βίος : γέρα γὰρ αὐτοῖς ταὐτὰ τοῖς τὠλύμπια νικῶσι δίδοται χρηστότητος εἵνεκα , σίτησις . οὗ γὰρ μὴ τίθενται συμβολαί | ||
Τίμωνι μηδὲ ἀπαλλαττέσθωσαν οὕτω ῥᾳδίως , κἂν ὅτι μάλιστα ὑπὸ χρηστότητος αὖθις ἐκδιώκῃ αὐτοὺς τῆς οἰκίας . περὶ δὲ τῶν |
κακὰς λοιδορίας . σκώμματα ] λοιδορίας , σκώμματα αἱ μετὰ χάριτος παιδιαὶ καὶ σκώπτω τὸ μετὰ χάριτος ὑβρίζω . εἰσῇξε | ||
καὶ ἐπὶ τοῦ αἰδοίου τῆς κόρης . πάνυ δὲ μετὰ χάριτος ἔφη , τυθῆναι λέγων αὐτὸν τῇ Ἀφροδίτῃ , τοῦτο |
τῷ ] μαλακισθῆναι κάκωσις ἢ ὁ μετὰ ῥώμης καὶ κοινῆς ἐλπίδος ἅμα γιγνόμενος ἀναίσθητος θάνατος . Δι ' ὅπερ καὶ | ||
αὐτὸν γενήσεσθαι τοιοῦτον , εἰ χρόνος αὐτῷ ἐπιδαψιλευθείη , τῆς ἐλπίδος ὑποτεινομένης , ἢ διὰ τὸ ἐξ εὐδαιμόνων κατάγεσθαι , |
κατὰ πῆξιν οὐκ εἶχέ τινα σημασίαν , μέρος τι παρεισφέρει εὐτυχίας κατὰ τὴν φύσιν τοῦ πλανήτου ἀστέρος οὕτινος ὁ ἀπλανὴς | ||
τὰ δυσχερῆ , μᾶλλον αἰσθητῷ τῆς ἀρετῆς καὶ συνήσεις τῆς εὐτυχίας . Εἰ δίψα μὲν σώματι παρασκευάζει ἡδονὴν ποτοῦ , |
καὶ τὸ κοινωνεῖν ἀλλήλοις . ἃ γὰρ ἡ φύσις ἐποίησεν εὐνοίας ἕνεκα , ταῦτα ἰδεῖν ἔστιν ἔχθρας καὶ μίσους αἴτια | ||
μόνῃ τοῦ λέγοντος , ἀλλὰ καὶ αὐτῷ τῷ λόγῳ [ εὐνοίας καὶ παρρησίας ] νουθετοῦντες , οὐ λοιδορούμενοι , καὶ |
ἐπινοεῖσθαι δυναμένου : ἑκατέρου γὰρ αὐτῶν δεομένου τῆς παρὰ θατέρου πίστεως , οὐχ ἕξομεν ἀπὸ τίνος αὐτῶν ἀρξόμεθα τῆς ἐννοίας | ||
τόπον καὶ τὸν ἀριθμὸν εἶπεν , ἵνα ὁ λόγος αὐτῷ πίστεως ἔχεσθαι δοκῇ , καὶ μὴ 〚 μάτην 〛 ἄλλως |
, σὲ δὲ χείρω φανῆναι τῆς τοῦ πατρὸς ἐν δικαστηρίοις ἰσχύος , καὶ φιλοτιμεῖσθαι μὲν τῷ θυγατρὶ ῥήτορος συνοικεῖν , | ||
κρεῶν τοὺς ἥρωας , καὶ τούτων βοείων , δῆλον ὅτι ἰσχύος , οὐχ ἡδονῆς ἕνεκεν . τὸν γοῦν Ἀγαμέμνονα τὸν |
καὶ περὶ τῆς αὐτονομίας δια - λεχθεὶς καὶ τῆς ἰδίας ἀσφαλείας ἔτυχε παραπομπῆς καὶ τὰ κατὰ τὰς Ἀθήνας ἀπογινώσκων ἔφυγεν | ||
περὶ αὐτὸ συνδέσμων κατὰ τὰς φλιὰς καὶ τῆς τῶν ὑπερθύρων ἀσφαλείας ἔκδηλος ἦν ἡ τῶν χρημάτων γεγονυῖα ἀφειδὴς δαπάνη . |
, τούτου δὴ μόνου καὶ τύραννος . ὑπὸ τυράννου γινομένης ἀπειλῆς τίνος εἶ τότε μάλιστα μέμνησο . λόγον οἶς οὐ | ||
οἶδα τὰ τοιαῦτα , ὅτι μέχρι ψόφου κενοῦ χωρεῖ καὶ ἀπειλῆς “ . οἶδα θρίων τὸν ψόφον : ⌈ ὅτι |
ὥσθ ' ὑπερφυῶς ἡδόμενος ἄξια παραινῶ σοι διανοεῖσθαι τῆς τοσαύτης φιλανθρωπίας , ἵνα μὴ μόνον πρὸς τὸ παρὸν ᾖς μεγαλόφρων | ||
δὲ τῆς τοῦ Δημιουργοῦ δυνάμεως καὶ δικαιοσύνης καὶ πραότητος καὶ φιλανθρωπίας . Οἶδε τὴν φθορὰν ταύτην ὁ Πλάτων , εἰ |
τῆς τε θείας δίκης , ἥτις ἰατρικὴ γίγνεται πάσης περικοσμίου πονηρίας , καὶ τῆς ἀνθρωπικῆς ἰατρείας , ἣ περὶ μόνην | ||
σοφώτερος : ἐπὶ τῶν πονηρῶν καὶ κακοήθων . Κακοὶ τῆς πονηρίας πίνουσι τὴν ὁμίχλην : ἐπὶ τῶν καταξίως τιμωρουμένων . |
οὗ τοσοῦτον ἦν παρὰ τοῖς πολεμίοις δέος καὶ τοσοῦτον τῆς ἀνδρείας θαῦμα ὡς βουλευομένου τε ἄριστα καὶ ἐπιτελοῦντος ἔργοις τὰ | ||
: μᾶλλον δὲ χρησιμώτεροι ἂν εἶεν πρὸς τὸν πόλεμον οἱ ἀνδρείας μὲν οὐ πάνυ μετέχοντες , τῶν ἄλλων δὲ ἀγαθῶν |
, ὁ δὲ ἀστερίσκος , ὅτι ἐκ τῆς τοῦ Χρύσου εὐχῆς μετενήνεκται . . . . Ο . μενέω νηῶν | ||
θέσιν ἔσχον τοῦ ὀνόματος . προῦπτον γὰρ ὅτι τὸ γράψαιμι εὐχῆς ἐστιν παραστατικὸν καὶ τὸ περιπατῶ ὁρισμοῦ : ὅθεν εἰ |
