παρασπονδοῦμεν , οὐδ ' ἄν τις ἡμῖν θεῶν ἢ δαιμόνων νεμεσήσειεν ὡς ἀνόσια πράττουσιν εἰ δουλεύειν τοῖς ἰδίοις ἐκγόνοις δυσανασχετοῦμεν | ||
ἐκεῖνο δακρύειν ἔξεστι καὶ οὐδεὶς οὔτε θεῶν οὔτ ' ἀνθρώπων νεμεσήσειεν ἄν : οἱ δὲ σοὶ παῖδες τοσαῦτα ἔχουσι παρ |
ψευδόμενος ἀληθής . Ὃς ἂν μέν νυν τῶν πυλουρῶν ἑκὼν παρίῃ , αὐτῷ οἱ ἄμεινον ἐς χρόνον ἔσται : ὃς | ||
θεώρημα : οὐκ ἔστι χαλεπώτερον οὐδέν , ἢ ὅταν τις παρίῃ μὲν ὡς ἐπανορθωσόμενός τι τῶν κοινῶν , χείρω δὲ |
τῶν εἰσαγγελλομένων σκοποῦνται , ὑπάρχει τε αὐτοῖς , ἐάν τι ἐξαμαρτάνωσιν , αἰτίαν ἔχειν καὶ λόγον αἰσχρὸν ἐκ τῶν ἄλλων | ||
δυνάμεσι . . τινες ] οἱ πάσχοντες δηλονότι . . ἐξαμαρτάνωσιν ] ἀντὶ τοῦ πάσχωσιν αἰσχρῶς . ὑποκατιὼν γὰρ καὶ |
ἅπαντα μηδὲ ἐπιστρεφόμενος . ἐὰν δὲ γέρων ᾖς , μηδὲ ἀπαλλαγῇς ποτε τοῦ πλοίου μακράν , μή ποτε καλοῦντος ἐλλίπῃς | ||
εἴης . ἄριστον μὲν οὖν ἀπέχεσθαι , ἵνα τῆς αἰτίας ἀπαλλαγῇς . εἰ δὲ πάντως τυραννητέον , φροντίζειν ὅπως τὴν |
μυστήρια ποιοῦντα ἐν οἰκίᾳ μεθ ' ἑτέρων , καὶ ἐὰν ψηφίσησθε ἄδειαν ᾧ ἐγὼ κελεύω , θεράπων ὑμῖν ἑνὸς τῶν | ||
περὶ τοῦ φεύγοντος τὴν ψῆφον δὲ αἰτεῖ , οἷον ἵνα ψηφίσησθε καὶ αὐτῷ μᾶλλον προσθῆτε . . . παραιτεῖται ] |
περὶ τῆς ἡδονῆς ὡς ἴδια λέγειν . μὴ εἶναί τε γνησίως ἀστόν , ὡς Τιμοκράτης φησὶ καὶ Ἡρόδοτος ἐν τῷ | ||
πλήθη στρατηγὸς κατεστάθη καὶ φύλαξ τῆς εἰρήνης , μέχρι ἂν γνησίως ὁμονοήσωσιν οἱ συνεληλυθότες εἰς τὴν πόλιν . εἰς πολλὰ |
τὰς ἀπὸ τῶν βελτιόνων ὠφελείας σημαίνει , ἐὰν δὲ μὴ ἥδωνται , φόβους καὶ ταραχάς . Ἀρτέμιδι δὲ καὶ Ἀθηνᾷ | ||
ᾄδωσιν , καὶ ᾄδοντες αὐτοί τε ἡδονὰς τὸ παραχρῆμα ἀσινεῖς ἥδωνται καὶ τοῖς νεωτέροις ἡγεμόνες ἠθῶν χρηστῶν ἀσπασμοῦ προσήκοντος γίγνωνται |
τιμηθῇ , δεδέσθω τέως ἂν ἐκτείσῃ ὅ τι ἂν αὐτοῦ καταγνωσθῇ . Ἀκούετ ' , ὦ ἄνδρες δικασταί ; λέγ | ||
ἢ τὰ ἱερὰ κλέπτῃ , κριθέντα ἐν δικαστηρίῳ , ἂν καταγνωσθῇ , μὴ ταφῆναι ἐν τῇ Ἀττικῇ , τὰ δὲ |
' ἄν μ ' ὁ πᾶς χρόνος , εἰ ἐκτίθεσθαι βουληθείην τὰς σεμνὰς τῶν φιλοσόφων μέμψεις . κατὰ γὰρ αὐτὸν | ||
χρώματος . ἀλλὰ περὶ τούτων εἰ καθ ' ἕκαστον ἐπεξιέναι βουληθείην , μακρὸν ἂν εἴη καὶ τῇ χρείᾳ μὴ κατάλληλον |
ἂν ἐγὼ ἀποσπάσαι παράσχω καὶ ἔχειν , ἐς ὅσον ἂν βούλωμαι ἀνοίγειν τε ὁ τοιοῦτος πᾶσαν θύραν δύναται καὶ ὁρᾶν | ||
ἐμοὶ δὲ μὴ λαμβάνοντι οὐκ ἀνάγκη διαλέγεσθαι ὧι ἂν μὴ βούλωμαι ; ἢ τὴν δίαιτάν μου φαυλίζεις ὡς ἧττον μὲν |
δῆμον . μὴ τοῦ λέγοντος ἴσθι ] μὴ τοῖς διαβάλλουσι πείθου . Γ ἴσθι ] ὕπαρχε . Γ ὢν ] | ||
οὐκέτ ' ἐποψόμεθα : ἐξ ἀποφθέγματος γενναίου Λακωνικοῦ . Νῷ πείθου : ὁμοία τῇ : Τῷ θεῷ ἕπου . Ξένος |
τοὺς ἀνθρώπους καὶ βλάπτον , ὅτι ἐὰν τιμῶσιν αὐτὰ καὶ οἴωνται διὰ τούτων μόνων εἶναι τὸ εὐδαιμονεῖν , [ καὶ | ||
Σκιρῖται καὶ οἱ προερευνώμενοι ἱππεῖς : ἢν δέ ποτε μάχην οἴωνται ἔσεσθαι , λαβὼν τὸ ἄγημα τῆς πρώτης μόρας ὁ |
, ἄγε . , ἐλθέ . . φίλτατ ' ] προσφιλέστατε . , ἠγαπημένε . διδάσκου ] μάνθανε . . | ||
δ ' ὁ κωμικός φησιν : ὦ πᾶσι τοῖς φρονοῦσι προσφιλέστατε Διόνυσε καὶ σοφώταθ ' , ὡς ἡδύς τις εἶ |
