| δικαίων ἐν τῷ φῆσαι Λυκοῦργον ἐκρίνετε καὶ τοῦθ ' ὑμῖν ἐξήρκει : οὐ γὰρ ἂν ἦν τοιοῦτον μὴ δοκοῦν ὑμῖν | ||
| ἔσται κίνησις , ἀναιρετέον τὸ κενόν , οὐκ εἰσακτέον . ἐξήρκει μὲν οὖν καὶ οὕτως ἀποδεῖξαι τὴν παρὰ φύσιν κίνησιν |
| ἄκων περιφορὰν τῶν νεκρῶν ὡς τὸν νεκρόν . Σφόδρα μοι κεχάρισαι , Σιμία , νὴ τοὺς θεοὺς ταυτὶ προείπας : | ||
| μου καὶ οὐκ ἐγκαταλιποῦσα τὴν ἐρημίαν αὐτῆς ἔμοιγε πασῶν ἡδίστην κεχάρισαι δωρεάν . μετὰ ταῦτα τῶν παιδίων ἑκάτερον προσαγόμενος καὶ |
| ' ὅπερ ἐδεόμεθά σου , μὴ ἄλλως ποιήσῃς , ἀλλὰ διήγησαι τίνες ἦσαν οἱ λόγοι . Ἦσαν τοίνυν ἐκεῖνοι τοιοίδε | ||
| , εἰ μή τις σοι μεγάλη ἀσχολία τυγχάνει οὖσα , διήγησαι ἡμῖν : πάνυ γὰρ ἐπιθυμοῦμεν ἀκοῦσαι , τί ποτέ |
| δίδοται . εὖ γ ' ] καλῶς ⌈ τοῦτο ἐσκόπησας ἐνεθυμήθης ἔχει ἐνόησας λέγεις εἶπας . προβαλῶ ] ἐρωτήσω . | ||
| με πρὸς σέ , ἵνα σοι ἀποκαλύψω τὰ ἀπόρρητα ἃ ἐνεθυμήθης , ἐπειδήπερ ἐξελέγης εἰς τὴν ἀλήθειαν . ταῦτα δὲ |
| τέχνῃ αὐτοῦ ἑκάστου ἐπιμελούμεθα , ἄλλῃ δὲ τῶν αὐτοῦ . Φαίνεται . Οὐκ ἄρα ὅταν τῶν σαυτοῦ ἐπιμελῇ , σαυτοῦ | ||
| ἀρχῆς τούτοις ἐπιθυμεῖ , τυραννικῆς , καὶ τύραννος εἶναι ; Φαίνεται . Οὐκοῦν ταύτης ἐπιθυμεῖν σὺ φῄς ; Ἔοικέν γε |
| ἐκείνου διάνοιαν τῆς ἡμετέρας αὐτῶν , ἀποθνῄσκοντες δὲ ἄλλους κληρονόμους ἐβουλήθημεν εἶναι αὐτῶν μᾶλλον ἢ τὸν πάντων οἰκειότατον . Ὥσθ | ||
| αὐτὸν , ἐπειδὴ εἵλομεν τῶν ψευδομαρτυρίων , ἀτιμῶσαι , οὐκ ἐβουλήθημεν , ἀλλ ' ἐξήρκεσεν τὰ ἡμέτερα ἡμῖν κομισαμένοις ἀπηλλάχθαι |
| εἰπόντος Πεῖσόν με , ὅτι τὰ λογικὰ χρήσιμά ἐστιν , Θέλεις , ἔφη , ἀποδείξω σοι τοῦτο ; Ναί . | ||
| τὴν πρώτην ἐργασίαν . Πελάγιός φησιν πρὸς τὸν Παύσηρην : Θέλεις ἵνα βάλωμεν αὐτὸν εἰς τὴν θάλασσαν πρὶν ἢ συλλάβῃ |
| τὸ δημόσιον τὸ ὑμέτερον . Εἰ δέ τισιν ὑμῶν ἐξαίφνης ἀκούσασιν ἀπιστότερος προσπέπτωκεν ὁ τοιοῦτος λόγος , ἐκείνως τὴν ὑπόλοιπον | ||
| δὲ πάντων ἀνθρώπων Λακεδαιμονίους οὐ δέχοιντο εἴσω τῶν πυλῶν . ἀκούσασιν οὖν ταῦτα τοῖς ἐφόροις ἄξιον ἔδοξεν ἐπιστροφῆς εἶναι . |
| νῦν ὑμᾶς εὑρήσειν , τῷ λόγῳ ἑπομένους ὃν ὀλίγον ἔμπροσθε προυθέμεθα , τῆς τῶν βασιλέων τε φθορᾶς καὶ ὅλου τοῦ | ||
| ὧδε κείσθω . νῦν δὲ ἐπεὶ περὶ οὔρων διαφορᾶς εἰπεῖν προυθέμεθα , περὶ διαφορᾶς χρωμάτων πρώτως εἰπόντες καὶ περὶ τῶν |
| : σὺ δὲ ὅσον ἀπὸ τοῦ συμποσίου τὸν Πλάτωνά μοι ἔδοξας λέγειν . Ὀρθῶς ἀνέγνως . τὸ δὲ λεγόμενον ὡς | ||
| τότε . εἰ δὲ τοῖς αὐτοῖς ἐβούλου τιμᾶν , τιμᾶν ἔδοξας ἂν ἄνδρα ἑταῖρον , ἀλλ ' οὐ κολακεύειν τύχην |
| Δημοσθένης ἐν τῷ κατ ' Ἀριστογείτονος εὐκτικῶς κέχρηται . οὐκ ἀπήρκει ἀντὶ τοῦ οὐκ ἀπέχρη Ἀριστοφάνης Πολυΐδῳ . ὀρρωδεῖν Ἀττικοί | ||
| καίτοι νὴ τὸν Δία καὶ τοὺς θεοὺς ἓν τῶν γεγονότων ἀπήρκει πρὸς τὸ αἰσθέσθαι τῆς προνοίας τῷ γε αἰδήμονι καὶ |
| ἢ ψήφων διευθυντάς . οἱ δὲ τοιοῦτοι τὸ ἐλευθέριον καὶ ὑποκριτικὸν ἦθος κεκτημένοι ὅτε μὲν κακοῦργοι καὶ πανοῦργοι φαίνονται , | ||
| κατ ' ἀρχὰς ὄντα πένητα καὶ τραγῳδόν φησι γενέσθαι καὶ ὑποκριτικὸν καὶ εὔηχον , ὀκτωκαίδεκα ἔτη σύκων μὴ γευσάμενον . |
