| φρονήσει ὁ σοφός : ἢ εἴπερ γίνεται , πάντων ἀνθρώπων κακοδαιμονέστατος γίνεται . ἀλλ ' εἰ ἑκάστη τέχνη τὸν κεκτημένον | ||
| ὁ σοφός : ἢ εἴπερ γίνεται , πάντων ἀνθρώπων ἐστὶ κακοδαιμονέστατος , διόπερ οὐκ ὠφέλειαν , ἀλλὰ ταραχὴν αὐτῷ μεγίστην |
| ἑαυτοῦ βουλήσει , τὴν βούλησιν δὲ πολὺ μᾶλλον τῇ ἑαυτοῦ φρονήσει : τοῦτο δὲ καὶ πόλιν καὶ ἕνα ἡμῶν ἕκαστον | ||
| ζώντων καὶ τεθνηκότων τάττει , ζῶντας μὲν καλῶν τοὺς συμβιοῦντας φρονήσει , τεθνηκότας δὲ τοὺς ἀφροσύνῃ χαίροντας . λέγεται γὰρ |
| ῥητορικήν ; ἢ τίς ἄμεινον καὶ καθαρώτερον ἐκ τῶν εἰκότων ἀνθρώπῳ προσφέροιτ ' ἂν ἢ ὅστις δύναιτο ὁποίους χρὴ καὶ | ||
| γνωστικὸν οὔτε τὸ δυνατὸν παρὰ τῷ θεῷ καὶ παρὰ τῷ ἀνθρώπῳ : καὶ γὰρ ἄλλως πώς ἐστι τὸ ἀγαθὸν παρὰ |
| διακρίσεις . σὺ γάρ κτλ . Ἀναξαγόρειος γὰρ ἦν τῇ προαιρέσει ὁ Πῶλος , καθάπερ ὁ Γοργίας Ἐμπεδόκλειος . οὐδὲ | ||
| ἀποτελεῖται ὁ ὕπνος , ἐπειδὴ αἱ καθ ' ὁρμὴν κινήσεις προαιρέσει δουλεύουσιν , ὁ δὲ ὕπνος προαιρέσει οὐ δουλεύει . |
| ἀνήμερος καὶ θηριώδης φαίνεται οὐκ ἐοικὼς ἀνθρώπῳ , ἀλλ ' ἀνημέρῳ τινὶ γηγενεῖ : ἁμερίῳ γέννᾳ : τῇ ἀνθρωπίνῃ φύσει | ||
| ἢ πόλις ὑβρίζουσα καὶ λωβωμένη τὰς πέλας ἢ μοναὶ ἀνθρώπων ἀνημέρῳ διαίτῃ καὶ ξενοκτονίαις ἀθεμίστοις χρωμένων , καθιστὰς δὲ νομίμους |
| τὸν μὲν Βιγίλαν ῥᾳδίως ἐπὶ τῇ κατ ' αὐτοῦ ἁλῶναι πράξει ἀποροῦντα αἰτίας , ἐφ ' ᾗπερ τὸ χρυσίον κομίζοι | ||
| βουλεῦσαι θάνατον : καὶ τοὺς μὲν ἄλλους υἱοὺς ἔχειν τῇ πράξει συνεργούς , Πρίαμον δὲ μόνον ἐναντιοπραγοῦντα : τοῦτον γὰρ |
| , ὁ δὲ Πηλεὺς ἐν Φθίᾳ . ἀφραδίῃ δὲ ἤτοι ἀνοίᾳ ἢ κακοβουλίᾳ . λιασθείς : ἀντὶ τοῦ φυγών . | ||
| τὸν δειλὸν ὡς ἀνδρεῖον θαυμάζων , οὗτος δικαιότατα χρῆται τῇ ἀνοίᾳ τοῦ κολακευομένου : τάχιστα γὰρ ἂν οἶμαι ἀπόλοιτο πειθόμενος |
| λογικὴν ψυχήν , ἐπιτηδεύσει πρὸς θηρίων ἀτιθάσων ἀγριότητας μετέβαλον ἐν ἡδονῇ καὶ ὠφελείᾳ τῇ πάσῃ τιθέμενοι τὸ κακῶς ποιεῖν ὅσους | ||
| μὲν καὶ ξύλῳ καὶ παντὶ ἀψύχῳ οἰκεῖον , ἀλλότριον δὲ ἡδονῇ : γαργαλισμοῦ γὰρ καὶ σπασμώδους ἐφίεται καὶ ἐπ ' |
| , καὶ διὰ τοῦτο αἱρετόν ἐστιν . αἱρεῖται γὰρ ὁ σπουδαῖος καὶ ζῆν καὶ αἰσθάνεσθαι καὶ νοεῖν , ὅτι αἰσθάνεται | ||
| τὸ ἡδὺ καὶ τὸ ἵλεων τοῦτο : ἵλεως δὲ ὁ σπουδαῖος ἀεὶ καὶ κατάστασις ἥσυχος καὶ ἀγαπητὴ ἡ διάθεσις ἣν |
| Καὶ ὁ ἕλιος δὲ οἶνος σφόδρα ἐστὶν ὑγιεινός , ἐν ὑγείᾳ τοὺς χρωμένους διαφυλάττων . Καὶ ἡ πτισάνη δὲ τροφιμωτάτη | ||
| φύσιν ἀρξώμεθα . οὖρον οὖν ἄριστόν ἐστιν ἐπὶ τῶν ἐν ὑγείᾳ καὶ εὐεξίᾳ τελούντων ἀνθρώπων , ὑπόπυῤῥόν τε καὶ ξανθὸν |
| ἔστιν , ἐπείπερ ὅλον ἐστὶ τὸ προγύμνασμα σύγκρισις . Ἀρετὴν ἀρετῇ συγκρῖναι ζητῶν ἀντεξετάζω τὸν Πηλέως πρὸς Ἕκτορα : καθ | ||
| : ὥσπερ ἕπεται τῇ ἰατρικῇ ἡ ὑγεῖα , οὕτω τῇ ἀρετῇ οὐ πάντα ἀλλ ' ὁ πλοῦτος ὑπουργεῖ . εἰ |
| γλυκυτάτῳ μηδεμίαν ἔχοντι ϲτύψιν , ὁποῖόν ἐϲτι τὸ Ϲαβῖνον : ἐναντιώτατον γάρ ἐϲτι τούτοιϲ τὸ ὀμφάκινον . ἐν μὲν οὖν | ||
| πλῆθος σπωμένοις ἢ τρέμουσιν ὠφελιμώτατον , τοῖς δὲ διὰ κένωσιν ἐναντιώτατον : τοῖς δὲ . . . . . . |
| καὶ οὐκ ἀπηντήθη τῷ σώματι τῆς σαρκὸς ὑμῶν ἐν τῇ ζωῇ ὑμῶν κατὰ τὴν ὁσιότητα ὑμῶν , ἐπεὶ αἱ ἡμέραι | ||
