| εἰκὸς ταραχώδης κινούμενος ἢ ἦχος ὕδατος παρεμποδίζει τῇ φωνῇ τοῦ καθαρῶς διακούεσθαι , οὐκ ἄτοπον τότε καὶ ἐν τοῖς λοιποῖς | ||
| αὐτοῖς αἰσχρὸν δοκεῖ : μόνος δὲ Σωκράτης διώμνυτο ἦ μὴν καθαρῶς πλησιάζειν τοῖς νέοις : καὶ μέντοι πάντες αὐτοῦ ἐπιορκεῖν |
| καὶ δεσμῶν δεόμενον . ὡσαύτως δὲ καὶ τὸ θεοὺς νομίζον ἀμελεῖν δύ ' ἕτερα γεννᾷ , καὶ τὸ παραιτητοὺς ἄλλα | ||
| ἔοικε γὰρ πρὸς ἑτέροις ἔθνεσιν ὁ Ζεὺς ὢν τῶν τῇδε ἀμελεῖν . Χαλεπὸς ἦν ἡμῖν ὁ στρατιώτης , χαλεπός . |
| πάλιν ὑπὸ τῆϲ βελόνηϲ νυγῆναι τὸ νεῦρον . εἰδέναι δὲ καθάπαξ ἐπὶ τῶν νευροτρώτων , ὅτι τὸ τὰ νύγ - | ||
| καὶ τὸ κριτήριον αὐτῶν ἀδιάψευστον : τὴν δ ' αἴσθησιν καθάπαξ τε δεῖ τι παθεῖν , ἵνα τῶν αὐτῶν αἴσθηται |
| Ἀριστοκλῆς Ἀρίστυλλος . . . . ἀριπρεπέα : τὸν ἄγαν πρέποντα ἐν πᾶσιν . . . . Ἀρίσβη : πόλις | ||
| μόνη μόνῳ τῆς γενέσεως μεμνημένη , καὶ τῶν ὠδίνων ἀποδιδοῦσα πρέποντα τὸν μισθόν . δοκεῖ δέ μοι καὶ πρεσβυτάτη θεῶν |
| ἔπαρσιν ψυχῆς ἀπειθῆ λόγῳ , αἴτιον δ ' αὐτῆς τὸ δοξάζειν πρόσφατον ἀγαθὸν παρεῖναι , ἐφ ' ᾧ καθήκει ἐπαίρεσθαι | ||
| οὔ τί γε ψευδῆ δοξάζοντά τίς τινα ὕστερον ἀληθῆ ἐποίησε δοξάζειν : οὔτε γὰρ τὰ μὴ ὄντα δυνατὸν δοξάσαι , |
| ἀποπῖπτον τοῦ δέοντος . Ἑτέρα παρατήρησις , ἣν δεῖ φυλάττειν θεωρεῖν βουλομένους τὸ εὔδαιμον . δεῖ γάρ φησι τοῦτο ἐν | ||
| τῶν ὀφθαλμῶν νόσος τὴν ὅρασιν συγχέασα κωλύει τὰ ἐμποδὼν κείμενα θεωρεῖν , οὕτως ἄδικος παρεισδύνων λόγος εἰς τὰς τῶν δικαστῶν |
| ' οἷς ἐγκωμιάζειν δεῖ , καθὼς παραστήσομεν : τοίνυν οὐδὲ ἐγκωμιάζειν δυνήσονται . ἐγκωμιαστέον γάρ φασιν ἀπὸ γένους τε καὶ | ||
| , εἰ τῶν νυμφίων ἑκάστου τῆς ἀξίας ἀπολειπόμενος ἑνὶ πάντας ἐγκωμιάζειν λόγῳ πειρῶμαι : ἐγὼ δὲ ταύτην ἐμαυτῷ μηχανὴν ἀπολογίας |
| ἀναισθήτου οὔσης , ἵνα τὸ ὅλον δηλώσῃ τὸν ἀναίσθητον καὶ ἀνόητον καὶ περιττολόγον . ΓΘ κρουνοχυτρολήραιον ] ἤγουν φλυαρός . | ||
| χαίροντα ἤδη εἶδες ; Ἔγωγε . Ἄνδρα δὲ οὔπω εἶδες ἀνόητον χαίροντα ; Οἶμαι ἔγωγε : ἀλλὰ τί τοῦτο ; |
| μὴ δεξιωθῶμεν , μενοῦμεν πρὸ τῶν θυρῶν ἐπὶ τοσοῦτον ὥστε εἰκάζειν τινὰ ὅτι ἠτιμώθημεν καὶ τοιαῦτα λέγειν . βηλόν : | ||
| ἰδεῖν ἢ ἄρνας θῦσαι ἢ φήμαις προσσχεῖν , ἀλλὰ τὸ εἰκάζειν καλῶς ἐγγὺς αὐτοὺς Ἀμφιαράου καθίστησιν . ἐγὼ τοίνυν ἐνθυμούμενος |
| τὴν ῥίζαν ἔχειν στερεωτάτην αὐτόν τ ' ἠνεκέεσσι : περιπάτοις ἀναγκάζει αὐτὸν χρῆσθαι μακροῖς , μήτε βρωτὸν μήτε ποτὸν προσφέροντα | ||
| δεῖ αὐτὴν παντὶ τρόπῳ ἰδεῖν . οὐκοῦν εἰ μὲν οὐσίαν ἀναγκάζει θεάσασθαι , προσήκει : εἰ δὲ γένεσιν , οὐ |
| ὡροσκοπικὸς ἀφαίρεσιν ἔχει τοσαύτην , ὅση ἡ ὑπεροχή : ἥνπερ λογίζεσθαι χρή , πόσον μέρος ἐστὶ τοῦ μεγέθους , καὶ | ||
| μετὰ αἰσχρουργίας τῆς πάσης ἐπιδεικνυμένων . ἀκόλουθον οὖν ἂν εἴη λογίζεσθαι , ὅτι καὶ ἄμπελος δυεῖν σύμβολον πραγμάτων ἐστίν , |
| τὰς τετράδας διὰ τὴν πρὸς τὰς ἑβδομάδας συμπάθειαν ἰσχὺν ἔχειν κρίνειν φαμέν , ᾗπου δυναμικώταται ἂν εἶεν αἱ ἑβδόμαι . | ||
| οὐ τὰ πολλαπλάσια αὐτέων ἐπιτυγχάνειν , ἢν ἐκμαθών τις αὐτὰ κρίνειν τε καὶ λογίζεσθαι ὀρθῶς ἐπίστηται . Ποθέειν δὲ χρὴ |
| τὸ βῆμα . ἀφασίας δὲ ἅπαντας κατασχούσης διὰ τὸ μηδένα γιγνώσκειν τὰ πραχθέντα ὑπὸ τῆς βουλῆς λέγει πάλιν ὁ Σερουίλιος | ||
