| λίθους θρύπτειν δυνάμενα πάλιν ἔρχεσθαι . εἰ δὲ καὶ πλῆθος ὑπολάβοις εἶναι ἢ φλεγμονὴν ἅμα τῇ τοῦ λίθου ἐμφράξει , | ||
| ἕλκη καὶ μετὰ ἡδονῆς ὑπεξέρχεται : καὶ τούτου γε μηδὲν ὑπολάβοις δραστικώτερον φαίνεσθαι τῷ πάσχοντι . Ὥρα δὲ θερμοτέρα πρὸς |
| τυγχάνεις εἰδώς , ἐμὲ προτρέψαι ὡς ἔλαττον ἐπισταμένῳ γράψαι . βουλοίμην δ ' ἄν , εἴ σοι κεχαρισμένον εἴη , | ||
| . ἐγὼ δὲ τούτων οὐδενὸς χρῄζω τυχεῖν , δόξαν δὲ βουλοίμην ἂν εὐκλείας ἔχειν . οὐδεὶς γὰρ ἡμᾶς ὅστις ἐξαιρήσεται |
| σὺ δὲ τί οἶσθα εἰ ἡμεῖς ἂν τούτου κατεψηφισάμεθα ; εἴποιμ ' ἄν : διότι πεπαρρησίασθέ μοι καὶ διείλεχθε . | ||
| μὲν οὖν αἰτιώμενοι τὸν ὁρισμὸν οὕτως : ἐγὼ δ ' εἴποιμ ' ἂν , ὡς εἰ μὲν κατὰ τὴν ἀπόδοσιν |
| μὴν ἀκμάζοντας καὶ θερμοτέρους τῇ κράσει τοιαῦτ ' οὖρα προβαλλομένους φαίης ἂν εἰκότως καὶ αὐτοὺς ἐπί τε παραπλησίαις διαίταις καὶ | ||
| αὐτῇσι γενύεσσι πέλας γένυν , ἠδὲ καρήνῳ ἐγχρίμπτων κεφαλήν : φαίης κέ μιν ἱμείροντα κῦσσαι καὶ στέρνοισι περιπτύξαι μενεαίνειν ἠΐθεον |
| γὰρ δεῖ χαλεπαίνειν διὰ τέλους , τοῖς βαρβάροις ἂν ἔγωγε φαίην δεῖν καὶ τοῖς φύσει πολεμίοις . πολὺ γὰρ μείζω | ||
| ' ἂν τούτῳ τῷ πάντα ἱερῷ , ἀλλ ' εἶναι φαίην ἂν αὐτὸ ἐν ὕδασι τοσούτῳ νικῶν ὅσῳ περ τὸν |
| τῷ Διονύσῳ : † οὐκ ἤν γε πείθῃ : ἐὰν πείθῃ τοῖς σοφωτέροις σου , οὐ - δαμῶς τοῦτο ποιήσεις | ||
| οὐκ ἐξιών ; Ἀλλ ' οὐκ , ἤν γέ μοι πείθῃ , ἀλλὰ ῥίψας τὰ τούτων ὀνειροπολήματα πορεύσῃ : κάθηται |
| πρυτανεῖον , ὑφ ' ὧν , ὡς λέγει , τοιαῦτα πεπόνθοι . . διαιρούμενος ] οἱονεὶ σαφῶς λέγων καὶ ἄντικρυς | ||
| τροφὴν αὖθιϲ τὸ δεύτερον , εἰ μή τι τῶν ϲπλάγχνων πεπόνθοι , ὀνήϲει τούτουϲ , εἰ μηδὲν κωλύοι , καὶ |
| ἂν ἀλλαξαίμην πρὸς αὐτὰς τὸν ἐμαυτοῦ βίον , ἀλλ ' ἑλοίμην ἂν ἔτι πενέστερος διαβιῶναι ἤπερ καθῆσθαι κλώθων ἄτρακτον τοσούτων | ||
| Γλαύκην : ψυχῆς ἂν ἀλλαξαίμεθ ' : ἀντὶ τοῦ : ἑλοίμην ἂν καὶ ἀποθανεῖν ὑπὲρ τοῦ μὴ τοὺς παῖδάς μου |
| βδελυρὲ σύ . Μὰ τὴν Ἑκάτην , οὐ δῆτα : μαινοίμην γὰρ ἄν . Ἀλλ ' , ὦ νεανίσκ ' | ||
| οὐχ ὡς τούτου βελτίονος ὄντος , ὧν ὁ Δημοσθένης εἶπε μαινοίμην γὰρ ἄν , εἰ τοῦτο λέγοιμι , ἀλλ ' |
| ὥστε κἂν ὀλίγου , εἴ με κελεύοις ἀποδύντα ὀρχήσασθαι , χαρισαίμην ἄν , ἐπειδή γε μόνω ἐσμέν . ἀλλ ' | ||
| ὥσπερ ἀπηχθανόμην αὐτοῖς ὅτε πρὸς ὑμᾶς ἦγον , οὕτω καὶ χαρισαίμην νῦν ἀποδιδούς . Ἐπεὶ ταῦτα ἤκουσεν ὁ Ὀδρύσης , |
| οὐ τῷ χρόνῳ μόνον , ἀλλὰ καὶ τῷ δικαίῳ πρεσβεῖον ἔχοιμ ' ἂν ἐγὼ τοὔνομα τοῦτ ' εἰκότως . εἶεν | ||
| ] η θανὼν ? ἅζεται κατ [ οὐδαμῶς ] ? ἔχοιμ ' ἂν εἰπεῖν τ [ [ ] ἄναξ ἀνδρῶν |
| πόσῳ ἂν αὐτοῦ δέξαιο στέρεσθαι ; Οὐδὲ ζῆν ἂν ἐγὼ δεξαίμην δειλὸς ὤν . Ἔσχατον ἄρα κακῶν εἶναί σοι δοκεῖ | ||
| ταῦτα καὶ προσδοκῶ , καὶ τοὺς λόγους τούτους εἰρῆσθαί μοι δεξαίμην ἂν μᾶλλον ἢ τὰ πλεῖστα καὶ μέγιστα τῶν οἰκοδομημάτων |
| συνθεῖναι δύναμιν . εἰ δέ τις καὶ βελτίω τούτων ἐπεισάγειν δυνηθείη λυσιτελοῦντα πρὸς τὸ προκείμενον , χάριν αὐτῷ παμπόλλην εἰσόμεθα | ||
