| λόγῳ τιθέμενος , ἧς ὁ ἀσκητὴς ἐρᾷ . μαρτυρεῖ δὲ Μωυσῆς φάσκων , ὅτι ” ἦν Ἰακὼβ ἄπλαστος , οἰκῶν | ||
| τῶν πραγμάτων ᾗ ἐκέχρηντο τιθέμενοι . Προσηκόντως οὖν ὁ ἱερώτατος Μωυσῆς τότε φθείρεσθαι τὴν γῆν εἶπεν , ὅτε αἱ τοῦ |
| τὴν ἔκκλισιν ἀπὸ παντὸς τοῦ τοιούτου . τίς γάρ ἐστιν ἀσκητής ; ὁ μελετῶν ὀρέξει μὲν μὴ χρῆσθαι , ἐκκλίσει | ||
| καὶ ὕλης σωματικῆς : ἐπεὶ πῶς ἀναγνώσεται χωρὶς ὀμμάτων ὁ ἀσκητής ; πῶς δὲ ἀκούσεται τῶν προτρεπτικῶν λόγων χωρὶς ἀκοῆς |
| , κατὰ δὲ τὴν ἀκριβεστέραν ἐξέτασιν , ὅτι αὐτὸς ὁ Κάιν ὑφ ' ἑαυτοῦ : ὥσθ ' οὕτως ἀναγνωστέον : | ||
| . οὐ διὰ τοῦτο μέντοι δόξαντι θυσίας ἀμέμπτους ἀναγαγεῖν τῷ Κάιν λόγιον ἐξέπεσε μὴ θαρρεῖν ὡς κεκαλλιερηκότι ; μὴ γὰρ |
| ταῖς συμφοραῖς ἐπηρώτα εἰς Δελφούς . ἔχρησε δὲ [ ὁ θεὸς ] ὅτι θεῶν ἐστι μῆνις : τοὺς γὰρ ὕστερον | ||
| καὶ κυβερνᾶσθαι καὶ πάντων κρατεῖν : αὐτὸ γάρ μοι τοῦτο θεὸς δοκεῖ εἶναι καὶ ἐπὶ πᾶν ἀφῖχθαι καὶ πάντα διατιθέναι |
| ταῖς λαγῶσί μου ἐπὶ μῆνας ἑπτά : καὶ εἰ μὴ Ἰακὼβ ὁ πατὴρ ἡμῶν προσηύξατο περὶ ἐμοῦ πρὸς Κύριον , | ||
| Μακάριοί εἰσιν οἱ πατέρες ἡμῶν , Ἀβραὰμ , Ἰσαὰκ καὶ Ἰακὼβ , ὅτι ἐξῆλθον ἐκ τοῦ κόσμου τούτου , καὶ |
| οὖς σου δικασώμεθα . καὶ εἶπεν ὁ θεός : ἐρώτησον Ἀβραὰμ τὸν πατέραν ὑμῶν , ποῖον υἱὸν δικάζεσθαι ἐν πατρί | ||
| ἀπερινόητον καὶ ἀκατάληπτον : ὥστε τὸ „ ὤφθη κύριος τῷ Ἀβραὰμ „ λέγεσθαι ὑπονοητέον οὐχ ὡς ἐπιλάμποντος καὶ ἐπιφαινομένου τοῦ |
| λόγοις . πῶς δὲ συγγενής ἐστιν , ἐροῦμεν ἑξῆς . ἑρμηνεύεται δὲ καὶ οὕτως : οὕτω δὲ ἅτε πατρῷον : | ||
| ἣ αἰτία τῆς τῶν ζῴων διαμονῆς ἐστι : Βάλλα δὲ ἑρμηνεύεται κατάποσις : ἐκ ταύτης οὖν γίνεται ὁ Δάν , |
| παρὰ τὸ πάντα κεκτῆσθαι δοκεῖν , τῆς δὲ ἑτέρας ὁ Ἄβελ , | ἑρμηνεύεται γὰρ ἀναφέρων ἐπὶ θεόν . ἀμφοτέρας | ||
| τι πρὸς αὐτούς . Πορευθέντες δὲ ἀμφότεροι εὗρον πεφονευμένον τὸν Ἄβελ ἀπὸ χειρὸς Κάϊν τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ . καὶ λέγει |
| πατρὸς αὐτοῦ , ἐν δὲ ταῖς ἡμέραις Ἀχαὰβ βασιλέως τοῦ Ἰσραὴλ ἦν διδά - σκαλος τῶν τετρακοσίων προφητῶν τοῦ Βαάλ | ||
| τεσσάρων , Ἰωσὴφ ἐτῶν ἓξ μηνῶν τεσσάρων . Παροικῆσαι δὲ Ἰσραὴλ παρὰ Ἐμμὼρ ἔτη δέκα , καὶ φθαρῆναι τὴν Ἰσραὴλ |
| θέλοντες δηλῶσαι , ἀετὸν ἀποκεκαμμένον ἔχοντα τὸ ῥάμφος ζωγραφοῦσιν : ἐκεῖνος γάρ , γηράσκων , ἀποκάμπτεται τὸ ῥάμφος αὑτοῦ , | ||
| Θέμις , ὁρᾷ τὴν μίαν ἀρχήν , ἣν καὶ οὐκ ἐκεῖνος ὠνόμασεν , ἰδίᾳ δὲ τὴν πολλοποιὸν αἰτίαν . Ὅτι |
| : οὗτοι δὲ ἐκ γένους εἰσὶν Ἀβραάμ : Ἰδουμαῖοι δὲ Ἠσαῦ τοῦ ἀδελφοῦ Ἰακώβου παιδὸς Ἰσαὰκ υἱοῦ Ἀβραὰμ ἀπόγονοι πεφύκασιν | ||
| ἀλλὰ μετρίως γοῦν καὶ μέσως ἐρρύψαντο . τὸ παραπλήσιον ὁ Ἠσαῦ λέγειν ἔοικε τῷ πατρί : ” μὴ εὐλογία σοι |
| διὰ τοῦ στόματος ἔχομεν ἐκβαλεῖν αὐτήν . καὶ εἶπεν ὁ προφήτης : στόμα πρὸς στόμα ἐλάλουν τοῦ θεοῦ , καὶ | ||
| ἐργασίας πλέκτοντας . ” ταῦτα δὲ αὐτοῦ λέγοντος , ὁ προφήτης , “ μάντις Ἀπόλλων , ” εἶπε , “ |
| διαλέγονται , ἀλλὰ καὶ περὶ νοερῶν καὶ ψυχικῶν καὶ φυσικῶν διακόσμων ἀναδιδάσκουσιν , οὐ μὴν ἀλλὰ γὰρ καὶ τὸν αἰσθητὸν | ||
| , ὅτι τριῶν ὄντων ὑπὲρ τὰς φυσικὰς οὐσίας τῶν ἀρχικῶν διακόσμων , τοῦ τε θείου καὶ τοῦ νοεροῦ καὶ πρὸς |
