τῆι παραπεσούσηι εὐπραγίαι κατὰ τῶν πολεμίων ἐπεξιὼν τήν τε ἐμβολὴν ἀφειδῆ ποιεῖται καὶ λίθωι πληγεὶς πρὸς τὴν κεφαλὴν ἀφυλάκτως ἐπὶ | ||
μέγα κρίνετ ' ἐν Ἑρμιονεῦσι : τὸν ἐξ ἀγέλης γὰρ ἀφειδῆ ταῦρον , ὃν οὐχ αἱροῦς ' ἀνέρες οὐδὲ δέκα |
, σὺ δ ' , ὦ τάλαινα , διπτύχους νεκροὺς στείχουσα θάπτε : δεσποτῶν δ ' ὑμᾶς χρεὼν σκηναῖς πελάζειν | ||
ἐν Ἑρμῇ ἡ χερνῆτις ἔριθος ἐφ ' ὑψηλοῦ πυλεῶνος δανδαῖτις στείχουσα καλὰς ἤειδεν ἰούλους . ἴουλος τὸ πολύπουν ζῶον ὅθεν |
ἓν δέ τι [ τοῦτο ] μέγα κρίνετ ' ἐν Ἑρμιονεῦσι : τὸν ἐξ ἀγέλης γὰρ ἀφειδῆ ταῦρον , ὃν | ||
Σικυωνίοις δέκα , Μεγαρεῦσι δὲ καὶ Τροιζηνίοις καὶ Ἐπιδαυρίοις καὶ Ἑρμιονεῦσι δέκα : τά τε ἄλλα παρεσκευάζοντο ὡς εὐθὺς πρὸς |
* Δάματερ πολύκαρπε , σὺ Σικελοῖσιν ἐναργὴς καὶ παρ ' Ἐρεχθείδαις , ἓν δέ τι τοῦτο μέγα κρίνετ ' ἐν | ||
Δάματερ πολύκαρπε , σὺ κἠν Σικελοῖσιν ἐναργὴς καὶ παρ ' Ἐρεχθείδαις . ἓν δέ τι τοῦτο μέγα κρίνετ ' ἐν |
, φησί , φέρεις ὄϊν , φέρεις αἶγα , φέρεις ματέρι παῖδα . καὶ γὰρ ἐνταῦθα ἡ χάρις ἐστὶν ἐκ | ||
ἕλκει τόνδ ' ἐπὶ βωμόν : ὁ δ ' ὡς ματέρι παῖς ἕπεται . Σὸν τόδε , Δάματερ , σὸν |
ἐόντι δαΐφρονι Δηιοφόντῃ λαιὸν ἐς ὀφθαλμόν , διὰ δ ' οὔατος ἐξεπέρησε δεξιτεροῦ , γλήνην δὲ διέτμαγεν , οὕνεκα Μοῖραι | ||
] φηρὸς ? [ ] ? ? ἀγρίου [ ] οὔατος ? μέσσαν [ ] συνάραξέ τε π [ ] |
δ ' ἐπ ' ἀκταῖς , ἄλλοτ ' ἐν πόντου σάλωι , πολλοῖς διαύλοις κυμάτων φορούμενος , ἄκλαυτος ἄταφος : | ||
ἄτας : ὀρχεῖται δὲ πόλεος [ ] ? ? πέδον σάλωι : [ ] ! ἐμβάλλει ? Ποσειδῶν πόλει ? |
ᾄδων ὁ Βάττος τὴν τοῦ Λιτυέρσου ᾠδήν φησι : Δάματερ πολύκαρπε . Δάματερ πολύκαρπε : αὕτη ἐστὶν ἡ τοῦ Λιτυέρσου | ||
καὶ οἷς λέγω μάρτυς Ἀριστοκλῆς , ὅς πού φησι Δάματερ πολύκαρπε , σὺ κἠν Σικελοῖσιν ἐναργὴς καὶ παρ ' Ἐρεχθείδαις |
τι μὲν λῷστον , τόδε νικῴη ˘˘μέλπουσί – τ ' ἀηδόνιον κλαγγὴν ἀγηλατῶν αἱμόφυρτα δαίμων ἀνηλέητος ἀφ ' οὗ δ | ||
χελιδὼν ἐπὶ βάρβαρον ἑζομένη πέταλον : τρύζει δ ' ἐπίκλαυτον ἀηδόνιον νόμον , ὡς ἀπολεῖται , κἂν ἴσαι γένωνται . |
μὴ ἀμφιβάλλων ὤρυσαι καὶ μετὰ βοῆς ὕψωσον ὄρθιον τοῦτο , γεγάμεν καὶ ὑπάρξαι τόνδε τὸν ἄνδρα τοιόνδε καὶ τοιοῦτον . | ||
ἀνήρ . περὶ δὲ τοῦ νενικηκότος ὁ λόγος . δαιμονίᾳ γεγάμεν : ἀντὶ τοῦ θείᾳ μοίρᾳ γεγονέναι . δεξιόγυιον : |
ἐγράφη , τοὺς χρόνους ἀναλογισαμένῳ . εἰ γὰρ ὀγδοηκονταετῆ γενόμενον θήσει τις τελευτῆσαι Λυσίαν ἐπὶ Νίκωνος ἢ ἐπὶ Ναυσινίκου ἄρχοντος | ||
ἦν πράξας . Τὰ δὲ ἀπ ' ἀρχῆς ἄχρι τέλους θήσει ὁ κατήγορος οὐχὶ τὸ ἀδίκημα ἀφηγούμενοςπρόδηλον γὰρ τοῦτο καὶ |
αὐτὰρ ὁ τοῖς ἄμοτον κοτέων Ἀφαρήιος Ἴδας κόψε παρ ' οὐρίαχον μεγάλῳ ξίφει : ἆλτο δ ' ἀκωκή ῥαιστὴρ ἄκμονος | ||
' ἐν κραδίῃ ἐπεπήγει , ἥ ῥά οἱ ἀσπαίρουσα καὶ οὐρίαχον πελέμιζεν ἔγχεος : ἔνθα δ ' ἔπειτ ' ἀφίει |
, ὦ κατ ' αὐλὰν ἀλαίνων γεραιὸν πόδ ' ἢ δεμνίοις δύστανος ἰαύων ; τί μ ' , ὦ παρθένε | ||
