| διανοίγοντες τοὺς ὀφθαλμοὺς ἐμπάσαι τῆς τέφρας , οἶμαι οὐκ ἂν κωλύσειεν , ἡγούμενος ὀρθῶς φρονεῖν . Ἀληθῆ λέγεις . Ἆρ | ||
| ὄντα αὑτῷ τοῦ βίου τὸν χρόνον : εἰ δέ τι κωλύσειεν , ἠνιᾶτο μὲν , ᾐτιᾶτο δ ' οὐδεπώποτε . |
| καῦσαι αὐτοῦ τὸν σπλῆνα ὡς τὸν πρόσθεν , καὶ ἢν τύχῃς καύσας , ὑγιέα ποιήσεις . Ἄλλη νόσος σπληνός : | ||
| , καῦσαι τὰ στήθεα καὶ τὸ μετάφρενον : ἢν γὰρ τύχῃς καύσας , ἡ αὐτὴ ἂν ὠφελείη γένοιτο . Ἡ |
| ἂν διδάξαις : ἢν δὲ ὅταν μὲν ποιήσῃ ὡς ἂν βούλοιο , ἀντιχαρίσῃ τι αὐτῷ , ὅταν δὲ ἀπειθῇ , | ||
| μηδὲν βλαβῆναι . προξενῶν μὲν γὰρ τυγχάνω τῶν Ἡρακλεωτῶν , βούλοιο δ ' ἄν , ὡς οἶμαι ἐγώ , ἐμὲ |
| ἐπεύχεσθαι . τότ ' οὖν κακῶς πράσσει , ἄν τε θέλῃς ἄν τε μή , ὅταν ἀγνωμονῇ . Ὥστε Σωκράτης | ||
| μὴ γενόμενα εἴωθε πλεῖστον καταγέλωτα προσφέρειν . } Ὅταν εἰδέναι θέλῃς σεαυτὸν ὅστις εἶ , ἔμβλεψον εἰς τὰ μνήμαθ ' |
| : μηδὲν ἀγνόει . ὦ Φοῖβ ' ἀκέστορ , πημάτων δοίης λύσιν . τί χρῆμα ; πρὸς θεῶν ἢ βροτῶν | ||
| θείη σατράπην Κιλικίας Σαρδανάπαλλος ὁ δεσπότης , τί ἄν μοι δοίης τῷ εὐαγγελιζομένῳ ; Ὁ δ ' ἀποκρίνεται : Τί |
| σχολή , ὦ Σώκρατες . ἡ γὰρ Ἦλις ὅταν τι δέηται διαπράξασθαι πρός τινα τῶν πόλεων , ἀεὶ ἐπὶ πρῶτον | ||
| στροβούμενός τις περιστάσεσιν , οὐχὶ ῥᾳδίως εἰς μνήμην ὧν ἂν δέηται ἔρχεται , τῆς πλεονεκτούσης ταῦτ ' οἴου φροντίδος εἶναι |
| μέγα δῶρον . Ἐὰν δὲ τὴν κόπρον λειώσας σὺν ὄξει χρίσῃς τινὰ τόπον ἢ ἀγγεῖον μελιτηρόν , μύρμηκες ἐν αὐτῷ | ||
| : κἂν αἰγὸς ἢ μόσχου χολὴν καὶ γλυκέος τὸ ἶσον χρίσῃς σὺν ὄξει . Φλωρεντῖνος δέ φησι , κόρεις ὑποθυμιωμένας |
| , πῶς τῷ ὀρχηστῇ ἀρέσῃ , πῶς κακοηθισάμενος ἄλλον ἄλλῳ χαρίσηται . ὅταν εὔχηται , περὶ τούτων εὔχεται : ὅταν | ||
| ὁ Ἱπποκράτης τὴν τῶν ὑδέρων μεταχειρίζεται διδασκαλίαν , ἵνα συνάφειαν χαρίσηται τὰ μέλλοντα πρὸς τὰ φθάσαντα , ἐπειδὴ καὶ ὁ |
| δυοῖν δεούσῃσιν . Ἢν δέ τις ἀνακῶς θεραπεύῃ καὶ μὴ καταστῇ ἐν τουτέῳ τῷ χρόνῳ τὰ ἐν τῇσι κεφαλῇσι μεγάλα | ||
| εἰς διοίκησιν , οὐδὲν ἐξαμαρτάνει , ὅταν δὲ εἰς ἀπορίαν καταστῇ , ἀναγκάζεται εἰσαγγελίας δέχεσθαι καὶ δημεύειν τὰ τῶν πολιτῶν |
| ψυχαῖς ἔπι δυσμενέων φοιτᾷ θάνατόν τε φέρει τοῖσιν ἂν δαίμων θέλῃ . Ταῦτ ' οὐκ ἐπιλεξαμένα Θεστίου κούρα δαΐφρων μάτηρ | ||
| δὲ κηρωτῇ παχείῃ περιαλείφειν . Ὁκόταν ἀρχὸς ἐκπίπτῃ καὶ μὴ θέλῃ κατὰ χώρην μένειν , σίλφιον ὅτι ἄριστον καὶ πυκνότατον |
| τὰς φύσεις τῶν ἀστέρων προσεφώνησά σοι ᾧτινι ἕκαστος ἥδεται ἵνα ᾖς ἐν πᾶσιν ἀδιάπτωτος . Ἐὰν δὲ τῆς ☾ : | ||
| πολυπλασίασον ἐπὶ τὸν ιβʹ καὶ συναναλάμβανε τούτοις , ὁσάκις ἂν ᾖς ἐκκεκρουκὼς δωδεκάδας , ἑκάστου κύκλου ἀνὰ αʹ καὶ ἑκάστου |
| ὡς οὐδαμῶς ἀπόβλητον τὸ εἶναι γεννητικοὺς τῶν δραστικῶν εἰδώλων , θαυμάσαιμ ' ἂν εἴ τις ἀποδέξαιτο τῶν τὰ ἀληθινὰ εἴδη | ||
| τῶν Ἀθηναίων κατὰ τὴν ἀποικίαν . οὐδὲ γὰρ οὐδὲ ἐκεῖνο θαυμάσαιμ ' ἄν , εἰ καὶ ποιήσει χαίρει καὶ τὰ |
| κάτω τὴν μήλην , ἕως ἂν προκύψῃ : ἐπὴν δὲ ἴδῃς ἐν τῷ στόματι τῆς μήτρης , ἢν μὲν μὴ | ||
