ἐν Θήβαις , τοῦτο δ ' ἐν Ἰλίῳ δεκαετῆ χρόνον ἐμφρόνως τοῦ μάχεσθαι προϊστάμενος , ἐξ εὐμαροῦς διώκει τοὺς βαρβάρους | ||
μήτε ὡς παρὰ συγγενοῦς τι ἐπιζητεῖν τῶν δικαίων . Ταῦτα ἐμφρόνως ἀποκρινόμενον καὶ οἱ συμπαρόντες ἐπῄνουν , οὐδὲν δὲ ἧττον |
ἐκμάττειν τε καὶ ἐνιστάναι εἰς τοὺς τῶν κακιόνων τύπους , ἀτιμάζων τῇ διανοίᾳ , ὅτι μὴ παιδιᾶς χάριν . Εἰκός | ||
γίγνεσθαι , παρακελευόμενος καὶ νουθετῶν καὶ τιμῶν , τὸν δὲ ἀτιμάζων , ὅστις σοι μὴ πείθοιτο εἶναι τοιοῦτος οἷον σὺ |
ἀγρεύειν ἀσεβὲς νομιστέον , καὶ οὐκ ἄν τις τοῦτο θαρσήσας ὁσίως θύσειεν ἢ βωμῷ παρασταίη , ἀλλ ' ἐξάγιστος ὁ | ||
κατασχόντας : ταύτῃ τε οὐ βιάζεσθαι δόξουσιν , ἀλλ ' ὁσίως ἐπιστρατεύειν , ὡς οὐδέν τι ὀθνεῖον μαστεύσοντες , ἀλλὰ |
καὶ τοὺς ἐν πενίᾳ κωλύειν καὶ κατέχειν , τὰ μὲν πειθοῖ , τὰ δὲ καὶ ἀπειλαῖς . οἱ δ ' | ||
, καὶ ἄγων ὅπῃ τε καὶ ὅπως αὐτὸς βούλεται ἤτοι πειθοῖ ἢ βίᾳ ἢ καὶ ἀμφοτέροις . λέγω δὲ οὐδὲν |
δὲ τὰ ὅπλα τίνος γέγονεν ἀφορμή ; τῆς παρὰ σοῦ δυσμενείας καὶ μίσους . οὐκοῦν ἐξ ὧν ἠτυχήσαμεν , ταῦτα | ||
ἑαυτοῦ δὲ τοὺς μόρους ὑπογράφειν . ἀλλ ' εἰ χωρὶς δυσμενείας σκέπτεσθαι ἐθελήσετε , εὕροιτε ἂν οὔτε δρῶντας ἑκόντας ἡμᾶς |
μου τὸ γῆρας , ἀγανάκτησον καὶ μὴ περιίδῃς πρᾶγμα οὕτως ἀσεβὲς ἀρχὴν ἐν ταῖς ὑμετέραις ἀρχαῖς λαμβάνον . Οὐκ ἔλαθές | ||
ἢ ὡντινωνοῦν , τὸ μὲν πρὸς τὰ ὑπὲρ ἡμᾶς ἁμάρτημα ἀσεβὲς ἐκάλεσε , τὸ δὲ πρὸς τοὺς σπουδαίους ἄνδρας τῷ |
Ἀγχίσου καὶ Ἀφροδίτης , ὅτε κατέσχεν εἰς Ἰταλίαν , θῦσαι προαιρούμενον ὅτῳ δή τινι θεῶν , μετὰ τὴν εὐχὴν μέλλοντα | ||
εἰς τὸν στενωπόν , ὑποκρινόμενος μὲν τὸν λαθραίοις ἔργοις ἐπιχειρεῖν προαιρούμενον , πάντα δὲ μηχανώμενος ἵνα μὴ λάθοι . κόμην |
. φιλόϲοφοϲ γάρ τιϲ δηχθεὶϲ ὑπὸ λυττῶντοϲ κυνὸϲ καὶ γενναίῳ φρονήματι πρὸϲ τὸ πάθοϲ ἀντιϲχὼν καὶ ἀνακόλουθον εὑρὼν τὸ ἐν | ||
αὐτοὶ δὲ συμβουλὴν ἑτέραν εἰσηγούμεθα . ἐνταῦθα τοίνυν ὁ ῥήτωρ φρονήματι χρώμενος τῆς μὲν ἐκείνων γνώμης οὐδεμίαν πεποίηται μνήμην , |
ἔχειν , καὶ πολλὰ ταῦτα τὰ οὐκ ἐμά , καὶ ἐδάκρυσα ὡς δὴ μετακεκινημένου μοι τοῦ βίου καὶ τῆς τέως | ||
” ] . διὰ τὴν θερμασίαν . ἀπεδάκρυσα : ⌈ ἐδάκρυσα , φησίν , ὅτι παρὰ τὸ ἔθος ἐποίησα , |
οὐδαμόθεν ἑαυτῷ προσήκοντα εἰς οὐδὲν ἕτερον ἀναφέρεται ἢ ἐπὶ τὴν ἀδικίαν . ὥστε φανερόν , ὅτι ἔστι τις ἀδικία ἄλλη | ||
δεῖ γὰρ τὰς μὲν ἕξεις πρὸς ἀλλήλας συγκρίνειν , οἷον ἀδικίαν πρὸς ἀκολασίαν , τοὺς δὲ ποιοὺς πρὸς ποιοὺς οἷον |
ἄλλως δεικνύειν , οὐ κατά τινα ἁπλοῦν τρόπον , ἀλλὰ πανούργως . ἰδεῖν δὲ ψηφοπαικτοῦντά τινα , παραλογισθέντα καὶ ἐξαπατηθέντα | ||
Γ κομψευριπικῶς : πανούργως ὡς ὁ Εὐριπίδης . κομψευριπικῶς ] πανούργως . Γ κομψευριπιδικῶς : ἀντὶ τοῦ εὐριπιδικῶς , δεινῶς |
τὸν Ἀρκεσίλαον καὶ ταραττομένων αὐτῶν ὑπ ' ἐκείνου ἢ ἐλαττουμένων παραιτούμενος καταστῆσαι τὴν πόλιν ἐπὶ τὸ ἀρχαῖον . χρὴ μαλακάν | ||
' Ἀρίσταρχος ἠβουλήθη ἀνελεῖν , πρῶτον μὲν ἐναγὴς γενέσθαι σαφῶς παραιτούμενος , ἔπειτα τὰς κρίσεις , τὰς τιμωρίας , τοὺς |
τὴν ψευδώνυμον ἀμαθίᾳ , νόσῳ δυσθεραπεύτῳ , βιοῦντες , ἣν θρασύτητα κυρίως ἄν τις προσαγορεύσειεν , ὥσπερ φασὶν ἐν τοῖς | ||
