συγγενὲς μὲν | ||
| ἀνθρωπίνην γονήν . Φίλιππον οὖν , οἶμαι , οὐδὲν ἐκώλυσεν ἐπιφημίζεσθαι τῇ Ἀλεξάνδρου γενέσει καὶ Ἀμφιτρύωνα τῇ Ἡρακλέους : τὰ |
| τότε , ἵνα τὸ τῆς εὐδαιμονίας τε καὶ φιλοσοφίας σωτήριον ἔναυσμα χαρίσηται τῇ θνητῇ φύσει , οὗ μεῖζον ἀγαθὸν οὔτε | ||
| κτίσεως ἢ περὶ φύσεως ἀνθρώπου , καὶ οὐδὲ τὸ τυχὸν ἔναυσμα ἄξιόν τι τῆς ἀληθείας ἐξεῖπον . δοκεῖ δὲ τὰ |
| φύσις ἐκ τῆς ὅλης οὐσίας ὡς κηροῦ νῦν μὲν ἱππάριον ἔπλασε , συγχέασα δὲ τοῦτο εἰς δενδρύφιον συνεχρήσατο τῇ ὕλῃ | ||
| αὐτοῦ καταχέουσαι , οὔτε μελίσσας ἐμοὶ τροφοὺς γεγονέναι , ἃς ἔπλασε Πινδάρῳ τῷ Θηβαίῳ τιτθὰς ὁ μῦθος . ἀλλὰ καὶ |
| ἡ δ ' ἐστὶ σοφία , τῶν φιλαρέτων ψυχῶν ἄριστον ἐνδιαίτημα . ἐν ταύτῃ τῇ χώρᾳ καὶ γένος ἐστί σοι | ||
| μὲν ἰδεῖν ἀκρόπολις , οἷον ἄλλο θεῶν μετ ' οὐρανὸν ἐνδιαίτημα : οἷος δ ' ὁ τῆς Πολιάδος νεὼς καὶ |
| τὸ κῆδός τε τὸ ἑόν , παρεόντων δὲ τῶν φίλων ἐνέθηκέ μιν ζηλωτόν : οὕτω καὶ ἐγὼ τὸ νέκταρ τὸ | ||
| σιγῶ δὲ ὑπ ' ἀθυμίας , ἣν τὸ μὲν πρῶτον ἐνέθηκέ μοι τὸ τῆς ὑμετέρας πτῶμα : φίλη γὰρ ἐπὶ |
| , ἀντὶ τοῦ ἀπὸ πάντων φημὶ τῶν ἔργων . τὸν Ὀλυμπιακὸν ἀγῶνα . ὑπέρτατον τῶν ἄλλων . ὑμνῆσαι . τοὺς | ||
| δώδεκα δρόμους ποιεῖ τὸ τέλειον ἅρμα : λέγει δὲ τὸν Ὀλυμπιακὸν ἀγῶνα . δι ' ἵππων ἁμιλλωμένοις : † ἐλαύνουσι |
| τὸν δύσελπιν οὐκ ἄνθρωπον ἀλλ ' ἀνθρωποειδὲς ἡγεῖται θηρίον τὸ οἰκειότατον ἀνθρωπίνης ψυχῆς , ἐλπίδα , ἀφῃρημένον . ὅθεν καὶ | ||
| „ ᾠκοδόμησεν εἰς γυναῖκα „ , διὰ τούτου παριστὰς ὅτι οἰκειότατον καὶ εὐθυβολώτατόν ἐστιν ὄνομα αἰσθήσεως γυνή : ὥσπερ γὰρ |
| εἰπόντος . μειράκιον μὲν γὰρ ἐκ Μεσσήνης τῆς ἐν Ἀρκαδίᾳ περίβλεπτον ὥρᾳ ἀφικέσθαι ἐς τὴν Ῥώμην , ἐρᾶν δ ' | ||
| † πάσχω δηλονότι : μοῦσαν οὐράνιόν φησι τὴν μεγάλην καὶ περίβλεπτον σοφίαν . ἐγὼ , φησὶν , εἰμὶ , ὃς |
| πρὸς ἄλληλα καὶ ὁμοιότητα ἔχειν πρὸς ἑαυτὰ , ὥστε τὸ οὐράνιον σῶμα ψυχὴν εἶναι ὠγκωμένην καὶ ζωὴν ἐπὶ πᾶν διεστῶσαν | ||
| πρὸς τὴν ὕλην , ἀναγωγός τε ἐπὶ τὸ θεῖον καὶ οὐράνιον πῦρ καὶ ἄυλον ἀλλ ' οὐχὶ κάτω βρίθουσα περὶ |
| τῶν οἰκητόρων ἔναγχος αἱρεθεὶς ἀστυνόμος λυσιτελὲς ὁμοῦ καὶ τερπνὸν ἐξεῦρε δημιούργημα καὶ δέδωκε τοῖς ἐνοικοῦσιν ἐρίζειν πρὸς τὰς ἀγαλλομένας ὕδασι | ||
| ἁπάντων , ἵνα τῷ ὄντι λογικῆς φύσεως ἐπάξιον τελεσθῇ τὸ δημιούργημα , ἐπειδὴ κακῶν δημιουργῶν ὑπαίτια ἐξ ἀνάγκης τὰ ἔργα |
| καὶ διὰ πλείονος χρόνου καὶ μὴ ὑγιεινὰ , τὴν νοῦσον ἀνευρὼν ἥν τινα ἔχουσιν αἱ μῆτραι , ἤν τε καὶ | ||
| ὁμωνυμίαν : καὶ γὰρ Ἀργείων ἐβασίλευε Πολύϊδος ὁ τὸν Μίνωος ἀνευρὼν παῖδα μάντις . ἡ δὲ ἀναφορὰ πρὸς τὸ Αἴθρη |
| καὶ ἀθάνατον μαχέσασθαι , νίκην δ ' ἀμφοτέροις δώσω , θνητῷ δέ νυ μᾶλλον . ταῦτα ὡς ἐπύθοντο οἱ Φωκεῖς | ||
| καὶ τὰς ἐνισταμένας δυσπραγίας , συμμετρίαν δὲ καὶ κρᾶσιν τῷ θνητῷ γένει παρεχόμενος . Κατ ' ἄλλην τοίνυν διαίρεσιν ἡ |
| ἀρχὴν μείζονα κατεσκεύασεν , αὐτὸς δὲ ἐν τοῖς ταύτης καλοῖς ἐγγηράσας ἀπέλιπε τοῖς ἐκγόνοις μεγίστην τῶν κατὰ τὴν Εὐρώπην δυναστείαν | ||