| ζέον τῶν πυρετῶν . ὅταν δέ ποτε ἐπ ' αὐτῶν ἴδῃς τὰ τῆς πέψεως τῶν χυμῶν σημεῖα , καὶ μήτε |
| χειρί , ἄνοιγε τὸ μεμυκὸς αὐτοῦ στόμα , ἕως οὗ ἐμέσῃ : καὶ μετὰ τὸν τοῦ γλυκέος οἴνου ἔμετον πότισον | ||
| δ ' ὅτε καὶ ἐμέει χολὴν ὠχρὴν , καὶ ὁκόταν ἐμέσῃ , ἐπ ' ὀλίγον δοκέει ῥᾴων εἶναι : ἢν |
| ' ἑφθοῦ μέλιτος : καλῶς δ ' ἂν καὶ σκαμμωνίᾳ μίσγοιτο . ἐπίθυμον δὲ μελάνων ἐστὶ καὶ φλεγματωδῶν ἀγωγόν : | ||
| φρυκτός , καὶ τὸ ἔλαιον πλεῖον οἷς βουλόμεθα ἐκκοπροῦν . μίσγοιτο δ ' ἂν ὁ ἐρεγμὸς καὶ πρὸς πτισάνην καὶ |
| ἐκβαλεῖν αὐτὸν ἐκ τῆς νήσου , ἢν φλυαρῇ καὶ μὴ ἐθέλῃ ἀφεὶς τὴν εἰρωνείαν εὐωχεῖσθαι . Πλάτων δὲ μόνος οὐ | ||
| δὲ καὶ εἰς κλήρωσιν ἐλθοῦσα δευτέρου βίου αἱρεῖται ὃν ἂν ἐθέλῃ , πῶς ἐκ θηρίου εἰς ἄνθρωπον εἴσεισιν ; οὐ |
| λίθους θρύπτειν δυνάμενα πάλιν ἔρχεσθαι . εἰ δὲ καὶ πλῆθος ὑπολάβοις εἶναι ἢ φλεγμονὴν ἅμα τῇ τοῦ λίθου ἐμφράξει , | ||
| ἕλκη καὶ μετὰ ἡδονῆς ὑπεξέρχεται : καὶ τούτου γε μηδὲν ὑπολάβοις δραστικώτερον φαίνεσθαι τῷ πάσχοντι . Ὥρα δὲ θερμοτέρα πρὸς |
| γὰρ ἐς ὑγίειαν ἄξει τὸ βρέφος . μὴ ὅτε αὐτὰ θέλοι καθεῦδεν νικῆται , ἀλλ ' ὁπότε ἂν τὸ νεογνὸν | ||
| , φίλος Διόθεν εἶ : μόνον φθόνον ἄμαχον ὕπατος Ζεὺς θέλοι ἀμφὶ σοῖς λόγοισιν εἴργειν . τὸ δὲ νάιον Ἀργόθεν |
| . ῥέζομεν ἀμπλακίῃσιν : ἀντὶ τοῦ ἁμαρτίαις . ἐὰν δὲ γράφηται ἀτροπίῃσιν , ἀμετατροπίαις . ὁ δὲ νοῦς : ἁμαρτάνουσα | ||
| Ἑρμῆν . διαπλήσσοντες διασχίζοντες . ἐὰν δὲ σὺν τῷ ι γράφηται , ἔσται διαβαίνοντες . διαίνειν βρέχειν . διατρύγιος ἔγκαρπος |
| δὲ „ δὶς „ ἔφη ” νικήσεις , ἐὰν μὴ ἐθέλῃς τρίς . ” Δαιμόνιον , ἀμπελουργέ , λέξεις γάρ | ||
| γὰρ τὰ τοῦδε καλῶς οἶσθα . ἂν δ ' οὐκ ἐθέλῃς λέγειν , ἀνάγκη ἐμὲ μαντεύεσθαι . καὶ τὸν μὲν |
| νέμουσι : ἐκ δὲ τούτων ἕνα μάλιστα , ὅστις ἐπεὰν ἀποθάνῃ , πένθος μέγα παντὶ τῷ Μενδησίῳ νομῷ τίθεται . | ||
| μέγας ” , ἴσον τι τούτῳ φησίν : ἕως ἂν ἀποθάνῃ ὁ πάντων κοινὸς ἀγχιστεύς , ᾧ μόνῳ καὶ τὰ |
| εἰσιν . οὐθὲν γὰρ τούτων ἀντιμαρτυρεῖται ταῖς αἰσθήσεσιν , ἂν βλέπῃ τις τίνα τρόπον τὰς ἐναργείας , τίνα καὶ τὰς | ||
| ἐστι νῆστις . εἰς τοὺς καλοὺς δ ' ἄν τις βλέπῃ , καινὸς θεατροποιός : ὑφείλετ ' ἄρνα ποιμένος παίζων |
| ἀπ ' αὐτοῦ ἀποῤῥεύσῃ , ὕδατι μέμικται : ἐὰν δὲ ἐπιμένῃ , ἀκέραιον ἔσται . Ἡ καλουμένη μέλκη αὐτοσχέδιος καὶ | ||
| αὐτῆς , καὶ μὴ μετανοήσῃ ἡ γυνή , ἀλλ ' ἐπιμένῃ τῇ πορνείᾳ αὐτῆς , καὶ συνζῇ ὁ ἀνὴρ μετ |
| ἐς ὃ ἀπεστήριξεν , ἀναγκαῖόν ἐστιν , ἢν ἄρα καὶ περιγένηται ὁ ἄνθρωπος . Τὰ δὲ τρώματα τὰ ἐν τοῖσιν | ||
| ὑπέρινος γίνεται καὶ ἀπόλλυται : ἢν δὲ ταύτην τὴν ἡμέρην περιγένηται καὶ ἅμα τῇ καθάρσει μεθῇ ὁ πυρετός , ὑγιὴς |
| ὁ κύριος : δεσπότου δὲ ἅπαντά ἐστιν † ᾧ ἂν βούληται ἕκαστα † χρῆσθαι . ὅτῳ οὖν καὶ σῳζομένων μεγίστη | ||
| τῶν ἀνθρώπων . . , . ἐξ οὗ ἄν τις βούληται δόξαν παρὰ τοῖς ἀνθρώποις λαβεῖν καὶ τοιοῦτος φαίνεσθαι , |
| τοῦ μαγείρου πυθόμενος τὸν ἑστιῶντα , τῆς θύρας χασμωμένης ἂν ἐπιλάβηται , πρῶτος εἰσελήλυθεν . Ὃς τοῖς τετραδισταῖς μὲν παρέθηκεν | ||
