| ὡρισμένην , ἐν ᾗ δὲ τὰ κακὰ ἀόριστον , καὶ ἀντιστρέφειν ἔλεγον τὰ καλὰ καὶ ὡρισμένα . εἴ τι γὰρ | ||
| καὶ ἡγούμενον καὶ ἀντιστρέψῃ , δοκεῖ ἐλέγχειν διὰ τὸ οἴεσθαι ἀντιστρέφειν τὴν ἀκολούθησιν . ὅταν γὰρ τοῦδε ὄντος ἐξ ἀνάγκης |
| διαίρεσιν ὡς τελευτᾶν εἰς ἄτομον εἶδος ἢ ὅλως ἐφαρμόζειν καὶ ἐξισάζειν τῷ ὁριστῷ , κἄπειτα οὕτω θαρροῦντα κατασκευάζειν ὅτι ὁρισμὸς | ||
| : διὸ καί τινες ἀσύστατον τὸ τοιοῦτον ἀπεφήναντο λέγοντες αὐτὸ ἐξισάζειν , καθὸ ἀμφότεροι τῷ κεφαλαίῳ χρῶνται : ἀλλ ' |
| οἷον πατὴρ υἱοῦ ἐστι πατήρ , ἀλλὰ καὶ πρὸς ἄλληλα ἀντιστρέφει : ὁ υἱὸς πατρός ἐστιν υἱός : εἰ οὖν | ||
| μέν , ὅτι τῷ Β τὸ Δ ἕπεται καὶ οὐκ ἀντιστρέφει , καὶ ὅτι τὸ Γ καὶ τὸ Β , |
| , ὅπερ καὶ Ἀριστοτέλης προλαβὼν εἴληφε , καὶ ἔστω τὸ ὁριστὸν ἄνθρωπος . αἰτούμεθα τούτου γένος εἶναι τὸ ζῷον , | ||
| τε καὶ τὸ ὁριστὸν ἀντιστρέφει πρὸς ἄλληλα , εἰ τὸ ὁριστὸν ᾗ ὁριστὸν ἀποδεικτόν , δῆλον ὅτι καὶ ὁ ὅρος |
| ἐλέγχου ἄγνοιαν λέγειν εἰώθαμεν . ἔλεγχος τοίνυν ἐστὶ | κυρίως ἀντίφασις τοῦ αὐτοῦ καὶ ἑνός , μὴ ὀνόματος , ἀλλὰ | ||
| δὲ τοῦ ἀναγκαίου οὐχὶ ἡ ἀντίφασις : οὐ γάρ ἐστιν ἀντίφασις ἡ ἑτέρα τῆς ἑτέρας , ἀλλ ' ὥσπερ εἴρηται |
| δὲ ἀντικειμένας αὐταῖς ἀντιφατικῶς ἐνδέχεται συναληθεύειν . ” ἀντίκειται δὲ ἀντιφατικῶς τῇ μὲν πᾶς ἡ οὐ πᾶς τῇ δὲ οὐδεὶς | ||
| μὴ συνομολογούντων ἡμῶν πειρᾶται ἐλέγχειν , καὶ δὴ λήψεται τὸ ἀντιφατικῶς ἀντικείμενον τῆς ἡμετέρας προτάσεως μιμούμενος τὸν ἀληθῆ ἔλεγχον : |
| ἀληθείας ὁ λόγος ἡμῖν , ζητητέον ποσαχῶς ἡ ψυχὴ δύναται ἀληθεύειν ἐν τῷ καταφάσκειν καὶ ἀποφάσκειν , καὶ πόσαι εἰσὶν | ||
| ταὐτὸν λέγων τῷ οὐ πάσης ἀντιφάσεως τὸ μὲν τῶν μορίων ἀληθεύειν τὸ δὲ ψεύδεσθαι ἀνάγκη . εἰ δὲ ἐν Κατηγορίαις |
| ὑπάρχον , ἀλλὰ ἀναγκαῖον ἀποφατικόν . καίτοι ἔδει ἢ τοῦ ἐνδέχεσθαι ἢ τοῦ ὑπάρχειν εἶναι τὸ συμπέρασμα , εἰ συλλογιστικῶς | ||
| . Ἐὰν δ ' ἡ μὲν ὑπάρχειν ἡ δ ' ἐνδέχεσθαι . Ὀκτωκαίδεκα γίνονται συλλογισμοί : οἱ γὰρ ἓξ διπλασιάζονται |
| προάγειν τὴν διαίρεσιν ὡς τελευτᾶν εἰς ἄτομον εἶδος ἢ ὅλως ἐφαρμόζειν καὶ ἐξισάζειν τῷ ὁριστῷ , κἄπειτα οὕτω θαρροῦντα κατασκευάζειν | ||
| τέκνον , ἔχον νόον , Ἀμφίλοχ ' ἥρως , τοῖσιν ἐφαρμόζειν , τῶν κεν κατὰ δῆμον ἵκηαι , ἄλλοτε δ |
| ἐγγυτάτω ἐκείνου , δι ' ἐκεῖνό τε ἁπλῶς γέγονε κἀκείνου ἀμέσως ἀπολαύει : τοῦτο δέ ἐστιν ὁ θεός , ἐξ | ||
| μὲν διὰ μέσου θατέρου ὑπάρχον τῷ ὁριστῷ , τὸ δὲ ἀμέσως . ἐκεῖνο μὲν οὖν ἀποδεικτὸν διὰ μέσου τούτου συμπεραινόμενον |
| , ὡς ἔμπροσθεν ἐδιδάχθημεν , ὁ μὲν ὑπάρχειν τι λέγων κατάφασίς ἐστιν , ὁ δὲ μὴ ὑπάρχειν ἀπόφασις . καὶ | ||
| καὶ τί ἐστιν ἀπόφανσις , πρὸς τούτοις δὲ τί ἐστι κατάφασίς τε καὶ ἀπόφασις . ἐντεῦθεν ἄρχεται διδάσκειν καὶ περὶ |
| ἄκρον τῆς νήσου τὸ κατὰ τὴν Ἀκυιτανίαν καὶ τὴν Πυρήνην ἀντικείμενον . τοῦτο μὲν δὴ τοὐλάχιστον διάστημα ἀπὸ τῆς Πυρήνης | ||
| ἔστω τὸ ἀντικείμενον τῷ ἀδύνατον ἐπακολουθεῖν λέγομεν μὴ ἐνδέχεσθαι τὸ ἀντικείμενον [ καὶ ] διὰ τὸν ὅρον τοῦ ἐνδεχομένου , |
| ὅταν δὲ ἡ στερητικὴ πρότασις ἀναγκαία ᾖ ἡ δὲ καταφατικὴ ἐνδεχομένη , δηλονότι ἐναντίως τῇ πρὸ αὐτῆς συζυγίᾳ τὸ συμπέρασμα | ||
