| θ ' ὑπούργησον τάδε ἐμοί τ ' ἀρωγὰ τῷ τε φιλτάτῳ βροτῶν πάντων ἐν Ἅιδου κειμένῳ κοινῷ πατρί . Πρὸς | ||
| ὅσα ὑπεραλγήσας ἔδρασεν ἢ εἶπεν ἐπὶ τῷ πάντων δὴ ἀνθρώπων φιλτάτῳ , οἱ δὲ ἐς αἰσχύνην μᾶλλόν τι ὡς οὐ |
| ῥητορικήν ; ἢ τίς ἄμεινον καὶ καθαρώτερον ἐκ τῶν εἰκότων ἀνθρώπῳ προσφέροιτ ' ἂν ἢ ὅστις δύναιτο ὁποίους χρὴ καὶ | ||
| γνωστικὸν οὔτε τὸ δυνατὸν παρὰ τῷ θεῷ καὶ παρὰ τῷ ἀνθρώπῳ : καὶ γὰρ ἄλλως πώς ἐστι τὸ ἀγαθὸν παρὰ |
| μεῖζον ἀγαθὸν προνοούμενος , ἅμα μὲν ταῖς ἰδέαις καὶ τῷ ποικίλῳ τῶν εἰδῶν κάλλει χώραν διδούς , ὥστε τῇ φθορᾷ | ||
| ὀργάνων εὐμηχάνῳ , τὰ δὲ ὄργανα ἐν τῷ τῆς φύσεως ποικίλῳ . Παντοδαπὴ γὰρ ἡ φύσις , καὶ διὰ τοῦτο |
| γὰρ ἀνείδεος ὁ χαλκός , ἀλλ ' ἐπειδὴ ὑπέστρωται τῷ τεχνίτῃ καὶ ἐπιδέχεται τὸ τοῦ ἀνδριάντος εἶδος , ὥσπερ καὶ | ||
| : αὕτη δὲ οὕτως ἐστὶν ἀγαθὴ καὶ οὐ βαρεῖα τῷ τεχνίτῃ , ὥστε ὑπάρχει καὶ μηδὲν ἔχοντι ὅπλον χρῆσθαι αὐτῇ |
| ἀλλ ' οὐδὲ νόμος ἦν περὶ τούτου διὰ τὸ νόμῳ φυσικῷ κεκωλῦσθαι : ὑπὸ δέ τινας καιροὺς πρῶτον ἱερεῖον θῦσαι | ||
| , ἢ τῷ ἀνομοίῳ τὸ ἀνόμοιον , ὡς Ἡρακλείτῳ τῷ φυσικῷ . Ὅταν δὲ εἴπῃ γενητὸν εἶναι τὸν κόσμον , |
| ἔν τε τῷ τὸν Φίλιππον καὶ ἐν τῷ ταύτῃ φοβερὸν προσπολεμῆσαι ταράττει τοὺς ἤχους μετρίως καὶ οὐκ ἐᾷ φαίνεσθαι μαλακούς | ||
| , τὸν Φίλιππον εὐτυ - χοῦνθ ' ὁρῶν ταύτῃ φοβερὸν προσπολεμῆσαι νομίζει , σώφρονος μὲν ἀνθρώπου λογισμῷ χρῆται : μεγάλη |
| εὐνοίας τε καὶ στοργῆς , πάντως που καὶ τῷδε τῷ ζῴῳ τῷ λογικῷ μετέδωκε μᾶλλον . ἀλλὰ οὐ χρῶνται τῷ | ||
| καὶ παντὸς μνήμη τάχιστα ἐγκαταχώννυται τῷ αἰῶνι . Τῷ λογικῷ ζῴῳ ἡ αὐτὴ πρᾶξις κατὰ φύσιν ἐστὶ καὶ κατὰ λόγον |
| . Ἐπειδὴ γὰρ εἴρηται ὅτι ἴωσις καλεῖται ἡ ἐν τῷ θείῳ ὕδατι διάλυσις , δυνάμει παρακολουθεῖ ἐν τῷ ὕδατι καὶ | ||
| κοπεῖσα χωρὶς τῶν κεγχραμίδων : ἢ προϋποχρίσας πίσσῃ τὸν ὄνυχα θείῳ καὶ σανδαράκῃ λείοις ἴσοις κατάπλασσε . χρὴ δ ' |
| ζυγῷ ἐπιρρέψει , ἄν τε θέλῃς ἄν τε μή . λογικῷ ἡγεμονικῷ δεῖξον μάχην καὶ ἀποστήσεται : ἂν δὲ μὴ | ||
| τοῦ γένους : ἰδοὺ γὰρ ὁ ἄνθρωπος εἶδος ὢν τῷ λογικῷ διαφορᾷ ὄντι περιττεύει τοῦ ζῴου , ὅπερ ἦν αὐτοῦ |
| καὶ ἀθάνατον μαχέσασθαι , νίκην δ ' ἀμφοτέροις δώσω , θνητῷ δέ νυ μᾶλλον . ταῦτα ὡς ἐπύθοντο οἱ Φωκεῖς | ||
| καὶ τὰς ἐνισταμένας δυσπραγίας , συμμετρίαν δὲ καὶ κρᾶσιν τῷ θνητῷ γένει παρεχόμενος . Κατ ' ἄλλην τοίνυν διαίρεσιν ἡ |
| μικρᾶς σταγόνος τὰ μολιβδοειδῆ χρυσοειδῆ ἐργάζεται , συνεργοῦντος τοῦ τῇ ἀοράτῳ καὶ παντοδυνάμῳ δυνάμει καὶ σοφίᾳ χρησαμένου , καὶ ἐκ | ||
| καὶ ἥμερα : Ἰδοὺ ὁ θεὸς τῶν δυνάμεων , ὁ ἀοράτῳ δυνάμει καὶ κραταιᾷ καὶ τῇ μεγάλῃ συνέσει αὐτοῦ κτίσας |
| λογικόν , δεύτερον δὲ τὸ θυμικόν , τρίτον δὲ τὸ ἐπιθυμητικόν , οὕτως καὶ τῶν ἀρετῶν πρώτη μὲν ἡ περὶ | ||
| συνεγγίζον πως αὐτῷ , τῷ διὰ πέντε , τὸ δὲ ἐπιθυμητικόν , ὑποκάτω τεταγμένον , τῷ διὰ τεσσάρων . τά |
| αἱ δὲ ἄλλαι αἰσθήσεις χρόνου δέονται . Ἀναλογεῖ δὲ καὶ νῷ ἡ ὄψις : ὥσπερ γὰρ ἐν ἀμερεῖ τὰ πάντα | ||
| καὶ ἀρχαὶ πάντων τῶν γενητῶν , ὡς ὄντως ὄντα καὶ νῷ μόνῳ ληπτά , καὶ διὰ τοῦτο καὶ τιμιώ - |