| οἱ μέντοι Μαντινεῖς οὐκέτι ἐξῇσαν : καὶ γὰρ οἱ Ἠλεῖοι συστρατευόμενοι αὐτοῖς ἔπειθον μὴ ποιεῖσθαι μάχην , πρὶν οἱ Θηβαῖοι | ||
| πόλιν στρατεύσας τὰ πρὸς τὴν πολιορκίαν παρεσκευάζετο . οἱ δὲ συστρατευόμενοι Συρακόσιοι κύριοι τῶν ὅπλων ὄντες συστάσεις ἐποιοῦντο καὶ κατηγόρουν |
| πολλοῖσιν ὑμέων καὶ πολίων ὑμετέρων γινώσκομαι ὡς τύπῳ εἰπεῖν . Οὔνομα δ ' ἰδέης καὶ προσωτέρω κεχώρηκε : δοκέω δὲ | ||
| Τίς , πόθεν ὁ πλάστης ; „ Σικυώνιος . „ Οὔνομα δὴ τίς ; ” Λύσιππος . ” Σὺ δὲ |
| μέθης χρείᾳ τὸν κολοφῶνα πρῶτον ἐπιθῶμεν , εἰ καὶ σφῷν συνδοκεῖ . Ποῖον δὴ καὶ τίνα λέγεις ; Εἰ μέν | ||
| τῶν δούλων , χωρὶς δὲ τὰ τῶν δεσποτῶν , εἰ συνδοκεῖ . Πῶς δ ' οὐ συνδοκεῖ νῦν γε οὕτως |
| μνήσασθ ' , ὁππότε κέν τις ἐπιχθονίων ἀνθρώπων ἐνθάδ ' ἀνείρηται ταλαπείριος ἄλλος ἐπελθών : ὦ κοῦραι , τίς δ | ||
| κατεσκεύασται καὶ ὁ σοφὸς ποικιλτὴς μόνος ἐν τοῖς ἱεροφαντηθεῖσι χρησμοῖς ἀνείρηται καὶ τὸ τοῦ θεοῦ καλὸν ποίκιλμα , ὅδε ὁ |
| . φῶμεν οὕτως ἢ μὴ φῶμεν , ὦ Πῶλε ; Ἄτοπα μέν , ὦ Σώκρατες , ἔμοιγε δοκεῖ , τοῖς | ||
| , τί καὶ ποιοῦντά σέ φησι διαφθείρειν τοὺς νέους ; Ἄτοπα , ὦ θαυμάσιε , ὡς οὕτω γ ' ἀκοῦσαι |
| δὲ ὑγροτέρου , ἔστι δ ' οἷς μετρίως ἔχοντος . Τίθημι . Δῶρον τοίνυν αὐτὸ φῶμεν εἶναι τῆς τῶν Μουσῶν | ||
| : διὰ τοῦτο καὶ τελευταίας ταύτας ὁ τεχνικὸς ἔθετο . Τίθημι πρώτης τῶν εἰς μι συζυγίας , χρόνον δὲ δηλοῖ |
| , ὧν καὶ πᾶσα ἡ πόλις εἰ δ ' ἄλλα βουλήσεσθε : εἰ δὲ μειζόνων ἐφίεσθε , πάντων στερήσεσθε ὡς | ||
| ἐν Γοργίᾳ τὸ ὅταν μετὰ μέλλοντος λέγων : „ ὅταν βουλήσεσθε παρ ' ἐμὲ ἥκειν οἴκαδε . ” Ὄττα . |
| , καὶ Μητροφάνει γε ταῦτ ' ἤρεσκε , διότι καὶ Σευήρῳ . καὶ κελεύουσι δὴ τὸν Ἀλέξανδρον ἐλθόντα εἰσπράττειν τοὺς | ||
| ὑπὸ σοὶ γεγονέναι σοί τε συνήσθην σχῆμα λαβόντι τὸ πρέπον Σευήρῳ τε ἤλπισα βελτίω τὰ πράγματα ἔσεσθαι . οὐ μὴν |
| φρόνημα τηρῶ . πατρίδος , γονέων ἐστέρημαι , μόνην οὐκ ἀπολώλεκα τὴν εὐγένειαν . εἰ μὲν οὖν ὡς παλλακὴν θέλει | ||
| τοῖς ἔργοις , τὰ δ ' ἰδίᾳ μεγάλαις περιπεπτωκὼς ζημίαις ἀπολώλεκα τὴν οὐσίαν , καὶ τὸ τελευταῖον νυνί με δεῖ |
| ἀνθρώπους ἀπορεῖν . ἦ καὶ τοῦτο ἀκήκοας ; Ἔγωγε . Εἴπω οὖν σοι τὸ αἴτιον ; Πάνυ μὲν οὖν . | ||
| αὐτῷ ξυνάπτῃ τῷ νοητῷ νυμφίῳ καινὴν συναφὴν μυστικῆς κοινωνίας . Εἴπω τὸ μεῖζον ; Οὐδὲ μέχρι γοῦν θέας ἔρχῃ πρὸς |
| τῶν τριῶν , ὑπάρξεώς φημι , ἰδιότητος , ποιότητος . Λείπεται τοίνυν ἐπταῖσθαι τὸν ὅρον , καὶ ἐκ προςθήκης μόνης | ||
| ταῖς αὐτομάτοις κενώσεσι καὶ ταῖς ἀπὸ τὴς τέχνης πεποιημέναις . Λείπεται δ ' ἤδη μέτρια καὶ περὶ σφυγμῶν φᾶναι . |
| οὐ τῷ χρόνῳ μόνον , ἀλλὰ καὶ τῷ δικαίῳ πρεσβεῖον ἔχοιμ ' ἂν ἐγὼ τοὔνομα τοῦτ ' εἰκότως . εἶεν | ||
| ] η θανὼν ? ἅζεται κατ [ οὐδαμῶς ] ? ἔχοιμ ' ἂν εἰπεῖν τ [ [ ] ἄναξ ἀνδρῶν |
| δὲ Κομνηνὸς Ἀλέξιος κατὰ νώτου τῶν πολεμίων γενόμενος καὶ δοκῶν ξυνέπεσθαί οἱ τὴν φάλαγγα τὴν ἰδίαν γενναίως τε ἠγωνίζετο καὶ | ||
| τοῖς υἱέσιν ἕπεσθαι καὶ τὰ κελευσθέντα πληροῦν , τοῖς δὲ ξυνέπεσθαί οἱ καὶ ὁδηγῷ τούτῳ χπῆσθαι πρὸς τὴν μελετωμένην ἐγχείρησιν |
