σχολή , ὦ Σώκρατες . ἡ γὰρ Ἦλις ὅταν τι δέηται διαπράξασθαι πρός τινα τῶν πόλεων , ἀεὶ ἐπὶ πρῶτον | ||
στροβούμενός τις περιστάσεσιν , οὐχὶ ῥᾳδίως εἰς μνήμην ὧν ἂν δέηται ἔρχεται , τῆς πλεονεκτούσης ταῦτ ' οἴου φροντίδος εἶναι |
βοΐ ; Βοΐ ; μηδαμῶς , ἵνα μὴ βοηθεῖν ποι δέῃ . Ἀλλ ' ὑὶ παχείᾳ καὶ μεγάλῃ ; Μὴ | ||
διὰ τὸ ὕψος ἀκροβαρῆσαν περινεύσῃ τὸ ἔργον . Πύργους ἐὰν δέῃ παροικοδομεῖν τοῖς τείχεσιν , ἀφεστῶτας ὥστε βάρη ἐπ ' |
ἀνερευνᾷ μέχρι φωράσῃ : ἢ καὶ μύσας , ἄν τις προσάψηται ἢ ἐάν τις προσδείξῃ , μαντευόμενος λέγει , ἔστ | ||
εἶτα ἥκιστος ὢν νήχεσθαι ἐκβρασθῇ , πᾶς ὅστις ἂν αὐτοῦ προσάψηται τῇ χειρὶ ἀπόλλυται ἀμεληθείς . ἀλλὰ καὶ τῇ βακτηρίᾳ |
δυοῖν δεούσῃσιν . Ἢν δέ τις ἀνακῶς θεραπεύῃ καὶ μὴ καταστῇ ἐν τουτέῳ τῷ χρόνῳ τὰ ἐν τῇσι κεφαλῇσι μεγάλα | ||
εἰς διοίκησιν , οὐδὲν ἐξαμαρτάνει , ὅταν δὲ εἰς ἀπορίαν καταστῇ , ἀναγκάζεται εἰσαγγελίας δέχεσθαι καὶ δημεύειν τὰ τῶν πολιτῶν |
ἐκβαλεῖν αὐτὸν ἐκ τῆς νήσου , ἢν φλυαρῇ καὶ μὴ ἐθέλῃ ἀφεὶς τὴν εἰρωνείαν εὐωχεῖσθαι . Πλάτων δὲ μόνος οὐ | ||
δὲ καὶ εἰς κλήρωσιν ἐλθοῦσα δευτέρου βίου αἱρεῖται ὃν ἂν ἐθέλῃ , πῶς ἐκ θηρίου εἰς ἄνθρωπον εἴσεισιν ; οὐ |
ὁ κύριος : δεσπότου δὲ ἅπαντά ἐστιν † ᾧ ἂν βούληται ἕκαστα † χρῆσθαι . ὅτῳ οὖν καὶ σῳζομένων μεγίστη | ||
τῶν ἀνθρώπων . . , . ἐξ οὗ ἄν τις βούληται δόξαν παρὰ τοῖς ἀνθρώποις λαβεῖν καὶ τοιοῦτος φαίνεσθαι , |
τοῦτο παρ ' αὐτοῦ λαβεῖν , ἀλλὰ κἄν ποτε διεγεῖραι βουληθῇ τὴν φράσιν , ὀλίγον ἐμπνεύσας ὥσπερ ἀπόγειος αὖρα ταχέως | ||
ἐτῶν μηκέτι θεωρείτω . θεωρήσας δὲ ὁπός ' ἂν ἔτη βουληθῇ τῶν δέκα καὶ ἀφικόμενος οἴκαδε , εἰς τὸν σύλλογον |
ἐπεύχεσθαι . τότ ' οὖν κακῶς πράσσει , ἄν τε θέλῃς ἄν τε μή , ὅταν ἀγνωμονῇ . Ὥστε Σωκράτης | ||
μὴ γενόμενα εἴωθε πλεῖστον καταγέλωτα προσφέρειν . } Ὅταν εἰδέναι θέλῃς σεαυτὸν ὅστις εἶ , ἔμβλεψον εἰς τὰ μνήμαθ ' |
δὲ „ δὶς „ ἔφη ” νικήσεις , ἐὰν μὴ ἐθέλῃς τρίς . ” Δαιμόνιον , ἀμπελουργέ , λέξεις γάρ | ||
γὰρ τὰ τοῦδε καλῶς οἶσθα . ἂν δ ' οὐκ ἐθέλῃς λέγειν , ἀνάγκη ἐμὲ μαντεύεσθαι . καὶ τὸν μὲν |
φθεγγόμενα καὶ βοῶντα μέγιστον τὰ σιδήρια λέγεται , ἐάν τις ἅψηται : ὥστε τοῦτο μὲν ὑπὸ σοφίας ἔλαθες οὐδὲν εἰπών | ||
Α γωνίας λαβεῖν , παραφέρομεν τὸ ΘΚ κανόνιον ἕως ἂν ἅψηται τοῦ ἄκρου τοῦ μοιρογνωμονίου , καὶ τηροῦντες τὴν θέσιν |
περιμένειν ἔχουσι ξίφη καὶ ποιεῖν , ὅ τι ἂν αὐτοῖς κελεύῃ . ἵνα δὲ μηθὲν ἐν τῇ συλλήψει τῶν πολιτῶν | ||
πῶς οὐκ εὐεργέτην τε νομιστέον καὶ πᾶν ὅ τι ἂν κελεύῃ ποιητέον ; ἐγὼ μὲν οὖν , γράψαι γὰρ ἐκέλευεν |
πέμψαι ἃ ἔπεμψαν , ἔς τε τὸ λοιπὸν μὴ οὐκέτι βούλωνται ἀμύνειν , ὁρῶντες τοὺς Ἀθηναίους ἐν τῇ μάχῃ εὖ | ||
θεῶν εὔνοιαν ἱκανὴν ἔφη εἶναι νίκην ἐπαγαγεῖν Ἀθηναίοις , εἰ βούλωνται πολεμεῖν Φιλίππῳ . πρὸς ἡμῶν ἔσεσθαι : ἤγουν βοηθήσειν |
περιπατοῦντα κατέλιπον . Μένανδρος : οὐ γαμεῖς , ἂν νοῦν ἔχῃς . γεγάμηκα γὰρ αὐτός . διὰ τοῦτό σοι παραινῶ | ||