| μετὰ βλάβηϲ τῶν ἡγεμονικῶν ἐνεργειῶν πῆ μὲν ἐν αὐτῷ τῷ ἐγκεφάλῳ ϲυνιϲταμένην ἔχει τὴν αἰτίαν , πῆ δὲ ἐν ταῖϲ | ||
| τὸν νωτιαῖον αὐτόν , ὅσον μὲν ἀνωτέρω τῆς τομῆς συνεχὲς ἐγκεφάλῳ , τοῦτο μὲν ἔτι διασώσει τὰς τῆς ἀρχῆς δυνάμεις |
| καὶ ὑπεροψία | διὰ τοῦ πλάτους ἐμφαίνεται , χεομένης τῆς ψυχῆς ἄμετρον ἐφ ' ἃ μὴ δεῖ χύσιν , διὰ | ||
| ταύτης , πάντως ὑπὸ φύσεως : καὶ γὰρ τὰ ὑπὸ ψυχῆς διακρατούμενα πολὺ πρότερον ὑπὸ φύσεως συνείχετο . ἀνάγκη ἄρα |
| ἀνασκολοπίζειν ἐπ ' αὐτά : ἀπὸ δὲ τούτου καὶ τῷ τεχνήματι τῷ πονηρῷ τὴν πονηρὰν ἐπωνυμίαν συνελθεῖν . τούτων οὖν | ||
| τεχνικωτέρᾳ τὰ τῶν δημιουργῶν ἀνιχνεύειν θαύματα καὶ λογισμὸν ἐπῇδε τῷ τεχνήματι , τὴν τοῦ καιροῦ δύναμιν ἐν τῇ τέχνῃ σῳζομένην |
| ὁρμήν : σβέσαι ὄρεξιν : ἐφ ' ἑαυτῷ ἔχειν τὸ ἡγεμονικόν . Εἰς μὲν τὰ ἄλογα ζῷα μία ψυχὴ διῄρηται | ||
| αὐτὰ μυστηρίων καὶ τῇ Εὑρέσει τούτων τὸ κατὰ τούτων ἐχαρίσατο ἡγεμονικόν . αὐτὸς δ ' οὐκέτι βουλόμενος ἀργὸν τὸν ὑπεράνω |
| ' ἐρημίαν ἄλλου ἀπαθές , ἀλλ ' ὅτι ὄν : μόνῳ γὰρ τούτῳ παρ ' αὐτοῦ ἐστιν εἶναι . Πῶς | ||
| , ὁλοκληρία τοῦ ὅλου μου σώματος , ἁπλῶς πάντα σοὶ μόνῳ , δέσποτα Χριστέ , προσανέχω , σοὶ ζῶ , |
| ὀφθαλμῶν τραχυνομένων , ὑβριζόντων , ἐξαιμασσομένων , ἢ ἀπράγμονι τῷ προσώπῳ , ἀβασανίστῳ , ἀγνοοῦντι τὴν κάθοδον τοῦ πνεύματος : | ||
| , ἢ ἀπὸ πράξεων ἢ ἁπλῶς εἰπεῖν τῶν παρακολουθούντων τῷ προσώπῳ , ὧν γὰρ ἡ γνῶσις ἀφανὴς , ἄδηλα ὁμοίως |
| . ἐνταῦθα δὲ αἱμύλας ἐκάλεσε τὰς φρονίμους . . τὰς γλυκερὰς καὶ φρονίμους . . ποταπὰς ἀπατηλάς . μηχανάς ] | ||
| . ἐνταῦθα δὲ αἱμύλας ἐκάλεσε τὰς φρονίμους . . τὰς γλυκερὰς καὶ φρονίμους . . ποταπὰς ἀπατηλάς . μηχανάς ] |
| Σοφοκλῆς ἐν Ἑλένης ἀπαιτήσει ὡς εἱμαρμένον εἴη ἀποθανεῖν , ὅταν κρείττονι ἑαυτοῦ μάντει περιτύχῃ : οὗτος δὲ καὶ εἰς Κιλικίαν | ||
| φύ - σεως αἰτία , ἀλλὰ λοιπὸν ἄλλῃ τινὶ δυνάμει κρείττονι καὶ προτέρᾳ : τοιαύτη δ ' ἡ τοῦ ὀρεκτοῦ |
| οὔτε τὸν κατ ' αὐτὴν θεωρητικὸν ἀλλὰ τὴν κατὰ τὸ λογιστικὸν αὐτῆς ἀρετὴν ἣ καὶ φρόνησις ὀνομάζεται . διὸ καὶ | ||
| τόπου καταδεδεγμένου τὸ πάθος , ἐφ ' ᾧ δὴ τὸ λογιστικὸν ἡμῶν ἱδρύσθαι φασίν , οὐκ ἂν καὶ ταῦτα ἔξω |
| πίστεις λαμβάνειν ἀναλογιζόμενος , ὧν εἶδες ὁμοίων ἢ ἀνομοίων τῷ ζητουμένῳ , καὶ προσεικάζων τὰς δόξας ἀναλόγως ὧν ἤκουσας . | ||
| διαιρετικὴν εἶπον , ὅτι δὴ καὶ αὐτὴ λαμβάνειν τὰ τῷ ζητουμένῳ ἑπόμενα καὶ διὰ τούτων πειρᾶταί τι δεικνύναι . τὰ |
| ψυχῆς ὑπὸ τοῦ ἀπὸ τῆς αἰσθήσεως μείναντος : οἷον γὰρ αἰσθητῷ ἐντὸς ὄντι τῷ ἐγκαταλείμματι τούτῳ , ὃ καὶ φανταστὸν | ||
| Ταῖς δὲ ἄνω ; Ἢ τῶν ἄνω αἱ μὲν ἐν αἰσθητῷ , αἱ δὲ ἔξω . Αἱ μὲν οὖν ἐν |
| τε καὶ νοηθήσεται καὶ ἔστιν αὐτῷ νῷ τε εἶναι καὶ νοητῷ , ἢ κατ ' ἄλλο μὲν νοήσει , κατ | ||
| , ἡ δέ γε δευτέρα , οἷς ἤδη ἐν τῷ νοητῷ γενομένοις καὶ οἷον ἴχνος θεῖσιν ἐκεῖ πορεύεσθαι ἀνάγκη , |
| μὲν λογικοῦ καὶ τοῦ πρακτικοῦ κοινωνοῦσιν , ἐν δὲ τῷ πρακτικῷ τὸ κῦρος ἔχουσιν , οἷον Πυθαγόρας ὁ φιλόσοφος ἐρωτηθεὶς | ||
| , ὅτι τῷ μὲν αὐτὴ τέλος ἡ ἐνέργεια , τῷ πρακτικῷ δὲ ἡ ὄρεξις ἄλλου τινὸς ἕνεκεν παρ ' αὐτὴν |
| . Ἀναγράφει δ ' αὐτοῦ καὶ Διοκλῆς ταυτί . τῷ σοφῷ ξένον οὐδὲν οὐδ ' ἄπορον . ἀξιέραστος ὁ ἀγαθός | ||
