| ὧν , ἀπὸ τούτων . ἐσαθρήσῃ : καὶ ἴδῃ , βλέψῃ . Πάλλεται : ὀρχεῖται , κινεῖται , πηδᾷ . | ||
| ὡς παρεικαζομένη , οἷος ἀστὴρ ἂν πρὸς αὐτὴν κατὰ τρίγωνον βλέψῃ , τῇ φύσει τούτου συγκρατεῖ καὶ συγγαμεῖται τούτου : |
| κἀκείνους πάθει προσζεύξῃ ἢ ὅτι ἐν σχήματι ἀνδρὸς ἐφάνη ὁ Πλοῦτος : δεῖ δὲ ἐννοεῖν αὐτὸν ῥυπῶντα καὶ ταπεινὸν τὸ | ||
| ἀνθρώποις δοκεῖ εἶναι ἀγαθά . Ταῦτα οὖν τίνα ἐστί ; Πλοῦτος δηλονότι καὶ δόξα καὶ εὐγένεια καὶ τέκνα καὶ τυραννίδες |
| ἐν αὐτῇ καρποί , καὶ κρῆναι γῆς ἔγγονοι , παντὸς Λεσβίου καὶ Χίου πώματος δαψιλέστεραι : καὶ φίλος ἦν καὶ | ||
| φιλοσόφων ἐπιφέρει : ἐξὸν γυναῖκ ' ἔχοντα κατακεῖσθαι καλὴν καὶ Λεσβίου χυτρῖδε λαμβάνειν δύο : ὁ φρόνιμος οὗτός ἐστι , |
| ἔνικμον , λεῖον , κοῦφον , πικρότατον τῇ γεύσει καὶ προσαχθὲν λύχνῳ εὐκαές : τὸ μέντοι πρασίζον καὶ τραχὺ καὶ | ||
| ὁρᾶν δεῖ κρατηθῆναι τῷ φωτί . Τάχα δὲ ἂν καὶ προσαχθὲν τῇ ὄψει οὐχ ὁρᾶται , ὅτι σκιὰν φέρει τὴν |
| . Μαζούσιος δὲ γυναικὶ οὐ μίγνυται , εἰ μὴ πολεμίαν ἕλῃ . Τιβαρηνοὶ , τῶν γυναικῶν τεκουσῶν , αὐτοὶ τὰς | ||
| ἂν χερσὶν ἢ ποδῶν ἀρετᾷ κρατήσαις τὰ μέγιστ ' ἀέθλων ἕλῃ τόλμᾳ τε καὶ σθένει , καὶ ζώων ἔτι νεαρόν |
| πρὸς τοῦτο καταβαίνειν οἰκτρότητος καὶ πάντα ὑπομένειν κἂν αἰσχύνην μοι φέρῃ . οὐ γὰρ ἐγὼ μόνος , ἀλλὰ καὶ πᾶς | ||
| θέλω , θόρυβός ἐστιν . ἀλλ ' ἂν μὲν οὕτως φέρῃ τὰ πράγματα , ὥστε μόνον ἢ μετ ' ὀλίγων |
| , αὐτὸν δὲ θεοῦ δῶρον εἰπεῖν εὐμορφίαν : Σωκράτην δὲ ὀλιγοχρόνιον τυραννίδα : Πλάτωνα προτέρημα φύσεως : Θεόφραστον σιωπῶσαν ἀπάτην | ||
| ἀρχαῖς τετυφωμένων καὶ μονονουχὶ καὶ προσκυνεῖσθαι περιμενόντων , τήν τε ὀλιγοχρόνιον ἀλαζονείαν αὐτῶν καὶ τὴν ὑπεροψίαν μυσαττόμενος , καὶ ὅτι |
| σύνολον ἢ κτηνῶν . Τί δή ; μηδὲ βελόνης ἔναμμα ἐπιθυμήσῃς , [ Πάμφιλε ] : ὁ γὰρ θεὸς βλέπει | ||
| ὧδέ πως γράφει : μηδὲ βελόνης , ὦ φίλτατε , ἐπιθυμήσῃς ποτὲ ἀλλοτρίας : ὁ γὰρ θεὸς δικαίοις ἔργοις ἥδεται |
| καῦσαι αὐτοῦ τὸν σπλῆνα ὡς τὸν πρόσθεν , καὶ ἢν τύχῃς καύσας , ὑγιέα ποιήσεις . Ἄλλη νόσος σπληνός : | ||
| , καῦσαι τὰ στήθεα καὶ τὸ μετάφρενον : ἢν γὰρ τύχῃς καύσας , ἡ αὐτὴ ἂν ὠφελείη γένοιτο . Ἡ |
| τούτοις , ὅπερ ἐλέχθη καὶ πρότερον , ὅταν σχῆμα μὲν ἀποδιδῷ τῆς † οὐσίας ὥσπερ καὶ τῶν ἄλλων , μὴ | ||
| : ἔγγιον γὰρ τῆς πρώτης οὐσίας ἐστίν . ἐὰν γὰρ ἀποδιδῷ τις τὴν πρώτην οὐσίαν τί ἐστιν , οἰκειότερον καὶ |
| ἐπεύχεσθαι . τότ ' οὖν κακῶς πράσσει , ἄν τε θέλῃς ἄν τε μή , ὅταν ἀγνωμονῇ . Ὥστε Σωκράτης | ||
| μὴ γενόμενα εἴωθε πλεῖστον καταγέλωτα προσφέρειν . } Ὅταν εἰδέναι θέλῃς σεαυτὸν ὅστις εἶ , ἔμβλεψον εἰς τὰ μνήμαθ ' |
| ἄσκησίν τε καὶ σύνταξιν ἴδῃ τοῦ στρατιωτικοῦ , τοῦτο δὴ νομιεῖ τὸ Ὁμηρικὸν , εἰ καὶ δέκα τόσοι εἶεν οἱ | ||
| , πάντα δὲ ἐμβατὰ καὶ | πορευτὰ τῇ ἑαυτοῦ τόλμῃ νομιεῖ : . φίλος δὲ | ὃς θέλει εἶναι , |
| πάντα ὁρᾷ καὶ πάντων ἀκούει : νομίζων δ ' ἐμφανήσεσθαι θρασύτατος εἶ : δέον ἐφ ' οἷς ἥμαρτες ἐγκαλύπτεσθαι , | ||
