| : διῃρημένου δὲ τούτου κατὰ σφαίρας , τῇ μὲν φύσει συναφεῖς τῷ λόγῳ δὲ κεχωρισμένας , ἑκάστην οἴεται τῶν σφαιρῶν | ||
| ; ἀλλ ' αἱ ψυχαὶ μὲν οὕτως εἰσὶν ἐνδεδεμέναι καὶ συναφεῖς τῷ θεῷ ἅτε αὐτοῦ μόρια οὖσαι καὶ ἀποσπάσματα , |
| ἐχούσης , ὡς καὶ τοῖς φιλοσόφοις δοκεῖ , τὸ μὲν λογικὸν ἐνιδρυμένον τῇ κεφαλῇ , τὸ δὲ ἄλογον , καὶ | ||
| θνητόν : οὐ κατὰ τὸ ὅλον ἐστὶ [ θνητὸν ] λογικὸν ἀλλ ' ἀπὸ μέρους , καὶ πάλιν οὐ κατὰ |
| ἀνοίκειον τὸ σχῆμα : ἡ μὲν γὰρ γενικὴ τῇ δοτικῇ ᾠκείωται , ἡ δὲ αἰτιατικὴ τῇ εὐθείᾳ οὕτως , ὥστε | ||
| αὐταί , τὰ δ ' ἄρρενα κομίζουσιν ἐκείνοις ἐκτρέφειν : ᾠκείωται δ ' ἕκαστος πρὸς ἕκαστον νομίζων υἱὸν διὰ τὴν |
| σχήματός τε καὶ μεγέθους καὶ ἀντιτυπίας καὶ βάρους τὸ σῶμα νενοῆσθαι . Ἀλλ ' ὅτι ἀσωμάτους εἶναι δεῖ τὰς ἀρχὰς | ||
| λείπεται οὖν κατὰ τὴν ἀπὸ τῶν ἐναργῶν μετάβασιν λέγειν αὐτὸ νενοῆσθαι : ὃ πάλιν τῶν ἀδυνατωτάτων . εἰ γὰρ οὕτως |
| , ὁπότε κληθεῖεν ὑπὸ τῶν ὑπάτων . ὄντων δὲ τῶν συμπάντων τριῶν καὶ ἐνενήκοντα καὶ ἑκατὸν λόχων καὶ τούτων εἰς | ||
| τριγλίδος καὶ ἀκαλήφης , σχεδὸν δὲ καὶ τῶν ἄλλων θαλασσίων συμπάντων . . . [ . , . ] ἔστω |
| ' ἑαυτοῦ μένον , διότι μὴ ἦν πρῶτον τὸ ἕκαστον αὐτοκίνητον . Καὶ ἄλλως ἡ διάκρισις πρὸ τῆς αὐτοκινήτου ὑπάρξει | ||
| εἶναι : τὸ γὰρ ἀκίνητον τοσαῦτά ἐστιν ἀκινήτως ὅσα τὸ αὐτοκίνητον αὐτοκινήτως : οὐδὲν γὰρ αὐτοκίνητον δύναται πρῶτον εἶναι διὰ |
| θάτερον σκέλος τῶν ἀντιδιῃρημένων καὶ ποιοῦσα τὸν ἄνθρωπον ζῷον λογικὸν θνητὸν νοῦ καὶ ἐπιστήμης δεκτικόν . καὶ λέγομεν ὅτι διὰ | ||
| υἱός , τὸν δὲ Κάστορα μετὰ ταῦτα ὁ Τυνδάρεως σπέρμα θνητὸν ὄντα τῇ σῇ μητρὶ συνελθὼν ἔσπειρεν . ἀλλ ' |
| , πολυμερές τε καὶ ἀμερές . περὶ μὲν οὖν τοῦ πολυμεροῦς εἴρηται : τὸ δὲ ἀμερὲς αὐτῆς καὶ ἁπλοῦν τάσις | ||
| αλ [ ] ˈ ἐπιλε [ Τῆς περὶ μέλους ἐπιστήμης πολυμεροῦς οὔσης καὶ διῃρημένης εἰς πλείους ἰδέας μίαν τινὰ αὐτῶν |
| τὸν μὲν ἀνωτάτω θεὸν εἶδος χωριστόν , ὁμοίως Πλάτωνι , ἐπιβεβηκότα τῇ σφαίρᾳ τοῦ παντός , ἥτις ἐστὶν αἰθέριον σῶμα | ||
| παθητῷ συμπεπλεγμένον . Ἀριστοτέλης τὸν μὲν ἀνωτάτω θεὸν εἶδος χωριστὸν ἐπιβεβηκότα τῇ σφαίρᾳ τοῦ παντός , ἥτις ἐστὶν αἰθέριον σῶμα |
| ' ἐπὶ πλέον δέχηται καὶ τῷ ἄλλῳ σώματι παραδιδῷ . ἄλογον δὲ καὶ τὸ μάλιστα μὲν ὁρᾶν φάναι τὰ ὁμόφυλα | ||
| εἴπερ ἐν τῷ ἀέρι διαγίνονται καὶ τὸ τῆς τροφῆς οὐκ ἄλογον : ἐπεὶ καὶ ὁ πολύπους ἐξιὼν λαμβάνει καὶ ἡ |
| ταῖς ψυχαῖς ἁμαρτούσαις ἐνταῦθα πεσεῖν : ὑπὸ δὲ σοφίας τὴν ἀεικίνητον καὶ αὐτοκίνητον ἐκεῖνος ψυχὴν εἰς φυτὸν ἐρρίζωσε : λέγει | ||
| ἀνενδεές , ἀνελλιπές , ἀσώματον , ἀόρατον , ἀχρώματον , ἀεικίνητον , αὐτοκίνητον , ἀείζωον , αὔταρκες αὑτῷ , ἀτάρακτον |
| γένους ὡς γένους ταῦτα κατηγοροῦνται καὶ τῶν ὑπ ' αὐτὸ εἰδῶν , καὶ τὰ κατηγορούμενα τῆς διαφορᾶς ὡς διαφορᾶς ταῦτα | ||
| ἀξιόλογον θεωρίαν , ἆρ ' οἱ τῶν γενῶν καὶ τῶν εἰδῶν ὁρισμοὶ νοημάτων εἰσὶν ὁρισμοὶ ἢ φύσεων ἐν τοῖς καθ |
| . ἔδειξε δὲ ὁ στοιχειωτὴς τὸ θεώρημα τὰς βάσεις πάντῃ κεχωρισμένας λαβών . Εἴτε διεστήκασιν αἱ βάσεις εἴτε κοινωνοῦσι κατὰ | ||