| μὴ μισθὸς αὐτῇ προσγίγνηται , ἔσθ ' ὅτι ὠφελεῖται ὁ δημιουργὸς ἀπὸ τῆς τέχνης ; Οὐ φαίνεται , ἔφη . | ||
| ὁ Θ . τοῦτό γε καλῶς αὐτῷ μαρτυρῶν . Ὁ δημιουργὸς ἤρχετο τῆς συστάσεως τοῦ κόσμου ἐκ πυρὸς καὶ γῆς |
| ὄντα παῖδα τοιούτου πατρός . Διὰ ταῦτα , ἐπεί με Θεὸς εἰς τὸ βασίλειον ὕψος ἀνήγαγε , βούλομαί σοι γενέσθαι | ||
| ἀσεβούντων , λαβὼν ἐνώπιον αὐτῆς ἔφαγον , εἰπών : Ὁ Θεὸς τῶν πατέρων μου , καὶ ὁ ἄγγελος Ἀβραὰμ ἔσται |
| ἐλάττω τοῦ χρέους ἡγεῖται τὸν κίνδυνον . ἀλλὰ καλῶς ὁ νομοθέτης ἰδών , ὡς τοὺς ἐν τῇ πόλει γενέσθαι πάντας | ||
| ἀδελφὸν αὐτοῦ τὸν Ἄβελ „ . οἷς ἀρετὴν μεμαρτύρηκεν ὁ νομοθέτης , τούτους γνωρίζοντας γυναῖκας οὐκ εἰσάγει , τὸν Ἀβραάμ |
| ἔτι τοὺς πόδας ἀνθρώπου ξενιζομένου πρὸς ἡμᾶς . ἀκούσας δὲ Ἰσαὰκ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ λαλοῦντος ταῦτα , ἐδάκρυσεν , καὶ | ||
| ' ὑμῶν . Καὶ εἰ μὴ δι ' Ἀβραὰμ καὶ Ἰσαὰκ καὶ Ἰακὼβ τοὺς πατέρας ἡμῶν , εἷς ἐκ τοῦ |
| κακίας ἔγγονον , κακία δ ' ἐξ οἴκου τῆς ἀθανασίας πεφυγάδευται , θεῖον δέ τι διὰ τὸ μέγεθος ὁ κόσμος | ||
| ὁ δὲ φυγὰς ἐντὸς ὅρων τῆς πόλεως , εἰς ἣν πεφυγάδευται , κατακεκλείσθω διὰ τοὺς ἐφέδρους κολαστάς , οἳ γένει |
| ἀπορρήτου γενέσεως . , . . αἴθυγμα ὁ δὲ βασιλείαν ὠνειροπόλει καὶ αἴθυγμα ἀμηγέπη καὶ φαντασίαν τινὰ ἀπετέλει μοναρχίας . | ||
| δράμῃ πρὸς τὸ τέλος καὶ τηλαυγῶς ἴδῃ ἃ πρότερον ἀμυδρῶς ὠνειροπόλει , μετατυπωθεὶς τῷ κρείττονι χαρακτῆρι καὶ προσαγορευθεὶς Ἰσραήλ , |
| γεωργικὴν ὡς ἐναρμόνιον καὶ ἐπιβάλλουσαν τέχνην ἀνατίθησι λέγων „ ἤρξατο Νῶε ἄνθρωπος εἶναι γεωργός „ , τῷ δὲ ἀδίκῳ τὴν | ||
| τὸ σωτήριον αὐτοῦ πᾶσι τοῖς ἔθνεσι . Τότε ὄψεσθε Ἐνὼχ Νῶε καὶ Σὴμ καὶ Ἀβραὰμ καὶ Ἰσαὰκ καὶ Ἰακὼβ ἀνισταμένους |
| ἔοικε κηρῷ πάντας τύπους καλούς τε καὶ αἰσχροὺς δεχομένῳ : παρὸ καὶ ὁ πτερνιστὴς Ἰακὼβ ὁμολογεῖ φάσκων „ Ἐπ ' | ||
| , ὅτι τὴν Ἴσχυος μίξιν ἐδήλωσεν αὐτῷ ὁ κόραξ , παρὸ καὶ δυσχεράναντα ἐπὶ τῇ ἀγγελίᾳ ἀντὶ λευκοῦ μέλανα αὐτὸν |
| βεβαιότητι διανοίας κατεξανισταμένων : ” ἐλάλησε ” γάρ φησι „ κύριος τῷ Ἀαρὼν λέγων : οἶνον καὶ σίκερα οὐ πίεσθε | ||
| Ἀχιλλέως αἴσθοιτο σωζομένην αὑτοῦ τὴν πατρίδα : ἀλλ ' ἐπεὶ κύριος Ἀχιλλεὺς ῥύσασθαί τε καὶ διαφθεῖραι τὴν πόλιν , βέλτιον |
| φωτίνῳ καὶ νεφέλῃ ἡμερίνῃ καὶ ῥυσάμενον αὐτοῦ τὸν λαὸν ἔργου Φαραὼ καὶ ἐπενέγκαντα ἐπὶ Φαραὼ τὴν δεκάπληγον διὰ τὸ παρακούειν | ||
| διὰ τὸ ὑπερβάλλον κάλλος αὐτῆς . Καὶ ἀπέστειλεν ὁ υἱὸς Φαραὼ ἀγγέλους καὶ προσεκαλέσατο τὸν Συμεὼν καὶ τὸν Λευί . |
| τῇ πατρίδι , ἐκτὸς ἂν ἦσαν κακῶν αἱ πόλεις : κτησάμενος : διέλθοι τοῦτο : μεταχειρίζοιτο καὶ εἰς μέσον φέροι | ||
| δυναμένην ἐρᾶν ἐρασθεὶς ἧκέ τε ὡς ἡμᾶς καὶ συνεχέσι πόνοις κτησάμενος ἐφ ' ἅπερ ἧκε τοῖς μὲν ἐπ ' ἄλλ |
| ; ” οὗτος γὰρ ἐμοὶ φαίνεται τὰ ἐναντία λέγειν αὐτὸς ἑαυτῷ ἐν τῇ γραφῇ ὥσπερ ἂν εἰ εἴποι : “ | ||
| ὅπλων προελθεῖν ἅπαντας ἐς τὸ πεδίον καὶ προελθόντων τοὺς μὲν ἑαυτῷ τι χρησίμους γενομένους , ὀλίγους πάμπαν , ἐξείλετο , |
| ὑπάρχουσιν ἄνευ δυνάμεως , ὥς φησιν ἀλλαχοῦ , καὶ ὁ νοῦς αὐτὸς θιγγάνων αἱρεῖ αὐτὰ ἁπλαῖς ἐπιβολαῖς , ὥς φησιν | ||