ἐξ ὁμοίων γὰρ γεγονέναι δόξουσιν . διὸ πολλῆς καὶ μεγάλης φροντίδος δεῖ καὶ θεοῦ ὡς ἀληθῶς , ὃς τοῦ λόγου | ||
ἀπαιτοῦντες , γυναῖκές τε κατὰ νόμους ἐγγυηθεῖσαι καὶ θυγατέρες ἐπίγαμοι φροντίδος οὐ μικρᾶς δεόμεναι τοῖς ἔχουσι καὶ γοναὶ παίδων ἀρρένων |
σὺν πυρετῷ δάκρυα . δυοῖν δὲ ἐπιθυμίαιν μαχομέναιν ὁ τῆς αἰσχύνης φόβος θατέρᾳ προσγενόμενος ἐκεῖσε ἐποίησε τὴν ῥοπήν , ὥστε | ||
οὐκ ἀνυπονόητος δὲ διὰ τὴν κόπρον : εἰκὸς γὰρ ἦν αἰσχύνης αὐτῷ τὸ κέρδος πλῆρες εἶναι . Ἔδοξέ τις δύο |
διά τινος ἐπιπλάστου [ καὶ ] ἀγαθοῦ ἤθους καὶ ὑποκρίσει ἐπιεικείας πιστευθέντα οὕτω κλέψαι , ἐὰν δὲ Ἄρης δυνάμει καὶ | ||
ἐκ τῶν πρεσβυτέρων τε καὶ τῶν πεῖραν ἤδη δεδωκότων τῆς ἐπιεικείας τοὺς προνοησομένους τοῦ κοινῇ συμφέροντος ὀνομάζων ἠξίου ποιεῖν ὑπάτους |
ὅτι οἱ βαρυνόμενοι συμφοραῖς ὑπὸ προκειμένης δυστυχίας καὶ τὰς προτέρας εὐδαιμονίας δυστυχίας ἀποκαλοῦσιν : Πόλυβον ἀμφὶ δεσπότην : οὐκ ἐξέφανεν | ||
σαφὴς καὶ ῥᾴδιος ὁ λόγος , τὰ προειρημένα περὶ τῆς εὐδαιμονίας ἀναλαβοῦσιν . εἴρηται τοίνυν περὶ αὐτῆς ἐν τῷ ιγʹ |
, ἀλλ ' εἰς τόσον ἄρα προὔβη ἡ γνώμη τῆς προμηθείας ὥστε καὶ σοφίας ὑμῖν δημόσιον πλοῦτον ἐμηχανήσατο . ἔτι | ||
Προμηθέα υἱὸν τῆς Θέμιδος , δέον ἀντιστρόφως λέγειν ; ἐκ προμηθείας γὰρ καὶ σκέψεως τὸ δίκαιον εὕρηται . καί φαμεν |
ἄνευ τοῦ κοινοῦ ταῦτα βουλεῦσαι σφῶν τὸν βασιλέασυνειδότας ὡς ἄρξαιεν ἀδικίας , τοῦ φόνου σφᾶς τοῦ Τηλέκλου δίκας οὐκ ἀπαιτῆσαι | ||
πρός γε τὴν τοῦ ὀχυρώματος τούτου καθαίρεσιν ὁ πειρατὴς τῆς ἀδικίας καὶ φονῶν αἰεὶ κατ ' αὐτῆς εὐτρέπισται , ὃν |
φησιν . ταὐτὸν θύμον : ἀντὶ τοῦ “ τῆς αὐτῆς πενίας μετασχόντες ” . θύμος δέ ἐστιν εἶδος βοτάνης εὐτελοῦς | ||
“ φλυαρίαις ” ὀφείλων εἰπεῖν ἀναδῶν ] στεφανῶν πολὺ τῆς πενίας ] βίαιον τὸ σχῆμα περιάψαι ] προσάψαι , περιθεῖναι |
Περσικῶν νεῶν φθαρέντες νῆσον ἐκσωζοίατο ἀντὶ τοῦ μετὰ φθορᾶς καὶ βλάβης ἐκσωθῶσι καὶ ἐξέλθωσι πρὸς τὴν νῆσον , κτείνοιεν καὶ | ||
ἐπαγγελίαις αὐτῶν , εἶτα μὴ ἀκριβῶς διακρίναντες δεδωκότες αἴτιοι μεγίστης βλάβης καὶ κινδύνων ἐγένοντο . τὸ γοῦν δι ' ὀποῦ |
ζῶντα καὶ μέχρι θανάτου κεκινδυνευκότα πολλάκις καὶ τὴν τελευτὴν τῆς προαιρέσεως ἀξίαν ἐπιθέντα τῷ βίῳ , αὐτόν τε δή που | ||
ὀγδόην βίβλον ἀντιπαρεξετάζοι τις ἀλλήλαις , οὔτε τῆς αὐτῆς ἂν προαιρέσεως δόξειεν ἀμφοτέρας ὑπάρχειν οὔτε τῆς αὐτῆς δυνάμεως . Ἡ |
γυμνὸν φανέντα τῶν ἀριστείων ἄτερ , ὧν αὐτὸς ἔσχε στέφανον εὐκλείας μέγαν ; Οὐκ ἔστι τοὔργον τλητόν . Ἀλλὰ δῆτ | ||
τε Ἄργει εὐκλεῆ ἀπαγγελίαν δοῦναι . ἢ ἀντὶ τοῦ : εὐκλείας λόγον καὶ φήμην καταλεῖψαι τῇ πατρίδι : στῆσαι τὸ |
: τοῦτο δὲ οὐκ ἀναισθήτου . Μετὰ τὴν μεγαλοψυχίαν περὶ πραότητος διαλέγεται , ὡς καὶ αὐτῆς περὶ τιμὴν οὔσης . | ||
λαμβάνειν γὰρ πάντες ἡσσῶνται βροτοί οὐκ ἔστιν ἐπιτήδευμα χρησιμώτερον τῆς πραότητος εἴθ ' ὤφελεν τὸ κάλλος ὅ με διώλεσεν κακῶς |
ὁρμῆς οὐδ ' ὅλως ἀφέξεται . Δεῖ γὰρ τὸ τῆς ὑπερηφανίας μέγεθος καὶ τὸ τῆς ἐσθῆτος τυραννικὸν οἴκοι φυλάττειν , | ||
] ? περὶ τοῦ κουφίζειν ? [ ] [ ? ὑπερηφανίας ] ἐπιτομὴν ? [ τὸ ἴδιον ] μὲν ἔβλεπεν |