| τριγκούς τε ἠβαιῇ καρῖδι καὶ εἴ ποτε βεμβράδι , κείνῃ ζωῇ ἔπ ' ἀγρώσσοις : τάδε δὴ σκέψαιο δέλετρα ὕκην |
| ὁ Ἠπειρώτης , ” τὴν ἀρετὴν ἄρα τὴν στρατηγικὴν ἐν τόλμῃ τιθέμενον : οὐ γὰρ ἔστιν εὑρεῖν μεγαλοτολμοτέρους τῶνδε τῶν | ||
| γὰρ τὸν καιρὸν ἀγνοεῖ καὶ λογισμῷ πανταχοῦ χρῆται μᾶλλον ἢ τόλμῃ τόν τε σὸν ἐπιστάμενος θυμὸν οὐδ ' εἰ σφόδρα |
| καὶ ταῖς δυνάμεσιν ὑπερβαλέσθαι , τοὺς δὲ Ἕλληνας σοφίᾳ καὶ σωφροσύνῃ παρελθεῖν , μέγα μοι δοκεῖ καὶ παντελὲς εἰς ἀρετῆς | ||
| . χρόνου μέρη τρία . εἴκαζον δὲ αὐτὴν ἐν ἀρεταῖς σωφροσύνῃ : συμμετρία γὰρ αὕτη μεταξὺ ὑπεροχῆς καὶ ἐλλείψεως . |
| τῷ Ἀβραὰμ Ἰωσὴφ ἀπόγονον γενέσθαι , υἱὸν δὲ Ἰακώβου : συνέσει δὲ καὶ φρονήσει παρὰ τοὺς ἄλλους διενεγκόντα ὑπὸ τῶν | ||
| , καὶ τῶν τοῦ Διονύσου στρατιωτῶν λοιμικῇ νόσῳ διαφθειρομένων , συνέσει διαφέροντα τὸν ἡγεμόνα τοῦτον ἀπαγαγεῖν τὸ στρατόπεδον ἐκ τῶν |
| πόρρω πάνυ ὡς τευξόμενον τοῦ μετρίου , παρεμυθήσατο δὲ τῇ ἐπιτυχίᾳ τὸν προσελθόντα ἤδη , ὡς προεληλυθότα τῷ ἀρίστῳ : | ||
| συναπτέον , οὕτω . τὸ πλουτεῖν σοφίας σὺν τύχῃ καὶ ἐπιτυχίᾳ πότμου καὶ εὐτυχίας ἄριστόν ἐστιν , ἤγουν ὅστις σοφὸς |
| ὧν , ἀπὸ τούτων . ἐσαθρήσῃ : καὶ ἴδῃ , βλέψῃ . Πάλλεται : ὀρχεῖται , κινεῖται , πηδᾷ . | ||
| ὡς παρεικαζομένη , οἷος ἀστὴρ ἂν πρὸς αὐτὴν κατὰ τρίγωνον βλέψῃ , τῇ φύσει τούτου συγκρατεῖ καὶ συγγαμεῖται τούτου : |
| πολλοῖς τοῖς μετ ' αὐτόν , εὐκρασίαν μὲν ἡγεῖται τῆν ὑγείαν εἶναι θερμοῦ καὶ ψυχροῦ καὶ ὑγροῦ καὶ ξηροῦ : | ||
| ἐμπειρίας εἰδώς , οἷον τὰ ὀρνίθεια κοῦφα καὶ ὑγιεινὰ ποιήσει ὑγείαν . μέχρι τούτου ἡ μείζων πρότασις συστᾶσα ἐκ τῶν |
| μᾶλλον ἄξιοι θαυμάσαι ; ἀλλ ' ἐν τῇ τῶν λόγων ἀσκήσει καὶ τῆς λοιπῆς σοφίας ; ἀλλ ' ἔτι καὶ | ||
| πλήθει καὶ ἰσχύϊ τούτους περιεῖναι , τοσοῦτον ἐκείνους ἐπεπείσμην ἀνοίσειν ἀσκήσει . εἰ μὲν γὰρ ἐξ ἴσου καθειστήκεσαν , περὶ |
| τὸ ἁρπαγῆναι αὐτὴν ὑπὸ τῶν θεῶν τῇ τοῦ πατρὸς αὐτῆς θελήσει καὶ γνώμῃ . ὁ δεύτερος : ὁ Ὀρέστης μετὰ | ||
| ἔχει : μετὰ γὰρ τὸ γνῶναι ὅτι ἀσθενῶς οὐκ ἔτι θελήσει χρῆσθαι αὐτῷ πρὸς τὰ μεγάλα . νῦν δὲ μὴ |
| καὶ ἀθάνατον μαχέσασθαι , νίκην δ ' ἀμφοτέροις δώσω , θνητῷ δέ νυ μᾶλλον . ταῦτα ὡς ἐπύθοντο οἱ Φωκεῖς | ||
| καὶ τὰς ἐνισταμένας δυσπραγίας , συμμετρίαν δὲ καὶ κρᾶσιν τῷ θνητῷ γένει παρεχόμενος . Κατ ' ἄλλην τοίνυν διαίρεσιν ἡ |
| καὶ ἀποβάλλειν αὐτήν . μήποτε τὸν μὲν ἐναντίον θάνατον τῇ ἐπιφερομένῃ ζωῇ οὐ δέχεται , ἄλλον δὲ τὸν τῇ ἐπιφερούσῃ | ||
| ὅταν πνέῃ τοιοῦτόν τι πνεῖ πόντιον ὃ τῇ ἅλμῃ τῇ ἐπιφερομένῃ κατεσθίει καὶ λυμαίνεται τὰ ἄνθη . Δοκεῖ δὲ καὶ |
| γέννημα , τοῦ μὲν Κάιν ὡς ἐχθρόνδίψα γὰρ ἀρετῆς αὐτομολούσῃ κακίᾳ πολεμιώτατον , τοῦ δὲ Ἄβελ ὡς φίλον καὶ συγγενές | ||
| . ὅροι ἀρετή , κακία , ἄνθρωπος : ἀρετὴ οὐδεμιᾷ κακίᾳ ἐξ ἀνάγκης , ἀρετὴ παντὶ ἀνθρώπῳ ὑπαρχόντως , κακία |
| ὑπὸ σοῦ λεγόμενα ἢ πραττόμενα ἑτέροις ἀναθήσεται . ἐπὶ μεγάλῃ κτήσει μὴ χαῖρε , μηδὲ ἐπὶ μικρᾷ λυποῦ . ” | ||
| , μὴ κατηφείτωσαν : καὶ γὰρ ταῦτα ἐπ ' ἀρετῆς κτήσει προτίθεται , τοῖς δὲ μὴ τῶν ἄκρων ἐφικέσθαι δυναμένοις |
| , πολὺ πρότερον αὐτὸς ἐγίνετο νόμος ἔμψυχός τε καὶ λογικὸς θείᾳ προνοίᾳ , ἥτις ἀγνοοῦντα αὐτὸν εἰς νομοθέτην ἐχειροτόνησεν αὖθις | ||
