| καὶ τὸ κακὸν πάλιν τοῦ πρακτικοῦ , ἵνα μήτε ψευδῆ δοξάσωμεν μήτε κακὰ διαπραξώμεθα , ἔχοντες τὴν λογικὴν διακρίνουσαν , | ||
| τῶν ἄλλων εἰκότως οὕτω φρονοῦμεν θεῶν , μηδὲ τὴν Ἀφροδίτην δοξάσωμεν τὴν τυχοῦσαν ἀποδέχεσθαι μίξιν , εἰ παστάδος καὶ γάμων |
| καὶ τὸ κακόν , ἵνα μὴ ψευδῆ δοξάσωμεν μηδὲ κακὰ διαπραξώμεθα . ταῦτα ἔχει καὶ ἡ παροῦσα πρᾶξις . Ἐπειδὴ | ||
| μὴ φροντίζειν . ἡμεῖς δὲ πειρασόμεθα παρεῖναι , ὅταν τάχιστα διαπραξώμεθα ἃ σοί τ ' ἂν καὶ ἡμῖν νομίζομεν πραχθέντα |
| φανερώτατα : περὶ γὰρ θείων διαλέγεται . τούτου χάριν εἶπε Σοφίαν . ἀμέλει τοι καὶ ἐν τῇ Ἀποδεικτικῇ φησιν ὡς | ||
| καὶ σεμνότερα τῆς Περσῶν ἀρχῆς . Τίνα ταῦτα φῄς ; Σοφίαν , αὐτάρκειαν , ἀλήθειαν , παρρησίαν , ἐλευθερίαν . |
| αὐτὸ παθεῖν , ἵνα ἄνθρωπον ἁλιεύσω ; Ἐάν τις μὴ τρέφῃ τοὺς γονέας , ἄτιμος ἔστω : ἀλλὰ καὶ ὁ | ||
| . Δοκεῖ δὲ καὶ κάλλιστα νομοθετῆσαι : ἐάν τις μὴ τρέφῃ τοὺς γονέας , ἄτιμος ἔστω : ἀλλὰ καὶ ὁ |
| ἓν τούτων ὁτιοῦν ἱκανὸν ὂν , ἀλλ ' ἵν ' εἰδῇς διὰ πόσων ἀμαθὴς εἶ τῶν ἐλέγχων καὶ ὅσων ἀθέατος | ||
| μὴ τό : οὐ φροντὶς Ἱπποκλείδῃ . ] Ἵν ' εἰδῇς ὡς οὐ σὺ μόνος τοῖς καρποῖς πλεονάζεις , ἀλλὰ |
| εἰσιν , ἀλλὰ ἄλογα τυγχάνουσι καὶ ἀνονόμαστα . ἵνα δὲ γνῶμεν τοῦτο , δεῖ προσλαβεῖν ἐκεῖνο . ἰστέον ὅτι πᾶσα | ||
| τὸν ὄγδοον καὶ τὰς τῶν ἀστέρων πρὸς αὐτοὺς μαρτυρίας ἵνα γνῶμεν τοὺς βοηθοῦντας ἑκατέρῳ προσώπῳ : ὁ μὲν γὰρ δεύτερος |
| καὶ φανερόν , ὅτι , ὅταν θ καὶ γʹ μοίρας ἀφεστήκῃ τῶν συνδέσμων τὸ κέντρον τῆς σελήνης ἐπὶ τοῦ λοξοῦ | ||
| κ , φανερόν , ὅτι , ὅταν η κ μοίρας ἀφεστήκῃ τῶν συνδέσμων τὸ κέντρον τῆς σελήνης ἐπὶ τοῦ λοξοῦ |
| ἤγουν τὸν τόπον , ἀφ ' οὗ γέγονεν ἡ κίνησις εἰδῶμεν , τὸ δὲ εἰς τίνα ἀγνοῶμεν , τὸ πῇ | ||
| ὅτι , ἐπειδὴ πρόκειται ἀθάνατον δεῖξαι τὴν ψυχὴν , ἐὰν εἰδῶμεν πόσοι τρόποι εἰσὶ φθορᾶς καὶ ἐπιδείξωμεν ὅτι κατ ' |
| , ἀλλὰ καὶ πράττει διὰ τῶν ὑπηρετῶν ἅττ ' ἂν εὑρίσκῃ βέλτιστα . ὥστε καὶ τὸν τῆς μαντικῆς ἐπέχει λόγον | ||
| , ἐπὶ δὲ τῶν πτηνῶν : ” ἐὰν δὲ μὴ εὑρίσκῃ ” . διὰ τί ; ὅτι μεγάλης μὲν ἰσχύος |
| ἢ δὶς παρὰ τοῦ αὐτοῦ λάβωσιν , ἢ ἔχοντες μὴ λέγωσι τῶν ἐωνημένων . Οὐ χρὴ δ ' ἀγνοεῖν ὅτι | ||
| τὰ περὶ τῶν νεῶν συγγράψαντες , οἷς ἀκολουθοῦμεν ὅταν οἰκεῖα λέγωσι πρὸς τὴν ἡμετέραν ὑπόθεσιν . Μετὰ δὲ τὴν Βοιωτίαν |
| τὰ δὲ δικαστήρια μάταια τῶν νόμων ἄκυρα , τῷ δὲ ἐνδόξῳ πάλιν ἐπ ' ἀμφότερα , ὅτι ἀγαθὴν δόξαν περιποιήσει | ||
| τὰ παρ ' εὐκλεεῖ Δίρκᾳ : ἅτινα μέλη ἐν τῇ ἐνδόξῳ Δίρκῃ , ἤτοι Θήβαις , ἐν πλείονι μὲν χρόνῳ |
| παρὸν ] [ φεύγωμεν , μηδὲ ἡδονὴν ] [ πᾶσαν αἱρώμεθα , ὡς ] πράττουσιν ? [ ἀεὶ οἱ πολλοί | ||
| , εἰ δὲ βουλόμεθα , τὸ ἀναγκαιότατον περὶ νόμων : αἱρώμεθα οὖν πότερον δοκεῖ . Γελοίαν , ὦ ξένε , |
| - αμαρτήσεις , καὶ ἐὰν ἕτερα οὕτως πονηρά , ἁμαρτίαν ἐργάζῃ . ἡ γὰρ ἐνθύμησις αὕτη θεοῦ δούλῳ ἁμαρτία μεγάλη | ||
| ἐὰν γὰρ ἐγκρατεύσῃ τὸ ἀγαθὸν μὴ ποιεῖν , ἁμαρτίαν μεγάλην ἐργάζῃ : ἐὰν δὲ ἐγκρατεύσῃ τὸ πονηρὸν μὴ ποιεῖν , |
| τοῖς ἄλλοις καὶ τὸ ἡ χεὶρ ἐπηκολούθησεν : ἀπροαιρέτῳ γὰρ προαιρετικὸν περιθεὶς τῇ ἡδονῇ τὸ πάθος ηὔξησε . ποῦ δὲ | ||
