| τοῦ σώματος πάντως καὶ ψυχῆς εἰς ἀρετῆς ἐπιμέλειαν βίος εἰρημένος ὀρθότατα . πάρεργον γὰρ οὐδὲν δεῖ τῶν ἄλλων ἔργων διακώλυμα | ||
| παῖδες . Ἄργους μὲν δὴ καὶ τῆς ἐν Ἄργει βασιλείας ὀρθότατα ἐμοὶ δοκεῖν ἠμφισβήτουν , ὅτι ἦν Πελοπίδης ὁ Τισαμενός |
| ἤνεγκεν . Μεμνήμεθα τῶν ὀνειράτων ἐκείνων , οὕτω γὰρ ἂν πρέποι τὰς ὀλίγας ἡμέρας καλεῖν : οὐ γὰρ ἔφθης ἡμῖν | ||
| φέρε δὲ μετὰ τοῦτο ἐννοηθῶμεν , τίνι τῶν χρόνων ἀναθεῖναι πρέποι ἂν τὸ συμβαῖνον , ἀφελομένους τοῦ πρώτου : καί |
| τί δὲ καὶ κουφότης πάθοι ὑπὸ βαρύτητος ; οὐδενὸς γὰρ μεταδοίη τοῖς παρακειμένοις ἑκάτερον . κατὰ ταῦτα καὶ αἱ λοιπαί | ||
| φιλοσοφίας , ὅθεν καὶ διαδοθῆναι τὸν μῦθον ὡς ἄρα πυρὸς μεταδοίη . Καλῶς ὁ Πλάτων τὴν φυσιολογίαν εἰκοτολογίαν ἔλεγεν εἶναι |
| οὖν . Οὐκοῦν δὴ καὶ κατὰ τὸ τῆς ὑφαντικῆς παράδειγμα βουλοίμεθ ' ἂν ἐπεξελθεῖν αὐτὴν νῦν , ὅτε καὶ πάντα | ||
| δ ' ἐστὶν ἃ ὑμᾶς μένει , ἀλλ ' ἃ βουλοίμεθ ' ἂν ἡμῖν γενέσθαι ταῦτα πρὸς ὑμᾶς κοινούμεθα . |
| καὶ κωθωνοποιόν . σοροποιός , σοροπηγός σοροπήγιον , σορός : καλοῖτο δ ' ἂν αὕτη καὶ πύελος καὶ κιβωτὸς καὶ | ||
| καὶ τὸ σωφρονεῖν ; ἆρά γε ὀρθῶς οὐκ ἀναγκαία ἂν καλοῖτο ; Ὀρθότατα μὲν οὖν . Οὐκοῦν καὶ ἀναλωτικὰς φῶμεν |
| μνήσασθ ' , ὁππότε κέν τις ἐπιχθονίων ἀνθρώπων ἐνθάδ ' ἀνείρηται ταλαπείριος ἄλλος ἐπελθών : ὦ κοῦραι , τίς δ | ||
| κατεσκεύασται καὶ ὁ σοφὸς ποικιλτὴς μόνος ἐν τοῖς ἱεροφαντηθεῖσι χρησμοῖς ἀνείρηται καὶ τὸ τοῦ θεοῦ καλὸν ποίκιλμα , ὅδε ὁ |
| λέγειν , ὡς εἴη ποτὲ γεγονὼς Αἰθαλίδης καὶ Ἑρμοῦ υἱὸς νομισθείη : τὸν δὲ Ἑρμῆν εἰπεῖν αὐτῶι ἑλέσθαι ὅ τι | ||
| πέφυκεν , οὕτω γὰρ διὰ πάντων ἰὼν ὁ λόγος τέλειος νομισθείη καὶ ὁ περὶ αἰτίας οὔρων δεόντως νῦν ἀποδοθείη τῇ |
| λύρα δέ σφι βˈρέμεται καὶ ἀοιδά : καὶ ξενίου Διὸς ἀσκεῖται θέμις αἰενάοις ἐν τραπέζαις : ἀλλὰ σὺν δόξᾳ τέλος | ||
| : ἐν ᾗ Αἰγίνῃ ἡ Θέμις ἡ τοῦ Διὸς πάρεδρος ἀσκεῖται καὶ θρησκεύεται . ἐπαινεῖ δὲ αὐτοὺς ὡς φιλοξένους , |
| πρὸς σφίσιν αὐτοῖς καὶ τήνδε προσαπολοῦσιν καὶ τίσιν οὐκ ἂν δόξαιμεν κακοδαιμονᾶν , εἰ τὸ συμφέρον ἡμῖν παντὸς μᾶλλον εἰδότες | ||
| . σελαγεῖται ] καταλάμπεται : διὸ καὶ ἡμεῖς δῆλαι πᾶσι δόξαιμεν . ⌈ μαρμαραίῃσιν [ μαρμαρέαισιν / ] ] λαμπραῖς |
| οὐκ ἐροῦμεν τὰ ἴδια ; καὶ πῶς ἡμᾶς οὐκ ἂν μέμψαιτο καὶ ἡ συγγραφὴ καὶ ἡ φύσις , ἧς καὶ | ||
| καὶ παραγγελία γέγονε καὶ τὰ ἑξῆς . . . . μέμψαιτο δ ' ἄν τις τὸ προοίμιον ὡς τραγικὸν καὶ |
| τίθημι , ταῦθ ' ἑτέρως ἔχοντα ἢ ὡς ἄν τις πιστεύσειεν ἀποφαίνω . ” δοκεῖ σοι ταῦτα κακίζοντος ἐκεῖνον εἶναι | ||
| τις ἂν οὔτε τι κειμήλιον , ἢ γαμετὴν ἢ παῖδας πιστεύσειεν , ἢ καὶ φιλίας ἁπλῶς ἡστινοσοῦν κοινωνήσειε τοῖς ἀπιστίας |
| τἄλλα περὶ αὐτῶν τῶν παρόντων ἃ κράτιστα νομίζω λέγειν . Ἐβουλόμην ἂν ὑμᾶς , ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι , ᾗ πρὸς | ||
| φιλεῖς , ἴσθι καὶ ἡμῖν χαριζόμενος ἐν τῷ φιλεῖν . Ἐβουλόμην οὕτως εἶναι καλὸς ὥστε με ὁπόσον φῂς δύνασθαι διὰ |
| τὸ δὲ μόλυβδον ἐργάζεσθαι μολυβδοχοεῖν . τούτοις δ ' ἂν προσήκοι καὶ ἀγαλματοποιεῖν καὶ ἀγαλματοποιία , ἀνδριαντοποιεῖν ἀνδριαντοποιία , τοῖς | ||
