ἡλικίαν αὐτῶν περὶ τὸ σῶμα πραχθήσεσθαι μέγιστον ἐφόδιόν ἐστιν ἡ εὐκοσμία τε καὶ εὐπείθεια . διαιτᾶν μὲν οὖν χρὴ τοῦτον | ||
φύσιες ἀναγκαίῃ ἀρηρυῖαι δεσπότην φύλακα διανοίης καλύπτουσιν ἐγκέφαλον . Τριχῶν εὐκοσμία χρῶτα κοσμεῦσα : τὸ δὲ τῶν ὀμμάτων ὁρητικὸν ἐν |
μὴ ἡττᾶσθαι τὸ νικᾶν : διὸ βέλτιον καὶ αἱρετώτερον ἡ ἐγκράτεια τῆς καρτερίας : βέλτιον γὰρ νικᾶν ἢ μὴ ἡττᾶσθαι | ||
φαύλων ἡδονῶν . Οἰκεῖαι δέ εἰσιν αὐτῆς : αὐστηρία : ἐγκράτεια : εὐτέλεια : λιτότης : κοσμιότης : εὐταξία : |
ἄγαν ὑπερβολὴ καὶ κακία ὥσπερ καὶ ἡ ὀκνία ἔλλειψις καὶ κακία . τὰς δὲ ὑπερβολὰς καὶ ἐλλείψεις καὶ θεὸς μισεῖ | ||
τῇ ἀρετῇ , ἤτοι τῇ ἐγκρατείᾳ , ἑτέρα τίς ἐστι κακία παρὰ τὰς ἄλλας , τὰς ἀντικειμένας ταῖς ἠθικαῖς ἀρεταῖς |
τούς τε ἐν τοῖς ἄλλοις εἴδεσι τῶν βίων ζῶντας . σωφροσύνη τε πανταχοῦ καὶ τὸ μὴ πλέον τῶν νόμων μηδένα | ||
δὲ σὺν νῷ , ὠφελεῖται ; Ναί . Οὐκοῦν καὶ σωφροσύνη ὡσαύτως καὶ εὐμαθία : μετὰ μὲν νοῦ καὶ μανθανόμενα |
κτλ . ►ἀρεταὶ φύλακος εὐαισθησία αʹ ταχυτής βʹ ἰσχύς γʹ ἀνδρεία δʹ φιλομαθία εʹ◄ αʹ βʹ γʹ δʹ εʹ . | ||
γὰρ ἂν οὐδ ' ἀρεταὶ κατωρθοῦντο ἐν τῷ ἀλόγῳ οἷον ἀνδρεία καὶ σωφροσύνη , προσθήσω δὲ καὶ δικαιοσύνη , εἰ |
ταῦτα περὶ τὰς σημείωσαι ἀρχὰς ἀρετή , κτῆσις ἀρκοῦσα , φρόνησις τὸ γὰρ τῆς εὐνοίας κοινόν ὧν τὰ μὲν δύο | ||
, σοφία μὲν [ γὰρ ] πρὸς θεραπείαν θεοῦ , φρόνησις δὲ πρὸς ἀνθρωπίνου βίου διοίκησιν . ἄχρι μὲν οὖν |
καὶ ἔστι μεσότης τούτου : ἐν οἷς γάρ ἐστιν ἡ ἀδικία , τὸ μέσον αἱρεῖται : ἔστι γὰρ ἡ ἀδικία | ||
οὐ δεῖ τὰς ἕξεις στρερητικοῖς ὀνόμασιν ὀνομάζειν , ὥσπερ ἡ ἀδικία στερητικὸν ὄνομα ἔχει , ἕξις οὖσα . πλὴν οὐκ |
θεοῖς καὶ τοῖς δαίμοσιν ἢ τοῖς ἀγαυοῖς ἥρωσιν . διὸ πρόνοια ἐπ ' ἀνθρώπων ἐστὶ καθ ' ἕνα ἕκαστον , | ||
ἓξ ἢ καὶ πλείω . ἦν δὲ τοῦτο τρόπον τινὰ πρόνοια παρὰ τοῦ βασιλέως τοῖς αἰχμαλώτοις τοῦ τε διατρέφεσθαι καὶ |
αὐτὴν ἐνεργεῖν , οὕτω δὴ καὶ ἡ ἔξω τελεστικὴ , ἀπαλλάττουσα ἡμῶν τὴν ψυχὴν καὶ τὸ σῶμα καὶ τὰ ἐκτὸς | ||
ἑκάστου πόλεμον εὖ τιθεμένη , τοὺς συνεχεῖς καὶ συμφύτους ἐχθροὺς ἀπαλλάττουσα , ὑφ ' ὧν καὶ οἶκοι καὶ πόλεις ἀνάστατοι |
καρτερία , ἐγκράτεια , ἀνδρεία , εὐθυμία , εὐρωστία , δικαιοσύνη , δικαιοπραγία , εὐσέβεια , ὁσιότης , εὐγνωμοσύνη , | ||
τῶν πρακτέων ; ποῦ δὲ ὅλως ψυχαῖς ἡ πρὸς ἀλλήλας δικαιοσύνη προσφυὴς ἢ πρὸς ἄλλο τι τῶν ὁμογενῶν ἢ τῶν |
μιμητὴν οὐκ ἔχων τῆς ἀκρασίας , μὴ προσλαβοῦσα γὰρ κοινωνὸν πονηρία μεῖζον ὄνειδος φαίνεται . Καὶ ταῦτα μὲν ὡς ἡμαρτηκότος | ||
καὶ τοῦτο παράλογον , ὁ δεύτερος τέθυται . δῆλον ὅτι πονηρία τύχης ἐστὶν , οὐ κακίας ἐπιθυμία τῶν παίδων τὸ |
ἐστι , δώματ ' ἢν οἰκῇ καλῶς , ὀργήν τε πραΰνουσα καὶ δυσθυμίας ψυχὴν μεθιστᾶς ' : ἡδὺ κἀπάται φίλων | ||
ἐστι , δώματ ' ἢν οἰκῇ καλῶς , ὀργήν τε πραΰνουσα καὶ δυσθυμίας ψυχὴν μεθιστᾶς ' : ἡδὺ κἀπάται φίλων |
θάτερον πρὸς θάτερον , καί , εἰ βούλει , ὡς ἀρετὴ πρὸς δικαιοσύνην καὶ κακία πρὸς ἀδικίαν . Εἰ τοίνυν | ||
μᾶλλον ἂν χρῆσθαι θέλῃς , τοσῷδε μείζων αὔξεται τελουμένη . ἀρετὴ μέγιστον τῶν ἐν ἀνθρώποις καλόν . τὸ μὴ εἰδέναι |
