| ἀγαθοί . ὃν γὰρ λόγον ἔχει ὁ ἄνθρωπος πρὸς τὸν αὐτοάνθρωπον , τὸν αὐτὸν τὸ ἀγαθὸν πρὸς τὸ αὐτοαγαθόν . | ||
| , δηλῶ τὸν καθόλου ἄνθρωπον τὸν ἀκατάτακτον , ἤτοι τὸν αὐτοάνθρωπον . οἱ δὲ παρὰ τὸ τὸ ἐν ἀρχῇ λαμβάνειν |
| μὲν ὡς εἶδος εἰδῶν καὶ λόγον ἐκ λόγων καὶ οὐσίαν αὐτόζωον καὶ αὐτενέργητον τὴν ψυχὴν θεώμενος ἀριθμὸν προσεῖπε καὶ κίνησιν | ||
| ἑαυτῶν πληροῦσθαι τῆς γνώσεως . ταῖς δὲ ψυχαῖς ἐπιλάμπει τὸ αὐτόζωον , τὸ αὐτοκίνητον , τὸ πρὸς νοῦν ἐπιστρέφεσθαι , |
| καὶ ταύτης τῷ ἑνὶ παρυποστάσης τῆς φύσεως οὕτω πληθυνθῆναι τὸν εἰδητικὸν ἀριθμόν , καὶ ταύτης εἶναι εἰκόνα τὴν ἐν τοῖς | ||
| . . . ἐποίησαν . εἴρηται ὅτι καὶ οὗτοι τὸν εἰδητικὸν ἔσεβον ἀριθμόν , εἴπερ ὅλως προσήκειν ἐσπούδαζον τοῖς Πυθαγορείοις |
| μάζας ποιήσαντες ξηράς , ἐντιθέασιν εἰς τὰ ἄλευρα . Τὸν ἄφθαρτον σῖτον ἐπιμελῶς καθαρίσας καὶ σήσας στάθμισον , καὶ εἰ | ||
| τὸ ἀθάνατον ἀληθὲς λέγειν , εἴπερ δεῖ τὸ ἀθάνατον καὶ ἄφθαρτον ἀπαθὲς εἶναι , ἄλλῳ ἑαυτοῦ πως διδόν , αὐτὸ |
| τι προστεθέντες . ἐπειδὴ τὰς ὡρισμένον ἐχούσας τὸν ὑποκείμενον προτάσεις ἐγύμνασεν , φησὶν ὅτι εἰσὶν καὶ ἄλλαι προτάσεις ἀόριστον ἔχουσαι | ||
| λύπης νοσῶν ἀπέθανεν . Ἀσρούβας δὲ ἐπειδὴ καλῶς τοὺς συνόντας ἐγύμνασεν , ἔπεμπέ τινα πρὸς Ἄννωνα , τὸν στρατηγὸν τῶν |
| τὸν αὐτὸν λόγον μάλιστά ἐστιν ὁ πρῶτος θεὸς πρὸς τὸν δημιουργόν . Ὁ μέν γε ὢν σπέρμα πάσης ψυχῆς σπείρει | ||
| καὶ λαβόντες ἀθάνατον ἀρχὴν θνητοῦ ζῴου , μιμούμενοι τὸν σφέτερον δημιουργόν , πυρὸς καὶ γῆς ὕδατός τε καὶ ἀέρος ἀπὸ |
| τῶν διατονικῶν τῶν ἄλλων , καθ ' αὑτὰ μὲν βίᾳ συνηρμοσμένων , ἐν δὲ τῇ πρὸς τὸ εἰρημένον διατονικὸν μίξει | ||
| ἂν κωλύοι προσκεῖσθαί τινα τῶν σποράδην συνωνύμων ἢ καὶ ἄλλως συνηρμοσμένων ἀλλήλοις ὀνομάτων . Τοὺς γείτονας ἐρεῖς ἀστυγείτονας , ὁμόρους |
| μέν τινα παρ ' αὐτοῖς εἶναι τὸν παθητικὸν νοῦν καὶ φθαρτόν , ὃν καὶ κοινὸν ὀνομάζουσι καὶ ἀχώριστον τοῦ σώματος | ||
| . Ἀριστοτέλης δὲ τὸ ὑπὸ τὴν σελήνην μέρος παθητὸν καὶ φθαρτόν , ἐν ᾧ καὶ περίγεια . Ἀριστοτέλης : εἰ |
| τὸ ἀγένητον , εἰς τί φθαρήσεται ; ἢ γὰρ εἰς ἀγένητον ἢ εἰς γενητόν . εἰ μὲν γὰρ εἰς ἀγένητον | ||
| τοιαῦτα , μὴ πρὸς ἀρχέτυπον τὸ πρὸς ἀλήθειαν καλὸν τὸ ἀγένητον καὶ μακάριον καὶ ἄφθαρτον ἀπεικονισθέντα . καὶ διὰ τοῦτο |
| περὶ τοῦ κόσμου διανοούμενον , ἐπίστασθαι μὲν ἀΐδιον ὄντα καὶ ἀγέννητον , τὸ δὲ ᾧ τρόπῳ συντέτακται καὶ διοικεῖται καταμαθεῖν | ||
| ῥητέον . Τὴν Ἀθηνᾶν φασιν ἀγέννητον καὶ παρθένον εἶναι , ἀγέννητον μὲν , ὅτι οὐκ ἐκ μητρός τινος ἐγεννήθη , |
| καὶ πάθος ἔχει , οὐ προσώπου διάκρισιν , οὐ χρόνου μετασχηματισμόν . τὸ μέντοι ἡμεδαπός , ἐπεὶ ἀντ ' ὀνόματός | ||
| ἀναδέξασθαι : οὐ γὰρ δή γε ἔλεγχον ἔχει τὸν ἴδιον μετασχηματισμόν . . Ἔστω γὰρ σύνταξίς τις τοῦ καλῶς ἢ |
| ' εἰ μηδετέρως , οὐκ ἂν ἐνδέχοιτο εἶναι τὸν ἀριθμὸν χωριστόν . , Ἔτι δὲ τὸ διαφωνεῖν τοὺς τρόπους περὶ | ||
| τὰς μὲν αἰσθήσεις οὐκ ἄνευ σώματος , τὸν δὲ νοῦν χωριστόν . ἁψάμενος δὲ καὶ τῶν περὶ τοῦ ποιητικοῦ νοῦ |
