| οἷον πατὴρ υἱοῦ ἐστι πατήρ , ἀλλὰ καὶ πρὸς ἄλληλα ἀντιστρέφει : ὁ υἱὸς πατρός ἐστιν υἱός : εἰ οὖν | ||
| μέν , ὅτι τῷ Β τὸ Δ ἕπεται καὶ οὐκ ἀντιστρέφει , καὶ ὅτι τὸ Γ καὶ τὸ Β , |
| ὡρισμένην , ἐν ᾗ δὲ τὰ κακὰ ἀόριστον , καὶ ἀντιστρέφειν ἔλεγον τὰ καλὰ καὶ ὡρισμένα . εἴ τι γὰρ | ||
| καὶ ἡγούμενον καὶ ἀντιστρέψῃ , δοκεῖ ἐλέγχειν διὰ τὸ οἴεσθαι ἀντιστρέφειν τὴν ἀκολούθησιν . ὅταν γὰρ τοῦδε ὄντος ἐξ ἀνάγκης |
| , ὅπερ καὶ Ἀριστοτέλης προλαβὼν εἴληφε , καὶ ἔστω τὸ ὁριστὸν ἄνθρωπος . αἰτούμεθα τούτου γένος εἶναι τὸ ζῷον , | ||
| τε καὶ τὸ ὁριστὸν ἀντιστρέφει πρὸς ἄλληλα , εἰ τὸ ὁριστὸν ᾗ ὁριστὸν ἀποδεικτόν , δῆλον ὅτι καὶ ὁ ὅρος |
| του . Ναί . Φίλου γέ τινος δή , εἴπερ ἀκολουθήσει τῇ πρόσθεν ὁμολογίᾳ . Πάνυ γε . Οὐκοῦν καὶ | ||
| ; ὀκνῶ λέγειν , ὃ μηδὲ θέμις εἰπεῖν , ὅτι ἀκολουθήσει θεῷ θάνατος , εἴ γε καὶ ἠρεμία : τὸ |
| μετεχόντων τῆς φύσεως τοῦ ὑποκειμένου ἢ καταφάσκει τὸ κατηγορούμενον ἢ ἀποφάσκει ὁ καθόλου ἀποφαινόμενος . διακρινομένων οὖν κατὰ μόνα ταῦτα | ||
| αὕτη μερική ἐστιν ἀποφατική : μέρους γάρ τινος τῶν ἀνθρώπων ἀποφάσκει τὸ δίκαιον . τοῦτο οὖν σημαίνει , διὰ μὲν |
| οἷον τὸν Σωκράτην , διότι ἐστὶν ἄνθρωπος , ἅπαν εἶναι γελαστικόν , τοῦτο δέ ἐστι τὸν Σωκράτην πάντα ἄνθρωπον εἶναι | ||
| γὰρ ἄνθρωπος , τοῦτο καὶ γελαστικόν , καὶ εἴ τι γελαστικόν , τοῦτο καὶ ἄνθρωπος . Χωρήσωμεν οὖν ἐπὶ τὴν |
| ὅτι πᾶς ἀριθμὸς ἑαυτὸν μετρεῖ : εἰ γὰρ τὸ μέτρον ἐξισάζει τῷ μετρουμένῳ ἢ εὐθὺς ἐκείνῳ προσαρμόζον ἢ διπλούμενον ἢ | ||
| πᾶν δεκτικὸν ἐπιστήμης ἐστί : καὶ γὰρ τὸ δεκτικὸν ἐπιστήμης ἐξισάζει πρὸς τὸν ἄνθρωπον . ἀλλὰ τί τὸ αἴτιον τοῦ |
| . Τὸ ἐλλεῖπον τούτῳ τῷ ὁρισμῷ , λέγω δὲ τὸ οὐσιωδῶς , μετὰ τὴν ἀπόδοσιν τοῦ ἑξῆς ὁρισμοῦ ἀποδίδοται . | ||
| καὶ τὸ δισύλλαβον κατηγορεῖται τοῦ ζῴου ὡς φωνῆς καὶ οὐχὶ οὐσιωδῶς . καὶ διὰ τοῦτο οὔτε τὸ δισύλλαβον οὔτε τὸ |
| μετέχεται . ἔτι διαφέρουσιν ὅτι τὸ μὲν γένος πρῶτον εἰδῶν κατηγορεῖται καὶ οὕτως ἀτόμων , τὸ δὲ συμβεβηκὸς πρῶτον ἀτόμων | ||
| λαμβάνεται εἰς τὸν ὁρισμὸν τοῦ κατηγορουμένου , οἷον ἡ σιμότης κατηγορεῖται τῆς ῥινός , καὶ ἐν τῷ ὁρισμῷ τῆς σιμότητος |
| ἐλέγχου ἄγνοιαν λέγειν εἰώθαμεν . ἔλεγχος τοίνυν ἐστὶ | κυρίως ἀντίφασις τοῦ αὐτοῦ καὶ ἑνός , μὴ ὀνόματος , ἀλλὰ | ||
| δὲ τοῦ ἀναγκαίου οὐχὶ ἡ ἀντίφασις : οὐ γάρ ἐστιν ἀντίφασις ἡ ἑτέρα τῆς ἑτέρας , ἀλλ ' ὥσπερ εἴρηται |
| . ὥσπερ δὲ ἀνωτέρω ἔλεγεν ὅτι τὰ πρός τι οὐκ ἀντιστρέφοντα πάντα λέγεται , ὡς κεφαλὴ ζῷον , πηδάλιον πλοῖον | ||
| καὶ σχέσις εὐθύτητος , καὶ πρός τι εἴη καὶ πρὸς ἀντιστρέφοντα λέγοιντο : Ἀθῆναι γὰρ καὶ Θῆβαι οὐ πρός τι |
| ποιητὴς , ἢ ὅστις ἁπλῶς μηδὲν πράττει δημόσιον , μηδὲ ἐφαρμόττει τῷ ὑποκειμένῳ προσώπῳ τὸ ἐπαγόμενον ἔγκλημα : ὅτ ' | ||
| ὀνόματι προσχρώμεναι . Ἐφ ' ὅσων δὲ τὸ ἔστι μὴ ἐφαρμόττει . τὸ μὲν ῥητὸν σαφὲς καθέστηκεν . ἀπορίαν δὲ |
| ἤδη ἔσωζεν ὑπὸ λεπτῇ κάμακι τὰ τηλικαῦτα πηδάλια περιστρέφων : ἐδείχθη γάρ μοι ἀναφαλαντίας τις , οὖλος , Ἥρων , | ||
| ἐστι πάντων τῶν , ὡς εἴρηται , συνισταμένων ἰσοσκελῶν . ἐδείχθη δέ , ὅτι οὐδὲ ἐλάχιστον : οὔτε ἄρα μέγιστόν |
