εὐθυμίας ποιητικόν , % ὡς τὸ μὴ πολλὰ πράσσειν μηδὲ δυσκόλοις ἐπιχειρεῖν πράγμασιν μηδὲ παρὰ δύναμίν [ τι ] βιάζεσθαι | ||
οὐ πέφυκεν . Ἡ ἀφωνία μὲν ἴσως ἥρμοττε τοῖς παροῦσι δυσκόλοις , καὶ καιρὸν ἴσως ἄδικον σιωπὴ θεραπεύει δικαίως : |
με . ἀπόλεμος ὅδε γ ' ὁ πόλεμος , ἄπορα πόριμος : οὐδ ' ἔχω τίς ἂν γενοίμαν : τὰν | ||
καὶ οἷον εἰπεῖν , καὶ τοῖς ἀδυνάτοις ἐπιχειρῶν , καὶ πόριμος αὐτοῖς . ψαύουσι γὰρ καὶ τῶν ἀψαύστων οἷς λίχνοι |
καὶ τοιούτων ἔτυχεν ἀμοιβῶν , οἵας οἱ ποιηταί φασι τοῖς ὁσίοις ὑπάρχειν , παίδων καταλείψασα παῖδας , ὥραν ἦγε θανάτου | ||
τοῦτον τὸν νόμον , ἡμᾶς δὲ τοὺς ζῶντας τοῖσδε τοῖς ὁσίοις καὶ δικαίοις ἐᾷ τὸ λοιπὸν χρῆσθαι . ἀνάγνωθι δὲ |
ἃς πάσχεις νῦν . . πρὶν ] ὅτε τὸ πῦρ κέκλοφας . αὐθαδίσμασιν ] κομπάσμασιν : ἔλεγ ' ὡς δικαίως | ||
πῦρ κέκλοφας αὐθαδίσμασιν ] κομπάσμασιν : ἔλεγες γὰρ ὡς δικαίως κέκλοφας τάσδε ] ἐν αἷς νῦν τυγχάνεις πημονὰς ] βλάβας |
. ὡς ] ἵνα . λωφήσῃ ] καταπαύσῃ . . τοιοῖσδε πάσας εὐφρόνας ὀνείρασι ] τοιούτοις ὀνείροις συνειχόμην ἡ ἀθλία | ||
' ἄτιμον κἄφιλον θνῄσκειν χρόνῳ κακῶς ταριχευθέντα παμφθάρτῳ μόρῳ . τοιοῖσδε χρησμοῖς ἆρα χρὴ πεποιθέναι ; κεἰ μὴ πέποιθα , |
φθάσαντα . ἠμφιεσμένος : ἐνδεδυμένος . ἥδεται : ἡδύνεται . ἦισεν : ὕμνησεν . θηρᾷ : ἀγρεύει . θυμηδίαν : | ||
οἴκους . εὐτραπέζους ] ἤγουν ἐν συμποσίοις . ἔμελψεν ] ἦισεν . ἁγνᾶι ] ἐν παρθενικῆι . δ ' ] |
καὶ τοῦτων τὰ δέοντα . τάχα γὰρ ἂν καὶ ἑτέροις ἐντυχοῦσι λυσιτελήσαι ἡ πραγματεία . Ἀμέλει μηδ ' ὅσον ἐπὶ | ||
, μέχρι σαλπίγγων ἀκούσειαν , τότε δ ' ἐπιχειρεῖν τοῖς ἐντυχοῦσι καὶ τὰς πύλας οἱ φυλάσσειν . οὕτω μὲν ἑάλω |
ἐνταυθὶ ἀλλ ' οὐκ ἐξεταστικῶς ἐκκλησιάζοντας , καὶ νομίζοντας τὴν παραυτίχ ' ἡσυχίαν οὐκ ἔσεσθαί ποτ ' αἰτίαν ταραχῆς ἀτόπου | ||
τὸν ἥξοντ ' εἰς ἔπαινον εὐκλεῶς : ῥᾳθυμία δὲ τὴν παραυτίχ ' ἡδονήν λαβοῦσα λύπας τῷ χρόνῳ τίκτειν φιλεῖ ἅπαντ |
κἂν ἑκατὸν ἔτη βιῷς ἀεί ὄψει παρόντα , κἂν ἐνιαυτοὺς σφόδρ ' ὀλίγους , σεμνότερα τούτων ἕτερα δ ' οὐκ | ||
μεγάλοι ] βολβοί . οἵδε ] ἄλλοι οὗτοι . οἱ σφόδρ ' ἐγκεκυφότες : τοιαῦτα γὰρ τῶν ἄγαν φροντιζόντων καὶ |
. ὃ δὲ λέγει , τοιοῦτόν ἐστιν : εἰς δέος κατέστησας ἡμᾶς , μὴ παρευδοκιμηθῇς πρὸς τοῦ Κλέωνος . ΓΘ | ||
ἐνθένδε πρεσβεύοντα ἡδέως εἶδες ἐν Βιθυνίᾳ καὶ μαθὼν ὧν ἀπεστέρητο κατέστησας εἰς ἐλπίδας , ὡς ἄρα κομιεῖται τὰ αὑτοῦ . |
ἅπαντες . Εἶθ ' ὁ Μοσχίων ὁ παραμασήτης ἐν βροτοῖς αὐδώμενος . Ἄνθρωπος εἶναί μοι Κυρηναῖος δοκεῖς : κἀκεῖ γὰρ | ||
καλεῖ : εἶθ ' ὁ Μοσχίων ὁ παραμασήτης ἐν βροτοῖς αὐδώμενος . ἐν δὲ τῷ Παγκρατιαστῇ Ἄλεξις τρεχεδείπνους καταλέγων φησίν |
ἀγαπῶν δι ' ἐλάχιστ ' ὀργίζεται . οὐκ ἔστ ' ἄκουσμ ' ἥδιον ἢ ῥηθεὶς λόγος πατρὸς πρὸς υἱὸν περιέχων | ||
γραφόμενος πρὸς γονεῖς μαίνῃ , τάλαν . οὐκ ἔστ ' ἄκουσμ ' ἥδιον ἢ ῥηθεὶς λόγος πατρὸς πρὸς υἱὸν περιέχων |
καὶ ὀξύτατος γενόμενος καὶ τὴν γνώμην ἀνδρειότατος καὶ φιλοτιμότατος καὶ φιλοκινδυνότατος καὶ τοῦ θείου ἐπιμελέστατος : ἡδονῶν δὲ τῶν μὲν | ||
ὅσῃ μὲν εὐνοίᾳ καὶ σπουδῇ πρὸς Καίσαρα περιόντα ἐχρώμην , φιλοκινδυνότατος ἐκ πάντων ἐς τὰς ἐκείνου χρείας γενόμενος , ἴστε |