| δυνατωτέρῳ τῆς ἑαυτῶν σοφίας : αὐτὸς δὲ ἀμάχῳ τινὶ καὶ θείᾳ δυνάμει ἀπέδωκε τῷ σκήνει τὴν κεφαλὴν , καὶ τὴν |
| καταπλαγήσονται , πῶς οἱ πρὸ μικροῦ πίονες εὔσαρκοί τε καὶ εὐεξίᾳ μάλιστα θάλλοντες οὕτως αἰφνίδιον ἐκτακέντες ῥικνοὶ γεγόνασιν ἶνες αὐτὸ | ||
| θεασάμενος ἔν τινι εὐηλίῳ τόπῳ προσελθὼν ἐμακάριζεν αὐτὸν ἐπὶ τῇ εὐεξίᾳ τοῦ σώματος καὶ τῇ τῆς τροφῆς ἀπολαύσει . ὕστερον |
| τῇ μὲν τοῦ πράγματος φύσει συμβὰν , τῇ δὲ ἐκείνων προνοίᾳ κωλυθὲν φαίνεται . καὶ μὴν εἰ μὲν ἐκίνει ταῦτα | ||
| πᾶσαν Γέτᾳ παραδοθῆναι : οὕτω γὰρ ἔλεγον καὶ θείᾳ τινὶ προνοίᾳ τὰς ἠπείρους διῃρῆσθαι τῷ Προποντίδος ῥεύματι . ἤρεσκε δὲ |
| γρ . ὁτιοῦν χωρὶς τοῦ τοῦ . . ἢ πρὸς κακίαν . τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον ἢ πρὸς κακίαν . | ||
| αὐτῶν τοὺς μὲν ἀχρήστους , τοὺς δὲ πολλοὺς κακοὺς πᾶσαν κακίαν , τῆς διαβολῆς τὴν αἰτίαν ἐπισκοποῦντες ἐπὶ τούτῳ νῦν |
| , αὐτὸν δὲ θεοῦ δῶρον εἰπεῖν εὐμορφίαν : Σωκράτην δὲ ὀλιγοχρόνιον τυραννίδα : Πλάτωνα προτέρημα φύσεως : Θεόφραστον σιωπῶσαν ἀπάτην | ||
| ἀρχαῖς τετυφωμένων καὶ μονονουχὶ καὶ προσκυνεῖσθαι περιμενόντων , τήν τε ὀλιγοχρόνιον ἀλαζονείαν αὐτῶν καὶ τὴν ὑπεροψίαν μυσαττόμενος , καὶ ὅτι |
| ἐκ τῆς πολιτικῆς καὶ συνήθους τοῖς πολλοῖς ἀπαγγελίας , καὶ κρείττονά ἐστιν ἢ κατὰ τὸν ἰδιώτην : οὐ μὴν ἐσκότισταί | ||
| Τὴν ψυχήν , ἔφη . Ἀγαθὰ δὲ τὰ τοῦ κρατίστου κρείττονά ἐστιν ἢ τὰ τοῦ φαυλοτέρου ; Τὰ τοῦ κρατίστου |
| φίλος ὥστε φύσει αἱρετὸς ὁ σπουδαῖος φίλος τῷ σπουδαίῳ καὶ εὐγνώμονι . ἔστι δ ' ὁ σπουδαῖος φίλος τρόπον τινὰ | ||
| τοῦ εἶναι ἀγαθοὶ ἐκπεπτώκαμεν , τοῦ γίνεσθαι γοῦν ἀντιλαμβανώμεθα μεταμελείᾳ εὐγνώμονι τὴν θείαν ἐπανόρθωσιν εἰσδεχόμενοι . ἡ δὲ μετάνοια αὕτη |
| λέγεις . Πρῶτον μὲν τοίνυν ὁ Μουσῶν χορὸς ὁ παιδικὸς ὀρθότατ ' ἂν εἰσίοι πρῶτος τὰ τοιαῦτα εἰς τὸ μέσον | ||
| δὲ πέλαγος ὄντως ἥ τε περιέχουσα αὐτὸ γῆ παντελῶς ἀληθῶς ὀρθότατ ' ἂν λέγοιτο ἤπειρος . ἐν δὲ δὴ τῇ |
| γὰρ ἀκολούθως καλεῖ ἐν Ἀθήναις οὖσα . Παύσωνα : τὸν σύντροφον καὶ διαιτητήν . Παύσων δὲ ἐπὶ πενίᾳ κωμῳδεῖται , | ||
| αὑτὸν ἀνεπίπλαστον , ὅσον τε πλούτου ἀνέραστον καὶ ὀρθῆι δικαιοσύνηι σύντροφον : κράτιστος δὲ ἄρα οὗτος ὅτου τὰ τῆς ἀρετῆς |
| τῷ σωφρόνως ; Ἔφη . Οὐκοῦν τὰ μὲν ἀφρόνως πραττόμενα ἀφροσύνῃ πράττεται , τὰ δὲ σωφρόνως σωφροσύνῃ ; Ὡμολόγει . | ||
| μόνον ἐναντίον εἶναι , πλείοσιν δὲ μή , τῇ δὲ ἀφροσύνῃ ἑνὶ ὄντι σοφία ἐναντία καὶ σωφροσύνη αὖ φαίνεται : |
| τὸ γεννηθὲν μετὰ τὸ γεννῆσαν : κατὰ μέντοι τὴν ἐπιστροφὴν ὀρέγεται τὸ γεννηθὲν τοῦ γεννήσαντος , μένον αὐτὸ καὶ μένοντος | ||
| τοῦ κακοῦ , ἀλλὰ πᾶς τοῦ ἀγαθοῦ ἐπιθυμεῖ καὶ τούτου ὀρέγεται καὶ τοῦτο διώκει . καὶ γὰρ καὶ οἱ τὸ |
| διόπερ εἰ ὅτι ὁ μεμηνὼς ἢ ὁ κοιμώμενος ἐν ποιᾷ διαθέσει θεωρεῖται , οὐκ ἔστι βέβαιος τῶν φαινομένων αὐτῷ κριτής | ||
| δεῖται τῆς ἐπιβλέψεως : οὔσης γὰρ τῆς ἐν ἕξει καὶ διαθέσει διαφορᾶς κατὰ τὸ μόνιμον καὶ δυσκίνητον , πότερον τοῦτο |
| Ἡδυπάθειαν γράψας παρακελεύεται τῷ μὴ δυναμένῳ τιμῇ κατεργάσασθαι τὴν ἐπιθυμίαν ἀδικίᾳ κτήσασθαι [ τὴν ὀψοφαγίαν ] . Ἀρχέστρατον λέγει τὸν | ||
