| τῶν καθιερωθέντων , λουσάμενος δ ' ἐπιγενομένης ἑσπέρας χρῆσθαι μὴ κεκωλύσθω . πάροικος δ ' ἱερέως καὶ μισθωτὸς εἰργέσθω τῶν | ||
| τῷ βασιλεῖ τῷ γράφοντι , μηδὲ χρυσοῦ καὶ ἀργύρου δαπάνη κεκωλύσθω , φάσκων ὑπερηφανίαν εἶναι ταῦτα καὶ λόγων κόμπον , |
| Καὶ μήν , ὦ Κῦρε , λέγουσί τινες ὅτι πολλὰ ὑπισχνῇ νῦν διὰ τὸ ἐν τοιούτῳ εἶναι τοῦ κινδύνου προσιόντος | ||
| . Τουτὶ δὲ μέγιστον εἶδος ἐλέγχου , ποιεῖν ἐκεῖνο ὅπερ ὑπισχνῇ δυνατὸν εἶναι γενέσθαι . Παράδοξον μέν : ἀληθεῖ δὲ |
| πολιτικῶν πραγμάτων καὶ ὁμονοίας , τὸ βʹ περὶ χρυσίου καὶ ἀργυρίου καὶ τῶν ὁμοίων κινητῶν , τὸ γʹ περὶ ἀποβολῆς | ||
| , ταῦτ ' ἦν . τάλαντον μὲν ἑκάστῳ Βαβυλώνιον ἐπισήμου ἀργυρίου , ταλαντιαῖαι δὲ φιάλαι δύο ἀργυραῖ . δύναται δὲ |
| : ὅταν ἑορτάζηι λεώς , τῆς σῆς σφαγῆς ἄποιν ' ἐπισχέτω ξίφος δέρηι πρὸς ἀνδρὸς αἷμά τ ' ἐξανιέτω , | ||
| σοῦ ἀρέσκομαι . καί σε μήτε νὺξ μήθ ' ἡμέρα ἐπισχέτω ὥστε ἀνεῖναι πράσσειν τι ὧν ἐμοὶ ὑπισχνῇ , μηδὲ |
| καιροῦ πεντακλίνου τε διεστρώννυτο οὐδέποτε πλεῖον : ὅτε δὲ μὴ παρείη πρεσβεία , τρίκλινον . καὶ πρόσταγμα οὐκ ἐγίνετο δι | ||
| ἀναιρεῖν γὰρ καὶ ζῷα ἄλογα καὶ ἀνθρώπους , εἰ μὴ παρείη Λίβυς ἀνήρ , Ψύλλος ὢν τὸ γένος . οὗτος |
| παρ ' ἑκάστου τῶν κεκτημένων . οὗτος πρῶτος μισθὸν εἰσεπράξατο μνᾶς ἑκατόν : καὶ πρῶτος μέρη χρόνου διώρισε καὶ καιροῦ | ||
| εἰς τὴν τριηραρχίαν . οὗτος δὲ ἐπέδειξε δυοῖν δεούσας πεντήκοντα μνᾶς ἀνηλωκέναι : ὥστε τούτοις λελογίσθαι , ὅσον περ ὅλον |
| ἢ τῷ σημαινομένῳ . Δικαίως ταῦτα πάσχεις : μᾶλλον δὴ θέλεις ἀγαθὸς αὔριον γενέσθαι ἢ σήμερον εἶναι . Πράσσω τι | ||
| ἐσχάτη ῥίζα τοῦ ἠρυγγίου , ἤγουν ἡ κεφαλή , καὶ θέλεις αὐτὴν εὐλήπτως ἐπιτυχεῖν , ποίει οὕτως : λαβὼν σπέρμα |
| χρήματα πάντα ἀποδόμενος , οὐ πείσας Δίωνα , φάσκων οὐ πωλήσειν ἄνευ τοῦ πείθειν , τὸν κολοφῶνα , ὦ θαυμάσιε | ||
| ὁ ἐμὸς δεσπότης , οὐκ οἶδα , ὁ δὲ στρατιώτης πωλήσειν με ἔγνω , καὶ πιπράσκει με πέντε καὶ εἴκοσιν |
| φασὶν , ἦν , παρὰ Διονυσίου λαβὼν ὑπὲρ τὰ ὀγδοήκοντα τάλαντα , ὡς καὶ Ὀνήτωρ φησὶν ἐν τῷ ἐπιγραφομένῳ : | ||
| ὅσον ὡμολόγητο εἶχεν , ὦ ἄνδρες δικασταί , ἀλλὰ τρία τάλαντα ἀργυρίου καὶ τετρακοσίους κυζικηνοὺς καὶ ἑκατὸν δαρεικοὺς καὶ φιάλας |
| ἐν αὐτῇ καρποί , καὶ κρῆναι γῆς ἔγγονοι , παντὸς Λεσβίου καὶ Χίου πώματος δαψιλέστεραι : καὶ φίλος ἦν καὶ | ||
| φιλοσόφων ἐπιφέρει : ἐξὸν γυναῖκ ' ἔχοντα κατακεῖσθαι καλὴν καὶ Λεσβίου χυτρῖδε λαμβάνειν δύο : ὁ φρόνιμος οὗτός ἐστι , |
| βουληθῆναι τῷ γένει τῶν ἀνθρώπων μεταδοῦναι τῶν ἰδίων εὑρημάτων , ἐλπίσαντα διὰ τὸ μέγεθος τῆς εὐεργεσίας ἀθανάτων τεύξεσθαι τιμῶν . | ||
| ἣν ᾤκησας , καὶ τοὐμὸν διδασκαλεῖον αὐτὸ καὶ ἐμέ , ἐλπίσαντα μὲν ἐς ἕτερα τούτοις ποτὲ ἐναβρυνεῖσθαι , νῦν δὲ |
| πόλιν εἰσαφίκηαι , καρῖδ ' εὐμεγέθη λήψει , σπανίαν δὲ πρίασθαι : ἐν δὲ Μακηδονίῃ τε καὶ Ἀμβρακίῃ μάλα πολλαί | ||
| ἡδέως προσορμίσαιτο . τὸ μέντοι τὰ τέλη παραλαβεῖν εἴποις ἂν πρίασθαι καὶ μισθώσασθαι , καὶ τοὺς ἄρχοντας ἐκδιδόναι τὰ τέλη |
| ἑξῆς τετράδες , ἔπειτα πεντάδες , καὶ τοῦτο μέχρις οὗ βούλει : οὕτω γὰρ τῆς τούτων ἐκθέσεως θείῳ τινὶ καὶ | ||
