| , ἵνα θύσῃ περὶ ἀφέσεως ἁμαρτημάτων , αἰνιττόμενος ὅτι παντὶ γενητῷ , κἂν σπουδαῖον ᾖ , παρόσον ἦλθεν εἰς γένεσιν | ||
| τοῦτο γυμνάζων καὶ συγκροτῶν , ἵνα τὸ οἰκεῖον πάθος τῷ γενητῷ καταβάλῃ , κἂν τελειωθῇ , καμὼν πρὸς τὸ ἀρχαῖον |
| προνοίας γενηθέντες . ἐκείνη τε γὰρ τὴν τῶν ὁρωμένων ἄστρων διακόσμησιν καὶ τὰς τῶν ἀνθρώπων φύσεις εἰς κοινὴν ἀνα - | ||
| τοῖς κρείττοσι συναπτόμενον , περιαγόμενόν τε ἐμμελῶς ἐπὶ τὴν ἐκείνων διακόσμησιν , ὃ δὴ δύναται εἰκότως καὶ τὸ τῶν θεῶν |
| τε καὶ νοηθήσεται καὶ ἔστιν αὐτῷ νῷ τε εἶναι καὶ νοητῷ , ἢ κατ ' ἄλλο μὲν νοήσει , κατ | ||
| , ἡ δέ γε δευτέρα , οἷς ἤδη ἐν τῷ νοητῷ γενομένοις καὶ οἷον ἴχνος θεῖσιν ἐκεῖ πορεύεσθαι ἀνάγκη , |
| γὰρ καὶ περὶ τούτου ὁ λόγος ἄπορος φανεῖται τοῖς τε αἰώνιον ὑποτιθεμένοις εἶναι τὸν κόσμον φυσικοῖς καὶ τοῖς ἀπό τινος | ||
| μητέρα . αἰωνίως καὶ αὐτὴν μισῶν ὡς καὶ τὸ πένθος αἰώνιον ἔχω : σὺ δ ' ἀντιδοῦσα : δοῦσα ὑπὲρ |
| καὶ περὶ θεῶν μάλιστα ἕπεται , καὶ αὐτοῦ τὴν πρώτην γένεσιν αὐτῶν ἐξ ὕδατος συνιστάντος Ὠκεανός , ὅσπερ γένεσις πάντεσσι | ||
| ἀποθανοῦσιν , ἵν ' ἡ αὐτὴ καὶ τὴν πρώτην ὑποδέχηται γένεσιν καὶ τὴν ἐκ τοῦ βίου τελευταίαν ἀνάλυσιν . οἱ |
| φυτὰ μόνον καὶ ζῷα ἀλλὰ καὶ εἰς ῥήματα . περὶ ἑστῶσαν δὲ ἀπειρίαν , οὔ τοί γε καὶ μεταβάλλουσαν ἀμήχανόν | ||
| λίθον κέλευε ἀδάμαντι γλυφῆναι κάνθαρον εἶτα εἰς τὴν κοιλίαν αὐτοῦ ἑστῶσαν Ἶσιν ἔπειτα τρύπησον εἰς μῆκος καὶ ἐμβαλὼν χρυσῆν βελόνην |
| αὐτὸν τὸν λόγον διαβάλλει . ἀποφαίνεται δὲ καὶ τῶι χρόνωι καταφερομένην συνεχῶς καὶ κατ ' ὀλίγον τὴν γῆν εἰς τὴν | ||
| τόπον καὶ αἰθέρα ἄπειρον καὶ διὰ τοῦτο ἐπ ' ἄπειρον καταφερομένην τὴν γῆν δοκεῖν ἠρεμεῖν . οὔτε γὰρ ὁ Ἀριστοτέλης |
| ἀρχὴ τῶν ὄντων καὶ μέτρον καὶ ἀσύνθετον καὶ ἀγένητον καὶ ἀίδιον καὶ μόνον καὶ εἰλικρινές , ὃ χωρὶς τῶν ἄλλων | ||
| . Πλάτων λόγον ἀίδιον τὴν οὐσίαν τῆς εἱμαρμένης καὶ νόμον ἀίδιον τῆς τοῦ παντὸς φύσεως . Χρύσιππος δύναμιν πνευματικὴν τὴν |
| καὶ φθαρτὰ καὶ μεταβάλλοντα , οὐκ ἂν ἦν θνητά , νοητὴν μόνην ἀρχὴν ἔχοντα , ὡς τὰ τῶν πραγμάτων ἀίδια | ||
| ὀνομάζοντες τὸ ἀκριβὲς ἐξευρηκέναι δόξειν οἴονται αὐτῷ τῷ πλήθει τὴν νοητὴν φύσιν τῇ αἰσθητικῇ καὶ ἐλάττονι εἰς ὁμοιότητα ἄγοντες , |
| πάντα ἓν καὶ τοῦτο ὑπάρχειν θεὸν πεπερασμένον , λογικόν , ἀμετάβλητον . . [ . . . ] ἐν πολλοῖς | ||
| τισίν : καὶ χρὴ φυλάττειν αὐτὸν ἐπικείμενον , ὅταν ἐθέλῃς ἀμετάβλητον ἐπὶ πλεῖστον διαμεῖναι τὸ φυλαττόμενον . ὁ δὲ τῶν |
| μὲν πρῶτον δωδεκατημόριον ἀπονεμηθὲν σημαίνει περὶ πραγματείας καὶ ὅσα περὶ ζωὴν καὶ βρῶσιν , τὸ δὲ δεύτερον πράγματα αἰσχρὰ ἢ | ||
| τὸν αἰῶνα τὸν παρθένειον , ἤγουν ἃς ἐποιεῖτο διὰ τὴν ζωὴν τῆς παρθένου , οὐδὲν ἔθεντο καὶ εἰς οὐδὲν ἐλογίσαντο |
| σβέννυσθαι . Μητρόδωρος τὴν εἰς τὰ νέφη τοῦ ἡλίου βιαίαν ἔμπτωσιν σπινθηρίζειν . Ξενοφάνης πάντα τὰ τοιαῦτα νεφῶν πεπυρωμένων συστήματα | ||
| Δ . ἀστέρας εἶναι τοὺς κομήτας . , Δ . ἔμπτωσιν πυρὸς εἰς νέφος ὑγρόν , βροντὴν μὲν τῆι σβέσει |
| οὐ δεόμεθα τῆς ὀξείας . Δείξας ὅτι ὁμοειδές ἐστι τὸ γεννῶν τῷ γεννωμένῳ , φησὶν ὅτι δῆλον ἡμῖν γέγονεν ἐκ | ||