| γίνεσθαι , ταύτας δὲ τὰς ἀτόμους ἐν ἀπείρωι τῶι κενῶι κεχωρισμένας ἀλλήλων καὶ διαφερούσας σχήμασί τε καὶ μεγέθεσι καὶ θέσει |
| γὰρ μέρη ψυχῆς : τὸ μὲν θρεπτικόν , τὸ δὲ αἰσθητικόν , τὸ δὲ λογικόν . Τοῦ μὲν οὖν λογικοῦ | ||
| ἀσύστατοι . καὶ συνιστάμεναι μὲν αἱ δύο ὑπάλληλοι , ἔμψυχον αἰσθητικόν , ἄψυχον ἀναίσθητον , καὶ μία διαγώνιος ἔμψυχον ἀναίσθητον |
| ἀναφέρων , πότερον ἡ περιφορὰ τῆς οὐσίας ἐστὶν αὐτοῦ καὶ ἅμᾳ τῷ πεπαῦσθαι φθείροιτ ' ἄν , ἢ εἴ περ | ||
| ἔμψυχ ' ἂν εἴη τὰ κινούμενα : ψυχῇ δ ' ἅμᾳ δοκεῖ καὶ κίνησις ὑπάρχειν : ζωὴ γὰρ τοῖς ἔχουσιν |
| ἀδυνάτων ἐστίν : τὸ γὰρ ἀφαιρούμενον ἀπό τινος οὐκ ἔστιν ἀθιγές , τὸ δὲ ἀσώματον ἀθιγὲς ὂν οὐ παρέχει αὑτὸ | ||
| : εἰς αὐτὸ γὰρ χέονται αἱ τροφαί . ἄχραντον : ἀθιγές , οὗ χεὶρ οὐχ ἥψατο . ἤ : ὃ |
| οὖν ψευδὴς προτέτακται , ἐπειδὴ ὁμολογουμένως ἐκ ψευδῶν σύγκειται , εἰκονίζων δὲ ἀλήθειαν εἴρηται , ἀντὶ τοῦ εἰκόνα ἀληθείας ἔχων | ||
| τῶν λόγων ἰδέᾳ πειρατέον ἐκμανθάνειν . Μῦθός ἐστι λόγος ψευδὴς εἰκονίζων ἀλήθειαν , εἰδέναι δὲ χρή , ὅτι μὴ περὶ |
| λόγον , καὶ ὅτι γε αὖ ἡμεῖς τὸ τῆς οὐσίας μετέχον ” ἔστιν “ φαμέν , καὶ κατὰ τοῦτο ὀρθῶς | ||
| , κἂν ἕτερον εἶδος τύχῃ τοῦ αὐτοῦ τοῖς προλαβοῦσιν ὀνόματος μετέχον , σκοπεῖν ὁμοίως καὶ τὰ ὑπὸ τοῦτο καθ ' |
| θυμικὸν καὶ τὸ ἐπιθυμητικόν , ἡνιοχῶνται καθάπερ ἵπποι ὑπὸ τοῦ λογικοῦ , τότε γίνεται δικαιοσύνη : δίκαιον γὰρ τὸ μὲν | ||
| τὴν πρώτην ἑβδομάδα . ἔστι δ ' ἐννόημα φάντασμα διανοίας λογικοῦ ζῴου : τὸ γὰρ φάντασμα , ἐπειδὰν λογικῇ προσπίπτῃ |
| εἰς ὑπομονὴν καὶ μνήμην ἄγει τὰς τῶν ἐπαινουμένων πράξεις : κεχώρισται δὲ τῶν ἐγκωμίων καὶ τῶν προσῳδιῶν , καὶ παιάνων | ||
| γνώμη λόγος ἐστὶ μόνον . τὸ δὲ ἀπομνημόνευμα δυσὶ τοῖσδε κεχώρισται τῆς χρείας : ἡ μὲν γὰρ σύντομος , τὸ |
| ἡ ἑβδομὰς μονάδος καὶ δεκάδος , αἱ δὲ ἴδιαι μεσότητες κυριώτεραί πως τῶν ἄκρων ὑπάρχουσι : πρὸς αὐτοῖς γὰρ ἑκατέρωθεν | ||
| ἡ ἑβδομὰς μονάδος καὶ δεκάδος , αἱ δὲ ἴδιαι μεσότητες κυριώτεραί πως τῶν ἄκρων ὑπάρχουσι : πρὸς αὐτοῖς γὰρ ἑκατέρωθεν |
| νοῦ καὶ ἐπιστήμης δεκτικόν τῷ μὲν ζῷον εἰπεῖν χωρίζει τῶν ἄζων , τῷ δὲ λογικόν τῶν ἀλόγων , τῷ δὲ | ||
| τῷ πέντε συνθείημεν , ἄμφω τυγχάνοντες ἄρρενες ἄτροφον γονὴν καὶ ἄζων τὴν τῶν ὀκταμήνων δηλοῦσιν . ἀλλ ' εἰ καὶ |
| ' Αἴγυπτον „ , ὃς οὐδὲ τὸ πανύστατον καὶ νεώτατον αἰσθητὸν ἀγαθὸν ” ᾔδει τὸν Ἰωσήφ ” , ὅστις οὐ | ||
| ἐστι φωνή ; φωνή ἐστιν ἀὴρ πεπληγμένος ἢ τὸ ἴδιον αἰσθητὸν ἀκοῆς . Ἀλλ ' ἐπειδὴ ὁ ἀὴρ σῶμά ἐστιν |
| τὰς ἀπροσδιορίστους ἰδεῖν : εἰ διαιροῦσιν ἐκεῖναι , ἐκείναις δὲ ἀναλογοῦσιν αὗται , δῆλον ὅτι καὶ αὗται διαιρήσουσιν , ποῖαι | ||
| ὁ ἀπὸ μονάδος συντιθέμενος ἐν διπλασίοις ἢ τριπλασίοις ἢ συνόλως ἀναλογοῦσιν ἕβδομος ἀριθμὸς κύβος τε καὶ τετράγωνός ἐστιν , ἀμφότερα |
| ψυχῆς γένος ἕτερον εἶναι τοῦτο , καθάπερ τὸ ἀίδιον τοῦ φθαρτοῦ . ἐπεὶ καὶ ὅταν λέγῃ , τοῦτ ' ἐστὶ | ||
| : πολλῷ ἄρα μειζόνως πρὸ τοῦ ἄλλως ἀϊδίου : τοῦ φθαρτοῦ ἄρα πορρωτάτω διέστηκεν : οὐκ ἄρα τὸ ἓν ἑκάστῳ |
| δὲ τοῦ παρόντος βιβλίου τὸ ἐπάγγελμα : διαφέρει δὲ τοῦ εἴδους τῆς ῥητορικῆς τὸ ὁμώνυμον εἶδος , ὅ ἐστιν ἡ | ||
