| δὲ ταύτην , ἄπειρον ἄρτιον πλῆθος ἀριστερὸν θῆλυ καμπύλον σκότος ἑτερό - μηκες κινούμενον κακόν . αὗται μὲν οὖν αἱ | ||
| δὲ ταύτην , ἄπειρον ἄρτιον πλῆθος ἀριστερὸν θῆλυ καμπύλον σκότος ἑτερό - μηκες κινούμενον κακόν . αὗται μὲν οὖν αἱ |
| ποιῆσαι ὁμοίως τῇ εὐθείᾳ , οἷον τὸν Οἰδίπον , τὸν τρίπον , τὸν ἀελλόπον , καὶ οὐχὶ μετὰ τοῦ υ | ||
| ἐπὶ γῆς καὶ τετράπον , οὗ μία φωνή , καὶ τρίπον , ἀλλάσσει δὲ φύσιν μόνον ὅσς ' ἐπὶ γαῖαν |
| τοῦ δικαίου τὸ ὅσιον . εἰ μὲν οὖν σύ με ἠρώτας τι τῶν νυνδή , οἷον ποῖον μέρος ἐστὶν ἀριθμοῦ | ||
| ὁρῶν ; ὥσπερ ἂν εἰ [ ἃ ] σύ με ἠρώτας τὰ νυνδή , διὰ τί ποτε καὶ τὸ ἀγαθὸν |
| † ἀλλήλοις : ἐξ ὑπαλλήλων μέν , ἐὰν πλάτανον οὐσίαν δεικνύωμεν ποτὲ μὲν διὰ τοῦ δένδρου μέσου , ποτὲ δὲ | ||
| ἀγαθὸν τινὶ ἡδονῇ διὰ τοῦ τρίτου σχήματος . ὅταν δὲ δεικνύωμεν τὸ ἀγαθὸν μηδεμιᾷ ὑπάρχον ἡδονῇ , πάλιν λαμβάνομεν τὰ |
| κατερρυηκότων καὶ τῶν μὲν ἐν θαλίαις , τῶν δὲ ἐν στεναγμοῖς κειμένων καὶ τῶν μὲν ἀπολωλεκότων τὸ κράτος , ὃ | ||
| στεναγμοῖς μυκᾶσθαι τοῖς ἐκείνου , σὺ δ ' ἡδονὴν τοῖς στεναγμοῖς ἕξεις αὐλοῖς μυκτήρων . τοῦτο μαθὼν ὁ Φάλαρις καὶ |
| . . δαίμων , ὅτε τοῦ Νείκους ἐπεκράτει λοιπὸν ἡ Φιλότης , ταῦτά τε . . . ἐξεγένοντο . ἐπὶ | ||
| τ ' οὐλόμενον δίχα τῶν , ἀτάλαντον ἁπάντηι , καὶ Φιλότης ἐν τοῖσιν , ἴση μῆκός τε πλάτος τε : |
| . . . . . . . . . ἄνδρα σαοῖ φεύγοντα καὶ ἀλλοδαπὴν ἐπὶ γαῖαν , τῶν πάντων προβέβουλεν | ||
| ' ὀλεῖται : αἰχμητὴς γὰρ ἀνὴρ γῆν τε καὶ ἄστυ σαοῖ . Ἔν μοι ἔπειτα πέσοι μέγας οὐρανὸς εὐρὺς ὕπερθεν |
| παρόμοιος , καὶ σπανίως εὑρίσκεται : τετράκις γὰρ τῆς ἡμέρας ἀλλάσσει τὴν χρόαν : βλέπεται δὲ ὑπὸ παρθένων τῶν μὴ | ||
| ἐστὶ ζῷον ἑοικὼς κροκοδείλῳ : ἑκάστης ὥρας τῆς ἡμέρας χροιὰν ἀλλάσσει . ἔχει δὲ τὸ πρόσωπον λέοντος , τοὺς δὲ |
| Ἀσκληπιάδης τοιοῦτον εἶναί φησιν : ἔστι δίπουν ἐπὶ γῆς καὶ τετράπον , οὗ μία φωνή , καὶ τρίπουν , ἀλλάσσει | ||
| Τραγῳδουμένοις τοιοῦτον εἶναί φησιν : ἔστι δίπουν ἐπὶ γῆς καὶ τετράπον , οὗ μία φωνή , καὶ τρίπον , ἀλλάσσει |
| πνεῦμα ἐς αὐτὸν παραγινόμενον ἐνοχλῇ μήθ ' ἥλιος ἢ αὐγὴ λυπέῃ . Φῶς δὲ τηλαυγὲς τοῖς μὲν θεραπεύουσιν ἄλυπον , | ||
| καὶ φακοὺς αἴρει , καὶ ἀλκυόνιον , καὶ κονιορτὸς ἢν λυπέῃ τὸ πρόσωπον , κηρωτῇ ὑγρῇ διὰ ῥοδίνου ὑποχρίειν , |
| δὲ μικρὸν τούτων κατωτέρω , πλησίον δὲ τῆς κοτύλης ἢ γλήνης οὐ πάνυ τι : μικρὸς γὰρ ἂν οὗτος παντάπασιν | ||
| πάντα δέ οἱ βλέφαρ ' ἀμφὶ καὶ ὀφρύας εὗσεν ἀϋτμὴ γλήνης καιομένης : σφαραγεῦντο δέ οἱ πυρὶ ῥίζαι . ὡς |
| , ὁ ποιμήν . χόλον : ὀργήν . ὑλακόεντα : ὑλακτικὸν , βαϋστικὸν , βαβιστικὸν , τὸν ἀπὸ τῆς ὑλακῆς | ||
| . τελευταῖον δὲ καὶ Μένιππόν τινα τῶν παλαιῶν κυνῶν μάλα ὑλακτικὸν ὡς δοκεῖ καὶ κάρχαρον ἀνορύξας , καὶ τοῦτον ἐπεισήγαγεν |
| λοιποὶ , τί κωλύει μιᾶς ἡμέρας μέρει μικρῷ πάντα τἀκείνων ἐξεληλέγχθαι , καὶ τοὺς μὲν ἐν ἡλικίᾳ τεθνάναι πάντας , | ||
| δὲ ἔλεγον δίκαια , οὓς οὗτος ὑφ ' ἑαυτῶν ἔφασκεν ἐξεληλέγχθαι . Ἀλλ ' οὐδ ' ὅταν Σκύλλαν σε καλῶ |