αἰσχρὸν ἀντὶ καλοῦ χαρακτῆρος : ἀπεργάσεται γὰρ τῇ μὲν προσθέσει θρασύτητα , τῇ δ ' ἀφαιρέσει δειλίαν , μηδ ' |
, ὥστε εἶναι τὸ κεφάλαιον τοῦ λόγου : προσήκει δὲ ἀδόλως εὐθὺ πράττειν , καθ ' ἣν εἴληχεν ἕκαστος φύσιν | ||
μεγίσταις : καὶ ἀρκεῖ [ ] γέ πως , εἰ ἀδόλως εἰς ἄμφω βλέπουσι : ἀγαθὰ γὰρ ὡς ἐπὶ τὸ |
πόλει . Περὶ μὲν οὖν τῆς ὅλης κατηγορίας μετρίως μοι ἐλπίζω προειρῆσθαι : περὶ δὲ αὐτῶν τῶν νόμων οἳ κεῖνται | ||
, ἐν τῷ παρόντι λόγῳ δηλώσας , μέγα τι τοῦτο ἐλπίζω εἰς ἅπασαν τὴν τέχνην συγγεγραφέναι . καίτοι φήσει τις |
καὶ πρὸς ὑμᾶς διαβέβλημαι , ὡς ἐκείνῃ μᾶλλον τὴν εὔνοιαν ἀποδεικνύμενος . Εἰ μὲν οὖν ὁ δῆμος εὖ προπαθὼν ἐξέλιπε | ||
ᾔσθησαι ὅτι ἐγὼ ἃ δοκεῖ μοι δίκαια εἶναι οὐδὲν παύομαι ἀποδεικνύμενος ; Καὶ ποῖος δή σοι , ἔφη , οὗτος |
εὔκλεια : τὸ γὰρ ἀοίδιμον τὸν ἀριστέα γενέσθαι κατὰ πόλιν παρώξυνε πρὸς τὸν φόνον τὴν μητρυιάν . Σοφίσασθαι μὲν οὖν | ||
τῷ βασιλεῖ διεπολέμουν πρὸς Φίλιππον . μάλιστα δ ' αὐτοὺς παρώξυνε προστῆναι τῆς Ἑλλάδος Δημοσθένης ὁ ῥήτωρ , δεινότατος ὢν |
εὔλογον εἴπῃ σοῦ τὸ ἀπόρημα , πλὴν ἐγὼ τὴν πολυλογίαν μισῶν καὶ τὰ αὐτὰ περὶ τῶν αὐτῶν λέγειν πολλάκις , | ||
ἀμφοτέροις χαρίζεται χάριν καὶ δοκῶν αἰδεῖσθαι φιλίαν αὑτόν τε κἀκείνους μισῶν οὐκ οἶδε . πολλὴν δὲ ἄρα βραδυτῆτα κατέγνως τῆς |
ἧς ἐβουλήθην κρατήσας οἰκουμένης , καὶ μηδὲν ὑπὸ τῆς ἐξουσίας ὑπερήφανον μηδὲ σκαιὸν εἰς τοὺς ἀρχομένους ἀναγκασθεὶς ἁμαρτεῖν , ἀλλ | ||
. : Βροῦτος ὑπὸ πάντων ὕπατος χειροτονηθεὶς , ἐφυγάδευσε τὸν ὑπερήφανον Ταρκύνιον τυραννικῶς ἀναστρεφόμενον . Ὁ δ ' ἐλθὼν εἰς |
δ ' ἁπλῶς , ἀκάκως , ἀπλάστως , ἐκφανῶς , ἐλευθέρως , εὐθυρρημόνως , εὐήθως . τάττοιτο δ ' ἂν | ||
ἐστὶν ἐντιμότερος . ἐλευθέρως δὲ . . . : [ ἐλευθέρως ] φησὶν πολιτευόμεθα [ ] [ ἔν τε τοῖς |
ἀντιστρέφει : εἴ τι μὲν γὰρ ῥητορική , τοῦτο καὶ πειθοῦς δημιουργός , οὐ μὴν εἴ τι πειθοῦς δημιουργός , | ||
δοκεῖ Ἀριστοτέλους ὁ ὅρος . Ὁ μὲν γὰρ λέγων αὐτὴν πειθοῦς δημιουργὸν ἀτελῆ ποιεῖ τὴν ῥητορικήν : ἐν ἑτέροις γάρ |
[ μὴ οὐκ ἐξιέναι ] . Πρὸς ταῦτα τύγχανε εὖ βουλευόμενος . Ὁ μὲν δὴ εἴπας ταῦτα ἀπαλλάσσετο ὀπίσω , | ||
ἐλάττω πρότασιν οὕτως : ἡ εὐβουλία βουλή τις , ὁ βουλευόμενος ζητεῖ , ἡ εὐβουλία ἄρα ζητεῖ . βουλὴ γὰρ |
ὃς ἐξαπατᾶ ? ? τὸν ἴδιον [ υἱόν ] , μοχθηρῶς ? [ - ] [ ] ? δὲ φίλοις | ||
' ὑμῖν τὰ ἀκροατήρια κηρύττοντα πάνθ ' ἅπερ ἐν νυκτὶ μοχθηρῶς πραγματεύεται καὶ τέρποντα τοὺς ἀκροατὰς αἰσχρῶν λόγων ἐκφωνήμασιν . |
φεῦ . τόδε ] τὸ ὤμοι . . ἀλλ ' ἐκδιδάσκει πάνθ ' ] ὁ μακρὸς καὶ πολὺς χρόνος διδάσκει | ||
τὸ ἄρρεν ἢ θῆλυ , μετὰ ταῦτα περὶ τῶν ἀκολούθων ἐκδιδάσκει . σαφῶς γὰρ εἰδὼς ὅτι δίχα πόνου καὶ ἐπιμελείας |
πρὸς τὴν ἄφεσιν τοῦ πένητος ἐπάγεται : χρῄζει γὰρ αὐτοῦ τανῦν ὁ δημηγορῶν , καὶ πρὸς τὴν σπουδὴν ἀντιπράττοντος : | ||
' αὖ ἀγαθοὶ , τῶν καλῶν μειοῦν δόσιν . Μοίρας τανῦν μάνθανε λαμπρὰς ζωδίων . Κριοῦ μέν εἰσιν ἐννέα πρὸς |
