| ἐν αὐτῇ καρποί , καὶ κρῆναι γῆς ἔγγονοι , παντὸς Λεσβίου καὶ Χίου πώματος δαψιλέστεραι : καὶ φίλος ἦν καὶ | ||
| φιλοσόφων ἐπιφέρει : ἐξὸν γυναῖκ ' ἔχοντα κατακεῖσθαι καλὴν καὶ Λεσβίου χυτρῖδε λαμβάνειν δύο : ὁ φρόνιμος οὗτός ἐστι , |
| μὴ διὰ μελετημάτων τῶν καθ ' ἑκάστην γυμνασίαν πρὸς ταῦτα ἐθισθεὶς ἀλλ ' ἁπλῶς ἀναγνοὺς τὸ βιβλίον ἐν ἴσῳ ἔσται | ||
| τοξεύματ ' αἰνεῖν μὴ σκιατραφούμενος . νῦν δ ' οὐκ ἐθισθεὶς ταῦτ ' ἐπίσταμαι μὲν οὔ , φέρειν δ ' |
| ὧν , ἀπὸ τούτων . ἐσαθρήσῃ : καὶ ἴδῃ , βλέψῃ . Πάλλεται : ὀρχεῖται , κινεῖται , πηδᾷ . | ||
| ὡς παρεικαζομένη , οἷος ἀστὴρ ἂν πρὸς αὐτὴν κατὰ τρίγωνον βλέψῃ , τῇ φύσει τούτου συγκρατεῖ καὶ συγγαμεῖται τούτου : |
| ἔνικμον , λεῖον , κοῦφον , πικρότατον τῇ γεύσει καὶ προσαχθὲν λύχνῳ εὐκαές : τὸ μέντοι πρασίζον καὶ τραχὺ καὶ | ||
| ὁρᾶν δεῖ κρατηθῆναι τῷ φωτί . Τάχα δὲ ἂν καὶ προσαχθὲν τῇ ὄψει οὐχ ὁρᾶται , ὅτι σκιὰν φέρει τὴν |
| θανεῖν τοῦ σοῦ πρὸ παιδός , ἀλλὰ τήνδ ' εἰάσατε γυναῖκ ' ὀθνείαν , ἣν ἐγὼ καὶ μητέρα καὶ πατέρ | ||
| μέγ ' ἕξεις , ἂν λάβῃς μικρὸν κακόν . τὸ γυναῖκ ' ἔχειν εἶναί τε παίδων , Παρμένων , πατέρα |
| . καὶ χιόνα μὲν πίνειν παρασκευάζομεν , τὸ δ ' ὄψον ἂν μὴ θερμὸν ᾖ , διασύρομεν . καὶ τὸν | ||
| , ἐξ οὗ παιδίον αὐτῷ γεννᾷ , τρεῖς χαλκοῦς εἰς ὄψον δίδωσι καὶ τῷ ψυχρῷ λούεσθαι ἀναγκάζει τῇ τοῦ Ποσειδῶνος |
| κἄν μοι δῷς αὐτῶν μίαν , στρατεύεσθαι ἄν μοι δοκῶ ἥδιον ἢ οἴκοι μένειν . ὁ δὲ Κῦρος εἶπεν : | ||
| ' : ὄψον δὲ ἐὰν λέγῃς , κάλει ὀψάριον . ἥδιον γὰρ ἀπολοῦμαι πολύ . ὅτι Φοῖνιξ ὁ Κολοφώνιος μνημονεύει |
| ' ἑφθοῦ μέλιτος : καλῶς δ ' ἂν καὶ σκαμμωνίᾳ μίσγοιτο . ἐπίθυμον δὲ μελάνων ἐστὶ καὶ φλεγματωδῶν ἀγωγόν : | ||
| φρυκτός , καὶ τὸ ἔλαιον πλεῖον οἷς βουλόμεθα ἐκκοπροῦν . μίσγοιτο δ ' ἂν ὁ ἐρεγμὸς καὶ πρὸς πτισάνην καὶ |
| καὶ ἀσινής , καὶ ἔτι πρὸς τὴν κοιλίαν ἀγαθός : ἡδίων δ ' ὁ ἀπύρηνος . ποιοῦσι δὲ καὶ οἶνον | ||
| βραχὺς ἐκεῖνος χρόνος καὶ πολλῶν ἐτῶν ἀντάξιος καὶ πάσης ἑορτῆς ἡδίων . ἀλλ ' , οἶμαι , πολλοῖς ἂν ἄνθρωπος |
| : μηδὲν ἀγνόει . ὦ Φοῖβ ' ἀκέστορ , πημάτων δοίης λύσιν . τί χρῆμα ; πρὸς θεῶν ἢ βροτῶν | ||
| θείη σατράπην Κιλικίας Σαρδανάπαλλος ὁ δεσπότης , τί ἄν μοι δοίης τῷ εὐαγγελιζομένῳ ; Ὁ δ ' ἀποκρίνεται : Τί |
| ἂν διδάξαις : ἢν δὲ ὅταν μὲν ποιήσῃ ὡς ἂν βούλοιο , ἀντιχαρίσῃ τι αὐτῷ , ὅταν δὲ ἀπειθῇ , | ||
| μηδὲν βλαβῆναι . προξενῶν μὲν γὰρ τυγχάνω τῶν Ἡρακλεωτῶν , βούλοιο δ ' ἄν , ὡς οἶμαι ἐγώ , ἐμὲ |
| δὲ „ δὶς „ ἔφη ” νικήσεις , ἐὰν μὴ ἐθέλῃς τρίς . ” Δαιμόνιον , ἀμπελουργέ , λέξεις γάρ | ||
| γὰρ τὰ τοῦδε καλῶς οἶσθα . ἂν δ ' οὐκ ἐθέλῃς λέγειν , ἀνάγκη ἐμὲ μαντεύεσθαι . καὶ τὸν μὲν |
| , ὅτι ἐὰν ταῦτα πράξῃς , τοῖς μὲν πολεμίοις ἐπιτετειχικὼς ἔσει , φιλίαν δὲ πόλιν διασεσωκώς , εὐκλεέστατος δὲ ἐν | ||
| . ἀλλ ' ἐν πράγμασιν , Στρατοφάνη , καινοῖς ] ἔσει σὺ σφόδρα τ ' ἀνελπίστοις τισίν . οὗ δοκεῖς |
| : παραινῶ μέντοι σκοπεῖν καὶ λογίζεσθαι πρὸς ὑμᾶς αὐτοὺς ὅτι τἀργύριον μέν ἐστι τοῦθ ' , ὑπὲρ οὗ βουλεύεσθε , | ||