| καὶ ἐπί τινων τὸ τοιοῦτο φανερὸν ὑπάρχει , ὅτι τὸ γεννῶν τοιοῦτόν ἐστιν οἷον τὸ γεννώμενον κατ ' εἶδος : |
| ἐκβιβάσαντες τοῦ λογίζεσθαι καὶ | μεταλλοιώσαντες εἰς τὴν ἄψυχον καὶ ἀκίνητον σαρκῶν φύσινἐγένοντο ” γὰρ οἱ δύο εἰς σάρκα μίαν | ||
| τὴν βακτηρίαν , αὕτη δὲ τὴν θύραν , κἀκείνη πρὸς ἀκίνητον ὠθίσθη τὸν τοῖχον . ὁ μὲν οὖν ἄνθρωπος μόνως |
| δὲ κἀν ταῖϲ ϲυνουϲίαιϲ , ὅτε καὶ αἱμάϲϲονται διὰ τὴν παράτριψιν . ἐλέγχονται δὲ τοῦ κόλπου διαϲταλέντοϲ : καὶ γὰρ | ||
| . ” Οἱ λεγόμενοι ἀστέρες ἐκπίπτειν καὶ παρὰ μέρος κατὰ παράτριψιν ἑαυτῶν δύνανται συντελεῖσθαι καὶ παρὰ ἔκπτωσιν οὗ ἂν ἡ |
| δευτέρα πάντα , ἡ δὲ τρίτη ἓν πάντα καθ ' ἕνωσιν . Τοσαῦτα μὲν ἐπικεχειρήσθω πρὸς ἔνδειξιν τῶν πρώτων λεγομένων | ||
| καὶ πᾶσιν ἐξ ἴσου παρόντα καὶ τοῖς μὲν ψυχικοῖς τὴν ἕνωσιν ἐπάγοντα , τὴν δ ' ἐν τοῖς σώμασιν παράλλαξιν |
| ἅμα καὶ νοητόν . ἤτοι γὰρ πᾶν αἰσθητὸν καὶ πᾶν νοητὸν ἀληθές ἐστιν ἢ τὶ αἰσθητὸν καὶ τὶ νοητόν . | ||
| οὐ τὰ συναμφότερα , ἢ νόησιν ἄνευ νοητοῦ ἢ τὸ νοητὸν ἄνευ νοήσεως , ὃ ταὐτὸν τῷ νοῦν ἀνόητον μιμεῖσθαι |
| θαρρήσαντος διὰ μάχης αὐτοῖς ἐλθεῖν οὐδὲ μὴν ἀντιτάξασθαι ἐς τὸ παντελές . . . . ναῦς : Ἀρριανός : Τραϊανὸς | ||
| παντελὲς ἢ πρὸς τὸ Ζεὺς νοητέον οὕτως : ὦ Ζεῦ παντελές , ἤτοι ὁ πάντα τελῶν ἢ ὁ κατὰ πάντα |
| ἐνεργοῦσι , λέγω δὲ τὴν αἰσθητικὴν καὶ τὴν κατὰ τόπον κινητικήν . ἐντελέχεια οὖν ἡ ψυχὴ τοῦ ζωὴν ἔχοντος σώματος | ||
| , ἀλλὰ καὶ ἡ κίνησις καὶ ἡ στάσις ἐνεργοῦν , κινητικήν γε καὶ στατικὴν ἐνέργειαν . Οὕτω δὲ καὶ δύναται |
| θεωρῶμεν : ἢ κατὰ διαίρεσιν , ὅταν τὸ ἓν καὶ ἀμέριστον μαθηματικὸν εἶδος μεριζόμενον περὶ τὰ καθ ' ἕκαστον καὶ | ||
| ἕνωσις . καὶ διὰ ταῦτα αὐτός τε πρὸς τὴν καθαρῶς ἀμέριστον γνῶσιν τοῦ ἐνεργείᾳ τελεοῦντος δεῖται νοῦ , καὶ τὰ |
| οὐχ ὁμοίως περὶ τοῦ τέλους κεκρίκασιν . ἀλλὰ Πλάτων μὲν ἀνώλεθρον εἶναι νομίζει καὶ ἀθάνατον διὰ τὴν εὐτεχνίαν τοῦ πεποιηκότος | ||
| . ὄφεις δὲ οὔτε ἐπὶ συμφορᾷ τῇ ἀνθρώπων οὔτε ὅσον ἀνώλεθρον αὐτῶν , οὐδὲ οἱ λύκοι τρέφεσθαι πεφύκασιν . οἱ |
| διαφόροις ὕλαις ἐναλλάττεσθαι , τὸ δ ' αὑτῆς ἀληθὲς εἶδος ἄτρεπτον ἐμφαίνει τοῖς ὀξυδορκοῦσι καὶ μὴ τῷ περικεχυμένῳ τῆς οὐσίας | ||
| λύκοι ἄρνεσσιν ἐπέχραον ἢ ἐρίφοισι . τὸ δὲ ἄλκιμον καὶ ἄτρεπτον διά τε συῶν ἀγρίων καὶ παρδάλεων καὶ λεόντων ἔδειξε |
| , ἀλλ ' ἤδη τῷ ἐμπίπτοντι πυρὶ ἐς τὴν τροφὴν καταναλίσκεται . Οὐδέτερον δὲ διὰ ταῦτα δύναται κρατῆσαι παντελῶς εἰ | ||
| χειρὸς οὐκ ἂν εὐχερῶς δύναται ποιῆσαι . | καταναισιμοῦται : καταναλίσκεται . καταναγκάζεται : ἐκβιάζεται . κιγκλισμὸς ἀκρωμίης : ἀντὶ |
| ψυχῆς ὑπὸ τοῦ ἀπὸ τῆς αἰσθήσεως μείναντος : οἷον γὰρ αἰσθητῷ ἐντὸς ὄντι τῷ ἐγκαταλείμματι τούτῳ , ὃ καὶ φανταστὸν | ||
| Ταῖς δὲ ἄνω ; Ἢ τῶν ἄνω αἱ μὲν ἐν αἰσθητῷ , αἱ δὲ ἔξω . Αἱ μὲν οὖν ἐν |
| ' ἑαυτοῦ μένον , διότι μὴ ἦν πρῶτον τὸ ἕκαστον αὐτοκίνητον . Καὶ ἄλλως ἡ διάκρισις πρὸ τῆς αὐτοκινήτου ὑπάρξει | ||
| εἶναι : τὸ γὰρ ἀκίνητον τοσαῦτά ἐστιν ἀκινήτως ὅσα τὸ αὐτοκίνητον αὐτοκινήτως : οὐδὲν γὰρ αὐτοκίνητον δύναται πρῶτον εἶναι διὰ |