φαντασίας ἐγείρεται ἡ πεῖρα , ἐκ δὲ τῆς ἄνευ λόγου δόξης ἐγείρεται ἡ ἐμπειρία : καὶ γὰρ καὶ αὕτη ἄνευ | ||
ἐγχωρίων , τὴν ὀνομαζομένην Κάμπην , ἀνελεῖν καὶ μεγάλης τυχεῖν δόξης ἐπ ' ἀνδρείᾳ παρὰ τοῖς ἐγχωρίοις . ποιῆσαι δ |
τὸν οὕτως ξυνιέντα . κἀνταῦθα γὰρ ἐπὶ τῆς φρονήσεως καὶ συνέσεως ὥσπερ τις διδασκαλία καὶ μάθησις γίνεται , τοῦ μὲν | ||
λαλοῦντος , ἂν κακῶς φρονῇ ; ὁ μὲν λόγος σου συνέσεως πολλῆς γέμει , τὰ δ ' ἔργα σύνεσιν οὐκ |
γὰρ δίκης ὁ ἔλεος παρ ' αὐτῷ ἐστιν ἅτε τὸν κολάσεως ἄξιον οὐ μετὰ τὴν δίκην , ἀλλὰ πρὸ δίκης | ||
καθόλου παρεᾶται ὡς φανερὰ ἡ λέγουσα , ὅτι πᾶς μοιχὸς κολάσεως ἄξιος ἢ πᾶς κλέπτης ἢ πᾶς ἱερόσυλος , ἐφ |
βουλομένῳ δηλοῦται τῷ πεπραγμένῳ . σοὶ μὲν οὖν συγχαίρω τῆς ῥώμης , αὐτὸς δὲ ἐν τῇ τῆς ἐπιστολῆς ἀναγνώσει λίαν | ||
ταῦτά κε πάντα λάχοι οὐκ ἐὼν ἄξιος ὥσπερ ἐγώ . ῥώμης γὰρ ἀμείνων ἀνδρῶν ἠδ ' ἵππων ἡμετέρη σοφίη . |
τοὺς ἐκ τῶν ἀγρῶν , καὶ τὰς παρὰ τῶν συμμάχων ἐπικουρίας μεταπεμψάμενος ἱππάρχην τ ' ἀποδείξας Λεύκιον Ταρκύνιον , ἄνδρα | ||
ἢ κουφότερον ἀνιάσει ἔφρασε σκεψάμενος . καὶ πεῖράν γε τῆς ἐπικουρίας εὐθὺς ἐν προοιμίοις ἐλαμβάνομεν οὐκ ἀγεννῆ : ὡς δὲ |
χρόνων ἄδηλος ἰσχύς . Ἂν ἀλαζὼν ᾖς , τοῦτ ' ἀνοίας ἐστὶ φρύαγμα . Ἂν δὲ σωφρονῇς , τοῦτο θεῶν | ||
ἐν ᾧ δυσοργήτως ταῖς τύχαις ὁμιλοῦντες ἀνατρέψουσι τὸ κοινόν . ἀνοίας δ ' ἔργον εἶναι τῆς εὐπρεπείας ὀρε - γομένους |
τῆς σήψεως , πυρέττουσι μᾶλλον : ὅταν δὲ τὰ τῆς ὠμότητος , ῥιγῶσι , καὶ διὰ τὸ ὑπάρχειν αὐτὰ ἡπισαπῆ | ||
μὴ δεδοικότα παθεῖν τὸ μέλλον δεινὸν ἢ δεδοικότα πάσης μὲν ὠμότητος ἀνάπλεων φόνον , παντὸς δὲ θανάτου δυσποτμώτερον μόρον οὐ |
τῶν ἔνδον ἀναφέρουσα καὶ συνδιασκεπτομένη καί τινα διάχυσιν κἀξ ἀπλάστου προθυμίας εὐφροσύνην παρέχουσα . καὶ μὴν οἵα μέν ἐστιν ἐν | ||
φαίνηται τοῖς τ ' ἄρχουσι καὶ τοῖς ἀρχομένοις , μετὰ προθυμίας ἅπαντες ἐπὶ τὰ δεινὰ χωροῦσι καὶ οὔτε πόνον οὔτε |
διὸ καὶ ἰσοτέλευτον ἐκλήθη : διὰ τὸ μηδὲν πλέον τῆς ἥττης τὴν νίκην ποιεῖν : ἔοικε δὲ τῷ ἰσάζοντι : | ||
νῦν ἅπασι τοῖς θεοῖς τοῦτον ; τῆς δὲ ἐν Λεύκτροις ἥττης τῆς ἀνελπίστου , μεθ ' ἣν ἔμεινε κειμένη τῶν |
καὶ οἷς οὐκ ἐλάχιστον μετεῖναι φαίημεν ἂν τῆς περὶ ταῦτα ἐμπειρίας ὁ μὲν τῶν Ἑλληνίδων μεγίστην τὴν ἐκείνου γλῶτταν εἴρηκε | ||
ὧν τὸ πρᾶγμα συνίσταται , τέχνης φημὶ καὶ ἐπιστήμης καὶ ἐμπειρίας , ἀναγκαῖον ζητῆσαι , τί ποτέ ἐστιν ἡ ῥητορική |
; οὐ τοίνυν ὥσπερ τοῦ σχήματος , οὕτω καὶ τῆς προνοίας τῆς περὶ τῶν πραγμάτων ὅπερ εἶπον ἐξέστη , οὐδ | ||
τὴν πόλιν ἔχουσι τὴν νῦν ἀγνωμοσύνην προοίσουσι ; καλῆς γε προνοίας τοὺς υἱεῖς κληρονόμους καταλείψετε : ἄνδρες , δείσατε τὸν |
τοῦ τῶν Φιλαϊδῶν , ὥς φησι Μητρόδωρος ἐν τῷ Περὶ εὐγενείας . τοῦτόν φασιν ἄλλοι τε καὶ Ἡρακλείδης ἐν τῇ | ||
. | οἱ δ ' ἐλαυνόμενοι καὶ διωκόμενοι τῆς αὑτῶν εὐγενείας εἰς ἔννοιαν ἐλθόντες τόλμημα τολμῶσιν , ὁποῖον εἰκὸς ἦν |
τὰ ἡδέα , ἐπιτιθεῖσα αὐτοῖς τιμήν , ἀντὶ τοῦ δύναμιν αἰδοῦς καὶ τιμῆς ἀξίαν : ἢ ἐπιφέρουσα τιμὴν ἑαυτῇ δηλονότι | ||
ἐστιν ἐναντίον ὧν εἶχεν ἐκεῖνος : ἐκεῖνος γὰρ σωφροσύνης καὶ αἰδοῦς . Περὶ ὦτα λάσιος , κωφός : τὰ ὦτα |