| ὥς φησιν Ἰόβας , Ἀλέξανδρος ὁ Κυθήριος συνεπλήρωσε χορδαῖς καὶ ἐγγηράσας τῇ Ἐφεσίων πόλει ὡς σοφώτατον τῆς ἑαυτοῦ τέχνης τουτὶ |
| , τοῦ ἐν ἡμῖν λογικοῦ πνεύματος , ὅπερ ἐμορφώθη πρὸς ἀρχέτυπον ἰδέαν εἰκόνος θείας . ἄρτοι δὲ προτίθενται ταῖς ἑβδόμαις | ||
| ̈ . , Ἐ . δύο ἡλίους : τὸν μὲν ἀρχέτυπον , πῦρ ὂν ἐν τῶι ἑτέρωι ἡμισφαιρίωι τοῦ κόσμου |
| . πολλὰ δὲ καὶ ἄλλα τῶν χρησίμων εἰς τὰς στρατείας κατέδειξε , περὶ ὧν μακρὸν ἂν εἴη γράφειν . ἡ | ||
| . . . Ὀρφεὺς μὲν γὰρ τελετάς θ ' ἡμῖν κατέδειξε φόνων τ ' ἀπέχεσθαι , Μουσαῖος δ ' ἐξακέσεις |
| . αἷς τὰς θύρας κλείουσι ; θύννου μὲν οὖν . σεμνὸν τὸ βρῶμα . καὶ τρίτη Λακωνική . ἐν ἡμέραις | ||
| τροχηλατήσους ' ἐμμανῆ πλανώμενον . ἐλθὼν δ ' Ἀθήνας Παλλάδος σεμνὸν βρέτας πρόσπτυξον : εἴρξει γάρ νιν ἐπτοημένας δεινοῖς δράκουσιν |
| τῆς Ὀδυσσέως γνώμης ἡ ποίησις , καὶ νῦν μὲν αὐτὸν διογενῆ , νῦν δὲ πολύτροπον [ ὀνομάζουσα . . . | ||
| ἐκεῖνον ὁρῶντα , πανταχοῦ πρὸς τὴν μίμησιν τεταμένον , ἀτεχνῶς διογενῆ καὶ διοτρεφῆ , καθάπερ Ὅμηρος λέγει , κοινωνοῦντα τῷ |
| ἔστι δὲ ] Ἱμέρα πόλις Σικελίας . ἀμφιπόλει δὲ , περιπόλει . σῶζε . εὔχεται δὲ μὴ ὑποταγῆναι τὴν Ἱμέραν | ||
| δύναμιν . ἢ οὕτως : ἱκετεύω , ἀμφιπόλει , ἤγουν περιπόλει , περίεπε , ἐπισκοπῆς ἀξίου τὴν Ἱμέραν τὴν πόλιν |
| τὸν νόμον ὡπλισμένην τὴν θεὸν ἀνάθημα εἶναι τοῖς τότε , ἔνδειγμα ὅτι πάνθ ' ὅσα σύννομα ζῷα θήλεα καὶ ὅσα | ||
| . οἱ δὲ πολλοὶ καὶ ἀμαθεῖς ταῦτα ἀσπαράγους καλοῦσιν . ἔνδειγμα : δεῖγμα , τεκμήριον ἐναργές . ὡς ἐπιθύμημα ἀντὶ |
| λαρνακόγυιε χαίροις : τὸ μὲν οὖν χαίροις πρὸς τὸ ψυχὰν ἀποδοτέον : λαρνακόγυιον δὲ τὸν Πᾶνα , ἐπεὶ χηλόπους ἐστί | ||
| καὶ ἐπὶ τἄμεινον διοικητέον τὴν πᾶσαν δίαιταν , κἀκείνοις πρώτως ἀποδοτέον τὰ βοηθήματα , οἷς δηλονότι πρώτως ἐνέφυ τὸ πάθος |
| τὰς βροντὰς οἶδ ' ὅτι δείσεις , καὶ γαλήνην σαυτῷ παρασκευάζων ἀνθ ' ἁπάντων ἀξιώσεις γενέσθαι Μικκάλῳ . Νῦν ἔδει | ||
| ἀσεβήματα γίγνηται ἐν τοῖς ἱεροῖς , ἱκανὸν φόβον ταῖς γυναιξὶ παρασκευάζων τοῦ σωφρονεῖν καὶ μηδὲν ἁμαρτάνειν , ἀλλὰ δικαίως οἰκουρεῖν |
| τοῦ Ἀχέροντος δίνη . τὸν Μοίσαις φίλον : καθὸ πρῶτος εὕρατο βουκολικά . τὸν οὐ Νύμφαισιν ἀπεχθῆ : ἐπεὶ μία | ||
| τὴν ἰατρικήν . Οὗτος καὶ τὴν διὰ ξεστῶν λίθων οἰκοδομὴν εὕρατο , ἀλλὰ καὶ γραφῆς ἐπεμελήθη . Οἱ δὲ λοιποὶ |
| . Κήρυττε δή . Τὸν ἄριστον βίον πωλῶ , τὸν σεμνότατον . τίς ὠνήσεται ; τίς ὑπὲρ ἄνθρωπον εἶναι βούλεται | ||
| τοῦ λαθεῖν . ὀρθῶς δὲ προσέταξας : ἀνείληφας γὰρ τὸ σεμνότατον πρόσωπον τοῦ δικαστοῦ καὶ θέλεις παρὰ Πέρσαις εὐδοκιμεῖν . |
| φοβερώτατον δοκεῖ πᾶσιν εἶναι , μή , εἰ ἄγαν πολλὰ κτήσαιτο ἡ πόλις ἀνδράποδα , ὑπεργεμισθείη ἂν τὰ ἔργα , | ||
| δὲ καὶ Ἄρατον πυθέσθαι αὐτοῦ πῶς τὴν Ὁμήρου ποίησιν ἀσφαλῆ κτήσαιτο , τὸν δὲ εἰπεῖν , ” εἰ τοῖς ἀρχαίοις |