| ὧν εἰ μὲν κρατήσοιεν , δίκῃ βιώσοιντο , κρατηθέντες δὲ ἀδικίᾳ . καὶ ὁ μὲν εὖ τὸν προσήκοντα χρόνον βιούς |
| ἀγομένων εἰς τελείωσιν φύσεως ἢ τῶν ἀναπληρούντων φύσιν τινὰ ἐν ἐνδείᾳ οὖσαν , ἤτοι τῶν τελειοποιουσῶν φύσιν τινά , ἐκείνων | ||
| . οὐ γὰρ ἄν ποτε αὐτὸ συνεχώρησας σὺ οὔτε σοφίας ἐνδείᾳ οὔτ ' αἰσχύνης περιουσίᾳ , οὐδ ' αὖ ἀπατῶν |
| ἰσχνούς φησιν οὐ τοὺς ἐπ ' ὀλίγον , ἀλλὰ τοὺς ὑπερβαλλόντως . τοῦτο γὰρ ἐν τῇ λέξει προστέθειται , καὶ | ||
| ὀρθὸν λόγον τὸν ἐν αὐτοῖς , ἤτοι πλούτῳ δόξῃ καὶ ὑπερβαλλόντως καὶ ἀμέτρως ζητοῦντες πλουτεῖν καὶ νικᾶν , οἱ τοιοῦτοι |
| τῆς ἐμπειρίας ἔρχονται εἰς τὴν τέχνην , εἶτα εἰς τὴν φρόνησιν , εἰς τὴν ἐπιστήμην , εἰς τὴν σοφίαν καὶ | ||
| καὶ γεννῶντα ἐν ψυχαῖς μάθησιν , παιδείαν , ἐπιστήμην , φρόνησιν , καλὰς καὶ ἐπαινετὰς πράξεις . ἐνθένδε ὁ ἀσκητὴς |
| Ἔτι εἰ ἔστι τὸ αἴτιον , ἤτοι μίαν ἔχει τὴν δραστήριον δύναμιν ἢ πολλάς : οὔτε δὲ μίαν ἔχειν δύναται | ||
| δύο ποιότησι , τῇ τε δριμείᾳ καὶ τῇ πικρᾷ , δραστήριον γίνεται τὸ φάρμακον . ὁ δὲ καρπὸς ἰσχυρότερος οὐ |
| καὶ νομῆς πέρι δεινὴν καὶ ἐπικίνδυνον ἔριν ἐξέφυγεν , ἣν νομοθετεῖσθαι ἀναγκασθείσῃ πόλει τῶν ἀρχαίων οὔτε ἐᾶν οἷόν τε ἀκίνητον | ||
| ἐννοίας , ὅτι δυνατὸν ἄρ ' ἦν περὶ τῶν τοιούτων νομοθετεῖσθαι βεβαίως θαρροῦντα μέλη τὰ τὴν ὀρθότητα φύσει παρεχόμενα . |
| δικαιοσύνῃ , εὐσεβείᾳ , πρᾳότητι , ἐπιεικείᾳ , συνέσει , καρτερίᾳ , τῷ τῶν καλῶν ἔρωτι , τῇ πρὸς τὰ | ||
| γενναίως καὶ πολὺν ἀντεῖχον ἀμφότεροι χρόνον : ἐμπειρίᾳ μὲν καὶ καρτερίᾳ κρείττους ὄντες οἱ Ῥωμαῖοι τῶν ἐναντίων , πλήθει δὲ |
| εἶναι καὶ εἴποτε περιπέσῃ . ἐν τῷ ὕπνῳ μενέτωσαν ἢ ἡσυχίᾳ παντελῶς καὶ θάλψει τῶν ὑποχονδρίων διὰ τῶν οἰκείων χειρῶν | ||
| ταῦτα : οὐδ ' ἐπινοεῖν τὸν μέν τινα νοῦν ἐν ἡσυχίᾳ τινί , τὸν δὲ οἷον κινούμενον . Τίς γὰρ |
| ἔστιν ἐναντίον τὸ λογικὸν τῷ ἀλόγῳ οὐδὲ τὸ θνητὸν τῷ ἀθανάτῳ : τὰ γὰρ ἐναντία φθείρει ἄλληλα , ταῦτα δὲ | ||
| γοῦν τἀναντία γράφειν ἀνταίρει : εἰ δὲ αὐτὸς ὁ Δημιουργὸς ἀθανάτῳ ψυχῇ ἀθάνατον αὐτῆς καὶ τὸ σῶμα ποιεῖν ἐπαγγέλλεται , |
| ἐκείνην τὴν ἀλήθειαν ἔργον ἔχει , ἥτις σύμφωνός ἐστι τῇ σπουδαίᾳ πράξει καὶ τῇ ὀρθῶς ἐχούσῃ καὶ σπουδαίως ὀρέξει . | ||
| ἐξ ἀρχῆς ἐν ἐκείνῳ καὶ τὰ ἀστεῖς τῶν παθῶν τῇ σπουδαίᾳ , καθόσον τῇ ἑτέρᾳ τι ἐκοινώνησε . Πρέπει δὲ |
| Ὅτι δ ' οὐκ ἔστιν ὀρθῶς ἡγεῖσθαι , ἐὰν μὴ φρόνιμος ᾖ , τοῦτο ὅμοιοί ἐσμεν οὐκ ὀρθῶς ὡμολογηκόσιν . | ||
| ἡ μὲν τρυγὼν ἐκ φύσεώς ἐστι σώφρων ἡ δὲ ἀλώπηξ φρόνιμος ὁ δὲ λέων ἀνδρεῖος ὁ δὲ πελαργὸς δίκαιος : |
| , ὅτι τῇ Ἐχίδνῃ , ἤγουν τῇ τῶν καρπῶν ἀφθόνῳ ἀπολαύσει , συνελθὼν ὁ Τυφών , ἤτοι ἡ θερμότης τοῦ | ||
| ἐπ ' ἀκρόασιν λόγου τινός , ὅς , εἰ χρηστῆς ἀπολαύσει τῆς τύχης , δέξεται καὶ σὲ κριτήν . τὸν |
| , καὶ ἡσυχίαν βίου , καὶ ζωὴν ἄμεμπτον , καὶ εὔελπιν θάνατον , τὰ θαυμαστὰ δῶρα , τὰ θεοῖς δοτά | ||
| εὐϲφυξίη γένοιτο , ἢ ὅκωϲ τὸ πρόϲωπον εὔϲημον ᾖ , εὔελπιν χρὴ ἔμμεναι ἠδὲ ἀρήγειν εὐτολμότερον . κρατύναντα ὦν μεϲηγὺ |
| εἶναι τοῦ λογικοῦ : νῦν δὲ φῂς τὰ ἄλογα ζῷα στερήσει τοῦ λογικοῦ ἄλογα εἶναι καὶ κεκλῆσθαι : δῆλον ὅτι | ||