| τε καὶ συγκομιδὴν τῶν ἐκ γῆς καρπῶν καὶ αὖ τὸ γιγνώσκειν εἰς ποίαν γῆν ποῖον φυτόν τε καὶ σπέρμα καταβλητέον |
| μὲν ἀριθμὸν ἀπὸ τῶν περιφορῶν καὶ τῆς διαφορᾶς τούτων τῷ λογισμῷ περιλαμβάνοντες , τὰ δὲ δυνατὰ καὶ ἀδύνατα τῇ τοῦ | ||
| ἐστι , διαφαίνεται τὰ οἰκεῖα : κρίνουσι γὰρ αὐτὰ οὐ λογισμῷ μᾶλλον ἢ τῷ τῆς εὐνοίας πάθει . γεγέννημαι μέν |
| ἑτέρους . ὡς δ ' εἰκός τέ ἐστι καὶ δεῖ διανοεῖσθαι περὶ τούτων , εἰ βούλεσθε , ἀκούσατε . ἐγὼ | ||
| νέοις , ὡς οὐκ ὄντων θεῶν οἵους ὁ νόμος προστάττει διανοεῖσθαι δεῖν , στάσεις τε διὰ ταῦτα ἑλκόντων πρὸς τὸν |
| καὶ ὁμιλήσει βασιλεῦσι καὶ ἄρχουσι καὶ ἐν εὐεξίᾳ ἔσται καὶ οἴησιν ἕξει περὶ αὐτοῦ καὶ τῷ οἰκείῳ λογισμῷ ἀρκεσθήσεται μὴ | ||
| ἐστίν . Τί πρῶτόν ἐστιν ἔργον τοῦ φιλοσοφοῦντος ; ἀποβαλεῖν οἴησιν : ἀμήχανον γάρ , ἅ τις εἰδέναι οἴεται , |
| δὲ πάντων κάκιον [ . , ] . . χαλεπὸν μιμεῖσθαι μὲν τοὺς κακούς , μηδὲ ἐθέλειν δὲ τοὺς ἀγαθούς | ||
| ἀνθρώπους καὶ βελτίους ἀπεργάζεσθαι Ὅμηρος , ἅτε περὶ τούτων οὐ μιμεῖσθαι ἀλλὰ γιγνώσκειν δυνάμενος , οὐκ ἄρ ' ἂν πολλοὺς |
| , ἄλλως δ ' οὔ . Καὶ μὲν δὴ τὸ φρονεῖν , τοῦτο δὴ συντετύχηκε μόνῳ τῷ πρώτῳ . Ὑφ | ||
| κόσμον , τὰ δ ' ἤδη ζωήν , τὰ δὲ φρονεῖν καὶ ζῆν εὖ , τῷ δὲ νῷ τὸ ἀγαθόν |
| δὲ μέλλῃ κριθήσεσθαι παρ ' ὑμῖν , Καλλιμέδοντ ' εἰσαγγέλλων συνιέναι ἐν Μεγάροις τοῖς φυγάσιν ἐπὶ καταλύσει τοῦ δήμου , | ||
| ἂν διενέγκῃ ἴσως εἰ δι ' εἰκότα λόγον καὶ ἀμφότερα συνιέναι πέφυκε τοῖς συμμέτροις καὶ κατὰ φύσιν οὔροις . Καὶ |
| ἐκ τοῦ σύνεγγυς τρῶσαι , βαλεῖν δὲ τὸ πόρρωθεν : σιγᾶν ἐφ ' οἷσι νῦν : ἐλεγκτικὸν τὸ ἦθος . | ||
| λόγῳ μόνον εἰρημένον τὸ περὶ ὀρφανίας τῶν παίδων : λίσσομαι σιγᾶν : τὸ ἑξῆς : καί σε πρὸς θεῶν λίσσομαι |
| . Σέ τε γὰρ λέγουσι διαφθείρειν τοὺς ἐντυγχάνοντάς σοι , ἀνωφελῆ καὶ ἐρωτικὰ σοφίσματα διδάσκοντα , ἐμέ τε ὡσαύτως . | ||
| ῥήτορσιν , ὅτι ἐν κοινῷ ῥητορεύουσιν , ἀλλ ' ὅτι ἀνωφελῆ καὶ † ἄγῃ † πρὸς ἀρετὴν οἱ μὲν ᾄδουσιν |
| καὶ ἀπορίᾳ συγκατακλείσας τριβώνιον περιβαλῶ , μετὰ δὲ πονεῖν καὶ κάμνειν καταναγκάσω χαμαὶ καθεύδοντα καὶ ὕδωρ πίνοντα καὶ ὧν ἔτυχεν | ||
| καλῶς αὐτῇ ἐκέχρητο . κβʹ . Τὰς ἀφορμὰς ὁκόθεν ἤρξαντο κάμνειν , σκεπτέον εἴτε κεφαλῆς ὀδύνη εἴτε ὠτὸς εἴτε πλευροῦ |
| ὅπως ἂν στοχάζηται . καίτοι πῶς οὐχ ὑπεναντίον φάσκειν μὲν στοχάζεσθαι , λέγειν δ ' ὡς οὐ χρῆται λόγῳ δι | ||
| μὲν τέλειος , ὁ δὲ ἀτελής ἐστιν . Ὅθεν προσήκει στοχάζεσθαι τῆς τοῦ παιδευομένου δυνάμεως . ‖ Ἀκοῦσαι δεῖ πρῶτον |
| , τοὺς ἀετοὺς μὴ νεοττεύειν . ὁ μῦθος δηλοῖ μηδενὸς καταφρονεῖν λογιζομένους , ὅτι οὐδείς ἐστιν , ὃς προπηλακισθεὶς ἑαυτόν | ||
| Ἔνεστι κἂν μύρμηκι χολή : ὅτι οὐδὲ τῶν μικρῶν δεῖ καταφρονεῖν . Ἔνεισιν ἐν δειλοῖσιν ἀνδρεῖοι λόγοι . Ἐγκαθιζόμενοι τρίποδι |
| λυσιτελεῖν αὑτοῖς τὴν διάλυσιν οὐ καινοτομήσουσι τὸ συμφέρον οὐδὲ βουλήσονται προσάπτειν αὑτοῖς ὑπόνοιαν ἀμαθίας τῷ δοκεῖν ἐξ ἀπάτης ἐμῆς καταλῦσαι | ||
| μεγίστου τῶν θεῶν οὖσαν θυγατέρα , οὔτε τῷ Μίνῳ δίκαιον προσάπτειν τοιαύτην ἀσέβειαν , παραδεδομένῳ συμφώνως δικαίαν προαίρεσιν καὶ βίον |
| ποιοῦντες : ὡς ἔστ ' ἄτοπον περὶ τῶν δικαίων ὑμᾶς διδάσκειν αὐτὸν οὐ δίκαια ποιοῦντα : οὐ γάρ ἐστι δίκαιον | ||