| ἐνταῦθα οὐ τὴν τοῦ συμφέροντος φύσιν ὑπογράφομεν , ὥστε συμβουλευτικοῦ εἴδους τὸν μῦθον εἶναι , ἀλλὰ τὴν ἀλήθειαν . γυμνάζει |
| , ὅπως ἀπὸ τῶν διεζευγμένων ποιήσωσιν ἐφεξῆς τρία τετράχορδα , συστήματος ὀνόματι περιέλαβον τὸ συνημμένον , ἵν ' ἔχωσι πρόχειρον | ||
| ἐπὶ τῷ τέλει τῆς μὲν στροφῆς κορωνίς . τοῦ δὲ συστήματος παράγραφος . 〛 τῶν μέχρι νῦν ὄντων ποιητῶν . |
| οὐρανοῦ , νοητὴν δὲ τὴν πάντων τῶν ἐκτὸς οὐρανοῦ , δοξαστὴν δὲ καὶ σύνθετον τὴν αὐτοῦ τοῦ οὐρανοῦ : ὁρατὴ | ||
| οὐρανοῦ , νοητὴν δὲ τὴν πάντων τῶν ἐκτὸς οὐρανοῦ , δοξαστὴν δὲ καὶ σύνθετον τὴν αὐτοῦ τοῦ οὐρανοῦ : ὁρατὴ |
| καὶ τὴν αὐτοκινησίαν καὶ τὴν ἀθανασίαν , ἀνάλογον εἴληπται ἡ ἰδέα τῆς ψυχῆς , ἥτις ἐστὶν ἡ μία δύναμις τῆς | ||
| οὐκ ἀνυπόστατα ὑπάρχουσι . καθ ' ἕκαστον οὖν εἶδός ἐστιν ἰδέα , καὶ παρὰ τὰς οὐσίας τῶν φυσικῶν πραγμάτων ἐστὶ |
| τοιούτων λογισμῶν ἀνάγεσθαι καὶ τὴν ψυχὴν ἡμῶν εἰς αὐτὸ εἰκόνα θεμένην ἑαυτὴν εἶναι ἐκείνου , ὡς τὴν αὐτῆς ζωὴν ἴνδαλμα | ||
| ' εὐλόγως ἄν τινα θαυμάσαι καὶ τὴν τύχην οἰκείως σοι θεμένην πρὸς τὴν φύσιν τοῦ τρόπου καὶ τοῦ ὀνόματος τὸ |
| τὸ οὗτος , εἴ γε τὸ οὗτος δεικτικὸν ὂν ἐπὶ ὑφεστώτων πραγμάτων λέγεται , ὁ δὲ τεθνηκὼς οὐχ ὑφέστηκε . | ||
| καὶ ἀπὸ ποιητικῆς μαρτυρίας καὶ ἀπὸ ἱστορίας τὴν ῥητορικὴν τῶν ὑφεστώτων ἀποδεικνύουσιν : ἀπὸ μὲν μυθικῆς ἀποδείξεως λέγοντες , ὡς |
| ἱκανώτατος χαλεπὸν γὰρ . . . : τὸ αἴτιον τοῦ μεγέθους τοῦ ἔργου . δ ' Ἀθηναῖοι : τὸ δέ | ||
| : καὶ ἡ ἀοριστία αὐτῆς ὁ τοιοῦτος ὄγκος , ὑποδοχὴ μεγέθους ἐν αὐτῇ : ἐν δὲ φαντασίᾳ ἐκείνως . Καὶ |
| σωμάτων οὐδὲ τῶν ἐγκοσμίων πραγμάτων , ἀλλὰ καὶ αὐτῶν τῶν νοητῶν , ἡνίκα ἂν αὐτὸ σεμνύνων ἀρχὰν εἶναι τῶν ὄντων | ||
| , τοῦτ ' ἐπιστήμη λογισμῷ πρὸς θεωρίαν τῶν ἀσωμάτων καὶ νοητῶν , ἧς ἀεὶ τὸ φέγγος ἐπιλάμπει μηδέποτε ἀμαυρούμενον ἢ |
| θ ' ὑπούργησον τάδε ἐμοί τ ' ἀρωγὰ τῷ τε φιλτάτῳ βροτῶν πάντων ἐν Ἅιδου κειμένῳ κοινῷ πατρί . Πρὸς | ||
| ὅσα ὑπεραλγήσας ἔδρασεν ἢ εἶπεν ἐπὶ τῷ πάντων δὴ ἀνθρώπων φιλτάτῳ , οἱ δὲ ἐς αἰσχύνην μᾶλλόν τι ὡς οὐ |
| ὀστρεώδει σώματι , καὶ ὑπὸ τῆς ὕλης κατεχόμεθα καί ἐσμεν σωματοειδεῖς : πάλιν οὖν ἥκει τῆς θρησκείας ὁ διπλοῦς τρόπος | ||
| μέρη πιστὰς καὶ δικαίας ἀποφανοῦμεν ἢ αὐτὰς ἐφ ' ἑαυτῶν σωματοειδεῖς ποιήσομεν . Μετὰ δὲ ταῦτα ἔσται βεβαίωσις , ἂν |
| ζώοις δὲ αἰσθήσεις τέσσαρες ὡρισμέναι καταλαμβάνονται , τῆς ἁφῆς κοινῆς ὑποβεβλημένης ἁπασῶν καὶ διὰ τοῦτο τόπον ἢ ὄργανον μόνης εὔτακτον | ||
| εὐτυχήσαντα ἐν ὕπνοις θεασάμενος ἐν τῇ πόλει προπεμπόμενον ὑπὸ τῆς ὑποβεβλημένης αὐτῷ τάξεως ἀνίκμους ἔχοντα καὶ κουριώσας τὰς τρίχας τῆς |
| πάλιν ὡσαύτως ἡ μέθεξις : οὐδ ' αὐτὸ δὲ τὸ μεταδιδὸν τῆς ὀντότητος πλεῖον ἕξει τῶν ἄλλων καὶ τῶν ἐξ | ||
| καὶ αὐτάρκη ἐστὶ καὶ ἐκτενῆ : ἐκτενὲς δέ ἐστι τὸ μεταδιδὸν τῶν ἑαυτοῦ καὶ τοῖς ἄλλοις : τοῦτο γὰρ τῆς |
| εἰς τὸ κοινὸν ἀμφοτέρων γένος τιθέασιν . , Καὶ ὁ ὁρισμὸς εἷς ἐστίν , ὁμοίως δὲ οὐδὲ τοῦτον ἔχουσι λέγειν | ||
| δυνάμει , ποιήσει τὸ διωρισμένον συνεχές , καὶ ἔσται ὁ ὁρισμὸς αὐτοῦ φθαρτικός . Πέμπτον δεῖ ζητῆσαι εἰ ὑγιῶς ἔχει |
