καὶ τὸ κακόν , ἵνα μὴ ψευδῆ δοξάσωμεν μηδὲ κακὰ διαπραξώμεθα . ταῦτα ἔχει καὶ ἡ παροῦσα πρᾶξις . Ἐπειδὴ | ||
μὴ φροντίζειν . ἡμεῖς δὲ πειρασόμεθα παρεῖναι , ὅταν τάχιστα διαπραξώμεθα ἃ σοί τ ' ἂν καὶ ἡμῖν νομίζομεν πραχθέντα |
καὶ τὸ κακὸν πάλιν τοῦ πρακτικοῦ , ἵνα μήτε ψευδῆ δοξάσωμεν μήτε κακὰ διαπραξώμεθα , ἔχοντες τὴν λογικὴν διακρίνουσαν , | ||
τῶν ἄλλων εἰκότως οὕτω φρονοῦμεν θεῶν , μηδὲ τὴν Ἀφροδίτην δοξάσωμεν τὴν τυχοῦσαν ἀποδέχεσθαι μίξιν , εἰ παστάδος καὶ γάμων |
καὶ καθειργομένην ἔχοντας . καὶ τὸν ὁμώνυμον ἐμοὶ τῶι Παυσανίαι Πυθαγορικῶς παραινεῖν τὰ δόγματα στεγάσαι φρενὸς ἔλλοπος εἴσω . ̈ | ||
, γενέσει τε μᾶλλον προσφιλὴς παραπέφυκεν . εἰ δὴ βουλοίμεθα Πυθαγορικῶς μαθηματικὴν ἀσκεῖν , τὴν ἔνθεον αὐτῆς ὁδὸν καὶ ἀναγωγὸν |
ἀκούσῃς ὅτι τὰ δίκαια καὶ συμφέροντά ἐστιν , ἄλλῳ γε λέγοντι μὴ πιστεύσῃς . Οὔτοι , ἀλλ ' ἀποκριτέον : | ||
, σοφώτατος ἀνήρ , εἴ γε πιστευτέον τοῦτο περὶ αὐτοῦ λέγοντι τῷ Πυθίῳ , οὐ μόνον ἐπῄνει τὴν ὀρχηστικὴν ἀλλὰ |
ἓν τούτων ὁτιοῦν ἱκανὸν ὂν , ἀλλ ' ἵν ' εἰδῇς διὰ πόσων ἀμαθὴς εἶ τῶν ἐλέγχων καὶ ὅσων ἀθέατος | ||
μὴ τό : οὐ φροντὶς Ἱπποκλείδῃ . ] Ἵν ' εἰδῇς ὡς οὐ σὺ μόνος τοῖς καρποῖς πλεονάζεις , ἀλλὰ |
ἤγουν τὸν τόπον , ἀφ ' οὗ γέγονεν ἡ κίνησις εἰδῶμεν , τὸ δὲ εἰς τίνα ἀγνοῶμεν , τὸ πῇ | ||
ὅτι , ἐπειδὴ πρόκειται ἀθάνατον δεῖξαι τὴν ψυχὴν , ἐὰν εἰδῶμεν πόσοι τρόποι εἰσὶ φθορᾶς καὶ ἐπιδείξωμεν ὅτι κατ ' |
κατ ' εἰρωνείαν λέγει : γράφεται καὶ κεκτημένος : ἐν ἤθει ταῦτα λέγει εἰρωνικῶς : τὴν συγγένειαν : ἀντιλάζυσθαι : | ||
ἀλλὰ λαβὼν ἄπει τὰ σαυτοῦ . καὶ τὰ λοιπὰ ἐν ἤθει χρηστῷ διεξελθὼν τελευτῶν ἐπιτίθησι : ταῦτ ' ἐμοῦ προκαλουμένου |
πολλὰ γὰρ χρήματά φασιν αὐτὸν εἰληφέναι παρὰ Περσῶν , ἵνα πολιτεύηται κατὰ Μακεδόνων : περὶ ὧν καὶ τὸν Αἰσχίνην φασὶν | ||
παρ ' ὑμῖν , κἂν οἱ θεοὶ βούλωνται , καὶ πολιτεύηται . Ἀδικῶ μὲν ὅλως φθεγγόμενος Ῥουφίνου κειμένου : πλὴν |
ὄντι τῷ οὖν τὸ οὐκοῦν οὐ βαρυνόμενον κατὰ τέλος , παραπληρωματικῷ δ ' ὄντι τὸ βαρυνόμενον . Κᾶτα . Οὗτος | ||
, ἀλλ ' οὐκέτι ἐν τῷ Ὀδυσσῆος δέ που εὐνή παραπληρωματικῷ : καὶ τὸ νῦν , ἀλλ ' οὐκέτι ἐν |
καὶ δεσπότῃ , γυναικί τε αὖ καὶ ἀνδρί , καὶ ἀτέχνῳ καὶ τεχνίτῃ . καὶ τί δεῖ τὰς τῶν προσώπων | ||
τομὰς ποιοῦντι , ὁ δέ γε τῶν ἐπουσιωδῶν ποιῶν διαίρεσιν ἀτέχνῳ μαγείρῳ ἔοικε κατ ' ἄρθρα τὰς τομὰς μὴ ποιοῦντι |
ψευδόμενος ἀληθής . Ὃς ἂν μέν νυν τῶν πυλουρῶν ἑκὼν παρίῃ , αὐτῷ οἱ ἄμεινον ἐς χρόνον ἔσται : ὃς | ||
θεώρημα : οὐκ ἔστι χαλεπώτερον οὐδέν , ἢ ὅταν τις παρίῃ μὲν ὡς ἐπανορθωσόμενός τι τῶν κοινῶν , χείρω δὲ |
νομίμῳ , δικαίῳ , συμφέροντι , δυνατῷ , ἐνδόξῳ , ἐκβησομένῳ : περὶ τῆς τάξεως τῶν τῆς πραγματικῆς κεφαλαίων ἀναγκαῖον | ||
, δικαίῳ , συμφέροντι , δυνατῷ . ἐνδόξῳ , τῷ ἐκβησομένῳ . Συριανοῦ . Ἡ πραγματικὴ πολύϋλός ἐστι καὶ πολυσχιδὴς |
ῥητὸν καὶ διάνοια ἡ ἀντινομία , τί δήποτε μὴ εἶδος τάττοιτο ῥητοῦ καὶ διανοίας , ὥσπερ στοχασμὸς διπλοῦς , καὶ | ||