| τότε Πουλυδάμας θρασὺν Ἕκτορα εἶπε παραστάς : ἡ διπλῆ ὅτι ἐλλείπει ἡ πρός , πρὸς Ἕκτορα , ὡς καὶ τότ | ||
| τε ἀπέχεσθαι μηδενός : καὶ ἑνὶ λόγῳ οὔτε ἀνοίας οὐδὲν ἐλλείπει οὔτ ' ἀναισχυντίας . Ἀληθέστατα , ἔφη , λέγεις |
| περὶ ψυχὴν τὸ αὐτὸν ἑαυτῷ εἶναι σπουδαῖον καὶ εὐδαίμονα . ἀνάπαλιν δὲ καὶ τῶν κακῶν τὰ μὲν περὶ ψυχὴν εἶναι | ||
| καὶ τὰ ἶσα ἀπὸ ὡροσκόπου , τοῖς δὲ νυκτὸς τὸ ἀνάπαλιν . Ἕκτος κλῆρος τῆς Νίκης , ὃν ἀριθμήσεις τοῖς |
| ἡ προστιθεμένη καθόλου εἴη , ἀδιαφόρως καὶ ἄνωθεν καὶ κάτωθεν προστίθεται : εἰ δὲ μερική , πάντως κάτωθεν , ἵνα | ||
| εἴγε κατὰ τὸν δέοντα λόγον τῷ δύο καὶ τὸ ἄρθρον προστίθεται , καθὸ καὶ τοῖς ἑξῆς ἅπασιν ἀριθμοῖς , οὐ |
| : οὐ δέχεται γὰρ τὸ ἄλογον ἀθάνατον . ᾧ καὶ ἀκολουθεῖ ὁ Πορφύριος : τρεῖς γὰρ εἶναι λέγει : οὕτω | ||
| ἔδει δὲ οὕτως ποιῆσαι τὴν ἀντιστροφήν : εἰ τὸ ζῷον ἀκολουθεῖ τῷ ἀνθρώπῳ * * * ὄντος γὰρ αὐτοῦ , |
| τῷ τινος εἴδους μεταλαμβάνειν ; ὅτι φησί , καὶ τότε ἐνυπάρχει περὶ αὐτήν : ἄλλου γὰρ ἐστέρηται πάντως ἡ ὕλη | ||
| ἄλλων συντεθὲν ποιεῖ τὸν ἄνθρωπον : εἰ δὲ ὁ ἄνθρωπος ἐνυπάρχει τῷ λόγῳ τοῦ ζῴου , τὸ ὅλον ἐνυπάρξει τῷ |
| τὶς ἄνθρωπος πᾶν ζῷον ἀληθεύει τὶς ἄνθρωπος οὐ πᾶν ζῷον ἀληθεύει τὶς ἄνθρωπος τὶ ζῷον ψεύδεται τὶς ἄνθρωπος οὐδὲν ζῷον | ||
| : καὶ γὰρ ἐνδεχομένη γνῶσίς ἐστιν , ἥτις οὐκ ἀεὶ ἀληθεύει : ψεύδεται δὲ ἡ γνῶσις , ὅταν τὸ γινωσκόμενον |
| τάξιν τε γὰρ τὸ νοηθὲν εἶχε καὶ οὐθὲν ἔξω καιροῦ ἐνοεῖτο , ἡ δὲ ἑρμηνεία διεσπάσθαι τε ἐδόκει καὶ ῥυθμοῦ | ||
| ἐστί , καὶ ἑαυτοῦ γενήσεται μέρος : σὺν αὐτῷ γὰρ ἐνοεῖτο καὶ ὅλος ὁ στίχος : εἰ δὲ τοῦ λοιποῦ |
| μὴ δεόμενον τοῦ σημανοῦντος αὐτὸ καὶ ἐκκαλύψοντος . ὅθεν ὥσπερ ἀναιρουμένου δεξιοῦ οὐδὲ ἀριστερὸν ἔστιν , οὕτως ἀναιρουμένου τοῦ σημειωτοῦ | ||
| τὸ μέρος , τουτέστιν ὁ δάκτυλος , τοῦ δὲ δακτύλου ἀναιρουμένου οὐκ ἀναιρεῖται τὸ ὅλον . καὶ πάλιν τῆς ὀρθῆς |
| κατὰ τὴν παροιμίαν ἀπάτης ἀγαθῆς οὐκ ἀποστατεῖ θεός , ἧι ἀντίκειται ἡ κακή , ὁποίαν ὁ βασιλεὺς ἐκ Διὸς ἔπαθε | ||
| δῆλον ἐστὶν ὡς ἑτέρῳ κανόνι ὑπείκει : τὸ νέα οὐκ ἀντίκειται , ἀπὸ γὰρ τοῦ νεός . Τὰ διὰ τοῦ |
| ἐστιν ἢ ἀποφατική . μέρη δὲ ἔχει δύο ὑποκείμενον καὶ κατηγορούμενον . δεῖ οὖν τὴν ἰσοδυναμοῦσαν ζητοῦντας ζητεῖν πρότασιν κατὰ | ||
| ἐξ ὑποθέσεως ἀναγκαῖόν φαμεν , ἔστ ' ἂν ὑπάρχει τὸ κατηγορούμενον τῷ ὑποκειμένῳ . δύναται δὲ τὸ αὐτὸ τοῦτο καὶ |
| εἰσηγεῖται καὶ ταύτην ἐργάζεται . προοίμιον ἐκ τοῦ ἀναγκαίου . λαμβάνεται δὲ ἐξ ὑπολήψεως τῶν πραγμάτων φαύλων ὄντων . εἰς | ||
| εἰ δὲ καὶ οὗτος ἀπόστροφος εἴη τοῦ Ἡλίου , ἄλλος λαμβάνεται ὁ ὁρῶν τὸν Ἥλιον ἐπέχοντα τὸ ἴδιον τρίγωνον . |
| παραδόξου . τί . . . τοῦτο ] τὸ ἐνθύμημα εἴληπται ἐκ παραδόξου . ὃ δέ φησι τοιοῦτόν ἐστιν : | ||
| εἰδὼς φρόνιμος εἶναι . τὸ δοκεῖ ἐνταῦθα ὡς κοινὸν δοξαζόμενον εἴληπται : δηλοῖ δὲ τὸ ῥητόν , ὅτι καὶ ἀνωτέρω |
| σημεῖον εἴπερ καταληπτόν ἐστιν , ἤτοι προκαταλαμβάνεται τοῦ σημειωτοῦ ἢ συγκαταλαμβάνεται αὐτῷ ἢ ἐπικαταλαμβάνεται αὐτῷ : οὔτε δὲ προκαταλαμβάνεται οὔτε | ||
