| , ὠστεωμένον ὄργανον , κατάσκοπος βίου , Τύχης παίγνιον , ἀπαράμονον ἀγαθόν , ζωῆς δαπάνημα , φυγὰς βίου , φωτὸς | ||
| . Φυσικὴ ζωγραφία , ἰδιόπλαστον ἀγαθόν , ὀλιγοχρόνιον εὐτύχημα , ἀπαράμονον κτῆμα , ἀνδρὸς εὐσεβοῦς ναυάγιον , σεσαρκωμένη ἐπιτυχία , |
| στρεφομένων ταραχῆς . οὐδὲν γὰρ τῶν ἀληθῶν οἱ τοιοῦτοι κατέλιπον ἀσυκοφάντητον , οὐ τὴν οὐσίαν τοῦ θεοῦ , οὐ τὴν | ||
| εὔρυθμον , εὔμορφον , σύμμετρον , αὐτὸ αὑτῷ ἐοικός , ἀσυκοφάντητον , ἀνεπίληπτον , μηδαμῶς ἐλλιπές , ἐκ τῶν ἀρίστων |
| δ ' εἰπεῖν οὐδὲν οὕτω Ῥωμαῖοι φυλάττουσιν οὔθ ' ὅσιον κτῆμα οὔθ ' ἱερὸν ὡς τὰ Σιβύλλεια θέσφατα . χρῶνται | ||
| μὲν τοῦ λόγου συνίσταται : οἷόν τε γὰρ τό τινος κτῆμα προσφωνεῖν , ὡς ἔστιν ἐπινοῆσαι καὶ ἐπὶ τῶν κτητικῶν |
| μένειν μὲν ἐν οἴκοις σῶμα ἔχοντας κατασκευασθεῖσιν ὑπὸ ψυχῆς ἀδελφῆς ἀγαθῆς πολλὴν δύναμιν εἰς τὸ δημιουργεῖν ἀπόνως ἐχούσης . Ἢ | ||
| λόγῳ , καθάπερ ἐν δράματι , πόλεώς τε καὶ πολιτείας ἀγαθῆς εἰκόνα , καὶ τίθεται νόμους , καὶ παῖδας τρέφει |
| καὶ σύστασιν ἔχοντας πρὸς ὑπερέχοντας , καὶ πράξεις ἐπικερδεῖς καὶ χαρὰν ἐπὶ οἰκείοις καὶ προκοπάς , ἔτι δὲ καὶ πρὸς | ||
| ἢ τέχνης ἢ ἐπιτηδευμάτων καὶ ἐχθρῶν καθαίρεσιν , οἰκείων τε χαρὰν καὶ πάντων ἐπίτευξιν . ἐὰν δὲ ὑπὸ κακοποιῶν θεωρηθῇ |
| . , . . , . αἰγίθαλλος : ὄρνεον κωλυτικὸν πράξεως . Ἀλκαῖος Γανυμήδῃ ἔοικεν αἰγίθαλλος διακωλύειν τὸ πρᾶγμα . | ||
| χρωμένου ὁ κατήγορος τῇ δευτέρᾳ χρήσεται μεταθέσει τὸν τρόπον τῆς πράξεως αἰτιώμενος : ἐπὶ μὲν γὰρ τῇ πρώτῃ τὴν πρᾶξιν |
| : δεῖ οὖν πρῶτον ψυχῆς φύσεως πέρι θείας τε καὶ ἀνθρωπίνης ἰδόντα πάθη τε καὶ ἔργα τἀληθὲς νοῆσαι . Ἐπειδὴ | ||
| οὗ τὴν ὑπόθεσιν εἴληφεν Ἑρμογένης . Ἡ φιλοσοφία ἐστὶ ζωῆς ἀνθρωπίνης κάθαρσις καὶ τελειότης , κάθαρσις μὲν ἀπὸ τῆς ὑλικῆς |
| ὅλον τοῦτο θεῖον πάθος , ἐπειδὴ μέλλει μὲν περὶ τοῦ σώφρονος καὶ κοσμίου ἔρωτος τῆς ψυχῆς διαλέγεσθαι , οὐκ ἀπήλλακται | ||
| ἀγώνων ἐμπειρίαν ἔχοντος , πρὸς δὲ τούτοις φρονίμου τε καὶ σώφρονος καὶ μηδὲν ὑπὸ τοῦ μεγέθους τῆς ἐξουσίας ἐπὶ τὸ |
| φαντασίας ἐγείρεται ἡ πεῖρα , ἐκ δὲ τῆς ἄνευ λόγου δόξης ἐγείρεται ἡ ἐμπειρία : καὶ γὰρ καὶ αὕτη ἄνευ | ||
| ἐγχωρίων , τὴν ὀνομαζομένην Κάμπην , ἀνελεῖν καὶ μεγάλης τυχεῖν δόξης ἐπ ' ἀνδρείᾳ παρὰ τοῖς ἐγχωρίοις . ποιῆσαι δ |
| ὥσθ ' ὑπερφυῶς ἡδόμενος ἄξια παραινῶ σοι διανοεῖσθαι τῆς τοσαύτης φιλανθρωπίας , ἵνα μὴ μόνον πρὸς τὸ παρὸν ᾖς μεγαλόφρων | ||
| δὲ τῆς τοῦ Δημιουργοῦ δυνάμεως καὶ δικαιοσύνης καὶ πραότητος καὶ φιλανθρωπίας . Οἶδε τὴν φθορὰν ταύτην ὁ Πλάτων , εἰ |
| τυγχάνει . Ταῦτα δὴ αὐτῇ ὁ θεῖος καὶ ἀναγωγὸς ἔρως περιποιεῖ : διὸ τῷ κατὰ ἀνάλυσιν τρόπῳ πως χρώμενος ἦλθεν | ||
| καὶ κλόνον , ἅπερ ἐναντιώτατά ἐστι βεβαιότητι ψυχῆς , ἣν περιποιεῖ χαρὰ συνώνυμος Ἐδέμ . τοῦ δὲ εἰς ἐπίκρισιν ἐναντίου |
| κακὰς λοιδορίας . σκώμματα ] λοιδορίας , σκώμματα αἱ μετὰ χάριτος παιδιαὶ καὶ σκώπτω τὸ μετὰ χάριτος ὑβρίζω . εἰσῇξε | ||
| καὶ ἐπὶ τοῦ αἰδοίου τῆς κόρης . πάνυ δὲ μετὰ χάριτος ἔφη , τυθῆναι λέγων αὐτὸν τῇ Ἀφροδίτῃ , τοῦτο |
| διδύμα πραπίδων γνώμα σοφῶν τε πλῆθος ἀθρόον ἀσθενέστερον φαυλοτέρας φρενὸς αὐτοκρατοῦς . ἑνὸς ἄρ ' ἄνυσις ἀνά τε μέλαθρα κατά | ||