| ἀγχινούστεροι καὶ εὐμήχανοι μᾶλλον καὶ περὶ τὴν τῶν θείων ἱστορίαν ἱκανώτεροι διὰ τὸ συνεγγίζειν αὐτῶν τὸν κατὰ κορυφὴν τόπον τοῦ | ||
| καὶ δεικνύμενα ἢ ἄνδρες ; πότεροι δὲ ἃ ἂν μάθωσιν ἱκανώτεροι τῷ σώματι ἐκπονεῖν , οἱ παῖδες ἢ οἱ ἄνδρες |
| Τρωάσι φησίν . ἐν δὲ δεμνίοις τὸν πέμπτον εἰδωλοπλάστῳ προσκαταξανεῖ ῥέθει καὶ σώματι ἐξ ὀνείρων ἐστροβημένον - τουτέστι ποιήσει αὐτὸν | ||
| φαείνεται ἠΰτε κούρης ὄμμα καὶ ὑγρὰ μέτωπα : τὰ δὲ ῥέθει ἄντα ἔοικεν . ἢ πόντου μέγα κῦμα καταντία κυμαίνοντος |
| παιπάλην , κόνιν . , στάκτην . . κάμψας ] καμπύλον ποιήσας , καμπτὸν ποιήσας , κλίνας . . . | ||
| γνῶσις ἑτέρου πρὸς ἕτερον . ὥσπερ τὸ εὐθὺ πρὸς τὸ καμπύλον ἐφαρμόσαι ἀδύνατον διὰ τὸ τῶν σχημάτων ἀνόμοιον , οὕτως |
| τῷ γένει , ἀλλὰ μὴν καὶ τῷ εἴδει . τοῦ δευ - τέρου δὲ τοῦτο : τὸ ζῷον κατηγορεῖται τοῦ | ||
| ! ! ηνο ! [ [ ] ! [ ] δευ [ [ ] επ [ [ ] ! ες |
| ῥ ' ὁ μὲν ἠϊθέοισι μετέπρεπεν , αὐτὰρ ὁ πόντῳ ὠκύτατος δελφὶς ἑτέρων προφερέστατος ἦεν , δή ῥα τότ ' | ||
| ἐπ ' αὐτοῦ τάχιστα . Ἰδού σοι οὑτοσὶ δελφίνων ὁ ὠκύτατος . Εὖ γε : ἀπελαύνωμεν : σὺ δὲ παρανήχου |
| χεῖρας ἢ πόδας οὐκ εἶχεν , ἀλλ ' ὅτι τὰ ὁμόζυγα τούτου οὐκ εἶχεν οἷον ἀσπίδα καὶ κνημῖδας , καὶ | ||
| γενναῖον καὶ μεγαλόψυχον τὸ πολὺ τῇ τύχῃ λειπόμενον προσελέσθαι τὸν ὁμόζυγα καὶ μήτε τὸ σχῆμα διαφυγεῖν οὐκ ὄντος ὁμοτίμου μήτ |
| ! ! ! [ καὶ τὸν μο ? [ ] ἀμμέων [ ] λάμπρω τε ? ! [ ] δι | ||
| δοκίμοι τὸν δολομάχανον νικάσην Ἔρον , οὖτος δοκίμοι τοὶς ὐπὲρ ἀμμέων εὔρην βραϊδίως ἄστερας ὀππόσσακιν ἔννεα . καὶ νῦν , |
| καὶ τρίτον καὶ τέταρτον σπόνδυλον , ἐάνπερ αὐτὸν οὕτως ἀκριβῶς τέμῃς , ὡς τὸ κατὰ τὴν συμβολὴν αὐτοῦ τὴν πρὸς | ||
| ἔσται γραμμάτων . ὁ γὰρ ἄνθρωπος ἀτεχνῶς ὕδρα , κἂν τέμῃς τὴν κεφαλήν , ἑτέρᾳ μαχῇ κεφαλῇ , κἂν ταύτης |
| ὅτ ' ἐν οὐρανῷ ἄστρα φαεινὴν ἀμφὶ σελήνην φαίνετ ' ἀριπρεπέα , ὅτε τ ' ἔπλετο νήνεμος αἰθήρ : ἔκ | ||
| καὶ τόνδε γενέσθαι παῖδ ' ἐμὸν ὡς καὶ ἐγώ περ ἀριπρεπέα Τρώεσσιν , ὧδε βίην τ ' ἀγαθόν , καὶ |
| ἐλάττω τὰ ἐνδέοντα ᾖ . Καὶ ἴδοις ἂν τὸν μὲν γεωργικὸν μακαρίζοντα τοὺς ἀστικούς , ὡς συνόντας βίῳ χαρίεντι καὶ | ||
| : οὐδὲ ἀμείβειν ἐξ ἑτέρου γένεος εἰς ἕτερον , οἷον γεωργικὸν ἐκ νομέος γενέσθαι , ἢ νομέα ἐκ δημιουργικοῦ . |
| τέσσαρα ταῦτα : τὸ ἓν τὴν πρώτην ἀρχήν : τὸν Φάνητα ὅπερ ἐστὶ πέρας τῶν νοητῶν θεῶν ἀρχὴ δὲ τῶν | ||
| λοιπὰ μέρη φοβεροῖο δράκοντος αὐχένος ἐξ ἄκρου ἢ αὐτὸν τὸν Φάνητα δέξαιτο , θεὸν ὄντα πρωτόγονον , ἢ σῶμα ἢ |
| , Εἰς γνῶσιν εὐσύνοπτον εὖ τεθειμένην , Τοῖς τ ' ἄστρ ' ἀνακρίνουσι ποιεῖ ῥᾳδίαν , Καὶ δῆτα λοιπὸν τῆς | ||
| δ ' ὑφανταὶ γράμμασιν τοιαίδ ' ὑφαί : Οὐρανὸς ἀθροίζων ἄστρ ' ἐν αἰθέρος κύκλωι : ἵππους μὲν ἤλαυν ' |
| ἀγαθοί . ὃν γὰρ λόγον ἔχει ὁ ἄνθρωπος πρὸς τὸν αὐτοάνθρωπον , τὸν αὐτὸν τὸ ἀγαθὸν πρὸς τὸ αὐτοαγαθόν . | ||
| , δηλῶ τὸν καθόλου ἄνθρωπον τὸν ἀκατάτακτον , ἤτοι τὸν αὐτοάνθρωπον . οἱ δὲ παρὰ τὸ τὸ ἐν ἀρχῇ λαμβάνειν |