| γὰρ ὕλην ἔχει , καθάπερ τὸ πῦρ , ἧς # ἐπιλάβηται . % πρὸς ταῦτα [ οὖν ] Ἐπίκουρος ἀπιδὼν |
| πεπερασμένων , ἐπεὶ καὶ ἀέρος ὄγκον , εἰ πολλῷ πλείονα λάβοις , πυρὸς δὲ ἐλάττω , ἥ γε δύναμις ἡ | ||
| ἀγένητον ἄφθαρτον , γενναίως μὲν καὶ ὁ Ἀριστοτέλης ἀπέδειξε , λάβοις δ ' ἂν αὐτοῦ συντόμως οὕτω τὴν ἀπόδειξιν : |
| κακότητας φαρμακίδων ἀλόχων καὶ βάσκανα φῦλ ' ἀνθρώπων . ἢν εἴπῃς παρ ' ὅτῳ κεῖται , δώσω σοι χρυσέους δέκα | ||
| οἴεται , οἰκεῖα λογιζόμενος τὰ πάθη . εἰ δὲ ἐπίσταται εἴπῃς , συντάξεις πρὸς τὸ ὅστις ἔμπορος κυρεῖ : ἔστι |
| δίκαιόν ἐστιν ἢ ἄδικον ; “ ἐγὼ μὲν ἂν αὐτῷ ἀποκριναίμην ὅτι δίκαιον : σὺ δὲ τίν ' ἂν ψῆφον | ||
| ἐπιστομίζων . Ἀλλά , μὰ τὴν Ἀθηνᾶν , οὐκ ἂν ἀποκριναίμην σοι πρότερος . Οὐκοῦν , ὦ Τιμόκλεις , ἐρώτα |
| Ἴσως μέντοι ἡ τοιαύτη κατάτασις τοῦ τοιούτου ὀλισθήματος δικαιοτάτη : ἐμβληθείη δ ' ἂν καὶ ἀπὸ τῆς ἐς ἰθὺ κατατάσιος | ||
| εἰ εἰς ὄσπριον , καὶ μάλιστα λάθυρον ἢ πίσον , ἐμβληθείη , μονιμώτερος γίνεσθαι . ἐὰν δέ , διὰ τὸ |
| δακτυλίου μὲν οὖν ἐμέ γ ' ἂν διελκύσαις . Εἰ τυγχάνοι γ ' ὁ δακτύλιος ὢν τηλία . Καὶ μὴν | ||
| καλῶς : ὃ μὴ γένοιτο δ ' , εἴ τι τυγχάνοι κακόν , ἐς ὄμματ ' εὔνου φωτὸς ἐμβλέψαι γλυκύ |
| οὐδ ' εἰ βοῦς μοι τὸ δὴ λεγόμενον φθέγξαιτο , πεισθείην ἂν ὅτι βουλήσεταί μέ ποτε ἢ δυνήσεται Μένανδρος ἀπολιπὼν | ||
| μᾶλλον προχωροίη , καὶ τάχ ' ἂν ἴσως ἀπὸ τούτων πεισθείην μηδὲ ἐκείνων ἔτι καταγελᾶν , εἴ τινα ἴδοιμι σεμνυνόμενον |
| ἑαυτοῦ πατρίδα , ὡς ἔφαμεν , ἀπὸ τῆς ἀλλοδαπῆς ἀπαίρειν μέλλῃς . ἐρεῖς δὲ ἐν ἀρχῇ τοῦ δευτέρου μέρους τῆς | ||
| Ὁπόταν δὲ εἰσηγησάμενός τινα γνώμην διαμάρτῃς , εἶτα ἄλλην εἰσηγεῖσθαι μέλλῃς , ἁρμόσει σοι ἐσχηματισμένως τὸ ἐκ βαρύτητος θεώρημα , |
| ὅτι ἀεὶ ἦν πᾶσα καὶ ἐλλείπουσα οὐδενί , ἵνα ζητήσεως δεηθῇ : ἀλλ ' ἔστιν ἡ πρώτη καὶ οὐκ ἀπ | ||
| ὁρκίζει τὴν πάτριον θεὰν Ἄρτεμιν ξυμπρᾶξαι πάντα ὅσα ἂν αὐτοῦ δεηθῇ . Ἀνίστησιν αὐτὴν ὁ Εὔδοξος πολλὰ θρηνοῦσαν καὶ θαρρεῖν |
| τὴν Ἀττικὴν πολέμου , ὃς λυπήσει μὲν ἕκαστον , ἐπειδὰν παρῇ , γέγονεν δ ' ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ . | ||
| ποιεῖν . Ὡς οὐδὲν ἡ μάθησις , ἂν μὴ νοῦς παρῇ . Ὦ Ζεῦ , τὸ πάντων κρεῖττόν ἐστι νοῦν |
| , τί μᾶλλον ἐπιτρόπου ἄνευ τούτων ὄφελος ἢ ἰατροῦ ὃς ἐπιμελοῖτο μὲν κάμνοντός τινος πρῴ τε ἰὼν καὶ ὀψέ , | ||
| : καὶ εἴτε ἱππικῆς ἐπιτηδεύοι ἀγωνίαν εἴτε μουσικῆς εἴτε γεωργίας ἐπιμελοῖτο εἴτε στρατηγεῖν ἐθέλοι ἢ ἄρχειν τὰς ἄλλας ἀρχὰς ἢ |
| δ ' εὖ λείαινε , τά κεν ξυλοειδέα πάντα Ἀκταίῳ μίσγοις συγκεράσας μέλιτι . Ἱλήκοις ὃς τήνδε μάκαρ τεκτήναο , | ||
| ὕδατι οὕτως ἑψεῖν , ἀνήθου καὶ ἁλὸς μικρὸν ἐμβάλλοντα . μίσγοις δ ' ἂν τοῦ κέγχρου τὸ ἤθημα καὶ εἰς |
| τοῖς αὐτοῖς χρήσαιτο . καὶ μηδεὶς μήτε ἀγροικίαν μήτε ψυχρότητα καταγνῷ τοῦ λόγου . μάλιστα μὲν γὰρ οὐ δή που | ||
| , ἐνθυμηθεὶς ἡλίκον ἐστὶ κακὸν πολεμίῳ θυγάτριον ἐγγυᾶν μηδεμίαν μου καταγνῷ μικροψυχίαν τοσαύτην ποιουμένου πρόνοιαν τῆς παιδός , ὅσην ἂν |
