| ἁπλῶς λογικὸν διὰ τὸ καὶ τὰς ἀλόγους ἐν αὐτῷ δυνάμεις λογικεύεσθαί πως τῷ πείθεσθαι λόγῳ καὶ οἰκειότερον εἶναι ἐκ τοῦ | ||
| ἁπλῶς λογικὸν διὰ τὸ καὶ τὰς ἀλόγους ἐν αὐτῷ δυνάμεις λογικεύεσθαί πως τῷ πείθεσθαι λόγῳ καὶ οἰκειότερον εἶναι ἐκ τοῦ |
| τοῦ ἐλέφαντος , οὔτε μέντοι εἰς ἀγκύλην οὔτε εἰς γόνυ διήρθρωται . οὐ γὰρ ἂν ὑπήνεγκε τὸ τῶν ἄρθρων ὀλισθηρὸν | ||
| ἡ μὲν ὕλη συγκέχυται καὶ ἔστιν ἀόριστος τὸ δὲ εἶδος διήρθρωται καὶ διώρισται , τοιαῦται δὲ φαίνονται αἱ προσδιωρισμέναι , |
| , σχολῇ γ ' ἂν ἢ αἰσθήσει τοῦτο ἢ φαντασίᾳ ληπτόν , ἀτόμων οὔσαις καὶ μερικῶν γνωστικαῖς . ἢ οὐκ | ||
| ὁρατὰ σώματα τῶν λόγων : δι ' ἑτέρου γὰρ ὀργάνου ληπτόν ἐστι τὸ ὁρατὸν καὶ δι ' ἄλλου ὁ λόγος |
| ' ἴδω . τοῦ μὴ δικάζειν . τοῦτο δὲ Ἅιδης διακρινεῖ πρότερον ἢ ' γὼ πείσομαι . σὺ δ ' | ||
| αἰσθήσεως δοξάζῃ , καὶ μήτε τὸ ἄλλου πάθος ἄλλος βέλτιον διακρινεῖ , μήτε τὴν δόξαν κυριώτερος ἔσται ἐπισκέψασθαι ἕτερος τὴν |
| ἐν μεσημβρίᾳ καθεύδειν , διὰ τὸ τὸν ἥλιον τότε μᾶλλον ἐνεργεῖν . τἆλλα . οἷον πλοῦτος , δόξα , ξίφος | ||
| δεῖσθαι τοῦ μεταξὺ καὶ τῷ τὴν ὄψιν μὴ ἄνευ φωτὸς ἐνεργεῖν : οὐδὲ γὰρ ἐν σκότῳ τὰ ἐκτὸς παρακείμενα ὄψεται |
| μακρότερα καὶ πλείω : καυλὸν δὲ λεπτόν , ὀρθὸν ὡσπερεὶ κρίνον , γέμοντα καρποῦ ἐρυθροῦ , στύφοντα τὴν γεῦσιν . | ||
| ἀγανόφρονες ἡδυλόγῳ σοφίᾳ βροτῶν περισσοκαλλεῖς . Ἁπαλὸν δὲ σισύμβριον ἢ κρίνον ἢ ῥόδον παρ ' οὖς ἐθάκει : παρὰ χερσὶ |
| τὰ ἄλλα εἴδη κωλύσει . δῆλον δὲ μάλιστα ἐκ τῆς αἰσθητικῆς τοῦτο δυνάμεως : αὕτη γὰρ σῶμα μὲν οὐκ ἔστιν | ||
| . καὶ γὰρ καὶ ἡ κατὰ τὸ πείθεσθαι λόγῳ τῆς αἰσθητικῆς ἐνέργεια μόνου ἀνθρώπου ἐνέργεια , ὅτι μηδ ' ἁπλῶς |
| ᾐσθάνετο ἀλληγορικὸν καὶ ὑπερβολικὸν ἅμα , τὸ δὲ τὴν οἰκουμένην αἰσθάνεσθαι ἐμφατικὸν τῆς δυνάμεως τῆς Ἀλεξάνδρου , καὶ ἅμα δέ | ||
| τῶν στοιχείων . καὶ συμβαίνει ταὐτὸν εἶναι τὸ φρονεῖν καὶ αἰσθάνεσθαι καὶ ἥδεσθαι καὶ τὸ λυπεῖσθαι καὶ [ τὸ ] |
| εἰκὸς ταραχώδης κινούμενος ἢ ἦχος ὕδατος παρεμποδίζει τῇ φωνῇ τοῦ καθαρῶς διακούεσθαι , οὐκ ἄτοπον τότε καὶ ἐν τοῖς λοιποῖς | ||
| αὐτοῖς αἰσχρὸν δοκεῖ : μόνος δὲ Σωκράτης διώμνυτο ἦ μὴν καθαρῶς πλησιάζειν τοῖς νέοις : καὶ μέντοι πάντες αὐτοῦ ἐπιορκεῖν |
| , ἀλλ ' ᾗ ἐφ ' ὅσον μὲν ἐνύπνιόν ἐστιν ἐνεργεῖ , παυομένων δὲ τῶν ὕπνων ἀφανίζεται : ὁ δ | ||
| ἀρχὴν ἔγγιον : τὸ δέ γε ὁρατὸν οὐ κατὰ πάθος ἐνεργεῖ εἰς τὸ διαφανές , ἐπεὶ μηδὲ τὸ φωτίζον . |
| ῥητορικήν ; ἢ τίς ἄμεινον καὶ καθαρώτερον ἐκ τῶν εἰκότων ἀνθρώπῳ προσφέροιτ ' ἂν ἢ ὅστις δύναιτο ὁποίους χρὴ καὶ | ||
| γνωστικὸν οὔτε τὸ δυνατὸν παρὰ τῷ θεῷ καὶ παρὰ τῷ ἀνθρώπῳ : καὶ γὰρ ἄλλως πώς ἐστι τὸ ἀγαθὸν παρὰ |
| ἐπὶ τῶν ὀρεκτῶν φανερώτερον : πᾶν γὰρ τὸ ὀρεκτὸν ἀτεχνῶς ἕλκοντι καὶ σύροντι προσέοικε τὴν δύναμιν τὴν ὀρεκτικήν , καὶ | ||
| ὄνομα . ἀλλὰ μὴν ” ἵμερός “ γε τῷ μάλιστα ἕλκοντι τὴν ψυχὴν ῥῷ ἐπωνομάσθη : ὅτι γὰρ ἱέμενος ῥεῖ |
| τοῦ ἡλίου δημιουργὸς ἐμπνεῖ μὲν τοῖς ζῴοις τὴν ψυχήν , ἐμπνεῖ δὲ τοῖς φυτοῖς , ἐξῆπται δὲ αὐτοῦ καὶ τὰ | ||