| χρῶνται τοῖς ὀνόμασιν . Ἴσως δ ' ἂν τοῖς κόσμοις προσήκοι καὶ τὸ ἔντριμμα , ψιμύθιον , ἔγχουσα , φῦκος |
| γάρ που ἐν ἑαυτῷ ὅλῳ τὸ ἓν ἐφάνη ὄν . Ὀρθῶς . Οὐκοῦν καὶ ἐν τοῖς ἄλλοις τὸ ἕν ; | ||
| μήτε πλῆθος μηδὲν μηδέποτε ἐᾶν δρᾶν μηδ ' ὁτιοῦν . Ὀρθῶς . Οὐκοῦν μιμήματα μὲν ἂν ἑκάστων ταῦτα εἴη τῆς |
| θάλασσα : “ ταῦτα γάρ , φησίν , μόνως ἂν ἁρμόττοι ῥηθῆναι περὶ τῆς ἐκτὸς θαλάσσης , ἣν ἔτι καὶ | ||
| ἐξέπιπτεν . τὰ δὲ ζώνια ταῦτα καὶ στρογγύλας ὠνόμαζον . ἁρμόττοι δ ' ἂν ταῖς ζώναις ταύταιςοὕτω γὰρ Ὅμηρος ὠνόμασεν |
| ἐγνωσμένα , καὶ μελετηρότατος εἰς μαθήματα . ἀμέλει τίς ἂν ἐπιλάθοιτο τοῦ ὀνόματος τῆς μητρὸς ἢ τοῦ πατρὸς ἢ τῆς | ||
| εὖ πρότερον ἂν τοῦ ὀνόματος ᾧ καλεῖται ἢ τῆς χάριτος ἐπιλάθοιτο . οὕτω δέ ἐστι βέλτιστος ὥστ ' , ἐπειδὴ |
| . κριτήριον δέ ἐστι διττόν : τό τε ᾧ χρώμενοι βιοῦμεν καὶ τὸ περὶ ὑπάρξεως καὶ ἀνυπαρξίας . λέγεται δὲ | ||
| ᾧ κρίνεσθαί φασιν ὕπαρξιν καὶ ἀνυπαρξίαν καὶ τὸ ᾧ προσέχοντες βιοῦμεν , πρόκειται δὲ ἡμῖν νῦν περὶ τοῦ κριτηρίου τῆς |
| , προσκάθηται [ ] . σύστημα κώλων ζʹ † οὐκ ἀκούσαις : σύστημα κατὰ περικοπὴν ἀνομοιομερὲς κώλων ἀναπαιστικῶν ζʹ , | ||
| καὶ χείρω τὰ τῶν νέων . καὶ τοῦτ ' ἂν ἀκούσαις καὶ τῶν τἀκείνου νειμαμένων . ἐμοὶ δὲ καὶ τὰ |
| τάδε λέγωμεν , ὅτι Ῥωμαῖοι καλλίστας ὑπολαμβάνομεν κτήσεις εἶναι καὶ δικαιοτάτας , ἃς ἂν κατάσχωμεν πολέμου λαβόντες κατὰ νόμον , | ||
| ἔργα τε καὶ θυσίας : δίκας δέ σφι πάντων βασιλέων δικαιοτάτας κρίνειν . Κατὰ τοῦτο μέν νυν τὸ ἔργον ἁπάντων |
| καὶ συκαῖ . καίτοι τίς ἂν ἐν χαράδρᾳ ταῦτα φυτεύειν ἀξιώσειεν ; οὐδείς γε . τίς δὲ πάλιν τοὺς αὑτοῦ | ||
| , εἴ τινος γυναικὶ προσβλέψειεν : εἰ δὲ καὶ φιλήματος ἀξιώσειεν , ἀθρόαν τὴν ἀγαθὴν τύχην ᾤετο ἕκαστος εἰς τὴν |
| . . Τὸ αἴνει καὶ πρὸς τὸ ἄνθεα λάμβανε . αἴνει δὲ ἄνθεα νεωτέρων ὕμνων , ἤτοι νεωτέρους ὕμνους , | ||
| . τούτων λέξας ' ὅ τι καὶ δυνατὸν καὶ θέμις αἴνει παιών τε γενοῦ τῆσδε μερίμνης , ἣ νῦν τοτὲ |
| τὴν τρίτην προτεῖνον ἀπορίαν . ἡ μὲν οὖν σύντομος καὶ ἀληθεστάτη καὶ αὐτῷ ἀρέσκουσα Ἀριστοτέλῃ περὶ τούτων ἀπάντησις , ὅτι | ||
| λεγομένων περὶ νόμων , ἔργῳ γνώσεσθε : ἣ δὴ βάσανος ἀληθεστάτη δοκεῖ γίγνεσθαι τῶν πάντων πέρι . δεξάμενοι δὲ τοὺς |
| φίλου λόγος ἐστὶ τοῖς λυπουμένοις . μέγιστόν ἐστιν ἆρα τοῖς ἐπταικόσιν τὸ παρόντας ἐγγὺς τοὺς συναλγοῦντας βλέπειν . τῷ μὲν | ||
| ἀλλὰ μᾶλλον κατακαλύπτειν φημὶ δεῖν . Μέγιστόν ἐστιν ἆρα τοῖς ἐπταικόσιν τὸ παρόντας ἐγγὺς τοὺς συναλγοῦντας βλέπειν . Εἰ τἄλλ |
| δὲ καὶ τὰ πέραν τοῦ Ῥήνου τὰ μέχρι Σκυθῶν πάντα κατέψευσται τῶν τόπων . ὅστις οὖν περὶ τῶν γνωριζομένων τόπων | ||
| εὐηθείας , ὥστε πείσειν οἴει τοὺς δικαστὰς ὡς μόνου σοῦ κατέψευσται τὸ συνέδριον καὶ μόνον οὐκ εἰληφότα σὲ τὸ χρυσίον |
| ἐπιθυμῶν , ἀσχάλλων δὲ τὸ μὴ καταλαμβάνειν τὸ ζητούμενον . Εἴποις ἂν ἰδὼν αὐτὸν πάθος πάσχειν κόρης ἐπίτεκνος ἄρτι γευομένης | ||
| οἱ ὕστερον τὰς μουσουργοὺς καὶ κιθαριστρίας καὶ ὀρχηστρίας ἐπεισήγαγον . Εἴποις τὰ τρία παρὰ τῇ αὐλῇ : τοῖς ἐπὶ θάνατον |