| μισθοῦ τοῖς Ἕλλησι διηκονοῦντο ἄνθρωποι βάναυσοι καὶ δημόσιοι . Ἀλλὰ βούλει γνῶναι τὴν παρὰ φιλοσοφίας συντέλειαν ; νόμον ἔμψυχον εἶναί |
| καὶ κατουλοῦσα , ἥτις καὶ ἔχει οὕτως : Στέατος ὑείου δραχμὰς μη , ἀσφάλτου καὶ νίτρου ἀνὰ δραχμὰς κε , | ||
| . ἐὰν δὲ μὴ ἐπαναγκάσῃ ὁ ἄρχων , ὀφειλέτω χιλίας δραχμὰς ἱερὰς τῇ Ἥρᾳ . ἀπογραφέτω δὲ τὸν μὴ ποιοῦντα |
| δέ τις ἁλῷ δὶς ψευδομαρτυρῶν , τοῦτον μηκέτι νόμος ἀναγκαζέτω μηδεὶς μαρτυρεῖν , ἐὰν δὲ τρίς , μηκέτ ' ἐξέστω | ||
| κοινώνει , θάλαμε καὶ παστάς . Μηδεὶς ἐνταῦθα σκυθρωπός , μηδεὶς κατηφής , πάντα μειδιάτω , πάντα χαιρέτω , πάντα |
| . τὸ πρᾶγμα δ ' ἀπόρως εἶχε Τυνδάρεωι πατρί , δοῦναί τε μὴ δοῦναί τε , τῆς τύχης ὅπως ἅψαιτ | ||
| , χαρίσαιμι , δώσαιμι . , προκαταβάλοιμι , προκαταβάλλοιμι , δοῦναί με . ὀμόσαι ] σύναπτε τὸ “ ὀμόσαι ” |
| ' ἐπιμελῶς ὠνεῖσθαι παρ ' αὐτῶν διδόντα τοῦ ἑνὸς δραχμὰς τετρακισχιλίας . ὅτι Χαμαιλέων παρατίθεται ἐν τῷ περὶ Αἰσχύλου ταῦτα | ||
| φησὶν καὶ Φειδόλεῳ Ῥαμνουσίοις κοινῇ τάλαντον ἐνοφείλειν καὶ Αἰαντίδῃ Φλυεῖ τετρακισχιλίας καὶ Ἀριστομένει Ἀναγυρασίῳ τέτταρας καὶ δέκα μνᾶς . διὰ |
| τῷ Εὐφράτῃ δεικνύντος αὐτῷ ποτε τοῦ βασιλέως καὶ „ τί σοι φαίνεται τὸ θαῦμα ; „ εἰπόντος καταβάλλων τὴν τερατουργίαν | ||
| ' ἥκει ; δύο μίαν θαυμάζομεν . ἐκ τίνος δέ σοι πέφυκα μητρός ; οὐκ ἔχω φράσαι . οὐδὲ Φοῖβος |
| ἐκβαλεῖν αὐτὸν ἐκ τῆς νήσου , ἢν φλυαρῇ καὶ μὴ ἐθέλῃ ἀφεὶς τὴν εἰρωνείαν εὐωχεῖσθαι . Πλάτων δὲ μόνος οὐ | ||
| δὲ καὶ εἰς κλήρωσιν ἐλθοῦσα δευτέρου βίου αἱρεῖται ὃν ἂν ἐθέλῃ , πῶς ἐκ θηρίου εἰς ἄνθρωπον εἴσεισιν ; οὐ |
| εἰσάγων ὁ δήμαρχος τοῖς τότε ὑπάτοις καὶ τῇ βουλῇ προσῄει δεόμενος τὸν ἐπ ' αὐτῷ γραφέντα νόμον προβουλεῦσαί τε καὶ | ||
| ἐξέτασιν προτέτακται τῶν πολυτελεστέρων , καὶ ἄλλως τε σαφηνείας πανταχῇ δεόμενος ἐπὶ τῷ διακρῖναι τὰ πράγματα οὕτως ἠναγκάσθη τὸν λόγον |
| περιπατοῦντα κατέλιπον . Μένανδρος : οὐ γαμεῖς , ἂν νοῦν ἔχῃς . γεγάμηκα γὰρ αὐτός . διὰ τοῦτό σοι παραινῶ | ||
| δι ' αὐτοῦ καὶ ἀθάνατος ἔσῃ εἰς τὸν αἰῶνα , ἔχῃς δὲ τὸν πόλεμον ὃν ἔθετο ὁ ἐχθρὸς ἐν σοί |
| ψυχαῖς ἔπι δυσμενέων φοιτᾷ θάνατόν τε φέρει τοῖσιν ἂν δαίμων θέλῃ . Ταῦτ ' οὐκ ἐπιλεξαμένα Θεστίου κούρα δαΐφρων μάτηρ | ||
| δὲ κηρωτῇ παχείῃ περιαλείφειν . Ὁκόταν ἀρχὸς ἐκπίπτῃ καὶ μὴ θέλῃ κατὰ χώρην μένειν , σίλφιον ὅτι ἄριστον καὶ πυκνότατον |
| ὁ πατήρ , ἀφανίζουσι δ ' οὗτοι , τετταράκοντα μὲν μνῶν ὑποκειμένους , εἴκοσι δ ' ὄντας τὸν ἀριθμόν , | ||
| εἴη δύο μὲν τάλαντα ἀργυρίου διδόναι οἱ ἀντὶ τῶν ἑκατὸν μνῶν τῶν ἐκ τοῦ δημοσίου , ἐὰν δὲ κατάσχωμεν ἡμεῖς |
| μία καὶ γυμνή , φανερωτέρα τοῦ περικειμένου σοι σώματος ; γεύσῃ ποτὲ ἆρα τῆς φιλητικῆς καὶ στερκτικῆς διαθέσεως ; ἔσῃ | ||
| ῥομφαίᾳ τῇ στρεφομένῃ φυλάττειν αὐτὸ διὰ σέ , ὅπως μὴ γεύσῃ δι ' αὐτοῦ καὶ ἀθάνατος ἔσῃ εἰς τὸν αἰῶνα |
| σύ , ἔφησεν , ἐκείνῳ προσέχεις , ὃς οὐδὲ πεντήκοντα δραχμῶν ἱμάτιον ἔχει ; Σχολαστικὸς ἵππον ἐπίπρασκεν . ἐλθόντος δέ | ||