| ἂν μεγαλοφωνότατός τε ᾖ καὶ ἰταμώτατος καὶ πρὸς τὰς βλασφημίας θρασύτατος . καίτοι τὸν διατεινόμενον αὐτὸν καὶ βοῶντα καὶ κατηγοροῦντα |
| σαυτοῦ λέγοντος 〚 μὴ 〛 ἀκούσῃς , ἄλλου λέγοντος μὴ πεισθῇς : πῶς οὖν ἐφεκτικὸν τὸ τοιοῦτον λογισόμεθα ; Ἐπειδὴ | ||
| ψυχὴ καθαίρεται λόγῳ θεοῦ ὑπὸ σοφοῦ . ἀναίσθητον οὐσίαν μὴ πεισθῇς εἶναί ποτε θεοῦ . ὁ θεὸς καθὸ νοῦς ἐστιν |
| δὲ πένης ἐσθῆτα ἢ ἄργυρον ἢ χρυσὸν παρὰ τὴν δύναμιν πέμψῃ πλουσίῳ , τὸ μὲν πεμφθὲν ἔστω δημόσιον καὶ καταπραθὲν | ||
| φίλων , ὡς ἐὰν ἐπιστροφὴν ἡ πόλις ποιήσηται καὶ πρέσβεις πέμψῃ , δίκην ἐκεῖνοι δώσουσιν . ταῦτα μὲν τοίνυν τότε |
| θανεῖν τοῦ σοῦ πρὸ παιδός , ἀλλὰ τήνδ ' εἰάσατε γυναῖκ ' ὀθνείαν , ἣν ἐγὼ καὶ μητέρα καὶ πατέρ | ||
| μέγ ' ἕξεις , ἂν λάβῃς μικρὸν κακόν . τὸ γυναῖκ ' ἔχειν εἶναί τε παίδων , Παρμένων , πατέρα |
| φρονήσει ὁ σοφός : ἢ εἴπερ γίνεται , πάντων ἀνθρώπων κακοδαιμονέστατος γίνεται . ἀλλ ' εἰ ἑκάστη τέχνη τὸν κεκτημένον | ||
| ὁ σοφός : ἢ εἴπερ γίνεται , πάντων ἀνθρώπων ἐστὶ κακοδαιμονέστατος , διόπερ οὐκ ὠφέλειαν , ἀλλὰ ταραχὴν αὐτῷ μεγίστην |
| ψυχαῖς ἔπι δυσμενέων φοιτᾷ θάνατόν τε φέρει τοῖσιν ἂν δαίμων θέλῃ . Ταῦτ ' οὐκ ἐπιλεξαμένα Θεστίου κούρα δαΐφρων μάτηρ | ||
| δὲ κηρωτῇ παχείῃ περιαλείφειν . Ὁκόταν ἀρχὸς ἐκπίπτῃ καὶ μὴ θέλῃ κατὰ χώρην μένειν , σίλφιον ὅτι ἄριστον καὶ πυκνότατον |
| ἐκβαλεῖν αὐτὸν ἐκ τῆς νήσου , ἢν φλυαρῇ καὶ μὴ ἐθέλῃ ἀφεὶς τὴν εἰρωνείαν εὐωχεῖσθαι . Πλάτων δὲ μόνος οὐ | ||
| δὲ καὶ εἰς κλήρωσιν ἐλθοῦσα δευτέρου βίου αἱρεῖται ὃν ἂν ἐθέλῃ , πῶς ἐκ θηρίου εἰς ἄνθρωπον εἴσεισιν ; οὐ |
| καὶ τῷ νοσεῖν καὶ τῷ ἀποθνῄσκειν καὶ τῷ πηροῦσθαι , αἰσθανόμενός γε , ὅτι ἀπὸ τῆς τῶν ὅλων διατάξεως τοῦτο | ||
| ἐν ταῖς διαλύσεσιν ἐπιχωρήσαντα τῷ Σύλλᾳ . ὧν ὁ Ἀρχέλαος αἰσθανόμενός τε καὶ δείσας ἐς Μουρήναν ἔφευγε καὶ παροξύνας αὐτὸν |
| πατραλοίας , . , . * ? Ἀπήμων : ὁ ἀβλαβής : παρὰ τὸ πήθω , ὁ δεύτερος ἀόριστος ἔπαθον | ||
| μὴ θῦσαι αὐτὸν καὶ λέγοντος , ὡς οὐ μόνον αὐτὸς ἀβλαβής ἐστι τοῖς ἀνθρώποις , ἀλλὰ καὶ ὠφελιμώτατος : τοὺς |
| δὲ σημείων ἀνεύρετον στοχάζηται , παρολκήν τινα χρόνου λαβὸν τὸ κλαπὲν ὕστερον εὑρεθήσεται : ἡ γὰρ τοῦ Ἡλίου δύναμις ἰσχυροτάτη | ||
| δὲ ὑπόγειον ἐὰν μὲν ᾖ δίσωμον γίνωσκε ὅτι ἐξετέθη τὸ κλαπὲν ἤτοι εἰς ἀδελφοὺς ἤ τινας συγγενεῖς , εἰ δὲ |
| τὸν Περσῶν βασιλέα , ἵνα τῶι μὲν φαινομένωι Λακεδαιμονίοις βοηθῶν ἔλθηι κατ ' Ἀθηναίων , τῆι δὲ ἀληθείαι πορθήσας τὴν | ||
| ἔσω βᾶς ' εὐτρεπὲς ποιήσομαι . ] ὡς ἢν μὲν ἔλθηι πύστις εὐτυχὴς σέθεν , ὀλολύξεται πᾶν δῶμα : θνήισκοντος |
| εἶναι κενὸν ἐναντιοῦται τὸ τοιοῦτον . Καὶ γὰρ εἰ μόνον ἐπινοήσαιμεν χεομένην τὴν οὐσίαν καὶ ἐπὶ πλέον ἐκτεινομένην , οὐθενὸς | ||
| , οὐδὲ ὑπονοητέον : ὅ τι γὰρ ἂν νοήσαιμεν ἢ ἐπινοήσαιμεν ἤτοι τῶν πάντων τί ἐστι , καὶ τοῦτό γε |
| ἂν εὕροις . καὶ διὰ τῆς ἀγχούσης δὲ ἐὰν οὕτω σκευασθῇ , χρησιμωτάτη ἐστὶν , ἐφ ' ὧν ἐστι πυρετὸς | ||
| τὰς τῆς τύχης . Ἡ εὐφυΐα καθάπερ χρυσός , ὅταν σκευασθῇ πολυτιμοτέρα γίνεται . Κολάζει τὸν μὲν ἀσεβῆ ἡ ἰδία |