| πεύκης γε κἀγὼ καὶ ξύλων ἐπηγνύμην . Ἢν δ ' ἀρέσκῃ ταῦτ ' Ἀθηναίοις , καθῆσθαί μοι δοκῶ εἰς τὸ | ||
| δοκῇ πᾶσι τοῦθ ' οὕτως ἔχειν , ἢ ὅταν οὕτως ἀρέσκῃ τοῖς ἐνδόξοις τῶν παλαιῶν φιλοσόφων ἢ ποιητῶν : οὕτω |
| οὐ τῷ χρόνῳ μόνον , ἀλλὰ καὶ τῷ δικαίῳ πρεσβεῖον ἔχοιμ ' ἂν ἐγὼ τοὔνομα τοῦτ ' εἰκότως . εἶεν | ||
| ] η θανὼν ? ἅζεται κατ [ οὐδαμῶς ] ? ἔχοιμ ' ἂν εἰπεῖν τ [ [ ] ἄναξ ἀνδρῶν |
| γ ' εὐνοίᾳ οὕτως ἔχω πρὸς ὑμᾶς ὡς ὑμᾶς ἂν εὐξαίμην πρὸς ἐμέ . καὶ τοῦτ ' ἐν πᾶσιν πεποίηκα | ||
| . ὥστε καὶ τὸν υἱὸνἔτι δέ μοι κομιδῇ νέος ἐστίν εὐξαίμην ἂν οὐ τὴν γνώμην οὐδὲ τὴν γλῶτταν ἀλλὰ τὸ |
| καὶ ἀμύττονται τὴν ἐπιφάνειαν μετὰ πυκνώσεως , τῆς ξηρότητος τὸ περιττῶς ἐν τοῖς σώμασι γινόμενον ὑγρὸν ἀναπινούσης : διὸ καὶ | ||
| θυγατέρα τοῦ τυράννου ἐν αὐτῇ τῇ τῶν γάμων ἡμέρᾳ ἐπωρχήσατο περιττῶς . μεταβουλευσαμένου δὲ τοῦ Κλεισθένους καὶ Μεγακλεῖ τῷ Ἀλκμαίωνος |
| καὶ τῶν πόνων καὶ τῶν ἀτερπέων κακῶν . ἀτὰρ οὐδὲ ἰητρὸϲ παρεὼν ὁρέων οὔτε ἐϲ ζωὴν οὔτε ἐϲ ἀπονίην , | ||
| αὕτη μᾶλλον ἡ ἁμαρτὰϲ τῆϲ ἑτέρηϲ . εἰ γὰρ ἄλλοϲ ἰητρὸϲ ἢ καὶ ἰδιώτηϲ ἐλθὼν καὶ γνοὺϲ τὰ ϲυμβεβηκότα δοίη |
| δόξης μᾶλλον ἢ τοῦ δέους ἀπηλλάγησαν . Καὶ οἵδε μὲν προσηκόντως τῇ πόλει τοιοίδε ἐγένοντο : τοὺς δὲ λοιποὺς χρὴ | ||
| Δημοσθένης δὲ ἐν τῷ κατὰ Μέδοντος καὶ κατὰ τῶν μὴ προσηκόντως τῇ ἐπικλήρῳ συνοικούντων γίνεσθαι τὰς εἰσαγγελίας λέγει . § |
| αὑτῶν ἐκινδύνευον . ὑπέρευ γε νὴ Δία οὗτοί γε καὶ δικαιότατ ' ἀνθρώπων , εἴποι τις ἂν , οὕτω γὰρ | ||
| ὁ γὰρ τὰ ἔργα παρεσχηκὼς περὶ ὧν εἰσιν οἱ λόγοι δικαιότατ ' ἂν ταύτην ἔχοι τὴν αἰτίαν , οὐχ ὁ |
| μυστήρια ποιοῦντα ἐν οἰκίᾳ μεθ ' ἑτέρων , καὶ ἐὰν ψηφίσησθε ἄδειαν ᾧ ἐγὼ κελεύω , θεράπων ὑμῖν ἑνὸς τῶν | ||
| περὶ τοῦ φεύγοντος τὴν ψῆφον δὲ αἰτεῖ , οἷον ἵνα ψηφίσησθε καὶ αὐτῷ μᾶλλον προσθῆτε . . . παραιτεῖται ] |
| ἐκφανῆ κατὰ τὴν φαινομένην ἀκολουθίαν παραγίνεσθαι προσήκει . Ἂν τοίνυν ἐπιδείξωμεν , ὅτι τὸ στερεώτατον αὐτοῦ καὶ πυκνότατον μέρος , | ||
| καὶ παιδείαν : ἐπὶ δὲ τούτοις τὴν τῶν ἔργων πρᾶξιν ἐπιδείξωμεν , ὡς καλὴν καὶ ἀξίαν τούτων ἀπεφήναντο . τῆς |
| Καλλιμέδων ὁ Κάραβος πρίαιτό με . καὶ Ἀντιφάνης : ἧττον ἀποσταίην ὧν ἂν προειλόμην ἢ Καλλιμέδων γλαύκου προοῖτ ' ἂν | ||
| παρὰ τῶν ἐχθρῶν αἰτίαις : αὐτὸς δ ' οὐκ ἂν ἀποσταίην τῆς πρὸς ταῦτ ' ἀπολογίας . Εἰ γάρ τις |
| , ἐπεί κεν ἀνὴρ ἀναθείη , ἀλλ ' οὐκ ἂν μαχέσαιτο . ἀμφὶ δὲ πόρκης χρύσεος ἀστράπτει καὶ ἐπ ' | ||
| , ἐπεί κεν ἀνὴρ ἀναθείη , ἀλλ ' οὐκ ἂν μαχέσαιτο ” . τοῦτο δὲ ἵνα δείξῃ ὡς Δημοσθένους , |
| λέγειν δύναμις , ἐὰν τὰ παρ ' ὑμῶν τῶν ἀκουόντων ἀντιστῇ , διακόπτεται ” : πᾶσα δὲ τέχνη ἐν αὐτῇ | ||
| τοῦ λέγειν , ἂν τὰ παρ ' ὑμῶν τῶν ἀκουόντων ἀντιστῇ , διακόπτεται . οὕτως οὖν ἀκούετε τούτου ὡς πονηροῦ |
| Τούτων οὕτω κεχωρηκότων καὶ ὅσα ἄν τις ἐκ τούτων ἀκολούθως εἰκάσειεν ἕτερα καὶ πᾶσαν τὴν λείαν ἐν ταῖς σκηναῖς συναγηοχότων | ||
| συμβαίνει δι ' εὐτροφίαν τοῦ δένδρου , ὡς ἄν τις εἰκάσειεν : ὅλον γὰρ γίνεται δᾴς : περὶ μὲν οὖν |
