Προγόνοις : τὸν τρόπον μὲν οἶσθά μου ὅτι τῦφος οὐκ ἔνεστιν , ἀλλὰ τοῖς φίλοις τοιοῦτός εἰμι δη τις τύπτεσθαι | ||
ἡλικίαν : τὸ μὲν γὰρ ὑγραῖνον ἀπὸ τοῦ γάλακτος οὐκ ἔνεστιν αὐτοῖς , τὸ δὲ λίπος τὸ φυσικὸν καὶ τὸ |
ὁ καιρός : τούτοις γὰρ καὶ τοὺς ἄλλους φίλους τέρπειν ἔνεστι καὶ Πλάτωνα σοφίζεσθαι ἀδωροδόκητον ὄντα . χρημάτων δὲ οὐδὲ | ||
οὕτω καὶ ἡ φιλία . ἥκιστα δὲ ἐν τῇ χειρίστῃ ἔνεστι φιλία , λέγω δὴ τῇ τυραννίδι . καὶ γὰρ |
φυσική τις καὶ λοιμώδης . Ὑπὸ κύνα γὰρ οἰστρᾷ καὶ ἐγγίνεταί τι σκωλήκιον ἐν τῇ κεφαλῇ καὶ φθείρεται : ἡ | ||
πᾶσαν μάχην , ὡς ἐπὶ πολὺ ἐκτεινομένης τῆς παρατάξεως , ἐγγίνεταί τισι τῶν βάνδων ἀφανῶς λειποτακτεῖν καὶ γίνεσθαι πρόφασιν ἀναχωρήσεως |
τῇ σηπίᾳ ἡ σὰρξ ἐρείδεται ; διότι τὸ σήπιον αὐτῇ πρόσεστι τὸ ἀναλογοῦν ὀστῷ καὶ ἀκάνθῃ . καὶ ἐπὶ τῶν | ||
τῇ ὥρᾳ , ἀλλὰ καὶ τῇ κράσει καὶ τῇ ἡλικίᾳ πρόσεστι . καὶ ἐν τῷ ἔαρι ταύτης ἔχεσθαι δεῖ σε |
καὶ φρονήσεως : εὐπορία δὲ χρημάτων πολλοῖς καὶ διὰ τύχην περιγίνεται . Ἀτυχὴς ὁ ἀτυχίαν μὴ φέρων . Νόσος ψυχῆς | ||
σὺν ᾧ μάλιστα καὶ τὸ κρατεῖν τοὺς ἥσσους τῶν πλειόνων περιγίνεται , συνέσει πρὸ δυνάμεως πιστεύοντας . Τούς τε πλείονας |
ἡμῖν οἰκιστὴς θαυμαστός : δίκαιος εἶ , οὐδὲ ἡ πόλις ἀμοιρεῖ τοῦ πλεονεκτήματος : φιλανθρωπίαν τιμᾷς , καὶ ἡ πόλις | ||
. . . τῶν ἐκτὸς ἡ μὲν παρωκεανῖτις ἡ πρόσβορρος ἀμοιρεῖ διὰ τὰ ψύχη , ἡ δ ' ἄλλη τὸ |
ὅλα ἐγχειριζόμενοι ὀρθῶς ποιήσουσιν ἐπεὶ καὶ μισθὸς αὐτῶν τῷ ἔργῳ πρόσεστιν . ἀλλ ' οὐκ ἀφ ' ἑνός , οἶμαι | ||
αὐτῷ μνησθῇς , ἃ πάντες ἴσασιν ὅτι τούτων οὐδὲν αὐτῷ πρόσεστιν , καὶ ἀπίθανον εἶναι δοκεῖ καὶ περὶ τῶν ἄλλων |
ὄντα τὰ πύσματα τοῦ ἐφ ' ἃ ποθεῖ , ἀσύνθετα καθέστηκεν : αἱ δὲ συνθέσεις αὐτοτελεῖς θέλουσιν εἶναι . πῶς | ||
ἀναγκαῖον . διόπερ καὶ ἡ γραμματικὴ οὐκ ἐπεὶ πόλει χρησίμη καθέστηκεν , ἐξ ἀνάγκης καὶ ἡμῖν ἐστιν [ ἡ ] |
ἁπάντων [ οὐδαμῶς ] ὁ τῶν ἐπισταμένων ἔπαινος ἥδιστος τοῖς εἰδόσι καὶ πλείστης σπουδῆς ἄξιος : εἰς δὲ φρόνησιν καὶ | ||
Ῥωμαίων καὶ τῇ συγκλήτῳ , λέγων τοιάδε . ” ἐν εἰδόσι μὲν ὑμῖν τοῦ τε βίου μου τὴν ἐξ ἀρχῆς |
τὰ πράγματα ἀνασκησία , ἀμελετησία , ἀμέλεια , βλακεία , νώθεια , ἀθυμία , ῥᾳθυμία , ὀλιγωρία , ἀνανδρία , | ||
ὄκνος , ἔκλυσις , ἀθυμία , ῥᾳθυμία , ἀνανδρία , νώθεια , νωθρότης , ὀλιγωρία , ἀμέλεια , ὑπτιότης . |
, ἀλλ ' ὥσπερ καὶ τὸ παράδειγμα λέγει , οὐκ ἀπεικὸς ἡγεῖται τοιούτους ἐνεῖναί τινας οἷς τεθνάναι κρεῖττον ἢ ζῆν | ||
. εἰ δὲ καὶ κύριον εἴη τὸ Ἀγαθῖνος , οὐκ ἀπεικὸς σημαίνειν ἀμφότερα . Σχοινεύς γὰρ καὶ κύριον καὶ ποταμοῦ |
τοῖς σφόδρα παλαιᾶς τιμῆς ἀφαιρουμένοις . ὅτι τοίνυν οὐδὲ ἀσεβείας ἀπήλλακται τὸ γιγνόμενον μάλιστα , ὃν οὗτοί φασι τρόπον * | ||
' εἰς πᾶν καὶ παροῦσα πανταχοῦ τὴν ὄψιν ἐμπλήσας ' ἀπήλλακται κακῶν . ἀκούεις ἀνδρὸς μισογύνου καὶ σώφρονος , οἷα |
Ἑῷος ἡνίχ ' ἱππότας ἐξέλαμψεν ἀστήρ : παρὰ δὲ Καλλιμάχῳ ἔνεστ ' Ἀπόλλων τῷ χορῷ : τῆς λύρης ἀκούω : | ||
μόνον , ἀλλὰ πάντων κοινὰ ὥσπερ χρήματα , καὶ οὐκ ἔνεστ ' ἀποκλεῖσαι τοὺς ἄλλους τῆς ἐπ ' αὐτοῖς φιλοτιμίας |