| γινόμενα , ἃ τῇ τοιᾷδε κράσει τοῦ σώματος ἅμα εὐθὺς ἐμπνεῖ τε καὶ ζῇ καὶ κινεῖται ἐξ ἑαυτῶν , ὥσπερ |
| ἑτέρους . ὡς δ ' εἰκός τέ ἐστι καὶ δεῖ διανοεῖσθαι περὶ τούτων , εἰ βούλεσθε , ἀκούσατε . ἐγὼ | ||
| νέοις , ὡς οὐκ ὄντων θεῶν οἵους ὁ νόμος προστάττει διανοεῖσθαι δεῖν , στάσεις τε διὰ ταῦτα ἑλκόντων πρὸς τὸν |
| μὴ δεξιωθῶμεν , μενοῦμεν πρὸ τῶν θυρῶν ἐπὶ τοσοῦτον ὥστε εἰκάζειν τινὰ ὅτι ἠτιμώθημεν καὶ τοιαῦτα λέγειν . βηλόν : | ||
| ἰδεῖν ἢ ἄρνας θῦσαι ἢ φήμαις προσσχεῖν , ἀλλὰ τὸ εἰκάζειν καλῶς ἐγγὺς αὐτοὺς Ἀμφιαράου καθίστησιν . ἐγὼ τοίνυν ἐνθυμούμενος |
| λογικόν , δεύτερον δὲ τὸ θυμικόν , τρίτον δὲ τὸ ἐπιθυμητικόν , οὕτως καὶ τῶν ἀρετῶν πρώτη μὲν ἡ περὶ | ||
| συνεγγίζον πως αὐτῷ , τῷ διὰ πέντε , τὸ δὲ ἐπιθυμητικόν , ὑποκάτω τεταγμένον , τῷ διὰ τεσσάρων . τά |
| , καὶ τῷ λόγον ἔχοντι μέρει τᾶς ψυχᾶς καὶ τῷ ἀλόγῳ : σύγκειται γὰρ ἐκ διανοίας καὶ ὀρέξιος , ὧν | ||
| ἀλλὰ καὶ οἱ τούτου ἐφιέμενοι ὡς ἀγαθοῦ αὐτοῦ ὀρέγονται τῇ ἀλόγῳ δόξῃ ἑπόμενοι . ἡνίκα οὖν βούλεταί τίς τινα ἐπί |
| ἢ ἄλλο τι τῶν συμβεβηκότων αὐταῖς , φαντασία δὲ τῶν αἰσθήσει φανέντων τύπους καὶ εἰκόνας ἐν αὑτῇ εἰσοικίζουσα παραφυλάττειν αὐτὰς | ||
| Μωυσεῖ , νῷ τελείῳ , ὁ δὲ τῶν Μαριάμ , αἰσθήσει κεκαθαρμένῃ : δίκαιον γὰρ καὶ νοητῶς καὶ αἰσθητῶς τοὺς |
| ” γῆν καὶ τέφραν ” καὶ εἴ τι ἐκβλητότερον ἐμαυτὸν αἴσθωμαι , τηνικαῦτα ἐντυγχάνειν σοι θαρρῶ , ταπεινὸς γεγονώς , | ||
| ἀλλ ' ὃ πέπονθα πρὸς τὰ τοιαῦτα φράσω . ἐπειδὰν αἴσθωμαι συκοφάντην ἄνθρωπον ἐπιεικεῖ προσπεσόντα καθάπερ χειμάρρουν , ἀλγῶ τὴν |
| μῖγμα τούτων τὸν κόσμον . καὶ † προστ ἀναλυθήσεται τὸ μονοειδές καὶ θείας μὲν οἴεται τὰς ψυχάς , θείους δὲ | ||
| ἄλυτον , ἀνώλεθρον , ἀίδιον , ἄφθαρτον , θεῖον , μονοειδές , ἀσχημάτιστον , ἀνενδεές , ἀνελλιπές , ἀσώματον , |
| τιμὰ πλοῦτος . παραπλησίως δὲ καὶ τὸ δι ' ἅτερον αἱρετόν : τὸ μὲν γάρ τι αὐτῶ τὰ ποιητικὰ τῶν | ||
| , τῇ δὲ συνθέσει πάντη ἄγνωστον : διὸ μηδὲ ἀποφάσει αἱρετόν . Καὶ ὅλως ᾗ τίθεται ἕν , ταύτῃ συντάττεταί |
| πεφυκέναι κατὰ τοῦτο πάσχειν ἢ ἐνεργεῖν . ὅταν δὲ τὸ ὀρεκτικὸν ὑπὸ τοῦ ὀρεκτοῦ ὡς ἐφετοῦ κινηθῇ , τότε ἡ | ||
| ὡς φθαρτικὴν ἢ διώκει ὡς σωστικήν . καὶ ἔστι τὸ ὀρεκτικὸν ταὐτὸ τῇ αἰσθητικῇ δυνάμει κατὰ τὸ ὑποκείμενον , τῷ |
| , μάχαι καὶ φθόνος : τό τε κατάμεμπτον ἐπιλέλογχε πύματον ἀκρατὲς ἀπροσόμιλον γῆρας ἄφιλον , ἵνα πρόπαντα κακὰ κακῶν ξυνοικεῖ | ||
| οὐκ ἐκείνοις μέμφομαι , τῆς δὲ ἀνθρωπίνης κρίσεως τὸ λίαν ἀκρατὲς καὶ ὀλισθηρὸν καταμέμφομαι , ὅτι θελγόμενοι καὶ καταγοητευόμενοι τὸ |
| μὲν γὰρ ἔοικεν ἡ ἀνθρωπίνη ἀγαπήσασα πλημμέλεια , ἑπομένη τῷ ἡδεῖ φαινομένῳ , νοθεύσασα διὰ τοῦ ἔρωτος τούτου τὴν ἀκρίβειαν | ||
| καὶ σώματος , οὐχ ἁπλοῖ δέ , οὐ τῷ αὐτῷ ἡδεῖ χαίρει ἡ ψυχὴ καὶ τὸ σῶμα , ἀλλὰ ἄλλῳ |
| ὕδατος ἐπιφάνεια , ἠρεμοῦντος μέν , σφαιρικὴ δείκνυται οὕτως . πέφυκε γὰρ ἀπὸ τῶν ὑψηλοτέρων ἀεὶ εἰσρεῖν τὸ ὕδωρ ἐπὶ | ||
| καὶ ἀπειθεῖν δηλοῖ ὅτι ἕτερόν ἐστιν . καὶ μὴν ὅτι πέφυκε πείθεσθαι φανερόν : αἰτιώμεθα γὰρ αὐτὸ τὸ παθητικόν , |