| ἰσημερινοῦ δύνασθαι καταλαμβάνεσθαι . Δεδειγμένης δὲ καὶ τῆς περὶ τὸν ἀστερισμὸν τῶν ἀπλανῶν ἰδιοτροπίας λοιπὸν ἂν εἴη τὸν περὶ τῶν | ||
| ἀτάκτως κεῖσθαι πολὺ διαμαρτήσεται τῇ ὥρᾳ ὁ πρὸς τὸν φαινόμενον ἀστερισμὸν τῶν δώδεκα ζῳδίων τὸν συλλογισμὸν ποιούμενος . Ὅτι μὲν |
| ἀσχημάτιστον , ἀνενδεές , ἀνελλιπές , ἀσώματον , ἀόρατον , ἀχρώματον , ἀεικίνητον , αὐτοκίνητον , ἀείζωον , αὔταρκες αὑτῷ | ||
| νοητὸν καὶ νῷ μόνῳ ληπτὸν , οὐδὲ τὸ ἀσχημάτιστον καὶ ἀχρώματον οὐδὲ τὸ ἀσώματον καὶ ἀναφές . ληʹ Ἐπεὶ ἐμέ |
| , . καὶ μὴν οὐδ ' ὁ ἄφρων διδάξει τὸν φρόνιμον : οὐδὲ γὰρ ὁ τυφλὸς μηνυτικὸς γίνεται τῷ βλέποντι | ||
| ὅτι ἄνευ οἰκονομίας ἢ ἄνευ πολιτείας οὐ δυνατὸν εἰδέναι τὸν φρόνιμον τὸ ἑαυτοῦ ἀγαθόν . Πιστοῦται τὸ λεγόμενον καὶ ἀπὸ |
| ἀρχὴ τῶν ὄντων καὶ μέτρον καὶ ἀσύνθετον καὶ ἀγένητον καὶ ἀίδιον καὶ μόνον καὶ εἰλικρινές , ὃ χωρὶς τῶν ἄλλων | ||
| . Πλάτων λόγον ἀίδιον τὴν οὐσίαν τῆς εἱμαρμένης καὶ νόμον ἀίδιον τῆς τοῦ παντὸς φύσεως . Χρύσιππος δύναμιν πνευματικὴν τὴν |
| Φυσικῶς δὲ τοὺς μύθους ἔστι θεωρεῖν ὅταν τὰς περὶ τὸν Κόσμον ἐνεργείας λέγῃ τις τῶν Θεῶν : ὥσπερ ἤδη τινὲς | ||
| γινομένῳ , ἀσωμάτων δὲ τῶν Θεῶν ὄντων ἐχρῆν καὶ τὸν Κόσμον ἀσώματον εἶναι . Εἰ δὲ τοὺς Θεοὺς σώματα λέγοι |
| ἤπερ γὰρ ἄλλος καλοῖτο ὁ ὑπὸ ἀρτίου ἀριθμοῦ μετρούμενος κατὰ ἄρτιον ὥσπερ τὸν κδ : ὑπὸ γὰρ ἀρτίου κατὰ ἄρτιον | ||
| , ἔχων ἄρρενα μὲν τὸν περιττόν , θῆλυν δὲ τὸν ἄρτιον , ἐξ ὧν εἰσιν αἱ γενέσεις κατὰ φύσεως θεσμοὺς |
| τοῖς ἱερεῦσι καὶ ἀστρολόγοις μαθεῖν ἄλλα τε καὶ μάλιστα τὸν ἡλιακὸν κύκλον ὡς λοξὴν μὲν ἔχει τὴν πορείαν , ἐναντίαν | ||
| , τὸ δὲ ὂν κάτω λευκόν . τοῦτο εἶναι ἔθεσαν ἡλιακὸν φέγγος . , Μ . ὑδατώδους ἀναθυμιάσεως διὰ τὴν |
| : ξύνεσιν δ ' ἔχον ? ? [ τέτραπον ἠδὲ δίπουν ] τι τρίπουν ? [ [ ] νῆ τρισὶ | ||
| ἄνθρωπος , τοῦτο καὶ δίπουν , οὐκ εἴ τι δὲ δίπουν , τοῦτο καὶ ἄνθρωπος . πάλιν εἴ τι φαλακρόν |
| εἰπεῖν : Ὦ Ζεῦ , ἐκγενέσθαι μοι Ἀθηναίους τείσασθαι , εἴπαντα δὲ ταῦτα προστάξαι ἑνὶ τῶν θεραπόντων δείπνου προκειμένου αὐτῷ | ||
| Ἀκαρνῆνα , λεγόμενον εἶναι τἀνέκαθεν ἀπὸ Μελάμποδος , τοῦτον τὸν εἴπαντα ἐκ τῶν ἱρῶν τὰ μέλλοντά σφι ἐκβαίνειν , φανερός |
| ἀκριβέστερον διορίζει τὰ περὶ τοὺς χυλοὺς ἀναφέρων τὴν φαντασίαν πρὸς ἄνθρωπον . τὸν μὲν οὖν ὀξὺν εἶναι τῶι σχήματι γωνοειδῆ | ||
| οὖν οὐδὲν διαφέρει : κἄν τε γὰρ λέγῃ τὸν καθόλου ἄνθρωπον τόδε τι σημαίνειν , ἰδίαν δὲ ἔχειν ὕπαρξιν , |
| , ὁ ποιμήν . χόλον : ὀργήν . ὑλακόεντα : ὑλακτικὸν , βαϋστικὸν , βαβιστικὸν , τὸν ἀπὸ τῆς ὑλακῆς | ||
| . τελευταῖον δὲ καὶ Μένιππόν τινα τῶν παλαιῶν κυνῶν μάλα ὑλακτικὸν ὡς δοκεῖ καὶ κάρχαρον ἀνορύξας , καὶ τοῦτον ἐπεισήγαγεν |
| ] ? [ ἴσον ] ἰσάκις γίγνεσθαι [ ] τῶι τετραγώνωι [ ] ? τὸ σχῆμα ? ? ἀπεικάσαντες ? | ||
| [ τῶι ] ποδιείωι [ ] ? ? [ ] τετραγώνωι [ ] ? [ , τὰ ] δὲ κατὰ |
| . δῆλον δὲ ὅτι τρίγωνοι οὗτοι οἱ ἀριθμοὶ κατὰ τὸν σχηματισμόν , τοῖς πρώτοις ἀριθμοῖς τοῦ ἐφεξῆς γνώμονος προστιθεμένου : | ||
| καὶ παρὰ προσῳδίαν , ἢ περὶ τὸν ποιὸν τῆς λέξεως σχηματισμόν , καὶ ποιεῖ τὸν λοιπὸν ἕκτον τὸν οὕτω προσηγορευμένον |