| ὁ Πλάτων λέγει ὡς δεῖ μελετᾶν τὸν θάνατον , τὸν προαιρετικὸν θάνατον δεῖ νοεῖν , τοῦτ ' ἔστι τὸν κατ |
| κατορθοῦμεν , χαίρω τῷ μεγέθει τῶν πόνων , ὅταν ὅτι κατορθοῦμεν , ἀκούσω . τούτους γὰρ δὴ τοὺς πόνους ἔσται | ||
| . πρακτὰ δέ εἰσιν , ἃ πράττοντες καὶ μεταχειριζόμενοι ἢ κατορθοῦμεν ἢ ἁμαρτάνομεν , τὸ μέν , ὅταν ἡ φρόνησις |
| δέ με καινὴν πρός με διάλεκτον λαλῶν . εἴ τι τάττοι μοι στέγαρχος Τί δ ' ἂν Ἕλληνες μικροτράπεζοι φυλλοτρῶγες | ||
| θεοῦ γενέσθαι λόγος κατέχει , σατράπην τε ἀναδέξεσθαι , ὅντινα τάττοι Ἀλέξανδρος , καὶ φόρους ἀποίσειν τοὺς Ἀλεξάνδρῳ δόξαντας : |
| , διελόμενοι τετραχῆ τὴν ὁδὸν κατὰ τοὺς ἐπιβάλλοντας ἑκάστῳ σταδίους αἰτῶμεν ἅπερ ἂν δοκῇ παρὰ τῶν θεῶν . οὕτω γὰρ | ||
| συνέδριον ἀγανακτῶμέν τε καὶ σχετλιάζωμεν καὶ τοῦ ζητεῖν τὰ προσηγγελμένα αἰτῶμεν τὴν ἐξουσίαν . ἐάν τε γὰρ ἀντιλέγωσιν ἡμῖν οἱ |
| τοῦ κέρδους παραλογίζεται : ἕνεκα γὰρ τοῦ κέρδους καὶ οἱ αἰδήμονες πολλάκις ἀναισχυντοῦσιν . Χρομίῳ κεν ὑπασπίζων : τῷ Χρομίῳ | ||
| τε ἀναίσχυντοι περὶ τὰ αἰσχρὰ καὶ οἱ πλέον τοῦ δέοντος αἰδήμονες , οἱ λεγόμενοι καταπλῆγες , οὐδὲν μᾶλλον διὰ τοῦτο |
| κορυφήν , οὐδὲν ἢ ἀνεπαίσθητον παραλλάσσει . ἵν ' οὖν γνῷ ἀπὸ πηλίκου ἀποστήματος ἄρχεται αἰσθητὸν παραλλάσσειν , διὰ τοῦτο | ||
| : τί γὰρ ἐδεῖτο τοῦ ἀριθμεῖν ὁ Σωκράτης , ἵνα γνῷ τὸ πλῆθος τῶν ἀπηντηκότων εἰς τὴν συνουσίαν ; δεύτερον |
| ἔκρυψε , τὰ πλεῖστα σιγήσας ἀσφαλῶς ἢ λαλήσας , ἵνα ζητῇ ταῦτα πᾶς αἰὼν ὁ μεταγενέστερος κόσμου : καὶ οὕτως | ||
| ἐν ὑμῖν , ἑτέρους κρίνοντας , τί καὶ ποιήσῃ ; ζητῇ πόλλ ' ἀναλίσκειν , ἐξὸν ἐλάττω , καὶ πάντας |
| δὲ πράξεις οὔ . Καὶ τοῖς πράττουσιν ἡ ὕλη ὅταν πράττωσι τὸ ὑποκείμενον δίδωσι μένουσα ἐν αὐτοῖς , εἰς τὸ | ||
| ἂν ἐν τῇ χώρᾳ μένοντες αὐτῶν καὶ τῶν συμμάχων ἔργα πράττωσι πολεμίων , μηθὲν αὐτοῖς ψηφίζεσθαι φιλάνθρωπον . πολὺς γὰρ |
| πάλιν ἐκτεθείσης τῆς ὁμοίας τῶν φάσεων καταγραφῆς τὸ Ε σημεῖον ὑποθώμεθα τὴν ἀρχὴν τοῦ Ταύρου κατὰ τὴν ἑῴαν ἀνατολήν , | ||
| ἅμα τὸ λογικὸν καὶ τὸ ἄλογον ; εἰ δὲ καὶ ὑποθώμεθα μετέχειν τὸν αὐτὸν λόγον , τουτέστι πλειόνων διαφορῶν τὸ |
| μουσικῷ περιεχούσης ἐπιτάσεις καὶ ἀνέσεις φθόγγων πρὸς τὴν τοῦ μέλους ἔντεχνον κρᾶσιν . Ἀλλὰ τριῶν ὄντων τοῦ γένους ἀρχηγετῶν , | ||
| τινες ὠνείδισαν αὐτῷ ὡς λογογράφῳ . ςϘʹ Τὸ μὲν οὖν ἔντεχνον Τὸ περὶ τῆς τέχνης ἐνταῦθα συνοψίζει , λέγων ὅτι |
| παιδείαν ζητήσεις καὶ λόγους , καὶ ὅπου ποτ ' ἂν εὑρίσκῃς , ἐνταῦθα ἀγαπήσεις μένειν καὶ ἐμπίπλασθαι τοῦ πόθου , | ||
| τοῖς ἔργοις , ἀλλὰ καὶ τῷ βλέμματι , κἂν ὀκνοῦντα εὑρίσκῃς ὑπ ' αἰδοῦς , πάνυ γὰρ τὸ αἰδεῖσθαι ἤσκηκεν |
| δακτύλῳ ὑπείκοντα ” , ἀλλ ' ἵνα ἐπίτασιν τῆς ὁμαλότητος δηλώσῃ , ἔφη “ καὶ τῷ δακτύλῳ ὑπείκοντα ” , | ||
| τραπεζίῳ ” πικρῶς “ ἐπὶ βαλλαντίῳ ” εἶπεν , ἵνα δηλώσῃ αὐτὸν ὡς κλέπτην καὶ ἅρπαγα τῶν δημοσίων . ἐξαρπάσομαί |
| ἡμεῖς μετὰ τῆς συμφορᾶς μηδὲ πῶς νενικήκαμεν τοὺς πολεμίους δεῖξαι ἔχωμεν , καὶ ὅσα τοιαῦτα . ὅπλα πολλὰ ἐρεῖς , | ||
