| τις λέγων , εἰ διὰ τοῦτο προτετάχθαι τῆς προστακτικῆς τὴν εὐκτικὴν ὁ λόγος ἐδικαίωσε , διὰ τὸ τὴν μὲν δύο | ||
| προστακτικωτέραν ὑπαγορεύει , ᾗ καὶ ἐν δευτέροις προσώποις συγχρώμεθα τὴν εὐκτικὴν παραπεμπόμενοι , οὕτως ἐχόντων καὶ τῶν Ὁμηρικῶν ἄνδρα μοι |
| τινα ἑκουσίαν καὶ παραμυθητικὴν φῶμεν , τὴν δὲ ἀναγκαίαν καὶ προστακτικήν . λέγω δὲ τοῦ μὲν ἑκουσίου καὶ παραμυθίας ἐχομένην | ||
| , οὐ περιπατεῖ : οὐ μὴν ἔτι τὴν εὐκτικὴν ἢ προστακτικήν : οὐδὲ γὰρ ἔγκειται ἐν ταῖς τοιαύταις ἐγκλίσεσιν ἡ |
| πρὸς τὸ κτῆμα συντρέχουσα διάθεσις , ἐάν τε κατ ' ἐνεργητικὴν ᾖ ἐκφορὰν ἐάν τε κατὰ παθητικήν , μόνως ἀναλύεται | ||
| εὐκτικῇ καὶ ἐπὶ τῶν ὑπολοίπων , οὐ μὴν κατὰ διάθεσιν ἐνεργητικὴν ἢ παθητικήν : ἢ καὶ ἔτι οἷς μὲν μετὰ |
| καὶ σημειωδῶν ὀνομάτων τὴν ἀπειροκαλίαν , κατὰ δὲ τὴν τροπικὴν φράσιν ὀλίγον τι διαλλάττει τῆς Λυσίου καὶ κέκραται συμμέτρως , | ||
| ἔχειν τῶν οὔτε κατὰ τὰς οἰκονομίας κατορθουμένων οὔτε κατὰ τὴν φράσιν ἀνεγκλήτων . Ἐν μὲν οὖν τῇ δευτέρᾳ βύβλῳ τὴν |
| ἀκολουθίας , οὐσίαν τε μόνον δηλοῦσιν . Ὁριστέον οὖν τὴν ἀντωνυμίαν ὧδε : λέξιν ἀντ ' ὀνόματος προσώπων ὡρισμένων παραστατικήν | ||
| , καὶ τὸ ῥῆμα συνυπακουόμενον ἔχον τὸ ὄνομα ἢ τὴν ἀντωνυμίαν ἢ τὸ ἀπαρέμφατον λόγος ἐστίν . εἰ δὲ τοῦτο |
| τῆς μετοχῆς , ὁ τυραννοκτονήσας τιμάσθω . ἡ γὰρ ὁριστικὴ ἔγκλισις ἐπὶ ἐνεστῶσι καὶ παρῳχημένοις ἀναφορικωτέραν τὴν σύνταξιν ποιεῖται , | ||
| ἀνῄρηται τὸ ὀξυτονούμενον , ἄτοπος , φησί , καὶ ἡ ἔγκλισις . . . , : ἰστέον δὲ ὡς δυνατὸν |
| ᾗ ὕλη ἐστί , δεομένης δὲ τοῦ κινοῦντος καὶ τὴν ἐγκειμένην ἐν αὐτῇ δύναμιν ἐκκαλουμένου πρὸς ἐνέργειαν καὶ τοῦ εἴδους | ||
| εὐθείας ἐν αὑτοῖς δηλούντων , εἴγε πᾶν ῥῆμα εὐθεῖαν ἔχει ἐγκειμένην . φανερὸν οὖν ὡς ταῖς συνθέτοις ἐξ ἀνάγκης ἐπιφερόμενα |
| ὁριστικὴ ἀρχή ἐστιν ἀποδείξεως : εἰ ἄρα οὖν εἰς τὴν ὁριστικὴν χρησιμεύει τὸ παρὸν σύγγραμμα , ὡς δέδεικται , δῆλον | ||
| τινες τῶν δογματικῶν τὴν διαλεκτικὴν εἶναί φασιν ἐπιστήμην συλλογιστικὴν ἐπαγωγικὴν ὁριστικὴν διαιρετικήν , διελέχθημεν δὲ ἡμεῖς ἤδη , μετὰ τοὺς |
| τούτου στροφῇ ἡ κατάτασις γένηται . μετὰ δὲ τὴν αὐτάρκη τάσιν δοκιμάζονται αἱ μοχλεῖαι αἱ ἐπὶ τῶν ἄλλων ὀργάνων δεδηλωμέναι | ||
| διπλάσιον αὔξεται , κατανοητέον . ὅταν γὰρ ἐπὶ τὴν αὐτὴν τάσιν ἀφίκωνται ἥ τε λιχανὸς ἀνιεμένη καὶ ἡ παρυπάτη ἐπιτεινομένη |
| αὶ οὐδ ' ὅτι σύνθετόν ἐστιν ἀναπέμπει [ ] τὴν προσῳδίαν κατεχομένην ὑπὸ [ τῆς ] γραφῆς : ὅτε γοῦν | ||
| ἕστηκεν ἄρα τὸ ζῷον λογικὸν ἐπιστήμης δεκτικόν . παρὰ τὴν προσῳδίαν τοῦτοἆρ . ' οὐχὶ † ὁ ἀβρααμ ' † |
| καταστηριζομέναις σφαίραις διὰ τὸ καὶ ἀκίνητος εἶναι καὶ μηδεμίαν ἐπιδέχεσθαι μετάπτωσιν . Οὐ κατὰ πᾶσαν δὲ χώραν καὶ πόλιν ὁ | ||
| εἶναι , αἰνιττόμενος τὴν ἐκ τῆς τύχης ἄνω καὶ κάτω μετάπτωσιν , τρόπον τινὰ τῶν μὲν εὐτυχούντων ἀνιόντων , κατιόντων |
| τὸν ἄλλον βίον γινομένους ἐγκρατεῖς . ἐφ ' ᾧ καὶ ἁπλῆν ἀποδέδωκε τὴν δίαιταν πᾶσι καὶ τὴν αὐτὴν ὁμοίως βασιλεῦσί | ||
| γὰρ τῆς τίς καὶ οὐδείς ἀντιφάσεως οὐδὲ ἐνδέχεται δεῖξαι τὴν ἁπλῆν κατάφασιν τῆς στερητικῆς ἀποφάσεως ἢ ἐπὶ πλέον ἢ ἐπ |
| ἀπαρέμφατος , ἣ καὶ πρώτη εἶναι ὀφείλει : τρίτη ἡ εὐκτική , καὶ προτέτακται τῆς προστακτικῆς ὡς ἔχουσα τρία πρόσωπα | ||