| αἰχμάλωτα γύναια πολέμιοί τε καὶ βάρβαροι τρυφῶντες τῇ νίκῃ ; Ἡγοῦμαι μὲν οὖν καὶ τῷ Πραξιτέλει τὴν θεὸν χαλεπαίνειν τοιαῦτα | ||
| τὰ λοιπά . Τὸ λατρεύω , λατρεία διὰ διφθόγγου . Ἡγοῦμαι τοίνυν λοιπὸν εἶναί μοι περὶ τοῦ κηρύγματος εἰπεῖν καὶ |
| τὴν αἰτίαν τῆς λώβης καὶ τὴν † Ποίησιν λέγουσαν . Λέξω μὲν οὐκ ἄκουσα : σοί τε γὰρ κλύειν ἐμοί | ||
| Ἆρ ' ἀράχνι ' ὥσπερ ταῖς σιπύαισι ταῖς κεναῖς . Λέξω μὲν οὐκ ἄκουσα , σοί τε γὰρ κλύειν ἐμοί |
| ἀμυδρόν τι τυγχάνει ὂν πρὸς ἀλήθειαν . Μὴ γάρ . Βούλει οὖν , ἔφην , ἐπ ' αὐτῶν τούτων ζητήσωμεν | ||
| ποῖόν τι εἶναι αὐτὸ φῶμεν , καὶ πῶς ποιοῦν ; Βούλει σοι λέγω κατὰ τὴν Σωκράτους μαντείαν ; Ὡς τὸ |
| τριπλάσιον . τὸ δὲ δὶς διὰ πασῶν τετραπλάσιόν ἐστιν . ἀποδέδεικται ἄρα τῶν συμφώνων ἕκαστον , ἐν τίσι λόγοις ἔχει | ||
| τὴν ἐξουσίαν ἀνύποιστος . ὁρᾷς ὡς τὸ περιφανῶς μεῖζον ἔλαττον ἀποδέδεικται τῇ μεθόδῳ . τούτοις οὖν καὶ τοῖς τοιούτοις λογισμοῖς |
| ἀπατήσαντα ἢ βιασάμενον ; Σφόδρα γ ' , ἔφη . Ἀναγκαῖον δὴ πανταχόθεν φέρειν , ἢ μεγάλαις ὠδῖσί τε καὶ | ||
| , ἆρα οὐ δῆλον ὅτι καὶ ἂν εἴποις ; ” Ἀναγκαῖον . “ Σμικρῷ μὲν δὴ πρόσθεν ἆρα οὐκ ἠκούσαμέν |
| ἕκαστον ζῷόν τε καὶ εἶδος . ταῦτα δή , ὦ Θεαίτητε , ἆρ ' ἡδέα δοκεῖ σοι εἶναι , καὶ | ||
| ῥάβδοις καὶ καλάμοις ἀνασπώμενον : οὗ τί φήσομεν , ὦ Θεαίτητε , δεῖν τοὔνομα λέγεσθαι ; Δοκῶ μέν , ὅπερ |
| ἄλλων δέ τινων οὐ διπλάσιον . ταυτὶ μὲν ἐπὶ τοσοῦτον ἠπορήσθω . Φησὶ δὲ Ἀριστοτέλης τοὺς ἀντιλέγοντας τῷ τῆς ἀντιφάσεως | ||
| τοῖς θεάτροις . ταῦτα μὲν οὖν τοῦτον τὸν τρόπον καὶ ἠπορήσθω καὶ διακεκρίσθω . Σωματικωτάτη μέντοι τῶν αἰσθήσεών ἐστιν ἡ |
| εἰ σοὶ , καὶ πᾶσιν , εἰ δὲ πᾶσι τοῦτο συγχωρηθήσεται , τί πέρας ; τὸ πένεσθαι τὴν πόλιν , | ||
| τόπος : ἑκάστου δὲ τούτων ἠπορημένου καὶ ὁ χρόνος οὐ συγχωρηθήσεται ἐκ τοῦ αὐτοῦ γένους εἶναι τούτοις . Πρὸς δὲ |
| , ὡς μὴ τούτων ἐθέλειν εἶναι πανταχοῦ τὸ νικᾶν . Ἔτ ' οὖν πιστεύσεις ἐκείνοις τοῖς ὅτι σε ἐξηπάτων λέγουσιν | ||
| εὐθύς : οὗ τί ἂν εἴη πάθος δικασταῖς καταγελαστότατον . Ἔτ ' οὖν ποθεῖς σκέψασθαι περὶ Σωκράτους , εἰ ὀρθῶς |
| , καὶ οὐ δύνανται ἴσον ἀεὶ τὸν ἅπαντα χρόνον οὐδὲ ὁπηλίκον τὴν ἀρχὴν ἐδυνήθη , ὥσπερ δὴ κἀκεῖνα τὰ πρώην | ||
| σμικρότητα καὶ ἰσχὺν ἀπολειπομένην αὐτοῖς ἀπὸ τῶν ἄλλων θηρίων : ὁπηλίκον γάρ τι νομίζειν τὸ μέγεθος , ὅσον ἀπὸ τῆς |
| : δεῦρο , Μιχαὴλ ἀρχιστράτηγε τῶν ἄνω δυνάμεων , δεῦρο παρακαλέσωμεν τὸν θεὸν μετὰ δακρύων , ὅπως ἀφήσει μοι τὸ | ||
| σου , ἀρχάγγελε , εἰσάκουσον τῆς δεήσεώς μου , καὶ παρακαλέσωμεν ἔτι τὸν κύριον καὶ προσπέσωμεν τοῖς οἰκτιρμοῖς αὐτοῦ καὶ |
| μᾶλλον , ἢ λόγου τυχόντι καὶ μὴ πείσαντι ὑμᾶς : δόξαιμι γὰρ ἂν σὺν δίκῃ πάσχειν , ὅ τι ἄν | ||
| οὐδὲ τοσαυτάκις ἀγωνιζόμενος [ καὶ ] νικήσας δικαίως ἂν πάλιν δόξαιμι δι ' ἐκεῖνα ἐκπεσεῖν . Ἀλλὰ γὰρ ἴσως μετὰ |
| καὶ ἐνστῇ τὸ τιμωρηθῆναι ἡμᾶς ὡς εἰς αὐτὸν ἀσεβοῦντας , ὑπομενοῦμεν τότε : ἐπὶ μέντοι τοῦ παρόντος οὐδεμία ἀναβολὴ τῆς | ||