ὥστε οὐκ εἰδέναι , ὅτι τὰ Ἀναξαγόρου βιβλία τοῦ Κλαζομενίου γέμει τούτων τῶν λόγων ; καὶ δὴ καὶ οἱ νέοι | ||
αἵματος . πέφυρται : μολύνεται , γίνεται , σμίγεται , γέμει . Φοινίσσαις : γράφεται φοίνιος . φοίνιος : αἱματώδης |
γονὴ καὶ ἡ γονὴ σφαῖρα . νῦν εἰς τὰ μεθόρια καθέστηκε τοῦ βρέφους καὶ τῆς σφαίρας . λοιπὸν γὰρ γίνεται | ||
δηλοῖ , ὡς τῶν ἀνθρώπων ἕκαστος ἐν τῇ ἰδίᾳ τέχνῃ καθέστηκε δόκιμος . δύο ἀλέκτορες ἀλλήλοις ἐμάχοντο . καὶ ὁ |
θῆλυς ἐπιτρέχει μορφή , δι ' ἣν καὶ ὁ βίος ὦπται τοιοῦτος , ἐν δὲ γυναιξὶν ἀνδρεῖον εἶδος , ᾧ | ||
καὶ ἕνα νεφρὸν καὶ δύο ἥπατα , ἀκάρδιον δὲ οὐδὲν ὦπται οὐδὲ δικάρδιον . τῶν δὲ ἐναίμων ἤδη ὦπταί τινα |
. καίπερ οὖν , φησι , φοβούμενος τοῦτο , οὐκ ἀποτρέψομαι εἰπεῖν τῷ φόβῳ τῷ πρὸς ὑμᾶς . γράφεται δὲ | ||
: ἃ δὲ ἐς πάντας ὅσιον γράφειν , ἐς ταῦτα ἀποτρέψομαι . πρὸ τοῦ ναοῦ τοῦδε , ἔνθα καὶ τοῦ |
δαπανῶν , ὥσπερ οὐδὲ τῶν ἄλλων οὐδείς . οὐ γὰρ ἐνοχλεῖ τοῖς ἑκάστου βίοις ἡ πόλις ἡ Ῥωμαίων ὥσπερ τινὲς | ||
ποικίλαι ποιότητες , καὶ οὐχ ὡσαύτως δὲ ὧδε τὰ πάθη ἐνοχλεῖ , ἐπιτεινόμενά τε καὶ κολαζόμενα ῥᾳδίως ταῖς τυχούσαις διαίταις |
προμολὰς εἴρηκε τοὺς ἐκτὸς τοῦ ἄντρου τόπους . παρμέμβλωκε : πάρεστι . φαέεσσιν : ἀντὶ τοῦ φωτισμοῖς , φύσει γὰρ | ||
πρός τι , δείκνυσιν οὕτως : εἰ τὰ δοξαστὰ αὐτὰ πάρεστι κατὰ τὸ ὑποκείμενον σὺν τῇ δόξῃ , οὔτ ' |
δοκεῖ . καθάπερ οὖν δοκεῖ , μηδὲν δ ' αὐτῶν ἀρέσκει τῷ Ἐρασιστράτῳ . τί ποτε βούλεται τοῖς Ἐρασιστρατείοις ἡ | ||
συνίσταται , εἴτε ἐξ ἀφαιρέσεως τῶν αἰσθητῶν , ὡς αὐτῷ ἀρέσκει , ληφθέντα , εἴτε καὶ τελειωθέντα παρ ' ἡμῖν |
δυσοιώνιστον ὑπολαμβάνω . πάντα μοι φυλάξατε καλῶς : ἐμοὶ δὲ ἀρκεῖ δακτυλίδιον μικρόν , ὃ εἶχον καὶ νεκρά . ” | ||
πότερον δοκεῖ περὶ τῶν προβουλευθέντων σκέψασθαι τὸν δῆμον , ἢ ἀρκεῖ τὸ προβούλευμα . ταῦτα δ ' ὑποσημαίνεται ἐν τῷ |
τισιν , ἀδολεσχεῖν βουλόμενος , ἀλλ ' οὗπερ ἐξ ἀρχῆς ὑπεθέμην βίου καὶ τῆς τῶν πενήτων διαγωγῆς παράδειγμα ἐκτιθείς , | ||
τοῖς προειρημένοις ἤδη λόγοις ἠκροᾶσθε . Ὅπερ γὰρ καὶ ἀρτίως ὑπεθέμην , ὦ Ἀθηναῖοι , εἶπον συνειλεγμένων τῶν πρέσβεων , |
μηδὲ θεαταῖς γενομένοις τῶν περὶ Εὔβοιαν ἢ ἐν Σαλαμῖνι ναυμαχιῶν ἔνεσται βιοῦν ἐν Ἀθήναις καὶ ἐκβάλλειν οὓς βούλονται καὶ μετακαλεῖν | ||
εἰς Ἄρεως ἢ ἀστέρος ἀγκυλομήτεω Αἰγοκέρωτα καὶ Ὑδροχόον , στρατίῃσιν ἔνεσται κεῖνος ἀνήρ . κἂν κέντρον ἔχῃ πτολιπόρθιος Ἄρης λεύσσων |
, ὑπάρχειν τὸ πράττεσθαι αὐτὰς κατὰ τὸν ὀρθὸν λόγον . ῥηθήσεται δ ' ὕστερον περὶ αὐτοῦ , ἐν τῷ ἕκτῳ | ||
ἢ ξυλλαβῶν ἢ σημείων καταληφθῇ , σύνθετος ὁ χρόνος οὗτος ῥηθήσεται . Λάβοι δ ' ἄν τις παράδειγμα τοῦ εἰρημένου |
τῶν μὲν νοητῶν ἀρχῶν καὶ στοιχείων καὶ γενῶν , διότι ἀπολείπεται αὐτῶν τελειότητι καὶ καθαρότητι καὶ ἁπλότητί τε καὶ τῇ | ||
δὲ πάντα παντελὴς ὤν . οὐδὲν ἄρα τῶν ὄντως ὄντων ἀπολείπεται τῆς οὐσίας τοῦ νοῦ , ἀλλ ' ἱδρύει ἀεὶ |
εἰ ὀργίζεσθε τοῖς ἀνεσκευασμένοις τῶν τραπεζιτῶν . εἰ γὰρ ἐκείνοις ὀργίζεσθε δικαίως ὅτι ἀδικοῦσιν ὑμᾶς , πῶς οὐκ εἰκός ἐστιν | ||