Πλάτων τὴν ἐναντιωτάτην περὶ τῆς σώφρονος ῥητορικῆς καὶ τοῦ ταύτην ἐπιτηδεύοντος ἀφίησι φωνὴν ἐν μὲν Σωκράτους ἀπολογίᾳ λέγων ῥήτορος μὲν | ||
δυνάμεις τῶν ἀθλημάτων ἐν ἑκάστῃ ἥττων ἐστὶ τοῦ ἕν τι ἐπιτηδεύοντος , οὕτω καὶ ὁ ἄνθρωπος πάσας ἔχων τὰς δυνάμεις |
μέσον φέρω . προφέρω δὲ τῶν πολλῶν , ἀντὶ τοῦ κρείττων εἰμί , ὥσπερ καὶ ὑπερφέρω . Κομίζω τὸ φέρω | ||
ἀποτίθεται δὲ καὶ τῆς στύψεως οὐκ ὀλίγον , ὥστε πάντῃ κρείττων ἐστὶν ἡ κεκαυμένη χαλκῖτις τῆς ἀκαύστου , λεπτομερεστέρα μὲν |
τοῦ ἐναντίου . ἡ μὲν οὖν περὶ τὰς ἡδονὰς ὑπερβολὴ ἀκολασία ἐστίν , ὡς εἴρηται . ἡ δὲ ἔλλειψις ὄνομα | ||
νικᾶν ἢ μὴ ἡττᾶσθαι . φαίνεται δὲ ὅτι καὶ ἡ ἀκολασία χείρων τῆς ἀκρασίας ἐστί . φανερὸν γὰρ πᾶσιν ὡς |
δὲ ἡ ἀνελευθερία : ἐν δὲ τῷ λαμβάνειν ἡ μὲν ἀνελευθερία ὑπερβολή ἐστιν , ἡ δὲ ἀσωτία ἔλλειψις . νῦν | ||
ἐνεργείας ὑπερβολὴ μέν ἐστιν ἡ ἀσωτία , ἔλλειψις δὲ ἡ ἀνελευθερία . ἁπλῶς μὲν οὖν σκοποῦντι καὶ εἰλικρινῶς τὴν ἑκατέρας |
νόσος κακόν ; Πῶς δ ' οὔ ; Τί δὲ ὑγίεια ; ἦν δ ' ἐγώ : ἀγαθὸν ἢ κακὸν | ||
τῶν ἐναντίων κωλυτικά . καὶ καθ ' ἑαυτὰ μὲν ἀγαθὰ ὑγίεια καὶ ἀρετὴ τὸ φρονεῖν τὸ ὁρᾶν , οὐ δι |
πρεπωδεστάτην καὶ γνησιωτάτην συναπτέον : ἡ μὲν γὰρ γνώσεως ἁπάσης τελεσιουργός , ἡ δὲ προπαιδεία τυγχάνει , καὶ ἡ μὲν | ||
κύκλον ἡ σελήνη συμπληροῖ τὸν ἑαυτῆς , ὥστε καὶ αὐτὴ τελεσιουργός ἐστιν , εἴπερ ἐν τῷ ἡμίσει ὑπὲρ τοῦ παντὸς |
ὡς ἐν ταῖς πόλεσι καὶ ταῖς οἰκίαις χρὴ συμβουλῆς καὶ φρονήσεως , ἐν τοῖς ἐκτὸς δὲ ὑπὲρ τούτων ἀμύνεσθαι τοὺς | ||
ὀρθός τίς ἐστι λόγος : ὁ δὲ ὀρθὸς λόγος ἀπὸ φρονήσεως γίνεται . Καὶ μὴν καὶ ἡ φρόνησις μετὰ ἀνδρίας |
ἐγνώρισας ἡμῖν διὰ Ἰησοῦ τοῦ παιδός σου : σοὶ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας . Ἀμήν . Σύ , δέσποτα | ||
γὰρ τὸ χάος πρώτην ταύτην γεννᾷ . ἀρχαία οὖν ἡ δόξα αὕτη ἐστὶν ἡ περὶ τῆς γῆς καὶ δημοτική , |
ἔστι , διότι ἡ ἀρετὴ προαιρετή ἐστιν , ἡ δὲ προαίρεσις τῶν λογικῶν ἐστιν : ἀλλ ' οὐδὲ τοῖς θεοῖς | ||
τὸ ἐκ τοῦ λόγου καὶ τῆς βουλήσεως , ἐπειδὴ ἡ προαίρεσις ἐξ ὀρέξεώς ἐστι καὶ λόγου . ἔστι δὲ ἡ |
ταῖς πράξεσι , τέταρτον εὐδοξία παρὰ τοῖς ἀνθρώποις , πέμπτον εὐπορία χρημάτων καὶ τῶν εἰς τὸν βίον χρησίμων . ἡ | ||
ἰσαζόντων , πολλὴν ἀπορίαν ἔχει : πῶς γὰρ ἔσται ἐνθυμημάτων εὐπορία , ἔνθα μηδὲ μία φορά : τινὲς δὲ παράδοξόν |
Πλύσιν οὖν εἰρήκασιν μυστικὴν καὶ πλύσιν ἀπολελυμένην . Καὶ πλύσις μυστικὴ ταὐτόν ἐστι , καὶ ἀδιαφορεῖ ἤ τις γίνεται διὰ | ||
τοῦ καθηγιασμένου βωμοῦ , ἐν ᾧ παρὰ τῶν ἱερέων ἡ μυστικὴ τελεῖται λατρεία : καὶ τοὺς πόδας συμπλέγδην ἐν ἀλλήλοις |
πρᾶξις , ἐπαινετὸς καὶ τέλειος ὁ βίος , ὅταν δὲ στασιάζῃ ταῦτα ἐν ἀλλήλοις , ἀτελής τε καὶ ψεκτός . | ||
ψυχῆς καὶ οὐχὶ τὸ ἄλογον . ὅταν οὖν ταῦτα μὴ στασιάζῃ μηδὲ διαφέρηται ἀλλ ' ἕπηται τοῖς τοῦ νοῦ κινήμασι |
, ὠστεωμένον ὄργανον , κατάσκοπος βίου , Τύχης παίγνιον , ἀπαράμονον ἀγαθόν , ζωῆς δαπάνημα , φυγὰς βίου , φωτὸς | ||
. Φυσικὴ ζωγραφία , ἰδιόπλαστον ἀγαθόν , ὀλιγοχρόνιον εὐτύχημα , ἀπαράμονον κτῆμα , ἀνδρὸς εὐσεβοῦς ναυάγιον , σεσαρκωμένη ἐπιτυχία , |