| καὶ ὁ νοῦς ΑἰακοῦΖεὺς γὰρ καὶ ἡ εἱμαρμένη καὶ ὁ νοῦς λέγεται μετέστρεψεν αὐτοὺς καὶ μετερύθμισε πρὸς τὸ κατ ' |
| , εἶτ ' ἀνακτᾶσθαι τὴν δύναμιν καλῶς . ἐπεὶ ταύτῃ διοικεῖ ἡμᾶς καὶ ἐπικουρεῖ τοῖς φαρμάκοις , οὐ γὰρ ἐνεργοῦσιν | ||
| μὲν οὖσα καὶ ἐπτερωμένη μετεωροπορεῖ τε καὶ πάντα τὸν κόσμον διοικεῖ , ἡ δὲ πτερορρυήσασα φέρεται ἕως οὗ στερεοῦ τινος |
| γένοιτο ἡ εὐχὴ εἴθε νενικήκοι μου ὁ παῖς , εἴθε δεδοξασμένος εἴη . . Ἔστι καὶ οὕτως φάναι , ὡς | ||
| . Μεγίστως γὰρ τετιμημένος ὑπὸ τοῦ κρατοῦντος τὰ πάντα καὶ δεδοξασμένος ὑπὲρ τοὺς προγόνους , εἰ καὶ μέγιστα ποιήσεις χαριστήρια |
| ὁ θεὸς εἰρήνην , ταύταις ὁμολογεῖ ἀπαλείψειν ” τὸ μνημόσυνον Ἀμαλὴκ ἐκ τῆς ὑπ ' οὐρανόν ” . Τὸ δὲ | ||
| βασιλέων τῶν μετ ' αὐτοῦ „ , ὁ δ ' Ἀμαλὴκ ἔμπαλιν τοῦ ἀσκητοῦ ” τὴν οὐραγίαν κόπτειν ” , |
| Πυθαγόρας ἀριθμὸν ἑαυτὸν κινοῦντα . ξυνεφώνησε δὲ τῷ λόγῳ καὶ Ξενοκράτης . . . . Πυθαγόρας δὲ ἀριθμὸν ἑαυτὸν κινοῦντα | ||
| ὡς τὸ εἰκὸς τὸν Ξενοκράτην φιλανθρώπως καὶ αὖ πάλιν ὁ Ξενοκράτης ἐκεῖνον ὁμοίως . διαλυθείσης δὲ τῆς συνουσίας οὐδὲν οὔτε |
| καὶ τὴν ἰατρικὴν καὶ τὴν κυνηγετικὴν τρεφόμενος ἐδιδάχθη . καὶ γενόμενος χειρουργικὸς καὶ τὴν τέχνην ἀσκήσας ἐπὶ πολὺ οὐ μόνον | ||
| οἶνον ἀπὸ ταύτης τῆς αἰτίας : Ἡρακλῆς περὶ τὴν Κροτωνιάτιν γενόμενος ἐπεὶ πρός τινα οἰκείαν οὖσαν περὶ τὴν ὁδὸν ἀφίκετο |
| , ἅπερ ἡ ἑκάστου τῶν ἀφρόνων ἀγαλματοφοροῦσα διάνοια τέθηπε καὶ προσκυνεῖ . ἐφ ' οἷς εἰκότως καὶ πᾶς σοφὸς ἄχθεται | ||
| , τοῦτον τὸ πλῆθος αἱρεῖται βασιλέα : εὐθὺς δὲ καὶ προσκυνεῖ καὶ τιμᾷ καθάπερ θεόν , ὡς ὑπὸ τῆς τοῦ |
| ἀπὸ τῆς τραπέζης ἀπέστελλε . Ἀνταλκίδᾳ δὲ τῷ Λάκωνι τὸν αὑτοῦ στέφανον εἰς μύρον βάψας ἔπεμψε . τῷ δ ' | ||
| , λυπεῖται ἅμα ὡς πεινῶν καὶ ἐπιθυμεῖ πληρῶσαι βρωμάτων τὴν αὑτοῦ γαστέρα . γράφεται καὶ ὑπολοίπου , τὸ λοι δίφθογγον |
| ὡς κομψὸν φορεῖ . ἂν δὲ μὴ χαίρῃ γελῶσα , διατελεῖ τὴν ἡμέραν ἔνδον , ὥσπερ τοῖς μαγείροις ἃ παράκειθ | ||
| ὡς κομψὸν φορεῖ . ἂν δὲ μὴ χαίρῃ γελῶσα , διατελεῖ τὴν ἡμέραν ἔνδον , ὥσπερ τοῖς μαγείροις ἃ παράκειθ |
| Τὰ μὲν οὖν περὶ γονέας τε καὶ ἑαυτὸν καὶ τὰ ἑαυτοῦ , περὶ πόλιν τε καὶ φίλους καὶ συγγένειαν , | ||
| λέγουσι γάρ τινες : εἰ οὐδέποτέ τι τῶν ὄντων τῆς ἑαυτοῦ ἀπωλείας ἐφίεται , πῶς τὰ συμβεβηκότα ἑαυτὰ ἐφίεται ἀπολλύειν |
| ἡμῶν . Καὶ νῦν , τέκνα , ἔγνων ἀπὸ γραφῆς Ἐνώχ , ὅτι ἐπὶ τέλει ἀσεβήσητε ἐπὶ Κύριον , χεῖρας | ||
| πρὸς τὸν ἀμείνω μεταβαλόντα , ὃς καλεῖται παρὰ μὲν Ἑβραίοις Ἐνώχ , ὡς δ ' ἂν Ἕλληνες εἴποιεν „ κεχαρισμένος |
| εἴης ἂν καθῃρηκὼς , αὐτὴν Περσῶν ἰδέαν ταυτηνὶ τοῦ σώματος μιμησάμενος : εἶτ ' ἀπείρατον τῆς αὐτοῦ ταύτης ἀσελγείας μηδένα | ||
| δόλῳ ἐτελεύτησε τὸν βίον , ὃς , τὴν τοῦ δεσπότου μιμησάμενος χεῖρα , γράφει πρός τινας τῶν φίλων περὶ σφαγῆς |
| δὲ χρόνον καταμείνῃ παρ ' ἡμῖν , ἐπεὶ καὶ παρὰ Μωυσεῖ τῷ σοφῷ : χρῆται γὰρ οὗτος ταῖς εἰρηνικωτάταις σχέσεσιν | ||
| μέχρις ἂν αὐτὴν σαφῶς ἀναδιδαχθῆτε . καὶ γὰρ ἐγὼ παρὰ Μωυσεῖ τῷ θεοφιλεῖ μυηθεὶς τὰ μεγάλα μυστήρια ὅμως αὖθις Ἱερεμίαν |
| τετάρτηϲ . ὅ τε γὰρ ἀκριβὴϲ καῦϲοϲ πάντα τὰ ἄλλα φυλάττων ἀκριβοῦϲ τριταίου γνωρίϲματα μόνῳ τῷ μὴ μετὰ ῥίγουϲ εἰϲβάλλειν | ||
