| εἰς ὑπομονὴν καὶ μνήμην ἄγει τὰς τῶν ἐπαινουμένων πράξεις : κεχώρισται δὲ τῶν ἐγκωμίων καὶ τῶν προσῳδιῶν , καὶ παιάνων | ||
| γνώμη λόγος ἐστὶ μόνον . τὸ δὲ ἀπομνημόνευμα δυσὶ τοῖσδε κεχώρισται τῆς χρείας : ἡ μὲν γὰρ σύντομος , τὸ |
| τὸ εἶναί τινα ἄρχοντα καὶ τὸ εἶναι δοῦλον δίχα ] κεχωρισμένον θὴν ] παραπληρωματικὸς σύνδεσμος τὸ θήν . δὴ ἐπιγλωσσᾷ | ||
| μετουσία μὴ συμφυὴς ἀλλ ' ἐπίκτητος , καὶ ὃ δὴ κεχωρισμένον ὂν τῆς τοῦ ὑποκειμένου οὐσίας οὔτε διατίθησιν αὐτὴν καθ |
| μετέχεται . ἔτι διαφέρουσιν ὅτι τὸ μὲν γένος πρῶτον εἰδῶν κατηγορεῖται καὶ οὕτως ἀτόμων , τὸ δὲ συμβεβηκὸς πρῶτον ἀτόμων | ||
| λαμβάνεται εἰς τὸν ὁρισμὸν τοῦ κατηγορουμένου , οἷον ἡ σιμότης κατηγορεῖται τῆς ῥινός , καὶ ἐν τῷ ὁρισμῷ τῆς σιμότητος |
| οὖν αἱ Μοῦσαι ἀξιοῦσι μαθεῖν τὴν αἰτίαν , διότι οὐ μετέχει χορείας τῆς ἐν Ἑλικῶνι μετὰ Μουσῶν , ἰδίᾳ δὲ | ||
| τῶν πρὸς Παμφυλίαν , τοῦ δὲ κοινοῦ τῶν Λυκίων οὐ μετέχει , καθ ' αὑτὴν δὲ συνέστηκεν . Ὁ μὲν |
| ' ἕν ἐστι τὰ πολλά , διόπερ τοῦ ἑνὸς ἀναιρουμένου συναναιρεῖται καὶ τὰ πολλά . ἀλλὰ γὰρ ὅτι μὲν οὔτε | ||
| πρὸς θεραπείαν τὰ συμπτώματα . ἀναιρουμένων γὰρ τῶν παθῶν , συναναιρεῖται καὶ τὰ συμπτώματα , καὶ συνισταμένων , συνίσταται . |
| μέν ἐϲτι καὶ οὗτοϲ τῶν καυϲωδῶν , ὀξύτητι δὲ αὐτῶν διενήνοχεν . Τῶν ϲυνεχῶν πυρετῶν ἡ μὲν γένεϲιϲ ἐξ αἵματόϲ | ||
| διαλεγόμενον ἤ τινα ἄλλον προφήτην Αἰγυπτίων : οὐδὲ γὰρ τοῦτο διενήνοχεν : ἢ ἔτι βέλτιον , οἶμαι , τὸν μὲν |
| , ὅτι ἡ μὲν διαφορὰ ἡ κυρίως οὐδέποτε μεταβάλλει ἢ χωρίζεται , τὸ δὲ συμβεβηκὸς διττόν , ἢ χωριστὸν ἢ | ||
| ἐνεργείᾳ , ἀλλ ' οὖν γε τῇ ἐπινοίᾳ καὶ ταῦτα χωρίζεται : κἂν γὰρ εὐθεῖαν ἢ καμπύλην νοήσῃς τὴν ῥῖνα |
| αἴτιον , τούτων οὐδ ' ὁ ὁρισμὸς δι ' ἀποδείξεως γινώσκεται . Δείξας ὅτι ἐν τῇ τοῦ ὅτι ἔστι διὰ | ||
| ἡμῖν παραδίδοται πᾶσα , καὶ τὸ ὑποκείμενον αὐτῇ διὰ διδασκαλίας γινώσκεται . εἶπε δὲ τοῦτο καὶ τῶν Ὑστέρων Ἀναλυτικῶν ἀπαρχόμενος |
| οἷον τὸν Σωκράτην , διότι ἐστὶν ἄνθρωπος , ἅπαν εἶναι γελαστικόν , τοῦτο δέ ἐστι τὸν Σωκράτην πάντα ἄνθρωπον εἶναι | ||
| γὰρ ἄνθρωπος , τοῦτο καὶ γελαστικόν , καὶ εἴ τι γελαστικόν , τοῦτο καὶ ἄνθρωπος . Χωρήσωμεν οὖν ἐπὶ τὴν |
| τῶν μὲν νοητῶν ἀρχῶν καὶ στοιχείων καὶ γενῶν , διότι ἀπολείπεται αὐτῶν τελειότητι καὶ καθαρότητι καὶ ἁπλότητί τε καὶ τῇ | ||
| δὲ πάντα παντελὴς ὤν . οὐδὲν ἄρα τῶν ὄντως ὄντων ἀπολείπεται τῆς οὐσίας τοῦ νοῦ , ἀλλ ' ἱδρύει ἀεὶ |
| βάθει μᾶλλον . τῶν δὲ ἀμφημερινῶν οὐδὲ ῥῖγοϲ ὡϲ ἐπίπαν προηγεῖται , ἀλλὰ μόνον περιψύχονται . ἔϲτι δὲ ἐν τοῖϲ | ||
| ὅτι μία μὲν ἡ οὐσία πολλὰ δὲ τὰ συμβεβηκότα , προηγεῖται δὲ τὸ ἓν τῶν πολλῶν , ἢ ὅτι φύσει |
| λόγον , καὶ ὅτι γε αὖ ἡμεῖς τὸ τῆς οὐσίας μετέχον ” ἔστιν “ φαμέν , καὶ κατὰ τοῦτο ὀρθῶς | ||
| , κἂν ἕτερον εἶδος τύχῃ τοῦ αὐτοῦ τοῖς προλαβοῦσιν ὀνόματος μετέχον , σκοπεῖν ὁμοίως καὶ τὰ ὑπὸ τοῦτο καθ ' |
| . Τὸ ἐλλεῖπον τούτῳ τῷ ὁρισμῷ , λέγω δὲ τὸ οὐσιωδῶς , μετὰ τὴν ἀπόδοσιν τοῦ ἑξῆς ὁρισμοῦ ἀποδίδοται . | ||
| καὶ τὸ δισύλλαβον κατηγορεῖται τοῦ ζῴου ὡς φωνῆς καὶ οὐχὶ οὐσιωδῶς . καὶ διὰ τοῦτο οὔτε τὸ δισύλλαβον οὔτε τὸ |