| παθῶν ἐνοχλούμενοι καὶ ἐπισκοτούμενοι ἐμποδὼν αὐτὰ θεωρεῖν βουλόμενοι τὴν ἀλήθειαν ἔχωμεν . ὅρα δὲ ὅτι καὶ τὰς πράξεις αἱρούμενοι κατορθοῦν |
| ἐτῶν γένηται , οἷον ἀπὸ τοῦ μεσουρανήματος ὅταν περὶ πράξεως ζητῶμεν , καὶ ἀπὸ τοῦ περὶ γάμων , ὅταν περὶ | ||
| συμφώνως καὶ τελείως ἕκαστον τῶν πραττομένων ἀποβῇ . ὅταν γὰρ ζητῶμεν περὶ ἐγγαίων ἢ ἐπιτροπῆς ἢ κληρονομιῶν Κρόνον καλῶς κείμενον |
| ; οὔπω γὰρ ἐκεῖ διορισμός , ἀλλὰ κατὰ μίαν ἀμφοῖν αἰτιώδη τοῦ ἡνωμένου ὡς ἀληθῶς ὕπαρξιν , ὥστε συνελὼν ἀξιώσω | ||
| μεθ ' ἑαυτὸν ἅπαντα γινώσκει , ἅτε αὐτὸς ὢν τὰ αἰτιώδη πράγματα καὶ ἀπὸ αἰτίων τούτων καὶ τὰ αἰτιατὰ κρειττόνως |
| ἡ φρενῶν ἐναλλαγή τοῖς εὐποροῦσι κἂν ˘ – × – ἀπῇ , τοῖς πενομένοις δὲ καὶ παροῦσα λανθάνει οὐκ οἶδ | ||
| ἐπὶ τοῖς πράγμασιν , ὡς ἅπας μὲν λόγος , ἂν ἀπῇ τὰ πράγματα , μάταιόν τι φαίνεται καὶ κενόν , |
| ἔφην , ἐνθέου τινὸς ἐπιπνοίας , εἰ μέλλουσιν μὴ ταπεινοὶ φανεῖσθαι καὶ φαύλης φροντίδος . Οἶδά τοι , ἔφη , | ||
| τοὺς θηρατάς , καὶ ὑποθαρρεῖ πως , καὶ οἴεται μηκέτι φανεῖσθαι περισπούδαστον , τῆς οὐρᾶς μὴ βλεπομένης : ἐκείνην γὰρ |
| με κωλύσει τυχεῖν οὗ ὀρέγομαι . Ἂν τῶν σῶν τινος ὀρέγῃ καὶ τῶν ἀκωλύτων , πῶς σε κωλύσει ; Οὐδαμῶς | ||
| καὶ καθισταμένην τὴν ὄρεξιν , τῶν δ ' ἀπροαιρέτων οὐδενὸς ὀρέγῃ , ἵνα καὶ τόπον σχῇ τὸ ἄλογον ἐκεῖνο καὶ |
| τοὺς θεούς . Ὦ Βλεψίδημ ' , ἄμεινον ἢ χθὲς πράττομεν , ὥστε μετέχειν ἔξεστιν : εἶ γὰρ τῶν φίλων | ||
| τοῦ μακαρίως ζῆν ἐστι τέλος . τούτου γὰρ χάριν πάντα πράττομεν , ὅπως μήτε ἀλγῶμεν μήτε ταρβῶμεν . ὅταν δὲ |
| , τὴν δὲ ἐν γνώσει εἶναι , τὴν δὲ ἐν ὀρέξει , καὶ ἐν τῷ ἄλλην ἄλλα βλέπειν καὶ ἅπερ | ||
| πρὸς τὸ καλὸν ὡρμημένους , καὶ θεασάμενος τὸ ἐν τῇ ὀρέξει τοῦ κάλλους ἡδύ , διὰ τὴν ἐπιμιξίαν τῆς ἡδονῆς |
| ἔγχεε ἐπὶ ἡμέρας γʹ ἢ καὶ πλείους , ἕως ἂν ὑγιάνῃ . ἐὰν δὲ δι ' ἐπιφορὰν παρισθμίων ἢ τῶν | ||
| , ταὐτὰ δηλῶν τῷ ἵνα : πάλιν γὰρ τὸ ἵνα ὑγιάνῃ ἐν ἴσῳ ἐστὶ τῷ ὅπως ὑγιάνῃ , ἵν ' |
| καὶ καθειργομένην ἔχοντας . καὶ τὸν ὁμώνυμον ἐμοὶ τῶι Παυσανίαι Πυθαγορικῶς παραινεῖν τὰ δόγματα στεγάσαι φρενὸς ἔλλοπος εἴσω . ̈ | ||
| , γενέσει τε μᾶλλον προσφιλὴς παραπέφυκεν . εἰ δὴ βουλοίμεθα Πυθαγορικῶς μαθηματικὴν ἀσκεῖν , τὴν ἔνθεον αὐτῆς ὁδὸν καὶ ἀναγωγὸν |
| ζητοῦμεν , εἰ μὴ τῶν δευτέρων δυσχερεστέρων ὄντων ἐν γνώσει γενώμεθα , οὕτω δὴ καὶ ἐνταῦθα οὐκ ἄλλως ἔχεις μαθεῖν | ||
| τῆς ἀποδόσεως γινομένης , ἵνα μὴ καὶ χειρόνων ἐν ἕξει γενώμεθα διὰ τὴν ἐπὶ τοῖς παροῦσι βλάσφημον δυσφορίαν . σκεψώμεθα |
| τὸ αὐτὸ πάθος ὑπερβολή τε καὶ ἔνδεια , ὑπερβολὴ μὲν ἀναισχυντία , ἔνδεια δὲ κατάπληξις , εἴη ἂν καὶ μεσότης | ||
| καὶ φίλους . ἕπεσθαι δὲ δοκεῖ μάλιστα τῇ ἀχαριστίᾳ ἡ ἀναισχυντία : καὶ γὰρ αὕτη μεγίστη δοκεῖ εἶναι ἐπὶ πάντα |
| ἥν , εἰ δοκεῖ , μικρὸν ἄνωθεν διηγήσομαι , ἵνα γνῷς , ὅση τυγχάνουσα τῆς παρούσης εὐθυμίας ἡττᾶται . Πάλαι | ||
| πλείονα , ὧν εἶπόν σοι . εἰδῇς ] μάθῃς , γνῷς . , νοήσῃς . εἰδέω , εἰδῶ τὸ γινώσκω |
| μὴ ἡττᾶσθαι τὸ νικᾶν : διὸ βέλτιον καὶ αἱρετώτερον ἡ ἐγκράτεια τῆς καρτερίας : βέλτιον γὰρ νικᾶν ἢ μὴ ἡττᾶσθαι | ||