| ῥυπῶν : τὸ γὰρ ὑποληφθὲν τῦφον εἶναι πᾶν ἔφη . τἀργύριον εἶναι , μειράκιόν , σοι φαίνεται οὐ τῶν ἀναγκαίων |
| κατεχομένοισι : τὸν δὲ λοιπὸν χρόνον , ὁκόταν τὸ γάλα πίνῃ , δειπνεέτω ἄρτον ἔξοπτον , ὄψον δὲ ἐχέτω ἐν | ||
| οὐδὲ ταῖς ὥραις διαπλοῦσθαι : ὅταν δὲ ὅσῳ ἥδεται τοσούτῳ πίνῃ , καὶ μάλα ὀρθά τε αὔξεται καὶ θάλλοντα ἀφικνεῖται |
| φάσκων . γράφει δ ' οὕτως : Εὐκράτης ὁ Κόρυδος πίνων παρά τινι σαθρᾶς οὔσης τῆς οἰκίας ἐνταῦθα , φησίν | ||
| τὰ τῶν φίλων . . . . . πολλὸν δὲ πίνων καὶ χαλίκρητον μέθυ , οὔτε τῖμον εἰσενέγκας οὔτε . |
| τῷ ἀνδρὶ μαχομένη ποιεῖ . ἐγὼ δὲ λίαν ὑπάρχω σου ἰσχυρότερος . εἰ δὲ θέλεις , ἔλθωμεν καὶ εἰς πόλεμον | ||
| καὶ μετὰ τὸ πῦον παχύτερον πτύει , καὶ ὁ πυρετὸς ἰσχυρότερος γίνεται , καὶ τελευτᾷ ἐς πλεύμονα , καὶ καλέεται |
| . ἅμα δὲ ταῦτα λέγοντος αὐτοῦ τῶν ὑπηρετῶν τις προσήνεγκεν ἡμμένην δᾷδα : ἣν δεξάμενος καὶ τοῖς τριηράρχοις ὁμοίως ἅπασι | ||
| . Ἀκούω παῖδα γεωργοῦ κομίζειν ἐπί τι τῶν ἀναγκαίων δᾷδα ἡμμένην , τούτου δὲ ἁρπάσαντα τοῦ πυρὸς ἄνεμον ἐνεγκεῖν τε |
| ποι τούτων ἕνεκα ἀπέστειλα , αἱ πεντακόσιαι μάλιστά πως συνέβαινον δραχμαί . οἷον δ ' αὖ καὶ τὸ πρόσθεν τούτων | ||
| ἐὰν δὲ μᾶλλον μαίνεσθαι καὶ φαντασίας τινὰς φαίνεσθαι , δύο δραχμαί : ἐὰν δ ' ὥστε μὴ παύεσθαι μαινόμενον τρεῖς |
| γοῦν καὶ ἐπὶ τῶν φερέτρων ἀκίνητοι , εἴτε ὑπτίους αὐτοὺς ἐθέλοις ἀτρεμεῖν εἴτε ἐπὶ στόμα , ὀκλάσαντας τοὺς προσθίους καὶ | ||
| τῶν καλῶν κἀγαθῶν εἰ ἀνδρῶν ; εἰ γὰρ σύ μοι ἐθέλοις συνεῖναι , ἐξαρκεῖ καὶ οὐδένα ἄλλον ζητῶ . Τί |
| τὸν οἶνον , ἔστιν ἀρυστὴρ καὶ ἀρύστιχος καὶ κύαθος καὶ οἰνοχόη καὶ οἰνήρυσις καὶ ἔφηβος καὶ λεπαστή : ὅτι δὲ | ||
| σειρὴν ἀργυρᾶ , καρχήσια βʹ ἀργυρᾶ , κύλιξ ἀργυρᾶ , οἰνοχόη χρυσῆ , κέρατα δύο . ἐν δὲ τῷ ναῷ |
| ἔπαινος ἡδίων ἢ τῶν φίλων ; παρὰ τίνος δὲ τἀληθὲς ἀλυπότερον ; τίς δὲ φρουρά , ποῖα δὲ ἐρύματα , | ||
| τῷ ὀξυμέλιτι ἀγαρικὸν λεπτὸν καὶ χνοῶδες γενόμενον ἐπιπάττων ἡδύτερον καὶ ἀλυπότερον ἀπετέλεσα . πολλάκις δὲ αὐτῷ σκαμμωνίαν προσπλέκομεν ἰσχυρότερον καθᾶραι |
| τὰς φύσεις τῶν ἀστέρων προσεφώνησά σοι ᾧτινι ἕκαστος ἥδεται ἵνα ᾖς ἐν πᾶσιν ἀδιάπτωτος . Ἐὰν δὲ τῆς ☾ : | ||
| πολυπλασίασον ἐπὶ τὸν ιβʹ καὶ συναναλάμβανε τούτοις , ὁσάκις ἂν ᾖς ἐκκεκρουκὼς δωδεκάδας , ἑκάστου κύκλου ἀνὰ αʹ καὶ ἑκάστου |
| ἂν εὕροις . καὶ διὰ τῆς ἀγχούσης δὲ ἐὰν οὕτω σκευασθῇ , χρησιμωτάτη ἐστὶν , ἐφ ' ὧν ἐστι πυρετὸς | ||
| τὰς τῆς τύχης . Ἡ εὐφυΐα καθάπερ χρυσός , ὅταν σκευασθῇ πολυτιμοτέρα γίνεται . Κολάζει τὸν μὲν ἀσεβῆ ἡ ἰδία |
| ἐσόμενα τὰ ἀγαθὰ σημαίνει τὸ διὰ γῆς δοκεῖν πλεῖν . πονηρότερον δὲ τὸ διὰ θαλάσσης πλέοντα χειμάζεσθαι ἢ τὸ διὰ | ||
| δὲ ἴσως οἴει μικρὸν ἀδίκημα εἶναι , ὃς ἄνθρωπον ποιεῖ πονηρότερον , ἀλλ ' οὐχὶ τοῦτον δεῖν πάντων μάλιστα φεύγειν |
| βιβλίον νῦν μὲν καλούμενον εὐτυχές , εἰ δὲ τὴν σὴν προσλάβοι ψῆφον , καὶ καλόν . Πολλῶν , φησίν , | ||
| αὐτὸν ἀποστεῖλαι , οὔσας ἑξήκοντα : ἤλπιζε γάρ , εἰ προσλάβοι ταύτας , ῥᾳδίως κρατήσειν τῇ ναυμαχίᾳ , διακοσίοις σκάφεσιν |