καὶ τὸ δέμας , τὸ δὲ παρὰ τὸ ἑλεῖν ἐν δεμνίοις . ἄγγελος ] μηνυτὴς ὡς κατ ' ἐμοῦ γίνεται |
ὅταν πλεονεκτήσῃ τὸ ἆσθμα . πολλὰ καὶ παρὰ τῆς κόρης ἄρνυται . Στολὴ δὲ ἁπαλή , σχῆμα ἐκ Λυδίας , | ||
γὰρ μόνον δίδωσι πόλις ἀνδρὶ ὄνομα , ἀλλὰ καὶ αὐτὴ ἄρνυται ἐξ ἀνδρός . ἐπεσκοπεῖτο δὲ καὶ τὴν Λαοδίκειαν ὁ |
Μάρψεν : ἔλαβεν . ἐμάτησεν : ἐματαιώθη , ἀπέ - τυχεν . ἐπέλασσεν : ἐπλησίασεν εἰς τὸν φωλεὸν τοῦ θηρός | ||
Μάρψεν : ἔλαβεν . ἐμάτησεν : ἐματαιώθη , ἀπέ - τυχεν . ἐπέλασσεν : ἐπλησίασεν εἰς τὸν φωλεὸν τοῦ θηρός |
ἀείδων : ᾠδῶν . Νηφάλιον : φρόνιμον καὶ γρήγορον . κλάζων : ἠχῶν , βοῶν , τραγῳδῶν . αὐτάρ : | ||
ἐμῆς ἐκέρασς ' εὐτερπέα κόσμον ἀοιδῆς . Ἤειδον δὲ λιγὺ κλάζων διὰ θέσκελον ὕμνον , ὥς ποτέ οἱ δήρισσαν ἀελλοπόδων |
μετακίνησις . ἐπὶ ὀνόματος μέν , οἷον οὕνεκα τὸν Χρύσην ἠτίμης ' ἀρητῆρα Ἀτρείδης . τὸ γὰρ ἑξῆς , τὸν | ||
πρόκειται γάρ : ἀλλ ' ἕνεκ ' ἀρητῆρος , ὃν ἠτίμης ' Ἀγαμέμνων . τὸ δὲ ἐπιμέμφεται ἀπὸ κοινοῦ δεῖ |
, ὅν ῥ ' ἔτεκέν γε δῖ ' Ἐλάρη , θρέψεν δὲ καὶ ἂψ ἐλοχεύσατο Γαῖα . Ἐν καὶ Φρίξος | ||
, θεῶν πολέμιος , Τυφὼς ἑκατοντακάρανος : τόν ποτε Κιλίκιον θρέψεν πολυώνυμον ἄντρον : νῦν γε μάν ταί θ ' |
– – ] παῖδ ' ἐν χθονὶ καλλιχόρῳ ποικίλαις τέχναις πέλασσεν : [ ἀλλ ] ' ἢ θεὸς αἴτιος , | ||
καὶ κακῶν . ἄκουε : Ἰλιόθεν με φέρων ἄνεμος Κικόνεσσι πέλασσεν . τῶν ὄντων τὰ μέν ἐστιν ἀγαθά , τὰ |
ἰδίων πράξεων καὶ οὐκ ἐξ ἀνάγκης ὥρισται πάντα οὐδ ' εἵμαρται : εἰ γὰρ βουλεύεται καὶ ζητεῖ καὶ αἱρεῖται , | ||
εἰς τὸ προσέσθαι αὐτὸν εἰς ὁμιλίαν : οὐ γὰρ δήποτε εἵμαρται κακὸν κακῷ φίλον οὐδ ' ἀγαθὸν μὴ φίλον ἀγαθῷ |
ἄγρῃ , πρηνὴς ἐν ψαμάθοισιν ὑπ ' ὀστράκῳ εἰλυθεῖσα . κείναις δὲ πλοκαμῖσι καὶ ἡνίκα κύματα θύει χείματι πετράων ἀντίσχεται | ||
καὶ ῥέθους βαφάς , / πεπασμέναι θρόνοισι φαρμακτηρίοις . / κείναις ἐγὼ δηναιὸν ἄφθιτος θεὰ / ῥαβδηφόροις γυναιξὶν αὐθηδήσομαι ] |
τὸν Περσῶν θεὸν ἔνοικόν τε καὶ ἐραστὴν ὁ τόπος καὶ μάντιν τῆς μελλούσης τύχης οὐδὲν τοῦ Καμβύσου πρὸς τὴν πρόρρησιν | ||
οὗτος ἥττηται . Τῶν τοίνυν εἰρημένων μοι τὰ πολλὰ καὶ μάντιν ἐποίει με , οὐχ ὁ Λητοῦς καὶ Διὸς οὐδ |
τρόποις . ἐπεὶ δὲ ταρβεῖς τῶι τ ' ὄχλωι πλέον νέμεις , ἐγώ σε θήσω τοῦδ ' ἐλεύθερον φόβου . | ||
οὐκ ἐφείσω τεθνηκότος καὶ ταῦτα : ἀλλὰ τῷ μὲν Γοργίᾳ νέμεις αἰδῶ παρὰ τὸν Καλλικλέα , τῷ δὲ Θεμιστοκλεῖ καὶ |
τούτων δὲ ὁ σίδηρος εὕρηταικαιρὸν ἂν ἔχοι καὶ τοῦτον πόντιον ξεῖνον καλεῖσθαι . θ ξεῖνος ] φίλος . συθεὶς ] | ||
. ἶσον δ ' ὅς θ ' ἱκέτην ὅς τε ξεῖνον κακὸν ἔρξῃ : ἶσον κακόν ἐστιν ὅστις τὸν αἰτοῦντα |
αὐτόχθονος ἐγένοντο παῖδες Ἰάπυξ καὶ Δαύνιος καὶ Πευκέτιος . οὗτοι λαὸν ἀθροίσαντες ἀφίκοντο τῆς Ἰταλίας παρὰ τὸν Ἀδρίαν : ἐξελάσαντες | ||
τὰ μακρὰ κουφίζονται , δῆλον ἀπὸ τοῦ Βούλομ ' ἐγὼ λαὸν σόον ἔμμεναι , παρ ' Ὁμήρῳ . Τὸ δὲ |
θεοὶ καὶ ἐρινύες εἰσίν , Ἀντίνοον πρὸ γάμοιο τέλος θανάτοιο κιχείη . τὸν δ ' αὖτ ' Ἀντίνοος προσέφη , | ||