. πρὶν ] ὅτε τὸ πῦρ κέκλοφας . αὐθαδίσμασιν ] κομπάσμασιν : ἔλεγ ' ὡς δικαίως κέκλοφε . . ἐς | ||
ἔκρυψεν . ἀλλὰ βορεάσιν [ πνοαῖς ἐκεῖ διεσπαράχθη συμμέτρωι [ κομπάσμασιν πατὴρ ἁμαρτὼν εἰς θεοὺς [ τιμωρίαι . ἐγὼ δ |
πόσῳ ἂν αὐτοῦ δέξαιο στέρεσθαι ; Οὐδὲ ζῆν ἂν ἐγὼ δεξαίμην δειλὸς ὤν . Ἔσχατον ἄρα κακῶν εἶναί σοι δοκεῖ | ||
ταῦτα καὶ προσδοκῶ , καὶ τοὺς λόγους τούτους εἰρῆσθαί μοι δεξαίμην ἂν μᾶλλον ἢ τὰ πλεῖστα καὶ μέγιστα τῶν οἰκοδομημάτων |
ὀλιγαρχία δ ' ἐκ τῶν ἀρίστων ἀνδρῶν συνεστηκυῖα , ᾗ χρῆσθε καὶ ὑμεῖς νυνί , ὅταν πλούτῳ καὶ ἑταιρίαις ἐπαρθεῖσα | ||
μείζων ἡ ὑμετέρα τῆς ἐμῆς , οἵ γε οἰκίᾳ μὲν χρῆσθε γῇ τε καὶ οὐρανῷ , κλῖναι δ ' ὑμῖν |
φίλοι γίγνοιντο καὶ πλεῖστον χρόνον φιλοῖεν καὶ μέγιστα εὐεργετοῖεν . χαρίζοιο δ ' ἂν μάλιστα , εἰ δεομένοις δωροῖο τὰ | ||
πολλοὶ πρὸ ἐμοῦ παρ ' ἐκείνῳ : ὥστε καὶ Νικοκλεῖ χαρίζοιο ἂν πειθόμενός τ ' ἐμοὶ καὶ σπενδόμενος πρὸς τὸν |
δέ με καινὴν πρός με διάλεκτον λαλῶν . εἴ τι τάττοι μοι στέγαρχος Τί δ ' ἂν Ἕλληνες μικροτράπεζοι φυλλοτρῶγες | ||
θεοῦ γενέσθαι λόγος κατέχει , σατράπην τε ἀναδέξεσθαι , ὅντινα τάττοι Ἀλέξανδρος , καὶ φόρους ἀποίσειν τοὺς Ἀλεξάνδρῳ δόξαντας : |
νῦν αἰτεῖς ; ἐγὼ δὲ ἀναμνησθεὶς τῶν πτωχῶν τοῦ πάλιν εὐποιεῖν ᾐτησάμην λέγων Δότε μοι ἕκαστος ἀμνάδα μίαν εἰς ἔνδυσιν | ||
τὸ “ ὁ βδελυρὸς ” τῷ Φιλοκλέωνι διδόασιν . Γ εὐποιεῖν ] κοινή . τις κτλ . ] καθὸ δικαστὴς |
γὰρ δεῖ χαλεπαίνειν διὰ τέλους , τοῖς βαρβάροις ἂν ἔγωγε φαίην δεῖν καὶ τοῖς φύσει πολεμίοις . πολὺ γὰρ μείζω | ||
' ἂν τούτῳ τῷ πάντα ἱερῷ , ἀλλ ' εἶναι φαίην ἂν αὐτὸ ἐν ὕδασι τοσούτῳ νικῶν ὅσῳ περ τὸν |
δεῖσθαι Θηβαίων μηδέν , ἀλλ ' ἐπαγγέλλεσθαι βοηθήσειν , ἂν κελεύωσιν , ὡς ἐκείνων ὄντων ἐν τοῖς ἐσχάτοις , ἡμῶν | ||
φίλον ἴδιον ἡγήσασθαι μήτ ' ἐχθρόν , ἐὰν μὴ Ῥωμαῖοι κελεύωσιν : ἔπειθ ' ὅτι Λευκανοὺς οὐ πρότερον ἐποιήσαντο Ῥωμαῖοι |
οὐδὲ νῦν ἔγνωκας , ὅτι οὐκ ἀπὸ γενέσεως ἀρχῆς . ἐλέγχῃ δ ' οὐδὲν ἧττον ἐπιμορφάζων , ὅταν συγκρίνῃς τὰ | ||
πρὸς αὐτὸν ἐκεῖνον ἀπολογίαν ζητεῖν , ἐπειδὰν ἔργῳ τοὺς συκοφάντας ἐλέγχῃ . Ἠρόμην , ὅ τι ἡμῖν ὁ καλὸς Ἰφικράτης |
! ! ! [ ! ] ως ὀνομάσαι εἰ ἂν εσθαι [ ! ! ] μὲν [ τοῖς ] πᾶσι | ||
δέ ὁ τέ σύνδεσμος περισσός . . ασθαι , . εσθαι . . . . . : Ἀρίσταρχος ἀποδάσσεσθαι διὰ |
πρὸς πολίτας : ἕτερον δέ , ἐὰν τοῖς ὑπάρχουσι μὴ πείθωνται : ἄλλο δέ , ἐὰν ὅλως μηδεὶς ᾖ νόμος | ||
προεροῦντας Θηβαίοις ἀπέχεσθαι Λακεδαιμονίων . κἂν μὲν ἀκούωσι ταῦτα καὶ πείθωνται , οὔτε πρὸς τούτους ὑπεναντίον ἡμῖν οὐδ ' ὁτιοῦν |
τοῦ καιροῦ γίγνεται , καὶ τὸ λαβεῖν Σικελίαν , ἐὰν ἐξῇ , καὶ τὸ αὐτούς γε εἶναι σῶς , ἐὰν | ||
θαρρεῖν ὑπὲρ τῆς ἐλευθερίας ἔξεστιν , ὅταν μηδὲ δουλεύειν ἀλλήλοις ἐξῇ , ἀλλὰ δέῃ καθάπαξ ἀπολωλέναι Φίλιππον , ἔγωγε προσθείην |
ἔπειτα [ δὲ ] ἀκούσαντας ἢ συγχωρεῖν αὐτοῖς ἐάν τι δοκῶσι προσᾴδειν , ἐὰν δὲ μή , οὕτως ἤδη ὑπερδικεῖν | ||
μὴ μνησικακεῖν τοῖς ὁμοίοις , μηδ ' ἂν ἀνομοίων ἔργα δοκῶσι προῃρῆσθαι . τοῦτο τὸ ψήφισμα οὐ κόλαξ ἐμοὶ δοκεῖν |