| ὃν μεθυόντων προσέλαβον ὑμῶν , χοᾶς τρεῖς , δέκ ' ὀβολῶν ὁ χοῦς . Ἱκέσιος δ ' ἐν βʹ περὶ | ||
| ἐσθίουσιν , ὅσα δὲ ἀφροδισιάζουσιν , ὅπως δὲ περιλείχουσι τῶν ὀβολῶν τὸν ῥύπον ; ” Τὸ δὲ πάντων δεινότατον , |
| ὅρασιν τὰς τιμιωτέρας ἐνεῖναι τοῖς τιμιωτάτοις διισχυρίσαιτο . τί γὰρ κάλλιον ψυχῇ καὶ σώματι νοῦν ἐλλάμπειν ἐν ἀναισθήτῳ σώματι ἢ | ||
| ἦν δέ , οἶμαι , μηδὲν ἁμαρτάνοντας κατορθοῦν ἅπερ ἤθελον κάλλιον ἢ μετὰ τοῦ πλημμελεῖν . Εἰ δέ σοι φήσουσί |
| κἂν ἑκατὸν ἔτη βιῷς ἀεί ὄψει παρόντα , κἂν ἐνιαυτοὺς σφόδρ ' ὀλίγους , σεμνότερα τούτων ἕτερα δ ' οὐκ | ||
| μεγάλοι ] βολβοί . οἵδε ] ἄλλοι οὗτοι . οἱ σφόδρ ' ἐγκεκυφότες : τοιαῦτα γὰρ τῶν ἄγαν φροντιζόντων καὶ |
| τὴν νύκτα ἐκείνην , πρὶν διψῆν , πιεῖν , πρὶν πεινῆν , φαγεῖν . ποίαν δοκεῖς ἡμέραν σεαυτοῦ ; τὴν | ||
| δὲ ἐλπίδες , καὶ κακῶς δ ' ἂν ποιήσειε τὸ πεινῆν . ἡ μὲν οὖν πόλις οὐδὲν διέφερε χειμαζομένης νεώς |
| κἀκείνους πάθει προσζεύξῃ ἢ ὅτι ἐν σχήματι ἀνδρὸς ἐφάνη ὁ Πλοῦτος : δεῖ δὲ ἐννοεῖν αὐτὸν ῥυπῶντα καὶ ταπεινὸν τὸ | ||
| ἀνθρώποις δοκεῖ εἶναι ἀγαθά . Ταῦτα οὖν τίνα ἐστί ; Πλοῦτος δηλονότι καὶ δόξα καὶ εὐγένεια καὶ τέκνα καὶ τυραννίδες |
| δ ' εὖ λείαινε , τά κεν ξυλοειδέα πάντα Ἀκταίῳ μίσγοις συγκεράσας μέλιτι . Ἱλήκοις ὃς τήνδε μάκαρ τεκτήναο , | ||
| ὕδατι οὕτως ἑψεῖν , ἀνήθου καὶ ἁλὸς μικρὸν ἐμβάλλοντα . μίσγοις δ ' ἂν τοῦ κέγχρου τὸ ἤθημα καὶ εἰς |
| ψυχαῖς ἔπι δυσμενέων φοιτᾷ θάνατόν τε φέρει τοῖσιν ἂν δαίμων θέλῃ . Ταῦτ ' οὐκ ἐπιλεξαμένα Θεστίου κούρα δαΐφρων μάτηρ | ||
| δὲ κηρωτῇ παχείῃ περιαλείφειν . Ὁκόταν ἀρχὸς ἐκπίπτῃ καὶ μὴ θέλῃ κατὰ χώρην μένειν , σίλφιον ὅτι ἄριστον καὶ πυκνότατον |
| περιφραστικῶς δὲ χύτραν εἶπε , τουτέστιν ἀπὸ χύτρας μὴ πρῶτον φάγῃς πρὶν σπείσῃς ἐξ αὐτῆς τοῖς θεοῖς . χυτροπόδων : | ||
| εἰ μὲν ἀνθρωπίνην θέλεις , ὦ Διονύσιε , πείνησον ἵνα φάγῃς , δίψησον ἵνα πίῃς : εἰ δὲ δεξιάν τινα |
| εἰς τὰς χεῖράς σου , μέχρις ἂν γνῷς , τίνι δῷς . Δευτέρα δὲ ἐντολὴ τῆς διδαχῆς : ] οὐ | ||
| τὰ τῆς γλώσσης σημήϊα ἠπιώτερα γένηται , καὶ μήτε φάρμακον δῷς μήτε κλύσῃς ἐς κάθαρσιν , πρὶν αἱ κρίσιες παρέλθωσιν |
| καιροῦ πεντακλίνου τε διεστρώννυτο οὐδέποτε πλεῖον : ὅτε δὲ μὴ παρείη πρεσβεία , τρίκλινον . καὶ πρόσταγμα οὐκ ἐγίνετο δι | ||
| ἀναιρεῖν γὰρ καὶ ζῷα ἄλογα καὶ ἀνθρώπους , εἰ μὴ παρείη Λίβυς ἀνήρ , Ψύλλος ὢν τὸ γένος . οὗτος |
| ἡδονήν . εὖ γ ' , ὦ κράτιστε ἄνθρωπε καὶ σοφώτατε : τοῦ γὰρ μασᾶσθαι κρεῖττον οὐδὲν ἔστιν ἀγαθόν : | ||
| ταύτῃ ἀνέχειν ἅπασι τὴν ἀρχήν . ἄθρει γάρ , ὦ σοφώτατε , ὡς ἐγὼ εἰσελήλυθα τήμερον οὐ κολακεύσων οὐδὲ θωπεύσων |
| οὐκ ἐσθίει ἵνα ἀποθάνῃ : λελέπτυνται : ἆρά γε ἰσχύουσα φαγεῖν οὐ τρώγει διὰ τὸ θέλειν ἀποθανεῖν , ἢ κἂν | ||
| καὶ ζέματα διὰ πηγάνου καὶ ἀνίσου . καὶ πολλάκις σκόροδα φαγεῖν καὶ πίνειν ἀντιδότους , ὅσαι πάνυ τὸ θερμαίνειν ἔχουσιν |
| τῶν ἄλλων ἀνδρείαν τε καὶ σωφροσύνην , δόξει σοι εἶναι ἄτοπος . Πῶς δή , ὦ Σώκρατες ; Οἶσθα , | ||