| συγκαταλαμβάνεται αὐτῷ ἢ ἐπικαταλαμβάνεται αὐτῷ : οὔτε δὲ προκαταλαμβάνεται οὔτε συγκαταλαμβάνεται οὔτε ἐπικαταλαμβάνεται , ὡς παραστήσομεν : οὐκ ἄρα καταληπτόν |
| ” . ἢ δεῖ μεταλαμβάνειν τὸ ἐνδεχόμενον καθόλου ἀποφατικὸν εἰς καταφατικὸν καὶ ἐπὶ τοῦ ἐνδέχεσθαι . οὐκέτι δὲ ὡς ἐπὶ | ||
| ἀποφατικῶν γένοιτ ' ἄν ποτε προτάσεων . οὐ κατὰ τὸ καταφατικὸν δὲ καὶ ἀποφατικὸν μόνον δεῖ ἢ ἀμφοτέρας τὰς προτάσεις |
| ἕνα . Ἐκ τοῦ καθόλου καὶ μερικοῦ , ἵνα τὸν καθολικώτερον καὶ περιεκτικώτερον σκοπὸν αἱρώμεθα μᾶλλον τοῦ μερικωτέρου . ὅθεν | ||
| γὰρ αὐτοζῷον παράδειγμα ἔσται τοῦ αὐτοανθρώπου , ἐπειδὴ τὸ μὲν καθολικώτερον τὸ δὲ εἰδικώτερον : πάλιν ὁ αὐτοάνθρωπος παράδειγμα μὲν |
| ' οὐδὲ ὡς ὅλον εἰς μέρη ὁμοιομερῆ : εἰ γὰρ ὁμοιομερὲς τὸ καὶ ὀνόματος καὶ ὁρισμοῦ μετέχον κοινοῦ , αἱ | ||
| : τὸ “ ὁμαλόν ” , δεῖ αὐτὸ κατὰ τὸ ὁμοιομερὲς ὑπολαβεῖν . τοῦτο δὲ διττόν ἐστι κατὰ τὴν σύστασιν |
| ὁ τόπος ἐστίν , ἀποδεῖξαι . διάστημα δὲ τὸ μεταξὺ νοούμενον τῶν περάτων τοῦ περιέχοντος , οἷον τὸ μεταξὺ τῆς | ||
| κόσμῳ καὶ ἐν τῷ ἐπιπέδῳ τοῦ διὰ μέσου τῶν ζῳδίων νοούμενον κύκλον , ὡς ἀδιαφορεῖν πρὸς τὸ κέντρον αὐτοῦ τὴν |
| , ὡς ἔμπροσθεν ἐδιδάχθημεν , ὁ μὲν ὑπάρχειν τι λέγων κατάφασίς ἐστιν , ὁ δὲ μὴ ὑπάρχειν ἀπόφασις . καὶ | ||
| καὶ τί ἐστιν ἀπόφανσις , πρὸς τούτοις δὲ τί ἐστι κατάφασίς τε καὶ ἀπόφασις . ἐντεῦθεν ἄρχεται διδάσκειν καὶ περὶ |
| ἢ γὰρ τῷ κατὰ φύσιν πλησιάζει ἢ τῷ πάντῃ ἀφεστηκὸς ἀνομοίῳ . καὶ ἐφ ' ὅσον μὲν τῷ κατὰ φύσιν | ||
| τὸ γὰρ ὅμοιον πρὸς τὸ ὅμοιον παραλαμβάνεται , ἀνόμοιος δὲ ἀνομοίῳ οὐδέποτε φίλος . οὗτοι δὲ οἱ λόγοι ὀλίγους παντελῶς |
| ἄνωθεν πάντως διὰ τὴν ἐλάττονα . εἰ δὲ τὸ συμπέρασμα ἀποφατικόν , δεῖ πάντως τὴν προστιθεμένην καταφατικὴν εἶναι καὶ κάτωθεν | ||
| , τὸν μὲν τὶς καταφατικόν , τὸν δὲ οὐ πᾶς ἀποφατικόν . μεμαθήκαμεν τοίνυν τί ἐστιν προσδιορισμὸς καὶ πόσοι εἰσὶν |
| ' αὐτοῦ δεικνύς , ἐδήλωσεν εἰπὼν τὸ γὰρ Α οὕτως ἀποδοθήσεται : τὸ γὰρ ὑγιαίνειν οὕτως ἀποδώσει ὁ διὰ τούτου | ||
| πυέλους : τὰς ἐμβάσεις . ΓΘ πυέλους ] λεκάνας . ἀποδοθήσεται : ὡς τοῦ Κλέωνος ἀποστεροῦντος . ΓΓΘ Αἰγείδη φράσσαι |
| τι ἄνθρωπος , τοῦτό ἐστι τὸ ἀνθρώπῳ εἶναι , ζῴῳ δίποδι . πάλιν δὲ εἴ τις εἴποι τὸ ὄνομα ὁμώνυμον | ||
| , ἧς ἀμφότερα κοινωνοῦντα ἐκίνει τὸ ζῶον , ὡς τῷ δίποδι καὶ τῷ τετράποδι τὸ πόδας ἔχειν . νῦν δὲ |
| γὰρ καὶ τὸ ταὐτὸν καὶ θάτερον καὶ τὸ ὅμοιον καὶ ἀνόμοιον ἕξει , ἐπειδὰν αὐτῶν κατηγορῆται , καὶ τὸ ἴσον | ||
| φύσιν ἐναπεργαζόμενον : ὃ δὲ νῦν ζητοῦμεν ὅμοιόν τε καὶ ἀνόμοιον , πρεσβύτερόν ἐστι πάσης συνθέσεως . ἀλλ ' οὐδὲ |
| εἰς ὑπομονὴν καὶ μνήμην ἄγει τὰς τῶν ἐπαινουμένων πράξεις : κεχώρισται δὲ τῶν ἐγκωμίων καὶ τῶν προσῳδιῶν , καὶ παιάνων | ||
| γνώμη λόγος ἐστὶ μόνον . τὸ δὲ ἀπομνημόνευμα δυσὶ τοῖσδε κεχώρισται τῆς χρείας : ἡ μὲν γὰρ σύντομος , τὸ |
| : συνθέτους ] Ψευδεῖς : ἤγουν τὸ παρὰ τὸ ὂν συντεθέν . : συνθέτους ] Τοὺς ψευδεῖς : ὥσπερ ἁπλοῦς | ||
| πίνεται : καὶ τὸ ὀξύμελι δὲ δοθείη ποτὲ ἂν παραχρῆμα συντεθέν , εἰ καὶ βέλτιόν ἐστι κεχρονισμένον αὐτὸ προσφέρειν : |