| ἔγωγε καὶ αὐτὸς συγχωρῶ σοφώτατον εἶναι τοῦτον , ἐὰν ὑμᾶς πείσῃ τοὺς περὶ τῶν συμβολαίων τῶν ἐμπορικῶν δικάζοντας . ἀλλ | ||
| Ἑρμῆς ἐστάλη παρὰ τοῦ Διὸς εἰς Καλυψώ , ὅπως αὐτὴν πείσῃ ἐκπέμψαι τὸν Ὀδυσσέα ἐπὶ τὸν οἶκον αὐτοῦ . ἡ |
| οὕτως ἀποκρίνασθαι : καὶ ἐὰν ἄρα σκοπούμενός τι ὧν ἂν λέγῃς ἡγήσωμαι εἴδωλον καὶ μὴ ἀληθές , εἶτα ὑπεξαιρῶμαι καὶ | ||
| Πάνυ δὴ δεῖ χρηστὰ λέγειν ἡμᾶς . Ἢν οὖν σὺ λέγῃς Λυκαβηττοὺς καὶ Παρνασσῶν ἡμῖν μεγέθη , τοῦτ ' ἐστὶ |
| γοῦν καὶ ἐπὶ τῶν φερέτρων ἀκίνητοι , εἴτε ὑπτίους αὐτοὺς ἐθέλοις ἀτρεμεῖν εἴτε ἐπὶ στόμα , ὀκλάσαντας τοὺς προσθίους καὶ | ||
| τῶν καλῶν κἀγαθῶν εἰ ἀνδρῶν ; εἰ γὰρ σύ μοι ἐθέλοις συνεῖναι , ἐξαρκεῖ καὶ οὐδένα ἄλλον ζητῶ . Τί |
| ἐπὶ τῶν ζώων ὡς κατ ' ἀναλογίαν ἂν τὸ θῆλυ κρατήσῃ τοῦ ἄρρενος ἢ καὶ ἔτι μείζων ἐναλλαγὴ γένηται πρὸς | ||
| οὐ γάρ τις αὐτῶν ψίσεται πύρνον γνάθῳ , πρὶν ἂν κρατήσῃ ναστὸν εὐστόχω λίθῳ ὑπὲρ τράφηκος σῆμα κείμενον σκοποῦ . |
| ἔργα πονηρότερα ἐργάσεται καὶ τοὺς ὑεῖς ἢ ἄλλους οὓς ἂν διδάσκῃ χείρους δημιουργοὺς διδάξεται . Πῶς δ ' οὔ ; | ||
| τῶν ἐνθυμημάτων τοῦτ ' ἐσχηκέναι τὸ πάθος . οὓς ἐὰν διδάσκῃ τις ἐφ ' ἑκάστῳ πράγματι παρατιθεὶς τὸν λόγον , |
| καὶ κατάδει , χρῶ τε τῷ φαρμάκῳ , μέχρις ἂν ὑγιασθῇ . τὸ δ ' ὄπιον μεθ ' ὑγρᾶς κηρωτῆς | ||
| παρεισδῦναι , ἕως ἂν δυνηθῇ στῆναι : οὕτω γὰρ ἂν ὑγιασθῇ : τρίτῃ δὲ ἡμέρᾳ ἐπιθεράπευε . ἐὰν δὲ δι |
| τῷ Διονύσῳ : † οὐκ ἤν γε πείθῃ : ἐὰν πείθῃ τοῖς σοφωτέροις σου , οὐ - δαμῶς τοῦτο ποιήσεις | ||
| οὐκ ἐξιών ; Ἀλλ ' οὐκ , ἤν γέ μοι πείθῃ , ἀλλὰ ῥίψας τὰ τούτων ὀνειροπολήματα πορεύσῃ : κάθηται |
| , τότε κατὰ συμβεβηκὸς γέγονεν ἡ ἀπόδοσις : οἷον ἐὰν ἀφέλῃς τοῦ ἀνθρώπου τὸ δεσπότην εἶναι καὶ εἴπῃς ὁ δοῦλος | ||
| τὴν τύχην , τὸν στρατιώτην ἐξοπλίζεις : κἂν τὸν στρατιώτην ἀφέλῃς , ἀποχειροτονεῖς τὸν στρατηγόν : τιμιώτερον δὲ καὶ στρατιώτης |
| , ἔχων τε ἀπέλθῃ τὴν ἀκίδα ὁ δελφὶς καὶ ἀθηρίᾳ περιπέσῃ αὐτός : ὅταν δὲ αἴσθηται καμόντα καί πως παρειμένον | ||
| ἰσχυρὴ , καὶ τὸ ἴκταρ ξηραίνεται . Ταῦτα ἢν ἐγκύμονι περιπέσῃ , θνήσκει , καὶ οὐκ ἂν δυνήσεται διαφυγεῖν . |
| τὸ κάλλος , οὐκ ἐδεήθη βρόχου : ἀλλὰ κἂν ἵππον ἴδῃ ἱππικὸς ἀνὴρ καὶ τοῦ κάλλους ἐπαινέσῃ , καὶ κτήσασθαι | ||
| βοῦς ἔχρησεν αὐτῷ Ἀπόλλων ἐκεῖ κτίζειν πόλιν , ἔνθα ἂν ἴδῃ μίαν τῶν βοῶν αὐτοῦ πεσοῦσαν . μία οὖν τῶν |
| καὶ τῷ νοσεῖν καὶ τῷ ἀποθνῄσκειν καὶ τῷ πηροῦσθαι , αἰσθανόμενός γε , ὅτι ἀπὸ τῆς τῶν ὅλων διατάξεως τοῦτο | ||
| ἐν ταῖς διαλύσεσιν ἐπιχωρήσαντα τῷ Σύλλᾳ . ὧν ὁ Ἀρχέλαος αἰσθανόμενός τε καὶ δείσας ἐς Μουρήναν ἔφευγε καὶ παροξύνας αὐτὸν |
| . ὅστις δ ' ἂν κατά τινα ἐπιβουλὴν ἀνὴρ ἐκείνου γεύσηται τοῦ σαρκίου ἔρωτι καὶ μάλα γε ἀκρατεῖ συνέχεται καὶ | ||
| ἐντυχίας οὔσης τίσιν ἀπαντήσει φυλάσσεται . τὸ γὰρ πρᾶγμα κἂν γεύσηται μόνον οὐ προσδεῖ διαβολῆς . Ἄλκιμος δέ φησι πάσας |