| , εὐσεβείας , ἐντροπῆς , σεμνότητος . ἄγαλμ ' ] ὁμοίωμα . , τύπωμα , τίμια , ἔνδοξα ἀναπλήσσειν ) | ||
| ἡ αἴσθησις , τὸ ἐν τῷ αἰσθητηρίῳ πρὸς τὰ αἰσθητὰ ὁμοίωμα , πάθημα ὂν μᾶλλον ἢ ἐνέργημα , καὶ σωματοειδὲς |
| Ἔτι καὶ τοῦτο , ” ἔφη ἡ Πάνθεια , “ λείπεται , ἵνα καὶ μετὰ μαρτύρων δυστυχῶμεν . ” ταῦτα | ||
| ἀλλ ' ἴσως ἐπεὶ περατοῖ τὴν ὕλην καὶ ὁρίζει , λείπεται τοίνυν ἡμῖν , ὅτι μηδὲ τὸ διάστημα ὁ τόπος |
| : καὶ γὰρ τὴν τροφήν : τῶν αἰσθανομένων δὲ ᾗ αἰσθάνεται οὐδαμῶς , ἀλλ ' ἔξω μένειν τὸ τῷ αἰσθητῷ | ||
| τὸ αὐτὸ καὶ ἓν πνεῦμα ἐν διαφόροις ὀχετοῖς ῥέον διαφόρων αἰσθάνεται ἀλλοιούμενον : τοῦ μὲν γὰρ ἠλλοιῶσθαί τε καί ποίαν |
| καλουμένου . ὁ δὲ Ἡλιόδωρος ὡς δύο μέρη λόγου ὄντα μετείληφεν , ἵν ' ᾖ ὑπὸ τῷ νηίῳ : φησὶ | ||
| κόσμον ἐπωνομάκαμεν , πολλῶν μὲν καὶ μακαρίων παρὰ τοῦ γεννήσαντος μετείληφεν , ἀτὰρ οὖν δὴ κεκοινώνηκέ γε καὶ σώματος : |
| , ἐπεὶ τῶν τινῶν τὰ μέν ἐστι σώματα τὰ δὲ ἀσώματα , δεήσει τὰ διδασκόμενα τινὰ ὄντα ἤτοι σώματα εἶναι | ||
| φησιν ὁ ἡμέτερος φιλόσοφος Ἀμμώνιος . τὰ γὰρ εἴδη ὡς ἀσώματα οὐκ ἔχουσιν ἐν ἑαυτοῖς συμβεβηκότα : ὁ γὰρ λόγος |
| μέχρι τοῦ κρατῆσαι τῶν ἐναντίων . ὁ δὲ περαιτέρω τὸν ὑποπεσόντα καὶ πρὸς τὴν τοῦ κρατοῦντος εὐγνωμοσύνην προσφεύγοντα τιμωρούμενος οὐκέτι | ||
| ἀλλ ' ἑπόμενα ἐκείνοις : οἷον πιπτούσης τινὸς οἰκοδομίας τὸν ὑποπεσόντα ἀποθανεῖν ὁποῖός ποτ ' ἂν ᾖ , ἢ καὶ |
| καὶ τὴν αὐτοκινησίαν καὶ τὴν ἀθανασίαν , ἀνάλογον εἴληπται ἡ ἰδέα τῆς ψυχῆς , ἥτις ἐστὶν ἡ μία δύναμις τῆς | ||
| οὐκ ἀνυπόστατα ὑπάρχουσι . καθ ' ἕκαστον οὖν εἶδός ἐστιν ἰδέα , καὶ παρὰ τὰς οὐσίας τῶν φυσικῶν πραγμάτων ἐστὶ |
| τὰ μεθ ' ὑπονοίας : ταῦτα δὲ οὐ μικρῷ τινι διαφέρει ἀλλήλων πρὸς εὐσχημοσύνην . τίνα οὖν ἐροῦμεν εἶναι τὸν | ||
| ἀληθείας λέγειν . Τί δέ σοι , ἔφη , τοῦτο διαφέρει , εἴτε μοι δοκεῖ εἴτε μή , ἀλλ ' |
| οἷον πατὴρ υἱοῦ ἐστι πατήρ , ἀλλὰ καὶ πρὸς ἄλληλα ἀντιστρέφει : ὁ υἱὸς πατρός ἐστιν υἱός : εἰ οὖν | ||
| μέν , ὅτι τῷ Β τὸ Δ ἕπεται καὶ οὐκ ἀντιστρέφει , καὶ ὅτι τὸ Γ καὶ τὸ Β , |
| ἀνταγωνιστάς . ἠγνόηκε δὲ ὅτι ὁ ἀγὼν πρὸς τὸ ἐπαγόμενον νοεῖται . ἄνω μὲν οὖν περὶ τῆς νίκης λέγομεν αὐτοὺς | ||
| : οὕτω δ ' ἂν καὶ τὸ δαιμόνων γένος ἐπίμικτον νοεῖται καὶ θεοῖς τε καὶ ἀνθρώποις . Τοῦτο γάρ ἐστιν |
| εἰς τὸ κοινὸν ἀμφοτέρων γένος τιθέασιν . , Καὶ ὁ ὁρισμὸς εἷς ἐστίν , ὁμοίως δὲ οὐδὲ τοῦτον ἔχουσι λέγειν | ||
| δυνάμει , ποιήσει τὸ διωρισμένον συνεχές , καὶ ἔσται ὁ ὁρισμὸς αὐτοῦ φθαρτικός . Πέμπτον δεῖ ζητῆσαι εἰ ὑγιῶς ἔχει |
| γὰρ συνώνυμα κοινωνοῦσι κατὰ τὸ πρᾶγμα , οὐκέτι δὲ ἐνταῦθα ἀπαραλλάκτως κοινωνία ἐπὶ πασῶν τῶν ἀρχῶν τῶν διαφόρων , ὥστε | ||
| καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων ῥημάτων τῶν βαρυτόνων : μάλιστα δὲ ἀπαραλλάκτως ἔχουσιν , ὅσα τῆς αὐτῆς εἰσι συζυγίας , οἷον |
| γίνονται πεταλώδη τὰ οὖρα . ἀλλὰ καὶ τῆς κύστεως τοιαῦτα δηλωτικά . τοῖς δὲ προειρημένοις ἐπὶ τῶν νεφρῶν διορίζεται . | ||
| . τὸ δὲ τί καὶ ἐν τίνι ἄμφω τοῦ αὐτοῦ δηλωτικά , τοῦ περὶ τί ὑποκείμενον καὶ ἐν τίνι ὑποκειμένῳ |