| καταφατικαῖς . ὅταν δὲ ἡ μὲν ὑπάρχουσά ἐστιν ἡ δὲ ἐνδεχομένη , ὅταν ἡ καταφατικὴ πρότασις ὑπάρχουσά ἐστιν , οὐδέποτε |
| μὲν ὅροι τέσσαρές τε καὶ ἄρτιοι ἔσονται , αἱ δὲ προτάσεις τρεῖς τε καὶ περιτταί : δύο γὰρ οὔσαις αὐταῖς | ||
| ἔξεστιν ὃν ἂν βούληταί τις προσαρμόττειν τρόπον , ἀλλὰ τὰς προτάσεις ὁτὲ μὲν ἀληθεῖς ὁτὲ δὲ ψευδεῖς γίνεσθαι συμβαίνει . |
| ” . ἢ δεῖ μεταλαμβάνειν τὸ ἐνδεχόμενον καθόλου ἀποφατικὸν εἰς καταφατικὸν καὶ ἐπὶ τοῦ ἐνδέχεσθαι . οὐκέτι δὲ ὡς ἐπὶ | ||
| ἀποφατικῶν γένοιτ ' ἄν ποτε προτάσεων . οὐ κατὰ τὸ καταφατικὸν δὲ καὶ ἀποφατικὸν μόνον δεῖ ἢ ἀμφοτέρας τὰς προτάσεις |
| καὶ τῷ ἰδίῳ ὑπεύθυνον ἑαυτὸν εἶναι λέγει τὴν ἀπὸ τοῦ συλλογισμοῦ περιάπτων ἰσχὺν , οἷον τοῦ κατηγόρου συλλογιζομένου καὶ λέγοντος | ||
| μόνον , ἀλλὰ παντός : ἐφαρμόζει γὰρ ὁ ὅρος τοῦ συλλογισμοῦ ὁ ἀποδεδομένος ὑπ ' αὐτοῦ καὶ τῷ ὑποθετικῷ , |
| καί φησιν ὅτι ἀδύνατόν ἐστι τὴν ἀντίφασίν ποτε συναληθεύειν ἢ συμψεύδεσθαι : ὡς γὰρ πολλάκις εἴρηται , ἐπὶ πάντων τῶν | ||
| καὶ κατηγορουμένου προτάσεων τὰς καθόλου ὡς καθόλου ἐναντίας προσηγόρευσε καὶ συμψεύδεσθαι ἀλλήλαις ἀπεφήνατο τὰς δὲ ἀντιφασκούσας πρὸς αὐτὰς συναληθεύειν ἀλλήλαις |
| τὰ δὲ καθ ' ἕκαστα κατὰ πλειόνων οὐ δυνατόν ἐστι λαμβάνεσθαι : καθόλου δέ ἐστι τὸ κατηγορούμενον τῶν καθ ' | ||
| οὐ μόνος ὁ ὁρισμὸς καὶ ἡ εἰδικὴ ἀρχὴ ἐκ τοῦ λαμβάνεσθαι μέσον ἐν τῇ ἀποδείξει τὸ αἴτιον ἀναφαίνεται , ἀλλ |
| πᾶν τὸ ἐπινοούμενον καὶ ὑπάρξεως μετείληφεν , ἀλλὰ δύναταί τι ἐπινοεῖσθαι μέν , μὴ ὑπάρχειν δέ , καθάπερ Ἱπποκένταυρος καὶ | ||
| καὶ νοητὴν τρίτην τινὰ δύναμιν , ἣν καὶ ἐκ τούτων ἐπινοεῖσθαι δύνασθαι , λέγων ὧδέ πως : εἰ γὰρ . |
| φησιν ὅτι εἰ ὑποθώμεθα κυρίως ταύτην εἶναι οὐσίαν διὰ τὸ ὑποκεῖσθαι , τὴν ὕλην μάλιστα εἶναι οὐσίαν φήσομεν , ἐπειδὴ | ||
| , οἱ δὲ τὰ μὲν ὑποκεῖσθαι , τὰ δὲ μὴ ὑποκεῖσθαι , τίνι συγκαταθησόμεθα οὐχ ἕξομεν : οὔτε γὰρ τῇ |
| ψεῦδος , ὥστε τριχῶς μὲν γίνεσθαι κατ ' αὐτὸν ἀληθὲς συνημμένον , καθ ' ἕνα δὲ τρόπον ψεῦδος . καὶ | ||
| λήγειν ἐπὶ ψεῦδος : καθ ' ὃν τὸ μὲν εἰρημένον συνημμένον ψεῦδος εἶναι δοκεῖ , ἐπεὶ ἡμέρας μὲν οὔσης ἐμοῦ |
| μὴ λευκὸν ἄνθρωπον . ἐντεῦθεν ὑπώπτευσάν τινες ὅτι ἡ ἁπλῆ ἀπόφασις καθολικωτέρα ἐστὶ τῆς ἐκ μεταθέσεως καταφάσεως , διότι ψευδὲς | ||
| μέν ἐστιν ἀληθὲς τὸ λέγον ἄνθρωπος περιπατεῖ , ἡ δὲ ἀπόφασις ψευδὴς ἡ λέγουσα ἄνθρωπος οὐ περιπατεῖ , δῆλον ὡς |
| μερική , πάντως κάτωθεν . εἰ δὲ ἀποφατικὸν εἴη τὸ συμπέρασμα καθόλου , ἄνωθεν . εἰ δὲ μερικόν , οὐκέτι | ||
| τὸ ἴσον ἑτερομήκει τετράγωνον κατασκευάσασθαι : καὶ οὗτος μὲν ὥσπερ συμπέρασμα , ὁ δὲ λέγων ὅτι ἐστὶ τετραγωνισμὸς μέσης εὕρεσις |
| καὶ διαϲτῶϲιν αἱ ῥαφαὶ καὶ φανερὸν γένηται τὸ ὑγρόν , διαιρεῖν τὸν κορυφούμενον τόπον καὶ τὰ ἀκόλουθα ποιεῖν . Περὶ | ||
| τοῦ θείου Ἰαμβλίχου ὑφήγησιν , τὰ διάφορα μέτρα τῶν γνώσεων διαιρεῖν ἀξιώσομεν λέγοντες ὡς ἡ γνῶσις μέση οὖσα τοῦ τε |
| ὧν λέγει ἢ γράφει , κατ ' αὐτό τε πᾶν ὁρίζεσθαι δυνατὸς γένηται , ὁρισάμενός τε πάλιν κατ ' εἴδη | ||
| κατὰ τοὺς καλουμένους τόνους μεταβολῶν . Ὅτι τῷ διὰ πασῶν ὁρίζεσθαι δεῖ τοὺς ἄκρους τῶν τόνων . Ὅτι μόνους ἑπτὰ |