| ' εἴ γε τοῦτο δυνατὸν ἐν ἀνθρώποις , ἐκεῖνος ἂν δυνηθείη μόνος , ὃς οἶδε τοὺς νόμους τοὺς μὲν κρίνειν |
| οὐκ ἂν ἔτι ἐφθεγξάμην , ἵνα δὴ μὴ τὰ ἑτέρου δοκοίην λέγειν . παραπλήσια δὲ καὶ τὰ νῦν ἐν Ἀσκληπιοῦ | ||
| ἐάσθω τὰ Μουσωνίου πλείω ὄντα καὶ θαυμασιώτερα , ὡς μὴ δοκοίην θρασύνεσθαι πρὸς τὸν ἀμελῶς αὐτὰ εἰπόντα . Χειμάσας δ |
| οἶσθα , φησὶν , ὥς σε ἔδει μετεύξασθαι , ἵνα δόξῃς τὴν εὐχὴν φρονίμως ποιεῖσθαι ; νῦν γὰρ εὐήθη λόγον | ||
| τὸν νότου τόπον ὡς ἀφανῆ τυγχάνοντα βεβυθισμένον ὅλως , μὴ δόξῃς τοῦτο γίνεσθαι πάντοθεν ἐν τῷ κόσμῳ , ἀλλὰ πρὸς |
| χρηστοὺς καὶ τῆς παρ ' ἐμαυτοῦ βοηθείας , εἴ τι δυναίμην , οὐκ ἀποστερήσω . Μικρὰ πενθῆσαι λέγεται Εὐδόξιος τὸν | ||
| φιλοσοφοῦντι σιωπήν . Ὥρα οὖν μοι ἐκτίνειν , ὅπως ἂν δυναίμην , ἄνευ θωπείας καὶ κολακείας . ἄλλως γὰρ ποιοῦντι |
| χειρί , ἄνοιγε τὸ μεμυκὸς αὐτοῦ στόμα , ἕως οὗ ἐμέσῃ : καὶ μετὰ τὸν τοῦ γλυκέος οἴνου ἔμετον πότισον | ||
| δ ' ὅτε καὶ ἐμέει χολὴν ὠχρὴν , καὶ ὁκόταν ἐμέσῃ , ἐπ ' ὀλίγον δοκέει ῥᾴων εἶναι : ἢν |
| πεπερασμένων , ἐπεὶ καὶ ἀέρος ὄγκον , εἰ πολλῷ πλείονα λάβοις , πυρὸς δὲ ἐλάττω , ἥ γε δύναμις ἡ | ||
| ἀγένητον ἄφθαρτον , γενναίως μὲν καὶ ὁ Ἀριστοτέλης ἀπέδειξε , λάβοις δ ' ἂν αὐτοῦ συντόμως οὕτω τὴν ἀπόδειξιν : |
| εἰς ἀμετρίαν . Τί μήν ; Ἀλήθειαν δ ' ἀμετρίᾳ ἡγῇ συγγενῆ εἶναι ἢ ἐμμετρίᾳ ; Ἐμμετρίᾳ . Ἔμμετρον ἄρα | ||
| δὲ καὶ σὺ καὶ δύνασαι καὶ Προκόπιον ἕνα τῶν φίλων ἡγῇ καὶ φιλεῖν ὅλως οὐχ ἧττον ἢ ἄρχειν ἐπίστασαι . |
| φιλοτίμως συμβέβηκεν αὐτοῖς , ἐξ ὧν εἰκότως ἦσαν σπουδαῖοι , αἰσχυνοίμην ἂν εἴ τι τούτων φανείην παραλιπών . ἄρξομαι δ | ||
| προεμένωι καὶ ποιῆσαι λέγειν ἐπαίνους ὑπὲρ ἡμῶν . ἀλλ ' αἰσχυνοίμην ἄν , εἰ τὴν πρὸς ὑμᾶς εὔνοιαν παρὰ τούτων |
| τῆς εὐαρμόστου συμφωνίας : ἐπεὶ καὶ πῶς οὐκ ἐμέλλετε , φήσαιμ ' ἄν , ὦ γενναῖοι , πολέμῳ μὲν δυσχεραίνειν | ||
| δυοῖν θάτερον , ἢ μανίας ἢ κέρδους ἕνεκ ' ἐσπουδακότος φήσαιμ ' ἂν εἶναι . Εἴη μέν , ὦ ἄνδρες |
| δίκαιόν ἐστιν ἢ ἄδικον ; “ ἐγὼ μὲν ἂν αὐτῷ ἀποκριναίμην ὅτι δίκαιον : σὺ δὲ τίν ' ἂν ψῆφον | ||
| ἐπιστομίζων . Ἀλλά , μὰ τὴν Ἀθηνᾶν , οὐκ ἂν ἀποκριναίμην σοι πρότερος . Οὐκοῦν , ὦ Τιμόκλεις , ἐρώτα |
| ὑμῶν ἔγωγ ' ἀκούω πάντων . τίν ' ἂν οὖν οἴεσθ ' , ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι , τοὺς προγόνους ὑμῶν | ||
| ἔτι δὲ τοῦτον , εἴ τι τούτων ἀληθὲς ἦν , οἴεσθ ' οὐκ ἂν αὐτὴν λαβεῖν δοθεῖσαν ὑπὸ τοῦ πατρός |
| νεανίσκου : νῦν δὲ τοῦτο μὲν οὐκ ἂν φαίην , ἰσχυρισαίμην δ ' ἄν , ὅτι στέρξει τὸν σύνοικον : | ||
| εἰ μέν τί με τῶν ἀληθῶν ἐκφεύγει . οὐκ ἂν ἰσχυρισαίμην : ὅτι μέντοι ταῦτα μὲν οἱ κρείττους φασὶν εἶναι |
| ὄντες ἢ καταλιπόντες ὀπίσω τὴν πᾶσαν παρασκευήν εἰ δὲ μὴ δοκοίη : προσβαλεῖν δηλονότι . περαιωθέντες : εἰς τὸν Τάραντα | ||
| ἐς θάνατον ἐκ τῆς νούσου ἐλθεῖν . Εἰ δὲ τρεφθῆναι δοκοίη ἐς φυγὴν τὸ ὑπάρχον , φεύγειν δὲ ταχέως , |