πρὸς σφίσιν αὐτοῖς καὶ τήνδε προσαπολοῦσιν καὶ τίσιν οὐκ ἂν δόξαιμεν κακοδαιμονᾶν , εἰ τὸ συμφέρον ἡμῖν παντὸς μᾶλλον εἰδότες | ||
. σελαγεῖται ] καταλάμπεται : διὸ καὶ ἡμεῖς δῆλαι πᾶσι δόξαιμεν . ⌈ μαρμαραίῃσιν [ μαρμαρέαισιν / ] ] λαμπραῖς |
φύσεσι τὰς ἀντιπάλους . Αὐτίκα τῶν θεῶν ἡ ζεῦξις οὕτω πεφιλοσόφηται τῆς μάχης : Ἀθηνᾶ καὶ Ἄρης , τουτέστιν ἀφροσύνη | ||
πάντα διαριθμούμενος , ὅσα κάλλιστα καὶ ἄριστα τῷ ἀνδρὶ τῷδε πεφιλοσόφηται , μακρὸς εἶναι δόξω , τί οὐ πᾶς τῶν |
ποτὲ ἐν τῷ Λάδωνι ὑπὸ ἀνθρώπων οἰκουμένας , ἃ οἱ πεπιστευκότες μάταια ἴστωσαν : οὐ γὰρ ἄν ποτε οὐδὲ νηὶ | ||
λύσεις αὐτῶν εὑρεῖν μὴ δυνηθῶσιν , ὡς ἀληθέσι τοῖς κατεψευσμένοις πεπιστευκότες ἀποθνῄσκουσι βίον τὸν τῆς ἐπιστήμης ταὐτὸν πεπονθότες τοῖς ὑπὸ |
δὲ καὶ τῶν γυναικῶν καθίστησι τὴν ἀδελφήν , ἵν ' ᾄδωσιν ὕμνους εἰς τὸν πατέρα καὶ ποιητὴν ἀντιφθόγγοις ἁρμονίαις συνηχοῦντες | ||
ᾖ , φαῦλον δ ' οἱ χοροὶ , κἂν παιᾶνας ᾄδωσιν , Ὅμηρον δὲ εἰσαλείψαντες ἐκπέμπωμεν ὡς οὐκ ἐπιτήδειον συνεῖναι |
ταλαιπωρίας ἀφελεῖν . ὃ ποιήσας , ὅ τι δυναίμην ἂν ὑπουργεῖν , ἐπίταττε . καλὸν δὲ οἶμαι τῆς τῶν γραμμάτων | ||
οὐχ ὑπακούοντος δὲ τοῦ Ἡρακλέους , Ζεὺς μὲν ἀπέστειλε διακελευόμενος ὑπουργεῖν Εὐρυσθεῖ , Ἡρακλῆς δὲ παρελθὼν εἰς Δελφοὺς καὶ περὶ |
τῇ γυναικί θ οὐκ ἔχεις ἱερατεῦσαι ι οὐ καταλαμβάνῃ ἐὰν πιστεύσῃς α πρεσβεύεις καὶ κινδυνεύεις β ἐὰν πλεύσῃς , ναυαγήσεις | ||
τὰ δίκαια καὶ συμφέροντά ἐστιν , ἄλλῳ γε λέγοντι μὴ πιστεύσῃς . Οὔτοι , ἀλλ ' ἀποκριτέον : καὶ γὰρ |
γ ' εὐνοίᾳ οὕτως ἔχω πρὸς ὑμᾶς ὡς ὑμᾶς ἂν εὐξαίμην πρὸς ἐμέ . καὶ τοῦτ ' ἐν πᾶσιν πεποίηκα | ||
. ὥστε καὶ τὸν υἱὸνἔτι δέ μοι κομιδῇ νέος ἐστίν εὐξαίμην ἂν οὐ τὴν γνώμην οὐδὲ τὴν γλῶτταν ἀλλὰ τὸ |
ἂν δυναίμην ἐκτεῖσαι ὑμῖν που μνᾶν ἀργυρίου : τοσούτου οὖν τιμῶμαι . Πλάτων δὲ ὅδε , ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι , | ||
καλὸν οὔτε θεῖον οὔτ ' ἀνθρώπειον χωρὶς ἐμοῦ γίγνεται . τιμῶμαι δὲ μάλιστα πάντων καὶ παρὰ θεοῖς καὶ παρὰ ἀνθρώποις |
Τὸ μὴ δικαίως εὐσεβεῖν φέρει ψόγον . Τὴν ἐπιμέλειαν παντὸς ἡγοῦ κυρίαν . Τὸ μηδὲν ἀδικεῖν καὶ καλοὺς ἡμᾶς ποιεῖ | ||
δ ' ἐς τυράννους ἐστί σοι λελεγμένα , πᾶν κέρδος ἡγοῦ ζημιουμένη φυγῆι . κἀγὼ μὲν αἰεὶ βασιλέων θυμουμένων ὀργὰς |
οὐδὲ εἰ φύσει ἰσχυρότατος ὑπῆρχεν . καὶ ἔγωγε οὐκ ἂν ὀκνήσαιμι εἰπεῖν ὅτι καὶ τῶν παλαιῶν ἡρώων , οὓς ἅπαντες | ||
φοβερὸς δοκεῖν εἶναι τοῖς ἐπιβουλεύουσιν ἀναδεχόμενος ὑπὲρ τῶν ἰδίων κινδύνων ὀκνήσαιμι . πέπαυσο δὴ καὶ σεαυτῷ κἀμοὶ πράγματα παρέχων . |
τρυφὴν ἤδη ζῶντα , ὃς καὶ στρατευόμενος αὐλητρίδας περιήγετο καὶ ψαλτρίας καὶ πεζὰς ἑταίρας , καὶ τῶν εἰσφερομένων εἰς τὸν | ||
, οὐκ ἂν ἴδοις οὔτ ' αὐλητρίδας οὔτε ὀρχηστρίδας οὔτε ψαλτρίας , ἀλλὰ αὐτοὺς αὑτοῖς ἱκανοὺς ὄντας συνεῖναι ἄνευ τῶν |
αἴρουσι , καὶ εἰς πλοῦν ἐμβιβάζουσι συμπλεῖν οἷς ἂν αὐτοῖς δοκῇ , καὶ ποιοῦσιν οὐ μόνον συγκαθημένους , ἂν οὕτω | ||