ἐκβάλλει . τῷ ἀποτυγχάνοντι κοινὸν ἔγκλημα ἡ ἄνοια καὶ ἡ ἀφροσύνη . ὁ νοῦς : πρῶτον μὲν τὸ πειρᾶσθαι ἀγῶνος | ||
φρόνησις ὑγεία γάρ τις αὕτη διανοίας , τὸ δὲ φθεῖρον ἀφροσύνη νόσον ἀνίατον κατασκήπτουσα . τοῦτο δὲ „ νόμιμον αἰώνιον |
, ἐνδεικνυμένου τοῦ ποιητοῦ ὡς οὔτε γονέων ἐπιφάνεια οὔτε σώματος ῥώμη οὔτε ποδῶν ὠκύτης οὔτε κάλλους ὑπερβολὴ ὄφελος μέγα τῷ | ||
, μέγεθος νοσήματος , ἤτοι παρὸν ἢ προσδοκώμενον , δυνάμεως ῥώμη , ἡλικία πλὴν τῶν παίδων καὶ γερόντων ἡ ἄλλη |
τὸ προεληλυθὸς κατὰ τὴν ἑαυτοῦ φύσιν ἰδιότροπον ὁμοιότατόν ἐστι καὶ συγγενέστατον τῷ παράγοντι καὶ οἷον αὐτὸ κατὰ τὸ τρίτον μέτρον | ||
πράττειν , ὅτι δὲ τούτου τῶν λοιπῶν ἐγγύτατά ἐστιν καὶ συγγενέστατον ἔφυ τῶν προσηκόντων πράττειν , τοῦτ ' αὐτὸ διαμηχανᾶσθαι |
δὲ ἵλεῳ γίνονται , ῥητέον ὡς οὐ χαίρει Θεόςτὸ γὰρ χαῖρον καὶ λυπεῖται , οὐδὲ ὀργίζεταιπάθος γὰρ καὶ τὸ ὀργίζεσθαι | ||
, τὸ δὲ σῶμα ἀποθνῇσκον πάλιν ἀνεζωπύρησε καὶ ἐξανέστη , χαῖρον ἐπὶ τῇ τῆς ἐρωμένης συμπλοκῇ . καὶ τοῦτό ἐστι |
ἔφη εὐθὺς ἐπιόντα τὴν μεγίστην τυραννίδα ἑλέσθαι , καὶ ὑπὸ ἀφροσύνης τε καὶ λαιμαργίας οὐ πάντα ἱκανῶς ἀνασκεψάμενον ἑλέσθαι , | ||
. Ἔμοιγε δοκεῖ . Τί δέ ; περὶ φρονήσεως καὶ ἀφροσύνης ἆρά γε τὴν αὐτὴν ἔχεις σὺ γνώμην ; Πῶς |
δημιουργῶν καὶ ἐργαζόμενος οὐχ οἷός τε ἐγένετο καλῶς τε καὶ ἀμέμπτως ἐργάσασθαι , τί ἂν φαίη τις τὸν ὑπό γε | ||
τῆς ἡλικίας φαλακροῦνται . περιττώματα δὲ τούτοις ἔστιν ὅτε βραχέα ἀμέμπτως ὑγιαίνουσιν : πληροῦνται δὲ καὶ βαρύνονται τὴν κεφαλὴν ὑπὸ |
τὴν ἀμετρίαν τῆς κράσεως [ ἐξελέγχεται ] τῆς ἐναντίας ἀμετρίας κολαζούσης , καὶ ὁ γινώσκων τοῦτο τὴν ὑγείαν φυλάξει τοῖς | ||
δὲ ψυχὴ ἐκ ψυχροῦ , διὰ τοῦτο δεῖ τῆς ἀναπνοῆς κολαζούσης τῆι ψύξει τὸ περικάρδιον θερμὸν καὶ οὐκ ἐώσης τῆς |
] πανώλεθρος . γέρων ] ἔρρει , ἀλλὰ πᾶσα ἡ νεότης . . μονάδα δὲ ] μεμονωμένον δέ φασι τὸν | ||
τοῦ τε Ἑλληνικοῦ καὶ βαρβαρικοῦ γένους καὶ τῶν πόλεων ἡ νεότης ἐφθάρη . εἰ δὲ τὰ ἐξ ἀκρασίας στάσεις ἐμφύλιοι |
τυγχάνει . Ταῦτα δὴ αὐτῇ ὁ θεῖος καὶ ἀναγωγὸς ἔρως περιποιεῖ : διὸ τῷ κατὰ ἀνάλυσιν τρόπῳ πως χρώμενος ἦλθεν | ||
καὶ κλόνον , ἅπερ ἐναντιώτατά ἐστι βεβαιότητι ψυχῆς , ἣν περιποιεῖ χαρὰ συνώνυμος Ἐδέμ . τοῦ δὲ εἰς ἐπίκρισιν ἐναντίου |
τοῦ φύει βλαστάνει : ἡ τὸν βίον διὰ τῆς τροφῆς παρέχουσα : τὴν εὐδαιμονίαν τῶν θεῶν . τουτέστιν τῶν μακάρων | ||
ὁ ἀνήρ . ἡ γὰρ τὸ σῶμα τὸ ἑαυτῆς τινι παρέχουσα εἰκότως καὶ τὰ περὶ τὸ σῶμα παρέχοι ἄν . |
, χρηστοῦ ἂν εἴη εἴτε πώματος εἴτε ἄλλου ὅτου ἐστὶν ἐπιθυμία , καὶ αἱ ἄλλαι οὕτω . Ἴσως γὰρ ἄν | ||
τοῦ κατὰ τὴν ἐπιθυμίαν ἐγκρατοῦς καὶ ἀκρατοῦς ὅτι ἕτερον ἡ ἐπιθυμία καὶ ἡ προαίρεσις . Ἔτι φησὶ προαιρέσει μὲν ἡ |
Ὅτι δ ' οὐκ ἔστιν ὀρθῶς ἡγεῖσθαι , ἐὰν μὴ φρόνιμος ᾖ , τοῦτο ὅμοιοί ἐσμεν οὐκ ὀρθῶς ὡμολογηκόσιν . | ||
ἡ μὲν τρυγὼν ἐκ φύσεώς ἐστι σώφρων ἡ δὲ ἀλώπηξ φρόνιμος ὁ δὲ λέων ἀνδρεῖος ὁ δὲ πελαργὸς δίκαιος : |
ἐν οἷς οὐκ ἔστιν ; Οὐ δῆτα . Ἐν τοῖς ὑγιεινοῖς ἄρα καὶ νοσώδεσιν ἐπισκέψεται τὸν ἰατρόν , ᾗ ἰατρικός | ||