| νῦν λεγόμενα τοῖς ἐν τῇ Φυσικῇ : οὐκ ἂν γὰρ πάσχοι ὁ Ἀριστοτέλης ἐν τῇ Φυσικῇ γενέσθαι αὔξησιν χωρὶς ἀλλοιώσεως | ||
| καὶ ἀληθῆ οἴοιτο ; Πῶς γὰρ οὔ ; Οὐκοῦν ταῦτα πάσχοι ἂν πάντα διὰ τὸ μὴ ἔμπειρος εἶναι τοῦ ἀληθινῶς |
| , τὴν δὲ αἰτοῦμεν . ὅτι μὲν γὰρ ἡδέως τε εἶδες τουτονὶ Κυριακὸν καὶ πρὸς ἅπαντα συνέπραξας καὶ οὐδὲν ἀργῶς | ||
| τὴν Κυνίσκαν : οὐ φθεγξῇ , οὐ λαλήσεις . λύκον εἶδες , ὡς σοφὸς εἶπεν , ἤγουν ὡς ὁ παροιμιαστὴς |
| , συνελθόντες ἐβουλεύοντο πῶς ἂν τὴν μάχην συμφορώτατα σφίσιν αὐτοῖς ποιήσαιντο . Τιμόλαος μὲν δὴ Κορίνθιος ἔλεξεν : Ἀλλ ' | ||
| παθεῖν ὅ τι ἂν δικαιώσω , καὶ ὡς περὶ πολλοῦ ποιήσαιντο ἂν οἱ κομίσαντές σε δεῦρο , πολλὰ καὶ δεινὰ |
| καὶ τοῦ μηδὲν παραλελεῖφθαί μοι τῶν γεγραμμένων ὑπὸ τοῦ Δάμιδος ἐβουλόμην ἂν καὶ τὰ διὰ τῶν βαρβάρων τούτων σπουδασθέντα εἰπεῖν | ||
| , τὰ δὲ ἀλλότρια πάνυ ἀκριβῶς θεῶνται . ἐγὼ δὲ ἐβουλόμην περιτετράφθαι μοι τὰς πήρας , ἵνα τὰ ἐμαυτοῦ μόνον |
| νόμους Ἑλληνικούς . εἰ γὰρ μὴ ἤρων , οὐκ ἂν εὐξάμην τοιούτου γάμου τυχεῖν . σὺ δ ' , ὡς | ||
| δὲ ἐπισχὼν αὐτὸν ἔτι λέγοντα εἶπεν : “ οὐκ ἂν εὐξάμην ἐπιποθῆσαί με Ῥωμαίους , εἰ τοιαύτην ἤλπισα τὴν ἐπιπόθησιν |
| εἰς παράδειγμα παραγαγὼν τόδε Τρῶεςὄφιν . εἰ δὲ μείουρον τοῦτον νομίζεις , ἄκουσον καὶ τῶν κατὰ τοῦ Μνημῆ τοῦ ζωγράφου | ||
| λογισμῷ ἐπ ' αὐτὰ στελλόμενος , ἀπόθου ταῦτα , ἃ νομίζεις σεμνὰ εἶναι , ἐν τοῖς δευτέροις , καὶ μήτε |
| γ ' εὐνοίᾳ οὕτως ἔχω πρὸς ὑμᾶς ὡς ὑμᾶς ἂν εὐξαίμην πρὸς ἐμέ . καὶ τοῦτ ' ἐν πᾶσιν πεποίηκα | ||
| . ὥστε καὶ τὸν υἱὸνἔτι δέ μοι κομιδῇ νέος ἐστίν εὐξαίμην ἂν οὐ τὴν γνώμην οὐδὲ τὴν γλῶτταν ἀλλὰ τὸ |
| γὰρ ἐς ὑγίειαν ἄξει τὸ βρέφος . μὴ ὅτε αὐτὰ θέλοι καθεῦδεν νικῆται , ἀλλ ' ὁπότε ἂν τὸ νεογνὸν | ||
| , φίλος Διόθεν εἶ : μόνον φθόνον ἄμαχον ὕπατος Ζεὺς θέλοι ἀμφὶ σοῖς λόγοισιν εἴργειν . τὸ δὲ νάιον Ἀργόθεν |
| : τί νῦν διανοῇ ; , μετὰ παρρησίας παραχρῆμα ἂν ἀποκρίναιο ὅτι τὸ καὶ τό : ὡς ἐξ αὐτῶν εὐθὺς | ||
| ” ἀλλὰ πρὸς δύο ” ἔφη „ ταῦτα τί ἂν ἀποκρίναιο ; ἥκεις πρὸς βασιλέας ἑσπέρας μὴ κελεύσαντας : ὅ |
| καὶ τῶν πόνων καὶ τῶν ἀτερπέων κακῶν . ἀτὰρ οὐδὲ ἰητρὸϲ παρεὼν ὁρέων οὔτε ἐϲ ζωὴν οὔτε ἐϲ ἀπονίην , | ||
| αὕτη μᾶλλον ἡ ἁμαρτὰϲ τῆϲ ἑτέρηϲ . εἰ γὰρ ἄλλοϲ ἰητρὸϲ ἢ καὶ ἰδιώτηϲ ἐλθὼν καὶ γνοὺϲ τὰ ϲυμβεβηκότα δοίη |
| τοῦ ἄλλου τὸν Κολοφώνιον χρυσόν . * * Ἐγὼ δὲ ᾤμην χρυσοχοήσειν : κέχρηται τῇ παροιμίᾳ Πλάτων : τί δὲ | ||
| „ „ καὶ μὴν ” ἔφη ” καταβήσεσθαί γε σοφώτερος ᾤμην ἀκούων , Ἀπολλώνιε , τὸν μὲν Κλαζομένιον Ἀναξαγόραν ἀπὸ |
| ὃ βούλεται πράττειν . ἀλλ ' εὖ ἴσθι , καὶ ποιήσειεν ἄν : οὐ γὰρ οἵα τέ ἐστι περιορᾶν ἑαυτῆς | ||
| , τῷ κοίλῳ τῆς ἑτέρας χειρὸς ἐπικρούσαντες , εἰ κτύπον ποιήσειεν εὔκροτον ὑποσχισθὲν τῇ πληγῇ τὸ φύλλον , μεμνῆσθαι τοὺς |
| μὴ γρύζῃς ] μηδὲ μικρόν τι λαλῇς ] δίμετροι . πείσῃς ] ἡμᾶς : ἀκούσομέν σου ] μονόμετρος . μέλλειν | ||
| . . μηδ ' ὅλως . . οὐδ ' ἢν πείσῃς : Ἐν ὑπερβολῇ λέγει , ὅτι κἂν πείσῃς , |