| ὧν καὶ σαφέστατ ' ἄν τις ἴδοι ὅτι ὁ μάλιστα φυλάττων τὴν αὑτοῦ πατρίδα καὶ πλεῖστ ' ἀντιλέγων τούτοις , |
| αὑτοὺς δὲ ἄρχοντας καὶ βασιλέας ἀναγράφουσι , τὸ ἀκαθαίρετον τοῦ θεοῦ κράτος γενέσει τῇ ἀδιαστάτως ἀπολλυμένῃ καὶ φθειρομένῃ περιάπτοντες . | ||
| ὅτι πάντων μία ἐστὶν ἀρχή : ἀποδεκτέον γὰρ μᾶλλον ἐπὶ θεοῦ τὸ εἰρημένον ἤπερ ἐπὶ βασιλέως , ὡς παρὰ τῷ |
| τὸ θῇον ἄνθρωπον πολυφρονέστατον ζῷον ἐς τὸν κόσμον ἐσῴκισεν , ἀντίμιμον μὲν τᾶς ἰδίας φύσιος , ὀφθαλμὸν δὲ τᾶς τῶν | ||
| κινούμενα , ᾧ μὲν βλέπειν χρὴ πρῶτ ' ἐμηχανήσατο ὀφθαλμὸν ἀντίμιμον ἡλίου τροχῷ , ἀκοῇ δὲ χοάνην ὦτα διετετρήνατο . |
| δόξαν , μὴ εἰδότες , ὅτι τὸ ἀρχῆθεν ἄπορον αὐτοὺς περιμένει , ζητήσαντος ἄν τινος , πόθεν δὲ οἱ νομοθέται | ||
| καὶ δικαιοσύνῃ καὶ ἀνδρείᾳ καὶ ἐλευθερίᾳ καὶ ἀληθείᾳ , οὕτω περιμένει τὴν εἰς Ἅιδου πορείαν , ὡς πορευσόμενος ὅταν ἡ |
| ἦρχεν εἰρηνικῶς , τὸ φιλοπόλεμον καὶ κεκινδυνευμένον τῆς μητρὸς οὐδαμῶς ζηλώσας . πρῶτον μὲν γὰρ ἐν τοῖς βασιλείοις τὸν ἅπαντα | ||
| αὐτῷ νοῒ καὶ τρόπῳ χρώμενος , οὐκ ἐκστὰς ἑαυτοῦ οὐδὲ ζηλώσας τὴν ἀκολασίαν , ἀλλὰ τὸν σώφρονα βίον ἑλόμενος , |
| ἀνύτειν ] ἐπείγεσθαι εἰς ὄλεθρον . σπεύδειν ἦ μὴν ] ὄντως μεταπέμψεσθον ] μετακαλέσεσθε . μετακαλέσασθε ἀνακλάειν ] συντρίβειν μακρὰ | ||
| ἄρα ἡμῖν πῃ παρεικάθῃ τὸ μὴ ὂν λέγουσιν ὡς ἔστιν ὄντως μὴ ὂν ἀθῴοις ἀπαλλάττειν . Οὐκοῦν χρή . Μέγιστα |
| πίστεις ἐκ τῶν παρ ' ἑκάστοις κειμένων νόμων ἢ ἐθῶν ποιούμενος παρ ' οἷς ἂν καὶ δημηγοροῖντο : ταύτῃ ἐν | ||
| , τὰ νενεωλκημένα εἶπεν . ἐν Ῥόδῳ δ ' ἐπίδειξιν ποιούμενος , ὡς οὐδεὶς ἐπεσημήνατο , καταλιπὼν τὸ θέατρον ἐξῆλθεν |
| οὐδὲ τὸν σύμπαντα κόσμον . Τοιαῦται μὲν αἱ διὰ τοῦ Μωυσέως ἀδελφοῦ τιμωρίαι : ἃς δὲ αὐτὸς Μωυσῆς ὑπηρέτησε καὶ | ||
| : Σολομὼν δὲ ὁ κατὰ Χείραμον πολὺ κατώτερός ἐστι τῆς Μωυσέως ἡλικίας . Αἰγυπτίων δέ εἰσιν ἀκριβεῖς χρόνων ἀναγραφαί , |
| τοὺς θετοὺς παῖδας γένεσιν ἀλλοτρίοις διὰ τὰς σφετέρας οἰκειουμένους ἀρετὰς παγίως ἐναρμόζεσθαι : μυρία τοίνυν καὶ αὐτόπρεμνα ῥίζαις αὐταῖς ἀνασπάσας | ||
| τὸν τρόπον ; καίτοι οὐκ ἀποτρέπει μόνον , ἀλλὰ καὶ παγίως ἀποφαίνεται , ὅτι ὁ πρὸς ἀλήθειαν ἄνθρωπος οὐ προσελεύσεταί |
| , κἄν τις περιπέσῃ φθόνῳ ἢ δουλείᾳ ἢ συκοφαντίᾳ , Κύριος ὁ ἐν αὐτῷ κατοικῶν διὰ τὴν σωφροσύνην οὐ μόνον | ||
| ἄν τις ποιήσῃ τῷ πλησίον αὐτοῦ , οὕτως καὶ ὁ Κύριος ποιήσει αὐτῷ . Καὶ γὰρ οἱ υἱοὶ τῶν ἀδελφῶν |
| καὶ οὐ σῴζοντα τὸ πρέπον . Ὅμηρος γάρ μοι δοκεῖ παραδιδοὺς τραύματα θεῶν στάσεις τιμωρίας δάκρυα δεσμὰ πάθη πάμφυρτα τοὺς | ||
| μανιώδεις διαλαμβάνονται καὶ ἐν ἐκστάσει φρενῶν γίνονται . Ὁ ἔρως παραδιδοὺς ἢ παραλαμβάνων ἐν χρηματιστικοῖς τόποις καὶ ἀγαθοποιῶν ἐπόντων ἢ |
| περὶ τὸν Ἑρμῆν ἐμέ τε λυπεῖς καὶ πρὸ ἐμοῦ τὸν θεόν . οὔκουν ἐκβαλοῦμεν ἅττα ἔχει μαθὼν παρ ' ἐκείνου | ||
| πῶς τὶς αὐτὴν διηγήσεται ; Καλὸν μὲν γὰρ εἶναι τὸν θεόν , καὶ τῶν καλῶν τὸ φανότατον : ἀλλ ' |
| εἷς ἐστι ἢ κόσμος εἷς ἐστιν , ὅτε καὶ τὸ μόνος ἢ κατ ' ἐνέργειαν ἢ πάντως κατὰ δύναμιν αὐτῷ | ||
| οὐρανοῦ βάλλει τὸ βέλος ὁ φθόνος . Θερσίτης δὲ ἄρα μόνος Ὁμήρῳ οὐ τέτρωται : οὐ γὰρ εἶχεν οὐδὲν δι |