| ] νη τῶν χρημάτων οὐδ ' ἂν ] ? τριχὸϲ πριαίμην ] ν ] ποϲ ? ? ? . : | ||
| καταδέχεσθε τοὺς φακούς . μισῶ λακωνίζειν , ταγηνίζειν δὲ κἂν πριαίμην . πολλὰς δ ' . . οἶμαι νῦν βεβινῆσθαι |
| ἔχειν πρὸς ἀλλήλους , ὡς ἂν πατὴρ σπουδαῖος πρὸς τέκνα σχοίη . καλὸν δὲ καὶ τὸ πάντα Πυθαγόραι ἀνατιθέναι τε | ||
| τὸν αὐτὸν θᾶκον καθίζοιτο , ἆρ ' οὐ σκότους ἀνάπλεως σχοίη τοὺς ὀφθαλμούς , ἐξαίφνης ἥκων ἐκ τοῦ ἡλίου ; |
| : πλῦναι γὰρ χρὴ καὶ πλῦναι μέχρις ἂν τὸ πηλῶδες ἐξέλθῃ , κατὰ τὴν θείαν Μαρίαν . Πᾶσα γὰρ γῆ | ||
| λέγει πρὸς τὰς λοιπὰς τὰς ἔσω , ἵνα τὸ ἡμιχόριον ἐξέλθῃ : μὴ νῦν μοι τὰν ἐκβακχεύουσαν : ἐπειδὴ μέλλουσιν |
| καὶ τὸ ἄνθοϲ καὶ ἡ κεκαυμένη χαλκῖτιϲ . εἰ δὲ πλυθείη τὰ τοιαῦτα , ῥυπτικὰ μὲν ἔτι μένει , τοϲούτῳ | ||
| ' ἑαυτὸν καὶ ϲὺν ἑτέροιϲ μιγνύμενοϲ . Πομφόλυξ . Εἰ πλυθείη ϲχεδὸν ἁπάντων πρωτεύει , ὅϲα ξηραίνειν ἀδήκτωϲ πέφυκεν , |
| γίνεται . Καὶ ἅμα δὴ τότε ἀσθενέστατον ὅταν ἐν μεταβολῇ τυγχάνῃ τῇ κατὰ τὴν βλάστησιν , ἤδη δ ' ἐκβεβλαστηκὸς | ||
| ἀκριβῶς στήσαντας σκοπεῖν δεήσει τὴν προγενομένην σύνοδον , ἐάνπερ συνοδικὴ τυγχάνῃ ἡ γένεσις , πότε [ δὲ ] γέγονε καὶ |
| τυγχάνεις εἰδώς , ἐμὲ προτρέψαι ὡς ἔλαττον ἐπισταμένῳ γράψαι . βουλοίμην δ ' ἄν , εἴ σοι κεχαρισμένον εἴη , | ||
| . ἐγὼ δὲ τούτων οὐδενὸς χρῄζω τυχεῖν , δόξαν δὲ βουλοίμην ἂν εὐκλείας ἔχειν . οὐδεὶς γὰρ ἡμᾶς ὅστις ἐξαιρήσεται |
| κεʹ ἄρα τὸ μθʹ . πάλιν ἂν τῇ εʹ πλευρᾷ προσθῇς τὴν ζʹ διάμετρον , ἔσται ιβʹ : κἂν τῇ | ||
| γεγυμνάσθαι , καὶ πῶς εἴδη ὑπάρχοντα καὶ λείποντα μὴ ὁμοπληθῆ προσθῇς ἑτέροις εἴδεσιν , ἤτοι καὶ αὐτοῖς ὑπάρχουσιν , ἢ |
| καιροῦ πεντακλίνου τε διεστρώννυτο οὐδέποτε πλεῖον : ὅτε δὲ μὴ παρείη πρεσβεία , τρίκλινον . καὶ πρόσταγμα οὐκ ἐγίνετο δι | ||
| ἀναιρεῖν γὰρ καὶ ζῷα ἄλογα καὶ ἀνθρώπους , εἰ μὴ παρείη Λίβυς ἀνήρ , Ψύλλος ὢν τὸ γένος . οὗτος |
| τῆς τε καθόλου καὶ τῆς μερικῆς , ἤτοι ὅταν δὲ μίξῃς τὴν μερικὴν δόξαν καὶ τὴν καθόλου καὶ συλλογίζῃ , | ||
| τάχει καὶ τὰ ἐρυσιπέλατα . κἂν τὸν χυλὸν ἴσον ἴσῳ μίξῃς μετὰ ῥοδίνου καὶ συγχρίσῃς πυρέσσοντας , ἀπαλλά - ξεις |
| ὃ βούλεται πράττειν . ἀλλ ' εὖ ἴσθι , καὶ ποιήσειεν ἄν : οὐ γὰρ οἵα τέ ἐστι περιορᾶν ἑαυτῆς | ||
| , τῷ κοίλῳ τῆς ἑτέρας χειρὸς ἐπικρούσαντες , εἰ κτύπον ποιήσειεν εὔκροτον ὑποσχισθὲν τῇ πληγῇ τὸ φύλλον , μεμνῆσθαι τοὺς |
| καὶ κοτυληδόνος . κάλλιον δὲ , εἰ καὶ ψυχρισθέντας ἐπιρρίπτειν βουληθείης τοὺς χυλοὺς καὶ μάλιστα ἐπὶ χιόνος . εἰ δέ | ||
| καὶ κακόχυμον . τὸ δὲ ἀρνῶν καὶ ἐρίφων ὁσάκις ἂν βουληθείης . ἀπὸ δὲ τῶν ἐνύδρων ζώων οἱ πετραῖοι καλούμενοι |
| ἀνδρὸς , ἢν ἄριστα ἔχωσιν αἱ ὑστέραι . Ὅταν δὲ ξυγγένηται ἐν τῇσιν ἡμέρῃσι τῇσιν εἰρημένῃσιν , ἢν εὐτρεπισθῶσιν αἱ | ||
| γάρ τοι τῶν ἐν ἀνθρώποις ἔρως , ἐπειδάν τῳ καθαρῶς ξυγγένηται , οὐ πλοῦτον τέθηπεν , οὐ τύραννον δέδιεν , |
| δὲ πένης ἐσθῆτα ἢ ἄργυρον ἢ χρυσὸν παρὰ τὴν δύναμιν πέμψῃ πλουσίῳ , τὸ μὲν πεμφθὲν ἔστω δημόσιον καὶ καταπραθὲν | ||