τῇ δὲ αἰτίᾳ τῶν πράξεων παρέπεται , πότερον ἕνεκεν ἀγαθῶν κτήσεως γέγονεν ἢ χάριν κακοῦ ἀπαλλαγῆς , ἢ διὰ φιλίαν | ||
ναῦς ὑμῖν παρεδώκαμεν καὶ ἄλλας οὐκ ἐπικτώμεθα καὶ θήρας καὶ κτήσεως ἐλεφάντων ἀπέστημεν καὶ ὅμηρα τὰ κράτιστα καὶ πάλαι καὶ |
πρὸς σῶμα , μορφὰς καὶ τύπους καὶ μερισμοὺς καὶ σωματοειδεῖς φιλοτιμίας αὐτοῖς παρέχων , ἐπειδὴ ἤδη ἡ ψυχὴ σχέσιν ἀναλαβοῦσα | ||
τῶν ἄλλων τῶν κατὰ τὴν οἰκίαν , παρ ' ἀμφοτέροις φιλοτιμίας βιαιοτέρας γενομένης ἔλαθεν ὁ παῖς ἐν ταῖς χερσὶ τῶν |
ἀνατεινάμενοι τὰς μάστιγας ἐφώρμησαν , οἱ δὲ τὸ συνειδὸς τῆς δουλείας οὐ φέροντες αὐτίκα φεύγοντες ᾤχοντο . Πέρσαι περὶ Μυκάλην | ||
κακὸν ὑπ ' αὐτῶν πάθωσιν . ἀλλὰ ταῦτα μὲν οἶμαι δουλείας ἔργα εἰκότως ἂν νομίζοιτο : αἱ δὲ τιμαὶ ἔμοιγε |
ὥστε κατά γε τοῦτον τὸν λόγον ἀξιέπαινος μᾶλλόν ἐστι τῆς σωφροσύνης . τὸ μὲν οὖν τέλος τῆς ἀνδρείας καλὸν καὶ | ||
τοῦ βίου [ καὶ ] τῆς συλλογῆς ὑπέρ τε τῆς σωφροσύνης καὶ τῆς εὐκλείας . Φέρε δή , καὶ παῖδες |
τέλος , ἀλλ ' οὐκ ἐπὶ τὸ τυχὸν ἀπὸ τῆς τυχούσης ἀρχῆς . τοῦτο μὲν γὰρ ἐν τοῖς ἀπὸ τύχης | ||
εἴδη διάφορα , πῶς ἂν εἴη τὸ προστυχὸν σῶμα τῆς τυχούσης ὄργανον ; οἱ δὲ μόνον ἐπιχειροῦσι λέγειν , ποῖόν |
πρᾶγμα . ἐπειδὰν δὲ συνουσιάζωσι καθ ' ἑταιρίας ἢ κατὰ συγγενείας , ποιοῦσιν οὕτως : πρῶτον μὲν ὅταν παύσωνται πίνοντες | ||
δεδημιουργημένην : ἵδρυτο δ ' ἐν αὐτῷ τῆς τῶν βασιλέων συγγενείας ἀγάλματα εἰκονικὰ λίθου λυχνέως . ἐπιτερπὲς δ ' ἱκανῶς |
ἂν φιλοτιμοῖσθε . καὶ γὰρ εἰ θατέρου τὸ πλέον τῆς εὐποιίας , ἀλλ ' οὐδαμοῦ τὸ πλέον ἐκείνῳ κεχαρισμένον . | ||
τὰς χάριτας ἄλλοις μὲν ἄλλας ἀποδοτέον κατὰ τὴν ἀξίαν τῆς εὐποιίας , τοῖς δὲ εἰς τὰ μέγιστα ἡμᾶς εὖ πεποιηκόσιν |
εἶναι τὸ τοιοῦτον πρόβλημα : εἶτα ἀναλύειν πειρώμενος αὐτὸς ἑαυτῷ ἀπάτης ἔσται καὶ πλάνης αἴτιος ζητῶν τὴν ἀποφατικὴν πρότασιν , | ||
τὸ πρᾶγμα μηδ ' εἰδέναι δοκεῖν , ἀλλὰ δι ' ἀπάτης τινὸς καὶ στρατηγίας κωλῦσαι τὰ συμβησόμενα ταῖς πόλεσιν . |
εἴσομαι ] γνωρίσω . εἴσομαι ] εἰ κοῦφον τὸ τῆς αἰτήσεως τέλος . θ εἴσομαι ] γνώσομαι εἰ κοῦφον δῆλον | ||
εὐκολώτεροι γίνονται καὶ πολὺ μᾶλλον , ὅταν εὔλογα τὰ τῆς αἰτήσεως ᾖ ; τούτων οὐδὲν ἐλογίσω , μᾶλλον δέ , |
τι χρῆμα : ἀδέσποτον , ἄνεσιν ἔχον , μετ ' ἐξουσίας φθεγγόμενον . τὸ γὰρ βιάζεσθαι τὸν νόμον ἔχει μεθ | ||
' ἐμπόρων κομισθήσεσθαι , μιᾶς δὲ γῆς οὔσης καὶ μιᾶς ἐξουσίας κοινὴν καὶ ἀκώλυτον ἀμφοτέροις τὴν ἀπόλαυσιν ἔσεσθαι . τοιούτοις |
σωφρονούσαςκαὶ γὰρ τὰ πολλὰ τῶν ἀμβλωθριδίων καὶ τῶν τεράτων ἐξ ἀκρασίας γίνονται καὶ πλησμονῆς : ἕπεται δὲ τούτοις μηδὲ δεῖσθαι | ||
φεύγω πόλιν μεστὴν ἁπάντων κακῶν , ὕβρεως , μέθης , ἀκρασίας , ἀσεβείας , φιλοχρηματίας , θράσους καὶ μεθίσταμαι πρὸς |
, ἔστε συμπληρουμένης αὐτῷ τριετοῦς βασιλείας ἐκ μικρᾶς καὶ εὐτελοῦς προφάσεως , οἷα τυραννίδος σφάλματα , πρῶτοι ὅπλα ἐκίνησαν ἔς | ||
, τὰς δὲ ὅτι καθαραὶ λημμάτων εἰσὶν ὑπ ' οὐδεμιᾶς προφάσεως τῶν εἰς πορισμὸν μιαινόμεναι , προσεύχονται τῷ θεῷ θυμήρη |
ἔφη εὐθὺς ἐπιόντα τὴν μεγίστην τυραννίδα ἑλέσθαι , καὶ ὑπὸ ἀφροσύνης τε καὶ λαιμαργίας οὐ πάντα ἱκανῶς ἀνασκεψάμενον ἑλέσθαι , | ||