δι ' αὐτοῦ καὶ ἀθάνατος ἔσῃ εἰς τὸν αἰῶνα , ἔχῃς δὲ τὸν πόλεμον ὃν ἔθετο ὁ ἐχθρὸς ἐν σοί |
μὲν ἅπαξ ᾖ πεπληρωμένον ὅτε ἐτέθη , τὸ δὲ δεύτερον μέλλῃ πληροῦσθαι μετὰ τὴν ἀνάστασιν καὶ κρίσιν . οὐ μὴν | ||
καὶ πολὺ ἀνάγει , καὶ ἀδυνατέει σφόδρα , καὶ ὁκόταν μέλλῃ ἀποθανεῖσθαι , κάτω ὑποχωρέει ἐπὶ πολὺ καὶ ὑγρόν . |
: πλῦναι γὰρ χρὴ καὶ πλῦναι μέχρις ἂν τὸ πηλῶδες ἐξέλθῃ , κατὰ τὴν θείαν Μαρίαν . Πᾶσα γὰρ γῆ | ||
λέγει πρὸς τὰς λοιπὰς τὰς ἔσω , ἵνα τὸ ἡμιχόριον ἐξέλθῃ : μὴ νῦν μοι τὰν ἐκβακχεύουσαν : ἐπειδὴ μέλλουσιν |
ψυχαῖς ἔπι δυσμενέων φοιτᾷ θάνατόν τε φέρει τοῖσιν ἂν δαίμων θέλῃ . Ταῦτ ' οὐκ ἐπιλεξαμένα Θεστίου κούρα δαΐφρων μάτηρ | ||
δὲ κηρωτῇ παχείῃ περιαλείφειν . Ὁκόταν ἀρχὸς ἐκπίπτῃ καὶ μὴ θέλῃ κατὰ χώρην μένειν , σίλφιον ὅτι ἄριστον καὶ πυκνότατον |
, τότε κατὰ συμβεβηκὸς γέγονεν ἡ ἀπόδοσις : οἷον ἐὰν ἀφέλῃς τοῦ ἀνθρώπου τὸ δεσπότην εἶναι καὶ εἴπῃς ὁ δοῦλος | ||
τὴν τύχην , τὸν στρατιώτην ἐξοπλίζεις : κἂν τὸν στρατιώτην ἀφέλῃς , ἀποχειροτονεῖς τὸν στρατηγόν : τιμιώτερον δὲ καὶ στρατιώτης |
πρῶτον τῶν καλῶν δικαιοκρισία : † ὅρα τὸ κέρδος μὴ τέκῃ σοι ζημίαν . } Βίον πορίζου πάντοθεν πλὴν ἐκ | ||
οὐχ ὥσπερ ἐν τοῖς ἔμπροσθεν , κἂν ἵππος βοὸς ἔκγονον τέκῃ , οὐ τοῦ τεκόντος δήπου ἔδει τὴν ἐπωνυμίαν ἔχειν |
ὅτι ἀεὶ ἦν πᾶσα καὶ ἐλλείπουσα οὐδενί , ἵνα ζητήσεως δεηθῇ : ἀλλ ' ἔστιν ἡ πρώτη καὶ οὐκ ἀπ | ||
ὁρκίζει τὴν πάτριον θεὰν Ἄρτεμιν ξυμπρᾶξαι πάντα ὅσα ἂν αὐτοῦ δεηθῇ . Ἀνίστησιν αὐτὴν ὁ Εὔδοξος πολλὰ θρηνοῦσαν καὶ θαρρεῖν |
Ἀλκιβιάδης δεινὸς , βελτίων πάντων ἡμῶν εἶναι βουλόμενος , ἂν λάβῃ Σικελίαν , τίς ἔσται ; τίς ἐνέγκαι μετὰ ταῦτα | ||
οὖν σπασθῇ ἐπιληπτικὸς καὶ πέσῃ χαμαὶ ἢ σκοτωματικὸς ἢ ἀποπληξία λάβῃ τινὰ καὶ κεῖται ὕπτιος ὁ ἄνθρωπος σπαραττόμενος , αἰφνίδιον |
κάτω τὴν μήλην , ἕως ἂν προκύψῃ : ἐπὴν δὲ ἴδῃς ἐν τῷ στόματι τῆς μήτρης , ἢν μὲν μὴ | ||
ζέον τῶν πυρετῶν . ὅταν δέ ποτε ἐπ ' αὐτῶν ἴδῃς τὰ τῆς πέψεως τῶν χυμῶν σημεῖα , καὶ μήτε |
ἑαυτοῦ πατρίδα , ὡς ἔφαμεν , ἀπὸ τῆς ἀλλοδαπῆς ἀπαίρειν μέλλῃς . ἐρεῖς δὲ ἐν ἀρχῇ τοῦ δευτέρου μέρους τῆς | ||
Ὁπόταν δὲ εἰσηγησάμενός τινα γνώμην διαμάρτῃς , εἶτα ἄλλην εἰσηγεῖσθαι μέλλῃς , ἁρμόσει σοι ἐσχηματισμένως τὸ ἐκ βαρύτητος θεώρημα , |
γίνεται . Καὶ ἅμα δὴ τότε ἀσθενέστατον ὅταν ἐν μεταβολῇ τυγχάνῃ τῇ κατὰ τὴν βλάστησιν , ἤδη δ ' ἐκβεβλαστηκὸς | ||
ἀκριβῶς στήσαντας σκοπεῖν δεήσει τὴν προγενομένην σύνοδον , ἐάνπερ συνοδικὴ τυγχάνῃ ἡ γένεσις , πότε [ δὲ ] γέγονε καὶ |
τέσσαρας ἀριθμοὺς ὅπως ἕκαστος παρὰ τῶν λοιπῶν τριῶν ὡς ἑνὸς λαμβάνῃ μέρος τὸ ἐπιταχθέν , καὶ γένωνται ἴσοι . Ἐπιτετάχθω | ||
κρίνηται τὰ τῆς μάχης , ἀλλὰ δι ' ἡμέρας ὅλης λαμβάνῃ τὸ τέλος . Ὅτ ' ἂν δέ τις ἐμπέσῃ |
ἀπὸ τοῦ πλῆξαι , ἀμύνασθαί σφισιν τὸν μελιττουργὸν αὐταῖς ἐπειδὰν δεήσῃ : οὕτως οὐδὲ ὁ βέμβιξ ἄρα τοῦ κέντρου στερηθεὶς | ||
μέν ἐστιν εἶδος τὸ ἐν ταῖς διανομαῖς , ὅταν διανέμειν δεήσῃ χρήματα ἢ τιμὴν ἢ ἄλλο τι τῶν ὅσα μερίζονται |