τὴν ἐνέργειαν τῶν ὑδάτων , [ καὶ ] εἰ ἐν ὑγιεινοῖς τόποις εἴη τὰ ὕδατα , θέρους παραληπτέον , εἰ |
τῆς δὲ Ἀφροδίτης ὁμοίως ἀσυνδέτου τυχούσης χαρίτων καὶ τρυφῆς καὶ ἀστειότητος ἐκτὸς ἔσται καὶ τοῦ φιλεῖσθαι , εἰ δὲ ἀπὸ | ||
τῆς δὲ Ἀφροδίτης ὁμοίως ἀσυνδέτου τυχούσης χαρίτων καὶ τρυφῆς καὶ ἀστειότητος ἐκτὸς ἔσται καὶ τοῦ φιλεῖσθαι , ἢν δὲ ἀπὸ |
ὥστε κατά γε τοῦτον τὸν λόγον ἀξιέπαινος μᾶλλόν ἐστι τῆς σωφροσύνης . τὸ μὲν οὖν τέλος τῆς ἀνδρείας καλὸν καὶ | ||
τοῦ βίου [ καὶ ] τῆς συλλογῆς ὑπέρ τε τῆς σωφροσύνης καὶ τῆς εὐκλείας . Φέρε δή , καὶ παῖδες |
ἐστὶ τὸ τῆς ψυχῆς παράστημα μετὰ λογισμοῦ , θράσος δὲ ἀλόγιστος τόλμα . ὅθεν Εὐριπίδης ἁμαρτάνει λέγων : οὔτι θράσος | ||
ἡμέραι αἱ πρότεραι ἄλογοι „ : κατὰ τὸ εἰκός : ἀλόγιστος γὰρ ὁ μὴ ἅγιος τρόπος , ὥστε ὁ εὐλόγιστος |
: ἡ τέχνη τοίνυν πρᾶγμά ἐστι χρειωδέστατον τῶν ἐν τῷ βίῳ ἀνθρώπων : ἀπαλλάττει γὰρ ἡμᾶς πάσης ῥαθυμίας καὶ ἀργίας | ||
Οὗτος πρωτογόνων ἴσως οἴκων οὐδενὸς ὕστερος , πάντων ἄμμορος ἐν βίῳ κεῖται μοῦνος ἀπ ' ἄλλων , στικτῶν ἢ λασίων |
οὖν ὅτι οὐ δύναται γνῶναι αὐτό . ἄρα οὖν ἡ φιλοσοφία γνῶσις τῶν ὄντων εἶναι οὐ δύναται , ὅπου τὰ | ||
δόξαν θηρᾶται , ἀλλὰ τῇ αὑτοῦ ἀρετῇ . διόπερ ἐπεὶ φιλοσοφία εἰς ἑαυτὸν ἀνηρτῆσθαι ποιεῖ τῷ ἀγαθῷ πάντα , παθῶν |
οὕτω καὶ ὁ τὸ μέσον ἀμφοῖν ἀναπληρῶν πλάτος , ὁ πολυτίμητος νοῦς , ἐπιστήμην καὶ ἐπιστητὸν παράγει καὶ εἰς ταὐτὸν | ||
νοῦ θεάματα . καὶ πῶς οὐκ ἔσται τῆς αἰσθήσεως ὁ πολυτίμητος ἡμῖν νοῦς ἀτυχέστερος , εἴπερ ἐκείνη μὲν πρὸς ὄντα |
ἀντιποιεῖσθαι καὶ μηδὲν εἰς τὸ λειτουργεῖν βεβλάφθαι τὴν πόλιν , μανία σαφὴς ἂν ἦν ταῦτα κωλύειν αἱρεῖσθαι , ἃ μήτε | ||
ἤδη : τίς ς ' , ὦ τλῆμον , προσέβη μανία ; τίς ὁ πηδήσας μείζονα δαίμων τῶν μακίστων πρὸς |
μὴ ἁλίσκονται . κακία μὲν οὖν ἁπλῶς οὐκ ἔστιν ἡ ἀκρασία , ἀλλά πῃ ἴσως , διὰ τὸ μὴ ὅλην | ||
δύνει . Εὐκτήμονι καὶ Δοσιθέῳ χειμὼν καὶ ὑετία . Καίσαρι ἀκρασία ἀέρος . κϚʹ . ὡρῶν ιγ ∠ ʹ : |
παρὰ πάντα τὸν πόλεμον ὁμονοοῦντες . ἡ δὲ τῶν στρατηγῶν ὁμόνοια μάλιστα δὴ τοὺς βαρβάρους ἐνίκησεν . Λεωνίδας ἐν Θερμοπύλαις | ||
δι ' ἀκαταστασίαν καὶ ζηλοτυπίαν , Διὸς δὲ καὶ Ἀφροδίτης ὁμόνοια αὐτοῖς ἔσται καὶ τεκνοποιία , Σελήνης δὲ καὶ Ἡλίου |
ὅτι μάλιστα ἐξομοιωθῇ τῷ μακαριωτάτῳ . τοῦτο δὲ εἰ μὲν πλοῦτος ποιεῖν ἐδύνατο , πλοῦτόν γ ' ἂν ἐχρῆν αἱρεῖσθαι | ||
τὴν τῆς ψυχῆς ταραχὴν οὐδὲ τὴν ἀξιόλογον ἀπογεννᾷ χαρὰν οὔτε πλοῦτος ὑπάρχων ὁ μέγιστος οὔθ ' ἡ παρὰ τοῖς πολλοῖς |
εὐσεβείας καὶ ὁσιότητος καὶ τὸ πρὸς ἀνθρώπους διὰ φιλανθρωπίας καὶ δικαιοσύνης : ὧν ἑκάτερον εἰς πολυσχιδεῖς ἰδέας καὶ πάσας ἐπαινετὰς | ||
, πιστοφύλαξ , αἰεὶ πανυπέρτατε , πᾶσιν ἀρωγέ , ὄμμα δικαιοσύνης , ζωῆς φῶς : ὦ ἐλάσιππε , μάστιγι λιγυρῆι |
/ καὶ τοῦ λοιποῦ τοῖς σύμπασιν ἦν πρᾶιός τε καὶ σώφρων . / Κτησίας καὶ Ἡρόδοτος , Διόδωρος καὶ Δίων | ||
δὲ ἐπὶ τοῦ τρίτου γεννώμενος ἔσται πλούσιος καὶ πεπαιδευμένος , σώφρων , δίκαιος , ἰδιοπράγμων , εὐσεβής , εὐμετάδοτος καὶ |
ἀκύρῳ γένηται τόπῳ , διὰ τὸ οἰκεῖον μέγεθος ἀμετρίαν ὀδύνης ἐπάγουσα , διαλύει τὸν κάμνοντα καὶ λειποθυμίαν ποιεῖ . ἀλλὰ | ||