. Ἔμοιγε δοκεῖ . Τί δέ ; περὶ φρονήσεως καὶ ἀφροσύνης ἆρά γε τὴν αὐτὴν ἔχεις σὺ γνώμην ; Πῶς |
ἐξεπόνουν πρὸς τὸν Ἡρώδην . προὔστη δὲ καὶ τῆς Ἀθηναίων νεότητος πρῶτος ἐπὶ ταῖς ἐκ βασιλέως μυρίαις . καὶ οὐ | ||
λογισμὸν παραβάσεως κακὸν καὶ εἶπεν : ὁ πατήρ μου ἐκ νεότητος πολλὰ παρηνόμησεν καὶ ἐν γήρᾳ μετέγνω : καὶ νῦν |
; ἕτερον δέ ἐστιν οὐκ ἀποδέον τούτου δεῖγμα σαφέστατον τῆς βουλήσεως τοῦ Σεβαστοῦ : διετάξατο γὰρ ἐκ τῶν ἰδίων προσόδων | ||
. Ἤμελλε γάρ που ὁ φὺς κύριος ἔσεσθαι τῆς ἑαυτοῦ βουλήσεως , καὶ οὔτε τις Ἀπόλλων , οὔτε τις αὐτοῦ |
εἰ ἄρα μετριότητος ἤθους κέχρηται , μὴ βουλόμενος ἑαυτῷ τῆς εὐδοκιμήσεως καὶ τῆς παρὰ τῶν πολλῶν ἐπαίνου εἶναι μαρτυρία . | ||
ἐλέγχων , ὅσοι λόγου χάριν καὶ τῆς παρὰ τοῖς πολλοῖς εὐδοκιμήσεως προΐστανται ταύτης τῆς θέσεως , πρὸς οὓς καὶ ἤδη |
. διὸ σπουδάζωμεν ἕκαστον τῶν εἰρημένων στομίων καταδεῖν τοῖς ἀρρήκτοις ἐγκρατείας δεσμοῖς : ” ὅσα γὰρ οὐχὶ δεσμῷ καταδεῖται ” | ||
τὸ αὔξεσθαι , σχεδὸν ἐκ παίδων τοῖς περὶ καρτερίας καὶ ἐγκρατείας καὶ ἀρετῆς πάσης λόγοις ἐπαντληθέντες . διὸ εἰ καὶ |
οὐκ ἴσμεν ὅπως τάδε τριῶν τῶν μεγίστων ξυμφορῶν ἀπήλλακται , ἀξυνεσίας ἢ μαλακίας ἢ ἀμελείας . οὐ γὰρ δὴ πεφευγότες | ||
' ἐπιφερομένης πείσας τε ὕποπτος γίγνεται καὶ μὴ τυχὼν μετὰ ἀξυνεσίας καὶ ἄδικος . ἥ τε πόλις οὐκ ὠφελεῖται ἐν |
καὶ ἔτι ἐν ἄλλοις . Φιλοκαλοῦμέν τε γὰρ μετ ' εὐτελείας καὶ φιλοσοφοῦμεν ἄνευ μαλακίας : πλούτῳ τε ἔργου μᾶλλον | ||
ἢ ὡς βούλει χρῶ , μηδὲν εὐλαβούμενος μηδὲ καταφρονῶν τῆς εὐτελείας : δίδου δὲ ἑπτὰ τὸν ἀριθμόν . Εἰ δὲ |
ἀξίαν , ὡς τῶν οἰκείων τυγχάνων ἢ καὶ ἐλαττόνων : ἀρετῆς γὰρ παντελοῦς οὐκ ἂν γένοιτο ἀξία τιμή . λέγει | ||
τοῖς μὴ τελείοις , προκαλούμενος αὐτοὺς εἰς μετουσίαν καὶ ζῆλον ἀρετῆς ἅμα καὶ τὸν περιττὸν πλοῦτον ἐπιδεικνύμενος αὑτοῦ , ὅτι |
καὶ δογμάτων γενόμενον , οὐ μελέτης δίχα καὶ τῆς τοιαύτης ἀσκήσεως σοφὸν εὕροι γενόμενον , ἀλλὰ κἂν μάχας λέγῃ καὶ | ||
καὶ ἑτέρων συγκροτοῦντες . τὸ δὲ πλέον ἐστὶν αὐτοῖς τῆς ἀσκήσεως ἐν τῷ λέγειν ἃ μὴ δεῖ : τὸ γὰρ |
' ὧν αἰτεῖτε ταῦτα πολλάκις ὀφθῆναι καὶ τοῖς προσώποις γέμουσιν εὐθυμίας δηλοῦτε : πολὺ δ ' ἂν δείξαιτε κάλλιον , | ||
ὡς ὑμᾶς ἠπείγετο . θαυμάζοντος δέ μου τὸ μετ ' εὐθυμίας οἴκοθεν ἄλλοσε τρέχειν μὴ θαύμαζε ἔφη : τοῦ καινοῦ |
ἐκείνων πάλιν ἐξηπατήθησαν . προειπόντες γὰρ ὑπὲρ τῆς τῶν Ἑλλήνων ἐλευθερίας πολεμήσειν Ἀθηναίοις καὶ τούτῳ προσαγόμενοι τοὺς πολλοὺς , ἐπειδὴ | ||
καὶ πρὸς τὸν Δάμιν ἔφη ” ἐπίδειξιν πεποίημαί σοι τῆς ἐλευθερίας τῆς ἐμαυτοῦ καὶ θάρρει . ” τότε πρῶτον ὁ |
περὶ μὲν τῆς θυσίας σαφῶς λέγει , περὶ δὲ τῆς δόσεως τῶν δώρων ἐσιώπησεν , ἀρκεσθεὶς τῷ ἄνω κεφαλαιωδῶς εἰρημένῳ | ||
ἐπιπνοίας ἢ ἀνενέργητον ποιήσῃς ἀλλὰ ἔχεσθαί με τῆς παρὰ σοῦ δόσεως καὶ ἀγαθότητος . Ϙεʹ Δίδου δ ' ἔτι μᾶλλον |
. , . . , . αἰγίθαλλος : ὄρνεον κωλυτικὸν πράξεως . Ἀλκαῖος Γανυμήδῃ ἔοικεν αἰγίθαλλος διακωλύειν τὸ πρᾶγμα . | ||
χρωμένου ὁ κατήγορος τῇ δευτέρᾳ χρήσεται μεταθέσει τὸν τρόπον τῆς πράξεως αἰτιώμενος : ἐπὶ μὲν γὰρ τῇ πρώτῃ τὴν πρᾶξιν |
τὸν Καύκασον , ὥστ ' ἀνήκοος τῆς τούτων φιλανθρωπίας καὶ μεγαλοψυχίας εἶναι ; οἳ καὶ τὸ τῆς Σμύρνης ὄνομα οὐ | ||