| ἔστι πρὸς τὰ ἔγγονα φιλοστοργία ; διὰ τί ἀποσυμβουλεύεις τῷ σοφῷ τεκνοτροφεῖν ; τί φοβῇ μὴ διὰ ταῦτα εἰς λύπας |
| πάσης ὕλης καὶ μηδενὶ τῶν σωματικῶν συμπεπλεγμένον , μηδὲ τῷ παθητῷ τῆς φύσεως συμπαθές . τούτου δὲ πατρὸς καὶ ποιητοῦ | ||
| μὲν τοῦτο δοκεῖ τὸν θεὸν ἀμιγῆ πάσης ὕλης καὶ μηδενὶ παθητῷ συμπεπλεγμένον . Ἀριστοτέλης δὲ τὸν ἀνωτάτω θεὸν εἶδος χωριστὸν |
| ὄντος ἀποστατοῦν . Εἰς δὲ τὸ μεταξύ ἐστιν ἐν τῷ οἰκείῳ , πάλιν δὲ ἰδοῦσα οἷον δευτέρᾳ προσβολῇ τὸ εἴδωλον | ||
| δὲ τῷ δοθέντι μηδὲν ὄντι πρὸς τὸν λόγον ἐχρήσω ὡς οἰκείῳ τοῖς προκειμένοις . τοιοῦτόν τι καὶ ὁ Πρωταγόρας ἐν |
| τὸν δύσελπιν οὐκ ἄνθρωπον ἀλλ ' ἀνθρωποειδὲς ἡγεῖται θηρίον τὸ οἰκειότατον ἀνθρωπίνης ψυχῆς , ἐλπίδα , ἀφῃρημένον . ὅθεν καὶ | ||
| „ ᾠκοδόμησεν εἰς γυναῖκα „ , διὰ τούτου παριστὰς ὅτι οἰκειότατον καὶ εὐθυβολώτατόν ἐστιν ὄνομα αἰσθήσεως γυνή : ὥσπερ γὰρ |
| διαλεκτική , τοῦ αἰσθητοῦ τὸ μὲν πίστις , τὸ δὲ εἰκασία , ἅ εἰσι δʹ . ἄλλοι τὰ ὅλα διακοσμηθῆναί | ||
| τῶν πρώτων ἐσφάλη . φαντασίας δ ' ἀληθοῦς δεύτερά ἐστιν εἰκασία καὶ στοχασμὸς καὶ ὅσα εἰς τὴν τῶν εὐλόγων καὶ |
| ὧν τε δεῖ ποιεῖν καὶ ὧν μή , τῷ δὲ θυμικῷ ἀνδρείαν , τῷ δὲ ἐπιθυμητικῷ σωφροσύνην , | σωφροσύνῃ | ||
| , ὥσπερ ἄκραν ἐν πόλει λαχὼν οἰκεῖν , τῷ δὲ θυμικῷ τὰ στέρνα , παρὸ καὶ τὴν φύσιν ὀχυρῶσαι τὸ |
| μὲν ἀριθμὸν ἀπὸ τῶν περιφορῶν καὶ τῆς διαφορᾶς τούτων τῷ λογισμῷ περιλαμβάνοντες , τὰ δὲ δυνατὰ καὶ ἀδύνατα τῇ τοῦ | ||
| ἐστι , διαφαίνεται τὰ οἰκεῖα : κρίνουσι γὰρ αὐτὰ οὐ λογισμῷ μᾶλλον ἢ τῷ τῆς εὐνοίας πάθει . γεγέννημαι μέν |
| ᾔδειν καὶ αὐτός , μηδὲ ἐξ ἡμῶν ἀγέραστοι γενέσθωσαν τῷ λόγῳ τῷδε . πεπεδημένων αὐτοῖς ὑπὸ κρυστάλλου τῶν ῥευμάτων ὅσοι | ||
| ἀθρόοι ἀκόλουθοι . εἰ δὲ ἀναστρέψαιμεν τοὺς πρώτους ἐν διπλασίῳ λόγῳ τοὺς αʹ βʹ δʹ διὰ τῶν αὐτῶν προσταγμάτων ποιήσομεν |
| τετράπουν , χερσαῖον , βασιλικόν , ὀλιγόγονον , εὐμετάβολον , θυμικόν , πυρῶδες , κόσμου μεσουράνημα , αὐξομειωτικόν , ληκτικόν | ||
| λογιστικὸν αὐτῆς μέρος , διὰ δὲ τῆς μουσικῆς ἐτιθάσσευεν τὸ θυμικόν , ὥσπερ διὰ τῶν γυμνασίων ἐρρώννυεν τὸ ἐπιθυμητικόν . |
| γὰρ τούτων οἵα τε ποιεῖν ἡ ψυχὴ μὴ τὸ σῶμα ἐφελκομένη , εἰς ὃ καὶ τὰς ἐνεργείας ἑαυτῆς ἐμφανῶς ἀποστηρίζεται | ||
| ἀνωτέρα πάσης προαιρέσεώς ἐστιν , ἅτε ζωτικὴ δύναμις εἰς τοῦτο ἐφελκομένη τὸ ζῷον εἰς ὃ ὀρεκτικῶς ἔχει καὶ οὗ τὸ |
| τὴν ἔκκλισιν ἀπὸ παντὸς τοῦ τοιούτου . τίς γάρ ἐστιν ἀσκητής ; ὁ μελετῶν ὀρέξει μὲν μὴ χρῆσθαι , ἐκκλίσει | ||
| καὶ ὕλης σωματικῆς : ἐπεὶ πῶς ἀναγνώσεται χωρὶς ὀμμάτων ὁ ἀσκητής ; πῶς δὲ ἀκούσεται τῶν προτρεπτικῶν λόγων χωρὶς ἀκοῆς |
| δὲ ὁ Ναυκρατίτης Ἡρακλείδῃ μὲν ἐναντία ἐπαίδευσε τὸν Ἀθήνησι θρόνον κατειληφότι , λόγου δὲ ἐπεμελήθη πολιτικοῦ καὶ εὖ κεκολασμένου , | ||
| παραφροϲύνη τίϲ ἐϲτιν ἄνευ πυρετοῦ ἐπὶ μελαγχολικῷ μάλιϲτα χυμῷ γινομένη κατειληφότι τὴν διάνοιαν , ποτὲ μὲν αὐτοῦ πρωτοπαθοῦντοϲ τοῦ ἐγκεφάλου |
| ἐχούσης , ὡς καὶ τοῖς φιλοσόφοις δοκεῖ , τὸ μὲν λογικὸν ἐνιδρυμένον τῇ κεφαλῇ , τὸ δὲ ἄλογον , καὶ | ||