, στεφανώσας τὸν ποιητὴν καὶ χρίσας μύρῳ : αἰτιασάμενος τὴν παρρησίαν τῶν ἐπῶν , ὅτι ὁ Ζεὺς πεποίηται αὐτῷ τῇ | ||
καὶ διὰ τοῦτο ἀποδέχεται τοῦ νεανίσκου τὴν εἰς τὸν βασιλέα παρρησίαν . ἀτὰρ οὐ τέλος ἵκεο μύθων φησίν , ἦ |
κοσμοῦσα , μὴ οὐ πείσηις σοφούς . Κύπριν δ ' ἔλεξας ἐλθεῖν ἐμῶι ξὺν παιδὶ Μενέλεω δόμους . οὐκ ἂν | ||
Οὐδεὶς ἐρεῖ ποθ ' ὡς ὑπόβλητον λόγον , Αἴας , ἔλεξας , ἀλλὰ τῆς σαυτοῦ φρενός . Παῦσαί γε μέντοι |
αὖ ἐν μεγάλῳ κινδύνῳ ἡγοῦντο εἶναι , καὶ πολλὴν ἔφασαν σιωπήν τε καὶ ταπεινότητα ἐν τῷ στρατεύματι εἶναι αὐτῶν . | ||
δι ' ὀξύτητα καὶ συντονίαν , κάμνει δὲ καὶ διὰ σιωπήν , οἷον ἐπιλανθανομένη τῶν ἰδίων ἔργων , χρήσιμος ἐπὶ |
προκείμενον , καὶ κηρύξαι μᾶλλον τὰς ἀριστείας ἢ τὸν ἄνθρωπον τιμωρήσασθαι : ἰστέον δὲ ὅτι τῶν ἀντιλήψεων αἱ μέν εἰσιν | ||
, ὅτι δεῖ τιμωρήσασθαι αὐτόν , ὁ θυμὸς ὥσπερ προσταχθεὶς τιμωρήσασθαι , ᾄττει ἐπὶ τοῦτο . συλλογίζεται μὲν οὐδέν , |
χθονός ] . θυγάτηρ δ ' ἐμὴ θανοῦς ' ἔπραξεν ἔνδικα : ἀλλ ' οὐχὶ πρὸς τοῦδ ' εἰκὸς ἦν | ||
ἀντὶ τοῦ ἔξωθεν : ἄλλως : τἄνδιχ ' : τὰ ἔνδικα , ἀντὶ τοῦ τὰ δίκαια . τὸ δὲ χ |
: ὃς ἐπείτε ἀπίκετο ἐς τὰς Ἀθήνας ἔλεγε τάδε : Μαρδόνιε , ἔπεμψάν με Ἀργεῖοι φράσοντά τοι ὅτι ἐκ Λακεδαίμονος | ||
Ἀρτεμισίη δὲ τάδε ἔφη : Εἰπεῖν μοι πρὸς βασιλέα , Μαρδόνιε , ὡς ἐγὼ τάδε λέγω , οὔτε κακίστη γενομένη |
τε καὶ πεπαιδευμένος ἐν Καρχηδόνι καὶ τὸ ἀξίωμα τῆς πόλεως αἰδούμενός τε καὶ φίλος ὢν ἔτι πολλοῖς ἐκεῖθεν ἐδεήθη τοῦ | ||
γε αἰδὼς ἔνθα καὶ δέος εἶναι : ἐπεὶ ἔστιν ὅστις αἰδούμενός τι πρᾶγμα καὶ αἰσχυνόμενος οὐ πεφόβηταί τε καὶ δέδοικεν |
ἐμὴν συμφοράν , ἣν οὐκ ἀπεικὸς εἶναι καὶ τοὺς ἐχθροὺς ἐλεεῖν ὑπελάμβανον , ἔπειτα δὲ εἰς τὸ τοῦ προσώπου σου | ||
: τίς γὰρ μεθ ' ἡμᾶς ὑποδέξεται ξένον , τίς ἐλεεῖν δυστυχοῦντας ἀνέξεται , πρόδηλον ἔχων ἐκ τῆς εὐσεβείας τὸν |
τῶν οἰκείων καὶ ὧν εἰκὸς ἦν ἀπολαύειν τῆς προνοίας , μισεῖσθαι . ἀλλ ' ὥσπερ πολλῷ δεινότερον ὑπὸ τοῦ πατρὸς | ||
εἰπεῖν ἔχοι . περιῆν γὰρ τοῖς μὲν ἐξ ὧν περιειργάζοντο μισεῖσθαι , ἡμῖν δ ' ἐξ ὧν ἐπηγγελλόμεθα . τίνος |
Ἐπικούρου λόγους εὐθύνουσιν [ ] ὡς ἕνεκα [ τοιούτων ] ἀνοσίους ? ὄντας : οὐδεὶς ? γὰρ ὡς εἰπεῖν [ | ||
μακρὸν αὐτοῖς ποιῶν τὸ ναυάγιον . γῆ μὲν οὖν τοὺς ἀνοσίους οὐκ ἐδέχετο , θαλαττεύοντες δὲ πολὺν χρόνον ἐν ἀπορίᾳ |
τῶν οἰκείων , μᾶλλον εἵλετο πειθόμενός τι παθεῖν ἢ δοκῶν ἀπειθεῖν κουφοτέραν κρίνων τὴν παρὰ τῶν πολεμίων πληγὴν ἧς ἔμελλε | ||
φεύγοιμεν τὴν λυγρὰν ἔριν τῇ ἀγαθῇ ἔριδι , οὐ φιλονεικοῦντες ἀπειθεῖν τῷ θεῷ , ἀλλὰ φιλονεικοῦντες ὅτι μάλιστα αὐτῷ πείθεσθαι |
* * τὸν ἰητρὸν τὸν ϲκίρρον ἰῆϲθαι . χρὴ ὦν ἀποτρέπειν γιγνομένουϲ καὶ λύειν ἄρτι ἀρχομένουϲ : ἐνίϲταϲθαι δὲ τῇϲι | ||
, πῶς οὐκ ἀδικεῖ , εἰ , παρὸν ἐξαμαρτάνειν μέλλοντας ἀποτρέπειν , τοῦτο μὲν οὐκ ἐποίει , νῦν δὲ λέγειν |
οἵ γε μὴν θαλάττιοι μικρὸν μὲν τὸ σῶμα ἔχουσι , τόλμαν δὲ ἄμαχον . θαρροῦσι δὲ δύο ὅπλοις , δορᾷ | ||
διήγησιν χωρήσομεν ἀλλ ' ἐπειδὴ ἡ τύχη παρέσχε τοῖς πολίταις τόλμαν ῥῆξαι τὰ δεσμὰ δυνηθῆναι καὶ λαθεῖν καὶ τὰ ἑξῆς |