μεγαλοπρεπείας περὶ τὰ μεγάλα μόνον οὔσης ἀναλώματα , οὕτω τῆς μεγαλοψυχίας οὔσης περὶ τὰς μεγάλας τιμὰς ἔστι τις ἀρετὴ περὶ |
δ ' αὐτοῖς οὖσιν ἐν πλῷ καὶ μικρὸν πρὸ τῆς καταγωγῆς ἔδοξεν ἀπάρξασθαι τοῖς τοῦ βασιλέως ἐπιτάγμασι καὶ ὥσπερ τι | ||
ἐρήμου δὲ τοῦ πρώτου τῆς πόλεως μέρους ἥξειν ἄχρι τῆς καταγωγῆς , οἱ δ ' ὅσονπερ ἐπὶ τῶν προτέρων ἀγαθῶν |
δίκην σε δοῦναι δεῖ σοφισμάτων κακῶν . σὲ δ ' ἀμαθίας γε κἀσεβοῦντ ' ἐς τὸν θεόν . ὡς θρασὺς | ||
σαρκῶν φύσις . αὕτη γὰρ καθάπερ τις θεμέλιος ἀγνοίας καὶ ἀμαθίας πρῶτος καὶ μέγιστος ὑποβέβληται , ᾧ τῶν εἰρημένων ἕκαστον |
κατορθωμά - των . μεμνημένος δὲ τῆς περὶ πάντα τελείας ἀγαθότητος ἑαυτοῦ ὁ θεός , κἂν τὸ σύμπαν ἀνθρώπων πλῆθος | ||
πάντων τῆς σῆς ἀπολαύσας χρηστότητος καὶ μακροθυμίας καὶ τῆς πολλῆς ἀγαθότητος καὶ τοῦ σοῦ θείου ἐλέους πλουσίως τυχὼν εὐχαριστῶ , |
, τὸ δʹ περὶ κακοπραξίας ἀπολύσεως , τὸ εʹ περὶ ὁμονοίας ἢ πλοῦ ἢ κοινῶν πραγμάτων , τὸ Ϛʹ περὶ | ||
γε ὑπὲρ τοῦ ἑτέρου τις ἂν εἰπεῖν ἔχοι λόγους τῆς ὁμονοίας , εἰσὶ μὲν ἤδη μυρίοι , ὅμως δὲ χρὴ |
ἰδίαν ὠμότητα καταδεῖξαι θύειν τοὺς ξένους , ἵνα διαδοθείσης τῆς φήμης εἰς ἅπαντα τόπον περὶ τῆς Κόλχων ἀγριότητος μηδεὶς τῶν | ||
τὸ γνήσιον αὐτῆς ἐναυγασάμενοι κάλλος , τῆς παρὰ τοῖς πολλοῖς φήμης οὐ φροντίσαντες ἐπεβουλεύθησαν , κακοὶ νομισθέντες οἱ πρὸς ἀλήθειαν |
πρώτη καὶ μετὰ ταύτην Ὀδύσσεια σύμφωνον ἑκατέρα περὶ τῆς ἰδίας εὐσεβείας κέκραγε φωνήν : Οὐκ ἂν ἔγωγε θεοῖσιν ἐπουρανίοισι μαχοίμην | ||
ὁσιώτατον τῶν πώποτε γενομένων ἀλλὰ καὶ τὸν ἐπὶ βραχὺ γευσάμενον εὐσεβείας ὤργισεν . ἐξ ἀνομοίων τις γενόμενος ἄνθρωπος νόθος , |
. . χρήσαντ ' ἐμοί ] καὶ τὰς ἐπιθυμίας τῆς τόλμης φημὶ τὸν Ἀπόλλωνα χρῆσαί μοι . πλειστηρίζομαι ] καυχῶμαι | ||
: ἀντὶ τοῦ τρυφηλοὶ καὶ τὴν σάρκα διαῤῥέοντες . Ἅπαντα τόλμης καὶ ἀναισχυντίας : ὅτι ἡ ἀναισχυντία νικᾷ τὰ πολλά |
. ἀκκίζεσθαι : ἔτι τοῖς ὅπλοις ἀκκίζεται , ἔτι τῆς ὕβρεως ἔχεται , ἐπαίρεται , γυναικίζεται , θρύπτεται , ἢ | ||
ἀφιερούμενόν τε καὶ ἀνατιθέμενον ἱερῷ τινι : ἀνάθεμα δὲ τὸ ὕβρεως ἐχόμενον καὶ ἀνεθεματισμοῦ . . ἀνακεῖσθαι διαφέρει τοῦ κατακεῖσθαι |
Ἀρριανός : οὐδὲν ἄλλο εἰ μὴ τὰ ἐπιτήδεια τῆς δικαίας τιμῆς λαμβάνοντας . . . . εὔψυχος : Ἀρριανός : | ||
αἱ τῶν ἀγαθῶν ἀνδρῶν ἀρεταὶ καὶ παρὰ πολεμίοις ἐνίοτε τυγχάνουσι τιμῆς . Ὅτι πολλαὶ γυναῖκες καὶ παρθένοι καὶ παῖδες ἐλεύθεροι |
τὸν υἱὸν σωκρατίζειν [ προτρέπεται . καὶ τῆς περὶ αὐτὸν ψυχρολογίας διατριβὴ ἱκανὴ λόγων τ ' ἀπόνοια πρὸς τοὐναντίον . | ||
. δότε μοι λεκάνην : ὡς ναυτιῶν ὑπὸ τῆς ἐκείνου ψυχρολογίας τοῦτό φησιν . λείπει τὸ ” ἵν ' ἐμέσω |
! ! ] ! ? ! [ ] ! [ εὐδοξίας δ ' ἐπίχειρα δε [ θε : λίγεια ? | ||
δ ' ὁ φαῦλος τοῦ ἀληθινοῦ πλούτου καὶ τῆς ἀψευδοῦς εὐδοξίας : τὰ γὰρ ἀγαθὰ ταῦτα φρόνησις καὶ σωφροσύνη καὶ |
τὰς θεοσεβείας δεινὸς τρόπος , ὄνομα Φαραώ , οὗ τὴν παρανομίας καὶ ὠμότητος μεστὴν δυναστείαν ἀμήχανον ἐκφυγεῖν ἄνευ τοῦ γεννηθῆναι | ||
μοιχείας καὶ γυναικῶν ἀλλοτρίων ἁρπαγῆς καὶ τῆς ἄλλης βιαιότητος καὶ παρανομίας καθ ' ἕκαστον εἰ δεήσειε λέγειν , οὐκ ἂν |