| μῆνας ἐκέκτηντο , παρὰ Αἰγυπτίων τοῦτο λαβόντες . ἀποδοίην ] μέλλοιμι ἀποδώσειν , ἵνα ἀποδώσω , ἀποδώσαιμι . τοὺς τόκους | ||
| ἔθος . ἔτι δ ' ἔγωγ ' , εἰ μὴ μέλλοιμι δόξειν παίζειν , φαίην ἂν δεῖν καὶ τὰς φερούσας |
| πολὺν χρόνον διατρίβων , εἰς ὁποίαν δ ' ἂν πόλιν ἀφίκῃ , τῶν πολιτῶν πάντων ἥττων ὤν , καὶ τοιοῦτος | ||
| δευτέρῳ τοῦ ἀπὸ τέλους δευτέρου , ἕως ἐπὶ τὰ μέσα ἀφίκῃ . ἐξήγησις τοῦ Πελέκεως . γέγραπται μὲν εἰς τὸν |
| μᾶλλον , ἢ λόγου τυχόντι καὶ μὴ πείσαντι ὑμᾶς : δόξαιμι γὰρ ἂν σὺν δίκῃ πάσχειν , ὅ τι ἄν | ||
| οὐδὲ τοσαυτάκις ἀγωνιζόμενος [ καὶ ] νικήσας δικαίως ἂν πάλιν δόξαιμι δι ' ἐκεῖνα ἐκπεσεῖν . Ἀλλὰ γὰρ ἴσως μετὰ |
| . οἷον ὅταν φῇ : ἡγούμην δέ , εἰ μὲν προείμην τὰ χρήματα , κινδυνεύσειν . τὸ γὰρ ἀποίητόν τε | ||
| παραλαβοῦσα ἧκέ μοι : θαἰμάτια γὰρ καὶ τὰ χρυσία ταῦτα προείμην ἡδέως , εἰ μόνον ἴδοιμι ἐπ ' ἐμὲ αὖθις |
| φοῦρνον , καὶ ἀνασπάσας τὸ πῦρ καὶ ἐνθεὶς πλίνθον , κάθιε τὸν κάμνοντα : καὶ ἱδρούτω ἐπὶ πολύ : ἀναγκαζέσθωσαν | ||
| Ἰταλικοῦ ἡμίνης πότιζε ἐν βαλανείῳ , ἀρξάμενον δ ' ἱδροῦν κάθιε εἰς τὴν ἔμβασιν : τοῦτο κάλλιστον . ἐναπειλημμένης δὲ |
| ἀπεψίαν μὲν οἱ πολλοί , σὺ δ ' ὀξυρεγμίαν ἂν λέγοις . τὸ δ ' ἐπὶ τῷ κόρῳ δυσχεραίνειν βδελυγμίαν | ||
| λέξω , κελεύεις γάρ , τὸν ἐκ φρενὸς λόγον . λέγοις ἄν , ὥσπερ ᾐδέσω τάφον πατρός . φθέγγου χέουσα |
| ἐπὶ ἡμέρας ζʹ . ἐὰν δὲ ὑδροφόβας γεγενημένος ῥοφεῖν μὴ θελήσῃ , κλύσον αὐτὸν εἰς ὁσπήτιον μίσγων ἀνὰ τρεῖς κυάθους | ||
| κελεύσματι συναγάγοι ὁ θεὸς ἀπὸ περάτων εἰς ὅ τι ἂν θελήσῃ χωρίον , οὕτω καὶ τὸν νοῦν ἐξ ἄλης πολυχρονίου |
| αὐλῶν ὀξύτατος φθόγγος πρὸς τὸν τῶν ὑπερτελείων βαρύτατον μεῖζον ἂν ποιήσειε τοῦ εἰρημένου τρὶς διὰ πασῶν διάστημα καὶ κατασπασθείσης γε | ||
| τίς δώσει αὐτοῖς καθάρσεις μεμιασμένοις τῷ φόνῳ ; τίς ἂν ποιήσειε κάθαρσιν ; Ξ καθαρμὸν ] κάθαρσιν . καθαρμοὺς ] |
| . Οἶμαι πάντας ἂν ὑμᾶς , ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι , φῆσαι , ἃ βέλτισθ ' ἕκαστος ἡγεῖται τῇ πόλει , | ||
| ἑκατέρου τῶν ἀντιδίκων ὁδῷ προάγοντα , κατὰ μνῆμά τι στάντα φῆσαι τὸν ἐν τούτῳ κείμενον ἐπιεικῆ καθ ' ὑπερβολὴν γενέσθαι |
| καὶ ἐμβροχαῖς . εἰ δ ' ἐπὶ σπλάγχνου τινὸς φλεγμονῇ συμβαίνοι , ἐκείνην πρότερον ἀποικονομητέον διά τε ἐμβροχῶν καὶ καταπλασμάτων | ||
| ἥδε ἡ πάθη ἀπροαίρετος ἂν εἴη , καὶ διὰ τοῦτο συμβαίνοι ἂν ἴσως καὶ ταῖς ἀκηράτοις . , . . |
| δὴ ταῦτα παρῄνουν ἐμαυτῷ σιγᾶν καί μοι μετέμελε τῶν ἔμπροσθεν ἐπεσταλμένων , πάντως δὲ ἔξεστί μοι καὶ μὴ γράφοντι φιλεῖν | ||
| εἰ δέ σοι δόξει τῶν πρότερον διὰ Λυσίου καὶ Πλάτωνος ἐπεσταλμένων πλείω τάδε εἶναι , ἔστω σοι τεκμήριον ὡς εὔλογα |
| τιτρώσκομαι κέαρ ] τὴν ψυχήν ὧδε ] οὕτω προσσελούμενον ] ὑβριζόμενον , ἀτιμαζόμενον ἐκ τούτου : καὶ πρόσσελοι οἱ ὑβρισταί | ||
| γε τὸ ἡμεῖς τηρῶμεν , ἀλλὰ τὸ σῶμα ἔσται τὸ ὑβριζόμενον , τὸ σῶμα τὸ ἀποθνῇσκον οὐδὲν παρὰ φύσιν τὴν |