τῶν ἄλλων ἐπίσης ἄξιον αὐτῷ . κἂν γὰρ τὰ μέγιστα δοκῇ παρά του καρποῦσθαι , μὴ εἶναι ἀντάξια ὧν αὐτὸς |
χρήσιμος διὰ τὸ καὶ τὰ . τὸν δὲ λόγον ἂν ἀξιῶσι καὶ φρόνησιν καὶ τὰς παιδευτικὰς ἐπιστήμας , τὰς αἰτίας | ||
φιλίαν ἐσπουδακότα καὶ βουλόμενον αὐτοῖς εἶναι καὶ σύμμαχον , ἂν ἀξιῶσι , θαυμάζειν , ὅτι κελεύουσι τῶν ἐν Ἰωνίᾳ πόλεων |
ἐπετέλεσε τὴν τελετήν . Σκύθαι δὲ τοῦ βακχεύειν πέρι Ἕλλησι ὀνειδίζουσι : οὐ γάρ φασι οἰκὸς εἶναι θεὸν ἐξευρίσκειν τοῦτον | ||
πρὸς γὰρ τῇ κιναιδίᾳ καὶ δειλίᾳ καὶ ὀψοφαγίᾳ καὶ πονηρίᾳ ὀνειδίζουσι τὸν Τελέαν . διαβάλλει τὸν Τελέαν ὡς πλανήτην . |
τὰς φύσεις τῶν ἀστέρων προσεφώνησά σοι ᾧτινι ἕκαστος ἥδεται ἵνα ᾖς ἐν πᾶσιν ἀδιάπτωτος . Ἐὰν δὲ τῆς ☾ : | ||
πολυπλασίασον ἐπὶ τὸν ιβʹ καὶ συναναλάμβανε τούτοις , ὁσάκις ἂν ᾖς ἐκκεκρουκὼς δωδεκάδας , ἑκάστου κύκλου ἀνὰ αʹ καὶ ἑκάστου |
πέμψαι ἃ ἔπεμψαν , ἔς τε τὸ λοιπὸν μὴ οὐκέτι βούλωνται ἀμύνειν , ὁρῶντες τοὺς Ἀθηναίους ἐν τῇ μάχῃ εὖ | ||
θεῶν εὔνοιαν ἱκανὴν ἔφη εἶναι νίκην ἐπαγαγεῖν Ἀθηναίοις , εἰ βούλωνται πολεμεῖν Φιλίππῳ . πρὸς ἡμῶν ἔσεσθαι : ἤγουν βοηθήσειν |
καὶ λύκοις ἀεὶ ποθεινὸς ὁ ὄρνις εὐανθὴς καὶ πολύχρους . Ἦς ἄρα τὴν φύσιν , ὦ Ἔρως , παγκρατὴς καὶ | ||
Νεομηνία μὴ λέγε , Ἰώνων γάρ , ἀλλὰ νουμηνία . Ἦς ἐν ἀγορᾷ σόλοικον , λέγε οὖν ἦσθα . ὀρθότερον |
. οἱ δ ' οὖν πλεῖστοι τῶν ἰσχνοφώνων , ὅταν ἐθέλωσι μέγα φωνῆσαι , τότε μάλιστα ἐμποδίζονται : γίνεται γὰρ | ||
τὰς ναῦς : τῶν Λακεδαιμονίων δηλονότι . ἢν μὲν ἀντεκπλεῖν ἐθέλωσι σφίσιν : τὸ σχῆμα ἀνανταπόδοτον . Ὅμηρος [ Α |
ὄντων κρίσιν ἀσκήσαντος , πολλὴν ἂν τῷ λογίῳ θεῷ χάριν ὁμολογήσαιμεν . Ἀρχὴ τοίνυν ἡμῖν γενέσθω τῆς ἐξηγήσεως ἡ τῶν | ||
ἐὰν δὲ κοινὸν τεθῇ τὸ σκέμμα , τάχ ' ἂν ὁμολογήσαιμεν . εἰ μὲν οὖν βούλει , πυνθανόμενός τι παρ |
, τρανοτέραν τὴν τοῦ πρὸς ἀλήθειαν ἀγαθοῦ λαβὼν φαντασίαν , γελάσῃ τὰ παρ ' ἡμῖν , ἃ τέως ἐθαύμαζες . | ||
τῶν αὐτῶν ἐδόξαζον . Καὶ μήν , ὦ ἑταῖρε , γελάσῃ ἀκούσας τήν τε ἀλαζονείαν αὐτῶν καὶ τὴν ἐν τοῖς |
σωθῆναι τοῦ νόμου λυθέντος , οὐδ ' ἂν μηδὲν ἔξωθεν συμβαίνῃ δεινόν . ὥσπερ δὲ ὑπὸ τῆς ἐν αὐτῷ διανοίας | ||
αἰτίαν τοὺς μὲν ὠφελεῖσθαι τοὺς δὲ καὶ ἀβούλητά τινα ὑπομένειν συμβαίνῃ ; ἀπείρους τ ' οὐκ ἐχρῆν εἶναι τῆς τῶν |
! [ τοῦτο πονηρὸν τοίνυν [ ἀλλὰ ] δίκαιον τοῦτο νομιζ [ ] ? [ ϲκεύη ] ? δ ' | ||
καὶ πρότερον : . ν ἕνεκα εκ . κεν ὅτι νομιζ [ ] . Περικλέα καὶ αμ . τῷ ἄγει |
Ἀλλ ' ὁ μὲν περὶ τούτων λόγος ἄλλοις ἂν μᾶλλον ἁρμόσειεν , ὅσοις δῆτα τὸ μετιέναι ταῦτα εὐκταῖον ἔργον καθέστηκεν | ||
λυπούντων φάρμακον . καὶ βηξὶ δὲ ταῖς δυσαναγώγοις διὰ γλισχρότητα ἁρμόσειεν ἄν . Συκῆ ἀγρία καὶ τρίφυλλον , ἣ καὶ |
ὅτι ἀφαιρεῖ αὐτοῦ τὴν παρρησίαν ; ἀνάγκη γάρ , εἰ τολμῴη λέγειν , γράφεσθαι καὶ εὑρίσκεσθαι φύσει ἀντινομίαν ὅπερ οὐχ | ||
σφᾶς αὐτοὺς εἰς Λακεδαίμονα ἐλθόντας , ὅπως τοῦ λοιποῦ μηδεὶς τολμῴη ἰέναι δηλώσων τὰ ἐν τῇ πόλει γιγνόμενα . τῷ |
χάριν πνεύματος ἀγαθοῦ ἀγαπᾷ κατὰ τὴν ψυχὴν αὐτοῦ . Ἐὰν ἔχητε ἀγαθὴν διάνοιαν , τέκνα , καὶ οἱ πονηροὶ ἄνθρωποι | ||