| περὶ εὐδαιμονίας δόξαν . ἐν πράξει γὰρ αὐτὴν καὶ ἐνεργείᾳ τιθέμενος προσάγεται ἤδη τὴν πάντων ἀνθρώπων ὁμολογίαν , ὡς ὑπὸ | ||
| . Ὁ δὲ Ξειναγόρης ταῦτα ἐργάσατο χάριτα αὐτῷ τε Μασίστῃ τιθέμενος καὶ Ξέρξῃ , ἐκσῴζων τὸν ἀδελφεὸν τὸν ἐκείνου : |
| οὐ μόνον ἐπὶ τοῖς ἐγγυτάτω γένους τὸν κλῆρον Ἀπολλόδωρος οὐ καταλέλοιπε , πολλὰ καὶ δεινὰ ὑπὸ τούτων ἀδικηθείς , ἀλλὰ | ||
| ἐπεὶ ὁ Αἴγων ἀπιὼν εἰς τὴν Ὀλυμπίαν ἐμοὶ δῶρον αὐτὴν καταλέλοιπε : δυνατὸς γάρ εἰμι μελῳδεῖν . ποτὶ Πῖσαν : |
| . τῷ γὰρ ὄντι ἀνθρώπινα ψεύσματα καὶ λίαν πιθανὰ πρὸς θείαν καὶ ἀμήχανον φύσιν . πέρας δὴ ἐπιτέθεικεν : ὥσπερ | ||
| ἀλλὰ πάντα ὁμοίως τὸ καθαρὸν ἦθος ἐμφαίνει καὶ πρὸς τὴν θείαν ὁμοίωσιν ἀνάγει καὶ τῆς Πυθαγορικῆς φιλοσοφίας τὸν τελειότατον σκοπὸν |
| . ἤτοι οὐγ . κ . χρῶ ὁμοίως . Ἄλλο κάλλιστον . Λίθου ἀσίου , κηροῦ ἀνὰ γοβʹ . ἤτοι | ||
| τὴν ὅσοι δὲ ὑπολαμβάνουσιν ὥσπερ οἱ Πυθαγόρειοι καὶ Σπεύσιππος τὸ κάλλιστον καὶ ἄριστον μὴ ἐν ἀρχῇ εἶναι . , Πιθανώτερον |
| ἀποκρίνοιτο , ὅτι ἀγαθότης καὶ χάρις τοῦ θεοῦ , ἣν ἐχαρίσατο τῷ μετ ' αὐτὸν γένει : δωρεὰ γὰρ καὶ | ||
| ἦν ἄξιον κτῆμα , τὰ λοιπὰ τοῖς συγκατασκευάσασι τὴν ἀρχὴν ἐχαρίσατο , πλείστας δὲ καὶ μεγίστας δωρεὰς τοῖς ἀποκτείνασι τοὺς |
| τὸ ποθούμενον ἴδωσιν . εἶτα διὰ τὸν τῆς ἀθανάτου καὶ μακαρίας ζωῆς ἵμερον τετελευτηκέναι νομίζοντες ἤδη τὸν θνητὸν βίον ἀπολείπουσι | ||
| ἰσόθεον ποιεῖ καὶ οὐδὲ διὰ τὴν θνητότητα τῆς ἀφθάρτου καὶ μακαρίας φύσεως λειπομένους ἡμᾶς δείκνυσιν . ὅτε μὲν γὰρ ζῶμεν |
| παρέχει πλεονεκτήματα . Ψυχαὶ δ ' ἐπιφαινόμεναι τὰ πρὸς τὸν ἀνθρώπινον βίον συμβαλλόμενα τοῖς θεωροῖς προξενοῦσιν . Καὶ οὕτως ἡμῖν | ||
| ἐπικρατεστέραν ἀρετὴν ποιοῦν , οὐκ ἀπώλεσε τὸ λογικὸν εἶναι τὸ ἀνθρώπινον γένος , ἀλλὰ μετέχον , εἰ καὶ μὴ ἄκρως |
| ἀμνησικάκως καὶ μεγαλοψύχως αὐτοῖς προσηνέχθη , τὴν ἐλευθερίαν ἀντὶ δουλείας χαρισαμένη . ὁμοίως δὲ καὶ τοῖς Ἰλλυριοῖς : καὶ τούτων | ||
| ; ὥσπερ τὴν τοῦ σώματος ἡγεμονίαν ἡ φύσις ἀνῆψε κεφαλῇ χαρισαμένη καὶ τόπον οἰκειότατον ὡς βασιλεῖ τὴν ἄκρανἄνω γὰρ αὐτὴν |
| , ἧς ὁ πολὺς ὅμιλος ἀνθρώπων ἀπῃώρηται , καὶ ἀληθείας ἱερωτάτου κτήματος ἐρασθέντες μήτε τοῖς λεγομένοις ἀστοῖς πολιτείαν ἢ ἐλευθερίαν | ||
| ψυχαὶ λαμβάνειν ἔθος ἔχουσιν ἀπὸ θεῶν . καὶ οὕτως τοῦ ἱερωτάτου λόγου ἄρχεται Ἶσις : Ἐπικειμένου , τέκνον Ὧρε , |
| υἱὸς ἕκαστος ἡμῶν ἐστι τιμῶν καὶ θαυμάζων τὴν τροφὸν καὶ τιθήνην τοῦ θνητοῦ γένους , αἴσθησιν , ἣν καὶ ὁ | ||
| , κρατηθὲν διώλετο , ἐὰν δὲ ἥν τε τροφὸν καὶ τιθήνην τοῦ παντὸς προσείπομεν μιμῆταί τις , καὶ τὸ σῶμα |
| ὅσοις διδακτὸν μηδὲν ἀλλ ' ἐν τῆι φύσει τὸ σωφρονεῖν εἴληχεν ἐς τὰ πάντ ' ἀεί , τούτοις δρέπεσθαι , | ||
| καὶ ἄλλως ἐπειδὴ τὸ μέσον ἐν τριάδι τὴν ἡγεμονίδα τάξιν εἴληχεν , ἁρμοζόμενον τὰ παρ ' ἑκάτερα εἰς ἕνωσιν ἀδιαλύτῳ |
| τὴν ἱερὰν σκηνὴν καὶ τὰ ἐν αὐτῇ κατασκευάζει , σοφίας ἀπεικόνισμα καὶ μίμημα . τῆς γὰρ ἀκαθαρσίας ἡμῶν ἐν μέσῳ | ||