| γυνὴ ἐλευθέρα οὔτε τῶν ἐλευθέρων ἔφηβος μέχρι τριάκοντα ἐτῶν . ἄτοπος δὲ Ἀνακρέων ὁ πᾶσαν αὐτοῦ τὴν ποίησιν ἐξαρτήσας μέθης |
| βιβλίων συμβολάς . ὅστις ἀγοράζων ὄψον ἐξὸν ἀπολαύειν ἰχθύων ἀληθινῶν ῥαφανῖδας ἐπιθυμεῖ πρίασθαι μαίνεται : φησὶν Ἄμφις . ὅτι καὶ | ||
| . Ὅστις ἀγοράζων ὄψον , ἐξὸν ἀπολαύειν ἰχθύων ἀληθινῶν , ῥαφανῖδας ἐπιθυμεῖ πρίασθαι μαίνεται . Ἐρίοισι τοὺς τοίχους κύκλῳ Μιλησίοις |
| χειρί , ἄνοιγε τὸ μεμυκὸς αὐτοῦ στόμα , ἕως οὗ ἐμέσῃ : καὶ μετὰ τὸν τοῦ γλυκέος οἴνου ἔμετον πότισον | ||
| δ ' ὅτε καὶ ἐμέει χολὴν ὠχρὴν , καὶ ὁκόταν ἐμέσῃ , ἐπ ' ὀλίγον δοκέει ῥᾴων εἶναι : ἢν |
| στρατεύειν οὐκ εἶναι ἐν ταῖς συνθήκαις . ὁ μέντοι Ἐπαμεινώνδας ἐλογίζετο καὶ ἐν Πελοποννήσῳ σφίσιν ὑπάρχειν Ἀργείους τε καὶ Μεσσηνίους | ||
| πατέρα . Εἶεν : ἀλλὰ τί μᾶλλον ἡ Χρυσηὶς ταῦτα ἐλογίζετο ἃ σὺ λέγεις ἢ ὁ Χρύσης καθ ' αὑτόν |
| ] [ ] ινην ? ? [ ] λειον [ κεκτημένος ] ? [ ] δ ? ' [ αὐτόθι | ||
| ἔφη ” μακάριος Λυκοῦργος ἐν τῇ βασιλείᾳ αὐτοῦ τοιαύτην σοφίαν κεκτημένος . “ δοὺς δὲ αὐτῷ φόρους ἐτῶν τριῶν ἔπεμψεν |
| αὐτῶν τὸ ἀργύριον , τοῦτο μόνον ἀπώλλυον [ ] ὃ δοίην αὐτῶι , ἀλλ [ ' ] οὐδὲν δεινὸν ἔπασχον | ||
| μεγάλους . Γ οὐκ ἂν μὰ Δί ' : οὐ δοίην αὐτῷ τέμαχος . ὅτι ἐπὶ ὀψαρίου μόνου λέγεται τὸ |
| . ὅστις δ ' ἂν κατά τινα ἐπιβουλὴν ἀνὴρ ἐκείνου γεύσηται τοῦ σαρκίου ἔρωτι καὶ μάλα γε ἀκρατεῖ συνέχεται καὶ | ||
| ἐντυχίας οὔσης τίσιν ἀπαντήσει φυλάσσεται . τὸ γὰρ πρᾶγμα κἂν γεύσηται μόνον οὐ προσδεῖ διαβολῆς . Ἄλκιμος δέ φησι πάσας |
| ] εἰς γάμον ἠγόμην . ὄζων τρυγός : ἁπλῶς εἰπεῖν πλουτῶν πᾶσι πράγμασι τοῖς ἐξ ἀγρῶν τῷ βίῳ χρησίμοις . | ||
| θρασύτητα δὲ τὸν Ἀγύρριον κωμῳδοῦσι . πέρδεται δὲ , στρηνιᾷ πλουτῶν , ἐπεὶ τοῖς πολυφάγοις παρέπεται τὸ πέρδεσθαι . ] |
| , ἐπὶ τὸ βέλτιον τρέπειν . ὡς δὲ καὶ τοῦτο ξυνοίσει , ῥᾳδίως διδάξομεν . ἢν Κλέωνα τὸν λάρον δώρων | ||
| βουλαῖς . ὡς ] πῶς ἢ καθὰ ἢ ὅτι . ξυνοίσει ] λυσιτελήσει . λάρον ] ἀνόητον . ἑλόντες καὶ |
| θεοὶ εἴπερ ἔδουσιν ἄλφιτ ' , ἐκεῖθεν ἰὼν Ἑρμῆς αὐτοῖς ἀγοράζει . ἐστὶ δὲ κἀν Θήβαις ταῖς ἑπταπύλοις ἐπιεικῆ κἀν | ||
| θεοὶ εἴπερ ἔδουσιν ἔδουσιν ἄλφιτα , ἐκεῖθεν ἰὼν Ἑρμῆς αὐτοῖς ἀγοράζει . ἔστι δὲ κἀν Θήβαις ταῖς ἑπταπύλοις ἐπιεικῆ κἀν |
| φάρμακον ἀγαθὸν ἐπιπαττομένη ξηρὰ χνοώδης . πάντων δ ' αὐτῶν ἀνωδυνώτατόν τε καὶ οὐδενὸς ἧττον δραστήριον ὁ πομφόλυξ ἐστίν : | ||
| τῆς χελώνης πρόσφατον καὶ ἀνακόψας χρῶ . Τὸ γλεύκινον ἔλαιον ἀνωδυνώτατόν ἐστι καὶ ἀκοπώτατον ἄλειμμα : δύναμιν γὰρ ἔχει θερμαντικὴν |
| , καὶ οἱ ἄλλοι δὲ οἱ παρόντες , ἢν ἐμοὶ λέγητε , ὅταν τις ὑμῶν γαμεῖν ἐπιχειρήσῃ , γνώσεσθε ὁποῖός | ||
| ὑμῖν τούτου οὕτως ἔχοντος γελοῖον τὸν λόγον γίγνεσθαι , ὅταν λέγητε ὅτι πολλάκις γιγνώσκων τὰ κακὰ ἄνθρωπος ὅτι κακά ἐστιν |
| , γευόμενος τοῦ μέλιτος . καὶ μέντοι καὶ μύρμηκας πανὺ ἡδέως ἰδεῖν ἔστιν , ὅπως μὲν οἰκοῦσι μετ ' ἀλλήλων | ||
| πᾶσα γὰρ γλῶσσα ἐν ὑγρῷ καθέστηκεν . “ ἔφαγον οὖν ἡδέως . μετὰ δὲ τὸ πιεῖν ὁ Ξάνθος φησίν ” |