| ἀναλάμβανε . τούτων ἕκαστον μετὰ τὴν καῦσιν δεῖ πλύνειν , ἄχριπερ ἐπιμιγνύμενον τῷ ὕδατι νεφελῶδες μηκέτι ἀναπέμπηται , καὶ ἔπειτα | ||
| κατὰ τὴν οἰκείαν οὐϲίαν , ἐπίκτητον δὲ θερμότητα προϲλαβόν , ἄχριπερ ἂν αὐτὴν διαφυλάττῃ , θερμαίνει , ψυχρὸν δὲ γενόμενον |
| γυναικῶν : καίτοι σὺ θνητὸς ὢν θεοῦ πῶς μεῖζον ἂν δύναιο ; τί δ ' ἢν ῥαφανιδωθῇ πιθόμενός σοι τέφρᾳ | ||
| , εἰ καὶ μὴ ἔχοις θυσίας καὶ εἰ μὴ δεύτερον δύναιο : εὔχου μὴ ἅπαξ , ἀλλ ' ἐν παντὶ |
| οἷς λέγουσιν . ἂν γὰρ ὅτι σε μὴ πείθουσι , μάθωσι , λήξουσι τῶν ψευδῶν . τὸν δ ' Ἀνατόλιον | ||
| πολεμίους μηχανημάτων , ὥσπερ καὶ οἱ μουσικοὶ οὐχ οἷς ἂν μάθωσι τούτοις μόνον χρῶνται , ἀλλὰ καὶ ἄλλα νέα πειρῶνται |
| ἀσεβεῖς . ἀπροσόρατον δὲ , ἤτοι ὃν οὐκ ἄν τις ὑπομείνειε , δεινόν : ἢ ἀνεπίδεικτον καὶ θεοῖς πόνον ἔχουσιν | ||
| : εἰ τύχοι γάρ , τοῦτ ' ἰδὼν ἴσως ἂν ὑπομείνειε καὶ παρὰ σοῦ τινα λόγον , νομίσας αὐτουργὸν εἶναι |
| διερευνωμένῳ ; Ἀλλ ' οὔ τι σοῦ γε , ὦ Θεόδωρε , ἄμεινον . μὴ οὖν οἴου ἐμὲ μὲν τῷ | ||
| ἐρώτα οὖν καὶ ἀκούσῃ . Ἀλλά μοι δοκῶ , ὦ Θεόδωρε , περί γε ὧν κελεύει Θεαίτητος οὐ πείσεσθαι αὐτῷ |
| τὸ πρότερον , καὶ ἴδωμεν ὀρθῶς ἢ οὐκ ὀρθῶς ἐδυσχεραίνομεν ἐπιτιμῶντες τῷ λόγῳ ὅτι αὐτάρκη ἕκαστον εἰς φρόνησιν ἐποίει , | ||
| ὢν ἔτι γερόντων ἐδόκει σωφρονέστερος εἶναι καὶ πολλοὶ τοῖς υἱέσιν ἐπιτιμῶντες εἰς τὸν σὸν ἐκέλευον βλέπειν , ὡς οὕτως ἂν |
| τὰ αὑτῶν ἔχειν ὑπάρχῃ , σοὶ δὲ τὸ μηδὲν ὧν κελεύσειας μάταιον εἶναι . Ἄρχεις ἀρχὴν μεγάλην . τοῦτο προεῖπεν | ||
| ἢ τρισὶν ἔμπροσθεν τοῦ παροξυσμοῦ θρέψας διακρατεῖσθαι πόδας καὶ χεῖρας κελεύσειας , οὐκ ἂν ἀπόλοιντο . δεῖ δὲ τὰς τροφὰς |
| ἐν δὲ ταῖς σιτοδείαις οὐκέτι : οὐ γὰρ ἄν τις ἕλοιτο ὀλίγον προέσθαι σῖτον πολλῶν νομισμάτων . ὅμως δὲ δι | ||
| , ὡς ἴδοι ἡμᾶς ἐν ἐκείνῃ τῇ νυκτί : οὔκουν ἕλοιτο παρὰ τῆς πόλεως χρήματα λαβεῖν μᾶλλον ἢ παρ ' |
| συγχωρήσετε . ἓν δ ' ἴσως ἥμαρτον ὅστις τῶν ἁπάντων ὠιόμην αὐτὸς αὐτάρκης τις εἶναι καὶ δεήσεσθ ' οὐδενός . | ||
| ] ὁρῶ ς ' ὃν οὐκ ⌊ ⌋ ἂν ⌊ ὠιόμην ἰδεῖν ἔτι . ἐξῆλθεν ἔξω . ⌊ παῖ , |
| πατήρ , ἀκηκόατε τῶν μαρτύρων : ὅτι δ ' οὐκ οἰομένου τούτου δεῖν ἐμμένειν , δικαίως καὶ ἀναγκαίως ἔλαχον τὴν | ||
| παρέργῳ τὰ ἐκ τοῦ ἱεροῦ * * * τὴν φρουρὰν οἰομένου Τελεσάρχῳ . καὶ νικῶσι μὲν τοὺς βαρβάρους τῇ μάχῃ |
| ἐς ὃ ἀπεστήριξεν , ἀναγκαῖόν ἐστιν , ἢν ἄρα καὶ περιγένηται ὁ ἄνθρωπος . Τὰ δὲ τρώματα τὰ ἐν τοῖσιν | ||
| ὑπέρινος γίνεται καὶ ἀπόλλυται : ἢν δὲ ταύτην τὴν ἡμέρην περιγένηται καὶ ἅμα τῇ καθάρσει μεθῇ ὁ πυρετός , ὑγιὴς |
| , τηθαλλαδοῦν δέ . Σίλφην : καὶ τοῦτο διεφθαρμένον : τίφην γὰρ οἱ παλαιοὶ λέγουσιν . Ψύα : οἱ μὲν | ||
| Ἀθήνας . Γ θρυαλλίδας ] ἐλλύχνια . ἐνθεὶς ἂν εἰς τίφην : τίφην οἱ Ἀθηναῖοι καλοῦσι τὴν καλουμένην σίλφην , |
| οὐδὲ νῦν ἔγνωκας , ὅτι οὐκ ἀπὸ γενέσεως ἀρχῆς . ἐλέγχῃ δ ' οὐδὲν ἧττον ἐπιμορφάζων , ὅταν συγκρίνῃς τὰ | ||
| πρὸς αὐτὸν ἐκεῖνον ἀπολογίαν ζητεῖν , ἐπειδὰν ἔργῳ τοὺς συκοφάντας ἐλέγχῃ . Ἠρόμην , ὅ τι ἡμῖν ὁ καλὸς Ἰφικράτης |