| νομίζοντες ἐν τῷ ἑκατόμβοι ' ἐννεαβοίων , ὡς πρὸς ἀριθμὸν δραχμῶν τὴν ἀξίαν τῶν ὅπλων ἀντιτιμώμενον , ὑπό τι εὔηθες |
| γὰρ αὐτὸν ἔτι νεανίαν ἐν ἀκμῇ τοῦ σώματος ὑπὸ τοῦ χρεὼν πρὸ μοίρας συνηρπασμένον . Ἦν δὲ παλαιὸν ἔθος τὰ | ||
| σὺν δίκῃ παραλάβοιεν ἐκ πατέρων , τούτων προορᾶσθαι καὶ ἐπιμελεῖσθαι χρεὼν ὑπηρεσίαν φιλοσοφίᾳ κτωμένους , αὐτοὺς δὲ πλοῦτον οὐκ ἐργαστέον |
| τοῦ κυρίου , τέλειος ἔσῃ : εἰ δ ' οὐ δύνασαι , ὃ δύνῃ , τοῦτο ποίει . Περὶ δὲ | ||
| ὠφελήσω . “ ὁ δὲ πρὸς αὐτόν : ” τί δύνασαι σὺ ὠφελῆσαί με ; “ καὶ ὁ Αἴσωπος : |
| μέγ ' ἄριστος ὀκτώ τ ' , ἀμφοτέρων τέσσαρα καὶ δέκ ' ἔτη : τῇ δ ' ἐνάτῃ ἔτι μὲν | ||
| καὶ ἐφημερὶς ἡ θρυλουμένη οὕτως ἔχουσα : τίθει μαγείρῳ μνᾶς δέκ ' , ἰατρῷ δραχμήν , κόλακι τάλαντα πέντε , |
| διὰ τοῦτο οὖν εἶπε τήξας , ὡσανεὶ ἀναλύσας νέμοις ] δός ἐνὶ βάμματι οὖν τήξας : ἀντὶ τοῦ ἐν ὄξει | ||
| εἴρηκά σοι πρὸς τὴν θύραν μὴ προσιέναι ; τὸν ἱμάντα δός , γραῦ . μηδαμῶς , ἀλλ ' ἄφες . |
| ἐβουλεύοντο εὐθὺς ἀναχωρεῖν . Δημοσθένης δὲ Νικίᾳ προσελθὼν γνώμην ἐποιεῖτο πληρώσαντας ἔτι τὰς λοιπὰς τῶν νεῶν βιάσασθαι , ἢν δύνωνται | ||
| νήσους οἰκοῦντας κωλύσομεν ἀδικεῖν , ἐφ ' οὓς τριήρεις δεῖ πληρώσαντας ἀναγκάσαι τὰ δίκαια ποιεῖν , ὑμᾶς δὲ τοὺς μιαρούς |
| εἰπεῖν τῷ λαμβάνοντι κελεύει σε βασιλεὺς ἐκ μὲν τούτου τοῦ χρυσίου εὐφραίνειν τὴν σεαυτοῦ ψυχήν , ἐπεὶ καὶ σὺ τὴν | ||
| ἀμείνων ἢ θρασὺς στρατηλάτης . Σεβαστὸς τοῖς ἀνδραγαθοῦσιν ἀργυρίου καὶ χρυσίου μεγάλας ἐδίδου δωρεάς . Σεβαστὸς τοὺς ἄνευ λυσιτελείας ῥιψοκινδύνους |
| ὁ κύριος : δεσπότου δὲ ἅπαντά ἐστιν † ᾧ ἂν βούληται ἕκαστα † χρῆσθαι . ὅτῳ οὖν καὶ σῳζομένων μεγίστη | ||
| τῶν ἀνθρώπων . . , . ἐξ οὗ ἄν τις βούληται δόξαν παρὰ τοῖς ἀνθρώποις λαβεῖν καὶ τοιοῦτος φαίνεσθαι , |
| τὰ λοιπὰ διαμέλλειν ἐγνώκει δεῖν οὐδ ' εἰκῇ τὸν καιρὸν ἀναλίσκειν , ἀλλὰ τὸ μὲν ἥμισυ τῆς στρατιᾶς σὺν Μαχουμούτει | ||
| τὸν νομοθέτην εἶναι , τὸ θῆλυ μὲν ἀφιέντα τρυφᾶν καὶ ἀναλίσκειν διαίταις ἀτάκτως χρώμενον , τοῦ δὲ ἄρρενος ἐπιμεληθέντα , |
| ὁρίσηται ὁ ἕτερος ὅτι ἀχαριστίας ἐστὶ τὸ δυνάμενόν τινα μὴ ἐκτῖσαι χάριν , οὐδὲν ἔχειν εἰπεῖν τὸν ἕτερον , ἀντιληπτικὴν | ||
| ὁράσεως τῷ τὸν ἕνα ἀντεκκεκόφθαι τὸν δράσαντα ἔλαττον ὑπέλαβε πρόστιμον ἐκτῖσαι : τυφλώσαντα γὰρ ἕνα τῶν πολιτῶν , εἰ τὸ |
| ἐκείνην ἐπανήκειν ἐς Ἄργος , ἄλλα τε ἐπαγγελλόμενοι καὶ ἀνδρὶ δώσειν αὐτὴν Δηιφόντου τὰ πάντα ἀμείνονι καὶ ἀνθρώπων πλειόνων καὶ | ||
| ἐπαγγέλλεται δὲ τὸ ὑπισχνεῖται . ὑπισχνεῖται δὲ ὁ τῷ αἰτήσαντι δώσειν ὁμολογήσας , ἐπαγγέλλεται δὲ ὁ ἀφ ' ἑαυτοῦ δώσειν |
| , μηδὲ τοῦτο ἔτι ἔχοντας , ἢ αὐτοὺς λαμβάνειν ἤνπερ κρατῶμεν , μέτρῳ χρωμένους ὁπόσῳ ἂν ἕκαστος βούληται . εἰ | ||
| τὴν τάφρον ἐγχώσατε , ἵνα μηδὲν ἔχωμεν , ἂν μὴ κρατῶμεν , ἴδωσι δ ' ἡμᾶς ἀσταθμεύτους οἱ πολέμιοι καὶ |
| πράξεις ἐν ταῖς αὐτῶν τῶν φαντασιῶν ἐπιβολαῖς ῥυθμίζειν , ὅπως μηδ ' ἐν τοῖς τυχοῦσιν ἐπιλανθανώμεθα τῆς πρὸς τὴν καλὴν | ||
| ἣν ἔρεισμα τῆς Ἑλλάδος πόλιν ᾔδομεν , ταύτην ἀνατρέψωμεν , μηδ ' ὑποσπάσωμεν , μηδ ' ἐκκόψωμεν τῆς Ἑλλάδος τοῖν |
| βοΐ ; Βοΐ ; μηδαμῶς , ἵνα μὴ βοηθεῖν ποι δέῃ . Ἀλλ ' ὑὶ παχείᾳ καὶ μεγάλῃ ; Μὴ | ||