| θνητόν : οὐ κατὰ τὸ ὅλον ἐστὶ [ θνητὸν ] λογικὸν ἀλλ ' ἀπὸ μέρους , καὶ πάλιν οὐ κατὰ |
| δή φημι πᾶσαν εἶναι λέξιν ἄμετρον , ἥτις ἐμφαίνει τὸ ποιητικὸν καὶ μελικόν : ᾗ δὴ καὶ τὸν Δημοσθένην κεχρῆσθαι | ||
| τις ἐθέλει , μῦθος ἀλληγορικός ἐστιν : ὃ πρῶτον τυγχάνει ποιητικὸν χαρακτήρισμα : τὴν γὰρ ἰδίαν γνῶσιν , καὶ οὐχ |
| ἱερὰ διαφέρει . ὅσια μὲν γὰρ τὰ ἰδιωτικά , ὧν ἐφίεταί τις [ ] καὶ ἔξεστι προσάψασθαι , ἱερὰ δὲ | ||
| ἐν εἰδόσι διηγεῖσθαι ὡς χαλεπόν ἐστι πόλεμος : οὔτε γὰρ ἐφίεταί τις αὐτοῦ δι ' ἄγνοιαν οὔτε ἀποτρέπεται διὰ φόβον |
| τότε ὄντας χρόνῳ . κοινῇ δὲ διαλαμβάνοντες ἅπαντες πειρασόμεθα τὸ πρέπον εἰς δύναμιν οἷς ἐπέταξας ἀποδοῦναι . σκοπεῖν οὖν δὴ | ||
| τοῖς Ἀθηναίοις , ὁ στρατηγὸς τῶν Ἀθηναίων . δέον ] πρέπον . . ἀπώλεσα ] ἔφαγον . , ἠνάλωσα , |
| ᾖ τῆς οἰκείας κράσεως τὸ ἔμφυτον θερμόν , ὡς ἐν ἀψύχῳ σώματι σήπεται τὸ αἷμα : διασῴζοντος δ ' αὐτοῦ | ||
| εἰς ἔμψυχον καὶ ἄψυχον : ἐναντίον δὲ τὸ ἔμψυχον τῷ ἀψύχῳ . ἄλλως δὲ ἡμάρτηται : δεῖ γὰρ μᾶλλον ἐκ |
| , καὶ τῷ λόγον ἔχοντι μέρει τᾶς ψυχᾶς καὶ τῷ ἀλόγῳ : σύγκειται γὰρ ἐκ διανοίας καὶ ὀρέξιος , ὧν | ||
| ἀλλὰ καὶ οἱ τούτου ἐφιέμενοι ὡς ἀγαθοῦ αὐτοῦ ὀρέγονται τῇ ἀλόγῳ δόξῃ ἑπόμενοι . ἡνίκα οὖν βούλεταί τίς τινα ἐπί |
| ἃς τὸ ὂν τάχος καὶ ἡ οὖσα βραδυτὴς ἐν τῷ ἀληθινῷ ἀριθμῷ καὶ πᾶσι τοῖς ἀληθέσι σχήμασι φοράς τε πρὸς | ||
| παραλογισμοὶ παρὰ τὸ ἐλλείπειν τι τῶν ὀφειλόντων λαμβάνεσθαι ἐν τῷ ἀληθινῷ συλλογισμῷ καὶ ἐν τῷ ἀληθινῷ ἐλέγχῳ , οἵτινες δὴ |
| : ἡ τέχνη τοίνυν πρᾶγμά ἐστι χρειωδέστατον τῶν ἐν τῷ βίῳ ἀνθρώπων : ἀπαλλάττει γὰρ ἡμᾶς πάσης ῥαθυμίας καὶ ἀργίας | ||
| Οὗτος πρωτογόνων ἴσως οἴκων οὐδενὸς ὕστερος , πάντων ἄμμορος ἐν βίῳ κεῖται μοῦνος ἀπ ' ἄλλων , στικτῶν ἢ λασίων |
| στάσεων , ὅπως μὴ τῇ ὁμοιότητι πλάνη τις γένηται : κοινωνεῖ ὁ ὅρος ὁ κατὰ αἴτησιν τῷ στοχασμῷ τῷ παραδόξῳ | ||
| καὶ τοῦ ἰδίου τὰς κοινωνίας καὶ τὰς διαφορὰς παραδώσοντες . κοινωνεῖ δὲ τὸ γένος καὶ τὸ ἴδιον , καθὸ τὰ |
| , ἀλλὰ μὴ τὰ κοινὰ καὶ δεδημευμένα , καὶ ταῦτα ἐναρμονίως συμπλέκειν ἀλλήλοις , ὥστε διὰ τούτων καὶ τῶν τούτοις | ||
| ἠχοῦντος τῷ παρ ' αὑτῇ πνεύματι συμπάσχει καὶ πληττομένης νευρᾶς ἐναρμονίως νευραῖς ταῖς ἰδίαις συνηχεῖ τε καὶ συντείνεται , ὅπου |
| τε τὴν παρὰ τοὺς πόνους ἀσκεῖν καὶ μηδὲν ὑπολαμβάνειν χρῆμα τιμιώτερον ἀρετῆς οὐ λόγων διδαχῇ παραγίνεσθαι τοῖς πολιτικοῖς πλήθεσι πέφυκεν | ||
| Πλάτωνι . καὶ τὸ Οὐδέν ἐστι πρεσβύτερον ἀντὶ τοῦ οὐδὲν τιμιώτερον . Πρόβασις . ἡ τῶν βοσκημάτων κτῆσις . Προβολή |
| : διῃρημένου δὲ τούτου κατὰ σφαίρας , τῇ μὲν φύσει συναφεῖς τῷ λόγῳ δὲ κεχωρισμένας , ἑκάστην οἴεται τῶν σφαιρῶν | ||
| ; ἀλλ ' αἱ ψυχαὶ μὲν οὕτως εἰσὶν ἐνδεδεμέναι καὶ συναφεῖς τῷ θεῷ ἅτε αὐτοῦ μόρια οὖσαι καὶ ἀποσπάσματα , |
| ὃ δὲ μεθοδικός τε καὶ τεχνικός : τῷ μὲν οὖν προτρεπτικῷ , φασίν , ἐν ἁπάσαις ταῖς ἐπιστήμαις καὶ τέχναις | ||
| τοῦ φιλοσόφου . Κεῖται τοίνυν ἑκάτερον τούτων ἐν τῷ προσαγορευομένῳ προτρεπτικῷ λόγῳ , ἔστι γὰρ ὁ προτρεπτικὸς ὁ παρορμῶν ἐπὶ |