| τῆς ἑτέρας ἀποφάσει συνάγει ὅτι ἐπὶ τῶν τοιούτων προτάσεων τὴν κατάφασιν συμβαίνει συντρέχειν τῇ ἑαυτῆς ἀποφάσει : τῇ γὰρ ἔστιν | ||
| δὲ ψευδῆ ἀντίφασιν εἶναι . εἰ γὰρ μὴ μίαν ποιήσουσιν κατάφασιν οὐκ ἀντίκεινται ἀντιφατικῶς εἴπερ ἐν ταύτῃ μιᾶς καταφάσεως μία |
| μὴ ἀντιστρέφειν . διττὸν γὰρ τὸ καθόλου , ἢ τὸ ἀντιστρέφον ὡς τῷ ζῴῳ τὸ καθ ' ὁρμὴν καὶ ὄρεξιν | ||
| καὶ μὴ ἀντιστρέφον , λαμβάνεται καὶ ἐπ ' ἴσης καὶ ἀντιστρέφον , παραδίδωσι πῶς ἐπ ' ἀμφοῖν ἐνδέχεται δύο μέσα |
| ὁμοίως . αἱ μὲν οὖν κατὰ μέρος οὐδ ' ἂν ἀντικεῖσθαι πρὸς ἀλλήλας κυρίως λέγοιντο : ποῖον γὰρ αὐταῖς εἶδος | ||
| ἐπὶ τοῦ ξύλου λαμβανομένων τὴν ἑτέραν ἀληθεύειν , ἅτε ἀντιφατικῶς ἀντικεῖσθαι λεγομένων καὶ συμψεύδεσθαι μηδέποτε δυναμένων . ὥστε ἐπεὶ ψευδὴς |
| τοῖς δοξαστοῖς λόγοις καὶ τοῖς νοητοῖς εἴδεσιν : καὶ ὅμως τοσαυταχῶς αὐτῶν ὄντων οὐ κωλύονται καὶ ἄλλαι εἶναι οὐσίαι καθ | ||
| πολλὰ ἀντίκειται τῷ ἑνί . ὁσαχῶς οὖν τὸ ἕν , τοσαυταχῶς καὶ τὰ πολλὰ λεχθήσεται : τὰ μὲν γὰρ τῷ |
| περὶ ψυχὴν τὸ αὐτὸν ἑαυτῷ εἶναι σπουδαῖον καὶ εὐδαίμονα . ἀνάπαλιν δὲ καὶ τῶν κακῶν τὰ μὲν περὶ ψυχὴν εἶναι | ||
| καὶ τὰ ἶσα ἀπὸ ὡροσκόπου , τοῖς δὲ νυκτὸς τὸ ἀνάπαλιν . Ἕκτος κλῆρος τῆς Νίκης , ὃν ἀριθμήσεις τοῖς |
| ἄπειροι τῷ καθ ' ἑκάστην τέχνην δύνασθαι | καὶ ψευδῆ συλλογίζεσθαι , οἷον κατὰ γεωμετρίαν γεωμετρικῶς , καὶ κατὰ τὴν | ||
| καλῶς μοι δοκεῖς τὸ ἀδύνατον εἰς γνῶσιν τῆς μαθηματικῆς ἐπιστήμης συλλογίζεσθαι , διότι πολλὴ διαφωνία περὶ αὐτὴν γέγονεν , ἢ |
| δὲ ὑπὸ τὰς ἐκ μεταθέσεως καταφάσεις τοῦ δυνατοῦ καὶ τοῦ ἐνδεχομένου τάξας τὴν ἐκ μεταθέσεως τοῦ ἀδυνάτου ἀπόφασιν , ὑπὸ | ||
| ποτε γινόμεναι . τοῦ δὲ συναληθεύειν ἐπὶ τοῦ δυνατοῦ καὶ ἐνδεχομένου τὰς κατὰ τὸ εἶναι καὶ μὴ εἶναι διαφερούσας προτάσεις |
| , δύο δὲ ἀποφάσεις κοινωνούσας μὲν κατὰ τὸ συμπλέκειν τῷ κατηγορουμένῳ τὸν οὐ πᾶς προσδιορισμὸν διαφερούσας δὲ κατὰ τοὺς συντεταγμένους | ||
| κατηγορούμενον εἰλημμένον , καὶ ὅταν μετὰ προσθήκης τινὸς ἐπικατηγορουμένου τῷ κατηγορουμένῳ συντεταγμένου , ὡς ἐδείξαμεν ἐν τοῖς τὸ ἐπαναδιπλούμενον προσκατηγορούμενον |
| ἄνωθεν πάντως διὰ τὴν ἐλάττονα . εἰ δὲ τὸ συμπέρασμα ἀποφατικόν , δεῖ πάντως τὴν προστιθεμένην καταφατικὴν εἶναι καὶ κάτωθεν | ||
| , τὸν μὲν τὶς καταφατικόν , τὸν δὲ οὐ πᾶς ἀποφατικόν . μεμαθήκαμεν τοίνυν τί ἐστιν προσδιορισμὸς καὶ πόσοι εἰσὶν |
| συζυγίᾳ , εἰ ἀδύνατον εἴη , οὐ παρὰ τὸ τὴν ἐνδεχομένην εἰς ὑπάρχουσαν μετειλῆφθαι γίνεται ἀλλὰ παρὰ τὸ τὸ ἀντικείμενον | ||
| , ἢ μᾶλλον , ὅτι μὴ δεῖ τὴν προστιθεμένην αὐτῇ ἐνδεχομένην τοιαύτην εἶναι ὡς ὁρίζειν τῆς ὑπαρχούσης τῆς πρὸ αὐτῆς |
| ὧδε : οὐ γὰρ δὴ καὶ πε - ραιτέρω χρὴ προβαίνειν ἡμᾶς ἐκβαίνοντας τὴν ὑπόσχεσιν . Τὸ τοίνυν φυσικὸν τουτί | ||
| Ἀλλὰ γὰρ μοιχείαν ἀκούσας οὐ συγχωρεῖν ἔοικάς μοι τῷ λόγῳ προβαίνειν ἑτέρας ἐντεῦθεν εὑρὼν κατηγορίας λαβήν . ἐρεῖς γὰρ οὐδὲν |
| προσηγόρευσε καὶ συμψεύδεσθαι ἀλλήλαις ἀπεφήνατο τὰς δὲ ἀντιφασκούσας πρὸς αὐτὰς συναληθεύειν ἀλλήλαις , ἐν οἷς ἔλεγε διὸ ταύτας μὲν οὐχ | ||
| Πάλιν ἕτερον ἐπιχείρημα τίθησι τοῦ αὐτοῦ κατασκευαστικὸν περὶ τοῦ μὴ συναληθεύειν τὴν ἀντίφασιν , καθάπερ τινὲς ὑπελάμβανον , καί φησιν |