| . Ἐγὼ τῶν ἀρχόντων κελευόντων συνεπριάμην . Ἐὰν μὲν τοίνυν ἀποδείξῃ , ὦ ἄνδρες δικασταί , ὡς ἔστι νόμος ὃς | ||
| ἐς τὴν σκηνὴν κομισθεὶς ἔτι ἔμπνους Δαΐφαντον ἐκάλει , ἵνα ἀποδείξῃ στρατηγόν : οἳ δὲ ἔφασαν τεθνάναι τὸν ἄνδρα . |
| ἀνδρὶ οἰομένῳ τὶ εἶναι οὐκ ἔστιν αἴσχιον οὐδὲν ἢ παρέχειν ἑαυτὸν τιμώμενον μὴ δι ' ἑαυτὸν ἀλλὰ διὰ δόξαν προγόνων | ||
| πόλιν περὶ τὴν Ἰταλίαν . Λέγεται δὲ Πυθαγόρας πρῶτος φιλόσοφον ἑαυτὸν προσαγορεῦσαι , οὐ καινοῦ μόνον ὀνόματος ὑπάρξας , ἀλλὰ |
| ἐπιθυμίας ταύτης ἐλάττω , σημεῖον δέ : οὐδεὶς γοῦν οὓς ἀγαπᾷ καὶ οἷς ἀγαθόν τι συμβούλεται , τούτοις κακῶς ἀκούουσιν | ||
| τῆς μὲν γὰρ ὁ πολὺς ὅμιλος ἀνθρώπων τὴν συνουσίαν ὑπερφυῶς ἀγαπᾷ δελέατα καὶ φίλτρα ἐξ ἑαυτῆς ἐπαγωγότατα ἐνδιδούσης ἀπὸ γενέσεως |
| δικαστὴς , αὐτὸς ἄρχων , αὐτὸς σωτὴρ , καὶ τούτων τεχνίτης ἀφίξῃ . Ταῦτά σε προσδοκῶμεν , Ἱππόκρατες , ταῦτα | ||
| ὁ τεχνίτης τὸν ἄτεχνον διδάσκει . εἰ δὲ μήτε ὁ τεχνίτης τὸν τεχνίτην διδάσκει μήτε ὁ ἄτεχνος τὸν ἄτεχνον μήτε |
| τε καὶ πεπαιδευμένος ἐν Καρχηδόνι καὶ τὸ ἀξίωμα τῆς πόλεως αἰδούμενός τε καὶ φίλος ὢν ἔτι πολλοῖς ἐκεῖθεν ἐδεήθη τοῦ | ||
| γε αἰδὼς ἔνθα καὶ δέος εἶναι : ἐπεὶ ἔστιν ὅστις αἰδούμενός τι πρᾶγμα καὶ αἰσχυνόμενος οὐ πεφόβηταί τε καὶ δέδοικεν |
| ὃς καὶ Ἀλεξάνδρῳ τεκτήνατο νῆας ἐίσας ἀρχεκάκους : καὶ Εὔμαιος συμπαθῶς ἔχων πρὸς τὸν Ὀδυσσέα φησίν [ ξ ] : | ||
| , Χρυσοχόαν , ἀκμῇ ἔφηβον , μετὰ τῶν οἰκετῶν ἐθρήνει συμπαθῶς τὸν προειρημένον . Ἴσιδος δ ' αἰφνιδίως ἐπιφανείσης , |
| μένας αἰτίας . ὁ δ ' Ἀντίπατρος ἐσχάτως ἤδη διακείμενος ἀπέδειξεν ἐπιμελητὴν τῶν βασιλέων Πολυπέρχοντα καὶ στρατηγὸν αὐτοκράτορα , πρεσβύτατον | ||
| Ἀθηναίους . τὸ μὲν οὖν τοῦ Φιλίππου δύσμαχον διὰ τούτων ἀπέδειξεν : ἐν ᾧ καὶ προτροπὴν πεποίηται : τὸ δὲ |
| ἑρμηνεύεται . . . κατὰ Φίλωνα ] , Ἰακὼβ δὲ πτερνιστής . Τίς [ δὲ ] οὐκ ἂν ἀγάσαιτο τὸ | ||
| ἀρετῆς λογισμοί . ” δάκνων πτέρναν ἵππου . ” ἐχομένως πτερνιστής ἐστιν ὁ τὴν στάσιν τοῦ γενητοῦ καὶ φθαρτοῦ διασείων |
| κατέστησε , καὶ ἐπληθύνθη κατὰ γένος τὰ πάντα καὶ ὁ ἀναγνωρίσας ἑαυτὸν ἐλήλυθεν εἰς τὸ περιούσιον ἀγαθόν , ὁ δὲ | ||
| ἐβασίλευσε δὲ Ἀλβανῶν , τοὺς ἰδίους υἱωνοὺς παρ ' ἐλπίδας ἀναγνωρίσας Ῥέμον καὶ Ῥωμύλον , ἐπεβούλευσε κατὰ τοῦ ἰδίου ἀδελφοῦ |
| τινὸς λογικῆς δύναται πᾶσι τοῖς ἀναγινώσκουσι κατὰ πᾶν εὐαρεστῆσαι : θνητῇ δὲ φύσει , κἂν ὅλως ἐπιτετευγμένη γένηται , οὐ | ||
| : ἡ δὲ ἀπὸ τοῦ μὴ ἐρῶντος οἰκειότης , σωφροσύνῃ θνητῇ κεκραμένη , θνητά τε καὶ φειδωλὰ οἰκονομοῦσα , ἀνελευθερίαν |
| γράφει : Τάαυτος , ὃν Αἰγύπτιοι προσαγορεύουσι Θωύθ , σοφίαι διενεγκὼν παρὰ τοῖς Φοίνιξι , πρῶτος τὰ κατὰ τὴν θεοσέβειαν | ||
| θεραπεύων πολὺ ἐκράτει , τοῦτο νῦν διηγήσομαι : πολὺ γὰρ διενεγκὼν ἀνθρώπων τῷ πλείστας προσόδους λαμβάνειν πολὺ ἔτι πλέον διήνεγκε |
| “ προσέθηκεν ὡς ὑπόγυον τοῦ Κλεωνύμου ῥιψάσπιδος γενομένου τῷ καιρῷ χρώμενος εἰς αἰσχύνην τοῦ δεδρακότος : πλείονα γὰρ τὴν συμφορὰν | ||
| οὐσία καὶ οὐχ ὕλη πυρὸς αὐτὸς ὤν , ἀλλὰ τροφῇ χρώμενος τῷ πυρί . κατὰ δὲ μέσην τὴν φλόγα μορφή |