| τὸ θῇον ἄνθρωπον πολυφρονέστατον ζῷον ἐς τὸν κόσμον ἐσῴκισεν , ἀντίμιμον μὲν τᾶς ἰδίας φύσιος , ὀφθαλμὸν δὲ τᾶς τῶν | ||
| κινούμενα , ᾧ μὲν βλέπειν χρὴ πρῶτ ' ἐμηχανήσατο ὀφθαλμὸν ἀντίμιμον ἡλίου τροχῷ , ἀκοῇ δὲ χοάνην ὦτα διετετρήνατο . |
| οἱ σοφοὶ διδάσκαλοι . οἳ προτρέπονται πάντας ὥσπερ ἔμφρονες εἰς γνῶσιν ἐλθεῖν καὶ μύησιν ὧν φασι θείων λόγων , οὕτως | ||
| ψυχῇ , δι ' οὗ τὴν τῶν τηλικῶνδε περίνοιαν καὶ γνῶσιν ἔσχεν . ὥστε οὐκ εἰς θάνατον ἀλλ ' εἰς |
| χρυσοτόξου Ἀπόλλωνος ἀποθέμεναι τοὺς ἑαυτῶν θρόνους καὶ ἐγγὺς αὐτοῦ ἱδρυμέναι ἀένναον καὶ ἀθάνατον οὖσαν τὴν τοῦ πατρὸς αὐτῶν τιμὴν Διὸς | ||
| ἐκπεφύκασι τοῦ θείου λόγου , ὃν εἰκάζει ποταμῷ διὰ τὴν ἀένναον καὶ συνεχῆ φορὰν ποτίμων λόγων καὶ δογμάτων , οἷς |
| χρησμοσύνην ἐκάλεσαν , οἱ δ ' ἐκπύρωσιν καὶ διακόσμησιν , ἐκπύρωσιν μὲν κατὰ τὴν τοῦ θερμοῦ δυναστείαν τῶν ἄλλων ἐπικρατήσαντος | ||
| ἐπ ' ἐλάττονος οὐσίας τῆς τοῦ Διὸς σταλεῖσα κατὰ τὴν ἐκπύρωσιν . ἀλλὰ τῷ κατὰ σύγχυσιν ; ἄπαγε , δεήσει |
| , ὅπερ ἄτοπον . πάλιν δὲ ἀποροῦσιν ὅτι εἰ τῷ μονίμῳ διαφέρει ἕξις διαθέσεως καὶ εὐμεταβλήτῳ καὶ παθητικὴ δὲ ποιότης | ||
| δέ ἐστι τὸ τρίτον στοιχεῖον , καθὸ τὸ προοδικὸν τῷ μονίμῳ συνδέδεται . Ἐκ τριῶν ἄρα τούτων ἐστὶ τὸ προεληλυθός |
| Διόπερ οὐδὲ τῷ νοεῖν αὐτὰ ἐνεργοῦμεν : ἔσται γὰρ οὕτω νοερὰ αὐτῶν ἡ ἐνέργεια καὶ ἀφ ' ἡμῶν ἐνδιδομένη : | ||
| ἐπιστήμῃ τὸ κακὸν πρὸ πείρας γνῶναι . Ὥσπερ δὲ ἡ νοερὰ διέξοδος κατάβασίς ἐστιν εἰς ἔσχατον τὸ χεῖρονοὐ γὰρ ἔνι |
| θήλεια , διὰ τὸ μήτε διδόναι μήτε λαμβάνειν τὰ πρὸς ἀφθαρσίαν ἱκανὸς εἶναι σπέρματα , μελετᾶν δ ' αἰσχίστην κατὰ | ||
| ἄλλους : ἐκείνοις δ ' , ὡς ἔοικε , καὶ ἀφθαρσίαν μαρτυρεῖ διὰ τοῦ προσθεῖναι ” ζῆτε ἐν τῇ σήμερον |
| . Ἀντὶ δὲ χρόνου αἰών . Ὁ δὲ τόπος ἐκεῖ νοερῶς τὸ ἄλλο ἐν ἄλλῳ . Ἐκεῖ μὲν οὖν ὁμοῦ | ||
| μετέστησεν , ἄνωθεν τὰς ἀρχὰς αὐτῆς ἐπισκοπούμενος καὶ ἀΰλως καὶ νοερῶς τὰ θεωρήματα διερευνώμενος , ὃς δὴ καὶ τὴν τῶν |
| γενέσεως καὶ φθορᾶς ] παράθεσιν καὶ μῖξιν κρᾶσίν τε καὶ σύγχυσιν γίγνεσθαι . 〚 Θαλῆς ἐρωτηθεὶς τί ἰσχυρότατον εἶπεν ἀνάγκη | ||
| δι ' ὃ καὶ αὐτὸ ἐπενοήθη , λέγω δὲ τὴν σύγχυσιν τοῦ γένους , ὅπου γε τὸ τῶν ἢ τοῖν |
| καὶ ἀμέριστον ἔχουσα τὴν ἐν ὅλοις καὶ ἀφ ' ὅλων σύμμιξιν , μονοειδῶς τε αὐτοῖς παροῦσα καὶ ἑνιαίως αὐτῶν ὅλων | ||
| ἀσυνθέτοις ἐνεργείαις πάντα ἐπιτελεῖ . Λείπεται οὖν τεχνικὴν εἶναι δὴ σύμμιξιν τὴν τοιαύτην κατασκευὴν περὶ τὸ τελευταῖον καὶ περιφανὲς ῥεῦμα |
| μὲν νοῦς μόνος , ἀπαθὴς ἐν τοῖς νοητοῖς ζωὴν μόνον νοερὰν ἔχων ἐκεῖ ἀεὶ μένειοὐ γὰρ ἔνι ὁρμὴ οὐδ ' | ||
| ἀμυδροτάτην : ὥσπερ καὶ τὴν λογικὴν ψυχὴν φαίη τις ἂν νοερὰν κατὰ μέθεξιν , ἅτε τὰς κοινὰς ἐννοίας ἀεὶ προβεβλημένην |
| οὐρανὸν ἀναβῆναι . Φυσικῶς δὲ τῆς ἀμόρφου ποτὲ καὶ μὴ διακεκριμένης ὕλης τὸν καιρὸν ἀποφηνάμενος εἶναι νύκτα , δημιουργόν , | ||
| προσθήσομεν , οἷς ἀπεγραψάμεθα . καὶ τὰς συναχθείσας μοίρας τῆς διακεκριμένης προσθαφαιρέσεως , ἐὰν μὲν ὁ διευκρινημένος τῆς ἀνωμαλίας ἀριθμὸς |
| τὸ ἀγένητον , εἰς τί φθαρήσεται ; ἢ γὰρ εἰς ἀγένητον ἢ εἰς γενητόν . εἰ μὲν γὰρ εἰς ἀγένητον | ||