| , ἔστι τὸ ἀντικείμενον ὄνομα εἰπόντα λύειν : οἷον εἰ ἔμψυχον συμβαίνει λέγειν , ἀποφήσαντα μὴ εἶναι , δηλοῦν ὡς | ||
| . ἀποκτείνας γέ που : οὐκ ἔτι γάρ ἐστ ' ἔμψυχον . . . . . . . . . |
| συνῃρημένως τῷ ὑποκειμένῳ τὸν ὁρισμὸν ἐπιδέχονται . ζῷον γὰρ ἄλογον χρεμετιστικὸν ὁ ἵππος ὢν καὶ τὸ ὑποκείμενον ἐν τῷ λόγῳ | ||
| λέγονται ἴδια , ὡς τὸ γελαστικὸν τῷ ἀνθρώπῳ , τὸ χρεμετιστικὸν τῷ ἵππῳ , τὸ ὑλακτικὸν τῷ κυνί , ἢ |
| θανασίμων φαρμάκων οὔτε ἀδιορίστως ἐνθάδε γράφειν ἀσφαλὲς καὶ ἕκαστον αὐτῶν ἐκτιθέμενον κατὰ τῶν ἑπομένων συμπτωμάτων ἐπάγειν οὕτως τὰς θεραπείας χαλεπόν | ||
| ὅπερ τόδε τι εἶναι λέγοι ἴσον ἐστι τῷ κἂν τὸ ἐκτιθέμενον , ἤτοι τὸν Κορίσκον , μὴ λέγοι τόδε τι |
| ποιεῖ διὰ τῶν παραδειγμάτων , μηδὲν λαμβάνων καθ ' ἑαυτὸ ὑφεστός , ἀλλ ' ἐκ μόνων ἐν ἑτέροις ἐχόντων τὸ | ||
| καθόλου κατηγορεῖται καὶ χωριστὸν τῶν ἄλλων καὶ καθ ' ἑαυτὸ ὑφεστός , δῆλον ὡς οὐκ ἂν εἴη δυνατὸν ἀνθρώπῳ πρᾶξαι |
| οἱ πλεῖστοι κατάξειν αὐτούς , ἐπὰν εἰς Συρακούσας ἀφίκωνται , ἀπεπέμψαντο ὅποι ἐβούλοντο πάντας ἐπαινοῦντες : ἰδίᾳ δὲ οἱ πρὸς | ||
| ὄντες δοῦλοι οὐ γινόμεθα , ” καὶ σκληρῶς τὸν ἀποκρισιάριον ἀπεπέμψαντο . ὁ δὲ διωχθεὶς ἀπήγγειλε Κροίσῳ τῷ βασιλεῖ ἅπαντα |
| ἐπιτρίτου λόγου χρεία , διότι τὸν πρῶτον καὶ τὸν τρίτον ἀριθμὸν συνάμφω ἐπιτρίτους χρὴ εἶναι δευτέρου καὶ τετάρτου , ἔστι | ||
| μοίρας , πολλαπλασίασον ἐπὶ τὸν ιγʹ , καὶ τὸν συναχθέντα ἀριθμὸν διέκβαλε ἀπ ' αὐτοῦ λογιζόμενος ἑκάστῳ ζῳδίῳ μοίρας λ |
| δ ' οἳ παρ ' ἑκατέρων ἐκλαβόντες , τὸ μὲν γενητὸν παρὰ τῶν ὑστέρων παρὰ δὲ τῶν προτέρων τὸ ἄφθαρτον | ||
| ἡμᾶς ἀναδιδάξῃ , ὅτι οὐ κατὰ τὸ παντελὲς ἐστέρηται τὸ γενητὸν χαρᾶς , ἀλλ ' ἔστιν ἡ μὲν ἀμιγὴς καὶ |
| κείσθω : ἐπὶ δὲ τὴν τοῦ ποσοῦ ἴωμεν φύσιν . Ἀριθμὸν δὴ πρῶτον ποσὸν λέγουσι καὶ τὸ συνεχὲς ἅπαν μέγεθος | ||
| τὸ ἐκεῖ ἕν , εἴπερ καὶ ἔμελλεν αἰσθητὸν εἶναι . Ἀριθμὸν δὴ δεῖ αὐτὸν εἶναι σύμπαντα : εἰ γὰρ μὴ |
| μαθεῖν . εἰσί τινες οἱ τὴν ἄποιον καὶ ἀνείδεον καὶ ἀσχημάτιστον οὐσίαν θεοπλαστοῦντες , τὸ κινοῦν αἴτιον οὔτε εἰδότες οὔτε | ||
| : τὸ μὲν γὰρ μέλος ἀνενέργητόν τ ' ἐστὶ καὶ ἀσχημάτιστον , ὕλης ἐπέχον λόγον διὰ τὴν πρὸς τοὐναντίον ἐπιτηδειότητα |
| ὁμοίως δὲ καὶ ἐπὶ τῶν τεχνῶν . ἐνδέχεται γάρ τινα γραμματικόν τι ποιῆσαι ἢ ἀπὸ τύχης ἢ ἄλλου ὑποθεμένου καὶ | ||
| οἷον ἄνθρωπός ἐστι ζῷον λογικὸν θνητὸν νοῦ καὶ ἐπιστήμης δεκτικὸν γραμματικόν : οὗτος γὰρ πλεονάζων οὐκ ἀντιστρέφει : εἴ τι |
| ἐγκρατεύσασθαι καὶ ὅσα τοιαῦτα . ὧν πάντων ἄριστόν τε καὶ ἐξοχώτατον ἡ ἀπάθεια καὶ τὸ ἔξω γενέσθαι τῆς σαρκός , | ||
| . ἀλλ ' ἀρισθάρματον : ὁ νοῦς : ἀλλ ' ἐξοχώτατον ἐκ τῶν ἁρμάτων γέρας ἐν Πυθῶνι παραγεγονὼς περιέβαλεν ὁ |
| αἴτιον τῆς ὑγείας τὸν ἰατρόν , κοινότερον δὲ ὅταν τὸν τεχνίτην . πάλιν ἢ καθ ' αὑτὸ ἢ κατὰ συμβεβηκός | ||
| ῥᾷον γὰρ τεχνίτῃ ὕλην ἑαυτῷ προσάγεσθαι ἢ τὸ ἔμπαλιν ὕλῃ τεχνίτην . τὸ δὲ σπέρμα καὶ θήλεων καὶ ἀρσένων ὅσον |
| πάντα ἓν καὶ τοῦτο ὑπάρχειν θεὸν πεπερασμένον , λογικόν , ἀμετάβλητον . . [ . . . ] ἐν πολλοῖς | ||