| ἡδύ , ὃ πρὸς ἑαυτὸ ἕλκει , καὶ γεῦσιν τὸ γευστόν : ὥστε συμβαίνει τὴν ἀκρασίαν ὑπὸ λόγου γίνεσθαι , | ||
| ἧς εἰπὼν οὐ σιωπήσομαι . Σκευάζεται δὲ ἐκ τούτου καὶ γευστόν , μεγάλην ἐνέργειαν ἐμποιοῦν τῷ γευομένῳ . ἐὰν γάρ |
| τετράπουν , χερσαῖον , βασιλικόν , ὀλιγόγονον , εὐμετάβολον , θυμικόν , πυρῶδες , κόσμου μεσουράνημα , αὐξομειωτικόν , ληκτικόν | ||
| λογιστικὸν αὐτῆς μέρος , διὰ δὲ τῆς μουσικῆς ἐτιθάσσευεν τὸ θυμικόν , ὥσπερ διὰ τῶν γυμνασίων ἐρρώννυεν τὸ ἐπιθυμητικόν . |
| προσώποις χρόνοις τρόποις . Ἀναξαγόρας καὶ οἱ Στωικοὶ ἄδηλον αἰτίαν ἀνθρωπίνῳ λογισμῷ : ἃ μὲν γὰρ εἶναι κατ ' ἀνάγκην | ||
| τῷ ἀνθρώπῳ ἔδωκα ” , φησίν , „ ἀλλὰ τῷ ἀνθρωπίνῳ „ . Ὁ αὐτὸς θεασάμενος νεανίσκον κατωφρυωμένον , μηδὲν |
| ὁ τόπος ἐστίν , ἀποδεῖξαι . διάστημα δὲ τὸ μεταξὺ νοούμενον τῶν περάτων τοῦ περιέχοντος , οἷον τὸ μεταξὺ τῆς | ||
| κόσμῳ καὶ ἐν τῷ ἐπιπέδῳ τοῦ διὰ μέσου τῶν ζῳδίων νοούμενον κύκλον , ὡς ἀδιαφορεῖν πρὸς τὸ κέντρον αὐτοῦ τὴν |
| καὶ ἄλλαι δύο : ἄλλο καὶ ἀλλοῖον , χωριστὸν καὶ ἀχώριστον . πᾶσαι δὲ ἕξ εἰσι , καὶ τούτων αἱ | ||
| χωριστόν , οἷον τὸ λογικὸν εἶδος , καὶ τὸ πάντη ἀχώριστον , οἷον ἡ ποιότης : ἐν μέσῳ δὲ ἡ |
| ἑκάστη αὐτῶν : πρῶτον ἡ ἐπὶ τῷ σκληρῷ τεταγμένη αἴσθησις ἠνάγκασται καὶ ἐπὶ τῷ μαλακῷ τετάχθαι , καὶ παραγγέλλει τῇ | ||
| ἡ κληῒς πρὸς τὸ τοῦ ὤμου ἄρθρον πλοώδης ἐστίν : ἠνάγκασται γὰρ πυκινοκίνητος εἶναι διὰ τὴν τῆς ἀκρωμίης σύζευξιν . |
| νώτου γίγνεσθαι τῶν ἐναντίων : τὸ δὲ αὐτὸ μὴ μόνον φυλαττέσθω παθεῖν , ἀλλὰ καὶ ζητείτω ποιεῖν , ἐὰν ἀσθενῆ | ||
| Σελήνη ἐν τοῖς συνδέσμοις ἢ ἐν τῷ νοτίῳ περικαμπίῳ . φυλαττέσθω δὲ ὁ δανείζων τὴν τοῦ Ἑρμοῦ μετὰ τοῦ Κρόνου |
| γὰρ μέρη ψυχῆς : τὸ μὲν θρεπτικόν , τὸ δὲ αἰσθητικόν , τὸ δὲ λογικόν . Τοῦ μὲν οὖν λογικοῦ | ||
| ἀσύστατοι . καὶ συνιστάμεναι μὲν αἱ δύο ὑπάλληλοι , ἔμψυχον αἰσθητικόν , ἄψυχον ἀναίσθητον , καὶ μία διαγώνιος ἔμψυχον ἀναίσθητον |
| δή φημι πᾶσαν εἶναι λέξιν ἄμετρον , ἥτις ἐμφαίνει τὸ ποιητικὸν καὶ μελικόν : ᾗ δὴ καὶ τὸν Δημοσθένην κεχρῆσθαι | ||
| τις ἐθέλει , μῦθος ἀλληγορικός ἐστιν : ὃ πρῶτον τυγχάνει ποιητικὸν χαρακτήρισμα : τὴν γὰρ ἰδίαν γνῶσιν , καὶ οὐχ |
| τις ἀριθμεῖν αὐτὴν πολλοστήν , τοσούτων , σώματος οὖσα ὄντως ἀψύχου μεταβολή ; Ὀρθῶς . Ὀρθῶς ἄρα καὶ κυρίως ἀληθέστατά | ||
| ἀνενδεὴς καὶ οὐδὲν ἐπιποθοῦσα οὐδὲ ἐπιθυμοῦσα οὐδενὸς οὔτε ἐμψύχου οὔτε ἀψύχου πρὸς ἡδονῶν ἀπολαύσεις ; οὐδὲ χρόνου , ἐν ᾧ |
| βῶ , τὸ βαίνω : τὸ δὲ παρὰ τοῖς φιλοσόφοις σύμβαμα παρὰ τὸ βίβημι : τὸ δὲ βᾶμα καὶ σχᾶμα | ||
| λογικὴν θεωρίαν ἐκμαθὼν οὐ μόνον ταῦτα οἶδεν , ἀλλὰ καὶ σύμβαμα καὶ παρασύμβαμα ὁποῖα καὶ ὁπόσον ἀλλήλων διαφέρει . Πρὸς |
| ἐκείνων ὄντα σκιαὶ ἀναφέρονται . ἔστιν ἄρα τὰ νοητὰ καὶ εἰλικρινῶς ἀγαθὰ καὶ τούτων ἀρχέτυπα καὶ νῷ μόνῳ ληπτὰ ὑπάρχοντα | ||
| ' ἐκείνων τεύξῃ , ὧν πρότερον ἐτύγχανες . πρότερον γὰρ εἰλικρινῶς ἐφιέμενος τῶν οὐδενὸς ἀξίων ἡδὺς ἦς τοῖς συνοῦσιν . |
| . ἀντὶ τοῦ : ἕνα βέβαιον κτῆσαι φίλον καὶ μὴ ἀπατῶντα . ὅπη μηδέν : . . . τῷ δ | ||
| τὸ αὑτοῦ εἶδος εἰς πολλὰς μορφάς , τοτὲ δὲ ἡμᾶς ἀπατῶντα καὶ ποιοῦντα περὶ αὑτοῦ τοιαῦτα δοκεῖν , ἢ ἁπλοῦν |