| Πολλὴ ἀνάγκη . Καὶ τῶν θεῶν ἄρα , ὦ γενναῖε Εὐθύφρων , ἄλλοι ἄλλα δίκαια ἡγοῦνται κατὰ τὸν σὸν λόγον | ||
| οὔ ; Οὐκ ἄρα τὸ θεοφιλὲς ὅσιόν ἐστιν , ὦ Εὐθύφρων , οὐδὲ τὸ ὅσιον θεοφιλές , ὡς σὺ λέγεις |
| ἐμφέρεται τηλαυγεστάτῳ φωτί , μᾶλλον δ ' αὐτὸ φῶς ἐστιν εἱλικρινέστατον καὶ καθαρώτατον . εἰ γοῦν βουληθείη διακύπτειν εἴσω τις | ||
| ποτὲ χρὴ καλεῖν τουτὶ τὸ σύνθετον ζῷον , ἀλλὰ νοῦν εἱλικρινέστατον καὶ καθαρώτατον , ὃς ἐν μὲν τῇ πόλει τοῦ |
| μοι δοκεῖ . Εἰ καὶ τρίτ ' ἔστι , μὴ παρῇς τὸ μὴ οὐ φράσαι . Ἄνακτ ' ἄνακτι ταὔθ | ||
| πολὺ δὲ μᾶλλον ἐπὶ μουσικῆς ὄψει αὐτό : ἂν γὰρ παρῇς τῷ διδασκομένῳ , φανεῖταί σοι πάντων ἀτερπέστατον τὸ μάθημα |
| πονέσειε , οὐ πώποτε δὲ τὴν χεῖρα κατωτέρω τοῦ ὀμφαλοῦ προενέγκασθαι . διὸ καὶ Ἀριστοτέλης Ξενοκράτην τὸν Χαλκηδόνιον σκώπτων ὅτι | ||
| ἑξῆς προκόπτειν ἐμμελῶς , οὐδὲν ἕτερον εἶναι δύναται διάστημα οὐδὲ προενέγκασθαι φθόγγον ἕτερον ἐμμελῆ καὶ ἡρμοσμένον , ἢ διάστημα μὲν |
| ἦν ἀδόκιμος . διὸ καὶ Ἀριστοφάνης ἢ Πλάτων ἐν ταῖς Σκευαῖς , ὡς Χαμαιλέων φησίν , εἴρηκεν οὕτως : ὥστ | ||
| καὶ εἰς Ἀγύρριον . μέμνηται δὲ τούτων καὶ Πλάτων ἐν Σκευαῖς καὶ Σαννυρίων ἐν Δανάῃ . οὗτοι γὰρ προϊστάμενοι τῆς |
| ποτὲ δὲ τούτων ἀποπίπτουσα . διὸ καὶ εἰκότως θνητοὶ θεοὶ λέγοιντο ἂν αἱ ἀνθρώπιναι ψυχαὶ ὡς ἀποθνῄσκουσαί ποτε τὴν θείαν | ||
| γίνεται : τὰ γὰρ ὁμαλὰ πρὸς οὐδὲν μέρος τοῦ κόσμου λέγοιντο ἂν ἐστράφθαι . τὰς μέντοι κατ ' αὐτὰς οἰκίας |
| αἴματός ἐμμι τὼ σκ [ ! ! ] ιν οὐδὲν ἐπαίτιος ε [ ! ! ] ! ! [ ! | ||
| χρειομένῳ ἄνυσιν καὶ πείραθ ' ὁδοῖο σημανέειν , αὐτὸς γὰρ ἐπαίτιος ἔπλευ ἀέθλων : αὐτὸς νῦν ἄγε νῆα σὺν ἀρτεμέεσσιν |
| ' ἐν τοῖς δένδροις ἐστὶν ὡς πλείονος δεομένων πέψεως . Τάχα δ ' ἀληθέστερον ἐκείνως ἀποδοῦναι καὶ μὴ ἐπετείοις καὶ | ||
| ἐνῆν τοῦ λιπαροῦ , ἐξεκαίετο ἂν ἐκ τοῦ θερμοῦ . Τάχα δὲ θαυμάσειεν ἄν τις ὅτι καὶ ἐν τῇσι μασχάλῃσι |
| ' αὖτε ὁπλοτέρῃσι γρηῢς ἐφίσταται ἀμπλακίῃσιν , Ζηνὶ θεῶν κρείοντι Δίκῃ τ ' ἐπίηρα φέρουσα . Ἀδμήτῳ παραθητεῦσαι μέγαν εἰς | ||
| : ὥστε παρ ' ἐνίοις καὶ βωμοὺς καὶ θυσίας γίνεσθαι Δίκῃ . μετὰ ταύτην δὲ σωφροσύνην καὶ ἐγκράτειαν ἐπεισεκώμασαν , |
| : σὺ δὲ ὅσον ἀπὸ τοῦ συμποσίου τὸν Πλάτωνά μοι ἔδοξας λέγειν . Ὀρθῶς ἀνέγνως . τὸ δὲ λεγόμενον ὡς | ||
| τότε . εἰ δὲ τοῖς αὐτοῖς ἐβούλου τιμᾶν , τιμᾶν ἔδοξας ἂν ἄνδρα ἑταῖρον , ἀλλ ' οὐ κολακεύειν τύχην |
| . ἐκ τούτου εἶπέ τις : Σὸν ἔργον , ὦ Ἑρμόγενες , λέγειν τε τοὺς φίλους οἵτινές εἰσι καὶ ἐπιδεικνύναι | ||
| ' ἄλλου ὁτουοῦν . Ἴσως μέντοι τὶ λέγεις , ὦ Ἑρμόγενες : σκεψώμεθα δέ . ὃ ἂν φῂς καλῇ τις |
| ἀπολαύειν τοῦ νοητοῦ ἡλίου καὶ τῆς ψυχῆς αὐτοῦ τοῦτο τὸ ἐγκόσμιον σῶμα , ὡς καὶ τὰ ἐνταῦθα ἱερὰ τῶν θεῶν | ||
| ' ἂν θεὸν ἢ τὸν κατὰ σχέσιν φιλόσοφον ἢ τὸν ἐγκόσμιον , οἷον τὰς ἀστρῴας ψυχὰς , ἵν ' οὕτως |
| τῶν κοσμίων καὶ σοφῶν : οἱ γὰρ Ἀττικοὶ ὑπέρσοφον καὶ ἔννουν εἶχον τὸ βλέμμα . Ἀτενὲς ὁρᾷς : ἐπὶ τῶν | ||
| ' ἂν καὶ τὰ ἀνθρώπου ὁμοίως ἔχοντα : φύσις μὲν ἔννουν δημιουργεῖ τὸν ἄνθρωπον καὶ λογικὸν καὶ εὐφυᾶ πάντα , |