| τισίν : καὶ χρὴ φυλάττειν αὐτὸν ἐπικείμενον , ὅταν ἐθέλῃς ἀμετάβλητον ἐπὶ πλεῖστον διαμεῖναι τὸ φυλαττόμενον . ὁ δὲ τῶν |
| τὸν Λάκωνα , ” ἀλλ ' ἀνάπαλιν “ τὸν Λάκωνα ἐξέλισσε ” καὶ . . . . . . παράστηθι | ||
| “ ἐπὶ δόρυ μεταβάλλου ” φήσαιμεν , οὐδ ' “ ἐξέλισσε τὸν Λάκωνα , ” ἀλλ ' ἀνάπαλιν “ τὸν |
| γὰρ τὸ καθόλου οὕτως ἔχῃ , ὥστε περιέχειν αὐτὸν τὸν συλλογιζόμενον ἢ τὸν ὁμοειδῆ , τῇ καθόλου γινώσκεται καὶ ἡ | ||
| ἐκ τῶν χωρίων , ἃ δύνανται , τὴν διαφορὰν αὐτῶν συλλογιζόμενον . Τέσσαρας ἀλόγους λέγει τήν τε ἐκ δύο ὀνομάτων |
| καὶ ἑτέραν τοιαύτην νοῆσαι σκέπην . μέσον δέ ἐστι τὸ μαθηματικὸν εἰκότως : ἐπεὶ γὰρ οὐ δυνάμεθα ἀμέσως ἀπὸ τῶν | ||
| . πάλιν δὲ τῶν θεωρητικῶν τὸ μὲν θεολογικὸν τὸ δὲ μαθηματικὸν τὸ δὲ φυσιολογικόν , καὶ τῶν πρακτικῶν τὸ μὲν |
| λόγοις δ ' ὑπούλοις διαβολαῖς τε συγκρούων ἐχθροὺς ἐποίει , χωρίσας δ ' ἀπ ' ἀλλήλων ἕκαστον αὐτῶν ἔσχε ῥᾳδίην | ||
| . ἡ διπλῆ ὅτι τοῖς δώδεκα Θρᾳξὶ τὸν Δόλωνα ἐπαριθμεῖ χωρίσας τὸν Ῥῆσον διὰ τῶν προειρημένων τὸν δέ σφιν ἄνακτ |
| μυριάδες σταδίων πεντακόσιαι κατά γε τὴν ἔφοδον ταύτην πρὸς τὸ σεληνιακὸν ὕψος . Πάλιν κατὰ λόγον ἁπλούστερον ὑποτιθεμένης τῆς προαιρετικῆς | ||
| ὡροσκοπικὸς γνώμων , ὃν σημειοῦμαι . εἶτα ἔρχομαι ἐπὶ τὸ σεληνιακὸν ζῴδιον τὸν Αἰγόκερω καὶ κατὰ τὰς κζʹ μοίρας εὑρίσκω |
| ῥητὴν ἔχουσι τὴν πλευράν , καί ἐστιν ἐπὶ τῶν ἀρτίων ἀριθμῶν δεικνύμενον οὕτως : λαμβάνει τὸ ἥμισυ τοῦ προκειμένου αὐτῷ | ||
| τοῦ δευτέρου . † . Ἐὰν ἄρα ἀπὸ τῶν τριῶν ἀριθμῶν τὴν ὑπεροχὴν τῶν μονάδων κ καὶ ἀπὸ τοῦ δὶς |
| . καὶ ἐπειδὴ μὲν ὀνομάζεται , ἔχει ἐκ τοῦ ὀνόματος ὅρον τὸν λέγοντα φιλοσοφία ἐστὶ φιλία σοφίας , ἐπειδὴ δὲ | ||
| μόνων ἄν τις παραδειγμάτων θηράσειεν : λύσεις οὖν οὕτως τὸν ὅρον , ὅτι τὸ νεῦσαι οὐκ ἐξειπεῖν ἐστι : τί |
| , Ἀρχεστράτου παῖ , τεᾶς , Ἁγησίδαμε , πυγˈμαχίας ἕνεκεν κόσμον ἐπὶ στεφάνῳ χρυσέας ἐλαίας ἁδυμελῆ κελαδήσω , Ζεφυρίων Λοκρῶν | ||
| ἕκαστον τῶν ὄντων ; Ἔμοιγε δοκεῖ . Καὶ ψυχὴ ἄρα κόσμον ἔχουσα τὸν ἑαυτῆς ἀμείνων τῆς ἀκοσμήτου ; Ἀνάγκη . |
| , καὶ παγκάλην λέγει εἶναι τὴν σοφιστικὴν τέχνην : ὅθεν ὑπονοοῦμεν ὅτι γλαφυρωτέρου σκοποῦ ἔχεται ὁ διάλογος . ἔστι γὰρ | ||
| ποτε δύο ζῴδια ὑπὲρ γῆν ᾖ τοῦ τριγώνου εἰς ἃ ὑπονοοῦμεν εἶναι τὸν ὡροσκόπον , καταστοχαζόμεθα καὶ τοῦ εἴδους τοῦ |
| εἰ λογικὸν τὸ ζῷον , τῶν ἀλόγων , ὡς μήτε ἀσώματόν τι εἶναι ζῷον μήτε ἄλογον , καὶ ἐπὶ τῶν | ||
| λογικὸς θεὸς ἐξεῦρεν Ἑρμῆς . Ἀριθμὸν δὲ πρῶτον , ἐπειδὴ ἀσώματόν τί ἐστι πρᾶγμα τὸ τοῦ ἀριθμοῦ , ὃ καὶ |
| πάντων τῶν ἐν τῇ φύσει καὶ τῶν ἐν τῇ γενέσει μαθηματικῶς ἐπιχειροῦμεν . ἀφ ' ἧς δὴ αἰτίας πολλὰ τῶν | ||
| ἂν συνομολογήσειαν : οὐδὲ γὰρ οἷόν τέ τι θεώρημα γνῶναι μαθηματικῶς , εἰ μή τις αὐτὸ κατασκευάσειεν ὁρισάμενός τι σχῆμα |
| καὶ διαφερόντως τὸν Ἐμπεδοκλέα , φάσκοντα τὴν φιλίαν ἑνοῦν τὸν σφαῖρον , ἑνοποιὸν εἶναι . τοῦτο δὲ πρὸς τῇ μιᾷ | ||
| φιλία φθείρει μὲν τὸν αἰσθητὸν κόσμον , γεννᾷ δὲ τὸν σφαῖρον . ἄλλως τε δή , φησίν , ἐπειδὴ πρὸ |
| δὲ εἰ μήτε ἡ γένεσις ἑαυτὴν δύναται προσάγειν τῷ οὐρανῷ ἑτεροκίνητος οὖσα μήτε ὁ οὐρανὸς ἔστραπται πρὸς τὴν γένεσιν διὰ | ||