| . . ἐμβαλεῖν : Ῥίψαι , ἐνθεῖναι . . ἡ γλῶττα τῷ κήρυκι : 〚 Διχῶς νοεῖται : 〛 ἡ | ||
| περιπαρεὶς , ἀέριος αὐτίκα ἐπαίρεται . Ἔστι δὲ αὐτοῖς ἡ γλῶττα τραχεῖα καὶ στενὴ ῥίνης ἀποσώζουσα σιδηροβρώτιδος μίμημα , δι |
| ' ἐκ τῶν αὐτῶν ἀεὶ χρηστὰ καὶ ὅμοια γίνεσθαι , ἀλλοῖα δὲ συμβαίνει διὰ τὴν ἀνωμαλίαν τῶν δυνάμεων τῶν ἐν | ||
| τῶν ταγμάτων μικρότερα , τὰ δὲ τῶν μοιραρχῶν τελειότερα καὶ ἀλλοῖα , ὁμοίως δὲ καὶ τὸ τοῦ μεράρχου ἐνηλλαγμένον πρὸς |
| λόγου ἀντιλήψεις ποιεῖσθαι . Αἰσθητικὸν γὰρ κριτικόν πως , καὶ φανταστικὸν οἷον νοερόν , καὶ ὁρμὴ καὶ ὄρεξις , φαντασίᾳ | ||
| . φάντασμα δέ ἐστιν ἐφ ' ὃ ἑλκόμεθα κατὰ τὸν φανταστικὸν διάκενον ἑλκυσμόν : ταῦτα δὲ γίνεται ἐπὶ τῶν μελαγχολώντων |
| ' ἐπὶ πλέον δέχηται καὶ τῷ ἄλλῳ σώματι παραδιδῷ . ἄλογον δὲ καὶ τὸ μάλιστα μὲν ὁρᾶν φάναι τὰ ὁμόφυλα | ||
| εἴπερ ἐν τῷ ἀέρι διαγίνονται καὶ τὸ τῆς τροφῆς οὐκ ἄλογον : ἐπεὶ καὶ ὁ πολύπους ἐξιὼν λαμβάνει καὶ ἡ |
| ἴδῃ καὶ τὴν τῶν ὀνομάτων ἐκλογὴν ἐνοῦσαν καὶ τὸ μηδὲν ἄψυχον εἶναι τῶν λεγομένων , θαρρῶν λεγέτω τούτους Λυσίου . | ||
| Δείκνυσι δὲ ὅτι μόνη ψυχὴ αὐτοκίνητος διὰ τοῦ πᾶν ἑτεροκίνητον ἄψυχον εἶναι . Συλλογίζεται δὲ οὕτως : πᾶσα καὶ μόνη |
| δὲ καὶ καταχρέῳ καὶ δούλῳ καὶ παντὶ τῷ ἐν περιστάσει ᾑτινιοῦν ὄντι τὰ παρόντα δεινὰ ἀποθέσθαι σημαίνει : καὶ ἡ | ||
| μὴ ἐχομένων τῶν νῦν , καὶ αὖθις ἄπειρα γεγονότα ἐν ᾑτινιοῦν γενέσει , καὶ μεταξὺ δυοῖν γεγονότων γένεσιν , κἀντεῦθεν |
| στατήρων γίγνονται τρισχίλιαι τριακόσιαι ἑξήκοντα , ὁ δὲ τόκος ὁ ἔγγειος ὁ ἔφεκτος [ τῶν τριάκοντα μνῶν καὶ τριῶν καὶ | ||
| διφθόγγου γράφονται , οἷον εὔγειος , ἐπίγειος , πρόσγειος , ἔγγειος ὁ ἐν τῇ γῇ . Ἔγγιον δὲ τὸ πλησίον |
| τὸ ἔμψυχον παντὶ ζώῳ : καὶ τὸ αἰσθητικὸν δὲ παντὶ ζώῳ : τὸ ἄρα αἰσθητικὸν τινὶ τρεφομένῳ . ἐπεὶ γὰρ | ||
| ὕλη . ὥσπερ οὖν ἄλλο τὸ ζῶον καὶ ἄλλο τὸ ζώῳ εἶναι , καὶ τὸ ζώῳ εἶναι παρὰ τῆς ψυχῆς |
| ὄντως μὲν οὐθέν ἐστιν , ὀνομάζεται δὲ ὑφ ' ὑμῶν ἀναφὲς καὶ κενὸν καὶ ἀσώματον . [ ] [ ! | ||
| καὶ παντελῶς ἐγρηγορότων αἱ φωναὶ ἀκούονται . Καὶ ποτὲ μὲν ἀναφὲς καὶ ἀσώματον πνεῦμα περιέχει κύκλῳ τοὺς κατακειμένους , ὡς |
| αἰτίας ἀγαθὰ χορηγούμενα . πῶς δὲ καὶ τὸν νοητὸν θεὸν ἀφρονέστατον Ἐμπεδοκλῆς ποιεῖ , παρ ' ᾧ ἡ αὐτοαλήθεια ; | ||
| ἀριθμόν τε καὶ ἀριθμεῖν , οἶδεν δήπου . πάντων γὰρ ἀφρονέστατον ἂν εἴη τοῦτο ἀγνοοῦν : τὸ λεγόμενον γὰρ ἂν |
| ἔρωτος σῶμα , οὗτος μένει ἐν τῷ σκότει πλανώμενος , αἰσθητῶς πάσχων τὰ τοῦ θανάτου . Τί τοσοῦτον ἁμαρτάνουσιν , | ||
| τοῦ ἐπὶ κʹ , ὁ δὲ Β τοῦ ϝ βαρύτερος αἰσθητῶς , ὥστε ἐλάττονα εἶναι καὶ τὸν τῶν ΒΓ λόγον |
| ὦ . Πᾶν μονοσύλλαβον οὐδέτερον ἔχον φύσει μακρὰν , εἴτε ἀπαθὲς εἴη , εἴτε πεπονθὸς , περισπᾶται : πᾶν ἀπὸ | ||
| ' ἕτερα συμβαίνει . ἄτοπον δὲ καὶ τὸ φάναι μὲν ἀπαθὲς εἶναι ὑπὸ τοῦ ὁμοίου τὸ ὅμοιον αἰσθάνεσθαι δὲ τοῦ |
| οὔτε τὸν κατ ' αὐτὴν θεωρητικὸν ἀλλὰ τὴν κατὰ τὸ λογιστικὸν αὐτῆς ἀρετὴν ἣ καὶ φρόνησις ὀνομάζεται . διὸ καὶ | ||