| δημιουργίας νύκτα καιρόν , ἐπειδήπερ αὕτη χρόνου πτερὰ πάτρια πρεσβεῖα κεκλήρωται , καὶ πρὶν ἢ διακριθῆναι τὰ νῦν βλεπόμενα , | ||
| ἑκατέρου τούτων δι ' ἑκατέρου τῶν οἰκιστῶν ἡ πόλις ὑμῶν κεκλήρωται , διὰ μὲν Ἀθηναίων σοφίαν λαβοῦσα , σκήπτρῳ δὲ |
| ' εἰ μηδετέρως , οὐκ ἂν ἐνδέχοιτο εἶναι τὸν ἀριθμὸν χωριστόν . , Ἔτι δὲ τὸ διαφωνεῖν τοὺς τρόπους περὶ | ||
| τὰς μὲν αἰσθήσεις οὐκ ἄνευ σώματος , τὸν δὲ νοῦν χωριστόν . ἁψάμενος δὲ καὶ τῶν περὶ τοῦ ποιητικοῦ νοῦ |
| καὶ τὴν τετάρτην ἀνθρώπων . καὶ τὸ μὲν θεῖον ἡμῖν ἀνεπίμικτον , δαίμονας δὲ τοὺς ἐφορῶντας τὰ ἀνθρώπινα , ὡς | ||
| καὶ τὴν τετάρτην ἀνθρώπων . Καὶ τὸ μὲν θεῖον ἡμῖν ἀνεπίμικτον : δαίμονας δὲ τοὺς ἐφορῶντας τὰ ἀνθρώπινα , ὡς |
| , ὡς δηλοῖ τὸ διάγραμμα , κατὰ πᾶσαν σύνθεσιν τῶν συμπληρούντων τὰ ιʹ δυεῖν ἀριθμῶν [ μέσος εὑρεθήσεται ὁ εʹ | ||
| τῶν ἐν τῆι γενέσει ἀλλὰ καὶ ἀσωμάτων τῶν τὴν γένεσιν συμπληρούντων σαφῶς παραδέδωκεν ὁ Π . λέγων : αἱ δ |
| τελειότατος : ταχέως δ ' ἀπο - χωρήσας ἀπὸ τοῦ ζῴου καὶ διὰ δέος ἤδη πρὸς φυγὴν ὁρμῶν μετακαλεῖται καὶ | ||
| καὶ τοῦ θώρακος , ἔμπαλιν ἢ ὡς ζῶντος ἔσχε τοῦ ζῴου . πεποίηκε γὰρ ἡ φύσις , οὐχ ὡς ἀναπνευστικὸν |
| ἀρχὴ τῶν ὄντων καὶ μέτρον καὶ ἀσύνθετον καὶ ἀγένητον καὶ ἀίδιον καὶ μόνον καὶ εἰλικρινές , ὃ χωρὶς τῶν ἄλλων | ||
| . Πλάτων λόγον ἀίδιον τὴν οὐσίαν τῆς εἱμαρμένης καὶ νόμον ἀίδιον τῆς τοῦ παντὸς φύσεως . Χρύσιππος δύναμιν πνευματικὴν τὴν |
| ἅμα καὶ νοητόν . ἤτοι γὰρ πᾶν αἰσθητὸν καὶ πᾶν νοητὸν ἀληθές ἐστιν ἢ τὶ αἰσθητὸν καὶ τὶ νοητόν . | ||
| οὐ τὰ συναμφότερα , ἢ νόησιν ἄνευ νοητοῦ ἢ τὸ νοητὸν ἄνευ νοήσεως , ὃ ταὐτὸν τῷ νοῦν ἀνόητον μιμεῖσθαι |
| φρονῶν , καθὸ μονοειδῶς αὐτὴν ὡρίσατο ἑκατέρου ἐκείνων διχῶς αὐτὴν ὁρισαμένου , ἀλλὰ μέγα καὶ ἐπηρμένον φρονῶν , καθὸ ἐκ | ||
| ἐκ τῶν παρειμένων : τοῦ δὲ φεύγοντος πρὸς τὸ συμφέρον ὁρισαμένου , ὁ κατήγορος καὶ αὐτὸς ἀνθορίζεται ἐξ ὧν ἐκεῖνος |
| αὐτοῖς οὔτε καλαὶ οὔτε αἰσχραὶ πράξεις , ἀλλ ' ὁ προσαψάμενος αὐτῶν καὶ παρατυχών , ὅστις ἂν ᾖ , κατὰ | ||
| τὰς ὀλοφύρσεις ἐγείροντες , ὁ δὲ οὐδὲν ἀλλ ' ἢ προσαψάμενος αὐτῆς καί τι ἀφανῶς ἐπειπὼν ἀφύπνισε τὴν κόρην τοῦ |
| ἀπὸ μονάδος πρῶτος τέλειός ἐστιν ἰσούμενος τοῖς ἑαυτοῦ μέρεσι καὶ συμπληρούμενος ἐξ αὐτῶν , ἡμίσους μὲν τριάδος , τρίτου δὲ | ||
| οὕτως ἐκ τούτου κἀκείνων ὁ τοῦ προκειμένου γένους ὁρισμὸς εὑρεθήσεται συμπληρούμενος . οἷον εἰ γραμμὴ εἴη τὸ γένος τὸ εἰς |
| θηρίων διὰ τὸ πανταχῇ αὐτῶν ἀσθενέστεροι εἶναι , καὶ ἡ δημιουργικὴ τέχνη αὐτοῖς πρὸς μὲν τροφὴν ἱκανὴ βοηθὸς ἦν , | ||
| τε θεοὶ πᾶσαί τε θέαιναι ” : κἀκεῖ γὰρ ἡ δημιουργικὴ μονὰς τὰς δύο συστοιχίας τῆς θείας καὶ προνοητικῆς ἀποπληροῖ |
| δρᾶμα πεποίηται αὐτῷ οὐκ ἐξ ὑποκειμένης ὑποθέσεως , ἀλλ ' ὡσανεὶ γενομένης : πέπλασται ⌈ γὰρ [ δὲ ] τὸ | ||
| ἐλάττονες δὲ ἐν τοῖς ἐλάττοσιν , ἐν δὲ τῇ γεωμετρικῇ ὡσανεὶ μέσῃ αὐτῶν οὔσῃ οὔτε ἐλάττονες οὔτε μείζονες , ἀλλ |
| εἶναι τἀληθές . Πῶς δὲ οὐχὶ καὶ ἡ περὶ τῶν ἀνωτάτω πραγμάτων διάστασις παρὰ τοῖς φιλοσόφοις ἀφαιρεῖται τὴν τῆς ἀληθείας | ||