| μηδέπω ὄντος ἐρᾶν καὶ τοῦ μεθ ' ἑαυτὴν καὶ τοῦ στερήσει συναναφερομένου καὶ διὰ τοῦτο ἀκαλλοῦς γιγνομένου καὶ ἀνεράστου . |
| ἄγαν ὑπερβολὴ καὶ κακία ὥσπερ καὶ ἡ ὀκνία ἔλλειψις καὶ κακία . τὰς δὲ ὑπερβολὰς καὶ ἐλλείψεις καὶ θεὸς μισεῖ | ||
| τῇ ἀρετῇ , ἤτοι τῇ ἐγκρατείᾳ , ἑτέρα τίς ἐστι κακία παρὰ τὰς ἄλλας , τὰς ἀντικειμένας ταῖς ἠθικαῖς ἀρεταῖς |
| δὲ ἵλεῳ γίνονται , ῥητέον ὡς οὐ χαίρει Θεόςτὸ γὰρ χαῖρον καὶ λυπεῖται , οὐδὲ ὀργίζεταιπάθος γὰρ καὶ τὸ ὀργίζεσθαι | ||
| , τὸ δὲ σῶμα ἀποθνῇσκον πάλιν ἀνεζωπύρησε καὶ ἐξανέστη , χαῖρον ἐπὶ τῇ τῆς ἐρωμένης συμπλοκῇ . καὶ τοῦτό ἐστι |
| Ἰσαῖος , κατεδιῃτησάμην ὡς Λυσίας ἐπὶ τοῦ ἑλόντος ἐν τῇ διαίτῃ . δόρυ ἐπὶ τῇ ἐκφορᾷ ἐπὶ τῶν βιαίως ἀποθανόντων | ||
| ῥεῦσαι μέλιτος ἔσται γλυκύ - τερα κατὰ τὸν ποιητήν . διαίτῃ δ ' ἐκέχρητο οὐ τῇ ἀπὸ τῶν ζῴων , |
| πρὸς τοῦτο καταβαίνειν οἰκτρότητος καὶ πάντα ὑπομένειν κἂν αἰσχύνην μοι φέρῃ . οὐ γὰρ ἐγὼ μόνος , ἀλλὰ καὶ πᾶς | ||
| θέλω , θόρυβός ἐστιν . ἀλλ ' ἂν μὲν οὕτως φέρῃ τὰ πράγματα , ὥστε μόνον ἢ μετ ' ὀλίγων |
| ἀκμὴν καὶ δέξεσθαι τὸ δικαστήριον τῆς ἐπιούσης τὴν κρίσιν εἰρημένον χαρίζεται μὲν κἀνταῦθα τὸ μήτε ἐν μέσαις νυξὶ μήτε ἐν | ||
| γὰρ ποιεῖ ἐσθίειν , ὥσπερ καὶ ἡ ἀγρυπνία , ἀδδηφαγίαν χαρίζεται . ἀλλ ' ὁ λόγος φησί . ζήτει δὲ |
| , τοῦ δὲ γεννηθέντος αὐξομένου μέχρι πηχῶν ἑκκαίδεκα . καὶ μακρόβιον μέν ἐστιν ὡς κατ ' ἄνθρωπον , γλῶτταν δὲ | ||
| γὰρ μακροβιώτατον ἐξ αὐτοῦ τούτου ἐπαινέσεις , τόν τε μὴ μακρόβιον ἐν τῷ μὴ μετασχεῖν τῶν νοσημάτων τῶν διὰ τὸ |
| δέ , εἰ ὁ ἥλιος κατὰ τοὺς τῆς ἀλληγορίας κανόνας ἐξομοιοῦται τῷ πατρὶ καὶ ἡγεμόνι τῶν συμπάντων : θεῷ γὰρ | ||
| , ὅσον μὲν ἁρμόζον καὶ ἀκραιφνὲς ἐκεῖ που προσφυὲν δροσοειδῶς ἐξομοιοῦται ἀρρήτοις οἰκονομίαις φύσεως . Ἐπεὶ δὲ καὶ περιττὸν εἰκὸς |
| τοιάνδε κράσιν αὐτῶν ἐλλείψει ἢ πλεονασμῷ τὴν νόσον κεκτημένων ἢ λεπτότητι ἢ δριμύτητι ἢ παχύτητι καὶ γλισχρότητι ἀνιωμένων , ἢ | ||
| δὲ τὰ μὲν πρὸς ἀνατολὰς νεύοντα πάντα καὶ ὑγρότητι καὶ λεπτότητι καὶ εὐωδίαις καὶ τῷ μετρίως μὲν ψυχραίνειν , μετρίως |
| ἄν τις ἐπαινέσαι τὸν νόμοντὸ δ ' οὖν ἁμάρτημα οὐκ ἀπαραίτητον αὐτῶν , ἀλλ ' ἔχον ὡς ἐν τούτοις εὐπρέπειαν | ||
| οὔτε ἀγαθοῦ : τὸ γὰρ ἀναγκαῖον δηλοῖ τὸ ἀπαραίτητον : ἀπαραίτητον γὰρ ὑπάρχει ἡμῖν πάντως τὰς πέντε φωνὰς γνῶναι . |
| μὴ ἐν τῇ ὄψει ἡ κρίσις , ἀλλά τις καὶ λογισμὸς ἐπακολουθεῖ τοῖς βλεπομένοις . Τὸ γὰρ τῆς τε ἡμέρας | ||
| : πολλὰ δ ' ἐστίν , ὧν οὐ δύναται στοχάσασθαι λογισμὸς ἀνθρώπινος : οὐ τὴν τύχην , ὥσπερ ἐχρῆν , |
| ἀνακρίνῃς , ἔχω σοι καὶ ἑτέραν προσθήκην ἔτι μείζω καὶ θαυμασιωτέραν εἰπεῖν , ὅτι Μιλτιάδης οὐ μόνον τὴν πόλιν βελτίονα | ||
| : ὄψιν δέ , ἣν καὶ τὸ εἴδωλον εἶχε , θαυμασιωτέραν μακρῷ δή τι κατὰ μέγεθος καὶ κάλλος ἀνθρώπων : |
| τὸ συνεχὲς χρῆται τῷ διωρισμένῳ . Ὡς οὖν μέγα μεγέθους παρουσίᾳ , οὕτω καὶ ἓν ἑνὸς καὶ δύο δυάδος καὶ | ||
| ἡδέων σώφρων . ἔστι δὴ ὁ μὲν δειλὸς ἐπὶ τῇ παρουσίᾳ τινῶν λυπούμενος , ἀνδρεῖος δὲ ὁ μὴ λυπούμενος ἐπὶ |
| αἱρεταί ; Ὥστε δι ' αὑτὰ αἱρετὰ ἡμῖν εἶναι τὴν ὑγίειαν , τὴν ἰσχύν , τὸ κάλλος , τὴν ποδώκειαν | ||