| ἑτερότητος ἀπὸ τοῦ πρώτου ὑπέβη , διὰ τοῦτο οὔτε ὡς ἑτεροκίνητος οὔτε ὡς ὑφ ' ἑτέρου τελειοῦται , ἀλλ ' |
| ψευδογράφος πρὸς τὸν γεωμέτρην ὁ ἐριστικὸς καὶ σοφιστικὸς πρὸς τὸν διαλεκτικόν : ἐκ γὰρ τῶν αὐτῶν τῇ διαλεκτικῇ παραλογίζεται , | ||
| . ̈ . . ὁ δὲ Κλεάνθης ἓξ μέρη φησί διαλεκτικόν , ῥητορικόν , ἠθικόν , πολιτικόν , φυσικόν , |
| ἢ τό τε ταὐτὸν τοῦτο καὶ θάτερον ὡς ἐκείνων τι προσαγορεύοντες λανθάνομεν ἡμᾶς αὐτούς ; Ἴσως . Ἀλλ ' οὔ | ||
| τὸν τῆς Ἀφροδίτης ὡς μητέρα θεῶν ποικίλοις καὶ ἐγχωρίοις ὀνόμασι προσαγορεύοντες καὶ τὸν τοῦ Ἄρεως ὡς Ἄδωνιν ἢ ἄλλως πως |
| εἰς τὸν ὅλον κόσμον : οἷον εἰ τὸ μὲν εἴη νοερόν , τὸ δ ' ὅλον ἄψυχον ἢ φυσικόν , | ||
| Ὁ μὲν οὖν παντεπόπτης Ἥλιος , πυρώδης ὑπάρχων καὶ φῶς νοερόν , ψυχικῆς αἰσθήσεως ὄργανον , σημαίνει μὲν ἐπὶ γενέσεως |
| ὡς καὶ πρότερον . ἄν τε γάρ , φησίν , ἀόριστον ἄν θ ' ὡρισμένον θεῖο τὸν χρόνον , τὸ | ||
| ἵνα μηδὲν ἡμῖν τῶν ἐνταχθησομένων εἰς συμπλήρωσιν τῆς ὅλης οἰκουμένης ἀόριστον ἔχῃ τὸν τόπον . Διὸ καὶ τὰς παραθέσεις τῶν |
| ' ἡμῶν εἰρημένων . οἱ μὲν γὰρ ὑλικὴν τὴν ἀρχὴν ὑποτίθενται , ἄν τε μίαν ὑποθῶνται αὐτὴν ἄν τε πλείους | ||
| παλαιοτέρων δόξας , ὅπως λάβωμεν καὶ παρὰ τούτων , τίνας ὑποτίθενται ἀρχὰς τῶν ὄντων , καὶ πῶς ἐμπίπτουσιν εἰς τὰς |
| λέγομεν μετρεῖσθαι τὸν ἀριθμόν . ἰστέον δέ , ὅτι τὸν περισσάρτιον τὸν ὑπὸ τῶν Πυθαγορείων οὕτως καλούμενον τὸν πλείονας διαιρέσεις | ||
| μὲν ἀρτίου τὸ ἀρτιάκις ἄρτιον καὶ τὸ ἀρτιοπέριττον καὶ τὸ περισσάρτιον , τοῦ δὲ περιττοῦ τὸ πρῶτον καὶ ἀσύνθετον , |
| οὔτε πενίαν Λακωνικὴν ] οὔτε Κρότωνα : πένονται γάρ : οὔτε Σύβαριν , ὅτι οὐ πονοῦσιν , οὔτε Σκύθας , | ||
| ἀκούω , καὶ μάλιστα προνοῶν τῶν ἐμοὶ συμφερόντων : καὶ οὔτε φίλος οὔτε συγγενὴς οὕτως οὐδεὶς ἐμοῦ κήδεται . σκοπεῖτε |
| δεῖ δέ , Καρίων , ὅταν μὲν ἔλθῃς εἰς τοιοῦτον συρφετόν , Δρόμωνα καὶ Κέρδωνα καὶ Σωτηρίδην , μισθὸν διδόντας | ||
| ἀπὸ χρήμαθ ' ἕληται . χόρτον δ ' ἐσκομίσαι καὶ συρφετόν , ὄφρα τοι εἴη βουσὶ καὶ ἡμιόνοισιν ἐπηετανόν . |
| δὲ ταύτην , ἄπειρον ἄρτιον πλῆθος ἀριστερὸν θῆλυ καμπύλον σκότος ἑτερό - μηκες κινούμενον κακόν . αὗται μὲν οὖν αἱ | ||
| δὲ ταύτην , ἄπειρον ἄρτιον πλῆθος ἀριστερὸν θῆλυ καμπύλον σκότος ἑτερό - μηκες κινούμενον κακόν . αὗται μὲν οὖν αἱ |
| τοῦ δικαίου τὸ ὅσιον . εἰ μὲν οὖν σύ με ἠρώτας τι τῶν νυνδή , οἷον ποῖον μέρος ἐστὶν ἀριθμοῦ | ||
| ὁρῶν ; ὥσπερ ἂν εἰ [ ἃ ] σύ με ἠρώτας τὰ νυνδή , διὰ τί ποτε καὶ τὸ ἀγαθὸν |
| ἀεὶ ὑπὸ μειζόνων καὶ ἐλασσόνων ? [ ] περιεχομένους πλευρῶν ἀπεικάσαντες τοῖς προμήκεσι σχήμασι προμήκεις ἀριθμοὺς ἐκαλέσαμεν . Ὅσαι μὲν | ||
| τὸν μὲν δυνάμενον ἴσον ἰσάκις γίγνεσθαι τῷ τετραγώνῳ τὸ σχῆμα ἀπεικάσαντες τετράγωνόν τε καὶ ἰσόπλευρον προσείπομεν . Καὶ εὖ γε |
| ὁ Σωκράτης , αὐτός τε καὶ ὁ ἄνθρωπος καὶ τὸ ζῷον , εἴπερ σημαίνει ἕκαστον αὐτῶν τόδε τι ὂν καὶ | ||
| , τὸ πάντη καὶ ἀεὶ ἀκίνητον : εἰ δὲ πολυχρονιώτατον ζῷον , ὡσαύτως ἀεὶ κατὰ τὰ αὐτὰ ἀπαράλλακτον , ἀπὸ |