ἂν διδάξαις : ἢν δὲ ὅταν μὲν ποιήσῃ ὡς ἂν βούλοιο , ἀντιχαρίσῃ τι αὐτῷ , ὅταν δὲ ἀπειθῇ , | ||
μηδὲν βλαβῆναι . προξενῶν μὲν γὰρ τυγχάνω τῶν Ἡρακλεωτῶν , βούλοιο δ ' ἄν , ὡς οἶμαι ἐγώ , ἐμὲ |
ὑποκλέπτειν δυναμένων τὸν χολώδη χυμόν . ἀλλ ' ἵνα τοῦτον δυνηθῇ κενῶσαι καλῶς , ὑγροτέρας δεῖται τροφῆς πρῶτον : εὐκράτοις | ||
οὖν καὶ ἐκ τῆς προδοθείσης σοι ταύτης μεθόδου εὐκόλως ἂν δυνηθῇ διαγιγνώσκειν ἅπαν ῥῆμα ποίας ἐγκλίσεώς ἐστι καὶ ποίας διαθέσεως |
μήτε λίην ὑποχωρέειν , ἵνα τὸ σίαλον ἀνιέναι δύνηται καὶ ἰσχύῃ ὁ κάμνων . Φάρμακα δὲ τῆς ἀναγωγῆς ἑκταίοισι καὶ | ||
ἡ χροιὴ λευκὴ , ἐνίοτε ὑπόχλωρος . Ταύτῃ , ἢν ἰσχύῃ καὶ ᾖ νέη , καὶ τἄλλα φαίνηται , καταρχὰς |
ἔχοντες μετέχουσι πάντων τῶν ἐν τῇ χώρᾳ , ὁπόταν τινὸς δεηθῶσιν . Ἐναντία γε μὴν καὶ τάδε τοῖς ἄλλοις Ἕλλησι | ||
στρατιὰν αὐτοῖς Αἰκανῶν καὶ Οὐολούσκων ἄξειν ἐπίκουρον , ὅσης ἂν δεηθῶσιν : ἥξει τε οὐκ εἰς μακρὰν αὐτὸς μὲν ἐπαγόμενος |
ἀντὶ τοῦ ἀσώτου λάβῃς , ἀσύστατον γίνεται : οἷον ἐὰν ὁρίσωμεν , πατήρ τινος ἀφανὴς γίνεται καὶ κρίνεται . Σημειωτέον | ||
ἐλέφαντας μὲν οὐκ ἔχειν , ναῦς δέ , ὅσας ἂν ὁρίσωμεν , δοῦναι δὲ καὶ εἴκοσιν ὅμηρα , ἃ ἂν |
τῆς τε καθόλου καὶ τῆς μερικῆς , ἤτοι ὅταν δὲ μίξῃς τὴν μερικὴν δόξαν καὶ τὴν καθόλου καὶ συλλογίζῃ , | ||
τάχει καὶ τὰ ἐρυσιπέλατα . κἂν τὸν χυλὸν ἴσον ἴσῳ μίξῃς μετὰ ῥοδίνου καὶ συγχρίσῃς πυρέσσοντας , ἀπαλλά - ξεις |
τοῦ μαγείρου πυθόμενος τὸν ἑστιῶντα , τῆς θύρας χασμωμένης ἂν ἐπιλάβηται , πρῶτος εἰσελήλυθεν . Ὃς τοῖς τετραδισταῖς μὲν παρέθηκεν | ||
γὰρ ὕλην ἔχει , καθάπερ τὸ πῦρ , ἧς # ἐπιλάβηται . % πρὸς ταῦτα [ οὖν ] Ἐπίκουρος ἀπιδὼν |
τῶν μητρέων , ἀλλ ' ἀνακεχώρηκεν ἰσχυρῶς . Ὁκόταν οὕτως ἔχῃ , φάρμακον χρὴ πῖσαι ὑφ ' οὗ καθαίρεται ἄνω | ||
κόσμον ἐπὶ πολὺ συνηχεῖ , καὶ μάλιστ ' ἂν μὴ ἔχῃ φυσῶδές τι καὶ ἄμουσον ἀλλ ' ἡδέως κεκραμένον . |
τὴν Ἀττικὴν πολέμου , ὃς λυπήσει μὲν ἕκαστον , ἐπειδὰν παρῇ , γέγονεν δ ' ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ . | ||
ποιεῖν . Ὡς οὐδὲν ἡ μάθησις , ἂν μὴ νοῦς παρῇ . Ὦ Ζεῦ , τὸ πάντων κρεῖττόν ἐστι νοῦν |
: ἐρεῖ δὲ μεθ ' ὑμᾶς , ἢ ὅπως ἂν βούλησθε , καὶ Προαιρέσιος . ” τῶν δὲ τὸ πρᾶγμα | ||
περὶ αὐτοῦ εὖ ἔχων , ὃν ὑμῖν ἐπιδείξω , ἂν βούλησθε . Καὶ ὁ Ἀλκιβιάδης , Ναί , ἔφη , |
τὸν ἰλυώδη βυθόν , ὅσον δύναται φαγεῖν , μέχρις ἂν καταλάβῃ πάλιν τὸν ποταμὸν ὑποστρέφων . τὸ γὰρ στείβειν πρὸς | ||
προασπίζουσι καὶ προαποθνῄσκουσι τῶν δεσποτῶν , ὅταν κίνδυνός τις ἐξαπιναίως καταλάβῃ : τοὺς δ ' ἐν ταῖς ποίμναις φασὶ προαγωνιζομένους |
αἴρουσι , καὶ εἰς πλοῦν ἐμβιβάζουσι συμπλεῖν οἷς ἂν αὐτοῖς δοκῇ , καὶ ποιοῦσιν οὐ μόνον συγκαθημένους , ἂν οὕτω | ||
τῶν ἄλλων ἐπίσης ἄξιον αὐτῷ . κἂν γὰρ τὰ μέγιστα δοκῇ παρά του καρποῦσθαι , μὴ εἶναι ἀντάξια ὧν αὐτὸς |
μὲν γὰρ τῷ πλούτῳ καὶ τῷ γένει καθυπερέχοισα τἀνδρὸς ἄρχειν προαιρῆται , ὁ δὲ ἀνάξιον ἁγῆται καὶ παρὰ φύσιν συγχωρέν | ||