τούτοις ἐψηφισμένα παρόν , συλλαβὼν ἀπήγαγεν . ὑμεῖς δὲ πᾶσιν ὀργίζεσθε , ὅσοι εἰς τὰς οἰκίας ἦλθον τὰς ὑμετέρας ζήτησιν |
ἐκ τραγῳδίας : τὰ γὰρ ἀποτρόπαια τῶν φαντασμάτων τραγῳδοῖς μᾶλλον ἁρμόττει . Ἰλιὰς κακῶν ἐπῄει : ἐπὶ ταῖς μεγίσταις συμφοραῖς | ||
πρὸϲ τοῦτο χρηϲίμουϲ πόαϲ . ἑλξίνη τοίνυν πρὸϲ πᾶϲαν φλεγμονὴν ἁρμόττει ἐν ἀρχῇ τε καὶ ἀναβάϲει , γλαύκιον ὁμοίωϲ , |
, τὸ δὲ γένος ἐν τῷ τί ἐστιν . Ἐν συντόμῳ δείκνυσι πῶς ἕκαστον τῶν παραληφθέντων πρὸς τὴν τοῦ γένους | ||
ἡ ἐπιγραφὴ σύμφωνος εἶναι τῷ σκοπῷ καὶ τὸν σκοπὸν ἐν συντόμῳ περιέχειν , ἀλλ ' οὖν πολλάκις ἀσαφὴς εὑρίσκεται ἡ |
] ὥστε ἐκφυγεῖν τὸν θάνατον . σαίνοιμεν ] κολακεύοιμεν , μεταχειριζόμεθα , παραπετῶμεν . θ σαίνοιμεν ] μεταφορικὴ ἡ λέξις | ||
ἐνεργοῦσι πολλὰ καὶ πάσχουσιν ἐν οἷς τὰ καθ ' ἕκαστα μεταχειριζόμεθα , καὶ οὕτως ἐκ τοῦ ὁρᾶν πολλὰ καὶ ἀκούειν |
ἤ τι ποιέειν εἰς ἔργον αὐτοῦ ἐκτὸς ὡς ἀποστᾶσα , ἐνοῦσα δ ' αὖ εἰς αὐτὸ σὺν τῷ ὀργάνῳ ἐργάζεται | ||
εἰ δ ' οὐκ ἔστι μὲν βλάστημα ἡ ψυχή , ἐνοῦσα δὲ ἐν τῷ σώματι κρατεῖται , πλασματῶδές πᾶν καὶ |
ἐπειδή περ ὅταν μὲν ἡμεῖς ὦμεν , ὁ θάνατος οὐ πάρεστιν : ὅταν δ ' ὁ θάνατος παρῇ , τόθ | ||
διαιρέσεως αὐτὸ φθειράσης . Ὃ δὴ ὁτὲ μὲν τῷ αὐτῷ πάρεστιν , ὁτὲ δὲ ἀπογίνεται , πῶς οὐκ ἐν τοῖς |
τε καὶ ἀξιέπαινον . καὶ κοινὸς μὲν οὗτος ἐν τοῖς ἠθικοῖς ὁ σκοπός : ἐν δὲ τῷ πρώτῳ βιβλίῳ τῆς | ||
δημοκρατίας καὶ βασιλείας καὶ ἀριστοκρατίας . Καὶ ἐν μὲν τοῖς ἠθικοῖς δόγμασι τοιαῦτα λέγουσι καὶ τούτων πλείω μετὰ τῶν οἰκείων |
λαλεῖν τι . τῶν ἡδυσμάτων πάντων κράτιστόν ἐστιν ἐν μαγειρικῇ ἀλαζονεία : τὸ καθ ' ὅλου δὲ τῶν τεχνῶν ὄψει | ||
. Θ . ἀλαζονεία . . . ἡμετέρα ἀτιμία αὐτοῦ ἀλαζονεία καὶ ἔπαρσις . Θ . υἱὸς Σταμνίου : 〚 |
δυσχείμερος εἴη καὶ τραχεῖα : τὴν γὰρ τοῦ κολυμβητοῦ ἐντρέχειαν ἀντιπαρατίθησι τῷ ἀπὸ τοῦ δίφρου κεκυβιστηκότι . καὶ Ἡσίοδος δὲ | ||
προγόνων πολιτείαν τῇ τότε καθεστώσῃ καὶ τὰς πράξεις τὰς παλαιὰς ἀντιπαρατίθησι ταῖς νέαις , τὰς μὲν ἀρχαίας ἐπαινῶν τὰς δ |
τρόποι εἰσὶ πόσεων κατὰ πόλεις ἴδιοι , ὡς Κ . παρίστησιν ἐν τῆι Λακεδαιμονίων Πολιτείαι διὰ τούτων : ὁ μὲν | ||
ἔκφρασιν τῆς νύμφης , ἔνθα καὶ ποιητικὴν ὥραν ὁ λόγος παρίστησιν , ἐκ τῆς ὑποθέσεως τὸν μέτρον λαμβάνων . Ἀπόλλωνά |
τῷ σώματι γίνεσθαι τὸ γεννώμενον καὶ θηριῶδες τοῖς ἤθεσιν τάχα συμβάλλεται ἡ ποιὰ τοῦ ἀέρος κρᾶσις , εἰς δὲ τὸ | ||
ἡμῖν τὸ παρὸν σύγγραμμα καὶ εἰς πᾶσαν τὴν φιλοσοφίαν . συμβάλλεται δέ , ὡς εἴρηται , τὸ παρὸν σύγγραμμα καὶ |
τὸ ἄγειν πρὸς ἑαυτὸ τὰ κατ ' ὄρεξιν τὴν αὐτοῦ ἐνεργούμενα καὶ ἀποτελούμενα , διὰ ταῦτα καὶ ἀρχή τε καὶ | ||
καταγίνεται καὶ διάφορα ἔχει τὰ ἐν αὐτοῖς παρ ' αὐτοῦ ἐνεργούμενα καὶ κατορθούμενα , ἐν ἐκείνοις μὲν εὑρίσκων τὸ ἀληθὲς |
ἐστι τῆς πραγματείας ταύτης . τὰ δ ' ἀνώτερον ὅσα θεωρεῖται χρωμένης ἤδη τῆς ποιητικῆς τοῖς τε συστήμασι καὶ τοῖς | ||
γε δι ' ὑπογραφῆς δηλοῦται , ἐπειδὴ σημαίνει τι . θεωρεῖται οὖν ὡς καθ ' ἕκαστα , ἢ οὐ θεωρεῖται |