| δέ ἐστι Πινδάρου οὕτως ἐλλείπειν τὸ ὥς . παραβάλλει δὲ ἀλληγορῶν τῷ τῆς θαλάσσης ῥεύματι τὴν ἑαυτοῦ δύναμιν . ὡς | ||
| ἄνω ἀνθρώπου , τὰ δὲ κάτω δράκοντος εἶχεν . καὶ ἀλληγορῶν ὁ Δημοσθένης φησὶν ὅτι τὴν ἀλκὴν ὡμοίωτο δράκοντι , |
| . ὁ δ ' ἐν τῇ πόλει καθεσταμένος ὑπὸ Λακεδαιμονίων Ἱπποκράτης ἡγεμών , ὃν οἱ Λάκωνες ἁρμοστὴν ἐκάλουν , τούς | ||
| δὲ μή γε φλέγμα . ταύτην γὰρ τὴν διάκρισιν ὁ Ἱπποκράτης ἐν ἀφορισμοῖς παραδέδωκε : τοὺς δὲ ἐμπύους ἡ ἔσδρα |
| ' οὗ καὶ προγευστρίδα αὐτὴν ἐκάλεσαν εἰς τὴν ἐνάργειαν ἀπιδόντες εὐθυβόλως ἔνιοι . πέφυκε δὲ καὶ ἡ ἐλπὶς ὡσανεὶ τοῦ | ||
| [ οἷς ] ἔμελλον ἀνέξειν ἀδικημάτων . τούτους ὁ νόμος εὐθυβόλως „ ἀποκόπους „ προσαγορεύει τὴν περὶ τοῦ πάντα γεννῶντος |
| δέ οἱ τοῦ κέρατος ἄμαχός ἐστι . νομὰς δὲ ἐρήμους ἀσπάζεται , καὶ πλανᾶται μόνον : ὥρᾳ δὲ ἀφροδίτης τῆς | ||
| ἀλλ ' ὥσπερ μάλιστα ἐχθαίρει τὸν ἀδικοῦντα , οὕτω μάλιστα ἀσπάζεται τὸν εὖ ποιοῦντα . εἰ δ ' εὐτυχὲς καὶ |
| τὸν ἐπιστάμενον τὰς ἱστορίας . ὅτι μὲν οὖν ἀρχαιότερος ὁ Μωσῆς δείκνυται ἁπάντων συγγραφέων καὶ Κρόνου καὶ Βήλου καὶ τοῦ | ||
| ͵δξζʹ ἔτος τοῦ κόσμου . . , : Ὁ δὲ Μωσῆς ὡδήγησε τοὺς Ἰουδαίους , ὡς ἔφθημεν εἰρηκέναι , ἐκβεβλημένους |
| τῶν οἰκητόρων ἔναγχος αἱρεθεὶς ἀστυνόμος λυσιτελὲς ὁμοῦ καὶ τερπνὸν ἐξεῦρε δημιούργημα καὶ δέδωκε τοῖς ἐνοικοῦσιν ἐρίζειν πρὸς τὰς ἀγαλλομένας ὕδασι | ||
| ἁπάντων , ἵνα τῷ ὄντι λογικῆς φύσεως ἐπάξιον τελεσθῇ τὸ δημιούργημα , ἐπειδὴ κακῶν δημιουργῶν ὑπαίτια ἐξ ἀνάγκης τὰ ἔργα |
| ἀσφάλειαν , ῥεούσης σπουδῆς μὴ ὑφεστὼς ἔργον ὡς πλαδῶντα πηλὸν ἀναδείξας . εἰ μὲν γὰρ ὁ πηλὸς ἐγένετο ἄσφαλτος , | ||
| ' ἡμέρας ἐννέα συνετέλεσεν , ἑκάστῃ τῶν Μουσῶν ἐπώνυμον ἡμέραν ἀναδείξας . σκηνὴν δὲ κατασκευασάμενος ἑκατοντάκλινον τούς τε φίλους καὶ |
| , παρὰ δ ' Ἕλλησι ” κυρίου πρόσθεσις ” , εὐθυβολώτατον ὄνομα καὶ τῷ δηλουμένῳ πράγματι οἰκειότατον : προσθήκη γάρ | ||
| ἔγνωσαν ἂν ὅτι τοῦ πρὸς ἀλήθειαν ἀνθρώπου τὸ ἰδιαίτατον καὶ εὐθυβολώτατον ὄνομά ἐστιν αὐτὸ τοῦτο ἄνθρωπος , ἠρθρωμένης καὶ λογικῆς |
| , ἵνα θύσῃ περὶ ἀφέσεως ἁμαρτημάτων , αἰνιττόμενος ὅτι παντὶ γενητῷ , κἂν σπουδαῖον ᾖ , παρόσον ἦλθεν εἰς γένεσιν | ||
| τοῦτο γυμνάζων καὶ συγκροτῶν , ἵνα τὸ οἰκεῖον πάθος τῷ γενητῷ καταβάλῃ , κἂν τελειωθῇ , καμὼν πρὸς τὸ ἀρχαῖον |
| συνετὸς γὰρ ἑαυτῷ δοκεῖ διὰ σὲ , τὴν ἀφορμὴν αὐτῷ παρεσχηκότα τοῦ συνιέναι : τὸ δὲ πάντα ὡς ἀνοήτῳ λέγειν | ||
| ἔχοντα ἄλλως τε καὶ πρῶτον τυχόντα καὶ τὴν ἀφορμὴν ἴσως παρεσχηκότα . ὅμοιον γάρ , ὥσπερ εἴ τις αὑτῷ μόνον |
| , τῆς δὲ τιμωρίας τυγχάνειν τοῖς ἐπιφέρουσι νομίμως . Τοσαῦτα ἐπιθειάσας καθίστη ἐς πόλεμον τὸν στρατόν , καὶ πρῶτον μὲν | ||
| ἵνα τὸν εἰς οὐρανὸν δρόμον διιπτάμενος εὐθύνῃ , καταπνευσθεὶς καὶ ἐπιθειάσας ζῶν ἔτι τὰ ὡς ἐπὶ θανόντι ἑαυτῷ προφητεύει δεξιῶς |
| Ἄθω μετῴκησα ἂν ὑπὲρ τοῦ μακροβιώτερος γενέσθαι . Παρράσιος ὁ ζωγράφος ὅτι μὲν πορφυρίδα ἐφόρει καὶ χρυσοῦν στέφανον περιέκειτο μαρτυροῦσι | ||
| ἐν παραγραφικοῦ μοίρᾳ , ἐκεῖ δὲ ὡς ἑτέρως , οἷον ζωγράφος ναυάγια γράψας πρὸ τῶν λιμένων ἀνέθηκε , καὶ μηδενὸς |
| [ δόμος ] ⌈ γρ . δόμος . τοὺς μύστας δεχόμενος [ ὁ τὰ μυστήρια δεχόμενος ] ⌈ ναὸς ἤγουν | ||