| καὶ τὰ πολιτεύματα καὶ νομοθετήματα : τομούρους δ ' εἰρῆσθαι ἐπιτετμημένως οἷον τομαροφύλακας . οἱ μὲν οὖν νεώτεροι λέγουσιν τομούρους | ||
| δὲ καὶ ἐξεργαστικώτερον εἴρηται τοῖς πρεσβυτέροις φιλοσόφοις , ἐμοῦ νῦν ἐπιτετμημένως αὐτὰ παραδοῦναί σοι βουληθέντος : χρησίμη γὰρ αὐτῶν καὶ |
| Θ . Ι . Κ . Λ . Σ . Δικαίως οὖν τὰ δισύλλαβα προετάχθησαν ἑνὸς μόνου μονοσυλλάβου ἐν αὐτοῖς | ||
| ἢ τῇ ἐνεργείᾳ ἢ τῷ δόγματι ἢ τῷ σημαινομένῳ . Δικαίως ταῦτα πάσχεις : μᾶλλον δὴ θέλεις ἀγαθὸς αὔριον γενέσθαι |
| ᾖ τὸ νόσημα κἄν τε ὀλέθριον , ἀναγκαία ἡ τούτου πρόγνωσις ὥστε , κἂν ἀποτυχία τις ἔσται , διὰ τοῦ | ||
| ὀνόματι τὸ τῆς τύχης . λέγεται δὲ πρόνοια καὶ ἡ πρόγνωσις ὡς ἡ ἐτυμολογία τοῦ ὀνόματος δείκνυσι : πρόνοια γὰρ |
| πολλὰ γὰρ χρήματά φασιν αὐτὸν εἰληφέναι παρὰ Περσῶν , ἵνα πολιτεύηται κατὰ Μακεδόνων : περὶ ὧν καὶ τὸν Αἰσχίνην φασὶν | ||
| παρ ' ὑμῖν , κἂν οἱ θεοὶ βούλωνται , καὶ πολιτεύηται . Ἀδικῶ μὲν ὅλως φθεγγόμενος Ῥουφίνου κειμένου : πλὴν |
| καὶ ] μετ ' ἀνάγκης ἄγει , ἡ δ ' ὑπόκρισις ἀπάτῃ δελεάζουσα καθέλκει τὴν γνώμην τοῦ κριτοῦ πρὸς τὸ | ||
| ὀργῆς Δημοσθένην τοῦτο εἰπεῖν , φημὶ δὴ τὸ ῥητορική ἐστιν ὑπόκρισις , διὰ τὸ ποτὲ κακῶς ὑποκρινάμενον μὴ πεῖσαι δυνηθῆναι |
| ταῖς τῶν σπουδαίων εὐτυχίαις ἐγκωμιάζοιτο . ταύτης μὲν οὖν ἀεὶ τυγχάνοις φίλης : τὸν Ἀλέξανδρον δὲ ἡμῖν ἀγαθὸν ὄντα καὶ | ||
| ἂν μαλακώτατα καθεύδοις , καὶ πῶς ἂν ἀπονώτατα τούτων πάντων τυγχάνοις . ἐὰν δέ ποτε γένηταί τις ὑποψία σπάνεως ἀφ |
| τοὺς πρότερον ἀνύλους . ἀλλ ' αὗται μὲν οὐκ αὐτόματοι δόξαιεν ἄν , ἀλλ ' ὥσπερ σπειρόμεναί τινες ἢ φυτευόμεναι | ||
| ὡς διαφόροις χρώμεναι τοῖς τε ὑποκειμένοις καὶ τοῖς κατηγορουμένοις , δόξαιεν δ ' ἂν καὶ μία εἶναι οὐ μόνον κατὰ |
| τε καὶ σοφοῖς ἀνδράσι καὶ μὴ μαντευομένοις φαίνουσι , μιαιφονίας ἅπτωμαι καὶ σπλάγχνων ἀθύτων ἐμοὶ καὶ ἀκαλλιερήτων ; ἐφ ' | ||
| : ὧν τελευταῖος ὀρθῶς μ ' ἐλέγχειν , ὧν ἂν ἅπτωμαι λόγων . ἐπὶ τῷ τέλει παράγραφος . 〛 ἀντὶ |
| ὥστε τοῖς ὀδοῦσι μὴ ἅπτεσθαι , ὑγιάζει τοὺς σπληνικούς . ἀγνοείτω δὲ ὁ πάσχων ὅ τι κατέπιεν ἐνδεδεμένος τοὺς ὀφθαλμοὺς | ||
| τις ἐπιβουλεύει περὶ τὰ μέρη ταῦτα τοῖς οἰκέταις , μὴ ἀγνοείτω λιμὸν ἐν εὐθηνίᾳ καὶ εὐετηρίᾳ κατασκευάζων τούτοις χειροποίητον : |
| ἤγουν ἄπρακτον ὑπάρχον : τουτέστιν ἕκαστον δὲ πρᾶγμα χωρὶς φύσεως πρεπωδέστερόν ἐστιν , εἰ σεσιγημένον ἐστίν . εἰσὶ γὰρ ὁδοὶ | ||
| ἤγουν ἄπρακτον ὑπάρχον : τουτέστιν ἕκαστον δὲ πρᾶγμα χωρὶς φύσεως πρεπωδέστερόν ἐστιν , εἰ σεσιγημένον ἐστίν . εἰσὶ γὰρ ὁδοὶ |
| ἄν τις μάθοι . Καὶ γὰρ καὶ ἦθος ἄν τις γνοίη εἰς ὀφθαλμούς τινος ἰδὼν ἤ τι ἄλλο μέρος τοῦ | ||
| , ἡσυχίαν ἦγον . ἐν τούτῳ δὴ ἄν τις γενόμενος γνοίη οἷοι ἄρα ἐτύγχανον ὄντες τὴν ἀρετὴν οἱ Μαραθῶνι δεξάμενοι |
| , καὶ οὐ δύνανται ἴσον ἀεὶ τὸν ἅπαντα χρόνον οὐδὲ ὁπηλίκον τὴν ἀρχὴν ἐδυνήθη , ὥσπερ δὴ κἀκεῖνα τὰ πρώην | ||
| σμικρότητα καὶ ἰσχὺν ἀπολειπομένην αὐτοῖς ἀπὸ τῶν ἄλλων θηρίων : ὁπηλίκον γάρ τι νομίζειν τὸ μέγεθος , ὅσον ἀπὸ τῆς |
| καὶ οὐ τιμωρητικός . ἀκολουθεῖ δὲ τῇ μεγαλοψυχίᾳ ἁπλότης καὶ γενναιότης καὶ ἀλήθεια . [ Φρόνησίς ἐστιν ἐπιστήμη τοῦ ποῖα | ||
