| ἀπολαύειν τοῦ νοητοῦ ἡλίου καὶ τῆς ψυχῆς αὐτοῦ τοῦτο τὸ ἐγκόσμιον σῶμα , ὡς καὶ τὰ ἐνταῦθα ἱερὰ τῶν θεῶν | ||
| ' ἂν θεὸν ἢ τὸν κατὰ σχέσιν φιλόσοφον ἢ τὸν ἐγκόσμιον , οἷον τὰς ἀστρῴας ψυχὰς , ἵν ' οὕτως |
| ὁ λόγος πολλὰς ἔχει δυνάμεις , ἑκτικὴν φυτικὴν ψυχικὴν λογικὴν διανοητικήν , ἄλλας μυρίας κατά τε εἴδη καὶ γένη . | ||
| πολλὰς θετέον ψυχὰς ὑπάρχειν τῷ ζώῳ οἷον φυτικὴν θρεπτικὴν ὀρεκτικὴν διανοητικήν , ἐφ ' ὧν καὶ αὗται , ἢ πολλαὶ |
| πατρίων ἐκδιαίτησιν , περὶ ἧς καὶ πρόσθεν εἶπον , ἡνίκα τεκτηνάμενοι ταῦρον χρυσοῦν , Αἰγυπτιακοῦ μίμημα τύφου , χοροὺς ἵστασαν | ||
| κομίζουσί τε οὖν αὐτοὺς ἐς τὴν ἀντιπέρας ἤπειρον ναῦς μεγάλας τεκτηνάμενοι , πιπράσκουσί τε διαπλεύσαντες τῷ βασιλεῖ τῷ ἐν Καλίγγαις |
| φύσιν καταπλαγέντας τε καὶ θαυμάσαντας , ὑπολαβεῖν εἶναι δύο θεοὺς ἀιδίους τε καὶ πρώτους , τόν τε ἥλιον καὶ τὴν | ||
| ἑξήκοντα ὁ πᾶς ἀπήρτιστο ἀριθμός , πλὴν ὅτι γε πάσας ἀιδίους εἶναι νομοθετήσας ἔταξεν , ὡς ἂν ἐκ μιᾶς οὐσίας |
| ὅθεν οὐδὲ ἐπὶ πλέον ἐκφυσῆσαι δυνατόν ἐστι συνεχῶς κατὰ μίαν ἐκπνοήν : τάχιστα μὲν γὰρ ἐπιλείπει τὸ πνεῦμα τοῖς ἐκφυσῶσι | ||
| θερμοῦ τῆι πρὸς τὸ ἐκτὸς ὁρμῆι τὸ ἀερῶδες ὑπαναθλίβοντος τὴν ἐκπνοήν , τῆι δ ' εἰς τὸ ἐντὸς ἀνθυποχωρήσει τῶι |
| τοῦ σώματος πάντως καὶ ψυχῆς εἰς ἀρετῆς ἐπιμέλειαν βίος εἰρημένος ὀρθότατα . πάρεργον γὰρ οὐδὲν δεῖ τῶν ἄλλων ἔργων διακώλυμα | ||
| παῖδες . Ἄργους μὲν δὴ καὶ τῆς ἐν Ἄργει βασιλείας ὀρθότατα ἐμοὶ δοκεῖν ἠμφισβήτουν , ὅτι ἦν Πελοπίδης ὁ Τισαμενός |
| εἶναι τὸν αἰσθητόν . ἐὰν δέ τις οὐρανοῦ τε ὕπερ ἀστρονομεῖν λέγῃ τὴν τοῦ μὴ πλαστῶς φιλοσοφοῦντος ψυχὴν καὶ πάντα | ||
| ῥυθμίζομεν τὸ ἐν ἡμῖν ἄτακτον καὶ ἄρρυθμον : δεῖ δὲ ἀστρονομεῖν οὐ ναυτικῶς , οὐδὲ ἁπλῶς τὰς κινήσεις τῶν οὐρανίων |
| Ἰταλίᾳ οἰκοῦντες . Λοκρὶς παρθένος ἀπύει : ὁ νοῦς : ἀνυμνοῦσι μὲν τὸν Κινύραν οἱ Κύπριοι : σὲ δὲ , | ||
| ἥντινα αἱ κόραι πλησίον τῶν ἐμῶν οἴκων σὺν τῷ Πανὶ ἀνυμνοῦσι κατὰ τὴν νύκτα , τὴν σεμνὴν θεόν . λέγεται |
| ἀστέρων παραχωρήσεως ὑπολείπεται προσαναπληρῶσαι καὶ τὰ περὶ τὰς φάσεις καὶ κρύψεις αὐτῶν τὰς πρὸς τὸν ἥλιον γινομένας ὀφείλοντα θεωρηθῆναι . | ||
| κἀγὼ τάδε . Μὴ τεῖνε μακράν , ἀλλ ' ὅπως κρύψεις τάφῳ φράζου τὸν ἄνδρα χὤ τι μυθήσῃ τάχα . |
| εἶναι ἀίδιον καὶ ἕνα καὶ ὅμοιον πάντηι καὶ πεπερασμένον καὶ σφαιροειδῆ καὶ πᾶσι τοῖς μορίοις αἰσθητικόν . τὸν δὲ ἥλιον | ||
| ἀναφερομένης καὶ αἰρούσης αὐτὰ εἰς τὸ περιέχον . οὐσίαν θεοῦ σφαιροειδῆ , μηδὲν ὅμοιον ἔχουσαν ἀνθρώπῳ : ὅλον δὲ ὁρᾶν |
| δὲ τῷ Ἑλικῶνι χορεύουσαι , ταῖς ᾠδαῖς ὑμῶν δοξάζουσαι καὶ ὑμνοῦσαι τὸν ἴδιον ὑμῶν πατέρα Δία ὡς προνοητὴν τοῦ παρόντος | ||
| , ἤγουν τοῦ ἐμοῦ λογιστικοῦ αἰσθητηρίου . Ἐννέπετε καὶ εἴπατε ὑμνοῦσαι , ἐν ἀοιδῇσι καὶ ἔπεσι καὶ ποιήμασι , διὰ |
| ὁ θεὸς ὢν θεός ἐστιν ἢ πάλιν θεῖός ἐστιν . Λέγοι δ ' ἂν θεὸν ἢ τὸν κατὰ σχέσιν φιλόσοφον | ||
| τὸν γενόμενον χρόνον , ὅπως ἐστὶν ἐκφανεὶς καὶ γενόμενος . Λέγοι δ ' ἂν περὶ αὐτοῦ ὧδέ πως : ὡς |
| ἄλλους ἅπαντας τοὺς ἐν ταῖς τάξεσιν ἥκιστα δὴ τότε κέρδη θαυμάσαντας μάλιστα δόξης ἐπιθυμῆσαι . μέμνησθε δέ , ὡς ὧν | ||