| , ἀριστερὸν ἐναντίον , ἄρρεν ἀγαθόν , θῆλυ ἐναντίον , ἠρεμοῦν ἀγαθόν , κινούμενον ἐναντίον , εὐθὺ ἀγαθόν , καμπύλον | ||
| πεφυκὸς ἐν τῷ νῦν ἠρεμεῖν καὶ ἐν παντὶ τῷ μέλλοντι ἠρεμοῦν καὶ ἐν τῷ νῦν ἂν ἠρέμει ἀρχῇ γε ὄντι |
| . . Φ . μὲν ἀρχὰς εἶναι λέγων Ζῆνα καὶ Χθονίην καὶ Κρόνον : Ζῆνα μὲν τὸν αἰθέρα , Χθονίην | ||
| τοῦ Συρίου τὴν ποίησιν σκόπει καὶ τὸν Ζῆνα καὶ τὴν Χθονίην καὶ τὸν ἐν τούτοις Ἔρωτα , καὶ τὴν Ὀφιονέως |
| διανιστάμενοι ἐκκρίνουσιν οὐδὲν ἄξιον λόγου . ὅταν ταῦτα τὰ συμπτώματα ὄψῃ παρόντα , ἀποδιόριζε τὴν ὀργανικὴν νόσον ἐκ τῆς ὁμοιομεροῦς | ||
| τὴν ἀδελφήν , ἀποκαλύψας δὲ τὸ μυθικὸν παραπέτασμα τὸ ἴσον ὄψῃ κληθὲν ἀδελφήν . ἐπεὶ δὲ Ἀχιλλέως ἐμνήσθην , εἰσῆλθέ |
| τὸν κόσμον ὅλον φωτίζει : τὰ δέ γε κατὰ ἀνάκλασιν φωτίζοντα οὐδ ' ἐπὶ σταδίους δύο τὴν ἀκτῖνα ἐκπέμπει , | ||
| ἐφελκόμεναι χροιῇσι . πᾶς δέ τις ἢ ἑλένειον ἢ ἀστέρα φωτίζοντα δρέψας εἰνοδίοισι θεῶν παρακάββαλε σηκοῖς ἢ αὐτοῖς βρετάεσσιν , |
| εἰπεῖν . τινὲς στίζουσιν εἰς τὸ οὔπω , ἵν ' ἦι : οὔπω ἐλπὶς οἴχεται δόμων : ταῦτα δὲ καὶ | ||
| δισσὰς δέ μοι ἔχει φυλάξεις : ἢν μὲν ὠμόφρων τις ἦι , κρύψας ἐμαυτὸν εἶμι πρὸς ναυάγια : ἢν δ |
| κάλπιν ἀείρας ὥρμηνεν πονέεσθαι ἐφ ' ὕδατι : τὸν δὲ παραφθὰς Ἀργείων τις ἔτυψεν ὑπ ' ἔγχεϊ καί οἱ ὄλεσσε | ||
| Ἐξαῦτις δ ' ὅ γε τόξα τιτύσκετο : τὸν δὲ παραφθὰς ἰῷ ἐυγλώχινι βάλεν βουβῶνος ὕπερθε Ποίαντος φίλος υἱός . |
| ὅρα δὴ νῦν πάλιν ἐξ ἀρχῆς , πάντα τὰ πρόσθεν ἐξαλείψας , εἴ τι μᾶλλον καθορᾷς , ἐπειδὴ ἐνταῦθα προελήλυθας | ||
| : οἱ μὲν ἀντὶ τοῦ τὸ τυχὸν 〚 τῆς πορνείας ἐξαλείψας , 〛 παρὰ τὸν ἐν τοῖς ὄνυξι ῥύπον , |
| σάρξ : ἐὰν δὲ χρονίσῃ , καὶ ῥύπος ὑποτραφῇ , συμφυῆναι τὰ ῥήγματα λοιπὸν ἀδύνατον , παρατίθεται δ ' ἀλλήλοις | ||
| γίνεται παντελῶς : ἢν δὲ μὴ δύνηται μήτε τὸ ἕλκος συμφυῆναι , μήτε ἡ φλὲψ στεγνωθῆναι , ἀλλ ' ἄλλοτε |
| εἰ δὲ Ζεύς τοι τόν γε βιωσέμεν ἀρνήσηται , ἀλλὰ νόει σὺ τεῇσιν ἐνὶ φρεσίν , οὕνεκεν αὐτῷ ῥῆξε λίνον | ||
| ἐκπεριελθεῖν σε πάλιν κακοδαιμονίζοντας . σὺ δὲ τὸν τρίβωνα λεοντῆν νόει , τὸ δὲ βάκτρον ῥόπαλον , τὴν δὲ πήραν |
| κείσθω : ἐπὶ δὲ τὴν τοῦ ποσοῦ ἴωμεν φύσιν . Ἀριθμὸν δὴ πρῶτον ποσὸν λέγουσι καὶ τὸ συνεχὲς ἅπαν μέγεθος | ||
| τὸ ἐκεῖ ἕν , εἴπερ καὶ ἔμελλεν αἰσθητὸν εἶναι . Ἀριθμὸν δὴ δεῖ αὐτὸν εἶναι σύμπαντα : εἰ γὰρ μὴ |
| βατανίων εὐθέως . . . . δίπυρον παραθήσεις , ᾠὸν ἐπιτετμημένον , πυόν , μέλιτος ὀξύβαφον , ἀποταγηνιῶ , τυροῦ | ||
| βατανίων εὐθέως . . . . δίπυρον παραθήσεις , ᾠὸν ἐπιτετμημένον , πῦον , μέλιτος ὀξύβαφον , ἀπὸ ταγηνίω , |
| τε ἀμφοῖν αὐτῶν συναφὴ εἰς τὸ ἀδιαίρετον συναιρεῖται ὑπὸ τῆς συνῃρημένης ἀκραιφνοῦς ἑνώσεως . ταύτῃ οὖν δυνάμει ὁ ψυχικὸς νοῦς | ||
| τῇ μονάδι συνηρτημένος ἀριθμός . Πρὸ τοίνυν τῆς στοιχειώδους καὶ συνῃρημένης εἰδητικῆς οὐσίας ἐστὶν ἡ ὡς ἀληθῶς τοῦ ὅλου καὶ |
| ἀεὶ ὑπὸ μειζόνων καὶ ἐλασσόνων ? [ ] περιεχομένους πλευρῶν ἀπεικάσαντες τοῖς προμήκεσι σχήμασι προμήκεις ἀριθμοὺς ἐκαλέσαμεν . Ὅσαι μὲν | ||