| προστακτική , ἢ εὔχεσθαι θέλει καὶ λέγεται ἡ θέλησις αὕτη εὐκτική , ἢ αἰτίαν τινὰ παριστάνειν βούλεται καὶ λέγεται αὕτη |
| Ἰσθμοῖ , πολλαχόθι , οὐδαμόθι , ὁτὲ δὲ κατὰ τὴν δοτικὴν μόνην , οἷον Ἀθήνῃσι , Θήβῃσι καὶ ὡς ἐπὶ | ||
| γραμματικοί , τὴν ἀπὸ τῆς ὀρθῆς ἐπὶ τὴν γενικὴν καὶ δοτικὴν ἑτερότητα . Ἰστέον δὲ ὅτι τινὲς τὰ παρώνυμα μέσα |
| ἀνθῶν δεῖ λέγεσθαι , ἀλλὰ τῶν ἀνθέων , διὰ τὴν συνέμπτωσιν τοῦ ἀνθ ' ὧν ἐπιρρήματος , ὅπερ ἀπὸ τῆς | ||
| τῶν ἄρθρον , καὶ τὸ ὦ ἄρθρον , τὴν αὐτὴν συνέμπτωσιν παραδεξάμενον . Ληρῶδες δὲ τὸ τοιοῦτον . πάνυ γὰρ |
| ἔγκλισις περιέχει τὰς τρεῖς διαθέσεις , τὴν ἐνεργητικήν , τὴν παθητικὴν καὶ τὴν μέσην : ἑκάστη δὲ διάθεσις περιέχει τοὺς | ||
| καὶ ἐλεῆσαι . ψυχῆς γὰρ πάθος ἐπὶ συγγνώμῃ προτείνεται . παθητικὴν οὖν ποιήσῃ τοῦ πρώτου προοιμίου τὴν ἔννοιαν : ἁπάντων |
| , Καὶ ἡ μὲν ἔγγραφός ἐστιν ἀπαγωγὴ τῆς εὐθυδικίας κατὰ παραγραφὴν ἀπὸ ῥητοῦ τινος , περὶ οὗ ἡ ζήτησις , | ||
| τὸ στοχαστικόν . Συριανοῦ καὶ Σωπάτρου . Τεχνολογητέον πρῶτον τὴν παραγραφὴν κατὰ μέρος : γίνεται τοίνυν παραγραφὴ , ὅτ ' |
| χρονοκράτωρ μετά τινος ἀστέρος , δεῖ συμπεριλαβεῖν τούτῳ καὶ τὴν σημασίαν τοῦ ἀστέρος ᾧ σύνεστιν : ὡσαύτως δεῖ σε ἐπιβλέπειν | ||
| καὶ ἐνθάδε διαφέρει . ἐνταυθοῖ μὲν γὰρ τὴν ἐν τόπῳ σημασίαν [ δηλοῖ ] , ἐνταῦθα δὲ καὶ τὴν ἐν |
| ' οὐδ ' ὅτε ἄρθρα εἰς σύνταξιν ἀντωνυμίας παραλαμβάνεται , ἔγκλισιν ἀναδέχεται , οὐ καθὸ γένους ἐστὶ παρεμφατικά , ἀλλὰ | ||
| τὴν αὐτὴν πανταχῇ , συμμεταβάλλειν δὲ τῇ καθ ' ἑκάστην ἔγκλισιν τῆς σφαίρας ὑπεροχῇ τῶν μεγίστων ἢ ἐλαχίστων ἡμερῶν , |
| ἀγροῦ καρπός . Ἀλλὰ πάλιν γενόμενον τὸ τοιοῦτον ὑποστρέφει εἰς κτητικὴν ἀντωνυμίαν τὴν ἀπὸ τοῦ ἐμός . οὐ γὰρ ἄλλως | ||
| . δι ' ὃ κἀκεῖνο τὸ ἀνάγνωσμα οὐκ ἐγκλινόμενον τὴν κτητικὴν ἀντωνυμίαν σημαίνει , οἱ δὲ οἳ ἐβλάφθησαν : ἐγκλιτικῶς |
| ἐπιδέχεται , λέγω τὸ εἴθε ἢ ἄγε : ἡ γὰρ προστακτικὴ ἔγκλισις ἀνεπίπλοκος τῇ εὐκτικῇ , καὶ οὕτως τὸ εἴθε | ||
| τῶν ὑπερκειμένων . . Ἔτι κἀκεῖνο τηρητέον , ὡς ἡ προστακτικὴ ἐκφορὰ τῶν ῥημάτων αἰτία γίνεται τοῦ ἀοριστωδῶς νοεῖσθαι τὴν |
| ταῖς ἱστορίαις ταύταις ἀποκέχρηται . Κατὰ μὲν οὖν ταύτην τὴν ἀνάπτυξιν καὶ κατ ' αὐτὸ τὸ φαινόμενον τῆς ἱστορίας καὶ | ||
| οἰκειοτέρα ἐστὶ τοῖς ἐνταῦθα ῥητοῖς . Βέλτιον δὲ καὶ τὴν ἀνάπτυξιν τὴν κατὰ τὴν Ἑλένην καὶ τὸ Ἴλιον ἐκθέσθαι καὶ |
| ἑσπέραν : ἢ ἀριθμόν , μειδιόων βλοσυροῖσι προσώπασιν : ἢ πτῶσιν , Πατροκλῆος δειλοῖο καὶ Σαρπήδοντος ἑταῖρον , ἀντὶ τοῦ | ||
| . γέ τοι ἔστι , μεταλαμβάνοντα ἐπὶ τρίτου προσώπου γενικὴν πτῶσιν , φάναι ὁ πατὴρ ὁ ἐκείνου , ὁ φίλος |
| τοίνυν τῶν ἐπιστημονικῶν ἀρχῶν μήτε τὴν ἐπιστήμην οὖσαν ὡς αὐτῶν καταληπτικήν , ᾗ ἐπιστήμη ἐστί , μήτε τὴν τέχνην μήτε | ||
| ὑπὸ τοῦ δακτυλίου γινομένων . τῆς δὲ φαντασίας τὴν μὲν καταληπτικήν , τὴν δὲ ἀκατάληπτον : καταληπτικὴν μέν , ἣν |
| ἀποφατικὴν ἀντιστρέφουσαν ἑαυτῇ : τὴν γὰρ καθόλου ἀποφατικὴν ὠνόμασαν καθόλου στερητικὴν , τὴν δὲ δεῖξιν οὕτως ποιοῦνται . Κείσθω τὸ | ||
| δείκνυται δὲ αὕτη δι ' ἀντιστροφῆς διὰ τὸ μηδεμίαν μερικὴν στερητικὴν ἀντιστρέφειν πρὸς ἑαυτήν . τὴν δὲ λοιπὴν συζυγίαν παραλελοίπαμεν |