αὐτὸς Φιλώτας πεπύσθαι μὲν ἐπιβουλήν τινα Ἀλεξάνδρῳ παρασκευαζομένην συνέφη , ἐξηλέγχετο δὲ κατασιωπήσας ταύτην πρὸς Ἀλέξανδρον , καίτοι δὶς ἐπὶ | ||
βεβούλευται πάνυ : ἐν ἀγρῷ γὰρ οἰκῶν οὐ σφόδρ ' ἐξηλέγχετο τῆς μερίδος ὢν τῆς οὐδαμοῦ τεταγμένης , εἶχεν δὲ |
καὶ δύσκολον ὑπάρχει διακρίνειν τοῦτο τὸ πρᾶγμα ἐν ὀρθῇ καὶ δικαίᾳ φρονήσει μὴ παρὰ καιρόν , ἀλλ ' ἐγκαίρως . | ||
πρὸς αὐτὸν φιλωθῆναί οἱ . καὶ πιεῖν ἐδίδου , κράσει δικαίᾳ μὴ κιρνῶν : ὤρεγε δὲ μὴ αἰτοῦντι , καὶ |
δὲ καὶ οὐκ ἐπ ' ἀγαθῷ κλέπτειν , ἁρπάζειν , ἐπιορκεῖν , ψεύδεσθαι ἢ ὅλως ἄδικόν τι πράττειν . ἐν | ||
. . . Κλεάνθης ἔφη τὸν ὀμνύοντα ἤτοι εὐορκεῖν ἢ ἐπιορκεῖν , καθ ' ὃν ὄμνυσι χρόνον . ἐὰν μὲν |
' ἀπιστεῖν εἴ τις καὶ τοῦ νυνὶ χρόνου μετεσχηκὼς ἔχει συμβαλέσθαι γνώμην περὶ ὧν πρό - κειται λόγος , ἀλλὰ | ||
ὄψιν τὴν ἐμὴν καταστὰς αὐτεπάγγελτος ἐς τὸν πόλεμον ἐμοὶ ἠθέλησε συμβαλέσθαι χρήματα , ἔξω σέο . Σὺ δὲ καὶ ἐξείνισας |
φησι τὴν χώραν . τὸ δὲ ἔθνος [ ἐπιεικῶς ] παράβολόν τε καὶ βάρβαρον καὶ λῃστείαις ἐπιεικῶς προσκείμενον . Αἰθίοψ | ||
τῇ ἀπορίᾳ : τῇ ἐνδείᾳ τῶν ἀναγκαίων . διακινδυνεῦσαι : παράβολόν τι διαπράξασθαι αὐτῷ : τῷ Δημοσθένει ῥώμην . . |
αὐτάρκους οὐδὲ μεγαλοψύχου . οὐ γὰρ σπευστικὸς ὁ περὶ ὀλίγα σπουδάζων , ὡς ὁ περὶ πολλά . ἐκεῖνος γὰρ διὰ | ||
δὲ τὸν πρῶτον τῶν Ὀλυνθιακῶν μεταχειριζόμενος οὐχ ὡς ὑπὲρ Ὀλυνθίων σπουδάζων προσποιεῖται λέγειν , ἀλλ ' ὑπὲρ αὐτῶν τῶν ἀκροατῶν |
. . ἀρεστός : ἀρῶ ἀρέσω ἤρεκα ἤρεσμαι ἤρεσαι ἤρεσται ἀρεστός . . . . Ἄρειος : ὁ φιλόσοφος ὁ | ||
: ἔδει γὰρ ἀρεκτὸς εἶναι . ἀλλὰ ἀπὸ τοῦ ἀρέσω ἀρεστός . Φιλόξενος Ῥηματικῷ . . . . . ἄσχετος |
αἰσχύνειν ; τί δ ' ἀχρωμάτους κατασκευάζειν παρθένους , ἃς ἐρυθριᾶν ἀναγκαῖον ; τί δὲ τὰς πρὸς τοὺς ἄλλους ἀνθρώπους | ||
ὀμνύει πρὸς ὃν λαλεῖ . Ὃς δ ' οὔτ ' ἐρυθριᾶν οἶδεν οὔτε δεδιέναι , τὰ πρῶτα πάσης τῆς ἀναιδείας |
ξένε , καὶ μόνιμον : ἔοικε μὴν οὐ ῥᾴδιον εἶναι πείθειν . Εἶεν : τὸ μὲν τοῦ Σιδωνίου μυθολόγημα ῥᾴδιον | ||
αἰσχρόν , ἵνα οἶμαι μὴ πράγματ ' ἔχωσιν λόγῳ πειρώμενοι πείθειν τοὺς νέους , ἅτε ἀδύνατοι λέγειν : τῆς δὲ |
ὅτι οὐκ ἐξηνέχθη ; οὐ γὰρ ἐγὼ αὐχῶ , ἤτοι θαρρῶ : πῶς ἂν ἔρημον τάφον : οὐκ ἂν , | ||
σε τοιοῦτον λόγον : τὸ σχῆμα ἀποσιώπησις . οἴομαι ] θαρρῶ , νομίζω . , ὑπολαμβάνω . μέντοι ] ἀργόν |
ἧττον , ἅμα καὶ ἐν ἐπιλόγοις αὖθις ἀναμνήσεις περὶ τῶν πεπολιτευμένων καὶ πεπραγμένων , ἐὰν λέγῃς , ὅτι μὴ συγχωρηθῆναί | ||
. ἐκεῖνος τοίνυν ἐν τοῖς ἐλεγείοις διεξιὼν περὶ τῶν αὑτῷ πεπολιτευμένων ἐπὶ τούτῳ μάλιστα πάντων σεμνύνεται , τῷ καταμῖξαι τὸν |
ὅστις μὴ ὑγιῶς λέγει . αἴτιον δὲ τούτου φησὶν ὅτι αἰδοῖ μειλιχίῃ , οὐ τὸ ἀναιδέστατον ἦθος τὸ τοῦ κόλακος | ||
. Σαγαραῖοι δὲ τῇ Ἀθηνᾷ καμήλων ἀγῶνα ὅσα ἔτη σὺν αἰδοῖ τῇ τῆς θεοῦ ἐπιτελοῦσι , γίνονται δὲ ἄρα παρ |
αὐτῶν οὐ τὸ νουθετεῖν , ἀλλ ' ἅπερ ἂν ἄλλον νουθετῶν εἴποι τις , φαίνεσθαι ταῦτα αὐτὸν δρῶντα διὰ βίου | ||
τὴν αὐτὴν γνώμην , ὅς γε πολλάκις περὶ τούτων αὐτὸς νουθετῶν με διδάσκεις . ἀλλ ' εἰ καὶ σὺ μή |