| , αἱ πρεσβύτιδες ἔπεμψαν πρὸς αὐτοὺς λέγουσαι , ὡς ἄτεκνοι τελευτῶμεν , εἰ μὴ πέμψητε μιγνυμένους ταῖς παρθένοις . Οἱ | ||
| τε αὐτῆς , ἄλλοτε λέγοντες , ἄλλοτε ἐργαζόμενοι , καὶ τελευτῶμεν ὡσαύτως : καὶ οὔτε λέγοντες ἀρχόμεθα ἐκ τῶν αὐτῶν |
| ἥδε . Τῶν μερῶν τοῦ λόγου ἃ μὲν μετασχηματίζεται εἰς ἀριθμοὺς καὶ πτώσεις , ὡς τὸ ὄνομα καὶ τὰ ἄλλα | ||
| αὐτὰ ἄτοπα συμβαίνει καὶ εἴ τινες τῶν παρ ' ἡμῖν ἀριθμοὺς ὡς ἐπὶ τοῦ κροκοδείλου λαμβάνουσι τὴν ἑξηκοντάδα ὡς οἰκείαν |
| ὥστε καὶ φαίνεσθαι μὴ τὸν Πυθαγόραν εὑρετὴν ὄντα τῶν ἀληθινῶν κοπίδων μηδὲ τὸν ὑφ ' Ἡρακλείτου κατηγορούμενον , ἀλλ ' | ||
| ὥστε καὶ φαίνεσθαι μὴ τὸν Πυθαγόραν εὑρετὴν γενόμενον τῶν ἀληθινῶν κοπίδων μηδὲ τὸν ὑφ ' Ἡρακλείτου κατηγορούμενον , ἀλλ ' |
| γὰρ καὶ τὸ ταὐτὸν καὶ θάτερον καὶ τὸ ὅμοιον καὶ ἀνόμοιον ἕξει , ἐπειδὰν αὐτῶν κατηγορῆται , καὶ τὸ ἴσον | ||
| φύσιν ἐναπεργαζόμενον : ὃ δὲ νῦν ζητοῦμεν ὅμοιόν τε καὶ ἀνόμοιον , πρεσβύτερόν ἐστι πάσης συνθέσεως . ἀλλ ' οὐδὲ |
| : Ὡς ἀνάθημα κρεμασθήσεται . Θ . . ἢ : Παρό . . τοιχωρύχον : Κλέπτην . . κοσμεῖν : | ||
| . τί γὰρ ἄλλ ' : Ἐστίν . ἢ : Παρό . κακῶς : Ἔχω . . καλῶς : Ἔχω |
| γενέσθαι : ἡ μὲν οὖν ὑπερτέρα πατεῖν ἂν λέγοιτο τὴν ὑποβεβηκυῖαν , ἡ δὲ ὑφειμένη ἐπιβάλλειν τῇ ὑπερτέρᾳ . Αἱ | ||
| δ ' ἐψηφοφόρει συμμορία τῶν ὑποδεεστέρων τοῖς βίοις καὶ τὴν ὑποβεβηκυῖαν τάξιν ἐν ταῖς μάχαις [ μαχομένων ] καὶ ὁπλισμὸν |
| ἅμα καὶ νοητόν . ἤτοι γὰρ πᾶν αἰσθητὸν καὶ πᾶν νοητὸν ἀληθές ἐστιν ἢ τὶ αἰσθητὸν καὶ τὶ νοητόν . | ||
| οὐ τὰ συναμφότερα , ἢ νόησιν ἄνευ νοητοῦ ἢ τὸ νοητὸν ἄνευ νοήσεως , ὃ ταὐτὸν τῷ νοῦν ἀνόητον μιμεῖσθαι |
| τῷ μέρει διδόντεςνοῦν γὰρ αὐτὸν φήσομενκαὶ ὅπῃ διοίσει τοῦ ἐπάνω ζητήσομεν , μὴ δὲ διδόντες ἐπ ' ἐκεῖνον ἥξομεν τῷ | ||
| ὀρθῶν ⃞ον , καὶ ἅπαντα παραβάλωμεν παρ ' αὐτήν , ζητήσομεν τὸν ἐν τῇ ἐλάσσονι τῶν ὀρθῶν αὐτοῦ , μετὰ |
| , οὐδὲν προεφαίνετο , οὐκ ἦν τὸν ἥλιον ἰδεῖν , τυφλώττουσιν ἐῴκειμεν , ἀθέατος ἦν ὑπὸ νεφῶν ὁ οὐρανός . | ||
| ἤγουν αἱ βουλαὶ καὶ γνώσεις τῶν ἐσομένων , τετύφλωνται καὶ τυφλώττουσιν , ἤγουν ἀπατῶνται : ὅθεν καὶ τυφλοὶ ὄνειροι οἱ |
| ἄν τις διὰ φθόνον , ὕμνον δ ' οὐκ ἂν ἀφανίσειεν . τὰ μὲν ἁμετέρα γλῶσσα : ταῦτα οὖν τὰ | ||
| δὲ στεναγμὸς ἀχά τ ' ἦν ὅμοιος , ὁπότε πόλεος ἀφανίσειεν ἁ πτεροῦσσα παρθένος τιν ' ἀνδρῶν . χρόνωι δ |
| ἄγει σχολὴν ἄλλο τι πράττειν ἢ σώζειν ἀνθρώπους καὶ τοῦτο μιμούμενον τὸν δεσπότην ἀεὶ πληροῖ τὴν τῶν δεομένων χρείαν , | ||
| ' Ἴστρου , καὶ ποταμὸν οὐκ ἔδεισε βάρβαρον κρυστάλλῳ πεδία μιμούμενον . . . Ἐπεὶ δὲ θεὸς πρὸς πᾶσαν αὐτὸν |
| ἀστέρας σκοπῶν ἀλλὰ καὶ τὰ ζῴδια ἐν οἷς εὑρίσκονται οἱ δηλοῦντες ἀστέρες . ὁ μὲν γὰρ Κριὸς δασεῖς , εὐμήκεις | ||
| ἀγγέλλοντες οἱ σκοποὶ πανστρατιᾷ Λατίνους ἐξεληλυθότας : καὶ αὖθις ἕτεροι δηλοῦντες ἐξ ἐφόδου τι καταληφθῆναι πρὸς αὐτῶν χωρίον ἐχυρὸν Κορβιῶνα |
| καὶ νευρικὰϲ ἐργάζονται ϲυμπαθείαϲ . δοτέον δὲ αὐτὴν τοῖϲ κεφαλὴν πεπονθόϲιν ἤτοι τοῖϲ , ἐπειδὰν μῆνιγξ ἢ ὁ περικράνιοϲ κεκακῶϲθαι | ||
| , οἱ δὲ ὀπτῶντεϲ αὐτοὺϲ παρέχουϲι πίνειν τοῖϲ τὴν κύϲτιν πεπονθόϲιν . Τεῦτλον νιτρῶδέϲ ἐϲτιν , ὅθεν καὶ ῥύπτει καὶ |