| ἐν ἱεραῖς βίβλοις ἱλαστήριον . τούτου μῆκος μὲν καὶ πλάτος μεμήνυται , βάθος δ ' οὐδέν , ἐπιφανείᾳ γεωμετρικῇ μάλισθ | ||
| ἅπερ ἐν τοῖς γραφεῖσι περὶ τοῦ κατ ' αὐτὸν βίου μεμήνυται , τεττάρων ἄθλων ἐξαιρέτων τυγχάνει , [ τυχὼν ] |
| συνεχὲς περιλαμβάνουσαι μέχρι τῆς τελευτῆς ἀπηρτισμένην τὴν τῶν πράξεων ἔχουσιν ἀπαγγελίαν . ὅταν δ ' ἡ φύσις αὐτὴ τῶν πραχθέντων | ||
| καθολικῶς τριχῇ , κατὰ γνώμην , κατὰ σχῆμα , κατὰ ἀπαγγελίαν . κατὰ μὲν γνώμην , ὅταν τις μὴ χωρίζῃ |
| καὶ εὐδαιμονισμοῖς γεραίρῃ τὸν τῶν ὅλων πατέρα , τὰς πρὸς ἑρμηνείαν ἁπάσας ἀρετὰς εἰς ἓν τοῦτο μόνον ἔργον συγκροτῶν καὶ | ||
| . ἁπλῶς ἂν ὁ λόγος ἦν καὶ κατ ' εὐθεῖαν ἑρμηνείαν ἐκφερόμενος , εἴ τις οὕτως κατεσκεύασεν αὐτόν : πολλῶν |
| ἐτυπτόμην : διατί ὁ παθητικὸς παρακείμενος καὶ ὁ ὑπερσυντέλικος οὐ περιττοσυλλαβεῖ τοῖς ἐνεργητικοῖς αὐτῶν , οἷον τέτυφα , τέτυμμαι , | ||
| Αἴας Αἰάντεος : καὶ ἔστιν εἰπεῖν , ὅτι οὐδέποτε γενικὴ περιττοσυλλαβεῖ δύο συλλαβὰς τῆς ἰδίας εὐθείας ἀλλὰ μίαν , οἷον |
| καὶ ἐν αὐτῇ τῇ φύσει τῶν ὄντων θέλοι τις εἶναι σύνταξιν τῆς αὐτοδυάδος πρὸς τὸ τριαδικὸν παράδειγμα , καὶ ζητοίη | ||
| ' ἵκετο γήραος οὐδόν . † ) ὁ δὲ παρὰ σύνταξιν κεῖται : λέγει γὰρ ὅτι καίπερ θεοφιλὴς ὢν οὐκ |
| διπλῇ : ποτὲ μὲν γὰρ μετὰ τὰ προοίμια τάττει τὴν προκατασκευήν , ὡς ἐν τῷ τῆς Παραπρεσβείας λόγῳ , ποτὲ | ||
| λάβῃ . ἡ δὲ ἐπιβολὴ αὐτῆς τῆς εἰσηγήσεως μετὰ τὴν προκατασκευήν : ὃ δὴ λοιπόν ἐστι , καὶ πάλαι μὲν |
| τοῦ Νίγρου πράγματα ὑπὸ Αἰμιλιανοῦ εὐθέως ἐν ἀρχῇ διαφθαρῆναι . διττὴν δὲ λέγουσι τῆς τοιαύτης προαιρέσεως τοῦ Αἰμιλιανοῦ τὴν αἰτίαν | ||
| δῃώσουσι , τελειωθέντα δ ' ἀμήσουσιν ἐξαίφνης ἐπελθόντες πολέμιοι , διττὴν ἐργασάμενον συμφοράν , λιμὸν μὲν φίλοις , ἐχθροῖς δὲ |
| τελειότερον γὰρ κατάφασις μὲν ἀποφάσεως ἅτε ὕπαρξιν σημαίνουσα τῆς ἀποφάσεως ἀνυπαρξίαν δηλούσης , τῆς δὲ καταφάσεως ἡ ἀπόφανσις ἅτε γένος | ||
| τῶν φερομένων λόγων πρός τε τὴν ὕπαρξιν αὐτοῦ καὶ τὴν ἀνυπαρξίαν ὑπομιμνῄσκοντες . Τὸ σημεῖον τοίνυν , ὅσον ἐπὶ τοῖς |
| γενικὴ ἰσοσυλλαβοῦσα τῇ εὐθείᾳ τὴν δοτικὴν ἔχει εἰς ι ἀνεκφώνητον λήγουσαν μετὰ τοῦ φωνήεντος τῆς εὐθείας ἢ μείζονος ἀντιστοίχου . | ||
| τὴν παραλήγουσαν , οἷον Ἀτρείδεω Πριαμίδεω , ἢ συστέλλει τὴν λήγουσαν καὶ ἐκτείνει τὴν παραλήγουσαν , οἷον καλοῖο σοφοῖο Πριάμοιο |
| τις εὐλογώτερον , εἰ πρὸς ταῖς ἀληθέσιν οὐσίαις καὶ τὴν φαινομένην διακόσμησιν οὐσίαν προσαγορεύεσθαι δίκαιον : μήποτε γὰρ αὐτῇ τὸ | ||
| τίνα τὸ πᾶν λαμβάνει τὴν ἀνάλυσιν . τὸ μὲν οὖν φαινομένην εἶναι λέγειν τὴν τῶν ὅλων ἀρχὴν ἀφύσικόν πως ἐστίν |
| φησι , δεύτερον δὲ πῦρ , ἐφ ' ᾧ γῆν ἐξενηνέχθαι , εἶτα ὕδωρ , ἐξ οὗ ἀναθυμιαθῆναι τὸν ἀέρα | ||
| ἡμῖν κακὸν ἀναστήσῃ . ἄλλως : τινὲς κατὰ συναλοιφὴν θέλουσιν ἐξενηνέχθαι , ὡς παρ ' Ὁμήρῳ : ἢ ἵνα ὕβριν |
| τοῦτο οὐκ ἔστιν αὑτῆς θεωρητική . γραμματικὴ πάλιν περὶ τὴν ἐγγράμματον φωνήν : μή τι οὖν ἐστι καὶ αὐτὴ ἐγγράμματος | ||
| ' ἑαυτὸ μὲν λεγόμενον μὴ ἀποτελεῖν διάνοιαν ? ? ? ἐγγράμματον , προστασσομένου δὲ ῥήματος 〚 ! ! 〛 , |
| τῶν δογματικῶν τὴν διαλεκτικὴν εἶναί φασιν ἐπιστήμην συλλογιστικὴν ἐπαγωγικὴν ὁριστικὴν διαιρετικήν , διελέχθημεν δὲ ἡμεῖς ἤδη , μετὰ τοὺς περὶ | ||