| οἱ νόμοι δέ μοι δοκοῦσιν οἱ πολλοὶ ταῦτα δύο μάλιστα διδάσκειν , ἄρχειν τε καὶ ἄρχεσθαι . καὶ τοίνυν κατανοῶν |
| . Τί δὲ τὸ ” καλόν “ ; Τοῦτο χαλεπώτερον κατανοῆσαι . καίτοι λέγει γε αὐτό : ἁρμονίᾳ μόνον καὶ | ||
| πάθη καὶ τὰ συμβαίνοντ ' ἐπιστήσας τὴν διάνοιαν [ ] κατανοῆσαι ἂν τά τε λοιπὰ ? καὶ ὡς σχέτλιον μὲν |
| τοι τέχνης δημιούργημά φαμεν εἶναι . εἰ δὴ ταὐτοῦ πρωτοτύπου κεκοινώνηκεν , ἄμφω ὀφείλει καὶ τῶν αὐτῶν τόνων μετέχειν : | ||
| : γένη γὰρ κοινότερον πάντα ὅσα κατά τινα μίαν φύσιν κεκοινώνηκεν ἀλλήλοις : τοιαῦτα δὲ καὶ τὰ ἀφ ' ἑνός |
| καὶ προορᾶν συμβαίνει διὰ τὸ τοὺς γνωρίμους μάλιστα ὑπὲρ ἀλλήλων φροντίζειν : ὥσπερ γὰρ πόρρω ὄντων τάχιστα τῇ ὄψει γνωρίζουσι | ||
| φαίητ ' ἄν ; τίνας δ ' ὡς ἥκιστα τούτων φροντίζειν ; ἆρ ' οὐχ οἵτινες αὑτοῖς καὶ ποτ ' |
| ἄλλων τοῦ λόγου μερῶν . ἐπὶ δὲ τούτοις τὰ ληφθέντα διακρίνειν , εἴ τι δεῖται μετασκευῆς ὄνομα ἢ ῥῆμα , | ||
| : οὐ γὰρ μόνον χρὴ τὴν τοπικὴν στάσιν τῆς Σελήνης διακρίνειν , ἀλλὰ καὶ τὰς μαρτυρίας Ἡλίου τε καὶ τῶν |
| καὶ πικρὸν καὶ κακόηθες φύσει κακία , ἥμερον δὲ καὶ κοινωνικὸν καὶ εὐμενὲς ἀρετή , πάντα τρόπον τοὺς εὐφυῶς ἔχοντας | ||
| ταῦτα ἀλλήλοις καὶ μιᾶς γνώμης φανεῖται καὶ διανοίας , τὸ κοινωνικὸν τῆς φύσεως καὶ φιλάνθρωπον καὶ ἀγαπᾶν καὶ ὑμνεῖν καὶ |
| τῷ ἑαυτοῦ ἐκδοῦναι : ἐπειδὴ δὲ ὁ Ἀρχιάδης οὐκ ἔφη προαιρεῖσθαι γαμεῖν , ἀλλὰ καὶ τὴν οὐσίαν ἀνέμητον διὰ ταῦτα | ||
| καὶ χάριν πρὸς τούτοις εἰδέναι . τούτων τινὰς εἰκὸς ἦν προαιρεῖσθαι καὶ τὸν ὑόν σου καὶ αὐτὸν σέ , ἐμὲ |
| τινι κρείττονι χείρονα , ὅπου γε μὴν τῷ πλουσίῳ τοῦτο λυσιτελές ἐστιν , τὸ τρέφειν τὸν παράσιτον , ᾧ γε | ||
| ' ἡμῶν . χρήσιμον μὲν οὖν ἐστι τὸ ἐκ περιουσίας λυσιτελές : ἀναγκαῖον δὲ δὲ ὅπερ ἐξ ἀνάγκης αἱρούμεθα : |
| τι καὶ ὑπώπτευον ἤδη ὡς οὐ σφόδρα καθεστηκότος πατρὸς ἀδίκως ὀργίζεσθαι καὶ ἐγκλήματα ψευδῆ καθ ' υἱοῦ συντιθέναι : καὶ | ||
| ' οὐχ ἱστάνειν . ὀξυθυμεῖσθαι , οὐχὶ ὀξυθυμεῖν λέγουσι τὸ ὀργίζεσθαι ἀκραχόλως . ὁρκίζειν καὶ ὁρκοῦν : ἑκατέρως . ὁρκωτάς |
| ἔφην , ἐνθέου τινὸς ἐπιπνοίας , εἰ μέλλουσιν μὴ ταπεινοὶ φανεῖσθαι καὶ φαύλης φροντίδος . Οἶδά τοι , ἔφη , | ||
| τοὺς θηρατάς , καὶ ὑποθαρρεῖ πως , καὶ οἴεται μηκέτι φανεῖσθαι περισπούδαστον , τῆς οὐρᾶς μὴ βλεπομένης : ἐκείνην γὰρ |
| ἢ ἀληθὴς μὲν καὶ ὁ ἐν μεσότητι τὰ προσόντα αὐτῷ προσεῖναι λέγων , ὑπερβάλλων δὲ καὶ οὐκέτι ἀληθεύων ἀλλὰ ψευδόμενος | ||
| πλῆθος ἔλυσα δημοσίων κινδύνων . Ἔδει μὲν οὖν τῷ τυράννῳ προσεῖναι τὴν τοῦ νεανίσκου μικροψυχίαν , ἵνα τῆς ἐρωμένης ἀποτυχὼν |
| λιτῶν καὶ ἀπερίττων προηγουμένως ποιεῖσθαι προστάσσων : ὅπως ἀδεῆ καὶ ἀθαύμαστον πρὸς τἄλλα τὴν διάθεσιν τῆς ψυχῆς ἔχοντες οἱ ἄνθρωποι | ||
| ἐλέγετο . πᾶν δὲ τὸ σύνηθες μικροπρεπές , διὸ καὶ ἀθαύμαστον . Τὸν δὲ Νιρέα αὐτόν τε ὄντα μικρὸν καὶ |
| κατὰ φύσιν , καὶ αὐθαίρετα καὶ ἀγαθά . Κατὰ δὲ τἀναντία τὴν νόσον καὶ τὴν ἀλγηδόνα καὶ τὴν φθορὰν διακρούεσθαι | ||
| ἀνθρώπων διάθεσις ὡς ἐπὶ πλάστιγγος μικρᾶς ἕνεκα προφάσεως ῥέπουσα πρὸς τἀναντία . μέσοι δὴ ληφθέντες ἐχθρῶν καὶ θαλάττης ἀπέγνωσαν τὴν |