φθόνου ἢ μίσους εὐέλπιδα λαμβάνουσα , οἰκτρότερα δὲ καὶ τραγικὰ ἐπάγουσα τὰ τέλη καὶ πολλῶν συμφορῶν ἀνάπλεα . Οὐ μέντοι |
θήλεος εἰκασίαν ἐμαλάττετο γοργότητος διορθουμένης τὸ θῆλυ καὶ εἰς ἐξουσίαν ἀμοιρῶν κινήσεως ᾔδει βακχεύεσθαι καὶ τῷ θεῷ εἰσιόντι τὰ ἔνδον | ||
ἀναγκαῖα πληροῦν ἑαυτῇ τὴν ὕλην ἀρκοῦσαν . ὑγρὸς μὲν ἦν ἀμοιρῶν μαλακότητος , χαλκῷ δὲ ἔχων συνῳδὸν τὴν χρόαν εὐανθὴς |
καὶ λήθῃ παραδοθεὶς ὑπὸ τῶν ἐπιγιγνομένων ἠγνοῆσθαι . ὅτι δὲ πονηρὰν εἴληφεν ὑπόθεσιν , καὶ αὐτός γε τοῦτο ποιεῖ φανερὸν | ||
Φίλον δι ' ὀργὴν ἐν κακοῖσι μὴ προδῷς . Φύσιν πονηρὰν μεταβαλεῖν οὐ ῥᾴδιον . Φοβοῦ τὸ γῆρας : οὐ |
Ἀφροδίτης ἀλλότριος , θάνατος προσδοκώμενος , νεκρὸς κινούμενος . Καμάτων ἀνάπαυσις , ἰατρῶν κατόρθωμα , δεδεμένων λύσις , ἀγρυπνούντων σοφία | ||
τῶν φυομένων ἁπάντων : τῷ δὲ σάββατον αὐτὴν προσαγορεύεσθαι διερμηνεύεται ἀνάπαυσις οὖσα . διασάφει δὲ καὶ Ὅμηρος καὶ Ἡσίοδος , |
ἀνθρωπίνη φύσις ὀξύρροπος οὖσα καὶ προθύμως ὅ , τι βουληθείη πράττουσα οὐκ ἀνακοπήσεται τῆς ὁρμῆς τῇ τοιαύτῃ ὑμῶν ἀσφαλείᾳ . | ||
γνώμην προσίσχετε , εἰ δυνατόν , καὶ μή τι μεῖζον πράττουσα τυγχάνει , πῆ δὲ τοιαῦτα καὶ ξυνεγιγόμην ἀεὶ τοῖς |
σοφία ἕξις ἐπαινετή , ἡ ἐπαινετὴ ἕξις ἀρετή , ἡ σοφία ἄρα ἀρετή . ὡσαύτως δὲ καὶ ἡ σύνεσις καὶ | ||
οὖν ἐστι συμφέρον ῥώμη κάλλος ὑγίεια , ψυχῇ δὲ ἀνδρεία σοφία δικαιοσύνη : τὰ δὲ ἐπίκτητα φίλοι χρήματα κτήματα : |
θεῶν τε καὶ ψυχῶν , καὶ ἀδιάλυτον αὐτῶν τὴν συμπλοκὴν ἀπεργάζεται , μίαν τε συνέχειαν ἄνωθεν μέχρι τοῦ τελοῦς συνδεῖ | ||
ἐκστάντα καὶ κοινωνίας στασιάζοι πρὸς ἄλληλα , ὃ νόσους ἀνιάτους ἀπεργάζεται καὶ φθοράς : ἀδελφαὶ δέ , εἰ καὶ διαιρετὰ |
, δέκα μυριάδας ἔχουσα τῶν ἀστῶν σχεδόν περιουσίᾳ πλείστῃ τε κεχορηγημένη : οἳ δὴ παρεξαρθέντες οὐκ ἀνθρωπίνως αὔτανδρον ἐξέφθειραν ἐπιφανῆ | ||
συνέσει καὶ τόλμηι καὶ τοῖς ἄλλοις τοῖς πρὸς ἐπιφάνειαν συντείνουσι κεχορηγημένη καιρὸν ἔλαβεν ἐπιδείξασθαι τὴν ἰδίαν ἀρετήν . πρῶτον μὲν |
καὶ ταῖς δυνάμεσιν ὑπερβαλέσθαι , τοὺς δὲ Ἕλληνας σοφίᾳ καὶ σωφροσύνῃ παρελθεῖν , μέγα μοι δοκεῖ καὶ παντελὲς εἰς ἀρετῆς | ||
. χρόνου μέρη τρία . εἴκαζον δὲ αὐτὴν ἐν ἀρεταῖς σωφροσύνῃ : συμμετρία γὰρ αὕτη μεταξὺ ὑπεροχῆς καὶ ἐλλείψεως . |
ὄντα τινά . ἡ γὰρ κενοδοξία καὶ ἡ τῶν θεῶν καταφρόνησις ἐξανθοῦσα γεννᾷ στάχυν βλάβης , ὅθεν θρήνου ἄξιον θέρος | ||
ἀπὸ τοῦ σώματος καὶ ἡ τῶν λεγομένων ἀγαθῶν τοῦ σώματος καταφρόνησις . Τὸ δὲ καθόσον ἀξιοῦν τὸ ζῷον τὴν εὐδαιμονίαν |
τοῦτο καὶ ἤθελες : γίνεται δὲ ταῦτα , ἥ τε βούλησις καὶ ἡ δύναμις , ἐκ τῶν παρακολουθούντων τῷ προσώπῳ | ||
καὶ τὴν ἀλήθειαν , ἢ προστάσσειν βούλεται καὶ λέγεται ἡ βούλησις αὕτη προστακτική , ἢ εὔχεσθαι θέλει καὶ λέγεται ἡ |
Καὶ ὁ ἕλιος δὲ οἶνος σφόδρα ἐστὶν ὑγιεινός , ἐν ὑγείᾳ τοὺς χρωμένους διαφυλάττων . Καὶ ἡ πτισάνη δὲ τροφιμωτάτη | ||
φύσιν ἀρξώμεθα . οὖρον οὖν ἄριστόν ἐστιν ἐπὶ τῶν ἐν ὑγείᾳ καὶ εὐεξίᾳ τελούντων ἀνθρώπων , ὑπόπυῤῥόν τε καὶ ξανθὸν |