| ἐπιστημονικούς : πάσας τε ὁρᾶν ἔξεστι τὰς τῆς διαλεκτικῆς μεθόδους διαιρετικήν , ὁριστικήν , ἀποδεικτικήν , ἀναλυτικήν . ὁ δὲ |
| ἐστι ψυχῆς : ἄψυχα δὲ αὐτὰ λέγομεν ὡς πρὸς τὴν μερικὴν ψυχὴν ἀφορῶντες : ἐπειδὴ γὰρ οὐχ ὁρῶμεν ἔχοντα αὐτὰ | ||
| τῇ ἡμετέρᾳ τῇ μερικῇ : ψυχὴν γὰρ εἴωθε πολλάκις τὴν μερικὴν καλεῖν : πόνον δὲ αὐτὴν πονεῖν διὰ τὴν μαρμαρυγὴν |
| ' ἐπεὶ οὖν Τρῶας , ἀλλ ' ἐγκλινομένην διὰ τὴν ἐπιφορὰν τοῦ δέ συνδέσμου . ἐν γοῦν τῷ Ζεύς τε | ||
| [ , ] σχήματα δὲ τοῦ ἐνδιαθέτου καὶ κατ ' ἐπιφορὰν λόγου ἐπιφοράν φησι τὴν καταφοράν , οἱ δὲ καταφορικοὶ |
| τὸ ἀληθές . τὴν γὰρ ἐν κανόσι λογικὴν γυμνασίαν καὶ ἀδολεσχίαν ἐκάλεσεν : γυμνασίαν μὲν ὡς προευτρεπίζουσαν ἡμᾶς εἰς τὰ | ||
| συλλογισμῶν : διὸ συνεχῶς αὐτοῖς χρώμενος ἐν τῇ λογικῇ οἷον ἀδολεσχίαν τινὰ ποιεῖ ἑκάστοτε τὰ αὐτὰ λέγων . ταῦτα καὶ |
| οὐκ αὐτῇ προςῆκεν ἐπιθεῖναι τὸ ξίφος : εἶτα μετὰ τὴν μετάληψιν λῦσον εὐθὺς τὴν ἀπὸ τοῦ νόμου διάνοιαν : οἷον | ||
| οὔσης τῆς μεταλήψεως : ἐρεῖ τοίνυν ὁ φεύγων πρὸς τὴν μετάληψιν ἀγωνιζόμενος , ὅτι ἐξῆν μοι ἀναιρεῖν : καὶ ὁ |
| τε τὴν εἰς τὰ γένη ἀριθμούς τε τοὺς κατ ' ἀκολουθίαν τοῖς ὀνόμασιν . τὸ γὰρ ἀντωνυμικὸν πρόσωπον ἐν γενικῆ | ||
| ἐκ τῆς τῶν κάτω γραφομένων ὁμοιότητος τὴν τῶν ἄνω θεωρῶμεν ἀκολουθίαν , καὶ ὅπως τοῖς μὲν κάτω τὰ κῶλα καὶ |
| , ὥσπερ καὶ τῶν κατὰ συμβεβηκὸς ἰδίων ἀπόδειξις , ἣν ἀποδεικτικὴν ὀνομάζομεν . καὶ εἰ τοῦτο , ζητητέον ταύτην ἥτις | ||
| τίς ἐστιν ἐπιστήμη παρὰ τὴν τῆς οὐσίας θεωρητικήν τε καὶ ἀποδεικτικὴν διαφέρουσα ἐκείνης , εὑρεῖν πάνυ χαλεπόν . Ὅπερ ζητεῖ |
| ϲώματοϲ , ἀναμνηϲθῆναι . ἐϲτὶ δὲ δήπου κατὰ μὲν τὴν οὐϲίαν αὐτὴν τοῦ πράγματοϲ ἐξηγουμένοιϲ ἡ εὐκρατοτάτη τε ἅμα καὶ | ||
| αἱ φλέβεϲ ἀπὸ τῶν ἐντέρων ἕλξωϲί τινα ϲηπεδονώδη τῶν περιττωμάτων οὐϲίαν . τοὺϲ μὲν οὖν διὰ νόϲον παροῦϲαν χρῄζονταϲ τῆϲ |
| ὄντων μὴ πάντα τὰ ὄντα εἰδότα . ἐπεὶ δὲ δοκεῖ πιθανότητά τινα εἰσφέρειν , τίθησιν αὐτήν . ἔστι γὰρ ὁ | ||
| Λύει τὴν ἀντίθεσιν τὸ ἀσθενὲς παρεμφαίνων τῆς ἀντιθέσεως διὰ τοῦ πιθανότητά τινα . τό τε γὰρ πιθανὸν τὸ μὴ ἰσχυρὸν |
| πρὸς τὸ δεύτερον πρόσωπον τῶν ῥημάτων : ὡς γάρ φαμεν Ἀρίσταρχε γράφε καὶ ἔτι ἐπὶ ὁριστικῆς προφορᾶς ‚ Ἀρίσταρχε ἀναγινώκεις | ||
| δέ , Ἀρίσταρχος εἶ , γραμματικὸς εἶ , οὐ μὴν Ἀρίσταρχε εἶ οὐδὲ γραμματικὲ εἶ , πῶς οὐ δοθήσεται ὅτι |
| ἢ εἰδικήν τινα : ἀλλ ' οὔτε τὴν γενικὴν οὔτε εἰδικὴν ἀπόδειξιν τιθέναι δυνατόν , ὡς ὑπομνήσομεν : παρὰ δὲ | ||
| τε τὴν καταρίθμησιν καὶ εἰς τὸν μερισμὸν καὶ εἰς τὴν εἰδικὴν διαίρεσιν . ἔστι δὲ καταρίθμησις μέν , ὅταν ὄνομα |
| τῷ περὶ τῆς χρείας δεδηλώκαμεν , ἐν δὲ τοῖς μύθοις ἁπλουστέραν τὴν ἑρμηνείαν εἶναι δεῖ καὶ προσφυῆ , καὶ ὡς | ||
| ὡς μὴ καλῶς ἐπισκεψάμενον . Καὶ ἣν δ ' ἔφησεν ἁπλουστέραν μέθοδόν ἐστιν αὕτη . ἀνατελλούσης μὲν τῆς προηγουμένης μοίρας |
| κατηγορικοῦ δείκνυται συλλογισμοῦ , ἀλλ ' ἔστι πολλάκις διὰ τὴν ἐνάργειαν τιθέμενον , ἐκ τοῦ προειρημένου παραδείγματος δῆλον εἰ τῶν | ||
| καθίστατο ἐλέγχων ὁ τὴν τῶν μυθοποιῶν ἐξουσίαν εἰς πραγματικὴν μετάγων ἐνάργειαν : ἧς ἄν τις ἀφέλῃ τὸν ἔλεγχον , οὐθὲν |