ἴσην πρὸς αὐτοὺς ἔχομεν . γνῶσιν οὖν θεῶν διαφερόντως τοῦτο εἰσηγεῖται , ὡς πάντα δυναμένων αὐτῶν . διὰ τοῦτο δὴ | ||
τῷ κατὰ τὴν ἐκπύρωσιν λόγῳ πλείονας τοὺς μοχθηροὺς τῶν δικαίων εἰσηγεῖται , Σωκράτους ἑνὸς καὶ Ἡρακλέους καί τινων ἄλλων τοιούτων |
ἀκολάστους . ἔτι οὐκ ἀπόχρη διὰ προαίρεσιν διώκειν ἃς οὐ προσήκει τῶν ἡδονῶν , ἀλλὰ καὶ δι ' αὑτὰς αἱρεῖσθαι | ||
πλῆθος ἀνδρῶν ἄτακτον τοὺς ἐπιτηδείους ἐκλεξάμενον καθ ' ἣν ἕκαστον προσήκει χώραν τάξαιτοῦτ ' ἔστι καταλοχίσαι καὶ συλλοχίσαι , ἀριθμόν |
καὶ πάντῃ ἑαυτοῖς ὁμοίους , ἂν δὲ μὴ εὐπορῶσιν , ἀπόχρη αὐτοῖς , ἂν μέσοι μὲν τύχωσιν , ἡδεῖς δὲ | ||
τῆς οἰκίας τι ἦν τὰ θεμέλια συγχωρήσεις . ἡμῖν δὲ ἀπόχρη εἰς τὸ λέγειν , ὅτι τοῦ γεγονέναι τὴν οἰκίαν |
εὖ φρονοῦσιν . ἀλλ ' , οἶμαι , νῦν μὲν ἐπισκοτεῖ τούτοις τὸ κατορθοῦν : αἱ γὰρ εὐπραξίαι δειναὶ συγκρύψαι | ||
νῦν μέν , ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι , τὸ κατορθοῦν αὐτὸν ἐπισκοτεῖ πᾶσι τοῖς τοιούτοις : αἱ γὰρ εὐπραξίαι δειναὶ συγκρύψαι |
πρόνοιαν . καὶ οὐκ ἠρώτησας παρ ' ὧν ἂν τἀληθὲς ἔμαθες : ὁ δὲ ἄνθρωπος οὗτος , εἰ καὶ μὴ | ||
λάχανα πλύνων Διογένης ἔσκωψε καί φησιν , “ εἰ ταῦτα ἔμαθες προσφέρεσθαι , οὐκ ἂν τυράννων αὐλὰς ἐθεράπευες . ” |
ὀλίγα παρὰ τῶν ἐπιφανεστάτων ἀνδρῶν . ποιητῶν μὲν οὖν Πίνδαρος ἀρκέσει παραληφθείς , συγγραφέων δὲ Θουκυδίδης : κράτιστοι γὰρ οὗτοι | ||
ἕως ἂν ἡ κάθαρσις ἱκανὴ γένηται . τὸ δὲ πλῆθος ἀρκέσει τῷ πίνοντι τοῦ ὀρροῦ # ε τὸ μέτριον . |
δ ' ὅμως τηλικόσδε καὶ σοφίας ἐπὶ τοσόνδε ἀφιγμένος οὐκ ὀκνήσω λογισταῖς ὑμῖν τῆς ἐμαυτοῦ βουλῆς χρήσασθαι διδάσκων , ὡς | ||
κινδύνου δὲ ἐφ ' ἑκάτερον ἡμῶν οὕτω χαλεποῦ ἥκοντος οὐκ ὀκνήσω καὶ σοὶ ξυμβουλεύειν , ὁπόσα ἐμαυτὸν πέπεικα : ἐπειδὴ |
καὶ διακρίνειν ἕκαστα δυνάμενος , οὐ μηρυκηθήσεται δέ , ὡς ὠφελίμῳ χρῆσθαι τροφῇ κατὰ τὰς ὑπομνήσεις τὴν ἐξ ἁμαρτημάτων ἐπιγεγενημένην | ||
τούτων , ἀχρεῖος οὗτος ἀνήρ , ἤτοι χρείαν ἔν τινι ὠφελίμῳ ὡς ἄνθρωπος πληροῦν μὴ δυνάμενος , ἤγουν ἄχρηστος . |
ἑβδόμης ὁ Ἑρμῆς ἄρχεται κρατῶν ἐξ ἀποτελεσμάτων , σοφία καὶ ἀκρίβεια καὶ νομὴ τῶν ἀστέρων . ἀποτελεῖ δὲ ῥήτορας , | ||
τειχῶν ἀσφαλείας καὶ προσέτι τοῦ εὖ κεκρᾶσθαι καὶ τῶν ἄλλων ἀκρίβεια καὶ μάλισθ ' ὅτι πρὸ μακρῶν ἐτῶν τὰ περὶ |
δὲ ὅτι θερμὸς ὢν ἐκπέττειν δύναται μᾶλλον καὶ κόπρον οὐκ ἐπιζητεῖ διὰ τὸ ἔχειν ἐν ἑαυτῷ ὃ ἔδει ἐκ τῆς | ||
αἱ αἶγες γάλακτος πλήθουσιν . ἀπὸ κοινοῦ τὸ διώκει , ἐπιζητεῖ . ἁ γέρανος : ἀρχομένου γὰρ τοῦ σπόρου αἱ |
. τοῦτον τὸν τρόπον ἀπὸ τετάρτου ἔτους καὶ μέχρις οὗ ἔφθασα εἰς τὸ ἀκμαῖον τοῦ σώματός μου ἐν ταῖς χερσὶν | ||
θέλω εἰπεῖν , πῶς ἐθεράπευσα τὸν Ἀντίνοον , καὶ οὐκ ἔφθασα γράψαι , ὡς προεῖπον δὲ , διὰ τῶν ἐναντίων |
γενναῖα . ἀγελιδόν : ἠθροισμένως . ἡνωμένως . ἀγεννία : ἀνανδρία , δειλία . ἀγέραστος : ἄτιμος . ἀγέλαιος δὲ | ||
ἢ τελευτῆσαι καλῶς . ἀκολουθεῖ δὲ τῇ δειλίᾳ μαλακία : ἀνανδρία : ἀπόνοια : φιλοψυχία [ : ὕπεστι δέ τις |
οἰκεῖν παραδέδωκε , καὶ πολλῶν ἐπαίνων ἐπὶ ταύτῃ τῇ πράξει τετύχηκε . Διὸ καὶ μεθ ' ἡμέρας τινὰς τοῖς παισὶ | ||