| καὶ ἡμᾶς οὖν ἐνδέχεται τὰς πέντε μόνας αἰσθήσεις ἔχοντας μόνον ἀντιλαμβάνεσθαι , ἐκ τῶν περὶ τὸ μῆλον ποιοτήτων , ὧν | ||
| , ἔφη . Νομοθετήσεις δὴ αὐτοῖς ταύτης μάλιστα τῆς παιδείας ἀντιλαμβάνεσθαι , ἐξ ἧς ἐρωτᾶν τε καὶ ἀποκρίνεσθαι ἐπιστημονέστατα οἷοί |
| ἵππῳ μετ ' ὄνον ἐντυχὼν καταπεφρονηκέναι ἐμοῦ τοῦ ὄνου καὶ νομίζειν ἢ τοῦ μηδενὸς ἄξιον ἢ φόβου μὴ κακὸς ἀποδοῦναι | ||
| ' ἐπιόντες καὶ πλεονεκτοῦντες , πῶς οὐ τῷ παντὶ δεῖ νομίζειν πιστοτέρους Θηβαίους , καὶ τὸν φόβον τοῦτον ἐπὶ τοὺς |
| τῶν ἀνιστόρων πάθοι ; τῶν ἱστορούντων τεχνικὸν λόγον νόει : σαφὴ μετ ' ὄγκου , πειστικόν , γλυκὺν ἅμα , | ||
| τῶν ἀνιστόρων πάθοι ; τῶν ἱστορούντων τεχνικὸν λόγον νόει : σαφὴ μετ ' ὄγκου , πειστικόν , γλυκὺν ἅμα , |
| τῷ δρομικῷ , οὐ πάνυ δ ' εὔκολον οὐδ ' εὔσχημον : διὸ παραιτήσεως ἄξιον . Κώρυκος ἐπὶ μὲν τῶν | ||
| φωνῆς δὲ τόνος οὐ παρειμένος πρὸς ἀηδίαν , βάδισμα δὲ εὔσχημον , ἀμπεχόνη δὲ οὐκ ἐρραθυμημένη , πρὸς δὲ τοὺς |
| ' ἴσως οὕτω μία τῷ συνεχεῖ καὶ τῷ πρὸς ἑαυτὴν οἰκειοῦσθαι καὶ τῷ μὴ διασπᾶσθαι τὸ φθειρόμενον τῷ γινομένῳ , | ||
| δίκης τυγχάνειν , ἵλεως καὶ εὐεργέτιδας καὶ φιλοδώρους αὐτοῦ δυνάμεις οἰκειοῦσθαι τιμωρίαις . εἰδὼς μέντοι τῷ γένει τῶν ἀνθρώπων ὠφελίμους |
| ἐθέλειν πέμπειν , ἄλλοις δέ τισιν πράγματα παρέχειν , ζητοῦντα μανθάνειν παρὰ τούτων , οἳ μήτε προσποιοῦνται διδάσκαλοι εἶναι μήτ | ||
| δέ ; τὸ δ ' αὖ τούτων ἡντινοῦν εἴτε δεῖ μανθάνειν ἡμᾶς εἴτε μή , πότερα φήσομεν ἐπιστήμην αὖ καὶ |
| ᾐσθάνετο ἀλληγορικὸν καὶ ὑπερβολικὸν ἅμα , τὸ δὲ τὴν οἰκουμένην αἰσθάνεσθαι ἐμφατικὸν τῆς δυνάμεως τῆς Ἀλεξάνδρου , καὶ ἅμα δέ | ||
| τῶν στοιχείων . καὶ συμβαίνει ταὐτὸν εἶναι τὸ φρονεῖν καὶ αἰσθάνεσθαι καὶ ἥδεσθαι καὶ τὸ λυπεῖσθαι καὶ [ τὸ ] |
| εἰρημένα συμπίπτει τῷ κυρίῳ : τεχνικώτατον δὲ τὸ τῶν καιρῶν στοχαζόμενον μὴ ἐκπίπτειν τοῦ προσήκοντος . Τὰ μὲν οὖν ἐξεταζόμενα | ||
| ἐμοῦ ποιῆσαι τῶν ἐφ ' ἑαυτῷ μηδὲ ἄλλως ἂν ἢ στοχαζόμενον καὶ τῆς ἐμῆς γνώμης : ὀμνύω δὲ μὴ προστάξαι |
| περικειμένων μυῶν . εἰ δὲ καὶ φλεγμαίνει τὸ ἧπαρ , ἐπισκέπτεσθαι δεῖ πάλιν καὶ ζητεῖν , ἆρά γε τὰ κυρτὰ | ||
| προγιγνώσκειν αἱρουμένῳ τῶν παθῶν τὰ συμβαίνοντα , οὐ μόνον οὔρων ἐπισκέπτεσθαι προσήκει διαφοράς , ὅπου γε καὶ αὐτῶν μόνων ἀρκούντων |
| τὴν ἐν τῷ πάσχειν συναίσθησιν καὶ τὸ παρακολουθεῖν καὶ μὴ λανθάνειν ἑαυτὸ ἀλλοιούμενον καὶ τρεπόμενον , ὡς ἐπὶ τῆς λογικῆς | ||
| , ἦ δ ' ὅς . Πῇ δ ' ἀδικοῦντα λανθάνειν καὶ μὴ διδόναι δίκην λυσιτελεῖν ; ἢ οὐχὶ ὁ |
| τὸ ἀμφίβολον τοῦ πάθους , ἀλλ ' ὥσπερ τοὺς ἀργυρογνώμονας ἐξετάζειν ἔδει , ὁπότερος αὐτῶν γνωριστικὸς τοῦ δοκίμου καὶ μή | ||
| ' ἄσμενος πρὸς αὐτὸν ὥστε μὴ φιλανθρώπως ἔτι ταῦτ ' ἐξετάζειν , ἀλλ ' ἐμαυτῶι συμφόρως : τὰ γὰρ οὐ |
| εἶδος τὸ τῆς κώπης ἀναδεδεγμένῳ . καὶ μὴν τῷ γε τἀληθὲς σκοπουμένῳ ἔτι φανεῖται ἄχρι τοκετῶν τὸ ἔμβρυον : ἦν | ||
| ἡδονῆς ὄργανα καὶ μουσικὴ τοὔνομα τῇ τέχνῃ , λόγος δὲ τἀληθὲς εὑρίσκει . τοῦτό σοι πρακτέον , τοῦτό σοι ῥητέον |
| ὅλα ἐγχειριζόμενοι ὀρθῶς ποιήσουσιν ἐπεὶ καὶ μισθὸς αὐτῶν τῷ ἔργῳ πρόσεστιν . ἀλλ ' οὐκ ἀφ ' ἑνός , οἶμαι | ||
