| τῆς ἑτέρας ἀποφάσει συνάγει ὅτι ἐπὶ τῶν τοιούτων προτάσεων τὴν κατάφασιν συμβαίνει συντρέχειν τῇ ἑαυτῆς ἀποφάσει : τῇ γὰρ ἔστιν | ||
| δὲ ψευδῆ ἀντίφασιν εἶναι . εἰ γὰρ μὴ μίαν ποιήσουσιν κατάφασιν οὐκ ἀντίκεινται ἀντιφατικῶς εἴπερ ἐν ταύτῃ μιᾶς καταφάσεως μία |
| ἴσων ἴσα , καὶ ἐπὶ παντὸς τὴν κατάφασιν ἢ τὴν ἀπόφασιν ; ἢ οὐδὲ τούτοις ὡς κοινοῖς χρῶνται , ἀλλ | ||
| ἀναβιβάζει τοὺς τόνους , . , . Ἀεκήλια : κατὰ ἀπόφασιν τοῦ ἑκήλου , ἐφ ' οἷς οὐχ οἷόν τε |
| ἐστι ψυχῆς : ἄψυχα δὲ αὐτὰ λέγομεν ὡς πρὸς τὴν μερικὴν ψυχὴν ἀφορῶντες : ἐπειδὴ γὰρ οὐχ ὁρῶμεν ἔχοντα αὐτὰ | ||
| τῇ ἡμετέρᾳ τῇ μερικῇ : ψυχὴν γὰρ εἴωθε πολλάκις τὴν μερικὴν καλεῖν : πόνον δὲ αὐτὴν πονεῖν διὰ τὴν μαρμαρυγὴν |
| ἐκείνοις τῶν ἀναμφισβητήτως ἀντιφασκουσῶν πρὸς ἀλλήλας κατὰ τὴν κυρίως λεγομένην ἀντίφασιν . μετὰ δέ γε τὰς ἐπιχειρήσεις , δι ' | ||
| διὸ παραιτεῖσθαι ἀξιοῖ τοῦτον τὸν τρόπον τῆς ἀντιθέσεως οὐ ποιοῦντα ἀντίφασιν . καὶ διὰ τοῦτο ἐπὶ πασῶν τῶν μετὰ τρόπου |
| μὴ λευκὸν ἄνθρωπον . ἐντεῦθεν ὑπώπτευσάν τινες ὅτι ἡ ἁπλῆ ἀπόφασις καθολικωτέρα ἐστὶ τῆς ἐκ μεταθέσεως καταφάσεως , διότι ψευδὲς | ||
| μέν ἐστιν ἀληθὲς τὸ λέγον ἄνθρωπος περιπατεῖ , ἡ δὲ ἀπόφασις ψευδὴς ἡ λέγουσα ἄνθρωπος οὐ περιπατεῖ , δῆλον ὡς |
| τοῦ ἀλλά . κατὰ πρόσληψιν δὲ καλεῖ ὁ Ἀριστοτέλης τὴν πρότασιν τὴν ἰσοδυναμοῦσαν συλλογισμῷ τὴν δύο ὅρους ἐνεργείᾳ ἔχουσαν καὶ | ||
| πάντων αὕτη κατασκευάζεται : διὰ τοῦτο οὖν αὐτὴν ἐκάλεσάν τινες πρότασιν κεφαλαίου ἤτοι ἀφορμὴν ἀποδείξεων : εὐθὺς δὲ μετὰ τὴν |
| , ὡς ἔμπροσθεν ἐδιδάχθημεν , ὁ μὲν ὑπάρχειν τι λέγων κατάφασίς ἐστιν , ὁ δὲ μὴ ὑπάρχειν ἀπόφασις . καὶ | ||
| καὶ τί ἐστιν ἀπόφανσις , πρὸς τούτοις δὲ τί ἐστι κατάφασίς τε καὶ ἀπόφασις . ἐντεῦθεν ἄρχεται διδάσκειν καὶ περὶ |
| ἔχοντα τὴν μείζονα καθόλου ἀποφατικὴν τὴν δ ' ἐλάττονα μερικὴν ἀποφατικήν . Τούτῳ γὰρ οὔτε παντί . πᾶν γὰρ ἐνδεχόμενον | ||
| καὶ ἓξ συλλογιστικοί , οἱ μὴ ἔχοντες τὴν ἐλάττονα ἀναγκαίαν ἀποφατικήν . καὶ τούτων δ ἀτελεῖς , οἱ ἔχοντες τὴν |
| τὸν ἄλλον βίον γινομένους ἐγκρατεῖς . ἐφ ' ᾧ καὶ ἁπλῆν ἀποδέδωκε τὴν δίαιταν πᾶσι καὶ τὴν αὐτὴν ὁμοίως βασιλεῦσί | ||
| γὰρ τῆς τίς καὶ οὐδείς ἀντιφάσεως οὐδὲ ἐνδέχεται δεῖξαι τὴν ἁπλῆν κατάφασιν τῆς στερητικῆς ἀποφάσεως ἢ ἐπὶ πλέον ἢ ἐπ |
| συζυγίᾳ , εἰ ἀδύνατον εἴη , οὐ παρὰ τὸ τὴν ἐνδεχομένην εἰς ὑπάρχουσαν μετειλῆφθαι γίνεται ἀλλὰ παρὰ τὸ τὸ ἀντικείμενον | ||
| , ἢ μᾶλλον , ὅτι μὴ δεῖ τὴν προστιθεμένην αὐτῇ ἐνδεχομένην τοιαύτην εἶναι ὡς ὁρίζειν τῆς ὑπαρχούσης τῆς πρὸ αὐτῆς |
| ἀποφατικὴ ἐνδεχομένη κατὰ τὸν ἐνδεχομένου προσδιορισμὸν δύναται μεταληφθῆναι εἰς τὴν καταφατικήν . Ἐὰν δὲ ἡ μὲν μείζων τῶν προτάσεων καθόλου | ||
| τὰ διαστήματα στερητικὰ τεθῇ , μεταληφθείσης τῆς ἐνδεχομένης ἀποφατικῆς εἰς καταφατικήν πάλιν τὰ αὐτὰ συνάγεται συμπεράσματα , οἷα καὶ αὐτόθεν |
| δὲ ἀντικειμένας αὐταῖς ἀντιφατικῶς ἐνδέχεται συναληθεύειν . ” ἀντίκειται δὲ ἀντιφατικῶς τῇ μὲν πᾶς ἡ οὐ πᾶς τῇ δὲ οὐδεὶς | ||
| μὴ συνομολογούντων ἡμῶν πειρᾶται ἐλέγχειν , καὶ δὴ λήψεται τὸ ἀντιφατικῶς ἀντικείμενον τῆς ἡμετέρας προτάσεως μιμούμενος τὸν ἀληθῆ ἔλεγχον : |
| ἔσται . αἱ δύο ἁπλαῖ προτάσεις καὶ αἱ δύο ἐκ μεταθέσεως αἵτινες ἐξ ἀορίστου λαμβάνονται τοῦ κατηγορουμένου . Ὧν τὰ | ||