κεῖται θάλασσα , ἣ οὐ διὰ βραχύτητα τοῦ μεγέθους τούτου τετύχηκε τοῦ ὀνόματος , ἀλλὰ διὰ τὰ ἐν αὐτῇ βράχη |
ὕδατος ἐπιφάνεια , ἠρεμοῦντος μέν , σφαιρικὴ δείκνυται οὕτως . πέφυκε γὰρ ἀπὸ τῶν ὑψηλοτέρων ἀεὶ εἰσρεῖν τὸ ὕδωρ ἐπὶ | ||
καὶ ἀπειθεῖν δηλοῖ ὅτι ἕτερόν ἐστιν . καὶ μὴν ὅτι πέφυκε πείθεσθαι φανερόν : αἰτιώμεθα γὰρ αὐτὸ τὸ παθητικόν , |
καὶ τὰ πάθη τῆς ψυχῆς καὶ τὰς αἰσθήσεις ἐν τῷ ἡγεμονικῷ , οὐκ ἐν τοῖς πεπονθόσι τόποις , συνίστασθαι * | ||
ζωῆς καὶ σωτηρίας Χριστῷ Ἰησοῦ , σὺν τῷ νοερῷ καὶ ἡγεμονικῷ Θείῳ Πνεύματι , δόξα , μεγαλοπρέπεια εἰς τοὺς ἀτελευτήτους |
πρὸς ὄψιν πολε - μίου δράκοντος ὁράματι προσείκασεν , οὐκ ὀκνήσας οὐδ ' ἀπὸ τῶν ἑρπετῶν παραδείγματα λαβεῖν ὡς δ | ||
ἔδωκα ἐμαυτὸν εἰς τὰ πᾶσι δοκοῦντα συμφέρειν , οὐδένα κίνδυνον ὀκνήσας ἴδιον οὐδ ' ὑπολογισάμενος : σὺ δὲ οὐδ ' |
ἰδόντες τῶν Αἰγυπτίων οἱ ἐν τέλει καὶ τῆς εὐμορφίας ἀγάμενοι λανθάνει γὰρ τοὺς ἐν ἐξοχαῖς οὐδένμηνύουσι τῷ βασιλεῖ . μεταπεμψάμενος | ||
καὶ τὸ τοὺς εὐεργέτας βλάπτειν τοῦ τὸν τυχόντα ἀδικεῖν οὐδένα λανθάνει . καὶ τοίνυν καὶ τοὺς Ἐφεσίους , εἴ τις |
κυπτόντων κουφοτέραν τῇ ὄψει πλασάμενος ἀλγηδόνα καὶ βιασάμενος , ὡς ἐνῆν , τὰς ὀδύνας καὶ τοιοῦτον σχηματισάμενος ἦθος τοῦ μὴ | ||
παιδός , οὓς Ἡρακλέης Ἀμαζόνων σκυλεύματ ' ἤνεγκεν θεῶι . ἐνῆν δ ' ὑφανταὶ γράμμασιν τοιαίδ ' ὑφαί : Οὐρανὸς |
Ναί . Ἆρ ' οὖν καὶ ἃ βούλεται , εἴπερ τυγχάνει ταῦτα κακὰ ὄντα ; τί οὐκ ἀποκρίνῃ ; Ἀλλ | ||
αἰσθήσεως ἣ διὰ τῆς ἀκοῆς τε καὶ ὄψεως ἡμῖν οὖσα τυγχάνει : ἀλλ ' ὑπομείνωμεν τοῦτον τὸν λόγον , τὸ |
ἁφὴν μόνην προσοῦσαν ὁρῶμεν : ὥσπερ οὖν τῆς ἐσχάτης αὐτοῖς μέτεστι τῶν αἰσθήσεων , οὕτως καὶ τῆς ἐσχάτης τῶν ὀρέξεων | ||
φιλοσόφου δ ' οὐδὲ θύραν παρῆλθον . ποῦ γάρ μοι μέτεστι τούτου τοῦ πράγματος , οὗ Σωκράτει μετῆν τῷ οὕτως |
προσμονῇ . τόλμαν : τὴν τοῦ Βρασίδου ἀνεπιστημοσύνης : σημείωσαι ἀνεπιστημοσύνη ʃ τοῦ Κλέωνος καθημένους : ἐνήλλαξεν , ἀντὶ τοῦ | ||
ὑπέμενεν , εἴπερ ἀψευδῶς ἐγίνωσκεν αὐτόν : ἀλλ ' ἡ ἀνεπιστημοσύνη τοῦ ἑνὸς τὴν ἐπὶ πολλοῖς ὡς ὑπάρχουσι , πρὸς |
σοι γένοιτο : τοιγαροῦν καὶ σὺ λόγον ἔχεις , κίνησον λογικῇ διαθέσει λογικὴν διάθεσιν , δεῖξον , ὑπόμνησον : εἰ | ||
δεῖ μανθάνειν τὰ πράγματα : εἰ γὰρ καὶ ἐν τῇ λογικῇ τοῦτο διδάσκει ἡμᾶς ὁ Ἀριστοτέλης , ἀλλ ' οὖν |
τῷ δρομικῷ , οὐ πάνυ δ ' εὔκολον οὐδ ' εὔσχημον : διὸ παραιτήσεως ἄξιον . Κώρυκος ἐπὶ μὲν τῶν | ||
φωνῆς δὲ τόνος οὐ παρειμένος πρὸς ἀηδίαν , βάδισμα δὲ εὔσχημον , ἀμπεχόνη δὲ οὐκ ἐρραθυμημένη , πρὸς δὲ τοὺς |
, ἢ οὔ : κάθαρσις καὶ κένωσις , ἄκη : ἔκκλισις : παροχέτευσις ἢ ἐς τὴν κεφαλὴν , ἢ ἐς | ||
τὸ ἐνδεχόμενον , εἰ μὴ μέλλοι τινὸς ἡμῖν αἰσχροῦ ἡ ἔκκλισις αὐτῶν αἰτία γίνεσθαι , οὐ μὴν καὶ φοβητέον αὐτά |
μὲν ἀπόβρεγμα , τῆς αὐτῆς ποιότητος ὂν τοῦ ἐλλεβόρου , συνεργεῖ πρὸς τὴν κάθαρσιν , αἱ δ ' ἐμετικαί , | ||
σοφὴ ψυχὴ συνεργεῖ τῇ οὐρανίᾳ ἐνεργείᾳ ὥσπερ ὁ ἄριστος γεωργὸς συνεργεῖ τῇ φύσει διὰ τῆς ἀροτριάσεως καὶ ἀνακαθάρσεως . Τὰ |