| περὶ ῥητορικῆς . καὶ λέγομεν , ὅτι δικαίως τῶν ἄλλων προτέτακται τοῦτο , εἴ γε καὶ εἰσαγωγή ἐστι πρὸς ἅπασαν | ||
| , . . Καλλίστρατός φησιν ὡς ὑπό τινος ὁ στίχος προτέτακται ἀγνοοῦντος τὸ Ὁμηρικὸν ἔθος , ὡς θέλει ἄρχεσθαι ἀπὸ |
| , ὑπάρχειν τὸ πράττεσθαι αὐτὰς κατὰ τὸν ὀρθὸν λόγον . ῥηθήσεται δ ' ὕστερον περὶ αὐτοῦ , ἐν τῷ ἕκτῳ | ||
| ἢ ξυλλαβῶν ἢ σημείων καταληφθῇ , σύνθετος ὁ χρόνος οὗτος ῥηθήσεται . Λάβοι δ ' ἄν τις παράδειγμα τοῦ εἰρημένου |
| καὶ νοητῶν εἰδῶν , πρεσβυτέρας δὲ τῶν περὶ τὰ σώματα μεριστῶν . καὶ εἰ λόγους δέ τις λαμβάνοι , κατὰ | ||
| κεχορηγήκασιν : ὡς μήτε μεταξὺ φύσιν εἶναι τῶν ἀμερίστων καὶ μεριστῶν μήτε καθ ' ὑπερβολὴν ἐξῃρημένην οὕτω τῶν ὅλων μήτ |
| στέρησιν διὰ τὸν ἀνεπιτήδειον τοῦ χρόνου : ἵνα γὰρ γένηται στέρησις , χρεία χρόνου ἐπιτηδείου καὶ τῶν λοιπῶν τῶν εἰρημένων | ||
| . ἀλλὰ καὶ εἴ τις πανσελήνου οὔσης εἴποι ὅτι ἐπειδὴ στέρησις ἐγένετο τοῦ ἐξ αὐτῆς φωτός , ἐξέλιπε , τούτου |
| Σωκράτης καὶ Πλάτων ἅμα καὶ Ἀλκιβιάδης , οὐκέτι ἔσται πᾶν δεκτικὸν ἐπιστήμης . τὸ οὖν πάσης οὐκ ἔστιν ἐνταῦθα τοῦ | ||
| οὐ κακῶς . οὐ γὰρ φωτὸς μόνου ἀλλὰ καὶ σκότους δεκτικὸν ὡς εἴρηται . ἔπειτα δὲ καὶ ἡ γῆ κέχρωσται |
| καθαρότητα καὶ λεπτότητα μεταβάλλεται : ὃ καὶ αὐτὸ σημεῖόν ἐστιν ἐναργὲς τοῦ ἐναντίου ἢ οὗ σὺ λέγεις . Ἀπαθεῖς τε | ||
| τὸ πρὸς ἡμᾶς εἶναι τὸ αἰτιατὸν τοῦ αἰτίου σαφέστερον , ἐναργὲς ὂν ἐκ τῶν πραττομένων καθ ' ἕκαστα . τὸ |
| . ὥσπερ δὲ ἀνωτέρω ἔλεγεν ὅτι τὰ πρός τι οὐκ ἀντιστρέφοντα πάντα λέγεται , ὡς κεφαλὴ ζῷον , πηδάλιον πλοῖον | ||
| καὶ σχέσις εὐθύτητος , καὶ πρός τι εἴη καὶ πρὸς ἀντιστρέφοντα λέγοιντο : Ἀθῆναι γὰρ καὶ Θῆβαι οὐ πρός τι |
| στάσεων , ὅπως μὴ τῇ ὁμοιότητι πλάνη τις γένηται : κοινωνεῖ ὁ ὅρος ὁ κατὰ αἴτησιν τῷ στοχασμῷ τῷ παραδόξῳ | ||
| καὶ τοῦ ἰδίου τὰς κοινωνίας καὶ τὰς διαφορὰς παραδώσοντες . κοινωνεῖ δὲ τὸ γένος καὶ τὸ ἴδιον , καθὸ τὰ |
| σημεῖον εἴπερ καταληπτόν ἐστιν , ἤτοι προκαταλαμβάνεται τοῦ σημειωτοῦ ἢ συγκαταλαμβάνεται αὐτῷ ἢ ἐπικαταλαμβάνεται αὐτῷ : οὔτε δὲ προκαταλαμβάνεται οὔτε | ||
| συγκαταλαμβάνεται αὐτῷ ἢ ἐπικαταλαμβάνεται αὐτῷ : οὔτε δὲ προκαταλαμβάνεται οὔτε συγκαταλαμβάνεται οὔτε ἐπικαταλαμβάνεται , ὡς παραστήσομεν : οὐκ ἄρα καταληπτόν |
| μὴ δεόμενον τοῦ σημανοῦντος αὐτὸ καὶ ἐκκαλύψοντος . ὅθεν ὥσπερ ἀναιρουμένου δεξιοῦ οὐδὲ ἀριστερὸν ἔστιν , οὕτως ἀναιρουμένου τοῦ σημειωτοῦ | ||
| τὸ μέρος , τουτέστιν ὁ δάκτυλος , τοῦ δὲ δακτύλου ἀναιρουμένου οὐκ ἀναιρεῖται τὸ ὅλον . καὶ πάλιν τῆς ὀρθῆς |
| εὑρίσκεται , ὡς τὸ μὲν προηγουμένως τὸ δὲ ἑπομένως εἶναι ἀκουστὸν ἢ γευστόν , περιουσία αὕτη τοῦ τε πρώτως ὁρατοῦ | ||
| δὲ πολλῶν ἐπιχειρεῖν λέγοντα ὡς ὃ ἔστιν ἀκοῦσαι τοῦτό ἐστιν ἀκουστὸν καὶ ὃ ἔστιν νοῆσαι τοῦτό ἐστιν νοητόν : ὡσαύτως |
| πράγματος , ὡς τὰ ἀπ ' ἀρχῆς ἄχρι τέλους , ἀντίληψις , μετάληψις , χρῶμα ὃ καὶ μετάθεσις αἰτίας καλεῖται | ||
| δικαίου ἡ ἀντίληψίς ἐστι , καὶ γὰρ ἔφαμεν , ἡ ἀντίληψις ἢ ἀπὸ νόμου , ἢ φύσεως , ἢ τέχνης |