| ἔσται τῶν συμφορῶν , καὶ μέχρι τίνος χρόνου ταῦτα πάσχοντες ὑπομενοῦμεν , καὶ πότε τὴν πάτριον ἐλευθερίαν ἀνακτησόμεθα ; ὅταν |
| οὐδὲ εἰ φύσει ἰσχυρότατος ὑπῆρχεν . καὶ ἔγωγε οὐκ ἂν ὀκνήσαιμι εἰπεῖν ὅτι καὶ τῶν παλαιῶν ἡρώων , οὓς ἅπαντες | ||
| φοβερὸς δοκεῖν εἶναι τοῖς ἐπιβουλεύουσιν ἀναδεχόμενος ὑπὲρ τῶν ἰδίων κινδύνων ὀκνήσαιμι . πέπαυσο δὴ καὶ σεαυτῷ κἀμοὶ πράγματα παρέχων . |
| . Ὦ ὄφι καὶ ὦ ὄφις : εἴρηται . Τὼ ὄφιε καὶ ὄφεε καὶ κατὰ κρᾶσιν ὄφη . Ἰστέον ὅτι | ||
| τῆς εἰς α . ὦ ὄφι . Δυϊκά . Τὼ ὄφιε , τοῖν ὀφίοιν , ὦ ὄφιε . Πληθ . |
| Ἐγὼ δ ' , ἔφη , ὦ Κυαξάρη , τοσοῦτον διαφέρομαι τοῖς πρόσθεν λέγουσιν : οὗτοι μὲν γάρ φασιν ἔτι | ||
| γιγνώσκω : τὸ μὲν „ παρὰ τοσοῦτον γινώσκω „ τοσοῦτον διαφέρομαι τοῖς τὰ ἕτερα διαγγέλλουσι : τὸ δὲ ” ὥστε |
| ἐμὲ παίζειν μηδ ' ὅτι ἂν τύχῃς παρὰ τὰ δοκοῦντα ἀποκρίνου , μήτ ' αὖ τὰ παρ ' ἐμοῦ οὕτως | ||
| Νεκτεναβὼ ἔφη “ Αἴσωπε , ἥττημαι . ὃ δὲ ἐρωτήσω ἀποκρίνου μοι . ” καί φησι “ μετεπεμψάμην ἵππους ἀπὸ |
| γε . Μέρος ἄρα ἀνδρείας ἡμῖν , ὦ Νικία , ἀπεκρίνω σχεδόν τι τρίτον : καίτοι ἡμεῖς ἠρωτῶμεν ὅλην ἀνδρείαν | ||
| ὧν ἂν σὺ σοφὸς γένοιο ; “ τί ἄν μοι ἀπεκρίνω ; τίνα αὐτὴν εἶναι ; ἆρα οὐ κυβερνητικήν ; |
| ἢ ἀποθανεῖται . Εἰ οὖν ὑμῖν δοκῶ ἱκανῶς περὶ τούτων ἀπολελογῆσθαι , δηλώσατέ μοι , ἵνα προθυμότερον περὶ τῶν ἄλλων | ||
| ? ὧν ἄρχουσι χρώμενοι ? . ἢ οὐχ ἱκανῶς ? ἀπολελογῆσθαι ? ? ? ? , ἀλλ ' ἔτι ? |
| γύναι : ἐκ τῆσδε μὲν γῆς οὔ ς ' ἄγειν βουλήσομαι . ] ἐκ τῆσδε δ ' αὐτὴ γῆς ἀπαλλάσσου | ||
| αὖθις , ἔς τε τὸν φίλον τοσαῦθ ' ὑπουργῶν ὠφελεῖν βουλήσομαι , ὡς αἰὲν οὐ μενοῦντα : τοῖς πολλοῖσι γὰρ |
| : πλῆθος δηλονότι . ὡς ξυνέφερε : αὐτοῖς δηλονότι . πείσοντας : οὐχὶ τοὺς Ἀθηναίους , ἀλλὰ τοὺς τῷ Πειθίᾳ | ||
| ἀφῖχθε καὶ δυσμενείας ὥστε καὶ πρὸς τὸν Πέρσην πρέσβεις ἀπεστάλκατε πείσοντας αὐτὸν ἐμοὶ πολεμεῖν : ὃ μάλιστ ' ἄν τις |
| σφι ποιέειν οὐκ ἔξεστι , ταῦτα οὐδὲ λέγειν ἔξεστι . Αἴσχιστον δὲ αὐτοῖσι τὸ ψεύδεσθαι νενόμισται , δεύτερα δὲ τὸ | ||
| Ἐγώ ; ἔκρινα νικᾶν Αἰσχύλον . Τιὴ γὰρ οὔ ; Αἴσχιστον ἔργον προσβλέπεις μ ' εἰργασμένος ; Τί δ ' |
| χεῖρον διαλεχθῆναι πρότερον περὶ τῶν καθόλου ϲυρίγγων . ἡ τοίνυν ϲῦριγξ κόλποϲ ἐϲτὶ τετυλωμένοϲ ποϲῶϲ ἀνώδυνοϲ ἐν τοῖϲ πλείϲτοιϲ τῶν | ||
| ἐπι - κόπου τε ὄντοϲ τοῦ ἐλάϲματοϲ ὅλη διαιρείϲθω ἡ ϲῦριγξ τῷ ἡμιϲπαθίῳ ἢ ϲπαθίῳ ϲυριγγοτόμῳ . ἡμεῖϲ δὲ τοιαύτῃ |
| τὰ τῶν προγόνων ἠρία , εἰ Εὐπειθίδης ὁ Κορυδαλλεὺς ἐμαυτὸν περιόψομαι προσελούμενον , καὶ ταῦτα ὑπ ' ἀνδραπόδου ἴσως δυοῖν | ||
| οὖν , ὅσον ἂν ἐπ ' ἐμοὶ ᾖ , οὐ περιόψομαι ὑμᾶς αὐτοὺς αὑτοῖς διαφερομένους : ἀλλ ' εἰ μὲν |
| φῄς . Μὰ Δί ' οὐδέ γε σὺ ἐξ ὧν ὡμολόγεις . πάλιν δὲ λέγε μοι περὶ Κίμωνος : οὐκ | ||
| ἀγαθῶν γε καὶ κακῶν οὐχ ἅμα παύεται , ὡς σὺ ὡμολόγεις : νῦν δὲ οὐχ ὁμολογεῖς ; Ἔγωγε : τί |
| οὖν πρὸ τῆς τυραννίδος τὰ περὶ αὐτῆς μοι διηγησάμενος κακὰ συνεβούλευες , πάντως ἂν ἐπείσθην μὴ τυραννῆσαι , τύραννος δ | ||