| ᾗ μοναρχεῖται ὁ κόσμος , καὶ τὸ περὶ τοῦ μηδὲν ἀπεικόνισμα καὶ μίμημα δημιουργεῖν θεοῦ , καὶ τὸ περὶ τοῦ |
| , καὶ αὐτὸς ὁ ἀκούσας ἠρέμησεν . εἰ γὰρ μὴ ἐσήμαινέν τι καὶ ἐδήλου τὸ ῥῆμα , οὐκ ἂν τοῦτο | ||
| , καὶ αὐτὸς ὁ ἀκούσας ἠρέμησεν . εἰ γὰρ μὴ ἐσήμαινέν τι καὶ ἐδήλου τὸ ῥῆμα , οὐκ ἂν τοῦτο |
| μὲν διαθείς , ᾗ νομίζει ποτὲ ταῦτα , τὴν ἡδονὴν ἐξαίρετον λαβὼν ἀπέρχεται , τῷ δὲ ὑβρισμένῳ κατ ' ἀρχὰς | ||
| καὶ πλέον τι τοῦ ἴσου ἐν ἑτέρῳ μέρει ἔχων , ἐξαίρετον δὲ τὸ ταῖς δυσὶν ἀρχαῖς συνεχὴς καὶ σύστημά γε |
| ἤγουν παραβλέψασα ταῦτα , εἰς τὰ ὅσια προσέρχεται δώματα οὐ τιμῶσα ἐν αἴνωι , ἤτοι οὐκ ἐπαινοῦσα , δύναμιν πλούτου | ||
| ' ἡμῶν πεπεῖσθαι τοῦθ ' ὅτι Κλεάρχῳ γνώμη τέ ἐστι τιμῶσα τὰ δίκαια ῥώμη τε ἀρκοῦσα τὰ δίκαια βεβαιοῦν , |
| τυγχάνει . Ταῦτα δὴ αὐτῇ ὁ θεῖος καὶ ἀναγωγὸς ἔρως περιποιεῖ : διὸ τῷ κατὰ ἀνάλυσιν τρόπῳ πως χρώμενος ἦλθεν | ||
| καὶ κλόνον , ἅπερ ἐναντιώτατά ἐστι βεβαιότητι ψυχῆς , ἣν περιποιεῖ χαρὰ συνώνυμος Ἐδέμ . τοῦ δὲ εἰς ἐπίκρισιν ἐναντίου |
| καὶ τοὺς ἄλλους ἅπαντας Ἕλληνας ὅτι βελτίους ἐκεῖνος ὁ ἀνὴρ ἀπειργάσατο . πᾶσι γὰρ ἡγεῖτο πρὸς τὰ κάλλιστα , ὥστε | ||
| ἀκρασίαν καὶ φυγοπονίαν τῶν νοσούντων . καὶ μὴν πολλοὺς μὲν ἀπειργάσατο πτωχοὺς καὶ ἀπόρους ἀσωτία καὶ πολυτέλεια , πολλοὺς δὲ |
| τοῦ ἔμπροσθεν τῶν πυλῶν , τὴν ἑαυτοῦ κεφαλὴν δαίμοσιν ἐχθρῶν εἴκασμα , εἰς ἴνδαλμα καὶ εἰς τύπον καὶ εἰκόνα τῶν | ||
| ' ἄφιλον ἐν σάκει τοῦ χθονίου δέμας δαίμονος , ἐχθρὸν εἴκασμα βροτοῖς τε καὶ δαροβίοισι θεοῖσιν , πρόσθε πυλᾶν κεφαλὰν |
| ὁ τῶν Πρωταγορείων . ἁθροισθέντων . ἀντὶ τοῦ συντεθέντων . διῇμεν . γρ . διῆμεν . μὴ τοίνυν κτλ . | ||
| που ὅτι ἐν πᾶσι τούτοις ὁμολογουμένως ἐλέγχεσθαι δοκεῖ ὃν ἄρτι διῇμεν λόγον , ὡς παντὸς μᾶλλον ἡμῖν ψευδεῖς αἰσθήσεις ἐν |
| τοῦ ἀνδρός , καὶ ἡ δούλῳ συνοικοῦσα παρ ' ἑαυτῆς εἰσφέρουσα χρήματα ἐλευθερώσει τὸν ἄνδρα , καὶ οὕτω συμβήσεται τοῦ | ||
| ἔστη , καὶ τὴν ζητουμένην κομίζεται : μισθοὺς δὲ ἀμφοτέρων εἰσφέρουσα , τοῖς τὴν πλάνην τῆς θεοῦ τῶν ἡμετέρων λύσασι |
| αὐτῆς ἐπιτροπεύει , ζωήν τε τὴν ἰδίαν τῆς ψυχῆς αὐτὸς κατευθύνει , καὶ ὅσα λογιζόμεθα , αὐτοῦ τὰς ἀρχὰς ἡμῖν | ||
| . . . . . . | τέχνη ποιμαίνει καὶ κατευθύνει τὰ θρέμματα πόλεως [ . . . . . |
| ἐπινένηται ἡ τράπεζα : ἀντὶ τοῦ ἐπισεσώρευται , μεμέστωται . ἀνήνυτος πόνος : ὁ πολὺς καὶ ὃν οὐχ οἷόν τε | ||
| καὶ ὀξύρροπος , βάθος καὶ πλάτος καὶ μῆκος ἀόριστος καὶ ἀνήνυτος . Καὶ μετὰ βραχέα ἐπιλέγει : Ὥστε καλῶς ὁ |
| ' εἰ μηδετέρως , οὐκ ἂν ἐνδέχοιτο εἶναι τὸν ἀριθμὸν χωριστόν . , Ἔτι δὲ τὸ διαφωνεῖν τοὺς τρόπους περὶ | ||
| τὰς μὲν αἰσθήσεις οὐκ ἄνευ σώματος , τὸν δὲ νοῦν χωριστόν . ἁψάμενος δὲ καὶ τῶν περὶ τοῦ ποιητικοῦ νοῦ |
| μὲν μονάδα ὡρισμένον τι καὶ γνωστὸν καὶ φρόνιμον τὰς ἀρετὰς εἶναιτὸ γὰρ μέσον ἕν , κατὰ δὲ δυάδα ἀόριστον καὶ | ||