| τοιαῦτα , μὴ πρὸς ἀρχέτυπον τὸ πρὸς ἀλήθειαν καλὸν τὸ ἀγένητον καὶ μακάριον καὶ ἄφθαρτον ἀπεικονισθέντα . καὶ διὰ τοῦτο |
| συμβουλὴ ἀμφισβητουμένων πραγμάτων ἐστὶ κατασκευὴ , κἂν μυριάκις ἐν αὐτοῖς ἐξετάζηται , ἕως ἂν μὴ κατὰ τὸν αὐτοῦ σκοπὸν ἐξετάζηται | ||
| ὅταν τὸ μὲν ἄριστον ᾖ παρελθόν , ἄνευ δὲ ὀργῆς ἐξετάζηται τὸ πρᾶγμα . καλόν σου καὶ τὸ μηδένα καλεῖν |
| καὶ πρὸς ἄλλῳ ὄντα , ἀλλὰ δεῖ μηδὲν προσάπτειν τῷ νοουμένῳ , ἵν ' ᾖ αὐτὸ τὸ νοούμενον , οὕτω | ||
| περὶ ἓν τῶν νοημάτων , τότε ὁ αὐτός ἐστι τῷ νοουμένῳ , καὶ νοῶν ἐκεῖνο καὶ αὑτὸν νοεῖ . τίς |
| ἔχει τὴν ὑγίειαν : ὅσαι δὲ οὐκ ἄγουσιν εἰς φυσικὴν τελείωσιν , ἀλλ ' αὐταί εἰσιν ἡ φυσικὴ τελείωσις , | ||
| μήτε τὰ τιμιώτερα τούτων , ὅσα εἰς ψυχῆς κάθαρσιν ἢ τελείωσιν ἢ τὴν ἀπὸ τῆς γενέσεως ἀπαλλαγὴν συμβάλλεται , ταῦτα |
| τὸ ἔχον τρεῖς δυνάμεις , τὴν γεννητικὴν τὴν αὐξητικὴν τὴν θρεπτικήν . καὶ εὖγε τῆς δημιουργίας τῆς φύσεως : χαρισαμένη | ||
| δὲ καὶ αὔξεσθαι , φαμὲν πρὸς αὐτὸν ὡς ἀγνοεῖς τὴν θρεπτικήν τε καὶ αὐξητικὴν τῆς φύσεως δύναμιν : ἢ οὐχ |
| εἰ ἀκούσειας , ὦ θαυμάσιε , περί τε ἰδεῶν καὶ ἀσωμάτων ἃ διεξέρχονται ἢ τοὺς περὶ τοῦ πέρατός τε καὶ | ||
| αὐτῷ μέρει τοῦ ὑποκειμένου ἐν τῷ αὐτῷ χρόνῳ , ἐπὶ ἀσωμάτων μέντοι , οἷα τὰ γένη καὶ τὰ καθόλου , |
| τὸν δὲ διὰ τούτων ἀοράτως ἐνεργοῦντα ἕτερον εἶναι , τὸν ἀόρατον . συνοικείτωσαν οὖν δύο θεράποντες τῶν νομοθετικῆς ὑπηρέται δυεῖν | ||
| αἴτιον , εἴ τις κατὰ τὸ ἁπλοῦν ἐκλαμβάνοι , θεὸν ἀόρατον καὶ ἀκίνητον ἂν ἡγήσαιτο καὶ τὸ τούτου ζητητικὸν εἶδος |
| ἀπογίνεται μηδὲ προσγίνεται . τοῦτο δ ' ἐστὶν ἡ τῶν ἀιδίων φύσις , ἣν ὁμοίαν τε καὶ τὴν αὐτὴν ἀεὶ | ||
| μόνων τῶν ἐφ ' ἡμῖν , οὔτε δὲ περὶ τῶν ἀιδίων οὔτε περὶ τῶν ἀδυνάτων . οὐδένα γάρ φαμεν προαίρεσιν |
| χαίρουσαν ἐπὶ τῷ τελείῳ καὶ σεμνῷ τῆς κατὰ φύσιν τῷ κοσμικῷ ζῴῳ προσηκούσης ὑπεροχῆς . Ἀλλὰ μὴν εἰ λογικὸν ζῷον | ||
| ἀποτελέσματα , ἐκ τούτων ἔστι συνιδεῖν . εὑρίσκομεν ἐν τῷ κοσμικῷ καταστήματι τῆς γῆς κατὰ πᾶσαν ἡμέραν καὶ πᾶσαν ὥραν |
| ὡσαύτως ἐπάρχει δαιμόνων , κἂν παρὰ γῆν ὑπάρχῃ , τῶν ἀερίων βασιλεύει δαιμόνων . Οὐ γὰρ ὁ τόπος ὁ δεχόμενος | ||
| ἀλλὰ ποικιλίᾳ πραπίδων δεινὰ μὲν φῦλα πόντου χθονίων τ ' ἀερίων τε δάμναται παιδεύματα . παῖδες , σοφοῦ πρὸς ἀνδρὸς |
| καὶ προετοιμάσασθαι πρὸς σπόρον καὶ τὸν γενόμενον ἀλοῆσαι καρπὸν εἰς μετουσίαν καὶ ἀπόλαυσιν τροφῆς , αἰγῶν δὲ αἱ τρίχες καὶ | ||
| λέγοντι πάθος εἰς τὰς ψυχὰς τῶν πέλας παρεισάγουσαν καὶ εἰς μετουσίαν αὐτοῦ τοὺς ἀκούοντας ἀεὶ καθιστᾶσαν , τῇ τε τῶν |
| ὅρον . Προίουσα μὲν γὰρ οἷον ἄπειρος ζωὴ φαίνεται , στραφεῖσα δὲ ἐπὶ νοῦν ἐκεῖθεν τὸν ὅρον κομίζεται . Τί | ||
| ἐκεκράγει . ἡ δὲ ἀλώπηξ δραμοῦσα ἔλαβε τὸ κρέας καὶ στραφεῖσα ἔφη αὐτῷ : „ ἔχεις , κόραξ , ἅπαντα |
| ἀναλλοίωτον πεπερασμένον καὶ σφαιροειδῆ καὶ ἔμψυχον κινούμενον περὶ τὸ μέσον ἐγκυκλίως . . . . . Ἀριστοτέλης ἐκ πέμπτης οὐσίας | ||
| ἥλιόν τε καὶ σελήνην καὶ τοὺς ε πλανήτας ἰσοταχῶς καὶ ἐγκυκλίως καὶ ὑπεναντίως τῷ κόσμῳ κινεῖσθαι . Οἱ γὰρ Πυθαγόρειοι |