| τῶν ὁμοίων . . Οὐκ ἀπεμφαῖνον μέντοι ἐστὶν καὶ τὸ συντασσόμενον ῥῆμα ἐπὶ τὸν κτήτορα συντείνειν , εἰ σημαίνοι ὕπαρξιν | ||
| . , εὕρῃ , καταλάβῃ . σημείωσαι τὸ ἐπιτυγχάνω δοτικῇ συντασσόμενον , ὅπερ γενικῇ ὤφειλε συντάσσεσθαι , ὥσπερ καὶ τὸ |
| καὶ πρωτοτύπου . τὴν γὰρ ἀπαράδεκτον τοῦ ἄρθρου οἴεται ἐκ πρωτοτύπου συντεθεῖσθαι , ἐμαυτοῦ ἀκούω , σαυτοῦ φείδῃ , τὴν | ||
| παιδὶ Ἀχιλλεῖ . ἢ ἀντὶ τοῦ Πηλέως , πατρωνυμικὸν ἀντὶ πρωτοτύπου : γράφεται παῖ : † ἀντὶ τοῦ πῶς πῶς |
| τῇ σῇ ἁφῇ , τὸ δὲ ἐναργές παρὰ τὴν ἐν πρόθεσιν καὶ τὸν ἄρα συλλογιστικὸν σύνδεσμον καὶ τὸ γίνεσθαι . | ||
| δὲ ταράσσεσθαι μή τις ἡμᾶς φήσει ὑπὲρ ποιότητος ποιησαμένοος τὴν πρόθεσιν πολλὰ τῶν πρός τι συγκαταριθμεῖσθαι : τὰς γὰρ ἕξεις |
| ἡ σύναρθρος ἔγκειται , οὐδὲν κωλύει σύναρθρον ἐκδέχεσθαι καὶ τὴν ἐγκλιτικὴν ἀντωνυμίαν , τοὺς φίλους μου , τοῦ φίλου μου | ||
| ἐγκλίνεσθαι , οὔτε ὁ ἐγκλιτικός , εἴγε ἀδύνατον εὐθείας πτώσεως ἐγκλιτικὴν εὑρέσθαι ἀντωνυμίαν . . Κτητική γε μὴν τρίτου προσώπου |
| Χ οὔτε κατὰ τὴν ποσότητα τῶν συλλαβῶν οὔτε κατὰ τὴν κατάληξιν ἔχουσι συγγένειαν πρὸς τὸ Η . Μετὰ δὲ τὸ | ||
| κάρδοπος : οἷον τὸ αὐτὸ γένος . σημαίνει δὲ τὴν κατάληξιν . ταὐτὸν δύναταί σοι κάρδοπος : δοκεῖ σοι ὁμοιοκατάληκτον |
| γενικὴ καὶ οὐ ποιεῖ τροπῇ τοῦ ος εἰς α τὴν αἰτιατικήν : οὐδὲ γὰρ λέγομεν ἅρματα καὶ βήματα τὴν αἰτιατικὴν | ||
| ὑπομένω , μετὰ γενικῆς : ἐνταῦθα δὲ ὁ Ἀριστοφάνης πρὸς αἰτιατικήν . σημείωσαι τὸ ἀνέχομαι καὶ μετὰ αἰτιατικῆς . κἀφ |
| τὴν τοῦ ῥυθμοῦ , πρὸς δὲ τούτοις ἔκ τε τῆς ῥυθμικῆς καὶ τῆς ἁρμονικῆς πραγματείας καὶ τῆς περὶ τὴν κροῦσίν | ||
| χρῆσίν τινα τὴν μελοποιίαν εὕρομεν οὖσαν , ἐπί τε τῆς ῥυθμικῆς πραγματείας τὴν ῥυθμοποιίαν ὡσαύτως χρῆσίν τινά φαμεν εἶναι . |
| δεῖ πρότερον καὶ ταῦτα ἐσχηκέναι ἤτοι ὁμοιωθεῖσαν ἢ τῷ ὁμοιωθέντι συνοῦσαν . Ὁμοιωθῆναι μὲν οὖν ἐφ ' ἑαυτῆς μένουσαν οὐχ | ||
| διπλῆ ὅτι οἱ χωρίζοντές φασι τὸν τῆς Ἰλιάδος ποιητὴν εἰδέναι συνοῦσαν τῷ Ἄρεϊ τὴν Ἀφροδίτην , τὸν δὲ τῆς Ὀδυσσείας |
| Ἆρ ' οὖν αἱρετὸς ἡμῖν βίος ὁ τοιοῦτος ; Εἰς ἀφασίαν παντάπασί με , ὦ Σώκρατες , οὗτος ὁ λόγος | ||
| τετράπουν ὑλακτικόν ; πῶς οὐκ ἂν εἴη καταγέλαστος , εἰς ἀφασίαν οὕτω γνωρίμου πράγματος ἐμβαλὼν τὸν ἄνθρωπον διὰ τοὺς ὅρους |
| τῆς ψυχῆς ἐστιν ἐμφανές , οἷον ἐπὶ τῆς ὁριστικῆς καὶ προστακτικῆς καὶ εὐκτικῆς καὶ ὑποτακτικῆς , ἐπ ' ἐκείνων μόνον | ||
| προτάττειν ἠξιωκότων τὴν εὐκτικήν : ἐν οἷς καὶ τὰ τῆς προστακτικῆς , ἡ εὐκτικὴ ἔγκλισις αὐτόθεν πρόδηλον Ἤδη προείρηται ἐν |
| τοῦ Ἀπίωνος λόγος διὰ τοῦ ι γράφει τὴν τοῦ Ἠλυσίου ἄρχουσαν : ὁ δ ' αὐτὸς λέγει καὶ ὅτι πείρατα | ||
| . τὸ γʹ ἰαμβέλεγος τὴν τελευταίαν συλλαβὴν μετατιθεὶς ἐπὶ τὴν ἄρχουσαν . γεγένηται δὲ καὶ παρὰ τὸ Σαπφικὸν , συστεῖλαν |
| πλεῖστον ἔχει περὶ τὴν μέθοδον καὶ τὰ σχήματα τήν τε λέξιν καὶ ὅσα τούτοις ἕπεται , γίνεται μὴν καὶ κατ | ||
| καὶ τὸ πολλὰ νοήματα καθ ' ἓν ἕκαστον πρὸς μίαν λέξιν εἰπεῖν δυνάμεως καὶ ῥυθμοῦ . Καὶ τοῖς ὀνόμασι δὲ |
| ἄρθρα ἐπὶ τὰ ὑπακουόμενα φέρεται , πάντως ἂν τὴν αὐτὴν καταλληλότητα ἐφύλασσον ὑπερβιβασθέντα πρὸ τῶν ὀνομάτων : οὐ ταὐτὸν δέ | ||