τοὺς Αἰκα - νούς , ἐφ ' οἷς ἂν αὐτὸς προαιρῆται . μετὰ τοῦτο συνθῆκαι γίνονται ταῖς πόλεσι μεσιτεύσαντος αὐτὰς |
συνειδότων τῶν ἀκροατῶν , ὅτι ψεύδεται ; ὅταν τὸ ψεῦδος συμφέρῃ τοῖς ἀκούουσι : διὰ γὰρ τὸ οἰκεῖον λυσιτελὲς οὐκ | ||
. καὶ γὰρ ἐν εὐδίᾳ χειμῶνα ποιοῦσιν , ὅταν ἡμῖν συμφέρῃ , καὶ ὅταν ἐγχειρῶμεν , πολλῶν ὄντων ἐναντίων ὀλίγοις |
σφραγῖδα τρίγωνον καὶ ἐσφράγισε τὸ μνημεῖον , ἵνα μηδείς τι ποιήσῃ αὐτῷ ἐν ταῖς ἓξ ἡμέραις , ἕως οὗ ἀποστράφῃ | ||
καὶ ὑπερβολὴν καὶ ἔλλειψιν τῷ μεμετρημένῳ , ἕως ἂν αὐτὸ ποιήσῃ αὐτῆς , ἀλλὰ μὴ αὐτοῦ ἔτι εἶναι , ὥσπερ |
; Καὶ μάλα γε . Τί δὲ ἐπειδὰν ἄλλο μηδὲν πράττῃ μηδὲ κοινωνῇ Μούσης μηδαμῇ ; οὐκ εἴ τι καὶ | ||
φέροντες . ἑκάτεροι δέ , ἐπειδὰν χωρὶς ἑκάτερος τὸ ἑαυτοῦ πράττῃ , οἷον : ἑκάτερος αὐτῶν δοκὸν φέρων , ἤτοι |
. ῥέζομεν ἀμπλακίῃσιν : ἀντὶ τοῦ ἁμαρτίαις . ἐὰν δὲ γράφηται ἀτροπίῃσιν , ἀμετατροπίαις . ὁ δὲ νοῦς : ἁμαρτάνουσα | ||
Ἑρμῆν . διαπλήσσοντες διασχίζοντες . ἐὰν δὲ σὺν τῷ ι γράφηται , ἔσται διαβαίνοντες . διαίνειν βρέχειν . διατρύγιος ἔγκαρπος |
κατάλογον δόξεις μ ' ἐρεῖν . εἰς οἰκίαν ὅταν τις εἰσίῃ φίλου , ἔστιν θεωρεῖν , Νικοφῶν , τὴν τοῦ | ||
διακοσμηθεὶς στέλλεται πρὸς τὰς ἱερουργίας , ἵν ' , ὅταν εἰσίῃ τὰς πατρίους εὐχάς τε καὶ θυσίας ποιησόμενος , συνεισέρχηται |
τοῖς ἄλλοις δυσὶ ποσὶν οἰακίζει ἑαυτὸν , ἡνίκα δ ' αἴσθηται κακοῦ τινος παραυτὰ χαλᾷ τοὺς πόδας καὶ ἔνδοθεν τοῦ | ||
πρὸς τοὺς τοιούτους ἔχειν . καὶ διὰ τοῦτο ἄν τις αἴσθηται μόνον μέλλοντας αὐτοὺς τούτων τι ποιεῖν , ἀποκτενεῖν συνώμοσαν |
ἐφορᾷ , πέμπων πιστοὺς ἐπισκοπεῖται . καὶ οὓς μὲν ἂν αἰσθάνηται τῶν ἀρχόντων συνοικουμένην τε τὴν χώραν παρεχομένους καὶ ἐνεργὸν | ||
δίκαιον . οὕτως οὐδὲ τὸ δυνάμει αἰσθητικόν , ὅταν ἐνεργείᾳ αἰσθάνηται , πάσχειν κυρίως ἢ ἠλλοιῶσθαι λέγειν δεῖ . τὸ |
τὰς ὄψεις : ἀντὶ τοῦ ἐγώ : παρὰ τοῦ πατρὸς αἰτήσῃ : ἡ δ ' ὡς ἐσεῖδε : ἀντὶ τοῦ | ||
, ἢν ψευσθῇ τῆς δόξης ἢ καὶ ἐκεῖνός τι μεταγράψαι αἰτήσῃ , μὴ ἐπιγνῷ , λύει τὰς ἐπιστολάς , ἐν |
ἡμᾶς πάντως εἶδον , ἡδέως δειπνῆσαι οὐδ ' ὅπου ἂν θέλωσι σκηνῆσαι . Ἐντεῦθεν οἱ λοχαγοὶ ἡγεῖσθαι ἐκέλευον , καὶ | ||
, μὴ δυσφορήσῃς . πεπείσμεθα γάρ , ἐὰν οἱ θεοὶ θέλωσι , καιρὸν ἕξειν , οἷον αὐτὸς εὑρήσεις καθ ' |
βιβλίοις ἐξετάσας ὡς καὶ ἡμεῖς στεφάνῳ εὑρήσεις . * μὴ λάβῃς εἰς τὸ τῶν ἔξωθεν τὸ ἀπό , ἀλλὰ πρὸς | ||
οὔ τοι πλέον γ ' : ἐάν τε νῦν αὐτὴν λάβῃς , ἐάν τε γεγηρακυῖαν , ἔχοις ἄν τι πλέον |
καῦσαι αὐτοῦ τὸν σπλῆνα ὡς τὸν πρόσθεν , καὶ ἢν τύχῃς καύσας , ὑγιέα ποιήσεις . Ἄλλη νόσος σπληνός : | ||
, καῦσαι τὰ στήθεα καὶ τὸ μετάφρενον : ἢν γὰρ τύχῃς καύσας , ἡ αὐτὴ ἂν ὠφελείη γένοιτο . Ἡ |
κουφότατον . Τεκμήριον δὲ μέγιστον , ὅταν ἄνθρωπος ἐν ἡλίῳ βαδίζῃ , ἢ καθίζῃ ἱμάτιον ἔχων : ὁκόσα μὲν τοῦ | ||
ἐπανοιδέει , καὶ οἱ ὀφθαλμοὶ ὑγροὶ γλαμυροὶ , καὶ ἢν βαδίζῃ , ἆσθμά μιν λαμβάνει , καὶ ἀσθενείη γίνεται . |
. ὅστις δ ' ἂν κατά τινα ἐπιβουλὴν ἀνὴρ ἐκείνου γεύσηται τοῦ σαρκίου ἔρωτι καὶ μάλα γε ἀκρατεῖ συνέχεται καὶ | ||