| τὴν Ἀττικὴν πολέμου , ὃς λυπήσει μὲν ἕκαστον , ἐπειδὰν παρῇ , γέγονεν δ ' ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ . | ||
| ποιεῖν . Ὡς οὐδὲν ἡ μάθησις , ἂν μὴ νοῦς παρῇ . Ὦ Ζεῦ , τὸ πάντων κρεῖττόν ἐστι νοῦν |
| . Οὐκ ἦν ἄρα μούνοις ἀνθρώποις φίλον ἡ πατρὶς καὶ ἐράσμιον , ἀλλὰ καὶ θηρσὶν αὐτοῖς πόθος δριμὺς τῶν οἰκείων | ||
| Ἄρης ἢ ὁ Ἑρμῆς βλέψῃ ἔσται τὸ κλαπὲν εὔμορφον , ἐράσμιον , ποικίλως καὶ εὐτέχνως εἰργασμένον , ἐὰν δὲ ἄνευ |
| ὁ μὲν τῆς δικαιοσύνης ἄγγελος τρυφερός ἐστι καὶ αἰσχυντηρὸς καὶ πραῢς καὶ ἡσύχιος . ὅταν οὖν οὗτος ἐπὶ τὴν καρδίαν | ||
| παρ ' Αἰτναῖον ξένον , ὃς Συρακόσσαισι νέμει βασιλεύς , πραῢς ἀστοῖς , οὐ φθονέων ἀγαθοῖς , ξείνοις δὲ θαυμαστὸς |
| χειρί , ἄνοιγε τὸ μεμυκὸς αὐτοῦ στόμα , ἕως οὗ ἐμέσῃ : καὶ μετὰ τὸν τοῦ γλυκέος οἴνου ἔμετον πότισον | ||
| δ ' ὅτε καὶ ἐμέει χολὴν ὠχρὴν , καὶ ὁκόταν ἐμέσῃ , ἐπ ' ὀλίγον δοκέει ῥᾴων εἶναι : ἢν |
| πρᾶος , εὐπειθής , εὐάγωγος , εὐήνιος , χειροήθης , τιθασός : φιλῶν τὸν ἀναβάτην , εὔνους τῷ ἱππεῖ , | ||
| . οὐχ ἡμεροῦται δὲ κατὰ τὸν ἄλλον , οὐδὲ γίνεται τιθασός , ἀλλ ' ἄγριος ἐς τὸ ἀεὶ διαμένει . |
| ἀπὸ τοῦ πλῆξαι , ἀμύνασθαί σφισιν τὸν μελιττουργὸν αὐταῖς ἐπειδὰν δεήσῃ : οὕτως οὐδὲ ὁ βέμβιξ ἄρα τοῦ κέντρου στερηθεὶς | ||
| μέν ἐστιν εἶδος τὸ ἐν ταῖς διανομαῖς , ὅταν διανέμειν δεήσῃ χρήματα ἢ τιμὴν ἢ ἄλλο τι τῶν ὅσα μερίζονται |
| , φάρμακον διδόναι : ἢν γὰρ αὐτίκα ἀρχομένου τοῦ πυρετοῦ διδῷς , ἐπὴν καθαρθῇ , ἐπανέλαβε πυρετὸς , καὶ αὖθις | ||
| δύναμίν τε καὶ φύσιν τὴν ἑωυτέου : ἢν γάρ τινι διδῷς ἀνθρώπῳ φάρμακον ὅ τι φλέγμα ἄγει , ἐμέεταί σοι |
| βιβλίον νῦν μὲν καλούμενον εὐτυχές , εἰ δὲ τὴν σὴν προσλάβοι ψῆφον , καὶ καλόν . Πολλῶν , φησίν , | ||
| αὐτὸν ἀποστεῖλαι , οὔσας ἑξήκοντα : ἤλπιζε γάρ , εἰ προσλάβοι ταύτας , ῥᾳδίως κρατήσειν τῇ ναυμαχίᾳ , διακοσίοις σκάφεσιν |
| βλέψῃ ἔσται τὸ κλαπὲν εὔμορφον , ἐράσμιον , ποικίλως καὶ εὐτέχνως εἰργασμένον , ἐὰν δὲ ἄνευ τοῦ Ἄρεος ὁ Ἑρμῆς | ||
| ' ἠρέμα δηκτικῷ τε καὶ γλυκεῖ φαρμάκῳ , τούτῳ χρίσας εὐτέχνως ἐτόξευσε : τὸ δὲ ἐνεχθὲν εὖ μάλα ἐντόνως καὶ |
| σὸν γόνυ θνητὸς ἐκ θεᾶς γεγῶτος : τί γὰρ ἐγὼ σεμνύνομαι ; ἦ τινος σπουδαστέον μοι μᾶλλον ἢ τέκνου πέρι | ||
| ἂν τοῖς λεγομένοις , εἰ δὲ τοῖς οὕτως εὐτυχηκόσι , σεμνύνομαι : οὓς ἡδέως ἂν ἐροίμην , πότερά με ψεύδεσθαί |
| ὠφέλειαν , ὁ ἁλιεὺς εἶπεν : ” ἀλλ ' ἔγωγε εὐηθέστατος ἂν εἴην , εἰ τὸ ἐν χερσὶ παρεὶς κέρδος | ||
| . . , : ὁ μὲν οὖν λόγος τοιοῦτός ἐστιν εὐηθέστατος ὢν ὥς φησιν ὁ Εὔδημος , διὰ τὸ προφανῆ |
| τινος εἰ γήμαι , ἔφη : ” ἐὰν μὲν αἰσχρὰν γήμῃς , ἕξεις ποινήν : ἐὰν δ ' ὡραίαν , | ||
| ὑπό τινος , εἰ γήμαι , ἔφη ἐὰν μὲν αἰσχρὰν γήμῃς , ἕξεις ποινήν : ἐὰν δ ' ὡραίαν , |
| ” , ἐπειδὴ τῆς ἀκαθάρτου φθορᾶς αἴτιον ἡ διάλυσις . μηδέποτ ' οὖν ἰδών τινα τῶν φαύλων οἷς ἂν ἐπιθῆται | ||
| ἐν ὀρέξει ἀναπότευκτον , ἐν δ ' ἐκκλίσει ἀπερίπτωτον , μηδέποτ ' ἀτυχοῦντα , μηδέποτε δυστυχοῦντα , ἐλεύθερον , ἀκώλυτον |
