| νόσου καὶ ὑγείας οὐδέν ἐστι μέσον : εἰ γὰρ καὶ νομίζεται εἶναι μέσον ἡ ἀνακόμισις κατὰ τοὺς ἰατρούς , οἳ | ||
| πάντα καὶ πέρα σταθμῶν . ἔχεις παρ ' ἡμῶν οἷάπερ νομίζεται . σοί τοι λέγουσα παύεται σαφῆ λόγον . ἐντὸς |
| ἐπιδέδειξαι τοῖς δοθεῖσι παρὰ τῶν νόμων συνάψας , ἃ μὴ νενόμισται : καὶ τὴν ὡς σὺ φῂς ἐξουσίαν ἀνῄρηκας : | ||
| πρὸς δόξαν πολιτεύονται καὶ τὸ κάλλος παρ ' αὐτοῖς τιμιώτατον νενόμισται . διόπερ ἐκ νηπίου παρ ' αὐτοῖς τὰ βρέφη |
| γὰρ πλείονας λέγων ὄψει μᾶλλον τὰ συμφέροντα . μεγάλῃ περιστάσει πρέπει ψεῦδος . μηδένα ἀπάτα , μάλιστα δὲ τὸν συμβουλίας | ||
| θεραπεία τῆς ἐπιθυμίας αὐτῶν διάδηλος γίνεται : ὡς φῶς δὲ πρέπει τὸ αἰνολαμπὲς αὐτῶν σέλας . ἡμέτερον + ἤγουν ὥσπερ |
| ὅλα ἐγχειριζόμενοι ὀρθῶς ποιήσουσιν ἐπεὶ καὶ μισθὸς αὐτῶν τῷ ἔργῳ πρόσεστιν . ἀλλ ' οὐκ ἀφ ' ἑνός , οἶμαι | ||
| αὐτῷ μνησθῇς , ἃ πάντες ἴσασιν ὅτι τούτων οὐδὲν αὐτῷ πρόσεστιν , καὶ ἀπίθανον εἶναι δοκεῖ καὶ περὶ τῶν ἄλλων |
| Ἄπολλον , ἀλλὰ σκαιὸν οὐ μετρίως λέγεις , μετὰ μαρτύρων ἀτυχεῖν , παρὸν λεληθέναι . δυσπαρακολούθητόν τι πρᾶγμ ' ἐστὶν | ||
| ζῆν , οὐ βούλεται . . . τὸ δ ' ἀτυχεῖν ἢ τὸ μὴ θεὸς δίδωσιν , οὐ τρόπου δ |
| ' ἵπποις χρυσέαις καὶ Κορίνθου δειράδ ' ἐποψόμενος δαιτικˈλυτάν . τερπνὸν δ ' ἐν ἀνθρώποις ἴσον ἔσσεται οὐδέν . εἰ | ||
| θανεῖν ἀώρους παῖδας , ἀλλ ' εὐδαίμονας ἐν γῆι πατρώιαι τερπνὸν ἐκπλῆσαι βίον . πάντας δὲ βωμούς , οἳ κατ |
| προμολὰς εἴρηκε τοὺς ἐκτὸς τοῦ ἄντρου τόπους . παρμέμβλωκε : πάρεστι . φαέεσσιν : ἀντὶ τοῦ φωτισμοῖς , φύσει γὰρ | ||
| πρός τι , δείκνυσιν οὕτως : εἰ τὰ δοξαστὰ αὐτὰ πάρεστι κατὰ τὸ ὑποκείμενον σὺν τῇ δόξῃ , οὔτ ' |
| ἤτοι πολλὰ νοήματα ὀξέα ἔνδον τῆς διανοίας φωνοῦντα πλουσίοις τοῖς σοφοῖς καὶ συνετοῖς ἀνθρώποις : εἰς δὲ τοὺς καὶ χυδαίους | ||
| δώρων καὶ χάριτος ἱκανῶς πειρᾶται διδάσκειν ὅτι ἀναγκαῖόν ἐστι τοῖς σοφοῖς μανθάνειν γράμματα . . π . εὐσεβ . . |
| πέπυσμαι , ἀκήκοα , ἔμαθον , ἴδον . . 〚 εὐφημία ῎στω : Εἴσθεσις περιόδου ἀμοιβαίας στίχων λϚʹ . ὧν | ||
| . ἤκουσάς που , ὦ παῖ Ἀρίστωνος , καὶ Εὐριπίδου εὐφημία γὰρ παρὰ σπονδαῖσι κάλλιστον . πατρόθεν αὐτὸν καλέσας ὁ |
| βοήθειαν ἅπασιν , ἧς ἐξ ἴσου μεθέξουσιν οἱ πονηροὶ τοῖς χρηστοῖς , καὶ μὴ ἐκ τῶν ἰδίων , ἀλλ ' | ||
| γὰρ αὐτοῖς ἑλχθῆναι πρὸς ἅπαντα τὰ τοῦ ζῴου μόρια πρὶν χρηστοῖς γενέσθαι πεφθεῖσιν . διότι δὲ καθαίρει τοὺς πόρους καὶ |
| στρατηγῶν εὐκλεᾶ τ ' ἔχων φάτιν . ὀλίγον ἄλκιμον δόρυ κρεῖσσον στρατηγῶι μυρίου στρατεύματος . ὀλίγοι γὰρ ἐσθλοὶ κρείσσονες πολλῶν | ||
| τῇ ξυντυχίᾳ , προσένευσαν , ἡγησάμενοι ἐν τῷ αὐτίκα φόβῳ κρεῖσσον εἶναι σφίσιν ὑπὸ τῶν ἐν ταῖς ναυσίν , εἰ |
| ἢ βροτοῖς χάριν φέρειν τὸν δρῶντα γάρ τι καὶ παθεῖν ὀφείλεται × – συνέλεγον τὰ ξύλ ' , ὡς ἐκκαυμάτων | ||
| σώματα χαριούμενοι τῇ πατρίδι . ἀποθανεῖν μὲν γὰρ ἅπασιν ἀνθρώποις ὀφείλεται , κακοῖς τε καὶ ἀγαθοῖς : καλῶς δὲ καὶ |
| ἔστι δὲ ἡ χρεία αὐτῆς καὶ οὗπερ ἕνεκα τοῖς ῥήτορσιν ἐπιτετήδευται αὕτη : ἤτοι γὰρ τὴν ὑπόθεσιν ἅπασαν ὁ ῥήτωρ | ||