| εἰκὸς ταραχώδης κινούμενος ἢ ἦχος ὕδατος παρεμποδίζει τῇ φωνῇ τοῦ καθαρῶς διακούεσθαι , οὐκ ἄτοπον τότε καὶ ἐν τοῖς λοιποῖς | ||
| αὐτοῖς αἰσχρὸν δοκεῖ : μόνος δὲ Σωκράτης διώμνυτο ἦ μὴν καθαρῶς πλησιάζειν τοῖς νέοις : καὶ μέντοι πάντες αὐτοῦ ἐπιορκεῖν |
| γαστέρα καὶ ναυτιῶντι καὶ βραχὺ ταῖς ἐρυγαῖς ἐπικουφιζομένῳ μόναις , διαφθείροντι δ ' ἔστιν ὅτε καὶ αὐτὰ τὰ λαμβανόμενα σιτία | ||
| ἄλλων ἀνθρώπων ἠμέλησεν , ὅμοιός ἐστι κυβερνήτῃ τοὺς μὲν ναύτας διαφθείροντι πλησμονῇ τε καὶ ὕπνῳ δι ' ἡμέρας , τῶν |
| τοῖς οὖσι τὸ μὲν εἶναι δραστήριον αἴτιον , τὸ δὲ παθητόν , καὶ ὅτι τὸ μὲν δραστήριον ὁ τῶν ὅλων | ||
| ὅρα αὐτὸν γινόμενον πάντα , θεόν , ἄγγελον , ἄνθρωπον παθητόν : πάντα γὰρ δυνάμενος πάντα ὅσα θέλει γίνεται , |
| νῦν ἀνδρικὸς Ἁβροκόμης , ὁ καταφρονῶν Ἔρωτος , ὁ τῷ θεῷ λοιδορούμενος ἑάλωκα καὶ νενίκημαι καὶ παρθένῳ δουλεύειν ἀναγκάζομαι , | ||
| οὐδὲ ἀποδοκιμᾷ οὐδένα . Ἐπεὰν δὲ μιχθῇ , ἀποσιωσαμένη τῇ θεῷ ἀπαλλάσσεται ἐς τὰ οἰκία , καὶ τὠπὸ τούτου οὐκ |
| θεοῖς μετεωρίζῃ μὲν ἀπὸ τῆς γῆς πλέον ἢ δέκα πήχεις εἰκάζεσθαι : τὸ σῶμα δέ σοι καὶ ἡ ἐσθὴς εἰς | ||
| : τὰ δὲ σὰ νῦν δέον καὶ αὐτῷ τῷ Μουσηγέτῃ εἰκάζεσθαι , οἷον αὐτὸν καὶ Σαπφὼ καὶ Πίνδαρος ἐν ᾠδῇ |
| περίφρασις πολλάκις συμφθέγγεται τῇ κυριολογίᾳ καὶ εἰς κόσμον ἐπὶ πολὺ συνηχεῖ , καὶ μάλιστ ' ἂν μὴ ἔχῃ φυσῶδές τι | ||
| ἐτύμωςὅταν πληχθῶσιν ὑπὸ γλώττης , ἅπασα ἡ τῆς φωνῆς ὀργανοποιΐα συνηχεῖ . τὸ δὲ ἔνυστρον ἔκφυσις κοιλίας ἐστί : κοιλίαν |
| Ἀριστοκλῆς Ἀρίστυλλος . . . . ἀριπρεπέα : τὸν ἄγαν πρέποντα ἐν πᾶσιν . . . . Ἀρίσβη : πόλις | ||
| μόνη μόνῳ τῆς γενέσεως μεμνημένη , καὶ τῶν ὠδίνων ἀποδιδοῦσα πρέποντα τὸν μισθόν . δοκεῖ δέ μοι καὶ πρεσβυτάτη θεῶν |
| ἐστὶ θηρῶν γεννωμένων , παρδάλεώς τε καὶ λύκου κοινὴν ἀφροδίτην ἀσπασαμένων . ἐκμέμακται δὲ τῷ εἴδει τὰς τῶν γεννητόρων μορφάς | ||
| ὑπηρεσίας προσέμενοι δοῦλον , ἀδελφὴν ἐλευθερίας αὐτουργίαν ἐν τῷ τότε ἀσπασαμένων . εἰ δὲ καὶ ποιηταῖς προσέχειν ἄξιονδιὰ τί δὲ |
| κόλακι τάλαντα πέντε , συμβούλῳ καπνόν , πόρνῃ τάλαντον , φιλοσόφῳ τριώβολον . ἔρωτα παύει λιμός , εἰ δὲ μή | ||
| τῆς τούτου διδασκαλίας ἀναγκαῖον εἰπεῖν τί φιλόψογοί τινες ἐγκαλοῦσι τῷ φιλοσόφῳ , καὶ ὕστερον ἐπ ' αὐτὴν βαδίσωμεν . ἐγκαλοῦσι |
| ἀκούσῃς ὅτι τὰ δίκαια καὶ συμφέροντά ἐστιν , ἄλλῳ γε λέγοντι μὴ πιστεύσῃς . Οὔτοι , ἀλλ ' ἀποκριτέον : | ||
| , σοφώτατος ἀνήρ , εἴ γε πιστευτέον τοῦτο περὶ αὐτοῦ λέγοντι τῷ Πυθίῳ , οὐ μόνον ἐπῄνει τὴν ὀρχηστικὴν ἀλλὰ |
| ' ἕκαστα , ὄμμα ἐκτήσαντο τῇ ψυχῇ , ἤγουν νοῦν διορατικὸν τῶν ἀρχῶν , ἤτοι τῶν προτάσεων , ἃς ἐκ | ||
| εἰς τὸ νοητὸν ἀναγωγῆς : ἐὰν δὲ διεγείρωμεν ἑαυτῶν τὸ διορατικὸν καὶ ἐπάγρυπνον καὶ μὴ καθελκώμεθα ὑπὸ γλυκυθυμίας , παραπλέομεν |
| τὸ πράττειν τοῦ λέγειν προτιμῶντα , ἃ δὴ μαρτυρεῖται τῷ φιλομαθεῖ διὰ τοῦ „ ὑπήκουσε τῆς φωνῆς Σάρρας . „ | ||
| γὰρ ἐπιμελὲς τῷ φυτουργῷ τὰ δένδρα αὔξεσθαι , καὶ τῷ φιλομαθεῖ τὰ φρονήσεως θεωρήματα ποιῆσαι μηκίστην λαβεῖν ἐπίδοσιν , αἱ |
| δὲ ταῖς αὐταῖς διαπαντὸς κεχρημένος . εἰ δὲ μάλιστα τῷ Φειδίᾳ τῷ δημιουργῷ οὐχ ὑπήκουσεν ἡ τῆς ὕλης χρεία πρὸς | ||