| οὐδέτερα : καὶ ὅλως λυπῇ , φοβῇ , φθονεῖς , ταράσσῃ , μεταβάλλῃ : διὰ ταῦτα ὁμολογεῖς ἄφρων εἶναι . | ||
| Ἅλις τοῦ ἀθλίου βίου καὶ γογγυσμοῦ καὶ πιθηκισμοῦ . τί ταράσσῃ ; τί τούτων καινόν ; τί σε ἐξίστησι ; |
| . Κουλκιανὸς εἶπεν : Ἐνορκῶ σε , Παῦλος ἦν ὁ ἀρνησάμενος . Φιλέας εἶπεν : Μὴ γέ - νοιτο : | ||
| Μὴ γένοιτο . Κουλκιανὸς ? εἶπεν : Τίς ἐστιν ὁ ἀρνησάμενος ; Φιλέας εἶπεν : Οὐ λέγω . Κουλκιανὸς εἶπεν |
| ἡ πάντων πρόοδος ἀνομοειδὴς ἀπ ' ἐκείνου , πάντως ὅτι προϋπάρξει καὶ ἡ ὁμοειδής , ὅπερ ἐδείχθη ἀδύνατον . Ἢ | ||
| τὸ ἕν , τὸ μὲν τῆς μίξεως αἴτιον , ὃ προϋπάρξει τοῦ ὄντος , τὸ δὲ καὶ τῷ ὄντι ἐπανορθοῦν |
| δὲ „ δὶς „ ἔφη ” νικήσεις , ἐὰν μὴ ἐθέλῃς τρίς . ” Δαιμόνιον , ἀμπελουργέ , λέξεις γάρ | ||
| γὰρ τὰ τοῦδε καλῶς οἶσθα . ἂν δ ' οὐκ ἐθέλῃς λέγειν , ἀνάγκη ἐμὲ μαντεύεσθαι . καὶ τὸν μὲν |
| ' ὅμως τάχιστα κακὸς ἐφωράθη φίλοις . καὶ δάμαρτα τὴν κακίστην ναυστολῶν ἐλήλυθεν ; οὐκ ἐκεῖνος ἀλλ ' ἐκείνη κεῖνον | ||
| ἔργου τὴν μὲν εὐθημοσύνην ἀρίστην εἶναι , τὴν δὲ κακοθημοσύνην κακίστην : δεῖ γὰρ ἕκαστον εὖ διατιθέναι καὶ μὴ κακῶς |
| διανοίγοντες τοὺς ὀφθαλμοὺς ἐμπάσαι τῆς τέφρας , οἶμαι οὐκ ἂν κωλύσειεν , ἡγούμενος ὀρθῶς φρονεῖν . Ἀληθῆ λέγεις . Ἆρ | ||
| ὄντα αὑτῷ τοῦ βίου τὸν χρόνον : εἰ δέ τι κωλύσειεν , ἠνιᾶτο μὲν , ᾐτιᾶτο δ ' οὐδεπώποτε . |
| τὰς φύσεις τῶν ἀστέρων προσεφώνησά σοι ᾧτινι ἕκαστος ἥδεται ἵνα ᾖς ἐν πᾶσιν ἀδιάπτωτος . Ἐὰν δὲ τῆς ☾ : | ||
| πολυπλασίασον ἐπὶ τὸν ιβʹ καὶ συναναλάμβανε τούτοις , ὁσάκις ἂν ᾖς ἐκκεκρουκὼς δωδεκάδας , ἑκάστου κύκλου ἀνὰ αʹ καὶ ἑκάστου |
| ὁ Πλοῦτος , φημὶ εἶναι ὁδόν , ἥντινα ἰών τις παύσει ταῦτα ” . τέλειον δὲ εἴη , εἰ καὶ | ||
| [ ] [ ] [ ] δαν : ὕβριος ὑψινόου παύσει δίκας θνατοῖσι κραίνων : οἵαν τινὰ δύσλοφον ὠμηστᾷ λέοντι |
| ψυχρότερος εἴη περαιτέρω τοῦ προσήκοντος , ἐν μὲν τῷ θερμοτέρῳ φθάσειεν ἂν ἱδρῶσαι πρὶν αὐτάρκως μαλαχθῆναι , κατὰ δὲ τὸν | ||
| Ἄρης τόποις δίδωσι δώδεκα τάδε . Εἰ δ ' Ἥλιος φθάσειεν εἰς Ὡροσκόπον , Περὶ βασιλείας τε καὶ λαμπρᾶς τύχης |
| ἐστίν . ὡς γὰρ ἰατρὸν ἐκεῖνόν φαμεν οὐ τὸν ἀεὶ θεραπεύοντα , ἀλλὰ καὶ τὸν ἰατρικῶς τὸν νοσοῦντα μετα - | ||
| ποτε ὠφελήϲαντα καὶ κατὰ καιρὸν ἕκαϲτον προϲάγειν καὶ μάλιϲτα προϲθετικῶϲ θεραπεύοντα . τὰ γὰρ ἐπὶ νεκρώϲει τῆϲ ἐπιφανείαϲ ἐκ βάθουϲ |
| . οὔκουν τοῦτο κρεῖσσον ἢ μένειν ; ἀλλὰ δῆτ ' ἔλθω ; θανὼν γοῦν ὧδε κάλλιον θανῆι . εὖ λέγεις | ||
| δόρυ δὲ πρὸς τεῖχος ἐρείσας αὐτὸς ἰὼν Ἀχιλῆος ἀμύμονος ἀντίος ἔλθω καί οἱ ὑπόσχωμαι Ἑλένην καὶ κτήμαθ ' ἅμ ' |
| παρέχειν : καὶ οὕτω μὲν οὐδ ' ὁ χωρὶς ὢν ἀπέσται , ἀλλ ' ἐξαρτήσεται τῆς ἰσχύος : ὁ δὲ | ||
| . Εἰ δ ' ἄπεστι τοῦ κόσμου , καὶ ὑμῶν ἀπέσται , καὶ οὐδ ' ἂν ἔχοιτέ τι λέγειν περὶ |
| μὴ διὰ μελετημάτων τῶν καθ ' ἑκάστην γυμνασίαν πρὸς ταῦτα ἐθισθεὶς ἀλλ ' ἁπλῶς ἀναγνοὺς τὸ βιβλίον ἐν ἴσῳ ἔσται | ||
| τοξεύματ ' αἰνεῖν μὴ σκιατραφούμενος . νῦν δ ' οὐκ ἐθισθεὶς ταῦτ ' ἐπίσταμαι μὲν οὔ , φέρειν δ ' |