| τῶν ἐγκυκλίων παιδευμάτων μετασχόντας , φιλοσοφίας δὲ ἀπολειφθέντας ὁμοίους ἔλεγεν εἶναιτὸ δ ' ὅμοιον καὶ Ἀρίστων : τὸν γὰρ Ὀδυσσέα |
| πάρεδρος ἀσκεῖται Θέμις : Ἀσκληπιάδης ἀντὶ τοῦ τιμᾶται πρὸς τοῦ ξενίου Διός . τουτέστι φιλόξενοί εἰσιν . ἴσως διὰ τὸ | ||
| ἐκ τοῦ Παρνασοῦ κατέβαν : ὡς καὶ ὄπισθεν εἶπε Διὸς ξενίου , παραδηλῶν τὴν Αἴγιναν ξενοδόχον , ὡσαύτως καὶ Ζηνὶ |
| , εἰς Ἀχιλλέα δὲ τὸ σπέρμα προβὰν καθ ' ὑπερβολὴν ἐξέλαμψε , τοιοῦτόν τι καὶ τὸ νῦν : γενναῖοι γενναιότερον | ||
| δαιμόνων , οἷς τίνους ' ἀμοιβὰς κακῶν Δίκας δ ' ἐξέλαμψε θεῖον φάος Ὁσίᾳ δ ' Ἀνάγκη πολεμιωτάτη θεός οὐδεὶς |
| τῆς συντάξεως πολλάκις ἀποβάλλει τὸ ν δι ' εὐφωνίαν , ἄεισον ἄμμι τὰν ἰόκολπον : αἰ δέ κ ' ἄμμι | ||
| ἀκούσας . ἀλλ ' ἄγε δὴ μετάβηθι καὶ ἵππου κόσμον ἄεισον δουρατέου , τὸν Ἐπειὸς ἐποίησεν σὺν Ἀθήνῃ , ὅν |
| εἴτε τὸν πολιτικὸν ἄνδρα πρότερον εἴτε τὸν φιλόσοφον προαιρῇ , προελόμενος διέξελθε . Ταῦτ ' , ὦ Θεόδωρε , ποιητέον | ||
| τὴν εὕρεσιν τῶν ὁρισμῶν , ὥσπερ εἴ τις θεὸν ὁρίσασθαι προελόμενος τὸ βωμοὺς εἶναι θεῶν καὶ θυσίας καὶ νεὼς καὶ |
| ὡς ἄρρενα πατρὸς ἔχουσαν τάξιν ἐν οὐρανῷ βασιλεύουσαν , ἥντινα προσαγορεύει καὶ Ζῆνα καὶ περιττὸν καὶ νοῦν , ὅστις ἐστὶν | ||
| γίνονται ἀδιάρθρωτοι καὶ ἀπὸ τῶν κοινῶν : τὰ γοῦν παιδία προσαγορεύει πάντας τοὺς ἄνδρας πατέρας καὶ μητέρας τὰς γυναῖκας τὸ |
| ὅ τι λέγοντες ἢ πράττοντες τὸ μὲν τοῦ δήμου κράτος αὐξήσουσι , τὰς δὲ τῆς βουλῆς τιμὰς καταλύσουσι . καὶ | ||
| χήρωσεν αὐγάς . τοιγὰρ ἀοίδιμος ἔργοις , ἀθάνατόν τε μιν αὐξήσουσι Μοῦσαι , Μναμοσύνας θύγατρες , Διὸς ξενίου σέβας αὔξουσαι |
| καὶ ] | | τὸ αὑτοῦ ἀγαθὸν [ πᾶν ] ὑμνεῖ τε ? ? καὶ συναύξει κατὰ πολλὰ ὁμοιοῦν αὑτὸν | ||
| ' ἀντιθέῳ ψυχῇ γεννήσαο κούρας δισσὰς ἡμιθέων γραψάμενος σελίδας : ὑμνεῖ δ ' ἡ μὲν νόστον Ὀδυσσῆος πολύπλαγκτον , ἡ |
| αἰΐ καὶ αἰέ καὶ ἀΐ , ἐξ οὗ καὶ τὸ ἀΐδιον , καὶ ἠΐ καὶ αἰή καὶ ἀέ καὶ ἀές | ||
| ὅτι οὐ διοίσουσιν ὡς ἀγαθά , ὅτι τὸ μὲν αὐτοάγαθον ἀΐδιον , τὸ δὲ οὔ , ὥσπερ οὐδὲ τὸ πολυχρόνιον |
| τάχος τοῦ ὕδατός φασι τὸν Ποσειδῶνα ἵππιον ἢ διὰ τὸ δωρήσασθαι τῷ Πέλοπι ἅρμα . ἵππειος ] ἱππικὸς ἢ διότι | ||
| ὁ Ζεὺς εἰς τὸν γάμον Πλούτωνος τοῖς ἀνακαλυπτηρίοις τῇ Φερσεφόνῃ δωρήσασθαι . εὐκάρπου χθονός : λέγεται γὰρ ἡ πᾶσα Σικελία |
| ἃς ἐβόσκομεν κατ ' οἶκον ἐμφανὲς κακόν , κατὰ μὲν ἅγιον ἔχειν βρέτας κατά τ ' ἀκρόπολιν ἐμὴν λαβεῖν , | ||
| μενούσας καὶ βλαστούσας τοῦ δένδρου ἐκκοπέντος . κἀκεῖ τεθέαμαι ὄρος ἅγιον : ὑποκάτω τοῦ ὄρους ὕδωρ ἐξ ἀνατολῶν , καὶ |
| σύντονος κίνησις τὸ αἷμα διαθερμάνῃ , καὶ τοῦ προσήκοντος πλέον ἐξέκαυσέ τε καὶ διϊδρωθῆναι ἐν τοῖς διουρητικοῖς ἀγγείοις ἐποίησε καὶ | ||
| σύντονος κίνησις τὸ αἷμα διαθερμάνῃ , καὶ τοῦ προσήκοντος πλέον ἐξέκαυσέ τε καὶ διϊδρωθῆναι ἐν τοῖς διουρητικοῖς ἀγγείοις ἐποίησε καὶ |