| ὡς τὰ τοιαῦτα μὲν ἐν τῷ ὑπερβιβασμῷ τὴν αὐτὴν ἔχει καταλληλότητα , κἂν ποσὴν ἔχῃ διαφορὰν τοῦ σημαινομένου : τὰ |
| τοῦ Ἰδομενεῦς : ἡ γὰρ ὀξεῖα καὶ ἡ βαρεῖα εἰς περισπωμένην συνέρχονται , οἷον ποιέω ποιῶ , νοέω νοῶ , | ||
| πλώ : τὸ γὰρ ω ἐν τοῖς δυϊκοῖς ἀπέστραπται τὴν περισπωμένην τάσιν , οἷον τὼ καλώ , τὼ σοφώ , |
| ἐσχάτην εἰς θαι καὶ τὴν κατ ' ἀρχὰς κλιτικὴν ἔκτασιν συστεῖλαν ἀπαρέμφατον ποιεῖ : καὶ εἰ μὲν καθαρεύοι τὸ τ | ||
| δεχόμενον πρὸ τοῦ μ , τὴν ἐν ἀρχαῖς κλιτικὴν ἔκτασιν συστεῖλαν εὐκτικὸν γίνεται , τύπτομαι τυπτοίμην , ἐτυψάμην τυψαίμην , |
| ἐσπούδασεν εἰσαγαγεῖν : ἐπὶ μὲν τῆς ἐκλογῆς τῶν ὀνομάτων τὴν τροπικὴν καὶ γλωττηματικὴν καὶ ἀπηρχαιωμένην καὶ ξένην λέξιν παραλαμβάνων πολλάκις | ||
| καὶ τετολμημένη , καὶ ἥ τε λέξις πολλὴν ἔχουσα τὴν τροπικὴν παρασκευήν , ἥ τε σύνθεσις κεκαινωμένη καὶ παρακινοῦσα τὴν |
| Σωκράτη [ Σωκράτην ] λέγοντα , ὅτι τέχνην ἔχω τὴν μαιευτικήν , καὶ διὰ ταύτης ποιῶ τοὺς νέους ἀποτίκτειν τὰ | ||
| οὖν διὰ τῆς λέξεως ταύτης κωμῳδεῖ Σωκράτην λέγοντα ” ἔχω μαιευτικήν , καὶ . . . ἀποτίκτειν κυήματα τῆς ψυχῆς |
| τὰ τῆς συντάξεως ἀνεμερίσθη , καθὸ ἡ ἀπολελυμένη σύνταξις αἰτοῦσα ὑποτακτικὴν ἀντωνυμίαν μετατίθησιν καὶ τὴν τάσιν , τουτέστιν ἐγκλιτικὰς αὐτὰς | ||
| πᾶν μέλλοντος : εἶπον δὲ ὡς ἐπὶ πᾶν διὰ τὴν ὑποτακτικὴν ἔσθ ' ὅτε , ὡς ἔφην , παρεληλυθότα σημαίνουσαν |
| . , . . ἔνστασις κατὰ τὴν ἐξ ἀρχῆς αἱρεθεῖσαν ἔνστασιν τῆς ζωῆς . , . . πρόσκλισις μὴ διαπράξασθαί | ||
| ὅτι ἐναντίος ὁ ἄνω τόπος τῷ κάτω , καὶ κατὰ ἔνστασιν καὶ ἀντιπαράστασιν ἀνελὼν τὸ ἐπιχείρημα τὸ λέγον τὰ πέρατα |
| ἔστιν ἡ θερμασία τοσαύτη , οὐκ ἀνάγκη γενέσθαι τὴν ὅλην διαστολὴν ταχεῖαν , ὥστε , βραδυτέρας οὔσης καὶ ἐν χρόνῳ | ||
| ἀναγκαῖον παντὶ συλλογισμῷ : τὸ δὲ τῷ ταῦτα εἶναι πρὸς διαστολὴν τῶν ἐλλειπόντων συλλογισμῶν ἢ πλεοναζόντων . αὐτὸς δὲ ἐξηγούμενος |
| Πορφύριος φειδοῦς ἕνεκα τῶν νέων τὴν σαφήνειαν πανταχοῦ θηρεύων τὴν ἀσάφειαν ἀποβάλλεται : φησὶ γὰρ ὅτι εἰ καὶ ὑφέστηκεν ὁμολογουμένως | ||
| εἰδότες , τοῦ ἀψευδεῖν οὐ πεφροντικότες . ἐπιτηδεύουσι μέντοι καὶ ἀσάφειαν , ἀσάφεια δὲ βαθὺ σκότος ἐν λόγῳ , κλέπταις |
| , ἔφη , σὺ γρυπὸς εἶ : πρὸς οὖν τὴν σιμότητα σάφ ' ἴσθι ὅτι ἡ γρυπότης ἄριστ ' ἂν | ||
| μοι ἄχθουοὐκ ἔστι καλός , προσέοικε δὲ σοὶ τήν τε σιμότητα καὶ τὸ ἔξω τῶν ὀμμάτων : ἧττον δὲ ἢ |
| ἔλεγον , εἰ δύναιτό τις ἑλεῖν αὐτῶν καὶ ὁπωσοῦν τὴν ὀρθότητα , θαρροῦντα χρὴ εἰς νόμον ἄγειν καὶ τάξιν αὐτά | ||
| σοι , εἴ μοι δείξειας ἥντινα φῂς εἶναι τὴν φύσει ὀρθότητα ὀνόματος . Ἐγὼ μέν , ὦ μακάριε Ἑρμόγενες , |
| τὸν Ἀριστείδην ποιῆσαι εἰδωλοποιίαν καὶ τὸν Εὔπολιν ἐν Δήμοις ποιῆσαι προσωποποιίαν , καὶ ἐν τῇ ἐκφράσει δὲ λέγων τὸν Θουκυδίδην | ||
| τὰ ἐκ τοῦ πάθους καὶ μικτὴν ἐργάσομαι . Τὴν δὲ προσωποποιίαν καλουμένην , οὖσαν σχεδὸν τὴν αὐτὴν τῇ ἠθοποιίᾳ , |
| ἀπόῤῥησιν τὴν ἀπαγόρευσιν . Ἀπόῤῥησις . ἡ μὲν συνήθεια τὴν ἀπαγόρευσιν οὕτω λέγει : Πλάτων δὲ ἀντὶ τοῦ ῥῆσις αὐτὸ | ||
| ποιότητα ἢ χρόνον ἢ τόπον ἢ ἄρνησιν ἢ συνκατάθεσιν ἢ ἀπαγόρευσιν ? ἢ ἐπικέλευσιν ἢ ἐρώτησιν ἢ εὐχὴν [ ] |
| : ἀγαθὸν γὰρ τῷ σπουδαίῳ τὸ εἶναι : τὴν γὰρ θεωρητικὴν διώκει ζωὴν καὶ τὴν ἑαυτοῦ οὐσίαν συνιστάναι ζητεῖ : | ||