πόλεώς τε προστατεύων λαμπράς τε ἐνδυόμενος ἐσθῆτας ἔπειτα ἐν δούλοις τάττοιτο . ἀλλ ' ἐγὼ μὲν αὐτὸν ἐβουλόμην ἂν εἶναι |
καὶ τοῦτο ἐκλέγειν τὸ σπέρμα : μὴ γὰρ ἐπ ' ἀγαθῷ φυήσεσθαι . τρίτον δὲ ἰδοῦσα τοξευτήν τινα ἄνδρα προέλεγεν | ||
δῆλον ὅτι ᾧ πρῶτον μὲν ὑπάρχει ἰατρῷ εἶναι , ἔπειτα ἀγαθῷ ἰατρῷοὗτος γὰρ ἂν καὶ κακὸς γένοιτοἡμεῖς δὲ οἱ ἰατρικῆς |
κορυφήν , οὐδὲν ἢ ἀνεπαίσθητον παραλλάσσει . ἵν ' οὖν γνῷ ἀπὸ πηλίκου ἀποστήματος ἄρχεται αἰσθητὸν παραλλάσσειν , διὰ τοῦτο | ||
: τί γὰρ ἐδεῖτο τοῦ ἀριθμεῖν ὁ Σωκράτης , ἵνα γνῷ τὸ πλῆθος τῶν ἀπηντηκότων εἰς τὴν συνουσίαν ; δεύτερον |
αἴνιγμαἀλλὰ πέμπωμεν τοὺς προεροῦντας Θηβαίοις ἀπέχεσθαι Λακεδαιμονίων . κἂν μὲν ἀκούωσι ταῦτα καὶ πείθωνται , οὔτε πρὸς τούτους ὑπεναντίον ἡμῖν | ||
τιμᾶν . ὅταν γὰρ οἱ μέγιστοι καὶ σεμνότατοι ῥᾳδίως κακῶς ἀκούωσι , καὶ ταῦθ ' ὑπὸ τῶν σοφωτάτων εἶναι δοκούντων |
μὴ πείσειε , δῴη τῶν θεραπευτήρων αὐτοῦ τῷ κτείνειν Μασσανάσσην ὑπισχνουμένῳ . ὃ μὲν δὴ μὴ πείθων ἔδωκέ τινι τὸ | ||
μὲν ἅτε οὐ τὴν ἀλήθειαν ἡμῖν τῆς τῶν ὄντων φύσεως ὑπισχνουμένῳ ἀλλὰ μιμουμένῳ πάθη τε καὶ ἤθη καὶ δόξας παντοίας |
νῦν , φησίν , κισσόπληκτα καὶ κρηναῖα καὶ ἀνθεσιπότατα μέλεα μελέοις ὀνόμασι ποιοῦσιν . ἄγευστος . ἄσπλαγχνος , ἀπλάκουντος , | ||
: οἱ νῦν δὲ κισσόπλεκτα καὶ κρηναῖα καὶ ἀνθεσιπότατα μέλεα μελέοις ὀνόμασιν ποιοῦσιν ἐμπλέκοντες ἀλλότρια μέλη . Ἀρετὴ τὸ προῖκα |
ἡ τῶν ἀποδημούντων , ὡς διασαφεῖ Δείναρχος ἐν τῷ Κατὰ Κλεομέδοντος αἰκίας λέγων : πολλὰ κἀγαθά , ὦ ἄνδρες δικασταί | ||
ἀντὶ τοῦ ἑαυτοῖς τὰ δίκαια ὁρίζειν Δείναρχος ἐν τῷ Κατὰ Κλεομέδοντος . , π . ὁμ . καὶ διαφ . |
ἡ σύγκρισις διπλοῦν ἐγκώμιόν ἐστιν : ἐν μὲν γὰρ τῷ ἐγκωμίῳ περὶ ἑνὸς ἀγωνίζεται , ἐνταῦθα δὲ περὶ δύο : | ||
ὁ Θεοπόμπου τοῦ ἱστοριογράφου ἀδελφός , ἐν τῷ τοῦ Ἡρακλέους ἐγκωμίῳ . καὶ τὸν Ὀδυσσέα δὲ Ὅμηρος πολυφάγον καὶ λαίμαργον |
τοῖς ἐν Ἀλεξανδρείᾳ θεόν . Ἀνέγνωμεν δὲ παρὰ Νουμηνίῳ τῷ Πυθαγορείῳ περὶ τῆς κατασκευῆς αὐτοῦ , ὡς ἄρα πάντων τῶν | ||
διαπλαττούσῃ αὐτὰ φύσει , ὡς Πλάτωνι δοκεῖ καὶ Τιμαίῳ τῷ Πυθαγορείῳ , οὐδὲν μὲν τῶν θνητῶν προσεχὲς δημιούργημα εἶναι τοῦ |
τοῖς ἀφελέσι λόγοις , κἂν ᾖ τὰ μὲν μείζω καὶ προτιμότερα τῶν πραγμάτων , τὰ δὲ ἐλάττω , αἰεὶ πρότερον | ||
ἀλλὰ καὶ τὰ παρ ' ἄλλοις ὄντα μειζόνως ἀγαθὰ , προτιμότερα τῶν οἰκείων τίθεσθαι : καὶ γὰρ τὰς Μούσας τετέχθαι |
δέ με καινὴν πρός με διάλεκτον λαλῶν . εἴ τι τάττοι μοι στέγαρχος Τί δ ' ἂν Ἕλληνες μικροτράπεζοι φυλλοτρῶγες | ||
θεοῦ γενέσθαι λόγος κατέχει , σατράπην τε ἀναδέξεσθαι , ὅντινα τάττοι Ἀλέξανδρος , καὶ φόρους ἀποίσειν τοὺς Ἀλεξάνδρῳ δόξαντας : |
ἐγὼ δέ , ἵνα τι γενναιότερον συναγο - ρήσω τῷ τεχνικῷ , καὶ τέσσαρας εἴποιμι ἂν τῶν εἰς ην ὀνομάτων | ||
ἐνταῦθα τοῖς λόγοις καταφορικώτερον ἐχρήσατο : ἡμαρτῆσθαι δὲ νομίζουσι τῷ τεχνικῷ εἰπόντι καὶ συμβουλευτικῶς τὸ συμβουλευτικόν : ὡς γὰρ πρὸς |
ἐκείνων ἐξέτασιν . Προγυμνάσματα μόνον εἶπε μὴ προσθεὶς εἰς τὴν ῥητορι - κήν , οὐκ ἀλόγως : ὥσπερ γὰρ ὁ | ||