| διὰ τὸ ὕψος ἀκροβαρῆσαν περινεύσῃ τὸ ἔργον . Πύργους ἐὰν δέῃ παροικοδομεῖν τοῖς τείχεσιν , ἀφεστῶτας ὥστε βάρη ἐπ ' |
| σχολή , ὦ Σώκρατες . ἡ γὰρ Ἦλις ὅταν τι δέηται διαπράξασθαι πρός τινα τῶν πόλεων , ἀεὶ ἐπὶ πρῶτον | ||
| στροβούμενός τις περιστάσεσιν , οὐχὶ ῥᾳδίως εἰς μνήμην ὧν ἂν δέηται ἔρχεται , τῆς πλεονεκτούσης ταῦτ ' οἴου φροντίδος εἶναι |
| λόγων οὕτως ἔχειν . τῶν δὲ ἐμῶν ὅ τι ἂν αἰτῇς πέμψομεν τοῦ μὴ λυπεῖν . ἄλλως δὲ οὐ πέμψομεν | ||
| ἀλλάξαι τι δυνάμενος τῶν ἐπικεκλωσμένων , ὀλίγον αἰτεῖς ὁπόσον ἂν αἰτῇς , εἰ δὲ ὡς δέδοκται τῷ θεῷ πάντα ἔσται |
| ὑποκλέπτειν δυναμένων τὸν χολώδη χυμόν . ἀλλ ' ἵνα τοῦτον δυνηθῇ κενῶσαι καλῶς , ὑγροτέρας δεῖται τροφῆς πρῶτον : εὐκράτοις | ||
| οὖν καὶ ἐκ τῆς προδοθείσης σοι ταύτης μεθόδου εὐκόλως ἂν δυνηθῇ διαγιγνώσκειν ἅπαν ῥῆμα ποίας ἐγκλίσεώς ἐστι καὶ ποίας διαθέσεως |
| δὲ ταῦτα ἀκούσας ἀφῆκεν αὐτήν . κἀγώ , βασιλεῦ , δέομαί σου τῶν ποδῶν , μὴ εἰκῆ με ἀποκτείνῃς : | ||
| καὶ ἵδρωκα τὰ ἄκρα καὶ ἡ καρδία μου ἀνέστραπται . δέομαί σου , δέξαι με πρὸς σεαυτὴν ἡμέρας ὀλίγας , |
| ἀλλ ' ἀνάγκη ἢ τὸν κατήγορον ἀπειπεῖν ἢ τὸν χρόνον ἐπιλιπεῖν . τοὐναντίον δέ μοι δοκοῦμεν πείσεσθαι ἢ ἐν τῷ | ||
| αὐξηθὲν ἤδη , συνοίκων ἐστέρητο γυναικῶν , καὶ φόβος ἦν ἐπιλιπεῖν τοὺς ἄνδρας , τέχνῃ δέδωκε διαδοχὴν τῷ γένει . |
| καὶ ἡ μὲν ΔΕ τὸ τῶν περὶ τῆς ΑΓ εἶδος δύνηται , ἡ δὲ ΑΓ τὸ τῶν περὶ τὴν ΔΕ | ||
| πλουσίου . μὴ ἐπάναγκες ἔστω πίνειν , ἤν τις μὴ δύνηται . Ἐς τὸ συμπόσιον μήτε ὀρχηστὴν μήτε κιθαρισ - |
| ταράσσεται διὰ τὸ μὴ εὑρίσκειν καιρὸν τοῦ δοῦναι τροφὴν καὶ ἀνακομίσασθαι τὴν δύναμιν διὰ τὴν συνέχειαν τῆς θερμασίας . Τρίτον | ||
| γὰρ περὶ τὸν Εὐχήνορα ἅμα τοῖς Ἀτρείδαις ἐβούλοντο τὴν Ἑλένην ἀνακομίσασθαι ἁρπασθεῖσαν ὑπὸ Ἀλεξάνδρου τοῦ Ἰλιώτου . ὅτι δὲ Εὐχήνωρ |
| πρὸς τούτῳ θεοῖς ἦν ἐχθρά . Αἴσωπε , τὸν τρίκλινον στρῶσον . Αἴσωπε , τὸ βαλανεῖον ὑπόκαυσον . Αἴσωπε , | ||
| στρατιωτικοῦ , μνᾶς πραξαμένη δὲ πέντε τὰς σπονδὰς ποιοῦ καὶ στρῶσον ἡμῖν ἔνδον . ἡ δ ' ἐπιδέξιον βουλόμενον εἶναι |
| παῖδας : οὐ μὴν ψυχροῦ πόματος εἰς τὸ παντελὲς εἴργειν κελεύω τοὺς τοιούτους παῖδας , ἀλλ ' ἐπὶ τοῖς σιτίοις | ||
| τὸ μεῖζον ἦλθε : τὰς θνητῶν δ ' ἐγώ χαίρειν κελεύω θεῶν ἄτερ προθυμίας ὦ δύστηνοι καὶ πολύμοχθοι ματέρες Ἅιδῃ |
| μὴ προϊέμενος ταῦτα , ἀνθ ' ὧν ἐκεῖνα πιπράσκεται , προῖκα αὐτὰ βουλήσῃ λαμβάνειν . ἀλλὰ πόσου πιπράσκονται θρίδακες ; | ||
| προξενήτρια . ἐπῆρε : κυρίως ἀνεχαύνωσεν , ἀνεκούφισεν , ἐπαγγελλομένη προῖκα δώσειν μεγάλην : καταχρηστικῶς δὲ ἀντὶ τοῦ “ ἀνέπεισεν |
| τὰς φύσεις τῶν ἀστέρων προσεφώνησά σοι ᾧτινι ἕκαστος ἥδεται ἵνα ᾖς ἐν πᾶσιν ἀδιάπτωτος . Ἐὰν δὲ τῆς ☾ : | ||
| πολυπλασίασον ἐπὶ τὸν ιβʹ καὶ συναναλάμβανε τούτοις , ὁσάκις ἂν ᾖς ἐκκεκρουκὼς δωδεκάδας , ἑκάστου κύκλου ἀνὰ αʹ καὶ ἑκάστου |
| οὐδέπω ; τοῦτον δέ γ ' οἶμ ' ἐγὼ χεσεῖσθαι τήμερον . οὐκ αὖ σὺ παύσει χαλεπὸς ὢν καὶ δύσκολος | ||
| θεὸν : Τὸν δυνατόν . . τὸν Πλοῦτον . . τήμερον : Ἀττικόν . Θ . σήμερον . δοῦναι δίκην |