| ἀντιπάθειαν καὶ κατὰ ἀπόῤῥοιαν ξυμπαθεῖ ἢ ἀντιπαθεῖ καὶ ὁκόσα ἀναιτιολογήτως ἐπιτετήδευται τοῖς ἐμφύχοισι , ποίαις τε ἕκαστον ἐμπειρίαις καὶ τέχναις |
| τῇ σηπίᾳ ἡ σὰρξ ἐρείδεται ; διότι τὸ σήπιον αὐτῇ πρόσεστι τὸ ἀναλογοῦν ὀστῷ καὶ ἀκάνθῃ . καὶ ἐπὶ τῶν | ||
| τῇ ὥρᾳ , ἀλλὰ καὶ τῇ κράσει καὶ τῇ ἡλικίᾳ πρόσεστι . καὶ ἐν τῷ ἔαρι ταύτης ἔχεσθαι δεῖ σε |
| μὴ ἀντέχεν μηδὲ κρατέν . καὶ διὰ τοῦτο συμβαίνει φεύγεν τἀγαθὰ τὼς ἀνθρώπως διὰ λύπαν , ἀποβάλλεν δ ' αὐτὰ | ||
| καὶ τἆλλα καὶ τὰ ἡδέα πράττειν , ἀλλ ' οὐ τἀγαθὰ τῶν ἡδέων . Πάνυ γε . Ἆρ ' οὖν |
| ὡς ὁμολογοῦντα τούτων εἶναί τι σπουδαῖον καὶ τὸν Σαρδανάπαλλον ἡγούμενον ζηλωτόν , ὃς ἔφη διατελέσαι τὸν βίον εὐωχούμενός τε καὶ | ||
| ὀχληρόν , φαῦλον δὲ τὸν ἁπλοῦν . ἀπόβλεπτον : τὸ ζηλωτόν . ἀμφιμήτωρ : ὁ ἐξ ἑτέρας μητρὸς ἀδελφός . |
| τότε ὄντας χρόνῳ . κοινῇ δὲ διαλαμβάνοντες ἅπαντες πειρασόμεθα τὸ πρέπον εἰς δύναμιν οἷς ἐπέταξας ἀποδοῦναι . σκοπεῖν οὖν δὴ | ||
| τοῖς Ἀθηναίοις , ὁ στρατηγὸς τῶν Ἀθηναίων . δέον ] πρέπον . . ἀπώλεσα ] ἔφαγον . , ἠνάλωσα , |
| ἀλλ ' εὐτυχοίης , νόστιμον δ ' ἔλθοις δρόμον . ἀστοῖς δὲ πάσηι τ ' ἐννέπω τετραρχίαι χοροὺς ἐπ ' | ||
| γὰρ αὐτὸς ἦν , φησίν , ἐντροπῆς ἄξιος ὁμιλῶν τοῖς ἀστοῖς , ἢ αὐτὸς ἐνετρέπετο ἐν τῷ τοῖς ἀστοῖς ὁμιλεῖν |
| μετὰ τροπὰς χειμερινάς , μέχρι γὰρ τούτου αὐξάνειν ὁ κάλαμος πεπίστευται . λέγουσι δὲ τοὺς ὑπὲρ καπνὸν τεθέντας καλάμους , | ||
| τῷ πινομένῳ , παραπλησίως δὲ καὶ ἡ τῶν στρουθοκαμήλων ποιεῖν πεπίστευται : δίδου δὲ καὶ τὸ τοῦ λαπάθου σπέρμα λεῖον |
| δὲ εὖ ἴστε ὅτι μηδέν ἐστι τῶν τοιούτων μέγα μηδὲ τίμιον ἄλλως , εἰ μὴ παρὰ τοὺς διδόντας , ἐὰν | ||
| διὰ τοῦτο , διό . μετ ' : ἐν , τίμιον : αἴσιμον : τιμῶσιν οἱ ἰχθύες . Τίς : |
| πίτυος ψιθύρισμα ἐκείνης τῆς παρὰ ταῖς πηγαῖς λιγυρῶς ᾀδούσης : ἡδὺ δὲ καὶ σύ , ὦ αἰπόλε , συρίζεις . | ||
| τοσοῦτον , ὅσον ὡς οἷόν τε τῇ γεύσει τοῦ κάμνοντος ἡδὺ ἀποφῆναι τὸ φάρμακον ἐκλεικτόν . τῇ τε οὖν γεύσει |
| καὶ τυραννικούς , Ἡσιόδου μὲν τὸ Ἔργον δ ' οὐδὲν ὄνειδος , ἀεργίη δέ τ ' ὄνειδος : τοῦτο δὴ | ||
| τὸν δὲ παράσιτον πλούσιος οὐδέποτε κοσμεῖ . ἄλλως τε οὐδὲ ὄνειδος αὐτῷ ἐστιν , ὡς σὺ φής , τὸ παρασιτεῖν |
| Νεαλύτη καὶ Ὤκιμον , φησὶν Ἀναξανδρίδης . οὔκ ἐσθ ' ἥδιστον ἀποθανεῖν , φησὶ Φιλέταιρος , βινοῦνθ ' ἅμα , | ||
| τὴν θάλατταν ἡμεροῦσα , καὶ ταῖς νήσοις ἐγκαταμίγνυται , θεαμάτων ἥδιστον , ἤπειρος ἐν νήσοις , καὶ τούτων ἐνίων νοτιωτέρα |
| , αὐτίκα μέτεισι καὶ τιμωρήσει τῇ μητρί . σὺ δὲ ἀπάγγελλε τῷ Διὶ ἅπαντα εἶναι εὐτρεπῆ : ἕστηκεν ἡ Δῆλος | ||
| τὴν ἀπολογίαν . καὶ παρ ' ἐμοῦ τοίνυν τάδε αὐτῇ ἀπάγγελλε . Μηδαμῶς , ὦ Λυκῖνε , ἀλλ ' ὥσπερ |
| τοὺς μὲν ὑπερβάλλοντας πρὸς ταῦτα , ἤτοι τοὺς ὑπερβολικῶς ζητοῦντας πλουτεῖν καὶ νικᾶν καὶ δοξάζεσθαι καὶ παρὰ τὸν ὀρθὸν λόγον | ||
| τὸ πιστεύεσθαι τοῖς πιστευομένοις ἀγαθόν ἐστι καὶ τοιοῦτον οἷον τὸ πλουτεῖν καὶ τὸ ὑγιαίνειν καὶ τὸ τιμᾶσθαι τοῖς τιμωμένοις καὶ |
| ὃν βεβίωκεν ἐξετάζοντες . οὗτος γάρ , ἡνίκα μὲν συνέβαινεν εὐτυχεῖν Ἀριστολόχῳ τῷ τραπεζίτῃ , ἴσα βαίνων ἐβάδιζεν ὑποπεπτωκὼς ἐκείνῳ | ||