βάς . . ὅν τινα μὲν βασιλῆα καὶ ἔξοχον ἄνδρα κιχείη , τὸν δ ' ἀγανοῖς ἐπέεσσιν ἐρητύσασκε παραστάς . |
τὴν πολυτέλειαν εἰσαγαγόντες εἰς τὰς θυσίας , ὅπως ἅμα ταύτῃ ἑσμὸν κακῶν εἰσήγαγον , δεισιδαιμονίαν , τρυφήν , ὑπόληψιν τοῦ | ||
Ἀκραιφνίου πόλεως Σάωνοὗτος δὲ ἦν καὶ ἡλικίᾳ τῶν θεωρῶν πρεσβύτατοςεἶδεν ἑσμὸν μελισσῶν , καὶ παρέστη οἱ , ὅποι ποτ ' |
ταῦτα βˈροτοῖς λέγειν ἐν πτερόεντι τˈροχῷ παντᾷ κυλινδόμενον : τὸν εὐεργέταν ἀγαναῖς ἀμοιβαῖς ἐποιχομένους τίνεσθαι . ἔμαθε δὲ σαφές . | ||
Παρνασσίῳ καθέσσαντο μ̄ονόδˈροπον φυτόν . ἑκόντι τοίνυν πρέπει νόῳ τὸν εὐεργέταν ὑπαντιάσαι . Ἀλεξιβιάδα , σὲ δ ' ἠΰκομοι φλέγοντι |
τὸ πλάτος πλέθρων τεττάρων . ἐντεῦθεν δὲ διὰ τῆς Σκυτίνων πορευ - όμενοι διῆλθον ὁδὸν πεδινήν , ἐν ᾗ τρεῖς | ||
[ τίϲ εἶ πόθεν θ ' [ ἥκειϲ ; αὐτὸϲ πορευ [ ταύτηϲ . ἀληθῶϲ ! ! [ ὅδ ' |
: ὁ δ ' ὀδύρετο πατρίδα γαῖαν ἑρπύζων παρὰ θῖνα πολυφλοίσβοιο θαλάσσης , πόλλ ' ὀλοφυρόμενος . σχεδόθεν δέ οἱ | ||
ἀγάρροον , οἱ δ ' ὑπὲρ αὐτῆς Αἰγαίης βαθὺ κῦμα πολυφλοίσβοιο θαλάσσης . ἔνθα μελισσοβότοιο κατὰ σκοπιὰς Παλλήνης φύεται ἀστέριος |
χορὸς , τὸν ναυτικὸν ἡμῶν λαὸν τὸν ἡττηθέντα παρὰ τῶν Ἰαόνων λέγεις παθεῖν πῆμα ἄελπτον ; ὁ δέ φησι πρὸς | ||
' : εὔδηλα γάρ : νέᾳ νέᾳ δύᾳ δύᾳ : Ἰαόνων ναυβατᾶν κύρσαντες οὐκ εὐτυχῶς . δυσπόλεμον δὴ γένος τὸ |
σοῦ τόδ ' , ὡς ὁ Λάϊος κατασφαγείη πρὸς τριπλαῖς ἁμαξιτοῖς . Ηὐδᾶτο γὰρ ταῦτ ' οὐδέ πω λήξαντ ' | ||
ἡ φάτις , ξένοι ποτὲ λῃσταὶ φονεύους ' ἐν τριπλαῖς ἁμαξιτοῖς : παιδὸς δὲ βλάστας οὐ διέσχον ἡμέραι τρεῖς , |
, κἂν εὐτελῆ τυγχάνῃ . εἰ καί τι οὖν εὐτελὲς ἁμάρτῃς , τοῦτο μέγιστον ἔσται . πολλῶν ταμίας : πολλῶν | ||
ἀφήσω σε τούτου , καὶ τὸ λοιπόν , ὁπηλίκον ἂν ἁμάρτῃς , οὐδὲν πείσῃ ἐξ ἐμοῦ ἄχαρι . τοῦτο ἀνδρὶ |
τοῦτον ὃς ἄν σφεας ἀπιόντας ἐκ τοῦ ἱροῦ πρῶτος ἐπὶ ξείνια καλέσῃ . Ἰόντες δὲ οἱ Δόλογκοι τὴν Ἱρὴν Ὁδὸν | ||
ἀσπὶς ἐκείνη ; ἐρρέτω : ἐξαῦτις κτήσομαι οὐ κακίω . ξείνια δυσμενέσιν λυγρὰ χαριζόμενοι , πολλὰ δ ' ἐυπλοκάμου πολιῆς |
συμβουλεύων ὁ πατὴρ οὐκ ἔπειθεν : εἶτα ἠπείλησε καὶ οὐδὲν ὤνησεν . εἶθ ' ὅτι νομίσας αὐτὸν σωφρονίζειν ἀπεκήρυξεν : | ||
τὸ τῆς Ἀθηνᾶς ἱερὸν αὐτοῦ ἀπέκτειναν , καὶ οὐδὲν αὐτὸν ὤνησεν οὔτε ὅτι γένους ἦν τῶν Ἡρακλειδῶν οὔτε ὅτι παῖδα |
καὶ ἔξοχον ἄνδρα κιχείη , τὸν δ ' ἀγανοῖς ἐπέεσσιν ἐρητύσασκε παραστάς . πρὸς τὴν τάξιν τῶν ἑξῆς τὸ ἀντίσιγμα | ||
βασιλῆα καὶ ἔξοχον ἄνδρα κιχείη τὸν δ ' ἀγανοῖς ἐπέεσσιν ἐρητύσασκε παραστάς : δαιμόνι ' οὔ σε ἔοικε κακὸν ὣς |
ποιοῦντος συλλαβήν , οἷον μέσος μέσσος , ἔδεισεν ἔδδεισεν , τόσος τόσσος , ὅτι ὅττι , νήεσι νήεσσι , ἔνεπεν | ||
: Θάσος Κάσος δρόσος πίσος μέσος ἴσος πόσος [ ὅσος τόσος ] . Τὰ εἰς ΣΟΣ δισύλλαβα τῷ Η παραληγόμενα |
! [ ] [ ] οὐκ ἄρα μοῦνον Ἄρης [ μενεδήιος ] , ἀλλὰ καὶ αὐταί ? [ ] Μοῦσαι | ||