δὲ τούτου βαθὺ κλέος καὶ πολλὴ δόξα προσῆν αὐτοῖς . δαέντι δέ : τῷ μαθόντι δὲ ἡ σοφία μείζων καὶ | ||
ἀπὸ μεταφορᾶς τῆς βαθείας ὕλης , ἤγουν δασείας . τῷ δαέντι δέ , ἤγουν τῷ διδαχθέντι ὑπ ' αὐτῶν τῶν |
κατὰ τρόπον , εἰ τὸν ἐν ἡμῖν νοῦν παρασκευάσαιμεν πάσης κακίας ὥσπερ τινὸς κηλῖδος καθαρόν . κοσμητέον ἱερὸν μὲν ἀναθήμασι | ||
ὕδωρ : τὸ γὰρ εὐαλλοίωτον πρὸς ἀρετῆς μᾶλλόν ἐστιν ἢ κακίας , ὥστε , ὅταν ἔχῃ τὰ γνωρίσματα τῶν ἀρίστων |
μὴ παρούσης , ὦ ἄνδρες Ἕλληνες , ἀλλοτρία γίνεται ἡ κτῆσις τῶν παρ ' ὑμῖν ἀγαθῶν , εὔξαιντό τ ' | ||
αὐταῖς ὁμολογίαις . καίτοι πῶς ἂν ἑτέρα γένοιτο βεβαιοτέρα ταύτης κτῆσις , τῆς τὸ μὲν ἐξ ἀρχῆς καταλειφθείσης ἡμῖν ὑπὸ |
. περὶ τὰ αὐτὰ δὲ καὶ ἡ σύνεσις καὶ ἡ γνώμη τῷ φρονίμῳ εἰσὶ καὶ περὶ τούτων ποιοῦντι τὰς κρίσεις | ||
φρονήσει ; νὴ τὸν Ἀπόλλω καὶ δημοτική γ ' ἡ γνώμη καὶ καταχήνη τῶν σεμνοτέρων ἔσται πολλὴ καὶ τῶν σφραγῖδας |
δίκην δοῦναι , ὅτι τε ἐξηπάτησαν τοὺς δικαστὰς ψευδεῖς μαρτυρίας παρασχόμενοι , κηδεστοῦ καὶ ἀδελφοῦ , καὶ ὅτι ἐμὲ ἠδίκησαν | ||
τῶν ἀγωνισαμένων , οἳ σώμασι καὶ ψυχαῖς ἐκινδύνευσαν ὁλόκληρον ἀνδραγαθίαν παρασχόμενοι , τῷ προεστηκότι τῶν νεωκόρων ἱερεῖ τῷ μεγάλῳ , |
δ ' εὐσεβὲς τῆς δυσσεβείας ἀνθελοῦ : πολλοῖσι γὰρ κέρδη πονηρὰ ζημίαν ἠμείψατο . παραινέσαι σοι βούλομαι : τῶν γὰρ | ||
σεμνὴ καὶ πομπική , συνθέσεως τετυχηκυῖα τῆς πρὸς ἡδονήν . πονηρὰ δὲ ἡ πολλὴ τῆς τῶν φωνηέντων φυλακὴ συγκρούσεως καὶ |
παύειν ἐπιχειρῇ . . ἐν τῷ προθυμεῖσθαι ] γράφεται καὶ προμηθεῖσθαι , ἤγουν ἐν τῷ προνοεῖσθαί σου καὶ πειρᾶσθαι τὸν | ||
δὲ ἔνθα οἱ νέοι διατρίβουσιν , ὧν ἐχρῆν τι ἡμᾶς προμηθεῖσθαι , ἐπεὶ διδάσκει καρτερίαν τάχιον τὸ ἔργον τοῦ λόγου |
μὲν ἔχθραν ἡμῶν τὸ ἀνόμοιον τῆς τύχης ἤδη λέλυκε καὶ ἀσθένεια ἣ ἐγχορεύει φυγάσι , σὺ δὲ τοῦτο καὶ ὑπερῆρας | ||
ὀδύνη , ἔμφραξις δηλοῦται , εἰ δὲ μηδὲν τούτων , ἀσθένεια τῆς ἑλκτικῆς . ἔμετος δὲ γενόμενος τῆς μελαίνης χολῆς |
τε τὴν παρὰ τοὺς πόνους ἀσκεῖν καὶ μηδὲν ὑπολαμβάνειν χρῆμα τιμιώτερον ἀρετῆς οὐ λόγων διδαχῇ παραγίνεσθαι τοῖς πολιτικοῖς πλήθεσι πέφυκεν | ||
Πλάτωνι . καὶ τὸ Οὐδέν ἐστι πρεσβύτερον ἀντὶ τοῦ οὐδὲν τιμιώτερον . Πρόβασις . ἡ τῶν βοσκημάτων κτῆσις . Προβολή |
λύκον προσίεντο καὶ ὑπέμενον , νομίσαντες πρόβατον : ἡ γὰρ ἄγνοια τοιαῦτα ἐργάζεται τοὺς οὐκ εἰδότας καὶ ἀναγκάζει τἀναντία φεύγειν | ||
' ὧν ὁ πολὺς καὶ βαθὺς ζόφος , ὃν κατέχεεν ἄγνοια τῶν πραγμάτων , ἀνασκίδναται . τοῦτο τῆς ψυχῆς τὸ |
τῶν ἄλλων ὀργάνων καὶ πείνης , λοιπὸν ἕτερον λόγον , ἄσκησις , καὶ τοῦτο ἐδέξαντο ὡς πρόγραμμα , καὶ ἐπήνεγκαν | ||
γυμνάσασθαι , πονῆσαι , ἀγωνίσασθαι . καὶ ὄνομα καλὸν ἡ ἄσκησις . καὶ γυμναστικὴ ἡ τέχνη , καὶ γυμνασία τὸ |
εἶχες χλαμύδιον καὶ παῖδ ' ἕνα . ἡ τῶν ὁμοίων αἵρεσις μάλιστά πως τὴν τοῦ βίου σύγκρασιν ὁμόνοιαν ποιεῖ . | ||
ἐγένετο . πλοῦτος ἄρα καὶ ὑγίεια δῶρα ἄμφω ἐστόν : αἵρεσις δὲ ἐρρωμένη καὶ διάνοια ὑγιαίνουσα αἱρεῖται τὰ βελτίω , |
παθεῖν , ὥσπερ ἐστὶν προσῆκον φάσκοντάς γε μηδένων ἀπολείπεσθαι τῷ σωφρονεῖν , φυλάξησθε . Οὐχὶ τὸν αὐτὸν εἶναι καιρὸν ὑπείληφ | ||