τοῖς νόμοις ἀποδοὺς τὸν τούτου πρεσβύτερον τὸν Ἑρμογένην τοῦτον ἀξιοῖ ῥητορι - κὴν θεραπεύειν . πέμπε οὖν ὡς ἡμᾶς τὸν |
, διελόμενοι τετραχῆ τὴν ὁδὸν κατὰ τοὺς ἐπιβάλλοντας ἑκάστῳ σταδίους αἰτῶμεν ἅπερ ἂν δοκῇ παρὰ τῶν θεῶν . οὕτω γὰρ | ||
συνέδριον ἀγανακτῶμέν τε καὶ σχετλιάζωμεν καὶ τοῦ ζητεῖν τὰ προσηγγελμένα αἰτῶμεν τὴν ἐξουσίαν . ἐάν τε γὰρ ἀντιλέγωσιν ἡμῖν οἱ |
παραστήσαντος . Φέρε οὖν καὶ τὰ καλούμενα Τέμπη τὰ Θετταλικὰ διαγράψωμεν τῷ λόγῳ καὶ διαπλάσωμεν : ὡμολόγηται γὰρ καὶ ὁ | ||
διεξιέναι τῆς γραφῆς ; εἰ βούλει , καὶ τὴν Κριθηίδα διαγράψωμεν , ἐπειδὴ χαίρειν φῄς , ὅταν ἐναλύῃ αὐτοῖς ὁ |
; τί γὰρ αὐτοῖς ἢ τῷ κοινῷ , οὗ μάλιστα προνοοῦνται , ἐκ τούτου περιεγένετο ; εἰ δὲ μὴ ἐβουλεύσαντο | ||
εἰσὶν εὐπερίστροφα , οἷον μέλιττα καὶ χελιδὼν καὶ μύρμηξ : προνοοῦνται γὰρ τοῦ ἑαυτῶν βίου . Οἷον κύων , ψιττακός |
Εὐηνὸν τὸν ποιητὴν παρεκάλει δι ' ἡμῶν , εἰ εὖ γινώσκοι , ἰέναι θᾶττον παρ ' αὐτόν , ἐπειδὴ φιλό | ||
, τῷ δὲ οὐδὲ γινώσκειν ἔνι . Κῶς γὰρ ἂν γινώσκοι ὃς οὔτ ' ἐδιδάχθη οὔτε εἶδε καλὸν οὐδὲν [ |
λιτῶν καὶ ἀπερίττων προηγουμένως ποιεῖσθαι προστάσσων : ὅπως ἀδεῆ καὶ ἀθαύμαστον πρὸς τἄλλα τὴν διάθεσιν τῆς ψυχῆς ἔχοντες οἱ ἄνθρωποι | ||
ἐλέγετο . πᾶν δὲ τὸ σύνηθες μικροπρεπές , διὸ καὶ ἀθαύμαστον . Τὸν δὲ Νιρέα αὐτόν τε ὄντα μικρὸν καὶ |
οἱ λέγοντες . φασὶ γὰρ ἀνάγκην εἶναι πολλοὺς ἐν τῷ παρόντι τιμᾶν τῶν ἡγουμένων , οἷς ἅπασιν εἰκόνας εἰ δεήσει | ||
παραινέσεις τῶν ξυναλλαγῶν ὠφέλιμοι . ὃ καὶ ἡμῖν ἐν τῷ παρόντι πειθομένοις πλείστου ἂν ἄξιον γένοιτο : τὰ γὰρ ἴδια |
μὲν λογικοῦ καὶ τοῦ πρακτικοῦ κοινωνοῦσιν , ἐν δὲ τῷ πρακτικῷ τὸ κῦρος ἔχουσιν , οἷον Πυθαγόρας ὁ φιλόσοφος ἐρωτηθεὶς | ||
, ὅτι τῷ μὲν αὐτὴ τέλος ἡ ἐνέργεια , τῷ πρακτικῷ δὲ ἡ ὄρεξις ἄλλου τινὸς ἕνεκεν παρ ' αὐτὴν |
. Ἀναγράφει δ ' αὐτοῦ καὶ Διοκλῆς ταυτί . τῷ σοφῷ ξένον οὐδὲν οὐδ ' ἄπορον . ἀξιέραστος ὁ ἀγαθός | ||
ἔστι πρὸς τὰ ἔγγονα φιλοστοργία ; διὰ τί ἀποσυμβουλεύεις τῷ σοφῷ τεκνοτροφεῖν ; τί φοβῇ μὴ διὰ ταῦτα εἰς λύπας |
μέρος οἴονται τὴν λογικὴν φιλοσοφίας : τοιγαροῦν ἀντιδιαιροῦσιν αὐτὴν τῷ θεωρητικῷ καὶ τῷ πρακτικῷ : οἱ δὲ Περιπατητικοὶ ὄργανον : | ||
ἀλλὰ τοὺς ἐκ πρώτης | ἡλικίας ἐνηβήσαντας καὶ ἐνακμάσαντας τῷ θεωρητικῷ μέρει φιλοσοφίας , ὃ δὴ κάλλιστον καὶ θειότατόν ἐστι |
οἱ ἄγχι ἠΰτ ' ἐπεγγελόωσα παρίσταται : ὧδέ κε φαίης μυθεῖσθαι μύραιναν ἀπηνέα κερτομέουσαν : τί πτώσσεις δολομῆτα ; τίν | ||
δὲ δημότας ἄνδρας / εὐθείην ῥήτραις ἀνταπαμειβομένους ] : / μυθεῖσθαι δὲ τὰ καλὰ καὶ ἔρδειν πάντα δίκαια / μήδε |
μοι φοιτῶν τὸ αὐτὸ ἐνύπνιον . „ καὶ πάλιν ἐν Γοργίᾳ : ” ἐάν τις εἰς παλαίστραν φοιτήσας εὖ ἔχων | ||
τὸν φιλόσοφον : καὶ γὰρ ἀπὸ τῶν εἰρημένων ἐν τῷ Γοργίᾳ ἔστι γνῶναι ὅτι τῷ αὐτὰ εἶναι χαρακτηρίζει : φησὶ |
αἴσθησιν δῆλός ἐστι δυσπαθεστέραν μὲν τῶν ὀργάνων τουτέστι τῶν αἰσθητηρίων νενομικώς , οὐ παντάπασι δὲ ἀπαθῆ οὐδὲ χωριστήν , τὸν | ||
συμπαρὼν ὅ τι ἂν δέῃ , δίκαια ταὐτὰ τῷ τρέφοντι νενομικώς , ἐπαινέτης θαυμαστὸς οἷος τῶν φίλων . χαίρουσι δείπνων |