| τὸν μὲν δυνάμενον ἴσον ἰσάκις γίγνεσθαι τῷ τετραγώνῳ τὸ σχῆμα ἀπεικάσαντες τετράγωνόν τε καὶ ἰσόπλευρον προσείπομεν . Καὶ εὖ γε |
| ἀνὰ γράμμα α . μαστίχης γράμματα γ . ῥόδων ξηρῶν γραμ . στ . μέλιτος ἀττικοῦ ξστα ἤτοι ξέστ . | ||
| τοὺς ἐκτεθειμένους ὅρους : ἀπὸ δὲ δύσεως τῇ Ἰστρίᾳ κατὰ γραμ - μὴν , ἧς τὸ μὲν πρὸς τῇ Παννονίᾳ |
| ἁπλοῦν καὶ γενναῖον , τὸ μειδίαμα δὲ ἑστηκὸς καὶ οὐ μετατρεπόμενον . εἰ δέ τις αὐτῇ προσέλθοι σεβασθείς τε καὶ | ||
| τὸν Πρωτέα κατάσχετε καὶ μηδεὶς πτοηθήτω πρὸς πάντα τοῦτον ὁρῶντες μετατρεπόμενον , πρὸς ὕδωρ , πρὸς πῦρ , πρὸς ζῶα |
| τῷ Διὶ ἤτοι τῷ σώφρονι λογισμῷ . ἢ Τυφών ἐστι στοιχειακῶς ἡ μετὰ τὴν τοῦ Χάους καὶ τοῦ Ἐρέβου διάλυσιν | ||
| , τριχῶς οἶδα νοούμενον : πραγματικῶς , ψυχικῶς , καὶ στοιχειακῶς . Καὶ πραγματικῶς μὲν Πιερία καὶ Ἑλικὼν , ὄρη |
| ὁ Κρώμνης ἄναξ , ἐλατύπησαν κοιράνῳ ψευδωμότῃ , ἓν ἦμαρ ἀρκέσειε πορθηταῖς λύκοις στέξαι βαρεῖαν ἐμβολὴν ῥαιστηρίαν , καίπερ πρὸ | ||
| πάχος δὲ αὐτῶν δεκαετὴς παῖς γεγονὼς μόλις ταῖς χερσὶ περιβάλλειν ἀρκέσειε . τούτοις δὴ ἄνω μὲν εἷς ὀδοὺς προσπέφυκε , |
| ἀσχημάτιστον , ἀνενδεές , ἀνελλιπές , ἀσώματον , ἀόρατον , ἀχρώματον , ἀεικίνητον , αὐτοκίνητον , ἀείζωον , αὔταρκες αὑτῷ | ||
| νοητὸν καὶ νῷ μόνῳ ληπτὸν , οὐδὲ τὸ ἀσχημάτιστον καὶ ἀχρώματον οὐδὲ τὸ ἀσώματον καὶ ἀναφές . ληʹ Ἐπεὶ ἐμέ |
| , σὺ δ ' , ὦ τάλαινα , διπτύχους νεκροὺς στείχουσα θάπτε : δεσποτῶν δ ' ὑμᾶς χρεὼν σκηναῖς πελάζειν | ||
| ἐν Ἑρμῇ ἡ χερνῆτις ἔριθος ἐφ ' ὑψηλοῦ πυλεῶνος δανδαῖτις στείχουσα καλὰς ἤειδεν ἰούλους . ἴουλος τὸ πολύπουν ζῶον ὅθεν |
| Ἀτρεύς , οἱονεὶ ὁ ἄφοβος ' . . . . ἄτρακτος : κυρίως ἐπὶ βέλους : τὸν γὰρ βαλόντα ἄτρακτον | ||
| Ἀταλάντῃ ἁρπεδόνην τε λύσιν ἱστοῦ : τοῦτο δὲ τραγικώτερον . ἄτρακτος , σφόνδυλος , κλωστήρ . οὕτω δὲ καὶ τὴν |
| θερμοτέρου καὶ ψυχροτέρου πέρι πρῶτον ὅρα πέρας εἴ ποτέ τι νοήσαις ἄν , ἢ τὸ μᾶλλόν τε καὶ ἧττον ἐν | ||
| δὲ διηνεκέως ὑπένερθε χελείου Καρκίνον , ἧχι μάλιστα διχαιόμενόν κε νοήσαις ὀρθόν , ἵν ' ὀφθαλμοὶ κύκλου ἑκάτερθεν ἴοιεν . |
| εἴχομεν , πῶς οὐ νῦν γε κἀκείνοις καὶ τοῖς προσυπάρξασι στέρξαι προσήκει ; τοὺς δ ' ὑπερδιατεινομένους τουτουσὶ καὶ μέχρι | ||
| προτιμήσαι τοῦ πατρὸς οὔτε πατὴρ καταμελήσας τοῦ παιδὸς ἕτερον ἂν στέρξαι νέον , ἀλλὰ τοσοῦτόν γε οἱ πατέρες νικώμενοι προσνέμουσι |
| δέ κ ' ἔρχεται ὕστατον ἦμαρ . Εἰ δὲ πυριφλεγέθων ἑτερήμερος ἄνδρα θαμίζων , ἢ κρυερὸς μάρπτων πυρετὸς παραδηθύνῃσιν , | ||
| τε μέλεσθαι † Ἑρμείας . ὁ Αἰθαλίδης Ἑρμοῦ παῖς ἦν ἑτερήμερος καὶ μίαν ὑπὸ τὸν Ἅιδην διῆγεν , ἑτέραν δὲ |
| δεύτερον αὖτις ἔτικτεν ἀμήχανον , οὔ τι φατειόν , Κέρβερον ὠμηστήν , Ἀίδεω κύνα χαλκεόφωνον , πεντηκοντακέφαλον , ἀναιδέα τε | ||
| τὸ ἥμισυ δὲ ὄφιν διὰ τὰς τῶν ῥιζῶν ἑλίξεις . ὠμηστήν , ὠμὸν ἐσθιόμενον . οἱ γὰρ τῶν δένδρων καρποὶ |
| κύκνων [ προσεβήσατο ] κυκλάδα Δῆλον λέγει γὰρ καὶ ὁ προφητικὸς λόγος : Ταλαίπωροί εἰσιν οἱ δίψυχοι , οἱ διστάζοντες | ||