| τὸν κόσμον καὶ τὴν τῶν ὅλων φύσιν καταπλαγέντας τε καὶ θαυμάσαντας , ὑπολαβεῖν εἶναι δύο θεοὺς ἀιδίους τε καὶ πρώτους |
| οὐκ ὀρθῶς δειχθείη ἂν μεσότητος ἀμοιροῦντι , ἀλλ ' ἐν περισσῷ δηλονότι καὶ τῶν περισσῶν ἐν πυθμενικωτάτῳ καὶ οἱονεὶ σπέρματι | ||
| περισσῶν ἔνιοι ἔφασαν τὴν μονάδα . τὸ γὰρ ἄρτιον τῷ περισσῷ ἐναντίον : ἡ δὲ μονὰς ἤτοι περιττόν ἐστιν ἢ |
| πνοὴν τῶν ἀνέμων καὶ τὰς ἀποθήκας τῶν κρυστάλλων καὶ τὰς αἰωνίους κρίσεις . καὶ εἶδον ἐκεῖ ἄνθρωπον κρεμάμενον ἐκ τοῦ | ||
| διὸ πάντως ἐστὶν ἀσώματα καὶ μὴν οὐδὲ ἔνεστι φάναι ὅτι αἰωνίους συμβέβηκεν εἶναι τὰς ἀτόμους , καὶ διὰ τοῦτο δύνασθαι |
| εὐτελὴς ] φαῦλος . . ὤπασε ] ἱστόρησε . . ἐτύπωσε . . ἱέντα ] πέμποντα . . λιγνὺν ] | ||
| πρὸς ἑαυτόν , ὡς ἐνῆν ἀνθρώπινον νοῦν ἀνασπασθῇναι , καὶ ἐτύπωσε κατὰ τὰς ἐφικτὰς νοηθῆναι δυνάμεις . εἰς δὲ τὸ |
| οἱονεὶ φωνὴν μετειληφυίας , ὁ δὲ Ἀριστοτέλης οὐδήεσσαν λέγει οἱονεὶ ἐπίγειον : οὕτως καὶ Χαμαιλέων . . ε . , | ||
| βλέποντες τοῖς ὀφθαλμοῖς τοῦ σώματος κατανοοῦσι τὴν τοῦ βίου καὶ ἐπίγειον πραγματείαν , ἅμα δοκιμάζοντες τὰ διαφέροντα , ἤτοι φῶς |
| , Ἀρχεστράτου παῖ , τεᾶς , Ἁγησίδαμε , πυγˈμαχίας ἕνεκεν κόσμον ἐπὶ στεφάνῳ χρυσέας ἐλαίας ἁδυμελῆ κελαδήσω , Ζεφυρίων Λοκρῶν | ||
| ἕκαστον τῶν ὄντων ; Ἔμοιγε δοκεῖ . Καὶ ψυχὴ ἄρα κόσμον ἔχουσα τὸν ἑαυτῆς ἀμείνων τῆς ἀκοσμήτου ; Ἀνάγκη . |
| κρατεῖν δὲ τῷ μὴ ἐν ὕλῳ ἐν αὐτοῖς ὄντι . Ἐπισκεπτέον δὲ καὶ πῶς λέγεται μὴ ἂν ἀπολέσθαι τὰ κακά | ||
| βαδίζειν , ἔχει βάδισιν , καὶ ἔχει δὲ νόησιν . Ἐπισκεπτέον δέ , εἰ τὸ προνοεῖν ποιεῖν , εἰ καὶ |
| θεραπευταὶ θεοῦ γεγόνασιν , οὐ ζῷα καταθύοντες , ἀλλ ' ἱεροπρεπεῖς τὰς ἑαυτῶν διανοίας κατασκευάζειν ἀξιοῦντες . οὗτοι τὸ μὲν | ||
| ἱερατικὸν τάγμα , ὡς ἂν ἱεραί τε καὶ ὄντως ? ἱεροπρεπεῖς ἀνθρώπων ψυχαὶ τὴν περὶ θεὸν καὶ τὰ θεῖα μεταχειρίζοιντο |
| ἔξεστι λέγειν οὐδὲ γράφειν τούτῳ , ταὐτὰ δίκαια λέγειν ἂν ἔχοιτ ' εἰκότως , ἐὰν φῇ δεῖν ἡμᾶς ἐνδεικνύναι . | ||
| τε Θηβῶν θ ' , ὡς ἀνημμένοι κάλωις πρυμνησίοισι βίον ἔχοιτ ' εὐδαίμονα . καὶ ταῦτα φροῦδα : μεταβαλοῦσα δ |
| τούτων τῶν θεῶν ἐπηβόλους ἐόντας Ἀνδρίους οὐ δώσειν χρήματα : οὐδέκοτε γὰρ ἂν τῆς ἑωυτῶν ἀδυναμίης τὴν Ἀθηναίων δύναμιν εἶναι | ||
| πάντα διὰ παντὸς κυβερνᾷ , καὶ τάδε καὶ ἐκεῖνα , οὐδέκοτε ἀτρεμίζον . Οἱ δὲ ἄνθρωποι ἐκ τῶν φανερῶν τὰ |
| οὐχ ὑποτί - θενται θέσιν ἔχειν , εἴ γε καὶ νοητὰς αὐτὰς εἶναι πρεσβεύουσιν . ὥστε οὐ δυνατὸν εἶναι τὰς | ||
| ἄλλην , οὐκ ἄδηλον ὅτι ἡ περὶ τὰς πρώτας καὶ νοητὰς εἱλουμένη αὕτη ἦν ἡ πρώτη τῶν ἐπιστημῶν : ἀμέλει |
| δεδοκιμασμέναις , ἔν τε ταῖς ἰδιωτικαῖς εὐφροσύναις κἀν ταῖς δημοσίαις θείαις ἑορταῖς συνήθη μέλη τινὰ νομοθετήσαντες , ἃ καὶ νόμους | ||
| ὄμβριμον [ ὄμβριον / ] ] ὑδατῶδες . ἀθανάταις ] θείαις . ἰδέαις ] θεωρίαις . ἐπιδώμεθα ] θεασώμεθα . |
| ἐν τοῖς ἑαυτοῦ καὶ τρεφόμενον ἀπὸ τῶν αὑτοῦ καὶ τῆς ἀμετρήτου ᾧ συνῆπται θεοῦ εὐζωίας ; τοιαῦται μὲν οὖν ἡμῖν | ||
| . ἀσημάντοιο : ἀφυλάκτου , τοῦ μὴ φυλακὴν ἔχοντος , ἀμετρήτου . δόμοιο : οἴκου . Οἷα : ὁποῖα . |