| φαύλων ἡδονῶν . Οἰκεῖαι δέ εἰσιν αὐτῆς : αὐστηρία : ἐγκράτεια : εὐτέλεια : λιτότης : κοσμιότης : εὐταξία : |
| τῶν εἰσαγγελλομένων σκοποῦνται , ὑπάρχει τε αὐτοῖς , ἐάν τι ἐξαμαρτάνωσιν , αἰτίαν ἔχειν καὶ λόγον αἰσχρὸν ἐκ τῶν ἄλλων | ||
| δυνάμεσι . . τινες ] οἱ πάσχοντες δηλονότι . . ἐξαμαρτάνωσιν ] ἀντὶ τοῦ πάσχωσιν αἰσχρῶς . ὑποκατιὼν γὰρ καὶ |
| , ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι , ὅπως μὴ πάντων ἔργον σχετλιώτατον ἐργάσησθε . εἰ γὰρ ἀποψηφιεῖσθε Ἀγοράτου τουτουί , οὐ μόνον | ||
| ἐπιστραφῆτε πρὸς τὸν κύριον ἐξ ὅλης τῆς καρδίας ὑμῶν καὶ ἐργάσησθε τὴν δικαιοσύνην τὰς λοιπὰς ἡμέρας τῆς ζωῆς ὑμῶν καὶ |
| λῆμμα τὸ λέγον ὅτι , ἐὰν δύο ἀντιφάσεων θάτερον μόριον ἀντιστρέφῃ , καὶ τὸ λοιπὸν ἀντιστρέψει . Συμβαίνει δέ . | ||
| φησίν , ἰσότητα τηρεῖν ὀφείλει πρὸς ἄλληλα , ἵνα καὶ ἀντιστρέφῃ , ὥσπερ ἀντιστρέφει ὁ ἄνθρωπος καὶ τὸ γελαστικόν . |
| . τοῖς μὲν οὖν ἀρχομένοις πρόσαγε τὰ πικρὰ μέν , σώζοντα δὲ φάρμακα : τῶν δὲ ἀρχόντων τοῦ μὲν τὸ | ||
| τῶν ὑποχθονίων τόπων , προσθεῖναι δὲ καὶ μῦθον τὸ ποιητικὸν σώζοντα . καθάπερ καὶ τοὺς Κιμμερίους εἰδὼς ἐν βορείοις καὶ |
| γάρ , ἃ ἔχομεν , ταῦτα προσλαβεῖν κελεύειν , ἵνα μάθωμεν ἃ δοξάζομεν , πάνυ γενναίως ἔοικεν ἐσκοτωμένῳ . Εἰπὲ | ||
| ἢ ὡς κατάφασις καὶ ἀπόφασις . ἵνα δὲ πραγματικῶς τοῦτο μάθωμεν , πῶς τὰ ἀντικείμενα τετραχῶς λέγεται , λάβωμεν αὐτὰ |
| , καὶ οἱ ἄλλοι δὲ οἱ παρόντες , ἢν ἐμοὶ λέγητε , ὅταν τις ὑμῶν γαμεῖν ἐπιχειρήσῃ , γνώσεσθε ὁποῖός | ||
| ὑμῖν τούτου οὕτως ἔχοντος γελοῖον τὸν λόγον γίγνεσθαι , ὅταν λέγητε ὅτι πολλάκις γιγνώσκων τὰ κακὰ ἄνθρωπος ὅτι κακά ἐστιν |
| δικαιοσύνην , τέκνα μου , ἐπὶ τῆς γῆς , ἵνα εὕρητε ἐν τοῖς οὐρανοῖς : καὶ σπείρετε ἐν ταῖς ψυχαῖς | ||
| τοῦτο τοὺς ἐκείνου ἐν τοῖς ὑπηρέταις ἐκέλευσα παρεῖναι , ὅπως εὕρητε τὴν ἀλήθειαν . εἰσὶ δέ τινες αὐτῶν καὶ ἤδη |
| ἡ σύγκρισις διπλοῦν ἐγκώμιόν ἐστιν : ἐν μὲν γὰρ τῷ ἐγκωμίῳ περὶ ἑνὸς ἀγωνίζεται , ἐνταῦθα δὲ περὶ δύο : | ||
| ὁ Θεοπόμπου τοῦ ἱστοριογράφου ἀδελφός , ἐν τῷ τοῦ Ἡρακλέους ἐγκωμίῳ . καὶ τὸν Ὀδυσσέα δὲ Ὅμηρος πολυφάγον καὶ λαίμαργον |
| ἐφορᾷ , πέμπων πιστοὺς ἐπισκοπεῖται . καὶ οὓς μὲν ἂν αἰσθάνηται τῶν ἀρχόντων συνοικουμένην τε τὴν χώραν παρεχομένους καὶ ἐνεργὸν | ||
| δίκαιον . οὕτως οὐδὲ τὸ δυνάμει αἰσθητικόν , ὅταν ἐνεργείᾳ αἰσθάνηται , πάσχειν κυρίως ἢ ἠλλοιῶσθαι λέγειν δεῖ . τὸ |
| τῶν παρ ' Αἰγυπτίοις καλουμένων ἱερογλυφικῶν ῥητέον , ἵνα μηδὲν παραλίπωμεν τῶν ἀρχαιολογουμένων . συμβέβηκε τοίνυν τοὺς μὲν τύπους ὑπάρχειν | ||
| Χαλδαίων καὶ τῆς ἀρχαιότητος αὐτῶν βραχέα διελθεῖν , ἵνα μηδὲν παραλίπωμεν τῶν ἀξίων μνήμης . Χαλδαῖοι τοίνυν τῶν ἀρχαιοτάτων ὄντες |
| μηδενὶ ἐγκαλοῦν : ἂν δ ' ἐν τοῖς ἐκτὸς καὶ ἀπροαιρέτοις , ἀνάγκη κωλύεσθαι αὐτό , ἐμποδίζεσθαι , δουλεύειν τοῖς | ||
| δὲ τὴν εἱμαρμένην . Πλάτων τὴν τύχην ἀπεφαίνετο αἰτίαν ἐν ἀπροαιρέτοις κατὰ συμβεβηκὸς καὶ παρακολούθημα καὶ σύμπτωμα καὶ προαιρέσεως κατὰ |