| τοῦτο μετ ' ἐκεῖνο , καὶ τί πάλιν διακρίνει τὸ αἰτιατὸν ἀπὸ τοῦ αἰτίου ; μήποτε γὰρ καὶ τὸ πᾶσι | ||
| τουτέστι τὸ αἴτιον τὸ κυρίως αἴτιον τοιοῦτον ᾧ πάντως τὸ αἰτιατὸν συνυπάρχει , ὁμόγονον εἶναι τῷ αἰτιατῷ , τουτέστι τοῦ |
| ' ἕν ἐστι τὰ πολλά , διόπερ τοῦ ἑνὸς ἀναιρουμένου συναναιρεῖται καὶ τὰ πολλά . ἀλλὰ γὰρ ὅτι μὲν οὔτε | ||
| πρὸς θεραπείαν τὰ συμπτώματα . ἀναιρουμένων γὰρ τῶν παθῶν , συναναιρεῖται καὶ τὰ συμπτώματα , καὶ συνισταμένων , συνίσταται . |
| , ὑπάρχειν τὸ πράττεσθαι αὐτὰς κατὰ τὸν ὀρθὸν λόγον . ῥηθήσεται δ ' ὕστερον περὶ αὐτοῦ , ἐν τῷ ἕκτῳ | ||
| ἢ ξυλλαβῶν ἢ σημείων καταληφθῇ , σύνθετος ὁ χρόνος οὗτος ῥηθήσεται . Λάβοι δ ' ἄν τις παράδειγμα τοῦ εἰρημένου |
| . ἐπειδὴ ἐν τῷ πρὸ τούτου εἶπεν ὅτι ὅταν μὴ ἐνυπάρχῃ ἀντιφατικῶς ἀντικείμενα ἀληθές ἐστι τὸ καὶ χωρὶς κατηγορεῖν , | ||
| Ἀλλ ' ὅταν μὲν ἐν τῷ προσκειμένῳ τῶν ἀντικειμένων τι ἐνυπάρχῃ . τὸν κανόνα παραδίδωσιν λοιπὸν πότε οὐκ ἐγχωρεῖ . |
| Ἐν τῷ αὐτῷ δὲ γένει τούτῳ δύο ἡμιτονιαῖα ἑξῆς οὐ τεθήσεται . τιθέσθω γὰρ πρῶτον ἐπὶ τὸ βαρὺ τοῦ ὑπάρχοντος | ||
| σημεῖον προσαγορεύουσιν . ὅτι δὲ τοῦτο οὕτως ἔχει , παράδειγμα τεθήσεται , ὅ τινες μὲν Ὀρφέως , τινὲς δὲ τῆς |
| δὲ ἐν ἀμφοτέροις : ὁ γὰρ ἕτερος αὐτῶν τοῦ ἑτέρου ὑφεστῶτος οὐχ ὑφέστηκεν , ἐκ δὲ τοῦ ὑπάρχοντος καὶ μὴ | ||
| ὑφέστηκεν , ἐπεὶ μηδὲ οἱ ἰδίως ποιοὶ κινοῦνται τοῦ πράγματος ὑφεστῶτος , ἁπλῶς δὲ οὐκ ἀκίνητα , ἐὰν ὦσιν ἐν |
| ἄκρον τῆς νήσου τὸ κατὰ τὴν Ἀκυιτανίαν καὶ τὴν Πυρήνην ἀντικείμενον . τοῦτο μὲν δὴ τοὐλάχιστον διάστημα ἀπὸ τῆς Πυρήνης | ||
| ἔστω τὸ ἀντικείμενον τῷ ἀδύνατον ἐπακολουθεῖν λέγομεν μὴ ἐνδέχεσθαι τὸ ἀντικείμενον [ καὶ ] διὰ τὸν ὅρον τοῦ ἐνδεχομένου , |
| εἰς τὸ κοινὸν ἀμφοτέρων γένος τιθέασιν . , Καὶ ὁ ὁρισμὸς εἷς ἐστίν , ὁμοίως δὲ οὐδὲ τοῦτον ἔχουσι λέγειν | ||
| δυνάμει , ποιήσει τὸ διωρισμένον συνεχές , καὶ ἔσται ὁ ὁρισμὸς αὐτοῦ φθαρτικός . Πέμπτον δεῖ ζητῆσαι εἰ ὑγιῶς ἔχει |
| τῆς μὲν γὰρ καταγραφείσης τὸ ποσὸν εἰς τὴν πρότασιν οὐ παραλαμβάνεται , τῶν δὲ καθόλου μέμνηται καὶ ἐκ τῶν καθόλου | ||
| εἰ καὶ ἀποπατήϲειε . τούτων γὰρ προγεγενημένων ἀκινδύνωϲ ἡ ἀνάτριψιϲ παραλαμβάνεται . ἀνατρίβειν δὲ χρὴ ἐλαίῳ γλυκεῖ μηδόλωϲ ἐφαπτόμενον τῆϲ |
| οὖν οὐδὲν πρὸς ἑκάστην τῶν ὄψεων ἡ τοῦ κοινοῦ φωτὸς ἀφθαρσία , οὕτως οὐδὲν πρὸς ἕκαστον ἡμῶν ἡ τοῦ ποιητικοῦ | ||
| τὸ ἀίδιον ἀφθάρτοις πρὸ θνητῶν , ἐπεὶ συγγενὲς μὲν ἀιδιότητος ἀφθαρσία , ἐχθρὸν δὲ θάνατος . χρὴ μέντοι μηδ ' |
| ἔτυχεν , πολλαπλάσιον τὸ Ζ . Ἐπεὶ οὖν ἰσάκις ἐστὶ πολλαπλάσιον τὸ Δ τοῦ Α καὶ τὸ Ε τοῦ Β | ||
| οὔτε πολλαπλάσιον ἔσται οὔτε ἐπιμόριον . ἔστω γὰρ διάστημα μὴ πολλαπλάσιον τὸ ΒΓ , καὶ γεγενήσθω , ὡς ὁ Γ |
| χαρακτήρ , τῷ δὲ ποιητικῷ ἡ ψυχή , τῷ δὲ ὀργανικῷ αἱ ἀποδείξεις , τῷ δὲ παραδειγματικῷ τὰ προβλήματα , | ||
| ; Μετὰ τοῦ σώματος , εἴπερ ὁ ἄνθρωπος ψυχὴ λογικὴ ὀργανικῷ σώματι χρωμένη . Ποίου δὲ σώματος ; Τοῦ αὐγοειδοῦς |
| ἄνθρωποι παρ ' ἑτέρων , βαρύνοντα τὴν ψυχὴν ἕως ἂν ἀποδοθῇ , κἂν ὀνόμασι καλοῖς αὐτὰ κοσμήσῃ τις , φιλανθρωπίας | ||