| οὐχ ἵππον μὰ Δία οὐδὲ μὴν τὸν ἐν αὐτῷ λόχον ᾆδε , ἀλλὰ Μνεῦιν βοῦν . καὶ τοῦτον Αἰγύπτιοι Ἡλίου | ||
| κατὰ χειρὸς ὕδωρ αὔλει μοι μέλος , σὺ δ ' ᾆδε πρὸς τήνδ ' : ἐκπίομαι δ ' ἐγὼ τέως |
| ἐθελόντων ἀδικεῖν φανείη . Πᾶς γάρ τις ἄνθρωπος ὢν καὶ ἀνθρωπίναις ὀρέξεσι κατασχόμενος , ἂν καταφρονήσῃ τῶν θεῶν καὶ μηδὲν | ||
| δὲ σύμπαντα ἰώμενος οὐ κατὰ μικρόν , ὥσπερ οἱ ταῖς ἀνθρωπίναις τέχναις τοὺς ἀρρωστοῦντας , ἀλλ ' ἀθρόαις εὐθὺς τῆς |
| ὑπηρέτης ἐστὶ τὰς κοινὰς ὑπὲρ ἁπάντων ποιούμενος εὐχαριστίας ἐν ταῖς ἱερωτάταις εὐχαῖς καὶ ἐν ταῖς εὐαγεστάταις θυσίαις . σεμνὴ δὲ | ||
| δηλώσομεν . τίς οὖν ἀγνοεῖ τῶν ἐντε - τυχηκότων ταῖς ἱερωτάταις βίβλοις , ὅτι σχεδὸν τῶν προγόνων ἑαυτοῦ πάντων ὁ |
| ὅμοιον τῷ Ϛʹ : τὸ ζʹ ” ἐν τελεταῖς ἁγίαις ἀναδείκνυται “ δακτυλικὸν ὅμοιον τῷ ζʹ : τὸ ηʹ ” | ||
| ] ἤγουν ὁ διδάσκαλος . τελεταῖς ] ἑορταῖς τῶν μυστηρίων ἀναδείκνυται ] ἀναφαίνεται . , ἀποφαίνεται . δωρήματα ] ἀναθήματα |
| τούτου Ἑκάτην ἐκάλεσε , ταύτην νῦν Ἄρτεμιν λέγει διὰ τὸ ὑπεῖναί τινα κοινωνίαν ταῖς θεαῖς . Θέστυλι , ταὶ κύνες | ||
| τούτου Ἑκάτην ἐκάλεσε , ταύτην νῦν Ἄρτεμιν λέγει διὰ τὸ ὑπεῖναί τινα κοινωνίαν ταῖς θεαῖς . Θέστυλι , ταὶ κύνες |
| τὸ μετέχον τῆς ὕλης ; πότερον ὕλη καὶ αὐτὸ ἢ ἄϋλον ; εἰ μὲν οὖν ὕλη , πῶς ἔνυλον καὶ | ||
| ὁ μὲν χρυσὸς ἡλιοειδὴς , διότι φῶς μόνον ὁ ἥλιος ἄϋλον : ὁ δὲ ἄργυρος σεληνιαῖος : διότι καὶ ἡ |
| αὖ . τὰ ἐν τῇ πόλει γένη αʹ ἱερατικόν βʹ δημιουργικόν γʹ νομευτικόν δʹ θηρατικόν εʹ γεωργικόν Ϛʹ μάχιμον ζʹ | ||
| κάτω , ἄνω μὲν κατὰ τὸ ποιητικὸν αἴτιον , ἤγουν δημιουργικόν , κάτω δὲ κατὰ τὸ ὑλικόν . ταῦτα μὲν |
| τῶν ψυχῶν τῶν κατὰ τὸ λογικὸν χαρακτηριζομένων καὶ παντὸς σώματος χωριστὴν οὐσίαν ἐχουσῶν ἀποτελεῖσθαι τὰς φωνάς : νῦν γὰρ ὁ | ||
| δὲ λογικόν . Ὁ Ξενοκράτης ἅτε δὴ Πλάτωνος ὢν μαθητὴς χωριστὴν ἔλεγεν εἶναι τὴν ψυχὴν τοῦ σώματος , ᾧ δῆλον |
| ἐν προηγήσει τινὶ σύνταξιν . Εἰ οὖν μέλλοι τῷ ὄντι ἐξῃρημένον ὑποκεῖσθαι , μηδ ' ἐξῃρημένον ὑποκείσθω : οὐ γὰρ | ||
| ὄντων περιγραφόμενα . εἰ μὴ γὰρ εἴη αὐτοὲν τῶν ἁπάντων ἐξῃρημένον , οὔτε τῶν καθόλου δύναταί τι εἶναι οὔτε τῶν |
| τέχνη συναύξει καὶ τό γε ἐφ ' ἑαυτὴν ἧκον μέρος ἀπαθανατίζει ταῖς ἐπιμελείαις . Ἐναργῶς οὖν ἐπιδέδεικται γεωργὸς μὲν ὁ | ||
| πρὸς λόγον κοινωνίαν , ὃς αὐτὸν καίτοι θνητὸν εἶναι δοκοῦντα ἀπαθανατίζει . διὸ καὶ πᾶς , ὅτῳ ζῆλος ἀρετῆς εἰσέρχεται |
| μνήσασθ ' , ὁππότε κέν τις ἐπιχθονίων ἀνθρώπων ἐνθάδ ' ἀνείρηται ταλαπείριος ἄλλος ἐπελθών : ὦ κοῦραι , τίς δ | ||
| κατεσκεύασται καὶ ὁ σοφὸς ποικιλτὴς μόνος ἐν τοῖς ἱεροφαντηθεῖσι χρησμοῖς ἀνείρηται καὶ τὸ τοῦ θεοῦ καλὸν ποίκιλμα , ὅδε ὁ |
| αὐτὸ μισεῖς : βαρὺς γὰρ ἂν εἶχεν ὁ λόγος εἰ αὐτοπροσώπως πρὸς αὐτὸν ἐτείνετο . πύργος ἀποστέγει ] ἤγουν ἀπὸ | ||
| ἔσται φανερώτερον : οἷον ὀνομαστὶ κωμῳδεῖν ὁ νόμος ἐκώλυσεν . αὐτοπροσώπως εἰσάγων τις τοὺς κωμῳδουμένους ὑπάγεται τῷ νόμῳ , ὡς |
| εἰς τὸν ὅλον κόσμον : οἷον εἰ τὸ μὲν εἴη νοερόν , τὸ δ ' ὅλον ἄψυχον ἢ φυσικόν , | ||
| Ὁ μὲν οὖν παντεπόπτης Ἥλιος , πυρώδης ὑπάρχων καὶ φῶς νοερόν , ψυχικῆς αἰσθήσεως ὄργανον , σημαίνει μὲν ἐπὶ γενέσεως |