| μέτρου , ἀλλ ' εὐφωνίας τινὸς καὶ μέλους , μήτε Φειδίᾳ τοῦ τὸν δάκτυλον παραλαβεῖν καὶ τὸν παῖδα πρὸς ἔπαινον |
| οὕτως : στέρησίς ἐστιν ἀπουσία εἴδους φύσεως δεκτικῆς ἐν τῷ πεφυκότι δέχεσθαι καθ ' ὃν πέφυκε δέχεσθαι χρόνον . οὗτος | ||
| ταῦτα ἐνεθυμούμεθα , οὕτως ἐγιγνώσκομεν περὶ αὐτῶν , ὡς ἀνθρώπῳ πεφυκότι πάντων τῶν ἄλλων ῥᾷον εἴη ζῴων ἢ ἀνθρώπων ἄρχειν |
| φανερὰ καθέστηκε , καὶ τὰ μέλλοντα γίνεσθαι ταῦτ ' οὖν ἐξεργαζόμενος ἀκριβῶς καὶ πρόδηλα θεὶς ἔδειξεν ὅτι , κἂν ἐννοηθῇ | ||
| ταύτην ᾠδὴν παρακαλῶ . Ἐπειδὴ λόγος ἐστὶν ὁ διαρθρῶν καὶ ἐξεργαζόμενος τὰ λοιπά , ἔδει δ ' αὐτὸν μὴ ἀδιάρθρωτον |
| ἔστιν ἐναντίον τὸ λογικὸν τῷ ἀλόγῳ οὐδὲ τὸ θνητὸν τῷ ἀθανάτῳ : τὰ γὰρ ἐναντία φθείρει ἄλληλα , ταῦτα δὲ | ||
| γοῦν τἀναντία γράφειν ἀνταίρει : εἰ δὲ αὐτὸς ὁ Δημιουργὸς ἀθανάτῳ ψυχῇ ἀθάνατον αὐτῆς καὶ τὸ σῶμα ποιεῖν ἐπαγγέλλεται , |
| τὸν ἀντίδικον τῷ πεπλασμένῳ τούτῳ φθέγματι , οἰκείῳ τῶν εὑρηκότων ὄντι τὴν ἀλήθειαν . ἐπικλάζειν γοῦν φιλοῦσι καὶ θέλγουσι καὶ | ||
| , μηδενὸς ἀντισπῶντος ἔτι καὶ μεθέλκοντος ἐλευθέροις καὶ εὐγενέσι τῷ ὄντι χρήσηται πρὸς τὰ καλὰ πάντα ὁρμαῖς . οὕτως γὰρ |
| τῆϲ λεπτῆϲ ἀριϲτολοχίαϲ . ὅταν δὲ ἐντύχῃϲ ἀρχομένῳ μὲν τῷ νοϲήματι διὰ τὴν τοῦ ὅλου ϲώματοϲ ϲυμπάθειαν , ὡϲ εἴρηται | ||
| ϲφοδρὸν ἢ παρακρουϲτικόν τι πάθοϲ ἢ πυρετὸϲ καυϲώδηϲ ἐν ἀπέπτῳ νοϲήματι κωλύοι : μεγάλαϲ γὰρ ἐπὶ τούτων ὁ οἶνοϲ ἐργάζεται |
| οὔτε παρὰ νεκροῦ λαβεῖν ἀγαθόν : ἢ γὰρ αὐτῷ τῷ ἰδόντι ἤ τινι τῶν τοῦ ἰδόντος ὀλέθρια γίνεται . τῶν | ||
| ἔτι γοῦν καὶ νῦν τὰ μένοντα αὐτοῦ ἐρείπια καὶ λείψανα ἰδόντι θαυμάζειν ἔστι καὶ τὴν τέχνην τῶν τὴν ἀρχὴν κατασκευασάντων |
| ἅπτεται : παραφεῖσα δὲ τὸν πρῶτον ἀπὸ τοῦ πρώτου θεοῦ διανοητικὸν λόγον , προσίησι καὶ ὅλον τὸν λόγον ὃν συνέταξε | ||
| ὁρμητικὸν ἀπὸ τῆς παθητῆς τε καὶ ποιητικῆς , τὸ δὲ διανοητικὸν ἀπὸ τῆς μόνον ποιητικῆς : καὶ κατὰ μέρος δὲ |
| μαθηματικὸν γένος ἐπὶ πλεῖστον ἀναστρέφεται κἀν τῷ φυσικῷ κἀν τῷ θεολογικῷ , τό τε οἰκονομικὸν μετέχει καὶ τοῦ ἠθικοῦ κατὰ | ||
| καὶ φυσιολογικόν . τὰ μὲν οὖν παντάπασι χωριστὰ ἀπονέμουσι τῷ θεολογικῷ μέρει , τὰ δὲ παντάπασιν ἀχώριστα τῷ φυσιολογικῷ , |
| ἐφ ' ᾧ τέτακται ποριστικὸν ἐκείνου καὶ ἐφιέμενον ἐκείνου καὶ συγγενὲς καὶ ταύτῃ τῷ Ἔρωτι καὶ οὐ πλῆρες οὐδ ' | ||
| πάνυ γυναῖκες εἰς τὰς ἀλλήλων πόλεις ἐκδεδομέναι καὶ διὰ τὸ συγγενὲς καὶ διὰ φιλίαν , αἳ τυχοῦσαι τῆς ἐκ τοῦ |
| τὰ ἄλλα εἴδη κωλύσει . δῆλον δὲ μάλιστα ἐκ τῆς αἰσθητικῆς τοῦτο δυνάμεως : αὕτη γὰρ σῶμα μὲν οὐκ ἔστιν | ||
| . καὶ γὰρ καὶ ἡ κατὰ τὸ πείθεσθαι λόγῳ τῆς αἰσθητικῆς ἐνέργεια μόνου ἀνθρώπου ἐνέργεια , ὅτι μηδ ' ἁπλῶς |
| , τοῦ ἐν ἡμῖν λογικοῦ πνεύματος , ὅπερ ἐμορφώθη πρὸς ἀρχέτυπον ἰδέαν εἰκόνος θείας . ἄρτοι δὲ προτίθενται ταῖς ἑβδόμαις | ||
| ̈ . , Ἐ . δύο ἡλίους : τὸν μὲν ἀρχέτυπον , πῦρ ὂν ἐν τῶι ἑτέρωι ἡμισφαιρίωι τοῦ κόσμου |
| καὶ τὸ ἕτερον προτείνεται : κἂν γὰρ εὑρίσκωμεν παρὰ τῷ θειοτάτῳ Πλάτωνί τινας ἐρωτήσεις τὴν ὅλην ἀντίφασιν κατ ' ἐνέργειαν | ||
| , . , . . Ἀδύτῳ : τῷ ἐνδοτάτῳ καὶ θειοτάτῳ μέρει τοῦ ναοῦ : ἄδυτα γὰρ καλοῦνται οἱ τό |