ἐντυχίας οὔσης τίσιν ἀπαντήσει φυλάσσεται . τὸ γὰρ πρᾶγμα κἂν γεύσηται μόνον οὐ προσδεῖ διαβολῆς . Ἄλκιμος δέ φησι πάσας |
στόμα μὴ πονέῃ , ἐς δὲ τὴν νειαίρην γαστέρα στρόφος ἐμπίπτῃ , φάρμακον πῖσαι κάτω , καὶ μεταπῖσαι γάλα ὄνου | ||
ἀτελῆ καὶ εἰς τέλειον ἐμπίπτει στοχασμόν : καὶ ὅπου ἂν ἐμπίπτῃ , διὰ τῶν περιστατικῶν κατασκευάζεται : ὅτε τοίνυν ἔχομεν |
χρείαν τὸ ἀρκοῦν πρὸϲ τὴν ϲύϲταϲιν . εἰ δὲ πλείονοϲ δέοιτο ϲτύψεωϲ , ὡϲ μηδὲ τῶν τροφῶν κρατεῖν , προϲμιγνύϲθω | ||
οἱ Σινωπεῖς καὶ παρεκάλεσαν , ὧν ἂν ἐς τὸν πόλεμον δέοιτο , παρ ' αὐτῶν λαμβάνειν . ὁ δὲ ἄλλου |
καὶ ἡ μὲν ΔΕ τὸ τῶν περὶ τῆς ΑΓ εἶδος δύνηται , ἡ δὲ ΑΓ τὸ τῶν περὶ τὴν ΔΕ | ||
πλουσίου . μὴ ἐπάναγκες ἔστω πίνειν , ἤν τις μὴ δύνηται . Ἐς τὸ συμπόσιον μήτε ὀρχηστὴν μήτε κιθαρισ - |
: εἰ δ ' ἡττηθῇ , στερηθήσεσθαι ὧν ἂν ἐκεῖναι θέλωσιν . Ὑπέρτεραι δὲ αἱ Μοῦσαι γενόμεναι , καὶ τῶν | ||
, οὐ θέλουσι : διόπερ ἀδικοῦνται , ἵνα θεοὺς εἶναι θέλωσιν : εἰ γὰρ μὴ θέλουσιν εἶναι θεούς , οὐ |
οὕτως ἀποκρίνασθαι : καὶ ἐὰν ἄρα σκοπούμενός τι ὧν ἂν λέγῃς ἡγήσωμαι εἴδωλον καὶ μὴ ἀληθές , εἶτα ὑπεξαιρῶμαι καὶ | ||
Πάνυ δὴ δεῖ χρηστὰ λέγειν ἡμᾶς . Ἢν οὖν σὺ λέγῃς Λυκαβηττοὺς καὶ Παρνασσῶν ἡμῖν μεγέθη , τοῦτ ' ἐστὶ |
' οὗ ἠπάτηται ] : ἐπεὶ καί , ὅταν ἐκεῖνο ἥκῃ , ἀφίσταται ἀφ ' οὗ ἠπάτηται . Καὶ ἡ | ||
Ἐπειδὴ τὰ τῆς αὐτῆς οὐσίας τυγχάνοντα σώματα διαφανῆ καθόσον ἂν ἥκῃ λεπτότητος , διαφανέστερα γίνεται , εἰκότως ἂν ἀφαιραῖτο ὧδε |
ἱκανά , ἀλλὰ καὶ οἷα καὶ ὅσα ἐκείνοις ὧν ἂν δέωνται . Δεῖ γάρ . Πλειόνων δὴ γεωργῶν τε καὶ | ||
καὶ ἀνέμους καὶ ὕδατα καὶ ὥρας καὶ ὅτου ἂν ἄλλου δέωνται τῶν τοιούτων , ἢ τοιοῦτον μὲν οὐδὲν οὐδ ' |
διανοίγοντες τοὺς ὀφθαλμοὺς ἐμπάσαι τῆς τέφρας , οἶμαι οὐκ ἂν κωλύσειεν , ἡγούμενος ὀρθῶς φρονεῖν . Ἀληθῆ λέγεις . Ἆρ | ||
ὄντα αὑτῷ τοῦ βίου τὸν χρόνον : εἰ δέ τι κωλύσειεν , ἠνιᾶτο μὲν , ᾐτιᾶτο δ ' οὐδεπώποτε . |
τὰς ἐννοίας , ἀλλὰ κομματικὰ τὰ πλείω . ἐὰν μὲν βουληθῇς συνέχειαν ποιῆσαι ἐν τῷ πάθει , κατὰ τὸ ἀσύνδετον | ||
' οἱ ἄνεμοι , οἱ ἐκταράττοντές με . Ἐὰν δὲ βουληθῇς χωρὶς τούτων πλεῦσαι , ἡμερωτέραν δή με τῆς γῆς |
πρὸς Ἀλέξανδρον , ἵνα μὴ πεσόντων Θηβαίων τὸν στέφανον Ἀλέξανδρος δέξηται , τῇ Βοιωτίᾳ καὶ τοῖς Ἕλλησιν ἅμα σύμπασι λυμηνάμενος | ||
καὶ Φιλίππου , ἵνα δῶι αὐτὸς μὲν Ἀθηναίοις Ἀμφίπολιν , δέξηται δὲ παρ ' αὐτῶν τὴν Πύδναν αὐτοῦ οὖσαν . |
, τὴν δὲ τῶν χρωμένων . ὅταν μὲν οὖν τις ἐκλίπῃ τὰς οἰκείας πράξεις , ὑπεύθυνος κατὰ τοῦτο : ὁ | ||
ὥσπερ τὰ ῥόδα διατηρεῖ τὴν εὐοσμίαν ἀποξηραινόμενα μέχρι οὗ ἂν ἐκλίπῃ : πλὴν τὰ μὲν χλωρὰ καὶ πόρρωθεν ὄζει , |
ἔχειν πρὸς ἀλλήλους , ὡς ἂν πατὴρ σπουδαῖος πρὸς τέκνα σχοίη . καλὸν δὲ καὶ τὸ πάντα Πυθαγόραι ἀνατιθέναι τε | ||
τὸν αὐτὸν θᾶκον καθίζοιτο , ἆρ ' οὐ σκότους ἀνάπλεως σχοίη τοὺς ὀφθαλμούς , ἐξαίφνης ἥκων ἐκ τοῦ ἡλίου ; |