| : οὐ γὰρ ἓν τῇ ἀληθείᾳ σημαίνειν εἰλήφασιν , ἀλλὰ φαινόμενον καὶ παρὰ τοῦδε . Οἱ μὲν οὖν ψευδεῖς ἔλεγχοι | ||
| ἔχειν τι κριτήριον αἱρέσεως ἅμα καὶ φυγῆς , τουτέστι τὸ φαινόμενον , καθὼς καὶ ὁ Τίμων μεμαρτύρηκεν εἰπὼν ἀλλὰ τὸ |
| οὖσαν ἐπιβολὴν περὶ τὰ γνωστά , ἤγουν ἄμεσόν τε καὶ ἀσυλλόγιστον , ὡς μὴ δεομένην ὅρου μέσου πρὸς τὴν τῶν | ||
| : τῆς λογικῆς τὸ μέν ἐστιν συλλογιστικόν , τὸ δὲ ἀσυλλόγιστον : τοῦ συλλογιστικοῦ τὸ μὲν ἀποδεικτικόν , τὸ δὲ |
| ἄρθρον , εἰκότως οὐ δύναται ἡ κλητικὴ μετ ' αὐτῶν παραλαμβάνεσθαι , ἐπειδή , ὡς εἰρήκαμεν , ἡ κλητικὴ οὐκ | ||
| ἕνα σχηματισμὸν ἐκφέρεσθαι καὶ ἐπὶ ἑνικῆς σχέσεως καὶ ἐπὶ πληθυντικῆς παραλαμβάνεσθαι , ὅπερ οὐ παρείπετο ὀνόμασι [ καὶ γένους μὴ |
| οὐκ ἐνδέχεται ἀεὶ ὄντος οὕτως ἢ οὕτως ἀεὶ γινομένου τινὸς συμπεράσματος , τὸν τούτου μέσον ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ οὕτως | ||
| εἰ καὶ τοῦ πράγματός ἐστιν αἴτιος , οὐ μόνον τοῦ συμπεράσματος , καὶ ἀναγκαίως ἔχων καὶ τὰ κατηγορούμενα κατηγορούμενα καὶ |
| δεομένων καὶ ὁμολογουμένων παρὰ τοῦ ἀντιδίκου μέγιστον , ὅπερ ὁ συλλογισμὸς ἐπαγγέλλεται , καὶ γὰρ λέγει ἐκεῖνος εἶναι τόδε τι | ||
| ᾗπερ τὸ ῥητὸν καὶ ἡ διάνοια , εἰ γὰρ ὁ συλλογισμὸς ἐμπίπτει τῇ ἀντινομίᾳ , ἐν οἷς τὸ περιεχόμενον καὶ |
| παρέχει δέ , φησὶν ὁ Δίδυμος , τὴν ἀπορίαν τὸ μηδέτερον αὐτῶν ἐν τοῖς Νεμεονίκαις ἀναγεγράφθαι . Ὥρα πότνια , | ||
| τό τε διχηλεῖν καὶ τὸ μηρυκᾶσθαι : οἷς γὰρ ἢ μηδέτερον ἢ θάτερον αὐτὸ μόνον πρόσεστιν , ἀκάθαρτα . ταυτὶ |
| νομοθέτης προσδιώρισεν . Ὁ συλλογισμός : εἰ μηδὲν διαφέρει τὸ προσδιωρίσθαι ἢ μὴ τῷ ἐγγράφῳ , ὃ καὶ ἄνευ ἐκείνου | ||
| ἐν εἰρήνῃ δὲ οὐδεὶς κίνδυνος . Μαρκελλίνου . Τὸ μὴ προσδιωρίσθαι : πρὸς ταῦτα ὁ τῷ ῥητῷ χρώμενος ἀπαντήσεται : |
| κατὰ τοῦ ὑπάρχοντος . Πάλιν ἔστω ἡ μείζων πρότασις ἐνδεχομένη ἀποφατική , ἡ δὲ ἐλάττων ἀναγκαία καταφατική : φημὶ οὖν | ||
| γὰρ δι ' ἀντιστροφῆς δείκνυνται , ὅτε ἡ ἐλάττων ἐνδεχομένη ἀποφατική ἐστιν , ἢ δι ' ἀδυνάτου , ὅτε ἡ |
| δὲ μιᾷ ἀδύνατον . πῶς οὖν διὰ τῶν προειρημένων τοῦτο συνάγεσθαι φήσομεν ; ἢ ὅτι τῇ καθόλου ὡς καθόλου καταφάσει | ||
| ἡ ΖΓ εὐθεῖα , ὥστε καὶ τὴν μὲν ΕΓ ὅλην συνάγεσθαι λ κε μϚ , τὸ δὲ ὑπὸ τῶν ΕΓ |
| μῖγμα τούτων τὸν κόσμον . καὶ † προστ ἀναλυθήσεται τὸ μονοειδές καὶ θείας μὲν οἴεται τὰς ψυχάς , θείους δὲ | ||
| ἄλυτον , ἀνώλεθρον , ἀίδιον , ἄφθαρτον , θεῖον , μονοειδές , ἀσχημάτιστον , ἀνενδεές , ἀνελλιπές , ἀσώματον , |
| γὰρ καὶ τὸ ταὐτὸν καὶ θάτερον καὶ τὸ ὅμοιον καὶ ἀνόμοιον ἕξει , ἐπειδὰν αὐτῶν κατηγορῆται , καὶ τὸ ἴσον | ||
| φύσιν ἐναπεργαζόμενον : ὃ δὲ νῦν ζητοῦμεν ὅμοιόν τε καὶ ἀνόμοιον , πρεσβύτερόν ἐστι πάσης συνθέσεως . ἀλλ ' οὐδὲ |
| ἥλιος ἀπὸ μεσημβρίας τῷ γνώμονι προσπίπτῃ τῷ ὀρθῷ πρὸς τὸ ὑποκείμενον ἐπίπεδον , τοτὲ δ ' εἰς τοὐναντίον , ὅταν | ||
| μὲν πεντεκαιδέκατον λαβόντες ἕξομεν , ὅσων ἐστὶν ὡρῶν ἰσημερινῶν τὸ ὑποκείμενον διάστημα , τὸ δὲ δωδέκατον λαβόντες ἕξομεν , ὅσων |
| ἡμᾶς μεσότητι προσκείμενον τῆς κατὰ τὸ πρᾶγμα μεσότητος ἀφίστησι . προστεθὲν δὲ ἐπὶ πᾶσι τὸ ὡρισμένον λόγῳ τῶν τε κακιῶν | ||
| τὴν τοῦ στερεοῦ φύσιν ἑνὸς δεῖ τοῦ βάθους , ὃ προστεθὲν τριάδι γίνεται τετράς . ὅθεν καὶ μέγα χρῆμα συμβέβηκεν |