| τόπου καταδεδεγμένου τὸ πάθος , ἐφ ' ᾧ δὴ τὸ λογιστικὸν ἡμῶν ἱδρύσθαι φασίν , οὐκ ἂν καὶ ταῦτα ἔξω |
| καὶ καθ ' ὅλου , ὅτ ' ἂν σύνταγμα συντάγματι ἕπηται , ὥστε τοῖς τοῦ προηγουμένου συντάγματος οὐραγοῖς τοὺς τοῦ | ||
| ἐμπίπτει τῷ ζητήματι ἀντίληψις καὶ οὕτως : ὅταν μὲν γὰρ ἕπηται τὸ κρινόμενον τῷ τεκμηρίῳ , ἐκλείπει ἡ ἀντίληψις : |
| φθονήσῃς κἂν τοῦτο εἰπεῖν , τί τὸ σύμβαμα καὶ τὸ παρασύμβαμα : καὶ γὰρ οὐκ οἶδ ' ὅπως ἐπλήγην ὑπὸ | ||
| , καὶ καλοῦσιν αὐτὸ ἔλαττον ἢ παρακατηγόρημα ἢ ἔλαττον ἢ παρασύμβαμα , ὡς Σωκράτει μέλει : λείπει γὰρ τινός , |
| τὴν Ἀττικὴν πολέμου , ὃς λυπήσει μὲν ἕκαστον , ἐπειδὰν παρῇ , γέγονεν δ ' ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ . | ||
| ποιεῖν . Ὡς οὐδὲν ἡ μάθησις , ἂν μὴ νοῦς παρῇ . Ὦ Ζεῦ , τὸ πάντων κρεῖττόν ἐστι νοῦν |
| ὅτι ἀγαθόν ἐστιν ἤτοι τὸ αἱρεῖσθαι αὐτὸ ἢ ἐκεῖνο ὃ αἱρούμεθα . τὸ μὲν οὖν αἱρεῖσθαι οὐκ ἔστιν ἀγαθὸν κατὰ | ||
| ἰατρεῖαι τομαὶ καύσεις καὶ οἱ πόνοι : οὐδὲν γὰρ τούτων αἱρούμεθα δι ' αὑτό , ἀλλὰ δι ' ἕτερον καὶ |
| καὶ ὑπεροψία | διὰ τοῦ πλάτους ἐμφαίνεται , χεομένης τῆς ψυχῆς ἄμετρον ἐφ ' ἃ μὴ δεῖ χύσιν , διὰ | ||
| ταύτης , πάντως ὑπὸ φύσεως : καὶ γὰρ τὰ ὑπὸ ψυχῆς διακρατούμενα πολὺ πρότερον ὑπὸ φύσεως συνείχετο . ἀνάγκη ἄρα |
| χωριστὴ κατά τι δὲ ἀχώριστος , τὴν μὲν ἐνέργειαν ἑαυτῆς γινώσκουσα , οὐκέτι δὲ καὶ τὴν οὐσίαν , καὶ χωριστὴ | ||
| ὡς ἀλλότριον κρίνουσα τοῖς ἐν αὐτῇ ἀληθέσι τὸ ψεῦδος , γινώσκουσα , ὅταν τις προσαγάγῃ , ὅ τι παρὰ τὸν |
| ἵνα φησί , ” νόμῳ θερμόν , νόμῳ ψυχρόν , ἐτεῇ δὲ ἄτομα καὶ κενόν “ : καὶ πάλιν , | ||
| δὲ ἄτομα καὶ κενόν “ : καὶ πάλιν , ” ἐτεῇ δὲ οὐδὲν ἴδμεν : ἐν βυθῷ γὰρ ἡ ἀλήθεια |
| ἀποπῖπτον τοῦ δέοντος . Ἑτέρα παρατήρησις , ἣν δεῖ φυλάττειν θεωρεῖν βουλομένους τὸ εὔδαιμον . δεῖ γάρ φησι τοῦτο ἐν | ||
| τῶν ὀφθαλμῶν νόσος τὴν ὅρασιν συγχέασα κωλύει τὰ ἐμποδὼν κείμενα θεωρεῖν , οὕτως ἄδικος παρεισδύνων λόγος εἰς τὰς τῶν δικαστῶν |
| . καὶ καλοῦσιν οὐ κυρίως αὐτό τινες ἀμφιβληστροειδῆ χιτῶνα : προσέοικε μὲν γὰρ ἀμφιβλήστρῳ τὸ σχῆμα , χιτὼν δ ' | ||
| γάρ τοι προφαινόμενα δύο τῆς ἐλεφάντων γένυος , ἃ δὴ προσέοικε χαυλιόδουσιν εἰς ὕψος ἀνανεύοντα , πολλοὶ μὲν ἐσφαλμέναις ὑπονοίαις |
| αὑτοῦ πάντα δηλῶσαι τὰ τῆς ψυχῆς βουλήματα , κἂν ὁποιονοῦν διανοηθῇ σχῆμα ἢ ἔργον ἢ πάθος ἢ μέγεθος , οὐκ | ||
| τῆς καθ ' ἕκαστον τοῦ εἴδους ὁμοιότητος κοινόν τι γένος διανοηθῇ τὸν ἄνθρωπον , ἀπὸ δὲ τῆς ἀνθρώπου καὶ ἵππου |
| που τὸν μυχὸν τῆς ψυχῆς . ἔνθα δὴ καὶ μάλιστα διαφαίνεται τοῦ φαρμάκου ἥ τε ῥώμη καὶ ἡ ἀνδρεία . | ||
| , μάλιστα δ ' οἱ ποταμοί : ἐπὶ πλέον δὲ διαφαίνεται τοῦτο κατὰ τοὺς περατοὺς τοῦ ῥείθρου τόπους . τάχα |
| , τὰ ἐκείνοις ἑξῆς προσθήσομεν . καὶ τὴν ἐνέργειαν τῆς αἰσθήσεως καὶ τοῦ αἰσθητοῦ τὴν αὐτὴν μὲν καὶ μίαν εἶναι | ||
| αἱ τοῦ ζῴου δυνάμεις ἀλλήλων ἔχονται : νοῦ γὰρ καὶ αἰσθήσεως ἔτι δὲ αἰσθητοῦ τριῶν ὄντων μέσον μέν ἐστιν αἴσθησις |
| σύντεμνε . Πῇ ; Πάντας ὁπόσους ἂν ἄρχοντας διανοηθῶμεν ἐπιτάξει προσχρωμένους ἆρ ' οὐχ εὑρήσομεν γενέσεώς τινος ἕνεκα προστάττοντας ; | ||