| τοῦ κάλλους οὐδενὶ μέτεστι τῶν ἀφρόνων : τοῦτο ὅ γε προφητικὸς λόγος τὸν σπουδαῖον ἔγραψεν εὔχεσθαί τινι τῶν ἑαυτοῦ γνωρίμων |
| τῆι παραπεσούσηι εὐπραγίαι κατὰ τῶν πολεμίων ἐπεξιὼν τήν τε ἐμβολὴν ἀφειδῆ ποιεῖται καὶ λίθωι πληγεὶς πρὸς τὴν κεφαλὴν ἀφυλάκτως ἐπὶ | ||
| μέγα κρίνετ ' ἐν Ἑρμιονεῦσι : τὸν ἐξ ἀγέλης γὰρ ἀφειδῆ ταῦρον , ὃν οὐχ αἱροῦς ' ἀνέρες οὐδὲ δέκα |
| δ ' αὖτ ' ἐν κλισίῃς Ὀδυσεὺς καὶ δῖος ὑφορβὸς ἐντύνοντ ' ἄριστον ἅμ ' ἠοῖ κειαμένω πῦρ ἔκπεμψάν τε | ||
| δ ' αὖτ ' ἐν κλισίῃ Ὀδυσεὺς καὶ δῖος ὑφορβὸς ἐντύνοντ ' ἄριστον ἅμ ' ἠόϊ , κηαμένω πῦρ , |
| ἀνάγκα καὶ ἥμισυ ἦμεν , εἰ δὲ καὶ ἡμίσεον , ἀνάγκα καὶ διπλάσιον , καὶ ἔστιν καὶ τὸ διπλάσιον αἴτιον | ||
| κινέεται τὸ κινεόμενόν ἐστι τὸ πράτως κινέον . ὥτ ' ἀνάγκα τρεῖς εἶμεν τὰς ἀρχάς , τάν τε ἐστὼ τῶν |
| τὸν μὲν ἀνωτάτω θεὸν εἶδος χωριστόν , ὁμοίως Πλάτωνι , ἐπιβεβηκότα τῇ σφαίρᾳ τοῦ παντός , ἥτις ἐστὶν αἰθέριον σῶμα | ||
| παθητῷ συμπεπλεγμένον . Ἀριστοτέλης τὸν μὲν ἀνωτάτω θεὸν εἶδος χωριστὸν ἐπιβεβηκότα τῇ σφαίρᾳ τοῦ παντός , ἥτις ἐστὶν αἰθέριον σῶμα |
| πλείστοις αὐτῶν . ἅπαντες γὰρ ἀνυμνοῦντες τοὺς θεοὺς εἰς εὐχὰς ἐγκλείουσι τοὺς λόγους . ἤδη δέ τινες καὶ ἀποτόμως καθ | ||
| περὶ τούτων , ὅτι τὸν βασιλέα αὐτῶν ἄδικόν τι κρίναντα ἐγκλείουσι καὶ λιμαγχονοῦσι . . . . . : ἀπὸ |
| φασὶν ἀντὶ τῆς ἐκτμηθείσης κεφαλῆς ἀναβλαστάνειν ἄλλην , αἰνιττόμενοι τὸ πολύμορφον καὶ πολύγονον τῆς ἀθανάτου κακίας δυσάλωτον γένος . μηδὲν | ||
| βίον ἕνα καὶ τὸν αὐτόν , τὸ δέ ἐστιν χρῆμα πολύμορφον καὶ παντοδαπόν , πολλαῖς μὲν τύχαις , πολλοῖς δὲ |
| εὐκαίρως γινομένην μόνην ὀνομάζειν αἰδῶ . τὸ δὲ ταὔτ ' ἔχοντε γράμματα , οἷον : ἑνὶ ὀνόματι τόνῳ καὶ φθόγγῳ | ||
| : [ τῶν γὰρ σθένος οὐκ ἀλαπαδνόν : ἥβης μέτρον ἔχοντε : ] τὼ ἐργάζεσθαι ἀρίστω . οὐκ ἂν τώ |
| : τὸ δὲ ὕδωρ εὐθὺς διαπνεῖ καὶ ὥσπερ ἐκπλύνει καὶ διΐστησιν . Ἡ δὲ λεπτότης ὥσπερ εἴπομεν οὐ χρήσιμος , | ||
| νοερᾶς . Ὅτι δὲ ἄργυρος ἰοῦ δεκτικὸς , ὃς καὶ διΐστησιν ἔξω τεμνόμενος ὑπὸ τῶν ὑγρῶν τὴν ὑγρότητα καὶ ψυχρότητα |
| : τήν τε γὰρ ἀρχὴν , ὁ ἥλιος ἀνάγει καὶ ἀναρπάζει τοῦ ὕδατος τό τε λεπτότατον καὶ κουφότατον : δῆλον | ||
| ἐπιξενοῦται Πέλοπι , καὶ τούτου παῖδα Χρύσιππον ἁρματοδρομεῖν διδάσκων ἐρασθεὶς ἀναρπάζει . γαμεῖ δὲ Ζῆθος μὲν Θήβην , ἀφ ' |
| ὁμολογεῖται . ἔστι δὲ πρὸς ταῦτα οὕτως εἰπεῖν : τὰ συνωνυμοῦντα διττά ἐστι : τὰ μὲν γὰρ μεταδίδωσιν ὀνόματος καὶ | ||
| δὲ ὅμως ἐν τῷ αὐτῷ εἴδει , καὶ διὰ τοῦτο συνωνυμοῦντα τῷ τε ὅλῳ καὶ ἀλλήλοις : ἤδη δὲ ἔνια |
| δὲ ἀνόητον καὶ παντοδαπὸν ἐπιχειρῇ ἄρχειν , ὑπὸ ἐξουσίας ἀδεοῦς θρασυνόμενον : ἀνάγκη γάρ που τήν τοι αὐτὴν πόλιν πολύφωνόν | ||
| ὡς σκοπῷ , τυχεῖν δὲ μὴ δυναμένης . οὐ φέρω θρασυνόμενον οὕτω φιλόσοφον . μὴ κατα - ψεύδου τῆς τύχης |
| αὐτὸς δὲ κλάγξας πέτετο πνοιῇς ἀνέμοιο . Τρῶες δ ' ἐρρίγησαν ὅπως ἴδον αἰόλον ὄφιν κείμενον ἐν μέσσοισι Διὸς τέρας | ||
| γὰρ δασὺ σύμφωνον δύναται ἐκτείνειν ὡς τὸ Τρῶες δ ' ἐρρίγησαν , ἐπεὶ εἶδον αἰόλον ὄφιν . εἰ δὲ * |