| τῷ θεῷ , αἱ δὲ ἀνθρώποις , θεῷ μὲν αἱ ἀνωτάτω καὶ μέγισταιἵλεως γὰρ οὐ γίνεται τοῖς οὕτως ἀσεβοῦσιν , |
| Σωκράτης καὶ Πλάτων ἅμα καὶ Ἀλκιβιάδης , οὐκέτι ἔσται πᾶν δεκτικὸν ἐπιστήμης . τὸ οὖν πάσης οὐκ ἔστιν ἐνταῦθα τοῦ | ||
| οὐ κακῶς . οὐ γὰρ φωτὸς μόνου ἀλλὰ καὶ σκότους δεκτικὸν ὡς εἴρηται . ἔπειτα δὲ καὶ ἡ γῆ κέχρωσται |
| νοούμενον , ἀλλὰ ἀορισταινούσης μᾶλλον καί , ὅσον ἀκαταμέτρητον καὶ ἀπερίληπτον νοήσει , τοῦτο ἄπειρον λεγούσης : ὥσπερ γὰρ τὸ | ||
| ' ἀληθείᾳ δικαζούσῃ νομίζεσθαι κἀκεῖνο πρόσεστιν ἐξαίρετον : ἀπερίγραφον καὶ ἀπερίληπτον συμ - βέβηκεν εἶναι θεῶν πλῆθος τῶν κατὰ πόλεις |
| μονάδων τεσσάρων , τουτέστι μήκει ῥητή , ἀλλά τις πλευρὰ ἀλόγου ἀριθμοῦ , τουτέστι δυνάμει μόνον ῥητή , ἦν ἂν | ||
| θεός . ἀλλ ' ἐστὶ ταῦτα δωρεὰ τύχης , ἄλογος ἀλόγου , οἷαι αἱ παρὰ τῶν μεθυόντων φιλοφροσύναι . Μία |
| τε δυνηθῆναι εἰς τὸ ἐμβληθῆναι τῷ φαρμάκῳ , εἰς λεπτὰ διῃρημένου καὶ κατακεκομμένου αὐτοῦ . ἐμβληθήσεται δὲ κατ ' ἐκεῖνον | ||
| τοῦτο , οὐδὲν θαυμαστὸν καὶ τοῦ τετάρτου καὶ τοῦ πέμπτου διῃρημένου οὐ πραγματωδῶς , ἐπειδὰν προφερώμεθα μετὰ συμπλοκῆς ἀποφάσεως , |
| ἄλλοισι Θρήιξι ἐπιτελέουσι , κατὰ δὲ τὸν γινόμενον σφίσι καὶ ἀπογινόμενον ποιεῦσι τοιάδε : τὸν μὲν γενόμενον περιιζόμενοι οἱ προσήκοντες | ||
| μὴ κοινωνοῦν τοῖς εἰρημένοις καὶ αὐτὸ μόνον γινόμενόν τε καὶ ἀπογινόμενον χωρὶς τῆς τοῦ ὑποκειμένου φθορᾶς . Ζητῆσαι δὲ ἄξιον |
| ὁμοίως τὸ ἀκριβὲς ἐξεργασαμένων , μόνα τὰ τῶν ἄμεινον εἰπόντων συνάξω , τὰ πάλαι Γαληνῷ μόνῳ ῥηθέντα , μηδὲν παραλιπὼν | ||
| Ὃν δὲ τρόπον ἔσται τούτων ἕκαστον , ἀκούσατέ μου : συνάξω μὲν ἐγὼ τὴν ἐκκλησίαν , ὥσπερ ἔφην , ἐπειδὴ |
| ἀνθρώπων μάθημα τοῦτ ' αὐτοῖς ἐστὶν εὑρημένον , οὐδὲ δόγματος ἀνθρωπίνου προεστᾶσιν ὥσπερ ἔνιοι . Κατοικοῦντες δὲ πόλεις Ἑλληνίδας τε | ||
| : καὶ μητέρα τὴν Μελανώπου φασὶν ἢ νύμφην τῶν Ὑδριάδων ἀνθρωπίνου γένους ἀπορίᾳ , χρόνον δὲ τὸν ἡρωϊκὸν ἢ τὸν |
| δέ , ὅτι ἐν μὲν τοῖς ἀγῶσιν εἰκότως τὸ συμπέρασμα σιωπῶμεν : πολλῶν γὰρ ἤδη καὶ προειρημένων καὶ μελλόντων λέγεσθαι | ||
| , ἔφη . ὅταν γὰρ ὁ αὐλὸς φθέγγηται , παντάπασι σιωπῶμεν . καὶ ὁ Ἑρμογένης , Ἦ οὖν βούλεσθε , |
| καὶ αὖθις ζῴου καὶ φυτοῦ στάντων ἡ οὐσία , ὅπερ ἀμερές ἐστι καὶ κοινὸν καὶ ταὐτὸν ἐν πᾶσιν τοῖς ὑπ | ||
| , στάσιμον , ἀμετάστατον ἑστηκός , ἀμετακίνητον , ἀγέννητον , ἀμερές , ἀναφές , ἀθάνατον , ἄληπτον , ἄλυτον , |
| τὸ προηγεῖσθαι τὰ ἁπλᾶ τῶν συνθέτων , καὶ προτέτακται ἡ οὐσία πάσης κατηγορίας , δεύτερον τὸ ποσόν , τρίτον τὸ | ||
| τῆς δυάδος , καθολικωτέρα δὲ οὐκ ἔστι , καὶ ἡ οὐσία τῶν ἄλλων κατηγοριῶν φύσει προτέρα , καθολικωτέρα δὲ αὐτῶν |
| τῶν ψευδῶν λεγομένη διάνοια φαντασία οὖσα οὐκ ἀνέμεινε τὴν τοῦ διανοητικοῦ κρίσιν , ἀλλ ' ἐπράξαμεν τοῖς χείροσι πεισθέντες , | ||
| καὶ μόρια λέγεται ταῦτα , ὡς μέρους ὄντα μέρη τοῦ διανοητικοῦ τῆς ψυχῆς , καὶ οὐ ψεῦδος τὸ λέγειν ἓν |
| ἡ δὲ λογικὴ εἴς τε πραγματικὴν καὶ δικαιολογίαν : ἥτις δικαιολογία ὑπάλληλον γένος οὖσα τέμνεται εἰς ἀντίληψιν καὶ ἀντίθεσιν : | ||
| φαμὲν , ὅτι ἐν ἐκείναις μὲν περὶ τῆς τιμωρίας ἡ δικαιολογία : ἐνταῦθα δὲ ἐν ταῖς δικαιολογικαῖς περὶ αὐτοῦ τοῦ |