| τοῦτον ἀπέλαβον χάριν . γλαύκου βεβρωκὼς τέμαχος ἑφθὸν τήμερον αὔριον ἕωλον τοῦτ ' ἔχων οὐκ ἄχθομαι . τοιοῦτος ὁ τρόπος | ||
| ὀρεινοῖϲ τόποιϲ . χρὴ δὲ μὴ πρόϲφατον , ἀλλ ' ἕωλον , μείναντα ἡμέραν μίαν τοὐλάχιϲτον μετὰ τὴν ϲφαγήν , |
| βυθιζόμενα παραχρῆμα . Ἀριστοτέλης ἱστορεῖ κατὰ Καρχηδόνα κρήνην εἶναι ἐλαίου προσηνεστέραν : ἂν δὲ μή τις ἁγνὸς προσίῃ , ἐκλείπειν | ||
| καὶ τὸ πρὸς πάντας εὐάρμοστον , ὥστε κολακείας μὲν πάσης προσηνεστέραν εἶναι τὴν ὁμιλίαν αὐτοῦ , αἰδεσιμώτατον δὲ αὐτοῖς ἐκείνοις |
| πράττειν , οὐκ ἂν θαυμάσαιμι εἰ πάνυ ῥᾳδίως τύχοις ὧν ἐπιθυμεῖς . Χαρμίδην δὲ τὸν Γλαύκωνος ὁρῶν ἀξιόλογον μὲν ἄνδρα | ||
| μὲν ἔρια ἐπιζητεῖς , ἀνωτέρω τέμνε , εἰ δὲ κρεῶν ἐπιθυμεῖς , ἅπαξ με καταθύσας τοῦ κατὰ μικρὸν βασανίζειν ἀπάλλαξον |
| διανοίγοντες τοὺς ὀφθαλμοὺς ἐμπάσαι τῆς τέφρας , οἶμαι οὐκ ἂν κωλύσειεν , ἡγούμενος ὀρθῶς φρονεῖν . Ἀληθῆ λέγεις . Ἆρ | ||
| ὄντα αὑτῷ τοῦ βίου τὸν χρόνον : εἰ δέ τι κωλύσειεν , ἠνιᾶτο μὲν , ᾐτιᾶτο δ ' οὐδεπώποτε . |
| , ὁπόσα ὁ Τίγρις κηπεύει . „ ” ἀλλ ' ἡδίω ” εἶπεν ὁ Ἀπολλώνιος „ τὰ ἄγρια καὶ αὐτόματα | ||
| θᾶττον χρὴ θερίζειν τὰ ὄσπρια , εὐεψητότερα γάρ , καὶ ἡδίω ἔσται . οὐ δεῖ οὖν περιμένειν , ἕως ἂν |
| φλεγματίῳ κρατεῖ περισσῷ . Ἂν εὐειματῇς , ταῦτα πρὸ σοῦ προβάτιον εἶχεν . Ἂν χρυσοφορῇς , τοῦτο τύχης ἐστὶν ἔπαρμα | ||
| θύομεν : ὅπου γε τοῖς θεοῖς μὲν ἠγορασμένον δραχμῶν ἄγω προβάτιον ἀγαπητὸν δέκα , αὐλητρίδας δὲ καὶ μύρον καὶ ψαλτρίας |
| ἡ σωφροσύνη οὐ συνίσταται : ἄλλως τε ὁ μὲν σώφρων ἥδεται οἷς πράττει , ὁ δὲ ἐγκρατὴς ἐν ἀγῶνι ὢν | ||
| γεγονὼς καὶ ἀποκλίνας ἄλλος . Οὐ γὰρ δὴ τοτὲ μὲν ἥδεται ἐπὶ τοῦ κέντρου ὤν , τοτὲ δὲ λυπεῖται ἀποκλίνας |
| ὑπὸ τοῦ τοιοῦδε γάλακτος : ἑσπέρην δὲ δειπνείτω κρέας ὄρνιθος ὀπτὸν ὀλίγον , καὶ ἄρτον σμικρὸν ἐγκρυφίην : ἐπιπίνειν δὲ | ||
| σίζον ἐπισείων φέρω . Τριωβόλου κρεΐσκον ἀστεῖον πάνυ ὕειον : ὀπτὸν θερμὸν εὔχυλον τέρεν ὅταν ᾖ , προσφέρων . Ἐναλείφεται |
| τῶν καθιερωθέντων , λουσάμενος δ ' ἐπιγενομένης ἑσπέρας χρῆσθαι μὴ κεκωλύσθω . πάροικος δ ' ἱερέως καὶ μισθωτὸς εἰργέσθω τῶν | ||
| τῷ βασιλεῖ τῷ γράφοντι , μηδὲ χρυσοῦ καὶ ἀργύρου δαπάνη κεκωλύσθω , φάσκων ὑπερηφανίαν εἶναι ταῦτα καὶ λόγων κόμπον , |
| , “ τὴν Ἀναξιμένους , ” ἔφη , “ διάλεξιν ὀβολοῦ τάριχος διαλέλυκεν . ” Ὀνειδιζόμενός ποτε ὅτι ἐν ἀγορᾷ | ||
| μικροτράπεζοι φυλλοτρῶγες δράσειαν ; ὅπου τέτταρα λήψει κρέα μίκρ ' ὀβολοῦ . παρὰ δ ' ἡμετέροις προγόνοισιν ὅλους βοῦς ὤπτων |
| καὶ τὰ κατακαύματα ἐπουλοῦν καὶ κοιλίαν φερομένην ἐπέχειν , εἰ ποθείη . καὶ ὁ τῆϲ πεύκηϲ δὲ φλοιὸϲ ὅμοιοϲ τούτῳ | ||
| καὶ παρατρίμματα καταπλασσόμενος ἰᾶσθαι κάλλιστα καὶ κοιλίαν ἐπέχειν , εἰ ποθείη : καὶ κατακαύματα δ ' ἐπουλοῖ . καὶ ὁ |
| τοῦ κακοῦ , διδασκάλῳ τῇ πείρᾳ χρώμενος . οἷον : τρῶγέ τι γλυκὺ καὶ παρευθὺ γεῦσαι καὶ πικροῦ : καὶ | ||
| τοῦ κακοῦ , διδασκάλῳ τῇ πείρᾳ χρώμενος . οἷον : τρῶγέ τι γλυκὺ καὶ παρευθὺ γεῦσαι καὶ πικροῦ : καὶ |