τὸ ἀγαθὸν ἔχων τέλος τῆς αὑτοῦ ἕξεως , ὃ ἡ εὐπραξία ἐστίν , ἀλλὰ τὸ ἀρέσκειν τοῖς ἐπαινέταις : νῦν | ||
τέως δ ' ἐπεὶ παρὰ τῶν πλείστων εὐζωία τις καὶ εὐπραξία εἴρηται , πειστέον ἂν εἴη τοῖς λέγουσι καὶ ῥητέον |
περὶ τῆς Σικελίας , ἔσθ ' οὕτω τις ἄφρων ἢ δυστυχὴς ὅτῳ ταῦτα ἤδη ἀφικέσθαι παρέστη , ὥστε τὴν πόλιν | ||
τράγον Πανὸς ἱερὸν κατέθυσέ τε καὶ σκευάσας ποικίλως ταύτην ὁ δυστυχὴς ἄρα τὴν δαῖτα ἄσατο , Αἰγυπτίων τε λεὼν πάμπολυν |
περὶ τῆς ἡδονῆς τοιαῦτα εἴρηκεν : τὰς γὰρ ἡδονὰς ὅταν προδῶσιν ἄνδρες , οὐ τίθημ ' ἐγὼ ζῆν τοῦτον , | ||
καὶ περισσότερον : δείσας οὖν μὴ σφᾶς παρὰ τὸ ἔργον προδῶσιν , ἀποχώρησιν παρεῖχεν ἀπὸ στρατοπέδου τοῖς ἐθέλουσιν οἴκαδε : |
] χρήματα θέλει , πλούσιος ὢν δ ' ὁ τάλας βασανίζεται ὥσπερ ὁ πένης . αὔλει [ μοι . Νεκρὸν | ||
κολληθῇ τῷ ἀνθρώπῳ μίαν ἡμέραν , μέχρι ἐνιαυτοῦ τιμωρεῖται καὶ βασανίζεται : μνήμας γὰρ μεγάλας ἔχει ἡ τιμωρία καὶ βάσανος |
ὁμοίους τινὶ τῶν πρώην κεκριμένων λέξει λόγους : ἢ ὅτι τεχνικώτατος οὗτός ἐστιν ἐν τοῖς λόγοις καὶ ἴσως ἂν καὶ | ||
οὐκ ἐκκρούεται αὐτῶν ἡ κίνησις ὑφ ' ἑτέρας κινήσεως . τεχνικώτατος δ ' ἐστὶ κριτὴς ἐνυπνίων ὅστις δύναται τὰς ὁμοιότητας |
Πύθιος ἑστίαν τῆς Ἑλλάδος ἀνεκήρυξε , πρυτανεῖον δὲ Ἑλλάδος ὁ δυσμενέστατος Θεόπομπος , ὁ φήσας ἐν ἄλλοις πλήρεις εἶναι τὰς | ||
σεαυτὸν παρέσχες : ὅπερ δὲ ἂν ὁ φαυλότατος ἄνθρωπος καὶ δυσμενέστατος τῇ πόλει , τοῦτο πεποιηκὼς ἐπὶ τοῖς συμβεβηκόσιν ἐξήτασαι |
πράγματα : νυνὶ δὲ οὕτως ἀπροσδοκήτως αἰτίαις καὶ πονηροῖς συκοφάνταις περιπέπτωκα , ὥστ ' εἴ πως οἷόν τε , δοκεῖ | ||
δίδωσι μὲν καὶ Ἱπποκράτης μαρτυρίαν ἐν τοῖς Περὶ ἄρθρων , περιπέπτωκα δὲ κἀγῶ δυσίν , ἑνὶ μὲν ἐν Παρίῳ , |
πέμψω σῆς νόσου πρὸς Ἴλιον : τὸ δεύτερον γὰρ τοῖς ἐμοῖς αὐτὴν χρεὼν τόξοις ἁλῶναι . Τοῦτο δ ' ἐννοεῖθ | ||
, καὶ Κυρῖνε δαῖμον ἐπίτροπε Ῥωμαίων ἡγεμονίας , διδοίητε τοῖς ἐμοῖς παιδικοῖς ἐρᾶν μὲν Ῥώμης , ἀντερᾶσθαι δὲ ὑπὸ Ῥώμης |
ἀπόρου σχήματος καὶ ματαία ἡ σκέψις διότι οὔτε ἀλαζὼν οὔτε ἀνόητος ἀρετή , οἷοι δὴ καὶ τυφλοὶ πόνοι πάντες οἱ | ||
Ὑπέρβολος ὁ λυχνοποιὸς καὶ Διοκλῆς ὁ λωποδύτης καὶ Μελιτίδης ὁ ἀνόητος . Καὶ τί σοι λέγομεν τὸν Ἀπόλλω ; ὁρᾷς |
ταῖς ἓξ καὶ δέκα προτάσεσιν ἐπεξελθόντες τέτταρας μὲν εὕρομεν ἀεὶ ψευδομένας τέτταρας δὲ ἀεὶ ἀληθεῖς , τὰς δὲ λοιπὰς καὶ | ||
ἀληθείας τἀγαθὰ διαγγελλούσας δεινὰς εἶναι συνάγειν ἀνθρώπους εἰς κηδείαν , ψευδομένας δ ' οὐκ ἐθέλειν ἐπαινεῖν : τοὺς γὰρ ἐξαπατηθέντας |
' ἂν ἐκλίπῃ , τέθνηκε κοινῇ πᾶς ὁ τῶν ζώντων βίος . Οὐκ ἔστιν οὔτε ζωγράφος , μὰ τοὺς θεούς | ||
ἔστιν εὐγενῶς φιλοσοφεῖν πόνων καταφρονήσαντα . τοὺς λόγους σου ὁ βίος βεβαιούτω . τῶν δογμάτων σου τὰ ἔργα ἀπόδειξις ἔστω |
παρῄνει καὶ τὴν γῆν διένεμε , καὶ δωρεὰς αἰτεῖν τοῖς ἀξίοις ἐπέτρεπε καὶ τῶν οὐκ ἀξίων ἐνίοις ἐδίδου παρὰ γνώμην | ||
τοῖς αἰτοῦσι τροφῶν καὶ τὰς ἑστιάσεις παρέχομεν καὶ οὐ τοῖς ἀξίοις . ιγʹ . ἴσως ἂν κτλ . κοινῇ εἰ |
χειμῶνος , καὶ τὸ τραγικὸν ἀποδέχεσθαι : ὦ χρυσέ , δεξίωμα κάλλιστον βροτοῖς . τὸ δέ γε πάντα ποιεῖν εἰς | ||