ἀνδρὸς ἐναντίον ἔγχος ἐνώμα . Τὸν δ ' ὑποδερκόμενος προσέφη μενεδήιος Αἴας : Ἆ δείλ ' , οὔ νύ τι |
Ἰκάριον ῥήσσει κῦμα περὶ κροκάλαις : ἀντὶ δ ' ἐγὼ ξενίης πολυκηδέος ἡ κεινὴ χθὼν ὠγκώθην Δρυόπων διψάσιν ἐν βοτάναις | ||
τύχης , ὅπερ ἕκτον ἀφ ' ὡρονόμοιο , βεβώσης ἄρχοιο ξενίης : ἢ γὰρ τόδε πῆμα φυτεύει ἠὲ δυσεργείην ἢ |
οὐδέ κοτ ' ἂν μέγα κῶας ἀνήγαγεν αὐτὸς Ἰήσων ἐξ Αἴης τελέσας ἀλγινόεσσαν ὁδόν , ὑβριστῆι Πελίηι τελέων χαλεπῆρες ἄεθλον | ||
ὧλλοι ἥρωες , Φινῆος ὃ δὴ πλόον ἄλλον ἔειπεν ἐξ Αἴης ἔσσεσθαι : ἀνώιστος δὲ τέτυκτο πᾶσιν ὁμῶς . Ἄργος |
! [ ] μη κλυτοπεύειν ? [ ] και ἦρα φερου [ ! ! ] : [ ] ! ονεγλσεις | ||
! [ ] μὴ κλοτοπεύειν ? [ ] καὶ ἦρα φερου [ ] : [ ] ! ονεγλσεις ? ! |
πρόσθεν δὲ τἀνδρὸς τοῦδε θαυμαστὸς λόχος εὕδει γυναικῶν ἐν θρόνοισιν ἥμενος . οὔτοι γυναῖκας , ἀλλὰ Γοργόνας λέγω , οὐδ | ||
περ . ἀλλ ' ἤτοι μὲν ἐγὼ μενέω πτυχὶ Οὐλύμποιο ἥμενος , ἔνθ ' ὁρόων φρένα τέρψομαι : οἳ δὲ |
λυσιμελεῖ τε πόσωι , τακερώτερα δ ' ὕπνω καὶ σανάτω ποτιδέρκεται : οὐδέ τι μαψιδίως γλυκήνα ! ! : Ἀστυμέλοισα | ||
ἣν ἀγορεύων . ὡς δ ' ὅτ ' ἀοιδὸν ἀνὴρ ποτιδέρκεται , ὅς τε θεῶν ἒξ ἀείδῃ δεδαὼς ἔπε ' |
ὁπόσα τολύπευσε σὺν αὐτῷ καὶ πάθεν ἄλγεα ἀνδρῶν τε πτολέμους ἀλεγεινά τε κύματα πείρων : τῶν μιμνησκόμενος θαλερὸν κατὰ δάκρυον | ||
καὶ ἄλγεσι : πολλὰ γὰρ ἔτλην , ἀνδρῶν τε πτολέμους ἀλεγεινά τε κύματα πείρων . ἀλλὰ καὶ ὧς , κακὰ |
προλιπὼν διερός θ ' ὑπὸ κύμασιν ἀρθείς , Ἑλλάδος εὐρυχόρου μοῦνος κακὰ πρῶτος ἀείσας ἔσσεται ἀθάνατος καὶ ἀγήραος ἤματα πάντα | ||
. αὐτὰρ ἐπεί ῥ ' ἥβης πολυηράτου ἵκετο μέτρον , μοῦνος ἐὼν ἤσχαλλε . πατὴρ δ ' ἀνδρῶν τε θεῶν |
ἠξίου παρὰ τὸ Ὁμηρικόν : τί με σπεύδοντα καὶ αὐτὸν ὀτρύνεις ; . . μεθεστηκότων ] ἤτοι μεταστάντων τοῦ εἰπεῖν | ||
ὀρθὸν οὖς ἵστησιν , ὡσαύτως δὲ σὺ ἡμᾶς τ ' ὀτρύνεις καὐτὸς ἐν πρώτοις ἕπῃ . Τοιγὰρ τὰ μὲν δόξαντα |
' Ἑρμῆ , μὴ λέγε , ἀλλ ' ἔα τὸν ἄνδρ ' ἐκεῖνον οὗπέρ ἐστ ' εἶναι κάτω : οὐ | ||
τεμένεα νέμεται καὶ δαῖτας ἐΐσας δαίνυται , ἃς ἐπέοικε δικασπόλον ἄνδρ ' ἀλεγύνειν : πάντες γὰρ καλέουσι . πατὴρ δὲ |
μαινάδων τῶνδ ' ἐφέρψει κότος τις ἐργμάτων : πάντ ' ἐφήσω μόρον . πεύσεται δ ' ἄλλος ἄλλοθεν , προφωνῶν | ||
θυμὸς ἐνὶ φρεσὶ μερμηρίζει , ὅππως δὴ μνηστῆρσιν ἀναιδέσι χεῖρας ἐφήσω , μοῦνος ἐών : οἱ δ ' αἰὲν ἀολλέες |
[ ὑμείων δ ' οὐ δεύεθ ? ' ὑποσχεσίην δὲ τελέσσει μοῦνον ἐφεσπομένοις [ ] , τὰ ? δ ' | ||
τούτοισι Σεληναίη μινύθουσα ἔσσεται , αὐξομένη δὲ χερειότερ ' ἔργα τελέσσει . καὶ Μήνη σύνδεσμον ἐπὴν μέλλῃσιν ἄνασσα λυέμεναι τόδε |
: οὐ γὰρ ἐῴκει ἄμβροτον ἰὸν ὀλέσθαι ἀπ ' ἀθανάτοιο μολόντα . Δεξάμενος δ ' ὅ γε κραιπνὸς ἀφίκετο μακρὸν | ||
Παιὰν δὲ μήποτε λείποι . ἀλλά ] μιν ποταμῷ σχεδὸν μολόντα φύρσει βαιοῖς σὺν ἔντεσιν ποτὶ πολὺν στρατόν : ἐν |