| περιαυτολογεῖν καὶ τὸ ποιὸν φάντασμα φαντάζειν κοινὸν εἶναι θεοῖς καὶ δαίμοσι καὶ τοῖς κρείττοσι γένεσιν ἅπασιν . Τὸ δ ' | ||
| συναθροίσας ὁ Εὐφαὴς ἐπεδείκνυ τὸν χρησμόν : κόρην ἄχραντον νερτέροισι δαίμοσι , κλήρῳ λαχοῦσαν Αἰπυτιδῶν ἀφ ' αἵματος , θυηπολεῖτε |
| ἐπῃνοῦμεν , ἐπεὶ δὲ ἀνώρθωσεν ἡμῖν τὰς ἔμπνους κίονας καὶ ἐμψύχους , τὰς μὲν χαμαὶ ἐρριμμένας , τὰς δὲ καὶ | ||
| μὲν γὰρ οὐράνια πάντων τούτων κοινωνεῖν , σφαίρας γὰρ περιέχειν ἐμψύχους καὶ ζωτικάς , τὰ δὲ περίγεια μηδενὸς αὐτῶν , |
| ἀρχαῖα , καὶ ὅσα Φίλιππος ὁ Ἀμύντου καὶ ὕστερον Ἀλέξανδρος εἰργάσατο , συνέγραψεν ὁμοίως ἅπαντα : ἡ δέ οἱ τιμὴ | ||
| γῆν καλοῦμεν , ἣν ὁ κεραμεὺς τύπτων ἐργάζεται . τοιγαροῦν εἰργάσατο πολλά . μέμνησο δὲ ὅτι μεῖζον ἔθος μικροτέρου κρατεῖ |
| παρὰ φύσιν , δεῖ ἑτέραν εἶναι φύσιν τὴν μεταβάλλουσαν τοῦ Κόσμου τὴν φύσιν : ὅπερ οὐ φαίνεται . Ἔτι , | ||
| Δαίμονες τῶν ἁμαρτημάτων καθαίρουσι . Περὶ μὲν οὖν Θεῶν καὶ Κόσμου καὶ τῶν ἀνθρωπίνων πραγμάτων τοῖς μήτε διὰ φιλοσοφίας ἀχθῆναι |
| ἑαυτὸν ἄξιον . ἡ δὲ τοιαύτη καθ ' ἡμέραν παρακολούθησις θεοειδὲς ἄγαλμα τὸν χρώμενον ἀποτελεῖ , προσθήκαις καὶ ἀφαιρέσεσι πρὸς | ||
| τὸ δὲ ἀποφαίνειν ὅτι ἰσχυρόν τί ἐστιν ἡ ψυχὴ καὶ θεοειδὲς καὶ ἦν ἔτι πρότερον , πρὶν ἡμᾶς ἀνθρώπους γενέσθαι |
| , οὐ τῷ παντὶ μᾶλλον ἐπιμελείας ἀξιούμενος μεταβάλλει πρὸς τὸ ἡμερώτερον , κἂν ὑπερβολὴν μὴ ἀπολίπῃ σκαιότητος . μιμητέον οὖν | ||
| μὲν βεβαίου τοὺς νόμους , τοὺς δὲ τῶν φίλων συγγενεῖς ἡμερώτερον ὅρα . φίλος δὲ σοὶ Γαυδέντιος ὁ ῥήτωρ ὥσπερ |
| μὴ μισθὸς αὐτῇ προσγίγνηται , ἔσθ ' ὅτι ὠφελεῖται ὁ δημιουργὸς ἀπὸ τῆς τέχνης ; Οὐ φαίνεται , ἔφη . | ||
| ὁ Θ . τοῦτό γε καλῶς αὐτῷ μαρτυρῶν . Ὁ δημιουργὸς ἤρχετο τῆς συστάσεως τοῦ κόσμου ἐκ πυρὸς καὶ γῆς |
| ἐνεργοῦσι , λέγω δὲ τὴν αἰσθητικὴν καὶ τὴν κατὰ τόπον κινητικήν . ἐντελέχεια οὖν ἡ ψυχὴ τοῦ ζωὴν ἔχοντος σώματος | ||
| , ἀλλὰ καὶ ἡ κίνησις καὶ ἡ στάσις ἐνεργοῦν , κινητικήν γε καὶ στατικὴν ἐνέργειαν . Οὕτω δὲ καὶ δύναται |
| ] αὐδᾷ [ θυμὸν ἀνακρίμναντες : επε ? [ λυσίμβροτον παρθενίᾳ κε ? [ ἀκηράτων δαίδαλμα [ ἐνέθηκε ? δὲ | ||
| καὶ παρθένων ἀρετῶν σπείρειν ἰδέας μηδέποτε εἰς γυναικὸς μεταβαλλούσῃ σχῆμα παρθενίᾳ πρεπῶδες . τί οὖν , ὦ ψυχή , δέον |
| , τὸν αὐτοῦ σου κασίγνητον , πόλει οἵας ἀρᾶται καὶ κατεύχεται τύχας : πύργοις ἐπεμβὰς κἀπικηρυχθεὶς χθονί , ἁλώσιμον παιῶν | ||
| Κυμαίους διέσωσε , τῶν δὲ Τυρσηνῶν τοὺς πλείστους ἀπώλεσε . κατεύχεται οὖν ὁ Πίνδαρος εἰρηνικὰ καὶ ἀστασίαστα μένειν λοιπὸν τὰ |
| τέχνας πάσας ἄνθρωποι εὕροντο , ὀργισθεὶς ὁ Ζεὺς παραδίδωσιν αὐτὸν Κράτει καὶ Βίᾳ , τοῖς αὐτοῦ δῆθεν ὑπηρέταις , καὶ | ||
| καὶ ἔνθα . Ὅμηρος ἐν Ὀδυσσείᾳ : βωστρεῖν τε † Κράτει : † Κράτεϊς Κρατέϊδος † ἡ παῖς τῆς Σκύλλης |
| τ ' ἄλλην οὐσίαν καὶ τέτταρα τάλαντα καὶ τρισχιλίας φανερὰς ἐποίησεν , ἃς οὗτοι γραφῆναί τ ' ἐν ταῖς διαθήκαις | ||