προφέρονται τούτους τοὺς στίχους τῶν ποιητῶν , ὦ χρυσέ , δεξίωμα κάλλιστον βροτοῖς , ὡς οὔτε μήτηρ ἡδονὰς . . |
, ᾗ διαλύσειν ἔμελλε τὴν πανήγυριν , παράγγελμα δίδωσι τοῖς νέοις , ἡνίκ ' ἂν αὐτὸς ἄρῃ τὸ σημεῖον ἁρπάζειν | ||
σωφρονίζειν πληγαῖς : ἀνδράσι δὲ καὶ παιδίοις καὶ πρεσβύταις καὶ νέοις μίμους θεωμένοις μεμψόμεθα ; καὶ μὴν ἡ τοῖς τοιούτοις |
καὶ πᾶς ὁ θαρρῶν παρὰ τοῖς ποιηταῖς . περιδεξίοισι ] φρονίμοις , λεπτοῖς . φροντίσι ] ἐννοίαις . . γνωμοτύποις | ||
ἐπιθυμεῖ . ” ὁ μῦθος δηλοῖ , ὅτι μαθήματα τοῖς φρονίμοις τὰ παθήματα γίνονται . ποιμὴν ἐν παραθαλασσίῳ τόπῳ ποίμνιον |
' ἵπποις χρυσέαις καὶ Κορίνθου δειράδ ' ἐποψόμενος δαιτικˈλυτάν . τερπνὸν δ ' ἐν ἀνθρώποις ἴσον ἔσσεται οὐδέν . εἰ | ||
θανεῖν ἀώρους παῖδας , ἀλλ ' εὐδαίμονας ἐν γῆι πατρώιαι τερπνὸν ἐκπλῆσαι βίον . πάντας δὲ βωμούς , οἳ κατ |
: οὔτ ' ὄμμ ' ἐπαίρουσα : ἀντὶ τοῦ : σύννους καὶ σκυθρωπὴ οὖσα οὐκ ἀκούει : κλύδων : ἡ | ||
αἰθέρι ; τηρῶ τὸν Δία ὕοντα πολλῷ δέσποτα , τί σύννους κατὰ μόνας σαυτῷ λαλεῖς δοκεῖς τε παρέχειν ἔμφασιν λυπουμένου |
συνών , οὐ στρατιωτικοῖς καταλόγοις ἐμπρέπων , οὐ βαναύσοις τέχναις σχολάζων . ἤδη δὲ καὶ γυναῖκες παρεῖναι κατηπείγοντο τοῖς ἀγῶσι | ||
γυναικὸς καὶ παίδων , πῶς Διογένης , πῶς Κλεάνθης ἅμα σχολάζων καὶ ἀντλῶν . ταῦτα ἂν θέλῃς ἔχειν , ἕξεις |
, ὡς ὅσων ἂν πόλεων μὴ θεὸς ἀλλά τις ἄρχῃ θνητός , οὐκ ἔστιν κακῶν αὐτοῖς οὐδὲ πόνων ἀνάφυξις : | ||
' , ἐγὼ δ ' ὔμμιν θεὸς ἄμβροτος , οὐκέτι θνητός καὶ ἤδη γάρ ποτ ' ἐγὼ γενόμην κόρη τε |
περὶ διαγνώσεως οὔρων λόγοις . Καὶ ἄλλως τὸ μακροὺς ὡς εὐδιάβλητον ἀπομηκύνειν φεύγοντες λόγους , οὐ μείων δ ' ἂν | ||
αὐτῶν μηδὲ τὸν ἀριθμὸν ἐμφανισάντων , ὕποπτον ἂν εἰκότως καὶ εὐδιάβλητον αὐτῶν γίνοιτο τὸ περὶ τὴν τάξιν ἀνομόλογον . ἤδη |
καὶ τοῦδε τἀνδρὸς ἡψάμην θυραῖος ὤν , πᾶσαν ξυνάψας μηχανὴν δυσβουλίας . οὕτω καλὸν δὴ καὶ τὸ κατθανεῖν ἐμοί , | ||
κραίνων ] τελῶν . θ δυσβουλίας ] παρακοάς . θ δυσβουλίας ] κακοβουλίας . δυσβουλίας ] δυσβούλευτα γὰρ ἐποίησεν ὁ |
ἐσφετέρισαν σφόδρα , ὥστε ἀρχῆς μηδ ' ὁτιοῦν μεταδιδόναι τοῖς ἡττηθεῖσιν , μήτε αὐτοῖς μήτε ἐκγόνοις , παραφυλάττοντες δὲ ἀλλήλους | ||
πάλιν αὐτοὶ τὴν ἧτταν ἀνεκαλοῦντο τάχεως καὶ τοῖς νενικηκόσιν , ἡττηθεῖσιν ἐκ δευτέρου , πλέον τῆς προτέρας νίκης οὐδὲν ἦν |
ζῆν ἔρχετ ' ἀποθανούμενος . Δούλῳ γὰρ οἶμαι πατρίδος ἐστερημένῳ χρηστὸς γενόμενός ἐστι δεσπότης πατρίς . Εἴ τίς φησι τοὺς | ||
τέκνον : ἐφίημι γάρ . Ὁ Τιμοκλῆς οὗτος ἔστι μὲν χρηστὸς ἀνὴρ καὶ φιλόθεος καὶ τοὺς λόγους πάνυ ἠκρίβωκε τοὺς |
βροτοῖς φίλτρον μέγιστον , αἱ ξυνουσίαι , πάτερ . ὦ χρυσέ , δεξίωμα κάλλιστον βροτοῖς , ὡς οὔτε μήτηρ ἡδονὰς | ||
' ἕκαστα προφέρονται τούτους τοὺς στίχους τῶν ποιητῶν , ὦ χρυσέ , δεξίωμα κάλλιστον βροτοῖς , ὡς οὔτε μήτηρ ἡδονὰς |
αὐτῶν λόγους , ἢ καὶ οὗτοι πρὸς τὸ χαρίζεσθαι τοῖς πολίταις ὡρμημένοι καὶ ἕνεκα τοῦ ἰδίου τοῦ αὑτῶν ὀλιγωροῦντες τοῦ | ||
δ ' οἴκῳ καὶ πόλει πλέον κακόν . καὶ νῦν πολίταις τάσδε διαδρόμους φυγὰς θεῖσαι διερροθήσατ ' ἄψυχον κάκην : |