τὴν τῶν Ἀθηναίων εὐκατηγόρητον οὖσαν πόλιν νῦν ἥκομεν ἀποφανοῦντες ἐν εἰδόσιν ὅσα ἀδικεῖ , πολὺ δὲ μᾶλλον ἡμᾶς αὐτοὺς αἰτιασόμενοι | ||
δεινὰ καὶ ψευδῆ καί τι τῶν ἀληθῶν ἀγαθῶν εἰπεῖν ἐν εἰδόσιν ὑμῖν : ὅπερ ἥδιστόν μοι . πρῶτον μὲν οὖν |
ποιητὴς , ἢ ὅστις ἁπλῶς μηδὲν πράττει δημόσιον , μηδὲ ἐφαρμόττει τῷ ὑποκειμένῳ προσώπῳ τὸ ἐπαγόμενον ἔγκλημα : ὅτ ' | ||
ὀνόματι προσχρώμεναι . Ἐφ ' ὅσων δὲ τὸ ἔστι μὴ ἐφαρμόττει . τὸ μὲν ῥητὸν σαφὲς καθέστηκεν . ἀπορίαν δὲ |
καὶ ἡ δόξα οὐκ οἶδεν καθ ' αὑτὴν οὖσα ἅπερ οἶδεν μετὰ τῆς διανοίας . πάλιν ὅταν εἴπῃ ὅτι ἡ | ||
οἰκιστὴν αὐτῆς γεγονέναι „ . καὶ Ἀρτεμίδωρος Δῶρα τὴν πόλιν οἶδεν ἐν ἐπιτομῇ τῶν ιαʹ ” συνεχῶς δ ' ἐστὶ |
τῷ τινος εἴδους μεταλαμβάνειν ; ὅτι φησί , καὶ τότε ἐνυπάρχει περὶ αὐτήν : ἄλλου γὰρ ἐστέρηται πάντως ἡ ὕλη | ||
ἄλλων συντεθὲν ποιεῖ τὸν ἄνθρωπον : εἰ δὲ ὁ ἄνθρωπος ἐνυπάρχει τῷ λόγῳ τοῦ ζῴου , τὸ ὅλον ἐνυπάρξει τῷ |
τὰ τετταράκοντα στάδια : πάνυ γάρ μοι , ἔφη , ἐμέλησεν ὥστε εἰδέναι ὁπόσον κατεῖχον χωρίον . Οἱ δ ' | ||
ἄλλος ἄλλον μηδὲ ἐπιβουλεύων , τοῦτο δὲ οὐδέποτε ἐμάθετε οὐδὲ ἐμέλησεν ὑμῖν πώποτε οὐδὲ νῦν ἔτι φροντίζετε . καίτοι τραγῳδοὺς |
λάχος . ταῦτα γὰρ οὔτε τοῖς συμμάχοις ὡς ἀδικουμένοις ὀργῆς παρέξει δικαίας προφάσεις , οὔτε τῷ δήμῳ δέος , μὴ | ||
μερῶν ἡ ἐπίδεσις , τοῦτο ἐπὶ τῆς κεφαλῆς ἡ θέσις παρέξει : διόπερ ἡ ἐπίδεσις ἐκ περιττοῦ τε παραληφθήσε - |
δυναίμην εἰπεῖν . ἀλλά μοί τις εὐτυχῶς ὀψέ ποτε παραπέπτωκε παραμυθία , ἧς καλὸν ὑμᾶς κοινωνεῖν ἐνεθυμήθην : ὡς οὐ | ||
, οἵαις με φαντασίαις αὗται διέπαιζον : εὕρηται γάρ τις παραμυθία τῶν λυπηρῶν ἡ τούτων διήγησις . Ἐγὼ τοίνυν , |
, τὸ δὲ μεθίσταται κακόν , τὸ δ ' αὖ πέφηνεν αὖθις ἐξ ἀρχῆς νέον . γυναῖκα δ ' ὅστις | ||
τὸ σκέλος συντρίψαντος : νέος ἄρα , ἔφη , παιδαγωγὸς πέφηνεν , οὐκ ἀπιθάνως τῆς ὑπουργίας τὴν ἀτιμίαν σκώψας . |
καὶ ἤδη δυνάμενον σπείρειν , * * * κἂν ἐκεῖνος εὐχάριστος ὢν πρὸς τὰ παιδεύματα , δι ' ὧν ἀρετῇ | ||
. Λύει δὲ λύπην παντὸς ἀνθρώπου λόγος . Λόγος τις εὐχάριστος ἀπόδοσις καλή . Μηδέποτε πλούτει , θάνατον εὐλαβούμενος . |
οὐ παύσομαι , οὐκ ὀκνήσω , οὐ φυλάξομαι , οὐ παραιτήσομαι , οὐκ ἀναδύσομαι , οὐκ ἀποστήσομαι . τὰ δ | ||
δὲ καὶ τοὺς μὴ σκεψαμένους εἰπεῖν τι δέοι , οὐ παραιτήσομαι . καὶ δι ' ὧν προκαλεῖσθαι δοκεῖ , διὰ |
ἀγαθοί . Δῆλον . Ἀσκεῖται δὴ τὸ ἀεὶ τιμώμενον , ἀμελεῖται δὲ τὸ ἀτιμαζόμενον . Οὕτω . Ἀντὶ δὴ φιλονίκων | ||
τελευταίῳ τῆς Πολιτείας : οὐ γὰρ δὴ ὑπὸ θεῶν ποτὲ ἀμελεῖται , ὃς ἂν προθυμεῖσθαι θέλῃ δίκαιος γενέσθαι καὶ ἐπιτηδεύων |
ἢ τοιούτου τινὸϲ ἐνοχλῶνται : ἐμετικοῖϲ δὲ φαρμάκοιϲ οὔτε ὑγιαίνουϲιν ἐπιτρεπτέον οὔτε τοῖϲ ὀξέωϲ νοϲοῦϲι χρῆϲθαι , ἀλλ ' ἐπὶ | ||
αὖθις ἐπιτρέψαν τρίβειν καὶ λούειν . οὐ μὴν πίνειν γε ἐπιτρεπτέον ποτὲ αὐτοῖς πρὸ τῶν λουτρῶν ἐπὶ τοῖς σιτίοις : |
φθαρτά † : ἐὰν γὰρ προσήσεταί τι τῶν μαλακωτέρων , σφαλήσεται τῆς προθέσεως . Ἀδυνατήσει καὶ τὸ ὀξυωπέστατον βλέπον ἰδεῖν | ||