| ἀντιστροφὴν τῆς τῶν φυσιογνωμονούντων : ὅπου μὲν γὰρ μορφῆς ὑποκειμένης συνορᾶται βίος , ὅπου δὲ ἤθους θεωρουμένου τυποῦται μορφή . | ||
| καὶ γὰρ Λαγωὸς ἐχόμενος καὶ ἄλλα θηρία παρ ' αὐτόν συνορᾶται Τοῦτο τὸ ἄστρον κοινόν ἐστιν ἀπὸ πράξεως γεγονὸς ἐναργοῦς |
| καιροὺς ἔχουσαν . μόνα γὰρ τὰ ἐναντία τῶν ἐναντίων εἰσὶν ἀναιρετικά . τοῖς δὲ καιροῖς οὐκ ἔστιν οὔθ ' ἡ | ||
| συνυπάρχειν ἢ ἅμα εἶναι , ὅσῳ καὶ ἀλλήλων φθαρτικὰ καὶ ἀναιρετικά εἰσι : τὸ δὲ ὅλως τῇ θέσει τοῦ ἑνὸς |
| , τὸ μᾶλλον καὶ ἧττον ἐπιδέχεται , οὕτως καὶ τὸ διακριτικὸν καὶ τὸ συγκριτικὸν ὡς μὲν ἰδιαίτατα καὶ εἰδοποιοὶ διαφοραί | ||
| . αὕτη καὶ ἡ τρίτη αἰτία . τετάρτη δὲ ὅτι διακριτικὸν ζῷον ὁ κύων γνώσει καὶ ἀγνοίᾳ τὸ φίλον καὶ |
| πάντων προδιεστώτων σύστασιν καὶ ἕνωσιν καὶ διὰ τὴν τῶν δύο εἰδέων σύνοδον καὶ φίλωσιν . ὅτι τῆς δικαιοσύνης ἐμφαντικωτάτη ἡ | ||
| τῶν κατὰ τὴν ἐνέργειαν ἀριθμῶν . δύο γὰρ ὄντων ἐνεργειῶν εἰδέων , ὥς φησιν Ἱπποκράτης : μιᾶς μὲν καθ ' |
| ὁραθέντων ὀξεῖς ἦσαν . τὸ οὖν ἐν τάχει περὶ αὐτοὺς ἀναιρετικὸν εἰκάσθη πυρί . Πολυκέφαλον ἱστορεῖται θηρίον , οὐχ οὕτως | ||
| ἐνδείας ὑπερβολαῖς . ἐμπόδιον γὰρ ἐπ ' ἴσης ἐκάτερον καὶ ἀναιρετικὸν τῆς χρείας αὐτοῦ προσγέγονεν . διὸ μετρίως θεραπεύειν αὐτὸ |
| διὰ τοῦ στόματος εἰσπνεῖν στεγνώσαντες ὁπωσοῦν αὐτὴν οὐδενὸς τῶν ὀσφραντῶν ἀντιλαμβανόμεθα , καθάπερ γε κἀπειδὰν ἀνοίξαντες τοὺς μυκτῆρας εἰσπνέωμεν , | ||
| τὴν παραυτὰ γενομένην [ ] γεῦσιν , καὶ ἐκδ ὧν ἀντιλαμβανόμεθα [ ] ⌈ καὶ αὐτὰ δῆλα ⌋ . ἐξ |
| αἰσθητά . σαρκὸς γὰρ καὶ ὀστοῦ καὶ τῶν λοιπῶν ὁμοιομερῶν ἀχώριστα τῆς ὕλης τὰ εἴδη καὶ κατ ' αὐτὴν τὴν | ||
| ὑποθέσει ἄριστα καὶ συνεωρακὼς καὶ εἰπών : εἰ γὰρ μήτε ἀχώριστα μήτε χωριστὰ τῶν αἰσθητῶν ἐστιν , ἀνάγκη ἢ μηδαμῇ |
| ἁπλῶς εἰπέν , πᾶς ὁ οἶκος καθάπερ ψαλτήριον τριῶν τούτων χρῄζει τυχέν , ἐξαρτύσιος , συναρμογᾶς , ἁφᾶς τινος καὶ | ||
| ἐδεσμάτων . καὶ τὰ πλεῖστα δὲ τῶν χρονίων ἀρρωστημάτων λεπτυνούσης χρῄζει διαίτης , ὡς πολλάκις ἐπὶ μόνῃ ταύτῃ καθίστασθαι : |
| , ἐπεὶ καὶ κινεῖται ἡ γῆ : ἀλλὰ κατὰ τὸ ἐπικρατοῦν ἕκαστον λέγεται : ἐπεὶ κἂν τὸ κέντρον αὐτὸ τῆς | ||
| νῦν , ἔστ ' ἂν γένος ἀνθρώπων καὶ τὸ χρεὼν ἐπικρατοῦν ᾖ . μέτιμεν οὖν αὐτοῖν ἑκάτερον τὸν τρόπον τοῦτον |
| τε τὴν παρὰ τοὺς πόνους ἀσκεῖν καὶ μηδὲν ὑπολαμβάνειν χρῆμα τιμιώτερον ἀρετῆς οὐ λόγων διδαχῇ παραγίνεσθαι τοῖς πολιτικοῖς πλήθεσι πέφυκεν | ||
| Πλάτωνι . καὶ τὸ Οὐδέν ἐστι πρεσβύτερον ἀντὶ τοῦ οὐδὲν τιμιώτερον . Πρόβασις . ἡ τῶν βοσκημάτων κτῆσις . Προβολή |
| ἕκαστον , τῶν δὲ ἰδεῶν ὁμωνύμως τὰ καθ ' ἕκαστον μεταλαμβάνει . τὰς μὲν οὖν ἰδέας διὰ ταῦτα οὐκ ἀνάγκη | ||
| δὴ τούτοις ἅπασιν ὃς μὲν ἂν δικαίως διαγάγῃ ἀμείνονος μοίρας μεταλαμβάνει , ὃς δ ' ἂν ἀδίκως , χείρονος : |
| ὁ τόπος ἐστίν , ἀποδεῖξαι . διάστημα δὲ τὸ μεταξὺ νοούμενον τῶν περάτων τοῦ περιέχοντος , οἷον τὸ μεταξὺ τῆς | ||
| κόσμῳ καὶ ἐν τῷ ἐπιπέδῳ τοῦ διὰ μέσου τῶν ζῳδίων νοούμενον κύκλον , ὡς ἀδιαφορεῖν πρὸς τὸ κέντρον αὐτοῦ τὴν |
| ψυχή . Τὸ δ ' εἰ χρὴ τἀληθὲς εἰπεῖν , ὥρισται μὲν ἀεὶ καθ ' ἕν τι , κοινοῦσα δ | ||