| μόνον ἐκεῖνο αὖ προσαγορεύειν τῷ τε τοῦτο καὶ τῷ τόδε προσχρωμένους ὀνόματι , τὸ δὲ ὁποιονοῦν τι , θερμὸν ἢ |
| δὲ καὶ κινούμενον παντὶ ἵππῳ ὑπάρχει , οὐκέτι ἄνθρωπος παντὶ κινουμένῳ . οὐ δεῖ δὲ τὸ ἀληθὲς τῆς ὑπαρχούσης τῷ | ||
| τὸ κινούμενον , θάτερον δ ' ἕδρα τις ὑπερήρεισται τῷ κινουμένῳ , καθάπερ ὁρᾷς τὰς τῶν θυρῶν στρόφιγγας ἔχοντας , |
| προμολὰς εἴρηκε τοὺς ἐκτὸς τοῦ ἄντρου τόπους . παρμέμβλωκε : πάρεστι . φαέεσσιν : ἀντὶ τοῦ φωτισμοῖς , φύσει γὰρ | ||
| πρός τι , δείκνυσιν οὕτως : εἰ τὰ δοξαστὰ αὐτὰ πάρεστι κατὰ τὸ ὑποκείμενον σὺν τῇ δόξῃ , οὔτ ' |
| καὶ τὴν αἰτίαν δι ' ἥν , ἀποδώσει δὲ καὶ σύστοιχον αὐτοῖς καὶ ἐξ ἧς πρὸς τὰ πρὸ αὐτῶν ἔχουσι | ||
| προϊόντι μὲν ἀπὸ τούτων ἔξω δὲ ῥέοντι λόγῳ θεωρεῖται τὸ σύστοιχον αὐτοῖς μὴ ὄν , τοῦτ ' ἔστι τὸ ψεῦδος |
| ὑπὸ τοῦ ἀέρος . τὸ δὲ μέσον οἷον καθαρὸν καὶ εἰλικρινές . διὸ καὶ ταύτῃ μὲν [ οὐ ] διορᾶται | ||
| , οἰόμεθα , εἴ τῳ γένοιτο αὐτὸ τὸ καλὸν ἰδεῖν εἰλικρινές , καθαρόν , ἄμεικτον , ἀλλὰ μὴ ἀνάπλεων σαρκῶν |
| τὴν ἰλύν : ἐξ αὐτῆς γὰρ ἔχει τὸ εἶναι . ζῶον , ἀπὸ τῆς ἐν ἡμῖν ζέσεως τοῦ θερμοῦ : | ||
| πᾶν ζῶον ἔμψυχον , πᾶν ἔμψυχον οὐσία , πᾶν ἄρα ζῶον οὐσία , συνάγει οὖν τὴν οὐσίαν κατὰ τοῦ ζώου |
| οὐδ ' ὁτιοῦν ἐρωτικὸν ᾄδων εἰσάγεται ἀλλ ' ἐς τὸ ἀνδρίζεσθαι τὴν ψυχὴν ἐκκαλεῖται τὰς τῶν παλαιοτέρων εὐοπλίας πρὸς κιθάραν | ||
| ἀνδρείων τῶν ἐν θαλάττῃ φερόντων μετρίως τὸν κίνδυνον ὅτι εἰώθασιν ἀνδρίζεσθαι ὅπου ἀλκή , τουτέστι γενναία πρᾶξις , ἢ καλὸν |
| . ἑψιαάσθων παιζέτωσαν . ἔω ὦ , ὑπάρχω . ἑῶμεν κορεσθῶμεν : “ ἐπεί κ ' ἐῶμεν πολέμοιο . ” | ||
| ὡς τὸ ἐπεῖκ ' ἑῶμεν πολέμοιο , Ὅμηρος ἀντὶ τοῦ κορεσθῶμεν : καὶ ἐξ αὐτοῦ παράγωγον , ἔημι : τὸ |
| , διαζευχθῇς . ἄτοπον γὰρ ἢ σκιὰν σωμάτων ἢ μίμημα ἀρχετύπων φέρεσθαι πλέον : σκιᾷ μὲν δὴ καὶ μιμήματι ἔοικεν | ||
| οὐ χαλκῶν ἔμπλεως ἀγαλμάτων , ἀλλ ' αὐτῶν γέμων τῶν ἀρχετύπων . Μιμώμεθα τὸν ἀρχηγέτην , ὦ πρόβολοι τῆς οἰκουμένης |
| ὁ Φαῖδρος περὶ τὸ φαινόμενον κάλλος τὸ ἐν τοῖς λόγοις ἐπτόηται , καὶ ὁ Ἀκουμενὸς ἰατρός ἐστι τοῦ φαινομένου , | ||
| τὰς λέξεις φιλόκαλον καὶ ταῖς νεαραῖς πέφυκε συνανθεῖν ἡλικίαις . ἐπτόηται γὰρ ἅπασα νέου ψυχὴ περὶ τὸν τῆς ἑρμηνείας ὡραϊσμόν |
| ' ἀναγκάζει φρονεῖν . οὐ γὰρ τὸ πλῆθος , ἂν σκοπῇ τις , τοῦ ποτοῦ ποιεῖ παροινεῖν , τοῦ πιόντος | ||
| τις οὐδεμία , ἀλλὰ δεήσει , οἷον εἴ τις ἐπὶ σκοπῇ καθήμενος ναῦν ἁλιάδα βραχεῖάν τινα τούτων τῶν ἐπακτρίδων τῶν |
| : ἴσον καὶ τοῦτο τέτυκται . μηδὲ γυναικείῳ λουτρῷ χρόα φαιδρύνεσθαι ἀνέρα : λευγαλέη γὰρ ἐπὶ χρόνον ἔστ ' ἐπὶ | ||
| τὰ καταρρυπαίνοντα καὶ τοῖς φρονήσεως λουτροῖς χρησαμένη καὶ καθαρσίοις ἔμελλε φαιδρύνεσθαι . Τὸν δὲ ἀρχιπροφήτην συμβέβηκεν εἶναι πολυώνυμον . ὁπότε |
| ἀμφισφάλλουσαι τὸ ἄρθρον , ” περιβάλλουσαι ” ἐπεῖπε , ἐπείπερ εὔγνωστον ὑπῆρχεν αὐτῷ διὰ πλειόνων , ὅτι παρὰ τῷ ἰατρῷ | ||
| πρὸς ἀνθρώπους ἐπινεύουσα , διὰ ποικίλης παιδείας πάντα εἰς τὸ εὔγνωστον καὶ καθαρὸν ἐξήγγελλεν . αὐτὸς μὲν οὖν φησι , |