| : καὶ ἤθεα δὲ καὶ ἐπιταδεύματα καὶ νόμως εἶμεν τὼς ἀρίστως , ἔτι δὲ λόγως ὀρθογνώμονας , καὶ εὐσέβειαν δὲ | ||
| τὰς ψυχικὰς ἀμέμπτως ἔχει : καὶ γὰρ καὶ ταῖς αἰσθήσεσιν ἀρίστως διάκειται καὶ ταῖς τῶν κώλων κινήσεσιν εὔχρους τέ ἐστι |
| οὕτως ἦν ἄρα ἀειδές , ὥστε καὶ ἡ εἰκὼν οὐχ ὁρατή , τυπωθεῖσα μέντοι κατὰ τὸ παράδειγμα οὐκέτι θνητὰς ἀλλ | ||
| ἐστιν αὐτῆς ὅδε ὁ κόσμος καὶ πᾶσα ἡ τῶν ὄντων ὁρατή τε καὶ ἀόρατος οὐσία . τί οὖν θαυμαστόν , |
| τιμήν : ἐπὶ γὰρ τῇ τούτων νεοττίᾳ καὶ τὰς ἀλκυονίδας προσαγορευομένας ἡμέρας ὁ κόσμος ἄγει κατὰ χειμῶνα μέσον διαφερούσας ταῖς | ||
| οὐ ] μεμερίσθαι τὴν τοῦ παντὸς σφαῖραν εἰς κύκλους τινὰς προσαγορευομένας ζώνας , καλεῖσθαι δὲ αὐτῶν τὸν μὲν ἀρκτικὸν καὶ |
| γὰρ αὐτὸς ὁ χρόνος οὕτως ἄπειρος . ὥστε ἐν τῶι ἀπείρωι καὶ οὐκ ἐν τῶι πεπερασμένωι συμβαίνει διιέναι τὸ ἄπειρον | ||
| ἀεὶ κινεῖσθαι τὰ πρῶτα σώματα ἐν τῶι κενῶι καὶ τῶι ἀπείρωι , λεκτέον τίνα κίνησιν καὶ τίς ἡ κατὰ φύσιν |
| γένεσιν ἄφθογγον παρήγαγε καὶ κωφὴν καὶ μήτε ὑπὸ λύπης ἐθέλουσαν διοικεῖσθαι μήτε εἰδυῖαν ἡσθῆναι , ἀλλὰ καὶ πάσαις τύχαις ἄτρωτον | ||
| καὶ περὶ γραμματικῆς ἀνώτερον ἐλέγομεν : ἢ τῷ κατὰ ἁρμονίαν διοικεῖσθαι τὸν κόσμον , καθὼς φάσκουσι Πυθαγορικῶν παῖδες , δέεσθαί |
| οὔτε αἰσθητική . εἶτα μέντοι καὶ ἤτοι ταὐτοῦ λέγοιτο ἂν μετεσχηκέναι πάντα τὰ εἴδη μέρους τοῦ γένους αὐτῶν , ἢ | ||
| Πυθίων Φίλιππον μετὰ Βοιωτῶν καὶ Θετταλῶν διὰ τὸ Κορινθίους * μετεσχηκέναι τοῖς Φω - κεῦσι τῆς εἰς τὸ θεῖον παρανομίας |
| διάκρισιν . Εἴ τι δὲ τοῦ γεώδους τε καὶ μελαγχολικοῦ τελοίη χυμοῦ ἐν αἵματι , τοῦθ ' ὁ σπλὴν ἀντιπαρακείμενος | ||
| τὸ αὐτὸ γέρας τε καὶ πόνος . ταυτὶ μὲν οὖν τελοίη θεός , Ὀλυμπίῳ δὲ φράζε θαρρεῖν ὡς ἐμοῦγε καὶ |
| δὲ τὰς κληθείσας Τιτανίδας , Τηθὺν Ῥέαν Θέμιν Μνημοσύνην Φοίβην Διώνην Θείαν . ἀγανακτοῦσα δὲ Γῆ ἐπὶ τῇ ἀπωλείᾳ τῶν | ||
| ταῦτ ' οἶδα καὶ τὸν Δία τὸν Δωδωναῖον καὶ τὴν Διώνην καὶ τὸν Ἀπόλλω τὸν Πύθιον ἀεὶ λέγοντας ἐν ταῖς |
| ὀτλήσω , σὺ δέ κεν θυμηδέα νόστον ἕλοιο ; μὴ τόγε παμβασίλεια Διὸς τελέσειεν ἄκοιτις , ᾗ ἔπι κυδιάεις : | ||
| ἔχει περὶ τὸ ἕν , εἰσαῦθις : πολλῷ δὴ οὖν τόγε μηδὲ ἓν ἄγνωστόν ἐστι : καλῶς γὰρ καὶ ὁ |
| Τὸ ΖΝΔ . , ] τουτέστιν τὸ ὑπὸ τοῦ κύκλου διοριζόμενον τοῦ περὶ τὴν ΔΝΖ . Ὃν τρόπον ἐπὶ τοῦ | ||
| Πλαταιεῦ , καθάπερ τινὰ στρατηγὸν ἕτερον περὶ τῶν σῶν ἀριστειῶν διοριζόμενον , κλεπτομένην τὴν πόλιν μετὰ τὸ τρόπαιον τῶν κατορθωμάτων |
| περὶ τὸν Ἑρμῆν ἐμέ τε λυπεῖς καὶ πρὸ ἐμοῦ τὸν θεόν . οὔκουν ἐκβαλοῦμεν ἅττα ἔχει μαθὼν παρ ' ἐκείνου | ||
| πῶς τὶς αὐτὴν διηγήσεται ; Καλὸν μὲν γὰρ εἶναι τὸν θεόν , καὶ τῶν καλῶν τὸ φανότατον : ἀλλ ' |
| καὶ οὗτοι , ὅτι ἀκαίρως ἐκεῖθεν μετηνέχθησαν . . πύλαι μύκον οὐρανοῦ : ἡ διπλῆ , ὅτι πύλας οὐρανοῦ τὰ | ||
| δὲ λίθος εἴσω βριθοσύνῃ , μέγα δ ' ἀμφὶ πύλαι μύκον , οὐδ ' ἄρ ' ὀχῆες ἐσχεθέτην , σανίδες |
| ἐμοῦ γὰρ δεῖ καὶ λέγοντος καλῶς τιμηθῆναι τὸν τάφον ὃν ἐκόσμησα τῷ πολλῷ μου νεκρῷ . ἀλλ ' οὑτοσί φησιν | ||
| τὰ κοινά , ὑδάτων τε ἐπιρροίαις ἀνεκτησάμην καὶ οἰκοδομημάτων ἀναστάσεσιν ἐκόσμησα καὶ τειχῶν περιβολῇ ἐκράτυνα καὶ τὰς προσόδους , ὅσαι |