| εἰς ἕτερον στοιχεῖον μεταβολήν . ἀπαραβάτου δὴ καὶ συνεχοῦς τῆς αὐτοκρατοῦς ἰσονομίας ταύτης ἀεὶ φυλαττομένης , ὥσπερ οὐκ εἰκὸς μόνον |
| κατὰ τρόπον , εἰ τὸν ἐν ἡμῖν νοῦν παρασκευάσαιμεν πάσης κακίας ὥσπερ τινὸς κηλῖδος καθαρόν . κοσμητέον ἱερὸν μὲν ἀναθήμασι | ||
| ὕδωρ : τὸ γὰρ εὐαλλοίωτον πρὸς ἀρετῆς μᾶλλόν ἐστιν ἢ κακίας , ὥστε , ὅταν ἔχῃ τὰ γνωρίσματα τῶν ἀρίστων |
| στρατιώτας , ἐν ἀσφαλεῖ γενέσθαι σωτηρίᾳ καὶ ἐνδόξῳ βίῳ ἀντὶ ἐπονειδίστου . ” Ἆρ ' ὑμῖν ὀλίγα ἢ σμικρὰ τῆς | ||
| σεμνότητα ἐμφαίνων , ἀσπαζομένων θάνατον ἔνδοξον ἀντ ' αἰσχροῦ καὶ ἐπονειδίστου βίου . Σάμιοι δέ , ὥς φησιν Ἐρξίας ἐν |
| ' ὑποψίας ἔχοντες ἀλλήλους διετέλουν . οὐ μὴν τό γε μῖσος αὐτῶν εἰς ἔργον τι ἀνήκεστον ἐχώρησεν , οἷα ἐν | ||
| , συστησαμένους δὲ τὸ τῶν Ἰουδαίων ἔθνος παραδόσιμον ποιῆσαι τὸ μῖσος τὸ πρὸς τοὺς ἀνθρώπους : διὰ τοῦτο δὲ καὶ |
| ἀντωνυμίαν καὶ περιγράψαντα τὴν κτητικὴν σύνταξιν , διὰ τῆς ἐγκλίσεως προσδοῦναι τὰ ἰδιώματα τῆς γενικῆς , καὶ ὅσα μὴ κατάλληλα | ||
| τούτῳ γάρ , ὡς ὁρῶ , καὶ τὸ δέρμα μέλλω προσδοῦναι . „ ὁ λόγος δηλοῖ , ὅτι τότε μάλιστα |
| ὡς ἐν ταῖς πόλεσι καὶ ταῖς οἰκίαις χρὴ συμβουλῆς καὶ φρονήσεως , ἐν τοῖς ἐκτὸς δὲ ὑπὲρ τούτων ἀμύνεσθαι τοὺς | ||
| ὀρθός τίς ἐστι λόγος : ὁ δὲ ὀρθὸς λόγος ἀπὸ φρονήσεως γίνεται . Καὶ μὴν καὶ ἡ φρόνησις μετὰ ἀνδρίας |
| ἀνθρωπίνη φύσις ὀξύρροπος οὖσα καὶ προθύμως ὅ , τι βουληθείη πράττουσα οὐκ ἀνακοπήσεται τῆς ὁρμῆς τῇ τοιαύτῃ ὑμῶν ἀσφαλείᾳ . | ||
| γνώμην προσίσχετε , εἰ δυνατόν , καὶ μή τι μεῖζον πράττουσα τυγχάνει , πῆ δὲ τοιαῦτα καὶ ξυνεγιγόμην ἀεὶ τοῖς |
| : καὶ δεῖ τὸν ῥήτορα κατὰ τὸ ὑποκείμενον πρόσωπον τὸ ἦθος μιμεῖσθαι : λέγομεν οὖν , ὅτι κατ ' ἐξοχὴν | ||
| ἀπακμὴ τοῦ πάθους ἐν τοῖς μεγάλοις συγγραφεῦσι καὶ ποιηταῖς εἰς ἦθος ἐκλύεται . τοιαῦτα γάρ που τὰ περὶ τὴν τοῦ |
| ἐπινοεῖσθαι δυναμένου : ἑκατέρου γὰρ αὐτῶν δεομένου τῆς παρὰ θατέρου πίστεως , οὐχ ἕξομεν ἀπὸ τίνος αὐτῶν ἀρξόμεθα τῆς ἐννοίας | ||
| τόπον καὶ τὸν ἀριθμὸν εἶπεν , ἵνα ὁ λόγος αὐτῷ πίστεως ἔχεσθαι δοκῇ , καὶ μὴ 〚 μάτην 〛 ἄλλως |
| ὥστε κατά γε τοῦτον τὸν λόγον ἀξιέπαινος μᾶλλόν ἐστι τῆς σωφροσύνης . τὸ μὲν οὖν τέλος τῆς ἀνδρείας καλὸν καὶ | ||
| τοῦ βίου [ καὶ ] τῆς συλλογῆς ὑπέρ τε τῆς σωφροσύνης καὶ τῆς εὐκλείας . Φέρε δή , καὶ παῖδες |
| καὶ ἀγῶνες τίθενται ἐπ ' αὐτοῖς ῥώμης καὶ σοφίας καὶ πλούτου , ὡς ἀξίους ὄντας τοὺς ἐν τῷ πολέμῳ τετελευτηκότας | ||
| αἱρεῖσθαι πλοῦτον ὀχλούμενος κατὰ τὸ αἱρεῖσθαι ἐπεί - γεται τυχεῖν πλούτου , ἵνα ἀπαλλαγῇ τοῦ ἔτι αἱρεῖσθαι . εἰ δ |
| ἔφη εὐθὺς ἐπιόντα τὴν μεγίστην τυραννίδα ἑλέσθαι , καὶ ὑπὸ ἀφροσύνης τε καὶ λαιμαργίας οὐ πάντα ἱκανῶς ἀνασκεψάμενον ἑλέσθαι , | ||
| . Ἔμοιγε δοκεῖ . Τί δέ ; περὶ φρονήσεως καὶ ἀφροσύνης ἆρά γε τὴν αὐτὴν ἔχεις σὺ γνώμην ; Πῶς |
| βίος : γέρα γὰρ αὐτοῖς ταὐτὰ τοῖς τὠλύμπια νικῶσι δίδοται χρηστότητος εἵνεκα , σίτησις . οὗ γὰρ μὴ τίθενται συμβολαί | ||
| Τίμωνι μηδὲ ἀπαλλαττέσθωσαν οὕτω ῥᾳδίως , κἂν ὅτι μάλιστα ὑπὸ χρηστότητος αὖθις ἐκδιώκῃ αὐτοὺς τῆς οἰκίας . περὶ δὲ τῶν |