| εὔτολμος . καὶ τὰ ὀνόματα θάρρος θάρσος , ἀνδρεία , γενναιότης , ἀοκνία , ἄδεια καὶ ἀδεές , ῥώμη , |
| κρατεῖν δὲ τῷ μὴ ἐν ὕλῳ ἐν αὐτοῖς ὄντι . Ἐπισκεπτέον δὲ καὶ πῶς λέγεται μὴ ἂν ἀπολέσθαι τὰ κακά | ||
| βαδίζειν , ἔχει βάδισιν , καὶ ἔχει δὲ νόησιν . Ἐπισκεπτέον δέ , εἰ τὸ προνοεῖν ποιεῖν , εἰ καὶ |
| δὲ καὶ ὑπέρογκος τοῖς τε ἄλλοις καὶ τῶι δι ' ἀποφάνσεων περαίνειν τὸ πᾶν , ὃ δὴ τοῦ ἀξιωματικοῦ τε | ||
| δὲ καὶ ὑπέρογκος τοῖς τε ἄλλοις καὶ τῷ δι ' ἀποφάνσεων περαίνειν τὸ πᾶν , ὃ δὴ τοῦ ἀξιωματικοῦ τε |
| χρησάμενοι τῇ τοῦ ἰξοῦ ἐνεργείᾳ συλλαμβάνωσιν αὐτά . τῶν δὲ γελασάντων αὐτὴν ὡς ματαιολογοῦσαν αὕτη παραγενομένη ἱκέτις τῶν ἀνθρώπων ἐγένετο | ||
| διαπλεύσας εἰς τὴν πατρίδα καὶ συντόμως ἐπανελθὼν τεθνήξομαι . πάντων γελασάντων ἐπὶ τῷ λόγῳ Διονύσιος ἐθαύμασε καὶ ἤρετο τίς ἂν |
| , τέρατα Ἕλληνες . τυφῶ Ἀττικοί , τυφῶνα Ἕλληνες . τωθάζειν Ἀττικοί , σκώπτειν Ἕλληνες . τιμήσεται Ἀττικοί , τιμηθήσεται | ||
| διακωμῳδεῖν , διασύρειν , σκώπτειν διασκώπτειν χλευάζειν , φαυλίζειν , τωθάζειν , γέλωτα τίθεσθαι : σκληρότερον γὰρ τὸ γελωτοποιεῖν , |
| ὀρνιθοθήρας ὀψιαίτερον αὐτῷ ξένου παραγενομένου μὴ ἔχων , ὅτι αὐτῷ παραθείη , ὥρμησεν ἐπὶ τὸν τιθασὸν πέρδικα καὶ τοῦτον θύειν | ||
| τῶν τειχῶν ἀνάστασις . γνοίη δ ' ἄν τις εἰ παραθείη πῶς Θεμιστοκλῆς , ὁ τῶν καθ ' ἑαυτὸν ἁπάντων |
| τρόπον καὶ τεταγμένως καὶ ἀκολούθως τῇ ἑκάστου φύσει καὶ κατασκευῇ πράττωμεν , οὐκέτι τοῦ τέλους τευξόμεθα τοῦ ἑαυτῶν . ὧν | ||
| πάνυ γε . ταὔτ ' ἀεὶ λέγω . ἀγαθῆι τύχηι πράττωμεν , ἡμέραν τινὰ θέμενοι . δέδοκται ταῦτα ; ἐμοὶ |
| λέγεται : πρότερον δὲ ὅσα ἄν τις ἀπορήσειεν ὑπὲρ αὐτῆς ἐπεξίωμεν . Εἰ τοίνυν ἡ αἴσθησίς ἐστιν ἡ ἀντιληπτικὴ τῶν | ||
| . κοινότερον γοῦν ἐνταῦθα καὶ πληρέστερον πάλιν τὰ περὶ αὐτῶν ἐπεξίωμεν . ἐπεὶ γὰρ πᾶς συλλογισμὸς σοφιστικὸς ἢ παρὰ τὴν |
| , εἰ τὴν οὕτω στεργομένην μὴ συνὼν γηροτροφοίην , ὁπότε ἀκούοιμι φθεγγομένου τοῦ φίλου , δεσμὸς τοῦτο ἦν , ὥστε | ||
| μοι : ὡς ἐγὼ ταῦτ ' ἂν ἥδιόν σου διηγουμένου ἀκούοιμι ἢ εἴ μοι γυμνικὸν ἢ ἱππικὸν ἀγῶνα τὸν κάλλιστον |
| κοίρανος ἔστω , εἷς βασιλεὺς οὐκ ἐπὶ πόλεων καὶ ἀνθρώπων λέγοιτ ' ἂν ἐν δίκῃ μᾶλλον ἢ ἐπὶ κόσμου καὶ | ||
| παρόντος μεταβληθείην σκοποῦ . λέγοιτ ' ] τὰ πράγματα . λέγοιτ ' ] ὑμεῖς . λέγοιτ ' ] εἴπατε . |
| εἴ τις φαίη ταύτην εἶναι τὴν χορηγὸν , οὐκ ἂν αἰσχυνθείη : οὕτω λαμπρά τε καὶ κοινὰ πᾶσι τὰ ὄντα | ||
| ἄποικοι τῆς Ἀθηναίων πόλεως , ἣν οὐδ ' ἂν εἷς αἰσχυνθείη δή που πρόσχημα παντὸς τοῦ Ἑλληνικοῦ προσειπεῖν : ἤδη |
| ἂν σύμμαχος ἐκ θεῶν ἀθανάτων ἔλθοι ξὺν ἀδίκοις ἔργοις ; Μάτην λαλεῖτε : τήνδ ' ἐγὼ οὐκ ἀφήσω . Ἀλλ | ||
| ] Τεθεώρηται . τὸ δέ , ὀχλεῖς μάτην με : Μάτην με , φησί , βιάζῃ , ὥσπερ εἰς κῦμα |
| τοὺς τυραννευομένους γίγνεται οὔτε σπονδαῖς ἄν ποτε πιστεύσας ὁ τύραννος θαρρήσειε . καὶ πόλεμοι μὲν δή εἰσιν οὕς τε αἱ | ||
| ἀποτίθεσθαι πολὺ τοῦ φαρμακώδους , ἣν καὶ μᾶλλον ἄν τις θαρρήσειε δοῦναι τοῖς μὴ σφοδρῶς πυρέσσουσι καὶ ἐφ ' ὧν |