| τὸ ἀγαθὸν τινὶ τῶν ἡδονῶν ὑπάρχει : ἡ γὰρ καθόλου καταφατικὴ πρὸς τὴν μερικὴν ἀντιστρέφει : δεῖ γάρ . ἐπεὶ | ||
| λαμβάνονται . ἐάν τε γὰρ ἡ μὲν μείζων ληφθῇ καθόλου καταφατικὴ ἐνδεχομένη ἡ δὲ ἐλάττων ἐπὶ μέρους καὶ αὐτὴ κατα |
| χειμερινὸν λέγεται , τὸ δὲ ἀπ ' ἄρκτων θερινόν . νοηθήσεται δὲ ἡ μὲν μία καὶ πρώτη φορὰ καὶ περιέχουσα | ||
| ἀριθμὸν μαχόμενον τῷ ἰδιώματι τῆς συνθέσεως , καθὸ διάφορα πρόσωπα νοηθήσεται , ἐκ συλλήψεως , γενόμενα δευτέρου καὶ τρίτου καὶ |
| ἡ κύκλῳ προτέρα , δεικτέον . ἢ γὰρ ἄπειρον ἢ πεπερασμένην εὐθεῖαν κινεῖται πᾶν τὸ κινούμενον . ἄπειρος μὲν τοίνυν | ||
| καὶ παντὶ τῷ γένει ἐξαλλαττομένοις ἁπλῆν τινα κα - τάστασιν πεπερασμένην ἐν ἑαυτῇ τὴν ἰδιότητα ὑπολαμβάνεις , ἔχει μὲν λόγον |
| ἐν δὲ τῷ προβλήματι τούτῳ κάθετον ἐπίπεδον προτίθεται ἀγαγεῖν ὁ στοιχειωτής : πρός τε γὰρ εὐθεῖάν ἐστιν ἡ ἀγωγή , | ||
| δεδομένον καὶ τὸ ζητούμενον , οἷον εἰ οὕτως ἔλεγεν ὁ στοιχειωτής : πᾶν τρίγωνον ἰσοσκελὲς ἴσας ἔχει τὰς πρὸς τῇ |
| κἂν γὰρ ἡ ἀποφατικὴ ᾖ ἐνδεχομένη , διὰ τὸ πάλιν μεταλαμβάνεσθαι τὴν ἀποφατικὴν εἰς καταφατικὴν καὶ ὁμοιοσχήμονας γίνεσθαι τὰς προτάσεις | ||
| , οὔτε εὐδοκίμους , οὔτε ἀποδεχομένους , παρὰ τὸ μήτε μεταλαμβάνεσθαι , μήτε ἐν ταὐτῷ κατοικεῖν τόπῳ , εὐνοητικῶς μέντοι |
| οὖν καὶ πῶς ; ὅταν δὴ προκείμενον ᾖ περί τινος συμπεράνασθαι ὅτι τόδε μέν ἐστι , τὸ δὲ ἀντικείμενον οὐκ | ||
| τρόπος : τῷ γὰρ ἀδύνατον ἀποδεῖξαι τὸ ἀντικείμενον οὗ βούλεται συμπεράνασθαι τίθησι τὸ λοιπόν , ἐξ οὐθενὸς ἑτέρου τὴν ἀνάγκην |
| ὅτι πᾶν ἄρα ἀκούσιον , καὶ ὅτι τοῦτό ἐστι τὸ δεδειγμένον , ἐκ τῶν ἐπιφερομένων δῆλον : πότερον ὁ τὸ | ||
| δὲ τὸ αἴτιον τὸ μὴ διὰ συλλογισμοῦ τὸ συνημμένον αὐτῶν δεδειγμένον εἶναι ἀλλὰ διὰ συνθήκης ὡμολογημένον . ἐν πᾶσι γὰρ |
| ὀνόματα ἀλλὰ πτώσεις ὀνόματος . ἐπὶ ἕτερόν τι μεταβέβηκεν ὀφεῖλον ἐξετασθῆναι ἐν τῷ λόγῳ τῷ περὶ τοῦ ὀνόματος , τὰς | ||
| αὐτὸν οὐδαμῶς , διὰ δὲ τὰ ἄλλα καὶ τοῦτο ἐνδέχεται ἐξετασθῆναι ὡς ἀναφερόμενον . ἀπέοικε δὲ οὐδὲν τοῦ ζητήματος τούτου |
| τὸ ὕψωμα τῆς ῥινός : εἶθ ' ὑπὸ λοβὸν ὠτὸς ἀντικειμένου καὶ ἐπὶ ἰνίον . ταύτῃ τῇ ἐπιδέσει ἔνιοι καὶ | ||
| οὐκ ἐκ τοῦ αὐτοῦ μέρους , ἀλλ ' ἐκ τοῦ ἀντικειμένου καὶ ἀντεστραμμένου , ἀμφοτέροις τε περιλαμβάνοντες ἀναβαλοῦμεν . ἰστέον |
| ἐστιν ἢ ἀποφατική . μέρη δὲ ἔχει δύο ὑποκείμενον καὶ κατηγορούμενον . δεῖ οὖν τὴν ἰσοδυναμοῦσαν ζητοῦντας ζητεῖν πρότασιν κατὰ | ||
| ἐξ ὑποθέσεως ἀναγκαῖόν φαμεν , ἔστ ' ἂν ὑπάρχει τὸ κατηγορούμενον τῷ ὑποκειμένῳ . δύναται δὲ τὸ αὐτὸ τοῦτο καὶ |
| ἴσων ἴσα , καὶ ἐπὶ παντὸς τὴν κατάφασιν ἢ τὴν ἀπόφασιν ; ἢ οὐδὲ τούτοις ὡς κοινοῖς χρῶνται , ἀλλ | ||
| ἀναβιβάζει τοὺς τόνους , . , . Ἀεκήλια : κατὰ ἀπόφασιν τοῦ ἑκήλου , ἐφ ' οἷς οὐχ οἷόν τε |
| τελευταίαν ἀδιάφορον ἀποφαινόμεθα μηδεμιᾶς αὐτῇ συλλαβῆς ἐπιφερομένης δι ' ἧς ἀφωρισμένως ἑνὸς μεγέθους αὐτὴν ἂν εἰπεῖν προσήκοι . Τούτων δὴ | ||
| αἱ γνῶμαι , κἂν μὴ τὸ ναὶ ἢ τὸ οὒ ἀφωρισμένως ἀποδοίη τις ἀλλ ' ὡς περὶ ἀδήλου καὶ αὐτὸς |
| : πρὸς γὰρ τὸν ἀναιροῦντα τὸ συμπέρασμα : ὧν οὐδὲν ὡρισμένως ὁ ἁπλῶς ἕξει συλλογισμός . περὶ μὲν οὖν τῶν | ||