| δὲ ἐν Προμηθεῖ Λυομένωι καὶ Σοφοκλῆς ἐν Σκύθαις ὑπὸ τούτου διορίζεσθαί φησι τὰς ἠπείρους . . Γεωγραφ . , : | ||
| δὲ ἐν Προμηθεῖ λυομένῳ καὶ Σοφοκλῆς ἐν Σκύθαις ὑπὸ τούτου διορίζεσθαί φησι τὰς ἠπείρους . Ἡ μὲν Λιβύη , φησὶν |
| ἂν γένοιτο τῶν τριῶν σχημάτων ὤν γε κατηγορικός τε καὶ δεικτικός . ὁ γὰρ δι ' ἀδυνάτου τι δεικνὺς συλλογίζεται | ||
| ἐπὶ τῆς εἰς ἀδύνατον ἀπαγωγῆς ὁ γινόμενος τοῦ ψεύδους συλλογισμὸς δεικτικός ἐστι , τουτέστι κατηγορικός , καὶ διά τινος τῶν |
| τὰς δευτέρας αὐτῶν καὶ τρίτας δυνάμεις ἀκουστέον ἃς αἱ πρῶται κατευθύνουσι , δι ' ὧν ὁ Ζεὺς καὶ ἑαυτὸν ἀνάγει | ||
| , πάντα νόμον Κυρίου , ὅτι ἐστὶν ἐλπὶς πᾶσι τοῖς κατευθύνουσι τὴν ὁδὸν αὐτοῦ . Καὶ εἶπε πρὸς αὐτούς : |
| . . οὐρανοῦ καὶ σελήνης γῆν ἀμειψαμένη [ . ἡ ψυχή ] καὶ τὸν ἐπὶ γῆς βίον , ἂν μικρὸν | ||
| Κλυταιμνήστρας τάφον : ὡσεὶ ἔλεγεν : ἓν σῶμα καὶ μία ψυχή ἐσμεν . πᾶν γὰρ τὸ καθ ' ἡμᾶς ἓν |
| οὗ τοῖς πολλοῖς τὸ εἶναι ὑπάρχει , ὥσπερ καὶ ἑνὰς νοητή , ἐξ ἧς ἡ συνέχεια πᾶσι τοῖς ἐνταῦθα . | ||
| εἴδη τῶν οὐσιῶν διατρίψει : τῶν δὲ οὐσιῶν ἡ μὲν νοητή τε καὶ ἀίδιος , ἡ δὲ αἰσθητή τε καὶ |
| προνωπής ἐστι καὶ ψυχορραγεῖ . ἐλπὶς μὲν οὐκέτ ' ἐστὶ σώιζεσθαι βίον ; πεπρωμένη γὰρ ἡμέρα βιάζεται . οὔκουν ἐπ | ||
| καὶ ἡ μὲν τοῦ ἀνθρώπου κεφαλὴ τῶι ἀνθρωπίνωι σώματι συνελθοῦσα σώιζεσθαι ποιεῖ τὸ ὅλον , τῶι δὲ τοῦ βοὸς οὐ |
| νοῦν , οἱ δὲ ταῖς τῆς ψυχῆς αὐτῆς καὶ τοῦ νοῦ περιόδοις , οἱ δὲ τῇ φυσικῇ περὶ τὸν νοῦν | ||
| , τὸν δὲ οἷον κινούμενον . Τίς γὰρ ἂν ἡσυχία νοῦ καὶ τίς κίνησις καὶ προφορὰ ἂν εἴη ἢ τίς |
| εἰ λογικὸν τὸ ζῷον , τῶν ἀλόγων , ὡς μήτε ἀσώματόν τι εἶναι ζῷον μήτε ἄλογον , καὶ ἐπὶ τῶν | ||
| λογικὸς θεὸς ἐξεῦρεν Ἑρμῆς . Ἀριθμὸν δὲ πρῶτον , ἐπειδὴ ἀσώματόν τί ἐστι πρᾶγμα τὸ τοῦ ἀριθμοῦ , ὃ καὶ |
| ἑκατέρῳ λόγον ἀποδώσει : τὸ μὲν γὰρ οὐσίαν ἔμψυχον αἰσθητικὴν μεταβατικὴν ἐρεῖ , τὸ δὲ χρώματα τοιῶσδε συντεθέντα , ζώου | ||
| ταύτης ἔφησεν ἐνεργείας τὴν ὀρεκτικὴν τὴν θρεπτικὴν τὴν αἰσθητικὴν τὴν μεταβατικὴν τὴν διανοητικήν . . . ἀλλ ' οὐδὲ τοῦτον |
| περιβολὴ μὲν πλειόνων φασμάτων περιθεῖ δυσανάσχετος , ἤτοι κοσμικὴ ἢ περίγειος , οὐ μὴν ὑπερκόσμιός γε λεπτότης οὐδ ' ἡ | ||
| δοίη μοῖραν εἰς τὰ ἀλλότρια . Πότε οὖν ἀτμός τις περίγειος , ὃς οὐδὲ ἄχρι σταδίων πέντε ἀπὸ γῆς ἐπαιρόμενος |
| κλητικὸν διὰ τῶν ζῴων ἀποδέδοται τοὺς ἐπιβεβηκότας τῶν ζῴων καὶ προσεχῶς αὐτοῖς συνηρτημένους : οὐδὲ κατὰ τοῦτο οὖν συμβαίνει τις | ||
| ἐὰν οὖν πρᾶξίς σου μὴ ἔχῃ τὴν ἀναφοράν , εἴτε προσεχῶς εἴτε πόρρωθεν , ἐπὶ τὸ κοινωνικὸν τέλος , αὕτη |
| οὖν οὐδὲν πρὸς ἑκάστην τῶν ὄψεων ἡ τοῦ κοινοῦ φωτὸς ἀφθαρσία , οὕτως οὐδὲν πρὸς ἕκαστον ἡμῶν ἡ τοῦ ποιητικοῦ | ||
| τὸ ἀίδιον ἀφθάρτοις πρὸ θνητῶν , ἐπεὶ συγγενὲς μὲν ἀιδιότητος ἀφθαρσία , ἐχθρὸν δὲ θάνατος . χρὴ μέντοι μηδ ' |
| καὶ ὁ τοῦ σώματος κλύδων , ἀλλὰ καὶ πᾶν τὸ περιέχον : ἥσυχος μὲν γῆ , ἥσυχος δὲ θάλασσα καὶ | ||
| λιγνὺς φλογώδης συνίσταται , οἵα πολλάκις πυρώδης ἔκλαμψις κατὰ τὸ περιέχον ἐμφαίνεται . ἐλάττονος δὲ καὶ ἧττον λεπτῆς ὑπαρχούσης ὑπόπυρός |