ἢ διὰ τὸ προειδέναι ἀνωφελῶς τὰ δεινά . δυσφάτωι ] ἀσαφεῖ . κλαγγᾶι ] βοῆι . θεσπεσίας ] τῆς μαντικῆς | ||
καὶ παντοδαπὴν ἰλύν , ὑφ ' ἧς ταράττεται , συνδεδεμένη ἀσαφεῖ βίῳ καὶ συγκεχυμένῳ , καὶ μεστῷ ταράχου καὶ πλημμελείας |
ἔλλιψιν λιμός . οἱ δὲ κατ ' ἀντίφρασιν φασὶ φίλος φιλήτης . οὐ γὰρ φίλος ὁ κλέπτης . εἰ γὰρ | ||
σπῆι : τῶν [ ] δὲ γίγνεται Ἑρμῆς [ ] φιλήτης , ὅτι αὐτῆι φιλησίμως [ ] συνεκοιμᾶτο [ ] |
, ἵνα τῇ αὐτῇ μαρτυρίᾳ περὶ ὅλου τοῦ χρέως ἀκούσαντες εἰδῆτε ὅτι ἀληθῆ λέγω . καλῶ δ ' ὑμῖν καὶ | ||
ἄνδρες δικασταί , ἐν τῷ παρόντι καιρῷ , ἵν ' εἰδῆτε ὡς σφόδρα ὑμῖν ἐλεεῖν προσήκει Ἀγόρατον . ἴστε μὲν |
τὰ δὲ δικαστήρια μάταια τῶν νόμων ἄκυρα , τῷ δὲ ἐνδόξῳ πάλιν ἐπ ' ἀμφότερα , ὅτι ἀγαθὴν δόξαν περιποιήσει | ||
τὰ παρ ' εὐκλεεῖ Δίρκᾳ : ἅτινα μέλη ἐν τῇ ἐνδόξῳ Δίρκῃ , ἤτοι Θήβαις , ἐν πλείονι μὲν χρόνῳ |
καὶ ἀπαθὲς περιγίνεται τῷ ἀνθρώπῳ ἢ ἐν ὀρέξει μὲν μὴ ἀποτυγχάνοντι , ἐν ἐκκλίσει δὲ μὴ περιπίπτοντι , τὴν μὲν | ||
ἀγῶνος καὶ λύπην λύει καὶ τὴν ἀθυμίαν ἐκβάλλει . τῷ ἀποτυγχάνοντι κοινὸν ἔγκλημα ἡ ἄνοια καὶ ἡ ἀφροσύνη . ὁ |
πόλις Αἰγύπτου : τὸ ἐθνικὸν τῶι συνήθει [ καὶ ] χαρακτῆρι Φενεβηθίτης : οὕτω γὰρ Ὡραπόλλων ὁ φιλόσοφος ἐχρημάτιζεν . | ||
φωνῆς σπουδὴ καὶ σεμνότητος λόγων , χρήσαιο ἂν τῷ τοιούτῳ χαρακτῆρι τῶν ὀνομάτων , φησὶν ὁ Φρύνιχος . , . |
περὶ τῶν αὐτῶν λέγει οὕτως : ἵνα καὶ τὴν παροιμίαν διαφθείρωμεν μεταβάλλοντες , ὡς ἄρα καὶ ἀγαθῶν ἐπὶ δαῖτας ἴασιν | ||
αὐτόν ; διὰ τί δὲ μὴ τὴν τοῦ γείτονος γυναῖκα διαφθείρωμεν , ἂν δυνώμεθα λαθεῖν , ἂν δὲ φλυαρῇ ὁ |
βέλτιστον , ἐάν τε σοφίαν ἐάν τε ἀνδρείαν ἐάν τε εὐγλωσσίαν ἐάν τε ἀρετὴν ἢ τὴν σύμπασαν ἢ μέρος τι | ||
βέλτιστον , ἐάν τε σοφίαν ἐάν τε ἀνδρείαν ἐάν τε εὐγλωσσίαν ἐάν τε ἀρετὴν ἢ τὴν σύμπασαν ἢ μέρος τι |
ὀργιζόμενον , οἷς ἵνα διαλλαγῇς ἐδωρήσατο , δι ' ὧν ἐγκαλοῦντι τῷ Νέστορι γέγονε σύμψηφος , διὰ τοσούτων τὸ πλῆθος | ||
ἂν γένοιτο συγχέαι καὶ ἀνελεῖν ὁμόνοιαν ἐκ πόλεως τοιαῦτ ' ἐγκαλοῦντι , ὧν ἡ πίστις μέλλουσα καὶ ἐν ἀδήλῳ ἔτι |
κατὰ φύσιν . πρόκειται οὖν ἐνταῦθα τῷ Ἀριστοτέλει ἐκβαλεῖν τὴν Πλατωνικὴν ὑπογραφὴν καὶ εἶθ ' οὕτως εἰπεῖν τὴν αὐτῷ δοκοῦσαν | ||
ἰδέαν διαρκῶςπλὴν εἰ τὸ ἑκάστου ἔργον ἰδέαν λέγοι τις οἷον Πλατωνικὴν ἢ Δημοσθενικήν , ἀλλ ' ἐπειδὴ αὐτὴν μὲν καθ |
γεννήτορες , τὴν μὲν νεωτέραν Θεοδώραν ἐκ βρέφους αὐτὴν τῷ Θεῷ προσανέθεντο καὶ τῷ καθαρῷ δι ' ἀπαθείας νυμφίῳ προσήρμοσαν | ||
, ὅσον ἐπείγονται πρὸς τὰ πράγματα : ἐν οἷς σὺν Θεῷ τὸ ΤΕΛΟΣ . ΣΤΕΦΑΝΟΥ ΤΟΥ ΦΙΛΟΣΟΦΟΥ ΚΑΙ ΙΑΤΡΟΥ ΕΞΗΓΗΣΙΣ |
καλόν ἐστι τῷ ἀγγέλῳ τῆς δικαιοσύνης ἀκολουθεῖν , τῷ δὲ ἀγγέλῳ τῆς πονηρίας ἀποτάξασθαι . τὰ μὲν περὶ τῆς πίστεως | ||
. βλέπεις οὖν , φησίν , ὅτι καλόν ἐστι τῷ ἀγγέλῳ τῆς δικαιοσύνης ἀκολουθεῖν , τῷ δὲ ἀγγέλῳ τῆς πονηρίας |
νῦν ὁ λόγος , ἔστι δὲ ἀσαφὴς , εἰ μὴ παραστῇ ἡμῖν ἡ περὶ κρίσεως . ἐκεῖ γοῦν εἴρηται : | ||
γε μαθοῦσι τὴν ἀλήθειαν ἃ προσήκει περὶ τῆς πόλεως τῆσδε παραστῇ φρονεῖν , εἰ μὴ παντάπασιν ἀγρίως καὶ δυσμενῶς διάκεινται |