| ἡδονῇ ἐπιτρέψας ἐνταῦθα τετραμμένος ζήσει , ἀλλ ' οὐδὲ πρὸς ὑγίειαν βλέπων , οὐδὲ τοῦτο πρεσβεύων , ὅπως ἰσχυρὸς ἢ |
| ταῖς αὐταῖς εὐπραγίαις κεχρημένων παίδων , ἀλλὰ τῶν μὲν ἐν περιουσίᾳ ζώντων , τῶν δ ' εἰς ἀπορίαν ἐσχάτην περιηκόντων | ||
| σε λαβεῖν τοῦ χωρίου τὴν ἐπικράτησιν μάλα θαρροῦντός ἐστι τῇ περιουσίᾳ τῆς εὐψυχίας . τοῦ γὰρ ἐξ ἀρχῆς ἔργοις ἐπιχειροῦντος |
| καὶ φθονοῦντες ἀλλήλοις ὑπὸ τῶν ποιητῶν εἰσάγονται . δογματικῇ δὲ ὑπολήψει , ὅταν ἡμῖν μὲν ἔθος ᾖ παρὰ θεῶν αἰτεῖν | ||
| ὀλίγοι πλειόνων περιεγένοντο , καὶ δοκοῦντες ἀσθενέστεροι καθεῖλον τοὺς ἐν ὑπολήψει ἀνδρείας μείζονος : μηδ ' ἐκπλήττεσθαι τῷ πλήθει τοῦ |
| τὸν καὶ ἐν ταῖς παλαίστραις μετὰ τοῦ Ἡρακλέους ὡς τῇ ἰσχύϊ μετὰ λογισμοῦ χρῆσθαι δέοντος : τῷ γὰρ μόνῃ πεποιθότι | ||
| τὰ δὲ σωφρόνως σωφροσύνῃ ; Ὡμολόγει . Οὐκοῦν εἴ τι ἰσχύϊ πράττεται , ἰσχυρῶς πράττεται , καὶ εἴ τι ἀσθενείᾳ |
| φησίν , ἐπὶ τῆς μετανοίας εἰμὶ καὶ πᾶσιν τοῖς μετανοοῦσιν σύνεσιν δίδωμι . ἢ οὐ δοκεῖ σοι , φησίν , | ||
| φωναῖς αἱ ἀφανεῖς τὰς φανερὰς ποιήσασαι καὶ ταύτῃ τὴν ψυχὴν σύνεσιν καλοῦ λαβεῖν ἐποίησαν , ἐν ἄλλῳ τὸ αὐτὸ δείξασαι |
| πατˈρὶ δὲ πατˈρὸς ἐνέπˈνευσεν μένος γήραος ἀντίπαλον : Ἀΐδα τοι λάθεται ἄρμενα πˈράξαις ἀνήρ . ἀλλ ' ἐμὲ χˈρὴ μναμοσύναν | ||
| τουτέστιν ἀθάνατα φρονεῖ διὰ τὴν παρεστῶσαν εὐφροσύνην . Ἀίδα τοι λάθεται : πᾶς γὰρ ἀνὴρ ἁρμόδια πράξας τῇ ἑαυτοῦ προαιρέσει |
| ὀρθὴν πόλιν ἔχοντα . . ὀρθόπολιν : τὸν τῇ ἑαυτοῦ δικαιοσύνῃ ὀρθοῦντα καὶ σώζοντα τὰς πόλεις , ὡς ἐρυσίπολιν καὶ | ||
| : ἡ γὰρ ἀδικία στέρησις , τὸ δὲ ἀντικείμενον τῇ δικαιοσύνῃ ἀκατονόμαστόν ἐστι , καὶ οὐ δεῖ τὰς ἕξεις στρερητικοῖς |
| βασιλεὺς ἡγήσεταί σε , ἐπειδὴ κακῶς ὑπ ' αὐτοῦ λέγεις ὀφθῆναι ; ” „ αὐτό με τοῦτο ἀπολώλεκεν , ὑπαχθεὶς | ||
| τοῖς νόμοις καὶ ὑμῖν . Εἰσὶ φύσεις ἀνθρώπων πολὺ διαφέρουσαι ὀφθῆναι τῶν ἄλλων τὰ περὶ τὴν ἡλικίαν : ἔνιοι μὲν |
| αὐτῆς ὁ Ἶσος [ ] Ἑλικεύς . τοσοῦτον δ ' εὐτυχίᾳ διήνεγκεν ἡ πόλις αὕτη τὸ παλαιὸν ὥστε τεττάρων μὲν | ||
| ἐστὶν ἔργα τῇ τε τόλμῃ λαμπρὰ καὶ οὐκ ἀποδέοντα τῇ εὐτυχίᾳ , πλήν γε δὴ τοῦ τελευταίου : τοῦτο δὲ |
| καὶ ζῆν ἐπὶ τοῖς Ἀμύντου ἀγαθοῖς , καὶ τῇ Περδίκκου εὐδαιμονίᾳ , ἐζήτει ταύτην περϊιὼν ἄλλοθι , ὥσπερ ἐκπεπτωκυῖαν τῆς | ||
| τηνικαῦτα δὲ τοῦ σοῦ γένους τὰς λαμπηδόνας καὶ καταβολὰς σὺν εὐδαιμονίᾳ διεδέξατο μεμοιραμένον ἦμαρ ἢ νύκτες . ὁ δὲ νοῦς |
| σύντονος κίνησις τὸ αἷμα διαθερμάνῃ , καὶ τοῦ προσήκοντος πλέον ἐξέκαυσέ τε καὶ διϊδρωθῆναι ἐν τοῖς διουρητικοῖς ἀγγείοις ἐποίησε καὶ | ||
| σύντονος κίνησις τὸ αἷμα διαθερμάνῃ , καὶ τοῦ προσήκοντος πλέον ἐξέκαυσέ τε καὶ διϊδρωθῆναι ἐν τοῖς διουρητικοῖς ἀγγείοις ἐποίησε καὶ |
| καρδιῶν ὑμῶν , ἀγαπῶντες ἀλλήλους ἐν ἔργῳ καὶ λόγῳ καὶ διανοίᾳ ψυχῆς . Ἐγὼ γὰρ κατὰ πρόσωπον τοῦ πατρὸς ἡμῶν | ||
| Κλέαρχον πρόβλημα ἐπιπαιστικόν , προστακτικὸν τοῦ διὰ ζητήσεως εὑρεῖν τῇ διανοίᾳ τὸ προβληθὲν τιμῆς ἢ ἐπιζημίου χάριν εἰρημένον . ἑπτὰ |
| τὸν δύσελπιν οὐκ ἄνθρωπον ἀλλ ' ἀνθρωποειδὲς ἡγεῖται θηρίον τὸ οἰκειότατον ἀνθρωπίνης ψυχῆς , ἐλπίδα , ἀφῃρημένον . ὅθεν καὶ | ||
| „ ᾠκοδόμησεν εἰς γυναῖκα „ , διὰ τούτου παριστὰς ὅτι οἰκειότατον καὶ εὐθυβολώτατόν ἐστιν ὄνομα αἰσθήσεως γυνή : ὥσπερ γὰρ |