| αὐτῷ μνησθῇς , ἃ πάντες ἴσασιν ὅτι τούτων οὐδὲν αὐτῷ πρόσεστιν , καὶ ἀπίθανον εἶναι δοκεῖ καὶ περὶ τῶν ἄλλων |
| φρονοῦσα ἃ δὴ καὶ φρονεῖ θνητὰ καὶ ταπεινά , σκολιὰ πανταχοῦ , ἡδονῶν οὐ καθαρῶν φίλη , ζῶσα ζωὴν τοῦ | ||
| : οὐ μὴν οὐδ ' ὅλον ὡδί : ὥστε ὅλον πανταχοῦ οὐδενὸς [ ἑνὸς ] ἔχοντος αὐτὸ οὐδ ' αὖ |
| τὸ γὰρ πρᾶγμα οὐ μικρόν , εἰ καὶ τῷ ἔθει καταφρονεῖται . μαρτυρία γάρ ἐστι θεοῦ περὶ πραγμάτων ἀμφισβητουμένων ὅρκος | ||
| καὶ διαπιστούμενα ἢ τῷ γε πολλῷ τῆς μνήμης συνεθισμῷ καὶ καταφρονεῖται : πᾶν γὰρ τὸ πλεονάζον ἐς κόρον ἥκει , |
| , καὶ διώκειν ἐπιτάττει ἢ φεύγειν , οὕτω καὶ αἰσθήσεως ἀπούσης ἀναπλάττων τοῦτο τῇ φαντασίᾳ , ὡς εἴ ποτε τοιοῦτον | ||
| ἀπούσης τῆς ἕξεως ἔννοιαν παρίστησιν ἡ στέρησις , ἀλλ ' ἀπούσης τοῦ πεφυκότος αὐτὴν δέχεσθαι : κωφὸν οὖν οὐχὶ πᾶν |
| αὐτοῖς ἁπλῶς ἀκοῦσαι . ἡ δὲ ποίησις ἀναπείθει τὰ ψευδῆ ἀκούειν ὥσπερ ὁ οἶνος πίνειν μάτην . ὡς οὖν ἤκουσα | ||
| τῶν φοιτητῶν ἔχει καὶ ὅστις ὁ κορυφαῖος . ἦν οὖν ἀκούειν σοι τοῦτον εἶναι τὸν Εὐσέβιον ἔχοντά τε τῶν ἀρχαίων |
| σύντεμνε . Πῇ ; Πάντας ὁπόσους ἂν ἄρχοντας διανοηθῶμεν ἐπιτάξει προσχρωμένους ἆρ ' οὐχ εὑρήσομεν γενέσεώς τινος ἕνεκα προστάττοντας ; | ||
| μόνον ἐκεῖνο αὖ προσαγορεύειν τῷ τε τοῦτο καὶ τῷ τόδε προσχρωμένους ὀνόματι , τὸ δὲ ὁποιονοῦν τι , θερμὸν ἢ |
| ξένε , καὶ μόνιμον : ἔοικε μὴν οὐ ῥᾴδιον εἶναι πείθειν . Εἶεν : τὸ μὲν τοῦ Σιδωνίου μυθολόγημα ῥᾴδιον | ||
| αἰσχρόν , ἵνα οἶμαι μὴ πράγματ ' ἔχωσιν λόγῳ πειρώμενοι πείθειν τοὺς νέους , ἅτε ἀδύνατοι λέγειν : τῆς δὲ |
| οὔτε γὰρ ἀνθρώπινόν ἐστι τὸ τῆς θεοφορίας ἔργον , οὔτε ἀνθρωπίνοις μορίοις ἢ ἐνεργήμασι τὸ πᾶν ἔχει κῦρος : ἀλλὰ | ||
| . τερπνὸν δὲ ἐν τοῖς ἀνθρώποις , τουτέστιν ἐν τοῖς ἀνθρωπίνοις πράγμασιν οὐδὲν ἔσται ἀντὶ τοῦ ἐστίν , ἐν ἴσῃ |
| ὑπὸ ψόφου ἐκπλήττονται καὶ θορυβώδεις εἰσὶν καὶ ἐπὶ πολλὰ καὶ εἰκῇ κινοῦνταικαὶ ταῦτα ἀλογίστων ἐστὶν καὶ οὐκ ἐμφρόνων , καθάπερ | ||
| ἂν εἰ χαλκοῦς ἔχων μυκτῆρας εἰσέλθοι τις , ἐξελθεῖν πάλιν εἰκῇ : τοσαύτην ἐξακοντίζει πνοήν . λέγεις μάγειρον ζῶντα . |
| εἰς ἀρετὴν γάλακτος συντελεῖ καὶ ἡ νομὴ τῶν ζῴων : ἐναργῶς γοῦν θεώμεθα τὰ νεμηθέντα σκαμμωνίας ἢ τιθυμάλλων τινὸς καθαρτικὸν | ||
| , οἷς ἐπιχειρεῖ λύειν καὶ ταῦτα καὶ ἄλλα πάμπολλα τῶν ἐναργῶς τι εἶναί σοι φαινομένων τε καὶ πιστευομένων , ἔτι |
| . καὶ ἔστιν ἡμῶν εἰς αὐτόν : οὐκ ἄρα τοῦτο μάταιον ἔπος μερόπων τινὶ λέχθη , ῥήγνυσθαι σοφίης τόξον ἀνιέμενον | ||
| . Τόπον δὲ ἄλλως ἐπέχει προσώπου : τὸ γάρ τίς μάταιον ἔχει τόπον προσώπου : κεῖται μὲν γὰρ διὰ τὴν |
| τότε ὄντας χρόνῳ . κοινῇ δὲ διαλαμβάνοντες ἅπαντες πειρασόμεθα τὸ πρέπον εἰς δύναμιν οἷς ἐπέταξας ἀποδοῦναι . σκοπεῖν οὖν δὴ | ||
| τοῖς Ἀθηναίοις , ὁ στρατηγὸς τῶν Ἀθηναίων . δέον ] πρέπον . . ἀπώλεσα ] ἔφαγον . , ἠνάλωσα , |
| ἀκριβής , ὑπ ' αὐτὴν τὴν ὄψιν τῶν θεῶν τὰ ἀνθρώπινα πράγματα ὑποθείς , εἴασεν ἀτημέλητα καὶ ἀφρόντιστα , φύσει | ||
| εἰπὼν θεῖα , τὰ δὲ ἐν γενέσει καὶ φθορᾷ εἰπὼν ἀνθρώπινα . οὗτος οὖν ὁ ὁρισμὸς καὶ ὁ πρῶτος ἐκ |
| τῶν δύναμιν ἐχόντων γράμματα σοὶ παρ ' ἡμῶν ἐνεγκεῖν ἔφησεν ἐπιθυμεῖν : τὴν γὰρ οὖσαν αὑτῷ πρὸς σὲ φιλίαν οὕτως | ||