| διορθούμενος κεῖνος ἔγραψεν , ἵν ' οὕτως εὐκτικῶς τὸ εἴην ἀποδοθῇ καὶ ἀναχθῇ τὸ νόημα πρὸς τὸν Θήρωνα , εὐχομένου |
| καὶ ἐπὶ τούτων ὁμοίως ἔχει . Φανερὸν δὲ ὅτι οὐδὲν διοίσει οὐδ ' ἂν καθόλου τιθῶμεν . ἐπειδὴ ὡς ἐπ | ||
| μέθυ , καὶ τὰ ἀπὸ τούτων οὐδὲν ὅτι μὴ φωναῖς διοίσει μόνον , τό τε οἰνοῦσθαι καὶ τὸ μεθύειν [ |
| οὐκ ἔσται ἡ ἀπόδειξις πρόδηλος ἀδήλου ἀπόδειξις διὰ τὸ κἀκεῖνο συγκαταλαμβανόμενον αὐτῇ δι ' αὑτοῦ προσπίπτειν . εἰ οὖν μήτε | ||
| ἐστι τὰ λήμματα , πρόδηλον ἔσται καὶ τὸ συμπέρασμα ἅτε συγκαταλαμβανόμενον αὐτοῖς προδήλοις οὖσιν , ὡς μηκέτι ἐκ προδήλων ἄδηλον |
| ἀλλήλων εἶναι δώσομεν τὸν ὁρισμὸν καὶ τὸ ὁριστόν , εἰ ἀντιστρέφουσι , πῶς οὐχὶ δι ' ἀλλήλων ἀποδειχθήσεται , καὶ | ||
| ' ἔοικεν ἐπ ' ἐκείνοις μόνον χώραν ἔχειν , ὅσα ἀντιστρέφουσι συνωνύμως , ἐπὶ τῆς ἰσότητος , ἐπὶ τῆς ὁμοιότητος |
| διαίρεσιν ὡς τελευτᾶν εἰς ἄτομον εἶδος ἢ ὅλως ἐφαρμόζειν καὶ ἐξισάζειν τῷ ὁριστῷ , κἄπειτα οὕτω θαρροῦντα κατασκευάζειν ὅτι ὁρισμὸς | ||
| : διὸ καί τινες ἀσύστατον τὸ τοιοῦτον ἀπεφήναντο λέγοντες αὐτὸ ἐξισάζειν , καθὸ ἀμφότεροι τῷ κεφαλαίῳ χρῶνται : ἀλλ ' |
| δὲ ἀντικειμένας αὐταῖς ἀντιφατικῶς ἐνδέχεται συναληθεύειν . ” ἀντίκειται δὲ ἀντιφατικῶς τῇ μὲν πᾶς ἡ οὐ πᾶς τῇ δὲ οὐδεὶς | ||
| μὴ συνομολογούντων ἡμῶν πειρᾶται ἐλέγχειν , καὶ δὴ λήψεται τὸ ἀντιφατικῶς ἀντικείμενον τῆς ἡμετέρας προτάσεως μιμούμενος τὸν ἀληθῆ ἔλεγχον : |
| σκεπτικόν . ἀλλὰ τὸ μὲν πρῶτον δεικνὺς οὐ τῷ σκεπτικῷ μάχεται διὰ τὸ μηδὲ ἐκεῖνον διαβεβαιοῦσθαι περὶ τούτου τοῦ λόγου | ||
| καὶ τὸ ψεῦδος . Προειπὼν ὅτι τῇ μιᾷ καταφάσει μία μάχεται ἀπόφασις , τίς ποτέ ἐστιν ἡ μία κατάφασις καὶ |
| τὸ δὲ ἐνδεικτικὸν σημεῖον ἐκ φύσεως ὑπαγορευτικὸν εἶναι δοκοῦν τοῦ σημειωτοῦ κατ ' ἀνάγκην ἑνὸς δεῖ πράγματος ἐνδεικτικὸν εἶναι , | ||
| παραπλησίως , οὕτως οὐδὲ τὸ σημεῖον πρὸ τοῦ σημειωτοῦ ὡς σημειωτοῦ καταληφθῆναι δυνατὸν ἔσται . εἰ δ ' οὐ προκαταλαμβάνεται |
| τοῦ πρώτου σχήματος οὕτως : εἰ τὸ Α τῷ Β ὑπαρχόντως , τὸ δὲ Β παντὶ τῷ Γ ἐξ ἀνάγκης | ||
| οὐ παντὶ τῷ Β ὑπαρχόντως : ὑπέκειτο δὲ καὶ παντὶ ὑπαρχόντως : τὸ αὐτὸ ἄρα τῷ αὐτῷ καὶ παντὶ καὶ |
| , ἔστι δ ' ὡς ἀγνοεῖν , ἤγουν κατὰ τὸ μερικόν . οὐδὲν γὰρ ἄτοπόν ἐστιν , εἰ ὃ μανθάνει | ||
| ἢ ὅτι τὸ καθόλου ἐπιστήμονας ἡμᾶς ποιεῖ , οὐ τὸ μερικόν , ἢ ὅτι ταύτῃ προὔχομεν τῶν ἀλόγων τῷ γινώσκειν |
| , εἰ μὴ τὸ λέγεσθαι ἢ ὑπάρχειν ἤ τι τούτοις ἰσοδυναμοῦν , Δίων λέγομαι , Θέων ὑπάρχω . ἡ δ | ||
| ἀντὶ τοῦ Ἀσίας . ὁππότε : Ἀττικόν ἐστι παρῳχημένου χρόνου ἰσοδυναμοῦν τῷ ὅτε : ὁππότε μιν ξυνδῆσαι Ὀλύμπιοι ἤθελον . |
| τοῦ ἐπείγητον συνεσταλμένως . : ἡ διπλῆ ὅτι τῷ ἐπείγετον ὁριστικῷ ἀντὶ ὑποτακτικοῦ τοῦ ἐπείγητον . . , . . | ||
| τὰ ἐγκλήματα καὶ εἰς τοὺς ἔξωθεν ἐμφαινομένους , τῷ δὲ ὁριστικῷ , ἡνίκα τὴν διήγησιν ὁρίζεται λέγων διήγησιν εἶναι παντὸς |
| καὶ προέτρεπε τὸ δαιμόνιον ; Ἵνα μὴ ὡς ἄλογον καὶ ἑτεροκίνητον ᾖ ὁ Σωκράτης , μηδὲν ἀφ ' ἑαυτοῦ ποιῶν | ||