εἶναι τὸν ἄνθρωπον . ἐν τούτοις δὲ τοῖς ἀγαθοῖς καὶ κακοῖς τοῖς ἀληθῆ μὲν δοξάζουσιν ἑκατέροις , διαφέρουσι δὲ τῷ | ||
σὲ καλῶ : δείν ' ἡμεῖν ] παιδὶ κυρεῖ : κακοῖς [ θηρίοις νιν ] μονομαχήσειν ἀνέπεισαν . [ Ζεῦ |
γὰρ ὁ τὸν καιρὸν στοχασάμενος καὶ τὸ κατορθοῦν ἔχει τοῖς λογισμοῖς συνεπόμενον , ὁ τοὺς καιροὺς καλῶς μὴ στοχασάμενος ἁμαρτάνων | ||
πρὸς ἑκάστας τῶν πόλεων αὐτοῖς δίκαια . τοιούτοις ὑπέραντλοι γενόμενοι λογισμοῖς ὑπεσυρόμεθα καταποντούμενοι : καὶ γὰρ οἱ τέως συμπράττειν ἡμῖν |
τῆς ῥητορικῆς λόγους , ἀκηκοότων δ ' ἃ μὴ προσῆκε μάταιος ἐξ ἀμφοῖν ἡ βλασφημία . ἀλλ ' οἶμαι ἅμα | ||
ἔτυχεν : ἢ ἀκαίρως . ὅθεν καὶ εἰκαῖος , ὁ μάταιος . . καταδαρθέντα : Καὶ ὑπνώσαντα καταπεσόντα . . |
τούτων ὑπάρχει Δημοσθένει : ὁ δὲ λογισμὸς ἔστω ἐπὶ πᾶσι δικαίοις . Τούτῳ πατὴρ μὲν ἦν Δημοσθένης ὁ Παιανιεύς , | ||
, καὶ αὐτὸς ἐξηταζόμην πρῶτος οἷς ὥρισα κατὰ τῶν ἄλλων δικαίοις ὥσπερ ἰδιώτης πειθόμενος : τῶν τ ' ἀδικημάτων οὐχ |
καὶ σὺ χὠ νέος τρόπος , ἐν οὐ πρέποντι τοῖς λόγοισι χρώμενος . ἐπεὶ δὲ πάντων ἡμᾶς εὐθύνας σοι διδόναι | ||
τὸ μέτρον ὃ νῦν ἔχει , εἷμα δοὺς καὶ πορφυροῦν λόγοισι ποικίλας καλοῖς δυσπάλαιστος ὢν τὸς ἄλλως εὐπαλαίστως ἀποφανεῖ . |
πλειϲτάκιϲ . κινηθήϲεται γὰρ τὸ ἐμπεϲὸν καὶ προβιβαϲθήϲεται περὶ τὰ προχειρότατα μέρη τοῦ πόρου , μετὰ δὲ ταῦτα κυαθίϲκῳ ϲμικρῷ | ||
, πεποίηται δὲ ἀλεκτρυὼν ἐπὶ τῷ κράνει , ὅτι οὗτοι προχειρότατα ἔχουσιν ἐς μάχας οἱ ἀλεκτρυόνες : δύναιτο δ ' |
, καὶ φαλακρὸν γράφουσι γέροντα τούτῳ ἀκολουθεῖν , ὅτι οἱ οἰνωθέντες τὰ τοῦ λογισμοῦ ἀπόρρητα ἐκφαίνουσιν . ὅθεν καὶ Ἀλκαῖός | ||
τὰ κλήματα θύουσιν αὐτῷ κλαδεύοντες . θρασὺς ὅτι ἀναιδεῖς οἱ οἰνωθέντες . μυληφάτου τοῦ Δημητριακοῦ καρποῦ . ἕρπιν οἱ Αἰγύπτιοι |
ἀντιστρέφει : εἴ τι μὲν γὰρ ῥητορική , τοῦτο καὶ πειθοῦς δημιουργός , οὐ μὴν εἴ τι πειθοῦς δημιουργός , | ||
δοκεῖ Ἀριστοτέλους ὁ ὅρος . Ὁ μὲν γὰρ λέγων αὐτὴν πειθοῦς δημιουργὸν ἀτελῆ ποιεῖ τὴν ῥητορικήν : ἐν ἑτέροις γάρ |
, εἰπεῖν πρὸς τοὺς παρόντας ὡς τυφλόν ἐστι τοῦ μέλλοντος ἅνθρωπος : ἐκφαγεῖν γὰρ ἂν Ἀθηναίους τοῖς αὑτῶν ὀδοῦσιν , | ||
τῶν Ἀχαιῶν ; ἐροῦμεν , νὴ Δία : πρώην ἔγημεν ἅνθρωπος καὶ συγγνώμη τῆς γυναικὸς ἐχομένῳ . τοῦτο γὰρ ἡμῖν |
καὶ τυραννικούς , Ἡσιόδου μὲν τὸ Ἔργον δ ' οὐδὲν ὄνειδος , ἀεργίη δέ τ ' ὄνειδος : τοῦτο δὴ | ||
τὸν δὲ παράσιτον πλούσιος οὐδέποτε κοσμεῖ . ἄλλως τε οὐδὲ ὄνειδος αὐτῷ ἐστιν , ὡς σὺ φής , τὸ παρασιτεῖν |
οὖν τὴν κύησιν καὶ ὅτι αἱ πλείους ἀταλαιπώρως διαιτώμεναι καθαίρεσθαι χρήζουσι , δίκαιον καὶ θεραπείας γράψαι πάσῃ γυναικὶ μὴ καθαιρομένῃ | ||
καὶ ὥσπερ γυνὴ τὸ φρέαρ τοῖς ἔνδον τὰ ἐπιτήδεια ὧν χρήζουσι παρέχει . ἀγαθὸν δὲ καὶ πλῆρες ἰδεῖν φρέαρ πλημμυροῦντος |
τε καὶ διαλέγεσθαι . ἐπεὶ οὖν ἀνεγυμνώθη τὸ τοιοῦτον τοῖς σοφισταῖς , | εἰ μὲν ἐν ὀργῇ καὶ αὐτοὶ τὸν | ||
ὁρατῶν καὶ κατ ' ἐνέργειαν αἰσθητῶν ὀλίγον παραλλάξασι | τοῖς σοφισταῖς ἐλέγξαι δυνατὸν καὶ προσαναγκάζειν ὃ ἀπέφησεν ὄνομα καταφῆσαι . |
βασιλεῖ διατρίβων ἐν Μακεδονίᾳ οὐχ ἧττον αὐτοῦ [ ἐβασίλευε ] φαῦλος ὢν καὶ διάβολος [ ὃς ] οὕτω ψυχρῶς συνέταξε | ||