εἰσι μᾶλλον καὶ ἀνδρεῖοι , ἔστι δὲ καὶ δικαιοπραγεῖν καὶ σωφρονεῖν μᾶλλον καὶ ἧττον . εἰ δὲ ταῖς ἡδοναῖς , |
τέλος δὲ ὃ προτίθεται ποιῆσαι . τῇ ἰατρικῇ ὑπόκεινται τὰ ἀνθρώπεια σώματα , τέλος δὲ ἔχει τὴν ὑγίειαν , τῇ | ||
Οὐκοῦν οἵ γε τοῖς ἀνθρώποις καλῶς χρώμενοι καλῶς πράττουσι τὰ ἀνθρώπεια πράγματα ; Εἰκός γ ' , ἔφη . Οὐκοῦν |
ὑπάρχει Ῥωμαίων ἅπαν τὸ γένει καὶ ἀρετῇ μέχρι τοῦ δεῦρο πρωτεῦον . οὐθὲν γὰρ ἐσχεδιασμένον ἀπολέμῳ καὶ νεωτέρᾳ γνώμῃ τόδε | ||
διὰ χαλκοῦ τὴν ἐξάρτυσιν ἔχοντα . τὸ δὲ μέγιστον καὶ πρωτεῦον , μακροβολεῖ τε καὶ ταῖς πληγαῖς ἐστιν εὔτονα , |
χρόνοις ὕστερον γνήσιος ἀπεγνωκόσι τὴν ἐξ ἀλλήλων γένεσιν , ἆθλον καλοκἀγαθίας ἐλπίδος πάσης τελειότερον τοῦ φιλοδώρου θεοῦ παρασχόντος . Τοσαῦτα | ||
γονεῖς νομίζοντες οἰκειοτέρους τῶν ἀφ ' αἵματος , εἴ γε καλοκἀγαθίας οὐδὲν οἰκειότερόν ἐστι τοῖς εὖ φρονοῦσιν : ἄζωστοι δὲ |
μὴ ἐν τῇ ὄψει ἡ κρίσις , ἀλλά τις καὶ λογισμὸς ἐπακολουθεῖ τοῖς βλεπομένοις . Τὸ γὰρ τῆς τε ἡμέρας | ||
: πολλὰ δ ' ἐστίν , ὧν οὐ δύναται στοχάσασθαι λογισμὸς ἀνθρώπινος : οὐ τὴν τύχην , ὥσπερ ἐχρῆν , |
παρὰ τῶν κρατούντων καὶ δυναμένων γίγνεται , ἐνίοτε οὐ δυνατὸν κτήσασθαι : τὴν δὲ ἀληθῆ ἐλευθερίαν καὶ ἔργῳ περιγιγνομένην τοῖς | ||
γράψας παρακελεύεται τῷ μὴ δυναμένῳ τιμῇ κατεργάσασθαι τὴν ἐπιθυμίαν ἀδικίᾳ κτήσασθαι [ τὴν ὀψοφαγίαν ] . Ἀρχέστρατον λέγει τὸν τένθην |
τὸν μὲν Βιγίλαν ῥᾳδίως ἐπὶ τῇ κατ ' αὐτοῦ ἁλῶναι πράξει ἀποροῦντα αἰτίας , ἐφ ' ᾗπερ τὸ χρυσίον κομίζοι | ||
βουλεῦσαι θάνατον : καὶ τοὺς μὲν ἄλλους υἱοὺς ἔχειν τῇ πράξει συνεργούς , Πρίαμον δὲ μόνον ἐναντιοπραγοῦντα : τοῦτον γὰρ |
ἀναστρέφονται . Ἡβηδόν . μετ ' ἰσχύος , μετ ' ἀκολασίας , ὀρχηδόν . Ἤλυσιν . ἔφοδον , πορείαν . | ||
ὡς οὐδέν ἐστιν αὐτῶν ἀγαθόν , καὶ περὶ τρυφῆς καὶ ἀκολασίας , καὶ ὅτι παιδείας πολλῆς καὶ ἀγαθῆς δέονται , |
, ἢ νοῦν θεῖον , διαφέροντα τοῦ ἀνθρωπίνου ἀκριβείᾳ καὶ βεβαιότητι , νόμιζε πολεμεῖν λόγον λόγῳ : εἰ δέ ἐστιν | ||
τῇ ὥρᾳ νικῶν τὰ ἐφήμερα πλέον διαφέρει τῶν παλαιοτάτων τῇ βεβαιότητι . ἄρτι γὰρ αὐτὴν ἐκ τῶν ὠδίνων ἐς φῶς |
ὅτι οἱ βαρυνόμενοι συμφοραῖς ὑπὸ προκειμένης δυστυχίας καὶ τὰς προτέρας εὐδαιμονίας δυστυχίας ἀποκαλοῦσιν : Πόλυβον ἀμφὶ δεσπότην : οὐκ ἐξέφανεν | ||
σαφὴς καὶ ῥᾴδιος ὁ λόγος , τὰ προειρημένα περὶ τῆς εὐδαιμονίας ἀναλαβοῦσιν . εἴρηται τοίνυν περὶ αὐτῆς ἐν τῷ ιγʹ |
μονῳδίαι καὶ οἱ ῥυθμοὶ τῶν χορῶν καὶ ἡ τῶν ἠθῶν μίμησις , ὧν ἀνάγκη τὰ πλείω χρηστὰ φαίνεσθαι , μεταβάλλει | ||
μιμεῖσθαι πράξεις ἐν τραγῳδίᾳ ἢ νῦν γενομένας ὅτε καὶ ἡ μίμησις αὐτῶν γίνεται . δεῖ οὖν ταύτην τὴν διαφορὰν περὶ |
' ἑκάτερα ἐναντία , τὸν αὐτὸν δὴ τρόπον καὶ τῇ ἀλυπίᾳ ἀντίκειται ἡ ἡδονὴ καὶ λύπη , ἡ μὲν ὡς | ||
πενίαν λαβὼν πράως φέρει , πρὸς τῇ ἀπὸ τῆς πραότητος ἀλυπίᾳ καὶ ἐξευρήσει τινὰ βίου παραμυθίαν , τοῦτο μὲν τοῦ |
τὸν δὲ κοινὸν πρὸς ἅπαντας , οἷον τὸ τίς ἀρίστη πολιτεία ; εἰ κοινὰς ποιητέον τὰς ἀρχὰς ἢ τιμητάς ; | ||
λογιζόμενον , θυμούμενον , ἐπιθυμοῦν . ἀναγκαῖον οὖν καὶ τριττὴ πολιτεία ἐγένετο , ἔχουσα ἑκάστη τὰς τρεῖς , ἀλλὰ τῷ |