καὶ ἁρπακτοῖσιν ὑποδμηθεῖς ' ὑμεναίοις Τυνδαρὶς αἴν ' ἀχέουσα κακὸν γόνον ἤρατο βούτεω . δι ' αἰπεινήν τε κολώνην Οἰωνοῦ | ||
δίκαιος ὤν . λείπει δ ' ἐν οἴκοις ἄλλον Ἀγαμέμνων γόνον ; λέλοιπεν Ἠλέκτραν γε παρθένον μίαν . τί δέ |
Πολλάκι οὑ κλισίῃσι Πυληγενέεσσί τε νηυσὶν ἐννύχιοι πίλναντο νόσων ἅπερ ἰητῆρος . Ὅς ῥά τε πᾶσιν ἔικτο θαλάσσιος ἠύτε Πρωτεύς | ||
ἐπεβήσετο , πὰρ δὲ Μαχάων βαῖν ' Ἀσκληπιοῦ υἱὸς ἀμύμονος ἰητῆρος : μάστιξεν δ ' ἵππους , τὼ δ ' |
[ ] των ἐγκύμονας ἄνδρας ἐλάσσας [ ] σαν ὑπὸ σπήλυγγα μελάθρων [ ] ς ἐδίδασκεν ? [ ] ὀιζύας | ||
νοῦς ἐχαυνώθη λόγοισι ποιητοῖσιν , ἦλθε δ ' εἰς κοίλην σπήλυγγα θηρός , καὶ τὸ μέλλον οὐκ ᾔδει . λέων |
] ὧι λισσὴ στείβεται [ ἱμείρω πᾶν ἦμαρ ἀμοιβαδὸν [ Αἰακίδη [ ! ] Δολόπων [ ] ! θελενι [ | ||
ἐκέκαστο ἰθύνειν : Πηλῆα δ ' ἐπεσσύμενος προσέειπεν : “ Αἰακίδη , πῶς καλὸν ἀφειδήσαντας ἀέθλων γαίῃ ἐν ἀλλοδαπῇ δὴν |
, καὶ μύσεως λέγω σοι ἀσιατικοῦ : ξυνειχώνεις : καὶ ἀσπάσω τὸν χρυσόν . Καὶ οὕτως μὲν ὁ ἀρχαιότατος χρησμός | ||
ῥηματικὸν ὄνομα ἀσπαστός καὶ τὸ οὐδέτερον ἀσπαστόν . ὁ μέλλων ἀσπάσω , ἀφ ' οὗς ἀσπάσιος καὶ ἀσπασίως . ἔστι |
ἀκροτάτοιο γέλως ὅθι χέρσον ἀμείβει . ὡς δ ' ὅτε τηλύγετον μήτηρ γόνον ἢ καὶ ἀκοίτην εὐνέτις ἀλλοδαπὴν τηλέχθονα γαῖαν | ||
. . . . ἀλλ ' οὐκ Ἰδομενῆα φόβος λάβε τηλύγετον ὥς , ἀλλ ' ἔμεν ' ὡς ὅτε τις |
καὶ τα ? [ . . . ἐνν ? [ πατρ [ δεπ [ ἐν κλ ? [ θ ? | ||
ἐρισφαραγι ⌊ [ ! ! ! ! ! ] ! πατρ ? ? [ ἀλλ ' ἦ μακρότερον [ ] |
: σοὶ γὰρ ἀεὶ γνώμη πάντων μέλει , οὐδέ σε λήθει ψυχὴ ὑπερφρονέουσα λόγων ἀδιακρίτωι ὁρμῆι . πάντ ' ἐσορᾶις | ||
σῖγ ' ἔχους ' ἐνήλατο τὸ μὴ δίκαιον ἔργον οὐ λήθει θεούς δαίμων βροτοῖσι πόλλ ' ἀνευρίσκει κακά λύπας μὲν |
ἐν κνίδαισι καθεύδοις : εἴης δ ' Ἠδωνῶν μὲν ἐν ὤρεσι χείματι μέσσῳ Ἕβρον πὰρ ποταμὸν τετραμμένος ἐγγύθεν Ἄρκτω , | ||
τὸν Ἄδωνιν : ἐπαιάζουσιν Ἔρωτες . κεῖται καλὸς Ἄδωνις ἐν ὤρεσι μηρὸν ὀδόντι , λευκῷ λευκὸν ὀδόντι τυπείς , καὶ |
! [ ] καταλ ] καὶ τοὺϲ ? [ ] ἑτέρουϲ [ ] ! ιδορ ? θε [ χο [ | ||
περὶ τὰϲ ἐξόδουϲ οὐκέτι πρὸϲ τὸν ἄνδρα ἀλλὰ πρὸϲ τοὺϲ ἑτέρουϲ γιγνομένουϲ φοβητέον . . . Ὑπ . ὁ ῥήτωρ |
[ ] ! ! ! κατὰ ? ? ? πῦρ εἰδ ! [ [ ] ! αυτης ? ? Ἑλλ | ||
[ ] ! ! ! κατὰ ? ? ? πῦρ εἰδ ! [ [ ] ! αυτης ? ? Ἑλλ |
. τὶς τῶν σὺν αὐτῷ ἔφη „ εἶδον βασιλεῦ τὸν ἅλιον ” . ἀφ ' οὗ ὠνομάσθαι τὴν πόλιν . | ||
ῥα καρηβαρέων τοῖον ποτὶ μῦθον ἔειπεν : Ἦ ῥ ' ἅλιον Δαναοὶ στρατὸν ἐνθάδε πουλὺν ἄγειραν , σχέτλιοι , οὐδ |
τὸν Ἀγαμέμνονα . . : ἡ διπλῆ ὅτι νεκρὸν ὃν ἔκτανε . . ἔσω κλισίην : ἡ διπλῆ ὅτι ἀντὶ | ||
ἐρεείνεις Θρηΐκιοι : τὸν δέ σφιν ἄνακτ ' ἀγαθὸς Διομήδης ἔκτανε , πὰρ δ ' ἑτάρους δυοκαίδεκα πάντας ἀρίστους . |
ὅτε δύσγαμος κατ ' οἴκους μερόπων θροεῖ χελιδών , καὶ νύκτερος καθ ' ὕλαν τὸν Ἴτυν στένει δακρύους ' Ἀτθὶς | ||
δεῖνα καλλωπίζεται , ὁ δεῖνα ἄρα μοιχός , καὶ πάλιν νύκτερος πλανᾶται , λῃστὴς ἄρα . εἶπε δὲ συμπείθουσιν ἢ |