| ἡλικίαν αὐτῶν περὶ τὸ σῶμα πραχθήσεσθαι μέγιστον ἐφόδιόν ἐστιν ἡ εὐκοσμία τε καὶ εὐπείθεια . διαιτᾶν μὲν οὖν χρὴ τοῦτον | ||
| φύσιες ἀναγκαίῃ ἀρηρυῖαι δεσπότην φύλακα διανοίης καλύπτουσιν ἐγκέφαλον . Τριχῶν εὐκοσμία χρῶτα κοσμεῦσα : τὸ δὲ τῶν ὀμμάτων ὁρητικὸν ἐν |
| τὸν ἀθάνατον κλῆρον εὕρωνται : διαφέρουσι δὲ ὅτι ἐκείνοις μὲν ἀβούλητος ἡ φυγὴ δι ' ἔργον ἀκούσιον , τούτοις δὲ | ||
| οὐκ ἀπ ' εὐνοίας εἰσηγεῖσθαι ταῦτα φάσκων : ἐπειδὰν δὲ ἀβούλητος κακοπραγία συμβῇ , τοὺς μὲν ὡς ἀγαθοὺς μάντεις ἀποδέχεται |
| τοῦ τῶν Φιλαϊδῶν , ὥς φησι Μητρόδωρος ἐν τῷ Περὶ εὐγενείας . τοῦτόν φασιν ἄλλοι τε καὶ Ἡρακλείδης ἐν τῇ | ||
| . | οἱ δ ' ἐλαυνόμενοι καὶ διωκόμενοι τῆς αὑτῶν εὐγενείας εἰς ἔννοιαν ἐλθόντες τόλμημα τολμῶσιν , ὁποῖον εἰκὸς ἦν |
| τὸν οὕτως ξυνιέντα . κἀνταῦθα γὰρ ἐπὶ τῆς φρονήσεως καὶ συνέσεως ὥσπερ τις διδασκαλία καὶ μάθησις γίνεται , τοῦ μὲν | ||
| λαλοῦντος , ἂν κακῶς φρονῇ ; ὁ μὲν λόγος σου συνέσεως πολλῆς γέμει , τὰ δ ' ἔργα σύνεσιν οὐκ |
| ἀναστρέφονται . Ἡβηδόν . μετ ' ἰσχύος , μετ ' ἀκολασίας , ὀρχηδόν . Ἤλυσιν . ἔφοδον , πορείαν . | ||
| ὡς οὐδέν ἐστιν αὐτῶν ἀγαθόν , καὶ περὶ τρυφῆς καὶ ἀκολασίας , καὶ ὅτι παιδείας πολλῆς καὶ ἀγαθῆς δέονται , |
| . : ἄθηρος ἡμέρα : σεμνὴ πάνυ ἡ συμπλοκὴ καὶ ἀξίωμα οὐ μικρὸν ἔχουσα . καὶ γὰρ ὁ χρησάμενος τῆι | ||
| τά τε τῶν πολεμίων ἀδεῶς καρποῦνται . δικαιότητος μέγα τὸ ἀξίωμα : δικαιότητος τοίνυν τόδε τὸ ἔργον πλεῖστον μετέχει . |
| νικήσεις . Ἀκόλαστος : κυρίως ὁ ἀπαίδευτος , ὁ δίχα διαγωγῆς καὶ κολάσεως τετυχικώς τις ἐπιπαιδείαν . οὕτω Φίλων ἐν | ||
| νῦν ἐμνήσθην ἀγαθοῦ , βούλομαι βραχέα διελθεῖν περὶ τῆς Σκιπίωνος διαγωγῆς τοῦ Νομαντίαν ὕστερον κατασκάψαντος , ὅπως μὴ παράδοξός τισιν |
| βουλομένῳ δηλοῦται τῷ πεπραγμένῳ . σοὶ μὲν οὖν συγχαίρω τῆς ῥώμης , αὐτὸς δὲ ἐν τῇ τῆς ἐπιστολῆς ἀναγνώσει λίαν | ||
| ταῦτά κε πάντα λάχοι οὐκ ἐὼν ἄξιος ὥσπερ ἐγώ . ῥώμης γὰρ ἀμείνων ἀνδρῶν ἠδ ' ἵππων ἡμετέρη σοφίη . |
| ἀγῶνος ὄντος τῷ ῥήτορι διπλοῦ , τοῦ πράγματος καὶ τοῦ ἤθους , καὶ τούτου κρατοῦντος , ἡ περὶ τῶν ἠθῶν | ||
| , ναυάγιον , θηρίον ἄμικτον , καὶ ὅσα ἐν ταῖς ἤθους λοιδορίαις ἔχεις : φιλοτιμουμένῳ δὲ ἔξεστιν εἰπεῖν Σαλμυδησσός , |
| ἀξίαν , ὡς τῶν οἰκείων τυγχάνων ἢ καὶ ἐλαττόνων : ἀρετῆς γὰρ παντελοῦς οὐκ ἂν γένοιτο ἀξία τιμή . λέγει | ||
| τοῖς μὴ τελείοις , προκαλούμενος αὐτοὺς εἰς μετουσίαν καὶ ζῆλον ἀρετῆς ἅμα καὶ τὸν περιττὸν πλοῦτον ἐπιδεικνύμενος αὑτοῦ , ὅτι |
| περὶ ἀναμνήσεως ἄπορος δοκεῖ εἶναι ὁ λόγος , εἰ ἡ παρηγορία τῶν συμπτωμάτων τῶν ἐνεστώτων ἐστίν , ἡ δὲ ἀνάμνησις | ||
| , νουθετεῖν , ἐπανορθοῦσθαι , σωφρονίζειν . παραμυθία παραμύθιον , παρηγορία , κουφισμὸς ἐπικουφισμὸς καὶ παρὰ Θουκυδίδῃ κούφισις , νουθεσία |
| ἀπρέπειαν ὀκνῶ καὶ λέγειν , ὧν ἀπηλλαγμένοι ἂν εἶεν , κολακείας τε πλουσίων πένητες ἀπορίας τε καὶ ἀλγηδόνας ὅσας ἐν | ||
| δουλεύοντες ἀλλ ' οἱ μετὰ πειθοῦς ὑπακούοντες ἀνύποπτα καὶ ἔξω κολακείας προσποιήτου δρῶντές τε καὶ πάσχοντες διατελοῦσι καὶ οὐδέ ποτε |
| ἐξ ὀνομάτων καὶ ῥημάτων σύγκειται , μηδὲν ἱκανῶς βεβαίως εἶναι βέβαιον : μυρίος δὲ λόγος αὖ περὶ ἑκάστου τῶν τεττάρων | ||