ἢ ἐν Ἀρκαδίᾳ . ἢ τὸν Θεσσαλικὸν οἶνον . τὸν ὑγείας καὶ ῥώμης παρασκευαστικόν . ἢ τὸν ἐξ ἀναδενδράδων [ | ||
ἐγκεκρυμμένων αὐτῷ ἐναντίων δυνάμεων εἰρήνευσίν τε καὶ συμβιβασμὸν δι ' ὑγείας καὶ τῆς εἰς ταύτην διαίτης καὶ σωφροσύνης κατὰ μίμησιν |
ἡ ἐγκράτεια , τὸ ἐμμένειν πάσῃ δόξῃ , ἔσται καὶ φαύλη ἐγκράτεια , ὅταν ἐμμένῃ τις ψευδεῖ δόξῃ : ἀλλὰ | ||
ἡ καλλίστη ἀλόη καὶ μόνη ῥῶσαι δύναται , οὕτως ἡ φαύλη ποιότητος φαρμακώδους ἀναπίμπλησι τὴν κοιλίαν : τὰς δὲ παρεμπιπτούσας |
ἑαυτοῦ βουλήσει , τὴν βούλησιν δὲ πολὺ μᾶλλον τῇ ἑαυτοῦ φρονήσει : τοῦτο δὲ καὶ πόλιν καὶ ἕνα ἡμῶν ἕκαστον | ||
ζώντων καὶ τεθνηκότων τάττει , ζῶντας μὲν καλῶν τοὺς συμβιοῦντας φρονήσει , τεθνηκότας δὲ τοὺς ἀφροσύνῃ χαίροντας . λέγεται γὰρ |
καὶ ἡ κατ ' ἀρετὴν ἐνέργεια [ ᾗ ἕπεται ἡ ἡδονή , καὶ ἡ κατ ' ἀρετὴν ἐνέργεια ] παντὶ | ||
, φησὶν , ἡδονὴ ψευδὴς , ἔσται τις ἡδονὴ οὐχ ἡδονή : ἢ μάλιστα μὲν οὐδὲν συμβήσεται τοιοῦτον : καὶ |
ἐστι , μιᾶς δὲ δὲ ῥηγνυμένης καὶ οὐ πασῶν εὐθὺς ἀναρμοστία γίνεται , οὕτως καὶ ἐν τῷ ἀποδοθέντι λόγῳ ἐπειδὴ | ||
τὴν ἐπίδειξιν ἐμποδών τι τῇ προθυμίᾳ γένηται ἡ τῶν ὀργάνων ἀναρμοστία , καταγέλαστον τὸ ἐπιχείρημα . τῶν γὰρ ὀργάνων ἐξασθενούντων |
κακεργάτις τε καὶ ἔμπληκτος ταύτης ἦν αἰτία τῆς ἀταξίας , ἐπιθεμένη ἄρχειν ὧν οὐ προσῆκεν αὐτῇ γένει , καὶ παρωσαμένη | ||
, Πεισίροδος δὲ ἐν παισίν , ὃν ἡ μήτηρ ἀνδρὸς ἐπιθεμένη γυμναστοῦ σχῆμα ἐπὶ τῶν Ὀλυμπίων αὐτὴ τὸν ἀγῶνα ἤγαγεν |
! ! ! καὶ οἶμαι δηλοῦντες . ην . εντα φευκτὰ γίγνεται . : ►οἶδεν◄ οἶδεν . ►πραγεῖν . . | ||
ἢ φρόνησίς ἐστιν ἀρετὴ τοῦ λογιστικοῦ περὶ τὰ αἱρετὰ καὶ φευκτὰ καὶ τὴν κρίσιν τῶν χειρόνων ἢ βελτιόνων . ] |
κατηγόρῳ : καὶ τὰ παρακολουθοῦντα τούτοις τῇ νεότητι , σώματος ἰσχὺς , κάλλος , ἀφροσύνη : τὸ κοῦφον καὶ εὐχερὲς | ||
ἡ σκιὰ λυπεῖ καθάπερ εἴρηται καὶ τὸ ὄψιον ὡς ἡ ἰσχὺς τῶν ῥιζῶν : ἀφαιρεῖται γὰρ τὴν τροφὴν συντάρρων γινομένων |
τῷ ἰδίῳ θανάτῳ τὴν ἐλευθερίαν αὐτοῖς ὠνησόμεθα . μείζων γὰρ ὠφέλεια τοῖς εὐεργετηθεῖσιν εἶναι φαίνεται , ἧς ὁ δράσας οὐ | ||
τῶν θεῶν . τοῦ τοιαῦτα λέγειν . * * οὐδεμία ὠφέλεια , ἀλλὰ μᾶλλον βλάβη . ἔλαχεν , ἐκληρώσατο . |
ἔχοι καὶ περὶ τούτων εἰπεῖν . ἡ μὲν οὖν προτέρα διάθεσις εἰ μὲν ἅπαξ συσταίη , δι ' ἐμέτων καθαρθεῖσα | ||
εἶδος τῆς ποιότητος ἐνεργείᾳ θεωρεῖται ἥ τε ἕξις καὶ ἡ διάθεσις , τὸ δὲ δεύτερον δυνάμει : οἱ γὰρ δυνάμει |
ἄδικος ὁ δεῖνα . καὶ ὁ μὲν , τί ἡ τύραννις : ὁ δὲ , οἷον τί ὁ τύραννος . | ||
ἄδικος ὁ δεῖνα . καὶ ὁ μὲν , τί ἡ τύραννις : ὁ δὲ , οἷον τί ὁ τύραννος . |
, ὡς ὁ Ἀναξαγόρας τῷ κατασκευάζοντι λευκὴν εἶναι τὴν χιόνα ἀντετίθει , ὅτι ἡ χιὼν ὕδωρ ἐστὶ πεπηγός , τὸ | ||
[ οὐδὲν ] δεῖ δαπανᾶν λέγοντος λῆρον ἡγησάμενος τοὺς λόγους ἀντετίθει αὐτοῖς , ὡς ἐραστής ἐστιν ἵππων καὶ οὐδέποτε τούτου |
τέσσαρα τῆς ἀρετῆς εἴδη παρὰ τὴν διὰ πέντε συμφωνίαν , πραότης μὲν ἐν ταῖς ἀνεκστασίαις ὑπὸ ὀργῆς , ἀφοβία δὲ | ||
: πρόσκειται βαρύτονα ἀρσενικὰ διὰ τὸ ἁγιότης : ὁσιότης : πραότης : βαρύτονα καὶ καθαρὰ διὰ τοῦ ο μικροῦ γράφεται |