δὲ πρὸς τέλος γόων ἀφίκοντ ' οὐδ ' ἔτ ' ὠρώρει βοή , ἦν μὲν σιωπή , φθέγμα δ ' | ||
. δύστηνον ] τὸν ἄθλιον . δυσκύμαντα ] χαλεπά . ὠρώρει ] διηγείρετο . ναῦς ] τάς . πρὸς ] |
ἀνήγαγον ἐς φάος αὖτις : αὐτὴ γάρ σφιν ἅπαντα διηνεκέως κατέλεξε , σὺν κείνοις νίκην τε καὶ ἀγλαὸν εὖχος ἀρέσθαι | ||
ὅ τις πέλεν : αἶψα δ ' ἄνακτι τοῖον ἔπος κατέλεξε περικλυτὸν ἄνδρα πιφαύσκων : Ὦ ἄνα , Δηιφόβοιο πέλει |
, οὐκ ὁμοῦ ἀμφοτέρους : τὰς δὲ θηλέας ἀναμιμνησκομένας τῶν ἔλιπον τέκνων ἐνδιδόναι μαλακὸν οὐδέν . Τὸν μὲν δὴ πλέω | ||
γνώσῃ δὲ τέχνην τὴν ἐμὴν ἐτητύμως ἀψευδόμαντιν οὖσαν ˘˘ ? ἔλιπον γᾶν , βαίνω δ ' ἐς Ὄλυμπον ˘ – |
ὃς ὀυκϊ δ ' ἀστερ ' ὀυδιζωνεδίζητο , οὐ πὰρ μάγοισι πῦρ ἱερὸν ἀνέστησεν , ὥσπερ νόμος , ῥάβδοισι τοῦ | ||
ἀνευρὼν Ἀσσυρίηθεν χρυσοῦ τιμήεντος ἀρείονα δεῦρο κόμισσε , μυρία κεῖθι μάγοισι πορὼν πολυΐδμοσι δῶρα . Εἰ δ ' ἄγε δέχνυσο |
νοῦς ἐστι τοιοῦτος , ἡ δὲ σύνταξις οὕτως : αὔρα ποντιὰς αὔρα , ἥτις κομίζεις τὰς ἐν θαλάσσῃ πορευομένας θοὰς | ||
τὸ αὔρα ἀποδοτέον , ἵν ' ᾖ οὕτως : αὔρα ποντιὰς , ποῖ με κομίσεις , ἢ εἰς τὸν ὅρμον |
' ἐν κεράεσσι φύσις κείνοισι τέτυκται : οὐ γάρ τοι κρατερῇσιν ὑπὲρ κεφαλῆφι πέπηγε , κλίνουσιν δὲ κέρατα καὶ ἀγκλίνους | ||
Αὐτὰρ ὃ νῆας ἔμελλε θοὰς καὶ λαὸν ὀλέσσειν χερσὶν ὑπὸ κρατερῇσιν ἐπὶ χθόνα τεῖχος ἐρύσσας , εἰ μὴ Τριτογένεια θράσος |
: ὅτε γὰρ πλεῖν μέλλουσιν , ἀνάγουσι τὰς ἀγκύρας . ἁνίκ ' ἄγκυραν : τὸν Τρίτωνά φησιν αὐτοῖς συντετυχηκέναι ἀναγομένοις | ||
δ ' ἐπί οἱ Κρονίων Ζεὺς πατὴρ ἔκˈλαγξε βροντάν , ἁνίκ ' ἄγκυραν ποτὶ χαλκόγενυν ναῒ κριμνάντων ἐπέτοσσε , θοᾶς |
Θάνατος , δεινοὶ θεοί : οὐδέ ποτ ' αὐτοὺς Ἠέλιος φαέθων ἐπιδέρκεται ἀκτίνεσσιν οὐρανὸν εἰσανιὼν οὐδ ' οὐρανόθεν καταβαίνων . | ||
ὀκτὼ δὲ στίλβων ἀστὴρ μέγας Ἑρμάωνος , ἑπτὰ δὲ Ζεὺς φαέθων , Παφίη δ ' ἴσας λάχεν ἑπτά , τὰς |
, περιβρυχίοισιν περῶν ὑπ ' οἴδμασιν , θεῶν τε τὰν ὑπερτάταν , Γᾶν ἄφθιτον , ἀκαμάταν , ἀποτρύεται , ἰλλομένων | ||
. θεὸς θεὸς πρὸ παντὸς ἔργου βροτείου νωμᾶι φρέν ' ὑπερτάταν , αὐτοδαὴς δ ' ἀρετὰ βραχὺν οἶμον ἕρπειν , |
ἀνδρὸς μὲν τόδε σῆμα πάλαι κατατεθνειῶτος , ὅν ποτ ' ἀριστεύοντα κατέκτανε φαίδιμος Ἕκτωρ καὶ πάλιν Ἕκτορος ἥδε γυνή , | ||
τὰ ἔργα παραλιπών , ὡς τὴν Μαχάονος ἀριστείαν : παῦσεν ἀριστεύοντα μάχας . . Αἴας δ ' ἐκ Σαλαμῖνος ἄγεν |
' ἀνθρώποισι καὶ ὕστερον ἐσσομένοισι . Καί οἱ πὰρ κλισίην φαρέτρη παρεκέκλιτο μακρὴ ἰῶν πεπληθυῖα : πέλοντο δ ' ἄρ | ||
πτερὰ καί σευ ἀπ ' ὤμων τείνοιτ ' ἀργυρέων ἰοδόκος φαρέτρη καὶ σταίης παρ ' Ἔρωτα , φίλ ' Ἄγλαον |
ταχινῷ φίλος , ᾧ ἔπι νύμφη μαινὰς ἄφαρ σχήσει τὸν λιθόλευστον ἔρων , καὶ ἓ καθαψαμένη γούνων ἀτέλεστα κομίσσαι πείσει | ||
ψῆφος κατ ' αὐτοῦ συμβουλεύσεται . τὸν θάνατον δὲ τὸν λιθόλευστον , τὸν διὰ βολῆς λίθων γενόμενον , οὔτι μὴ |