| : ἐν δὲ μετρίᾳ ὑπεροχῇ δυνατόν : ἐν πόσῃ δὲ ὡρισμένως εἰπεῖν καὶ ἀκριβῆ δοῦναι λόγον οὐκ ἔνι : καὶ |
| ' εἰ μὲν πᾶσιν , καὶ ἀδυνάτοις ἐπιχειρήσομεν καὶ τὰ ἀντικείμενα παραδεξόμεθα : εἰ δὲ τισίν , εἰπάτωσαν ἡμῖν τίσι | ||
| διό φησιν οὐ γάρ ἐστι μεταβολὴ εἰ μὴ εἰς τὰ ἀντικείμενα καὶ τὰ μεταξύ , ὥσπερ ἡνίκα ἐκ λευκοῦ γίνεται |
| ὁ τῆς ἱστορίας χρόνος , διὰ τὸ ἀδύνατον καὶ μὴ ἐνδεχόμενον : ἔοικε γὰρ οὗτος ὁ τρόπος τῷ ἀδυνάτῳ : | ||
| συνᾷδον ὀφθείη , ἔπειτα ὅτι τὸ δυνατὸν εἶναι καὶ τὸ ἐνδεχόμενον εἶναι ὑπάρχειν τε ἀποφαίνονται τὰ πράγματα , περὶ ὧν |
| οὖσι πιστεύει , πῶς ἂν ἐν καιρῷ ταύτην δέχοιτο τὴν συγκατάθεσιν ; οὔτε οὖν τὸ ὂν τὸ Παρμενίδειον λαμβάνομεν οὔτε | ||
| ὥστε ἀφελέσθαι με τὰ ὅπλα . ἡ γὰρ οὐ ἄρνησις συγκατάθεσιν δηλοῖ . οὐ τάχ ' ἀλλ ' ἤδη ποῶ |
| παντὶ λόγῳ λόγον ἀντικεῖσθαι , αὐτὰ ταῦτα καὶ ὁρίζονται καὶ δογματίζουσι . πρὸς οὓς ἀποκρίνονται , Περὶ μὲν ὧν ὡς | ||
| ψυχῆς . ἔστι γὰρ ἄνθρωπος οὐχ , ὥσπερ οἱ κορακόφωνοι δογματίζουσι , ζῶον λογικὸν νοῦ καὶ ἐπιστήμης δεκτικόν : δειχθήσεται |
| μὲν γὰρ ἀληθῶς τι καὶ τοῦ μὴ ὄντος ὡς μὴ ὑπάρχον αὐτῷ μηδὲ πεφυκὸς ὑπάρχειν οὐδὲν κωλύει , οἷον ὅταν | ||
| καὶ ὑποδεεστέρῳ , ὃν καλοῦσιν οὐαστήν , παρεγκλίναντες τοὔνομα Ἑλληνικὸν ὑπάρχον εἰς τἀσαφές . τὸ γὰρ πρῶτον εὐαστὴς [ οὕτως |
| αἰσχρά , εὐήθεις ὄντες ἡγοῦντο ἀληθέστατα λέγεσθαι καὶ ἐπείθοντο . ψεῦδος γὰρ ὑπονοεῖν οὐδεὶς ἠπίστατο διὰ σοφίαν , ὥσπερ τὰ | ||
| οὐκ ἐννοοῦντες εἴ τι γένοιτο ἂν ἀκόλουθόν τι αὑτῷ καὶ ψεῦδος ὄν : οἷον , εἴ τις λέγοι τὰ δὶς |
| μοναχῶς ἢ τριχῶς κατασκευάζεται , τὰ δ ' ἐν μέρει τετραχῶς ἢ ἑξαχῶς , εὐεπιχειρητότερα τὰ μερικὰ τῶν καθόλου πρὸς | ||
| ἅπαντος τοῦ κατὰ τὰ μεσοπλεύρια . ἐθεάσω δ ' αὐτὸ τετραχῶς δεικνύμενον ὑφ ' ἡμῶν , ἅπαξ μὲν ἐπὶ ταῖς |
| ἀποφατικὴ ἐνδεχομένη κατὰ τὸν ἐνδεχομένου προσδιορισμὸν δύναται μεταληφθῆναι εἰς τὴν καταφατικήν . Ἐὰν δὲ ἡ μὲν μείζων τῶν προτάσεων καθόλου | ||
| τὰ διαστήματα στερητικὰ τεθῇ , μεταληφθείσης τῆς ἐνδεχομένης ἀποφατικῆς εἰς καταφατικήν πάλιν τὰ αὐτὰ συνάγεται συμπεράσματα , οἷα καὶ αὐτόθεν |
| ἐν γὰρ τῇ μεγάλῃ ἐνδέχεται καὶ λαθεῖν . . . ὁπωσοῦν ] δι ' ἥντινα πρόφασιν , ὁποία ποτ ' | ||
| αὐτῶν ἡ ἐνέργεια καὶ ἡ γονίμη δύναμις ἐπὶ πάντα τὰ ὁπωσοῦν ὄντα . οὐ μὴν ἀλλ ' ἐπειδὴ τὰ τελευταῖα |
| τοῦ ἀλλά . κατὰ πρόσληψιν δὲ καλεῖ ὁ Ἀριστοτέλης τὴν πρότασιν τὴν ἰσοδυναμοῦσαν συλλογισμῷ τὴν δύο ὅρους ἐνεργείᾳ ἔχουσαν καὶ | ||
| πάντων αὕτη κατασκευάζεται : διὰ τοῦτο οὖν αὐτὴν ἐκάλεσάν τινες πρότασιν κεφαλαίου ἤτοι ἀφορμὴν ἀποδείξεων : εὐθὺς δὲ μετὰ τὴν |
| . τουτέστιν ἀνάγκη τὸ ἓν καὶ τὸ ὂν πάσης διαφορᾶς κατηγορεῖσθαι . ἀδύνατον . . . εἰδῶν . ὡς εἰ | ||
| τί ἐστι , ταύτας δὲ ἐν τῷ ὁποῖόν τί ἐστι κατηγορεῖσθαι . ἢ αἱ διαφοραὶ καθ ' ἑαυτὰς μὲν ὡς |
| του . Ναί . Φίλου γέ τινος δή , εἴπερ ἀκολουθήσει τῇ πρόσθεν ὁμολογίᾳ . Πάνυ γε . Οὐκοῦν καὶ | ||
| ; ὀκνῶ λέγειν , ὃ μηδὲ θέμις εἰπεῖν , ὅτι ἀκολουθήσει θεῷ θάνατος , εἴ γε καὶ ἠρεμία : τὸ |
| ἑνικὰ κλίνονται μόνον , δυϊκὰ γὰρ ἢ πληθυντικὰ οὐ δύνανται ἐπιδέξασθαι διὰ τὴν ἀνακολουθίαν τῆς ἀναλογίας : οὐδὲ γὰρ εὑρίσκομεν | ||