| λιτῶν καὶ ἀπερίττων προηγουμένως ποιεῖσθαι προστάσσων : ὅπως ἀδεῆ καὶ ἀθαύμαστον πρὸς τἄλλα τὴν διάθεσιν τῆς ψυχῆς ἔχοντες οἱ ἄνθρωποι | ||
| ἐλέγετο . πᾶν δὲ τὸ σύνηθες μικροπρεπές , διὸ καὶ ἀθαύμαστον . Τὸν δὲ Νιρέα αὐτόν τε ὄντα μικρὸν καὶ |
| ἀρκοῦσαν ἂν τροφὴν ἐμοῖ παρέχοι . καὶ γὰρ ὅταν ἡδυπαθῆσαι βουληθῶ , οὐκ ἐκ τῆς ἀγορᾶς τὰ τίμια ὠνοῦμαι , | ||
| ἐξ ὧν συνετέθη . καὶ αὐτὰ δὲ τὰ λήμματα ἐὰν βουληθῶ ἀναλῦσαι , ἀναλύω αὐτὰ εἰς τοὺς ὅρους : πᾶν |
| βραχειῶν , ὅταν μὲν εἰς μέρος λόγου λήγουσα συλλαβὴ φωνηέντων πάσχῃ σύγκρουσιν λίαν ἀσθενής , μῆκος δὲ προσλαμβάνουσα πλέον ἢ | ||
| μείουρον διπλοῦν κατασκευάζειν , ἵνα ὑπὸ τῶν λιθοβόλων τυπτόμενον μηδὲν πάσχῃ , ἀπέχον θάτερον θατέρου πήχεις ὀκτώ , ἐπ ' |
| ἐκεῖνον , ἵνα ὁ δηχθεὶς ὑφ ' ἡδονῆς ἰδὼν σωφροσύνην ζήσῃ τὸν ἀληθῆ βίον . τοιοῦτον ὄφιν εὔχεται ὁ Ἰακὼβ | ||
| “ ὦ Σεκοῦνδε , τί σιωπῶν ἀποθνῄσκεις ; λάλησον καὶ ζήσῃ , χάρισαι σεαυτῷ ζωὴν διὰ τοῦ λόγου . καὶ |
| ξηρασίαν ἢ ὁποιανδήποτε πρόφασιν ἄλλην , τῇ ἀνέσει καὶ τῷ χαλάσματι δεῖ πρῶτον συνεργεῖν καὶ μήτε εὐθέως ἐγχειρεῖν τῇ χειρουργίᾳ | ||
| τοῦ χῶ χαλῶ καὶ καχαλῶ καγχαλῶ . παρὰ τὸ ἐν χαλάσματι εἶναι τὴν ψυχὴν χαίρουσαν , εἴ γε τὸ ἐναντίον |
| οὐδὲ νῦν ἔγνωκας , ὅτι οὐκ ἀπὸ γενέσεως ἀρχῆς . ἐλέγχῃ δ ' οὐδὲν ἧττον ἐπιμορφάζων , ὅταν συγκρίνῃς τὰ | ||
| πρὸς αὐτὸν ἐκεῖνον ἀπολογίαν ζητεῖν , ἐπειδὰν ἔργῳ τοὺς συκοφάντας ἐλέγχῃ . Ἠρόμην , ὅ τι ἡμῖν ὁ καλὸς Ἰφικράτης |
| θήλεια , διὰ τὸ μήτε διδόναι μήτε λαμβάνειν τὰ πρὸς ἀφθαρσίαν ἱκανὸς εἶναι σπέρματα , μελετᾶν δ ' αἰσχίστην κατὰ | ||
| ἄλλους : ἐκείνοις δ ' , ὡς ἔοικε , καὶ ἀφθαρσίαν μαρτυρεῖ διὰ τοῦ προσθεῖναι ” ζῆτε ἐν τῇ σήμερον |
| αὐτὸς αὑτὸν ὧδε παιδεύεις , ὅταν θέλῃς γενέσθαι χρηστός , ὀφθήσῃ κακός . Ἀλλ ' εἰπὲ πᾶν τἀληθές : ὡς | ||
| καὶ οὓς ὡς φίλους τῷ θεῷ τιμᾶν ἀξιοῖς , ζημιῶν ὀφθήσῃ : εἰ δ ' ἔσται τὸ χωρὶς κεισόμενον καὶ |
| ὅτι ὁ βουλευόμενος , ἐάν τε εὖ ἐάν τε κακῶς βουλεύηται ζητεῖ τι καὶ λογίζεται , τὴν βουλὴν ἀπὸ τῆς | ||
| τι καὶ σεμνὸν ἀναγινώσκῃ ἢ γενναῖόν τι καὶ λόγου ἄξιον βουλεύηται . Πολλοῖς καὶ πολλάκις χρῆται τοῖς ἀντιθέτοις ὁ Ἀγάθων |
| Ὅτι δὲ ὁ ἐρῶν ἐπιθυμεῖ πρόδηλον πᾶσιν : εἶτα ἵνα δείξῃ ὡς γένος εἴληπται ἡ ἐπιθυμία , φησὶν ὅτι οὐκ | ||
| τὸ νόσημα ; καὶ λέγομεν ὅτι τοῦτο εἴρηκεν , ἵνα δείξῃ μὴ εἶναι κρισίμους μήτε τὴν ιβʹ μήτε τὴν ιγʹ |
| ' οἷς ἂν πλημμελήσῃ καὶ τὸ τιμᾶσθαι δι ' αὐτὰ προσλάβῃ , πῶς δοκεῖτε αὔθαδες ἔσται καὶ ὑπερήφανον ; μὴ | ||
| γ Μο αὐτὸν προσλαβόντα ποιεῖν ⃞ον : ἀλλ ' ἐὰν προσλάβῃ Μο γ , γίνεται ΔΥ α Μο α : |
| . μυρία ] κατὰ πολύ . πεμπαστάν ] η . φροντιστήν : σύναπτε δὲ πρὸς τὸ Περσῶν . τοῦ Σησάμα | ||
| ὀρφανοῖς καὶ γυναιξὶν ἐρήμοις συγγενῶν , οὗτος ἑαυτὸν τούτων ἀνέδειξε φροντιστήν : διά τε τῆς ἰδίας σκέψεως καὶ φροντίδος διακρίνων |
| , ἀκαταγώνιστοι καὶ ἀχείρωτοι ἔσεσθε τοῖς ἐχθροῖς . ἐὰν δὲ μένετε στασιάζοντες καὶ φιλονεικοῦντες , εὐχερῶς ἔσεσθε εὐάλωτοι . ” | ||
| συνεσόμεθά τε πολλοῖς τῶν νέων αὐτόθι καὶ διαλεξόμεθα . ἀλλὰ μένετε καὶ μὴ ἄλλως ποιεῖτε . Καὶ ὁ Γλαύκων , |