ἐποιήσαντο μάρτυρας , οὔτε τὸ δίκαιον αὐτὸ καὶ τὴν ἀνθρωπίνην νέμεσιν ἐντραπέντες , οὔτε τὸ τοῦ κινδύνου μέγεθος εἰ μὴ | ||
οὔτε “ θεῶν ὄπιν εἰδότες ” οὔτ ' “ ἀνθρώπων νέμεσιν ” ἀναιροῦσι τὴν φιλόσοφον , ἄγος τοῦτο μέγιστον καὶ |
ὑπὸ τῆς λύπης ἐδαπανώμην : καὶ γὰρ προπετέστερον τῇ γραφῇ πεπιστευκὼς ἔγραψα περὶ τῆς ἐνεργείας αὐτῶν , καὶ τοῖς γονεῦσιν | ||
, εἶτα μέντοι προείλετο ταῦρον , ἁπάντων ὡραιότατον εἶναι αὐτὸν πεπιστευκὼς καὶ τῆς γε Ὁμήρου κρίσεως τῆς ὑπὲρ τούτων κατ |
' οὐκ ἔγωγ ' . ἀλλ ' , ὦ ' γαθέ εἴπερ γ ' ἀνάγκη , κρίβανόν μ ' ἀμπίσχετε | ||
ἐξ Αὐρῶν Μεταγένους ἀναφωνήσαντος : ἀλλ ' , ὦ ' γαθέ , δειπνῶμεν , κἄπειτά με πᾶν ἐπερωτᾶν ὅ τι |
πορευθῶ ἐν αὐτοῖς καὶ δουλεύσω αὐτοῖς , ἵνα ἐργασάμενος αὐτὰ δυνηθῶ σωθῆναι . Ἄκουε , φησί , καὶ τῶν ἀγαθῶν | ||
τὸ συνειδὸς ἐλλαμβανόμενον ὀρθοῖς ὄμμασιν οὐκ ἐάσει προσβλέπειν , κἂν δυνηθῶ λανθάνειν : λήσομαι δ ' οὐδαμῶς : εἰσὶ γὰρ |
καὶ τοῦτ ' , ἔφη , δῆλον ὅτι ὁ μάλιστα λυπούμενος εἰ μὴ βασιλεὺς εἴη οὗτος καὶ λαβὼν τὴν ἀρχὴν | ||
, ἀνδρὸς οὐ σοφοῦ . † Εὔπειστον ἀνὴρ δυστυχὴς καὶ λυπούμενος . † Ἐξ ἡδονῆς γὰρ φύεται τὸ δυστυχεῖν . |
πανδίκως τάδε ; Ἔγωγε : τούτων μάρτυρας καλῶ θεούς . Τοιγὰρ ποήσω , κοὐκ ἀπώσομαι , τὸ σὸν θεοῖσι δεικνὺς | ||
ἀπώλεσας : ἀπώλεσας δῆτ ' , ὦ κασίγνητον κάρα . Τοιγὰρ σὺ δέξαι μ ' ἐς τὸ σὸν τόδε στέγος |
ὦ γέρον Αἰακίδα , πείθομαι καὶ σὺν Λαπίθαισί σε Κενταύροις ὁμιλῆσαι δορὶ κλεινοτάτωι , καὶ ἐπ ' Ἀργώιου δορὸς ἄξενον | ||
γὰρ ἀκριβὲς τοῦτο τῆς φωνῆς καὶ καθαρῶς Ἰωνικὸν καὶ ὅτι ὁμιλῆσαι στωμύλη καὶ πολὺ τῶν Ἀττικῶν χαρίτων ἔχουσα οὐδὲ θαυμάζειν |
' ἐν ὅσῳ μὴ πράττουσί τι οἱ ἀγαθοὶ διὰ τὴν ῥαθυμίαν , ἀνάγκῃ προστρέχουσι τοῖς δυνατοῖς , ἵνα μὴ μετὰ | ||
κριτής , ἐξεταστής . οὐκ ἐχόντων ] διὰ τὴν ἡμῶν ῥαθυμίαν . συνίστησι τὴν εὔνοιαν τῶν θεῶν ἐξ ὧν οὐκ |
ἀλλ ' ἔγωγε τοῦ τὰ δέοντ ' ἔχειν τὰ περιττὰ μισῶ : τοῖς ὑπερβάλλουσι γὰρ τέρψις μὲν οὐκ ἔνεστι , | ||
ἡγούμενον γυναῖκα τὴν μὲν θάπτειν , τὴν δὲ γαμεῖν , μισῶ τε καὶ βάρβαρος εἶναί μοι δοκεῖ καὶ θηρίον καὶ |
τὸ μέγεθος , πολλοῖς δὲ αὐτῶν καὶ δάκρυα ἐπελθεῖν φησιν οἴκτῳ τῆς ἀμφοῖν ἡλικίας , εὐφημίαις τε χρήσασθαι τοὺς Ἀχαιοὺς | ||
πολέμου πείθειν τοὺς πολεμίους φόβῳ , πλεονεξίᾳ , ἡδονῇ , οἴκτῳ , δικαίῳ , νομίμῳ , συμφέροντι , δυνατῷ . |
τεθνηκότα Πλάτωνα τιμᾶν : θεῶν γὰρ δὴ καὶ γονέων καὶ εὐεργετῶν ποιητέον ἐπιμέλειαν τὸν χαρίεντα . οἰκειοτάτη δὲ τοῖς εἰρημένοις | ||
μνησθεὶς Ἁρμοδίου καὶ Ἀριστογείτονος , οὓς Ἀθηναῖοι πρώτους ἁπάντων τῶν εὐεργετῶν ἦγον , ἢ παραλαβεῖν ἂν αὐτούς φησιν ἢ ὑπ |
πρὸς Ἡρακλέα λέγων : ἔα , τί χρῆμα ; δέρκομαι σπουδῆι τινα δεῦρ ' ἐγκονοῦντα καὶ μάλ ' εὐτόλμωι φρενί | ||
νενομίσθαι , καθ ' ἣν ἡμέραν Ἴων ὁ Ξούθου ἐβοήθησε σπουδῆι πολλῆι πολεμουμένοις Ἀθηναίοις ὑπὸ Εὐμόλπου τοῦ Ποσει - δῶνος |
ἁπλῶς εἰπεῖν ὅθεν δυνάμεθα διαβολῆς εὐπορίαν λαβεῖν : τοὺς μὲν φαύλως βεβιωκότας παραλαμβάνοντες : εἰ δέ τι σεμνὸν εἶναι ἐν | ||
. πάντα δὲ ταῦτά ἐστι τὰ ὀνόματα τόπων ἐρήμων ἢ φαύλως οἰκουμένων ἢ ποταμῶν χειμάρρων : τεθρύληται δὲ διὰ τὰς |