| ἐπιμυθίῳ παραινέσεως εὔδηλον ὡς καὶ προοίμιον ὁ τοιοῦτος ποιῆσαι οὐκ ἀπορήσειεν . οὐ μόνον δὲ ὁ μῦθος προοιμίοις ἡμᾶς ἐγγυμνάζει | ||
| ἄν τις καὶ τὸ ποιὸν διέλοι κατ ' εἴδη , ἀπορήσειεν ἄν τις , ποίαις χρώμενος διαφοραῖς καὶ ἐκ ποίου |
| ἀνήκοοι , ὀξυήκοοι , βαρυήκοοι , αὐτήκοοι , ἀξιάκουστον , ἀνηκουστεῖν , ἀνήκουστον ὡς Ξενοφῶν , ἀνηκόως , ἀνηκουστία , | ||
| μύειν τοῖς βλεφάροις καὶ τῇ ῥινὶ συνεστάλθαι καὶ τοῖς ὠσὶν ἀνηκουστεῖν ἔργον ἐστὶ προσταττούσης ψυχῆς . τὴν γλῶτταν δὲ οὐκ |
| . οὐκ ἄτοπον οὖν ἔνια καὶ τῶν ὑπὸ τούτου λεγομένων διαιτῆσαι , τὰ μὲν νῦν τὰ δ ' ἐν τοῖς | ||
| πραγμάτων χρόνῳ μόνον καὶ σχήματι ἀλλήλοις διαφερομένων πῶς ἄν τις διαιτῆσαι τὴν διαφορὰν ἐν οἷς τι περὶ τοῦ θείου ἑκάτεροι |
| ἀκόντων . ἦ θήν ς ' ἐξανύω γε καὶ ὕστερον ἀντιβολήσας , εἴ πού τις καὶ ἔμοιγε θεῶν ἐπιτάρροθός ἐστι | ||
| δ ' ἐν κνημοῖσιν ἀπέφθιτο καρτερὸς ἀνὴρ θηρητὴρ ὀρύγεσσι δαφοινοῖς ἀντιβολήσας . ὁππότε δ ' ἀθρήσειεν ὄρυξ κρατερόφρονα θῆρα , |
| ποιητήςτρέπομαι πρὸς τὸν Πρόδικον , καὶ καλέσας αὐτόν , Ὦ Πρόδικε , ἔφην ἐγώ , σὸς μέντοι Σιμωνίδης πολίτης : | ||
| μακρῶν οὔτε βραχέων ἀλλὰ μετρίων . Σοφώτατά γε , ὦ Πρόδικε . Ἱππίαν δὲ οὐ λέγομεν ; οἶμαι γὰρ ἂν |
| νεὼς τῶν οἰκείων κοσμεῖται , ἄπορον εἶναι φήσουσι τοῦτο τὸ τέχνημα : τῶν γὰρ ἰσορρόπων οὐ ῥᾴδιον ὅτῳ ψηφίσεταί τις | ||
| μητρός . Αἰσχύλος δέ φησιν [ . ] : ἀμήχανον τέχνημα καὶ δυσέκδυτον : Φοίβου δ ' ἀδικίαν μέν : |
| περὶ τῆς αὐτοῦ πατρίδος γράφων καὶ παρατιθεὶς Διόδωρον τὸν γραμματικὸν συμφωνοῦντα Πτολεμαίῳ βασιλεῖ „ γίνεται δ ' Ἰαπετοῦ θυγάτηρ Ἀγχιάλη | ||
| καὶ τοῖς ὑπάρχουσιν ἔτι κατὰ τὴν χώραν σημείοις τὰ μάλιστα συμφωνοῦντα διελθεῖν . γεννηθέντος γὰρ τοῦ Σεσοώσιος ἐποίησεν ὁ πατὴρ |
| ἔννοιαν τὴν αἰσχρὰν ἀπέφυγε καὶ τοῖς ὀνόμασιν οἰκείοις ἐχρήσατο καὶ τεχνικαῖς ταῖς μεταφοραῖς , σπόρον καὶ ἄλοκα λέγων . σχιστοὺς | ||
| ἔννοιαν τὴν αἰσχρὰν ἀπέφυγε καὶ τοῖς ὀνόμασιν οἰκείοις ἐχρήσατο καὶ τεχνικαῖς ταῖς μεταφοραῖς , σπόρον καὶ ἄλοκα λέγων : ἄλοκα |
| ὄχλου τοιούτου ῥαχίαν ἠθροισμένην . ὁ δ ' ἐν τοῖς Εὔφρονος Συνεφήβοις μάγειρος ἀκούσατε οἷα παραινεῖ : ὅταν ἐρανισταῖς , | ||
| . Ἀλλὰ γὰρ ἐπείπερ ἠρξάμην , διατελέσαι βούλομαι τὰ περὶ Εὔφρονος . στασιασάντων γὰρ ἐν τῷ Σικυῶνι τῶν τε βελτίστων |
| τὸ ἐγένετο μαντεύμασι : τὸ δὲ γένοιτο οὐκ ὀρθόν . Γένοιτο ] Ἐγένετο . Ἀκέσματ ' ] Θεραπείας , ἰάσεις | ||
| , καὶ τὰ λείψανα τῶν ξύλων ἐπὶ πολὺ σωθῆναι . Γένοιτο δ ' ἂν οὗτος , ὅντινα καὶ Μωυσῆς ἀνέγραψεν |
| κόσμος ἐνταῦθα ἐκπρεπής . διόπερ δεῖ μάλιστα , καλὸν ὅτε ποιοῖμεν λόγον , μέτρου πλησίον εἶναι τὸν ῥυθμόν , μὴ | ||
| μαθηματικὴν ἐπιστήμην εὕρατο ἀγαθά : διόπερ οὐκ ἂν ἄπο τρόπου ποιοῖμεν πολλὰ καὶ τῶν παρ ' Αἰγυπτίοις συμπαραλαμβάνοντες . ἐπεὶ |
| ὁ δὲ τόπος πρατὴρ λίθος καὶ πωλητήριον καὶ ὡς Ἡρόδοτος πρατήριον . παρὰ δὲ τοῦ πιπράσκοντος ὠνήσασθαι , ἀγοράσαι , | ||
| λόγων προσκόψας αὐτῷ παντελῶς ἀπηλλοτριώθη , καὶ προαγαγὼν εἰς τὸ πρατήριον ὡς ἀνδράποδον ἀπέδοτο μνῶν εἴκοσι . ἀλλὰ τοῦτον μὲν |