| καλῶς οὖν εἴρηται ὅτι τῶν δ μορίων τὰ μὲν ἐκ μεταθέσεως οὕτως ἀκολουθοῦσιν ταῖς ἁπλαῖς καταφάσεσι καὶ ἀποφάσεσιν ὡς αἱ |
| ἐλέγχου ἄγνοιαν λέγειν εἰώθαμεν . ἔλεγχος τοίνυν ἐστὶ | κυρίως ἀντίφασις τοῦ αὐτοῦ καὶ ἑνός , μὴ ὀνόματος , ἀλλὰ | ||
| δὲ τοῦ ἀναγκαίου οὐχὶ ἡ ἀντίφασις : οὐ γάρ ἐστιν ἀντίφασις ἡ ἑτέρα τῆς ἑτέρας , ἀλλ ' ὥσπερ εἴρηται |
| ὁριστικὴ ἀρχή ἐστιν ἀποδείξεως : εἰ ἄρα οὖν εἰς τὴν ὁριστικὴν χρησιμεύει τὸ παρὸν σύγγραμμα , ὡς δέδεικται , δῆλον | ||
| τινες τῶν δογματικῶν τὴν διαλεκτικὴν εἶναί φασιν ἐπιστήμην συλλογιστικὴν ἐπαγωγικὴν ὁριστικὴν διαιρετικήν , διελέχθημεν δὲ ἡμεῖς ἤδη , μετὰ τοὺς |
| ἢ τὸ γελαστικὸν ἢ τὸ θνητὸν περιέχει . καθόλου δὲ καταφάσεως ἀνῃρημένης ἴσμεν ὅτι κινδυνεύουσι καὶ συλλογισμοὶ πάντες ἀνῃρῆσθαι , | ||
| ἀλλήλων διεστάναι φαμὲν τὰς ἐναντίας καταφάσεις ἤπερ τὴν ἀπόφασιν τῆς καταφάσεως . εἴρηται δὲ ἡμῖν ἐξ ἀρχῆς ὅτι ἔοικεν ὁ |
| καὶ τῶν ἀδιορίστων , εἴ τις καὶ τούτων τὰς τὴν ἄρνησιν τῷ εἶναι συμπλεκούσας κατὰ τὴν αὐτὴν ἔννοιαν τοῖς ἐπὶ | ||
| τοῖς ἁπλοῖς ἄρνησιν εἶναι μόνον τοῦ ἐπιφερομένου , ἐνταῦθα δὲ ἄρνησιν μὲν τοῦ ἐπιφερομένου ἀντεισαγωγὴν δὲ ἐλάττονος ἀδικήματος : ὥσπερ |
| οὐκ αὐτῇ προςῆκεν ἐπιθεῖναι τὸ ξίφος : εἶτα μετὰ τὴν μετάληψιν λῦσον εὐθὺς τὴν ἀπὸ τοῦ νόμου διάνοιαν : οἷον | ||
| οὔσης τῆς μεταλήψεως : ἐρεῖ τοίνυν ὁ φεύγων πρὸς τὴν μετάληψιν ἀγωνιζόμενος , ὅτι ἐξῆν μοι ἀναιρεῖν : καὶ ὁ |
| ἀποδέδεικται : ἐνταῦθα δὲ κατηγοροῦντες τὴν ἀπόφανσιν κοινῶς καταφάσεως καὶ ἀποφάσεως , οὐ λέγομεν τὴν μὲν κατάφασιν πρώτην ἀπόφανσιν εἶναι | ||
| τὰ φαιὰ καὶ τὰ ἄλλα χρώματα . καλῶς οὖν ἐξ ἀποφάσεως καὶ καταφάσεως παρέδωκε τὴν διαίρεσιν . ἢ ὅτι τὸ |
| οὖσαν ἐπιβολὴν περὶ τὰ γνωστά , ἤγουν ἄμεσόν τε καὶ ἀσυλλόγιστον , ὡς μὴ δεομένην ὅρου μέσου πρὸς τὴν τῶν | ||
| : τῆς λογικῆς τὸ μέν ἐστιν συλλογιστικόν , τὸ δὲ ἀσυλλόγιστον : τοῦ συλλογιστικοῦ τὸ μὲν ἀποδεικτικόν , τὸ δὲ |
| σχήματι συνάγοιτ ' ἄν , ποτὲ μὲν ἀμφοῖν τοῖν δυοῖν προτάσεων ψευδῶν λαμβανομένων , ποτὲ δὲ τῆς ἑτέρας . πῶς | ||
| Ἀριστοτέλης . Τῶν ἐκ τῆς διαιρέσεως τοῦ ὑποκειμένου γινομένων ὀκτὼ προτάσεων τίνες μέν εἰσιν αἱ ἀντιφατικῶς ἀντικείμεναι πρὸς ἀλλήλας τίνες |
| . , . . ἔνστασις κατὰ τὴν ἐξ ἀρχῆς αἱρεθεῖσαν ἔνστασιν τῆς ζωῆς . , . . πρόσκλισις μὴ διαπράξασθαί | ||
| ὅτι ἐναντίος ὁ ἄνω τόπος τῷ κάτω , καὶ κατὰ ἔνστασιν καὶ ἀντιπαράστασιν ἀνελὼν τὸ ἐπιχείρημα τὸ λέγον τὰ πέρατα |
| ὅταν δὲ ἡ στερητικὴ πρότασις ἀναγκαία ᾖ ἡ δὲ καταφατικὴ ἐνδεχομένη , δηλονότι ἐναντίως τῇ πρὸ αὐτῆς συζυγίᾳ τὸ συμπέρασμα | ||
| καταφατικαῖς . ὅταν δὲ ἡ μὲν ὑπάρχουσά ἐστιν ἡ δὲ ἐνδεχομένη , ὅταν ἡ καταφατικὴ πρότασις ὑπάρχουσά ἐστιν , οὐδέποτε |
| ἀντὶ τούτων , ὡς διὰ τοῦτο δοκεῖν ἐπὶ μόνων τῶν ἀπροσδιορίστων προτάσεων γεγυμνάσθαι τὸν λόγον , προστίθησι διὰ τούτων ὅτι | ||
| . καὶ τὸ πότε δὲ ἀληθὴς ἢ ψευδής περὶ τῶν ἀπροσδιορίστων προτάσεων καὶ αὐτὸ λέγεται : κατὰ γὰρ τὰς λοιπὰς |
| συμβάλλεται πρὸς τὴν λύσιν τοῦ σοφίσματος : παρὰ γὰρ τὴν συλλογιστικὴν μέθοδον ἐπιχειρεῖτε λύειν τὸ σόφισμα προσλαμβάνοντες ἐν τῷ συμπεράσματι | ||