| δ ' οἳ παρ ' ἑκατέρων ἐκλαβόντες , τὸ μὲν γενητὸν παρὰ τῶν ὑστέρων παρὰ δὲ τῶν προτέρων τὸ ἄφθαρτον | ||
| ἡμᾶς ἀναδιδάξῃ , ὅτι οὐ κατὰ τὸ παντελὲς ἐστέρηται τὸ γενητὸν χαρᾶς , ἀλλ ' ἔστιν ἡ μὲν ἀμιγὴς καὶ |
| εἰς τὸν ὅλον κόσμον : οἷον εἰ τὸ μὲν εἴη νοερόν , τὸ δ ' ὅλον ἄψυχον ἢ φυσικόν , | ||
| Ὁ μὲν οὖν παντεπόπτης Ἥλιος , πυρώδης ὑπάρχων καὶ φῶς νοερόν , ψυχικῆς αἰσθήσεως ὄργανον , σημαίνει μὲν ἐπὶ γενέσεως |
| τοῦ θήλεος διαφέρει , εἰ μὴ ὅσον τοῖς μορίοις : διέκρινε δὲ σαφεστέροις ἐν τῷ ἡβάσκειν σημείοις . τοῦτο οὖν | ||
| μὲν ἀγακλειτοὺς καὶ ἐπόλβους , μητέρα δ ' ὠκύμορον θανάτῳ διέκρινε τοκῆος , αὐτῶν δὲ κτῆσιν μινύθει οἶκόν τε πατρῷον |
| περὶ ψυχὴν ἀσχολούμενος , καὶ ἑαυτὸν γινώσκων καὶ ταὐτὸν ἔχων γινῶσκον καὶ γνωστόν : ὁ δὲ ἰατρὸς ἄλλο ἔχει τὸ | ||
| γινῶσκον καὶ γνωστόν : ὁ δὲ ἰατρὸς ἄλλο ἔχει τὸ γινῶσκον καὶ ἄλλο τὸ γινωσκόμενον . ὡσαύτως δὲ οὕτως . |
| μέν τινα παρ ' αὐτοῖς εἶναι τὸν παθητικὸν νοῦν καὶ φθαρτόν , ὃν καὶ κοινὸν ὀνομάζουσι καὶ ἀχώριστον τοῦ σώματος | ||
| . Ἀριστοτέλης δὲ τὸ ὑπὸ τὴν σελήνην μέρος παθητὸν καὶ φθαρτόν , ἐν ᾧ καὶ περίγεια . Ἀριστοτέλης : εἰ |
| ὢν τυγχάνῃ τῶν αὐτοχθόνων καὶ πρὸς ἀνδρῶν καὶ πρὸς γυναικῶν ἀνεπίληπτος [ ὤν ] , ἵνα αἱ τιμαὶ μὴ νοθεύωνται | ||
| παραστάν . ἡ δὲ τῶν ποιητῶν τέχνη μάλα αὐθάδης καὶ ἀνεπίληπτος , ἄλλως τε Ὁμήρου , τοῦ πλείστην ἄγοντος παρρησίαν |
| ἀπαρτίζεσθαι ὡς τέλειον ἀριθμὸν καὶ ἐκ τῶν πρώτων ἀριθμῶν κατὰ σύγκρασιν ἀπογεννώμενον καὶ ὅσα ἄλλα εἴωθε λέγεσθαι , ἄλλο πάλιν | ||
| τελείου ἀριθμοῦ τοῦ τρίτου καὶ τοῦ γενεσιουργοῦ τοῦ τετάρτου κατὰ σύγκρασιν ἀπεγεννήθη , ὅλον τὸν τῶν θεῶν περιέχων θεῖον διάκοσμον |
| τῶν ἔξωθεν γίνεται . Λεύκιππος Δημόκριτος τὴν αἴσθησιν καὶ τὴν νόησιν γίνεσθαι , εἰδώλων ἔξωθεν προσιόντων : μηδενὶ γὰρ ἐπιβάλλειν | ||
| κτλ . τὰ αἰσθητὰ κρίνεται πράγματα αἰσθήσει οὐ παρακαλεῖ τὴν νόησιν : οὐκ ἐκβαίνει εἰς ἐναντίαν αἴσθησιν : οἷον δάκτυλος |
| οἱονεὶ φωνὴν μετειληφυίας , ὁ δὲ Ἀριστοτέλης οὐδήεσσαν λέγει οἱονεὶ ἐπίγειον : οὕτως καὶ Χαμαιλέων . . ε . , | ||
| βλέποντες τοῖς ὀφθαλμοῖς τοῦ σώματος κατανοοῦσι τὴν τοῦ βίου καὶ ἐπίγειον πραγματείαν , ἅμα δοκιμάζοντες τὰ διαφέροντα , ἤτοι φῶς |
| αἱ δὲ ἄλλαι αἰσθήσεις χρόνου δέονται . Ἀναλογεῖ δὲ καὶ νῷ ἡ ὄψις : ὥσπερ γὰρ ἐν ἀμερεῖ τὰ πάντα | ||
| καὶ ἀρχαὶ πάντων τῶν γενητῶν , ὡς ὄντως ὄντα καὶ νῷ μόνῳ ληπτά , καὶ διὰ τοῦτο καὶ τιμιώ - |
| πολεμίους προκατειληφέναι τὰς παρόδους , τὸ μὲν ταύτῃ ποιεῖσθαι τὴν διέξοδον ἀπέγνω , πορευθεὶς δὲ διὰ τῆς Φωκίδος , καὶ | ||
| εἴδη τῶν ἀποτελεσμάτων τῶν συμβαινόντων κατὰ χρόνους συνάπτειν ἐνταῦθα κατὰ διέξοδον παραλείψομεν , δι ' ὃν ἔφην σκοπὸν ἐξ ἀρχῆς |
| σοί , ὦ Καλλίκλεις , ἐνδείκνυται ὡς τῶν ἐν Ἅιδουτὸ ἀιδὲς δὴ λέγωνοὗτοι ἀθλιώτατοι ἂν εἶεν , οἱ ἀμύητοι , | ||
| δὲ ἀιδές ; Θῶμεν , ἔφη . Καὶ τὸ μὲν ἀιδὲς ἀεὶ κατὰ ταὐτὰ ἔχον , τὸ δὲ ὁρατὸν μηδέποτε |
| ὕπαυγος μηδὲ ὑπὸ κακοποιῶν θεωρουμένη μεγάλας πράξεις καὶ ἐπίκτησιν καὶ σύστασιν καὶ κέρδη , ἔκ τε θηλυκῶν προσώπων καὶ φίλων | ||