| ἐντεῦθεν ταμιεύεσθαι πρὸς τὸ γῆρας . Ὀψὲ ἔμαθον ὅτι μοι συνεβούλευες καλῶς , παιδεύων με ἀποδιδράσκειν τὰς ἑταίρας : λαβεῖν |
| μὲν τὰ κατὰ χάριν εἰπεῖν σοι , ἵνα μὴ ψευδόμενος ἐλεγχθῶ , φοβοῦμαι δὲ καὶ τὸ ἀληθές σοι εἰπεῖν , | ||
| τε κἀγαθοὺς ἀποστερεῖν πολιτείας ἐπεχείρησα , λέγε : ἐὰν γὰρ ἐλεγχθῶ ἢ νῦν ταῦτα πράττων ἢ πρότερον πώποτε πεποιηκώς , |
| τὰ μὲν δίκαια Κάσσιος ἀποφαίνοι , Βρούτῳ δ ' αὐτὸς χαρίζοιτο : τοσῇδε ἐν ἅπασιν εὐνοίᾳ καὶ τιμῇ πρὸς τὸν | ||
| πρὸς Ἰουδαίους , ὡς ὑπονοεῖν , ὅτι οὐδεὶς οὐδὲν αὐτῷ χαρίζοιτο μεῖζον ἢ πάσας κακῶν ἰδέας ἐπιφέρων τῷ ἔθνει . |
| καὶ αὐτῶν γνωριζόντων , καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων αἰσθήσεων οὐκ ἀποχρήσει ταῦτα . ἢ κοινότερον τὸν λόγον ποιήσαντες ἴσως ἂν | ||
| ἕως πολέμῳ πάλιν αὐτὰ ὑπὸ τούτων ἀφαιρεθῶσιν . οὐ γὰρ ἀποχρήσει τοῖς κρατοῦσι τὰ ἑαυτῶν μόνον ἀπολαβεῖν , ἀλλὰ καὶ |
| σε ὡμολογηκέναι ἃ πάλαι ζητοῦμεν ; Ὀρθῶς , ἔφη , ὑπέλαβες . Οὐκοῦν περί γε ἀνθρώπων ὅτι τοιούτους δεῖ λόγους | ||
| τοῦ σώματος αὐτῆς τῆς ψυχῆς διὰ προσδοκίας γιγνόμενον . Ὀρθῶς ὑπέλαβες . ἐν γὰρ τούτοις οἶμαι , κατά γε τὴν |
| γὰρ ἀποθανόντων περιστεῖλαι καὶ κηδεῦσαι τὸ ἑαυτῶν σῶμα σεμνῶς : ἠρώτησάς με , φησίν : ἰδοὺ κἀγώ σε ἀντερωτήσω . | ||
| δὲ ζῆν : † ἤρου : τί δὲ ζῆν : ἠρώτησάς με , εἰ προσήκει με ἀποθανεῖν μετὰ σοῦ κἀγώ |
| ἡμερῶν . κᾆθ ' ὅταν θύειν δέῃ , στρεβλοῦτε καὶ δικάζετε , πολλάκις δ ' ἡμῶν ἀγόντων τῶν θεῶν ἀπαστίαν | ||
| ὑμᾶς ἐροίμην ἐπὶ τούτοις ἅπασι , κατὰ ποίους νόμους ὀμωμοκότες δικάζετε , πότερα κατὰ τοὺς τῆς πόλεως ἢ καθ ' |
| τέχνην ὁμολογεῖται παρ ' αὐτῶν , καί φασιν τρὶς ἤδη σεσωκέναι διαφθειρομένην αὐτήν . ὅτι καὶ πρὸς γυμνασίαν καὶ ὀξύτητα | ||
| τὸ δυνατόν . ὅταν γὰρ λέγῃ βεβοηθηκέναι τοῖς Εὐβοεῦσι καὶ σεσωκέναι , δῆλός ἐστι καὶ τὸ δυνατὸν τὸ τῆς πόλεως |
| αὐτοῦ τὰς ἱερὰς καλουμένας νόσους , συγγράφεσθαι ἠνάγκαζεν , ὅτι ὑπακούσονται αὐτῷ δοῦλοι περισωθέντες . Καὶ ἠκολούθουν ὁ μέν τις | ||
| πραότερον τῶν συναγωνισαμένων ἄρχοιεν : τοῦτο γάρ ἐστι τὸ ῥᾳδίως ὑπακούσονται εἴ τι ἄλλο : δι ' ἄλλο τι . |
| διότι πεμφθείη παρὰ τοῦ βασιλέως ἀκροασόμενος τῆς σοφίας αὐτῶν καὶ ἀπαγγελῶν πρὸς αὐτόν : εἰ οὖν μηδεὶς εἴη φθόνος , | ||
| φασι τὸ ἐπαπορητικὸν οἷον Δᾶος πάρεστι : τί ποτ ' ἀπαγγελῶν ἄρα ; ὅπερ ἐναργῶς ταὐτὸν ὂν τυγχάνει τῷ ἐρωτηματικῷ |
| ἐδάνεισεν , ἃς ὀρθῶς καὶ δικαίως παρ ' ἐκείνου κεκομίσθαι ὡμολόγηκεν . καίτοι πῶς οὐ δεινόν , εἰ ἡμῖν μὲν | ||
| δίκην εἴληχε περὶ αὐτῶν , ἀλλὰ ταῦτα πάντα καλῶς ἔχειν ὡμολόγηκεν : οἱ δ ' ὑπὲρ ταύτης πάντων ἀμφισβητεῖν τετολμήκασιν |
| . τοῦτο δέ , φησί , ὅτι ἀδύνατον εἶναι ἄρτι διηπορήσαμεν . καὶ καλῶς προσέθηκε τὸ διηπορήσαμεν : τῷ ὄντι | ||
| ὅτι ἀδύνατον εἶναι ἄρτι διηπορήσαμεν . καὶ καλῶς προσέθηκε τὸ διηπορήσαμεν : τῷ ὄντι γὰρ ἠπόρησε μέν , οὐκ ἤλεγξε |
| τῶν ⌊ σῶν ⌋ ἐπιτευγμάτων πλέον ἄνθρωποι θρησκεύσουσί σε : ἐπερώτα τοίνυν περὶ ὧν θέλεις : ἀσμένως γὰρ πάντα παρέξω | ||
| πιθανὸν ἐπιγεγενῆσθαι καὶ ἐπιγενήσεσθαι ἀλλὰ καθ ' ἕκαστον τῶν παρόντων ἐπερώτα σεαυτόν : τί τοῦ ἔργου τὸ ἀφόρητον καὶ ἀνύποιστον |