| . σημαίνει δὲ ῥάβδους ἑλώδεις . οὐκοῦν : περισπώμενον μὲν συλλογιστικὴν διάνοιαν ἔχει , [ σημαίνει γὰρ τὸ ἀμέλει καὶ |
| : ὁ μέντοι σοφιστὴς Ἱμέριος ἔφη : ταύτην ἐγὼ τὴν ἀντίθεσιν μελετῶν οὐδέποτε ἔθηκα , ἀλλ ' ἀεὶ ἔλυσα . | ||
| οὐκ ἦν προκείμενον παραδιδόναι νῦν πάλιν τὴν ἀντιφατικὴν τῶν προτάσεων ἀντίθεσιν , ἀλλ ' ἐπισημήνασθαι μόνον ὅτι προηγοῦνται αἱ ἐξ |
| προσηγόρευσε καὶ συμψεύδεσθαι ἀλλήλαις ἀπεφήνατο τὰς δὲ ἀντιφασκούσας πρὸς αὐτὰς συναληθεύειν ἀλλήλαις , ἐν οἷς ἔλεγε διὸ ταύτας μὲν οὐχ | ||
| Πάλιν ἕτερον ἐπιχείρημα τίθησι τοῦ αὐτοῦ κατασκευαστικὸν περὶ τοῦ μὴ συναληθεύειν τὴν ἀντίφασιν , καθάπερ τινὲς ὑπελάμβανον , καί φησιν |
| κατὰ τοῦ ὑπάρχοντος . Πάλιν ἔστω ἡ μείζων πρότασις ἐνδεχομένη ἀποφατική , ἡ δὲ ἐλάττων ἀναγκαία καταφατική : φημὶ οὖν | ||
| γὰρ δι ' ἀντιστροφῆς δείκνυνται , ὅτε ἡ ἐλάττων ἐνδεχομένη ἀποφατική ἐστιν , ἢ δι ' ἀδυνάτου , ὅτε ἡ |
| δι ' ἀδυνάτου εἰς τὰ τρία σχήματα ἀνάγονται ἀλλὰ καὶ καθόλου πάντες οἱ ὑποθετικοί : καὶ γὰρ οἱ ἐπ ' | ||
| εἶναι , καὶ ψυχὴν εἶναι καὶ ψυχῇ εἶναι . καὶ καθόλου ἐπὶ μὲν τῶν ἁπλῶν πραγμάτων , ὡς εἴρηται ἐν |
| τῶν δογματικῶν τὴν διαλεκτικὴν εἶναί φασιν ἐπιστήμην συλλογιστικὴν ἐπαγωγικὴν ὁριστικὴν διαιρετικήν , διελέχθημεν δὲ ἡμεῖς ἤδη , μετὰ τοὺς περὶ | ||
| ἐπιστημονικούς : πάσας τε ὁρᾶν ἔξεστι τὰς τῆς διαλεκτικῆς μεθόδους διαιρετικήν , ὁριστικήν , ἀποδεικτικήν , ἀναλυτικήν . ὁ δὲ |
| . κατὰ πρόσληψιν δὲ καλεῖ ὁ Ἀριστοτέλης τὴν πρότασιν τὴν ἰσοδυναμοῦσαν συλλογισμῷ τὴν δύο ὅρους ἐνεργείᾳ ἔχουσαν καὶ ἕνα [ | ||
| να , εἰ μὲν ἡ προτεθεῖσα καταφατικὴ εἴη , τὴν ἰσοδυναμοῦσαν ἀποφατικὴν εἶναι καὶ κατὰ τὸ κατηγορούμενον : οὐδὲν δὲ |
| τε τὴν εἰς τὰ γένη ἀριθμούς τε τοὺς κατ ' ἀκολουθίαν τοῖς ὀνόμασιν . τὸ γὰρ ἀντωνυμικὸν πρόσωπον ἐν γενικῆ | ||
| ἐκ τῆς τῶν κάτω γραφομένων ὁμοιότητος τὴν τῶν ἄνω θεωρῶμεν ἀκολουθίαν , καὶ ὅπως τοῖς μὲν κάτω τὰ κῶλα καὶ |
| τοῦ Νίγρου πράγματα ὑπὸ Αἰμιλιανοῦ εὐθέως ἐν ἀρχῇ διαφθαρῆναι . διττὴν δὲ λέγουσι τῆς τοιαύτης προαιρέσεως τοῦ Αἰμιλιανοῦ τὴν αἰτίαν | ||
| δῃώσουσι , τελειωθέντα δ ' ἀμήσουσιν ἐξαίφνης ἐπελθόντες πολέμιοι , διττὴν ἐργασάμενον συμφοράν , λιμὸν μὲν φίλοις , ἐχθροῖς δὲ |
| πλῆρες αἰσθητοῦ σώματος κατὰ τὴν ἁφήν . τὴν μὲν οὖν στιγμὴν οὗτοί γε ἀποφεύξονται , θέα δὲ ἕτερον ἀπορώτερον , | ||
| καὶ τὸ ὅλον ἀμερές ἐστιν . ὥστε ἢ κατὰ μίαν στιγμὴν τοῦ σώματος ἔμψυχον ἔσται τὸ ζῶον , εἰ πᾶσαι |
| , ἔφη , σὺ γρυπὸς εἶ : πρὸς οὖν τὴν σιμότητα σάφ ' ἴσθι ὅτι ἡ γρυπότης ἄριστ ' ἂν | ||
| μοι ἄχθουοὐκ ἔστι καλός , προσέοικε δὲ σοὶ τήν τε σιμότητα καὶ τὸ ἔξω τῶν ὀμμάτων : ἧττον δὲ ἢ |
| : ὅτε μὲν γὰρ λέγομεν τόδε οὕτως ἔχειν , ἐν καταφάσει λέγομεν , ὅτε δὲ μὴ ἔχειν , ἐν ἀποφάσει | ||
| ἀλλ ' , ὥσπερ αὐτός φησιν , ἀντεστραμμένως τῇ μὲν καταφάσει τὴν ἀπόφασιν τῇ δὲ ἀποφάσει τὴν κατάφασιν , καὶ |
| πρόβλημα , παραβάλλον λοιπὸν τὴν ἀντίφασιν πρὸς τὴν τῶν ἐναντίων καταφάσεων ἀντίθεσιν . πρόεισι δὲ τοῦτον τὸν τρόπον . ἐπειδὴ | ||
| δύο ταῦτα θεωρήματα ζητῶν , πρῶτον μὲν πῶς ἀπὸ τῶν καταφάσεων γίνονται αἱ ἀποφάσεις , δεύτερον δὲ τίς ἡ ἀκολουθία |
| ἰσόπλευρον πρὸς κατασκευὴν καὶ σύστασιν σχήματος ἑτέρου , ἀλλὰ πρὸς δεῖξιν θεωρήματος , λέγων τάδε τινὰ συμβαίνειν τοῖς ἰσοσκελέσι , | ||