| ἐλευθέρα οὐδαμοῦ κωλυομένη εἶναι . Εἰ γὰρ αὖ κεκώλυται , ὥρισται ὑπ ' ἄλλου , καὶ τὰ ἐφεξῆς ἄμοιρα αὐτοῦ |
| καὶ ἄλλαι δύο : ἄλλο καὶ ἀλλοῖον , χωριστὸν καὶ ἀχώριστον . πᾶσαι δὲ ἕξ εἰσι , καὶ τούτων αἱ | ||
| χωριστόν , οἷον τὸ λογικὸν εἶδος , καὶ τὸ πάντη ἀχώριστον , οἷον ἡ ποιότης : ἐν μέσῳ δὲ ἡ |
| φασὶ γενέσθαι Βόκχοριν τὸν βασιλέα , σοφόν τινα καὶ πανουργίᾳ διαφέροντα . τοῦτον οὖν διατάξαι τὰ περὶ τοὺς βασιλεῖς ἅπαντα | ||
| τὴν τοῦ βίου καὶ ἐπίγειον πραγματείαν , ἅμα δοκιμάζοντες τὰ διαφέροντα , ἤτοι φῶς ἢ σκότος , ἢ λευκὸν ἢ |
| σχήματός τε καὶ μεγέθους καὶ ἀντιτυπίας καὶ βάρους τὸ σῶμα νενοῆσθαι . Ἀλλ ' ὅτι ἀσωμάτους εἶναι δεῖ τὰς ἀρχὰς | ||
| λείπεται οὖν κατὰ τὴν ἀπὸ τῶν ἐναργῶν μετάβασιν λέγειν αὐτὸ νενοῆσθαι : ὃ πάλιν τῶν ἀδυνατωτάτων . εἰ γὰρ οὕτως |
| : πάντα γὰρ ἑκάτερον ἀδιακρίτως , λέγω δὲ οὐ τὸ οὐσιῶδες ὄν , ἀλλὰ τὸ ἑνιαῖον : καὶ τοῦτο γὰρ | ||
| πολλοποιὸν αἴτιον ἄρχει τῶν προόδων , τῆς μὲν οὐσιώδους τὸ οὐσιῶδες , τῆς δὲ ἑνιαίας τὸ ἑνιαῖον . Ἀλλὰ σεμνὰ |
| καὶ τὰ λεγόμενα καὶ τὰ σημαίνοντα , τίνος ἕκαστον γένους σημαντικόν , ἐροῦμεν τὰ μὲν τίθεσθαι αὐτὰ μόνον δηλοῦντα , | ||
| πολλῷ πλέον ἐν τοῖς ἄλλοις μὴ οἰηθῶμεν εἶναί τι μέρος σημαντικόν , ὥσπερ ἐνταῦθα παρέλαβεν τὸ μῦς , ὃ μέρος |
| δὴ σώματος φύσιν ὁρᾶν δεῖ πρὸς τὸ ζῆν οἵας ψυχῆς προσδεῖται , καὶ ὅ τι δεῖ τῆς ψυχῆς πανταχοῦ τῷ | ||
| πρὸς τὴν χρείαν . Ὁ δὲ Δημήτριος εἶπεν : Ἑρμηνείας προσδεῖται : χαρακτῆρσι γὰρ ἰδίοις κατὰ τὴν Ἰουδαίαν χρῶνται , |
| συνεισφέρεται ὁ ἄνθρωπος . κατὰ τὸν αὐτὸν τοίνυν τρόπον κἀνταῦθα ἀναιρουμένης ἀριθμητικῆς ἀναιρεῖται καὶ γεωμετρία : μὴ γὰρ ὄντος ἀριθμοῦ | ||
| λέγομεν τὴν οὐσίαν καὶ τὰ λοιπὰ καθεξῆς , εἴ γε ἀναιρουμένης συναναιρεῖται καὶ τὰ συμβεβηκότα . ὅθεν καὶ μᾶλλον αὐτὴν |
| μετεχόντων τῆς φύσεως τοῦ ὑποκειμένου ἢ καταφάσκει τὸ κατηγορούμενον ἢ ἀποφάσκει ὁ καθόλου ἀποφαινόμενος . διακρινομένων οὖν κατὰ μόνα ταῦτα | ||
| αὕτη μερική ἐστιν ἀποφατική : μέρους γάρ τινος τῶν ἀνθρώπων ἀποφάσκει τὸ δίκαιον . τοῦτο οὖν σημαίνει , διὰ μὲν |
| εἶναι κατάληψιν τῷ λόγῳ τούτῳ χρώμενοι : εἰ μέλλοι εἶναι κατάληψις , δεῖ τὸ γινῶσκον ἐφαρμόζειν τῷ γινωσκομένῳ : εἰ | ||
| λόγος τυπωδῶς ἐμφανίζων τὰ πράγματα . ζʹ . Ἐπιστήμη ἐστὶ κατάληψις ἀσφαλὴς καὶ ἀμετάπτωτος ὑπὸ λόγου . δυνατὸν δὲ καὶ |
| τότε Πουλυδάμας θρασὺν Ἕκτορα εἶπε παραστάς : ἡ διπλῆ ὅτι ἐλλείπει ἡ πρός , πρὸς Ἕκτορα , ὡς καὶ τότ | ||
| τε ἀπέχεσθαι μηδενός : καὶ ἑνὶ λόγῳ οὔτε ἀνοίας οὐδὲν ἐλλείπει οὔτ ' ἀναισχυντίας . Ἀληθέστατα , ἔφη , λέγεις |
| , ὡς ἔμπροσθεν ἐδιδάχθημεν , ὁ μὲν ὑπάρχειν τι λέγων κατάφασίς ἐστιν , ὁ δὲ μὴ ὑπάρχειν ἀπόφασις . καὶ | ||
| καὶ τί ἐστιν ἀπόφανσις , πρὸς τούτοις δὲ τί ἐστι κατάφασίς τε καὶ ἀπόφασις . ἐντεῦθεν ἄρχεται διδάσκειν καὶ περὶ |
| τὰ τρίγωνα . διπλάσιόν ἐστι τὸ ΕΒΖΗ . , ] δέδεικται ἐν τῷ μαʹ θεωρήματι τοῦ αʹ βιβλίου , ὅτι | ||
| τὴν ἐκπνοὴν καὶ τὴν φύσην ἐργαζόμεναι τὴν ἐξ ἐγκεφάλου . δέδεικται γὰρ ἑτέρωθι περὶ τούτων : ἀποδέδεικται δὲ καὶ ὅτι |