| ἐν πᾶσιν ἀγαθὸς καὶ ἐπικερδὴς ὁ χρόνος : καὶ γὰρ σύστασιν καὶ φιλίας ἐπισήμους καὶ γυναικὸς συνήθειαν καὶ γάμον ἢ |
| φλεγμονὴν ἐν τοῖσιν ὑπὲρ τῶν φρενῶν χωρίοισι : μέγα δὲ ἀναπνεόμενον καὶ διὰ πολλοῦ χρόνου παραφροσύνην δηλοῖ : ψυχρὸν δὲ | ||
| γράφῃ , τὸ πνεῦμα τὸ μετὰ πόνου καί τινος συντονίας ἀναπνεόμενον λέγει . γονή : ὁτὲ μὲν τὸ σπέρμα δηλοῖ |
| τοὺς θετοὺς παῖδας γένεσιν ἀλλοτρίοις διὰ τὰς σφετέρας οἰκειουμένους ἀρετὰς παγίως ἐναρμόζεσθαι : μυρία τοίνυν καὶ αὐτόπρεμνα ῥίζαις αὐταῖς ἀνασπάσας | ||
| τὸν τρόπον ; καίτοι οὐκ ἀποτρέπει μόνον , ἀλλὰ καὶ παγίως ἀποφαίνεται , ὅτι ὁ πρὸς ἀλήθειαν ἄνθρωπος οὐ προσελεύσεταί |
| σχῆμα , ὑπὸ ὄφεων δὲ τοὺς δηχθέντας ἅμα οἴνῳ τόδε διασῴζει ποθέν . . Ἀλλά σοι καὶ ταύτας ἐγὼ τὰς | ||
| τὸ τοῦ συναλγοῦντος τοῖς δεομένοις καὶ τὸ τοῦ ἑστιάτορος σχῆμα διασῴζει μεθόριον ἀμφοῖν τιθεὶς αὑτὸν καὶ τὴν ἐν ἑκατέρῳ μέμψιν |
| : διάδηλον ἀκροθίνια : ἀπαρχαί γεγωνητέον : ὑμνητέον ἔρεισμα : στερέωμα ὀρθόπολις : ὁ ἀνορθῶν τὴν πόλιν αἰών : ὁ | ||
| καὶ ἡ αἰθὴρ , διότι ἡ αἰθὴρ λέγεται τοῦτο τὸ στερέωμα , ὁ αἰθὴρ δὲ ἀρσενικῶς ἡ ἔναστρος σφαῖρα , |
| Ἡρακλείτῳ , τρεπτὴν καὶ ἀλλοιωτὴν καὶ μεταβλη - τὴν καὶ ῥευστὴν ὅλην δι ' ὅλης τὴν ὕλην ἀπεφήναντο . Οἱ | ||
| . “ καὶ τὸ κατειβόμενον Στυγὸς ὕδωρ ” . τὴν ῥευστὴν γένεσιν διὰ τούτων ᾐνίττοντο . εἰ μὲν οὖν οἱ |
| . καλεῖ ] προσκαλεῖται . Ξ ξύννομον ] κοινωνόν . ξύννομον ] συμμεριστήν . Ξ ξύννομον ] σύντροφον . Ξ | ||
| καὶ ἀρίστης ἀφικνεῖται εἶδος ἕξεως , ὅτε καὶ εἰς τὸ ξύννομον ἄστρον ἀνάγεται ὑγιὴς καὶ ὁλόκληρος γενόμενος : ὑγιὴς μὲν |
| τὴν ἀεὶ καὶ ὡσαύτως ἔχουσαν ἐνέργειαν τοῦ θεοῦ , τὴν ἀϊδίως καὶ ἀτρέπτως τὰ πάντα πρὸς τὸ εὖ εἶναι παράγουσαν | ||
| : ὃ δηλοῖ τὸ χωρὶς ἀλλήλων εἶναι καὶ ἄμικτα ἀλλήλοις ἀϊδίως . τούτου δὲ παῖδας τὰς Πλειάδας ἐμυθολόγησαν ἑπτὰ οὔσας |
| οὐχ ὑφέξοντας . ὥσθ ' ὑπερβάντες τῷ λογισμῷ πᾶσαν τὴν ὁρατὴν οὐσίαν ἐπὶ τὴν τοῦ ἀειδοῦς καὶ ἀοράτου καὶ μόνῃ | ||
| τὴν λαμπρὰν ἡμέραν καὶ θαυμαστήν . ἄλλως . ἤτοι τὴν ὁρατὴν αἴγλην , τὸ φῶς : ἢ τὴν αἰτίαν τοῦ |
| τὸ τῶν μὲν αἰσθητῶν ἕκαστον κατηγορικῶς τε πολλὰ λέγεσθαι καὶ μερισμῷ , τὴν δὲ στιγμὴν μηδὲ ἓν τιθέναι : ὃ | ||
| ἔλλειψις καὶ μεσότης . αὕτη δὲ τῷ εἰς τὰς ζώνας μερισμῷ λαμβάνει τὴν οἰκείαν διάκρισιν : αἵ τε γὰρ κατεψυγμέναι |
| δ ' ἡ περὶ τὰς κόμας φιλοτεχνία συνέστηκε περί τε θρέψιν καὶ κουρὰν τριχός , ἄμφω δὲ κόραις καὶ κόροις | ||
| , καὶ προσφύεται καὶ τῷ χρόνῳ ἐξομοιοῦται καὶ εἰς οἰκείαν θρέψιν τε καὶ αὔξησιν τοῦ τυχόντος μορίου γίνεται . τοσούτων |
| τὴν ἱερὰν σκηνὴν καὶ τὰ ἐν αὐτῇ κατασκευάζει , σοφίας ἀπεικόνισμα καὶ μίμημα . τῆς γὰρ ἀκαθαρσίας ἡμῶν ἐν μέσῳ | ||
| ᾗ μοναρχεῖται ὁ κόσμος , καὶ τὸ περὶ τοῦ μηδὲν ἀπεικόνισμα καὶ μίμημα δημιουργεῖν θεοῦ , καὶ τὸ περὶ τοῦ |
| 〛 μὴ εἶναι μήτε ἐκτὸς τοῦ κόσμου μήτε ἐν τῷ κόσμῳ . Πυθαγόρας Πλάτων Ἀριστοτέλης δεξιὰ τοῦ κόσμου τὰ ἀνατολικὰ | ||
| ταύτας μερίζουσαν . ἐπεὶ τοίνυν , ὅπερ ἐστὶν ἥλιος ἐν κόσμῳ , τοῦτο ἐν σώματι ὀφθαλμός , τὸ αὐτὸ καὶ |
| εἰ μὴ μελετήσῃ τὸν θάνατον , τοῦτ ' ἔστι νέκρωσιν ἀπεργάσηται τῶν παθῶν , οὐ δύναται ὁμοιωθῆναι θεῷ . ταῦτα | ||