| , ἐκεῖνον δὲ τὸν ἐν γράμμασι νόθον καὶ ἄψυχον καὶ ἑτεροκίνητον . σοθʹ Τὸν τοῦ εἰδότος λόγον λέγεις Οὐ μόνον |
| ἐπὶ τὸ πολὺ μὴ ἐκβαίνῃ : παρυφίσταται δὲ τούτῳ τῷ ἐνδεχομένῳ τύχη καὶ αὐτόματον . ἡ μὲν οὖν τύχη θεωρεῖται | ||
| συμβεβηκὸς ἐν τῇ οὐσίᾳ ἔχει τὸ εἶναι καὶ ἐν τῷ ἐνδεχομένῳ τὸ ὑπάρχον , ἀλλ ' οὐκ ἐν ἑαυτοῖς ; |
| ἐδάνεισεν , ἃς ὀρθῶς καὶ δικαίως παρ ' ἐκείνου κεκομίσθαι ὡμολόγηκεν . καίτοι πῶς οὐ δεινόν , εἰ ἡμῖν μὲν | ||
| δίκην εἴληχε περὶ αὐτῶν , ἀλλὰ ταῦτα πάντα καλῶς ἔχειν ὡμολόγηκεν : οἱ δ ' ὑπὲρ ταύτης πάντων ἀμφισβητεῖν τετολμήκασιν |
| οὐκέτι διὰ τὸ καθολικόν , ὁ γὰρ κζ ἥμισυ οὐκέτι ἐπιδέχεται : ὁ δὲ ιϚ τέταρτος ὢν διπλάσιος τεσσάρων ἡγήσεται | ||
| καὶ τῶν πραγμάτων ἔστι διαφορά . καὶ ἰσχυροτάτην μὲν ἐξέτασιν ἐπιδέχεται ταῦτα , ἐφ ' οἷς τις αὐτὸς ὡς ποιήσας |
| καταφατικήν : ἐὰν γὰρ αὐτὴν ἀντιστρέψωμεν , πρὸς τὴν μερικὴν ἀντιστρέψει καὶ ἀσυλλόγιστον ποιήσει τὴν συζυγίαν . ἀλλ ' οὐδὲ | ||
| , πρὸς ἑαυτήν , εἰ πρὸς τὴν καθόλου ἀποφατικήν , ἀντιστρέψει * * * . οὐδὲ γάρ , εἰ τὸ |
| οὐδενὶ ἐξ ἀνάγκης τὸ ἀναιροῦν τὸν τρόπον , ὃ καὶ συνάγεται παρὰ τὸ ἐξ ἀνάγκης οὐδενί . Οὕτω γὰρ συνέπιπτεν | ||
| ὑπαρχόντως , καίπερ τῆς ἐλάττονος πρὸς τῷ ἀναγκαίῳ οὔσης ὑπάρχον συνάγεται : κἂν κίνησις πάσῃ βαδίσει ἀναγκαίως , βάδισις παντὶ |
| ἐπιφορά . δοθέντος ἄρα τοῦ εἶναι ἀπόδειξιν ἀληθοῦς ἐν τῷ διεζευγμένῳ , ἀκολουθήσει ἡ τοῦ λόγου ἐπιφορά . ὁ δὲ | ||
| ἀναποδείκτου . ἤτοι γὰρ πρόδηλόν ἐστιν , ὅτι ἐν τῷ διεζευγμένῳ τὸ μὲν ἀληθές ἐστι τὸ δὲ ψεῦδος μετὰ μάχης |
| χειμερινὸν λέγεται , τὸ δὲ ἀπ ' ἄρκτων θερινόν . νοηθήσεται δὲ ἡ μὲν μία καὶ πρώτη φορὰ καὶ περιέχουσα | ||
| ἀριθμὸν μαχόμενον τῷ ἰδιώματι τῆς συνθέσεως , καθὸ διάφορα πρόσωπα νοηθήσεται , ἐκ συλλήψεως , γενόμενα δευτέρου καὶ τρίτου καὶ |
| ἀνταγωνιστάς . ἠγνόηκε δὲ ὅτι ὁ ἀγὼν πρὸς τὸ ἐπαγόμενον νοεῖται . ἄνω μὲν οὖν περὶ τῆς νίκης λέγομεν αὐτοὺς | ||
| : οὕτω δ ' ἂν καὶ τὸ δαιμόνων γένος ἐπίμικτον νοεῖται καὶ θεοῖς τε καὶ ἀνθρώποις . Τοῦτο γάρ ἐστιν |
| ἀναγκαῖον συνάγεσθαι τὸ συμπέρασμα καὶ δείξαντες ταύτῃ τῇ ὑποθέσει ψεῦδος ἀκολουθοῦν οὕτως αὐτὴν ἐλέγξομεν . δῆλον γὰρ ὅτι ᾗ δ | ||
| τεθνηκότος , ὅτι Δίων , εἰ ἀδυνάτῳ ἀδύνατόν ἐστι τὸ ἀκολουθοῦν , οὐδὲν θαυμαστόν . εἰ δὲ λέγετε , ὅτι |
| δὲ τὴν ὕλην ἡ φορά . Ταύτην δὲ τὴν ἀνωμαλίαν ἐνδέχεται καὶ τοῖς τόποις καὶ τῷ σύνεγγυς ἢ πόρρω καὶ | ||
| ἐνέργειαν ἄγοντος αἰτίου ὄντος ; Εἰ γὰρ κατὰ τύχην , ἐνδέχεται μὴ ἐλθεῖν εἰς ἐνέργειαν . Διὸ δεῖ τὰ πρῶτα |
| μεγίστης εὐδοξίας μαρτύρια , ταῦτα οὗτοι ἐν παντὶ πράγματι ἀναδεξάμενοι φαίνον - ται . ἢ οὕτως : εἴ τις καὶ | ||
| μεγίστης εὐδοξίας μαρτύρια , ταῦτα οὗτοι ἐν παντὶ πράγματι ἀναδεξάμενοι φαίνον - ται . ἢ οὕτως : εἴ τις καὶ |
| ἢ πρὸς ἀνασκευήν . Φανερὸν οὖν ὅτι τὸ μὲν καθόλου κατηγορικόν . κατασκευάζεται μὲν γὰρ μοναχῶς , ἀνασκευάζεται δ ' | ||
| τοῦ ὁριστοῦ . τὸ δὲ τί ἐστιν ἅπαν καθόλου καὶ κατηγορικόν : οἱ γὰρ κυρίως ὅροι κατηγορικοὶ ἅπαντες , οἱ |
| : πάντα γὰρ ἑκάτερον ἀδιακρίτως , λέγω δὲ οὐ τὸ οὐσιῶδες ὄν , ἀλλὰ τὸ ἑνιαῖον : καὶ τοῦτο γὰρ | ||