. Ὁ τὰς οἰκείας καὶ τῶν πολεμίων δυνάμεις μὴ συγκρίνων σφαλήσεται δυσχερῶς . Ἀνδρεία μᾶλλον καὶ τάξις ἢ πλῆθος τῶν |
νόμος , πηροῖ μὲν ὀφθαλμοὺς βλέποντας , τὰ δὲ δίκαια λυμαίνεται , τὴν δὲ διάνοιαν οὐκ ἐᾷ διὰ λεωφόρου βαίνειν | ||
φίλοις εὔκαιρον ἀπόδος ἐμ μέρει . Ψευδὴς διαβολὴ τὸν βίον λυμαίνεται . Ὦ τῶν ἁπάντων χρημάτων πλείστη χάρις . Ὡς |
τοῦτο , ὃς ἀγαπᾷ μόνος γενέσθαι . Μεγαλοψυχία δὲ δὴ ὑπεροψία τῶν τῇδε . Ἡ δὲ φρόνησις νόησις ἐν ἀποστροφῇ | ||
τὸ βραβεῖον πλάτους νάρκη συμβολικῶς : ἀλαζονεία μὲν γὰρ καὶ ὑπεροψία | διὰ τοῦ πλάτους ἐμφαίνεται , χεομένης τῆς ψυχῆς |
; οὐ γάρ μοι δοκεῖ σμικρὸς ἡμῖν εἶναι ὁ κίνδυνος κατορθώσασι καὶ μὴ περὶ τὸ νῦν ἐρωτώμενον . Σεμνύνεις γάρ | ||
ἐφ ' ᾧ δυσχεράνασα ἡ Πενία παραγίνεται λοιδορουμένη τοῖς τοῦτο κατορθώσασι : πρὸς ἣν καὶ διάλογος οὐκ ἀφυὴς γίνεται , |
, ἐμοὶ δὲ οἰμωκτόν ” . Ὁ αὐτὸς ἐρωτηθεὶς τί δυσκολώτατον ἐν βίῳ εἶπε : „ τὸ πᾶσιν ἀρέσαι „ | ||
τῶν δ ' ἁπάντων ἴσθ ' ὅτι πτωχὸς ἀδικηθείς ἐστι δυσκολώτατον [ . πρῶτον μέν ἐστ ' ἐλεινός , εἶτα |
βαρὺ καὶ τὸ κοῦφον , εἰ καὶ μὴ θιγοῦσιν εὐθὺς ἔνδηλον ὥσπερ τὸ θερμὸν καὶ τὸ ψυχρόν , ἀλλ ' | ||
ἀποσχὼν τῆς γῆς ὅσον δακτυλιαῖον ὕψος , οὐ πάνυ ποιήσεται ἔνδηλον πληγὴν ἐν τῷ ἐδάφει , ἐὰν δὲ πλέθρον ἢ |
τυχόντων ὅλῃ τῇ Ἑλλάδι αἴτιος γεγενῆσθαι Δημοσθένης καὶ ἡ τούτου φιλαργυρία ; ἢ προσήκειν αὐτὸν ὑφ ' ὑμῶν ἐλέου τινὸς | ||
ἡμέρᾳ ὡς ἐν νυκτὶ πορεύεται . Τέκνα μου , ἡ φιλαργυρία πρὸς εἴδωλα ὁδηγεῖ , ὅτι ἐν πλάνῃ δι ' |
δειλίᾳ μαλακία : ἀνανδρία : ἀπόνοια : φιλοψυχία [ : ὕπεστι δέ τις καὶ εὐλάβεια καὶ τὸ ἀφιλόνεικον τοῦ ἤθους | ||
' κείνοις συνειρηκόσιν ἥ τε πρὸς οὓς ᾕρηνται χάρις αὐτῶν ὕπεστι καὶ ἔτι πρὸς ὑμῶν τοὺς ταὐτὰ γιγνώσκοντας , τοῖς |
πέπυσμαι , ἀκήκοα , ἔμαθον , ἴδον . . 〚 εὐφημία ῎στω : Εἴσθεσις περιόδου ἀμοιβαίας στίχων λϚʹ . ὧν | ||
. ἤκουσάς που , ὦ παῖ Ἀρίστωνος , καὶ Εὐριπίδου εὐφημία γὰρ παρὰ σπονδαῖσι κάλλιστον . πατρόθεν αὐτὸν καλέσας ὁ |
ἐπιχωρίων εἶναί τις , τί σοι φαῦλον ἢ τί χρηστὸν εἴργασται , λέξον , ὡς τῶν μὲν λύσις παρ ' | ||
πῶς καίοι εἴ τις θεῶν νῶϊ αἰειγενετάων . ” ἔοργεν εἴργασται . ἐοῖο τοῦ ἑαυτοῦ : “ πατρὸς ἐοῖο φίλοιο |
που τὸν μυχὸν τῆς ψυχῆς . ἔνθα δὴ καὶ μάλιστα διαφαίνεται τοῦ φαρμάκου ἥ τε ῥώμη καὶ ἡ ἀνδρεία . | ||
, μάλιστα δ ' οἱ ποταμοί : ἐπὶ πλέον δὲ διαφαίνεται τοῦτο κατὰ τοὺς περατοὺς τοῦ ῥείθρου τόπους . τάχα |
ἅπερ πάρεστι καὶ πέφυχ ' ἡμᾶς τρέφειν ; ὧν οὐκ ἀπαρκεῖ πλησμονή : τρυφῇ δέ τοι ἄλλων ἐδεστῶν μηχανὰς θηρεύομεν | ||
, τὸν δαιτρὸν οὐκ ἔδει παρεισφέρειν . διόπερ τὸ δίστιχον ἀπαρκεῖ . ἀπαλλαγέντων δὲ τῶν δειπνούντων αἱ τράπεζαι ἐβαστάζοντο , |
ἀλλ ' ὑπομείναντα τὰ πάντα πάσχειν πρίν τι δρᾶν τοιοῦτον νομοθετήσει , πῶς τούτῳ δίκης γε ἄλλως προσῆκον τυγχάνειν ἂν | ||
τοιόσδε πολλῷ δικαιότερον ἢ οἱ κατὰ τῶν τομίων ὀμνύντες , νομοθετήσει δέ , ὥσπερ οἱ Σόλωνές τε καὶ οἱ Λυκοῦργοι |
θεραπεύειν οὖν ἐν ἀρχαῖς ἄμεινον , ὅτε καὶ ἡ ἴασις ῥᾳδία . καὶ τὰς πολλάκις δὲ γινομένας ἀπεψίας καὶ διαρροίας | ||