| ἂν δέῃ μὴ ἄπορος δοκῶν εἶναι , καὶ ἔτι ἀναίτιος ἔσῃ παρὰ τοῖς σαυτοῦ στρατιώταις : ἐκ τούτου δὲ μᾶλλον | ||
| σοι προνοῶν , ὅπως δὲ αὐτὸς εὔρυθμός τε καὶ κόσμιος ἔσῃ , ἥκιστα πεφροντικώς , ἀλλ ' ἀτιμότερον ποιῶν σεαυτὸν |
| οὔτε σὺ ἔσεαι ἐκείνοισι χρήσιμος οὔτε ἐκεῖνοι σοί . Τὰ σεωυτοῦ δὲ τιθέμενος εὖ γνώμην ἔχε τὰ τῶν ἀντιπολέμων μὴ | ||
| ἔπος ἐκβάλοι τοῦτο . Λόγους δὲ ἄλλους περὶ γενέσιος τῆς σεωυτοῦ μὴ δέκεο : τὰ γὰρ ἀληθέστατα πάντα ἀκήκοας . |
| διδακτόν , δίδασκε : εἰ δὲ σὺ μὴ δύνασαι , ἄφες με μαθεῖν παρὰ τῶν λεγόντων εἰδέναι . ἐπεὶ τί | ||
| τε γάρ ἐστιν καὶ εἰδεχθὴς καὶ σκληρὸς καὶ ἄτιμος : ἄφες αὐτὸν ἐπὶ κεφαλὴν κατὰ τῆς πέτρας : σὺ δὲ |
| τοῖς λοιποῖς ἔστ ' ἔνοχος , ὁ τοιοῦτος πότερα μὴ δῷ διὰ τοῦτο δίκην ἢ κἂν μείζω δοίη δικαίως ; | ||
| , σπονδὰς ποίει . καὶ Συναριστώσαις ἂν ἔτι πιεῖν μοι δῷ τις . ἀλλ ' ἡ βάρβαρος ἅμα τῇ τραπέζῃ |
| σκοπεῖτε δὲ μὴ τοῦτο , εἰ μνᾶς ἑκατὸν καὶ πάλιν τάλαντον ἔδωκεν , ἀλλὰ τὴν προθυμίαν καὶ τὸ αὐτὸν ἐπαγγειλάμενον | ||
| λαμβανόμενα εἰς σύγκρισιν , οἷον ὅταν σκεπτώμεθα τίνα λόγον ἔχει τάλαντον πρὸς μνᾶν , ὁμογενεῖς ὅρους φαμὲν τὸ τάλαντον καὶ |
| ταῖς εἰκόσι ῥη - τόρων διήνεγκας . ἀλλ ' ἥκεις ἐωνημένος , ὅπερ ἂν καὶ σοῦ τις φαυλότερος , καὶ | ||
| . πρὸς τοῦτον συνεχὲς ἀφικνούμενος ὁ Ξενιάδης ὁ τὸν Διογένην ἐωνημένος τὴν ἀρετὴν αὐτοῦ καὶ τῶν ἔργων καὶ τῶν λόγων |
| πυρί . κτεῖν ' : ὡς κτανών γε τῶνδέ μοι δώσεις δίκην . [ ἔσται τάδ ' . ἆ ἆ | ||
| τε κακῶς καὶ ἐὼν ὄλεθρος , ἀλλὰ μᾶλλον ὅκως λόγον δώσεις τῶν μετεχείρισας χρημάτων . Ταῦτα εἶπε ἐὼν ἐν τοῖσι |
| τὸν ἐπ ' Ἀριστείδου αὐτονόμους εἶναι . ὅπλα δὲ μὴ ἐξέστω ἐπιφέρειν Ἀθηναίους μηδὲ τοὺς ξυμμάχους ἐπὶ κακῷ , ἀποδιδόντων | ||
| μὲν οὖν οὐδαμῶς ἀναθετέον , ᾧ [ δ ' ] ἐξέστω καὶ μὴ δέ , τοῦτο νομοθετησώμεθα . ποιητῇ δὴ |
| : παραινῶ μέντοι σκοπεῖν καὶ λογίζεσθαι πρὸς ὑμᾶς αὐτοὺς ὅτι τἀργύριον μέν ἐστι τοῦθ ' , ὑπὲρ οὗ βουλεύεσθε , | ||
| ῥυπῶν : τὸ γὰρ ὑποληφθὲν τῦφον εἶναι πᾶν ἔφη . τἀργύριον εἶναι , μειράκιόν , σοι φαίνεται οὐ τῶν ἀναγκαίων |
| στήλην , ἣν ἐκάλουν ὅρον , ἐν ᾗ ἐκεχάρακτο τὸ χρέος καὶ ὁ χρήστης , ἵνα μὴ πλανηθεὶς ἕτερος ὡς | ||
| οὐ βούλεται , οὐδὲ δεύτερον εὐεργετηθεὶς ἐπίσταται , διὰ τὸ χρέος μὲν ἐν δουλείᾳ σχὼν μηδὲν ἐπαχθὲς , νῦν δὲ |
| , ὅτι ἐὰν ταῦτα πράξῃς , τοῖς μὲν πολεμίοις ἐπιτετειχικὼς ἔσει , φιλίαν δὲ πόλιν διασεσωκώς , εὐκλεέστατος δὲ ἐν | ||
| . ἀλλ ' ἐν πράγμασιν , Στρατοφάνη , καινοῖς ] ἔσει σὺ σφόδρα τ ' ἀνελπίστοις τισίν . οὗ δοκεῖς |
| τέκνον , φρονεῖς γὰρ ἤδη κἀποσώισαι ' ἂν πατρὸς γνώμας φράσαντος , ἢν θάνω , παραινέσαι κειμήλι ' ἐσθλὰ καὶ | ||
| παρέδραμεν ἠλλοιωμένου μοι τοῦ προσώπου καὶ χρόνῳ καὶ νόσῳ , φράσαντος δὲ τοῦ θείου τε καὶ ὁμωνύμου πρὸς αὐτόν , |
| μέρους καὶ διηθουμένου . καὶ ἴτριον δὲ καὶ ἄρτον ξηρὸν ἕψοις ἂν λεπτὸν γενόμενον σφόδρα καὶ τριβόμενον : ἑψέσθω δ | ||
| : καὶ γὰρ εἴ τι τῶν ἀγρίων ἀπὸ θήρας εὐθὺς ἕψοις , οὐδὲν ἂν μέγα μέμψεως : μὴ καὶ ἐπαινέσαις |