| ταῖς βουλαῖς κἀν τοῖς δικαστηρίοις καὶ πανταχοῦ „ ἑτέραν ἔχει ἐξή - γησιν , ἣν ἐν τῷ ῥητῷ ἐροῦμεν : | ||
| πλοῖα πρὸς τὸν ὕπαρχον εἴρητο , πρὶν δὲ τὸν χειμῶνα ἐξή - κειν , ὑπερβὰς τὰς ἁπάντων ἐλπίδας καὶ κατὰ |
| δ ' εἰπεῖν οὐδὲν οὕτω Ῥωμαῖοι φυλάττουσιν οὔθ ' ὅσιον κτῆμα οὔθ ' ἱερὸν ὡς τὰ Σιβύλλεια θέσφατα . χρῶνται | ||
| μὲν τοῦ λόγου συνίσταται : οἷόν τε γὰρ τό τινος κτῆμα προσφωνεῖν , ὡς ἔστιν ἐπινοῆσαι καὶ ἐπὶ τῶν κτητικῶν |
| , καὶ τῷ λόγον ἔχοντι μέρει τᾶς ψυχᾶς καὶ τῷ ἀλόγῳ : σύγκειται γὰρ ἐκ διανοίας καὶ ὀρέξιος , ὧν | ||
| ἀλλὰ καὶ οἱ τούτου ἐφιέμενοι ὡς ἀγαθοῦ αὐτοῦ ὀρέγονται τῇ ἀλόγῳ δόξῃ ἑπόμενοι . ἡνίκα οὖν βούλεταί τίς τινα ἐπί |
| ἐνδεὲς ἐλλείψει ἐνδεές : ἀλλ ' εἰ μὲν τοῦ ἀγαθοῦ ἀπουσίᾳ ἐνδεῖ τὸ ἀγαθόν , οὐκ ἦν ἀγαθόν , ὁπότε | ||
| καὶ ὁ κρατῶν περιέσται , τί ἄλλο ἢ τῇ αὐτῇ ἀπουσίᾳ τοῖς μὲν οὐκ ἠμύνατε σωθῆναι , τοὺς δὲ οὐκ |
| παιδεύεσθ ' ἀεί . Οὕτω τι πρᾶγμ ' ἐστ ' ἐπίπονον τὸ προσδοκᾶν . Ὡς ποικίλον πρᾶγμ ' ἐστὶ καὶ | ||
| καὶ Πλάτων παρακελεύεται χρῆναι τοῖς προσιοῦσι φιλοσοφίας ἕνεκα παραδεικνύναι τὸ ἐπίπονον τῆς τοιαύτης ζωῆς διὰ πεῖραν τῆς ἀγεννοῦς καὶ γενναίας |
| οὐ τὰ γηροβοσκήσοντα τὸ σῶμα , τὰ δὲ τὴν ψυχὴν θρέψοντα τῇ ἀϊδίῳ τροφῇ . τὸ ἄρχειν ἑαυτοῦ κάλλιστον ἐφόδιον | ||
| κρίνειν προσήκει . πένητι μὲν ἀγαθόν : ἕξει γὰρ τὸν θρέψοντα αὐτὸν καὶ ἐπιμελησόμενον αὐτοῦ ὥσπερ καὶ τὰ βρέφη , |
| Σάμιοι , εὐκαταφρονήτους ἡ ἀμορφία εἴωθε ποιεῖν τοὺς νοῦν ἔχοντας σώφρονα καὶ ὄντας εὐγενεῖς τὸ λαλεῖν : καὶ γὰρ ἐν | ||
| ἐγκρατὴς καὶ ὁ σώφρων ταὐτόν ἐστιν , ἔδει καὶ τὸν σώφρονα φαύλας καὶ ἰσχυρὰς ἡδονὰς ἔχειν , ἐπηρεαζούσας αὐτὸν παραπλησίως |
| γυναῖκα μητέρα ἀδελφὴν θυγατέρα δούλην . ὁποτέρας οὖν ἄν τις δόξῃ ἀφῃρῆσθαι , στερηθήσεταί τινος τῶν ὑπ ' αὐτῆς σημαινομένων | ||
| τῶν λόγων ὦ Σώκρατες Τῶν ἀληθείας ἐφαπτομένων καὶ οὐχ ἁπλῶς δόξῃ καὶ τριβῇ καὶ ἐμπειρίᾳ . . . διὸ δεῖ |
| χαίρουσαν ἐπὶ τῷ τελείῳ καὶ σεμνῷ τῆς κατὰ φύσιν τῷ κοσμικῷ ζῴῳ προσηκούσης ὑπεροχῆς . Ἀλλὰ μὴν εἰ λογικὸν ζῷον | ||
| ἀποτελέσματα , ἐκ τούτων ἔστι συνιδεῖν . εὑρίσκομεν ἐν τῷ κοσμικῷ καταστήματι τῆς γῆς κατὰ πᾶσαν ἡμέραν καὶ πᾶσαν ὥραν |
| Ὅτι Πυθαγόρας πυθόμενος Φερεκύδην τὸν ἐπιστάτην αὐτοῦ γεγενημένον ἐν Δήλῳ νοσεῖν καὶ τελέως ἐσχάτως ἔχειν , ἔπλευσεν ἐκ τῆς Ἰταλίας | ||
| αὐτοῖς ἐστι καὶ ἅμα ὠχρότης , μανίαν ἢ ἐπιληψίαν δηλοῦσι νοσεῖν τὸν ἄνδρα . ὅσοις δὲ ὀφθαλμοῖς ἡ στάσις ἐστὶν |
| ὥστε καὶ ὁ πολλοὶ καὶ ἀκόλαστοι τὴν ἡδονήν φασι τὴν εὐδαιμονίαν εἶναι : διὰ τοῦτο καὶ τὸν βίον ἀγαπῶσι τὸν | ||
| φῶς τῆς ἀνθρωπίνης εὐδαιμονίας . νῦν ἅπαντες ἄνθρωποι τὴν ἀληθῆ εὐδαιμονίαν εὑρηκέναι δοκοῦσιν . ὦ πάντας βασιλέας παρεληλυθὼς , σοφίᾳ |
| τούτοις διδόναι σφᾶς παισὶ τὸν κλῆρον , [ ὁ ] προτιμήσας φανῆναι φιλάνθρωπος ἢ ὠφέλιμον ἐς χρήματα φυλάξαι νόμον . | ||
| ἔβλαψαν . τῶνδε δὲ οὔτε πλούτου τις τὴν ἔτι ἀπόλαυσιν προτιμήσας ἐμαλακίσθη οὔτε πενίας ἐλπίδι , ὡς κἂν ἔτι διαφυγὼν |
| . Τὸ γὰρ ἀναπόδραστον καὶ ἡ δίκη οὕτως ἐν φύσει κρατούσῃ ἰέναι ἕκαστον ἐν τάξει πρὸς ὅ ἐστιν ἕκαστον γενόμενον | ||