| ἐκ τῶν λέγεσθαι μελλόντων ἔσται συμφανές . οὐδὲν ἂν ἔτι βέβαιον οὐδ ' ἀσφαλὲς γένοιτο τῶν ὑπὸ τοῦ τοιούτου συγγραφέως |
| ὅτι μάλιστα ἐξομοιωθῇ τῷ μακαριωτάτῳ . τοῦτο δὲ εἰ μὲν πλοῦτος ποιεῖν ἐδύνατο , πλοῦτόν γ ' ἂν ἐχρῆν αἱρεῖσθαι | ||
| τὴν τῆς ψυχῆς ταραχὴν οὐδὲ τὴν ἀξιόλογον ἀπογεννᾷ χαρὰν οὔτε πλοῦτος ὑπάρχων ὁ μέγιστος οὔθ ' ἡ παρὰ τοῖς πολλοῖς |
| κατορθωμά - των . μεμνημένος δὲ τῆς περὶ πάντα τελείας ἀγαθότητος ἑαυτοῦ ὁ θεός , κἂν τὸ σύμπαν ἀνθρώπων πλῆθος | ||
| πάντων τῆς σῆς ἀπολαύσας χρηστότητος καὶ μακροθυμίας καὶ τῆς πολλῆς ἀγαθότητος καὶ τοῦ σοῦ θείου ἐλέους πλουσίως τυχὼν εὐχαριστῶ , |
| ἄνευ τοῦ κοινοῦ ταῦτα βουλεῦσαι σφῶν τὸν βασιλέασυνειδότας ὡς ἄρξαιεν ἀδικίας , τοῦ φόνου σφᾶς τοῦ Τηλέκλου δίκας οὐκ ἀπαιτῆσαι | ||
| πρός γε τὴν τοῦ ὀχυρώματος τούτου καθαίρεσιν ὁ πειρατὴς τῆς ἀδικίας καὶ φονῶν αἰεὶ κατ ' αὐτῆς εὐτρέπισται , ὃν |
| . ἔρως γὰρ ἔσχεν : ἀλλ ' οὔ σφιν : ἔρως γὰρ καὶ ἐπιθυμία , φησί , τῶν ἐκείνης γάμων | ||
| ταῖς ψυχαῖς καὶ ἀκρασία καὶ πρὸς τὰ τυχόντα τῶν ἀφροδισίων ἔρως καὶ φλεγμονῆς ἀπάτη καὶ τοῦ προπετοῦς ἀβλεψία . τὴν |
| ἀντιποιεῖσθαι καὶ μηδὲν εἰς τὸ λειτουργεῖν βεβλάφθαι τὴν πόλιν , μανία σαφὴς ἂν ἦν ταῦτα κωλύειν αἱρεῖσθαι , ἃ μήτε | ||
| ἤδη : τίς ς ' , ὦ τλῆμον , προσέβη μανία ; τίς ὁ πηδήσας μείζονα δαίμων τῶν μακίστων πρὸς |
| . ὅταν γὰρ ὕδωρ μικρὸν ἐπιχυθῇ , διαθερμαίνει καὶ αἴσθησιν ἐμποιεῖ κατὰ τὴν ἁφήν . ἀεὶ δὲ δεῖ συμμετρίας τινὸς | ||
| τῶν πολεμίων φόβον : τὸ γὰρ εὔχεσθαι τοῖς θεοῖς θάρσος ἐμποιεῖ τοῖς φίλοις . τινὲς δὲ πολέμιον φόβον λέγουσι τὴν |
| εὐσεβείας καὶ ὁσιότητος καὶ τὸ πρὸς ἀνθρώπους διὰ φιλανθρωπίας καὶ δικαιοσύνης : ὧν ἑκάτερον εἰς πολυσχιδεῖς ἰδέας καὶ πάσας ἐπαινετὰς | ||
| , πιστοφύλαξ , αἰεὶ πανυπέρτατε , πᾶσιν ἀρωγέ , ὄμμα δικαιοσύνης , ζωῆς φῶς : ὦ ἐλάσιππε , μάστιγι λιγυρῆι |
| ἐκβάλλει . τῷ ἀποτυγχάνοντι κοινὸν ἔγκλημα ἡ ἄνοια καὶ ἡ ἀφροσύνη . ὁ νοῦς : πρῶτον μὲν τὸ πειρᾶσθαι ἀγῶνος | ||
| φρόνησις ὑγεία γάρ τις αὕτη διανοίας , τὸ δὲ φθεῖρον ἀφροσύνη νόσον ἀνίατον κατασκήπτουσα . τοῦτο δὲ „ νόμιμον αἰώνιον |
| χρόνοις ὕστερον γνήσιος ἀπεγνωκόσι τὴν ἐξ ἀλλήλων γένεσιν , ἆθλον καλοκἀγαθίας ἐλπίδος πάσης τελειότερον τοῦ φιλοδώρου θεοῦ παρασχόντος . Τοσαῦτα | ||
| γονεῖς νομίζοντες οἰκειοτέρους τῶν ἀφ ' αἵματος , εἴ γε καλοκἀγαθίας οὐδὲν οἰκειότερόν ἐστι τοῖς εὖ φρονοῦσιν : ἄζωστοι δὲ |
| ἄγαν ὑπερβολὴ καὶ κακία ὥσπερ καὶ ἡ ὀκνία ἔλλειψις καὶ κακία . τὰς δὲ ὑπερβολὰς καὶ ἐλλείψεις καὶ θεὸς μισεῖ | ||
| τῇ ἀρετῇ , ἤτοι τῇ ἐγκρατείᾳ , ἑτέρα τίς ἐστι κακία παρὰ τὰς ἄλλας , τὰς ἀντικειμένας ταῖς ἠθικαῖς ἀρεταῖς |
| καὶ τυραννικούς , Ἡσιόδου μὲν τὸ Ἔργον δ ' οὐδὲν ὄνειδος , ἀεργίη δέ τ ' ὄνειδος : τοῦτο δὴ | ||
| τὸν δὲ παράσιτον πλούσιος οὐδέποτε κοσμεῖ . ἄλλως τε οὐδὲ ὄνειδος αὐτῷ ἐστιν , ὡς σὺ φής , τὸ παρασιτεῖν |
| οὗ τοσοῦτον ἦν παρὰ τοῖς πολεμίοις δέος καὶ τοσοῦτον τῆς ἀνδρείας θαῦμα ὡς βουλευομένου τε ἄριστα καὶ ἐπιτελοῦντος ἔργοις τὰ | ||
| : μᾶλλον δὲ χρησιμώτεροι ἂν εἶεν πρὸς τὸν πόλεμον οἱ ἀνδρείας μὲν οὐ πάνυ μετέχοντες , τῶν ἄλλων δὲ ἀγαθῶν |
| τὸ μήτε ἀρχὴν μήτε τελευτὴν ἔχον „ : τί δὲ δύσκολον εἴη τεθεαμένος , ” γέροντα [ ἔφη ] τύραννον | ||