| ὀρθοὶ καλεῖσθαι . παρελήφθησαν δὲ ὑπὲρ τοῦ εὐπαρακολούθητον ἡμῖν τὴν δεῖξιν γενέσθαι τῶν βορειοτέρων καὶ νοτιωτέρων καὶ ὥστε γνῶναι ἡμᾶς |
| ] τὴν στροφὴν [ [ παύει ] ? τὴν [ ἀντιστροφὴν ] [ [ ὧδε ] ? : ἀλλὰ φαίνεται | ||
| ῥυθμοὺς ἐμπεριλαμβάνουσα καὶ μήτε ἀκολουθίαν ἐμφαίνουσα αὐτῶν μήτε ὁμοζυγίαν μήτε ἀντιστροφὴν εὔρυθμος μέν ἐστιν , ἐπειδὴ διαπεποίκιλταί τισιν ῥυθμοῖς , |
| μερική , πάντως κάτωθεν . εἰ δὲ ἀποφατικὸν εἴη τὸ συμπέρασμα καθόλου , ἄνωθεν . εἰ δὲ μερικόν , οὐκέτι | ||
| τὸ ἴσον ἑτερομήκει τετράγωνον κατασκευάσασθαι : καὶ οὗτος μὲν ὥσπερ συμπέρασμα , ὁ δὲ λέγων ὅτι ἐστὶ τετραγωνισμὸς μέσης εὕρεσις |
| προτάσεων , ὅταν ἡ πρὸς τὸ ἔλαττον ἄκρον ἐνδέχεσθαι λαμβάνηται πρότασις , ἀεὶ γίνεται συλλογισμός , πλὴν ὁτὲ μὲν ἐξ | ||
| εἶναι ἀπόφασις . φανερὸν ἄρα γέγονεν ὅτι μιᾷ προτάσει μία πρότασις ἀντιφατικῶς μάχεται . ἐν οἷς τὸ πρῶτον κεφάλαιον . |
| τινα ἑκουσίαν καὶ παραμυθητικὴν φῶμεν , τὴν δὲ ἀναγκαίαν καὶ προστακτικήν . λέγω δὲ τοῦ μὲν ἑκουσίου καὶ παραμυθίας ἐχομένην | ||
| , οὐ περιπατεῖ : οὐ μὴν ἔτι τὴν εὐκτικὴν ἢ προστακτικήν : οὐδὲ γὰρ ἔγκειται ἐν ταῖς τοιαύταις ἐγκλίσεσιν ἡ |
| ὑπάρχον , ἀλλὰ ἀναγκαῖον ἀποφατικόν . καίτοι ἔδει ἢ τοῦ ἐνδέχεσθαι ἢ τοῦ ὑπάρχειν εἶναι τὸ συμπέρασμα , εἰ συλλογιστικῶς | ||
| . Ἐὰν δ ' ἡ μὲν ὑπάρχειν ἡ δ ' ἐνδέχεσθαι . Ὀκτωκαίδεκα γίνονται συλλογισμοί : οἱ γὰρ ἓξ διπλασιάζονται |
| φθέγγεσθαι . τῶν μὲν οὖν καταφάσεων τῶν προσδιωρισμένων ἀναμφισβητήτως ἡ μερικὴ τῆς καθόλου χείρων , διόπερ ἀνάγκη τὴν ἀπροσδιόριστον κατάφασιν | ||
| καθόλου ἀληθεύῃ , τότε καὶ ἡ ὑπ ' αὐτὴν τεταγμένη μερικὴ πρότασις ἀληθεύσει , ὡς οἷον μέρος αὐτῆς οὖσα καὶ |
| πρὸς τὰς ἐκ μεταθέσεως παραβάλλοις , ταῖς μὲν ἀποφάσεσι τὰς καταφάσεις ἑπομένας εὑρήσεις , οὐκέτι μέντοι τὰς ἀποφάσεις ταῖς καταφάσεσιν | ||
| ὅτι ὁ μὴ ἀξιῶν τὰ μέρη τοῦ λόγου θεωρεῖν ὡς καταφάσεις , ἀλλ ' ὡς ἁπλᾶς φωνάς , πολλῷ δήπου |
| τὸ ἀγαθὸν τινὶ τῶν ἡδονῶν ὑπάρχει : ἡ γὰρ καθόλου καταφατικὴ πρὸς τὴν μερικὴν ἀντιστρέφει : δεῖ γάρ . ἐπεὶ | ||
| λαμβάνονται . ἐάν τε γὰρ ἡ μὲν μείζων ληφθῇ καθόλου καταφατικὴ ἐνδεχομένη ἡ δὲ ἐλάττων ἐπὶ μέρους καὶ αὐτὴ κατα |
| μὲν ὅροι τέσσαρές τε καὶ ἄρτιοι ἔσονται , αἱ δὲ προτάσεις τρεῖς τε καὶ περιτταί : δύο γὰρ οὔσαις αὐταῖς | ||
| ἔξεστιν ὃν ἂν βούληταί τις προσαρμόττειν τρόπον , ἀλλὰ τὰς προτάσεις ὁτὲ μὲν ἀληθεῖς ὁτὲ δὲ ψευδεῖς γίνεσθαι συμβαίνει . |
| ' οὐδ ' ὅτε ἄρθρα εἰς σύνταξιν ἀντωνυμίας παραλαμβάνεται , ἔγκλισιν ἀναδέχεται , οὐ καθὸ γένους ἐστὶ παρεμφατικά , ἀλλὰ | ||
| τὴν αὐτὴν πανταχῇ , συμμεταβάλλειν δὲ τῇ καθ ' ἑκάστην ἔγκλισιν τῆς σφαίρας ὑπεροχῇ τῶν μεγίστων ἢ ἐλαχίστων ἡμερῶν , |
| ἐστιν . ἀκολουθεῖ δὲ καὶ ἡ μερικὴ κατάφασις τῇ μερικῇ ἀποφάσει ποτέ . τὶς ἄνθρωπος δίκαιός ἐστι μερικὴ κατάφασις , | ||
| ἀλλήλας ἀντιφατικῶς ἀποφαινόμενος , τὴν πᾶς κατάφασιν τῇ οὐ πᾶς ἀποφάσει καὶ τὴν οὐδείς ἀπόφασιν τῇ τίς καταφάσει , καὶ |
| . πρύμνηθεν ] ἀπὸ τῆς πρύμνης . μηχανὴν σωτηρίας ] μέθοδον τοῦ πῶς δεῖ σεσῶσθαι . . καμούσης ] χειμαζομένης | ||
| καὶ συμβεβηκὸς τῶν ζητημάτων ἁπάντων , ὅπως τοῦτο ἐπιγνωσόμεθα τὴν μέθοδον ἐνταυθοῖ προθεὶς ποιήσομαι τὴν ἀρχὴν τῆς διαιρέσεως τῶν κεφαλαίων |