| τοῖς μὴ φαύλοις κόσμου μετάδοσις ἢ πρὸς ἄλληλα συμφωνίας . θεωρητικὴν δ ' αὐτὴν ἀποφαίνονται καὶ πρακτικὴν διὰ τοιάσδε αἰτίας |
| πόδα πάρεχε , εἰς δὲ ποδόνιπτρον τὸν εὐώνυμον εἰς τὴν πρακτικὴν φρόνησιν παρακαλεῖ , τὰς μὲν σπουδαίας πράξεις ὡς δεξιὰς | ||
| σύμμιξις : ἐν ταὐτῷ γὰρ παρορμᾶν ἐπιχειρεῖ εἴς τε τὴν πρακτικὴν καὶ θεωρητικὴν φιλοσοφίαν . τὸ μὲν γὰρ κτήσασθαι φρόνησιν |
| ἐπανάϲταϲιν ϲχηματίϲομεν ὕπτιον καὶ ϲμιλίῳ περιχαράξομεν τὸν ὄγκον κατὰ τὴν ϲημείωϲιν : ἔπειτα τὸ μέϲον ἀνατείναντεϲ ἀγκίϲτρῳ λίνον ἢ νεῦρον | ||
| ' αὐτὴν ἡ τῆϲ ὑϲτέραϲ ὑπόμνηϲιϲ : τὴν δὲ τούτων ϲημείωϲιν ἐν τοῖϲ ἔμπροϲθεν εἰρήκαμεν . ὅταν δὲ μηδὲν ἐκείνων |
| ] τὴν στροφὴν [ [ παύει ] ? τὴν [ ἀντιστροφὴν ] [ [ ὧδε ] ? : ἀλλὰ φαίνεται | ||
| ῥυθμοὺς ἐμπεριλαμβάνουσα καὶ μήτε ἀκολουθίαν ἐμφαίνουσα αὐτῶν μήτε ὁμοζυγίαν μήτε ἀντιστροφὴν εὔρυθμος μέν ἐστιν , ἐπειδὴ διαπεποίκιλταί τισιν ῥυθμοῖς , |
| , ἡ μὲν ὀρθότης ὡς γένος ἀντικειμένη οὖσα πρὸς τὴν διαστροφήν , ἥτις ἐστὶν ἀνοικειότης πρὸς τὸ προκείμενον τέλος καὶ | ||
| βραχίονα . εἶτα , ἵνα μὴ κυρταὶ οὖσαι αἱ πλευραὶ διαστροφήν τινα ἐργάσονται , δεῖ σε καὶ ἐκεῖ πτύγμα ὑποβάλλειν |
| τιμιώτατε , τήν τε τοῦ Πλάτωνος καὶ τὴν τοῦ σοφιστοῦ μεταχείρισιν ἐκκαλύψωμεν , περὶ τοῦ πολιτικοῦ ὀλίγα πρὸ τῆς ὑποθέσεως | ||
| πιστούμενος . καὶ δοκεῖ ἐκ τῶν Ἰσοκράτους παραινέσεων εἰληφέναι τὴν μεταχείρισιν . ὡς γὰρ ἐκεῖνος περὶ δικαιοσύνης καὶ σωφροσύνης καὶ |
| κατὰ γὰρ πᾶσαν πτῶσιν τῆς κτητικῆς παραγωγῆς ἐγκειμένη σύνεστιν ἡ κτητικὴ σύνταξις , ἐμόςἐμοῦἐμῷἐμόν , ἈριστάρχειοςἈρισταρχείουἈρισταρχείῳ . καὶ ἐν μὲν | ||
| : ὀρθοτονουμένη γὰρ ἡ ἑνικὴ περισπᾶται , ἥ γε μὴν κτητικὴ ὀξύνεται . σαφὲς δ ' ὅτι καὶ ἐγκλιθεῖσαι αἱ |
| τῆς ἀντιληπτικῆς . οὐκέτι δὲ δεξόμεθα τὴν πρώτην πρότασιν τὴν λέγουσαν ὅτι ὁ λόγος ὄργανόν ἐστιν : οὐ γάρ ἐστιν | ||
| ἀρτίως ἐπὶ τοῦ ἀπηρτισμένου τελείου ἔργου , ὥστε ἁμαρτάνειν Σαπφὼ λέγουσαν ἀρτίως ἡ χρυσοπέδιλος [ ] [ ] Αὔως , |
| ὀξύτονα , εἴτε βαρύτονα διὰ τοῦ υ ψιλοῦ γράφει τὴν παραλήγουσαν : οἷον , σφαλερός : δολερός : χλοερός : | ||
| εἰς χω λήγοντα δισύλλαβα περισπώμενα διὰ τοῦ ι γράφει τὴν παραλήγουσαν , ἢ διὰ τοῦ υ : οἷον , τυχῶ |
| καὶ ποιεῖ τὴν δοτικὴν τῶν πληθυντικῶν οὐδὲ γὰρ λέγομεν τοῖς κλασίν ἀλλὰ τοῖς κλάδδις . Ταῦτα μὲν ἐν τούτοις . | ||
| καὶ ποιεῖ τὴν δοτικὴν τῶν πληθυντικῶν οὐδὲ γὰρ λέγομεν τοῖς κλασίν ἀλλὰ τοῖς κλάδδις . Ταῦτα μὲν ἐν τούτοις . |
| κακῶς : τὸ μὲν γὰρ ἔλεον , τὸ δ ' ἐπιτίμησιν φέρει . ὁ δὲ πλοῦτος ἡμᾶς , καθάπερ ἰατρὸς | ||
| ἅπτονται . τὰς δὲ πρὸς τὸ ἔλαττον συγκρίσεις κατ ' ἐπιτίμησιν εἰσάξεις , ἐπειδήπερ εἰσὶ καθαιρετικαί : οὐ δεινὸν τὸν |
| , οἱ δὲ περὶ ἀμφοῖν διακρίνοντες σαφεστέραν τὴν ἑαυτῶν καὶ τελειοτέραν ἀπέφαινον διδασκαλίαν . εἰ δὲ δεῖ τι καὶ περὶ | ||
| τῶν πέντε τὴν ἐπιστήμην τῆς τέχνης προέταξεν ὡς ἀκριβεστέραν καὶ τελειοτέραν καὶ περὶ τὰ ὄντα καταγινομένην ἢ καὶ περὶ τὰ |
| . 〛 [ λόγων ἐμμέλειαν : Ὅτι καταχρηστικῶς νῦν τὴν εὐρυθμίαν . κυρίως γὰρ ἡ μετὰ μέλους τραγικὴ ὄρχησις . | ||
| ἐπάγειν εἰώθαμεν . πλὴν τό γε κατὰ τὴν ἄλλην αὐτοῦ εὐρυθμίαν θαυμαστὸν καὶ τοῦτο γέγονε τὸ συνεχεῖς τὰς διαστάσεις ἑνὶ |