| τὴν σάρκα ἀβληχρὸν ἔχει τὸν πόνον . Ἀδικοῦντα λαθεῖν μὲν δύσκολον , πίστιν δὲ λαβεῖν ὑπὲρ τοῦ λαθεῖν ἀδύνατον . |
| ἐπιστασίας καὶ στρατηγίας . ἐνορῶν οὖν ὁ πατὴρ αὐτῷ φρόνημα εὐγενὲς καὶ μεῖζον ἢ κατ ' ἰδιώτην ἐθαύμαζε καὶ περιεῖπε | ||
| ἀπώλεσαν . ἀγόμεθα λεία σὺν τέκνωι : τὸ δ ' εὐγενὲς ἐς δοῦλον ἥκει , μεταβολὰς τοσάσδ ' ἔχον . |
| . τοῦτο τὸ εἶδός ἐστι πλάσμα γῆς , ἐκεῖνο δὲ θείας εἰκόνος ἐμφερὲς ἐκμαγεῖον . χρεῖος δ ' ἐστὶν οὐ | ||
| χρῆν . ἀντὶ τοῦ ἔδει , χωρὶς τοῦ ε . θείας . δῆλον ὅτι πολιτείας . παρὰ θεῶν γάρ φατε |
| ἐμῶν κωμῳδιῶν πρώτους ἠξίως ' ἀναγεῦς ' ὑμᾶς , ἣ παρέσχε μοι ἔργον πλεῖστον : εἶτ ' ἀνεχώρουν ὑπ ' | ||
| τῶν χωρίων γνώσει , ἅπερ πάντα Ῥωμαίοις ὄντα ἐναντία πλείονα παρέσχε τῷ πολέμῳ τὴν διατριβήν : τὸν δὲ Σεβῆρον γηραιὸν |
| Ἀμέγαρτον , ποτὲ μὲν δηλοῖ τὸ εὐτελὲς καὶ μὴ ἄξιον φθόνου , ὡς τὸ , ἀμέγαρτε συβῶτα . δηλοῖ δὲ | ||
| εἰς τὸ μέσον τὴν κατὰ τῶν ζώντων ἐπιβουλὴν ὑφορώμενος ἀπὸ φθόνου μὲν φυομένην , οὐχ ἥκιστα δὲ κατὰ τῶν σπουδαίων |
| μάλιστα τεταγμένον ἐκτελοῦσα φθόγγον . Ἄνθρωπον ἴσως πᾶσι τὸ δίκαιον ἀπονέμοντα βουλόμενοι σημῆναι , στρουθοκαμήλου πτερὸν γράφουσι : τοῦτο γὰρ | ||
| χάριν : ἃ καὶ διὰ πάσης γέγονε τῆς οἰκουμένης ἀθάνατον ἀπονέμοντα δόξαν Ἀττάλῳ τῆς πραγματείας ἐπιγραφὴν εἰληφότι . . . |
| τῶν μυθευομένων ἀετῶν μνημεῖα : τοῦτο κατὰ δία ἀναπεφώνηται : ἐλεος ? τὸ γενήσεται ? : ἢ οὐδείς : ἠλέκτρα | ||
| τῶν μυθευομένων ἀετῶν μνημεῖα : τοῦτο κατὰ δία ἀναπεφώνηται : ἐλεος ? τὸ γενήσεται ? : ἢ οὐδείς : ἠλέκτρα |
| μὴ ἡττᾶσθαι τὸ νικᾶν : διὸ βέλτιον καὶ αἱρετώτερον ἡ ἐγκράτεια τῆς καρτερίας : βέλτιον γὰρ νικᾶν ἢ μὴ ἡττᾶσθαι | ||
| φαύλων ἡδονῶν . Οἰκεῖαι δέ εἰσιν αὐτῆς : αὐστηρία : ἐγκράτεια : εὐτέλεια : λιτότης : κοσμιότης : εὐταξία : |
| μόνης , καὶ πρῶτον : τῶν γὰρ ἄλλων ψυχικῶν δυνάμεων προτεθήσεται . ἀφορίζεται δ ' αὕτη πρὸς τὰς ἄλλας δυνάμεις | ||
| πάλαι προὔκειτο δωρεὰ τῷ καινὴν ἡδονὴν ἐξευρόντι , βασιλικὰ δὲ προτεθήσεται ἆθλα τῷ καινὴν εὐεργεσίας ἀφορμὴν παρασχομένῳ . τί δ |
| ἡδέως ὁρᾷ . Τῶν δυστυχούντων εὐτυχὴς οὐδεὶς φίλος . Τὸ κέρδος ἡγοῦ κέρδος ἂν δίκαιον ᾖ . Τὸ γὰρ θανεῖν | ||
| : ἱκανοὶ γὰρ οἱ ὑπάρχοντες ἐχθροὶ τῇ πόλει καὶ μέγα κέρδος νομίζοντες εἶναι τοὺς ἀδίκως ἐν ταῖς διαβολαῖς καθεστηκότας . |
| γὰρ καὶ περὶ τούτου ὁ λόγος ἄπορος φανεῖται τοῖς τε αἰώνιον ὑποτιθεμένοις εἶναι τὸν κόσμον φυσικοῖς καὶ τοῖς ἀπό τινος | ||
| μητέρα . αἰωνίως καὶ αὐτὴν μισῶν ὡς καὶ τὸ πένθος αἰώνιον ἔχω : σὺ δ ' ἀντιδοῦσα : δοῦσα ὑπὲρ |
| ' ἕκαστα , ὄμμα ἐκτήσαντο τῇ ψυχῇ , ἤγουν νοῦν διορατικὸν τῶν ἀρχῶν , ἤτοι τῶν προτάσεων , ἃς ἐκ | ||
| εἰς τὸ νοητὸν ἀναγωγῆς : ἐὰν δὲ διεγείρωμεν ἑαυτῶν τὸ διορατικὸν καὶ ἐπάγρυπνον καὶ μὴ καθελκώμεθα ὑπὸ γλυκυθυμίας , παραπλέομεν |
| λέως εὐδαίμονος αὕτη ἡ τέχνη ἐπιδιδοῦσα , καὶ ἀνάγκη ἀρετὴν ἔντιμον εἶναι παρ ' οἷς φιλοσοφία σπουδῆς ἀξιοῦται , ἐν | ||
| ἅμα καὶ μὴ προθυμοῖτο τό γε αὑτοῦ μέρος , εἰς ἔντιμον χώραν καταφανεῖς ἄγων αὐτούς , ἑορτάς τε αὐτοῖς γίγνεσθαι |