| , ἐμοῦ μὲν ὕβρισεν τὸ σῶμα , τῇ φυλῇ δὲ κρατούσῃ τὸν ἀγῶν ' αἰτιώτατος τοῦ μὴ νικῆσαι κατέστη . |
| : δόξα γὰρ τὸ ὅλον τοῦτο . δόξῃ δὲ καὶ ἀδοξίᾳ δουλεύειν , καὶ τοῦτ ' ἐν σκιαῖς , ὥς | ||
| οἱ ταῦτα λέγοντες ἀξιοῦσί μ ' ἔλθω , ἅμ ' ἀδοξίᾳ καὶ ἀπορίᾳ καὶ φόβῳ συνέξομαι . ὧν οὐδὲν ὑμεῖς |
| πείσειν νομίζων ἐξαμαρτεῖν παρθένον ἐλευθέραν , ἢ καιρὸν ἐπιτηρῶν τινα κατεργάσασθαι πρᾶγμα θανάτων ἄξιον πολλῶν . Ἄπολλον . οὐ δίκαιόν | ||
| εἰπεῖν ὅρον ῥητορικῆς ἠναγκάζετο καὶ τὴν τῆς ῥητορικῆς πᾶσαν κατασκευὴν κατεργάσασθαι : ἄλλως τε καὶ αὐτὸ τοῦτο τῷ Μινουκιανῷ ἐγκαλῶν |
| Μαξίμου . Οὗτος ἡττᾶται τὴν μάχην καὶ τριςχιλίους ἀποβάλλει τῶν μαχιμωτάτων . Ληγάτος δὲ αὐτῷ χειροτονηθεὶς ὁ πατὴρ Φάβιος ἐνίκησέ | ||
| ἐν Βρεττανίᾳ δύναμιν πολλήν τε οὖσαν καὶ μεγίστην ἀνδρῶν τε μαχιμωτάτων . ἦρχε δ ' αὐτῆς πάσης Ἀλβῖνος , ἀνὴρ |
| κλέος , καὶ μήτ ' ἐπὶ πλούτῳ μήτε δόξῃ μήτε ἡγεμονίᾳ μήτε σώματος εὐμορφίᾳ μήτε ῥώμῃ μήτε τοῖς παραπλησίοις , | ||
| ” οὗτός ἐστιν ἀρχὴ τέκνων ” , καὶ τάξει καὶ ἡγεμονίᾳ δήπου πρῶτος ὤν , „ καὶ τούτῳ καθήκει τὰ |
| . . ἄνασσα : οὐκ ἀμφιέλισσα . . . . ἀναφαίρετον : ἀΐδιον : ἀπὸ τοῦ ἀφαιρῶ ἀφαίρετον καὶ ἀναφαίρετον | ||
| ἡμῖν ἀλλοτρίων ἀγαθῶν καὶ ταῦτα πεφρουρημένων κραταιᾷ χειρὶ πρὸς τὸ ἀναφαίρετον ; „ καὶ τοῖς δυσὶν ἐπιδραμόντες μικροῦ καταλεύουσιν αὐτοὺς |
| δ ' ἐγὼ γυναικὸς εἰς οἶνον γράφω . Ἀξιόνικος : γυναικὶ δὴ πίστευε μὴ πίνειν ὕδωρ . καὶ ὅλα δὲ | ||
| τοῦ οἴνου , ἔπειτα λήγειν , ὡσαύτως δὲ καὶ τῇ γυναικὶ ἡ θέρμη ἐξαΐσσει πρὸς τὴν γονὴν τοῦ ἀνδρὸς , |
| βίᾳ τις προσχρώμενος ἐνίστηται , μετάβαινε ἐπὶ τὸ εὐάρεστον καὶ ἄλυπον καὶ συγχρῶ εἰς ἄλλην ἀρετὴν τῇ κωλύσει , καὶ | ||
| , τῆς παρ ' ἐκείνοις τιμῆς τετυχηκότων πῶς χρὴ ταύτην ἄλυπον καὶ ἀβλαβῆ τὴν ἔχθραν ὑπολαμβάνειν ; καὶ μηδεὶς ὑπολάβῃ |
| : τοὺς γὰρ Ἀθηναίους ἤλπιζεν , ἀκμά - ζοντάς τε νεότητι πολλῇ καὶ παρεσκευασμένους ἐς πόλεμον ὡς οὔπω πρότερον , | ||
| πόνῳ καὶ μόχθῳ . ὁμοίως δὲ καὶ οἱ ἄνθρωποι ἐν νεότητι ὄντες ἀγαπῶσι τὰς σωματικὰς ἡδονὰς τὰς ὑπερβολικὰς διὰ τὸ |
| τοῖς γένεσι τούτοις , εἴτε ἐθισμῷ διὰ τὸν χρόνον εἴτε ἀναγκαίᾳ χρείᾳ διὰ τὸ κατεπεῖγον ἡρμοσμένος . οἰκήσεσι δὲ τὰ | ||
| μὴ φθάσειν προδιαφθαρέντας ἐκείνους , καὶ ψῆφον προτεθήσεσθαι , ὥσπερ ἀναγκαίᾳ τινὶ πε περὶ τοῦ Εὐξείνου Πόντου . τίς ἡ |
| μέσον φέρω . προφέρω δὲ τῶν πολλῶν , ἀντὶ τοῦ κρείττων εἰμί , ὥσπερ καὶ ὑπερφέρω . Κομίζω τὸ φέρω | ||
| ἀποτίθεται δὲ καὶ τῆς στύψεως οὐκ ὀλίγον , ὥστε πάντῃ κρείττων ἐστὶν ἡ κεκαυμένη χαλκῖτις τῆς ἀκαύστου , λεπτομερεστέρα μὲν |
| . Ὦ κάλλιστε , ἔφην ἔγωγε , ὡς ἐν μεγάλῃ ἐλπίδι ἐσμέν . Ἐὰν συνῆτε , ἔφη , καὶ ἕξιν | ||
| ] παθὼν δέ τις μάτην ἑαυτὸν παραμυθεῖται τῆι εἰς ἡμᾶς ἐλπίδι : ἢ ἕκαστος δὲ τῶν φονέων παρηγορηθήσεται . τλήμων |
| πρὸς τοὺς Πέρσας πολέμοις ἐπιεικέστατα χρώμενος τοῖς αἰχμαλώτοις οὐ μόνον ἀνδρείᾳ ἀλλὰ καὶ ἡμερότητι περιβοήτῳ τοὺς κατὰ τὴν Ἀσίαν οἰκοῦντας | ||
| τὰς ἀποκρίσεις ἐποιήσατο : Ῥωμαῖοι γὰρ καὶ πολεμίους ἐπ ' ἀνδρείᾳ μεγαλοφρονοῦντας νικᾶν σπεύδουσιν . Ὅτι τῶν φίλων Πτολεμαίου Διονύσιος |