τὸ γῆρας , ἀφῃρημένος δὲ ταῦτα τῇ πολιᾷ βούλομαί σοι νουθεσίαν ἐμήν , ὥσπερ εἴ τινα παιδαγωγόν , ἐπὶ Τροίαν | ||
πρὸ τῆς κατ ' αὐτὸν ἡλικίας ἤνεγκε χρόνος , τὴν νουθεσίαν διατιθέμενος , ἀλλὰ μύθοις τὰ πάντα παιδοτριβῶν , οὕτω |
τὴν πόλιν αὐτοῦ Τεγέαν : ἔστι δὲ πόλις Ἀρκαδίας : δοξάζων δὲ διὰ τὸ ἀναγορευθῆναι ἀπὸ Τεγέας . προσυπακουστέον τὸ | ||
δόξαι ὡς καὶ γενησομένου ἂν οὐκ εὐδαίμων ; Ἢ καὶ δοξάζων οὕτως εὐδαίμων : ὥστε καὶ γινομένου . Ἐνθυμοῖτο γὰρ |
παρακολουθήσειν ψυχήν τε καὶ σῶμα αἰκιζομένας , ὅταν ἐγκαταλίπω καὶ προδῶ τοὺς σώσαντάς με ἀπολωλότα ὑφ ' ὑμῶν καὶ μετὰ | ||
ἢ πρὸς ἀνθρώπους δίκαιον ὑπολήψεταί με , ἐὰν ἐγκαταλίπω καὶ προδῶ τοὺς ὀρφανούς , οἷς τοσαύτας ὀφείλω χάριτας ; ἀλλ |
μάλιστα πείθομαι καὶ ἄλλως γενέσθαι δίκαιον καὶ πρὸς τὸ θεῖον εὐσεβῆ . τοῦτο μὲν γὰρ Σέλευκός ἐστιν ὁ Μιλησίοις τὸν | ||
Γερμανικὸν ἢ τὸν Σκυθικόν , ἀλλὰ τὸν φιλάνθρωπον καὶ τὸν εὐσεβῆ καὶ τὸν σωτῆρα . ταύτης ἀνθεκτέον σοι τῆς ἀρετῆς |
καὶ συνεσφίγχθαι ὀρθὸν καὶ βίον καὶ λόγον ἐργαζομένου . τὸν ἄθεον οὖν καὶ ἀσεβῆ Κάιν δεόντως καταρᾶται , ὅτι τοὺς | ||
. Ἀπέρχονται οὖν , φησὶ , τουτέστι φεύγουσιν ἐπὶ τὸ ἄθεον καὶ σκοτεινόν , φυγὰς θεόθεν καὶ ἀλήτης . Τὸ |
ἐκ τῶν ἐναντίων πάντα βλαβερὰ καὶ δύσχρηστα καὶ ἀσύμφορα καὶ ἀλυσιτελῆ , καὶ φαῦλα καὶ ἀνοίκεια καὶ ἀπρεπῆ καὶ αἰσχρά | ||
ἄξιον τοῖς ἡμετέροις πολίταις διὰ τοὺς σοὺς πολεμίους μέχρι συμφορᾶς ἀλυσιτελῆ εἶναι τὴν παρ ' ἡμῶν , ἐὰν πεισθῶμεν , |
μὲν τοῖς ἔργοις τῶν ἄλλων , αὐτὸν δὲ μὴ σπεύδειν εὐφραίνειν οἷς ἔχει . ὑμῖν μὲν οὖν ἴσως τοῖς θεωμένοις | ||
οὖν οἴει σύμφωνα ταῦτα ποιεῖν οἷς περὶ ζῶσαν ἔπραττες , εὐφραίνειν γὰρ δὴ καὶ νῦν ὥσπερ καὶ τότε : δοκεῖς |
καὶ ἁμαρτητικῶς αὐτοῖς χρήσεται , οὕτω καὶ ὁ περὶ τἀγαθοῦ βουλευσάμενος ἢ καθόλου ἁμαρτήσεται ἢ καθ ' ἕκαστον . καὶ | ||
ὑπὲρ τοῦ δικαίου συνείληφε λογισμόν : ἢ οὕτως : πολλὰ βουλευσάμενος , ὦ δικασταὶ , τήμερον περὶ ταυτησὶ τῆς γραφῆς |
δεῖνα δὲ τόδε ἐποίησεν . ἐπιδιόρθωσις δέ , ὡς ἵνα διαβαλών τινα παρά τινι ἴσως μὴ ἡδέως ἀκούοντι μετὰ τὴν | ||
ἀποστῆσαι τοὺς Λακεδαιμονίους . ʃ ἀντὶ τοῦ ἐχθροὺς ποιῆσαι . διαβαλών : ὑβρίσας . παρελθόντες : οἱ πρέσβεις τῶν Λακεδαιμονίων |
ἀσθενέοντες ἐκδιηγεύμενος , πιστεύοιτ ' ἂν μᾶλλον γιγνώσκειν τὰ τῶν νοσεόντων πρήγματα , ὥστε τολμᾷν ἐπιτρέπειν τοὺς ἀνθρώπους σφέας ἑωυτοὺς | ||
εὐδοκέοντες , μεταλλάσσονται ἐς ὑγιείην . Εὖ δ ' ἔχει νοσεόντων μὲν ἐπιστατέειν , ἕνεκεν ὑγιείης : ὑγιαινόντων δὲ φροντίζειν |
ὁρῶντα μήτε τὸν ἄλλον βίον μήτε τὴν ἐν τοῖς λόγοις ἀγχίνοιαν . ὅσῳ γάρ τις πιθανώτερος , τοσούτῳ ἐπιμελεστέρας δεῖται | ||
πλευραὶ τῇ μιᾷ εἰσιν ἴσαι . οὕτω γὰρ λέγων κατὰ ἀγχίνοιαν ἀποδέδωκεν . ἡ δὲ ἄσκεπτος ἀπόδοσις ἀμελέτητος : ἡ |
ἵππους ἔχοντα , ἀμφ ' ἅρματα , ἀμφὶ μηχανάς , ἡγούμην , ἐπεὶ ἀπὸ τούτων σχολάσαις , τότε σε καὶ | ||
τοῖς τοιούτοις ἐκεῖ σεμνυνομένους ὡς εὐδαίμονας καὶ λαμπρούς , εὐθὺς ἡγούμην ἐν τούτοις πρῶτον περιεῖναι δεῖν αὐτῶν καὶ μεγαλοψυχότερος φαίνεσθαι |