| πολλοποιὸν αἴτιον ἄρχει τῶν προόδων , τῆς μὲν οὐσιώδους τὸ οὐσιῶδες , τῆς δὲ ἑνιαίας τὸ ἑνιαῖον . Ἀλλὰ σεμνὰ |
| ὁραθέντων ὀξεῖς ἦσαν . τὸ οὖν ἐν τάχει περὶ αὐτοὺς ἀναιρετικὸν εἰκάσθη πυρί . Πολυκέφαλον ἱστορεῖται θηρίον , οὐχ οὕτως | ||
| ἐνδείας ὑπερβολαῖς . ἐμπόδιον γὰρ ἐπ ' ἴσης ἐκάτερον καὶ ἀναιρετικὸν τῆς χρείας αὐτοῦ προσγέγονεν . διὸ μετρίως θεραπεύειν αὐτὸ |
| . καίπερ οὖν , φησι , φοβούμενος τοῦτο , οὐκ ἀποτρέψομαι εἰπεῖν τῷ φόβῳ τῷ πρὸς ὑμᾶς . γράφεται δὲ | ||
| : ἃ δὲ ἐς πάντας ὅσιον γράφειν , ἐς ταῦτα ἀποτρέψομαι . πρὸ τοῦ ναοῦ τοῦδε , ἔνθα καὶ τοῦ |
| καλὸν ὁ νόμος ἐνὸν ἐπαινεῖ . τί γὰρ δὴ δικαίῳ χωριζόμενον ἡδονῆς ἀγαθὸν ἂν γίγνοιτο ; φέρε , κλέος τε | ||
| τὸν δ ' αἰθέρα εἰς τοὺς βλαστοὺς ὡς ἑκάτερον ἑκατέρου χωριζόμενον , ἀλλ ' ἐκ μιᾶς ὕλης καὶ ὑφ ' |
| διελεῖν πότερα τὸ ἔθνος τὸ θῆλυ ἢ τὸ ἄρρεν τούτων πλεονεκτεῖ . καὶ τὸ ἐγκρατεῖς δὲ εἶναι ὧν δεῖ εἰς | ||
| γυναικῶν ἡ Λήδας θυγάτηρ . ὅσῳ τοίνυν ἅπασι ταύτης ἐκείνη πλεονεκτεῖ , τοσούτῳ σου μᾶλλον ὁ Σπαρτιάτης ἠδικημένος ἔστεργε τὴν |
| ἀναλυθήσονται , πῶς οἱ μεταπίπτοντες , πῶς οἱ τῷ ἠρωτῆσθαι περαίνοντες ; ἀλλ ' ὁ δεῖνα σχολὴν ἔχει : διὰ | ||
| : περαίνειν μέντοι αὐτοὺς λέγω . εἶεν δ ' ἂν περαίνοντες μὲν μόνον , ὧν ἡ πρόσληψις οὐ διὰ συλλογισμοῦ |
| : ξύνεσιν δ ' ἔχον ? ? [ τέτραπον ἠδὲ δίπουν ] τι τρίπουν ? [ [ ] νῆ τρισὶ | ||
| ἄνθρωπος , τοῦτο καὶ δίπουν , οὐκ εἴ τι δὲ δίπουν , τοῦτο καὶ ἄνθρωπος . πάλιν εἴ τι φαλακρόν |
| ὅταν δὲ ἡ στερητικὴ πρότασις ἀναγκαία ᾖ ἡ δὲ καταφατικὴ ἐνδεχομένη , δηλονότι ἐναντίως τῇ πρὸ αὐτῆς συζυγίᾳ τὸ συμπέρασμα | ||
| καταφατικαῖς . ὅταν δὲ ἡ μὲν ὑπάρχουσά ἐστιν ἡ δὲ ἐνδεχομένη , ὅταν ἡ καταφατικὴ πρότασις ὑπάρχουσά ἐστιν , οὐδέποτε |
| μνησθέντος . τὰ λοιπὰ τοῦ δράματος ἐπὶ τῆς γῆς ἤδη περαίνεται . καὶ ὁ μὲν χορὸς περὶ τῆς τοῦ ποιητοῦ | ||
| ἐστι , τουτέστι κατηγορικός , καὶ διά τινος τῶν τριῶν περαίνεται σχημάτων , εἶεν ἂν ἐν τοῖς σχήμασι τοῖς τρισὶ |
| ἁπλῶς λέγειν Κορίσκον ἀποδώσει τις , οἶον ἆρ ' ὁ Κορίσκος μουσικός ἐστι ; τῷ δέ , εἴτ ' οὖν | ||
| τὸ ἐπικρῖνον , ἀληθὲς εἰπεῖν ὑπνώττοντα , ὅτι τοῦτο οὐ Κορίσκος , ἀλλ ' οἷον Κορίσκος καὶ εἴδωλον , καὶ |
| : ὅπερ ἀδύνατον . ἐπεὶ οὖν ψεῦδος ἅμα καὶ ἀδύνατον συνῆκται , οὐ δήπου τὴν αἰτίαν αὐτοῦ ἐπιγράψομεν τῇ ΒΓ | ||
| μὲν οὖν τῷ πρώτῳ συλλογισμῷ τὸ ὑπάρξαι τὸ πρακτὸν ἀγαθὸν συνῆκται τῷ πράξαντι διὰ μέσου τοῦ τρόπου , δι ' |
| , ἄλλως δὲ καὶ ἄλλως τὸ αὐτὸ εἶναι ὁριστὸν καὶ ἀποδεικτὸν ἐνδέχοιτ ' ἄν , οἷον σελήνης ἔκλειψιν ἄλλως μὲν | ||
| τοῦ ἑνὸς ᾗ ἓν τοῦ ταὐτὸν εἶναι τὸ ἐπίστασθαι τὸ ἀποδεικτὸν τῷ ἔχειν τὴν ἀπόδειξιν . εἰ δὲ καὶ ὡς |
| τοῦτο δέ , φησίν , παρατετήρηται ἐπὶ πολλῶν γιγνόμενον . ἀποδέδωκεν δὲ καὶ τὴν αἰτίαν τοῦ γιγνομένου ἐν τοῖς φυσικοῖς | ||
| , ἔμελλε φήσειν ἀποδεδωκέναι , καὶ τούτοις τεκμηρίοις καταχρήσεσθαι ὡς ἀποδέδωκεν , τῷ καιρῷ , τῇ χρείᾳ , ὡς οὐκ |
| μὴ λευκὸν ἄνθρωπον . ἐντεῦθεν ὑπώπτευσάν τινες ὅτι ἡ ἁπλῆ ἀπόφασις καθολικωτέρα ἐστὶ τῆς ἐκ μεταθέσεως καταφάσεως , διότι ψευδὲς | ||