| ὄλμου ἐμνημόνευσε : δεῖ γὰρ πρῶτον τῆς τροφῆς ἐπιμελεῖσθαι . ὄλμον : ὄλμος δὲ ἐκλήθη διὰ τὸ ὀλλύειν καὶ διαφθείρειν | ||
| ἁψῖδος : ἐξ ὧν πλειόνων οὐσῶν ἡ ἁψὶς γέγονεν . ὄλμον : πρώτου τοῦ ὄλμου ἐμνημόνευσε : δεῖ γὰρ πρῶτον |
| ἐστὶ δ ' ὁ Νηρεὺς θαλάσσιος δαίμων . κυανώπιδα : μελανόφθαλμον , γερανόφθαλμον , μελανόμματον . νηρηΐνην : τὴν τοῦ | ||
| δύνασαι χωρισμὸν νοῆσαι ἐννοίᾳ : τὸν γὰρ γλαυκόφθαλμον εἰ νοήσεις μελανόφθαλμον , οὐδὲν λυμαίνῃ τῷ ὑποκειμένῳ , ἄλογον δ ' |
| ἄδοξον , ἵνα μὴ εἰς εὐτέλειαν τὸ ἐξεταζό - μενον καταστήσωμεν πρᾶγμα : ὃ φοβηθεὶς ὁ Δημοσθένης τὸ κατὰ Εὐαίωνα | ||
| συνεκπονεῖν , μέχρις ἂν ὡς ἐκ καμπῆς τινος καὶ δυσχωρίας καταστήσωμεν εἰς εὐθεῖαν τοὺς λόγους . τριῶν δὴ προκειμένων γενέσεων |
| οὐδέποτε διέξεισιν : εἰ δὲ κατὰ μέγεθος , πολλάκις ἢ ἀπειράκις ταὐτὸν νοήσει . ἀλλὰ μὴν καὶ ἅπαξ ἀπόχρη : | ||
| καὶ εἴκοσι μυριάδας διέλθοι : τὸ δὲ τοῦ κόσμου μέγεθος ἀπειράκις μεῖζον τῆς γῆς ὑπάρχον νυχθημέρῳ ἑνὶ διέρχεται ὁ οὐρανός |
| ἡλιόμορφος ζαθεοῖς ἄρχων τιμαῖς σε γεραίρει . σὲ τὸν βολαῖς νιφοκτύποις δυσχείμερον ναίονθ ' ἕδραν , θηρονόμε Πάν , χθόν | ||
| ἔχει τοὺς † πόδας † , οἷον σὲ τὸν βολαῖς νιφοκτύποις δυσχείμερον ναίονθ ' ἕδος , θηρονόμε Πάν , χθόν |
| γε ἀγγέλλεις . ἀλλὰ πῶς δὴ καὶ τίνι τούτῳ ; Ἡνίκ ' ἔμελλον , ὠγαθέ , τὸν ποταμὸν διαβαίνειν , | ||
| ἅτε κακυνομένη καὶ ἀμφισβήτησιν ἔσχεν εἰ ἀθάνατός ἐστιν . κθʹ Ἡνίκ ' ἂν πρὸς ἄκρῳ Δύο ὄντων ἄκρων , τοῦ |
| ἀνήρ , τρίτον ἐν παλαιτέροισι , μέρος ἕκαστον οἷον ἔχομεν βρότεον ἔθˈνος : ἐλᾷ δὲ καὶ τέσσαρας ἀρετάς ὁ θνατὸς | ||
| , τρύχεσκεν ? ? ? ? ? ? δὲ μένος βρότεον , μινύθεσκε δὲ καρπός , ὥρηι ? ? ἐν |
| δραχμῶν μὲν ἀγαθὸν ἄξιον λαβεῖν δέκα ἡμᾶς , ἐὰν καὶ καλλιερηθῇ τοῖς θεοῖς , τούτων δὲ πρὸς ταῦτ ' ἀνελεῖν | ||
| δραχμῶν μὲν ἀγαθὸν ἄξιον λαβεῖν δέκα ἡμᾶς , ἐὰν καὶ καλλιερηθῇ τοῖς θεοῖς , τούτων δὲ πρὸς ταῦτ ' ἀντανελεῖν |
| ἤτοι κατὰ μὲν τὴν ἑτέραν τῶν συνόδων μηδὲν ἡ σελήνη παραλλάσσῃ ἢ κατ ' ἀμφοτέρας ἐπὶ τὰ αὐτὰ παραλλάσσῃ , | ||
| μὲν ἀπ ' ἄρκτων ᾖ ἡ σελήνη τοῦ ἡλίου καὶ παραλλάσσῃ τὸ πλεῖστον πρὸς μεσημβρίαν , ἡ μὲν ΔΓ ἔσται |
| ὁμοίου τὸ ὅμοιον καταλαμβάνεσθαι πέφυκεν : γαίῃ μὲν γὰρ γαῖαν ὀπώπαμεν , ὕδατι δ ' ὕδωρ , αἰθέρι δ ' | ||
| ψυχὴν ἀπεφήνατο , οὕτω λέγων : γαίῃ μὲν γὰρ γαῖαν ὀπώπαμεν , ὕδατι δ ' ὕδωρ , αἰθέρι δ ' |
| ἀρσενικῶς καὶ τύλαν θηλυκῶς ἔλεγον τὸν ὦμον τὸν τετυλωμένον καὶ πεπιεσμένον , ὁποῖον πολλάκις γίνεται ἐπὶ τοῖς ἀχθοφοροῦσι συνεχῶς . | ||
| αὐτίκα τὸν Καίσαρος ἤλπιζε πρὸς ἑαυτὸν μεταβαλεῖσθαι , λιμῷ τε πεπιεσμένον καὶ ὑπὸ τῆς ἥττης καταπεπληγμένον , μάλιστα δὲ τοὺς |
| ὑμέτερον : αὐτὰρ ἐμὲ ξὺν νηῒ θοῆι κλεινῆς ἀπὸ νήσου ἀσκηθῆ πέμποι Κύπρις ἰοστέφανος : οἰκισμῶι δ ' ἐπὶ τῶιδε | ||
| μάλα παῦρ ' , ἐπεὶ οὔτινα φῶτ ' ἐνὶ τόσσοις ἀσκηθῆ καὶ ἄνουσον ἄχρις θανάτοιό γ ' ἐφεύροις εὖτ ' |