| ἱμάτιον , δυνατὸν μὴ τέμνεσθαι , ἀμφότεραι ἀληθεῖς ἐπὶ τῆς ἐνδεχομένης ὕλης . εἰ δὲ εἴπω ὅτι δυνατὸν τέμνεσθαι τὸ | ||
| Ἐὰν δὲ ἀμφότεραι μὲν ὦσιν ἀποφατικαί , μεταληφθείσης μὲν τῆς ἐνδεχομένης εἰς καταφατικὴν γίνεται συλλογισμός , ὅτι τὸ Β οὐδενὶ |
| ἐκ δύο καταφατικῶν ἀποφατικὸν ἂν γένοιτο συμπέρασμα οὔτε ἐκ δύο ἀποφατικῶν : οὐδὲ γὰρ ὅλως συλλογισμὸς ἐκ δύο ἀποφατικῶν γένοιτ | ||
| δέονται ἀντιστροφῶν . πάλιν εἰδέναι χρή , ὅτι μεταλαμβανομένων τῶν ἀποφατικῶν εἰς τὰς καταφατικὰς οἱ γινόμενοι συλλογισμοὶ οὐκέτι φυλάττουσι τὸ |
| πρὸς τῷ ἄρθρῳ λέγοντες τὸν προσδιορισμὸν ἡγούμεθα κοινοτάτην ποιεῖσθαι τὴν ἀπόφανσιν καὶ μὴ μάτην αὐτὸν προστίθεμεν , μόνον ἄρα τὸ | ||
| ζῷον κύνα . ἐνταῦθα δὲ καὶ τὴν κατάφασιν ὁριζόμενός φησιν ἀπόφανσιν , καὶ τὴν ἀπόφασιν ὡσαύτως . ὥστε κυρίως γένος |
| τοῖς πρότερον . Ἐὰν δὲ ἀμφότεραι μὲν ὦσιν ἀποφατικαί , μεταληφθείσης μὲν τῆς ἐνδεχομένης εἰς καταφατικὴν γίνεται συλλογισμός , ὅτι | ||
| , ἐκ μὲν τῶν κειμένων οὐδὲν ἔσται συλλογιστικῶς δεικνύμενον , μεταληφθείσης δὲ τῆς ἐλάττονος εἰς τὴν καταφατικὴν ἐνδεχομένην καὶ ἀντιστραφείσης |
| δὲ ὑπὸ τὰς ἐκ μεταθέσεως καταφάσεις τοῦ δυνατοῦ καὶ τοῦ ἐνδεχομένου τάξας τὴν ἐκ μεταθέσεως τοῦ ἀδυνάτου ἀπόφασιν , ὑπὸ | ||
| ποτε γινόμεναι . τοῦ δὲ συναληθεύειν ἐπὶ τοῦ δυνατοῦ καὶ ἐνδεχομένου τὰς κατὰ τὸ εἶναι καὶ μὴ εἶναι διαφερούσας προτάσεις |
| τῆς ἀντιληπτικῆς . οὐκέτι δὲ δεξόμεθα τὴν πρώτην πρότασιν τὴν λέγουσαν ὅτι ὁ λόγος ὄργανόν ἐστιν : οὐ γάρ ἐστιν | ||
| ἀρτίως ἐπὶ τοῦ ἀπηρτισμένου τελείου ἔργου , ὥστε ἁμαρτάνειν Σαπφὼ λέγουσαν ἀρτίως ἡ χρυσοπέδιλος [ ] [ ] Αὔως , |
| ᾗ ὕλη ἐστί , δεομένης δὲ τοῦ κινοῦντος καὶ τὴν ἐγκειμένην ἐν αὐτῇ δύναμιν ἐκκαλουμένου πρὸς ἐνέργειαν καὶ τοῦ εἴδους | ||
| εὐθείας ἐν αὑτοῖς δηλούντων , εἴγε πᾶν ῥῆμα εὐθεῖαν ἔχει ἐγκειμένην . φανερὸν οὖν ὡς ταῖς συνθέτοις ἐξ ἀνάγκης ἐπιφερόμενα |
| τὸ μὴ προχείρως ἀποκρίνασθαι διὰ μιᾶς ἀποκρίσεως πρὸς τὴν γεγενημένην ἐρώτησιν : οὐ γὰρ δὴ καὶ ὅταν δοκῇ μὲν εἶναι | ||
| ἀξιῶν τοῦ ἑτέρου μόνον μορίου τῆς ἀντιφάσεως εἶναι τὴν διαλεκτικὴν ἐρώτησιν , ὁ δὲ τοῖς λεγομένοις περὶ αὐτῆς ἐν τῷ |
| κατηγορικοῦ δείκνυται συλλογισμοῦ , ἀλλ ' ἔστι πολλάκις διὰ τὴν ἐνάργειαν τιθέμενον , ἐκ τοῦ προειρημένου παραδείγματος δῆλον εἰ τῶν | ||
| καθίστατο ἐλέγχων ὁ τὴν τῶν μυθοποιῶν ἐξουσίαν εἰς πραγματικὴν μετάγων ἐνάργειαν : ἧς ἄν τις ἀφέλῃ τὸν ἔλεγχον , οὐθὲν |
| αἰσχρά , εὐήθεις ὄντες ἡγοῦντο ἀληθέστατα λέγεσθαι καὶ ἐπείθοντο . ψεῦδος γὰρ ὑπονοεῖν οὐδεὶς ἠπίστατο διὰ σοφίαν , ὥσπερ τὰ | ||
| οὐκ ἐννοοῦντες εἴ τι γένοιτο ἂν ἀκόλουθόν τι αὑτῷ καὶ ψεῦδος ὄν : οἷον , εἴ τις λέγοι τὰ δὶς |
| ἀκριβέστατα τὰς τέσσαρας ἀντιθέσεις , καὶ τούτων τὴν μὲν καλέσας ὑπεναντίαν , αἵτινες οὐκ ἀεὶ μερίζουσι τὸ ἀληθὲς καὶ τὸ | ||
| δὲ τῆς ἁρμονικῆς οὐκ ἴσῳ . ἐπεὶ δὲ βούλονταί τινες ὑπεναντίαν ἀμφοτέραις ἀριθμητικῇ τε καὶ γεωμετρικῇ ταύτην ἐκδέχεσθαι , ἔφαμεν |
| ἀναγκαίαν ὕλην ἀληθευούσης τὴν μερικὴν κατάφασιν ἐπὶ δύο μὲν ὑλῶν ἀληθεύουσαν ὁρῶμεν , ταύτης τε καὶ τῆς ἐνδεχομένης , οὐ | ||
| : τὴν γὰρ ὑπόληψιν καὶ τὴν δόξαν , ὡς ἐνδεχομένως ἀληθεύουσαν , παραλείπομεν . τῶν γὰρ εἰρημένων πέντε δυνάμεων νοῦς |