τὸ τῆς χρείας ἀδύνατον , σὺ δὲ δι ' ἀπειλῆς λύσειν νομίζων τὸ ἄπορον ἀδίκως ἅμα καὶ ἀνωφελῶς χαλεπαίνεις : | ||
μὴ ὁ Λάκων ἡγεμονεύῃ , Ἀθηναίοισι ἕψεσθαι ἡγεομένοισι , ἀλλὰ λύσειν τὸ μέλλον ἔσεσθαι στράτευμα . Ἐγένετο γὰρ κατ ' |
λέγει πρὸς αὐτόν : Ἀλλ ' ἔγωγέ σε , ὦ Μάρκιε τέκνον , οὔτε προδότην Οὐολούσκων γενέσθαι ἀξιῶ , οἵ | ||
ἔπειτ ' ἀναλαβοῦσα αὑτὴν ἔλεξεν : Αἱ γυναῖκες , ὦ Μάρκιε τέκνον , τὰς ὕβρεις ἐνθυμούμεναι καὶ τὰς ἄλλας συμφορὰς |
ἕτερος φιλόσοφος ἐν τοῖς Ἱστορικοῖς Ὑπομνήμασιν αὐτοὺς λέγει τοὺς Ῥωμαίους αἰσχύνεσθαι καὶ καταγελᾶν ἑαυτῶν ἐπ ' ἀνδράποδα τοιαῦτα δεηθέντας ὅπλων | ||
καὶ προτρέπει δημηγορεῖν . Ἅμα δὲ καὶ τοὺς νεωτέρους διδάσκει αἰσχύνεσθαι τοὺς πρεσβυτέρους , καὶ πάνθ ' ὑστέρους πράττειν , |
δὲ μετὰ δακρύων αὐτὸν ὁ πᾶς δῆμος ἀποσπώμενον προὔπεμψε , θαυμάζων τὸ ἐν τῇ παρεπιδημίᾳ κόσμιον καὶ σῶφρον , καὶ | ||
εἴκοντα οὔτε χάρισιν ὑποκατακλινόμενον . ἀεὶ γὰρ ἐπαινῶν αὐτὸν καὶ θαυμάζων διατελῶ τοῦ τε φρονίμου καὶ τῆς γενναιότητος , ἣν |
τοῖς μέχρι τοῦδε τοῦ Ἀριστοτέλους ῥητοῖς περὶ τοῦ καθόλου εὖ βεβουλεῦσθαι εἰρημένοις , τὰ δὲ ἑξῆς ἔοικε τῷ ὅρῳ ἐφαρμόζειν | ||
ἡμῖν ὁ λόγος ἐκεῖνος , ἐν ᾧ σε καλῶς ἔλεγον βεβουλεῦσθαι τῷ παιδεύειν νέους δεδωκότα σεαυτόν . εἴτ ' οὖν |
τόξον ? ? καὶ Φιλίτας ? ἐν ] Δήμητρι ? αυτα εγε ? [ ] ! [ ! ] ! | ||
] ! τη ! [ . . . [ ] αυτα μωρο ? [ [ ] τιν η θυέλλα [ |
ἀναστένων , ὥς νιν ματαίως αἰτίᾳ βάλοι κακῇ , κλαίων ὁθούνεκ ' ἐκ δυοῖν ἔσοιθ ' ἅμα πατρός τ ' | ||
; εἰ γὰρ οἶδά γ ' , οὐκ ἀρνήσομαι . ὁθούνεκ ' , εἰ μὴ σοὶ ξυνῆλθε , τὰς ἐμὰς |
ἄλλο , τὸ ἔργον εἰς καρτερίαν τε καὶ ἅμα στρατηγίαν ἐπαινῶ Ἀλεξάνδρου . Ξυνηνέχθη δέ τι καὶ τοιόνδε τῇ στρατιᾷ | ||
πτερὰ καὶ ἐρεθίζειν . Οὐ μόνον δὲ πρὸς τὰς πλησμονὰς ἐπαινῶ τοὺς ἐμέτους , ἀλλά μοι δοκεῖ , εἰ τολμήσειέ |
γὰρ τῶν κακῶς πεπραγότων οὐπώποθ ' ὕβρις ' , αὐτὸς ὀρρωδῶν παθεῖν . τὸ δὲ ἀρρωδεῖν τὸ ἐναντίον , τοῦτ | ||
οὐχ εὑρίσκων τινὰς τῶν ὑῶν τέως μὲν ἔκλαιε τὰς πληγὰς ὀρρωδῶν τὰς παρὰ τοῦ πατρός , ἔπειτ ' ἐλθὼν ἐπὶ |
λέγει , ὅτι οὐδείς ἐστιν ἐν νεότητι ἕτερος ἔπαινος ἢ θρασύνεσθαί τε καὶ κατατολμᾶν τοὺς πολέμους . πολλοὶ γὰρ νέοι | ||
λέγει , ὅτι οὐδείς ἐστιν ἐν νεότητι ἕτερος ἔπαινος ἢ θρασύνεσθαί τε καὶ κατατολμᾶν τοὺς πολέμους . Πολλοὶ γὰρ νέοι |
τὰς ἐπιθυμίας ἐμπιμπλάναι , κατηγορήσας ἃ ἐβούλετο καὶ τὰς συμφορὰς ὀνειδίσας αὐτοῖς , εἶθ ' ὥσπερ τῶν πρώτων ἐπιλαθόμενος , | ||
τὴν Περσῶν ἡγεμονίαν , ὁ μὲν Χαρίδημος παροργισθεὶς καὶ προχειρότερον ὀνειδίσας τὴν Περσῶν ἀνανδρίαν ἐποίησεν ἐπὶ πλεῖον προσκόψαι τὸν βασιλέα |
ἁπλῆν καὶ βέβαιον ὑποδεῖξαι τοῦ βίου . Ταῦτα μὲν δὴ φρονῶν προσῄειν αὐτοῖς , ἐλελήθειν δ ' ἐμαυτὸν εἰς αὐτό | ||
τούτους λέγω , καὶ σφόδρα γε . Πολλάκις ἄρα εἷς φρονῶν μυρίων μὴ φρονούντων κρείττων ἐστὶν κατὰ τὸν σὸν λόγον |
τοῦτο μὲν οὖν ἀποδιοπομπώμεθα , ἀντ ' αὐτοῦ δὲ λέγωμεν προπετῶς . Πηχῶν , πήχως : δεινῶς ἑκάτερον ἀνάττικον , | ||