| οὕτω καὶ ὁ τὸ μέσον ἀμφοῖν ἀναπληρῶν πλάτος , ὁ πολυτίμητος νοῦς , ἐπιστήμην καὶ ἐπιστητὸν παράγει καὶ εἰς ταὐτὸν | ||
| νοῦ θεάματα . καὶ πῶς οὐκ ἔσται τῆς αἰσθήσεως ὁ πολυτίμητος ἡμῖν νοῦς ἀτυχέστερος , εἴπερ ἐκείνη μὲν πρὸς ὄντα |
| ἁπλῶς λογικὸν διὰ τὸ καὶ τὰς ἀλόγους ἐν αὐτῷ δυνάμεις λογικεύεσθαί πως τῷ πείθεσθαι λόγῳ καὶ οἰκειότερον εἶναι ἐκ τοῦ | ||
| ἁπλῶς λογικὸν διὰ τὸ καὶ τὰς ἀλόγους ἐν αὐτῷ δυνάμεις λογικεύεσθαί πως τῷ πείθεσθαι λόγῳ καὶ οἰκειότερον εἶναι ἐκ τοῦ |
| μονῳδίαι καὶ οἱ ῥυθμοὶ τῶν χορῶν καὶ ἡ τῶν ἠθῶν μίμησις , ὧν ἀνάγκη τὰ πλείω χρηστὰ φαίνεσθαι , μεταβάλλει | ||
| μιμεῖσθαι πράξεις ἐν τραγῳδίᾳ ἢ νῦν γενομένας ὅτε καὶ ἡ μίμησις αὐτῶν γίνεται . δεῖ οὖν ταύτην τὴν διαφορὰν περὶ |
| ἕτεραί τινες τῶν τεχνῶν περὶ ταῦτα πραγματεύονται : τῷ δὲ μουσικῷ σχεδόν ἐστιν ἀρχῆς ἔχουσα τάξιν ἡ τῆς αἰσθήσεως ἀκρίβεια | ||
| ὑπάρχουσι τὰ αὐτά , οἷον τὸ λευκῷ εἶναι καὶ τὸ μουσικῷ : διὸ ἄλλος ὁρισμὸς λευκοῦ καὶ ἄλλος μουσικοῦ : |
| , φιλαγωνιστάς , φρονίμους , φιλητικούς , ἐπαφροδίτους ἐν τῷ σεμνῷ , λαμπροψύχους , εὐγνώμονας , μεταδοτικούς , φιλογραμμάτους , | ||
| ἐπεχείρει μὴ ἐνθουσιᾶν , μένων καὶ τότε ἐν σώφρονι καὶ σεμνῷ σχήματι καὶ τηρῶν τὸ τοῦ βασιλέως ἀξίωμα , οὐδέν |
| πρὸς συνουσίαν . ὀδὰξ ἤτοι δηγματικῶς καὶ τμητικῶς συμπλακεῖσα τῷ ἄρρενι . γράφεται δὲ καὶ ἀμύξ , ἀντὶ τοῦ ἀμυκτικῶς | ||
| σωφροσύνην , οὐ μὴν τέλεον τῆς φυσικῆς ἀποφοιτῶσαν θηλύτητος οὐκέτι ἄρρενι θεῶν , τῇ δὲ θηλείᾳ μὲν κατὰ γένος , |
| δὲ καὶ κρυφαῖον εἰς πάντας κάκην , ἧς οὐκ ἂν ἄραιτ ' ἄχθος ἀνθρώπων φύσις . Αἰαῖ αἰαῖ , οἴμοι | ||
| ἔπος οὐδὲ πάθος οὐδὲ ξυμφορὰ θεήλατος , ἧς οὐκ ἂν ἄραιτ ' ἄχθος ἀνθρώπου φύσις . ὁ γὰρ μακάριος Διὸς |
| γὰρ ἐν γενητοῖς ἐμφάσεις διαλύονται , αἱ δὲ ἐν τῷ ἀγενήτῳ μόνιμοι καὶ βέβαιοι καὶ ἀίδιοι ἂν διατελοῖεν . διὰ | ||
| μὲν πρεσβεῖα τὴν γένεσιν ἑαυτῇ , τὰ δὲ δεύτερα τῷ ἀγενήτῳ προσνέμειν : ἥδε ἐστὶ ἡ ἐπίληπτος διαίρεσις , ἀταξίαν |
| ἵππους ἐπὶ πηγὰς ἄγουσιν : αἱ δ ' ὥσπερ ἐν κατόπτρῳ θεασάμεναι τὴν αἰσχύνην τοῦ σώματος ἀπηγλαϊσμένης τῆς κόμης , | ||
| εἰς τὸν τῆς σελήνης κύκλον ἀναγνοίη πάντα τὰ ἐν τῷ κατόπτρῳ γεγραμμένα ὡς τῇ σελήνῃ ἐγγεγραμμένα . εἰ μηκέτ ' |
| παύειν ἐπιχειρῇ . . ἐν τῷ προθυμεῖσθαι ] γράφεται καὶ προμηθεῖσθαι , ἤγουν ἐν τῷ προνοεῖσθαί σου καὶ πειρᾶσθαι τὸν | ||
| δὲ ἔνθα οἱ νέοι διατρίβουσιν , ὧν ἐχρῆν τι ἡμᾶς προμηθεῖσθαι , ἐπεὶ διδάσκει καρτερίαν τάχιον τὸ ἔργον τοῦ λόγου |
| . ἡ δὲ σύνταξις : ἀπὸ ἄκρας σκοπιᾶς . ὅσσον ἐρῶντι πατρὸς μύθων ἢ ματρὸς ἀκούειν : λείπει τὸ παῖδες | ||
| . Πολλὰ ἀγαθὰ γένοιτο Βακχίῳ καλῷ τε ὄντι καὶ καλῶν ἐρῶντι . λέγω δὲ οὐκ ἐμαυτὸν σεμνύνων , ἐρᾷ μὲν |
| τῶν μερῶν ἢ τῶν θεωρημάτων ; Τὸ δὲ τοῦ νοῦ κάλλος μονουμένου τί ἂν εἴη ; Πάλιν οὖν ἀναλαβόντες λέγωμεν | ||
| , καὶ μὴ κατὰ μέρος ὀνομάζειν , οἷον ἐξουσίαν , κάλλος , πλοῦτον , τἄλλα τὰ τούτοις ὅμοια : πολλάκις |
| τὸ φυσικὸν ὡς ὑπὲρ ἡμᾶς καθεστηκὸς καὶ μόνον σχολάζειν τῷ ἠθικῷ ὡς πρὸς ἡμᾶς ὄντι . τοιοῦτον δ ' αὐτὸν | ||