τάχα γὰρ ἄν τι καὶ δυνηθείης τοσούτων ὄντων ἐν τῷ πράγματι δικαίων , ἃ εἰ καὶ τούτοις μικρὰ φαίνεται , | ||
Εἰ μὲν τὴν Ἀχιλλέως ἐπιθυμίαν κινῶν καὶ φυλάττων ὄγκον τῷ πράγματι σχηματίζῃ φιλονεικεῖν , πατρὸς ἔργον ποιεῖς ἀνδρὸς ὡραίαν ἔχοντος |
γὰρ ἀσφαλὲς λέγειν τὰ τοιαῦτα , μὴ καί τι κακὸν ἀπολαύσωμεν τῆς φλυαρίας . Οἴει γάρ με πρὸς πάντας ἂν | ||
πρὸς ἡδονὴν ἀλλοτρίωσις τὴν λέγουσαν : συνευνασθῶμεν καὶ τῶν ἀνθρωπείων ἀπολαύσωμεν ἀγαθῶν , ἡ μετὰ καρτερίας ἀγχίνοια , δι ' |
τὴν ἐνιπήν , ἤτοι τὴν ἐπιτίμησιν τῶν ἀνθρώπων τὴν ἕνεκα ψευδῶν , τὴν ἀλιτόξενον , τουτέστι τὴν ὀνείδη προσφέρουσαν ἡμῖν | ||
ἐπίστασθαι : λέγουσι γοῦν εἶναι τὴν διαλεκτικὴν ἐπιστήμην ἀληθῶν καὶ ψευδῶν καὶ οὐδετέρων . ἐπεὶ τοίνυν αὐτοί φασιν ἀληθῆ λόγον |
πεπραγμένου τὴν ἰδιότητα ζητῶμεν , ἢ πάλιν τελείου ὄντος τῷ ἀνευθύνῳ ἰσχυριζώμεθα καὶ λέγωμεν ἐφ ' ἑκατέροις εἶναι τὰς τοιαύτας | ||
φησὶν , ὥς τινες τὴν συγγνώμην τῆς μεταστάσεως οὐ τῷ ἀνευθύνῳ καὶ ὑπευθύνῳ διορίζουσιν : οἱ δέ φασιν , ὅτι |
ἀληθείην , φάμενος πρότερον μὲν κρύπτειν , ἐν δὲ τῷ παρεόντι ἀναγκαίην μιν καταλαμβάνειν φαίνειν : καὶ δὴ ἔλεγε τὸν | ||
ἄσχημον δὲ , οὐδ ' ἤν τις ἰητρὸς στενοχωρέων τῷ παρεόντι ἐπί τινι νοσέοντι καὶ ἐπισκοτεόμενος τῇ ἀπειρίῃ κελεύῃ καὶ |
καὶ πόρον μηδαμῇ ἔτι εἶναί μοι εὐθαρσεῖν : ὅποι γὰρ τραποίμην , πάντοθεν κακόν τί μοι ἐφαίνετο ἑτοιμαζόμενον . Ἀλλ | ||
με ὑπὸ τῆς πόλεως Σατύρῳ , εἰ δὲ ἄλλοσέ ποι τραποίμην , οὐδὲν αὐτῷ μελήσειν τῶν ἐμῶν λόγων , εἰ |
, ἀλλὰ καὶ πράττει διὰ τῶν ὑπηρετῶν ἅττ ' ἂν εὑρίσκῃ βέλτιστα . ὥστε καὶ τὸν τῆς μαντικῆς ἐπέχει λόγον | ||
, ἐπὶ δὲ τῶν πτηνῶν : ” ἐὰν δὲ μὴ εὑρίσκῃ ” . διὰ τί ; ὅτι μεγάλης μὲν ἰσχύος |
τῶν μετεώρων σύντομον καὶ εὐπερίγραφον διαλογισμὸν ἀποστεῖλαι , ἵνα ῥᾳδίως μνημονεύῃς : τὰ γὰρ ἐν ἄλλοις ἡμῖν γεγραμμένα δυσμνημόνευτα εἶναι | ||
περὶ τῶν μετεώρων σύντομον καὶ εὐπερίγραφον διαλογισμὸν ἀποστεῖλαι ἵνα ῥᾳδίως μνημονεύῃς : τὰ γὰρ ἐν ἄλλοις ἡμῖν γεγραμμένα δυσμνημόνευτα εἶναι |
ἀλλ ' ἢν μέν τίς σοι πεπνυμένος , ὅττι κεν εἴπῃ πείθεο , μηδ ' ἔστω βίος ἄνδιχα . γίνεο | ||
τοῦτ ' ἂν εἴη τὸ λεγόμενον , ἐπειδάν τις συλλήβδην εἴπῃ ὅτι ἓν ἔστιν ; Πάνυ γε . Πάλιν δὴ |
! ! ! καὶ οἶμαι δηλοῦντες . ην . εντα φευκτὰ γίγνεται . : ►οἶδεν◄ οἶδεν . ►πραγεῖν . . | ||
ἢ φρόνησίς ἐστιν ἀρετὴ τοῦ λογιστικοῦ περὶ τὰ αἱρετὰ καὶ φευκτὰ καὶ τὴν κρίσιν τῶν χειρόνων ἢ βελτιόνων . ] |
. τοὺς γὰρ τὰ συμφέροντα διδάσκοντας σοφοὺς οἱ δεινοὶ ὡς ἀνόητα φάσκοντας ἐκφαυλίζουσιν , ὡς ὁ τοῦ Ὁμήρου Πάρις ἐξ | ||
δὲ ἀδύνατον συμφόρησιν σωμάτων ζωὴν ἐργάζεσθαι καὶ νοῦν γεννᾶν τὰ ἀνόητα . Καὶ δὴ καὶ οὐχ ὁπωσοῦν κραθέντα ταῦτα φήσουσι |
, μετ ' αὐτὴν ἡ φρόνησις ὡς ἐν τῷ τιμιωτέρῳ μορίῳ τῆς ψυχῆς τῷ λόγῳ ἐποχουμένη , μετ ' αὐτὴν | ||
. Ὅταν δὲ χρόνῳ τοῦ κατασκήψαντος αἵματος ἐν τῷ φλεγμαίνοντι μορίῳ μὴ διαφορηθέντος κρατήσῃ μὲν ἡ φύσις , πεφθῇ δὲ |
ὁρίζεται αὐτὴν οὕτως : διήγησίς ἐστιν ἔκθεσις καὶ παράδοσις τῷ ἀκροατῇ τοῦ πράγματος οὗ κοινούμεθα αὐτῷ . Διττῆς δὲ τῆς | ||