| ἐκ τοῦ ὅταν μὴ δέηται ἅτερος θατέρου μηκέτ ' αὐτοὺς ἀλλάσσεσθαι : οὐδεὶς γὰρ τὰ αὑτοῦ δίδωσιν ὑπὲρ τοῦ λαβεῖν | ||
| κλέος ἄφθιτον ὥς κε πέλοιτο , αἰεὶ κουράλιον προτέρην φύσιν ἀλλάσσεσθαι . Ἐν δὲ βίην οἱ δῶκεν ἀπειρεσίην Ἀγελείη , |
| δὴ μέρος ἦν τῆς Ἤλιδος . ποιητικῷ δέ τινι σχήματι συγκαταλέγειν τὸ μέρος τῷ ὅλῳ φασὶ τὸν Ὅμηρον ὡς τὸ | ||
| δὴ μέρος ἦν τῆς Ἤλιδος . ποιητικῷ δέ τινι σχήματι συγκαταλέγειν τὸ μέρος τῷ ὅλῳ φασὶ τὸν Ὅμηρον , ὡς |
| νμενον ? [ ! ! ! ] καὶ [ ] μνον ? [ ! ! ! ! ! ] καὶ | ||
| φαίνεται καὶ οὗτος καὶ ἄλλοι πολλοὶ τὸ “ προθέλυ - μνον ” Γ ἀντὶ τοῦ Γ “ πρόρριζον ” ἀκούειν |
| κάμνων [ ου ] πυ [ ! ! ! ] μηι ? : πάρεργον τοῦτο ? ? ? [ ! | ||
| πλάσται [ ] τοῦτον [ ! ! ! ! ] μηι . οἱ δὲ Κερκυραῖοι ταῦτ [ ' ἀκούσαντες ] |
| δὲ πλείονα , κἂν ἕν τι ῥητὸν εἰς δύο μέρη διαιρῆται : καὶ μέρει μὲν ὁ ἕτερος , μέρει δὲ | ||
| τοῦ νείκους ἐκ τοῦ ἑνὸς εἰς τὰ στοιχεῖα διίστηται καὶ διαιρῆται καὶ χωρίζηται , τότε τὰ τέως τῶν στοιχείων μόρια |
| περιφερῆ ὥσπερ κυκλαμίνου , ἔγχλοα : ἄνθος ῥοδοειδές : καυλὸν τρίπηχυν : ῥίζαν γλίσχραν , λευκὴν ἔνδοθεν . Ἄλκμαρ φύλλα | ||
| καὶ ἐχίδνας μεγάλας καὶ ὄφιν πηχῶν δέκα καὶ χελώνην ποταμίαν τρίπηχυν πέρδικά τε μείζω γυπός . συνῆν δέ , ὥς |
| μ ' ἔδησαν ὁμοῦ χεῖράς τε πόδας τε ὀρθὸν ἐν ἱστοπέδῃ , ἐκ δ ' αὐτοῦ πείρατ ' ἀνῆπτον : | ||
| ἀργαλέῳ , ὄφρ ' ἔμπεδον αὐτόθι μείνω , ὀρθὸν ἐν ἱστοπέδῃ . Ἰταλοὶ καὶ Ἰταλιῶται διαφέρει . Ἰταλοὶ μὲν γὰρ |
| ; ἀλλ ' ἐν δόμοις μὲν ἤν τι μὴ καλῶς ἔχηι γνώμαισιν ὑστέραισιν ἐξορθούμεθα , αἰῶνα δ ' οὐκ ἔξεστιν | ||
| ἄπο . ὑμεῖς δ ' , ἵν ' αὑτὸς λόγος ἔχηι μορφὰς δύο , χωρεῖτε , Τρώων παῖδες , ὀρθίαν |
| καὶ ὕστερον αὖτε τὰ πείσεται , ἅσσα οἱ αἶσα γεινομένῳ ἐπένησε λίνῳ , ὅτε μιν τέκε μήτηρ καὶ μοῖραν δ | ||
| δ ' οὔτινά φημι πεφυγμένον ἔμμεναι ἀνδρῶν καὶ τὸ γεινομένῳ ἐπένησε λίνῳ , ὅτε μιν τέκε μήτηρ . Εἰ δὲ |
| δὲ ὅσα παίσαντα εἶτα μέντοι καὶ ἐκεῖνα τὸ τοιοῦτον κακὸν ἐνίησιν . Ἡ Λίβυσσα δ ' ἀσπίς , ἀκούω , | ||
| τὸν στόμαχον καὶ δηγμοὺς ἱκανοὺς παρέχον , βάρος εἰς αὐτὸν ἐνίησιν : ἔπειτα σφοδρῶς αὐτὸν καταξέσας ἑλκοῖ τοσοῦτον ὥστε ποτὲ |
| ποδὸς κρέμαιτ ' ἐκεῖνος ἐν γναφέως οἴκωι . κάλ ' ὖμιν , ὦ γυναῖκες , ἐντελέως τὰ ἰρά καὶ ἐς | ||
| ! ! ] δοῦναι καὶ ταῦτα καὶ ταῦτ ' ἦι ὖμιν ἐπτὰ ? Δαρεικῶν ? ? ἔκητι Μητροῦς τῆσδε ? |
| . λόχοισι : συντάξεσιν ἀνδρῶν . Κεκριμένοι : κεχωρισμένοι . ἐφείη : ἐπιπέμψοι , ἔμβαλε , πέμψεν . Ἀποτροπάδην : | ||
| ἐνεμάξατο φωτός , ῥεῖα δέ κεν θανάτοιο καὶ αὐτίκα μοῖραν ἐφείη . Εἰ δ ' ἄγε , καὶ κέντρῳ κεκορυθμένον |
| ἔτι μηδ ' ἀντιβολούντων μηδὲν αἰσθανοίατο . Τοῦ δ ' εἵνεχ ' ἡμᾶς ταῦτ ' ἔδρασαν ; εἰπέ μοι . | ||
| οὐδ ' εἰ δεινὰ πάντα προσβάλοις . τοῦ σώματος γὰρ εἵνεχ ' οἱ πολλοὶ πόνοι , τοῦδ ' εἵνεκ ' |
| αἰσχρὸν παρεόντα καὶ ὠκυπόδων ἐπιβάντα ἵππων μὴ πόλεμον δακρυόεντ ' ἐσιδεῖν . Οἴ μοι ἀναλκίης : ἀπὸ μὲν Κήρινθος ὄλωλεν | ||
| κακόν . Πάντων μὲν μὴ φῦναι ἐπιχθονίοισιν ἄριστον μηδ ' ἐσιδεῖν αὐγὰς ὀξέος ἠελίου , φύντα δ ' ὅπως ὤκιστα |