| ὅτι ἐνταῦθα οὐ συναιρεῖται ὡς Λητόϊ Λητοῖ , ἐπειδὴ οὐδέποτε δοτικὴ ἑνικῶν μονοσύλλαβος ἐκφωνεῖ τὸ ι , οἷον τῷ νῷ | ||
| : τοῖς σωλῆσι , τοῖς ποιμέσιν . Ἰστέον ὅτι ἡ δοτικὴ τῶν πληθυντικῶν ἀπὸ τῆς δοτικῆς τῶν ἑνικῶν γίνεται ἐνταῦθα |
| αὐτῇ ὑφαιρέσει τοῦ ι . πρὸς οἷς καὶ ἡ περισπωμένη συστελλομένη ὀξεῖα γίνεται , τύπου τινὸς μὴ ἐμποδίζοντος . Αἰολεῖς | ||
| : αὐτὴ δ ' ὑπερβαλλούσῃ δυνάμει χρωμένη συντηρεῖ ἑαυτήν , συστελλομένη τε καὶ πάλιν χεομένη ἐν αὐτῷ κατὰ τὰς φυσικὰς |
| ὡς τὸ ἀπολοφύρεσθαι καὶ τὰ ὅμοια . ἀποδεῖξαι : οὐ παραδεῖξαι . „ ὅμως δ ' ἀπόδειξον ταῦτα τῇ γυναικὶ | ||
| πυρὰ ἀνακαῦσαι . Ὅτι Ἀγησίλαος πλῆθος ἱππέων βουλόμενος τοῖς πολεμίοις παραδεῖξαι εἰς διφαλαγγίαν τοὺς πρωτοστάτας τῶν ἱππέων τάξας ὑπέταξεν ὄνους |
| . . . . πολλοῦ δεῖ Κυναιγείρῳ πρὸς Καλλίμαχον εἶναι παραβολήν : ὁ μὲν γὰρ ἅπαντας εἰς Μαραθῶνα ἦγε συνθήματι | ||
| : Ἰστέον ὅτι τὸ ὡς τριάκοντα σημαίνει παρὰ Τρύφωνι . παραβολήν ‚ ὥς τε λέων ἐχάρη ‚ : ἀνταπόδοσιν , |
| χαρίεν . Λέγει ὁ τεχνικός , ὅτι διχῶς λέγεται ἡ κλητική , οἷον ὦ χαρίει καὶ ὦ χαρίεν : ἰστέον | ||
| : τῶν οὐδετέρων ἡ αὐτή ἐστιν ὀρθὴ καὶ αἰτιατικὴ καὶ κλητική . Δυϊκά . Τὼ βήματε , τοῖν βημάτοιν , |
| γένους καὶ ἀριθμοῦ ἐπιφέρεται , τῇ δὲ ἐμαυτοῦ οὔποτε εὐθεῖα συντάσσεται . τὸ δ ' αἴτιον προῦπτον . αἱ γὰρ | ||
| καὶ φονεργάτην πέμπουσιν . γράφεται καὶ διὰ δέ τοι καὶ συντάσσεται οὕτως : οἱ διὰ τῶν ἱππείων δέ τοι γενύων |
| μὲν τὴν ἀπὸ τῶν ὀξέων ἡμῖν ἐν τῇ γλώττῃ γιγνομένην αἴϲθηϲιν , ἑτέραν δὲ τὴν ἀπὸ τῶν ϲτρυφνῶν ἢ αὐϲτηρῶν | ||
| ἐνίζουϲα τῇ γλώϲϲῃ , ἐπίπροϲθεν τῶν ἐδεϲτῶν ἐντυγχάνουϲα , τὴν αἴϲθηϲιν ϲοφίζεται τήνδε . ἡ γὰρ γλῶϲϲα ἀναπιοῦϲα τῆϲ χολῆϲ |
| . πρύμνηθεν ] ἀπὸ τῆς πρύμνης . μηχανὴν σωτηρίας ] μέθοδον τοῦ πῶς δεῖ σεσῶσθαι . . καμούσης ] χειμαζομένης | ||
| καὶ συμβεβηκὸς τῶν ζητημάτων ἁπάντων , ὅπως τοῦτο ἐπιγνωσόμεθα τὴν μέθοδον ἐνταυθοῖ προθεὶς ποιήσομαι τὴν ἀρχὴν τῆς διαιρέσεως τῶν κεφαλαίων |
| ἄρχει τῇ πόλει . Ἑτεροσχημάτιστον δέ ἐστιν ἐναλλαγὴ ῥήματος εἰς μετοχήν , ἢ καθ ' ἑαυτὸ ἢ μετὰ συνδέσμου , | ||
| ἐπὶ μόνων τῶν ὑπ ' αὐτὸ ἀτόμων κατὰ τὴν αὐτοῦ μετοχήν , ἐπ ' ἄλλου δὲ οὐδενός , ὥσπερ καὶ |
| λόγου , δείξω πεποιηκὼς , ἢ ἀπὸ τῆς πρὸς ἕτερον ἀντεξετάσεως ὡς ἐν τῷ αὐτῷ λόγῳ Δημοσθένης : πρὸς ἑτέρους | ||
| ἢ προσυστάσεως , ἢ προδιαβολῆς , ἢ προδιορισμοῦ , ἢ ἀντεξετάσεως τῶν προτέρων καὶ τῶν νῦν , ἢ αὐτὸ τὸ |
| ἡ γενικὴ διὰ τοῦ Κ ἐκφέρεται . Καὶ ἀπορητέον : διατί μὴ καὶ τὸ ἅρπαξ ἅρπακος ἀλλὰ ἅρπαγος κλίνεται καὶ | ||
| τὸ δὲ φύσει μακρὸν μεῖζόν ἐστι τοῦ θέσει μακροῦ : διατί δὲ χερσί μόνως λέγομεν τὴν δοτικὴν τῶν πληθυντικῶν καὶ |
| οὔτε τῶν σεμνῶν οὔτε τῶν ἐλαττόνων , οὔτε μαντικὴν οὔτε σοφιστικὴν ἀλλ ' οὐδὲ ῥητορικήν τινα ἢ κολακευτικὴν δύναμιν , | ||
| Ἅιδην καὶ τὸν Δία , καὶ παγκάλην λέγει εἶναι τὴν σοφιστικὴν τέχνην : ὅθεν ὑπονοοῦμεν ὅτι γλαφυρωτέρου σκοποῦ ἔχεται ὁ |
| τὴν βασιλικὴν καὶ ἐπιπληκτικήν , ὡς Ζήνωνι τὴν διδασκαλικὴν καὶ δογματικήν . σὺ δ ' ἰατρεῖον ἀνοίγεις ἄλλο οὐδὲν ἔχων | ||
| τὴν βασιλικὴν καὶ ἐπιπληκτικήν , ὡς Ζήνωνι τὴν διδασκαλικὴν καὶ δογματικήν . . . . . θεν ! ! ! |