| ἐστιν ἢ τινῶν μορίων ἕξις τοῦ παθητικοῦ ψυχῆς , οἷον θυμικοῦ μὲν ἀνδρεία , ἐπιθυμητικοῦ σωφροσύνη , δικαιοσύνη δὲ ἀμφοτέρων | ||
| ζητούντων ἐν θυμῷ μεγάλην ἀρετήν : καὶ γὰρ κινουμένου τοῦ θυμικοῦ ἐν τῇ καρδίᾳ , ὅθεν καὶ εὐκάρδιος , παρακινεῖταί |
| οὐδέν ἐστι ζῷον ἀμφοτέρων στερούμενον : τοῦτο γάρ ἐστι τῶν ἀψύχων . ὑπεξαιρείσθω μέντοι κἀν τούτοις τὰ θεῖα ἐνεργοῦντα ἀεί | ||
| ἀλόγους δυνάμεις ἅμα τὰ ἀντικείμενα δέξασθαι : τῶν τε γὰρ ἀψύχων αἱ παθητικαὶ δυνάμεις ἐναργῶς ἐπαμφοτερίζουσιν , οἷον τὸ ἱμάτιον |
| ἐν γὰρ τῇ μεγάλῃ ἐνδέχεται καὶ λαθεῖν . . . ὁπωσοῦν ] δι ' ἥντινα πρόφασιν , ὁποία ποτ ' | ||
| αὐτῶν ἡ ἐνέργεια καὶ ἡ γονίμη δύναμις ἐπὶ πάντα τὰ ὁπωσοῦν ὄντα . οὐ μὴν ἀλλ ' ἐπειδὴ τὰ τελευταῖα |
| θ ' ὑπούργησον τάδε ἐμοί τ ' ἀρωγὰ τῷ τε φιλτάτῳ βροτῶν πάντων ἐν Ἅιδου κειμένῳ κοινῷ πατρί . Πρὸς | ||
| ὅσα ὑπεραλγήσας ἔδρασεν ἢ εἶπεν ἐπὶ τῷ πάντων δὴ ἀνθρώπων φιλτάτῳ , οἱ δὲ ἐς αἰσχύνην μᾶλλόν τι ὡς οὐ |
| εἴτε δοίη τις αὐτοῖς ἐκ τούτων εἶναι τὸ μέγεθος εἴτε δειχθείη τοῦτο , ὅμως τίνα τρόπον ἔσται τὰ μὲν κοῦφα | ||
| μᾶλλον ἁρμόζων ὁ τοιοῦτος λόγος φανεῖται . ὥστε οὐκ ἂν δειχθείη τὸ δεῖν ἐν κοινῷ τόπῳ λέγειν ὑπέρ τινος , |
| ἡ ἡδονή . καὶ γὰρ οὐδεὶς ἂν ἕλοιτο νοῦν ἔχων ἥδεσθαι διὰ βίου τὴν τῶν παιδίων ἡδονὴν διανοούμενος καὶ χαίρων | ||
| μηδ ' ὅλως ἥδεσθαι ψεκτόν ἐστι , τὸ δὲ ὑπερβολικῶς ἥδεσθαι καὶ πίνειν καὶ ἐσθίειν καὶ πλουτεῖν περιττόν ἐστι καὶ |
| καὶ ὁ δειλὸς ὑποπέπτωκε τῷ ἀνδρείῳ : ἡ δὲ σωφροσύνη ἀδυνατεῖ κυκλώσασθαι | τὴν ἐπιθυμίαν καὶ ἡδονήν : χαλεπαὶ γὰρ | ||
| πολὺς ἄνθρωπος ἐνταῦθα κατὰ φύσιν μὲν ἐφίεται τοῦ ἀγαθοῦ , ἀδυνατεῖ δὲ διακρῖναι καὶ εὑρεῖν τὸ ὄντως ἀγαθὸν , οὕτω |
| λευκοῦ πολὺ μελάντερον . τὸ δὲ κατὰ τὰς πτέρυγας αὐταῖς πεποίκιλται λευκῷ πριονώδεσιν σχήμασιν [ πυρώδεσιν καὶ ] παρ ' | ||
| μὲν τὰ ἐν τῷ οὐρανῷ ποικίλματα , ἐπείπερ ἐν ὁρατῷ πεποίκιλται , κάλλιστα μὲν ἡγεῖσθαι καὶ ἀκριβέστατα τῶν τοιούτων ἔχειν |
| θρασὺ ποιεῖν κοινὴν ὑμῖν πέμπων ἐπιστολήν , εἰ μὴ κἀκεῖνο θρασὺ τὸ πάντας ὑμᾶς φιλεῖν . εἰ δ ' ἥκιστα | ||
| ἔτι δὲ καὶ γοργὸν ὄμμα ἔχων . . ὠμὸν ] θρασὺ , φονικόν . . παρθένων ἐπώνυμον ] τουτέστι χαῦνον |
| ὁλοσχερεῖ θανάτῳ παραδώσει , καί , ἁπλῶς εἰπεῖν , ἕκαστον προσφόρως τε καὶ ἀξίως ἀμειβόμενος ἀρετῆς τε πέρι καὶ κακίας | ||
| . ὅτι δὲ νάρθηκι ἔβαλε τὸ πῦρ , καὶ αὐτὸ προσφόρως : ἀπὸ γὰρ τῆς οἰκείας σαθρότητος τοῦ νοὸς ἤρξατο |
| διάνοια : καθολικὸν γὰρ παράγγελμα , ὅτι τὸ ῥητὸν τὸ βλάπτον τῇ διανοίᾳ τοῦ θέντος λύομεν , τὸ δὲ δοκοῦν | ||
| ὥσπερ καὶ ἡ τυφωμανία . σμβʹ . Παράλυσίς ἐστι πάθος βλάπτον τὴν προαιρετικὴν κίνησιν περὶ μέρεσιν ἢ μέρει τινὶ γινόμενον |
| πρὸς τούτους προσορμίζου : οὐ γὰρ δίκαιον . Εἰ τοίνυν ἀκούσαιτε καὶ τὰς βλασφημίας ἃς κατὰ τὴν ἀγορὰν περιιὼν καθ | ||
| , καὶ προσέχοιτέ μοι τὸν νοῦν καὶ μετ ' εὐνοίας ἀκούσαιτε ἃ λέγω , εἶτα συστατικὰ τοῦ ὅτι δεῖ προσέχοντας |
| φθάνομεν εἰρηκότες τὴν αἴσθησιν δέχεσθαι καὶ στέγειν τὰ εἴδη τῶν αἰσθητῶν ἄνευ τῆς ὕλης ἐπὶ ποσόν τινα χρόνον , τὰ | ||