| τραχύτητι , ἀπόλλυται δέ , ὅταν ὁ λόγος τῇ συνεζευγμένῃ ἀλογίᾳ ἐνδίδωσιν , ὡς τὴν μὲν ἡδονὴν διώκειν διὰ τὴν | ||
| . Ὥρισται δὲ τῶν ποδῶν ἕκαστος ἤτοι λόγῳ τινὶ ἢ ἀλογίᾳ τοιαύτῃ , ἥτις δύο λόγων γνωρίμων τῇ αἰσθήσει ἀνὰ |
| φασὶ πρότερον , εἶτα ἀκούσεσθαι , ἵνα μὴ διδασκαλίᾳ καὶ ὑφηγήσει δοκῶσιν , ἀλλὰ ἐθελουργῷ καὶ αὐτοκελεύστῳ διανοίᾳ πρὸς τὰ | ||
| χρῆται , τετραμερής ἐστιν , τὸ μέν τι ἔχων ἐν ὑφηγήσει φύσεως , τὸ δ ' ἐν ἀνάγκῃ παθῶν , |
| ? [ ] ? ποιεῖν ? ? ? [ , ἐξυβρίζει ] [ ] [ , ] ευχευσ ? ? | ||
| καὶ ἥμερα καὶ χρηστὰ ἐξαμελήσαντος γεωργοῦ , ἀπαγριοῦται εὐθὺς καὶ ἐξυβρίζει καὶ παραβλαστάνει τὰς κακίας , καθάπερ ἀκάνθας χαλεπάς τε |
| πλήθει χρώμενοι συμμάχων κατεπολέμησαν τοὺς ἐναν - τίους , καὶ προτρέποι τοὺς ἀκούοντας πολλοὺς συμμάχους ποιεῖσθαι : ἅπαντες γὰρ νομίζουσιν | ||
| δ ' ἐντεῦθεν καὶ καρδιῶξαι . τὰς δ ' ἀποσίτους προτρέποι ἂν ἐσθίειν τά τε ποικίλα σιτία καὶ τὰ πρὸς |
| σοι γένοιτο : τοιγαροῦν καὶ σὺ λόγον ἔχεις , κίνησον λογικῇ διαθέσει λογικὴν διάθεσιν , δεῖξον , ὑπόμνησον : εἰ | ||
| δεῖ μανθάνειν τὰ πράγματα : εἰ γὰρ καὶ ἐν τῇ λογικῇ τοῦτο διδάσκει ἡμᾶς ὁ Ἀριστοτέλης , ἀλλ ' οὖν |
| , ἃ κατειλήφαμεν τοσαῦτα . Ὅτι τῆς ζωῆς ἡμῶν ἡμῖν ἐφεστώσης ἔν τε τοῖς περιττοῖς καὶ τοῖς ἀναγκαίοις , τὰ | ||
| καὶ παίδων σφίσι τῶν ἀρίστων ἐχομένων στρατιᾶς τε βαρβαρικῆς τοσαύτης ἐφεστώσης οἰμώζοντες ἔκ τε ἱερῶν κόσμους καὶ τὰ τῶν γυναικῶν |
| ταύτῃ δὲ καὶ χαίρειν αὐτὸν εἰπόντα τῇ Ἀναξαγόρου καὶ Ἀρχελάου φυσιολογίᾳ ζητεῖν ὅττι οἱ ἐν μεγάροισι κακόν τ ' ἀγαθόν | ||
| ὀυάτεις δὲ ἱεροποιοὶ καὶ φυσιολόγοι , δρυΐδαι δὲ πρὸς τῇ φυσιολογίᾳ καὶ τὴν ἠθικὴν φιλοσοφίαν ἀσκοῦσι : δικαιότατοι δὲ νομίζονται |
| , ὅτι τῇ Ἐχίδνῃ , ἤγουν τῇ τῶν καρπῶν ἀφθόνῳ ἀπολαύσει , συνελθὼν ὁ Τυφών , ἤτοι ἡ θερμότης τοῦ | ||
| ἐπ ' ἀκρόασιν λόγου τινός , ὅς , εἰ χρηστῆς ἀπολαύσει τῆς τύχης , δέξεται καὶ σὲ κριτήν . τὸν |
| τούτων γὰρ γινώσκομεν πόσων ὑποδημάτων ἡ οἰκία ἀξία ἐστὶν ἢ πόσης τροφῆς ἢ ἄλλων ἔργων : εἰ γὰρ μὴ ἡ | ||
| καὶ δυνατοῦ τὰ αὐτὰ θνητὰ καὶ ἀθάνατα μεταποιεῖν . Ἢ πόσης σοφίας καὶ δυνάμεως μήτε τὸ θνητὸν ἡμᾶς ἀγνοεῖν , |
| οἱ κυνήποδες εἴτ ' ἐν βώλοις εἴτ ' ἐν λίθοις ἐλαύνοιτο ὁ ἵππος . τῶν γε μὴν κνημῶν τὰ ὀστᾶ | ||
| γὰρ ὠφέλειαν τὸ ἔργον παρέχεται , εἰ μὲν γὰρ ἠρέμα ἐλαύνοιτο ὁ ἵπποϲ , οὐδὲν ἄλλο ἐργάζεται πλὴν κόπου καὶ |
| χρόνῳ τοῦτο ποιοῦμεν . Συμφώνως δὲ καὶ ἐνταῦθα τοῖς ἐν Φιλήβῳ τὸ τέλος παρέλαβεν ἔκ τε θεωρίας καὶ εὐφροσύνης . | ||
| καὶ τὸ ἀπόρρητον , οὕτω δὲ καὶ Πλάτωνα λέγειν ἐν Φιλήβῳ , τὰς μὲν δύο ἀρχὰς πέρας τιθέντα καὶ ἄπειρον |
| ' ἡ μὲν κεφαλαίου χώραν ἐπέχει , ἡ δέ ἐστιν ἐπιλογική : σφόδρα δὲ ἀναγκαία ἡ διαβολὴ καὶ ἡ ἰδία | ||
| . σημείωσαι διὰ σύνταξιν . τί οὖν κτλ . ἀνακεφαλαίωσις ἐπιλογική . σκληφρός . οὕτω λέγεται καὶ παρὰ Ἀριστοτέλει ὁ |
| δέ φησι τὴν εὐδαιμονίαν εἶναι , ὅταν τῇ πολλῇ εὐπραγίᾳ παρέπηταί τι φαῦλον . τοιοῦτόν ἐστι τὸ παρ ' Ὁμήρῳ | ||
| δέ φησι τὴν εὐδαιμονίαν εἶναι , ὅταν τῇ πολλῇ εὐπραγίᾳ παρέπηταί τι φαῦλον . τοιοῦτόν ἐστι τὸ παρ ' Ὁμήρῳ |