| φίλων , ὡς ἐὰν ἐπιστροφὴν ἡ πόλις ποιήσηται καὶ πρέσβεις πέμψῃ , δίκην ἐκεῖνοι δώσουσιν . ταῦτα μὲν τοίνυν τότε |
| εἶναι κατελθὼν ἐς τὴν σεωυτοῦ : ἢν δὲ τὴν κάμινον εὕρῃς πλέην ἀμφορέων , μὴ ἐξοπτήσῃς τοὺς ἀμφορέας ἀλλ ' | ||
| καὶ ὅταν , φησίν , τοὺς τόπους τούτους πάντας ἐρήμους εὕρῃς ἀπὸ τῶν τριῶν ἀστέρων Ἄρεως , Ἀφροδίτης , Ἑρμοῦ |
| οὐσίαν τινὰ λάβῃς τὸν μείζονα ὅρον καὶ κατὰ τοῦ μέσου κατηγορήσῃς παντός , οὐδ ' οὕτως ἐξ ἀνάγκης ἔσται ὁρισμὸς | ||
| συμβουλεύσας ἂν ὁπότερος βελτίων εἴη καὶ εἰπών : Ἤν μου κατηγορήσῃς ὅτι αἵρεσίν σοι ἔδωκα , εἰς αὖθις ὅταν διακονῶ |
| περιπατοῦντα κατέλιπον . Μένανδρος : οὐ γαμεῖς , ἂν νοῦν ἔχῃς . γεγάμηκα γὰρ αὐτός . διὰ τοῦτό σοι παραινῶ | ||
| δι ' αὐτοῦ καὶ ἀθάνατος ἔσῃ εἰς τὸν αἰῶνα , ἔχῃς δὲ τὸν πόλεμον ὃν ἔθετο ὁ ἐχθρὸς ἐν σοί |
| μέσου , καὶ λοιπὸν ἐκ τῆς πονηρίας βλάψεις μᾶλλον ἢ ὠφελήσεις . τῆς γὰρ φρονήσεως , ἤτοι τῆς μεσότητος , | ||
| μέγας τοῦ θεοῦ προφήτης Ἡσαΐας τῷ βασιλεῖ Ἐζεκίᾳ : Οὐκ ὠφελήσεις σεαυτὸν οὐδὲν κλαίων καὶ ὀδυρόμενος : δεῖ γὰρ πληρωθῆναι |
| ἐκεῖνον , ἵνα ὁ δηχθεὶς ὑφ ' ἡδονῆς ἰδὼν σωφροσύνην ζήσῃ τὸν ἀληθῆ βίον . τοιοῦτον ὄφιν εὔχεται ὁ Ἰακὼβ | ||
| “ ὦ Σεκοῦνδε , τί σιωπῶν ἀποθνῄσκεις ; λάλησον καὶ ζήσῃ , χάρισαι σεαυτῷ ζωὴν διὰ τοῦ λόγου . καὶ |
| δὲ ἐφιστάς με „ εἰ τῶν ἐρώντων „ εἶπεν ” ἐτύγχανες ὢν ἢ τὴν ἡλικίαν ἐχόντων τοῦ ἐρᾶν , εἶτα | ||
| κέαρ . σὺ δ ' εἰ κατ ' οἴκους εὐνοῶν ἐτύγχανες , οὐκ ἄν ποτ ' ἦλθες εἰς τόδε θράσους |
| τιμηθῇ , δεδέσθω τέως ἂν ἐκτείσῃ ὅ τι ἂν αὐτοῦ καταγνωσθῇ . Ἀκούετ ' , ὦ ἄνδρες δικασταί ; λέγ | ||
| ἢ τὰ ἱερὰ κλέπτῃ , κριθέντα ἐν δικαστηρίῳ , ἂν καταγνωσθῇ , μὴ ταφῆναι ἐν τῇ Ἀττικῇ , τὰ δὲ |
| φιλοτίμως συμβέβηκεν αὐτοῖς , ἐξ ὧν εἰκότως ἦσαν σπουδαῖοι , αἰσχυνοίμην ἂν εἴ τι τούτων φανείην παραλιπών . ἄρξομαι δ | ||
| προεμένωι καὶ ποιῆσαι λέγειν ἐπαίνους ὑπὲρ ἡμῶν . ἀλλ ' αἰσχυνοίμην ἄν , εἰ τὴν πρὸς ὑμᾶς εὔνοιαν παρὰ τούτων |
| περιμένειν ἔχουσι ξίφη καὶ ποιεῖν , ὅ τι ἂν αὐτοῖς κελεύῃ . ἵνα δὲ μηθὲν ἐν τῇ συλλήψει τῶν πολιτῶν | ||
| πῶς οὐκ εὐεργέτην τε νομιστέον καὶ πᾶν ὅ τι ἂν κελεύῃ ποιητέον ; ἐγὼ μὲν οὖν , γράψαι γὰρ ἐκέλευεν |
| Φιλοκτήτῃ ἔφη : οὐκ ἔστι διθύραμβος , ὅκχ ' ὕδωρ πίῃς . ὅτι μὲν οὖν οὐχ ἡδονῆς χάριν ἐπιπολαίου καὶ | ||
| : ἕξεις δ ' ὅς ' ἂν φάγῃς τε καὶ πίῃς μόνα : σποδὸς δὲ τἄλλα , Περικλέης , Κόδρος |
| δέ τις ἁλῷ δὶς ψευδομαρτυρῶν , τοῦτον μηκέτι νόμος ἀναγκαζέτω μηδεὶς μαρτυρεῖν , ἐὰν δὲ τρίς , μηκέτ ' ἐξέστω | ||
| κοινώνει , θάλαμε καὶ παστάς . Μηδεὶς ἐνταῦθα σκυθρωπός , μηδεὶς κατηφής , πάντα μειδιάτω , πάντα χαιρέτω , πάντα |
| , τηθαλλαδοῦν δέ . Σίλφην : καὶ τοῦτο διεφθαρμένον : τίφην γὰρ οἱ παλαιοὶ λέγουσιν . Ψύα : οἱ μὲν | ||
| Ἀθήνας . Γ θρυαλλίδας ] ἐλλύχνια . ἐνθεὶς ἂν εἰς τίφην : τίφην οἱ Ἀθηναῖοι καλοῦσι τὴν καλουμένην σίλφην , |
| ὄνομά σου καὶ τοῦ κοινωνοῦντός σοι ψήφισον , καὶ ἐὰν νικήσῃ τὸ ὄνομά σου , συμφέρει : εἰ δὲ τοῦ | ||