| τὰ ξυνομαρτέοντα τῇ νούϲῳ . ἢν γὰρ ἐπὶ τῇ ἐκκρίϲει εὐφόρωϲ φέρῃ , ἄπυροϲ γίγνηται εὖ τε πέϲϲῃ , εὔχρουϲ | ||
| πόϲιν ἀλλὰ θερμοῦ . μετὰ δὲ τὴν τρίτην , εἰ εὐφόρωϲ διάγοι ὁ κάμνων , ἐπιρραίνειν δεῖ τῷ ποτῷ καὶ |
| : μηδὲν ἀγνόει . ὦ Φοῖβ ' ἀκέστορ , πημάτων δοίης λύσιν . τί χρῆμα ; πρὸς θεῶν ἢ βροτῶν | ||
| θείη σατράπην Κιλικίας Σαρδανάπαλλος ὁ δεσπότης , τί ἄν μοι δοίης τῷ εὐαγγελιζομένῳ ; Ὁ δ ' ἀποκρίνεται : Τί |
| καθ ' ἡμέραν ὤλοντο παίσαντές τε καὶ πληγέντες αὐτόχειρι σὺν μιάσματι , ἐγὼ κράτη δὴ πάντα καὶ θρόνους ἔχω γένους | ||
| , μιαροί , παμμίαροι , ἐναγεῖς , ἄγει προσεχόμενοι , μιάσματι ἐνεχόμενοι . καὶ τὰ πράγματα , τὸ μὲν ἅγιον |
| δέομαι , Χαρίκλεις , μήπω μοι μαρανθῇς : μὴ παραδῷς εὔμορφον τρυγῆσαι ῥόδον ἀμόρφῳ γεωργῷ . ” καὶ ὁ Χαρικλῆς | ||
| κακῶν θησαυρὸς ἐξορύσσεται . Σαπρὰν γυναῖκα δ ' ὁ τρόπος εὔμορφον ποιεῖ . πολύ γε διαφέρει σεμνότης εὐμορφίας . Γνώμην |
| κατ ' ἐπιρρηματικὴν σύνταξιν , οὕτως καὶ παρὰ τὸ ἧκα ἥκιστος ἥκιστα . . . . . ἤνοπι : ἤνοπι | ||
| : “ ἦκα πρὸς ἀλλήλους . ” ἤκαχεν ἐλύπησεν . ἥκιστος ἐλάσσων : “ ἥκιστος δ ' ἦν αὐτὸς ἐλαυνέμεν |
| τῇ κεφαλῇ αὐτῆς χάριν , καὶ πόθον ἀλγεινὸν , ἵνα ποθῇ δηλονότι καὶ ποθῆται , καὶ φροντίδας καλλυνούσας τὰ μέλη | ||
| φύσει : ἢν δὲ δὴ καὶ ποδῶν ψυχρῶν ποτε ἐόντων ποθῇ , πάντα ταῦτα πολλαπλασίως βλάπτει , ἐς ὅ τι |
| γὰρ ἐς ὑγίειαν ἄξει τὸ βρέφος . μὴ ὅτε αὐτὰ θέλοι καθεῦδεν νικῆται , ἀλλ ' ὁπότε ἂν τὸ νεογνὸν | ||
| , φίλος Διόθεν εἶ : μόνον φθόνον ἄμαχον ὕπατος Ζεὺς θέλοι ἀμφὶ σοῖς λόγοισιν εἴργειν . τὸ δὲ νάιον Ἀργόθεν |
| μᾶλλον ἀλγῇς . Λῆρος : οὐ γὰρ παύσομαι πρὶν ἂν φράσῃς μοι τίς ποτ ' ἐστὶν οὑτοσί . Εὔνους γὰρ | ||
| . Ἐπεὶ γὰρ ἔσχε μοῖρ ' Ἀχιλλέα θανεῖν Οἴμοι : φράσῃς μοι μὴ πέρα , πρὶν ἂν μάθω πρῶτον τόδ |
| μὲν ὅτ ' ἦν μεθ ' ἡμῶν , φίλα δὲ θανοῦς ' ἔτ ' ἔσται , γενναιοτάταν δὲ πασᾶν ἐζεύξω | ||
| εἶτά σοι τάχα ὄρνις γένοιτ ' ἂν τοῖσι μέλλουσιν γάμοις θανοῦς ' ἐμὴ παῖς , ὅ σε φυλάξασθαι χρεών . |
| : ἃ μὲν γὰρ ἐς ἐμὲ τὴν μητέρα ὑβρίζεις , θαρρῶν ποιεῖς . ἀλλὰ σύ , ὦ τολμηρότατε , καὶ | ||
| τὴν γῆν βαδίζουσιν . ἐχυροῖσι ] στερροῖς . πεποιθὼς ] θαρρῶν . στυφέλοις ] * ταρακτικοῖς ἢ σκληροῖς . ἐφέταις |
| , ἀλλ ' ἐφ ' ὅσον ἱκνεῖται ὁ ἀνθρώπινος λόγος ληπτὴν ὑπάρχειν , διασαφεῖ τοῖς προκειμένοις ἐπιφέρων σὺ δ ' | ||
| κρίσιν τῆς μουσικῆς τὴν διὰ τῆς αἰσθήσεως : νῷ γὰρ ληπτὴν τὴν ταύτης ἀρετὴν ἔφασκεν εἶναι . τοιγάρτοι τῇ μὲν |
| , ὅτι βασιλεὺς ἐκ τοῦ Ἰούδα ἀναστήσεται , καὶ ποιήσει ἱερατείαν νέαν , κατὰ τὸν τύπον τῶν ἐθνῶν , εἰς | ||
| . Ἐμοὶ γὰρ ἔδωκε Κύριος τὴν βασιλείαν , κἀκείνῳ τὴν ἱερατείαν , καὶ ὑπέταξε τὴν βασιλείαν τῇ ἱερωσύνῃ . Ἐμοὶ |
| μάθῃ ] νοήσῃ . σοφιστὴς ὢν ] ἀπατεὼν ὑπάρχων . νωθέστερος ] χαυνότερος , τουτέστιν , ἵνα γνώῃ ὡς εἰ | ||
| ὁ Ζήνων ἐπιεικὴς μὲν ἦν φύσει καὶ ἱερός , ἀλλὰ νωθέστερος ἐν λόγοις καὶ μαθήμασιν , ἐφιέμενος μὲν ἀεί τι |