| : τὰ δὲ κακὰ ἐκ τῶν ἐναντίων πάντα βλαβερὰ καὶ δύσχρηστα καὶ ἀσύμφορα καὶ ἀλυσιτελῆ , καὶ φαῦλα καὶ ἀνοίκεια | ||
| διὰ τοῦτο καὶ διὰ τὰ λοιπὰ τὰ προσόντα τῇ συντάξει δύσχρηστα μεταθεῖναι τὸ σχῆμα καὶ τὴν ὅλην διάθεσιν , ὅπως |
| τὴν ἡδονὴν ἐπιφέρουσιν ὅταν ἅπαν τὸ ἀλγοῦν κατ ' ἔνδειαν ἐξαιρεθῇ : καὶ μᾶζα καὶ ὕδωρ τὴν ἀκροτάτην ἀποδίδωσιν ἡδονὴν | ||
| τὰ θλίβοντα : πῶς ἂν θεραπευθῇ καὶ ταῦτα , πῶς ἐξαιρεθῇ : εἴ τινα ἐξεργασίας δεῖται τούτων , κατὰ τὸν |
| εἰ ἃ μάλιστα δεδιότας αὐτοὺς αἰσθάνοιτο , ταῦτα σαφῶς πυνθανόμενος ἐπιφέροι : εἰκὸς γὰρ αὐτοὺς ἀκριβέστατα ἑκάστους τὰ σφέτερα αὐτῶν | ||
| ἢ πάλιν εἴ τις λαβὼν πᾶν τὸ αἱρετὸν ἀγαθὸν εἶναι ἐπιφέροι τὸ ἡ ἡδονὴ ἄρα ἀγαθόν παραλιπὼν ὡς γνώριμον τὸ |
| αὐτοῦ τοῦ Λυκάονος , τοῦ Διὸς βουλομένου πάντα τῆς γῆς ἀποκαθᾶραι ἀσεβήματα . ἄμπωτιν : ἀνάποσιν . ἄμπωτις δὲ κυρίως | ||
| τε θεῷ καὶ ἡμῖν ἐπωφελὴς τὸ ἀποκόψαι τὴν κακίαν καὶ ἀποκαθᾶραι τοῖς παντοδαποῖς τῆς δίκης σωφρονισμοῖς καὶ ἐπιστρέψαι τὴν ὑποπεσοῦσαν |
| σημαντικά . τὸ γὰρ ἦμεν ἄνθρωπον ἀληθές ἐστιν , ὅκκα ὑπάρχῃ , ψευδὲς δέ , ὅκκα μὴ ὑπάρχῃ . ὁ | ||
| - μένης ἀνάγκη , κἂν τὰ ἄλλα πάντα τὰ αὐτὰ ὑπάρχῃ , καὶ τὰς τὴν ὀρθὴν γωνίαν ὑποτεινούσας τοῦ ζῳδιακοῦ |
| ῥητὸν καὶ διάνοια ἡ ἀντινομία , τί δήποτε μὴ εἶδος τάττοιτο ῥητοῦ καὶ διανοίας , ὥσπερ στοχασμὸς διπλοῦς , καὶ | ||
| πόλεώς τε προστατεύων λαμπράς τε ἐνδυόμενος ἐσθῆτας ἔπειτα ἐν δούλοις τάττοιτο . ἀλλ ' ἐγὼ μὲν αὐτὸν ἐβουλόμην ἂν εἶναι |
| ἀν - αγκαίῳ συνετὸς βουλέσθω δοκεῖν εἶναι καὶ ἐξαριθμείτω τὰ περιεστηκότα δεινά , ἀλλὰ τοῖς ἐναντίοις θαρσαλέως ἀντιταττέσθω , καταφρονήσας | ||
| , οὐχ οἷοί τε ἦστε ἐπαρκέσαι διὰ τὰ πράγματα τὰ περιεστηκότα , νυνί , ἐν ᾧ δύνασθε , τιμωρήσατε τὸν |
| “ Ἦ που πολλά , ὦ Διονύσιε , εἰς σοφίαν ὠφελῇ ὑπὸ Πλάτωνος : ” σὺ δ ' εἶπες : | ||
| τοῖς ἰδίοις τέλεσι μὴ ἑαυτὸν μόνον ἀλλὰ καὶ τὴν πόλιν ὠφελῇ . οὐδέ γε ἄδικον ἐφ ' ἑαυτῷ μέγα φρονοῦντα |
| ὦσιν . ἀλλὰ μὴ οὐχ οὕτως , ὦ φίλε , ἔχωσι , μηδ ' ᾖ τοῦτο φιλοσοφεῖν , περὶ τὰς | ||
| ᾗ προσέταξεν αὐτοῖς ὁ θεὸς σκοπεῖν , ὅπως μὴ χωλὴν ἔχωσι τὴν ἡγεμονίαν , καὶ τὸν χρησμὸν ἔφασαν εἰς οὐδὲν |
| . δευτέρᾳ εὐχὴ ἀγγέλων . ὥρα γʹ καλεῖται ἐν ᾗ εὐχαριστοῦσιν τὰ πετεινὰ τῷ θεῷ : ἐν αὐτῇ τῇ ὥρᾳ | ||
| Ἡ τετάρτη ὥρα καλεῖται Σλάχνε , ἐν ταύτῃ τῇ ὥρᾳ εὐχαριστοῦσιν πάντα τὰ ποιήματα τῷ θεῷ : ἐν ταύτῃ τῇ |
| , τῆς ἡδονῆς ἕνεκα ποιοῦμεν : ποιοῦμεν γάρ , ἵνα φύγωμεν τὰ λυπηρότερα : τοῦτο δὲ τὴν ἡδονήν ἐστι διώκειν | ||
| ἡμῶν ἐγκεντρίζουσιν ἡμᾶς καὶ περικλείουσιν ἡμᾶς : ἐζητήσαμεν ποῦ [ φύγωμεν ] ἀπ ' αὐτῶν ὅπως ἀναψύχωμεν [ . ] |
| ἀληθὲς θεωρήσωμεν , ἐνταῦθα δέ , ἵνα καὶ τὸ πρακτέον ἑλώμεθα καὶ ἐνεργήσωμεν κατορθοῦντες ἐν πράξεσιν . ἢ ἀρχὴ καὶ | ||
| κάλλει : Ποῖον αὐτῶν ἑκατόμβοιον ; ἐννεάβοιον ποῖον ; πότερον ἑλώμεθα ; πότερον εὐξόμεθα ; Οὐκοῦν ὁ μὲν Φοῖνιξ καὶ |
| κατεφρόνει ὁ Ἱπποκράτης τὰ νοσήματα , ἀλλ ' ὅτι ἡ κακοήθεια τοῦ νοσήματος ἐβιάζετο . πάντα γὰρ ἐποίησεν ὁ Ἱπποκράτης | ||