| ὅτι οἱ βαρυνόμενοι συμφοραῖς ὑπὸ προκειμένης δυστυχίας καὶ τὰς προτέρας εὐδαιμονίας δυστυχίας ἀποκαλοῦσιν : Πόλυβον ἀμφὶ δεσπότην : οὐκ ἐξέφανεν | ||
| σαφὴς καὶ ῥᾴδιος ὁ λόγος , τὰ προειρημένα περὶ τῆς εὐδαιμονίας ἀναλαβοῦσιν . εἴρηται τοίνυν περὶ αὐτῆς ἐν τῷ ιγʹ |
| φέρων αὐτῷ τὸν ἵππον . ἔσκωπτον οὖν αὐτὸν ἀεὶ τῆς ἀμεριμνίας , ὅτι σχολάζει φιλεῖν καὶ δοῦλός ἐστιν ἐρωτικῆς ἡδονῆς | ||
| ἔχθρας ἢ ἁρπαγῶν , τὸ δὲ εʹ περὶ συμφωνίας καὶ ἀμεριμνίας , φιλίας καὶ καλοκαγαθίας , τὸ δὲ ἕκτον ἐν |
| μὲν δὴ κατανοῶν τοῦ ἀνδρὸς τήν τε σοφίαν καὶ τὴν γενναιότητα οὔτε μὴ μεμνῆσθαι δύναμαι αὐτοῦ οὔτε μεμνημένος μὴ οὐκ | ||
| , πείθομαι , ὅτι κατ ' ἀρετὴν τρόπου καὶ φύσεως γενναιότητα ἠξιώθη ὁ Σωκράτης δαιμονίου συνουσίας : τί δὲ καὶ |
| ἐφ ' ᾧ τέτακται ποριστικὸν ἐκείνου καὶ ἐφιέμενον ἐκείνου καὶ συγγενὲς καὶ ταύτῃ τῷ Ἔρωτι καὶ οὐ πλῆρες οὐδ ' | ||
| πάνυ γυναῖκες εἰς τὰς ἀλλήλων πόλεις ἐκδεδομέναι καὶ διὰ τὸ συγγενὲς καὶ διὰ φιλίαν , αἳ τυχοῦσαι τῆς ἐκ τοῦ |
| δυνηθεῖσα , καὶ αὐτὴ συνεσθίει τοῦ θανάτου τὸ φάρμακον . ὀργὴ διὰ ταῦτα τοῦ βασιλέως πρὸς τὴν μητέρα , καὶ | ||
| πόνου . ἀλλὰ τοῦτό γε πάντες ἴσμεν , ὅτι ἡ ὀργὴ καὶ ἡ τῆς τιμωρίας κατὰ τῆς ὕλης ὄρεξις πάθη |
| τῶν ἔργων ἀποδέχομαι τάξιν , ὅτι τῷ περιβόλῳ τὴν πρώτην ἀπονείμας φροντίδα καὶ τὴν πόλιν ἀνάλωτον καταστήσας οὕτω τῆς ἔνδον | ||
| θυσίαν ἣν ὠνόμασε σωτήριον , τῇ δὲ φυγῇ τῶν κακῶν ἀπονείμας τὴν περὶ ἁμαρτίας . ὡς τρεῖς εἶναι δεόντως ἐπὶ |
| τὸν αἴσχιστον ὡς καλὸν ἐπαινῶν ἄλλο τι ἢ προφέρει τὸ αἶσχος αὐτῷ ; ἢ ὁ τὸν ἀνάπηρον ὁλόκληρον εἶναι λέγων | ||
| πᾶσαι ; Κάλλος μὲν γὰρ ἔστω καὶ ὑγίεια ἑκατέρα , αἶσχος δὲ καὶ νόσος καὶ ἀσθένεια καὶ ἀδυναμία ὅλως ; |
| ταραχῶν ἀμυθήτων , ἃς οὐκ ἂν ὑπομείναι τις ἅπαξ ὑπὸ σοφίας ἀχθείς , ἀλλὰ τειχῶν ἔξω ποιοῦνται τὰς διατριβὰς ἐν | ||
| ὁ πρὸ τοῦ λόγου θεός . ὁ δὴ ξεναγηθεὶς ὑπὸ σοφίας εἰς τὸν πρότερον ἀφικνεῖται τόπον , εὑράμενος τῆς ἀρεσκείας |
| : καὶ πρὸς τοὺς λοιποὺς δὲ παρασκευαστικὴν εὐνοίας ἴσθι τὴν χρηστότητα : ἀπειλὴ μὲν γὰρ ἔχθραν ποιεῖ καὶ πρὸς τὰ | ||
| ἀδελφῷ τῆς ἀρχῆς καταστάντες διάδοχοι , πρὸς μὲν ἡμερότητα καὶ χρηστότητα πολὺ τοῦ πατρὸς ἐλάττους τοῖς ὑπηκόοις ἀπέβησαν , εἰς |
| παρέχει πλεονεκτήματα . Ψυχαὶ δ ' ἐπιφαινόμεναι τὰ πρὸς τὸν ἀνθρώπινον βίον συμβαλλόμενα τοῖς θεωροῖς προξενοῦσιν . Καὶ οὕτως ἡμῖν | ||
| ἐπικρατεστέραν ἀρετὴν ποιοῦν , οὐκ ἀπώλεσε τὸ λογικὸν εἶναι τὸ ἀνθρώπινον γένος , ἀλλὰ μετέχον , εἰ καὶ μὴ ἄκρως |
| , χρηστοῦ ἂν εἴη εἴτε πώματος εἴτε ἄλλου ὅτου ἐστὶν ἐπιθυμία , καὶ αἱ ἄλλαι οὕτω . Ἴσως γὰρ ἄν | ||
| τοῦ κατὰ τὴν ἐπιθυμίαν ἐγκρατοῦς καὶ ἀκρατοῦς ὅτι ἕτερον ἡ ἐπιθυμία καὶ ἡ προαίρεσις . Ἔτι φησὶ προαιρέσει μὲν ἡ |
| . τοῦ λαμβάνειν γὰρ πάντες ἡσσῶνται βροτοί . οὐκ ἔστιν ἐπιτήδευμα χρησιμώτερον τῆς πραότητος . εἴθ ' ὤφελεν τὸ κάλλος | ||
| ἡμῖν , ἐάν πως ἡμεῖς ἐκείνῳ ἐνδειξώμεθα ὅτι οὐδέν ἐστιν ἐπιτήδευμα ἴδιον γυναικὶ πρὸς διοίκησιν πόλεως ; Πάνυ γε . |
| συναναφέρει πλῆθος ἡ γῆ , ὡς εἶναι τὸ τῆς χώρας ἐπίτευγμα τοῖς οἰκηταῖς αἴτιον ἀκληρίας . Ἀπὸ δὲ τῶν ἐφεξῆς | ||
| τὸ μὲν ἀπόπτωμα φυγῆς καὶ θανάτου ἄξιον , τὸ δὲ ἐπίτευγμα κέαρ πεπονημέ - νον ἀρετῆς . τοῦτο δὲ περὶ |