| οἱ ἄλλοι τύπωσιν τῆς ψυχῆς εἶναι τίθενται , συνιστάναι τῶν αἰσθητῶν τὴν κατάληψιν , καὶ διὰ τοῦτο ἀφοριζόμενος τὸ αἰσθητὸν |
| λόγον , καὶ ὅτι γε αὖ ἡμεῖς τὸ τῆς οὐσίας μετέχον ” ἔστιν “ φαμέν , καὶ κατὰ τοῦτο ὀρθῶς | ||
| , κἂν ἕτερον εἶδος τύχῃ τοῦ αὐτοῦ τοῖς προλαβοῦσιν ὀνόματος μετέχον , σκοπεῖν ὁμοίως καὶ τὰ ὑπὸ τοῦτο καθ ' |
| πάλιν . καὶ πολλάκις δρᾷ τοῦτο , μεταξὺ ἡσυχίας καὶ ἐνεργείας ὤν , οὐ μὴν ἐς ἀκινησίαν ἐκπίπτων παντελῆ ποτε | ||
| τῶν ἀνομοίων φῶς γέγονε , καταλαμπόμενον ὑπὸ τῆς τοῦ θεοῦ ἐνεργείας παντὸς ἀγαθοῦ γεννήτορος καὶ πάσης τάξεως ἄρχοντος καὶ ἡγεμόνος |
| ἐκβάλλει . τῷ ἀποτυγχάνοντι κοινὸν ἔγκλημα ἡ ἄνοια καὶ ἡ ἀφροσύνη . ὁ νοῦς : πρῶτον μὲν τὸ πειρᾶσθαι ἀγῶνος | ||
| φρόνησις ὑγεία γάρ τις αὕτη διανοίας , τὸ δὲ φθεῖρον ἀφροσύνη νόσον ἀνίατον κατασκήπτουσα . τοῦτο δὲ „ νόμιμον αἰώνιον |
| ϲημειωϲόμεθα . οὖρον τοίνυν ἄριϲτόν ἐϲτι τὸ τοῖϲ τῶν ὑγιαινόντων ὁμοιότατον : τοιοῦτον δέ ἐϲτι τὸ ὑπόπυρρόν τε ἅμα καὶ | ||
| μὲν οὖν ἐστιν οὖρον ἐπὶ τῶν νοσούντων τὸ τοῖς ὑγιαίνουσιν ὁμοιότατον ὕπωχρον ἢ ὑπόξανθον καὶ λευκὸν καὶ λείαν καὶ ὁμαλὴν |
| τὸ ἦθος καὶ τὴν διάθεσιν , ἡ φωνή , τὸ βλέμμα , τὸ σχῆμα , καὶ δὴ καὶ ταῦτα τὰ | ||
| ὧδε τὸν θάνατον τὸν κεκλημένον τὸ ἀναίσχυντον πρόσωπον καὶ ἀνέλεον βλέμμα . καὶ ἀπελθὼν Μιχαὴλ ὁ ἀσώματος εἶπεν τῷ θανάτῳ |
| ' εἰ μηδετέρως , οὐκ ἂν ἐνδέχοιτο εἶναι τὸν ἀριθμὸν χωριστόν . , Ἔτι δὲ τὸ διαφωνεῖν τοὺς τρόπους περὶ | ||
| τὰς μὲν αἰσθήσεις οὐκ ἄνευ σώματος , τὸν δὲ νοῦν χωριστόν . ἁψάμενος δὲ καὶ τῶν περὶ τοῦ ποιητικοῦ νοῦ |
| , οὐδὲ περιστάσεων . Ἀγαπήσετε δὲ ὅμως τὸ καματηρὸν καὶ σκληρὸν τοῦτο τῆς διαγωγῆς , καὶ ἐπίπονον , διὰ τὰ | ||
| μόνου ἐμνημόνευσε τοῦ μαλθακοῦ , εἰδὼς ὡς καὶ εἴ τι σκληρὸν , ἐκείνῳ δὲ ἡδὺ , ὡς μαλθακὸν αὐτῷ φαίνεται |
| ἄφρονε συμβούλω , θυμὸν δὲ δυσπαραμύθητον , ἐλπίδα δ ' εὐπαράγωγον : αἰσθήσει δὲ ἀλόγῳ καὶ ἐπιχειρητῇ παντὸς ἔρωτι συγκερασάμενοι | ||
| ἀληθῶς φιλοσοφούντων , τοῖς δὲ ἄλλοις οὐκ ἐξονειδιστικὸν οὐδὲ μὴν εὐπαράγωγον ὑπ ' αὐτῶν : ἔτι δὲ τὸ εὐόμιλον καὶ |
| ἵππους ἐπὶ πηγὰς ἄγουσιν : αἱ δ ' ὥσπερ ἐν κατόπτρῳ θεασάμεναι τὴν αἰσχύνην τοῦ σώματος ἀπηγλαϊσμένης τῆς κόμης , | ||
| εἰς τὸν τῆς σελήνης κύκλον ἀναγνοίη πάντα τὰ ἐν τῷ κατόπτρῳ γεγραμμένα ὡς τῇ σελήνῃ ἐγγεγραμμένα . εἰ μηκέτ ' |
| ποιεῖ ἀχώριστος καὶ ἀεὶ † παρόλου εἰς τὰ αὐτῆς ἔργα ἐγγίγνεσθαι βούλεται . διὸ καὶ προσχωρεῖ ἄλλοτε ἄλλοις αὐτὴ κυβερνήταις | ||
| ἄνθρωποι : οὐδὲν μὴν κωλύει καὶ ἐν τούτοις ἀγαθοὺς ἄνδρας ἐγγίγνεσθαι , καὶ σφόδρα γε ἄξιον ἄγασθαι τῶν γιγνομένων . |
| ἀρχὴν μὲν λέξεως : ἴννος : Ἴμβρος : ἰνδάλω : ἴνδαλμα : Ἰνδός : ἴνδικτος : Συλιμβρία : Κιμμέριος : | ||
| ὃ καὶ ἓν λέγεται τῆς ψυχῆς [ ὃ ] καὶ ἴνδαλμα φέρει τοῦ ὑπερουσίου ἑνὸς , πᾶσαν ἑνίζον τὴν ψυχήν |
| ' αὐτοῦ κατορθοῦν καὶ καθ ' ἑαυτὸ καὶ χωρὶς τούτου ἐνεργοῦν τὰ τελεώτερα . διὸ καὶ χωριζόμενον ἀπὸ τοῦ ἐλάσσονος | ||
| . Ἀγαρικὸν παραπληϲίαν κολοκυνθίδι τὴν δύναμιν ἔχει , βραδέωϲ μὲν ἐνεργοῦν , οὐ πάνυ δὲ κακοϲτόμαχον . δίδοται δὲ λεῖον |