| τὴν ἀπιστίαν τό τε παράδοξον καὶ τὸ λίαν οὕτως ἔχειν ἐπιθυμεῖν . φυλαττόμενοι γάρ , μὴ τύχωσι μάτην τοσαύτης ἀπολαύσαντες |
| . καὶ τὸ μὲν ἀδικεῖν καθ ' αὑτὸ καὶ τὸ δικαιοπραγεῖν καθ ' αὑτὸ ἑκούσια , τὰ δὲ κατὰ συμβεβηκός | ||
| εἰ δὲ εὑρίσκεις παρὰ πολλοῖς ἀνθρώποις τὸ εὖ φρονεῖν καὶ δικαιοπραγεῖν , δῆλον ὅτι οὐ φύσει πρόσεστιν ἡμῖν τὸ φαῦλον |
| δὲ θεατρικὰ τῶν σχημάτων τεταμιευμένως παρείληπται . ταῦτα μὲν δὴ παρορᾶν δεῖ τοὺς ἀναγιγνώσκοντας καὶ μὴ ἄξια ἡγεῖσθαι σπουδῆς , | ||
| , λαβούσης δὲ τέλος , οἷον ἐβούλεσθε , τὸν κατορθώσαντα παρορᾶν , ἢ τὴν χάριν αὐτῷ μὴ κυρώσαντες ἀποτυχόντες ἐκείνου |
| τούτων : ἐστὶν δ ' αὐτούς γε φυλάττεσθαι τῶν νῦν χαλεπώτατον ἔργον . ἔχουσι γάρ τι κέντρον ἐν τοῖς δακτύλοις | ||
| τομεν δρόμου , παρὰ [ δὲ ] τὸν Λακτῆρα , χαλεπώτατον [ ] ἀκρωτήριον , κατὰ τὸ Κρητικὸν ? ἐσυρόμεθα |
| ἐν μεσημβρίᾳ καθεύδειν , διὰ τὸ τὸν ἥλιον τότε μᾶλλον ἐνεργεῖν . τἆλλα . οἷον πλοῦτος , δόξα , ξίφος | ||
| δεῖσθαι τοῦ μεταξὺ καὶ τῷ τὴν ὄψιν μὴ ἄνευ φωτὸς ἐνεργεῖν : οὐδὲ γὰρ ἐν σκότῳ τὰ ἐκτὸς παρακείμενα ὄψεται |
| τοὺς Σατύρους ὕστερον ἔδοξεν αὐτοῖς προεισάγειν , ἵνα μὴ δοκῶσιν ἐπιλανθάνεσθαι τοῦ θεοῦ . Οἶδα Σίμωνα καὶ Σίμων ἐμέ : | ||
| καὶ αἱ παράλογοι τῆς γνώμης ἄσαι καὶ τὸ τέως μεμνημένον ἐπιλανθάνεσθαι καὶ παλμοὶ ἄλλοτε ἄλλῃ τοῦ σώματος ἐξαλλόμενοι καὶ ἐνύπνια |
| φιλοσοφεῖν , ὥστ ' ἐξ ἅπαντος τρόπου φιλοσοφητέον τοῖς βουλομένοις εὐδαιμονεῖν . Τελέως δ ' ἂν καὶ οὕτως ἐπὶ τὸ | ||
| ὅτι ὅλως οὐδὲν ἐφρόνησε κοῦφον . ἐκείνοις μὲν οὖν τὸ εὐδαιμονεῖν διελήλυθεν ἄχρι καὶ ἐς αὐτὸ τοῦ βίου τὸ τέρμα |
| γὰρ τούτων μηδαμοῦ τῆς Ἰνδικῆς συμβαίνειν : ταῦτα δὴ φάσκοντος ἀμαθῶς λέγεσθαι : τό τε γὰρ τὴν φθινοπωρινὴν τῆς ἐαρινῆς | ||
| τοὺς κόλακας , οὐδέποτε πείσεις ἡμᾶς φιλεῖν : πάνυ γὰρ ἀμαθῶς ἔχω τοῦ πράγματος , ἕτεροι δὲ ἀριστεύουσι . Παγκράτιον |
| σοφὸς μεθυσθήσεται κατασκευάζοντα , τὸν δὲ τοὐναντίον ὅτι οὐ μεθυσθήσεται βεβαιούμενον . τοῦ δὲ προτέρου τὰς πίστεις ἁρμόττον λέγειν πρότερον | ||
| γῆν , ζητεῖν ὃς ἂν ἀδιάφθαρτος ᾖ , τὰ μὲν βεβαιούμενον τῶν νομίμων , ὅσα καλῶς αὐτοῖς κεῖται , τὰ |
| ὁλοσχερεῖ θανάτῳ παραδώσει , καί , ἁπλῶς εἰπεῖν , ἕκαστον προσφόρως τε καὶ ἀξίως ἀμειβόμενος ἀρετῆς τε πέρι καὶ κακίας | ||
| . ὅτι δὲ νάρθηκι ἔβαλε τὸ πῦρ , καὶ αὐτὸ προσφόρως : ἀπὸ γὰρ τῆς οἰκείας σαθρότητος τοῦ νοὸς ἤρξατο |
| ὑπερβάλλουσι καὶ μᾶλλον ζητοῦσι τὸ γέλωτα ποιῆσαι ἢ τὸ λέγειν εὐσχήμονα καὶ μὴ λυπεῖν τὸν σκωπτόμενον . ἔλλειψις δὲ σκληρότης | ||
| οὐδὲν ἐπινοῶν , ἀλλὰ τὰ μὲν ἔργα ὅπως εὔρυθμα καὶ εὐσχήμονα ἔσται σοι προνοῶν , ὅπως δὲ αὐτὸς εὔρυθμός τε |
| πάντων ὡς εἰπεῖν ἀνθρώπων διενεγκόντες , ἀλλὰ καὶ πέρα τῆς ἀνθρωπείας φύσεως οὐκ ὀλιγάκις ἀναφανέντες ταῖς ἀρεταῖς , κινδυνεύουσι νῦν | ||
| καὶ μὴ τὸ φρούριον . οὕτω δὴ λαμπρὸν καὶ μεῖζον ἀνθρωπείας φύσεως τὸ πεπραγμένον , ὥσθ ' οἱ μὲν ᾑρηκότες |
| κἀκ τούτου μάλιστα πρὸς τοῖς ἄλλοις τῶν αἰσθήσεων συνιδόντες τὸ ἀβέβαιον ἀτρεκεῖ καταλήψει τῇ δι ' ἀριθμῶν ἕκαστον τῶν ἐν | ||
| μεγάλην οὕτω κατάληψιν τὴν ἐπὶ τὸν μακρῷ πολλαπλασίονα χρόνον πρόρρησιν ἀβέβαιον παρασκευάζει , ἐπί τε τῆς τῶν ἀνωμαλιῶν ἐπισκέψεως οὐ |