. καὶ τὸ ναῦλος μὴ ὂν κύριον . τὸ δὲ φαῦλος ἐπίθετον . Τὰ εἰς ΛΟΣ ἐπιθετικὰ ἔχοντα πρὸ τοῦ |
μὴ ἐν τῇ ὄψει ἡ κρίσις , ἀλλά τις καὶ λογισμὸς ἐπακολουθεῖ τοῖς βλεπομένοις . Τὸ γὰρ τῆς τε ἡμέρας | ||
: πολλὰ δ ' ἐστίν , ὧν οὐ δύναται στοχάσασθαι λογισμὸς ἀνθρώπινος : οὐ τὴν τύχην , ὥσπερ ἐχρῆν , |
ἐπιδοτικὸς μέν ἐστιν ὁ δεομένοις ἐπιδιδούς , μεταδοτικὸς δὲ ὁ φίλοις . ἐρωτᾶν τοῦ πυνθάνεσθαι διαφέρει . πυνθάνεσθαι μὲν γάρ | ||
ἂν ἔχοι ἐξετάζειν τινὰ ἑαυτόν , πόσου ἄρα τυγχάνει τοῖς φίλοις ἄξιος ὤν , καὶ πειρᾶσθαι ὡς πλείστου ἄξιος εἶναι |
τινα διάγνωσιν προσθεῖναι τοῖς τῶν παλαιῶν ἴσως ἑπόμενον ὑπομνήμασιν : ἀπαραμύθητος γάρ ἐστιν ἡ νόσος , ὅταν προσάδουσαν ἑαυτῇ εὕρῃ | ||
τῶν ἰατρῶν προσεῖχον . εἰ δὲ πολλῶν καὶ ποικίλων γενομένων ἀπαραμύθητος ὁ κάμνων εἴη , μηδενὸς τῶν ἀπὸ τῆς τέχνης |
ἔθος Ῥωμαίων Ῥωμαῖοι διαφυλάττοντες : ὃ οὐ μόνον διατετήρηκεν ὁ μακάριος ὑμῶν ἐπίσκοπος Σωτὴρ , ἀλλὰ καὶ ἐπηύξηκεν : ἐπιχορηγῶν | ||
: Ἐὰν ᾖς νοήμων καὶ ποιήσῃς ὡς γέγραπται , ἔσῃ μακάριος : νικήσεις γὰρ μεθόδῳ πενίαν , τὴν ἀνίατον νόσον |
. εἶτα μετὰ ταῦτα πάλιν ἐρεῖς ὅτι τάς τε ἄλλας χάριτας μεγίστας τοῖς βασιλεῦσιν ὀφείλοντες , ἐφ ' οἷς ὑπὲρ | ||
δὲ τοιοῦτον ὑποβάλλει νοῦν : εἴδη μὲν διαθήκης ἐστὶ πάμπολλα χάριτας καὶ δωρεὰς τοῖς ἀξίοις ἀπονέμοντα , τὸ δ ' |
ἄλλα προτείνων ἄλλα κατασκευάζει , δι ' ὅλου τοῦ βυβλίου διοικούμενος διοίκησίν τινα τοιαύτην : κεφάλαια ἔστιν ἅ περ ἀσθενῆ | ||
τῶν πολιτῶν ὡμολόγητο , ἡμίονον κατέλιπε ξυλοφοροῦντα καὶ ἡμιονηγόν : διοικούμενος δ ' ὑπὸ τούτων ὀλίγον χρόνον , Διοτρέφους τοῦ |
τοῖς εὐποροῦσι κἂν ˘ – × – ἀπῇ , τοῖς πενομένοις δὲ καὶ παροῦσα λανθάνει οὐκ οἶδ ' ὅπως χρὴ | ||
ὃν φὴις οὐ σὸν ἀλλὰ τοῦδ ' ἔχειν δοῦναι φέροντα πενομένοις τε καὶ χρόνον πολὺν πατρώιας γῆς ἀπεξενωμένοις : σὺ |
ἀπέχεσθαι , μήτε τῶν εἰς τοὺς θεοὺς τιμῶν ἀντέχεσθαι : ζῇν δὲ ὁμοίως φυτοῖς πίνοντας καὶ ἐσθίοντας . Οὕτω ζήσαντες | ||
τῷ βίῳ χρόνον εἶναι λογιζόμενος εἵλετο ἢ κατορθώσας κατὰ γνώμην ζῇν , ἢ διαμαρτὼν τὸν αὐτίκα προσδοκώμενον αὐτῷ ὑποδέξασθαι θάνατον |
τῶν Ἀπόλλωνος λειμώνων αἱ Μοῦσαι , ψυχαῖς δὲ ἐρωτικαῖς καὶ φιλοκάλοις ἐννεοττεύουσί τε καὶ ἐνεργάζονται . αἳ δ ' ἂν | ||
ἡδεῖ μάχεται τὸ ἀλγοῦν καὶ τὸ λυπηρόν . τοῖς δὲ φιλοκάλοις ἐστὶν ἡδέα : φύσει γὰρ ἡδεῖαι αἱ κατ ' |
Ἐν τῇ Βαβυλωνίᾳ γῇ γίνονται μύρμηκες , καὶ ἔχουσι τὸ παιδοποιὸν σῶμα ἐς τοὐπίσω μετεστραμμένον , ἀντίως τοῖς ἄλλοις καὶ | ||
ζυγέντα : ζευχθέντα συναφθέντα . ἀκούω σε ἐν γάμοις ζυγέντα παιδοποιὸν ἔχειν ἡδονήν : ξένοισιν ἐν δόμοις : ταῦτα διὰ |
πομπεύειν ἀντὶ τοῦ κατηγορεῖν εἵλετο . οὐ μὴν οὐδ ' ἐνταῦθ ' ἔλαττον ἔχων δίκαιός ἐστιν ἀπελθεῖν . ἤδη δ | ||
σύναγκες συνάπτεται τῇ ἐννοίᾳ . εἰπὼν γὰρ ἀνωτάτω τὸ “ ἐνταῦθ ' ἐγὼ τὰ λῷστα βουλεύων ” τὴν μὲν σύνταξιν |
οἷοί τε ἐκπορίζειν τῇ πόλει ὧν ἐπεθύμει , ἀλλὰ γὰρ μεταβιβάζειν τὰς ἐπιθυμίας ἐπὶ τοῦτο , ὅθεν ἔμελλον ἀμείνους ἔσεσθαι | ||
. Γίγνεται γοῦν οὕτως . Ἔστιν οὖν ὅπως τεχνικὸς ἔσται μεταβιβάζειν κατὰ σμικρὸν διὰ τῶν ὁμοιοτήτων ἀπὸ τοῦ ὄντος ἑκάστοτε |