| . καὶ ὁ τῦφος δὲ καὶ ἡ μεγαλαυχία καὶ ἡ κακοήθεια καὶ τὸ βρενθύεσθαι καὶ λαρυγγίζειν ἀπέστω , καὶ τὸ |
| παρασπονδοῦμεν , οὐδ ' ἄν τις ἡμῖν θεῶν ἢ δαιμόνων νεμεσήσειεν ὡς ἀνόσια πράττουσιν εἰ δουλεύειν τοῖς ἰδίοις ἐκγόνοις δυσανασχετοῦμεν | ||
| ἐκεῖνο δακρύειν ἔξεστι καὶ οὐδεὶς οὔτε θεῶν οὔτ ' ἀνθρώπων νεμεσήσειεν ἄν : οἱ δὲ σοὶ παῖδες τοσαῦτα ἔχουσι παρ |
| ἐλέφαντι ξυνὰ μυρία καὶ ἰδέῃ καὶ χροιῇ καὶ μεγέθεϊ καὶ βιοτῇ : ἀτὰρ οὐδὲ ἄλλῳ τῳ ἴκελα , οὔτε τὸ | ||
| , ἤγουν τῇ ἐκ τῶν τεχνῶν γενομένῃ τρυφηλῇ καὶ ἁβρᾷ βιοτῇ , καὶ πρὸς αὐτὴν ἡμᾶς ἐφελκούσῃ , δίκην γυναικὸς |
| βουλόμεθα ὦμεν διοικούμενοι καὶ μετὰ σχήματος ἀξίου τῆς πόλεως ταῦτα πράξωμεν : ἂν δ ' ἄρα μὴ τύχῃ , ἐκεῖνοι | ||
| ' ὦμεν διῳκημένοι καὶ μετὰ προσχήματος ἀξίου τῆς πόλεως ταῦτα πράξωμεν , ἂν δ ' ἄρα μὴ συμβῇ κατατυχεῖν , |
| ἐλαμβάνετο περιφανείας . δεῖ ἄρα τὸ σημεῖον οὐ μόνον ἐν ὑγιεῖ εἶναι συνημμένῳ ἡγούμενον , τουτέστι τῷ ἀπ ' ἀληθοῦς | ||
| μὲν πρὸς πλοῦν , καλῷ μεγέθει ὁλκάδος , καὶ κατασκευῇ ὑγιεῖ , καὶ πλήθει ὀργάνων , καὶ ὑπηρεσίας ἀκριβείᾳ , |
| γίγνονται οἷοι δοξάζειν ψευδῆ . ὅταν γάρ τι ὁρῶσιν ἢ ἀκούωσιν ἢ ἐπινοῶσιν , ἕκαστα ἀπονέμειν ταχὺ ἑκάστοις οὐ δυνάμενοι | ||
| γραφὴ ἐν δικαστηρίοις γίγνηται . μηδὲ πολλάκις τῆς αὐτῆς δίκης ἀκούωσιν οἱ δικασταί . εἶτα τοῖς ὁρικοῖς , ὅτι ταὐτόν |
| ἡμῶν ἢ θεός , ὅταν ἀδικοῦντες εὐθὺς διὰ τῆς ἀπαρχῆς φαινώμεθα , ἢ μᾶλλον ἀτιμίαν οἰήσαιτ ' ἂν τὸ τοιοῦτο | ||
| νῦν ἐφ ' ἡμᾶς , εἰ ῥᾳθυμοῖμεν , ἥξει . φαινώμεθα τοίνυν διδόντες ὃ τότε ἂν ἀπῃτοῦμεν . Εἶτα σὺ |
| τοι λόγοις ἀναπτεροῦνται . Πάντες ; Οὐκ ἀκήκοας , ὅταν λέγωσιν οἱ πατέρες ἑκάστοτε τὸ μειράκιον ἐν τοῖσι κουρείοις ταδί | ||
| , τοσούτῳ δυσελεγκτοτέρους εἶναι τοῖς ὕστερον , ἄν τι πλημμελῶς λέγωσιν . εἰ δ ' ἀναγκασθησόμεθά που τοῖς αὐτοῖς ἀντιλέγειν |
| ἢ διὰ τὸ προειδέναι ἀνωφελῶς τὰ δεινά . δυσφάτωι ] ἀσαφεῖ . κλαγγᾶι ] βοῆι . θεσπεσίας ] τῆς μαντικῆς | ||
| καὶ παντοδαπὴν ἰλύν , ὑφ ' ἧς ταράττεται , συνδεδεμένη ἀσαφεῖ βίῳ καὶ συγκεχυμένῳ , καὶ μεστῷ ταράχου καὶ πλημμελείας |
| τὴν ζωὴν καὶ ἑαυτοῖς περιποιησάμενοι ἐκ τῆς διακονίας ἧς ἔλαβον διακονῆσαι : ἐὰν οὖν ἐπιμείνωσι τῇ αὐτῇ ἐπιθυμίᾳ , ἀπέθανον | ||
| μέμνηται ὁ Θεόκριτος τᾶς ἱστορίας ταύτης διὰ τὸ τὴν μέλισσαν διακονῆσαι πρὸς τὰ ἐρωτικά . τὸν κισσόν : ἀγροικικῆς γὰρ |
| , ἤτοι τῶν ἀρετῶν , ἤτοι κἄν τε ἡ εὐδαιμονία συνίστηται ἐκ πασῶν τῶν ἐνεργειῶν τῶν ἀρετῶν , εἴτε εὐδαιμονία | ||
| , ἤτοι τῶν ἀρετῶν , ἤτοι κἄν τε ἡ εὐδαιμονία συνίστηται ἐκ πασῶν τῶν ἐνεργειῶν τῶν ἀρετῶν , εἴτε εὐδαιμονία |
| ὁ βόθρος , οἱονεὶ ὄρυχός τις ὤν , εἰς ὃν καταβάλλεται τὸ φυτόν . ὄρχατος δὲ οἱονεὶ ἔρχατος , διὰ | ||
| Πένθος δὲ πιτνεῖ ] κρύπτεται , ἀφανίζεται , καταφέρεται , καταβάλλεται . * καταβάλλεται : * * καταβάλλεται , ἀφανίζεται |
| τὸ καλόν . καὶ δεῖ αὐτὸ τοῦτο ἁρπάσαι ἵνα ἂν θελήσωμεν φυγεῖν , ἀποροῦντες φυγῆς γενναίως παραταξώμεθα . . ἀπόλυτον | ||
| , ὅτε δύο τινῶν ἀμφιβαλλομένων πραγμάτων ἑκάτερον διὰ τοῦ λοιποῦ θελήσωμεν πιστώσασθαι , οἷον ἀγνοῶν ποῦ μένει Θέων καὶ ποῦ |