| αὐτό γε τὸ ” θάλλειν “ τὴν αὔξην μοι δοκεῖ ἀπεικάζειν τὴν τῶν νέων , ὅτι ταχεῖα καὶ ἐξαιφνιδία γίγνεται | ||
| δὲ Ἡράκλειτον ὀξείᾳ ποταμοῦ ῥύσει τὴν εὐκινησίαν τῆς ἡμετέρας ὕλης ἀπεικάζειν . οὐδὲν ἄρα σῶμα μένει . τό γε μὴν |
| . οὕτως οὖν χρὴ τοὺς πλεονάζοντας χυμοὺς ὁποῖοί τέ εἰσι γνωρίζειν . θεραπεύειν οὖν χρὴ τοὺς διὰ σῆψιν καὶ πλεονασμὸν | ||
| πυρὸς τὰ λευκά , τοῖς δὲ τοῦ ὕδατος τὰ μέλανα γνωρίζειν : ἐναρμόττειν γὰρ ἑκατέροις ἑκάτερα . φέρεσθαι δὲ τὰ |
| τοῦ Πλάτωνος αὐτὸ χρὴ καθ ' αὑτὸ σκοπεῖσθαι τὸ γιγνόμενον ἐνθυμεῖσθαί τε μὴ παρέργως , εἰ μὴ πᾶσα ἡ τῶν | ||
| τὰς ἀλλοτρίας δημεύοντας οὐσίας τῶν δικαίως αὐτὰς κτησαμένων ἀφαιρεῖσθαι . ἐνθυμεῖσθαί τ ' αὐτοὺς ἠξίου , ὅτι οὐχ ὑπὸ τῶν |
| ᾖ τὸ νόσημα κἄν τε ὀλέθριον , ἀναγκαία ἡ τούτου πρόγνωσις ὥστε , κἂν ἀποτυχία τις ἔσται , διὰ τοῦ | ||
| ὀνόματι τὸ τῆς τύχης . λέγεται δὲ πρόνοια καὶ ἡ πρόγνωσις ὡς ἡ ἐτυμολογία τοῦ ὀνόματος δείκνυσι : πρόνοια γὰρ |
| . ἔλεγον τὰ ἁμαρτήματα συγγνώμης τυγχάνειν : οὐ γὰρ ἑκόντα ἁμαρτάνειν , ἀλλά τινι πάθει κατηναγκασμένον . καὶ μὴ μισήσειν | ||
| ἀκούσας ἐκέλευσε τὸν χρησμὸν διεξενεγκεῖν τοῖς Πέρσαις , ὡς ἐξευλαβηθεῖεν ἁμαρτάνειν . Οἱ δὲ δι ' ὑποψίας γίνονται , ὡς |
| κυσὶ τοῖς στιβεύουσι καὶ μεταθέουσιν . Αὐτῶν μέντοι τούτων ἄμεινον φιλοσοφεῖν οἴεσθαι χρὴ τοὺς μήτε ταῖς αἰσθήσεσιν , ὡς ἔτυχε | ||
| ποταμῶν χωροῦσι παγαί ; “ ἤθελέ τις παρ ' αὐτῷ φιλοσοφεῖν : ὁ δέ οἱ σαπέρδην δοὺς ἐκέλευσεν ἀκολουθεῖν . |
| δὲ γινώσκειν , ὅτι τὸ πρέσβυς ἐπὶ τοῦ γέροντος δεῖ νοεῖν , ἐπὶ γὰρ τῶν ἐκπεμπομένων εἰς πρεσβείαν οὐχ εὑρίσκομεν | ||
| θίξεως καὶ ἁφῆς , οὔτε κατὰ σημεῖον αὐτῷ θιγγάνοντι δυνατὸν νοεῖν , οὔτε κατὰ μέγεθος ἐφαπτομένῳ : κατὰ μὲν γὰρ |
| μὴ ἀντέχεν μηδὲ κρατέν . καὶ διὰ τοῦτο συμβαίνει φεύγεν τἀγαθὰ τὼς ἀνθρώπως διὰ λύπαν , ἀποβάλλεν δ ' αὐτὰ | ||
| καὶ τἆλλα καὶ τὰ ἡδέα πράττειν , ἀλλ ' οὐ τἀγαθὰ τῶν ἡδέων . Πάνυ γε . Ἆρ ' οὖν |
| Ἐπικτήτου . Ὅτῳ μετὰ ἀνατάσεως καὶ ἀπειλῆς ἐπιχειρεῖς , μέμνησο προλέγειν , ὅτι ἥμερος εἶ : καὶ οὐδὲν ἄγριον δράσας | ||
| τέχνην τῷ ταύτης ὀνόματι καταξιοπιστευόμενοι τοὺς μὲν ἰδιώτας ἐξαπατῶσι πολλὰ προλέγειν δοκοῦντες καὶ τῶν μηδεμίαν φύσιν ἐχόντων προγινώσκεσθαι , τοῖς |
| πρόσφορον τρόπον τῆς θρησκείας ἐκλέγεσθαι ἀξιῶ , ἄυλον μὲν τὴν ἀύλως συμμιγνυμένην καὶ ταῖς ἀσωμάτοις καθαρῶς δυνάμεσι πρὸς αὐτὰ καθαρῶς | ||
| : ἡ δὲ διαλεκτικὴ καὶ ἡ σοφία ἔτι καθόλου καὶ ἀύλως πάντα εἰς χρῆσιν προφέρει τῇ φρονήσει . Πότερα δὲ |
| γὰρ πλείονας λέγων ὄψει μᾶλλον τὰ συμφέροντα . μεγάλῃ περιστάσει πρέπει ψεῦδος . μηδένα ἀπάτα , μάλιστα δὲ τὸν συμβουλίας | ||
| θεραπεία τῆς ἐπιθυμίας αὐτῶν διάδηλος γίνεται : ὡς φῶς δὲ πρέπει τὸ αἰνολαμπὲς αὐτῶν σέλας . ἡμέτερον + ἤγουν ὥσπερ |
| ἅπαντα , ὅ τι ἂν δοκῇ ἐμοὶ καὶ σοὶ βουλευομένοις βέλτιστον εἶναι . ὥστε ὑπεραβέλτεροί εἰσιν αἱ προφάσεις καὶ αἰτίαι | ||
| ἐν αὐτοῖς ὥσπερ ἐν πόλει πολιτείαν καταστήσωμεν , καὶ τὸ βέλτιστον θεραπεύσαντες τῶν παρ ' ἡμῖν , τούτῳ ἀντικαταστήσωμεν φύλακα |
| τοῦ τοιούτου κοινῇ μᾶλλον ὁ Βρασίδας τὰ τοῦ Ἀρραβαίου ἠξίου πράσσειν . Περδίκκας δὲ οὔτε δικαστὴν ἔφη Βρασίδαν τῶν σφετέρων | ||