| τἆλλα πάντα ὅσα μεταξύ τινοιν δυοῖν ἐστιν καὶ ἀμφοτέροιν τυγχάνει μετέχοντα , ὅσα μὲν ἐκ κακοῦ καὶ ἀγαθοῦ , τοῦ | ||
| ἀδιαφόρως τοῖς ὕδασι χρήσεται καὶ προσήσεται τὰ φαῦλα ὡς μὴ μετέχοντα τῆς φαυλότητος ἢ ἁπλῶς ἢ καθ ' ἕκαστα . |
| καλουμέναις ἐστὶν ἐν Κοίλῃ τὰ καλούμενα Κιμώνια μνήματα , ἔνθα δείκνυται Ἡροδότου καὶ Θουκυδίδου τάφος . εὑρίσκεται δῆλον ὅτι τοῦ | ||
| αὐτῇ ἔχει τὸ τέλος , καὶ οὐ μόνον ἐκ τούτου δείκνυται μὴ συνεστηκὼς ὁ ὅρος , ἀλλὰ καὶ ἐξ αὐτῆς |
| ἐστιν οὐσία ἔμψυχος αἰσθητική , ἀλλὰ καὶ ἄνθρωπος οὐσία ἔμψυχος αἰσθητική . ὃ οὖν ἂν ἐπέγραψεν , εἰ περὶ πάσης | ||
| γὰρ ἐν τοῖς καθ ' ἕκαστα καὶ ἀτόμοις ἡ αἴσθησις αἰσθητική : ἡ δ ' ἀντίληψις αὐτὴ τοῦ καθόλου γίνεται |
| μῖγμα τούτων τὸν κόσμον . καὶ † προστ ἀναλυθήσεται τὸ μονοειδές καὶ θείας μὲν οἴεται τὰς ψυχάς , θείους δὲ | ||
| ἄλυτον , ἀνώλεθρον , ἀίδιον , ἄφθαρτον , θεῖον , μονοειδές , ἀσχημάτιστον , ἀνενδεές , ἀνελλιπές , ἀσώματον , |
| ὑπό τινων ὠνομάσθαι , ὅτι καλὰ καὶ χαρίεντα μόνη ἡ ὅρασις παρέχει . ἄλλοι δὲ τὴν ὄψιν τὴν ὅρασιν ὀνομάζουσι | ||
| καὶ τὰ πόρρω ὁρᾶν . μὲν καὶ ἡ ἀπὸ ὕψους ὅρασις , λέγεται δὲ καὶ αὐτὸς ὁ ὑψηλὸς τόπος : |
| τῶν προτάσεων καὶ τὴν ἀκολουθίαν θεωρεῖν . ταῦτα μὲν οὖν δῆλα , πλὴν ὅτι τὸ ὥστε καὶ ἡ ἀπόφασις σημαίνει | ||
| τοῦ τὰ συμβαίνοντα τοῖς γένεσιν ἐκ τῶν ὁρισμῶν τῶν εἰδῶν δῆλα γίνεσθαι : ἡ δὲ αἰτία τὸ ἐπὶ πάντων ἀρχὴν |
| διαθέσει , πάλιν οὐκ ἔσται πιστὸς πρὸς τὴν διάγνωσιν τῶν ὑποπιπτόντων αὐτῷ . μηδενὸς οὖν χωρὶς περιστάσεως λαμβανομένου , ἑκάστῳ | ||
| τῶν ἀρχαίων ἰδέας προσαγορεύεσθαι . τῶν γὰρ κατὰ τὰ ἐννοήματα ὑποπιπτόντων εἶναι τὰς ἰδέας , οἷον ἀνθρώπων , ἵππων , |
| διανοίας , τουτέστι νοούσης , ἔσται διάνοια ὁ ὄγκος , διάνοια δὲ ὢν οὐκ ἔσται τὸ ζητοῦν ἀλλὰ τὸ ζητούμενον | ||
| ὃ αἱ προτάσεις συνεπέραναν , δόξα μετὰ λόγου λέγεται . διάνοια δέ ἐστιν ἡ τῶν καθόλου μετὰ λόγου γνῶσις : |
| τῶν ἐϲκιρρωμένων μορίων , ἔτι δὲ μᾶλλον τὰ ἐπὶ τῶν παραλυθέντων εἰρημένα τούτοιϲ ἁρμόϲει , ἰδιαίτερον δὲ καταιονήϲειϲ δι ' | ||
| μὲν μετὰ τοῦ λοιποῦ ϲώματοϲ τῶν δεξιῶν ἢ ἀριϲτερῶν μερῶν παραλυθέντων : ἔϲτι δὲ ὅτε κατ ' ἰδίαν γίγνεται περὶ |
| Ἐν τῷ αὐτῷ δὲ γένει τούτῳ δύο ἡμιτονιαῖα ἑξῆς οὐ τεθήσεται . τιθέσθω γὰρ πρῶτον ἐπὶ τὸ βαρὺ τοῦ ὑπάρχοντος | ||
| σημεῖον προσαγορεύουσιν . ὅτι δὲ τοῦτο οὕτως ἔχει , παράδειγμα τεθήσεται , ὅ τινες μὲν Ὀρφέως , τινὲς δὲ τῆς |
| καὶ διὰ τοῦτο ἐνέργεια ἡ ἡδονή , ὅτι εἶδός ἐστι παρακολουθοῦν τῇ εὐδαιμονίᾳ : διὰ δὲ τοῦτό φησι προσδεῖσθαι τὸν | ||
| κινήσεως , οἱ δὲ μέτρον , οἱ δ ' ὅλως παρακολουθοῦν αὐτῇ : καὶ ἢ πάσης ἢ τῆς τεταγμένης . |
| ἡμῖν οἰκιστὴς θαυμαστός : δίκαιος εἶ , οὐδὲ ἡ πόλις ἀμοιρεῖ τοῦ πλεονεκτήματος : φιλανθρωπίαν τιμᾷς , καὶ ἡ πόλις | ||
| . . . τῶν ἐκτὸς ἡ μὲν παρωκεανῖτις ἡ πρόσβορρος ἀμοιρεῖ διὰ τὰ ψύχη , ἡ δ ' ἄλλη τὸ |
| κινήσεως οὔσης , καὶ πλήθει καὶ ὀλιγότητι διαφέροντος , καὶ ἀλλοιουμένου οὐδενὸς προσγιγνομένου οὐδ ' ἀπογιγνομένου σώματος , καὶ εἰ | ||
| σύρροια καὶ σύμπνοια πάντων . ὅσα δὲ μορίων ἐπὶ πλέον ἀλλοιουμένου δεῖται τοῦ μέλλοντος αὐτὰ θρέψειν χυμοῦ , τούτοις ὥσπερ |