| μέν ἐστιν ἀληθὲς τὸ λέγον ἄνθρωπος περιπατεῖ , ἡ δὲ ἀπόφασις ψευδὴς ἡ λέγουσα ἄνθρωπος οὐ περιπατεῖ , δῆλον ὡς |
| τρία ἐστὶ καὶ αὐτά : ἓν μὲν τὸ πρῶτον καὶ ἀσύνθετον , ἕτερον δὲ τὸ δεύτερον καὶ σύνθετον , καὶ | ||
| μὲν ἑαυτὸ σύνθετον καὶ δεύτερον πρὸς δὲ ἄλλο πρῶτον καὶ ἀσύνθετον . εἰ δοκεῖ τοίνυν ἐξηγησόμεθα αὐτά . ὁ ἀρτιάκις |
| ἀριθμῶν διαλέγεσθε , ἐν οἷς τὸ ἓν οἷον ὑμεῖς ἀξιοῦτέ ἐστιν , ἴσον τε ἕκαστον πᾶν παντὶ καὶ οὐδὲ σμικρὸν | ||
| δὲ πλεῖστοι τῶν γεωργῶν πυτίαν αὐτὸ ὀνομάζουσι : κάλλιον δέ ἐστιν ἀπὸ τῶν ἐρίφων . καὶ ἅλες δὲ φρυκτοὶ πήσσουσι |
| δέ ἐστιν , ἐν μιᾷ διαστάσει δὶς πλήσσων , εἶτα διαστελλόμενος . διαστᾶσα γὰρ ἡ ἀρτηρία καὶ παρασχοῦσα φαντασίαν συστολῆς | ||
| πρεσβυτάτῳ τῶν ἀδελφῶν , περὶ δὲ τῆς ἑαυτοῦ ταφῆς ἐνετείλατο διαστελλόμενος ἀκριβῶς τηρῆσαι τὸ νόμιμον . διὸ καὶ τελευτήσαντος αὐτοῦ |
| δὲ τῷ ὑγρῷ τρέφεσθαι τὸ πῦρ λέγομεν , ἤδη καὶ ἀντιστρέψαντες τροφὴν ὕδατος τὴν εἰς αὐτὸ μεταβολὴν τοῦ πυρὸς εἴποιμεν | ||
| ἐνδέχεσθαι μὴ ὑπάρχειν . οὕτως οὖν καὶ ἐνταῦθα , ἐπειδὴ ἀντιστρέψαντες τὴν ἐλάττονα πρότασιν τοῦτον τὸν τρόπον ἐποιήσαμεν τοῦ πρώτου |
| ἰδοὺ γὰρ ὁ ἄνθρωπος εἶδος ὢν τῷ λογικῷ διαφορᾷ ὄντι περιττεύει τοῦ ζῴου , ὅπερ ἦν αὐτοῦ γένος : τὸ | ||
| . 〚 τοῦ δὲ ὑπέπινε περιττὴ ἡ ὑπό . 〛 περιττεύει ἡ ὑπό . . ἀντὶ τοῦ ἀρχὴν εἶχον τοῦ |
| , τὸ δὲ τὸν Ἀπόλλωνα δηλοῖ . Ἔστι καὶ ἡ ἀντίφρασις , λέξις τὸ ἐναντίον διὰ τοῦ ἐναντίου ἢ τοῦ | ||
| ἔκφρασις δ ' ἡ κατὰ λεπτὸν ἀφήγησίς τινων πραγμάτων , ἀντίφρασις ἡ ἐναντία φράσις , ὡς τὸ εἰπεῖν τὸ γλυκὺ |
| ἐροῦμεν ὀνόματα ἁπλᾶ ἢ σύνθετα δισύλλαβα , οὗ μορφή τις ἐμφαίνεται τραγικὴ ἢ πάλιν ταπεινή , ἢ ἄθεα ὀνόματα , | ||
| ' ὑπονοιῶν τὸ σαφὲς διαγνώτω . μήποτ ' οὖν ὅπερ ἐμφαίνεται διὰ τοῦ ” εἰ ἐκβάλλεις με σήμερον ἀπὸ προσώπου |
| γὰρ τὸ ἄνθρωπος παρεγένετο . πᾶσα γὰρ ἀναφορὰ γνώσεως προϋφεστώσης ἐστὶ σημαντική , τὸ δὲ γινωσκόμενον ὥρισται . πῶς οὖν | ||
| χωρισταὶ οὐ γὰρ ᾀεὶ ἐστὶν ὁ πυρετός . Περιπνευμονικὸς δὲ ἐστὶ , μεταλαμβανόμενος εἰς ἄλληλα τῶν παθῶν : καὶ ἐπὶ |
| ὁ θυμὸς ὥσπερ προσταχθεὶς τιμωρήσασθαι , ᾄττει ἐπὶ τοῦτο . συλλογίζεται μὲν οὐδέν , ὅμοιον δέ τι πάσχει τῷ συλλογισαμένῳ | ||
| , τῆς αἰσθήσεως μὴ συλλογιζομένης ; οὔτε μὴν ἡ δόξα συλλογίζεται ὡς μόνα τὰ συμπεράσματα εἰδυῖα καὶ διὰ τοῦτο διανοίας |
| οὔτε γὰρ καταμετρεῖ τὸ ὅλον ὑπὸ μεγέθους , ἐπειδὴ οὐκ ἀπαρτίζει εἰς τέλειον : κατὰ ἀόριστον δὲ ὡς τὸ πολλαπλάσιον | ||
| πρὸς αὐτὸν τετραμμένου αὐτῆς ἡμισφαιρίου καταλαμπομένου . Αὕτη τὸν ἴδιον ἀπαρτίζει κύκλον ἐν ἑπτὰ καὶ εἴκοσιν ἡμέραις καὶ ἡμίσει : |
| τῶν ἱκανῶν ἀποστε - ρεῖται . καίτοι τί τοῦ ζῆν ἀναγκαιότερόν ἐστιν , ἢ τί τούτου περὶ πλείονος ποιοῦνται πάντες | ||
| λέγοντες , ὅτι καὶ πρὸς τὰ λογικὰ καὶ ἄλογα ζῷα ἀναγκαιότερόν ἐστι τὸ ὕδωρ , μάλιστα πρὸς θάλπος , καὶ |
| οὐκ ἐφαρμόσει καὶ τὸ ΑΕΒ τμῆμα ἐπὶ τὸ ΓΖΔ : ἐφαρμόσει ἄρα , καὶ ἴσον αὐτῷ ἔσται . Τὰ ἄρα | ||
| τῇ ΓΔ : τῆς δὲ ΑΒ ἐπὶ τὴν ΓΔ ἐφαρμοσάσης ἐφαρμόσει καὶ τὸ ΑΕΒ τμῆμα ἐπὶ τὸ ΓΖΔ . εἰ |