| ἄλλον . . ἐπεύχομαι ] ἐπεύχομαι δὴ κατὰ πάντα μὲν εὐτυχεῖν σε , ὦ πρόμαχε τῶν ἐμῶν δόμων , ὦ |
| τὸ αἴτιον ὑπάρχειν ἀνεύρετον ἢ δύσκριτον , ὥσπερ ἐν τοῖς καλοῖς καὶ ἐρασμίοις σώμασιν , οὐ πάντες τὸ αὐτὸ θαυμάζουσιν | ||
| ὥσπερ καὶ σὺ νῦν δή , ἔφη , τοῖς μὲν καλοῖς κἀγαθοῖς τῶν ἀνθρώπων καὶ τοῖς ἐπισταμένοις , ὅπου δεῖ |
| θεσμοὺς ἀκινήτους . αἱ μὲν γὰρ ἡμέτεραι γνῶμαι προσαναματτόμεναι τὸ πλημμελὲς ἐκ τοῦ συνεζευγμένου θνητοῦ τροπὰς καὶ μεταβολὰς εἰκότως ἐνδέχονται | ||
| μέγιστον ἀγαθὸν καὶ κάλλιστον τὴν εὐδαιμονίαν ἐπιτρέψαι τῇ τύχῃ λίαν πλημμελὲς ἂν εἴη . τοῦτο δὲ φανερόν ἐστι καὶ ἐκ |
| τούτων οἶδ ' ὅτι πολὺ βελτίονες οἰόμεθα εἶναι : οὐκ αἰσχρὸν οὖν εἰ μήδ ' ἐπιχειρήσομεν συνόντες ὠφελεῖν τι ἢ | ||
| τῶν αὑτοῦ κτημάτων κάλλιστον καὶ ἱερώτατον . οὐ γὰρ οὕτως αἰσχρὸν εἶναι [ τὸ βασιλεύειν ] οὐδὲ ἐπικίνδυνον χρημάτων ἀπορεῖν |
| παρῄνει καὶ τὴν γῆν διένεμε , καὶ δωρεὰς αἰτεῖν τοῖς ἀξίοις ἐπέτρεπε καὶ τῶν οὐκ ἀξίων ἐνίοις ἐδίδου παρὰ γνώμην | ||
| τοῖς αἰτοῦσι τροφῶν καὶ τὰς ἑστιάσεις παρέχομεν καὶ οὐ τοῖς ἀξίοις . ιγʹ . ἴσως ἂν κτλ . κοινῇ εἰ |
| κἄν μοι δῷς αὐτῶν μίαν , στρατεύεσθαι ἄν μοι δοκῶ ἥδιον ἢ οἴκοι μένειν . ὁ δὲ Κῦρος εἶπεν : | ||
| ' : ὄψον δὲ ἐὰν λέγῃς , κάλει ὀψάριον . ἥδιον γὰρ ἀπολοῦμαι πολύ . ὅτι Φοῖνιξ ὁ Κολοφώνιος μνημονεύει |
| γάμον οὕτως ἠκρίβωται τῷ ἀρχιερεῖ , ὥστ ' οὐδὲ χήραν ἐφεῖται γαμεῖν αὐτῷ , οὔτε τετελευτηκότος ἀνδρὸς μονωθεῖσαν οὔτε ἀπηλλαγμένην | ||
| διατέτακται ταὐτὰ ἃ καὶ τοῖς τὴν μεγίστην ἔχουσιν ἱερωσύνην , ἐφεῖται δ ' οὐ μόνον παρθένους ἀλλὰ καὶ χήρας , |
| ὑπ ' ἀνθρώπων ἀπιστοῦμαι χρηστότητος . Θαυμάζειν διὰ τῆς ἐπιστολῆς ἔοικας τὴν παρὰ πολύ μου μεταβολὴν τοῦ βίου , ὅτι | ||
| μὴ ῥιγοῦν τοῦ ἀμπεχόνης εὐπορεῖν ; Φέρε τοίνυν , ἐπειδὴ ἔοικας ἀγνοεῖν , διδάξομαί σε θρηνεῖν ἀληθέστερον , καὶ δὴ |
| ποτὸν γλυκερόν τε λοετρόν : οἷα δ ' ἐνὶ ξυλόχοις κεχαρισμένα δῶρα φέρουσιν ἐν γλυκεροῖς ταλάροισι παρ ' αἰπολίοισι νομῆες | ||
| ἔμπροσθεν ἀδελφούς . Οὔτ ' ἀληθῆ γράφεις οὔθ ' ἡμῖν κεχαρισμένα , ὃς τοσοῦτον ἡμῖν προσεπάλαισας χρόνον . παρ ' |
| καὶ τούτους , ἢ παρὰ τούτων ἀφ ' ὧν εἰλήφασι μεταιτεῖν , κἀκείνῳ τ ' ἐχθρὸν εἶναι καὶ τούτοις ; | ||
| . ἆρά σοι ἔτι δοκεῖ ἡ ἐμὴ στολὴ καὶ τὸ μεταιτεῖν αἰσχρὰ εἶναι ἢ καλὰ καὶ ἀγαστὰ βασιλεῦσιν καὶ παντὶ |
| ἀριθμὸν καὶ τὸν τόνον αὐτῆς φυλάττει , οἷον τιμή ὦ τιμή : ἀμέλει τὴν αἰδόα καὶ τὴν ἠόα εἰς τὴν | ||
| καὶ ἐλαττόνων : ἀρετῆς γὰρ παντελοῦς οὐκ ἂν γένοιτο ἀξία τιμή . λέγει δὲ παντελῆ ἀρετὴν τὴν σύμπασαν , ἣν |
| πᾶν τε ὅπερ ἐκεῖνος δι ' ἡδονῆς ἔσχε θέαμα ἢ ἄκουσμα , διεφθείρετο . τῆς τε συγκλήτου βουλῆς ὅσοι γένει | ||
| πρὸς τὸν ἀδίκως εἰσπεπραγμένον ; τοῦτο γὰρ οὐκ ἤνεγκε τὸ ἄκουσμα ὁ πολὺς αἰών , ἀλλ ' ἦν ἀνυπόστροφος ἡ |
| : παροιμιῶδες τὸ ἡμιστίχιον : ἐὰν μὴ πείσω : οὕτως κέκριται : εἴθε : ὅτε σε ἠξίουν βοηθῆσαί μοι : | ||
| μυρία διεξερχόμενος ἀσεβὴς μὲν καὶ ἐπάρατος καὶ παρὰ τῷ σοφῷ κέκριται νομοθέτῃ , καταρᾶσθαι δέ , οὐκ εὐλογεῖν , νενόμισται |