| χρείαν τὸ ἀρκοῦν πρὸϲ τὴν ϲύϲταϲιν . εἰ δὲ πλείονοϲ δέοιτο ϲτύψεωϲ , ὡϲ μηδὲ τῶν τροφῶν κρατεῖν , προϲμιγνύϲθω | ||
| οἱ Σινωπεῖς καὶ παρεκάλεσαν , ὧν ἂν ἐς τὸν πόλεμον δέοιτο , παρ ' αὐτῶν λαμβάνειν . ὁ δὲ ἄλλου |
| τῶν βρωμάτων ἡδονῆς , ἀλλὰ κατὰ συμβεβηκός . φησὶ δὲ μηδὲ τοῖς ἄλλοις ζῴοις κατὰ ταύτας εἶναι τὰς αἰσθήσεις ἡδονήν | ||
| πολλὰ μὲν οὖν ἐβουλεύσατο τὸ μηδ ' ὅλως φωνὴν ἀφεῖναι μηδὲ κινεῖσθαι : τὸ γὰρ μέλλον οὐκ ἦν ἀπροόρατον αὐτῷ |
| ὄνομά σου καὶ τοῦ κοινωνοῦντός σοι ψήφισον , καὶ ἐὰν νικήσῃ τὸ ὄνομά σου , συμφέρει : εἰ δὲ τοῦ | ||
| τι χρὴ ποιεῖν ἔχειν εὑρεῖν ; ἂν δὲ δὴ τοῦτο νικήσῃ πᾶσι συνδόξαν , ἑκάστους ἐκ περιτροπῆς ἡγεῖσθαι , οἷον |
| ἂν διδάξαις : ἢν δὲ ὅταν μὲν ποιήσῃ ὡς ἂν βούλοιο , ἀντιχαρίσῃ τι αὐτῷ , ὅταν δὲ ἀπειθῇ , | ||
| μηδὲν βλαβῆναι . προξενῶν μὲν γὰρ τυγχάνω τῶν Ἡρακλεωτῶν , βούλοιο δ ' ἄν , ὡς οἶμαι ἐγώ , ἐμὲ |
| Πελοποννησίοις ἔξεστι καὶ Μεγαρεῦσι καὶ Βοιωτίοις , ἐφ ' ᾧτε πωλεῖν πρὸς ἐμέ , Λαμάχῳ δὲ μή . Ἀγορανόμους δὲ | ||
| σοι περὶ τούτου γράφω : τέρπεται Παυλῖνος ἐξαπατῶν καὶ οὔτε πωλεῖν θέλει πάνυ τε ἐθέλειν λέγει . σὺ δ ' |
| Ὑπερείδης τε καὶ Λυσίας , διαλύειν χάριν , ἀποδιδόναι , ἀποτίνειν ἐκτίνειν , ἀπομνημονεύειν , ἀμείβεσθαι , ἀντεισφέρειν , ἀντευποιεῖν | ||
| γίγνεται καὶ θυροκοπῆσαι καὶ πατάξαι καὶ βαλεῖν , κἄπειτ ' ἀποτίνειν ἀργύριον ἐκ κραιπάλης . οὔκ , ἢν ξυνῇς γ |
| , ὡς καὶ ὅσα δήσειεν ὁ Ζεὺς , ταῦτ ' ἐξὸν Ἡρακλεῖ λῦσαι , καὶ τὸν Ἄτλαντα ὡς ἀπέπαυσε διαδεξάμενος | ||
| ] ἀντὶ τοῦ βαδίζοντα κατὰ τὸ ἀρχαῖον σύνηθες ὡς “ ἐξὸν καθεύδειν τὴν ἐρωμένην ἔχων ” ἀντὶ τοῦ ἔχοντα . |
| καῦσαι αὐτοῦ τὸν σπλῆνα ὡς τὸν πρόσθεν , καὶ ἢν τύχῃς καύσας , ὑγιέα ποιήσεις . Ἄλλη νόσος σπληνός : | ||
| , καῦσαι τὰ στήθεα καὶ τὸ μετάφρενον : ἢν γὰρ τύχῃς καύσας , ἡ αὐτὴ ἂν ὠφελείη γένοιτο . Ἡ |
| τῷ τοιούτῳ ; οὐ γὰρ δὴ τῷ φαύλῳ καὶ οὐδενὸς ἀξίῳ . Χρήσεται γὰρ αὐτοῖς ἀφύρτως τε καὶ ἐμμελῶς , | ||
| ἄλλων ἀρετῇ διαπρέποντα . οὔκουν εὑρίσκοντα οὔτε ἐκείνην ἄλλῳ παραβαλεῖν ἀξίῳ , οὔτε ἐκεῖνον ἄλλῃ ἐπαγαγεῖν τὸ ἐξ αὐτοῦ λαβεῖν |
| εὔνοιαν , καὶ κατὰ τοὺς χρηματισμοὺς ἀναλίσκειν χρημάτων πλῆθος , διδόντα δωρεὰς τῶν ἐπιεικῶν τοῖς δοκοῦσιν ἐν ταῖς κρίσεσι μὴ | ||
| κατὰ νόμον καὶ ἄνευ βλάβης , μίμησαι τὸν Δία τὸν διδόντα τῇ Θέτιδι τὴν χάριν . καίτοι τὴν μὲν χάριν |
| ὄφρα σφι πνοιή τε μένῃ ποτὶ βυσσὸν ἰοῦσιν ἀσκηθής , προτέροιο δ ' ἀναψύξωσι πόνοιο . ἀλλ ' ὅτ ' | ||
| ' ὁπότ ' ἀργιόδουσιν ὁμῶς συσὶ νήπια τέκνα σταθμοῦ ἀπὸ προτέροιο ποτὶ σταθμὸν ἄλλον ἄγωσιν ἀνέρες ἐγρομένῳ ὑπὸ χείματι , |
| πεζῇ καὶ ἐφ ' ἵππων ἀπεῖργεν ἤδη τὸ γῆρας , χρημάτων δὲ ἑώρα τὴν πόλιν δεομένην , εἰ μέλλοι σύμμαχόν | ||
| ' οὐκ ἐθέλειν . Σὺ πατρῴων μὲν πάνυ μικρῶν ἐκληρονόμησας χρημάτων , ἃ δὲ δίκας λέγων εἰργάσω , δικάζων ἀνήλωκας |
| νόος ἀτρεκίαν εἰπεῖν . Σὺ μέν , ὦ Πίνδαρε , ἀμφισβητεῖς πρὸς ἑαυτὸν περὶ ἀπάτης καὶ δίκης , παραβάλλων χρυσὸν | ||
| ὃ ἂν ᾖ ἄλογον πρᾶγμα . τούτων δὲ πέρι εἰ ἀμφισβητεῖς , ἐθέλω ὑποσχεῖν λόγον . τῇ μὲν οὖν ἰατρικῇ |
| : ὁ παισὶν αὑτοῦ μητρυιὰν ἐπεισάγων μήτ ' εὐδοκιμείσθω μήτε μετεχέτω λόγου παρὰ τοῖς πολίταις , ὡς ἐπείσακτον κακόν κατὰ | ||