| λύκος ὅμοιον κυνί , οὕτω καὶ κόλαξ καὶ μοιχὸς καὶ παράσιτος ὅμοιον φίλῳ . πρόσεχε τοιγαροῦν , μὴ ἀντὶ κυνῶν | ||
| μὲν προσιστάμενον δὲ λυπεῖ πανταχῇ . Κληθεὶς ἐπὶ δεῖπνον ὁ παράσιτος Ἀρχεφῶν ὑπὸ Πτολεμαίου τοῦ βασιλέως ἡνίκα κατέπλευσεν εἰς Αἴγυπτον |
| κοπιώδης μᾶλλον . Ἀποπάτους δὲ χρὴ διαχωρέειν τοῖσι ταλαιπωρέουσιν , ἔστ ' ἂν ὀλιγοσιτέωσί τε καὶ ὀλιγοποτέωσι , σμικρούς τε | ||
| τὰς φλέβας καίειν δὲ τὰς μὲν παρὰ τὰ ὦτα , ἔστ ' ἂν παύσωνται σφύζουσαι : τοῖσι δὲ σιδηρίοισι σφηνίσκους |
| τοὺς πλείονας ἀκράτου σπῶντας θορυβώδεις γίνεσθαι : οἶνός σε τρώει μελιηδής , ὅς τε καὶ ἄλλους βλάπτει , ὃς ἄν | ||
| ἡμετέρων μύθων ξεῖνος καὶ πτωχὸς ἀκούει . οἶνός σε τρώει μελιηδής , ὅς τε καὶ ἄλλους βλάπτει , ὃς ἄν |
| μόνον Πρωταγόραν ἐθεράπευε καὶ περιεῖπεν , ἀλλὰ καὶ Ἀντίμοιρον τὸν Μενδαῖον καὶ τοὺς ἄλλους μαθητὰς Πρωταγόρου , καὶ ἐκκενώσας τὸ | ||
| . . . πέπωκ ' ἐγώ , μὰ Δία τὸν Μενδαῖον . ὅτι τὸ ἀναπίπτειν κυρίως ἐπὶ ψυχῆς ἐστιν , |
| ὄντος , πλατείᾳ δὲ τῇ ῥινὶ ἐπιβαίνων τοῦ χείλους καὶ σιτούμενος τοὺς ἀνθρώπους ὥσπερ τῶν λεόντων οἱ ὠμοί . νυνὶ | ||
| , καὶ πένης μὲν αὐτός , πενήτων δὲ ἄρχων , σιτούμενος δὲ ἐν φιλιτίῳ καὶ πίνων ἐκ τοῦ Εὐρώτα , |
| σαπρόν , Θάσιον , Βίβλινον , Μενδαῖον , ὥστε μηδένα κραιπαλᾶν . Ἐπίχαρμος δὲ ἀπό τινων ὀρῶν Βιβλίνων φησὶν αὐτὸν | ||
| γέροντι μανθάνειν σοφά . Καλὸν δὲ νήφειν ἢ τὰ πολλὰ κραιπαλᾶν . Καρπὸς δ ' ἀρετῆς δίκαιος εὔτακτος βίος . |
| ὑγραίνειν , ξηραίνῃ , ἢ ἃ παχύνειν δέοι , μὴ προσφέρῃ ἀφ ' ὧν δεῖ παχύνειν , ἢ ἃ δεῖ | ||
| , σὺ μὲν ὡς φάσκοντος ἐμοῦ εἰδέναι περὶ ὧν ἐρωτῶ προσφέρῃ πρός με , καὶ ἐὰν δὴ βούλωμαι , ὁμολογήσοντός |
| ὅτι τὰς προλήψεις οὐκ ἐφαρμόζει . ὁ δ ' ὅτι πτωχός ἐστιν , ὁ δ ' ὅτι πατέρα χαλεπὸν ἔχει | ||
| πράττων , τῶν ἐπιτηδείων σπανίζων , τῶν ἐφημέρων ἀπορῶν , πτωχός , πτωχεύων , ἀγείρων , προσαιτῶν , μισθωτός , |
| . τί γάρ με πλοῦτος ὠφελεῖ ; σμίκρ ' ἂν θέλοιμι καὶ καθ ' ἡμέραν ἔχων ἄλυπος οἰκεῖν μᾶλλον ἢ | ||
| ἀλλὰ δηλονότι ὀλίγοις : ἀλλ ' οὕτως ἔχει , οὐ θέλοιμι ἄν λίαν πλείστοις ἀνθρώποις πημονάς , ἤγουν οὔτε πλείστοις |
| καὶ πιστὸς ἑταῖρος : τῆς δὲ φυγῆς ἐστιν τοῦτ ' ἀνιηρότατον . μήποτε φεύγοντ ' ἄνδρα ἐπ ' ἐλπίδι , | ||
| : ἢν δὲ διώκων μὴ τελέσηι , πάντων τοῦτ ' ἀνιηρότατον . Αἰεὶ παιδοφίληισιν ἐπὶ ζυγὸν αὐχένι κεῖται δύσμορον , |
| : ἐὰν δὲ δίεφθος ᾖ , τορυνᾶν κρεῖττον κατὰ τὴν πτισάνην καὶ ἀποχυλίζειν . τοῦτο καὶ τὴν κοιλίαν ἧσσον ἂν | ||
| τῷ φαρμάκῳ χρῆσθαι παραπλησίως ἁλσίν : ἔξεστι δὲ καὶ εἰς πτισάνην ἐμβαλεῖν ἢ εἰς ὄξος ἤ τι τοιοῦτον ἀντὶ πεπέρεως |
| ἐλαίῳ καὶ ποιῶ φλόγα . παρὰ τούτῳ κεῖται καὶ τὸ ἐλᾳδίου κοτύλη . ὅτι Θίμβρων ἔνδοξος μάγειρος παρὰ Φιλοστεφάνῳ . | ||
| ἅλμης ἀκμήν , εἰς ἣν ἂν ἐμβάψαιτο πᾶς ἐλεύθερος : ἐλᾳδίου κοτύλη τε παραναλωμένη σέσωκέ μοι τρίκλινα πεντήκοντ ' ἴσως |
| Φιλοκτήτῃ ἔφη : οὐκ ἔστι διθύραμβος , ὅκχ ' ὕδωρ πίῃς . ὅτι μὲν οὖν οὐχ ἡδονῆς χάριν ἐπιπολαίου καὶ | ||
| : ἕξεις δ ' ὅς ' ἂν φάγῃς τε καὶ πίῃς μόνα : σποδὸς δὲ τἄλλα , Περικλέης , Κόδρος |