| βιβλίοις ἐξετάσας ὡς καὶ ἡμεῖς στεφάνῳ εὑρήσεις . * μὴ λάβῃς εἰς τὸ τῶν ἔξωθεν τὸ ἀπό , ἀλλὰ πρὸς | ||
| οὔ τοι πλέον γ ' : ἐάν τε νῦν αὐτὴν λάβῃς , ἐάν τε γεγηρακυῖαν , ἔχοις ἄν τι πλέον |
| . Ἰντύβιον φακῆν τε πυκνῶς ἐσθίων , Ἀναφρόδιτον τὴν φύσιν ἐξεργάσῃ . Ἂν μνήμονα νοῦν ἐγκαταστῆσαι θέλῃς , Ὕδατι συνέψησον | ||
| γε καὶ δεῖ : ἀλλ ' ἵνα μηδὲν ἔτι τοιοῦτον ἐξεργάσῃ , τὴν μὲν ἀρχὴν ἀφαιροῦμαί σε καὶ πόλιν ἑτέραν |
| δείδοικα ποδώκεα Πηλεΐωνα : οἷος κείνου θυμὸς ὑπέρβιος , οὐκ ἐθελήσει μίμνειν ἐν πεδίῳ , ὅθι περ Τρῶες καὶ Ἀχαιοὶ | ||
| , ὀλίγον δέ τι παραλλάσσοντας τῆς χώρης . Εἰ ὦν ἐθελήσει ἐκτρέψαι τὸ ῥέεθρον ὁ Νεῖλος ἐς τοῦτον τὸν Ἀράβιον |
| τίς ἐστιν . ὃς ἕλκει τὸ ἱμάτιον , ἵνα μὴ πονήσῃ τὴν ἀπὸ τοῦ αἴρειν λύπην , καὶ μιμούμενος τὸν | ||
| πυρετοὶ τούτῳ τῷ τρόπῳ γίγνονται . ὅταν πλέον τοῦ καιροῦ πονήσῃ , ὑπερεξήρηνε τὴν σάρκα . κενωθεῖσα δὲ τοῦ ὑγροῦ |
| καταίρειν ἀναχθέντας ἐς χωρίον , ἐς ὅ τι ὁ ἄνεμος ἐκφέρῃ , μηδὲν τῶν νεῶν φειδομένους : οὐ γὰρ νεῶν | ||
| ὁ γεννήσας αὐτὸς δεικνύῃ καὶ τιθηνῆται καὶ ὡς ἐγέννησεν οὕτως ἐκφέρῃ , συμπνέων τε καὶ ὁμοπαθῶν ταῖς ὠδῖσιν , ἀλλ |
| εἰς Κρότωνα ἐπεδήμησε , τίνα τε ἔπραξεν ἐν τῇ πρώτῃ ἐπιφοιτήσει , καὶ τίνας λόγους εἶπεν εἰς τοὺς νεανίσκους . | ||
| ἐπιφοιτήσει , τοῦτο ἤδη μαθητέον ἐστί : εἰ γὰρ δὴ ἐπιφοιτήσει γε συνεχέως , φαίην ἂν καὶ αὐτὸς θεῖον εἶναι |
| τῶι ποιητῆι τὸν Δία παρεισάγεσθαι δυσαρεστούμενον τῶι Ἄρει καὶ λέγοντα ἔχθιστος δέ μοί ἐσσι θεῶν , οἳ Ὄλυμπον ἔχουσιν : | ||
| παρὰ τὸ ἐχθρὸς ἐχθρότατος ἐχθρίων καὶ ἀποβολῇ τοῦ ρ ἐχθίων ἔχθιστος . . . . . ζαὴν ἄνεμον : ζαὴν |
| οὐχ ὁμοίως περὶ τοῦ τέλους κεκρίκασιν . ἀλλὰ Πλάτων μὲν ἀνώλεθρον εἶναι νομίζει καὶ ἀθάνατον διὰ τὴν εὐτεχνίαν τοῦ πεποιηκότος | ||
| . ὄφεις δὲ οὔτε ἐπὶ συμφορᾷ τῇ ἀνθρώπων οὔτε ὅσον ἀνώλεθρον αὐτῶν , οὐδὲ οἱ λύκοι τρέφεσθαι πεφύκασιν . οἱ |
| ὀμμάτων δ ' ἤστραπτε γοργωπὸν σέλας , ὡς τὴν Διὸς τυραννίδ ' ἐκπέρσων βίᾳ : ἀλλ ' ἦλθεν αὐτῷ Ζηνὸς | ||
| σέλας ] ἤγουν πῦρ τὴν Διὸς ] ἤγουν τὸν Δία τυραννίδ ' ] τὴν ἀρχήν ἐκπέρσων ] μέλλων καταβαλεῖν βίᾳ |
| πλέονι Καρρίναν ἐκπολεμήσοντα Πομπήιον . ὁ δὲ καὶ τούτῳ , κουφότερος ὤν , ἐπεφαίνετο ἄφνω καὶ ἀφιπτάμενος ἠνώχλει καὶ πόλεις | ||
| τε κοιλίη ἐφίσταται ἐνίοτε : ὁκόταν δὲ ἀφροδισιάσῃ , δοκέει κουφότερος εἶναι ἐς τὸ παραυτίκα , ἐξ ὑστέρου δὲ μᾶλλον |
| λαβών , τὸν Ἑλένης φόνον διώκων , κἀμὲ μὴ σώιζειν θέληι σύγγονόν τ ' ἐμὴν Πυλάδην τε τὸν τάδε ξυνδρῶντά | ||
| σπάσας ; οὐ δῆτα : θυγατρὶ δ ' , ἢν θέληι , δώσω κτανεῖν . οἴμοι : τί δῆτά ς |
| , ἀψινθίῳ κατέπασας Ἀττικὸν μέλι . εἰ γάμος ἦν ὁ σῴζων τὴν ἄλλου νόσον νόσον σῴζων αὐτὸς ἀποθνῄσκει νοσῶν . | ||
| ἐσχατιῆς , ᾧ μὴ πάρα γείτονες ἄλλοι , σπέρμα πυρὸς σῴζων , ἵνα μή ποθεν ἄλλοθεν αὕοι , ὣς Ὀδυσεὺς |
| τινα τῶν ἀνθρωπίνων πραγμάτων ἐλπίζων ἔχειν ἐν τῇ διανοίᾳ , ἐλέγχομαι κατὰ πολὺ τῆς ἀληθείας λειπόμενος : ἐν ἐλπίδι δὲ | ||