| ἀπὸ τοῦ χειμῶνος . εὐδιόωσα : γαληνιῶσα . γαληναίη : ἀτάραχος , γαληνὴ , καὶ ἥσυχος . γένηται : ὑπάρξει | ||
| . ἀπαλλάσσουσιν ] ἀπήλλαξαν ἑαυτοὺς τῶν ἐνθάδε . ἀσφάδαστος ] ἀτάραχος . συμβαλῶ ] συγκλείσω . ἔτεινας ] πολλὰ εἴρηκας |
| ἃ καὶ ἑαυτοῖς παρεῖναι σπεύδουσιν . ὅταν οὖν τὸ ὡς φιλεῖ τις ἑαυτὸν διήκει καὶ πρὸς ἄλλον καὶ φιλῇ κἀκεῖνον | ||
| του φιλονεικούντων ἀλλήλοις κατ ' ὀλίγον τε αὐτοῖς , οἷα φιλεῖ , τῆς ἔριδος αὐξομένης ἀνέβη τὰ τῆς φιλονεικίας μέχρι |
| θρασύδαιον δηλονότι καὶ τὸν πατέρα αὐτοῦ . τούτων γὰρ ἡ εὐφροσύνη καὶ ἡ δόξα ἡ ἐκ τῆς νίκης διαλάμπει : | ||
| τοὺς ἀμέτρως αὐτῆς πίνοντας τὸ πόμα . . γάνος ] εὐφροσύνη . εὐφραῖνον τοὺς συμπίνοντας . . αἰὲν ἐν φύλλοισι |
| ἐκτείνει μόνον , ἀλλὰ καὶ ἐπαύξει τὸ σιτηρέσιον , ὅτε ἀγαπητὸν ἦν μὴ ἐλαττῶσαι . οὔκουν δεῖ ἡμῖν ξενηλασίας συνεχοῦς | ||
| ἄνδρα οὕτω κεκαθαρμένον ; ἢ καὶ χρυσοῦ σπανιώτερον ἀρετὴ καὶ ἀγαπητὸν ὅτῳ καὶ εἷς που τοιόσδε εἰς τὴν κρίσιν ἀφίκοιτο |
| καὶ δημοσίᾳ σχεδὸν αἱ πόλεις ἅπασαι δελέατα ἐξευρήκασι παντοῖα τοῖς ἀνοήτοις , στεφάνους καὶ προεδρίας καὶ κηρύγματα . τοιγαροῦν ἤδη | ||
| ἐθέλοντας δεῖ μὲν ἐκ παίδων ἦχθαι καλῶς , καὶ μὴ ἀνοήτοις συντρέφεσθαι δόξαις : δεῖ δὲ καὶ τὴν φύσιν ἀγαθοὺς |
| ἐγχείρημα , λοιδόρημα , ἕρμα , μάντευμα , ἐπιτέλεσμα , δίδαγμα , φρύαγμα , καύχημα , αὔχημα , ἀλαζόνευμα , | ||
| τὸ ἐκ τῆς παρακολουθούσης βλαβερὸν αἰσχύνης νομίζουσι . τοῦτο τὸ δίδαγμα Μωυσῆς ὁ ἱερώτατός πως ἔοικεν ἀναδιδάξαι : τοιοῦτον γάρ |
| , ὡς ἑτερογενεῖς εἶναι . καθόσον μὲν γὰρ τὸ ἀγαθὸν αἱρεῖται ὁ ἐγκρατὴς καὶ τῷ λόγῳ ἀκολουθεῖ , ἀρετῇ προσήκει | ||
| βούλεται πονεῖν ὥστε πολεμεῖν , ἐξὸν δὲ χρήματα ἔχειν ἀκινδύνως αἱρεῖται πολεμῶν μείονα ταῦτα ποιεῖν : ἐκεῖνος δὲ ὥσπερ εἰς |
| γίγνεσθαι διὰ βίου , καρπούμενον ἅπασαν τὴν αὑτοῦ κτῆσιν . βλάβος δέ , εἰ κατέβλαψεν τὸν τρωθέντα , ἐκτίνειν τῷ | ||
| ἄνωγα μιμνέμεν εἰν οἴκοισι φέρειν τ ' εὐήρεϊ θυμῷ φωρίδιον βλάβος αἰνόν , ἐπεὶ μετὰ ποσσὶ διώκων οὔ κε κίχοις |
| τοῖς ἀκούουσι γνώριμα , ἀκίνδυνα δὲ τῷ μαρτυροῦντι καὶ μὴ αἰσχρά , ταῦτα γέγραφα . Ἐὰν μὲν οὖν ἐθελήσῃ ὁ | ||
| , εἰ μὲν εἴη καλά , ἐθαύμασαν , εἰ δὲ αἰσχρά , ἐχλεύασαν καὶ τῆς ὑποκρίσεως ἐμίσησαν . λέγωμεν οὖν |
| προειρημένου πολιτεύματος κρεῖττον , ὃ καὶ τοῖς κατὰ τὸν βίον ἅπασιν εὐδαιμονεστέραν αὐτὴν ἐποίησε καὶ πραγμάτων ἐπῆρεν ἅψασθαι γενναιοτέρων . | ||
| μὲν γὰρ δοκεῖ . ἡ δὲ μεταδοῦσα τῶν ἑαυτῆς ἀγαθῶν ἅπασιν ἀνθρώποις καὶ τηλικούτῳ κατασπείρασα πλούτῳ βάρβαρόν τε καὶ Ἑλλάδα |
| ἠξίουν ἐπανελθεῖν καὶ συνεχῶς ἔλεγον , ὁ Διὸς Κόρινθος ὑμᾶς ποθεῖ , ὁ Διὸς Κόρινθος δι ' ὑμᾶς λυπεῖται , | ||
| οὓς περὶ τῆς συνθέσεως τῶν ὀνομάτων πεπραγματεύμεθα , πάντα ὅσα ποθεῖ τῶν ἐνθάδε παραλειπομένων εἴσεται . ἐγὼ δὲ τῇδέ πῃ |
| διατετέλεκα καὶ ὑμᾶς αὐτοὺς ὑπερεπαινῶν καὶ τοῖς λόγοις οἷς καταλελοίπατε ὁμιλῶν ; αὐτὰ γοῦν ἅ φημι ταῦτα , πόθεν ἄλλοθεν | ||