ἐφ ' Ἱερὸν παρέπεμψα τῷ δήμῳ τὸν σῖτον , ἵνα ἔχητε ἄφθονον ὠνεῖσθαι καὶ μηδὲν ὑμῖν τὸ κατ ' ἐμὲ |
περιμένειν ἔχουσι ξίφη καὶ ποιεῖν , ὅ τι ἂν αὐτοῖς κελεύῃ . ἵνα δὲ μηθὲν ἐν τῇ συλλήψει τῶν πολιτῶν | ||
πῶς οὐκ εὐεργέτην τε νομιστέον καὶ πᾶν ὅ τι ἂν κελεύῃ ποιητέον ; ἐγὼ μὲν οὖν , γράψαι γὰρ ἐκέλευεν |
ὦσι , προσίεται τὰς τροφὰς ἅτε ἁγνὰς ὁ δράκων καὶ πρεπούσας ζῴῳ θεοφιλεῖ : εἰ δὲ μή , ἄψαυστοι μένουσι | ||
καὶ συγγραφεῖς φιλόσοφοί τε καὶ ῥήτορες λέξεις πάνυ καλὰς καὶ πρεπούσας τοῖς ὑποκειμένοις ἐκλέξαντες ἐπιμελῶς , ἁρμονίαν δὲ αὐταῖς ἀποδόντες |
κἄν μοι δῷς αὐτῶν μίαν , στρατεύεσθαι ἄν μοι δοκῶ ἥδιον ἢ οἴκοι μένειν . ὁ δὲ Κῦρος εἶπεν : | ||
' : ὄψον δὲ ἐὰν λέγῃς , κάλει ὀψάριον . ἥδιον γὰρ ἀπολοῦμαι πολύ . ὅτι Φοῖνιξ ὁ Κολοφώνιος μνημονεύει |
παρέσται δὲ ὁ δημόσιος καὶ βασανιεῖ ἐναντίον ὑμῶν , ἂν κελεύητε . Ἐνδέ - χεται δὲ τὸ λοιπὸν μέρος τῆς | ||
ἂν πάνυ μικρὸν ἔργον γένοιτο . Ἐὰν μὲν οὖν ὑμεῖς κελεύητε , περὶ ἐνίων μνησθείην ἂν αὐτῶν : εἰ δέ |
παρέχεσθαι φρόνημα . οὕτως Ἀθηναῖοιπάντως γὰρ ἐβούλοντο ἄρχειν Φορμίωνατὰ χρέα ὁπόσοις ὤφειλε διαλύουσιν . ἐνταῦθα Ἀθηνᾶ πεποίηται τὸν Σιληνὸν Μαρσύαν | ||
δ ' εἰσὶ ποταμοὶ ἐφ ' ὧν ἔξεστιν ἡμῖν ταμιεύεσθαι ὁπόσοις ἂν ὑμῶν βουλώμεθα μάχεσθαι ; εἰσὶ δ ' αὐτῶν |
ὡς καὶ Ἄρχιππος ἐν Πλούτῳ ἔστιν δέ μοι καλῶς πρόφασις εὑρημένη : τὸν γὰρ γέροντα διαβαλοῦμαι τήμερον . παρόμοιον δὲ | ||
ἦν ἔθει τῷ πατρίῳ , ἡ δὲ σφαγὴ σοὶ Κρητικοῖς εὑρημένη . ἦν οὖν ἐκείνων ὁ κρατῶν στρατηγίας γέρων ἀμηρᾶς |
εὖ ἔχοντος , χαριέντως γ ' , ἔφη , ὦ νεανίσκε , τὸ σωμάτιον διάκεισαι . τί οὖν οἴει , | ||
. Ζήνων πρὸς τὸν πλείω λαλεῖν θέλοντα ἢ ἀκούειν ” νεανίσκε , ” εἶπεν , „ ἡ φύσις ἡμῖν γλῶτταν |
' ἀποθανεῖν αὐλούμενον : τούτοις ἐν ᾅδου γὰρ μόνοις ἐξουσία ἀφροδισιάζειν ἐστίν , οἱ δὲ τοὺς τρόπους ῥυπαροὺς ἔχοντες μουσικῆς | ||
οἷς ἡ ὀψιμαθία ἐστὶ βελτίων , οἷον καὶ τὸ τοῦ ἀφροδισιάζειν πρᾶγμα . δεῖν οὖν ἔτι παῖδας οὕτως ἄγεσθαι διὰ |
' ἠνία τὸ χρῆμα καὶ πολλὴν παρεῖχε τὴν ἀπορίαν . κατηφεῖ δὲ ὄντι μοι καὶ ὀλίγου δεῖν δεδακρυμένῳ ἐφίσταται κατόπιν | ||
] ἀνέλπιστα . πήματ ' ] συμφοράς . στυγνῶι ] κατηφεῖ . πτωσίμου ] τοῦ πεπτωκότος , τοῦ ἀπολωλότος . |
ἔχουσι καὶ πρὸς τὴν πόλιν αὐτοὶ μάρτυρές ἐστε , ἐὰν θέλητε μεμνῆσθαι καὶ τῶν φιλούντων ὑμᾶς καὶ τῶν μισούντων . | ||
θέλητε , χρήσεσθε , συκοφάντηι δ ' οὐδ ' ἂν θέλητε . , : οὐ μὴν ἀλλ ' ἐπεὶ Φίλιππος |
οἶσθα , φησὶν , ὥς σε ἔδει μετεύξασθαι , ἵνα δόξῃς τὴν εὐχὴν φρονίμως ποιεῖσθαι ; νῦν γὰρ εὐήθη λόγον | ||
τὸν νότου τόπον ὡς ἀφανῆ τυγχάνοντα βεβυθισμένον ὅλως , μὴ δόξῃς τοῦτο γίνεσθαι πάντοθεν ἐν τῷ κόσμῳ , ἀλλὰ πρὸς |
αὐτῶν τὸ ἀργύριον , τοῦτο μόνον ἀπώλλυον [ ] ὃ δοίην αὐτῶι , ἀλλ [ ' ] οὐδὲν δεινὸν ἔπασχον | ||
μεγάλους . Γ οὐκ ἂν μὰ Δί ' : οὐ δοίην αὐτῷ τέμαχος . ὅτι ἐπὶ ὀψαρίου μόνου λέγεται τὸ |
ἤνεγκεν . Μεμνήμεθα τῶν ὀνειράτων ἐκείνων , οὕτω γὰρ ἂν πρέποι τὰς ὀλίγας ἡμέρας καλεῖν : οὐ γὰρ ἔφθης ἡμῖν | ||