καὶ δυεῖν μεσοπυργίων ἐρριμμένων τῶν μὲν Περδίκκου στρατιωτῶν τινες μεθυσθέντες προπετῶς νυκτὸς προσέβαλλον τοῖς τῆς ἀκροπόλεως τείχεσιν : οἱ δὲ |
δικαίου οὐδ ' ἀγαθοῦ , μᾶλλον δὲ κακῶν ῥεκτῆρα καὶ ὕβριν ἀνέρα τιμήσουσι : δίκη δ ' ἐν χερσί : | ||
: πλὴν ἀλλὰ ἐθεασάμην γε πολλὰ καὶ ἄρρητα καὶ πᾶσαν ὕβριν ὑπερπεπαικότα . καίτοι πολλάκις ἑκὼν τοὔλαιον οὐκ ἔπινον ἀποσβῆναι |
ἐς πεῖραν ἐλθὼν καὶ τόνδε μάλιστα τὸν πόλεμον ἡγούμενος , ἀπροφασίστως δὴ καὶ ὀξέως γενόμενον , ἄσπειστον ἕξειν , πᾶσαν | ||
ἅπαντα , ἅπερ ἂν αὐτοῖς Κρατερὸς ἐπέταττε καὶ Ἀντίπατρος , ἀπροφασίστως ἐπράττετο . καὶ ταῦτα μέχρι τοῦ πέμπτου βιβλίου . |
δὲ καὶ ἀσθενῆ μικροψυχίαν καὶ ἀνανδρίαν δηλοῖ , πολύσαρκα δὲ ἀμαθίαν καὶ σκαιότητα . ὅσοις δὲ οἱ μαστοὶ ἐκκρεμεῖς εἰσι | ||
οἱ ἐπὶ χρήμασι προσκατηγοροῦντες ἐπίδειξίν τινα . εἰ μὲν γὰρ ἀμαθίαν κατῃτιῶντο , ὁ μὴ πείσας ἀξυνετώτερος ἂν δόξας εἶναι |
, δυναμένους μὲν παῦσαι , περιο - ρῶντας δὲ τοῦ παῦσαι τὴν ἐξουσίαν τῶν πονηρῶν . . ΠΟΛΛΑΚΙ . Αἰολικόν | ||
, οὓς ἐπιπέμπεις , ἐκ κίστῃ που κατασήμηναι , καὶ παῦσαι φαρμακοπωλῶν : ὥσπερ που καὶ Θεόπομπος ἐν Ἀλθαίᾳ τὴν |
ἀχρόνως ὃ χρόνου δεόμενον οἶδεν οὔτε δικάσει πρᾴως οὔτε εἰσπράξεται εὐμενῶς . τὸ γὰρ πρᾴως αὐτῷ πανταχοῦ ἡ σπουδὴ οὐ | ||
ἐγκύμονες εἶναι , γνοὺς ὅτι οὐδὲν ἐμοῦ δέονται , πάνυ εὐμενῶς προμνῶμαι καί , σὺν θεῶι εἰπεῖν , πάνυ ἱκανῶς |
θεῷ προσεννέπων , πολυχρονικοὺς δεσπότας εἶναι ἡμῖν , καὶ τοὺς φιλανθρώπους ἀδελφοὺς ἐνδόξους , Καλλίνικον , Δωρόθεον ἀμφιβεβοημένους . ζώοιτέ | ||
εἰρήνην , ἀεὶ τοὺς ὑπὲρ ἡμῶν λόγους καὶ δικαίους καὶ φιλανθρώπους ὁρῶ φαινομένους , καὶ λέγειν μὲν ἅπαντας ἀεὶ τὰ |
ἔπαρσιν ψυχῆς ἀπειθῆ λόγῳ , αἴτιον δ ' αὐτῆς τὸ δοξάζειν πρόσφατον ἀγαθὸν παρεῖναι , ἐφ ' ᾧ καθήκει ἐπαίρεσθαι | ||
οὔ τί γε ψευδῆ δοξάζοντά τίς τινα ὕστερον ἀληθῆ ἐποίησε δοξάζειν : οὔτε γὰρ τὰ μὴ ὄντα δυνατὸν δοξάσαι , |
ἄμβροτος , οὐκέτι θνητὸς πωλεῦμαι μετὰ πᾶσι τετιμένος , ὥσπερ ἔοικα , ταινίαις τε περίστεπτος στέφεσίν τε θαλείοις : τοῖσιν | ||
τὸ σχῆμα , καὶ σκέψαι μ ' ὅτῳ μάλιστ ' ἔοικα τὴν βάδισιν τῶν πλουσίων . ὅτῳ ; δοθιῆνι σκόροδον |
' οἷς ἐγκωμιάζειν δεῖ , καθὼς παραστήσομεν : τοίνυν οὐδὲ ἐγκωμιάζειν δυνήσονται . ἐγκωμιαστέον γάρ φασιν ἀπὸ γένους τε καὶ | ||
, εἰ τῶν νυμφίων ἑκάστου τῆς ἀξίας ἀπολειπόμενος ἑνὶ πάντας ἐγκωμιάζειν λόγῳ πειρῶμαι : ἐγὼ δὲ ταύτην ἐμαυτῷ μηχανὴν ἀπολογίας |
αἱρετώτερον , καὶ ἁπλῶς : ἀλλὰ πὼς μὲν αἱρετώτερον τὸ ἀδίκως ἢ ὡδί , ἁπλῶς δὲ ἢ ὡδὶ οὔ . | ||
τὸν δ ' εὐερ - γέτην ἤγαγον [ αὐτῶν ] ἀδίκως εἰς τοὺς ἐσχάτους κινδύνους . εἰ δέ τις χωρὶς |
ἀναισθήτου οὔσης , ἵνα τὸ ὅλον δηλώσῃ τὸν ἀναίσθητον καὶ ἀνόητον καὶ περιττολόγον . ΓΘ κρουνοχυτρολήραιον ] ἤγουν φλυαρός . | ||
χαίροντα ἤδη εἶδες ; Ἔγωγε . Ἄνδρα δὲ οὔπω εἶδες ἀνόητον χαίροντα ; Οἶμαι ἔγωγε : ἀλλὰ τί τοῦτο ; |
ἐν πάσῃ πράξει τὸ ὅσιον αὐτὸ αὑτῷ , καὶ τὸ ἀνόσιον αὖ τοῦ μὲν ὁσίου παντὸς ἐναντίον , αὐτὸ δὲ | ||
δὲ ἰχθυοπωλῶν φιλοσοφώτερον γένος οὐκ ἔστιν οὐδέν . οὐδὲ μᾶλλον ἀνόσιον . ἐπεὶ γὰρ αὐτοῖς οὐκ ἐτ ' ἔστ ' |