| αὐτῶν τοιγαροῦν μεθ ' ὧν ἥλως . ” [ Κακοῖς ὁμιλῶν ὡς ἐκεῖνοι μισήσῃ , κἂν μηδὲν αὐτὸς τοὺς πέλας |
| ὧν λέγω , σὺ δ ' αἴτιος . ἄγγειλον εἴσω δεσπόταισι τοῖσι σοῖς . . . πικρῶς † ἂν οἶμαί | ||
| ἅ ς ' οὐ τολμᾶν χρεών . ἄπελθε : λίαν δεσπόταισι πιστὸς εἶ . καλόν γέ μοι τοὔνειδος ἐξωνείδισας . |
| δ ' ἐν τυμβήρει θαλάμῳ κατεζεύχθη : καίτοι καὶ γενεᾷ τίμιος , ὦ παῖ , παῖ , καὶ Ζηνὸς ταμιεύεσκε | ||
| καὶ συμμάχους , καὶ σὺν ὑμῖν μὲν ἂν οἶμαι εἶναι τίμιος ὅπου ἂν ὦ , ὑμῶν δὲ ἔρημος ὢν οὐκ |
| κύριοι αὐτῶν , οὐδ ' ἄρα ἐφ ' ἡμῖν τὸ ἀγαθοῖς ἢ κακοῖς εἶναι . ὁ μὲν οὖν σύμπας λόγος | ||
| τοὺς ἐθέλοντας ἐπ ' αὐτὰ ἰέναι καὶ διὰ τοῦτο τοῖς ἀγαθοῖς πλείοσιν οὖσι μᾶλλον ἢ τοῖς κακοῖς προσέχοντας : ἐνθυμηματικῶς |
| ὁ καιρός : τούτοις γὰρ καὶ τοὺς ἄλλους φίλους τέρπειν ἔνεστι καὶ Πλάτωνα σοφίζεσθαι ἀδωροδόκητον ὄντα . χρημάτων δὲ οὐδὲ | ||
| οὕτω καὶ ἡ φιλία . ἥκιστα δὲ ἐν τῇ χειρίστῃ ἔνεστι φιλία , λέγω δὴ τῇ τυραννίδι . καὶ γὰρ |
| ἀφέντα ζητεῖν , ὅθεν ἐστίν . οὐδὲ γὰρ ἐζητοῦμέν τι ῥᾷστον εὑρεῖν . σὺ δὲ οὐ γράψας προσέθηκας τοῖς κακοῖς | ||
| , ἥτις ἐκ τῶν λαχάνων τούτων ἐστί : ἢ τὸν ῥᾷστον βίον καὶ ὀλιγαρκῆ λέγει , ἢ ὅτι τὰ οὐδαμινὰ |
| τῆς ῥητορικῆς λόγους , ἀκηκοότων δ ' ἃ μὴ προσῆκε μάταιος ἐξ ἀμφοῖν ἡ βλασφημία . ἀλλ ' οἶμαι ἅμα | ||
| ἔτυχεν : ἢ ἀκαίρως . ὅθεν καὶ εἰκαῖος , ὁ μάταιος . . καταδαρθέντα : Καὶ ὑπνώσαντα καταπεσόντα . . |
| : διύγρῳ διὰ τὰ δάκρυα : τὸν νεωστὶ ἐν τοῖς θανοῦσι γενόμενον . τὸν νεκρὸν τῆς φιλίας ἀλόχου , τὸν | ||
| φεύγειν ἀεί . Εὐριπίδου : Ἡ δ ' ἀρετὴ καὶ θανοῦσι λάμπει . Ἐκ τοῦ γεωργίου : Οὐδὲν δὲ πέπονθας |
| καὶ ἤδη δυνάμενον σπείρειν , * * * κἂν ἐκεῖνος εὐχάριστος ὢν πρὸς τὰ παιδεύματα , δι ' ὧν ἀρετῇ | ||
| . Λύει δὲ λύπην παντὸς ἀνθρώπου λόγος . Λόγος τις εὐχάριστος ἀπόδοσις καλή . Μηδέποτε πλούτει , θάνατον εὐλαβούμενος . |
| . ὁ νοῦς οὗτος : ἆρα , ὦ Γλαύκων , ἡγεῖ οὐκ εἶναι μέγιστον κέρδος τὸ τοὺς μέλλοντας γενήσεσθαι παῖδας | ||
| ἄλλος δαίμων Ὁμηρικός ; Μή με οἴου πυνθάνεσθαι εἰ τοιαύτην ἡγεῖ τὴν Ἀθηνᾶν , οἵαν Φειδίας ἐδημιούργησεν , οὐδὲν τῶν |
| κρύφα βοηθούντων , ἐλπίσαντες τοὺς δυνατοὺς ἅπαντας αὐτίκα εἰς ἔγκλημα ἐπίφθονον ὑπάξεσθαι καὶ δικάσειν μὲν αὐτοί , γενομένων δ ' | ||
| δ ' αὐτίκα . εὖ κεκόμψευσαι πονηρά : γλῶσς ' ἐπίφθονον σοφή . νοῦς δέ γ ' οὐ βέβαιος ἄδικον |
| γὰρ δοκεῖ πρῶτος , οὓς ἐκόλασε θανάτῳ , προγράψαι καὶ γέρα τοῖς ἀναιροῦσι καὶ μήνυτρα τοῖς ἐλέγχουσι καὶ κολάσεις τοῖς | ||
| ὁ δεσμεύων αὐτοῦ τὰς φρένας . λάχη ] ἀντὶ τοῦ γέρα . ἀπέχειν ] μὴ πλησιάζειν ἡμᾶς τοῖς θεοῖς . |
| κοινῶς μὲν ἐν ἅπασιν ὄντων , παρὰ δὲ τοῖς λογισμῷ χρωμένοις ἀποδοκιμαζομένων . τὸ οὖν ἡδονὰς διώκειν προπετῶς λύπας ἐστὶ | ||
| ἐλλείπεσθαι εὖ ποιῶν τοὺς εὐεργετοῦντας αὐτόν , ὥστε λυσιτελεῖν τοῖς χρωμένοις . Πῶς οὖν ἂν ταῦτα δοκιμάσαιμεν , ὦ Σώκρατες |
| στρούθεον ἔμιξα , κνῆκόν τε σχιστὴν , ἐπί τε ψύλλιον ἀηδὲς , ἄγχουσάν τ ' ἐρυθρὴν , ἰδὲ χάλκιμον : | ||
| καὶ θεῶν ἆρ ' ἐστὶν ἀγαθὸν μὲν καὶ καλόν , ἀηδὲς δέ , δύσκλεια δὲ τἀναντία ; ἥκιστα , ὦ |