| 〚 ἐγώ σοι τοῦτ ' ἀπὸ σμικροῦ : Ὡς πρὸς εὑρηκότα ἡ διάλεξις . χρῆται δὲ τῇ πηλικότητι ἀντὶ ποσότητος | ||
| γὰρ εὑρηκέναι τι χρήσιμον τιμιώτερόν τε καὶ κρεῖττον ἢ ἄλλον εὑρηκότα ζηλῶσαι . Τί οὖν , ἄνθρωπε , κατοκνεῖς , |
| τῷ τί ἦν εἶναι καὶ τὸ Β ὁμοίως τοῦ Γ ὁρισμόν , δῆλον ὅτι καὶ τὸ Β ὁρισμόν τινα καὶ | ||
| ἔστιν ἀποδοῦναι . εἰπὼν δὲ ὅτι συνθέτου ἔστιν οὐσίας ἀποδοῦναι ὁρισμόν , προσέθηκε τὸ ἐάν τε αἰσθητῆς ἐάν τε νοητῆς |
| τοῦ ἀπὸ τῆς ΑΜ κύβου πρὸς τὸν ἀπὸ τῆς ΜΗ κύβον . ἀλλ ' ὡς μὲν ἡ ΓΜ πρὸς ΜΗ | ||
| προσδήσαντες εἶτα μέντοι ἀπαλλάττονται , τοῦτο δήπου τὸ λεγόμενον ἀτεχνῶς κύβον ἀναρρίψαντες . οἱ δὲ τίγρεις ἐντυχόντες αὐταῖς , ἀθηρίᾳ |
| ' Αἴγυπτον „ , ὃς οὐδὲ τὸ πανύστατον καὶ νεώτατον αἰσθητὸν ἀγαθὸν ” ᾔδει τὸν Ἰωσήφ ” , ὅστις οὐ | ||
| ἐστι φωνή ; φωνή ἐστιν ἀὴρ πεπληγμένος ἢ τὸ ἴδιον αἰσθητὸν ἀκοῆς . Ἀλλ ' ἐπειδὴ ὁ ἀὴρ σῶμά ἐστιν |
| . ἢ τοῦτο μὲν ἐνδιδόντος ἐστὶ τῇ ἀπορίᾳ καὶ τὸν Ἀριστοτέλη λέγοντος μὴ καλῶς εἰπεῖν τὴν αἰτίαν τοῦ μὴ εἶναι | ||
| γεγονέναι τε καὶ ὑπὸ τοῦ ποιήσαντος διασῴζεσθαι ; Τὸν δὲ Ἀριστοτέλη καὶ γελοῖον ἀποκαλεῖ , ὁμολογοῦντα μὲν τόδε τὸ πᾶν |
| ἐλάττω τὰ ἐνδέοντα ᾖ . Καὶ ἴδοις ἂν τὸν μὲν γεωργικὸν μακαρίζοντα τοὺς ἀστικούς , ὡς συνόντας βίῳ χαρίεντι καὶ | ||
| : οὐδὲ ἀμείβειν ἐξ ἑτέρου γένεος εἰς ἕτερον , οἷον γεωργικὸν ἐκ νομέος γενέσθαι , ἢ νομέα ἐκ δημιουργικοῦ . |
| μέρει , ὥστε ἢ τοῦ πρώτου πρῶτον ἢ τὸ πρῶτον ἄτομον καὶ ἀμερές . φανερὸν τοίνυν , ὅτι καὶ τὸ | ||
| ἀναμφισβήτητον καὶ ἀληθές ἐστιν , ὅτι τόδε τι σημαίνει : ἄτομον γὰρ καὶ ἓν ἀριθμῷ τὸ δηλούμενον : ἐπὶ δὲ |
| ἐστὶ δ ' ὁ Νηρεὺς θαλάσσιος δαίμων . κυανώπιδα : μελανόφθαλμον , γερανόφθαλμον , μελανόμματον . νηρηΐνην : τὴν τοῦ | ||
| δύνασαι χωρισμὸν νοῆσαι ἐννοίᾳ : τὸν γὰρ γλαυκόφθαλμον εἰ νοήσεις μελανόφθαλμον , οὐδὲν λυμαίνῃ τῷ ὑποκειμένῳ , ἄλογον δ ' |
| . . Φ . μὲν ἀρχὰς εἶναι λέγων Ζῆνα καὶ Χθονίην καὶ Κρόνον : Ζῆνα μὲν τὸν αἰθέρα , Χθονίην | ||
| τοῦ Συρίου τὴν ποίησιν σκόπει καὶ τὸν Ζῆνα καὶ τὴν Χθονίην καὶ τὸν ἐν τούτοις Ἔρωτα , καὶ τὴν Ὀφιονέως |
| Κορίαννον εἰς τί λεπτόν ; ἵνα τοὺς δασύποδας οὓς ἂν λάβωμεν ἁλσὶ διαπάττειν ἔχῃς . Ἐτύγχανον μὲν ἄγροθεν πλείστους φέρων | ||
| εἶθ ' ὑποθώμεθα , ταὐτὸν δὲ εἰπεῖν ὡς ἀρχὴν ὑποτιθεμένην λάβωμεν , ὅτι πᾶς λόγος ὁ ἐκ τῶν ἰδίων ἐν |
| εἰ ἀκούσειας , ὦ θαυμάσιε , περί τε ἰδεῶν καὶ ἀσωμάτων ἃ διεξέρχονται ἢ τοὺς περὶ τοῦ πέρατός τε καὶ | ||
| αὐτῷ μέρει τοῦ ὑποκειμένου ἐν τῷ αὐτῷ χρόνῳ , ἐπὶ ἀσωμάτων μέντοι , οἷα τὰ γένη καὶ τὰ καθόλου , |
| νοῦ καὶ ἐπιστήμης δεκτικόν τῷ μὲν ζῷον εἰπεῖν χωρίζει τῶν ἄζων , τῷ δὲ λογικόν τῶν ἀλόγων , τῷ δὲ | ||
| τῷ πέντε συνθείημεν , ἄμφω τυγχάνοντες ἄρρενες ἄτροφον γονὴν καὶ ἄζων τὴν τῶν ὀκταμήνων δηλοῦσιν . ἀλλ ' εἰ καὶ |
| , αὐτὸ μόνον πεισθέντες ὅτῳ προσέκυρσεν ἕκαστος : ἔτι μὴν Ἡράκλειτον , ” μὴ εἰκῆ περὶ τῶν μεγίστων συμβαλλώμεθα “ | ||
| ὑπολαμβάνειν εἶναι καὶ μὴ εἶναι , καθάπερ τινὲς οἴονται λέγειν Ἡράκλειτον . ̈ . . Ἡ . τὸ περιοδικὸν πῦρ |