| ? [ ] ε [ ⌋ ! γάρ , ὦ πολυτίμητοι ? ? [ θεοί ] [ ] πως ? | ||
| ἐκ τούτου . τί φήις ; ἐκ Μοσχίωνος ; ὦ πολυτίμητοι θεοί , ἐρρωμένου πράγματος . Ἄπολλον , νοῦν [ |
| τηροίη , καὶ μήποτε τοῦ ποιεῖν ἐκεῖνο τὸ λέγων εὐδοκιμεῖν ἡγήσαιτο βέλτιον . Καὶ φύσεως ἕνεκα καὶ τοῦ πονεῖν ἐθέλειν | ||
| τῆς Ἱπποδαμείας γάμον . τῷ δὲ Ταντάλῳ καὶ πᾶς ἂν ἡγήσαιτο τοὔνομα ὀρθῶς καὶ κατὰ φύσιν τεθῆναι εἰ ἀληθῆ τὰ |
| εὖρος . μέγιστοι δὲ ἄρα τῶν ἐκεῖθεν ἐλεφάντων οἱ καλούμενοι Πραίσιοι , δεύτεροι δὲ ἂν αὐτῶν τάττοιντο οἱ Ταξίλαι . | ||
| κύνα ἀναγαγεῖν αὐτῷ . Ὅμοροι δ ' εἰσὶν αὐτοῖς οἱ Πραίσιοι . Θ . ἐρωτηθεὶς τί ἐστιν ἔρως , πάθος |
| ἢ πῶς λέγεις ; Οὕτως . Ἃ δ ' ἂν θῶνται ποιητέον τοῖς ἀρχομένοις , καὶ τοῦτό ἐστι τὸ δίκαιον | ||
| τελευταῖον πέμψαν - τες εἰς θεοῦ ἠρώτων ὅπου τὸ πόλισμα θῶνται . ὃ δ ' αὐτοῖς ἔχρησεν ἐνταῦθα οἰκίζειν πόλιν |
| αὐτοῖς , πληρώσεις ἐπιθυμιῶν ἐκπορίζοντα ἃς αὐτὸς ἀσπαζόμενος οὐκ ἂν ἐθέλοιμι ζῆν . ταὐτὸν δὴ καὶ περὶ πόλεως αὑτοῦ διανοούμενον | ||
| ἀπτοεπὲς ποῖον τὸν μῦθον ἔειπες . οὐκ ἂν ἔγωγ ' ἐθέλοιμι Διὶ Κρονίωνι μάχεσθαι ἡμέας τοὺς ἄλλους , ἐπεὶ ἦ |
| ἑκάτερος αὐτῶν ἀπειλήφῃ τὰ ὑπὸ τοῦ λόγου ὀφειλόμενα ἀκοῦσαι . Λέγοις ἄν , ἔφη , ὡς οὐ πολλὰ ἄλλ ' | ||
| , ὦ Σώκρατες , ἄρτι δοκῶ κατανενοηκέναι τοὺς ἄνδρας . Λέγοις ἄν : ἔοικας γὰρ ἄτοπόν τι καθορᾶν . Ναί |
| ἐπιτρόπῳ ἐμαυτοῦ χρῶμαι . Χαιρεφῶν ὃν τρόπον ὑφ ' ἡμῶν σπουδάζεται οὐκ ἀγνοεῖς , ᾑρημένος δὲ ὑπὸ τῆς πόλεως πρεσβευτὴς | ||
| , διηγήσατο καὶ ὡς κατὰ πάντων ἡ αὐτὴν αὐτῶι μελέτη σπουδάζεται , ἀνεδίδαξέ τε καὶ τὸ τῆς Κυνάνης ἐκτραγωιδήσας πάθος |
| ἤγαγεν Ἅρπαλος μὴ μεταλαβεῖν αὐτόν : τὸ δὲ ὕστερον λεχθὲν ἐπέξειμι ὁποῖον ἐγένετο . Ἅρπαλος μὲν ὡς ἐξ Ἀθηνῶν ἀπέδρα | ||
| δὲ ἱερῶν καὶ ὅσα ἄλλα ἐς ἐπίδειξιν , τὸ ἐντεῦθεν ἐπέξειμι . ἐν τῇ ἀγορᾷ Τροιζηνίων ναὸς καὶ ἀγάλματα Ἀρτέμιδός |
| μᾶλλον , ἢ λόγου τυχόντι καὶ μὴ πείσαντι ὑμᾶς : δόξαιμι γὰρ ἂν σὺν δίκῃ πάσχειν , ὅ τι ἄν | ||
| οὐδὲ τοσαυτάκις ἀγωνιζόμενος [ καὶ ] νικήσας δικαίως ἂν πάλιν δόξαιμι δι ' ἐκεῖνα ἐκπεσεῖν . Ἀλλὰ γὰρ ἴσως μετὰ |
| δικαίων ἐν τῷ φῆσαι Λυκοῦργον ἐκρίνετε καὶ τοῦθ ' ὑμῖν ἐξήρκει : οὐ γὰρ ἂν ἦν τοιοῦτον μὴ δοκοῦν ὑμῖν | ||
| ἔσται κίνησις , ἀναιρετέον τὸ κενόν , οὐκ εἰσακτέον . ἐξήρκει μὲν οὖν καὶ οὕτως ἀποδεῖξαι τὴν παρὰ φύσιν κίνησιν |
| ἐν τῇ Ἀργολίδι ἔθηκεν ὅρον τοῦτον , οὐκ ἂν ἔγωγε εἰδείην , ἐπεὶ μηδὲ ἑτέρωθι ἀναστάτου γενομένης χώρας τὸ σαφὲς | ||
| Εὐφίλητος . Οἱ δ ' αἰσθόμενοι δεινὰ ἐποίουν , ὅτι εἰδείην μὲν τὸ πρᾶγμα , πεποιηκὼς δὲ οὐκ εἴην . |
| , ὡς ἐγώ ποτέ σου ἤκουον μεγαλαυχουμένου πολλὴν σοφίαν καὶ ζηλωτὴν σαυτοῦ διεξιόντος ἐν ἀγορᾶι ἐπὶ ταῖς τραπέζαις . ἔφησθα | ||
| , μὴ εἶναι ἀξιόπιστον . Ὁ δὲ Θεόφραστος Παρμενίδου φησὶ ζηλωτὴν αὐτὸν γενέσθαι καὶ μιμητὴν ἐν τοῖς ποιήμασι : καὶ |
| ἡ πόλις οὐδὲν ἀγαθὸν ὑπὸ τούτου τοῦ ἀνδρὸς πείσεται . Ῥᾴδιον δὲ καὶ ἐντεῦθεν γνῶναι τὸν νόμον πονηρὸν ὄντα : | ||
| ἀεὶ καὶ τὰ πολλὰ τοὺς ἀλαζόνας τούτους φιλοσόφους ἐπισκώπτει . Ῥᾴδιον εὑρεῖν ἀπό γε τούτων . Βούλει καὶ πρὸς αὐτοὺς |