| , καρκίνος δὲ ταρακτικός , ἀστακοῦ δὲ ὅσον εἰς ἡδονὴν μετεχέτω , τῶν δὲ ὀστρέων πορφύρας καὶ κήρυκας μᾶλλον προκριτέον |
| ἐργάσαντο . Νῦν δὲ μηχανώμενος κακὰ ὁ Ψαμμήνιτος ἔλαβε τὸν μισθόν : ἀπιστὰς γὰρ Αἰγυπτίους ἥλω , ἐπείτε δὲ ἐπάϊστος | ||
| τοίνυν Σιτίας προσῆλθε μαθεῖν καὶ μαθὼν ἠγνωμόνησεν αὐτῷ περὶ τὸν μισθόν . καὶ ἐπὶ τούτῳ συνέστη δικαστήριον , καὶ τῶν |
| τὴν ναῦν , καὶ προστάξας αὐτῷ καθ ' ἡμέραν ἀργύριον διδόναι τοῖς ναύταις , ἀποπλεῖν οἴκαδέ με ἐκέλευεν . ἐπειδὴ | ||
| τοῦτ ' ἐπιτιμῶ : δεῖ γὰρ ἐφ ' ὑμῖν εἶναι διδόναι τὰ ὑμέτερ ' αὐτῶν οἷς ἂν βούλησθε . ἀλλ |
| οἶσθα , φησὶν , ὥς σε ἔδει μετεύξασθαι , ἵνα δόξῃς τὴν εὐχὴν φρονίμως ποιεῖσθαι ; νῦν γὰρ εὐήθη λόγον | ||
| τὸν νότου τόπον ὡς ἀφανῆ τυγχάνοντα βεβυθισμένον ὅλως , μὴ δόξῃς τοῦτο γίνεσθαι πάντοθεν ἐν τῷ κόσμῳ , ἀλλὰ πρὸς |
| αὐτοὶ ἐπιθέμενοι κρατήσωσιν . καὶ περὶ μὲν τούτου ἡμῖν ἀφείσθω κινδυνεύεσθαι : ὡς δὲ ἐπ ' ὠφελίᾳ τε πάρεσμεν τῆς | ||
| : εἰ δὲ οἱ πολέμιοι κρατήσειαν αὐτῶν , οὐδὲν μέγα κινδυνεύεσθαι τῇ πόλει , ἐὰν ἕνα πολίτην ἀπολέσῃ καὶ τιμὴν |
| ἣν ἔχεις φιλομαθῆ διάθεσιν , ὅπερ μέγιστόν ἐστιν ἀνθρώπῳ , προσμανθάνειν ἀεί τι καὶ προσλαμβάνειν , ἤτοι κατὰ τὰς ἱστορίας | ||
| σε τὰ ἔξωθεν ἐμπίπτοντα ; καὶ σχολὴν πάρεχε σεαυτῷ τοῦ προσμανθάνειν ἀγαθόν τι καὶ παῦσαι ῥεμβόμενος . ἤδη δὲ καὶ |
| αἴρουσι , καὶ εἰς πλοῦν ἐμβιβάζουσι συμπλεῖν οἷς ἂν αὐτοῖς δοκῇ , καὶ ποιοῦσιν οὐ μόνον συγκαθημένους , ἂν οὕτω | ||
| τῶν ἄλλων ἐπίσης ἄξιον αὐτῷ . κἂν γὰρ τὰ μέγιστα δοκῇ παρά του καρποῦσθαι , μὴ εἶναι ἀντάξια ὧν αὐτὸς |
| ' αὐτῶν κατασκευάσῃ , καὶ πάντῃ ἄποροι ἐγίγνοντο . ΓΘ τριηραρχεῖν ] ἤγουν ἄρχειν τριήρους . Γ δαπανηρὸν ἦν παρ | ||
| ἀδικοῦντας τὴν πόλιν τὰ παράνομα λέγοντας , τοὺς μὴ βουλομένους τριηραρχεῖν , μὴ χορηγεῖν , μήδ ' ὅλως εἰσφέρειν : |
| σωτῆρι Χριστῷ εὐαρεστήσαντες τὴν αὐτοῦ φιλανθρωπίαν καὶ εὔνοιαν καὶ δωρεὰν πλουσιώτερον ἐπισπασόμεθα . ὃν αἰτοῦμεν παρακαλέσαι τὴν καρδίαν σου πάσῃ | ||
| τῷ Παιανιεῖ , ὃν οἱ πολλοὶ βελτίω ἡγοῦνται εἶναι ἢ πλουσιώτερον , τὴν δὲ πένητι γεγενημένῳ οὐ διὰ κακίαν , |
| βωμὸν μεταμέλειν τέ σοι ἔφησθα καὶ πείσας ἐμὲ πιστὰ πάλιν ἔδωκάς μοι καὶ ἔλαβες παρ ' ἐμοῦ ; καὶ ταῦθ | ||
| ἀπέφηνας τῶν χρεῶν , ἐπειδὴ δὲ δευτέρῳ μηνὶ τὴν ἀπόφασιν ἔδωκάς μοι , τοῦ νόμου κελεύοντος τριῶν ἡμερῶν , νῦν |
| δέ φασι : τὴν Ἀδράστειαν ? [ σέβω ἐπὶ Διομνήστωι γενοίμην νυμφίωι [ ὁμολογουμένην ἀτυχίαν . τα ! [ ἠδικημένος | ||
| κωμῳδίας ποιητής , πρεσβύτερος Ἀριστοφάνους , τῶν εὐδοκίμων ἄγαν . γενοίμην οὖν , φησίν , εἰς τὴν οἰκίαν Κρατίνου κῴδιον |
| ἐστι , τὰ δ ' αὐτῷ συνηρτημένα καὶ χείρονα μέτρῳ διδοὺς καὶ ῥυθμίζων καὶ πράττων , πρακτικός ἐστι καὶ ὀνομάζεται | ||
| , εἰ ἓν τὸ ὂν καὶ μονοειδές , καὶ ὁ διδοὺς ἓν εἶναι Ζήνων καὶ ὁ λαμβάνων Παρμενίδης ἀμφότεροι καὶ |
| ἑταίρα , καὶ ὁ μὲν παροξυτόνως ἀναγινώσκων δημοσίαν αὐτὴν εἶναι κελεύει , οἱ δὲ συνηγοροῦντες ἐκείνῃ προπαροξυτόνως ἀναγινώσκοντες τὰ χρυσία | ||