| ὅτι οὐκ ἐποίησεν . Διωσόμεθα , ἀπωσόμεθα καὶ ἀποπεμψόμεθα . Δοκῶ . Ὥσπερ λέγομεν Δοκῶ μοι , οὕτω καὶ Μοι | ||
| Οὕτω μὲν οὖν . Καὶ εὖ γε φαίνεται εἰρῆσθαι ; Δοκῶ , ὦ Σώκρατες . [ εἴρηται γάρ . ] |
| , συντέτακται δὲ πρὸς τὸ πλησίον κατὰ κοινὴν μοῦσαν . Συνελόντι δ ' εἰπεῖν , ἡ Ὁμήρου ποίησις τοιάδε τίς | ||
| Καὶ γὰρ τὸν κυρίως ἄνθρωπον τὴν λογικὴν ψυχὴν ἀποκαλεῖ . Συνελόντι οὖν φάναι , περὶ πάσης λογικῆς ψυχῆς ὁ λόγος |
| ἐξουσία ᾖ πάντα ταῦτα ποιεῖν ἃ νυνδὴ ἐγὼ ἔλεγον ; Ὁμολογῶ . Καὶ ὅς , εἰρωνικῶς πάνυ ἐπισχὼν ὥς τι | ||
| οὓς σὺ πέπεικας σοὶ πείθεσθαι μᾶλλον ἢ τοῖς γειναμένοις . Ὁμολογῶ , φάναι τὸν Σωκράτην , περί γε παιδείας : |
| ] * Τοῖς Λητοῦς παισίν , Ἀπόλλωνι καὶ Ἀρτέμιδι . Δίκαιον γὰρ ἐν τοῖς τῶν νικώντων ὕμνοις γεραίρεσθαι καὶ Ἀπόλλωνα | ||
| ἃ χρὴ αἱρεῖσθαι . Σῶφρον τὸ κόσμιον τῆς ψυχῆς . Δίκαιον νόμου τάγμα ποιητικὸν δικαιοσύνης . Ἑκούσιον τὸ αὑτοῦ προσαγωγόν |
| . εἴπερ ] ἐξῆν . καταφρονεῖν , καταφρονητὴς τῶν θεῶν ἐβούλου γενέσθαι , τέως καταφρονεῖν ἔμελλες , ἐβούλου τοῦτο σκοπεῖν | ||
| νῦν ἐπιστέλλων χαρίζῃ καὶ τότε . εἰ δὲ τοῖς αὐτοῖς ἐβούλου τιμᾶν , τιμᾶν ἔδοξας ἂν ἄνδρα ἑταῖρον , ἀλλ |
| Ἀσίας ὂν οὐχ ὑπέπιπτε τοῖς Μακεδόσι , στρατηγεῖν δ ' ἔγνωστο ὥστε τῇ φήμῃ γε κἀκείνων δόξαι τῶν μερῶν κρατεῖν | ||
| ἄδηκτος : ἀλλὰ τό τε ἦθος εὐθὺς οἷός τις ἦν ἔγνωστο , καὶ συνεῖδεν αὐτοῦ τά τε τῆς ψυχῆς ἐπί |
| ; Φημί . Ἐναντίον δὲ ὂν κακῷ ἀγαθὸν εἶναι ; Ὡμολογήσαμεν γάρ . Ὁρᾷς οὖν , ἐπιχειρεῖς με ἐξαπατᾶν , | ||
| αὐτό γε τὸ τοῦ σώματος ἄρχον ὡμολογήσαμεν ἄνθρωπον εἶναι ; Ὡμολογήσαμεν . Ἆρ ' οὖν σῶμα αὐτὸ αὑτοῦ ἄρχει ; |
| ἡμῖν ἔχει παραπλησίως ὥσπερ καὶ ὑμῶν ἐπιδημούντων . ἔρρωσο . Βούλομαί σοι μετὰ παιδιᾶς παρρησιάσασθαι , ἐπειδὴ καὶ σὺ περὶ | ||
| τινα ἐν τοῖς μνήμασιν ἔγραφον . ἔγωγε νὴ Δία : Βούλομαί σε ἀπιέναι ἐπὶ θάνατον . πρὸς γὰρ τοῦτο παίζει |
| ἀρχαὶ τῶν ὄντων τὰ στοιχεῖα ὑπάρχουσι , κέχρηται μάρτυρι Ἐμπεδοκλεῖ εἰρηκότι τὰ τέσσαρα στοιχεῖα καὶ τοῖς ἄλλοις φυσιολόγοις τοῖς εἰρηκόσιν | ||
| ποιεῖσθαι ; ἔχεις ἐξηγήσασθαι ; παντὸς γὰρ μᾶλλον ἔοικας ἀληθῆ εἰρηκότι . Ναί : ἀλλὰ γὰρ κοινὴ βουλὴ ᾧτινι τρόπῳ |
| ' ἀληθῆ λέγω , τούτων ὑμῖν τοὺς μάρτυρας παρέξομαι . Συνέβη τοίνυν , ὦ ἄνδρες δικασταί , καὶ Εὐξίθεον τουτονὶ | ||
| Αἰσώπῳ πάντα ὑπηρετεῖτο τὰ ὑπὸ τῶν θεῶν δωρηθέντα αὐτῷ . Συνέβη δὲ σωματέμπορον ἵππῳ καθεζόμενον ἀπὸ τῶν ἀγρῶν πορεύεσθαι εἰς |
| Πλάτων : ταῦτα οὖν τῆς εὑρέσεως καὶ διακρίσεως τοῦ ἀληθοῦς αἰτιῶμαι , φησὶ , τοὺς θεούς : ἐγὼ γὰρ οὐδεμίαν | ||
| ἐπὶ τῷ λυμήνασθαι πρὸς τὴν αἴτησιν ταύτην ἀπήντησας , μάτην αἰτιῶμαι τὸν φόνον : εὐποιῆσαι γὰρ αὐτὸς οὐκ ἀνελεῖν τοῦτον |
| τι οὖν οὐδαμοῦ τά γε μὴ ὄντα ὄντα ἐστίν ; Οὐδαμοῦ . Ἔστιν οὖν ὅπως περὶ ταῦτα , τὰ μὴ | ||
| ἀφανεῖς ἑστᾶσιν ἔξω τῶν ὅλων . Ποῦ δὲ ἑστᾶσιν ; Οὐδαμοῦ : εἰ γάρ που εἶεν , οὐκ ἂν εἶεν |
| συλλογισμὸς μόνον , τὸ δὲ καὶ ὡς ἀπόδειξις ἤδη . Πλείω δὲ ταὐτοῦ μέσα τε καὶ αἴτια εἶναι οὐχ οἷόν | ||