| πνοήν . λέγεις μάγειρον ζῶντα ; πλησίον δέ γε ταύτης ἄσιτος ἡμέραν καὶ νύχθ ' ὅλην κεστρεύς , λεπισθείς , | ||
| ἔχει τῆς καθάρσιος : ἢν δὲ μὴ , κακῶς : ἄσιτος δὲ ταῦτα ποιείτω . Καὶ ἢν μὴ τεκνοῦσα ἦ |
| , ἀνθρωποφάγους ; πῶς ; ὧν γ ' ἂν ἄνθρωπος φάγοι , δῆλον ὅτι . ταῦτα δ ' ἐστὶν Ἑλένης | ||
| : Ἀπόλλωνι ἔδωκεν ἀντὶ βοῶν οὓς ἔκλεψεν . ὅτι ἡνίκα φάγοι ὄφιν ἐπεσθίει φυτὸν ὀριγάνου καὶ οὐ βλάπτεται . ὅτι |
| τούτου φασὶν εἶναι κἀκεῖνο , ὅτι Πλάτων θεασάμενος αὐτὸν λάχανα πλύνοντα , προσελθὼν ἡσυχῆ εἴποι αὐτῷ , “ εἰ Διονύσιον | ||
| μὴ ῥᾳδίως γίνονται δεῖ τὴν κριθὴν μὴ περιπτίσσειν , ἀλλὰ πλύνοντα ἑψεῖν τῷ ὕδατι : πρότερον δὲ χλιάναντα ἀποχεῖν καὶ |
| σόγχον καὶ πᾶν ὁτιοῦν ψύχειν τε καὶ ὑγραίνειν δυνάμενον . κράμβην δὲ καὶ κάρδαμον καὶ εὔζωμον καὶ πράσον καὶ σκόρδον | ||
| δέ φησι : καὶ σὲ φιλέω , ναὶ μὰ τὴν κράμβην . καὶ Ἐπίχαρμος : ἐν Γῇ καὶ Θαλάσσᾳ : |
| μόλυβδος , καὶ ἡ καλουμένη ὑδράργυρος . Τῶν δὲ συμφύλων οἶνος ἀθρόως ποθεὶς πολὺς ἀπὸ βαλανείου , ἢ γλυκὺ , | ||
| Τάβαι καὶ Σίνδα καὶ Ἄμβλαδα , ὅθεν καὶ ὁ Ἀμβλαδεὺς οἶνος ἐκφέρεται πρὸς διαίτας ἰατρικὰς ἐπιτήδειος . Τῶν δ ' |
| σύ , ἔφησεν , ἐκείνῳ προσέχεις , ὃς οὐδὲ πεντήκοντα δραχμῶν ἱμάτιον ἔχει ; Σχολαστικὸς ἵππον ἐπίπρασκεν . ἐλθόντος δέ | ||
| νομίζοντες ἐν τῷ ἑκατόμβοι ' ἐννεαβοίων , ὡς πρὸς ἀριθμὸν δραχμῶν τὴν ἀξίαν τῶν ὅπλων ἀντιτιμώμενον , ὑπό τι εὔηθες |
| δίδου ⋖ α πρωὶ νήϲτει καὶ εἰϲ κοίτην ὁμοίωϲ καὶ ἐπιρροφείτω ὕδατοϲ καθαροῦ . ” Ἐλλέβοροϲ ἑκάτεροϲ , ὅ τε | ||
| ἐν μέλιτι ἑφθῷ δίδου καρύου Ποντικοῦ μέγεθοϲ , καὶ ὕδωρ ἐπιρροφείτω θερμόν . καὶ τὰ δι ' ὀπίου δὲ καὶ |
| ἰσχυρός , ἐάν τε μικρὸς καὶ ἀσθενής , καὶ ἐὰν πλουτῇ καὶ μή . ἐὰν δ ' ἄρα πλουτῇ Κινύρα | ||
| καὶ ἐὰν πλουτῇ καὶ μή . ἐὰν δ ' ἄρα πλουτῇ Κινύρα τε καὶ Μίδα μᾶλλον , ᾖ δὲ ἄδικος |
| . . ἐμοὶ μελήσει τὸ εἰσενέγκαι , φησὶ , τὸ κρέας . τὸ δὲ ἀνύσας Ἀττικὸν ἀντὶ τοῦ ἄνυσον , | ||
| εἰσὶ βαρύτονα ἀλλ ' ὀξύτονα : πρόσκειται ἀρσενικά διὰ τὸ κρέας : τοῦτο γὰρ βαρύτονον ὂν συνεσταλμένον ἔχει τὸ α |
| ἐπιμελεστέραν ἔχει ἑτέρου θεραπείαν : ἀγαθὸς ἂν γένῃ κύων , ἐντιμότερος εἶ τοῦ κακοῦ κυνὸς πολύ . ἀλεκτρυὼν γενναῖος ἐν | ||
| ἐπιμελεστέραν ἔχει ἑτέρου θεραπείαν : ἀγαθὸς ἂν γένηι κύων , ἐντιμότερος εἶ τοῦ κακοῦ κυνὸς πολύ : ἀλεκτρυὼν γενναῖος ἐν |
| Νεαλύτη καὶ Ὤκιμον , φησὶν Ἀναξανδρίδης . οὔκ ἐσθ ' ἥδιστον ἀποθανεῖν , φησὶ Φιλέταιρος , βινοῦνθ ' ἅμα , | ||
| τὴν θάλατταν ἡμεροῦσα , καὶ ταῖς νήσοις ἐγκαταμίγνυται , θεαμάτων ἥδιστον , ἤπειρος ἐν νήσοις , καὶ τούτων ἐνίων νοτιωτέρα |
| , σοφιστῇ : ὅτι δέ ποτε ὁ σοφιστής ἐστιν , θαυμάζοιμ ' ἂν εἰ οἶσθα . καίτοι εἰ τοῦτ ' | ||
| γε ἄλλως οἶσθα τούτων πέρι , ἐξ ὧν αὐτὸς λέγεις θαυμάζοιμ ' ἄν . ἀλλὰ γὰρ οὐ τούτους ἐπιζητοῦμεν τίνες |
| τωθαστικός , καγχαστής , ἄπληστος , συρφετώδης , χαῦνυς , πάροινος ἔξοινος , ὑγρός , σφαλερός , δυσόργητος , μεθύων | ||
| διδόναι κέκριται , Ἀντιφάνης ἐν Λυδῷ εἴρηκε : Κολχὶς ἄνθρωπος πάροινος . σὺ δὲ παροινῶν καὶ μεθύων οὐδέπω κόρον ἔχεις |