| διαφθείρειν αὐτοὺς ἐσπούδαζον . οὐκοῦν ἐντεῦθεν ἐξενέγκατε νόμον , ὡς εὐτυχοῦσι μὲν ὀργίζεσθαι τοῖς ἐχθροῖς , ἐπταικόσι δὲ ἐπαμύνειν . | ||
| ἄξιον σχῇς θέας ” . Ὁ αὐτὸς ἔφη τὴν παιδείαν εὐτυχοῦσι μὲν εἶναι κόσμον , ἀτυχοῦσι δὲ καταφύγιον . Ὁ |
| τῷ ἰδίῳ συμφέροντι , ἀλλ ' ἐπὶ τῷ τοῦ βασιλέως λυσιτελεῖ πεποιῆσθαι τὴν φιλίαν : καὶ διὰ ταύτης παρεδείκνυε τῶν | ||
| ἂν ἦν σοι τἄλλα μαθεῖν , οὐκ ἐθέλουσι διδάσκειν , λυσιτελεῖ γὰρ ἴσως αὐτοῖς τὸ πρᾶγμα ἀφανίζειν , ἀλλ ' |
| ἢ μόνῳ τῷ ὄντως θεῷ καὶ ποιητῇ τῶν ὅλων χρὴ λατρεύειν ἐν ὁσιότητι καρδίας καὶ εἰλικρινεῖ γνώμῃ . διό φησιν | ||
| λατρείας τὴν ἐμὴν δυσπραξίαν . ἤγουν , οὐ προτιμήσομαι τὸ λατρεύειν τῷ Διῒ καὶ ὑπηρετεῖν αὐτῷ καὶ εἶναι ἄγγελος αὐτοῦ |
| δέρην . καί νιν δοκῶ , τὸ πρῶτον ἢν πολὺς παρῆι , χρόνωι μαλάξειν σπλάγχνον : οὔτε γὰρ θρασὺς οὔτ | ||
| ἀνθρώπωι σιγᾶν χαλεπώτατον ἄχθος , φθεγγόμενος δ ' ἀδαὴς οἷσι παρῆι μελετᾶι , ἐχθαίρουσι δὲ πάντες : ἀναγκαίη δ ' |
| . τότε οἱ μὲν ἄλλοι τῆς ὁδοῦ τὸ δύσκολον καὶ πρόσαντες καταπλαγέντες ὑποκατεκλίνησαν καὶ τὴν μακρὰν καὶ λείαν παρεκάλουν αὐτὸν | ||
| δὲ τοῖς ἀνάντεσιν ἐπερειδόμενος ῥᾷον ἂν ποιήσαι τὴν εἰς τὸ πρόσαντες κίνησιν τοῦ σώματος . ἔτι δ ' ἧττον ἂν |
| ' εἰς ἄγνοιαν τῶν πραττομένων καταφεύξῃ , οὔτ ' εἰκότα δόξεις λέγειν τήν τε αἰτίαν οὐδὲν μᾶλ - λον ἀποφεύξῃ | ||
| ? ? χεῖρας ? ? ? , οὐχὶ Κέρδωνος , δόξεις . ἐγὼ [ ] μὲνδύο ? γὰρ ἦλθ ' |
| ἡδέως ὁρᾷ . Τῶν δυστυχούντων εὐτυχὴς οὐδεὶς φίλος . Τὸ κέρδος ἡγοῦ κέρδος ἂν δίκαιον ᾖ . Τὸ γὰρ θανεῖν | ||
| : ἱκανοὶ γὰρ οἱ ὑπάρχοντες ἐχθροὶ τῇ πόλει καὶ μέγα κέρδος νομίζοντες εἶναι τοὺς ἀδίκως ἐν ταῖς διαβολαῖς καθεστηκότας . |
| . . : Πόνηρον βαρυτονούμενον , ὡς σόλοικον , καὶ πονηρόν ὀξυτονούμενον , ὡς κυδοιμόν , φασὶ διαφέρειν παρὰ τοῖς | ||
| ἐπιτρέπειν σε ἔδει τῳ διακινδυνεύοντα ἢ χρηστὸν αὐτὸ γενέσθαι ἢ πονηρόν , πολλὰ ἂν περιεσκέψω εἴτ ' ἐπιτρεπτέον εἴτε οὔ |
| , ἄλλως δ ' οὔ . Καὶ μὲν δὴ τὸ φρονεῖν , τοῦτο δὴ συντετύχηκε μόνῳ τῷ πρώτῳ . Ὑφ | ||
| κόσμον , τὰ δ ' ἤδη ζωήν , τὰ δὲ φρονεῖν καὶ ζῆν εὖ , τῷ δὲ νῷ τὸ ἀγαθόν |
| παισίν . καὶ γὰρ ἐκεῖνοι διδόασιν οὕτως , ὥστε μηδὲν λυπεῖσθαι μετ ' ὀλίγον συντριβέντων . ἆρα ἀγνοεῖτε τὴν προσοῦσαν | ||
| λυπησομένῳ γενόμενον ἓν ὂν καὶ ταὐτὸν πεποίηκεν ἄλλο , τὸ λυπεῖσθαι . Τί οὖν αὐτὸ τὸ ἓν γενόμενον , πρὶν |
| : ταῦτα δὲ τῆς πολιτικῆς . ἔστι δὲ ἐν τοῖς ἐπιεικέσιν ἡ ὁμόνοια : οὗτοι γὰρ καὶ ἑαυτοῖς ὁμονοοῦσι καὶ | ||
| δὲ Φορμίωνα τοσόνδε ἔχω πλέον γράψαι . Φορμίωνι γὰρ τοῖς ἐπιεικέσιν Ἀθηναίων ὄντι ὁμοίῳ καὶ ἐς προγόνων δόξαν οὐκ ἀφανεῖ |
| μὴ ᾖς ὑβριστής , ἀλλὰ σώφρων : καὶ γὰρ ἡ ὕβρις τῷ ὀργίλῳ ἀνδρὶ ἀνύποιστος γίνεται ὑβριζομένῳ , οὐδὲ ὁ | ||
| ἀνιῶμαι : καὶ γὰρ ἐρῶ τῆς Μαζαίας , καὶ ἡ ὕβρις ἐν τοσούτοις ἀνθρώποις οὐ μετρίως μου καθίκετο . οἶμαι |
| ἐπὶ δ ' ἐπαίνου θάρσος , εὐψυχία , εὐτολμία , ἄδεια . τὸ γὰρ ἀφοβία πάνυ εὐτελές . ῥήματα δὲ | ||
| τῆς τῶν ἀνθρώπων : εἰ γὰρ ἀνέλοιεν τοὺς νόμους καὶ ἄδεια γένοιτο τοῦ τύπτειν ἀλλήλους καὶ ἀποκτείνειν καὶ ἁρπάζειν τὰ |