λέγουσι , καὶ παρὰ μόναις ταῖς Διοσπολίτισιν ἐκ παλαιῶν χρόνων ὀργῆς καὶ λύπης φάρμακον εὑρῆσθαί φασι : τὰς δὲ Θήβας | ||
ταῦτ ' ἐπαινεῖς ; πᾶς γὰρ οἰνωθεὶς ἀνὴρ ἥσσων μὲν ὀργῆς ἐστι , τοῦ δὲ νοῦ κενός : φιλεῖ δὲ |
γε ἐκέρασεν ἄμφω καὶ συνοικεῖν ἔπεισεν ἡσυχίαν γνώμης μετ ' εὐβουλίας κεκτημένος , ἐντεῦθεν εὑρεῖν τὸ δέον οὐδενὸς ὕστερος , | ||
λόγοις , ἐν βουλαῖς , ἐν ἔργοις : ἐκ γὰρ εὐβουλίας καὶ εὐλογίας καὶ εὐπραξίας τὴν ἀνθρωπίνην εὐδαιμονίαν συνίστασθαι , |
καὶ ἀνόμοιος γίγνοιτο , δικαίως ἂν τυγχάνοι μέμψεώς τε καὶ ἀτιμίας καὶ αὐτῆς γε τῆς ἀρχῆς ταχὺ παυθεὶς παραχωρήσειεν ἑτέροις | ||
ἐν τοῖς δικαστηρίοις , ἔνθα περὶ θανάτου καὶ φυγῆς καὶ ἀτιμίας καὶ δεσμῶν καὶ χρημάτων ἀφαιρέσεως οἱ λόγοι πρὸς τοὺς |
Δαρείῳ τὴν Περσέπολιν , κύριος ἔσται ταύτης ὑπ ' αὐτοῦ παραδοθείσης . διόπερ ὁ Ἀλέξανδρος κατὰ σπουδὴν ἦγε τὴν δύναμιν | ||
δήπου μᾶλλον ἁρμόττει τοῦτο ποιεῖν : ἐκ θεῶν γὰρ αὐτῆς παραδοθείσης τὸ κατ ' ἀρχὰς οὐκ ἔνεστιν ἄλλως ἢ διὰ |
παιδοποιΐας εἰς αὐτὴν σῴζει ὁ πατὴρ τὴν ἀπαλλαγὴν ἀντὶ τῆς φιλοστοργίας τῆς παιδὸς ἀντικαταλλασσόμενος : προῖκα : γράφεται ἀτηρὸν ἐν | ||
πατρίδος , ὅμως οὐκ ἐπιλανθάνονται τῆς πρὸς τὴν θρέψασαν γῆν φιλοστοργίας . Ὅτι Τιβέριος ὁ Γράκχος ἦν υἱὸς Τιβερίου τοῦ |
πολλὰ κάμνων ὁ ποιητὴς ἁλίσκεται . τῆς μὲν οὖν Φιλοκτήτου νίκης καὶ ὅσα κατὰ τὴν Τροίαν εἰργάζετο τοξεύων οὗτος ὁ | ||
, καὶ νικήσαντος τὸ τέθριππον τήν τ ' ἐκ τῆς νίκης δόξαν αὐτὸς ἀπηνέγκατο καὶ τοὺς ἵππους οὐκ ἀπέδωκε τῷ |
' ὧν πλεονάζει τὸ κατὰ φύσιν τῆς τε τάξεως τῆς προσηκούσης ἐκβεβλάστηκε , καὶ ἐφ ' ὧν τύλους ἐκκόψαι βουλόμεθα | ||
ἢ περὶ τῆς οὐσίας ἐποίησα κινδυνεῦσαί τινα , ὡς Καίσαρι προσηκούσης ἢ ἐν συνηγορίᾳ προύδωκα ; καὶ μὴν τῆς γε |
. Εὐμενοῦς αὔξησις παράδοξος καὶ παράληψις τῆς τε τῶν βασιλέων ἐπιμελείας καὶ τῆς Μακεδονικῆς δυνάμεως . λαʹ . Κασάνδρου αὔξησις | ||
οὐδένα ποιησαμένων τῶν πόλεων περὶ τοῦ συμβάντος πάθους ἐπαύσαντο τῆς ἐπιμελείας οἱ Πυθαγόρειοι . συνέβη δὲ τοῦτο δι ' ἀμφοτέρας |
εὐσεβείας καὶ ὁσιότητος καὶ τὸ πρὸς ἀνθρώπους διὰ φιλανθρωπίας καὶ δικαιοσύνης : ὧν ἑκάτερον εἰς πολυσχιδεῖς ἰδέας καὶ πάσας ἐπαινετὰς | ||
, πιστοφύλαξ , αἰεὶ πανυπέρτατε , πᾶσιν ἀρωγέ , ὄμμα δικαιοσύνης , ζωῆς φῶς : ὦ ἐλάσιππε , μάστιγι λιγυρῆι |
αὐτῷ παρεῖναι τὰς ἐλέγξεις τότε . διέτριψέ τε τοὺς τῆς σιωπῆς χρόνους τὸν μὲν ἐν Παμφύλοις , τὸν δὲ ἐν | ||
. Δύναμις πέφυκε τοῖς βροτοῖς τὰ χρήματα . Διὰ δὲ σιωπῆς πικρότερον κατηγορεῖ . Δυσπαρακολούθητον δὲ πρᾶγμ ' ἔσθ ' |
τεῦξιν αὐτῶν ἀπαλλαγὴ γίνεται τῶν ταραχῶν καὶ ἀνάπαυλα τῆς πρότερον ὀχλήσεως : ὁ γὰρ τυχὼν τοῦ πλούτου οὐκέτι συντόνως ἐπιζητεῖ | ||
περιλαμβάνειν ἐν κύκλῳ τὸν ὀμφαλόν , οὕτω ταχέως ἀπήλλαξε τῆς ὀχλήσεως τὸν ἄνθρωπον , ὥστε θαυμάζεσθαι τὸ τάχος καὶ μαγείᾳ |
, τότε Μιτυληναίων δυναστεύοντα , καὶ δείσαντα περὶ τῆς ἑαυτοῦ γνώμης , καθίσαι τε ἐπὶ τὸν βωμὸν ἱκέτην καὶ ἀπολυθῆναι | ||
βουλομένου τὰς πόλεις ἢ διαβάλλειν ἡμᾶς , ἀποπειρωμένου πῶς ἔχομεν γνώμης περὶ τῶν πραγμάτων : καὶ ἔστω παράδειγμα τὸ ζήτημα |