| ἔστι δέ . Ταῦτα λέγει εἰσάγων τὸ πέμπτον σῶμα τὸ κυκλοφορητικόν . , , , , , , , : | ||
| ἔστι δέ . ταῦτα λέγει εἰσάγων τὸ πέμπτον σῶμα τὸ κυκλοφορητικόν . . . . Θεόφραστος δὲ καὶ προσιστορεῖ τῷ |
| καὶ ἀθάνατον μαχέσασθαι , νίκην δ ' ἀμφοτέροις δώσω , θνητῷ δέ νυ μᾶλλον . ταῦτα ὡς ἐπύθοντο οἱ Φωκεῖς | ||
| καὶ τὰς ἐνισταμένας δυσπραγίας , συμμετρίαν δὲ καὶ κρᾶσιν τῷ θνητῷ γένει παρεχόμενος . Κατ ' ἄλλην τοίνυν διαίρεσιν ἡ |
| τὰ ἕτερα * , ἃ μακρόν ἐστιν ἐν μυθικῷ συγγράμματι ἀλληγορεῖν περιεργότερον . Φηγαλεὺς ἐμοὶ δι ' ἦτα δοκεῖ γράφειν | ||
| τὸ πλῆθος τῶν ἱστοριῶν ἐατέον , ὅτι οὐδὲ πρέπον ἐστὶν ἀλληγορεῖν ἐνταυθοῖ : οὗτος γὰρ μυθικῶς πάντα γράφει . τὸ |
| . ὁ δὲ Φλωρεντῖνός φησιν ἐν τοῖς γεωργικοῖς αὐτοῦ , τεθεᾶσθαι ἐν Ῥώμῃ καμηλοπάρδαλιν . Ἐγὼ δὲ ἀπὸ τῆς Ἰνδίας | ||
| χαίρουσα πόλις ἐν ταῖς τοῦ κρατοῦντος εὐπραξίαις καὶ τῷ μήπω τεθεᾶσθαι τὸν θεοειδῆ λυπουμένη . Μέγαν μὲν ἡμῖν Φιλιππιανὸν καὶ |
| τρεῖς , μία μὲν αἰσθητήἧς ἡ μὲν ἀΐδιος ἡ δὲ φθαρτή , ἣν πάντες ὁμολογοῦσιν , οἷον τὰ φυτὰ καὶ | ||
| εἰ γὰρ καὶ ἀπαθὴς αὐτός , ἀλλ ' ἡ φαντασία φθαρτή : ταύτης δὲ χωρὶς οὐ νοεῖ ἢ συνεργούσης ἢ |
| δὲ τίς ἡμῖν παρέσται δικαστής , καὶ τίνι ψήφῳ τἀληθὲς κρινοῦμεν ; Λόγῳ ; ἀλλ ' οὐκ ἂν ἔχοις εἰπεῖν | ||
| πάλιν : τί ποιήσομεν , ἐὰν ἐπὶ Χερρόνησον ἴῃ ; κρινοῦμεν Διοπείθην νὴ Δία : καὶ τί τὰ πράγματα ἔσται |
| καὶ λέγει αὐτῇ ὁ ἄγγελος : ἆρον σεαυτὴν ἀπὸ τῶν γηΐνων . Εὔα δὲ ἠτένισεν εἰς τὸν οὐρανόν , καὶ | ||
| ἄλλοθι , ἢ ἐν ἀνθρώπῳ , τῷ καλλίστῳ καὶ νοερωτάτῳ γηΐνων σωμάτων , καὶ τῷ ψυχῆς μεμοιραμένῳ συγγενοῦς αὐτῷ τῷ |
| δὲ λόγοι ἐπιτήδευμα , ἅπας ὑπάρχει καιρὸς ὥριος ἐς λόγου δημιουργίαν , καὶ οὔτε ὀρνίθων κλαγγὴν οὔτε Πλειάδας ἀνιούσας ἢ | ||
| ἂν εἴποιμεν : ὁ γὰρ περὶ τὸ φαινόμενον καὶ τὴν δημιουργίαν ἀναστρεφόμενος ὁ δεσπότης ἐστὶν Ἥφαιστος , τὰς ἐγκοσμίους ἕδρας |
| ὑμέτερον τόπον , καὶ τοῦτο δὴ πρὸς τὰ δύο μέρη πολεμοῦν οὐ πώποτε πέπαυται μέχρι τὰ νῦν : ἐπεὶ γενομένη | ||
| ' ἐν ἀνδρὸς μοίρᾳ θείην ἄν , ὅστις μήτε τὸ πολεμοῦν δι ' ὀργῆς ἔχει μήτε τὸ σῶζον ἑαυτὸν δι |
| , γαίης κρατεῖ , αὐτὸς ὑπάρχει . καὶ πρὸς τοὺς γενητοὺς λεγομένους ἔφη : Εἰ δὲ γενητὸν ὅλως καὶ φθείρεται | ||
| δὲ καὶ ἄλλοι δαίμονες , οὓς καὶ καλοίη ἄν τις γενητοὺς θεούς , καθ ' ἕκαστον τῶν στοιχείων , οἱ |
| οὐ πιστεύσομεν , εἰς ὃ τὰς δυνάμεις Ἀσκληπιὸς ἀνίησι τὸν προνοητικὸν ἐπεισάγων νοῦν ἐπὶ τὴν ἑαυτοῦ κοινωνίαν , τοῦ συνοικοῦντος | ||
| πρόπαν ἦμαρ ἔδυ τανυσίπτερος , ἐπειδὴ ἐν ἡμέρᾳ ἐλαττοῦται τὸ προνοητικὸν διὰ τοὺς συντυγχάνοντας καὶ ποιοῦντας θυμωθῆναι . τὸν μὲν |
| τῶν ψυχῶν καὶ διὰ τοῦτο Πομπέα λέγεσθαι καὶ Πυλαῖον καὶ Χθόνιον , ἐπειδήπερ οὗτος καὶ εἰσπέμπει ἀπὸ τῶν σωμάτων τὰς | ||
| , τὸ μὲν ἐπίκλησιν οὐκ εἶχε , τὸν δὲ αὐτῶν Χθόνιον καὶ τὸν τρίτον καλοῦσιν Ὕψιστον . ἐν μέσῳ δὲ |
| : ἀρχαὶ δὲ τῶν μὲν συμπάντων ἕτεραι , τῆς δὲ κοσμοποιίας τὸ ὕδωρ : πρὸς δὲ τοῖς τέτταρσι στοιχείοις πέμπτη | ||
| , οἱ δὲ περὶ Ἵππασον ἀκουσματικοὶ ἀριθμὸν εἶπον παράδειγμα πρῶτον κοσμοποιίας καὶ πάλιν κριτικὸν κοσμουργοῦ θεοῦ ὄργανον . . . |