| περὶ τὰς ἡδονάς . Συγκρίνει τήν τε δειλίαν καὶ τὴν ἀκολασίαν , καὶ δείκνυσι φευκτοτέραν τὴν ἀκολασίαν , καὶ πρῶτον | ||
| δ ' ἐν τῆι Πρὸς Ἀλέξανδρον ἐπιστολῆι τὴν Ἁρπάλου διαβάλλων ἀκολασίαν φησίν : ἐπίσκεψαι δὲ καὶ διάκουσον σαφῶς παρὰ τῶν |
| ἔστι , διότι ἡ ἀρετὴ προαιρετή ἐστιν , ἡ δὲ προαίρεσις τῶν λογικῶν ἐστιν : ἀλλ ' οὐδὲ τοῖς θεοῖς | ||
| τὸ ἐκ τοῦ λόγου καὶ τῆς βουλήσεως , ἐπειδὴ ἡ προαίρεσις ἐξ ὀρέξεώς ἐστι καὶ λόγου . ἔστι δὲ ἡ |
| δῶρα δεχόμενον ἐπὶ τοῖς τῆς πατρίδος συμφέρουσιν , οἳ τὸν ἀλλότριον καὶ τῷ γένει καὶ τῇ φύσει τῆς Ἑλλάδος ἄνθρωπον | ||
| . οὐκοῦν ἡ ἐπίφυσις τοῦ νέου κέρατος τὸ πρεσβύτερον ὡς ἀλλότριον ἐξωθεῖ θλίβοντος τοῦ ἔνδοθεν καὶ ἀνωθεῖν τοῦτο ἐθέλοντος καὶ |
| κτανόντας ἀντικατθανεῖν δίκῃ . ταῦτ ' ἐν μέσῳ τίθημι τῆς κακῆς ἀρᾶς , κείνοις λέγουσα τήνδε τὴν κακὴν ἀράν : | ||
| αὐτοῖς , ἔτι περιὼν κατηγορεῖται πρὸς ἑνὸς τῶν μειρακίων δοκιμασθέντος κακῆς ἐπιτροπῆς . λέγει δὲ κατ ' αὐτοῦ τὴν δίκην |
| παρὰ φύσιν ἐστίν , ὑπακουσόμεθα : τοῦτο γὰρ φιλίας καὶ ἀγαπήσεως σημεῖόν ἐστι . Μεγάλα γὰρ καὶ σὺ καὶ ἀνεπίληστα | ||
| τὰ τοιαῦτα φέρομεν ; πότερον ὅτι καὶ διὰ τῆς τούτων ἀγαπήσεως ἡ φύσις μηνύει τοὺς τῆς ὥρας ἔχοντας τὴν ἐπιθυμίαν |
| ὁμοῦ [ τε ] καὶ καλήν . ὅτι τὸ μέτριον φρόνημα τὰς εὐπραγίας οὐκ ἐᾷ διαλύεσθαι . Τιμολέοντι τῷ Κορινθίῳ | ||
| πλουσίων παρρησιαστικῶν ὑπερηφάνων . τοῦτο γὰρ ταῖς ὀλβίαις ἁρμόζει τὸ φρόνημα : δουλεῦσαι ὑποπεσεῖν . ταπεινωθεῖσαν φοβηθῆναι : καταστέλλειν , |
| : θάρσος γὰρ τὸ εὔλογον , θράσος δὲ τὸ μετὰ ἰταμότητος . οὕτω καὶ Ἀρίστιππος ὁ φιλόσοφος . ᾗ τε | ||
| λήψεται : ὅ τε δεσπότης ἐκ τῆς πρὸς τοὺς οἰκέτας ἰταμότητος ἢ φιλανθρωπίας εὐπρόσιτος , ἢ φιλαπεχθήμων τοῖς ἐντυγχάνουσιν δόξειεν |
| καὶ ἑτέρωθεν εἰς ἕτερα ὑφιζάνουσαν τῆς σωματοειδοῦς , τῆς δὲ ψυχικῆς τὴν ἀφ ' ἑαυτῆς εἰς † ἀνέλιξιν καὶ εἰς | ||
| οἰκεῖα τῇ κακίᾳ . ὁμοίως δ ' ἔχει καὶ ἐπὶ ψυχικῆς λύπης . τὸ μὲν οὖν ὅλον ἐνέργεια τοῦ κατὰ |
| κατὰ πῆξιν οὐκ εἶχέ τινα σημασίαν , μέρος τι παρεισφέρει εὐτυχίας κατὰ τὴν φύσιν τοῦ πλανήτου ἀστέρος οὕτινος ὁ ἀπλανὴς | ||
| τὰ δυσχερῆ , μᾶλλον αἰσθητῷ τῆς ἀρετῆς καὶ συνήσεις τῆς εὐτυχίας . Εἰ δίψα μὲν σώματι παρασκευάζει ἡδονὴν ποτοῦ , |
| ζῶντα καὶ μέχρι θανάτου κεκινδυνευκότα πολλάκις καὶ τὴν τελευτὴν τῆς προαιρέσεως ἀξίαν ἐπιθέντα τῷ βίῳ , αὐτόν τε δή που | ||
| ὀγδόην βίβλον ἀντιπαρεξετάζοι τις ἀλλήλαις , οὔτε τῆς αὐτῆς ἂν προαιρέσεως δόξειεν ἀμφοτέρας ὑπάρχειν οὔτε τῆς αὐτῆς δυνάμεως . Ἡ |
| διαμένει διὰ πάντων ἴση , τὴν οἰκείαν ἰσχὺν καὶ δύναμιν ἐπιδεικνυμένη . [ Ἐν μὲν ] τοῖς γενικοῖς , ὦ | ||
| Βροῦτον ὑπονοοῦσα ἐπιβουλεύειν Καίσαρι μαχαιρίῳ κουρέως τὸν ἑαυτῆς μηρὸν ἀνέσχισεν ἐπιδεικνυμένη καρτερίαν σώματος καὶ ψυχῆς ἐγκράτειαν . τότε δὴ Βροῦτος |
| θρασύ , οὕτως καὶ τὸ πρὸς καλοῦντας καὶ δεομένους ὀκνηρὸν ἀνανδρίας ἅμα καὶ προδοσίας φέρει διαβολήν . διὸ παρῆλθον πευσόμενος | ||
| γὰρ πενία κατεπάλαισεν , οἳ τρόπον ἀθλητῶν ἀπειρηκότων ὑπ ' ἀνανδρίας κατέπεσον μαλακισθέντες : ἐνδεὴς δὲ παρ ' ἀληθείᾳ δικαζούσῃ |
| κρίσεως ὑμῶν . οὐαὶ ὑμῖν ἄφρονες ὅτι ἀπολεῖσθε διὰ τὴν ἀφροσύνην ὑμῶν καὶ τῶν [ φρονίμων ] οὐ μὴ ἀκούσητε | ||