μάλιστα κρύψαι θέλωσιν , οὐ προτιθέμενοι λέγουσιν οὐδὲ προσέχοντι τῷ ἀκροατῇ , οὐδ ' ἐν τῇ αὑτοῦ χώρᾳ τιθέντες , |
: ἡ τέχνη τοίνυν πρᾶγμά ἐστι χρειωδέστατον τῶν ἐν τῷ βίῳ ἀνθρώπων : ἀπαλλάττει γὰρ ἡμᾶς πάσης ῥαθυμίας καὶ ἀργίας | ||
Οὗτος πρωτογόνων ἴσως οἴκων οὐδενὸς ὕστερος , πάντων ἄμμορος ἐν βίῳ κεῖται μοῦνος ἀπ ' ἄλλων , στικτῶν ἢ λασίων |
τὴν ἑτέραν ἐπεφύκει δέχεσθαι . μαρτύρια δὲ καὶ τὰ ἐν Τιμαίῳ περὶ τοῦ τὸν κόσμον ἄνοσον εἶναι καὶ μὴ φθαρησόμενον | ||
πλοῦτος , ἰσχύς . ἴδωμεν δὲ καὶ ἃ ἐν τῷ Τιμαίῳ περὶ τῆς τοῦ παντὸς ὁ αὐτὸς φυσιολογεῖ ψυχῆς : |
, καὶ οἱ ἄλλοι δὲ οἱ παρόντες , ἢν ἐμοὶ λέγητε , ὅταν τις ὑμῶν γαμεῖν ἐπιχειρήσῃ , γνώσεσθε ὁποῖός | ||
ὑμῖν τούτου οὕτως ἔχοντος γελοῖον τὸν λόγον γίγνεσθαι , ὅταν λέγητε ὅτι πολλάκις γιγνώσκων τὰ κακὰ ἄνθρωπος ὅτι κακά ἐστιν |
καὶ ἐν Σαλαμῖνι κακά . τὸ δὲ δυνάτα ἀντὶ τοῦ δυνάστα . ὦ πιστὰ πιστῶν : τὸ τοῦ Δαρείου εἴδωλον | ||
ηʹ . τί τάδε ] † τὰ φημιζόμενα δηλονότι . δυνάστα ] † ἤγουν βασιλεῦ , ἡ γεμών . τᾷ |
στρατιώτας ἐκ τῶν προσόντων ἔτρεφες ἑκατὸν , ὅπως ἐν τῷ δέοντι προθύμως ἐπαμύνοις τῇ πατρίδι : εἶτα τῶν συκοφαντῶν τις | ||
πω περὶ τούτων : λελέξεται δὲ ἡμῖν δηλαδὴ ἐν τῷ δέοντι καὶ περὶ τῆς περιβολῆς . Ἀλλὰ νῦν ἐκεῖσε ἐπανιτέον |
καὶ τεθηπέναι . ἀμήχανον οὖν βλάπτεσθαί τινα οἰόμενον χαίρειν τῷ δοκοῦντι βλάπτειν , ὥσπερ καὶ τὸ αὐτῇ τῇ βλάβῃ χαίρειν | ||
οὐκ ἐν τούτῳ ζεῖ τε καὶ χαλεπαίνει καὶ συμμαχεῖ τῷ δοκοῦντι δικαίῳ καί , διὰ τὸ πεινῆν καὶ διὰ τὸ |
καὶ τοῦ ἀληθοῦς ἐστιν : ἀνάγκη γάρ , ἐὰν ὑμεῖς καταψηφίσησθε , καὶ μὴ ὄντα φονέα μηδ ' ἔνοχον τῷ | ||
ἁλῶναι : ὑμεῖς δὲ μήτε ταῖς τούτων διαβολαῖς ἐπαρθέντες ἐμοῦ καταψηφίσησθε , μήτε τοὺς βέλτιον καὶ δικαίως βουλευσαμένους ἀκύρους καταστήσητε |
καὶ φόνου συνεργάτιν λαβὼν τά γ ' εἴσω τειχέων σαφῶς μάθω . νῦν οὖν ἔξω τρίβου τοῦδ ' ἴχνος ἀλλαξώμεθα | ||
τινές φασιν εἶναι τοῦ δαγκάνω , ἐπάγει ὡς τὸ δάκω μάθω λάχω ἅδω φύγω καὶ ὅσα τοιαῦτα ὑποτακτικὰ τρισὶ γράμμασι |
, ὁπόταν ἡ αἰτία τῶν πράξεων πᾶσα ᾖ ἐν τῷ ποιοῦντι . ἃ δὲ δι ' ἑαυτὰ μὲν οὐκ εἰσὶ | ||
τῷ ποιουμένῳ καὶ πάσχοντι , ἀλλ ' οὐκ ἐν τῷ ποιοῦντι , καὶ οὐκ ἀνάγκη πᾶν τὸ κινοῦν κινεῖσθαι , |
τῶν παρ ' Αἰγυπτίοις καλουμένων ἱερογλυφικῶν ῥητέον , ἵνα μηδὲν παραλίπωμεν τῶν ἀρχαιολογουμένων . συμβέβηκε τοίνυν τοὺς μὲν τύπους ὑπάρχειν | ||
Χαλδαίων καὶ τῆς ἀρχαιότητος αὐτῶν βραχέα διελθεῖν , ἵνα μηδὲν παραλίπωμεν τῶν ἀξίων μνήμης . Χαλδαῖοι τοίνυν τῶν ἀρχαιοτάτων ὄντες |
ἂν γένῃ μάτην φρονῶν . ἡ συκάμινος συκαμίνῳ ῥύπτεται . μάταια τἄλλα παρὰ Κρότωνά γ ' ἄστεα . βαρύς , | ||
μὴ εὑρεθῶμεν καὶ ψευδόμενοι καὶ ἀδολεσχοῦντες καὶ παρέλκοντά τινα καὶ μάταια λέγοντες . ποῖα δὲ ταῦτα ὑπάρχει , ἤδη μεμαθήκαμεν |
οὕτως ἀποκρίνασθαι : καὶ ἐὰν ἄρα σκοπούμενός τι ὧν ἂν λέγῃς ἡγήσωμαι εἴδωλον καὶ μὴ ἀληθές , εἶτα ὑπεξαιρῶμαι καὶ | ||
Πάνυ δὴ δεῖ χρηστὰ λέγειν ἡμᾶς . Ἢν οὖν σὺ λέγῃς Λυκαβηττοὺς καὶ Παρνασσῶν ἡμῖν μεγέθη , τοῦτ ' ἐστὶ |