| τὴν ἀόριστον δυάδα , ἣν Χάος ὁ Πυθαγόρας ἐν τῷ Ἱερῷ λόγῳ κέκληκε , συντάττων αὐτὴν τῷ Πρωτεῖ : ταύτην | ||
| Εὔπολις ἐν Χρυσῷ γένει καὶ Ἀμειψίας Σφενδόνῃ Ἀλκαῖός τε ἐν Ἱερῷ γάμῳ . πλεῖστον δ ' ἐστὶ τοῦτο . Φιλύλλιος |
| οὗ σέβας ἀρρήτων ἱερῶν , ἵνα μυστοδόκος δόμος ἐν τελεταῖς ἁγίαις ἀναδείκνυται : οὐρανίοις τε θεοῖς δωρήματα , ναοί θ | ||
| ὡς μουσικὸν μέλος ἐν στόματι πάντων : καὶ ἐν βίβλοις ἁγίαις ἔσται ἀναγραφόμενος , καὶ τὸ ἔργον καὶ ὁ λόγος |
| , ἵνα μετέλθω καθάπερ λύκος ἐνεδρεύων , οὐκ εὐθείαις ἀλλὰ σκολιαῖς ὁδοῖς , τουτέστιν οὐχ ἑνὶ τρόπῳ ἀλλὰ παντοῖος ἔσομαι | ||
| πραπίδων καρπόν κενεοφρόνων ἑταῖρον ἀνδρῶν πότερον δίκᾳ τεῖχος ὕψιον ἢ σκολιαῖς ἀπάταις ἀναβαίνει ἐπιχθόνιον γένος ἀνδρῶν , δίχα μοι νόος |
| τοῦ ἐρωμένου καλοκἀγαθίᾳ καὶ ὅτι σε ὁρῶ τὸν πατέρα αὐτοῦ παραλαμβάνοντα εἰς τὰς πρὸς τοῦτον συνουσίας . οὐδὲν γὰρ τούτων | ||
| ζῳδίῳ τοῦ περιπάτου εἰσίν : ὁμοίως καὶ τὸν παραδεδωκότα ἢ παραλαμβάνοντα , πῶς ἔχουσι πρὸς τὴν γένεσιν καὶ πῶς ἀνέτειλαν |
| μὲν εἰς κόρον ἔπιον τῆς βαφῆς , χρηστοὶ ἀκριβῶς ἀπετελέσθησαν ἀμιγεῖς ἑτέρων χρωμάτων , καὶ πρός γε τὴν σὴν ὑποδοχὴν | ||
| . ἀπὸ μὲν οὖν τούτων ἀφαιρετέον . εἰσὶ δὲ δυνάμεις ἀμιγεῖς κακίας ὅλαι δι ' ὅλων , ἃς οὐ θέμις |
| ταῖς ψυχαῖς ἁμαρτούσαις ἐνταῦθα πεσεῖν : ὑπὸ δὲ σοφίας τὴν ἀεικίνητον καὶ αὐτοκίνητον ἐκεῖνος ψυχὴν εἰς φυτὸν ἐρρίζωσε : λέγει | ||
| ἀνενδεές , ἀνελλιπές , ἀσώματον , ἀόρατον , ἀχρώματον , ἀεικίνητον , αὐτοκίνητον , ἀείζωον , αὔταρκες αὑτῷ , ἀτάρακτον |
| δὲ τὸ ἡγεμονικὸν ὥσπερ ἐν κόσμῳ κατοικεῖ ἐν τῇ ἡμετέρᾳ σφαιροειδεῖ κεφαλῇ . Ἐμπεδοκλῆς τὴν πρώτην ἀναπνοὴν τοῦ πρώτου ζῴου | ||
| οὐρανοὺς θεοὺς εἶναι νομίζει . Δημόκριτος δὲ νοῦν ἐν πυρὶ σφαιροειδεῖ τὴν τοῦ κόσμου ψυχὴν ὑπολαμβάνει . Πυθαγόρας δὲ τῶν |
| βωμὸν προσίζει , τὸν νόμον χαίρειν ἐῶν πρὸς τὴν δίκην ἄγοιμ ' ἂν οὐ τρέσας θεούς : κακὸν γὰρ ἄνδρα | ||
| ' ἐνθάδ ' οὐδέν , ὡς ἐγὼ σέθεν κλύω ; ἄγοιμ ' ἄν , εἴ τις τάσδε μὴ ' ξαιρήσεται |
| μὴ λέγε ἐκ παραλλήλου , ὥσπερ τινές . Κραταιὸν ] Πιθανόν . Δόλιον ] Πονηρόν . Φίλον εἴη φιλεῖν ] | ||
| Οὐκοῦν καὶ τοῖς λέγουσιν αὐτὰ ὁμοίως πιστευτέον λέγουσιν αὐτά ; Πιθανόν , εἶπεν . Ταῦτ ' οὖν λεγόντων αὐτῶν ἠπόρουν |
| δ ' ἀκμὰ μεθόριόν τε τουτέων ἐστὶ καὶ ἐν ἰσότατι ἀπορροᾶς καὶ ἐπιρροᾶς νοέεται . λυομένων δὲ τῶν ἁρμῶν τᾶς | ||
| δ ' ἀκμὰ μεθόριόν τε τουτέων ἐστὶ καὶ ἐν ἰσότατι ἀπορροᾶς καὶ ἐπιρροᾶς νοέεται . λυομένων δὲ τῶν ἁρμῶν τᾶς |
| ἐπῃνοῦμεν , ἐπεὶ δὲ ἀνώρθωσεν ἡμῖν τὰς ἔμπνους κίονας καὶ ἐμψύχους , τὰς μὲν χαμαὶ ἐρριμμένας , τὰς δὲ καὶ | ||
| μὲν γὰρ οὐράνια πάντων τούτων κοινωνεῖν , σφαίρας γὰρ περιέχειν ἐμψύχους καὶ ζωτικάς , τὰ δὲ περίγεια μηδενὸς αὐτῶν , |
| τ ' Ἰαπετόν τε Θείαν τε Ῥείαν τε Θέμιν τε Μνημοσύνην τε Φοίβην τε χρυσοστέφανον Τηθύν τ ' ἐρατεινήν . | ||
| θύσας ταῖς Μούσαις ἱερὸν κατεσκεύασεν αὐταῖς , στήσας μέσον αὐτῶν Μνημοσύνην , οὐκ Ἀπόλλωνα . ὁ Ἀπόλλων ὀργισθεὶς αὐτῷ ὡς |
| ἔσονται . . ἩΦΑΙΣΤΟΝ Δ ' ΕΚΕΛΕΥΣΕΝ . Ἥφαιστος τὸ διακονικὸν πῦρ , καὶ ὁ ταῖς διὰ τοῦ πυρὸς ἐνεργουμέναις | ||