ἕξομεν χρῆσθαι . μετὰ δὲ τὴν ἕψησιν , ὅταν ἐργάσασθαι βουληθῶμεν ὕδωρ ψυχρότατον , ἔχοντες μὲν χιόνα , προθερμάναντες αὐτό | ||
ἀνὴρ ἐν περιουσίᾳ τοσαύτῃ τῶν ἀρετῶν ; Οὐδὲ ἐπιλελῆσθαι κἂν βουληθῶμεν ἔχομεν : τι γὰρ φιλίας ἰσχυρότερον , ἣν ἐποίησε |
χειρί , ἄνοιγε τὸ μεμυκὸς αὐτοῦ στόμα , ἕως οὗ ἐμέσῃ : καὶ μετὰ τὸν τοῦ γλυκέος οἴνου ἔμετον πότισον | ||
δ ' ὅτε καὶ ἐμέει χολὴν ὠχρὴν , καὶ ὁκόταν ἐμέσῃ , ἐπ ' ὀλίγον δοκέει ῥᾴων εἶναι : ἢν |
κορυφήν , οὐδὲν ἢ ἀνεπαίσθητον παραλλάσσει . ἵν ' οὖν γνῷ ἀπὸ πηλίκου ἀποστήματος ἄρχεται αἰσθητὸν παραλλάσσειν , διὰ τοῦτο | ||
: τί γὰρ ἐδεῖτο τοῦ ἀριθμεῖν ὁ Σωκράτης , ἵνα γνῷ τὸ πλῆθος τῶν ἀπηντηκότων εἰς τὴν συνουσίαν ; δεύτερον |
ψευδόμενος ἀληθής . Ὃς ἂν μέν νυν τῶν πυλουρῶν ἑκὼν παρίῃ , αὐτῷ οἱ ἄμεινον ἐς χρόνον ἔσται : ὃς | ||
θεώρημα : οὐκ ἔστι χαλεπώτερον οὐδέν , ἢ ὅταν τις παρίῃ μὲν ὡς ἐπανορθωσόμενός τι τῶν κοινῶν , χείρω δὲ |
χάριν πνεύματος ἀγαθοῦ ἀγαπᾷ κατὰ τὴν ψυχὴν αὐτοῦ . Ἐὰν ἔχητε ἀγαθὴν διάνοιαν , τέκνα , καὶ οἱ πονηροὶ ἄνθρωποι | ||
ἐφ ' Ἱερὸν παρέπεμψα τῷ δήμῳ τὸν σῖτον , ἵνα ἔχητε ἄφθονον ὠνεῖσθαι καὶ μηδὲν ὑμῖν τὸ κατ ' ἐμὲ |
ἐστι γῆς . Εἶθ ' ὥσπερ ἡμεῖς , ἢν ἰέναι βουλώμεθα Πυθώδε , Βοιωτοὺς δίοδον αἰτούμεθα , οὕτως , ὅταν | ||
τοῖς σελίνοις εἰσίν . οὐδὲ πυρφόρος : ὅταν πολλοὺς ἀποφῆναι βουλώμεθα τοὺς τελευτήσαντας , λέγομεν ὅτι οὐδὲ πυρφόρος ὑπελείφθη , |
ἁπάσας καὶ δῶρον ἐάν τι διδῷ , καὶ ἐάν τι ἀφαιρῆται , ἀφαιρήσεται , πρὸς τοῦτο ἀεὶ τὸν νοῦν ἔχων | ||
τοῦ σωματίου ἐξοικίζομαι , ὅταν ἡ μισθώσασα φύσις τοὺς ὀφθαλμοὺς ἀφαιρῆται τὰ ὦτα τὰς χεῖρας τοὺς πόδας οὐχ ὑπομένω , |
καὶ κατάδει , χρῶ τε τῷ φαρμάκῳ , μέχρις ἂν ὑγιασθῇ . τὸ δ ' ὄπιον μεθ ' ὑγρᾶς κηρωτῆς | ||
παρεισδῦναι , ἕως ἂν δυνηθῇ στῆναι : οὕτω γὰρ ἂν ὑγιασθῇ : τρίτῃ δὲ ἡμέρᾳ ἐπιθεράπευε . ἐὰν δὲ δι |
ἐπὶ τῶν ζώων ὡς κατ ' ἀναλογίαν ἂν τὸ θῆλυ κρατήσῃ τοῦ ἄρρενος ἢ καὶ ἔτι μείζων ἐναλλαγὴ γένηται πρὸς | ||
οὐ γάρ τις αὐτῶν ψίσεται πύρνον γνάθῳ , πρὶν ἂν κρατήσῃ ναστὸν εὐστόχω λίθῳ ὑπὲρ τράφηκος σῆμα κείμενον σκοποῦ . |
, ἀλλ ' ἃ πεισόμεθα , ἂν ταῦτα μὴ ' θέλωμεν ποιεῖν : καὶ τὸ διαρπασθήσεται τὰ χρήματα τῷ φυλακὴν | ||
τῶν ΑΒ ΒΓ ἔσται μείζων . λʹ . Ἂν δὲ θέλωμεν ἑκατέραν ἑκατέρᾳ ἴσην εἶναι , δεήσει τὴν μὲν ΑΓ |
σημαντικά . τὸ γὰρ ἦμεν ἄνθρωπον ἀληθές ἐστιν , ὅκκα ὑπάρχῃ , ψευδὲς δέ , ὅκκα μὴ ὑπάρχῃ . ὁ | ||
- μένης ἀνάγκη , κἂν τὰ ἄλλα πάντα τὰ αὐτὰ ὑπάρχῃ , καὶ τὰς τὴν ὀρθὴν γωνίαν ὑποτεινούσας τοῦ ζῳδιακοῦ |
Φιλώνδας , ᾧ συνέστησεν τὸν πατέρα τὸν ἐμόν , ἐπειδὰν ἀφίκηται ἄγων τὰ ξύλα , τὸ ναῦλον παρασχεῖν , εἰς | ||
ἄκρας ἐπιφανείας ἀνακάμπτει πάλιν , ἄχρις ἂν ἐπὶ τὸν αὐτὸν ἀφίκηται τόπον , ἀφ ' οὗ τὸ πρῶτον ὡρμήθη : |
παρ ' ἡμῖν , ὦ μέλιτος γλυκίων τὴν αὐδήν , προσθείην δ ' ἂν καὶ τρόπον , ἃ οὐδὲν ἐκκόψει | ||
, καί , ἁπλῶς εἰπεῖν , πόνοις καὶ κινδύνοις , προσθείην δ ' ἂν καὶ χρήμασι , τῶν τοιῶνδε τήν |