Θ . ἃ βουλεύομαι . . σφαλῶμεν : Ἀστοχήσωμεν , ἀποτύχωμεν τούτου . Θ . . ἐπιτετρίφθαι : Τοῦτο εἶπε | ||
Φαίδρας συνάπτειν , ἵν ' , ἐὰν τοῦ διὰ λόγου ἀποτύχωμεν , τῷ δι ' ἐσθῆτος χρησώμεθα . συνάψαντες γὰρ |
ἀμείνω τά τε τῶν ἀλεκτορίδων ἐϲτὶ καὶ τῶν φαϲιανῶν , φαυλότερα δὲ τὰ τῶν χηνῶν καὶ ϲτρουθοκαμήλων . κάλλιϲτα μὲν | ||
μᾶζα , κόλλυρα , στέμφυλα , κυρήβια : τὰ γὰρ φαυλότερα τῶν πυρῶν κυρήβια καλεῖται . οἶνος γλυκύς , ἡδύς |
ἥν , εἰ δοκεῖ , μικρὸν ἄνωθεν διηγήσομαι , ἵνα γνῷς , ὅση τυγχάνουσα τῆς παρούσης εὐθυμίας ἡττᾶται . Πάλαι | ||
πλείονα , ὧν εἶπόν σοι . εἰδῇς ] μάθῃς , γνῷς . , νοήσῃς . εἰδέω , εἰδῶ τὸ γινώσκω |
, ὡς οἴεται Καῖσαρ ὁ νέος ; πόθεν οὖν αὐτοῖς ἀμνηστία τοῦ φόνου καὶ ἡγεμονίαι ; ταῦτα γὰρ ἐπικαλεῖν , | ||
μετουσίαν τῆς τοιαύτης τραπέζης ἐκάλεσεν , εἰ μὴ παντελὴς ἐγεγένητο ἀμνηστία : τρίτον δ ' ὅτι λειτουργεῖν οὐδενὶ τῶν ἱερέων |
τέλος δ ' οἱ Λακεδαιμόνιοι πολλὴν δύναμιν παρασκευασάμενοι παρέδωκαν αὐτὴν Κλεομβρότῳ τῷ βασιλεῖ , καὶ πρῶτον μὲν προαπέστειλαν πρέσβεις εἰς | ||
συμμάχους ἀλλ ' ἢ τοὺς Βοιωτούς . ἔνθα δὴ τῷ Κλεομβρότῳ οἱ μὲν φίλοι προσιόντες ἔλεγον : Ὦ Κλεόμβροτε , |
αὐτῷ : ὁ δὲ καὶ ταῦτ ' ἐπράυνεν , αὐτὸς ἀπαντήσειν ἐς τὸν Ἀντώνιον εἰπὼν οἷα νεώτερος ἐς πρεσβύτερον καὶ | ||
σκοπεῖ καὶ πιστεύει καὶ τὰ τῆς τύχης αὐτῷ ἐς τέλος ἀπαντήσειν , τί καὶ χρησόμεθα τῇ πόλει λαβόντες αὐτήν , |
δέομαι : τοιοῦτον δὲ ὁποῖον ἂν πορισθείη ῥᾷστα καὶ τῷ κτησαμένῳ πράγματα ὡς ἐλάχιστα παρέχον : τοιοῦτον γὰρ ἀρκεῖ μοι | ||
δεσπότου , μὴ μόνον ἀπελευθεριάζειν ἀλλὰ καὶ ἐπιτάγματα ἐπιτάττειν τῷ κτησαμένῳ καὶ εἰ ἀφηνιάζοι τύπτειν καὶ προπηλακίζειν , εἰ δὲ |
τῶν ἑπτὰ σοφῶν πρῶτος ἔφυ σοφίᾳ . ἀπεφθέγξατο , “ ἐγγύα , πάρα δ ' ἄτα . ” ἔστιν αὐτοῦ | ||
Ἀττικοί . ἐγγύη , πάρα δ ' ἄτη . παροιμία ἐγγύα , πάρα δ ' ἄτα , ἐπὶ τῶν ῥᾳδίως |
αὐτῶν ἡ ὑπεροχὴ ʂ β Μο α : ἐὰν δὲ προσθῶ τῷ βῳ τοὺς β ʂ Μο α , γίνεται | ||
, Τῷ σῷ δὲ κράτει πιστότατος οἰκέτης , Οὐχ ἵνα προσθῶ γνῶσιν ἐν σοὶ βελτίω , Ἀλλ ' ἵνα τοῖς |
οἱ δὲ ἄλλοι παρέλκειν φασὶ τὴν πρόθεσιν : ἔνθεν καὶ φυλάσσεται ὁ τόνος ὁμοίως τῷ „ ἔσκεν ὑφηνίοχος „ καὶ | ||
] τοῦ τόνου . τὸ ἄναξ ἀποβαλὸν τὸ ξ , φυλάσσεται κατὰ [ τὴν ] αὐτὴν τάσιν Ζεῦ ἄνα Δωδωναῖε |
ο εἰς ω . διὰ τοῦτο οὖν εἶπον , ὅτι ἀπὶ τοῦ δευτέρου τὸ πρῶτον † θέλει . ἀμφοτέρω γάρ | ||
ο εἰς ω . διὰ τοῦτο οὖν εἶπον , ὅτι ἀπὶ τοῦ δευτέρου τὸ πρῶτον † θέλει . ἀμφοτέρω γάρ |
φύλλα : τροπικώτερον δὲ τῶν φιλονεικιῶν τὰς στάσεις ἢ τὰ νείκη , ὡς Ἴβυκος κλάδον Ἐνυαλίου καὶ Ὅμηρος ὄζον Ἄρηος | ||
μηδὲ εἰς ὀργὰς καὶ ἐμφιλονείκους λόγους καὶ ὀργῆς κινητικούς : νείκη θυμόν : τὰ νείκη κατ ' εὐθεῖαν πληθυντικὴν εἴρηται |
φανερώτατα : περὶ γὰρ θείων διαλέγεται . τούτου χάριν εἶπε Σοφίαν . ἀμέλει τοι καὶ ἐν τῇ Ἀποδεικτικῇ φησιν ὡς | ||
καὶ σεμνότερα τῆς Περσῶν ἀρχῆς . Τίνα ταῦτα φῄς ; Σοφίαν , αὐτάρκειαν , ἀλήθειαν , παρρησίαν , ἐλευθερίαν . |