| τῆς ἐμπειρίας , ὅτι αὕτη ἤδη καὶ τῆς αἰτίας ἐστὶ γνωστική , χειροτέχνου δὲ ἀρχιτέκτων ἀντὶ τοῦ τοῦ δὲ τεχνίτου | ||
| ἡ πῇ ἀληθής ; ἀλλ ' οὐδὲ ἐπιστήμη τῶν ἀρχῶν γνωστική : αἱ μὲν γὰρ ἀρχαὶ τῶν ἀποδείξεων γνωριμώτεραι , |
| εἰσηγεῖται καὶ ταύτην ἐργάζεται . προοίμιον ἐκ τοῦ ἀναγκαίου . λαμβάνεται δὲ ἐξ ὑπολήψεως τῶν πραγμάτων φαύλων ὄντων . εἰς | ||
| εἰ δὲ καὶ οὗτος ἀπόστροφος εἴη τοῦ Ἡλίου , ἄλλος λαμβάνεται ὁ ὁρῶν τὸν Ἥλιον ἐπέχοντα τὸ ἴδιον τρίγωνον . |
| αὐτὸ τήν τε αἴσθησιν καὶ τὴν δόξαν , ἐξ ὧν συμπλεκομένων ἡ φαντασία γίνεται , καὶ μὴ ἄλλου μὲν εἶναι | ||
| ὡς ἂν δὴ σύνθετος ὁ τοιοῦτος ποικίλλεται κατὰ τὴν τῶν συμπλεκομένων ὀνομάτων καθ ' ἑκάτερον ἰδιότητα : ἐπεὶ γὰρ ὁ |
| γάρ τίς ἐστιν ἐπὶ † τοῦτον γνώσεως , καὶ ἡ μῖξις ἐπὶ σωμάτων θεωρεῖται . τρίτη ὑπῆρχεν ἀπορία τοιαύτη ἡ | ||
| τοιούτων ὄντων , ἀλλὰ δέδια μὴ τὸ ἑκατέρου κάλλος ἡ μῖξις συνέφθειρεν . Οὐ πάνυ γοῦν συνήθη καὶ φίλα ἐξ |
| δ ' αἰσθητοῦ ἀθροίσματος , τὸν μὲν νοητὸν κόσμον κρίνει νόησις μετὰ λόγου , τουτέστιν οὐκ ἄνευ λόγου , τὸν | ||
| , διότι πεπλήρωται τῶν ἀγαθῶν ὅλων ἡ μακαριωτάτη τῶν θεῶν νόησις : οὐ τοίνυν προορῶσι μέν , ὡς σὺ τοπάζεις |
| τῶν λοιπῶν συνάπτει . ὡσαύτως δὲ καὶ τὰ τοῦ ἐπιπέδου μόρια θέσιν ἔχει τινά : ὁμοίως γὰρ ἂν ἀποδοθείη ἕκαστον | ||
| οἳ δὲ καὶ ἄλλας τινὰς προσαγαγόντες τομὰς πολλὰ τὰ πρῶτα μόρια τῆς λέξεως ἐποίησαν : ὑπὲρ ὧν οὐ μικρὸς ἂν |
| τῷ τινος εἴδους μεταλαμβάνειν ; ὅτι φησί , καὶ τότε ἐνυπάρχει περὶ αὐτήν : ἄλλου γὰρ ἐστέρηται πάντως ἡ ὕλη | ||
| ἄλλων συντεθὲν ποιεῖ τὸν ἄνθρωπον : εἰ δὲ ὁ ἄνθρωπος ἐνυπάρχει τῷ λόγῳ τοῦ ζῴου , τὸ ὅλον ἐνυπάρξει τῷ |
| παραλλαξάντων δὲ τὸ μὲν προηγούμενον ἐπακολουθεῖν , τὸ δὲ ἐπακολουθοῦν προηγεῖσθαι . φερέσθω γὰρ ἰσοταχῶς τὰ ΒΓ , ΔΖ , | ||
| ] ἦν ἐν ταῖς ἐξόδοις τῶν τῆς τραγῳδίας χορικῶν προσώπων προηγεῖσθαι αὐλητήν , ὥστε αὐλοῦντα προπέμπειν Γ , ὅπερ ἔλαβεν |
| δὲ λογιστικὸν ἐν τῷ μέσῳ τῆς κεφαλῆς , τὸ δὲ μνημονευτικὸν ἐν τῷ ἐγκεφάλῳ . πυρρίχη ἦν εἶδος ὀρχήσεως , | ||
| , ἐν ᾗ τό τε φανταστικὸν πᾶν γίνεσθαι καὶ τὸ μνημονευτικὸν καὶ τὸ δοξαστικόν , ὅπερ οὖν οὐδ ' ἄμοιρον |
| τοῖς φαινομένοις αὐτῶν σημείοις καταλαμβανόμενα , διὰ δὲ τοῦτο καὶ ἀνύπαρκτα . ἀδύνατον γὰρ εἶναί τι πρᾶγμα , ὃ καὶ | ||
| . ὧδε γὰρ καὶ αὐτὴ ἡ ἀπόφασις τὰ μὲν ὑπάρχοντα ἀνύπαρκτα ποιοῦσα , τὰ δὲ ἀνύπαρκτα ὑπαρκτά , τεραστίου φύσεως |
| ἔννοια ἡμῶν τοῦ ἑνὸς ἀντιλαμβανομένη τοῦ διωρισμένου πρὸς τὰ ἄλλα ἀντιλαμβάνεται . Διὸ καὶ συναναφαίνει τὴν τῶν πολλῶν ἀντίληψιν , | ||
| ἐστιν αἴσθησις ἀντι - ληπτική , κεκοινωνηκότων ἡ αὐτὴ αἴσθησις ἀντιλαμβάνεται : οἷον πάντων τῶν χρωμάτων τῶν κεκοινωνηκότων τῷ λευκῷ |
| θυμικὸν καὶ τὸ ἐπιθυμητικόν , ἡνιοχῶνται καθάπερ ἵπποι ὑπὸ τοῦ λογικοῦ , τότε γίνεται δικαιοσύνη : δίκαιον γὰρ τὸ μὲν | ||
| τὴν πρώτην ἑβδομάδα . ἔστι δ ' ἐννόημα φάντασμα διανοίας λογικοῦ ζῴου : τὸ γὰρ φάντασμα , ἐπειδὰν λογικῇ προσπίπτῃ |
| ἐστι τῆς πραγματείας ταύτης . τὰ δ ' ἀνώτερον ὅσα θεωρεῖται χρωμένης ἤδη τῆς ποιητικῆς τοῖς τε συστήμασι καὶ τοῖς | ||