| καὶ τοῦ Ἑλικῶνος ᾄδων παιᾶνα Πινδάρου : διὸ καὶ ᾆσμα ἐποίησεν εἰς τὸν θεὸν ἐν ᾧ χάριν ὁμολογεῖ τῆς τιμῆς |
| φασὶν ἀντὶ τῆς ἐκτμηθείσης κεφαλῆς ἀναβλαστάνειν ἄλλην , αἰνιττόμενοι τὸ πολύμορφον καὶ πολύγονον τῆς ἀθανάτου κακίας δυσάλωτον γένος . μηδὲν | ||
| βίον ἕνα καὶ τὸν αὐτόν , τὸ δέ ἐστιν χρῆμα πολύμορφον καὶ παντοδαπόν , πολλαῖς μὲν τύχαις , πολλοῖς δὲ |
| . ἐν ταύτῃ τῇ χώρᾳ καὶ γένος ἐστί σοι τὸ αὐτομαθές , τὸ αὐτοδίδακτον , τὸ νηπίας καὶ γαλακτώδους τροφῆς | ||
| ἐκείνης μὲν γὰρ τὸ ἔγγονον διδακτόν , ταύτης δὲ πάντως αὐτομαθές ἐστι . μὴ θαυμάσῃς δ ' , εἰ πάντα |
| δὲ τοῖος . ιεʹ Πῇ δὴ οὖν θνητόν τε καὶ ἀθάνατον Εἰπὼν περὶ τῆς οὐσίας τῆς ψυχῆς ἐν τῷ περὶ | ||
| ἐπ ' αὐτοῦ τὸ ὅτι ἐστίν , ἤγουν ἐὰν τὸ ἀθάνατον ὑπάρχῃ τῇ ψυχῇ . γινώσκομεν δὲ τὸ τί ἐστιν |
| ἴσην πρὸς αὐτοὺς ἔχομεν . γνῶσιν οὖν θεῶν διαφερόντως τοῦτο εἰσηγεῖται , ὡς πάντα δυναμένων αὐτῶν . διὰ τοῦτο δὴ | ||
| τῷ κατὰ τὴν ἐκπύρωσιν λόγῳ πλείονας τοὺς μοχθηροὺς τῶν δικαίων εἰσηγεῖται , Σωκράτους ἑνὸς καὶ Ἡρακλέους καί τινων ἄλλων τοιούτων |
| τῶν πρός τι εἶναι τὴν ἀλήθειαν διὰ τὸ πᾶν τὸ φανὲν ἢ δόξαν τινὶ εὐθέως πρὸς ἐκεῖνον ὑπάρχειν . ἐναρχόμενος | ||
| φρούριον εἶδον ἐν χερρονήσῳ τοῦ ποταμοῦ κείμενον , πρῶτον καὶ φανὲν καὶ ληφθὲν οὐχ ὅπλοις , ἀλλὰ φόβῳ . ὡς |
| ἀλλ ' ὅπερ ἂν αὐτῷ δοκῇ τοῦτο καλὸν καὶ χρήσιμον ὑπολαμβάνων . Ὥστε ἂν ἀδικήσῃ μὲν τὸν ἀγαθὸν ὁ φαῦλος | ||
| ' οἴει τῷ πλήθει φαιδρότερον καταστήσειν τὸ Πλέθρον , κακῶς ὑπολαμβάνων . ὁρᾷς γοῦν , ὡς Ὀλυμπίων ἀρχομένων ἔλαττον ποιοῦμεν |
| τούτω ] ἰστέον ὅτι ἐπειδὴ αὗται δέον εἰπεῖν , ἀρσενικῶς ἐξήνεγκε κατ ' Ἀττικὴν συνήθειαν , ἀντὶ τοῦ αὗται τούτω | ||
| οὐκ ἦν τι γνῶναι Πυθαγόρειον δόγμα : οὗτος δὲ μόνος ἐξήνεγκε τὰ διαβόητα τρία βιβλία , ἃ Πλάτων ἐπέστειλεν ἑκατὸν |
| τῶν ἐν ἡμῖν , ψυχῇ , καὶ τὰ τῶν λόγων ἀπονεῖμαι πρεσβεῖα . τίς οὖν ἡ ταύτης κάθαρσις ; ἴδε | ||
| ἀκούειν ; κἀκεῖνον μὲν διὰ τὸ μᾶλλον κινδυνεύειν τοὺς φεύγοντας ἀπονεῖμαι ταύτην τὴν πλεονεξίαν αὐτοῖς ἐν ταῖς ψήφοις , ὑμᾶς |
| ἐν τῇ μάχῃ κατ ' ἀρετὴν διαφόρους γενομένους τιμήσας ταῖς ἀξίαις ἑκάστους δωρεαῖς ἐφ ' ἡμέρας τινὰς ἀνέλαβε τὴν δύναμιν | ||
| κατεπλήξατο . τοὺς δὲ ἀνδραγαθήσαντας τῶν στρατιωτῶν κατὰ τὴν μάχην ἀξίαις δωρεαῖς τιμήσας καὶ χρημάτων πλῆθος διαδοὺς τοῖς ἐν ταῖς |
| : καὶ τὰς ἑαυτῆς τύχας οἰκτείρασα καὶ τὸ τοῦ παιδὸς τετυφωμένον ἐλέγξασα . Ξενοκράτης ὁ Χαλκηδόνιος , ὁ ἑταῖρος Πλάτωνος | ||
| . Ἔπειτα δὲ κἀκεῖνο πῶς οὐκ ἄγνωμον αὐτῶν καὶ παντελῶς τετυφωμένον τὸ περὶ τῶν οὕτως ἀδήλων λέγοντας μηδὲν ὡς εἰκάζοντας |
| οὐκ ἂν ὁμολογήσειε τὸν μὲν Λυσίου νέον καὶ ἰδιώτην καὶ ἀπράγμονα ἀρχέτυπόν τινα εἶναι τῆς ἀληθείας διαφέροντα ἐκείνης οὐδ ' | ||
| παιδίον δ ' εἰσῆλθεν ἑψητοὺς φέρον . ὅστις παραλαβὼν δεσπότην ἀπράγμονα καὶ κοῦφον ἐξαπατᾶι θεράπων , οὐκ οἶδ ' ὅ |