| αἰθέριον οὐχ ὑποπίπτει τῇ ὁράσει . * : Φλογωπὸν τὸ διακονικὸν πῦρ παρὰ τὸ ὑποκεῖσθαι τῇ ἐπωπῇ καὶ λάμπειν : |
| ἅμα καὶ νοητόν . ἤτοι γὰρ πᾶν αἰσθητὸν καὶ πᾶν νοητὸν ἀληθές ἐστιν ἢ τὶ αἰσθητὸν καὶ τὶ νοητόν . | ||
| οὐ τὰ συναμφότερα , ἢ νόησιν ἄνευ νοητοῦ ἢ τὸ νοητὸν ἄνευ νοήσεως , ὃ ταὐτὸν τῷ νοῦν ἀνόητον μιμεῖσθαι |
| καὶ φθαρτὰ καὶ μεταβάλλοντα , οὐκ ἂν ἦν θνητά , νοητὴν μόνην ἀρχὴν ἔχοντα , ὡς τὰ τῶν πραγμάτων ἀίδια | ||
| ὀνομάζοντες τὸ ἀκριβὲς ἐξευρηκέναι δόξειν οἴονται αὐτῷ τῷ πλήθει τὴν νοητὴν φύσιν τῇ αἰσθητικῇ καὶ ἐλάττονι εἰς ὁμοιότητα ἄγοντες , |
| μή πη καὶ τραχύτερόν ἐστιν εἰπεῖν , Σειρῆνάς τινας . κατάπτεροι γὰρ ὡς ἦσαν αἱ τοῦ μύθου κόραι , ποιηταί | ||
| τὸ πέλας πρὸς τὸ τῶνδε σύναπτε οὐ πρὸς τὸ ἀδελφαί κατάπτεροι ] πτερωταὶ διόλου δρακοντόμαλλοι ] ἀντὶ γὰρ πλοκάμων ὄφεις |
| , ἧς ὁ πολὺς ὅμιλος ἀνθρώπων ἀπῃώρηται , καὶ ἀληθείας ἱερωτάτου κτήματος ἐρασθέντες μήτε τοῖς λεγομένοις ἀστοῖς πολιτείαν ἢ ἐλευθερίαν | ||
| ψυχαὶ λαμβάνειν ἔθος ἔχουσιν ἀπὸ θεῶν . καὶ οὕτως τοῦ ἱερωτάτου λόγου ἄρχεται Ἶσις : Ἐπικειμένου , τέκνον Ὧρε , |
| τὸ θῇον ἄνθρωπον πολυφρονέστατον ζῷον ἐς τὸν κόσμον ἐσῴκισεν , ἀντίμιμον μὲν τᾶς ἰδίας φύσιος , ὀφθαλμὸν δὲ τᾶς τῶν | ||
| κινούμενα , ᾧ μὲν βλέπειν χρὴ πρῶτ ' ἐμηχανήσατο ὀφθαλμὸν ἀντίμιμον ἡλίου τροχῷ , ἀκοῇ δὲ χοάνην ὦτα διετετρήνατο . |
| λέγων : νύμφαι Χαρίτεσσιν ὁμοῖαι , Φαισύλη ἠδὲ Κορωνίς , εὐστέφανός τε Κλέεια , Φαιώ θ ' ἱμερόεσσα καὶ Εὐδώρη | ||
| Ἀστρικῇ αὑτοῦ βίβλῳ διδάσκει λέγων : Φαισύλη ἠδὲ Κορωνίς , εὐστέφανός τε Κλέεια , Φαιώ θ ' ἱμερόεσσα καὶ Εὐδώρη |
| . οὐχ ὁρᾷς ὅτι καὶ πέντε Σαλπαὰδ θυγατέρες , ἃς ἀλληγοροῦντες αἰσθήσεις εἶναί φαμεν , ἐκ τοῦ δήμου Μανασσῆ γεγόνασιν | ||
| : ἐντυγχάνοντες γὰρ τοῖς ἱεροῖς γράμμασι φιλοσοφοῦσι τὴν πάτριον φιλοσοφίαν ἀλληγοροῦντες , ἐπειδὴ σύμβολα τὰ τῆς ῥητῆς ἑρμηνείας νομίζουσιν ἀποκεκρυμμένης |
| ἔτι μεταμέλει . ἅπερ παρὰ τὴν τῶν ἄλλων ῥημάτων σύνταξιν ἐξήλλακται , καθὸ πάντα μὲν εὐθείᾳ συντάσσεται μόνῃ , ὡς | ||
| ἀλήθειαν ἡμῖν εὑρῆσθαι περιληπτικὴν οὖσαν πάντων ἀληθῶν . δυνάμει δὲ ἐξήλλακται τῷ τὸ μὲν ἀληθὲς καὶ φαύλῳ τινὶ ἐπιγίνεσθαι , |
| . ἔδειξε δὲ ὁ στοιχειωτὴς τὸ θεώρημα τὰς βάσεις πάντῃ κεχωρισμένας λαβών . Εἴτε διεστήκασιν αἱ βάσεις εἴτε κοινωνοῦσι κατὰ | ||
| γίνεσθαι , ταύτας δὲ τὰς ἀτόμους ἐν ἀπείρωι τῶι κενῶι κεχωρισμένας ἀλλήλων καὶ διαφερούσας σχήμασί τε καὶ μεγέθεσι καὶ θέσει |
| περὶ τοῦ κόσμου διανοούμενον , ἐπίστασθαι μὲν ἀΐδιον ὄντα καὶ ἀγέννητον , τὸ δὲ ᾧ τρόπῳ συντέτακται καὶ διοικεῖται καταμαθεῖν | ||
| ῥητέον . Τὴν Ἀθηνᾶν φασιν ἀγέννητον καὶ παρθένον εἶναι , ἀγέννητον μὲν , ὅτι οὐκ ἐκ μητρός τινος ἐγεννήθη , |
| Κόσμου , ὄφρα βίου σταθεροῖο φύσιν καὶ ἄνακτα γεραίρων στέμματι φαιδρότερον πλοκάμους στέψειε καρήνου , Κόσμον ἐπολβίζων κοσμούμενον ἔμφρονι κόσμωι | ||
| σὸν τοίνυν ἂν εἴη τοὐμὸν ζηλῶσαι τάχος καὶ ποιῆσαι Μάλχῳ φαιδρότερον τὸν βίον . Ἧκον οἱ παῖδες , εἰ μέν |
| τε καὶ νοηθήσεται καὶ ἔστιν αὐτῷ νῷ τε εἶναι καὶ νοητῷ , ἢ κατ ' ἄλλο μὲν νοήσει , κατ | ||