| γε δι ' ὑπογραφῆς δηλοῦται , ἐπειδὴ σημαίνει τι . θεωρεῖται οὖν ὡς καθ ' ἕκαστα , ἢ οὐ θεωρεῖται |
| . τουτέστιν ἀνάγκη τὸ ἓν καὶ τὸ ὂν πάσης διαφορᾶς κατηγορεῖσθαι . ἀδύνατον . . . εἰδῶν . ὡς εἰ | ||
| τί ἐστι , ταύτας δὲ ἐν τῷ ὁποῖόν τί ἐστι κατηγορεῖσθαι . ἢ αἱ διαφοραὶ καθ ' ἑαυτὰς μὲν ὡς |
| , ὥσπερ αἱ οὐσιώδεις : ἀπείρων δὲ φωνῶν καὶ μὴ δηλουσῶν τὴν φύσιν τοῦ ὑποκειμένου οὐκ ἀναγκαῖον ποιεῖσθαι τὴν διαίρεσιν | ||
| ἀλλοτριότητι , καθάπερ ἐπὶ τῶν πομφολύγων ἀλγηδόνας κεφαλῆς ἢ νεφρῶν δηλουσῶν καὶ προσέτι κατάρροιαν εἰς πνεύμονα καί πως ἄλλως περιουσίαν |
| καὶ ᾗ αὐτό . τὰ ἐν τῷ τί ἐστι λοιπὸν κατηγορούμενα ἀναγκαῖά ἐστι : καὶ ἔστι τοῦ ἀναγκαῖα εἶναι κατασκευαστικὸν | ||
| πρὸς τὴν τοῦ δούλου σχέσιν εἶεν ἂν συμβεβηκότα καὶ δευτέρως κατηγορούμενα , πρώτως δὲ καὶ καθ ' ἑαυτὸ ὁ δεσπότης |
| οὖν οὐδὲν πρὸς ἑκάστην τῶν ὄψεων ἡ τοῦ κοινοῦ φωτὸς ἀφθαρσία , οὕτως οὐδὲν πρὸς ἕκαστον ἡμῶν ἡ τοῦ ποιητικοῦ | ||
| τὸ ἀίδιον ἀφθάρτοις πρὸ θνητῶν , ἐπεὶ συγγενὲς μὲν ἀιδιότητος ἀφθαρσία , ἐχθρὸν δὲ θάνατος . χρὴ μέντοι μηδ ' |
| Ἐν πᾶσι τοῖς πράγμασι τρία ταῦτα θεωροῦνται , οὐσία ταυτότης ἑτερότης . οὐσίαν λέγω οὐ τὴν ἀντικειμένην τοῖς συμβεβηκόσιν , | ||
| πάντα γὰρ τὰ ἐναντία ὑπὸ τὴν ἑτερότητα , ἡ δὲ ἑτερότης ὑπὸ τὰ πολλά , τὰ δὲ πολλὰ καὶ ἓν |
| καὶ τῇ ὄψει καλλίων : καὶ δαῦκον περὶ τὴν Πατραϊκὴν διαφέρον : τοῦτο δὲ θερμαντικὸν φύσει , ῥίζαν δὲ ἔχει | ||
| γίνεσθαί φημι διὰ τὸ παρὰ μικρόν : ὡς γὰρ οὐδὲν διαφέρον καθόλου εἰπεῖν πρότασιν ἢ ἀδιόριστον συγχωρήσαντες τὴν ἀδιόριστον ὡς |
| ἔχεις , τοῦτ ' ἔστιν ὀφθαλμούς , οἷς δὲ ὁρᾶται ἀνθρωπότης καὶ ἱππότης τὰ καθόλου οὐκ ἔχεις : νοῦν γὰρ | ||
| ἐστίν : ἐν πᾶσι γὰρ θεωρεῖται τοῖς γένεσιν , οἷον ἀνθρωπότης καὶ Σωκρατότης ποιότης ἐν οὐσίᾳ , καμπυλότης δὲ γραμμῆς |
| χερουβὶμ τὸν θεὸν ὑπὲρ ἀνθρώπων . ἕκτῃ ἀγγέλων παράστασις καὶ διάκρισις πάσης κτίσεως . ὥρα ζʹ * ἐν ᾗ αἰνοῦσιν | ||
| καὶ τὸ ἐκ ταύτης ὠφελούμενον . μόνη γὰρ ἡ τούτων διάκρισις προθυμίαν εἰς ἀρετῆς ἄσκησιν ἂν παράσχοι καὶ πρὸς τὴν |
| δὲ διήγημα εἰς διήγησιν , ἡ δὲ ἀνασκευὴ καὶ ἡ κατασκευὴ εἰς τοὺς ἀγῶνας , ὁ δὲ κοινὸς τόπος εἰς | ||
| ἀναλλοίωτον τὸ σῶμα , διὰ παντὸς ἂν ἔμενεν ἡ ἀρίστη κατασκευὴ καὶ οὐκ ἂν ἐδεῖτο τέχνης ἐπιστατούσης αὐτῷ : ἐπειδὴ |
| τῷ τρίτῳ τὰ πλείω φαντάζεται , διόπερ καὶ ἡ τῶνδε ἕνωσις ἐν αὐτῷ πρώτῳ , τὸ δὲ πρὸ πάντων ἡνωμένον | ||
| δὲ οὐδὲν ἑαυτῷ ἐσεῖται χρήσιμον . τίς δὲ κοινωνία ἢ ἕνωσις γένοιτο τῶν ἄκρως ἐναντίων , μὴ ὄντος τοῦ μεσιτεύοντος |
| καὶ ἐν τούτοις μᾶλλον ὁ ἕτερος αὐτῶν παρὰ τὸν ἕτερον διαλλάττει . ἰδίᾳ δὲ ὁ Εὔδοξος τὸν αὐχένα τοῦ Ὄφεως | ||
| ταύτης τῆς χώρας Πώρῳ ἄρχειν ἔδωκεν . καὶ Ταξίλῃ δὲ διαλλάττει Πῶρον καὶ Ταξίλην ἀποπέμπει ὀπίσω ἐς τὰ ἤθη τὰ |
| τὰ πάντα . Ἐπὶ τούτοις ἄξιον ζητήσεως ὅπη διαφέρει τοῦ διωρισμένου ἑνὸς ἡ προφαινομένη ἔννοια , καὶ τούτου οὗ πέρι | ||
| καὶ τὴν πρᾶξιν . Τὸ μὲν οὖν συνεχὲς ἀπὸ τοῦ διωρισμένου κεχωρίσθαι καλῶς τῷ κοινῷ καὶ τῷ ἰδίῳ ὅρῳ εἴρηται |