δ ' ὑπὲρ ταύτης πάντων ἀμφισβητεῖν τετολμήκασιν : εἰς τοῦτο ἀναιδείας ἐληλύθασι . Λαβὲ δὴ αὐτοῖς τοὺς νόμους , παρ | ||
τῷ Χαριδήμῳ διὰ βραχέων , καὶ δεῖξαι τὴν ὑπερβολὴν τῆς ἀναιδείας τῶν ἐπαινούντων αὐτόν . ἓν δ ' ὑμῖν ἐκεῖν |
, μηδὲ ἔδειν σάρκας , ἀπαθὴς εἶναι φθόνου κακοηθείας μίσους διαβολῆς ἔχθρας , τοῦ τῶν ἐλευθέρων ὀνομάζεσθαι γένους , ἢ | ||
εἰ τὰς ἀληθείας ἁπλῶς τίς σοι λέγει . οὐ δεῖ διαβολῆς καταφρονεῖν , οὐδ ' ἂν σφόδρ ' ᾖ ψευδής |
Ὥσπερ ἄχαρις ὁ φαῦλος καὶ ἀηδὴς κατὰ τὸν ὀρθὸν τῆς κρίσεως λόγον , διότι τῶν ἀγαθῶν ἄπρακτος , οὕτω χαρίεις | ||
σύμφωνον αὐτῷ κριτήριον μὴ ἕτερον ὂν παρ ' ἐκεῖνο δεήσεται κρίσεως , δεόμενον δὲ κρίσεως οὐκ ἔσται κριτήριον . τὸ |
ἁπανταχοῦ τιμᾷ καὶ τὰς ἐν τοῖς λόγοις συνουσίας ἀφορμὴν φιλίας ἀληθινῆς ὑπολαμβάνει , σαφέστερον κατίδωμεν τί ποτε ἦν ὅ σοι | ||
καρτερεῖν τε καὶ ἀπερείδεσθαι , ὡς ἂν μὴ ἀθρόας τῆς ἀληθινῆς μαρμαρυγῆς ἐμπλησθέντες σκότου μᾶλλον ἢ αὐγῆς ἀπολαύσειαν . καὶ |
πλάσει ῥᾷστα ξυνακολουθοῦντος τῇ τέχνῃ καὶ πλεῖστον ἐπιδεχομένου τὸ τῆς μετανοίας : οἷος ἦν Φειδίας τε καὶ Ἀλκαμένης καὶ Πολύκλειτος | ||
μεγάλη καὶ ἔνδοξός ἐστιν καὶ ἔδωκεν πνεῦμα τοῖς ἀξίοις οὖσι μετανοίας . Ὅτι οὖν , φημί , κύριε , πάντες |
ἀκάκωτον εἶναι . ὁ δὲ κλῆρος ἔστω ἐν τῷ περὶ φιλίας ἢ ἐν τῷ περὶ τέκνων ἢ ἐν τῷ μεσουρανήματι | ||
φίλους ὀνομάζομεν . καὶ διὰ τοῦτο πολλὰ εἴδη φαμὲν εἶναι φιλίας . καὶ ἔστι φιλία πρώτως μὲν καὶ κυρίως ἡ |
οὐχ ἡ τῶν περὶ σπουδῆς † τὰς δι ' ὅπλων ἀγωνίας καὶ διὰ θηρίων καὶ μάλιστα τὰς ὑφ ' ὑμῶν | ||
: ἔνθα τοῖς ἀγῶσιν ἀπόπειραν λαβόντες , καὶ γνῶσιν τῆς ἀγωνίας σχόντες οὐδέποτε ἄνευ στεφάνων εἰς τὴν οἰκείαν ἐληλύθασι , |
βία δὲ οἴχεται , πανήγυρις δὲ ἡμῖν ἡ πόλις , εὐφημίας ἐλπίζοντα περιέστηκε ζημία λυποῦσα μὲν καὶ τῇ βλάβῃ , | ||
, ἐπαγγελλομένων , ἀγαθὰ ἐλπιζόντων , χαριζομένων , εὐθυμίας , εὐφημίας , ἱλαρότητος , εὐφροσύνης , ἀδείας : τὸ δὲ |
, ὀλίγους ὄντας καὶ κατισχυομένους ὑπὸ τοῦ πλήθους καὶ τῆς ἀνομίας τῶν γηγενῶν ἀνθρώπων , ὁμοιωθῆναί τισι ζῴοις , καὶ | ||
ἴδιον βέβηλα ἁγίων καὶ ἀκάθαρτα καθαρῶν διαστέλλειν , ὡς ἔμπαλιν ἀνομίας καὶ ἀπαιδευσίας εἰς ταὐτὸν ἄγειν τὰ μαχόμενα βιάζεσθαι φυρούσης |
δίκαια . “ Καὶ Ὠσηὲ δὲ καὶ αὐτὸς προφήτης περὶ μοναρχίας θεοῦ λέγει : ” Οὗτος ὁ θεὸς ὑμῶν ὁ | ||
, τὸν μὲν ἐξέβαλον πολιτείαν δὲ συνεστήσαντο μικτὴν ἔκ τε μοναρχίας καὶ ἀριστοκρατίας , κοινωνοῖς δ ' ἐχρήσαντο Σαβίνοις τε |
, οἱ δὲ ἐκείνους τῷ τε ἐγχειρήματι ἀνοσίους , ἐπεὶ πλεονεξίας ἕνεκα ἐπὶ ἄνδρας συγγενεῖς ἐπίασι , καὶ θεῶν ἀσεβεῖς | ||
βίῳ οἱ μὲν ἀνδραποδώδεις , ἔφη , φύονται δόξης καὶ πλεονεξίας θηραταί , οἱ δὲ φιλόσοφοι τῆς ἀληθείας . καὶ |
τισὶ καὶ μὴ οὖσαν καταλιπόντας , καὶ ἧς ἂν ὦσι πατρίδος , ταύτῃ αὔχησιν ὡς οὐ περὶ ἀλλοτρίων οὐδ ' | ||
Κόδρος γενόμενος ἐκδέχεται τὴν βασιλείαν , ὃς καὶ ὑπὲρ τῆς πατρίδος ἀπέθανε τρόπωι τοιῶιδε . πολέμου τοῖς Δωριεῦσιν ὄντος πρὸς |
καὶ δάκνομαι τῷ ῥήματι τὴν ψυχὴν ἀναμνήσας τε ἐμαυτὸν τῆς ὑμετέρας ἐν τῷ πρόσθεν εὐνοίας οὕτω δὴ ἐπηγγειλάμην καὶ πρὸς | ||
αὑτοῦ . εἶτ ' ἔχων τούτους ἦγ ' ἐπὶ τὰς ὑμετέρας οἰκίας , καὶ σύ , ὦ Τιμόκρατες , συνηκολούθεις |