ὧν ἦν ἡμῖν ἀκούειν , ὅπως μὲν ἐπλήγης τὴν ψυχὴν ὑβριζομένων ἡμῶν , οἷα δὲ ἐφθέγξω , οἷα δὲ ἐβόησας | ||
εἴπερ ἦσαν πονηρῷ φίλοι , καὶ μὴ μετὰ τῶν τότε ὑβριζομένων διὰ τὸ μὴ δύνασθαι τὰ τότε πραττόμενα ἐπαινεῖν ἐν |
φασὶ πρότερον , εἶτα ἀκούσεσθαι , ἵνα μὴ διδασκαλίᾳ καὶ ὑφηγήσει δοκῶσιν , ἀλλὰ ἐθελουργῷ καὶ αὐτοκελεύστῳ διανοίᾳ πρὸς τὰ | ||
χρῆται , τετραμερής ἐστιν , τὸ μέν τι ἔχων ἐν ὑφηγήσει φύσεως , τὸ δ ' ἐν ἀνάγκῃ παθῶν , |
ζητοῦμεν , εἰ μὴ τῶν δευτέρων δυσχερεστέρων ὄντων ἐν γνώσει γενώμεθα , οὕτω δὴ καὶ ἐνταῦθα οὐκ ἄλλως ἔχεις μαθεῖν | ||
τῆς ἀποδόσεως γινομένης , ἵνα μὴ καὶ χειρόνων ἐν ἕξει γενώμεθα διὰ τὴν ἐπὶ τοῖς παροῦσι βλάσφημον δυσφορίαν . σκεψώμεθα |
ἢ πῶς λέγεις ; Οὕτως . Ἃ δ ' ἂν θῶνται ποιητέον τοῖς ἀρχομένοις , καὶ τοῦτό ἐστι τὸ δίκαιον | ||
τελευταῖον πέμψαν - τες εἰς θεοῦ ἠρώτων ὅπου τὸ πόλισμα θῶνται . ὃ δ ' αὐτοῖς ἔχρησεν ἐνταῦθα οἰκίζειν πόλιν |
σημεῖον ἀμαθίας . ἀνδρὶ σοφῷ πᾶσα γῆ πατρίς . τῷ ψεύδει ὡς φαρμάκῳ χρῶ . ὁπότε δεῖ πράττειν , λόγῳ | ||
' ἕκαστον γυμνάσας ἡμῶν τὴν διάνοιαν παντοίοις θεωρήμασι καὶ τῷ ψεύδει τὸ ἀληθὲς παραθεὶς καὶ τῇ πείρᾳ τὸν ἔλεγχον τῆς |
οὔτε τῶν γενικωτάτων οὔτε τῶν μερικῶν ἔνι ἀποδοῦναι ὁρισμὸν , ἐφρόντισε σαφηνείας . διὰ τοῦτο εἰς παράστασιν ἐναργῆ τῶν κεφαλαίων | ||
οὐ γὰρ πάντες τῶν αὐτῶν ἐπιθυμοῦμεν : οὗτος τοῦ ἀθλεῖν ἐφρόντισε καὶ ἐπεθύμησεν : αἱ δὲ παρθένοι διὰ τοὺς ἐμοὺς |
' εἶμεν καθ ' αὕθ ' , ὅστις δέ κα εἰδῇ μαθὼν τῆν ' , ἀγαθὸς ἤδη γίγνεται . ὥσπερ | ||
: ἐσθλὸν καὶ τὸ τέτυκται , ὅτ ' ἄγγελος αἴσιμα εἰδῇ . τοῦτο δὲ πρὸς ἑαυτὸν ὁ Πίνδαρος ἀνάγει , |
τὸ φυσικὸν ὡς ὑπὲρ ἡμᾶς καθεστηκὸς καὶ μόνον σχολάζειν τῷ ἠθικῷ ὡς πρὸς ἡμᾶς ὄντι . τοιοῦτον δ ' αὐτὸν | ||
, ἐμφερῶς Ἀρίστωνι τῷ Χίῳ , μόνῳ δὲ προσέχειν τῷ ἠθικῷ . καὶ ὅπερ τινὲς ἐπὶ Σωκράτους , τοῦτο Διοκλῆς |
μεμνῆσθαι χρημάτων αἰτήσεως ; καίτοι κἀν τούτῳ οὐ σὺν τῷ προχείρῳ ἡ βουλὴ τοῖς νενικηκόσιν πρὸς τὴν ἄρνησιν ἢ τὴν | ||
ἱερέως . ἀλλὰ ταῦτα μὲν εἰ συνᾴδει τῇ ῥητῇ καὶ προχείρῳ διατάξει , σκέψονται οἷς ἔθος καὶ φίλον : ἡμῖν |
τοῦ κέρδους παραλογίζεται : ἕνεκα γὰρ τοῦ κέρδους καὶ οἱ αἰδήμονες πολλάκις ἀναισχυντοῦσιν . Χρομίῳ κεν ὑπασπίζων : τῷ Χρομίῳ | ||
τε ἀναίσχυντοι περὶ τὰ αἰσχρὰ καὶ οἱ πλέον τοῦ δέοντος αἰδήμονες , οἱ λεγόμενοι καταπλῆγες , οὐδὲν μᾶλλον διὰ τοῦτο |
κεράμιον ἔφη : Οὕτως χυθήτω μου τὸ αἷμα , ἐὰν εἴπω ὑμῖν . Πρὸς δύσκολον ἄρρωστον ἰατρὸς προσελθὼν προσέταξε ψιχία | ||
κεχρημένοι : πόσαι δὲ πόλεις ὅλαι , ἵν ' οὕτως εἴπω , τεθνήκασιν , Ἑλίκη καὶ Πομπήιοι καὶ Ἡρκλᾶνον καὶ |
τὰ αὐτὰ δὲ καὶ ἡ σύνεσις καὶ ἡ γνώμη τῷ φρονίμῳ εἰσὶ καὶ περὶ τούτων ποιοῦντι τὰς κρίσεις , διότι | ||
μέμνηται . ὥστ ' ἔμφρονι δεῖξαι : ὥστε παραστῆσαι τῷ φρονίμῳ ᾗ ἐκέχρητο ἀνδρείᾳ ὁ Πάτροκλος . ὥστε γνῶναι τὸν |
εὑρεθεῖεν : οὐ γὰρ ἔτι δίκαιοί εἰσιν ἐν βουκόλοις καὶ ἀδόξῳ βίῳ ζῆν , ἐμοίγε ὄντες συγγενεῖς , ἄλλως τε | ||
εὑρεθεῖεν : οὐ γὰρ ἔτι δίκαιοί εἰσιν ἐν βουκόλοις καὶ ἀδόξῳ βίῳ ζῆν , ἔμοιγε ὄντες συγγενεῖς , ἄλλως τε |