| ἐξεργάσηται , σώζεται ποθέν : εἶτα σὺ μετὰ τὸ πάθος τολμᾷς διαδρᾶναι τὴν κόλασιν . μηδὲ Δαρείου προσδοκῶν τὸ λοιπὸν | ||
| εἶτα σὺ μήτε τοὺς παῖδας νενικηκὼς μήτε τοὺς τελείους πάντας τολμᾷς λέγειν νενικηκέναι ; τίνας δ ' εἶχες ἔφην τοὺς |
| ἂν ἐγὼ ἀποσπάσαι παράσχω καὶ ἔχειν , ἐς ὅσον ἂν βούλωμαι ἀνοίγειν τε ὁ τοιοῦτος πᾶσαν θύραν δύναται καὶ ὁρᾶν | ||
| ἐμοὶ δὲ μὴ λαμβάνοντι οὐκ ἀνάγκη διαλέγεσθαι ὧι ἂν μὴ βούλωμαι ; ἢ τὴν δίαιτάν μου φαυλίζεις ὡς ἧττον μὲν |
| μέντοι μηδὲν μᾶλλον ἡμῖν ὧν νῦν Ἀγάθων ἢ Μέσατος λέγει μέλον ἢ τῶν Ἀριστοφάνους φληναφημάτων οἶσθά ποτε μέλον . καὶ | ||
| ὅπως ὕστερον ἡ ταύτης ἔκδοσις γίνηται . καὶ γὰρ οἷς μέλον ἐστὶ περὶ τούτων , φασὶν Εὐριπίδην τὸν τραγῳδοποιὸν κατιόντα |
| δὲ οἱ τοῦτο ποιοῦντες , ἠναντιοῦτο λέγων οἷα εἰκὸς τὸν οἰόμενον αὑτῷ δίκην ὀφείλεσθαι παρ ' ἡμῶν . καὶ ἐκράτει | ||
| δὲ ναύτας στασιάζοντας πρὸς ἀλλήλους περὶ τῆς κυβερνήσεως , ἕκαστον οἰόμενον δεῖν κυβερνᾶν , μήτε μαθόντα πώποτε τὴν τέχνην μέτε |
| , οἱ δ ' ἦσαν ἕτοιμοι πάσχειν , ὅ τι δόξειε τοῖς εἰκότως αἰτιωμένοις . ἐγὼ δὲ πάντων ἔφην ἀτοπώτατον | ||
| ἐπὶ τῆς διαλεκτικῆς , εἴ τις τοιουτοτρόπως ἀποφαίνηται , καταγέλαστος δόξειε . φαμὲν οὖν , ὡς οὐκ ἤδη , ἐὰν |
| , τοὺς ἐμὲ [ ἀπεχθανοῦντας ] , μέλλω νικῆσαι . νομιζοίμην ] ὑπολαμβανοίμην καὶ μέλλω φαίνεσθαι . ὡς ] ἐπειδή | ||
| ἀγάλματι ὁμοίαν , γόης ἂν καὶ τοῦ Κυναίθου κολακικώτερος ὄντως νομιζοίμην : εἰ δὲ τοιαύτην ὑπάρχουσαν οἵαν πάντες ἴσασιν , |
| διανοίγοντες τοὺς ὀφθαλμοὺς ἐμπάσαι τῆς τέφρας , οἶμαι οὐκ ἂν κωλύσειεν , ἡγούμενος ὀρθῶς φρονεῖν . Ἀληθῆ λέγεις . Ἆρ | ||
| ὄντα αὑτῷ τοῦ βίου τὸν χρόνον : εἰ δέ τι κωλύσειεν , ἠνιᾶτο μὲν , ᾐτιᾶτο δ ' οὐδεπώποτε . |
| , ἀλλὰ καὶ μὰ τὸν Διόνυσον οὐκ οἶδ ' ὅπως δυνήσομαι περιπλέκειν ὅλην τὴν ἡμέρανκαὶ πεπορνευμένος : ὁ γὰρ εἰκῇ | ||
| ζῴων παραλλαγήν , ὁποῖον μὲν ἕκαστον τῶν ὑποκειμένων ἐμοὶ φαίνεται δυνήσομαι λέγειν , ὁποῖον δὲ ἔστι τῇ φύσει διὰ τὰ |
| ἀποδῶταί τῳ : ἐὰν δέ τις ἰδιώτῃ τι τῶν τοιούτων ἀποδῶται δημιουργός , ὁ πριάμενος ἐντὸς ἑκμήνου ἀναγέτω , πλὴν | ||
| νόμους ἀναγωγὴ καὶ μὴ τῇδε ἔστω . ἐάν τις ἀνδράποδον ἀποδῶται κάμνον φθόῃ ἢ λιθῶν ἢ στραγγουριῶν ἢ τῇ καλουμένῃ |
| ἀνεῖναί σε , τὸ ταπεινοῦν : ὅταν θέλω , πάλιν εὐφραίνῃ καὶ μετέωρος πορεύῃ εἰς Ἀθήνας . τί λέγεις πρὸς | ||
| ὧν πάλαι τε θαυμάζῃ καὶ οὓς ἐκ μικρῶν μεγάλους ποιῶν εὐφραίνῃ . Ὅταν συνέλθωσιν ἀγαθὴ γνώμη καὶ τύχη καὶ ὁ |
| σάρκα : ὥσπερ δέρμα εἴ τις ἀλείψειεν ἐλαίῳ πολλῷ καὶ ἐῴη ἀναπιεῖν , καὶ , ἐπὴν ἀναπίῃ , πιέζῃ τὸ | ||
| ; Τοῦ πρὸς τί παράδειγμά ποτε ἀποβλέψας ἂν τὸ μὲν ἐῴη πάντας μανθάνειν τοὺς νέους , τὸ δ ' ἀποκωλύοι |
| καταπροδοῦναί τι τῶν κοινῶν , ἀλλ ' ἵνα τοῖς πραττομένοις χαρίσωμαι , καὶ τὴν ἐλευθερίαν φυλάξω τοῖς πολίταις ἀκέραιον , | ||
| καὶ τὸ κυριώτατον ἄλλο λέγειν εἶναι , ἵν ' ὑμῖν χαρίσωμαι . Εἰπόντος αὐτῷ τινος ὅτι Πολλάκις ἐπιθυμῶν σου ἀκοῦσαι |