φέρε δὲ μετὰ τοῦτο ἐννοηθῶμεν , τίνι τῶν χρόνων ἀναθεῖναι πρέποι ἂν τὸ συμβαῖνον , ἀφελομένους τοῦ πρώτου : καί |
μὲν γὰρ ὑλικὴν τὴν ἀρχὴν ὑποτίθενται , ἄν τε μίαν ὑποθῶνται αὐτὴν ἄν τε πλείους μιᾶς , καθάπερ Παρμενίδης πῦρ | ||
μιᾶς , καθάπερ Παρμενίδης πῦρ καὶ γῆν , κἂν ἀσώματον ὑποθῶνται ταύτην τὴν ὕλην κἂν σωματικήν . καὶ μνημονεύει Πλάτωνος |
εἰ οὖν καὶ τοῦτο ἔχει , συμβούλομαι τἀνδρί , καὶ ἥδιστ ' ἂν ἐξεταζοίμην ὑπὸ τοῦ τοιούτου , καὶ οὐκ | ||
' ἐξεγεῖραι πρῶτον αὐτὸν βούλομαι . πῶς δῆτ ' ἂν ἥδιστ ' αὐτὸν ἐπεγείραιμι ; πῶς ; Φειδιππίδη , Φειδιππίδιον |
. ἐὰν μὲν οὖν ἐκ τῆς ἐκθέσεως ταύτης τρεῖς ἀποτεμόμενοι οὑστινασουν παραλλήλους κατὰ τὴν συνημμένην σκοπῶμεν ἢ τέσσαρας ἢ πλείους | ||
. ἐὰν μὲν οὖν ἐκ τῆς ἐκθέσεως ταύτης τρεῖς ἀποτεμόμενοι οὑστινασουν παραλλήλους κατὰ τὴν συνημμένην σκοπῶμεν ἢ τέσσαρας ἢ πλείους |
πολλὰ γὰρ χρήματά φασιν αὐτὸν εἰληφέναι παρὰ Περσῶν , ἵνα πολιτεύηται κατὰ Μακεδόνων : περὶ ὧν καὶ τὸν Αἰσχίνην φασὶν | ||
παρ ' ὑμῖν , κἂν οἱ θεοὶ βούλωνται , καὶ πολιτεύηται . Ἀδικῶ μὲν ὅλως φθεγγόμενος Ῥουφίνου κειμένου : πλὴν |
αὖ πυρρά τε καὶ ξανθά , ἐφ ' οἷς καρδιαλγίαι γένοιντ ' ἂν καὶ δίψαι καὶ χολῆς ἐνίοτε λεπτῆς τε | ||
προκρίνασα ; τρίτον ἐστὶ τὸ πευστικόν , πρὸς ὃ δύο γένοιντ ' ἂν ἀποκρίσεις : μία μὲν πυνθανομένῳ „ ποῦ |
μᾶλλον , ἢ λόγου τυχόντι καὶ μὴ πείσαντι ὑμᾶς : δόξαιμι γὰρ ἂν σὺν δίκῃ πάσχειν , ὅ τι ἄν | ||
οὐδὲ τοσαυτάκις ἀγωνιζόμενος [ καὶ ] νικήσας δικαίως ἂν πάλιν δόξαιμι δι ' ἐκεῖνα ἐκπεσεῖν . Ἀλλὰ γὰρ ἴσως μετὰ |
ποτὲ δὲ τούτων ἀποπίπτουσα . διὸ καὶ εἰκότως θνητοὶ θεοὶ λέγοιντο ἂν αἱ ἀνθρώπιναι ψυχαὶ ὡς ἀποθνῄσκουσαί ποτε τὴν θείαν | ||
γίνεται : τὰ γὰρ ὁμαλὰ πρὸς οὐδὲν μέρος τοῦ κόσμου λέγοιντο ἂν ἐστράφθαι . τὰς μέντοι κατ ' αὐτὰς οἰκίας |
τοῦ σώματος πάντως καὶ ψυχῆς εἰς ἀρετῆς ἐπιμέλειαν βίος εἰρημένος ὀρθότατα . πάρεργον γὰρ οὐδὲν δεῖ τῶν ἄλλων ἔργων διακώλυμα | ||
παῖδες . Ἄργους μὲν δὴ καὶ τῆς ἐν Ἄργει βασιλείας ὀρθότατα ἐμοὶ δοκεῖν ἠμφισβήτουν , ὅτι ἦν Πελοπίδης ὁ Τισαμενός |
. ἐφ ' ὑμῶν , ὦ δικασταὶ , νῦν αὐθαίρετον ὑποστήσομαι θάνατον : οὐ γὰρ ἀσφαλὴς ὁ πρὸς πλούσιον πόλεμος | ||
κακῶς ποιήσει : οὐ δῆτ ' ἀφίημι : οὐ ταῦτα ὑποστήσομαι θελήσασα ζῆν : † οὐ δῆτ ' ἀφίημι : |
” γῆν καὶ τέφραν ” καὶ εἴ τι ἐκβλητότερον ἐμαυτὸν αἴσθωμαι , τηνικαῦτα ἐντυγχάνειν σοι θαρρῶ , ταπεινὸς γεγονώς , | ||
ἀλλ ' ὃ πέπονθα πρὸς τὰ τοιαῦτα φράσω . ἐπειδὰν αἴσθωμαι συκοφάντην ἄνθρωπον ἐπιεικεῖ προσπεσόντα καθάπερ χειμάρρουν , ἀλγῶ τὴν |
μετριότης . ὥςτε χαλεπὸν εἶναι διαγνῶναι , ποτέραν ἄν τις εὔξαιτο τούτων τῶν μερίδων τοῖς παισὶ τοῖς αὑτοῦ : ἴδοι | ||
καταγινώσκεται προσαναρρηγνύντα τὰς ἐπιθυμίας , ὧν ἡ μείωσις ὠφέλιμον ; εὔξαιτο γὰρ ἄν τις τὰ ἀπευκταιότατα , | πεῖνάν τε |
παρακαλέσας αὐτὸς ἐκτὸς ᾖ τῶν κινδύνων , ἀλλ ' ὅπως εἰδῶσιν ὅτι πέπεισται ταῦτα ποιούντων αὐτῶν ῥᾳδίως προτερήσειν , αὐτός | ||