ἐπὶ τὸ κτῆμα , τὴν ἀλκήν , γένοιτο ἂν ἑὴν ὤλεσεν ἀλκήν , τουτέστιν τὴν ἑαυτοῦ : εἰ δὲ γένοιτο | ||
, ἐπαιάζουσιν Ἔρωτες . ὤλεσε τὸν καλὸν ἄνδρα , σὺν ὤλεσεν ἱερὸν εἶδος . Κύπριδι μὲν καλὸν εἶδος ὅτε ζώεσκεν |
ὅσσα Αἰγινήταις [ ] Ζηνόδοτος Πυθιᾶν Ζηνόδοτος κτανεμεν γράφεται [ κτανέν ] ἤτοι τῶν κρεῶν [ ] ἃ διαρπαζόντων συνήθως | ||
ὅσσα Αἰγινήταις [ ] Ζηνόδοτος Πυθιᾶν Ζηνόδοτος κτανεμεν γράφεται [ κτανέν ] ἤτοι τῶν κρεῶν [ ] ἃ διαρπαζόντων συνήθως |
ἦν ἐνταῦθα τὸ ὀΐω . ἦν γὰρ “ ἀλλ ' ἔμπας ὀΐω . ” διὸ καὶ ἐξεβλήθη παρ ' ἐμοῦ | ||
οὗ ' κράτησα τῶν Ἀχιλλείων ὅπλων : ἀλλ ' αὐτὸν ἔμπας ὄντ ' ἐγὼ τοιόνδ ' ἐμοὶ οὐκ ἀντατιμάσαιμ ' |
ἥδ ' ἐνδύσεται : οὐ γάρ τι τῶν σῶν ἐνδεὴς ταφήσεται . τότε ξυναλγεῖν χρῆν ς ' ὅτ ' ὠλλύμην | ||
Θάνατον φάσκων ὅτι κἂν γραῦς ὄληται ἡ Ἄλκηστις , ἀξίως ταφήσεται , τὸ μεῖζον γέρας λέγων ἐπὶ πολυτελοῦς ταφῆς : |
. . , [ αὐτὰρ ὁμοῦ Μυσοῖσιν ἐμῷ ὑπὸ πατρὶ δάμασσεν καὶ Φρύγας ] . Τινὲς γράφουσι Μυγδόνας [ ἀντὶ | ||
ἔφατ ' εὐχόμενος : τὸν δ ' οὐ βέλος ὠκὺ δάμασσεν , ἀλλ ' ἀναχωρήσας πρόσθ ' ἵπποιιν καὶ ὄχεσφιν |
πάγοισιν ἰλλόμενος χαλκέῃσιν ἀλυκτοπέδῃσι Προμηθεύς αἰετὸν ἥπατι φέρβε παλιμπετὲς † ἀίσσοντα : τὸν μὲν ἐπ ' ἀκροτάτης ἴδον ἑσπέρου ὀξέι | ||
ὅτε σήματα λυγρὰ κατὰ πτόλιν εἰσενόησεν εἰς ἓν ἅμ ' ἀίσσοντα , μέγ ' ἴαχεν , εὖτε λέαινα ἥν ῥά |
κοῦφα πανηγύρεως . καὶ θάμβος μέν , ἀτὰρ τοῦδε πλέον ἤνυσε θαῦμα πρόσθεν Πισαίου , ξεῖνε , θυηπολίου : ὃν | ||
μετρητόν : ἀτὰρ περιφαίνεται εὖρος ὅσσον τ ' αἰγανέης δορατοξόος ἤνυσε τέκτων εἰς ἐνοπὴν ταύρων τε βαρυφθόγγων τε λεόντων . |
βάθος . . ναῦς : Ἀρριανός : Τραιανὸς ὁ βασιλεὺς περῶν τὸν ποταμὸν ν νῆας εἶχε . τέσσαρες δὲ ἔφερον | ||
τοῦτο καὶ πολιοῦ πέραν πόντου χειμερίῳ νότῳ χωρεῖ , περιβρυχίοισιν περῶν ὑπ ' οἴδμασιν , θεῶν τε τὰν ὑπερτάταν , |
: Ὤ μοι ἐγὼ δύστηνος , ἐπεὶ θάνες οὔ τι δαϊχθεὶς δυσμενέων παλάμῃσι κατὰ μόθον , ἀλλὰ σοὶ αὐτῷ . | ||
ἀλλ ' ὃ μὲν ἤδη πρόσθεν ὑφ ' Ἕκτορι κεῖτο δαϊχθεὶς ἠὺς Πρωτεσίλαος , ὃ δ ' ἔγχεϊ Πενθεσιλείης βλήμενος |
] οὐ γάρ τι πρῶτος οὐδὲ λοίσθιος βροτῶν γυναικὸς ἐσθλῆς ἤμπλακες : τὸ κατὰ γᾶς θέλω : οἷον : θέλω | ||
: οὐ γάρ τι πρῶτος οὐδὲ λοίσθιος βροτῶν γυναικὸς ἐσθλῆς ἤμπλακες : γίγνωσκε δὲ ὡς πᾶσιν ἡμῖν κατθανεῖν ὀφείλεται . |
γὰρ τὸ Πηλεὺς καὶ Νηλεὺς καὶ τὰ ὅμοια Πείλευς καὶ Νείλευς λέγοντες γράφουσι διὰ διφθόγγου , ὡς οἱ Δωριεῖς τὸ | ||
γὰρ τὸ Πηλεὺς καὶ Νηλεὺς καὶ τὰ ὅμοια Πείλευς καὶ Νείλευς λέγοντες γράφουσι διὰ διφθόγγου , ὡς οἱ Δωριεῖς τὸ |
δ ' ἔτι παισὶ τοσαῦτα φεύγω , ἐπεὶ φίλον υἷα κατέκτανον Ἰδομενῆος , Ὀρσίλοχον πόδας ὠκύν , ὃς ἐν Κρήτῃ | ||
γ ' ἂν οὖν δέξαιντό μ ' οἴκοις ὦν πατέρα κατέκτανον . ἔχει γὰρ οὕτω : τοῖς μὲν οἴκοθεν φίλοις |
οὕτως : ὅστις Φιλοκτήτης ποταμοῦ παρ ' ὄχθαις τοῦ Δύρα φλέξας τὸν θρασὺν λυροκτύπον λέοντα ῥαιβῷ δράκοντι ἀφύκτων γομφίων χεῖρας | ||