| ἄλλου ἢ ὑφ ' αὑτοῦ ὑπέστη ; Ἀλλὰ τὸ μὴ ὑποστὰν τοῦτο τί ; Ἢ σιωπήσαντας δεῖ ἀπελθεῖν , καὶ | ||
| μὲν πεποίηκε , τὰ δ ' ὑπέστη , καὶ τὸ ὑποστὰν ὄνομα μόνον παρέσχε τῷ ἑτέρῳ , τὸ δὲ τὴν |
| ὁ αὐτὸς ὁρίζων , οὔτε πᾶσι τὸ αὐτὸ μεσουράνισμα , οὔθ ' ἑκάστῳ ἐστὶν ὁ αὐτὸς μεσημβρινός . οἱ μέντοι | ||
| γὰρ οὐδὲν ἐκ τέχνης πράσσειν κακῆς , οὔτ ' αὐτὸς οὔθ ' , ὥς φασιν , οὑκφύσας ἐμέ . Ἀλλ |
| ἦν . καὶ οὐδὲν ἀλλ ' ἢ πάντων ἀνάστασις ἐγίγνετο μεταφερομένων τε καὶ μετοικιζομένων ἐς ἀλλότρια . Ταῦτά τε δὴ | ||
| ἐκφανής ἐστιν ὥσπερ ἡ περιφέρεια οὕτω καὶ ἡ σύννευσις , μεταφερομένων τῶν γραμμῶν εἰς τὸν πίνακα τὸν ἐπίπεδον καὶ γραφομένων |
| δέουσαν διαστολὴν ἔγνωσαν οἱ ἐπιλαμβανόμενοι τοῦ φιλοσόφου , οὐδὲ τὸν Ἀριστοτελικὸν λόγον , φημὶ δὴ τὸν λέγοντα τὸ ἀπροσδιόριστον ἰσοδυναμεῖ | ||
| ἰστέον δὲ , ὡς ὅτι οὐκ ἀποδεχόμεθα οὐδὲ τὸν παρόντα Ἀριστοτελικὸν ὅρον , ἡμαρτημένος γάρ ἐστιν : ἄλλοι δὲ ὁρίζονται |
| τὰ μὴ ὄντα φαμὲν ἐν ψιλαῖς ἐπινοίαις ὑπάρχειν , τὸν τραγέλαφον καὶ τὰ ὅμοια , οὐκ ἔστιν ἄρα τὰ καθόλου | ||
| ἡμετέραν διάνοιαν ἔχοντά φαμεν ἐν ψιλαῖς ἐπινοίαις εἶναι ὥσπερ τὸν τραγέλαφον , καὶ τὰ καθόλου ἐν ψιλαῖς ἐπινοίαις ὑπάρχει ἐκ |
| ἴδῃ καὶ τὴν τῶν ὀνομάτων ἐκλογὴν ἐνοῦσαν καὶ τὸ μηδὲν ἄψυχον εἶναι τῶν λεγομένων , θαρρῶν λεγέτω τούτους Λυσίου . | ||
| Δείκνυσι δὲ ὅτι μόνη ψυχὴ αὐτοκίνητος διὰ τοῦ πᾶν ἑτεροκίνητον ἄψυχον εἶναι . Συλλογίζεται δὲ οὕτως : πᾶσα καὶ μόνη |
| δὲ ὥσπερ ἀπὸ σκιᾶς τῶν γενομένων τὸν τεχνίτην ἐξ ἐπιλογισμοῦ κατανοοῦντα . διὰ τοῦθ ' εὑρήσεις τὴν σκηνὴν καὶ τὰ | ||
| ἂν ὦσι τοιαύταις ἀνάγκη χρῆσθαι . ἃ χρή σε πάντα κατανοοῦντα , ἐν ᾧ μὲν ἂν ὑμᾶς γιγνώσκῃς ἀσθενεστάτους γιγνομένους |
| καὶ τρίτον καὶ τέταρτον σπόνδυλον , ἐάνπερ αὐτὸν οὕτως ἀκριβῶς τέμῃς , ὡς τὸ κατὰ τὴν συμβολὴν αὐτοῦ τὴν πρὸς | ||
| ἔσται γραμμάτων . ὁ γὰρ ἄνθρωπος ἀτεχνῶς ὕδρα , κἂν τέμῃς τὴν κεφαλήν , ἑτέρᾳ μαχῇ κεφαλῇ , κἂν ταύτης |
| τοίνυν αὕτη διαφορά , δευτέρα δὲ ἐκείνη . λαβὲ πρῶτον ἑτερομήκη καὶ δεύτερον τετράγωνον καὶ τρίτον τετράγωνον καὶ δεύτερον ἑτερομήκη | ||
| ἕτερον ἐπὶ δυοῖν λέγει : ὅθεν καὶ οἱ γεννῶντες τὸν ἑτερομήκη δύο τέ εἰσιν ἀριθμοὶ καὶ μονάδι ἀλλήλων διαφέροντες . |
| τὰς ἀπροσδιορίστους ἰδεῖν : εἰ διαιροῦσιν ἐκεῖναι , ἐκείναις δὲ ἀναλογοῦσιν αὗται , δῆλον ὅτι καὶ αὗται διαιρήσουσιν , ποῖαι | ||
| ὁ ἀπὸ μονάδος συντιθέμενος ἐν διπλασίοις ἢ τριπλασίοις ἢ συνόλως ἀναλογοῦσιν ἕβδομος ἀριθμὸς κύβος τε καὶ τετράγωνός ἐστιν , ἀμφότερα |
| θνητόν ἐστι , τούτου αὐτοῦ οὐ δυνατόν ἐστιν οὐδὲ τὸν ἀποδιδόμενον ὁρισμὸν εἶναι , τοῦ ἀνθρώπου . εἰ γὰρ μὴ | ||
| του τυχὸν οἰομένου τοῦ ἀκούοντος ἢ περὶ τοῦ προκειμένου τὸν ἀποδιδόμενον ὅρον γίγνεσθαι . καίτοι διαλεγομένῳ μὲν συγγνοίη ἄν τις |
| ὀρνέων . . τὸν μὲν Θαρρελείδου : οἱ μὲν πλείους ὑπειλήφασιν υἱόν τινα Θαρρελείδου βραχὺν καὶ παραπλήσιον κολοιῷ κωμῳδεῖσθαι . | ||
| κάκῃ , τῶν δὲ λεγομένων φιλοσοφεῖν , οἳ σφίσιν ἀποχρῆν ὑπειλήφασιν ἐν γωνίᾳ μόνῃ πρὸς τὰ μειράκια ψιθυρίζειν , φεύγειν |