| ἢ ὥς τινες Ἀριγνώτη . συνεγράψατο δὲ βιβλία τρία , παιδευτικόν , πολιτικόν , φυσικόν . τὸ δὲ φερόμενον ὡς | ||
| τι βιβλίον πεποίηται Γοργίᾳ τῷ σοφιστῇ , οὑτωσὶ μὲν ἀκοῦσαι παιδευτικόν , εἰς δὲ πεῖραν ἐλθεῖν ὀλίγου λόγου . τούτῳ |
| στεφάνων τάν τε ἀριδρέπτων ἀοιδάν : Διόθεν τέ με σὺν ἀγλαΐᾳ ἴδετε πορευθέντες ἀοιδαῖς δεύτερον ἐπὶ τὸν κισσοδαῆ θεόν , | ||
| εἶπεν , ἀντὶ τοῦ θάλλουσιν , καὶ ἐν εὐθυμίᾳ καὶ ἀγλαΐᾳ καὶ χαρᾷ διάγουσι . . ΚΟΥΡΟΤΡΟΦΟΣ . Κουροκτόνος μὲν |
| καὶ ναοὺς χρυσοῦς δύο Διός , τὸν μὲν μείζονα τοῦ οὐρανίου , τὸν δὲ ἐλάττονα τοῦ βεβασιλευκότος καὶ πατρὸς αὐτῶν | ||
| , μόχθον ὅλον ῥίψασα , καὶ εἰς πόλον ὄμμα βαλοῦσα οὐρανίου λαμπτῆρος ἀμέλγεται ὄμπνιον αἴγλην . Καὶ φλόγα κουφίζων κυρτούμενος |
| οὖν ἕτερον παράδεισον ὑπερμεγέθη κατεσκεύασεν , ἐν μέσῳ τὴν πέτραν ἀπολαβοῦσα , καθ ' ἣν οἰκοδομήματα πολυτελῆ πρὸς τρυφὴν ἐποίησεν | ||
| συμβολικῶς τελειότητός τι οἰκεῖον μέτρον δηλοῦσιν , ὃ τὸ προσῆκον ἀπολαβοῦσα ἡ ψυχὴ καὶ τὴν ἑαυτῆς σχοῦσα τελειότητα ἀποκαθίσταται . |
| περὶ τὸν Ἑρμῆν ἐμέ τε λυπεῖς καὶ πρὸ ἐμοῦ τὸν θεόν . οὔκουν ἐκβαλοῦμεν ἅττα ἔχει μαθὼν παρ ' ἐκείνου | ||
| πῶς τὶς αὐτὴν διηγήσεται ; Καλὸν μὲν γὰρ εἶναι τὸν θεόν , καὶ τῶν καλῶν τὸ φανότατον : ἀλλ ' |
| Ἀργείῳ . βʹ . Χρόνου δὲ προϊόντος συνέβη τὴν παῖδα μιγεῖσαν ἀνδρὶ λαθραίως ἐν γαστρὶ σχεῖν . τὰ μὲν οὖν | ||
| τοίνυν Δανάης καὶ Διός φασι γενέσθαι Περσέα : τούτῳ δὲ μιγεῖσαν τὴν Κηφέως Ἀνδρομέδαν Ἠλεκτρύωνα γεννῆσαι , ἔπειτα τούτῳ τὴν |
| τῆς Βαβυλωνίας τῆς πράξεως ἐπὶ τέλος ἐλθούσης , αὐτὸς δὲ καθαπερεί τινος θεοῦ φωνῆι μετεωρισθεὶς τοῖς τε ἡγεμόσι τῶν ἄλλων | ||
| . . . . καθαπερεί τινων ζῴων . ἀλλαχοῦ : καθαπερεί τινων ζῴων . φθείρεται . τὰ πλείω ἀντίγραφα δίχα |
| βούλεται χρῆσθαι ὡς θεοῖς ἀναγκαῖον , ἵνα τῷ πρὸς τὸ θεῖον δέει ἀπέχωνται τοῦ ἀδικεῖν . [ ἡμῖν δέ , | ||
| προϊὼν κατέκαυσεν , ἵνα μὴ Κῦρος διαβῇ . ἐδόκει δὴ θεῖον εἶναι καὶ σαφῶς ὑποχωρῆσαι τὸν ποταμὸν Κύρῳ ὡς βασιλεύσοντι |
| σοι γένοιτο : τοιγαροῦν καὶ σὺ λόγον ἔχεις , κίνησον λογικῇ διαθέσει λογικὴν διάθεσιν , δεῖξον , ὑπόμνησον : εἰ | ||
| δεῖ μανθάνειν τὰ πράγματα : εἰ γὰρ καὶ ἐν τῇ λογικῇ τοῦτο διδάσκει ἡμᾶς ὁ Ἀριστοτέλης , ἀλλ ' οὖν |
| παρ ' ἑαυτῷ κατέσχεν . Ἔτι δὲ , φησὶν , ἐπενόησε θεὸς Οὐρανὸς Βαιτύλια , λίθους ἐμψύχους μηχανησάμενος . Κρόνῳ | ||
| τὰ πράγματα ἀπ ' ἀλλήλων : καὶ γὰρ ἡ φύσις ἐπενόησε τόδε τι ἄνθρωπον καλεῖσθαι ἢ κύνα ἢ ἄλλο τι |
| λέγονται οἱ Ἕλληνες , καὶ κρατοῦσι τῶν Τρώων ἅτε τῆς ὑπερτέρας ὄντες τάξεως . Μάχη δὲ αὐτοῖς γίνεται περὶ τῷ | ||
| τουτέστιν ἄλλο ἐστὶ τὸ τεκεῖν , ἄλλο τὸ κρίνειν : ὑπερτέρας γὰρ τάξεώς ἐστι τὸ κριτικόν . σξεʹ Καὶ νῦν |
| παναρκεῖς . . παντοδύναμοι . . τέλειοι ] ἀνελλιπεῖς : ἀνελλιπὲς γὰρ τὸ θεῖον . . δορύπονον ] ποταπὴν αἰχμάλωτον | ||
| αὕτη ὁμοίως διέμεινε πολύυδρος . Παρὰ τὸ βέβαιον οὖν καὶ ἀνελλιπὲς , Βεβαία . : Φέρεται δὲ τοῦτο καὶ ἐν |