πρώτου Κέλσου λύει γράμματα μηνύοντα λελύσθαι τὸ δόγμα , καὶ ἐγεγόνειν ῥᾴων . ἔπειτ ' ἄλλος τις ἤγγειλεν ὅμοια καὶ | ||
ἡ δὲ οὐκ οἶδ ' ὅπως εἶχεν . ῥᾴων οὖν ἐγεγόνειν καὶ μεστὸς ἐλπίδων : ᾐσθόμην δὲ ἐπικαθημένου μοι τοῦ |
: ἐκβάλλω , ὁ μέλλων ἐκβαλῶ , καὶ ἐξελῶ . περιόψεται ] καταφρονήσει . . ἄνιππον ] χωρὶς ἵππου . | ||
σχολὴν καὶ δικαστὴς σώφρων κινοῦντα πρὸς πάθος [ οὐ ] περιόψεται τὸν λέγοντα . τὸ δὲ πῶς μὲν τοῦτο πῶς |
πάσαις τιμαῖς ταῖς ἐννόμοις τοὺς αὑτοῦ γεννήτορας τοῖς νῦν πεισθεὶς λόγοις : εἰ δ ' οὖν τινα κατέχοι φήμη κωφὴ | ||
ὁτιοῦν λέγειν ; οὐ τοίνυν οὐδὲ Σωκράτης ἄλλως ἐχρῆτο τοῖς λόγοις οὐδὲ τοῖς παραδείγμασιν , ἀλλ ' Ἀνύτῳ μὲν διαλεγόμενος |
ἔνδοξος καὶ θαυμαστὸς ὤν . εἰ δ ' ἐρεῖς ὅτι εὔγνωμον καὶ σύμμετρον τὸ „ Καὶ μαχόμην κατ ' ἐμαυτὸν | ||
Ἀμέλησον : ἄλλος τειχιεῖ . Καὶ μὴν τοῦτό γε πάντως εὔγνωμον αἰτῶ . Τὸ ποῖον ; Εἰς τοσοῦτον ἐπιβιῶναι , |
ἐξήσκησαν ᾗ νομίζεται . Ἐπεὶ δὲ παντὸς εἶχε δρῶντος ἡδονὴν κοὐκ ἦν ἔτ ' ἀργὸν οὐδὲν ὧν ἐφίετο , κτύπησε | ||
παῖς : ἀσπιδηφόρου : καλύπτεις ἐν ἀφανείᾳ : κρύπτεις : κοὐκ ἄν γε λέξαιμ ' ἐπ ' ἀγαθοῖσι : πρὸς |
θρασέως ἐπὶ τὰς δίκας ὁρμῶν φαίνοιο , ἀλλὰ πολὺν χρόνον κατεσχημένος καὶ διαλλαγῆναι πρὸς τὸν ἀντίδικον ἐθελήσας , εἰς μετριωτέραν | ||
αὐτοκέλευστος ἦλθε , φύσει μισοπόνηρος ὢν καὶ ζήλῳ τῶν καλῶν κατεσχημένος : ᾧ σειρομάστην λαβόντι , τὸ δ ' ἐστὶν |
ἤτοι πολλὰ νοήματα ὀξέα ἔνδον τῆς διανοίας φωνοῦντα πλουσίοις τοῖς σοφοῖς καὶ συνετοῖς ἀνθρώποις : εἰς δὲ τοὺς καὶ χυδαίους | ||
δώρων καὶ χάριτος ἱκανῶς πειρᾶται διδάσκειν ὅτι ἀναγκαῖόν ἐστι τοῖς σοφοῖς μανθάνειν γράμματα . . π . εὐσεβ . . |
καὶ ῥέων χρήσεις ἀλλ ' ὁ τὸν ἐν αὑτῷ παῖδα κατεσταλμένον ἔχων : διό φησιν αὐτὸς ὅτι φιλόσοφον ἐγὼ καλῶ | ||
καίτοι πολλοῦ ὄχλου ἐπακολουθοῦντος , αὐτὸς μὲν οὐδὲν ἐφθέγξατο , κατεσταλμένον [ αὑτὸν κατὰ ] τὸ τῆς φιλοσοφίας παράγγελμα τηρῶν |
, καὶ τὸ στόμα τὸ λάλον ἀπέφραξας τοῖς τραγικοῖς τούτοις γνωρίσμασι : μόλις τἀναγκαῖα λέγω καὶ φθέγγομαι : ῥήτωρ εἰμὶ | ||
Τῶν δ ' ἄλλων τῆς Λατίνης πόλεων τὰς μὲν ἑτέροις γνωρίσμασι τὰς δὲ ὁδοῖς ἀφορίσαιτ ' ἄν τις ταῖς γνωριμωτάταις |
τῷ Ἄργει διάγειν καὶ ζῆν , ἔνθα οὐκ ἂν ἀπαρρησίαστος διετέλεσα οὐδὲ κάτω βλέπων καὶ κρύπτων ἐμαυτοῦ τὸ ἐλεύθερον . | ||
ἐπὶ τοῖς προτέροις ἔργοις τιμὰς καὶ χάριτας ἀφανίσαι . καὶ διετέλεσα πάντα τὸν μεταξὺ χρόνον στρατευόμενος καὶ ταλαιπωρῶν καὶ οὐδένα |
ὁ μὴ λυπούμενος ἐπὶ τῇ τῶν αὐτῶν τούτων παρουσίᾳ , ἀκόλαστος δὲ ὁ ἐπὶ ἀπουσίᾳ τινῶν λυπούμενος , σώφρων δὲ | ||
εἶναι : ὁ γὰρ ἀμεταμέλητος ἀνίατος : τοιοῦτος δὲ ὁ ἀκόλαστος : ὁ δὲ ἔλαττον τοῦ δέοντος τὰ τοιαῦτα ζητῶν |
ἀλλ ' εὐτυχοίης , νόστιμον δ ' ἔλθοις δρόμον . ἀστοῖς δὲ πάσηι τ ' ἐννέπω τετραρχίαι χοροὺς ἐπ ' | ||
γὰρ αὐτὸς ἦν , φησίν , ἐντροπῆς ἄξιος ὁμιλῶν τοῖς ἀστοῖς , ἢ αὐτὸς ἐνετρέπετο ἐν τῷ τοῖς ἀστοῖς ὁμιλεῖν |
δὲ οὐ παρὰ πᾶσι , παρὰ μόνοις δὲ τοῖς θεραπείας δεομένοις . ἦσαν δ ' οὗτοι οἱ τοὺς Περσῶν βασιλεῖς | ||