| . Κἄν τι τοιοῦτον εὑρίσκωσιν , ἀναγεγραφότας ἐν σανίσιν ἐκτιθέναι κελεύει πρόσθεν τῶν ἐπωνύμων , τοὺς δὲ πρυτάνεις ποιεῖν ἐκκλησίαν |
| τῷ κοπρολόγῳ , καὶ ταῦτα λοιδορούμενος : μῦς καὶ γαλᾶς μέλλεις λέγειν ἐν ἀνδράσιν ; ποίους τινὰς δὲ χρὴ λέγειν | ||
| μύθων , ψυχή : τί περισσὰ φρονεῖς ; εἰ μὴ μέλλεις σεμνύνεσθαι παρ ' ὁμοίοις . γλώσσῃ διαψαίρουσα μυκτήρων πόρους |
| τοῦ καλοῦ ἕνεκα , καὶ ὁ ἐλευθέριος τοῦ καλοῦ ἕνεκα δώσει καὶ οὗτος αὐτῷ σκοπὸς ἔσται , ὥσπερ καὶ τοῖς | ||
| ἢ ψῆττάν τιν ' ἢ μύραιναν ἢ κακόν τί μοι δώσει μέγα θαλάττιον . Οὗτος δ ' ὃν λέγω ἐν |
| καὶ ⌈ τοῦτο ποιῶν οὐκ ἔστι τρόπος , ὅπως οὐ λήψεται ⌈ τήμερον [ σήμερον ] ⌈ τὶ πρᾶγμα ἤγουν | ||
| ἂν αἴσχιον ἢ δαπανηρότερον ; ἀντὶ ποίου δὲ ἀδικήματος ταύτην λήψεται δίκην ; ἀλλὰ καλεῖν μὲν δεήσει καὶ τἄλλα ποιεῖν |
| μέσον [ ὁ Αἴσωπος ] λέγει ” ἄνδρες Σάμιοι , κἀμοὶ εὐκταῖόν ἐστιν παρὰ τοῖς τοῦ βασιλέως ποσὶν ἀποθανεῖν . | ||
| τὰς νόσους ἰώμενοι , τὰ βλάπτοντα προμηνύοντες : δότε τοίνυν κἀμοὶ προχείρως εὐεργεῖν , σώζειν , ἰᾶσθαι τοὺς κάμνοντας , |
| Ξάνθος λέγει ” ἔπαρε τὰ σανδάλιά μου καὶ τὰ ἑξῆς ποίησον . “ εἶτα λέγει τοῖς ἑαυτοῦ φίλοις ” ἄνδρες | ||
| καλῶς περισκεπάσας . ὅταν οὖν βούλῃ ἔνδειξιν μεγίστην ποιῆσαι , ποίησον οὕτως : λύχνου τεθέντος , ἐὰν στέαρ οἵου βούλει |
| πληρωθέντος τοῦ χρόνου ὑπερβῆναι τὴν Σελήνην τὸν ἴδιον σκοπόν . ἀνάδραμε γὰρ τὰς ἡμέρας καὶ στήσας τὴν Σελήνην ἐπὶ τὴν | ||
| μοι τὸ τέλος αὐτοῦ καὶ εἰ μὲν εἰς Σ λήγει ἀνάδραμε εἰς τοὺς εἰς Σ λήγοντας κανόνας καὶ οἵῳ ἂν |
| τέχνης Φειδίᾳ : ταῦτα μὲν γὰρ Ἠλείοις προσήκοντα λογίσασθαι τοῖς ἀναλώσασιν ἀφθόνως καὶ μεγαλοπρεπῶς : ἡμεῖς δὲ ὑπὲρ ἄλλου φήσομεν | ||
| ἡμῖν τυχεῖν : τούτων δὲ δραχμὰς τοὐλάχιστον δώδεκα ἢ πλέον ἀναλώσασιν ὀσφρᾶσθαι μόνον : οὕτως ἐσθ ' ἅγιον παντελῶς τὸ |
| φροντίζειν , ἀλλὰ νομίζειν αὑτῷ εἶναι καὶ μὴ ἀπολωλέναι , καταθέμενον λίθον εἰς τὸ αὐτὸ χωρίον : πάντως γὰρ οὐδ | ||
| . „ ταῦτα εἰπόντα κελεύειν , εἰ βούλοιτο ἀκροάσασθαι , καταθέμενον τὴν σκευὴν γυμνὸν ἐπὶ τῶν αὐτῶν λίθων κείμενον μετέχειν |
| λαοῦ συνελθὸν ἔλεγεν : Αἰσχύνομαι εἰς τοσοῦτον ὄχλον μικρὸν παιδίον προφέρειν . Σχολαστικὸς οἰκίαν πωλῶν λίθον ἀπ ' αὐτῆς εἰς | ||
| περὶ ἐμοῦ Θηραμένην ἄλλους τε λόγους βλασφήμους εἰρηκέναι καὶ δυστυχίαν προφέρειν . τὸ μὲν οὖν τοῦτον ἀγνοεῖν ὅτι λοιδορίας , |
| εἰσῄει βίᾳ , καὶ οὔτε τῆς ἀδελφῆς οὔτε τῶν ἀδελφιδῶν φροντίσας ζητεῖν με ἐτόλμα , καὶ ἐξευρὼν οὗ δειπνῶν ἐτύγχανον | ||
| τῆς ἐπιμελείας καὶ τοῦ περὶ τὴν λέξιν κόσμου μὴ ὁμοίως φροντίσας . τοσαῦτα καὶ περὶ Ἑκαταίου . . . : |
| ἑταίρων ὕστερον θοινάσομαι . καλόν γε τὸ γέρας τῶι ξένωι δίδως , Κύκλωψ . οὗτος , τί δρᾶις ; τὸν | ||
| ἢ κέγχρον ἢ ἄλητον ἢ χόνδρον : τούτων ὁκόσα μὲν δίδως ἐς διαχώρησιν , λεπτὰ διδόναι καὶ διεφθότερα , καὶ |
| . καίτοι γε ὁ Θεόφραστος τοὺς μὲν ἄλλας γραφὰς γραψαμένους χιλίας τ ' ὀφλισκάνειν , εἰ τὸ πέμπτον τῶν ψήφων | ||
| φιλοσόφου δὲ ζητήματος παράδειγμα τόδε : ζωγράφῳ τις ὑπέσχετο δώσειν χιλίας δραχμὰς , εἰ τὸ κάλλιστον γράψας εἴη : ὁ |