| τῷ ἐνεργείᾳ νῷ καὶ τὴν ἀπ ' ἐκείνου τελειότητα αὐτενεργήτως δεχόμενος , καὶ ἐπειδὴ μὴ παντελῶς τοῦ ἐνεργείᾳ ἐκπεφοίτηκε νοῦ |
| πασῶν τῶν ἀρετῶν : οἱονεὶ ἀφ ' ἑκάστης τὸ ὠφέλιμον καρπούμενος . ἀκαταλλήλως δὲ τῷ δρέπων τὸ ἀγλαΐζεται ἐπενήνοχεν . | ||
| ' οἷς ἕτερος ἠδίκησε τὰς αἰτίας ἔχων καὶ τὰς ἀρὰς καρπούμενος Χαναάν ἐστι : λέγεται γὰρ ” ἐπικατάρατος Χαναάν : |
| χρόνοις ὕστερον γνήσιος ἀπεγνωκόσι τὴν ἐξ ἀλλήλων γένεσιν , ἆθλον καλοκἀγαθίας ἐλπίδος πάσης τελειότερον τοῦ φιλοδώρου θεοῦ παρασχόντος . Τοσαῦτα | ||
| γονεῖς νομίζοντες οἰκειοτέρους τῶν ἀφ ' αἵματος , εἴ γε καλοκἀγαθίας οὐδὲν οἰκειότερόν ἐστι τοῖς εὖ φρονοῦσιν : ἄζωστοι δὲ |
| καὶ οὐδὲν ἐλάττονος ἢ τούτου ; ἵνα τὴν ὅτ ' ἀδωροδόκητος ὑπῆρχε προαίρεσιν αὐτοῦ τῆς πολιτείας ἀναμνησθέντες , ὡς προβεβλημένη | ||
| λέγειν ὕστερον ὡς μόνος εἴη Ξενοκράτης τῶν πρὸς αὐτὸν ἀφιγμένων ἀδωροδόκητος . ἀλλὰ καὶ πρεσβεύων πρὸς Ἀντίπατρον περὶ αἰχμαλώτων Ἀθηναίων |
| γίνεται , καὶ πατρὶ ὑπακούει διὰ παντὸς σώματος διήκων : φωτίζων τὸν ἑκάστου νοῦν , εἰς τὸν εὐδαίμονα χῶρον ἀνώρμησεν | ||
| ὃ καὶ κρεῖττον . . κοινὸν φάος εἱλίσσων ] ὁ φωτίζων , συστρέφων , κινῶν . . εἰς πάντας φῶς |
| στοργὴν δὲ στοργῇ , νεῖκος δέ τε νείκεϊ λυγρῷ , ἐμφαίνων ὡς γῆν μὲν καταλαμβανόμεθα μετουσίᾳ γῆς , ὕδωρ δὲ | ||
| δέ τινα τοῦ αἵματος καὶ τοῦ ἐν αὐτῷ πνεύματος οὖσαν ἐμφαίνων , ὡς ἐν τούτοις : ἀχνύμενος : μένεος δὲ |
| δὲ οἴκῳ καὶ ὁρίοις Ἀφροδίτης πρὸς γάμον οὐκ ἀγαθός : δίδωσι γὰρ παρήλικας παῖδας ἢ πόρνους : τινὰς ἀγυναίους ἢ | ||
| Πλούτων ἥρπασε τὴν Περσεφόνην . καὶ ὑπὲρ ταύτης τῆς εὐεργεσίας δίδωσι τῷ Τριπτολέμῳ τὰ σπέρματα , λέγω δὴ σῖτον καὶ |
| με , μετὰ δόλου διὰ ῥημάτων ἐπαινοῦσα τὴν σωφροσύνην μου ἐνώπιον τοῦ ἀνδρὸς αὐτῆς , βουλομένη καταμόνας ὑποσκελίσαι με ; | ||
| τὴν πρὸ αὐτῆς διὰ τοῦ ω μεγάλου : οἷον , ἐνώπιον τὸ ἔνδον τῶν θυρῶν : προνώπιον , τὸ ἔμπροσθεν |
| : ὁμοίως θέμις θέμιδος τὸ προσηγορικὸν ἠκολούθησε τῇ κλίσει τοῦ κυρίου : οὕτως οὖν τὰ εἰς δων ἐπὶ πόλεων δύο | ||
| διὰ τοῦ Ἡλίου εἴτε διά τινος τῶν συνδέσμων , τοῦ κυρίου αὐτοῦ μὴ ἐφορῶντος αὐτόν , δηλοῖ βλάβας μεγίστας ἐν |
| ἰδεῖν . Νοήσας δὲ αὐτὸς πολὺς γίνεται , νοητός , νοῶν , κινούμενος καὶ ὅσα ἄλλα προσήκει νῷ . Πρὸς | ||
| ὡς ἐν τόπῳ τις τιθεῖτο τὸ τοιοῦτον , τὸν τόπον νοῶν ἢ πέρας σώματος τοῦ περιέχοντος καθὸ περιέχει , ἢ |
| χρήμασι , Παῦλον δὲ χιλίων καὶ πεντακοσίων ταλάντων ἐπρίατο μηδὲν αὑτῷ μήτε συμπράττειν μήτε ἐνοχλεῖν , Κουρίωνα δὲ καὶ συμπράττειν | ||
| , φιλίαν τε ἔσχεν ἐκ τούτων , ὥστε εἰς ταὐτὸν αὑτῷ συνελθὸν ἄλυτον ὑπό του ἄλλου πλὴν ὑπὸ τοῦ συνδήσαντος |
| εἰς ἅπαντας τὴν ἐκείνου μνήμην διενεγκεῖν : ὃς ἐν ἀρχῇ καταφρονούμενος , ἐκ τοῦ Πλάτωνι πλησιάσαι τοσαύτην ἔλαβεν ἐπίδοσιν . | ||
| , οὕτω καὶ αὐτὸς ἀνεχέσθω ὑπὸ τῶν εὐτυχούντων ἐν μέρει καταφρονούμενος , ἢ εἰ βούλεται μὴ ὑπερορᾶσθαι κακοπραγῶν , μηδ |
| γὰρ θεός ἐστι τοῦ ἀλόγου ὁ νοῦς , παρὸ καὶ Μωυσῆν οὐκ ὤκνησεν εἰπεῖν ” θεὸν τοῦ Φαραώ ” . | ||
| ὀργίων ἀνακεκλήσεται : λέγεται γὰρ ἐν Λευιτικῇ βίβλῳ „ ἀνεκάλεσε Μωυσῆν „ . ἀνακεκλήσεται δὲ καὶ ὁ τῶν δευτερείων ἀξιωθεὶς |