| ὕλην λαβοῦσα καὶ τέχνῃ καὶ μέτρῳ συναρμόσῃ καὶ τέλειον στίχον ἀπεργάσηται κοινωνεῖ τῷ ποιητικῷ . Τέχνη ἐστὶ διὰ ταὐτὸ τῆς |
| ἂν μήτε κλίνῃ τὸ πᾶν μήτε ἰσχύον ἄγαν ἀπολείποιτο , μένῃ δὲ ἑστηκὸς ἐπὶ βραχείας ῥοπῆς . Τὸ δὲ ζῷον | ||
| ἐν ἡλίῳ ὀξυτάτῳ : ἔνικμον γὰρ κἂν ἐπ ' ὀλίγον μένῃ , ὀξίζει . Ἄμωμον κάλλιστόν ἐστι τὸ Ἀρμένιον , |
| καὶ ἀθάνατον μαχέσασθαι , νίκην δ ' ἀμφοτέροις δώσω , θνητῷ δέ νυ μᾶλλον . ταῦτα ὡς ἐπύθοντο οἱ Φωκεῖς | ||
| καὶ τὰς ἐνισταμένας δυσπραγίας , συμμετρίαν δὲ καὶ κρᾶσιν τῷ θνητῷ γένει παρεχόμενος . Κατ ' ἄλλην τοίνυν διαίρεσιν ἡ |
| λόγῳ τιθέμενος , ἧς ὁ ἀσκητὴς ἐρᾷ . μαρτυρεῖ δὲ Μωυσῆς φάσκων , ὅτι ” ἦν Ἰακὼβ ἄπλαστος , οἰκῶν | ||
| τῶν πραγμάτων ᾗ ἐκέχρηντο τιθέμενοι . Προσηκόντως οὖν ὁ ἱερώτατος Μωυσῆς τότε φθείρεσθαι τὴν γῆν εἶπεν , ὅτε αἱ τοῦ |
| κατὰ μέγεθος καὶ πλῆθος , φέρεσθαι δ ' ἐν τῶι ὅλωι δινουμένας , καὶ οὕτω πάντα τὰ συγκρίματα γεννᾶν , | ||
| τούτου δὲ συμβαίνοντος ἀπορρήγνυσθαι καὶ πηροῦσθαι καὶ ἀπὸ τούτων τῶι ὅλωι δένδρωι γίγνεσθαι τὴν φθοράν . ἃ μὲν οὖν λέγει |
| παῖδα τὸν δοῦλον , κἂν ᾖ γέρων , Ἀττικοί . πρώτως καὶ πρῶτον . τὸ μὲν ποσότητος τὸ δὲ ποιότητος | ||
| τῆς συστολῆς τὴν ὑποτυφομένην ὕλην ὑποσημαίνοντες . ῥῖγος οὖν τούτους πρώτως ὑποφαίνει , καὶ σφυγμῶν ἀνωμαλία καὶ λεπτότης : εἶθ |
| κατὰ τὴν παραγωγὸν αὐτῶν δύναμιν παράγουσιν , οὐ κατὰ τὴν ἀιδιότητα . δειξάτωσαν οὖν τὸ τοιοῦτον ὑπάρχειν τοῖς εἴδεσιν . | ||
| καὶ αὐτὰ ἀίδια ὑπάρχουσιν , ἀλλ ' οὐκέτι ἔχουσι τοιαύτην ἀιδιότητα . κατὰ μὲν γὰρ τὴν οὐσίαν , φησίν , |
| οὕτω διωρισμένων φανερόν , ὅτι πᾶσα μεταβολὴ καὶ πᾶν τὸ κινούμενον ἀνάγκη κινεῖσθαι ἐν χρόνῳ : τὸ γὰρ θᾶττον καὶ | ||
| ἀληθῶν οὐσῶν τῶν προτάσεων . ἄνθρωπος παντὶ κινουμένῳ ὑπαρχόντως , κινούμενον παντὶ ἵππῳ ἐνδεχομένως , καὶ συνάγεται ἄνθρωπος οὐδενὶ ἵππῳ |
| , οὐδὲ ἐμπνεόμενος , ὥσπερ αὐλός , ἀλλ ' ἡ περιφορὰ τῶν ἐν αὐτῷ δαιμονίων καὶ μουσικῶν σωμάτων , σύμμετρός | ||
| μὲν οὖν τῶν θείων ψυχῶν ἐλέγετο ὅτι περιάγει αὐτὰς ἡ περιφορὰ τοῦ οὐρανοῦ , ὡς ἂν καὶ αὐτῶν ἐπιτηδείων οὐσῶν |
| εἰ λογικὸν τὸ ζῷον , τῶν ἀλόγων , ὡς μήτε ἀσώματόν τι εἶναι ζῷον μήτε ἄλογον , καὶ ἐπὶ τῶν | ||
| λογικὸς θεὸς ἐξεῦρεν Ἑρμῆς . Ἀριθμὸν δὲ πρῶτον , ἐπειδὴ ἀσώματόν τί ἐστι πρᾶγμα τὸ τοῦ ἀριθμοῦ , ὃ καὶ |
| στενοχωρῆται καὶ ἀπορῇ , μεθίσταται εἰς ἕτερον . ὁ γὰρ ὑποτιθέμενος ἄλλῳ δηλονότι αὐτὸς ἐν πείρᾳ γενόμενος τῶν ὅσα λέγει | ||
| Ἱπποκράτης ἐπαινῇ τὴν ἐπὶ τὰ ἐντὸς ῥῆξιν , ἀρίστην αὐτὴν ὑποτιθέμενος , οὐ πρὸς τὴν ἔξωθεν γινομένην ῥῆξιν παραβάλλων ταῦ |
| ὀξὺν μὲν εἰρηκὼς τὴν ποιότητα , δακνώδη δὲ τὴν ὕλην ὑποκειμένην . τὸ δὲ ἦν κακοήθης ὁ πυρετὸς , ὅτι | ||
| ὠκεανοῖο : πᾶν μὲν γὰρ τέναγος εὐκίνητον , περὶ τὴν ὑποκειμένην τῆς γῆς κυρτότητα κυλιόμενον , βάθος δὲ βραδὺ καὶ |
| τῷ προγνωστικῷ εἴρηται , καὶ μέτωπον καρφαλέον . εἰ δὲ σκοτίζεται ὁ ὀφθαλμὸς , πάνυ χαλεπόν : ἐδαπανήθη γὰρ τὸ | ||
| ὅταν ἐκλείψειεν , μερικῶς , οὐ καθ ' ὅλου οἰκούμενον σκοτίζεται ἅπαν τὸ πρὸς τὴν γαῖαν . καὶ πάντως τοῦτο |