| τῶν ἐν τῷ ζητήματι ἀντιλήψεων μὴ δύνηται καθ ' ἑαυτὴν ἐπιδέξασθαι κατηγορίαν , συντεθεῖσα δὲ τὸ ἔγκλημα βέβαιον ἀπεργάζηται , |
| , μηδ ' ἀποδείξει περαίνεσθαι πᾶν τὸ δι ' ὅρου γινωσκόμενον . ἐρωτῶν δὴ τὸ εἶναι ἀποκρίνεται τὸ μὴ εἶναι | ||
| μὲν ἀγνοῶν τὸ ὁριστὸν οὐχ οἷός τέ ἐστι τὸ μὴ γινωσκόμενον αὐτῷ ὁρίσασθαι , ὁ δὲ γινώσκων , εἶθ ' |
| ἡμῖν , ἐπειδὴ μονόπτωτά εἰσιν , καὶ τὴν αὐτὴν φωνὴν πάντως φυλάττουσιν . Ἐπειδὴ οὖν ἐν τῇ Μηδείας γενικῇ μακρόν | ||
| διὰ τῆς ἐνεργητικῆς ἐγκλίσεως τὰ ἐνεργούμενα πρόσωπα παρέστησαν , ἃ πάντως διατεθέντα τὸ παθεῖν ὁμολογήσει . ὡς οἱ τὰ τοιαῦτα |
| τὸ νοεῖν ὑφιστὰς τὸ ὄν , τὸ δὲ ὂν τῷ νοεῖσθαι τῷ νῷ διδὸν τὸ νοεῖν καὶ τὸ εἶναι . | ||
| τῶν τῆς τάσεως αἰτίων . υπʹ . Ἀνάτασις κατὰ μετάληψιν νοεῖσθαι δύναται ἀπὸ τῶν ἐπὶ τῆς καταστάσεως εἰρημένων . υπαʹ |
| ἐκτὸς ὑποκειμένων , οἱ δὲ Κυρηναϊκοὶ ἀποφαίνονται φύσιν αὐτὰ ἔχειν ἀκατάληπτον . Καὶ ὁ Πρωταγόρας δὲ βούλεται πάντων χρημάτων εἶναι | ||
| τύπον λαμβάνοντα τὴν ἐπίκρισιν : ἐξ ἑαυτοῦ μὲν γὰρ ἕκαστον ἀκατάληπτον , ἐκ δὲ τῆς πρὸς ἕτερον συγκρίσεως γνωρίζεσθαι δοκεῖ |
| . ἀξιώτατος ] λίαν ἄξιος . Ἀπὸ κοινοῦ τὸ οὔτε ληπτέον καὶ εἰς τὸ Πάρις : συνυπακούεται γὰρ ἐκ τοῦ | ||
| καθάπερ ἐπὶ τῶν δένδρων ἐκ τῶν ὁμοίων ἢ τῶν χειρόνων ληπτέον ὅπως δὴ μη - δεμία μεταβολὴ , ἢ ἐπὶ |
| μή τι δἂν συμβῇ τὸ οὐ λευκὸν ἐπὶ τοῦ μέλανος νοηθῆναι : τότε γὰρ εὑρίσκεται μέσον τῆς ἀντιφάσεως , εἰ | ||
| τούτου τὸ ὀρεκτόν , ὅπερ ἤδη κινεῖ οὐ κινούμενον τῷ νοηθῆναι ἢ φαντασθῆναι : ἀριθμῷ δὲ εἶναι πλείω τὰ κινοῦντα |
| Ταρκύνιος δὲ καὶ ταῦτ ' ὀρθῶς δόξας τὴν ἀνοσιωτάτην γυναῖκα ὑποτίθεσθαι πέμπει τινὰς τῶν θεραπόντων ἐπ ' αὐτὸν ἔχοντας ξίφη | ||
| τῷ εἶναι θερμαίνει . ἀλλὰ δεῖ καὶ τὴν πρόνοιαν αἰτίαν ὑποτίθεσθαι : αὕτη δὲ οὐκ ἀλόγως ποιεῖ . * * |
| “ , ἕξομεν συναγόμενον τὸ ” φῶς ἔστιν “ πρώτῳ ἀναποδείκτῳ , ὅπερ ἦν ἐπιφορὰ τοῦ ἐκκειμένου λόγου . ὥστε | ||
| ἀρχὰς τῶν μετὰ τὰς ἀρχὰς διαφέρειν τῇ ἁπλότητι , τῷ ἀναποδείκτῳ , τῷ αὐτοπίστῳ . καθόλου γάρ , φησὶν ὁ |
| μετὰ τοῦ ὑποκειμένου γίνονται , οὐκ ἂν ὑποστησομένοις ἐν τῷ ὑποκειμένῳ , εἰ μὴ ἐκεῖνα προϋποστήσονται : κἂν αὐτὰ δὲ | ||
| δὲ ὁμώνυμα κοινωνίαν ὀνόματος . πλὴν ἡ ὑπογραφὴ τοῦ ἐν ὑποκειμένῳ ἔχει τὸ ἀναλογοῦν ὁρισμῷ : αὐτὸ γὰρ τὸ ἔν |
| ἡμίσους λάμπεται , ἵνα καὶ τὸ ἀπορρέον αὐτῆς σκίασμα κωνοειδὲς ἀποτελῆται , τὸ δὲ ἐπὶ θάτερα ἀντεκβαλλόμενον ἐπ ' εὐθὺ | ||
| δὴ πρὸς μεσημβρίαν τοῦ διὰ μέσων ἡ κατὰ πλάτος παράλλαξις ἀποτελῆται : ποιήσωμεν δὲ πάλιν ὡς μὲν τὴν ΔΘ πρὸς |
| ; μέγα τοίνυνμᾶλλον δὲ ὑπέρμεγα τοῦτο κακόνεἰ μὴ εἰδείη τις χωρίζειν τὰ ἱστορίας καὶ τὰ ποιητικῆς , ἀλλ ' ἐπεισάγοι | ||
| Καὶ γὰρ εἰ ἅμα χωρίζεται καὶ λαμβάνει , ἀλλὰ τὸ χωρίζειν προεπινοεῖται : τοῦτο γάρ ἐστιν αὐτῷ τὸ ληπτικῷ εἶναι |
| τὰ ἄκρα τῆς Ἰνδικῆς . , πάντα δὲ ταῦτα λέγει γεωμετρικῶς , ἐλέγχων οὐ πιθανῶς . ταῦτα δὲ καὶ αὐτὸς | ||
| , οὕτω καὶ τούτων ἀκροᾶται : εἰ μὲν γὰρ ἤχθη γεωμετρικῶς , δῆλον ὅτι τραφεὶς κατὰ γεωμετρικὴν λεπτουργίαν ἀπαιτήσει τὸν |
| γὰρ θανάσιμοί εἰσι κάμπαι . Τοῖς μὲν οὖν ἑψουμένοις εἴωθεν ἐμπίπτειν ὄφεις , σαλαμάνδραι καὶ κάμπαι : τῷ δὲ οἴνῳ | ||