| , ἐμφερῶς Ἀρίστωνι τῷ Χίῳ , μόνῳ δὲ προσέχειν τῷ ἠθικῷ . καὶ ὅπερ τινὲς ἐπὶ Σωκράτους , τοῦτο Διοκλῆς |
| ἐγὼ δέ , ἵνα τι γενναιότερον συναγο - ρήσω τῷ τεχνικῷ , καὶ τέσσαρας εἴποιμι ἂν τῶν εἰς ην ὀνομάτων | ||
| ἐνταῦθα τοῖς λόγοις καταφορικώτερον ἐχρήσατο : ἡμαρτῆσθαι δὲ νομίζουσι τῷ τεχνικῷ εἰπόντι καὶ συμβουλευτικῶς τὸ συμβουλευτικόν : ὡς γὰρ πρὸς |
| βούλεται χρῆσθαι ὡς θεοῖς ἀναγκαῖον , ἵνα τῷ πρὸς τὸ θεῖον δέει ἀπέχωνται τοῦ ἀδικεῖν . [ ἡμῖν δέ , | ||
| προϊὼν κατέκαυσεν , ἵνα μὴ Κῦρος διαβῇ . ἐδόκει δὴ θεῖον εἶναι καὶ σαφῶς ὑποχωρῆσαι τὸν ποταμὸν Κύρῳ ὡς βασιλεύσοντι |
| σύντεμνε . Πῇ ; Πάντας ὁπόσους ἂν ἄρχοντας διανοηθῶμεν ἐπιτάξει προσχρωμένους ἆρ ' οὐχ εὑρήσομεν γενέσεώς τινος ἕνεκα προστάττοντας ; | ||
| μόνον ἐκεῖνο αὖ προσαγορεύειν τῷ τε τοῦτο καὶ τῷ τόδε προσχρωμένους ὀνόματι , τὸ δὲ ὁποιονοῦν τι , θερμὸν ἢ |
| ἡλικίαν αὐτῶν περὶ τὸ σῶμα πραχθήσεσθαι μέγιστον ἐφόδιόν ἐστιν ἡ εὐκοσμία τε καὶ εὐπείθεια . διαιτᾶν μὲν οὖν χρὴ τοῦτον | ||
| φύσιες ἀναγκαίῃ ἀρηρυῖαι δεσπότην φύλακα διανοίης καλύπτουσιν ἐγκέφαλον . Τριχῶν εὐκοσμία χρῶτα κοσμεῦσα : τὸ δὲ τῶν ὀμμάτων ὁρητικὸν ἐν |
| καθ ' ὃν δὴ χρόνον καὶ τὸν Ὀρφέα , φύσει διαφόρῳ κεχορηγημένον πρὸς ποίησιν καὶ μελῳδίαν , μαθητὴν γενέσθαι τούτων | ||
| ἵππους λέγει : οἱ γὰρ θεοὶ κατὰ τὴν οἰκείαν ἰδιότητα διαφόρῳ ἀριθμῷ ἵππων χρώμενοι παραδίδονται , οἳ μὲν ἐπὶ τεσσάρων |
| ὦ . Πᾶν μονοσύλλαβον οὐδέτερον ἔχον φύσει μακρὰν , εἴτε ἀπαθὲς εἴη , εἴτε πεπονθὸς , περισπᾶται : πᾶν ἀπὸ | ||
| ' ἕτερα συμβαίνει . ἄτοπον δὲ καὶ τὸ φάναι μὲν ἀπαθὲς εἶναι ὑπὸ τοῦ ὁμοίου τὸ ὅμοιον αἰσθάνεσθαι δὲ τοῦ |
| αἴρεσθαι τιμῆς ὡς θεὸν , καὶ ἐν Θουρίοις εἰκόνας αὐτοῦ καθιδρύσθαι ὡς θεοῦ . ἄλλως . οὐχὶ δὲ καὶ τὸν | ||
| αἴρεσθαι τιμῆς ὡς θεὸν , καὶ ἐν Θουρίοις εἰκόνας αὐτοῦ καθιδρύσθαι ὡς θεοῦ . . . . : Πολέμων δὲ |
| , τὸ περὶ τὴν ἁμαρτίαν ἂν εἴη καὶ ἀμαθίαν , ἀπείκασται δὲ τῇ κατὰ τὰ ἄγκη πορείᾳ , ὅτι δύσπορα | ||
| καταστοχαζόμεθα ἐκ τοῦ εἴδους τοῦ ἀνθρώπου ποίῳ μᾶλλον τῶν ζῳδίων ἀπείκασται , καὶ πρὸς ἐκεῖνο ἀποφαινόμεθα . Κριοῦ μὲν γὰρ |
| τῶν ἔργων ἀποδέχομαι τάξιν , ὅτι τῷ περιβόλῳ τὴν πρώτην ἀπονείμας φροντίδα καὶ τὴν πόλιν ἀνάλωτον καταστήσας οὕτω τῆς ἔνδον | ||
| θυσίαν ἣν ὠνόμασε σωτήριον , τῇ δὲ φυγῇ τῶν κακῶν ἀπονείμας τὴν περὶ ἁμαρτίας . ὡς τρεῖς εἶναι δεόντως ἐπὶ |
| ταραχῶν ἀμυθήτων , ἃς οὐκ ἂν ὑπομείναι τις ἅπαξ ὑπὸ σοφίας ἀχθείς , ἀλλὰ τειχῶν ἔξω ποιοῦνται τὰς διατριβὰς ἐν | ||
| ὁ πρὸ τοῦ λόγου θεός . ὁ δὴ ξεναγηθεὶς ὑπὸ σοφίας εἰς τὸν πρότερον ἀφικνεῖται τόπον , εὑράμενος τῆς ἀρεσκείας |
| εἰς ἕν τι συνεστάλη : οὐκ ἄρα ἦν ἐν τῷ ὅλῳ ὡς ἀχώριστος ἐντελέχεια . Καὶ γὰρ αὖ ἐστι πρὶν | ||
| μικρόν , τὸ δὲ καθύπερθεν ὀστῶδες μέγα , ἴσον τῷ ὅλῳ αὐτοῦ μεγέθει : τοῦτο δὲ καλεῖσθαι ξίφος : ὀδόντας |
| τὸν σκινδαψὸν ὄργανον λέγει μουσικὸν , τὸ δὲ βλίτυρι χορδῆς μίμημα . : Τῶν δ ' ἐλύμων αὐλῶν μνημονεύει καὶ | ||
| φύσις σοφὴν ἐς ἱστουργίαν ἐδημιούργησε . καὶ φιλοτεχνεῖ οὐ κατὰ μίμημα , οὐδὲ ἔξωθεν λαμβάνει τὸ νῆμα , ἀλλ ' |