| ἀρχὰς ἐδιδάσκετο . Καὶ ταῦτα μὲν περὶ τοῦ δεῖν τὸ ἀρνητικὸν μόριον πρὸς τῷ κατηγορουμένῳ τίθεσθαι , εἰ μέλλοι ἀπόφασιν | ||
| ποῦ τῆς καταφάσεως , ἐπὶ τῶν τοιούτων , τιθέμενον τὸ ἀρνητικὸν μόριον ποιήσει τὴν ἀπόφασιν , καὶ τρίτον εἰπεῖν δεῖ |
| ὡς ἐστί τινα καὶ ἐπ ' ἔλαττον , ἃ τὴν ἀναγκαίαν ἐκείνων γένεσιν διακόπτει . πότερον οὖν ἐν τοῖς ἐξ | ||
| : τὸ γὰρ οὕτως ἔχον ὡς ἀεὶ ὑπάρχειν φαμὲν τὴν ἀναγκαίαν ὕλην ποιεῖν , καὶ τὸ ἀεὶ μὴ ὑπάρχον τὴν |
| ” . ἢ δεῖ μεταλαμβάνειν τὸ ἐνδεχόμενον καθόλου ἀποφατικὸν εἰς καταφατικὸν καὶ ἐπὶ τοῦ ἐνδέχεσθαι . οὐκέτι δὲ ὡς ἐπὶ | ||
| ἀποφατικῶν γένοιτ ' ἄν ποτε προτάσεων . οὐ κατὰ τὸ καταφατικὸν δὲ καὶ ἀποφατικὸν μόνον δεῖ ἢ ἀμφοτέρας τὰς προτάσεις |
| ἀποφατικὴν ἀντιστρέφουσαν ἑαυτῇ : τὴν γὰρ καθόλου ἀποφατικὴν ὠνόμασαν καθόλου στερητικὴν , τὴν δὲ δεῖξιν οὕτως ποιοῦνται . Κείσθω τὸ | ||
| δείκνυται δὲ αὕτη δι ' ἀντιστροφῆς διὰ τὸ μηδεμίαν μερικὴν στερητικὴν ἀντιστρέφειν πρὸς ἑαυτήν . τὴν δὲ λοιπὴν συζυγίαν παραλελοίπαμεν |
| ' ἐπεὶ οὖν Τρῶας , ἀλλ ' ἐγκλινομένην διὰ τὴν ἐπιφορὰν τοῦ δέ συνδέσμου . ἐν γοῦν τῷ Ζεύς τε | ||
| [ , ] σχήματα δὲ τοῦ ἐνδιαθέτου καὶ κατ ' ἐπιφορὰν λόγου ἐπιφοράν φησι τὴν καταφοράν , οἱ δὲ καταφορικοὶ |
| καὶ ἐν τῷ Περὶ ἑρμηνείας σύνθεσιν ἐκάλεσεν τὴν κατάφασιν , διαίρεσιν δὲ τὴν ἀπόφασιν λέγων “ περὶ γὰρ σύνθεσιν καὶ | ||
| ' ἑαυτά . Καὶ διαιροῦνται μὲν κατὰ τὴν πρώτην αὐτῶν διαίρεσιν εἰς τρία , εἰς μακρά , εἰς βραχέα καὶ |
| καὶ ὅλον ὑπῆρχε πρὸς ἄλληλα : ἡ γὰρ ἐπὶ μέρους ἀπόφανσις μέρος τῆς καθόλου , ὑφ ' ἥνπερ τέτακται , | ||
| καὶ πρὸς τὸν ὁρισμὸν τῆς καταφάσεως καὶ τῆς ἀποφάσεως ἡ ἀπόφανσις παραλαμβάνεται , δι ' ὧν ῥηθήσεται “ κατάφασις μέν |
| αὔταρκες : ἀλλ ' ὑπάρχει αὐτῷ δι ' ἁπλότητα καὶ ἑνότητα τῆς ὑποστάσεως : οὐ γάρ ἐστι τἀγαθὸν καὶ ἄλλο | ||
| , κατὰ δὲ τὴν συνοῦσαν αὐτῇ ἀπὸ τοῦ ἑνὸς ῥηθέντος ἑνότητα τὸ ἕν . Δύο δ ' οὖν ὄντα συμπέφυκε |
| τις λέγων , εἰ διὰ τοῦτο προτετάχθαι τῆς προστακτικῆς τὴν εὐκτικὴν ὁ λόγος ἐδικαίωσε , διὰ τὸ τὴν μὲν δύο | ||
| προστακτικωτέραν ὑπαγορεύει , ᾗ καὶ ἐν δευτέροις προσώποις συγχρώμεθα τὴν εὐκτικὴν παραπεμπόμενοι , οὕτως ἐχόντων καὶ τῶν Ὁμηρικῶν ἄνδρα μοι |
| ῥητορικῆς τὸ μὲν εἰ ἔστι ζητεῖσθαι οὐκ εὔλογον ἅτε δὴ ὁμολογουμένην καὶ ἀναμφίλεκτον λαχούσης τὴν ὕπαρξιν , τὰ δὲ λοιπὰ | ||
| τοσοῦτον ἀγαθὸν εὖ βουλευομένοις εὑρίσκεται : τὴν δὲ ὑπὸ πάντων ὁμολογουμένην ἄριστον εἶναι εἰρήνην πῶς οὐ χρὴ καὶ ἐν ἡμῖν |
| τοίνυν τῶν ἐπιστημονικῶν ἀρχῶν μήτε τὴν ἐπιστήμην οὖσαν ὡς αὐτῶν καταληπτικήν , ᾗ ἐπιστήμη ἐστί , μήτε τὴν τέχνην μήτε | ||
| ὑπὸ τοῦ δακτυλίου γινομένων . τῆς δὲ φαντασίας τὴν μὲν καταληπτικήν , τὴν δὲ ἀκατάληπτον : καταληπτικὴν μέν , ἣν |
| ὡρισμένην , ἐν ᾗ δὲ τὰ κακὰ ἀόριστον , καὶ ἀντιστρέφειν ἔλεγον τὰ καλὰ καὶ ὡρισμένα . εἴ τι γὰρ | ||
| καὶ ἡγούμενον καὶ ἀντιστρέψῃ , δοκεῖ ἐλέγχειν διὰ τὸ οἴεσθαι ἀντιστρέφειν τὴν ἀκολούθησιν . ὅταν γὰρ τοῦδε ὄντος ἐξ ἀνάγκης |
| * * ἀπὸ τῆς προτάσεως σαφηνίζειν τὸν ὅρον τῷ κατὰ ἀνάλυσιν τρόπῳ διδασκαλίας κεχρημένος οἰκείως τοῖς προκειμένοις : λέγει γὰρ | ||
| εἰκῇ συνέταττεν , εἰκότως τὸν ὁρισμὸν προέταξε . τὴν δὲ ἀνάλυσιν διὰ τοῦτο παρέλιπεν εἰπεῖν ἴσως , ὅτι ταὐτόν ἐστι |