| ἃς ἐβούλετο ἂν παραπρεσβεῦσαι : τινὲς δέ φασιν οὐδὲ δύναμιν ἐμπίπτειν ἐπὶ τοῦ τοιούτου : τί γὰρ μᾶλλον Αἰσχίνης ἠδυνήθη |
| αὐτοῦ τῆς τῶν τεχνῶν ἐπιτηδεύσεως ἕτερον . γίνεται δὲ ἡ δεῖξις ἐκ τῶν ἡμῖν προτέρων καὶ σαφεστέρων πρὸς τὸ σαφέστερον | ||
| ταῦτα γὰρ τὰ δεικνύμενα διὰ συλλογισμοῦ . καὶ ἔστιν ἡ δεῖξις γεγονυῖα διὰ τοῦ τὸ ἑπόμενον τῇ εὐδαιμονίᾳ , ὅ |
| ἄφθονος , δεῖ δὲ ἡμῖν τέχνης ἑτέρας πρὸς βάσανον τοῦ ληφθέντος : φέρε παρακαλῶμεν τὴν τέχνην ταύτην ξυνεπιλαβέσθαι ἡμῖν τοῦ | ||
| τῆς ἁφῆς ἀχθῇ παράλληλος τῇ ἀσυμπτώτῳ , ἡ διὰ τοῦ ληφθέντος σημείου ἀγομένη παράλληλος τῇ ἑτέρᾳ τῶν ἀσυμπτώτων ὑπὸ τῆς |
| παρεγραψάμην ; καὶ ὅπως γε , ἐπεὶ καὶ δυσχεραίνουσι , κἀκεῖνο ἐπιδείξουσιν ὡς οὐ τοῖς αὐτὸς αὑτοῦ περιπίπτει λόγοις , | ||
| μὴ πομπὴν λόγων ἀποδεχόμενον ἀλλ ' αὐτὰ τἀληθῆ ἐξετάζοντα . κἀκεῖνο δὲ σκοπεῖν προσήκει , ὅτι τὰ ἐξ ἡμέρων μὲν |
| τῆς Φιλίας ὅλως μὴ εἶναι αἴσθησιν ἢ ἧττον διὰ τὸ συγκρίνεσθαι τότε καὶ μὴ ἀπορρεῖν . ἀλλὰ περὶ μὲν τὴν | ||
| οὕτω μεμοίρηται , καὶ φιλέει κατὰ τὰ ὅμοια ῥυσμοῦσθαι καὶ συγκρίνεσθαι ὅκωσπερ καὶ τῶν ἐς οὖδας ἐσσπειρομένων ἢ φυτευομένων τὰ |
| παραλλαξάντων δὲ τὸ μὲν προηγούμενον ἐπακολουθεῖν , τὸ δὲ ἐπακολουθοῦν προηγεῖσθαι . φερέσθω γὰρ ἰσοταχῶς τὰ ΒΓ , ΔΖ , | ||
| ] ἦν ἐν ταῖς ἐξόδοις τῶν τῆς τραγῳδίας χορικῶν προσώπων προηγεῖσθαι αὐλητήν , ὥστε αὐλοῦντα προπέμπειν Γ , ὅπερ ἔλαβεν |
| ψευσθῆναι καὶ ἤδη ἀδίκως γέ τινας ἀπολέσθαι οἱ ῥᾳδίως τολμῶντες ψεύδεσθαι καὶ συκοφαντεῖν ἀνθρώπους ἐπιθυμοῦντες . ἔπειτ ' οἴομαι ὑμᾶς | ||
| προτάσεως ἐλλείπειν ἐν τῷ συμπεράσματι καὶ οὕτω τὸν λόγον συμβαίνειν ψεύδεσθαι : οὐ γὰρ ταὐτὸ σημαίνει , ἐὰν διελών τις |
| ἡ δὲ αἴσθησις ἀμυδρά , ἡ δὲ ὅλου τοῦ σώματος σύγκρισις εὔσηπτος , ἡ δὲ ψυχὴ ῥόμβος , ἡ δὲ | ||
| τι πέπρακται τοῖς ἀντιδίκοις ἁμάρτημα , ἐπάξομεν , ἡ δὲ σύγκρισις μόνην ἁπλῶς τῶν κατορθωμάτων τὴν ὑπεροχὴν ζητεῖν ἐπαγγέλλεται . |
| κίνησιν διαιρετήν τις εἶναι βιάζοιτο , καὶ τὸ Α ποιήσει διαιρετόν : συνδιαιρεῖται γὰρ ἀεὶ τῇ κινήσει τὸ διάστημα . | ||
| ἀρτιάκις ἀρτίοις , ὅτι τούτων μὲν τὸ μέγιστον ἄκρον μόνον διαιρετόν , ἐκείνων δὲ τὸ ἐλάχιστον μόνον ἦν ἀδιαίρετον : |
| περὶ ψυχὴν ἀσχολούμενος , καὶ ἑαυτὸν γινώσκων καὶ ταὐτὸν ἔχων γινῶσκον καὶ γνωστόν : ὁ δὲ ἰατρὸς ἄλλο ἔχει τὸ | ||
| γινῶσκον καὶ γνωστόν : ὁ δὲ ἰατρὸς ἄλλο ἔχει τὸ γινῶσκον καὶ ἄλλο τὸ γινωσκόμενον . ὡσαύτως δὲ οὕτως . |
| περὶ αὐτόν , ἐπαινῶ : βουλοίμην δ ' ἂν λαμπρότερον δειχθῆναι τὴν εὔνοιαν , ὅπως τι καὶ τῶν γραμμάτων ἔργον | ||
| αὐτὸ συμπέρασμα ἐπὶ τοῖς αὐτοῖς ὅροις διὰ τῶν τριῶν σχημάτων δειχθῆναι οὕτως . οἷον ἔστω προκείμενον δειχθῆναι , ὅτι τις |
| τὴν κίνησιν . εἰ τοίνυν μὴ ἐνδέχεται τῷ αὐτῷ ἅμα ὑπάρχειν τὰ ἐναντία , δῆλον ὅτι οὐδὲ ἡ ἀντίφασις , | ||
| γὰρ ἐνδεχόμενον οὔτε ὑπάρχει οὔτε ἀναγκαῖόν ἐστιν , μέλλει δὲ ὑπάρχειν : καὶ τὸ ὑπάρχον ἐκβὰν ἐνδεχόμενόν ἐστιν καὶ ταύτῃ |
| ἔδειξε τὸ ὡς οὐδεὶς ἐλείπετο : παρῆν μὲν ὄχλος : αἴτημα σκηνικόν . πῶς γὰρ τοῦ Ἀχιλλέως ἐν τῇ Τροίᾳ | ||
| τὸ αἴτημά σου . σὺ οὖν μὴ διαλίπῃς αἰτούμενος τὸ αἴτημα τῆς ψυχῆς σου , καὶ λήψῃ αὐτό . ἐὰν |