| τι χρὴ ποιεῖν ἔχειν εὑρεῖν ; ἂν δὲ δὴ τοῦτο νικήσῃ πᾶσι συνδόξαν , ἑκάστους ἐκ περιτροπῆς ἡγεῖσθαι , οἷον |
| ἐφορᾷ , πέμπων πιστοὺς ἐπισκοπεῖται . καὶ οὓς μὲν ἂν αἰσθάνηται τῶν ἀρχόντων συνοικουμένην τε τὴν χώραν παρεχομένους καὶ ἐνεργὸν | ||
| δίκαιον . οὕτως οὐδὲ τὸ δυνάμει αἰσθητικόν , ὅταν ἐνεργείᾳ αἰσθάνηται , πάσχειν κυρίως ἢ ἠλλοιῶσθαι λέγειν δεῖ . τὸ |
| ἐπείπερ οὕτω σοι δοκεῖ , ἐς τὸ λοιπὸν ἂν ἄμεινον ποιήσαις βίον τε κοινὸν ἅπασι βιοῦν ἀξιῶν καὶ συμπολιτεύσῃ τοῖς | ||
| ἄγος , τὺ δὲ ἑκὼν τῷ παιδί με ἄπο θυμοῦ ποιήσαις ἀδικεῖς . ἢ ὦν παῦσον τὰν ἀπήνειαν τῶ παιδός |
| σεαυτόν , ὁπότε ἔλθοις εἰς τὴν ἐκείνου , τί ἂν ποιοίης ; Δῆλον ὅτι καὶ τοῦτον πρότερος ὑποδεχοίμην ἄν , | ||
| τὸ βιβλίον : εἴπερ προσήκων ἐστὶ μάλ ' ὀρθῶς ἂν ποιοίης : καὶ καλῶς . βασιλέας τε καὶ ἄρχοντας . |
| καὶ τὰ κατακαύματα ἐπουλοῦν καὶ κοιλίαν φερομένην ἐπέχειν , εἰ ποθείη . καὶ ὁ τῆϲ πεύκηϲ δὲ φλοιὸϲ ὅμοιοϲ τούτῳ | ||
| καὶ παρατρίμματα καταπλασσόμενος ἰᾶσθαι κάλλιστα καὶ κοιλίαν ἐπέχειν , εἰ ποθείη : καὶ κατακαύματα δ ' ἐπουλοῖ . καὶ ὁ |
| ἄλλην κτῆσιν τῆς πόλεως ἄγειν καὶ φέρειν , εἴ τις ἐπιτύχοι , τήν τ ' ἐντὸς τείχους καὶ τὴν ἐπὶ | ||
| οὔτε ἐξ ὧν ἐρωτηθείη ἄν τις οὔτε ἐξ ὧν λύων ἐπιτύχοι , τουτέστιν οὔτε τὸ ἐρωτῆσαι , ἐὰν χρήσαιτό τις |
| ἢ βλάβην , μεγάλην δηλονότι . ἀπὸ κοινοῦ δὲ τὸ προαιρήσεται λυπεῖν . ἡ δ ' ἐναντίωσις μικρὰν λύπην . | ||
| βελτίονος οὖσιν ὑμῖν παρέσχηκα ἐμαυτόν : ἴσως δὲ καὶ ἄλλος προαιρήσεται τῶν ἐμοῦ κρειττόνων . καὶ μὴν οὐδὲν ἂν ἔχοιτε |
| μὲν ἤδη χρόνων ἔῃ , ἀτὰρ καὶ ἐκ διαδέξιοϲ πατέρων φανῇ , ξυναποθνῄϲκει ἡ νοῦϲοϲ . ἐϲ δὲ τοὺϲ παροξυϲμοὺϲ | ||
| λεγόμενα “ . τὴν κίστην ] τὸ κιβώτιον . ἀτὰρ φανῇ : ὀφθήσῃ Γ μὴ κατὰ τὸν νεανίαν τοῦτον λέγων |
| ' ἐπένθεσιν τοῦ η γεγονέναι , ὥσπερ καὶ τὸ βαιὸς ἠβαιός , μύω ἠμύω . σημαίνει δὲ κατὰ τὸ πρόχειρον | ||
| ἥβην , ἡβαιός , λήγει , ἀφ ' οὗ παρώνυμον ἠβαιός , ὀξύνεται δὲ ὡς τὸ γηραιός δηναιός , ἵνα |
| τὴν εἰς Λάρισαν ἢ ὅποι βούλει ἄλλοσε βαδίζοι καὶ ἄλλοις ἡγοῖτο , ἄλλο τι ὀρθῶς ἂν καὶ εὖ ἡγοῖτο ; | ||
| ἔπαινον καὶ καταποντιστῶν ἀνατιθείη , εἰ τοῦτο θαυμάζοι καὶ ζηλωτὸν ἡγοῖτο τὸ τοῖς κινδύνοις ἀεὶ σφᾶς αὐτοὺς ὑποτεθεικέναι . ἀλλ |
| κατάλογον δόξεις μ ' ἐρεῖν . εἰς οἰκίαν ὅταν τις εἰσίῃ φίλου , ἔστιν θεωρεῖν , Νικοφῶν , τὴν τοῦ | ||
| διακοσμηθεὶς στέλλεται πρὸς τὰς ἱερουργίας , ἵν ' , ὅταν εἰσίῃ τὰς πατρίους εὐχάς τε καὶ θυσίας ποιησόμενος , συνεισέρχηται |
| ; ἀλλ ' ἐν δόμοις μὲν ἤν τι μὴ καλῶς ἔχηι γνώμαισιν ὑστέραισιν ἐξορθούμεθα , αἰῶνα δ ' οὐκ ἔξεστιν | ||
| ἄπο . ὑμεῖς δ ' , ἵν ' αὑτὸς λόγος ἔχηι μορφὰς δύο , χωρεῖτε , Τρώων παῖδες , ὀρθίαν |
| εἰ οὖν καὶ τοῦτο ἔχει , συμβούλομαι τἀνδρί , καὶ ἥδιστ ' ἂν ἐξεταζοίμην ὑπὸ τοῦ τοιούτου , καὶ οὐκ | ||
| ' ἐξεγεῖραι πρῶτον αὐτὸν βούλομαι . πῶς δῆτ ' ἂν ἥδιστ ' αὐτὸν ἐπεγείραιμι ; πῶς ; Φειδιππίδη , Φειδιππίδιον |