| ἀνύττειν : Σπεύδειν τῆς πορίας . . ἦ μὴν : Ὄντως δέ . Θ . . ὁρκωμοτικὸν ἐπίρρημα ἀντὶ τοῦ | ||
| ἥκει ἄγων ὁ δεσπότης , ὃς ὑμᾶς πλουσίους ποήσει . Ὄντως γὰρ ἔστι πλουσίοις ἡμῖν ἅπασιν εἶναι ; Νὴ τοὺς |
| ' ἀποθανεῖν αὐλούμενον : τούτοις ἐν ᾅδου γὰρ μόνοις ἐξουσία ἀφροδισιάζειν ἐστίν , οἱ δὲ τοὺς τρόπους ῥυπαροὺς ἔχοντες μουσικῆς | ||
| οἷς ἡ ὀψιμαθία ἐστὶ βελτίων , οἷον καὶ τὸ τοῦ ἀφροδισιάζειν πρᾶγμα . δεῖν οὖν ἔτι παῖδας οὕτως ἄγεσθαι διὰ |
| Ῥαδάμανθυς μεταγενέστερος , τοῦτο αἰνιττόμενος ὅτι τὸ νομοθετικὸν πρὸ τοῦ δικαστικοῦ ἐστι : καὶ γὰρ εἰ μὴ πρότερον θῇ τις | ||
| . 〛 Ἀριστοφάνης ὁ γραμματικὸς τούτους ταμίας εἶναί φησι τοῦ δικαστικοῦ μισθοῦ . οὐ μόνον δὲ τούτοι τὴν ἐπιμέλειαν ἐποιοῦντο |
| ἢ ὄρυζα ἢ ὠὰ ἁπαλὰ ἐμπαϲϲομένου ῥοὸϲ μαγειρικοῦ λειοτάτου ἀρνόγλωϲϲον ἑφθὸν ϲέριϲ φακὸϲ ἠρτυμένοϲ τούτοιϲ ἢ ὀξυλαπάθῳ . ἐφ ' | ||
| ἐσῆλθε καὶ ὀσφῦς καὶ μινυρίγματα θερμὰ καὶ κεφάλαιον ὅλον διαπτυχὲς ἑφθὸν † ἁπερπευθηνος ἀλεκτοτρόφου † πνικτᾶς ἐρίφου παρέθηκε . εἶτα |
| ' ἑκάτερα ἑκατέροις συντεταγμένοις ἰσομέτρητά τε καὶ ἰσοχειλῆ εἶναι . Ὅστις οὖν τῆς ἁρμονίας ταύτης ἐρᾷ , καὶ ἐθέλει ἠχεῖν | ||
| διαπόντιος : οὕτω τι τἀλλότρι ' ἐσθίειν ἐστὶ γλυκύ . Ὅστις διαπλεῖ θάλατταν ἢ μελαγχολᾷ , ἢ πτωχός ἐστιν , |
| μέσον [ ὁ Αἴσωπος ] λέγει ” ἄνδρες Σάμιοι , κἀμοὶ εὐκταῖόν ἐστιν παρὰ τοῖς τοῦ βασιλέως ποσὶν ἀποθανεῖν . | ||
| τὰς νόσους ἰώμενοι , τὰ βλάπτοντα προμηνύοντες : δότε τοίνυν κἀμοὶ προχείρως εὐεργεῖν , σώζειν , ἰᾶσθαι τοὺς κάμνοντας , |
| . καὶ χάριν μέντοι σοι ἔχω : πάνυ γὰρ καλὸς κἀγαθὸς δοκεῖ μοι εἶναι . Αἰσχύλον δὲ τὸν Φλειάσιον πρὸς | ||
| ἢ σέ ; ὅς γε οὐ μόνον αὐτὸς οἴει καλὸς κἀγαθὸς εἶναι , ὥσπερ τινὲς ἄλλοι αὐτοὶ μὲν ἐπιεικεῖς εἰσιν |
| ῥᾷστον ἐπιτάττοντος φίλου , μᾶλλον δέ , κἂν ὁ φίλος χρῄζῃ μέν , ὀκνῇ δὲ ἐπιτάττειν , αὐτὸς αὑτὸν δίδωσι | ||
| νεαρὰ ἐκ τούτων αὐτῶν ποιεῖ , ἵνα μήτε οὐσίας ἔξωθεν χρῄζῃ μήτε ὅπου ἐκβάλῃ τὰ σαπρότερα προσδέηται . ἀρκεῖται οὖν |
| , τότε κατὰ συμβεβηκὸς γέγονεν ἡ ἀπόδοσις : οἷον ἐὰν ἀφέλῃς τοῦ ἀνθρώπου τὸ δεσπότην εἶναι καὶ εἴπῃς ὁ δοῦλος | ||
| τὴν τύχην , τὸν στρατιώτην ἐξοπλίζεις : κἂν τὸν στρατιώτην ἀφέλῃς , ἀποχειροτονεῖς τὸν στρατηγόν : τιμιώτερον δὲ καὶ στρατιώτης |
| καὶ πότους ἑωθινοὺς πίνει διὰ σὲ νῦν , πρότερον οὐκ εἰθισμένος . εἶτ ' εἰ μεμάθηκε , δέσποτα , ζῆν | ||
| δὲ μὴ ἐλάττων : λούσεις δὲ τὸ τρίτον , ἐὰν εἰθισμένος ᾖ λουτροῖς χρῆσθαι πλείοσι : καὶ μὲν δὴ καὶ |
| . Κ Π . : ἴσως οὖν ἐνόμισαν ἀπὸ τοῦ ἡδύς εἶναι παραγωγὸν τὸ ἥδυμος , ὡς ἔτυμος ἐτήτυμος . | ||
| ἐπιθετικὰ διὰ τοῦ Ε κλινόμενα δισύλλαβα ὄντα ὀξύνεται : ἠύς ἡδύς ταχύς βραδύς ὠκύς . τὸ δὲ ἥμισυς προπαροξύνεται καὶ |
| καὶ ἀπεπτεῖν καὶ ϲτροφοῦϲθαι . ἴδιον δὲ τὸ τοῖϲ μὲν κωλικοῖϲ ἐπιτεταμένα ταῦτα πάντα μᾶλλον γίνεϲθαι , τοῖϲ δὲ νεφριτικοῖϲ | ||
| ἐϲτὶ δὲ ὀξύτατον ὧν οἶδα καὶ πυρωδέϲτατον , ὅθεν καὶ κωλικοῖϲ δίδοται καὶ τοῖϲ ψυχροτέραϲ ἔχουϲι τὰϲ κοιλίαϲ : τοῖϲ |