| , ἀλλὰ ἕτεραι μὲν τῶν φθαρτῶν , ἕτεραι δὲ τῶν ἀφθάρτων . εἰ οὖν , φησί , μήτε αἰτίαν τινὰ | ||
| αὐτὸν Μωυσῆς δύνασθαι μιαίνεσθαι , διότι , οἶμαι , γονέων ἀφθάρτων καὶ καθαρωτάτων ἔλαχεν , πατρὸς μὲν θεοῦ , ὃς |
| ἐστιν οὐσία ἔμψυχος αἰσθητική , ἀλλὰ καὶ ἄνθρωπος οὐσία ἔμψυχος αἰσθητική . ὃ οὖν ἂν ἐπέγραψεν , εἰ περὶ πάσης | ||
| γὰρ ἐν τοῖς καθ ' ἕκαστα καὶ ἀτόμοις ἡ αἴσθησις αἰσθητική : ἡ δ ' ἀντίληψις αὐτὴ τοῦ καθόλου γίνεται |
| τὸ ἀγένητον , εἰς τί φθαρήσεται ; ἢ γὰρ εἰς ἀγένητον ἢ εἰς γενητόν . εἰ μὲν γὰρ εἰς ἀγένητον | ||
| τοιαῦτα , μὴ πρὸς ἀρχέτυπον τὸ πρὸς ἀλήθειαν καλὸν τὸ ἀγένητον καὶ μακάριον καὶ ἄφθαρτον ἀπεικονισθέντα . καὶ διὰ τοῦτο |
| αὐτοῦ , νόει , ὅτι τἀγαθόν ζωῆς γὰρ ἔμφρονος καὶ νοερᾶς αἴτιος δύναμις ὤν , ἀφ ' οὗ ζωὴ καὶ | ||
| ἔζων οἱ τοιοῦτοι , μάθοιμεν ἂν νοήσαντες , ὅτι τῆς νοερᾶς δοτήρ ἐστιν ὁ Κρόνος ζωῆς , κόρος ὢν τοῦ |
| ἐστιν ἄρτιον , τὸ δὲ περισσόν . ἄρτιον μὲν τὸ μερῶν ἴσων ἀφ ' ἑαυτοῦ παρεκτικόν , μεγίστων τε καὶ | ||
| , ὡς εἴ τι ζῶον τῶν κατὰ φύσιν μελῶν ἢ μερῶν ἐλαττοῦται , ἢ εἴ τις μονόφθαλμος εἴη , ὡς |
| καὶ νοητῶν εἰδῶν , πρεσβυτέρας δὲ τῶν περὶ τὰ σώματα μεριστῶν . καὶ εἰ λόγους δέ τις λαμβάνοι , κατὰ | ||
| κεχορηγήκασιν : ὡς μήτε μεταξὺ φύσιν εἶναι τῶν ἀμερίστων καὶ μεριστῶν μήτε καθ ' ὑπερβολὴν ἐξῃρημένην οὕτω τῶν ὅλων μήτ |
| ὄντως μὲν οὐθέν ἐστιν , ὀνομάζεται δὲ ὑφ ' ὑμῶν ἀναφὲς καὶ κενὸν καὶ ἀσώματον . [ ] [ ! | ||
| καὶ παντελῶς ἐγρηγορότων αἱ φωναὶ ἀκούονται . Καὶ ποτὲ μὲν ἀναφὲς καὶ ἀσώματον πνεῦμα περιέχει κύκλῳ τοὺς κατακειμένους , ὡς |
| τῶν μὲν νοητῶν ἀρχῶν καὶ στοιχείων καὶ γενῶν , διότι ἀπολείπεται αὐτῶν τελειότητι καὶ καθαρότητι καὶ ἁπλότητί τε καὶ τῇ | ||
| δὲ πάντα παντελὴς ὤν . οὐδὲν ἄρα τῶν ὄντως ὄντων ἀπολείπεται τῆς οὐσίας τοῦ νοῦ , ἀλλ ' ἱδρύει ἀεὶ |
| , ἔστι τὸ ἀντικείμενον ὄνομα εἰπόντα λύειν : οἷον εἰ ἔμψυχον συμβαίνει λέγειν , ἀποφήσαντα μὴ εἶναι , δηλοῦν ὡς | ||
| . ἀποκτείνας γέ που : οὐκ ἔτι γάρ ἐστ ' ἔμψυχον . . . . . . . . . |
| πρότερον μὲν γὰρ Ἐλευθερεῦσιν ὅροι πρὸς τὴν Ἀττικὴν ἦσαν : προσχωρησάντων δὲ Ἀθηναίοις τούτων , οὕτως ἤδη Βοιωτίας ὁ Κιθαιρών | ||
| ἀπόνως τῶν ἔνδον στασιασάντων τε καὶ σφαγὰς ἐργασαμένων ἀλλήλων καὶ προσχωρησάντων ἑκουσίως αὐτῷ . διαγαγὼν δὲ οὐ πολλὰς ἡμέρας αὐτοῦ |
| τῷ τριπλασιασμῷ τῆς ἡμιτονιαίας διαστάσεως ἐπιδεικνύον : τὸ δ ' ἐναρμόνιον κατὰ δίεσιν καὶ δίεσιν καὶ δίτονον τοῖς μὲν διεσιαίοις | ||
| τίθεται , ἣν ὡς κατὰ τοὺς Πυθαγορικοὺς κύβον οὖσαν καὶ ἐναρμόνιον ἐπίηρον κατωνόμασεν . ὁ κύβος δὲ ἐναρμόνιον διὰ τοὺς |
| , ὥσπερ αἱ οὐσιώδεις : ἀπείρων δὲ φωνῶν καὶ μὴ δηλουσῶν τὴν φύσιν τοῦ ὑποκειμένου οὐκ ἀναγκαῖον ποιεῖσθαι τὴν διαίρεσιν | ||
| ἀλλοτριότητι , καθάπερ ἐπὶ τῶν πομφολύγων ἀλγηδόνας κεφαλῆς ἢ νεφρῶν δηλουσῶν καὶ προσέτι κατάρροιαν εἰς πνεύμονα καί πως ἄλλως περιουσίαν |
| καὶ πάλιν ταυτὸν μέσον ὃ μέσον ἐστὶ τοῦ τε ἀμερίστου ταυτοῦ καὶ τοῦ περὶ τὰ σώματα μεριστοῦ ταυτοῦ : ὁμοίως | ||