| ὑπὸ τῶν πολιτῶν δημοσίας ἕνεκα χρείας ἐπιδιδόμενον τῇ πόλει . ζῆλος μίμησις καλοῦ , οἷον ζηλοῖ τὸν καθηγητὴν ὁ παῖς | ||
| εἶναι : μία γὰρ ἐπὶ πολλῶν οὐ τηρεῖται τάξις : ζῆλος δὲ τοῖς πολλοῖς παρέπεται τοῦ κρείττονος . καὶ ἐρῶ |
| τῶν μετιόντων ἄμεμπτον ἔχει : εἰ δὲ μηδὲ τοῦτον λοιδορίας ἐλευθεροῖς , τί τοῖς ἄλλοις εἰς ἀδοξίαν προφέρεις τῆς τε | ||
| τῶν ἀδικούντων οἱ βωμοί . σὺ δὲ καὶ τοὺς δεθέντας ἐλευθεροῖς καὶ τοὺς καταδίκους ἀπολύεις : οὕτως παρευδοκίμησας καὶ τὴν |
| κακὸν αὐταῖς . λέγουσι δὲ οἱ πεπειραμένοι ὅτι ἄρα καὶ ἀνθρώποις ἐς τὸ αὐτὸ πάθος ἐστὶν ἀγαθὸν ἡ πόα αὕτη | ||
| παντὸς φύσεως . Ὡμοιῶσθαι γὰρ τοὺς ἄφρονας τοῖς ὑπὸ γῆν ἀνθρώποις κατῳκισμένοις καὶ φῶς μὲν μηδέποτε λαμπρὸν ἑωρακόσιν , ἀμυδρὰς |
| , συννοίας καὶ κατηφείας ἀμέτοχος ὤν , ἄλυπόν τε καὶ ἄφοβον ζωὴν καρπούμενος , αὐστηροῦ καὶ αὐχμηροῦ βίου μηδ ' | ||
| , καὶ ἐπιδεικνύτω τις τοῖς ἀρχομένοις ἑαυτὸν ἄξιον ἀρχῆς , ἄφοβον δεικνὺς καὶ σχῆμα καὶ πρόσωπον καὶ λόγους . Οἱ |
| τώς νιν καὶ οὕτως αὐτοὺς ἐπίδοι ὁ Ζεὺς ὁ πάντα διανέμων κοταίνων καὶ ὀργιζόμενος κατ ' αὐτῶν . ἀντισπαστικὰ κῶλα | ||
| εἰς ἕκαστον τῶν μερῶν τὰς ἀφ ' ἑαυτοῦ δυνάμεις καὶ διανέμων εἰς αὐτὰ τὰς ἐνεργείας ἐπιμέλειάν τε καὶ ἐπιτροπὴν ἀνημμένος |
| καὶ οὐκ ἐμέμψω λαβοῦσαν . Ἔλαβόν σου τὴν ἐπιστολὴν τοῖς πολιτευομένοις ἀναμεμιγμένος . ἐδίδου δὲ αὐτὴν Ἀλέξανδρος ἐπαινῶν , ἀνεγνώκει | ||
| ἄν τις πάθῃ προσηκούσας λαμβάνειν ἴσα καὶ κοινὰ τοῖς ἅμα πολιτευομένοις εἶναι δικαιοῦμεν . ὥσπερ οὖν τῶν λαμπρῶν καὶ μεγάλων |
| πρὸς εὐδαιμονίαν , οὔτε ποτὲ αὐτῆς ἀφαιρουμένη , ἀλλὰ κἂν πενία , κἂν νόσος , κἂν ἀδοξία , κἂν βάσανοι | ||
| οὔτε , οὔτε ἐλευθερία οὔτε δουλεία , οὔτε πλοῦτος ἢ πενία | ἀγαθὰ ἢ κακά , ἀλλὰ ἡ μὲν τούτων |
| καὶ γῆ καὶ θάλασσατὸ μέγιστον ὁ χαλκός ἐστιν , ὃς ἄφθονος ἀνορυττόμενος αὐτοῦ γεωργεῖται καὶ διαδιδόμενος πανταχοῦ τῆς Ἀσίας τε | ||
| τις μέμψασθαι . ἔστι δὲ ἐνταῦθα τὸ ἀμεμφής ὅμοιον τῷ ἄφθονος . λέγει δὲ ὡς ἐστὶ μέν τις πλούσιος σφόδρα |
| Τοῦ αὐτοῦ ] . Τῶν ἡδέων τὰ σπανιώτατα γινόμενα μάλιστα τέρπει . Τοῦ αὐτοῦ . Εἴ τις ὑπερβάλλοι τὸ μέτριον | ||
| ] μοι ? ? ? χόνδρος ? [ ] . τέρπει δέ μ ' οὕτως οὐδὲν ? [ ] ? |
| τὸ μήτε ἀρχὴν μήτε τελευτὴν ἔχον „ : τί δὲ δύσκολον εἴη τεθεαμένος , ” γέροντα [ ἔφη ] τύραννον | ||
| τὴν σάρκα ἀβληχρὸν ἔχει τὸν πόνον . Ἀδικοῦντα λαθεῖν μὲν δύσκολον , πίστιν δὲ λαβεῖν ὑπὲρ τοῦ λαθεῖν ἀδύνατον . |
| ὁ Πίνδαρος : ἓν παρ ' ἐσλὸν πήματα σύνδυο δαίονται βροτοῖς . χρῶνται δὲ τῷ ἔμπαν ἀντὶ περισπωμένου τοῦ ὁμῶς | ||
| , ἢ τί τὸ κάλλιον † παρὰ θεῶν γέρας ἐν βροτοῖς ἢ χεῖρ ' ὑπὲρ κορυφᾶς τῶν ἐχθρῶν κρείσσω κατέχειν |
| τούτων ὑπάρχει Δημοσθένει : ὁ δὲ λογισμὸς ἔστω ἐπὶ πᾶσι δικαίοις . Τούτῳ πατὴρ μὲν ἦν Δημοσθένης ὁ Παιανιεύς , | ||
| , καὶ αὐτὸς ἐξηταζόμην πρῶτος οἷς ὥρισα κατὰ τῶν ἄλλων δικαίοις ὥσπερ ἰδιώτης πειθόμενος : τῶν τ ' ἀδικημάτων οὐχ |
| ἦν . Πολλὰ ἀγαθά σοι γένοιτο , ὅτι ἄνδρα καὶ χρηστὸν καὶ φιλόλογον καὶ Μαξίμου συγγενῆ καὶ ἡμῖν γε φίλον | ||