| εἶναι πρώτας , τὰς δ ' ὑπὸ ταύτας : οἷον ἀφροσύνην μὲν καὶ δειλίαν καὶ ἀδικίαν καὶ ἀκολασίαν ἐν ταῖς |
| Τὰ μὲν τοίνυν τῆς φωνῆς μέχρι τῆς ψυχῆς πρὸς ἀρετὴν παιδείας οὐκ οἶδ ' ὅντινα τρόπον ὠνομάσαμεν μουσικήν . Ὀρθῶς | ||
| ἑαυτῆς πόλεως ἀποδώσει καὶ δευτέραν ἀμοιβὴν ἔρωτα τοῖς σοῖς υἱέσι παιδείας ἐνθεῖσα καὶ μουσικῆς . Ἐπειδὴ ταῖς ὑποσχέσεσι ταῖς παρὰ |
| τὰ λοπάδι ' ἐμβάλλειν ποιῶ ἐνίοτε τοὺς ὀδόντας ὑπὸ τῆς ἡδονῆς . τὰς σκευασίας πάντων δὲ καὶ τὰς σκευάσεις τούτων | ||
| ὕστερον στένει διπλᾶ . ὦ γῆρας , οἵαν ἐλπίδ ' ἡδονῆς ἔχεις , καὶ πᾶς τις εἰς σὲ βούλετ ' |
| ἀκάκωτον εἶναι . ὁ δὲ κλῆρος ἔστω ἐν τῷ περὶ φιλίας ἢ ἐν τῷ περὶ τέκνων ἢ ἐν τῷ μεσουρανήματι | ||
| φίλους ὀνομάζομεν . καὶ διὰ τοῦτο πολλὰ εἴδη φαμὲν εἶναι φιλίας . καὶ ἔστι φιλία πρώτως μὲν καὶ κυρίως ἡ |
| , μὴ τρεπόμενος : ὁ δ ' ἀσκητὴς καὶ τὸ ἑκούσιον ἔχων αὐτὸ μόνον καὶ τοῦτο γυμνάζων καὶ συγκροτῶν , | ||
| , μόνη δὲ ἡ ἀνθρώπου ψυχὴ δεξαμένη παρὰ θεοῦ τὴν ἑκούσιον κίνησιν καὶ κατὰ τοῦτο μάλιστα ὁμοιωθεῖσα αὐτῷ , χαλεπῆς |
| χρὴ δώματα ναίειν καὶ τόπος εὔφρων . πᾶς τις ἐπειπεῖν ψόγον ἀλλοθρόοις εὔτυκος : εἴη δὲ τὰ λῷστα . ξύν | ||
| πολλῶν ἐπαίνου , τῆς αὑτοῦ γνώμης ἡγούμενος κυριώτερον τὸν ἐκείνων ψόγον τε καὶ ἔπαινον , οὕτως ἕκαστα πράξει καὶ προθυμή |
| ἐνταυθὶ ἀλλ ' οὐκ ἐξεταστικῶς ἐκκλησιάζοντας , καὶ νομίζοντας τὴν παραυτίχ ' ἡσυχίαν οὐκ ἔσεσθαί ποτ ' αἰτίαν ταραχῆς ἀτόπου | ||
| τὸν ἥξοντ ' εἰς ἔπαινον εὐκλεῶς : ῥᾳθυμία δὲ τὴν παραυτίχ ' ἡδονήν λαβοῦσα λύπας τῷ χρόνῳ τίκτειν φιλεῖ ἅπαντ |
| Ἆρον ἀπὸ σεαυτοῦ πᾶσαν ἐπιθυμίαν πονηράν , ἔνδυσαι δὲ τὴν ἐπιθυμίαν τὴν ἀγαθὴν καὶ σεμνήν : ἐνδεδυμένος γὰρ τὴν ἐπιθυμίαν | ||
| Πολλάκις ἔπεμψε πρός με , λέγουσα : Εὐδόκησον πληρῶσαι τὴν ἐπιθυμίαν μου , καὶ λυτρώσω σε τῶν δεσμῶν , καὶ |
| τὸ ξίφος ἐπενεγκεῖν : ὁ δὲ πρώτην καὶ ὑστάτην μάθησιν ἀναδιδαχθεὶς ἀνδροφόνος αὐτὸς αὑτοῦ γίνεται βιασθείς , ὁ δύστηνος . | ||
| κακίᾳ καὶ πάθει τετράποδι . ἐὰν μέντοι τέχνην τὴν ἡνιοχικὴν ἀναδιδαχθεὶς ἐπὶ πλέον ἐνομιλήσῃς καὶ ἐνδιατρίψῃς αὐτῇ καὶ ἤδη νομίσῃς |
| τὸ αὐτὸ πάθος ὑπερβολή τε καὶ ἔνδεια , ὑπερβολὴ μὲν ἀναισχυντία , ἔνδεια δὲ κατάπληξις , εἴη ἂν καὶ μεσότης | ||
| καὶ φίλους . ἕπεσθαι δὲ δοκεῖ μάλιστα τῇ ἀχαριστίᾳ ἡ ἀναισχυντία : καὶ γὰρ αὕτη μεγίστη δοκεῖ εἶναι ἐπὶ πάντα |
| : ἡ τέχνη τοίνυν πρᾶγμά ἐστι χρειωδέστατον τῶν ἐν τῷ βίῳ ἀνθρώπων : ἀπαλλάττει γὰρ ἡμᾶς πάσης ῥαθυμίας καὶ ἀργίας | ||
| Οὗτος πρωτογόνων ἴσως οἴκων οὐδενὸς ὕστερος , πάντων ἄμμορος ἐν βίῳ κεῖται μοῦνος ἀπ ' ἄλλων , στικτῶν ἢ λασίων |
| ' ὧν πλεονάζει τὸ κατὰ φύσιν τῆς τε τάξεως τῆς προσηκούσης ἐκβεβλάστηκε , καὶ ἐφ ' ὧν τύλους ἐκκόψαι βουλόμεθα | ||
| ἢ περὶ τῆς οὐσίας ἐποίησα κινδυνεῦσαί τινα , ὡς Καίσαρι προσηκούσης ἢ ἐν συνηγορίᾳ προύδωκα ; καὶ μὴν τῆς γε |
| δίκαις , καὶ ὅρκους ποιήσεται καὶ ὁδοὺς καὶ βλάβας καὶ ἀσθενείας καὶ βρόχους , καὶ αὐτὸς ποιήσει πόνον καὶ οἰκειακὰς | ||
| ἀντίπαλον ἡγησάμενοι τὸν πόνον , καὶ τὰς χεῖρας ὑπ ' ἀσθενείας ὥσπερ ἀπειρηκότες ἀθληταὶ καθῆκαν , παλινδρομεῖν εἰς Αἴγυπτον ἐπὶ |