| ἰδίων προέστηκε καὶ ὃς οὐκ ἄλλο τι οἴεται τὸ ἑαυτοῦ πράσσειν ἀλλ ' ἢ σκοπεῖν ὅπως μάλιστα ἡσθήσεται . Μὴ |
| καὶ μᾶλλον πείθομαι : ἀγνοίας μὲν γάρ ἐστι καὶ τὸ κατορθοῦν πολλαχῇ , προνοίας δὲ τὸ μηδέποτε . ἐν γοῦν | ||
| καὶ τρίτης τῆς συνθέσεως , ἐν ἅπασι τούτοις αὐτὸν ἀποφαίνομαι κατορθοῦν . οὐ γὰρ διανοουμένους μόνον ὑποτίθεται χρηστὰ καὶ ἐπιεικῆ |
| ὃς ὁ Φίλιππος , ἐνταῦθα τὸν Ὅμηρον οὐκ ἂν ἔχοις ἐπαινεῖν . τὰ γὰρ τοῦ Ἀλκίνου βασίλεια , ἀνδρὸς Ἕλληνος | ||
| μεταβάλλοντι τὰ πράγματα χρόνῳ καὶ τὸ τοὺς τὰ κράτιστα προαιρουμένους ἐπαινεῖν καὶ τὸ τὰ μέλλοντα ἐκ τῶν γεγονότων εἰκάζειν καὶ |
| , ἀλλ ' ἐγὼ τὴν τούτου : δίκαιον γάρ , ἄνπερ βούλωμαι [ ] : πρὸς ὅλον [ δὲ ] | ||
| ὁτὲ δὲ κατὰ Πλάτωνα οὐ τυφλὸς ἀλλὰ ὀξὺ βλέπων , ἄνπερ ἅμ ' ἕπηται φρονήσει . διεζευγμένα μὲν οὖν ἀσθενεῖ |
| δὲ εἰ δόξει καλῶς ὑμῖν ὑπὲρ ἐμοῦ λογίζεσθαι καί με ἀγαπᾶν , ὃς πρῶτον οἴεταί με δεῖν πολλὰ κινδυνεύσαντα καὶ | ||
| ἀγαπῶμεν τὰ ἀγαθὰ τῶν συμφερόντων , φυσικῶς ἄρα συμβαίνει μᾶλλον ἀγαπᾶν τὸν εὐεργέτην τὸν εὐεργετηθέντα ὑπ ' αὐτοῦ παρὸ ὁ |
| μὴ καὶ γάμον προσλάβοι . οὕτως ἄρα καὶ πολεμικὸν φιλοτέχνημα κοσμεῖν δύναται γάμος . δοκῶ δέ μοι τὸν ποιητήν , | ||
| . ποιεῖν τὸ κατασκευάζειν τι , περιποιεῖν τὸ περικτᾶσθαι ἢ κοσμεῖν . πρόνοια σημαίνει δʹ : τὴν φροντίδα καὶ τὴν |
| οἷς ἐστι καὶ τὰ ἄψυχα μεταπλάττειν εἰς πρόσωπα ἐξουσία καὶ περιποιεῖν αὐτοῖς ῥήματα . Καὶ περὶ τὴν διαίρεσιν δὲ πολλῆς | ||
| παντοδαποῦ ὄντος τοῦ μεγαλοπρεποῦς αὕτη ἡ σύνθεσις μόνη ἢ μάλιστα περιποιεῖν τὸ μέγιστον . Δεῖ μέντοι λογίζεσθαι , ὅτι κἂν |
| ἐν ἀνθρώποις ἐδείχθη ; Τοῦτο μὲν ὧδε ἐχέτω : οὐκ ἐνδεῶς δέ , οἶμαιὦ Θωμάσιε ἔδειξεν ὁ λόγος ὅπερ ἐβούλου | ||
| , ὡς ἂν ὁ καιρὸς διδῷ : ἐνταῦθα δείκνυσιν ἑαυτὸν ἐνδεῶς εἰπόντα τὴν τῶν προσώπων διαφοράν : κελεύων γὰρ ἰδίᾳ |
| σπέρματα ἢ διὰ τὸ αἴτιον ἡμῖν εἶναι τοῦ ἀΐσσειν καὶ αὔξειν . . τῷ δὲ σπαργανίσασα . καλῶς τὸ σπαργανίσασα | ||
| δὲ ἐνθυμήματα ἄμεινον ἐργάζονται , πειρατέον τὰ μὲν φυσικὰ πλεονεκτήματα αὔξειν , τὰ δὲ ἐλλείποντα ταῖς αὐξήσεσιν ἀναπληροῦν , ἵνα |
| ' ἐκράτησεν ἀνδρὸς μεγάλου σμικρὸς ὤν . καὶ τόδε μὲν ἐπῇρε Ῥωμαίους , νυκτὸς δὲ φόβοι πολλοὶ κατεῖχον : οἱ | ||
| συνέθετο κατὰ τοῦ βασιλέως , πρὸς δὲ τοὺς Λακεδαιμονίους γράφων ἐπῇρε κατὰ τοῦ βασιλέως , καὶ χρημάτων πλῆθος ἐπηγγέλλετο δώσειν |
| ὑστεραίας ἐλθοῦσα ἡ Πλαγγὼν πρῶτον μὲν καθῆστο σκυθρωπὴ καὶ σχῆμα συμπαθὲς ἐπεδείξατο , σιγὴ δὲ ἦν ἀμφοτέρων . ἐπεὶ δὲ | ||
| τὸ ἰδεῖν , ἆρ ' ἂν θεάσαιτο ὅ τι μὴ συμπαθὲς πρὸς ἐκεῖνο , εἰ τὸ συμπαθὲς νῦν διὰ τὴν |
| μὲν οὖν τὰ φαῦλα ἀδυνάτως ἔχουσιν οἱ ἄφρονες κοσμίως καὶ ἀνθρωπίνως φέρειν , ἀλλ ' οἱ συνετοὶ φέρουσι , τὰ | ||
| ὑπὸ τὴν τῶν Αἰθιόπων βασιλείαν , ὁ δ ' Ἀκτισάνης ἀνθρωπίνως ἐνέγκας τὴν εὐτυχίαν ἐπιεικῶς προσεφέρετο τοῖς ὑποτεταγμένοις : ὅτε |
| καθαρότητα καὶ λεπτότητα μεταβάλλεται : ὃ καὶ αὐτὸ σημεῖόν ἐστιν ἐναργὲς τοῦ ἐναντίου ἢ οὗ σὺ λέγεις . Ἀπαθεῖς τε | ||
| τὸ πρὸς ἡμᾶς εἶναι τὸ αἰτιατὸν τοῦ αἰτίου σαφέστερον , ἐναργὲς ὂν ἐκ τῶν πραττομένων καθ ' ἕκαστα . τὸ |