| Δαναίσιν : ἤδη παροινεῖς ἐς ἐμὲ πρὶν δεδειπνάναι , καὶ Πλάτων Σοφισταῖς καὶ Ἐπικράτης ὁ Ἀμβρακιώτηςμέσης δ ' ἐστὶ κωμῳδίας | ||
| ἔξω : οὕτω καὶ τὰ τοῦ ἀνθρώπου , οἷον λέγει Πλάτων τὸν εἴσω ἄνθρωπον . Ἔστι τοίνυν καὶ ἡ ἡμετέρα |
| τῆς διαδοχῆς τὸ μέγεθος ἐν τῷ λόγῳ , τοσούτῳ μᾶλλον οὗτος πρὸς τὴν πειθὼ συνεστέλλετο , μεῖζόν γε ὂν ἢ | ||
| λόγου . κἄγωγ ' ἄν τι παραχαλᾷ : ἑξῆς καὶ οὗτος τῆς ἀντλίας ἐμνημόνευσεν , ἵνα καὶ αὐτὸς ἴδιον ἀπὸ |
| ὃς δ ' ἂν σφᾶς οὕτω πολιτευομένους ἥδιστα θεραπεύῃ καὶ χαρίζηται ὑποτρέχων καὶ προγιγνώσκων τὰς σφετέρας βουλήσεις καὶ ταύτας δεινὸς | ||
| ' ὁπόταν ἡδοναῖς παρὰ λόγον τὸν τοῦ νομοθέτου καὶ ἔπαινον χαρίζηται , τότε οὐδαμῶς τιμᾷ , ἀτιμάζει δὲ κακῶν καὶ |
| παράδεισον , ἐξήνθησαν τὰ φυτὰ τά τε τοῦ κλήρου τοῦ Ἀδὰμ καὶ τοῦ κλήρου τοῦ ἐμοῦ πάντα καὶ ἐστηρίζοντο , | ||
| ἐξ ὧν ἔφαγον . Καὶ ἐβόησα φωνῇ μεγάλῃ λέγουσα : Ἀδὰμ Ἀδάμ , ποῦ εἶ ; ἀνάστα ἐλθὲ πρός με |
| ἐκείνου , καὶ αὐτὸς ὕστερον τῇ Λυσιμάχου προνοίᾳ ἀφίετο . Οὗτος ὁ Κλέαρχος ἅμα τῷ ἀδελφῷ τῆς ἀρχῆς καταστάντες διάδοχοι | ||
| μέγιστον εἴργασαι τὸ μεθ ' ἡσυχίας στῆσαι τὸ τρόπαιον . Οὗτος ἡμῖν τῆς οἴκαδε ἐπανόδου καρπὸς ἐντυχεῖν παλαιοῖς συμφοιτηταῖς καί |
| ἀνθρώπου , ὡς εἶναι δεκτικὴ ἐπιστήμης , ὁ δὲ ὅτι βουληθεὶς θεωρεῖν εὐθὺς δύναται , εἰ μή τι κωλύει τῶν | ||
| , τοὺς χρόνους τοὺς πρώτους , ἐν οἷς οὐδαμοῦ τοῦτο βουληθεὶς τὸ δίκαιον αὑτῷ γενέσθαι φαίνεται , οὐδὲ προκαλεσάμενος , |
| ⌋ δέ , ἐν ὧι [ ἡ καταβολή ] , ἀμέτοχός ψυχροῦ , δῆλον [ ὅτι καὶ τὸ ] κατασκευαζόμενον | ||
| καὶ ὁ τόπος δέ , ἐν ὧι ἡ καταβολή , ἀμέτοχός ἐστιν ψυχροῦ , δῆλον ὅτι καὶ τὸ κατασκευαζόμενον ζῶιον |
| δι ' αὐτοῦ καὶ ἡ θάλασσα ὑποστρέφει καὶ ὁ κοσμὸς εὐλογεῖ σε , καὶ πᾶν ὃ ἔχει πνοὴν τὸ σὸν | ||
| ἑρμηνεύων ὑφηγεῖται , προσαγορεύεται Μωυσῆς : ὁπότε δ ' εὐχόμενος εὐλογεῖ τὸν λεών , ἄνθρωπος θεοῦ : ἡνίκα δὲ Αἴγυπτος |
| χαλεπός : ἦ γάρ ; Ἔοικεν . Ὁ δέ γε φιλόσοφος , τῇ τοῦ ὄντος ἀεὶ διὰ λογισμῶν προσκείμενος ἰδέᾳ | ||
| οὐκ ὀφείλει καλεῖσθαι πολιτικὸς ἢ ῥαψῳδὸς ἢ νομοθέτης , ἀλλὰ φιλόσοφος . Τὸ γὰρ σοφὸν καλεῖν ὑπερβαίνει τὰ ἀνθρώπινα μέτρα |
| ἀπαιτήσεως : εἶτα ἀναιρέσεως : ἢ πάλιν . ἀλλ ' ἐλεῶν ἔτρεφον : ὁ δὲ ἐκβάλλει λέγων , ἐχρῆν τοὺς | ||
| , οὐδ ' εἰ τυγχάνει τῇ γνώμῃ ὠμότατος , μὴ ἐλεῶν τοὺς πολλὰς καὶ μεγίστας συμφορὰς πεπονθότας , μάλιστα δὲ |
| . ἐπεξιὼν δὲ ὁ Ἄδμητος ἔχων καὶ λοχαγοὺς νύκτωρ συνελήφθη ζῶν : ἠπείλει δὲ Ἄκαστος ἀποκτεῖναι αὐτόν . πυθομένη δὲ | ||
| ἔλεγε , τοῦ πατρός , ὡς δι ' ἐκεῖνον μὲν ζῶν , διὰ τοῦτον δὲ καλῶς ζῶν , ὕστερον ὑποπτότερον |
| πεῖραν ἔλαβεν αὐτῶν : καὶ ὁ μὲν ἔν τισι μερικοῖς πεπαιδευμένος ἐκεῖνα κρινεῖ καλῶς , ὁ δὲ περὶ πᾶν πεπαιδευμένος | ||
| λέγει , ὡς ἂν εἰ ἔλεγε “ σώφρων εἰμι καὶ πεπαιδευμένος ” . ὁ δὲ αὐχεῖ ἐπὶ τῷ κλέπτειν . |
| λέγουσι , Τάνταλος κορυφῆς ὑπερτέλλοντα δειμαίνων πέτρον ἀέρι ποτᾶται καὶ τίνει ταύτην δίκην . καὶ πάλιν δι ' ἄλλων βῶλον | ||
| ' ἀστῶν φάτις ξὺν κότῳ : δημοκράτου δ ' ἀρᾶς τίνει χρέος . μένει δ ' ἀκοῦσαί τί μοι μέριμνα |