| οὕτως ἀκαίρως . ἰτέον δ ' ἐφεξῆς τῷ λόγῳ . Πλείω γοῦν ποτε ἐδηδοκότων καὶ ἀπεπτησάντων λεπτά τε καὶ λευκὰ |
| ' , ὦ πάτερ Πόσειδον , ἃς ἐμοί ποτε ἀρὰς ὑπέσχου τρεῖς , μιᾶι κατέργασαι τούτων ἐμὸν παῖδ ' , | ||
| τὰ δὲ τῶν ἄλλων σοῦ κινοῦντος καὶ συναγωνιζομένου . Ἣν ὑπέσχου μοι προθυμίαν ἐπὶ τοὺς ἐχθρούς , ταύτην ὑπὲρ ἀνδρὸς |
| φίλων . ὃ δ ' οὖν ἐρωτᾶτε : Ὅπερ δὴ ἐρωτᾶτέ με , ἤγουν δι ' ἣν αἰτίαν κολάζει με | ||
| , λέξω . ἌΛΛΩΣ : κατ ' ἐρώτησιν ἑρμηνευτέον : ἐρωτᾶτέ με καθ ' ἣν αἰτίαν , δι ' ὃν |
| καί κεν ἐς ἠῶ δῖαν ἀνασχοίμην , ὅτε μοι σὺ τλαίης ἐν μεγάρῳ τὰ σὰ κήδεα μυθήσασθαι . ” τὸν | ||
| ἦ ῥά νύ μοί τι πίθοιο Λυκάονος υἱὲ δαΐφρον . τλαίης κεν Μενελάῳ ἐπιπροέμεν ταχὺν ἰόν , πᾶσι δέ κε |
| περιεπάτουν ἐν τῷ δείγματι τῷ ἡμετέρῳ , καὶ ἡμεῖς προσιόντες διελεγόμεθα , καὶ ἐκελεύομεν τούτους ἐπιμελεῖσθαι ὅπως ἂν ὡς τάχιστα | ||
| , ἡγεμόνας τινὰς ἡμῖν τῆς ὁδοῦ τούσδε ἀπέσταλκε . τοιαυτὶ διελεγόμεθα καὶ ἅμα ἐτηροῦμεν τί ἄρα δράσουσιν : ἄπιμέν τε |
| τοῦτο ἐκεῖ λίθος γίνεται . ἀλλ ' ἆρα ὅτι οὐκ ἀνεχόμεθα ἀπὸ τῆς ἐν γαστρὶ θερμασίας γίνεσθαι λίθον ; κατὰ | ||
| ἄρα ἦν : ὑμᾶς μὲν ἔρχεσθαι λέγοντας Ἐπίκτητε , οὐκέτι ἀνεχόμεθα μετὰ τοῦ σωματίου τούτου δεδεμένοι καὶ τοῦτο τρέφοντες καὶ |
| ὑπὲρ Φιλίππου καὶ οὐδ ' ὁτιοῦν ὑπὲρ ὑμῶν ἔπραξαν , εἴποιτ ' ἄν , καὶ ἀληθῆ καὶ δίκαια . εἶτ | ||
| αἰτίαν ἔχοιμι περὶ ὧν πρὸς τοῦτον διαφέρομαι ; ἀλλ ' εἴποιτ ' ἂν ὅτι ἔξεστι καὶ τὰ ὑμέτερα ἔχοντα παρὰ |
| ἐλεύθερον τὸν Αἴσωπον . “ ὁ Ξάνθος : ” οὐκ ἐλευθερῶ δοῦλον παντελῶς πολὺν χρόνον δεδουλευκότα . “ ὁ πρύτανις | ||
| ὁρῶν ἀλγοῦντας διὰ τὸν κίνδυνον ἔφη : Μὴ λυπεῖσθε : ἐλευθερῶ γὰρ ὑμᾶς . Σχολαστικὸς διαπερᾶσαι ποταμὸν βουλόμενος ἀνέβη εἰς |
| λαβοῦσαν τὴν ὑγρότητα , παρὰ δὲ γῆς τὴν ψυχρότητα . Σκόπει δὴ τὸ πᾶν οὕτως συγκεφαλαιωσάμενος βραχεῖ λόγῳ : ἐπειδὴ | ||
| πρῶτον ἢ τελευταῖον εἴποις τῆς πρώτης ἐστὶ τῇ πόλει . Σκόπει δὴ καὶ τὰ τῶν πολέμων , τοῦτο μὲν τοὺς |
| παῖς νομίζεται . Οὗτοι μὲν οἱ παραθαλάσσιοι τῶν νομάδων Λιβύων εἰρέαται . Ὑπὲρ δὲ τούτων ἐς μεσόγαιαν ἡ θηριώδης ἐστὶ | ||
| , καθάπερ ὁ τοκεύς . Ταῦτα δέ μοι ἐς τοῦτο εἰρέαται : ἀναβήσομαι δ ' αὖθις ὀπίσω ἐς τὸν λόγον |
| δόξαιμεν ψεύδεσθαι . Μὰ Δία οὐ μέντοι , ἔφη . Φῶμεν ἄρα ; Φῶμεν . Ἔστω δή , ἦν δ | ||
| ἢ μὴ φῶμεν αὐτὸν ἐν μέσῳ τῶν παθημάτων εἶναι ; Φῶμεν μὲν οὖν . Πότερον ἀλγοῦνθ ' ὅλως ἢ χαίροντα |
| Ἀθήνησιν ἀπέθανεν . Καὶ τυφλῷ δῆλον : ἐπὶ τῶν ἄγαν σαφεστάτων . Κανθάρου σκιά : ἐπὶ τῶν εὐτελῶν . Καρπὸν | ||
| προσποιήσει διδάσκεσθε , βλέψαντες ἐς τὰ Σκυθῶν πάθη : μετὰ σαφεστάτων γὰρ τεκμηρίων καὶ οὐκ ἀμάρτυρα λέξομεν . Οὗτοι δὴ |
| κομψεύεσθαι ἢ ἀνδρὶ ὃν ἡ πόλις ἀξιοῖ αὑτῆς προεστάναι . Πρέπει μέν που , ὦ μακάριε , τῶν μεγίστων προστατοῦντι | ||
| τε καὶ ἡλικίᾳ ἱκανοὺς ἡγεμόνας τε καὶ παιδαγωγοὺς εἶναι . Πρέπει γάρ . Ἀλλὰ γάρ , φήσομεν , καὶ παρὰ |
| ' ἤν ς ' ἔρωμαι : ἄγε , ἐάν σε ἐρωτήσω δύο λόγους προβαλλομένη ἆρα τυραννεῖν θέλεις ἢ τὴν πόλιν | ||