| φοβούμενοι τὸ θεῖον ἐπὶ τοῦ σοῦ πάθους μισῶ πονηρόν , χρηστὸν ὅταν εἴπῃ λόγον . ἀσυλλόγιστόν ἐστιν ἡ πονηρία . |
| ἅπαντα , ὅ τι ἂν δοκῇ ἐμοὶ καὶ σοὶ βουλευομένοις βέλτιστον εἶναι . ὥστε ὑπεραβέλτεροί εἰσιν αἱ προφάσεις καὶ αἰτίαι | ||
| ἐν αὐτοῖς ὥσπερ ἐν πόλει πολιτείαν καταστήσωμεν , καὶ τὸ βέλτιστον θεραπεύσαντες τῶν παρ ' ἡμῖν , τούτῳ ἀντικαταστήσωμεν φύλακα |
| . . πράττουσι κακῶς : Πάσχουσι , δυστυχοῦσι . . δυστυχοῦσιν . τὰ πλεῖστα σύνεισιν : Περισσότερα ὑπάρχουσιν . . | ||
| , ὡς ἡδὺ λεύσσειν τοῖς τε πράσσουσιν καλῶς καὶ τοῖσι δυστυχοῦσιν , ὧν πέφυκ ' ἐγώ . ὦ δαῖμον , |
| ἐνεργοῦντας εἰς ἀρχὴν αὐτεξούσιον οὐ τάξομεν : διὸ καὶ τοῖς φαύλοις κατὰ ταύτας πράττουσι τὰ πολλὰ οὔτε τὸ ἐπ ' | ||
| , ζητοῦσιν αὐτὸν παντὶ τρόπῳ ὑποσκελίσαι . παλαίει οὖν τοῖς φαύλοις ὁ ἀγαθός : ἄλλως : μόνον τοῦτο νικᾷ , |
| ἡμᾶς προστάτας σκεψάμενοι ἐπέδωκαν ὑμῖν ἑαυτοὺς , Λακεδαιμονίοις δὲ τὸ φθονεῖν παρεσκεύασαν : εἶτα ἔπαγε , ὅτι ἡμεῖς μὲν οὖν | ||
| οὖν ἐλεύθερος ἔσῃ οὔτε αὐτάρκης οὔτε ἀπαθής : ἀνάγκη γὰρ φθονεῖν , ζηλοτυπεῖν , ὑφορᾶσθαι τοὺς ἀφελέσθαι ἐκεῖνα δυναμένους , |
| κοὐδενὶ συνήντα τῶν βαδιζόντων χαμαί , εἶθ ' ὅτι τοιοῦτο κτῆμ ' ἐκέκτηθ ' ὧι λίθους ἅπαντας ἐπόει τοὺς ἐνοχλοῦντας | ||
| μο [ μᾶλλον δετ ? [ τέχνην α ! [ κτῆμ ' ἐστι ς [ ἄπληστος ε ? [ πάντ |
| μέσον [ ὁ Αἴσωπος ] λέγει ” ἄνδρες Σάμιοι , κἀμοὶ εὐκταῖόν ἐστιν παρὰ τοῖς τοῦ βασιλέως ποσὶν ἀποθανεῖν . | ||
| τὰς νόσους ἰώμενοι , τὰ βλάπτοντα προμηνύοντες : δότε τοίνυν κἀμοὶ προχείρως εὐεργεῖν , σώζειν , ἰᾶσθαι τοὺς κάμνοντας , |
| χρήσιμα εἶναι πρὸς τοῦτο . φαίνοιτο γὰρ ἂν ἡμῖν ἡ ἀμαθία πρὸς ἐπιστήμην χρήσιμος οὖσα , καὶ ἡ νόσος πρὸς | ||
| ὦμεν παλίμβουλοι καθεστήξει : ἔσται . ἀκινήτοις : ἀμεταθέτοις . ἀμαθία τε μετὰ σωφροσύνης . . . : τὴν μὲν |
| ιγʹ : τὸ ιδʹ ” ἦρί τ ' ἐπερχομένῳ βρομία χάρις “ δακτυλικὸν ὅμοιον τῷ ιδʹ : τὸ ιεʹ ” | ||
| ὅτι ἔξεστι καὶ νῦν αὐτὸν τιμῆσαι , οὐ γὰρ ἡ χάρις ἀπώλετο : καὶ αὔξησον αὐτό : ὅτι μᾶλλον δέξεται |
| οὐκ ἀναίνομαι ] ἀλλὰ χαίρω ἐν τῶι μὴ ἀντιλέγειν . πλουτίζειν ] μεταδιδόναι μοι τῆς χαρᾶς . ἐξαγισθέντας ] ἐξορισθέντας | ||
| λέγων μᾶλλον βασιλεῦσι καὶ ἄρχουσιν ἁρμόδιον εἶναι τὸ διδόναι καὶ πλουτίζειν , ἢ τὸ λαμβάνειν . . ΠΛΟΥΤΟΔΟΤΑΙ . Ἤγουν |
| ; Τίς δ ' οἶδεν εἰ τὸ ζῆν μέν ἐστι κατθανεῖν , τὸ πνεῖν δὲ δειπνεῖν , τὸ δὲ καθεύδειν | ||
| φησὶν τίς δ ' οἶδεν εἰ τὸ ζῆν μέν ἐστι κατθανεῖν , τὸ κατθανεῖν δὲ ζῆν κάτω νομίζεται ; καὶ |
| ἡ διά : διὰ τὴν σὴν χάριν καὶ τὸ σοὶ κεχαρισμένον : σοὶ καὶ ξυνήρων : συνεβαλλόμην σοι εἰς ἔρωτα | ||
| ἄνδρες Ἀθηναῖοι , τοὺς προγόνους ὑμῶν λόγον εἰπεῖν μοι δοκοῦσι κεχαρισμένον , οὐ μὴν συμφέροντά γε ἐκείνοις οὓς ἐγκωμιάζουσι ποιεῖν |
| δυναμένων ; τί μ ' ἐκστήσει ἢ ταράξει ἢ τί ὀδυνηρὸν φανεῖται ; οὐ χρήσομαι τῇ δυνάμει πρὸς ἃ εἴληφα | ||
| ὡς ἐν ποδάγρᾳ τὸ τοῦ φλεγματικοῦ χυμοῦ ἔγγονον ῥεῦμα καὶ ὀδυνηρὸν μετρίως χαῖρόν τε τοῖς κατὰ δύναμιν καὶ ἐνέργειαν θερμαντικοῖς |