| λέγειν τὸ νοερὸν τῆς ψυχῆς , τουτέστι τὸν νοῦν , ταυτοῦ δὲ κύκλον καὶ ἀμείνονα ἵππον λέγειν τὴν διανοητικὴν ψυχὴν |
| τὸν δὲ διὰ τούτων ἀοράτως ἐνεργοῦντα ἕτερον εἶναι , τὸν ἀόρατον . συνοικείτωσαν οὖν δύο θεράποντες τῶν νομοθετικῆς ὑπηρέται δυεῖν | ||
| αἴτιον , εἴ τις κατὰ τὸ ἁπλοῦν ἐκλαμβάνοι , θεὸν ἀόρατον καὶ ἀκίνητον ἂν ἡγήσαιτο καὶ τὸ τούτου ζητητικὸν εἶδος |
| φύσει ἀδήλων ἀξιοῦται παραλαμβάνεσθαι . καὶ δὴ τὸ μὲν ὑπομνηστικὸν συμπαρατηρηθὲν τῷ σημειωτῷ δι ' ἐναργείας , ἅμα τῷ ὑποπεσεῖν | ||
| τὰ δὲ ὑπομνηστικά : ὑπομνηστικὸν μὲν οὖν ἐστιν , ὅπερ συμπαρατηρηθὲν τῷ σημειωτῷ ἅμα τῷ φανῆναι τὸ σημεῖον καὶ τοῦ |
| τε ἀμφοῖν αὐτῶν συναφὴ εἰς τὸ ἀδιαίρετον συναιρεῖται ὑπὸ τῆς συνῃρημένης ἀκραιφνοῦς ἑνώσεως . ταύτῃ οὖν δυνάμει ὁ ψυχικὸς νοῦς | ||
| τῇ μονάδι συνηρτημένος ἀριθμός . Πρὸ τοίνυν τῆς στοιχειώδους καὶ συνῃρημένης εἰδητικῆς οὐσίας ἐστὶν ἡ ὡς ἀληθῶς τοῦ ὅλου καὶ |
| πράγματι , οὗ ἐστιν ἰδέα : ὥστε οὐκ ἔσται ἔτι ἀτόμων ὁρισμός . Ταῦτα εἰρηκὼς ζητεῖ ἐφεξῆς καὶ ἐπιλύεται τὴν | ||
| , σῴζουσα τὴν ἐπὶ τοῦ στερεμνίου θέσιν καὶ τάξιν τῶν ἀτόμων ἐπὶ πολὺν χρόνον , εἰ καὶ ἐνίοτε συγχεομένη ὑπάρχει |
| μετέχεται . ἔτι διαφέρουσιν ὅτι τὸ μὲν γένος πρῶτον εἰδῶν κατηγορεῖται καὶ οὕτως ἀτόμων , τὸ δὲ συμβεβηκὸς πρῶτον ἀτόμων | ||
| λαμβάνεται εἰς τὸν ὁρισμὸν τοῦ κατηγορουμένου , οἷον ἡ σιμότης κατηγορεῖται τῆς ῥινός , καὶ ἐν τῷ ὁρισμῷ τῆς σιμότητος |
| καὶ δυάδα , καὶ τελευταῖον εἰς τριάδα καὶ τετράδα : μουσικωτάτη δὲ ἡ τούτων τῶν ἀριθμῶν ἀναλογία . . . | ||
| καὶ πεντάδα , καὶ τελευταῖον εἰς τριάδα καὶ τετράδα . μουσικωτάτη δὲ καὶ ἡ τούτων ἀναλογία τῶν ἀριθμῶν : τὰ |
| ἀλλ ' ὁ μὲν ὅλος ἄνθρωπός ἐστιν ἐν ἡμῖν κατὰ συμμνημόνευσιν , συμπληροῦται δὲ οὐχ ὑπὸ τοῦ ἐκτὸς τραχήλου καὶ | ||
| μέρος , ἀλλὰ πρᾶγμα οὗ ἡμεῖς ἐπικατηγοροῦμεν τὴν ἡμῶν αὐτῶν συμμνημόνευσιν . ῥητέον δὲ πρὸς αὐτοὺς πρῶτον μέν , ὅτι |
| τοῦ ἐπείγητον συνεσταλμένως . : ἡ διπλῆ ὅτι τῷ ἐπείγετον ὁριστικῷ ἀντὶ ὑποτακτικοῦ τοῦ ἐπείγητον . . , . . | ||
| τὰ ἐγκλήματα καὶ εἰς τοὺς ἔξωθεν ἐμφαινομένους , τῷ δὲ ὁριστικῷ , ἡνίκα τὴν διήγησιν ὁρίζεται λέγων διήγησιν εἶναι παντὸς |
| τὸ εἶναί τινα ἄρχοντα καὶ τὸ εἶναι δοῦλον δίχα ] κεχωρισμένον θὴν ] παραπληρωματικὸς σύνδεσμος τὸ θήν . δὴ ἐπιγλωσσᾷ | ||
| μετουσία μὴ συμφυὴς ἀλλ ' ἐπίκτητος , καὶ ὃ δὴ κεχωρισμένον ὂν τῆς τοῦ ὑποκειμένου οὐσίας οὔτε διατίθησιν αὐτὴν καθ |
| οἵα ἐστὶν ἥ τε ῥίζα τοῦ σελίνου καθαρθεῖσα ὡς μὴ μετέχειν τῶν ῥιζῶν καὶ πτισάνη ὁμοίως ἔχουσά ποτε σέλινον ἢ | ||
| δέ ; αὐτὸ τὸ ἕν , ὃ δή φαμεν οὐσίας μετέχειν , ἐὰν αὐτὸ τῇ διανοίᾳ μόνον καθ ' αὑτὸ |
| μάζας ποιήσαντες ξηράς , ἐντιθέασιν εἰς τὰ ἄλευρα . Τὸν ἄφθαρτον σῖτον ἐπιμελῶς καθαρίσας καὶ σήσας στάθμισον , καὶ εἰ | ||
| τὸ ἀθάνατον ἀληθὲς λέγειν , εἴπερ δεῖ τὸ ἀθάνατον καὶ ἄφθαρτον ἀπαθὲς εἶναι , ἄλλῳ ἑαυτοῦ πως διδόν , αὐτὸ |
| Οἱ Στωικοὶ σῶμα τὴν ὕλην ἀποφαίνονται . Ἰδέα ἐστὶν οὐσία ἀσώματος , αἰτία τῶν οἵα ἐστὶν αὐτή , καὶ παράδειγμα | ||
| ἀποστῆναι διαλυθῇ εἰς τὴν ἑαυτῆς ἀταξίαν : ὅτε γὰρ ἦν ἀσώματος ἡ ὕλη , ὦ τέκνον , ἄτακτος ἦν : |