σημαντικὸν ἢ ἀληθείας ἢ ψεύδους : καὶ γὰρ ἂν ἀμέσως κατηγορῆται τοῦ ὑποκειμένου , καὶ τότε δυνάμει τὸ μὲν ἔστι | ||
, ὡς ὅταν τὰ ἐν τῷ αὐτῷ ὑποκειμένῳ συμβεβηκότα ἀλλήλων κατηγορῆται , οἷον τοῦ Σωκράτους ὄντος φαλακροῦ καὶ φιλοσόφου λέγωμεν |
ἢν τό τε δάκρυον καὶ ἡ λήμη καὶ τὸ οἴδημα ἄρξηται ὁμοῦ γενόμενα . Ἢν δὲ τὸ μὲν δάκρυον τῇ | ||
ὄρεξιν , εὐκράτῳ δεῖ κεχρῆσθαι πρότερον διαίτῃ , καὶ ἐπειδὰν ἄρξηται πέττεσθαι , τηνικαῦτα τῷ κάμνοντι συγχωρεῖσθαι λαμβάνειν τῶν ἠρέμα |
ὁ κακὸς ἀθάνατον εἶναι τὴν αὑτοῦ ψυχήν , ἵνα μὴ ὑπομείνῃ τιμωρούμενος , καὶ φθάνει τὸν ἐκεῖ δικαστὴν θάνατον ἑαυτοῦ | ||
. μέμνηται Λυσίας . . . ἀπογράφειν : ἐάν τις ὑπομείνῃ διπλωθῆναι μὴ βουλόμενον ἐκτίνειν , τοῦτον ἡ ἀπογραφὴ εἰσπράττει |
τιμηθῇ , δεδέσθω τέως ἂν ἐκτείσῃ ὅ τι ἂν αὐτοῦ καταγνωσθῇ . Ἀκούετ ' , ὦ ἄνδρες δικασταί ; λέγ | ||
ἢ τὰ ἱερὰ κλέπτῃ , κριθέντα ἐν δικαστηρίῳ , ἂν καταγνωσθῇ , μὴ ταφῆναι ἐν τῇ Ἀττικῇ , τὰ δὲ |
γὰρ ἐς ὑγίειαν ἄξει τὸ βρέφος . μὴ ὅτε αὐτὰ θέλοι καθεῦδεν νικῆται , ἀλλ ' ὁπότε ἂν τὸ νεογνὸν | ||
, φίλος Διόθεν εἶ : μόνον φθόνον ἄμαχον ὕπατος Ζεὺς θέλοι ἀμφὶ σοῖς λόγοισιν εἴργειν . τὸ δὲ νάιον Ἀργόθεν |
] ἤγουν διὰ τοῦτο ὃ ἐν φροντίδι ἔχετε μὴ Ξέρξης ἡττηθῇ . ἱκάνω ] καταλαμβάνω ἐνταῦθα . χρυσεοστόλμους ] χρυσῷ | ||
ἂν μὲν κρείττων εὑρεθῇ , πλησιάσειν πάσαις , ἐὰν δὲ ἡττηθῇ , στερηθήσεσθαι οὗ ἂν ἐκεῖναι θέλωσι . καθυπέρτεραι δὲ |
Πρὸς κοιλιακούς . ] Βάλλε καρδαμοσπόρον εἰς καινὸν τζουκάλιον ἕως ἑψηθῇ , καὶ λαβὼν ὠὸν ἔκζεσον χωρὶς καὶ ἐκλέπισον καὶ | ||
ἑψηθέντι καὶ ἀποθεμένῳ τὸ φυσῶδες : ἐὰν γὰρ μὴ καλῶς ἑψηθῇ , φυσᾷ τὰ ὑποχόνδρια καὶ αὐτὴ , καθάπερ καὶ |
ἐπὶ τῆς ἐκκλησίας σὺν ἐκείνῳ , τέως ἂν οἱ πεμφθέντες ἔλθωσι , μένειν . ἔτυχε δὲ διεφθαρκὼς αὐτοῦ τῶν θεραπόντων | ||
καὶ καλλίστας , εἶτα τὰς λοιπὰς ἐφεξῆς : ὅταν δὲ ἔλθωσι ἐπὶ τὰς φαυλοτάτας , κηρύττουσι πόσον τις θέλει προσλαβὼν |
εἰς τὸ ἑαυτῶν ἑκάστη . Ὅταν δὴ τοῦτο διὰ χρόνων ποιῇ φεύγουσα τὸ πᾶν καὶ τῇ διακρίσει ἀποστᾶσα καὶ μὴ | ||
φλέγμα ψυχρὸν ἐν τοῖς χιτῶσι τῶν παχέων ἐντέρων σφηνωθῇ καὶ ποιῇ ὀδύνην σκολοπώδη , ἢ τρυπανώδη , σκολοπώδης δέ ἐστιν |
λέγειν αὐτόν ; Ὁμολογήσομεν τοῦτό γε , ὅτι ὃ ἂν πρέπῃ ἑκάστῳ , τοῦτο καλὸν ποιεῖ ἕκαστον . ” Πότερον | ||
“ ὁμολογῶ ἢ μή ; Ὁμολόγει , ὅταν γε μὴ πρέπῃ . ” Τί δὲ δή ; ὁ ἐλέφας καὶ |
ὄνομά σου καὶ τοῦ κοινωνοῦντός σοι ψήφισον , καὶ ἐὰν νικήσῃ τὸ ὄνομά σου , συμφέρει : εἰ δὲ τοῦ | ||
τι χρὴ ποιεῖν ἔχειν εὑρεῖν ; ἂν δὲ δὴ τοῦτο νικήσῃ πᾶσι συνδόξαν , ἑκάστους ἐκ περιτροπῆς ἡγεῖσθαι , οἷον |
μέχρι οὗ Ἀθήναζε πεμφθῶσιν , ὥστ ' , ἐάν τις ἁλῷ ἀποδιδράσκων , ἅπασι λελύσθαι τὰς σπονδάς . οἱ δὲ | ||
ἐφ ' οἷς ἐπολιτεύσατο : καὶ τὸ δεδιέναι μήποτε γραφῆς ἁλῷ , καὶ τιμωρίαν ἐπὶ πολλοῖς ἀδικήμασιν ὑπόσχῃ : ταῦτα |
ἑρμηνέων οὐ ῥᾴδιον εὐπορεῖν πρὸς αὐτούς . ἢν οὖν τινος δέωμαι , διανεύων οὗτος ἕκαστά μοι ἑρμηνεύσει . ” τοσοῦτον | ||