| , ἐγὼ δὲ πρὸς ἑκάτερον οὐκ ὀκνῶ καὶ ἀθυμεῖν ὅτε σιγᾷς καὶ γεγραφέναι μὲν πολλάκις , εἶναι δὲ ἐν ταῖς | ||
| οὐδαμῶς . τί δέ : ὅταν σιγᾷς , οὐ πάντα σιγᾷς ; ναί . οὐκοῦν καὶ τὰ λέγοντα σιγᾷς : |
| ἡ γυνή , δεόμεθα ἡμεῖς . ἐκεῖνοι δὲ λαμβάνουσι καὶ ὁπηνίκ ' ἄν τι θηραθῇ καὶ ὀπώραν καὶ λάχανα : | ||
| ' , ἐπεί τοι τὴν μὲν αὐτίχ ' ἡμέραν , ὁπηνίκ ' ἔζει θυμὸς , ἥδιστον δέ μοι τὸ κατθανεῖν |
| τινα σύμβολα . οὕτω δ ' οὖν ὑπὸ τῆς συνηθείας διεκείμην , ὥστε καὶ ἐφέντος τοῦ θεοῦ μικρόν τι παρήλλαττον | ||
| οὖς ἔκαμνον καθ ' ὑπερβολὴν καὶ τἄλλα οὐχ ὡς ἔτυχε διεκείμην , καὶ μικρόν τι ῥαΐσας τὸ πέρα προῄειν . |
| διὰ τῶν πλευρέων ἰῆ - σθαι : ἢν δὲ μὴ ἀποιδέῃ , λούσαντα πολλῷ θερμῷ , καθίσαι ὥσπερ τοὺς ἐμπύους | ||
| μὴ ψοφέῃ , ποιέει γὰρ τοῦτο ἐνίοτε , ὁκότερον ἂν ἀποιδέῃ καὶ ὀδυνᾶται μᾶλλον , τοῦτο τάμνειν ὡς κατωτάτω ὄπισθεν |
| , τὸ δ ' ἄστυ σῦκα . . . περιφέρειν ματτύην καὶ ποδάριον , καὶ γαστρίον τακερόν τι καὶ μήτρας | ||
| οὗτος οἰμώζειν λέγει . Πιεῖν τις ἡμῖν ἐγχεάτω , καὶ ματτύην ποιεῖτε θᾶττον . Νῦν δ ' οἶδ ' ἀκριβῶς |
| θέλω , ἔνθα , κᾂν καμύων βάλῃς , οὐκ ἂν ἁμάρτοις ἀνδρὸς ἀγαθοῦ . πάντως ὁ Σάκας ἔφη , δεῖξόν | ||
| ἅμα ξηρότητι διακαεῖς εἶεν , ὀργίλους εἶναι λέγων οὐκ ἂν ἁμάρτοις : εἰ δὲ ἅμα ὑγρότητι , οἰνόφλυγες . γλαυκότης |
| ἔστιν ναός τις καὶ στῦλος εἷς , καὶ ἐπάνω τοῦ στύλου πόλεις δεκαδύο , καὶ τούτων ἑκάστη τριάκοντα δοκοῖς ἐστεγασμένη | ||
| δὲ πάχη τῆς διαμέτρου δακτύλων Ϛʹ . εἶτα ἀπὸ τοῦ στύλου τὰ κατατεθέντα βέλη ἐναποστήσας ἀπὸ τοῦ Θ . . |
| ὅτι μὴ ἐτέχθην καὶ ἔφυν ἰχθύς , ὡς ἂν διαδὺς κατεφίλησά σε : καὶ τὴν χεῖρα ἐφίλησα ἄν , εἰ | ||
| ὅτι μὴ ἐτέχθην καὶ ἔφυν ἰχθύς , ὡς ἂν διαδὺς κατεφίλησά σε : καὶ τὴν χεῖρα ἐφίλησα ἄν , εἰ |
| δ ' , ἔφη , οὐ πείσας σοι χρῆσαι οὐχ ἡμάρτηκας ; ὁ δέ , Τί γὰρ ἥμαρτον ; εἶπεν | ||
| ; ὃ μόνον ἦν κατὰ τὸν τόπον ἁμάρτημα , τοῦτο ἡμάρτηκας . ἐπεί τοι τοῦτ ' αὐτὸ καὶ ἐγὼ Ῥούφῳ |
| οἱ μάγειροι ἀφαιροῦνται . κεἰ μὴ τούτοισι ] εἰ μὴ πιστεύεις τούτῳ τῷ ὅρκῳ , καὶ ἕτερα ὀμοῦμαί σοι μείζονα | ||
| μῆτερ , κατὰ ταῖν θεοῖν καὶ τῆς Πολιάδος . Καὶ πιστεύεις δηλαδή : καὶ διὰ τοῦτο πρῴην οὐκ ἔχοντι αὐτῷ |
| τε καὶ πράττοντας καὶ περὶ αὐτόν , ὅπως ἂν μὴ πεισθῇ , καὶ περὶ τὸν πείθοντα , ὅπως ἂν μὴ | ||
| ὦ καὶ σὺ τὴν ποικίλην κοσμήσας , ἀκούσῃ , τίσι πεισθῇ , εἰ κρείττων ὁ μαθών ἐστι τοῦ τὸ πρῶτον |
| ' ὡς πατρὸς ἀκούω σου . Οὐ δήπου καὶ θεᾶς φήσεις μητρὸς γεγονέναι σεαυτόν , ὥσπερ ὁ Ἀχιλλεύς ; εἶπεν | ||
| ἰδὼν πάντα μὲν ἕξεις εἰπεῖν τὰ μετ ' αὐτό , φήσεις δὲ οὐδὲν ἐκείνων εἶναι , ἀλλά , εἴπερ , |
| οὐχ εἷς ὢν οὐδὲ συνεχής , ἐπεὶ καὶ ἄλλο ἀτοπώτερον ὑπομείνειεν ἂν ὁ λόγος . εἰ γὰρ εἷς ὁ χθές | ||
| ' αὐτῶν καὶ πάντα πρότερον πάθοι ἂν ἢ ἐμὲ προέσθαι ὑπομείνειεν ἄν . Ὡς δὲ λεῖος εἶ καὶ ὀλισθηρός , |
| διάρροια ἐπιγίνεται αὐτῷ : ταῦτα πάντα ἀνερέσθαι χρή , ὅπως δυνηθῇς ὀρθῶς βουλεύεσθαι . αἰσχρὰ γὰρ ἡ ξυμφορὰ φάρμακον δόντα | ||