| , ἡ δέ γε δευτέρα , οἷς ἤδη ἐν τῷ νοητῷ γενομένοις καὶ οἷον ἴχνος θεῖσιν ἐκεῖ πορεύεσθαι ἀνάγκη , |
| : ἦ γὰρ ἂν καὶ τὸ τῶν ῥαψῳδῶν γένος τὸ ἀνοητότατον εὐδαιμόνει κατὰ τὴν συνουσίαν τῆς τέχνης : τὸ δὲ | ||
| ἀδολεσχεῖν τε δοκῶ καὶ ἀερομετρεῖν καί , τὸ πάντων δὴ ἀνοητότατον δοκοῦν εἶναι ἔγκλημα , πένης καλοῦμαι ; καὶ πάνυ |
| τέχνας πάσας ἄνθρωποι εὕροντο , ὀργισθεὶς ὁ Ζεὺς παραδίδωσιν αὐτὸν Κράτει καὶ Βίᾳ , τοῖς αὐτοῦ δῆθεν ὑπηρέταις , καὶ | ||
| καὶ ἔνθα . Ὅμηρος ἐν Ὀδυσσείᾳ : βωστρεῖν τε † Κράτει : † Κράτεϊς Κρατέϊδος † ἡ παῖς τῆς Σκύλλης |
| ἐν ᾧ μὲν τὸ δίκαιον ἐξετάζει , τὰς δικαιολογικὰς στάσεις περιλαμβάνον , ἐν ᾧ δὲ τὸ δυνατὸν καὶ ἔνδοξον , | ||
| , τὰ κυρτὰ μὲν καὶ οἷον κονδυλώδη τῶν ὑποκειμένων ὀστῶν περιλαμβάνον ἐπιτηδείαις κοιλότησιν , ἐξοχῇ δέ τινι βραχείᾳ τὴν μηροῦ |
| Μινουκιανῷ τὴν στάσιν ἀπὸ τούτου εἰρῆσθαι ἐτυμολογοῦντι , ἀπὸ τῆς γενικωτέρας ἐν ταῖς πόλεσι στάσεως , καὶ διὰ τοῦτο εἶπεν | ||
| ὀνόματα καταριθμήσασθαι , πλὴν ὅσων ἐν ἀρχῇ ὀλίγων ἐπεμνήσθην τὰς γενικωτέρας αὐτῶν προχειρισάμενος : ἀλλὰ τό γε ἐν τῷ παρόντι |
| οὐχ ὑφέξοντας . ὥσθ ' ὑπερβάντες τῷ λογισμῷ πᾶσαν τὴν ὁρατὴν οὐσίαν ἐπὶ τὴν τοῦ ἀειδοῦς καὶ ἀοράτου καὶ μόνῃ | ||
| τὴν λαμπρὰν ἡμέραν καὶ θαυμαστήν . ἄλλως . ἤτοι τὴν ὁρατὴν αἴγλην , τὸ φῶς : ἢ τὴν αἰτίαν τοῦ |
| ἐν τῷ βίῳ διεσάφησαν , καὶ τὰ τοῦ οὐρανοῦ ἄστρα διακρίνοντες , τοῦ δὲ πόντου καὶ τῆς βαθείας ἠπείρου ἑκάστῳ | ||
| τῆς ὕλης εἰδώλοις , δι ' ἐκείνους καὶ ἡμεῖς οἱ διακρίνοντες καὶ χωρίζοντες τὸ ἀγένητον καὶ τὸ γενητόν , τὸ |
| ἐδόθη ἡ διαιρετικὴ , καὶ ἐν Σοφιστῇ δὲ ἀμφιβληστρικῷ ὀργάνῳ ἀπεικάζει αὐτήν . Οὐ γὰρ δυνατὸν ἔχειν ἐπιστήμην πραγμάτων ἄνευ | ||
| ἔχειν ἀπολαύειν . καίτοι σοφώτερόν τε εἶναι εἰκὸς ὅστις ἑαυτὸν ἀπεικάζει τῷ σοφωτάτῳ , καὶ μακαριώτερον ὑπάρχειν ὃς ἂν ὅτι |
| ζῴδιά εἰσι ταῦτα : Ζυγός , Σκορπίος , Τοξότης . Ὀνομάζεται δὲ ὁ καιρὸς οὗτος Ἀμβληβήρ . Ἀπὸ τῆς ιγʹ | ||
| καὶ οὕτως ῥωμαϊκῶς ὀνομάζονται Κριὸς , Ταῦρος , Δίδυμος . Ὀνομάζεται δὲ οὗτος ὁ καιρός : Ἰλεκεβρουθίν . Ἀπὸ τῆς |
| . πέλας δὲ πῶλοι Θρηικίων ἐξ ἁρμάτων λευκαὶ δέδενται , διαπρεπεῖς ἐν εὐφρόνηι : στίλβουσι δ ' ὥστε ποταμίου κύκνου | ||
| ἥκιστα γὰρ ὁμοπατρίους οἶδε , πέντε ἐξάλλοις δωρεῖται στολαῖς , διαπρεπεῖς ἡγούμενος τὰς αἰσθήσεις καὶ κόσμου καὶ τιμῆς ἀξίας . |
| αὐτὴν συνεκάλει , ζημίαν ἐπιτιθεὶς , ὅσα μὴ μεταφέροιεν , δεδημεῦσθαι . τείχη τε αὐτοῖς περιέβαλε πεντηκονταπήχη τὸ ὕψος , | ||
| μὴ ἀνάδοτος εἴη Πλάταια . τὰ δ ' ἐκ τοῦ δεδημεῦσθαι πιπρασκόμενα δημιόπρατα . τὸ δὲ σὺν ἄλλῳ πεπρᾶσθαι προσπεπρᾶσθαι |
| αἰσθητοῦ , εἰς τὸν διάλληλον : τὸ γὰρ αἰσθητὸν πάλιν διαφωνούμενον , καὶ μὴ δυνάμενον δι ' αὑτοῦ ἐπικρίνεσθαι διὰ | ||
| σημεῖον ἐπ ' ἴσης τῷ σημειωτῷ δοξαστόν ἐστι καὶ ἀνεπικρίτως διαφωνούμενον . ὡς οὖν τὸ ” τὶς διὰ πέτρας πλεῖ |
| : οὐ γὰρ οἴκοθεν ἔχει καθάπερ ἀκτῖνι τῷ νῷ τῇδε καταλάμπεσθαι . Εὐδαίμων εἶ , ὦ Θεόφραστε , ὅτι πολλῶν | ||
| πάντα ἐπ ' ἄκραις αὐταῖς ἱδρυμένον , ὡς φέγγει νοερῷ καταλάμπεσθαι τὸν τόπονφανταζόμενος μὲν οὕτως ἔξω πως ἄλλος ὢν ὁρῴη |