ἐν ταῖς ἁμάξαις βαστάζειν καὶ καθ ' ἕνα διδόναι τοῖς δεομένοις , ὡς εἰσὶν ἐν τῇ παρατάξει αὐτῶν . Παραγγέλλει |
θρασυτέρως ἢ κατὰ τύραννον ἐμφανὴς ὢν τὰ νῦν οὐδὲ τοῖς ἀναγκαιοτάτοις ὁρῶμαι . ἐγὼ δὲ ἐνδεέστερον ἢ δεῖ φεύγω πάντας | ||
με τῶν αὐτοῦ χαρίτων καὶ δωρεῶν , ἃς ἐν τοῖς ἀναγκαιοτάτοις καιροῖς ἠξίωσε τῷ γένει τῶν ἀνθρώπων παρασχεῖν , ὑπηρέτην |
, δικαίως , οἶμαι , καὶ προσηκόντως : ὁ γὰρ ἀμελήσας τί δεινὸν εἰ ἀνταμεληθήσεται , οἷς δίδωσι τὰ ἴσα | ||
' ἡμᾶς συσκευάζεται , καταφρονήσας μὲν τῆς ὑμετέρας ἀνδρείας , ἀμελήσας δὲ τῆς πρὸς ἐμὲ πίστεως , ἀπλήστῳ τε ἐπιθυμίᾳ |
εἰς ὁδοὺς δειλανδρίας ὁμοῦ βαδίζειν ἢ σφαγῆς αἱρουμένους , σταθεὶς παρώρμα τοὺς κακοὺς παρεργάτας : Ἐν τῇ τρυφῇ σπεύσωμεν , | ||
τὸ δουλεύειν , τούτους οὔτε μελετᾶν τῶν ἐλευθερίων πόνων οὐδένα παρώρμα οὔθ ' ὅπλα κεκτῆσθαι ἐπέτρεπεν : ἐπεμελεῖτο δὲ ὅπως |
. καὶ ἐν Δαιταλεῦσιν : ἀπόλωλα : τίλλων τὸν λαγὼν ὀφθήσομαι . Ξενοφῶν δ ' ἐν Κυνηγετικῷ χωρὶς τοῦ ν | ||
” ὁ σός , ὦ Βροῦτε , δαίμων κακός : ὀφθήσομαι δέ σοι καὶ ἐν Φιλίπποις . “ καὶ ὀφθῆναί |
. νῦν δ ' αἰθέριον κίνυγμ ' ὁ τάλας ἐχθροῖς ἐπίχαρτα πέπονθα . τίς ὧδε τλησικάρδιος θεῶν , ὅτῳ τάδ | ||
κίνυγμ ' ] κρέμασμα ὑπάρχων ἐχθροῖς ] τοῖς ἄλλοις θεοῖς ἐπίχαρτα ] ἐπιχαρῆ πέπονθα ] ἤγουν πάσχω † τίς ὧδε |
μετὰ ταῦτα ἐγκύμων ἐπιχειρῇς γίγνεσθαι , ὦ Θεαίτητε , ἐάντε γίγνῃ , βελτιόνων ἔσῃ πλήρης διὰ τὴν νῦν ἐξέτασιν , | ||
περὶ Πρίαμον , τότε πότερον ἔμφρων εἶ ἢ ἔξω σαυτοῦ γίγνῃ καὶ παρὰ τοῖς πράγμασιν οἴεταί σου εἶναι ἡ ψυχὴ |
διδύμα πραπίδων γνώμα σοφῶν τε πλῆθος ἀθρόον ἀσθενέστερον φαυλοτέρας φρενὸς αὐτοκρατοῦς . ἑνὸς ἄρ ' ἄνυσις ἀνά τε μέλαθρα κατά | ||
εἰς ἕτερον στοιχεῖον μεταβολήν . ἀπαραβάτου δὴ καὶ συνεχοῦς τῆς αὐτοκρατοῦς ἰσονομίας ταύτης ἀεὶ φυλαττομένης , ὥσπερ οὐκ εἰκὸς μόνον |
οὕτω δύνασθαι τοὺς φίλους ἐγκωμιάζειν ὥσπερ ἐμαυτόν . ἄλλως : πεπίστευκα δὲ ὅτι οὐδένα ὕμνησα ἀμφότερα ἔχοντα , ἐμπειρίαν τε | ||
οὐδὲ συγκαθεύδουσα πέπεικεν ἄλλη γυνή , κἂν ἡ ἄστοργος ἐγὼ πεπίστευκα : μετὰ τοσοῦτον ἰδοῦσά σε χρόνον ἐν τοῖς ἀγροῖς |
οἶμαι , φασί , συνετὸν ὄντα ἀρέσκεσθαι καὶ ἀγαπᾶν τοῖς παροῦσι καὶ μηδὲν αὐτῶν ἀφόρητον οἴεσθαι . Ὦ Τειρεσία , | ||
λέγων : Εἰ μὲν ἅπασιν , ὦ βουλή , τοῖς παροῦσι τὴν αὐτὴν γνώμην συνέβαινεν ἔχειν , καὶ μηδεὶς ἔμελλε |
δὲ ὄναρ ἐκεῖνο οἰόμενος ὁρᾶν τοῖς δακτύλοις τῶν ἑαυτοῦ βλεφάρων ἡπτόμην , οὐ πιστεύων τοῖς ἐμαυτοῦ ὀφθαλμοῖς οὔθ ' ὅτι | ||
τὰ ἐνύπνια : διελεγόμην αὐτῇ , συνέπαιζον , συνεδείπνουν , ἡπτόμην , πλείονα εἶχον ἀγαθὰ τῆς ἡμέρας : καὶ γὰρ |
δ ' ἄν , εἰ μὴ καὶ ἑαυτὴν διεργά - σαιτο καὶ παράσχοι τοῖς ἐχθροῖς δίχα πόνου τὸ κράτος : | ||
θρέμματα πόλεως [ . . . . . . | σαιτο , ἐντεῦθεν Περικλεῖς καὶ Καλλίαι : ἔστι ? ? |
, καθὰ καὶ ὁ Ἱπποκράτης ἐν προγνωστικῷ δείκνυσι λέγων : προγινώσκων γὰρ καὶ προλέγων παρὰ τοῖς νοσέουσι τά τε παρόντα | ||
ἐπιστήμην , δι ' ἧς τὸ καθ ' αὑτὸν ἕκαστος προγινώσκων εὐθυμότερος μὲν πρὸς τὸ ἀγαθόν , γενναιότερος δὲ πρὸς |
πολύχωστον ἂν εἶχες τάφον διαποντίου γᾶς , δώμασιν εὐφόρητον φίλος φίλοισι τοῖς ἐκεῖ καλῶς θανοῦ - σιν , κατὰ χθονὸς | ||