Ἀριστοδήμου , καὶ κάλει πρὸς οὓς ἐξεμαρτύρησεν , ἵν ' εἰδῶσιν οἱ δικασταὶ τίς ὁ Φιλοκράτους ἑταῖρος , καὶ τίς |
νόσου καὶ ὑγείας οὐδέν ἐστι μέσον : εἰ γὰρ καὶ νομίζεται εἶναι μέσον ἡ ἀνακόμισις κατὰ τοὺς ἰατρούς , οἳ | ||
πάντα καὶ πέρα σταθμῶν . ἔχεις παρ ' ἡμῶν οἷάπερ νομίζεται . σοί τοι λέγουσα παύεται σαφῆ λόγον . ἐντὸς |
σκῆπτρα ἀφαιρεῖται τὰ ἄλλα γένη τῆς ἐλευθερίας , ἢ τὸ φιλοκερδές τε καὶ φιλοχρημάτιστον , ὥσπερ ἐν ταῖς ἀπὸ τῶν | ||
ἂν καλλίνικος γενέσθαι τῶν σῶν ἐραστῶν . Τί γὰρ τὸ φιλοκερδές ; τί ποτέ ἐστιν , καὶ τίνες οἱ φιλοκερδεῖς |
ἐπὶ τῆς ἐκκλησίας σὺν ἐκείνῳ , τέως ἂν οἱ πεμφθέντες ἔλθωσι , μένειν . ἔτυχε δὲ διεφθαρκὼς αὐτοῦ τῶν θεραπόντων | ||
καὶ καλλίστας , εἶτα τὰς λοιπὰς ἐφεξῆς : ὅταν δὲ ἔλθωσι ἐπὶ τὰς φαυλοτάτας , κηρύττουσι πόσον τις θέλει προσλαβὼν |
ἀδηφαγίας καὶ τρυφῆς λαθεῖν ἑαυτὸν ὑπερσαρκήσαντα καὶ καταπιανθέντα . τὰ ἐπίχειρα γοῦν τοῦ κατὰ τὸ σῶμα μεγέθους καὶ τοῦ περὶ | ||
ἀφαίρεσιν : εὐήθης ὤν τις ἐλάνθανον μικρὰ τῆς ἔχθρας τὰ ἐπίχειρα προσδοκῶν : ἐκβέβηκε δὲ οἷον οὐκ ἔδει τῆς ἐπηρείας |
ἀλλὰ τὸν μὲν ἀθῷον αἰτιᾶσθαι , τὸν δ ' ἄκριτον παραχρῆμ ' ἐκδίδοσθαι . ἂν δέ τις ἀνθρώπων ἢ καὶ | ||
περὶ ὧν οὐδ ' ἂν ἤλπισεν αὑτοῦ κατηγορηθήσεσθαι , χαλεπὸν παραχρῆμ ' ἔχειν ἀπολύσασθαι τὴν διαβολήν : ἡ δ ' |
εἶναι θερμαντικόν , τῆς δὲ τοιαύτης φύσεως καὶ τῆς οὕτω διακειμένης θερμαντικὸν τὸν τοσοῦτον , ἢ τῆσδε τὸν τοσοῦτον εἶναι | ||
δοκιμασίαν [ τοῦ χρυσοῦ ] ἀνθρώποις τῆς ἐν τῷ χρυσῷ διακειμένης ἀρετῆς : ᾧ δὴ τὸ σόν , ὦ φίλε |
οὐχί ; καὶ καλῶς ἠφευμένος : ὁ χοῖρος ἕψου μηδὲ λυπηθῇς πυρί . καὶ ἔτι : θύσας δὲ χοῖρον τόνδε | ||
: τὸ ἐπιτηδείως συνοικεῖν : σὺ δ ' ἄν τι λυπηθῇς , ἀπὸ πατρίδος καὶ πλούτου καὶ τύχης ὑβρίζεις τὸν |
τῆς Φαίδρας , ἀγανακτοῦσα ἡ Φαίδρα φησί : πῶς ἂν δυνηθείης εἰπεῖν μοι ταῦτα ἃ ἔδει ἐμὲ ἀποκρίνασθαι καὶ πῶς | ||
πρέσβεων φιλονεικίαν αὖθις βουλήθητι . τάχα γὰρ ἄν τι καὶ δυνηθείης τοσούτων ὄντων ἐν τῷ πράγματι δικαίων , ἃ εἰ |
εἰς ἀμετρίαν . Τί μήν ; Ἀλήθειαν δ ' ἀμετρίᾳ ἡγῇ συγγενῆ εἶναι ἢ ἐμμετρίᾳ ; Ἐμμετρίᾳ . Ἔμμετρον ἄρα | ||
δὲ καὶ σὺ καὶ δύνασαι καὶ Προκόπιον ἕνα τῶν φίλων ἡγῇ καὶ φιλεῖν ὅλως οὐχ ἧττον ἢ ἄρχειν ἐπίστασαι . |
' αὐτῶν εὐφραίνεται , οὐδὲ τοῦτο οὕτως ἔχει , ὦ Σιμωνίδη , ἀλλ ' ὥσπερ οἱ ἀθληταὶ οὐχ ὅταν ἰδιωτῶν | ||
ἐγώ , εἰ οὖν τις αὐτὸν ἤρετο : “ Ὦ Σιμωνίδη , ἡ τίσιν οὖν τί ἀποδιδοῦσα ὀφειλόμενον καὶ προσῆκον |
περιβολή : τὰ γὰρ ποιοῦντα τὴν περιβολήν , εἰ πλείονα παραληφθείη κατὰ ταὐτόν , οἷον ἐπεμβολαὶ καὶ τὰ τοιαῦτα , | ||
εἰ δὲ διά τι κατ ' ἀρχὰϲ ἡ φλεβοτομία μὴ παραληφθείη , καὶ προϲωτέρω τῆϲ ἑβδομάδοϲ οὐδὲν ἄτοπον φλεβοτομεῖν τῆϲ |
φιλημάτων . . . . . . ἀγεννῶς οὐκ ἐῶ παίζειν . τίθημι κοττάβεια σφῷν ἐγὼ τασδί τε τὰς κρηπῖδας | ||
Ἄρτι . πρὸ ὀλίγου χρόνου πεποιημένος . Ἀρτιάζειν , τὸ παίζειν ἄρτια ἢ περιττὰ καρύοις ἢ ἀστραγάλοις τοιούτοις . Πλάτων |
τῶν νεκρῶν ὡς τὸν νεκρόν . Σφόδρα μοι κεχάρισαι , Σιμία , νὴ τοὺς θεοὺς ταυτὶ προείπας : τὸν μάγειρον | ||