καταθεῶ καὶ λόγισαι πόσα ἐστὶν ἕτοιμα χρήματα , ἤν τι δέωμαι χρῆσθαι . λέγεται δὴ λογιζόμενος ὁ Κροῖσος πολλαπλάσια εὑρεῖν |
νέμουσι : ἐκ δὲ τούτων ἕνα μάλιστα , ὅστις ἐπεὰν ἀποθάνῃ , πένθος μέγα παντὶ τῷ Μενδησίῳ νομῷ τίθεται . | ||
μέγας ” , ἴσον τι τούτῳ φησίν : ἕως ἂν ἀποθάνῃ ὁ πάντων κοινὸς ἀγχιστεύς , ᾧ μόνῳ καὶ τὰ |
τὸ κάλλος , οὐκ ἐδεήθη βρόχου : ἀλλὰ κἂν ἵππον ἴδῃ ἱππικὸς ἀνὴρ καὶ τοῦ κάλλους ἐπαινέσῃ , καὶ κτήσασθαι | ||
βοῦς ἔχρησεν αὐτῷ Ἀπόλλων ἐκεῖ κτίζειν πόλιν , ἔνθα ἂν ἴδῃ μίαν τῶν βοῶν αὐτοῦ πεσοῦσαν . μία οὖν τῶν |
ἀγοραῖς ὠτακουστοῦσι κατασκόπων ἔχοντες τάξιν , ὅτι δ ' ἂν ἀκούσωσιν ἀναφέρουσιν ἑκάστης ἡμέρας πρὸς τοὺς καλουμένους ἄνακτας . οἱ | ||
ἴδωσιν . Σμαραγῆς : κτύπου , ἤχου . ἀΐωσι : ἀκούσωσιν , ἀκούωσιν . δυσαγρέος : τοῦ κακῶς ἀγρευθέντος . |
ἔργα πονηρότερα ἐργάσεται καὶ τοὺς ὑεῖς ἢ ἄλλους οὓς ἂν διδάσκῃ χείρους δημιουργοὺς διδάξεται . Πῶς δ ' οὔ ; | ||
τῶν ἐνθυμημάτων τοῦτ ' ἐσχηκέναι τὸ πάθος . οὓς ἐὰν διδάσκῃ τις ἐφ ' ἑκάστῳ πράγματι παρατιθεὶς τὸν λόγον , |
ἐπὶ ἡμέρας ζʹ . ἐὰν δὲ ὑδροφόβας γεγενημένος ῥοφεῖν μὴ θελήσῃ , κλύσον αὐτὸν εἰς ὁσπήτιον μίσγων ἀνὰ τρεῖς κυάθους | ||
κελεύσματι συναγάγοι ὁ θεὸς ἀπὸ περάτων εἰς ὅ τι ἂν θελήσῃ χωρίον , οὕτω καὶ τὸν νοῦν ἐξ ἄλης πολυχρονίου |
ἐτῶν γένηται , οἷον ἀπὸ τοῦ μεσουρανήματος ὅταν περὶ πράξεως ζητῶμεν , καὶ ἀπὸ τοῦ περὶ γάμων , ὅταν περὶ | ||
συμφώνως καὶ τελείως ἕκαστον τῶν πραττομένων ἀποβῇ . ὅταν γὰρ ζητῶμεν περὶ ἐγγαίων ἢ ἐπιτροπῆς ἢ κληρονομιῶν Κρόνον καλῶς κείμενον |
ἡμεῖς μετὰ τῆς συμφορᾶς μηδὲ πῶς νενικήκαμεν τοὺς πολεμίους δεῖξαι ἔχωμεν , καὶ ὅσα τοιαῦτα . ὅπλα πολλὰ ἐρεῖς , | ||
παθῶν ἐνοχλούμενοι καὶ ἐπισκοτούμενοι ἐμποδὼν αὐτὰ θεωρεῖν βουλόμενοι τὴν ἀλήθειαν ἔχωμεν . ὅρα δὲ ὅτι καὶ τὰς πράξεις αἱρούμενοι κατορθοῦν |
κόσμου πολιτείας τὴν ἐπάρατον ἀσέβειαν , ἵν ' ἤδη ποτὲ παύσωνται τὴν κακίας πόλιν καὶ τὸν ἀθεότητος πύργον οἰκοδομοῦντες μισάρετοι | ||
τότε μεταμέλει ὧν ἂν εὖ ποιήσωσιν , ἐπειδὰν τῆς ἐπιθυμίας παύσωνται : τοῖς δὲ οὐκ ἔστι χρόνος ἐν ᾧ μεταγνῶναι |
, ὥστ ' ἤδη δόξα νενίκηκεν , ὡς ὅστις ἂν ἐπιβῇ τῆς γῆς , γέγευται τῆς τέχνης καὶ ῥητορείας κεκοινώνηκεν | ||
ὁ πλοῦτος αὐτὸς ἀναφύεται : οὐδὲ γὰρ ἂν εἶχεν οἷ ἐπιβῇ ἡ φιλαργυρίη , οὐδ ' ἂν Ἀβδηρῖταί με νῦν |
ὥσπερ ἐκεῖνον σὺ γυμνοῖς τε ἱματίων , ἢν ὁ θυμὸς κρατῇ , καὶ εἰς μύλωνα πέμπεις , οὕτω σὲ γυμνοῖ | ||
ῥάκος παραγενοῦ πρὸς ἡμᾶς . ἀλλ ' οὐ μὴ δυνηθῇς κρατῇ γὰρ ὑπὸ τῶν Ἡφαιστίωνος μηρῶν . Παρεκάλεις με ἐπιστεῖλαί |
ἀφελεῖν τι τῆς ὑπερβολῆς , ὅπως τὸ σύμμετρον μὲν ἐκεῖσε πέμπῃ , παρ ' ἡμῖν δὲ ὕμνους ᾄδῃ τοῦ τὸ | ||
ἐν πόλει πεφυκότα . τὰ μητέρων δὲ δάκρυ ' ὅταν πέμπῃ τέκνα , πολλοὺς ἐθήλυν ' εἰς μάχην ὁρμωμένους . |
μέγα δῶρον . Ἐὰν δὲ τὴν κόπρον λειώσας σὺν ὄξει χρίσῃς τινὰ τόπον ἢ ἀγγεῖον μελιτηρόν , μύρμηκες ἐν αὐτῷ | ||
: κἂν αἰγὸς ἢ μόσχου χολὴν καὶ γλυκέος τὸ ἶσον χρίσῃς σὺν ὄξει . Φλωρεντῖνος δέ φησι , κόρεις ὑποθυμιωμένας |