. διὰ δὲ τούτου πάλιν αἰνίττεται μᾶλλον , ὡς οὐ ῥᾳδία αὐτοῖς οὐδὲ ἀκίνδυνος ἡ ἔξοδος . αὐτίκα Βιθυνῶν : |
τοῦ αὐτοῦ ἐπὶ τὸ αὐτὸ ταύτης ἀποκαταστάσει τάσθ ' ὥρας ὑπογράφει καὶ πολλά τινα θαύματος ἄξια ταῖς περιόδοις αὐτῆς , | ||
αὐτοὺς λέγοντες : διὰ τί μὴ μᾶλλον ὁρίζει ἀλλ ' ὑπογράφει ; φασὶ δὲ ὅτι δικαίως ὑπογράφει : εἰ γὰρ |
οἰκέτας ἐν αὐτῷ συναγαγόντι , οὐδέποτέ σε διέλαθε τούτων πρᾶξις ἀπόβλητος : πόσῳ μᾶλλον τὸν πάντα πεποιηκότα θεὸν οὐχ ἅπαντα | ||
καὶ ἀποδόκιμος , ὁ κεχωρισμένος τῆς δεούσης δόξης : καὶ ἀπόβλητος , ὁ ἀποβολῆς ἄξιος , ὁ ἀδόκιμος , . |
κατόπιν : ἀλλὰ καὶ ὅτι ψυχῆς ἐστιν ἀγγεῖον , οὐκ ἀγνοοῦμεν : ἀλλὰ καὶ ὅτι ἡβᾷ , φθίνει , γηράσκει | ||
αὐτὸς ἡμῖν τί φησιν ; ἡμεῖς μὲν γὰρ αὐτὸν οὐκ ἀγνοοῦμεν , ἀλλ ' ἐν τῷ καλλίστῳ τοῦ χοροῦ τάττειν |
συμβαίνῃ . θάνατος δέ γε καὶ ζωή , δόξα καὶ ἀδοξία , πόνος καὶ ἡδονή , πλοῦτος καὶ πενία , | ||
δὲ πάλιν τῷ μὲν ἐγκωμίῳ ψόγος , τῇ δὲ δόξῃ ἀδοξία . ψόγος μὲν οὖν ἐστιν ὁ τῷ ἐγκωμίῳ ἀντικείμενος |
ἀπώλεσε : λείπει ὡς Περικλῆς . ἐκεῖνος γὰρ ἐν λογισμοῖς κατεχρῆτο τῇ εἰς τὸ δέον προφάσει . Εἰς Τροφωνίου μεμάντευται | ||
ἀκολούθως [ ἔπραξεν - ] οἷς ἐδογμάτισεν [ - ] κατεχρῆτο [ τοῖς ] ὅρκοις καὶ τοῖς [ σημίοις - |
πόλεων τούτων καὶ ἀναγκαιοτάτην οὖσαν ὑμῖν καὶ λυσιτελεστάτην . οὐκ ἀποστήσομαι δὲ εἰπεῖν οὐδ ' ὅπως ἂν μεῖναι γενομένη δύναιτο | ||
λόγον οὐκ ἄφοβον εἰπεῖν , ὅμως δέ πῃ θαρρήσας οὐκ ἀποστήσομαι . Τίνα δὴ τοῦτον , ὦ ξένε , λέγεις |
, προτρέπει δὲ οὔποτε . τοῦτ ' ἔστιν ὅ μοι ἐναντιοῦται τὰ πολιτικὰ πράττειν , καὶ παγκάλως γέ μοι δοκεῖ | ||
τοίνυν , ὅτι ὥσπερ παρέσεως γενομένης τῶν μορίων τοῦ σώματος ἐναντιοῦται τῇ κατὰ προαίρεσιν ὀρέξει ἡ πάρεσις , ὥστε προαιρουμένῳ |
καὶ ἡ τῶν θεῶν , πρὸς οὓς ἀνήκει ταῦτα , ἄρρητος δύναμις αὐτὴ ἀφ ' ἑαυτῆς ἐπιγιγνώσκει τὰς οἰκείας εἰκόνας | ||
σωφροσύνην ἔφησθα ἂν εἶναι αὐτὸ , ἀλλ ' ἦν τις ἄρρητος εὐθυμία , πάντα δεύτερα τοῦ παρόντος καιροῦ τιθεμένη , |
, ἀλλ ' αὐτὸς ἀρχὴ καὶ πηγὴ τεχνῶν καὶ ἐπιστημῶν ἀνωμολόγηται . παρατετηρημένως δὲ οὐ τὸν ἐνεστῶτα , ἀλλὰ τὸν | ||
ταῦτα , ὑπ ' αὐτοῦ σοῦ μεμαρτύρηται καὶ χρηστὸς ἤδη ἀνωμολόγηται . ἀμετανόητον οὖν τὴν ἀνάληψιν καὶ τὴν διαλλαγὴν βέβαιον |
, καὶ τοῖϲ πληϲίον δὲ τόποιϲ τὴν νόϲον ἐγκαταϲπείρει . παρέπεται οὖν αὐτοῖϲ ἰϲχυρὰ φλεγμονὴ καὶ αὐτοῦ τοῦ ὀφθαλμοῦ καὶ | ||
δὲ τὸν χαμαιλέοντα τὸν μέλανα προϲενηνεγμένοιϲ δηγμὸϲ εὔτονοϲ καὶ πόνοϲ παρέπεται μετὰ ἀνατροπῆϲ ὅλου τοῦ ϲώματοϲ . τρόμοϲ , εἶτα |
, κακοήθεια , πικρία , πειθώ , φενακισμός , ἀπάτη ἐξαπάτη , παροξυσμός , δεινολογία , οἰκτρολογία , ταπεινολογία . | ||
βούλεται καταγωνίσασθαι ὑμᾶς . . . πάλαισμα δὲ καταγωνισμὸς καὶ ἐξαπάτη ἢ τέχνη , σχῆμα . . ἐμβαλεῖν ] ἐνέμεινε |
. ὁ Ποσειδὼν δὲ ὁ τῆς θαλάσσης ἔφορος , ὁ φροντιστὴς καὶ βασιλεύς : θεὸς γὰρ οὗτος τῆς θαλάσσης κρατήσας | ||
, κινδυνεύω ἐγώ , ὥσπερ σὺ λέγεις , τῷ ὄντι φροντιστὴς εἶναι : νῦν γοῦν σκοπῶ ὅπως ἂν ὁ μὲν |