| καὶ παχύ , τὸ δὲ πρὸς τῷ τείχει μακρὸν καὶ ἐλαφρὸν καὶ στενόν , ξίφει μακρῷ ἐοικὸς τὸ σχῆμα ὥστε | ||
| ὁ δέ μιν ῥέα πάλλε καὶ οἶος . τόν οἱ ἐλαφρὸν ἔθηκε Κρόνου παῖς ἀγκυλομήτεω : [ ἡ διπλῆ ] |
| Ἐμπεδοκλῆς ἔφη τὰ ὅλα συνεστάναι οὕτως : ἄλλοτε μὲν Φιλότητι συνερχόμεν ' εἰς ἓν ἅπαντα , ἄλλοτε δ ' αὖθις | ||
| μὲν ἀν βροτέων μελέων ἀριδείκετον ὄγκον : ἄλλοτε μὲν Φιλότητι συνερχόμεν ' εἰς ἓν ἅπαντα γυῖα , τὰ σῶμα λέλογχε |
| , μήτηρ ἑώρα τῆς κόρης ἐφ ' ἅρματος . Τοῦτον εὐτυχέστατον λέγω , ὅστις θεωρήσας ἀλύπως , Παρμένων , τὰ | ||
| Μετὰ ταύτην δ ' ἔστιν ἡμερῶν δυοῖν τελέσαντι πλοῦν ἐμπόριον εὐτυχέστατον ἡ λεγομένη Ταρτησσὸς , ἐπιφανὴς πόλις , ποταμόρρυτον κασσίτερον |
| , ἑξάκις ἂν τόσση μιν ὑποδράμοι : αὐτὰρ ἑκάστη ἴση μετρηθεῖσα δύω περιτέλλεται ἄστρα οὐ γραμματικοῦ τοῦτο νοῆσαι , ὅτι | ||
| τοῦ λίθου δυνάμει . Ἀλλὰ οὖσα πρώτη φύσις καὶ οὐ μετρηθεῖσα οὐδὲ ὁρισθεῖσα ὁπόσον δεῖ εἶναιταύτῃ γὰρ αὖ ἡ ἑτέρα |
| παιδείαν ζητήσεις καὶ λόγους , καὶ ὅπου ποτ ' ἂν εὑρίσκῃς , ἐνταῦθα ἀγαπήσεις μένειν καὶ ἐμπίπλασθαι τοῦ πόθου , | ||
| τοῖς ἔργοις , ἀλλὰ καὶ τῷ βλέμματι , κἂν ὀκνοῦντα εὑρίσκῃς ὑπ ' αἰδοῦς , πάνυ γὰρ τὸ αἰδεῖσθαι ἤσκηκεν |
| οὐκ ἀδύνατον , τὴν σελήνην ἀερομιγὲς ἔχουσαν τὸ οἰκεῖον σῶμα ἰσοταχῆ τὴν προαιρετικὴν πορείαν ἔχειν τοῖς ἐκ λεπτοῦ καὶ κουφοτάτου | ||
| , ὅπερ ἐστὶν ἐναργῶς ἄτοπον . τὰ γὰρ ἀντικινούμενα ἀλλήλοις ἰσοταχῆ διπλασίαν ἀφίσταται διάστασιν ἐν τῷ αὐτῷ χρόνῳ , ἐν |
| ' ὅσον ἀπελείφθη τοῦ ἀδικεῖν , ἐπὶ τοσοῦτον τῷ δικαιοπραγεῖν ἐπιδράμῃ . Περὶ μὲν οὖν ἱππέως καὶ ἀναβάτου , κτηνοτρόφου | ||
| , τὸ παρεκβάσει περὶ Αἰγίνης τι εἰπεῖν , μὴ κόρος ἐπιδράμῃ μου τοῖς ποιήμασι , ὃ νῦν ἐξείληφα ἔργον , |
| ὡς τῆς μεγίστης προσθαφαιρέσεως μέχρι τῶν ε α μοιρῶν ἔγγιστα φθανούσης κατὰ τὸν τῶν ξ πρὸς τὰ ε ιε λόγον | ||
| παροδεῦον πρὸς ἀνατολὰς οὔτε ἄλλο τι τῶν ἱπταμένων ἢ βαλλομένων φθανούσης ἀεὶ πάντα τῆς γῆς καὶ προλαμβανούσης τὴν πρὸς ἀνατολὰς |
| ταμίης νεφελώδεος Οὐλύμποιο , Αἰγόκερως , γαίης τε καὶ ὕδατος ἀμφίβιος θήρ , Κριὸς ὅ τ ' οὐρανίου κορυφῆς ὅρος | ||
| ἐστι ξανθὸν καὶ λεῖον : φιλεῖται δὲ ὑπὸ τῶν ἰχθύων ἀμφίβιος ὤν , καὶ νηχόμενος αὐτοὺς κατεσθίει περὶ αὐτὸν συναγομένους |
| πράγμασιν , πῶς ἐὰν εἴπω ἄνθρωπός ἐστι ζῷον λογικὸν θνητὸν ἀποθνῆσκον καὶ τὰ ἑξῆς καὶ πλεονάσω ταῖς λέξεσιν ὁ ὅρος | ||
| ταὐτὸν γάρ ἐστιν κατὰ τὴν σημασίαν τὸ θνητόν καὶ τὸ ἀποθνῆσκον . ἐπειδὴ οὖν οὐδὲν πλέον σημαίνει ἡ προστεθεῖσα λέξις |
| ἀστεροπήν , νέφος , ὄρνεον , ἄγγελον , ἰχθύν , αἰθέρα , νύκτα , θάλασσαν , ὅλην φύσιν , ἔμφρονι | ||
| Χρόνου δὴ καὶ ῥύσεως τέκνα γῆν τε καὶ ὕδωρ , αἰθέρα τε καὶ ἀέρα σὺν αὐτῷ ὑπεστήσατο : καὶ τῇ |
| τούτοις οἳ ἑκάστοτε γραμμὴν ἐν ταῖσιν ὁδοῖς διαγράψαντες , διανειμάμενοι δίχ ' ἑαυτοὺς , ἑστᾶς ' αὐτῶν οἳ μὲν ἐκεῖθεν | ||
| ἦ τοι τοὺς μὲν θανάτου τέλος ἀμφεκάλυψε ] τοῖς δὲ δίχ ' ἀνθρώπων βίοτον καὶ ἤθε ' ὀπάσσας Ζεὺς Κρονίδης |