Καδˈμεῖοί νιν οὐκ ἀέκοντες ἄνθεσι μείγνυον , Αἰγίνας ἕκατι . φίλοισι γὰρ φίλος ἐλθών ξένιον ἄστυ κατέδˈρακεν Ἡρακˈλέος ὀλβίαν πρὸς |
ἔστι δὲ τὸ νοούμενον μὴ μόνον τοῖς ἐκ τῆς βίας ἔργοις , ἀλλὰ καὶ τοῖς ἐκ δόλου . . . | ||
Λεύκωνος υἱός : ἐπὶ τῶν ἐχόντων τοὺς λόγους ἀσυμφώνους τοῖς ἔργοις . Ἄλλοισι μὲν γλῶσσα , ἄλλοισι δὲ γομφίοι : |
σύνθετα . σύλλογος , σύνοδος , σύγκλητος , συνεκκλησιαστής , σύμβουλος , σύσσιτος συσσιτία , συμπότης , συλλογεύς , συστρατιώτης | ||
, καὶ εἰς ὁμόνοιαν ἤδη ποτὲ καταστῆσαι τὴν στάσιν ὑμῶν σύμβουλος καὶ διαιτητὴς ἀμφοῖν γενόμενος : κωλύομαι δὲ πράττειν αὐτὰ |
αὑτοῦ σκοπεῖν , οἷα εἰς κάτοπτρον ἀποβλέπων τὸ ἧπαρ ἕκαστα εἱλικρινῶς καταθεᾶται τῶν νοητῶν καὶ περιβλεπόμενος ἐν κύκλῳ τὰ εἴδωλα | ||
ἐστι τὸ συγχαίρειν , οὕτως τοῦ σωφροσύνην καὶ θεὸν ἰδόντος εἱλικρινῶς τὸ μὴ ἀποθνῄσκειν . πολλαὶ δὲ καρτερίας καὶ σωφροσύνης |
μὲν τοῖς ἐντυχοῦσι , ποθεινὸς δὲ τοῖς ἄλλοις ἐντυχεῖν , μακαριστὸς δὲ καὶ τῆς τελευτῆς ἧς πυνθανόμεθα , ὃς οὐκ | ||
θεοῖς ἐποιεῖτο καὶ συνῆν μετὰ τῶν ὑπάρχων , εὐδαίμων καὶ μακαριστὸς ὢν ἕως εἰς τὴν Ἀθηνᾶν βλασφημεῖν καὶ πλημμελεῖν ἐπεχείρησεν |
κτλ . ►τὰ περὶ τὸν ἄνθρωπον ψυχή σῶμα τὰ ἐκτός πονηρίαι ἀδικία νόσος πενία ἀρεταί δικαιοσύνη ὑγίεια πλοῦτος◄ δεύτερος . | ||
οὗτος λέγει , ὑπόνοιαι πλασταί εἰσιν καὶ προφάδεις ἄδικοι καὶ πονηρίαι ἐπὶ τῷ ἀποστερῆσαι ἃ προσήκει αὐτὸν ἀποδοῦναι ἐμοί . |
πλεῖστοί τε καὶ τῶν εὖ γεγονότων , ὧν οἱ μὲν δουλεύσουσιν ὑμῖν , οἱ δὲ εἰς ἀπόδοσιν ἔσονται , γυναῖκές | ||
τότε Ἀθηναῖοι οὔτε ῥήτορα οὔτε στρατηγόν , δι ' ὅτου δουλεύσουσιν εὐτυχῶς , ἀλλ ' οὐδὲ ζῆν ἠξίουν , εἰ |
μὲν ἀντὶ θερμοῦ προσφέροιμεν , τοῖς αὐτοῖς ὑπαχθήσεται καιροῖς καὶ τρόποις : εἰ δ ' ὑπὲρ ἐποχῆς ἱδρώτων ἢ τῶν | ||
οὐδὲν θαυμαστόν , εἰ μοχθηρός ἐστιν . ἐπεὶ γὰρ δυσὶ τρόποις προτάσεων ἀποδεικνὺς ἐπίσταται ὁ ἐπιστάμενος , καθόλου καὶ μερικῷ |
τὸ μήτε ἀρχὴν μήτε τελευτὴν ἔχον „ : τί δὲ δύσκολον εἴη τεθεαμένος , ” γέροντα [ ἔφη ] τύραννον | ||
τὴν σάρκα ἀβληχρὸν ἔχει τὸν πόνον . Ἀδικοῦντα λαθεῖν μὲν δύσκολον , πίστιν δὲ λαβεῖν ὑπὲρ τοῦ λαθεῖν ἀδύνατον . |
' εἰς ἄγνοιαν τῶν πραττομένων καταφεύξῃ , οὔτ ' εἰκότα δόξεις λέγειν τήν τε αἰτίαν οὐδὲν μᾶλ - λον ἀποφεύξῃ | ||
? ? χεῖρας ? ? ? , οὐχὶ Κέρδωνος , δόξεις . ἐγὼ [ ] μὲνδύο ? γὰρ ἦλθ ' |
ἢ μή , κοινωνοὶ γένεσθε τῆς γνώμης . Φαίνεταί μοι αἴσχιστον εἶναι καὶ ἀλλότριον ἀνδρὸς ἐλευθέρου τὸ ψεύδεσθαι εἰς τὸ | ||
κολάζειν ᾧ βιάζεσθαι παρῇ . Ἄφερπέ νυν : κἀμοὶ γὰρ αἴσχιστον κλύειν ἀνδρὸς ματαίου φλαῦρ ' ἔπη μυθουμένου . Ἔσται |
τοῦ προσώπου μου [ ἄγγελον ] ? ? οὗ οὐκ ἠδυνάμην [ ἀναζωγραφῆσαι ] ? ? τὸ [ φέγγος ! | ||
Ἕλληνες . ἦσθα Ἀττικοί , ἦς Ἕλληνες . ἤμελλον ἠβουλόμην ἠδυνάμην ηὐξάμην διὰ τοῦ η : διὰ δὲ τοῦ ε |
ἔγωγε ἐπὶ τοῖς τὸν Πλάτωνα προϊσταμένοις καὶ περὶ τοῦτον μόνον φιλοσοφοῦσιν , ὁ δὲ τῷ Πλάτωνι παντὸς ἄλλου μᾶλλον γνώμην | ||
Ἀμυνόμαχος καὶ Τιμοκράτης ἐνοικεῖν Ἑρμάρχῳ καὶ τοῖς μετ ' αὐτοῦ φιλοσοφοῦσιν , ἕως ἂν Ἕρμαρχος ζῇ . | Ἐκ δὲ |