| Καὶ οὖν εἶναί τι καὶ ἄπειρον καθ ' αὑτὸ καὶ ἀνείδεον αὖ αὐτὸ καὶ τὰ ἄλλα τὰ πρόσθεν , ἃ | ||
| ἡ ὕλη πᾶσα , εἴτε ἡ πρώτη κατὰ τὸ πάντη ἀνείδεον εὑρισκομένη , εἴτε ἡ δευτέρα κατὰ τὸ ἄποιον ἱσταμένη |
| μαθεῖν . εἰσί τινες οἱ τὴν ἄποιον καὶ ἀνείδεον καὶ ἀσχημάτιστον οὐσίαν θεοπλαστοῦντες , τὸ κινοῦν αἴτιον οὔτε εἰδότες οὔτε | ||
| : τὸ μὲν γὰρ μέλος ἀνενέργητόν τ ' ἐστὶ καὶ ἀσχημάτιστον , ὕλης ἐπέχον λόγον διὰ τὴν πρὸς τοὐναντίον ἐπιτηδειότητα |
| ὁρμὴ καὶ ἔφεσις τὸν οἰκεῖον τόπον καταλαβεῖν ὡς φυσικὴν αὐτοῦ τελειότητα , καὶ δρᾷ ἐν αὐτῷ τὴν πρὸς ἐκεῖνον κίνησιν | ||
| , καὶ εἰ τὸ σῶμα ἀσυμμέτρως διακείμενον ἀπόλλυσιν ἡμῶν τὴν τελειότητα τῆς ψυχῆς , ὅταν ἐκεῖνο , ᾧ ζῶμεν , |
| , Ἀρχεστράτου παῖ , τεᾶς , Ἁγησίδαμε , πυγˈμαχίας ἕνεκεν κόσμον ἐπὶ στεφάνῳ χρυσέας ἐλαίας ἁδυμελῆ κελαδήσω , Ζεφυρίων Λοκρῶν | ||
| ἕκαστον τῶν ὄντων ; Ἔμοιγε δοκεῖ . Καὶ ψυχὴ ἄρα κόσμον ἔχουσα τὸν ἑαυτῆς ἀμείνων τῆς ἀκοσμήτου ; Ἀνάγκη . |
| , ἅπαν τὸ εἶδος τοῦ γνησίου τριταίου καὶ πᾶσαν τὴν κίνησιν διαφυλάττοντα . ἐγὼ γοῦν αὐτόπτης ἐγενόμην τούτων ἐπί τινος | ||
| δὲ κίνησις οὐκ ἐν παντὶ χρόνῳ τελεία , καὶ ὅτι κίνησιν μὲν ἄνευ χρόνου οὐκ ἐνδέχεται εἶναι , ἡδονὴν δὲ |
| μεθοδικοὺς ἢ θεωρητικοὺς λόγους , ἀλλὰ τῷ περὶ ὕλην τινὰ φθαρτὴν καὶ εὐαλλοίωτον καταγίνεσθαι καὶ διὰ τοῦτο μὴ ἀεὶ τοῦ | ||
| δὲ τοῖς πᾶσιν ἀπεδίδου , ἀίδιον μὲν τοῖς ἀιδίοις , φθαρτὴν δὲ τοῖς φθαρτοῖς . . . Γ . ἀδύνατον |
| ἐκεῖ ζῶν τὴν νοερὰν εὐζωΐαν , ὁτὲ δὲ ἐνταῦθα τὴν αἰσθητικὴν ἐμπάθειαν προσλαμβάνων , ἔνθεν καὶ λέγεται ὀρθῶς ὑπὸ Ἡρακλείτου | ||
| . ἐπεὶ γὰρ τῶν αἰσθητηρίων ἕκαστον κατά τινα τῆς ψυχῆς αἰσθητικὴν χαρακτηρίζεται δύναμιν , ἐξαιρουμένης τῆς ἁφῆς δι ' ὅλου |
| σφισιν ἐς ἀποικίαν . ὁ δὲ αὐτὸς μὲν ἕως ἂν περιῇ , πολεμήσειν Λακεδαιμονίοις ἔφασκεν , ἐπίστασθαι δὲ ἀκριβῶς ὡς | ||
| . ἢν δέ σοι τῶν θέρμων ἢ καὶ τῶν ἰσχάδων περιῇ , καὶ ἡμῖν πέμπε . Λακεδαιμόνιοι καθ ' ἡμῶν |
| . ἥκει γὰρ καὶ εἰς τὴν ὄψιν τῷ διαφανεῖ ἐποχουμένη χωριστῶς , ὡς εἴρηται , καὶ ἀμερίστως παντὶ παροῦσα . | ||
| διαφανεῖ χρώμενον , οὐχ ὡς πάσχοντι ἀλλ ' ὡς εἰδοποιουμένῳ χωριστῶς κατ ' αὐτήν . διὸ καὶ ἀμιγῶς τῇ ὄψει |
| δὲ τοῖος . ιεʹ Πῇ δὴ οὖν θνητόν τε καὶ ἀθάνατον Εἰπὼν περὶ τῆς οὐσίας τῆς ψυχῆς ἐν τῷ περὶ | ||
| ἐπ ' αὐτοῦ τὸ ὅτι ἐστίν , ἤγουν ἐὰν τὸ ἀθάνατον ὑπάρχῃ τῇ ψυχῇ . γινώσκομεν δὲ τὸ τί ἐστιν |
| ταῖς συμφοραῖς ἐπηρώτα εἰς Δελφούς . ἔχρησε δὲ [ ὁ θεὸς ] ὅτι θεῶν ἐστι μῆνις : τοὺς γὰρ ὕστερον | ||
| καὶ κυβερνᾶσθαι καὶ πάντων κρατεῖν : αὐτὸ γάρ μοι τοῦτο θεὸς δοκεῖ εἶναι καὶ ἐπὶ πᾶν ἀφῖχθαι καὶ πάντα διατιθέναι |
| εἰδῶν καὶ τῶν αἰσθητῶν , εἶναι δὲ τὴν μέσην ταύτην φύσιν ἐν τοῖς ἐσχάτοις καὶ ἐνύλοις εἴδεσιν , εἰ μὲν | ||
| αὐτῶν οἰκείως συναιρουμένη . καὶ μὴν πρός γε τὰ κατὰ φύσιν ἀγαθὰ καὶ πρὸς τὰ τῶν τεχνῶν πλεονεκτήματα τὰ μὲν |
| , οἷον ἐκ τοῦ ὄντως καλοῦ τὸ ἐνταῦθα καλὸν κατὰ μέθεξιν : οὕτω δὲ καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων ἁπάντων . | ||
| καὶ ἐν τῷ ἁπλῷ καὶ τῷ συνθέτῳ καὶ τῷ κατὰ μέθεξιν καὶ τῷ ἀμεθέκτῳ ; ἢ καὶ ὁ λόγος ὁ |