' ἑὰ τόξα τιταίνων ἀμφοτέραις πολίεσσιν ἕνα ξύνωσεν ὀιστόν ἠίθεον φλέξας καὶ παρθένον . οὔνομα δ ' αὐτῶν ἱμερόεις τε |
τοῦ πατρός σου ἔργον , ὃ ἂν μὴ ἐκπληρώσῃ , ἀπώλεσεν τὸν πατέρα , τὸν φιλόστοργον , τὸν ἥμερον . | ||
λόγος , ξὺν παισὶ πεντήκοντα ναυτίλῳ πλάτῃ Ἄργος κατασχών ληκύθιον ἀπώλεσεν . Τουτὶ τί ἦν τὸ ληκύθιον ; Οὐ κλαύσεται |
, ὁππότε κεν πρῶτον πελάσῃς εὐεργέα νῆα Θρινακίῃ νήσῳ , προφυγὼν ἰοειδέα πόντον , βοσκομένας δ ' εὕρητε βόας καὶ | ||
δώματα καὶ φθιμένων βασιλῆα πανδοκέα [ ] [ ] μεν προφυγὼν θάνατον θρασυαίγιδα ? ? ταν [ ! ! ! |
τε καὶ Ἱππόθοον καὶ δῖον Ἀγαυόν : ἐννέα τοῖς ὃ γεραιὸς ὁμοκλήσας ἐκέλευε : σπεύσατέ μοι κακὰ τέκνα κατηφόνες : | ||
ἀυπνοσύνη ἀλεγεινή . Ὣς φάτο : τὸν δ ' ὁ γεραιὸς ἀγασσάμενος προσέειπεν : Αὐτὸς ὅπως ἐθέλεις μεταδαίνυσο , πείθεο |
τῶν εὐτραφῶν . καὶ πρὸς τοῦτον γυμνασάμενος , ἢν αὐτὸν καθέλῃ , ἐμφορεῖταί τε καὶ ὑποστρέφει ἐς τὸ αὔλιον τὸ | ||
οὐ κακὸν ἔμμεναι , ὃν [ ἂν ] ἀμήχανος συμφορὰ καθέλῃ . τίνα οὖν ἀμήχανος συμφορὰ καθαιρεῖ ἐν πλοίου ἀρχῇ |
: ὁ γὰρ θεὸς οἶδε δικάζειν . Ἡρακλέα δεκάμηνον ἐόντα ποχ ' ἁ Μιδεᾶτις Ἀλκμήνα καὶ νυκτὶ νεώτερον Ἰφικλῆα , | ||
κατεφρύγετο τῆνον ἔρωτα . χἀμῖν τοῦτο δι ' ὠτὸς ἔγεντό ποχ ' ἁσυχᾷ οὕτως : οὐ μὰν ἐξήταξα , μάταν |
' ἂν ὁ περκνὸς καὶ ὁ κυνηγετικὸς † ἀετὸς ὁ χάρων ὁ αἰχμητὴς ἤγουν ὁ Ἀχιλεὺς χραίνῃ καὶ μιαίνῃ τὰ | ||
εὖτ ' ἂν Ϛ λαβράζων κα περκνὸς ζ αἰχμητὴς θ χάρων πτεροῖσι κβ χέρσον κη αἰετὸς η διαγράφων λ ῥαιβῷ |
λαὸν τὰ ῥήματα τοῦτα : καὶ ἀναστάντες ἦλθον ἐπὶ τὸν Ἰορδάνην τοῦ περᾶσαι . Καὶ λέγων αὐτοῖς τὰ ῥήματα ἃ | ||
. ἡμεῖς μὲν οὖν καθὰ καὶ πρότερον συνταξάμενοι διαβησόμεθα τὸν Ἰορδάνην ἐν ταῖς παντευχίαις , οὐδενὶ τῶν ὁπλιτῶν πρόφασιν παρασχόντες |
κῴδιον παρὰ τὸ ἐπ ' αὐτῷ κοιμᾶσθαι . παρὰ τὸ κῶ τὸ σημαῖνον τὸ κοιμῶμαι , ἀφ ' οὗ καὶ | ||
θείω , καὶ σῶ σείω , οὕτω καὶ παρὰ τὸ κῶ κείω : τὸ παθητικὸν κείομαι , καὶ ἐν συγκοπῇ |
τέκνα γονεῖς , ἐπειδὴ ὡς ἐκεῖνος τῷ μὴ ὑπάρχοντι ὕπαρξιν κατειργάσατο , καὶ οὗτοι μιμούμενοι καθ ' ὅσον οἷόν τε | ||
σφισιν ἐς ἐκεῖνο τοῦ χρόνου . ἐπεὶ δὲ τὸν ταῦρον κατειργάσατο ὁ λύκος , διὰ τοῦτο ὁ Δαναὸς ἔσχε τὴν |
' ἀκίδα κλείουσι , βέλος κρυερώτατον ἄγρης , δελφίνων ἕνα κοῦρον ἀνωΐστῳ βάλον ἄτῃ : αὐτὰρ ὅ γ ' ἰδνωθείς | ||
. ἔτεκες καὶ σύ ποτ ' , ὦ πότνια , κοῦρον φίλα ποιησαμένα λέκτρα πόσει σῶι : μετά νυν δὸς |
ὁ γείτων , ὦ γεῖτον : ὁ ῥήτωρ , ὦ ῥῆτορ . Τὸ ἄρθρον μικρὸν ἐν τῇ εὐθείᾳ : μέγα | ||
ὁ γείτων , ὦ γεῖτον : ὁ ῥήτωρ , ὦ ῥῆτορ . Τὸ ἄρθρον μικρὸν ἐν τῇ εὐθείᾳ : μέγα |
παρῴνησεν , ὡς ὅσων εἶπον κατασκηψάντων ἐθελῆσαι πλεῖν , ἵνα ὑπέραντλος ἄνωθεν ἐπιχυθείσης τῆς θαλάσσης ἡ ναῦς γενομένη πλωτῆρσιν αὐτοῖς | ||
κλινομένης ἐξαιρόμενον ἐπιβαίνῃ τὸ κῦμα , τόθ ' ὡς εἰκὸς ὑπέραντλος ὁ νοῦς γινόμενος καταποντοῦται : βυθὸς δέ ἐστιν , |