| ἑκάστῳ παρέχοντες . καὶ δοκῶν κατὰ τοῦτο συνετὸς εἶναι ἄφρων ἐλέγχομαι , ὁρῶν τοῦ βίου τὴν σύγχυσιν . σύνεσιν γάρ |
| ἐπ ' ἄκρης , ἢ ἐάαν μέγ ' ἄγαλμα θεῶν θελκτήριον εἶναι , τῇ περ δὴ καὶ ἔπειτα τελευτήσεσθαι ἔμελλεν | ||
| μέν με πατὴρ τέκε τοῖο βολάων , οὐδέ τινα χρειὼ θελκτήριον οἶδα πόθοιο : εἰ δέ σοι αὐτῇ μῦθος ἐφανδάνει |
| χειμῶνος ἰδεῖν εἰαρινὸν Στέφανον : ἥδιον δ ' , ὁπόταν κρύψῃ μία τοὺς φιλέοντας χλαῖνα καὶ αἰνῆται Κύπρις ὑπ ' | ||
| τῇ φύσει , σοφισμάτων δεῖ πρὸς τὴν βλάβην , ἵνα κρύψῃ τὸ ἐλλιπὲς ἡ τέχνη , ὅπου δὲ ἀρκεῖ τὸ |
| οὐσίαν τινὰ λάβῃς τὸν μείζονα ὅρον καὶ κατὰ τοῦ μέσου κατηγορήσῃς παντός , οὐδ ' οὕτως ἐξ ἀνάγκης ἔσται ὁρισμὸς | ||
| συμβουλεύσας ἂν ὁπότερος βελτίων εἴη καὶ εἰπών : Ἤν μου κατηγορήσῃς ὅτι αἵρεσίν σοι ἔδωκα , εἰς αὖθις ὅταν διακονῶ |
| ὁ νομεύς , παιόμενός τε καὶ δακνόμενος ὑπὸ τῶν ἀρσένων ἀπωλλύμην : ἀεὶ γάρ με μοιχὸν ὑποπτεύοντες εἶναι τῶν ἵππων | ||
| προΐοιμι φυλαττόμενος τῶν ἀκανθῶν τὴν προσβολήν , ὑπὸ τῶν ξύλων ἀπωλλύμην , εἰ δὲ φεύγοιμι τὸ ξύλον , τότ ' |
| μυακανθίνου πινομένη ϲτραγγουρίαϲ ὠφελεῖ τὰϲ ἐπ ' ἐμφράξει . Κηρὸϲ εὔκρατοϲ ὢν ὕλη τῶν ἄλλων γίνεται φαρμάκων , αὐτὸϲ δὲ | ||
| ἐδώδιμοϲ ἐν ὕδατι βραχείϲ , ὡϲ ἀποτίθεϲθαι τὸ δριμύ , εὔκρατοϲ γίνεται ἄδηκτόϲ τε καὶ ἐμπλαϲτικόϲ , ὡϲ καὶ τραχύτηταϲ |
| ἐπὶ ἡμέρας ζʹ . ἐὰν δὲ ὑδροφόβας γεγενημένος ῥοφεῖν μὴ θελήσῃ , κλύσον αὐτὸν εἰς ὁσπήτιον μίσγων ἀνὰ τρεῖς κυάθους | ||
| κελεύσματι συναγάγοι ὁ θεὸς ἀπὸ περάτων εἰς ὅ τι ἂν θελήσῃ χωρίον , οὕτω καὶ τὸν νοῦν ἐξ ἄλης πολυχρονίου |
| ; σοῦ γὰρ ἐξηρτήμεθα δρῶμέν τε τοιαῦθ ' ἃν σὺ τυγχάνῃς θέλων . Οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ Ξενοφάνης καὶ Ζήνων | ||
| : ἀλλ ' ὅταν τὴν ἔνθεσιν ἐντὸς ἤδη τῶν ὀδόντων τυγχάνῃς κατεσπακώς , τοῦτ ' | ἐν ἀσφαλεῖ νόμιζε τῶν |
| ὑγραίνειν , ξηραίνῃ , ἢ ἃ παχύνειν δέοι , μὴ προσφέρῃ ἀφ ' ὧν δεῖ παχύνειν , ἢ ἃ δεῖ | ||
| , σὺ μὲν ὡς φάσκοντος ἐμοῦ εἰδέναι περὶ ὧν ἐρωτῶ προσφέρῃ πρός με , καὶ ἐὰν δὴ βούλωμαι , ὁμολογήσοντός |
| ἀκούσῃς , τοῦτο ἐναποθανέτω σοι , μὴ σὺ ἐν τάχει ἀποθάνῃς . τῇ γυναικί σου χρηστὰ ὁμίλει , ὅπως ἀνδρὸς | ||
| παρὰ τὸ ἐν τῇ συνηθείᾳ . ἤ : οὐδὲ ἐὰν ἀποθάνῃς ἢ [ ἐὰν ] ἀπάγξῃ . οὐδ ' εἴ |
| ἐμβληθείσης τῆς κόνεως ἐς ὕδωρ , πιόντα τὸν χερσαῖον λέοντα ἐξάντη γίνεσθαι νόσου λυπούσης αὐτοῦ τὴν κοιλίαν . εἰρήσθω δή | ||
| ἀτὰρ οὖν καὶ Βάσιλιν τὸν Κρῆτα ἐς νόσον φθίσεως ἐμπεσόντα ἐξάντη τοῦ τοσούτου κακοῦ ὅδε ὁ θεὸς εἰργάσατο ὀνείων κρεῶν |
| σωτηρίαν καὶ πάντα τρόπον βοηθοῦσιν , ἵνα αὐτοῖς τὰ χρήματα ἐπανέλθῃ , οἱ δὲ ὀφείλοντες οἷς ὀφείλουσιν οὐκέτι : βούλοιντο | ||
| σώματα νοσοῦσιν , οὕτω πάλιν ἵνα εἰς τὸ κατὰ φύσιν ἐπανέλθῃ , τῶν ἰσχυροτέρων ἐξ ἀνάγκης δεῖται πάλιν . τὰ |
| δυοῖν δεούσῃσιν . Ἢν δέ τις ἀνακῶς θεραπεύῃ καὶ μὴ καταστῇ ἐν τουτέῳ τῷ χρόνῳ τὰ ἐν τῇσι κεφαλῇσι μεγάλα | ||
| εἰς διοίκησιν , οὐδὲν ἐξαμαρτάνει , ὅταν δὲ εἰς ἀπορίαν καταστῇ , ἀναγκάζεται εἰσαγγελίας δέχεσθαι καὶ δημεύειν τὰ τῶν πολιτῶν |