| ἵνα μὴ πάντοτε πονῇς , ἀλλὰ καὶ τῶν πονηθέντων ἀπόνασθαι δυνηθῇς . τοῦτο δὲ ἐνταυθοῖ καταμένων οὐδέποτε εὑρήσεις τοῖς αἰσθητοῖς |
| Ἐκ δὴ τούτου φανερόν , ὅτι ἐὰν ἀριθμὸς δύο ἀριθμοὺς μετρῇ , καὶ τὸ μέγιστον αὐτῶν κοινὸν μέτρον μετρήσει : | ||
| ὁμοίως δὴ δείξομεν , ὅτι καὶ ἐὰν τὸν Β μὴ μετρῇ . ἐπισκέψεως . , ] ἀντὶ κατανοήσεως . ὅπερ |
| ' ἂν ἐξεταζοίμην ὑπὸ τοῦ τοιούτου , καὶ οὐκ ἂν ἀχθοίμην μανθάνων , ἀλλὰ καὶ ἐγὼ τῷ Σόλωνι , ἓν | ||
| τὰς χάριτας παρ ' ὑμῶν ἀπίστους ἕξειν ; Πάνυ τοίνυν ἀχθοίμην ἄν , ὦ ἄνδρες δικασταί , εἰ τοῦτο μόνον |
| μάλα ξυνεχέεϲ , ἀλλὰ ῥεμβώδεεϲ . ἀπὸ δὲ κοιλίηϲ ἂν ἀνάγοιτο μέλαν καὶ πηγνύμενον , κἢν ἀπὸ ἀρτηρίηϲ ᾖ : | ||
| διαβρωτική ἐστι καὶ δριμεῖα ἡ ὕλη : εἰ δὲ μὴ ἀνάγοιτο , καὶ ὡς σημεῖον καὶ ὡς αἴτιον κακὸν , |
| μοι δίκης γενομένης πρὸς Ἄφοβον , ὦ ἄνδρες δικασταί , συνῄδειν πολλῷ τούτων μείζω καὶ δεινότερ ' αὐτοῦ ψευσαμένου ῥᾳδίως | ||
| ἥνπερ ὅτε ᾤεσθε πρὸς τοὺς πολεμίους διακινδυνεύσειν . Εἰ μὴ συνῄδειν , ὦ βουλή , τοῖς κατηγόροις βουλομένοις ἐκ παντὸς |
| τὴν οἰκουμένην καὶ τὰ ποιήματα πάντα ἃ διὰ λόγου ἑνὸς συνέστησας , δέσποτα , καὶ ὅτε ἴδω ταῦτα , τότε | ||
| ἐκεῖθεν ἐμὸς φοιτητής , οἶσθα τὸν νέον ὃν ἔναγχός μοι συνέστησας , ᾧ γνώρισμα μέγιστον ὁ πατήρ . οὗτος ἐμοὶ |
| δὲ καὶ ἐν τῇσιν ἑπτά : ἢν δὲ καὶ ταύτας διαφύγῃ , ὑγιάζεται . Τοῦτον , ὅταν οὕτως ἔχῃ , | ||
| τινὰς θάμνον κύκλῳ περιίστασθαι προσέχοντας τὸν νοῦν , μή πῃ διαφύγῃ ἡ δικαιοσύνη καὶ ἀφανισθεῖσα ἄδηλος γένηται . φανερὸν γὰρ |
| φησὶ , τὴν τῶν τέκνων καὶ τὸν φόνον μὴ προπετῶς δράσῃς , ἀλλὰ πρότερον μεθ ' ἡμῶν ἢ ἄλλων τινῶν | ||
| τι δάκῃς : ἐὰν γὰρ καὶ δηκτικόν τι καὶ λυπηρὸν δράσῃς , ὡς καὶ ὁ λόγος ὁ τρώσας ἰάσεται . |
| οὐκ ἔστιν ἄλλο ἢ τὸ ὁρίζεσθαι τοὺς ὁρισμούς . καὶ δόξειεν ἂν κατὰ ταύτην τὴν ἐκδοχὴν ὁ Ἀριστοτέλης ταυτολογεῖν , | ||
| τὸ χρήσιμον . Ἀνδρίᾳ γὰρ καὶ ῥώμῃ καὶ τάχει διενεγκεῖν δόξειεν ἂν χαρίεντος εἶναι . Ἐγὼ δέ , καθάπερ καὶ |
| τρίτος δὲ ὁ Ἀρκάς . Γ βακίζων : εἰ μὴ παύσαιο Γ μεμνημένος Βάκιδος . Γ Βάκιδος μνημονεύων . Γ | ||
| πίε καὶ αὖθις πίε καὶ πολλάκις : οὕτω γὰρ ἂν παύσαιο ἐπὶ τοῖς Ἀριστοτέλους ἀγαθοῖς ἀνιώμενος . καὶ γὰρ Κλεῖτον |
| , ἄν τις ἀδικῇ ἢ τοῦτον ἢ ἐκείνους καὶ σὺ αἴσθῃ , μὴ ἐπιτρέψειν . καὶ περὶ Λυσικλείδου τἀληθὲς εἰπεῖν | ||
| τοῦ σώματος ἀνέλπιστός ἐστιν ὁ κάμνων . ἐὰν δ ' αἴσθῃ ποτὲ παχεῖς εἶναι ἱκανῶς τοὺς χυμούς , ὀξύμελι δίδου |
| ' οὕτως ἔχει . Πάνυ τι βούλομαι οὕτω γελᾶσθαι καὶ γελοῖ ' ἀεὶ λέγειν μετὰ τὸν Κόρυδον μάλιστ ' Ἀθηναίων | ||
| τῷ πότῳ ποιῶμεν . Ὁ Κόρυδος οὗτος , ὁ τὰ γελοῖ ' εἰθισμένος λέγειν , Βλεπαῖος βούλετ ' εἶναι . |
| φίλοι γίγνοιντο καὶ πλεῖστον χρόνον φιλοῖεν καὶ μέγιστα εὐεργετοῖεν . χαρίζοιο δ ' ἂν μάλιστα , εἰ δεομένοις δωροῖο τὰ | ||
| πολλοὶ πρὸ ἐμοῦ παρ ' ἐκείνῳ : ὥστε καὶ Νικοκλεῖ χαρίζοιο ἂν πειθόμενός τ ' ἐμοὶ καὶ σπενδόμενος πρὸς τὸν |