| βούλεσθαι . αἱ γὰρ αἰσθήσεις ἄλλως ἀληθεῖς , οὐ κατὰ σύνθεσίν τινα : τοῦτο γὰρ ἴδιον τῆς λογικῆς ψυχῆς . | ||
| αὐτὴν ἔχειν τὸ κατὰ πνεῦμα καὶ τόνον καὶ ὁμωνυμίαν , σύνθεσίν τε καὶ διαίρεσιν . ἡμεῖς δὲ συνεστάναι μὲν αὐτὴν |
| ἄρχει τῇ πόλει . Ἑτεροσχημάτιστον δέ ἐστιν ἐναλλαγὴ ῥήματος εἰς μετοχήν , ἢ καθ ' ἑαυτὸ ἢ μετὰ συνδέσμου , | ||
| ἐπὶ μόνων τῶν ὑπ ' αὐτὸ ἀτόμων κατὰ τὴν αὐτοῦ μετοχήν , ἐπ ' ἄλλου δὲ οὐδενός , ὥσπερ καὶ |
| ἔχουσι διαφοράς : τὸ γὰρ πυρέττειν ἢ ῥιγᾶν ἢ ἀγάλλεσθαι ἀμφιβολίαν [ ἂν ] τινὰ ἔχει , πότερον τᾶς ποότητός | ||
| ὑποστελλομένου ἑνὸς ῥήματος τοῦ ἐστε . τοῦτο γὰρ ἀπέβαλλε τὴν ἀμφιβολίαν , εἴγε βαρυνόμενον μὲν προστακτικόν ἐστιν , ὀξυνόμενον δὲ |
| οὐκέτι μέντοι τὸ οὐ πᾶς ἀληθές , ὥσπερ ἐπὶ τῆς ἀδυνάτου διὰ τὴν καθόλου κατάφασιν ψευδομένην καθ ' ὅλην ἑαυτὴν | ||
| καὶ τοῦ κατὰ μηδενὸς δείκνυνται ἀλλὰ δεόνται τῆς διὰ τοῦ ἀδυνάτου δείξεως πᾶσαι : πλὴν οἱ μὲν διὰ τοῦ ἀδυνάτου |
| ὅπῃ ἀτόπως ἐπιστρέφουσαι , ὡς μὴ πρόσθεν ἐμπίπτειν χρῆναι τὴν ἑπομένην τῇ προπλεούσῃ νηῒ ἢ τὴν φθάνουσαν τῇ ἄγαν εἰρεσίᾳ | ||
| ἀμέλει καὶ ἐπὶ τῶν ὀλεθρίων εἰλεῶν ἔστιν ἰδεῖν καὶ κόπρον ἑπομένην . γίνονται δὲ ἐπὶ τούτων στρόφοι τε καὶ ἄμετρος |
| τούτου στροφῇ ἡ κατάτασις γένηται . μετὰ δὲ τὴν αὐτάρκη τάσιν δοκιμάζονται αἱ μοχλεῖαι αἱ ἐπὶ τῶν ἄλλων ὀργάνων δεδηλωμέναι | ||
| διπλάσιον αὔξεται , κατανοητέον . ὅταν γὰρ ἐπὶ τὴν αὐτὴν τάσιν ἀφίκωνται ἥ τε λιχανὸς ἀνιεμένη καὶ ἡ παρυπάτη ἐπιτεινομένη |
| ἀκολουθίας , οὐσίαν τε μόνον δηλοῦσιν . Ὁριστέον οὖν τὴν ἀντωνυμίαν ὧδε : λέξιν ἀντ ' ὀνόματος προσώπων ὡρισμένων παραστατικήν | ||
| , καὶ τὸ ῥῆμα συνυπακουόμενον ἔχον τὸ ὄνομα ἢ τὴν ἀντωνυμίαν ἢ τὸ ἀπαρέμφατον λόγος ἐστίν . εἰ δὲ τοῦτο |
| : πρὸς γὰρ τὸν ἀναιροῦντα τὸ συμπέρασμα : ὧν οὐδὲν ὡρισμένως ὁ ἁπλῶς ἕξει συλλογισμός . περὶ μὲν οὖν τῶν | ||
| : ἐν δὲ μετρίᾳ ὑπεροχῇ δυνατόν : ἐν πόσῃ δὲ ὡρισμένως εἰπεῖν καὶ ἀκριβῆ δοῦναι λόγον οὐκ ἔνι : καὶ |
| τριγώνῳ καθέτου ἀχθείσης ἀφ ' οἵας τινὸς γωνίας ὑπὸ τὴν ὑποτείνουσαν αὐτὴν πλευράν , τὴν μὲν ἔχει ὀρθήν , τὴν | ||
| διὰ Θαψάκου μεσημβρινῆς . τούτου δὲ τοῦ τριγώνου τὴν μὲν ὑποτείνουσαν τῇ ὀρθῇ τὴν ἀπὸ Θαψάκου εἰς Βαβυλῶνα τίθησιν , |
| πέφυκεν κριτηρίων καὶ καθαρθεῖσαν ἀκριβῶς τοῖς φυσικοῖς καθαρσίοις εἰλικρινεστάτην γενέσθαι πρόσληψιν εἰς οὐσίαν : ἣν δὴ καὶ μόνην ἐπαληθεύων ἄν | ||
| δὲ ἀληθής , τὸ δεύτερον λῆμμα ἔχων ψεῦδος , τὴν πρόσληψιν , τὸ ” ἀλλὰ μὴν νὺξ ἔστιν “ . |
| εὖ δὲ τοῦτο : τὰ γὰρ δύσφημα ἐπὶ τὸ εὐφημότερον μεταλαμβάνεται , οὐ μὴν τὸ ἔμπαλιν . τί οὖν ; | ||
| εἰσόδου ἐστὶν ἡ ζήτησις , ἀλλὰ περὶ αὐτῆς τῆς εὐθυδικίας μεταλαμβάνεται : ἐκ τοῦ προσώπου , ὅτι σε παῖδα ὄντα |
| ἄνωθεν πάντως διὰ τὴν ἐλάττονα . εἰ δὲ τὸ συμπέρασμα ἀποφατικόν , δεῖ πάντως τὴν προστιθεμένην καταφατικὴν εἶναι καὶ κάτωθεν | ||
| , τὸν μὲν τὶς καταφατικόν , τὸν δὲ οὐ πᾶς ἀποφατικόν . μεμαθήκαμεν τοίνυν τί ἐστιν προσδιορισμὸς καὶ πόσοι εἰσὶν |
| κυριωτέραν θεωροῦμεν καὶ περὶ ἑαυτὴν καὶ ἐν ἑαυτῇ ἔχουσαν τὴν ἑτερότητα καὶ τὸ πλῆθος . Ἐπὶ δέ γε τῶν θεῶν | ||
| τῆς ἑνώσεως τῶν θεῶν ἀναγκαίως ἡ ψυχὴ εἰς γένεσιν καὶ ἑτερότητα ἐμφέρεται . νʹ Ἀρετὴ δὲ τίς τοῦ ἀγαθοῦ Διὰ |