| διεξελθεῖν τῶν δαιτυμόνων μισγομένην : τῶν δὲ ὡς ἕκαστός οἱ μιχθῇ , διδοῖ δῶρον τὸ ἂν ἔχῃ φερόμενος ἐξ οἴκου | ||
| δὲ πρώτῳ ἐμβαλόντι ἕπεται οὐδὲ ἀποδοκιμᾷ οὐδένα . Ἐπεὰν δὲ μιχθῇ , ἀποσιωσαμένη τῇ θεῷ ἀπαλλάσσεται ἐς τὰ οἰκία , |
| τὰ δὲ εὐκολώτατα ἀποκρίνει . ἴδοι δ ' ἄν τις νοσοῦσαν ἶβιν σπανιώτατα . πανταχοῦ δὲ καθιεῖσα ἶβις τὸ ῥάμφος | ||
| ὥσπερ τὰ σιτία : ἰατρεύει γὰρ τὴν φύσιν τοῦ πεινῶντος νοσοῦσαν τοῦτο τὸ μέρος , καὶ εἰσάγει τὸ ἐλλεῖπον , |
| , ἢ σὺν τῷ ο τονθορυσμὸς καὶ τονθορύζω . Δύνῃ ὑποτακτικῶς , ” ἐὰν δύνωμαι , ἐὰν δύνῃ ” , | ||
| , προτακτικῶς μὲν ἐν τοῖς φωνήεσι , προτακτικῶς δὲ καὶ ὑποτακτικῶς ἐν τοῖς συμφώνοις : ὅταν δὲ ἐκφωνεῖν ἐθελήσῃ ἢ |
| ὑποκλέπτειν δυναμένων τὸν χολώδη χυμόν . ἀλλ ' ἵνα τοῦτον δυνηθῇ κενῶσαι καλῶς , ὑγροτέρας δεῖται τροφῆς πρῶτον : εὐκράτοις | ||
| οὖν καὶ ἐκ τῆς προδοθείσης σοι ταύτης μεθόδου εὐκόλως ἂν δυνηθῇ διαγιγνώσκειν ἅπαν ῥῆμα ποίας ἐγκλίσεώς ἐστι καὶ ποίας διαθέσεως |
| τοῦ γ εἰς κ , † οἷον † ὁ μὴ γηρῶν . ἢ παρὰ τὸ κηραίνω : ὤφειλεν εἶναι ἀκήραντος | ||
| στερητικοῦ α ἀγήρατος καὶ ἀκήρατος , ὁ ἄφθαρτος καὶ μὴ γηρῶν , . , . * . Ἀκηχέδαται : λυποῦνται |
| ὠτός , ὡς πατὴρ ἀποθνῄσκων : ἔμελλε γάρ σοι πᾶσαν ἐντολὴν δώσειν , ἀρχὴν τοσαύτην πῶς λαβοῦσα τηρήσεις . σὺ | ||
| οὕτως ἁπλῶς διακονῶν τῷ θεῷ ζήσεται . φύλασσε οὖν τὴν ἐντολὴν ταύτην , ὥς σοι λελάληκα , ἵνα ἡ μετάνοιά |
| τὸ κεινός ὥσπερ διορθούμενος κεῖνος ἔγραψεν , ἵν ' οὕτως εὐκτικῶς τὸ εἴην ἀποδοθῇ καὶ ἀναχθῇ τὸ νόημα πρὸς τὸν | ||
| ἐκ Θέμιδος . ἐθέλοντι δ ' ἀλεξεῖν ὕβριν : ἤτοι εὐκτικῶς εἶπε , τὴν τῶν θεῶν : βούλοιντο δ ' |
| , ὅτι ἴσως οὐκ ἠκριβολογήσατο ἐνταῦθα Ἱππο - κράτης , ψυχρότατον βρῶμα εἰπὼν τὴν φακήν . ἤρκει γὰρ εἰπεῖν ψυχράν | ||
| ψυχρὸν τὸ ὕδωρ γευσαμένῳ τε καὶ ἔτι μᾶλλον ἁψαμένῳ οἷον ψυχρότατον : ἐγκλίναντος δὲ τοῦ ἡλίου ἐς ἑσπέραν θερμότερον , |
| τόξοις καὶ σφενδόναις διαγωνισαμένων αὐτῶν καὶ ναυσὶν ὀλίγαις τῶν βαρβάρων συμπλακέντων οἱ περὶ τὸν Ἀγαθοκλέα προετέρουν , τὸ τῶν στρατιωτῶν | ||
| δὲ εἰς ἕλος ἀπροσδοκήτως εἰσελθεῖν τῶν αὐτῆς κεράτων τοῖς κλάδοις συμπλακέντων ὑπὸ τῶν διωκόντων καταλαμβάνεται καὶ στενάξασα ἔφη : „ |
| ταῖς τῶνδε τῶν ἀνδρῶν ψυχαῖς διεσῴζετο : ἐπειδὴ γοῦν ἡ πεπρωμένη τούτους ἀνεῖλεν , οὐδεὶς ἀντέστη τῶν λοιπῶν . καὶ | ||
| , σκηπτούχων ἐφύπερθε βαρυβρεμέτειρα κρατίστη , ἄτρομε , πανδαμάτειρα , πεπρωμένη , αἶσα , πυρίπνους , ἀίδιος ζωὴ ἠδ ' |
| τινὸς τῶν δικαίων ἀφιστάμενος , εὖ ἴστε ὅτι πάνυ ἂν ᾐσχυνόμην καὶ ἐνόμιζον ἂν ἐμαυτὸν φαῦλον εἶναι ἄνθρωπον : νῦν | ||
| ὡς οὐδὲν ἔτ ' εἴην , ἐκείμην ῥᾴων καὶ οὐκ ᾐσχυνόμην ἐπὶ τοῖς τοιούτοις μανείς . οὐ γὰρ οἶδ ' |
| στρατηγῶν εὐκλεᾶ τ ' ἔχων φάτιν . ὀλίγον ἄλκιμον δόρυ κρεῖσσον στρατηγῶι μυρίου στρατεύματος . ὀλίγοι γὰρ ἐσθλοὶ κρείσσονες πολλῶν | ||
| τῇ ξυντυχίᾳ , προσένευσαν , ἡγησάμενοι ἐν τῷ αὐτίκα φόβῳ κρεῖσσον εἶναι σφίσιν ὑπὸ τῶν ἐν ταῖς ναυσίν , εἰ |