ἔφης ἔχοντα πεῖραν ἥκειν πολυτελῶν πολλῶν τε δείπνων ἐπιλαθέσθαι , Σιμία , πάντων ποιήσω , θρῖον ἂν δείξω μόνον παραθῶ |
' οἱ μὲν ἐποίουν αἰσχρά , οἱ δ ' ἔλεγον αἰσχίω : οὐδὲ γὰρ ἐς τὸν οἶνον ἔτι ἀναφέρειν εἶχον | ||
τῆς νυκτέρου κοίτης πρὸς ὄρθρον ἴδοι τις ἀνισταμένας γυναῖκας , αἰσχίω νομίσει θηρίων τῶν πρωΐας ὥρας ὀνομασθῆναι δυσκληδονίστων : ὅθεν |
λάχος , μήτε κακοῖσιν ἀσῶντα λίην φρένα , μήτ ' ἀγαθοῖσιν τερφθῆις ἐξαπίνης , πρὶν τέλος ἄκρον ἰδεῖν . Ἄνθρωπ | ||
τὴν κακότητα φέρεις . καὶ γάρ τοι πλοῦτον μὲν ἔχειν ἀγαθοῖσιν ἔοικεν , ἡ πενίη δὲ κακῶι σύμφορος ἀνδρὶ φέρειν |
' ἧς ἂν ἅπαντες ἄμεινον πράξαιμεν , τῷ νῦν τὰ βέλτιστ ' εἰπόντι ζημίαν γενέσθαι . πρὶν δὲ ταῦτ ' | ||
καὶ κυνῶν ἐπιμελητὰς καθίστη οὓς ἐνόμιζε καὶ ταῦτα τὰ βοσκήματα βέλτιστ ' ἂν παρέχειν αὑτῷ χρῆσθαι . οὓς δὲ συμφύλακας |
ὀφείλοντας χρέα καὶ μὴ δυναμένους διαλύσασθαι πάντας ἀφεῖσθαι τῶν ὀφλημάτων δικαιοῦμεν : καὶ εἴ τινων ἤδη τὰ σώματα ὑπερημέρων ὄντων | ||
τῶν ὑποσχέσεων , αὐτοί γέ τοι λαβεῖν τοῦτ ' οὐ δικαιοῦμεν , ἀλλ ' ἐπειδὴ παρὰ δόξαν ἡμῖν ἀπήντηται πρᾶγμα |
ἐτελεύτησεν , πανηγυρικὸν καὶ μελέτας βοῶν . ὦ πάντα σὺ κάλλιστε παίδων , ὦ τῆς μὲν προσηκούσης ἡλικίας οὐκ ἐπιλαβόμενος | ||
καὶ πρὸς εἰδότας ἢ λαβόντας λελαλήκασιν . Ἀλλὰ σὺ , κάλλιστε υἱὲ , τὰ δοκοῦντα χρήσιμα ἀναλέγου , παραινούμενος παρὰ |
καὶ χρηματίζουσιν : ὥστε εἴ τις τὴν δορὰν τῆς αἰγὸς περιθῇ ἐπιληπτικῷ καὶ ἀπαγάγῃ πρὸς ποταμὸν ἢ θάλασσαν , παραχρῆμα | ||
καλῶς , οὕτω καὶ τὸν ἀγαθὸν ἄνδρα ὅ τι ἂν περιθῇ ἡ τύχη . καὶ γὰρ αὕτη , φησὶν ὁ |
τί δοῦλον ἢ ἐλεύθερον εἶναι διαφέρει , τοῦτο μέγιστον ἂν εὕροιτε , ὅτι τοῖς μὲν δούλοις τὸ σῶμα τῶν ἀδικημάτων | ||
ἡ πόλις ἐστὶν ἱερά , τῶν δὲ ἀνδριάντων πολλοὺς ἂν εὕροιτε τῶν ἐν αὐτοῖς τοῖς ἱεροῖς ἑστηκότων τοῦτο πεπονθότας . |
ἐν ταῖς γεωμετρίαις ; Ἔγωγε καλῶ . Ἤδη τοίνυν ἂν μάθοις μου ἐκ τούτων σχῆμα ὃ λέγω . κατὰ γὰρ | ||
πού ' στιν αἱ σοφαὶ ξυνουσίαι . Πόλλ ' ἂν μάθοις τοιαῦτα παρ ' ἐμοῦ . Πῶς ἂν οὖν πρὸς |
ἐξεμόχθησαν δορὶ κτανεῖν ἐμοί νιν ἔδοσαν , εἴτε μὴ κτανὼν θέλοιμ ' ἄγεσθαι πάλιν ἐς Ἀργείαν χθόνα . ἐμοὶ δ | ||
κακῶς φρονοῦντες : ὡς τρὶς ἂν παρ ' ἀσπίδα στῆναι θέλοιμ ' ἂν μᾶλλον ἢ τεκεῖν ἅπαξ . ἀλλ ' |
τοὺς πρότερον ἀνύλους . ἀλλ ' αὗται μὲν οὐκ αὐτόματοι δόξαιεν ἄν , ἀλλ ' ὥσπερ σπειρόμεναί τινες ἢ φυτευόμεναι | ||
ὡς διαφόροις χρώμεναι τοῖς τε ὑποκειμένοις καὶ τοῖς κατηγορουμένοις , δόξαιεν δ ' ἂν καὶ μία εἶναι οὐ μόνον κατὰ |
τοὺς ὑπὲρ ἀρχῆς καὶ δυναστείας ἀγῶνας , οὐ μόνον ἐὰν νικήσωσιν ἀγαθοὺς ἄνδρας , ἀλλὰ κἂν αὐτοὶ κρατηθῶσιν ὑπ ' | ||
χρήματος ἀθροίζουσι τοὺς ὑπὲρ αὐτῶν κινδυνεύοντας , οἱ δὲ κἂν νικήσωσιν , οὐδὲν ἧττον ἄλλους ἔχουσιν ἀνταγωνιστὰς ἐξ ἑτοίμου . |
ἢ κἂν εἰ μικροπρεπῆ καὶ γλίσχρον καὶ τοῦ κέρδους ἥττω καλοίης , τυγχάνοις ἂν μᾶλλον τοῦ προσήκοντος . οὕτως οἶμαι | ||
πλέκειν καὶ ταλάρους καὶ τυροκομεῖα : οὕτω δ ' ἂν καλοίης τὸν τάλαρον ᾧ ὁ χλωρὸς τυρὸς ἐμπήγνυται , ὥσπερ |