| ἡμῖν , ἐπειδὴ μονόπτωτά εἰσιν , καὶ τὴν αὐτὴν φωνὴν πάντως φυλάττουσιν . Ἐπειδὴ οὖν ἐν τῇ Μηδείας γενικῇ μακρόν | ||
| διὰ τῆς ἐνεργητικῆς ἐγκλίσεως τὰ ἐνεργούμενα πρόσωπα παρέστησαν , ἃ πάντως διατεθέντα τὸ παθεῖν ὁμολογήσει . ὡς οἱ τὰ τοιαῦτα |
| δεομένων καὶ ὁμολογουμένων παρὰ τοῦ ἀντιδίκου μέγιστον , ὅπερ ὁ συλλογισμὸς ἐπαγγέλλεται , καὶ γὰρ λέγει ἐκεῖνος εἶναι τόδε τι | ||
| ᾗπερ τὸ ῥητὸν καὶ ἡ διάνοια , εἰ γὰρ ὁ συλλογισμὸς ἐμπίπτει τῇ ἀντινομίᾳ , ἐν οἷς τὸ περιεχόμενον καὶ |
| ἑπτὰ μόνας στάσεις , στοχασμὸν , πραγματικὴν , ποιότητα , νομικὴν , δικαιολογίαν καὶ μετάληψιν , ἣν τέμνουσιν εἴς τε | ||
| , καὶ εἰς μίαν στάσιν : ἡ μὲν ποιότης εἰς νομικὴν καὶ λογικὴν : ἡ δὲ γενικὴ γένος οὖσα στάσεων |
| ἀληθείας ὁ λόγος ἡμῖν , ζητητέον ποσαχῶς ἡ ψυχὴ δύναται ἀληθεύειν ἐν τῷ καταφάσκειν καὶ ἀποφάσκειν , καὶ πόσαι εἰσὶν | ||
| ταὐτὸν λέγων τῷ οὐ πάσης ἀντιφάσεως τὸ μὲν τῶν μορίων ἀληθεύειν τὸ δὲ ψεύδεσθαι ἀνάγκη . εἰ δὲ ἐν Κατηγορίαις |
| ‖ ‖ Ἠθικώτατον τὸ τὴν ἡμέτεραν τοῦ σώματος οὐσίαν γεώδη ὑπάρχουσαν μὴ εἰσάπαν περιοραθῆναι ‖ : [ χρὴ πνευματικῆς καὶ | ||
| τὸ γὰρ ἀνάγκη οὐδενὶ πᾶσαν κατάφασιν ἀναιρεῖ , ἀναγκαίαν , ὑπάρχουσαν , ἐνδεχομένην . Εἰλήφθω γὰρ τὸ Α τῷ Β |
| ἡ κύκλῳ προτέρα , δεικτέον . ἢ γὰρ ἄπειρον ἢ πεπερασμένην εὐθεῖαν κινεῖται πᾶν τὸ κινούμενον . ἄπειρος μὲν τοίνυν | ||
| καὶ παντὶ τῷ γένει ἐξαλλαττομένοις ἁπλῆν τινα κα - τάστασιν πεπερασμένην ἐν ἑαυτῇ τὴν ἰδιότητα ὑπολαμβάνεις , ἔχει μὲν λόγον |
| τῶν καθ ' αὑτὸ ἐπιχειρεῖ . οὐκ ἔστι δὲ ἡ πειραστικὴ ὡς ἡ γεωμετρία , ἀλλ ' ἡ μὲν γεωμετρία | ||
| τούτων ἀπαιτῆται λόγον , ἐκ τίνων ; ἔστι δὲ ἡ πειραστικὴ καὶ ἐριστικὴ ταὐτὸν τῇ διαλεκτικῇ τῷ μὴ ἐφ ' |
| κρίνεται , ὁ δὲ παραγράφεται . Τοῦτο τὸ ζήτημα τὴν εὐθυδικίαν ἔχει στοχαστικήν . ἀπὸ γὰρ τοῦ εἰπεῖν τὸν κλέπτην | ||
| οὐδέποτε ἐκτὸς στάσεως μελετᾶται : ἀλλὰ ἀνάγκη τὴν παραγραφὴν τὴν εὐθυδικίαν ἔχειν , παραγραφὴν δὲ ἡ μετάληψις : οἷον ἐγράψατο |
| αὶ οὐδ ' ὅτι σύνθετόν ἐστιν ἀναπέμπει [ ] τὴν προσῳδίαν κατεχομένην ὑπὸ [ τῆς ] γραφῆς : ὅτε γοῦν | ||
| ἕστηκεν ἄρα τὸ ζῷον λογικὸν ἐπιστήμης δεκτικόν . παρὰ τὴν προσῳδίαν τοῦτοἆρ . ' οὐχὶ † ὁ ἀβρααμ ' † |
| οὖσι πιστεύει , πῶς ἂν ἐν καιρῷ ταύτην δέχοιτο τὴν συγκατάθεσιν ; οὔτε οὖν τὸ ὂν τὸ Παρμενίδειον λαμβάνομεν οὔτε | ||
| ὥστε ἀφελέσθαι με τὰ ὅπλα . ἡ γὰρ οὐ ἄρνησις συγκατάθεσιν δηλοῖ . οὐ τάχ ' ἀλλ ' ἤδη ποῶ |
| δείξει κεχρῆσθαι . λείπεται οὖν τὸν ἀποδοθέντα τοῦ γένους λόγον ὑπογραφὴν εἶναι . τρίτη πάλιν ἐστὶν ἀπόδειξις αὕτη : αἱ | ||
| ὕστερον ἐπηκολουθηκυίας εὐδαιμονίας τῇ πόλει μνημονεύουσί τι σημεῖον κατὰ τὴν ὑπογραφὴν τοῦ κτίσματος συμβάν : τῶν γὰρ ἀρχιτεκτόνων γῇ λευκῇ |
| ἑσμὸς ὑποφθέγγεται , μᾶλλον δὲ καθ ' αὑτὸν ὁ λόγος βαδίζει καὶ οὐκ ἐπερείδεται βασιλεῖ τοῦ προελθεῖν ἀσφαλέστερον . † | ||
| τὸν ὑποκείμενον δ καταφάσεις οὐ Σωκράτης βαδίζει , οὐκ ἄνθρωπος βαδίζει , τὶς οὐκ ἄνθρωπος βαδίζει , πᾶς οὐκ ἄνθρωπος |
| ἐν αὐταῖς καταφάσεις , ἢ κατὰ δύναμιν , ὡς αἱ ἀποφάσεις : τὸ γὰρ οὐδεὶς ἄνθρωπος πᾶν ζῷον διὰ τοῦτο | ||
| μὲν αὐτὸς φανήσεσθαι , παραδοχῆς δὲ μᾶλλον ἀξιωθήσεσθαι τὰς ἐγκωμιαστικὰς ἀποφάσεις αὐτοῦ περὶ Φιλίππου . καὶ μὴν οὐδὲ περὶ τὰς |