| ὑπενέγκαι . Ἐγώ , φησίν , ἔσομαι μετὰ σοῦ : ἐρωτήσω δὲ καὶ τὸν ἄγγελον τὸν τιμωρητὴν ἵνα σε ἐλαφροτέρως |
| ὑπέσχετο καὶ κατένευσεν , ὅ πέρ ἐστιν μέγιστον σημεῖον τοῦ ἀψευδεῖν τὸν Δία , ὡς αὐτὸς ὁ Ζεὺς ὁ Ὁμήρου | ||
| , καὶ ἀμφότερα ὀρθῶς , δεήσει ἐρωτῶντα μὲν οἷς ἐρωτᾷ ἀψευδεῖν καὶ περὶ ὧν ὡς εἰδὼς προτείνεται , ἀποκρινόμενον δὲ |
| : ἄλλως : λέγοι ἄν τις καὶ ἐρωτήσειεν πῶς ταῦτα ἐξημάρτανες δεδοικυῖα τὸν ἄνδρα , ἵν ' ᾖ τὸ ὡς | ||
| ἐκεῖν ' ἐπήινεσα , ὅτ ' ἐς γυναῖκα Τρωιάδ ' ἐξημάρτανες , οὔτ ' αὖ τὸ νῦν σου δεῖμ ' |
| πράττουσιν ἢ οἱ ζῶντες καὶ πορθηθέντες . ἄλλως : τί μακρολογῶ ; τὸν γὰρ φθίμενον καὶ τὸν προτεθνηκότα προλέγω πράσσειν | ||
| ἀργύρῳ εὖ ἤσκηται . καὶ τὰ λοιπὰ , ἵνα μὴ μακρολογῶ . Θαλείας δὲ παῖς ὁ Παλαίφατος λέγεται , ὡς |
| ἀγαθοῦ καὶ κακοῦ ἐστιν ἐν τοῖς προαιρετικοῖς ; Ναί . Ἔξεστιν οὖν σοι παντὶ τῷ ἀποβάντι χρῆσθαι κατὰ φύσιν ; | ||
| : καὶ ἱκανὰ ταῦτα τυγχάνει τεκμήρια τοῦ γε πεφονευκέναι . Ἔξεστιν ἀντιλέγειν , καὶ οὐδεὶς κωλύει νόμος : οὕτω γοῦν |
| ἔδει καὶ μνησικακεῖν , ἐκεῖνός γ ' οὐκ εἴα . Ἡδέως δ ' ἂν ἐροίμην τοὺς τἀναντία πρεσβευομένους , πότερον | ||
| ταῦτα ἐγερθεὶς ἀπὸ τοῦ ὕπνου αὐτοῦ , εἶπεν ὅτι , Ἡδέως ἐκοιμήθην ὀλίγον , ἀλλὰ βεβαρημένη ἐστὶν ἡ κεφαλή μου |
| διττῶς λέγουσιν . ἀποσιμῶσαι : τὸ ἐπικύψαι καὶ τὴν πυγὴν προτεῖναι γυμνήν : Φίλιππος . Θουκυδίδης δὲ τὸ μετεωρίσαι τὰς | ||
| ἀρετῆς γέμοντα , φείσασθαι γένους εὐψύχου τε καὶ ἀνδρικοῦ καὶ προτεῖναι τὰ φιλανθρωπότερα τῶν κακῶν ἡμῖν , ἃ καὶ δυνησόμεθα |
| Φημὶ δή , ἐμπειρία τις . Τίς ; φάθι . Φημὶ δή , χάριτος καὶ ἡδονῆς ἀπεργασίας , ὦ Πῶλε | ||
| ἐπὶ τοῖσι καὶ ὑαλοειδέες εἶναι κλείονται θνητοῖσι θυηπολέουσι τόπαζοι . Φημὶ δέ τοι τέρπειν καὶ ὀπάλλιον οὐρανίωνας ἀγλαόν , ἱμερτοῦ |
| πολλὰ τῶν ἱερῶν ἀνεπαύοντο ἐν τοῖς θάκοις , ὁ δὲ Ἰάρχας πρὸς τὸ μειράκιον ” ἔκφερε ” εἶπε „ τῷ | ||
| ἀποθάνοιεν δὲ ὁμοῦ τῷ ἄρξασθαι οἶνον πίνειν ὑπολαβὼν εἶπεν ὁ Ἰάρχας ” καὶ βελτίους ἀποθανόντες ἐγένοντο , οὐ γὰρ ἂν |
| δ ' ἐστὶ τί ; κριθαί . τί οὖν , ἀπόπληκτε , περιπλοκὰς λέγεις ; πηγὸς πάρεστι ; πηγός ; | ||
| ἐστὶ τί ; ” κριθαί . ” τί οὖν , ἀπόπληκτε , περιπλοκὰς λέγεις ; „ πηγὸς πάρεστι ; „ |
| στρατηγίας ἥκοντας εἰς ἕτερον πάλιν ἐξιέναι πόλεμον . ὁ δὲ θεώρησον ὅπως ἔλυσε τὸ δοκοῦν ἐπαχθές . μὴ γὰρ κινδυνεύειν | ||
| πάντα φιλοτιμούμενος τὸν κόσμον αὐτῆς εἰ θεωρήσαις καλῶς ἔχει . θεώρησον , Πάταικε , πρὸς θεῶν : μᾶλλόν μ ' |
| , καὶ αὖ τῶν ἐπιφανῶν τε καὶ πολλῶν ὡς ἀλλήλοις ὡμίλουν . χρὴ δὲ καὶ τῶν λοιπῶν ἴσως καθ ' | ||
| ἔργῳ τὰς συνθήκας βεβαιώσηται . καὶ μὴν Λακεδαιμόνιοι μὲν ὅπως ὡμίλουν ἀλλήλοις οὐκ ἂν ἔχοιμεν εἰπεῖν : ἔκρυπτον γάρ : |
| καὶ γὰρ εἰ μὴ τὰ Πλάτωνος ἀποστοματίζεις μηδὲ τὰ Ἀριστοτέλους μεταχειρίζῃ , ἀλλὰ τά γε ἐκείνοις δοκοῦντα τοῖς ἔργοις βεβαιοῖς | ||
| διαλέκτου . καίτοι τὴν γενναίαν ῥητορικὴν οὐκ ἄλλου του ἕνεκεν μεταχειρίζῃ ἢ τοῦ ἄγειν τοὺς πολλοὺς ἐφ ' ὅτῳ ἄν |