| μὲν ἅπαξ ᾖ πεπληρωμένον ὅτε ἐτέθη , τὸ δὲ δεύτερον μέλλῃ πληροῦσθαι μετὰ τὴν ἀνάστασιν καὶ κρίσιν . οὐ μὴν | ||
| καὶ πολὺ ἀνάγει , καὶ ἀδυνατέει σφόδρα , καὶ ὁκόταν μέλλῃ ἀποθανεῖσθαι , κάτω ὑποχωρέει ἐπὶ πολὺ καὶ ὑγρόν . |
| παρέσται δὲ ὁ δημόσιος καὶ βασανιεῖ ἐναντίον ὑμῶν , ἂν κελεύητε . Ἐνδέ - χεται δὲ τὸ λοιπὸν μέρος τῆς | ||
| ἂν πάνυ μικρὸν ἔργον γένοιτο . Ἐὰν μὲν οὖν ὑμεῖς κελεύητε , περὶ ἐνίων μνησθείην ἂν αὐτῶν : εἰ δέ |
| καὶ ἔτι γε συνάγω , ἕως ἂν κτήσωμαι ὡς ἂν δύνωμαι πλεῖστα . Νὴ τὴν Ἥραν , ἔφη ὁ Σωκράτης | ||
| Ὅθεν δὲ καὶ ὅπως ταῦτ ' ἐγένετο , ὡς ἂν δύνωμαι διὰ βραχυτάτων δηλώσω . Ἀπελευθέρα ἦν αὐτοῦ , ὦ |
| αἴρουσι , καὶ εἰς πλοῦν ἐμβιβάζουσι συμπλεῖν οἷς ἂν αὐτοῖς δοκῇ , καὶ ποιοῦσιν οὐ μόνον συγκαθημένους , ἂν οὕτω | ||
| τῶν ἄλλων ἐπίσης ἄξιον αὐτῷ . κἂν γὰρ τὰ μέγιστα δοκῇ παρά του καρποῦσθαι , μὴ εἶναι ἀντάξια ὧν αὐτὸς |
| δ ' ἐν ἴπῳ . καὶ περιστροφίδα δ ' ἂν εἴποις τὸ ξύλον τὸ τὸν ἶπον περιστρέφον , ἐναρμόσαι δ | ||
| μόνον , ὡς ὁ θώραξ , ὡς ὁ ὀφθαλμός : εἴποις δ ' ἂν καὶ τῶν κινούντων τὰ μὲν κατὰ |
| ἐλέγεσθε ὑπερφυῶς εἰδέναι , καὶ πρὸς τὸν διδάσκαλον τὸν ἐμαυτοῦ διῄειν ταῦτα , ὁ δὲ ἐφιστάς με „ εἰ τῶν | ||
| τέχνης ἀπήχθηται μὲν Διί , ἀπήχθηται δὲ Μοίραις , καὶ διῄειν ἂν τὰ Ἀσκληπιοῦ , εἰ μὴ ἐνταῦθα ἐβέβλητο . |
| Κλειγένην ἐν τοιούτῳ ἤθει λέγει : ὥσπερ εἰ ἔλεγε , πονηρότατός ἐστι πάσης γῆς , ὁπόσης οἱ βαλανεῖς κρατοῦσι , | ||
| ἐκεῖνον ἢ τὴν γυναῖκα ἐξαμαρτῆσαί τι . ἐὰν δὲ πάλιν πονηρότατός τις ᾖ ἀνὴρ ἢ γυνή , καὶ ἀναβῇ ἐπὶ |
| εἰμι . τὰ δ ' ἔργα μου εἴ τιν ' ἔροιο Ἠλείων , φήσεις αὐτὸν ἄπιστα λέγειν . τοῦτον πρῶτον | ||
| ; Πάνυ γε . Εἰ τοίνυν με , ἔφην , ἔροιο σύ : ” Ἰατρικὴ ὑγιεινοῦ ἐπιστήμη οὖσα τί ἡμῖν |
| ἐν αὐτῇ καρποί , καὶ κρῆναι γῆς ἔγγονοι , παντὸς Λεσβίου καὶ Χίου πώματος δαψιλέστεραι : καὶ φίλος ἦν καὶ | ||
| φιλοσόφων ἐπιφέρει : ἐξὸν γυναῖκ ' ἔχοντα κατακεῖσθαι καλὴν καὶ Λεσβίου χυτρῖδε λαμβάνειν δύο : ὁ φρόνιμος οὗτός ἐστι , |
| ] ἤγουν διὰ τοῦτο ὃ ἐν φροντίδι ἔχετε μὴ Ξέρξης ἡττηθῇ . ἱκάνω ] καταλαμβάνω ἐνταῦθα . χρυσεοστόλμους ] χρυσῷ | ||
| ἂν μὲν κρείττων εὑρεθῇ , πλησιάσειν πάσαις , ἐὰν δὲ ἡττηθῇ , στερηθήσεσθαι οὗ ἂν ἐκεῖναι θέλωσι . καθυπέρτεραι δὲ |
| τὸ ἤδη ἀντιστρέφειν πρὸς τὸ προκείμενον ὁριστόν , ἢ εἰ τύχοι , ἐσχάτη διαφορὰ καὶ ἰδίως τῷ προκειμένῳ μόνῳ καὶ | ||
| ἀγαθὸς ἓν ἀδικεῖ , παρὰ σοὶ δ ' ἂν συγγνώμης τύχοι : πολλῷ τῷ φίλτρῳ κέχρηται πρὸς ἐμέ , καὶ |
| φιλότητος ἀκεσσάμενος προΐαλλεν . Ἐν πυρὶ δ ' εἴ κε βάλῃς μιν , ὀδωδὴν ἑρπετὰ τοῖο φεύξεται , οὐδ ' | ||
| ἐμπεσόντες ἰαθήσονται , ἐὰν εἰς ὃ πίνουσιν ὕδωρ ἀσφοδέλου ῥίζας βάλῃς , ἢ ἔνθα πυκνῶς λούονται . Χοῖροι οὐ νοσήσουσιν |
| . Περὶ οἰδήματοϲ . οἰδαίνειν τὸν ὀφθαλμὸν λέγουϲιν , ὅταν ϲυμβῇ ἐπῆρθαι τὸ βλέφαρον ἔξωθεν καὶ ἀχρούϲτερον εἶναι καὶ βαρύτερον | ||
| φεύγει ταχέωϲ . πληξάντων θηρίων βοηθήματα : ἐὰν δὲ ἄρα ϲυμβῇ πληγῆναί τινα ὑπό τινοϲ θηρίου , κούφου μένοντοϲ τοῦ |