, αὐτὸ μόνον πεισθέντες ὅτῳ προσέκυρσεν ἕκαστος : ἔτι μὴν Ἡράκλειτον , ” μὴ εἰκῆ περὶ τῶν μεγίστων συμβαλλώμεθα “ | ||
ὑπολαμβάνειν εἶναι καὶ μὴ εἶναι , καθάπερ τινὲς οἴονται λέγειν Ἡράκλειτον . ̈ . . Ἡ . τὸ περιοδικὸν πῦρ |
διαφυγεῖν ; ὥστ ' οὐχ ὅπως σύμψηφον ἂν ἔχοι τὸν Ὅμηρον Χρύσιππος ἐν τῷ πάντα καθ ' εἱμαρμένην γίνεσθαι νομίζειν | ||
μόνον οὐκ ἐπὶ τῆς κεφαλῆς περιφέρουσιν αὐτοὺς οἱ ἑταῖροι . Ὅμηρον δ ' ἄρα οἱ ἐπ ' ἐκείνου , εἴπερ |
Ἕτεροι δὲ λέγουσι τὸν ἔρωτα “ θεῖον ” καλεῖν τὸν Ἱπποκράτην ἐνταῦθα . καὶ γὰρ θεῖόν τι χρῆμά ἐστιν ὁ | ||
προσθέντες ἠνύσαμεν τὸ δέον . τί δὴ μὴ καὶ αὐτὸν Ἱπποκράτην προσφέρω μάρτυρα τοῦ λόγου φάσκοντα , ξύῤῥοιαν μίαν καὶ |
Φορωνίδι δέκατον ἀπὸ Ὀρφέως φησὶν εἶναι τὸν Ἡσίοδον . . Ἡσίοδον γὰρ καὶ Ὅμηρον ἡλικίην τετρακοσίοισι ἔτεσι δοκέω μευ πρεσβυτέρους | ||
ἄλλα τερατώδη ἔκγονα , τόν τε ἀετὸν τὸν καθ ' Ἡσίοδον [ . ] τὸ τοῦ Προμηθέως ἧπαρ ἐσθίοντα . |
τὸν σφακελισμὸν ] ἀντὶ τῆς σήψεως . ἔστιν ἰδεῖν καὶ Ἡρόδοτον ἐν τῇ βʹ τῶν Ἱστοριῶν λέγοντα τοῦτον τὸν τρόπον | ||
. : μνησθεὶς δὲ τῶν περιπλεῦσαι λεγομένων τὴν Λιβύην , Ἡρόδοτον μὲν οἴεσθαί φησιν ὑπὸ Δαρείου πεμφθέντας τινὰς τελέσαι τὸν |
ὥστε καὶ φαίνεσθαι μὴ τὸν Πυθαγόραν εὑρετὴν ὄντα τῶν ἀληθινῶν κοπίδων μηδὲ τὸν ὑφ ' Ἡρακλείτου κατηγορούμενον , ἀλλ ' | ||
ὥστε καὶ φαίνεσθαι μὴ τὸν Πυθαγόραν εὑρετὴν γενόμενον τῶν ἀληθινῶν κοπίδων μηδὲ τὸν ὑφ ' Ἡρακλείτου κατηγορούμενον , ἀλλ ' |
ἐστι καὶ τῶν ἐφεξῆς περὶ τοῦ ἔστι διαλέγεσθαι πάλιν τὴν Ἀριστοτέλην μετὰ τὸ εἰπεῖν διὰ μέσου περὶ τοῦ ὄντος , | ||
τὰς ἀποφάσεις , ὅπερ ἔφαμεν πρῶτον ἐπισκέψασθαι περὶ αὐτῶν τὸν Ἀριστοτέλην , καὶ ἐπὶ πᾶσι πῶς ἂν ἐκ διαιρέσεως ἕλοιμεν |
στρατεύσαντα πυθόμενος εἶναι φιλόπαιδα ὅμηρον αὐτῷ τὸν ἴδιον υἱὸν ἔπεμψεν Ἡρακλείδην ὡραῖον ὄντα ἐντολὴν δοὺς τῷ παιδὶ ἀντισχεῖν τῇ πείρᾳ | ||
καὶ τῶν γενησομένων κάκιστος . ” Ἐτελεύτα δὲ κατὰ τὸν Ἡρακλείδην τέταρτον καὶ ἑβδομηκοστὸν ἔτος βιούς . καὶ εἰς αὐτὸν |
ἡ δὲ ὑπεροχὴ Μο δ . λοιπόν ἐστι καὶ τὸν πολλαπλασιασμὸν αὐτῶν ποιεῖν Μο ϘϚ : ἀλλ ' ὁ πολλαπλασιασμὸς | ||
γʹ Ϛʹ ἢ γʹ δʹ Ϛʹ : κατὰ γὰρ τούτων πολλαπλασιασμὸν ἢ ἐπιμοριασμόν , ἐάν γε ἐπιδέχωνται , ἄλλαι πολλαὶ |
Σικελίᾳ . νῦν δὲ Ἀρχύτας ἦν ὁ κωλύσας καὶ Διονύσιος Ἀρχύταν μὲν ἐπιστέλλοντα ᾐσχύνθη καὶ ἔδωκε τὴν χάριν , Πλάτωνα | ||
δὲ εὖ διάγειν , Κλέων χαίρεινπρὸς Ἀριστόδωρον μία , πρὸς Ἀρχύταν δύο , πρὸς Διονύσιον τέτταρες , πρὸς Ἑρμίαν καὶ |
τὰ τῇ φύσει τεταγμένα καὶ διωρισμένα συγχεῖν ἢ τὸν φυσικὸν εἱρμὸν διασπᾶν . ὅθεν , οἶμαι , [ χρῆν ] | ||
οὐ τὴν ἐνέργειαν , οὐ τὰ τούτοις ἐφεξῆς καθ ' εἱρμὸν ἑπόμενα καὶ τὸν τῆς εὐσεβείας ἡμῖν ὑπογράφοντα λόγον : |
τῶν ὑπαρκτῶν . οἵ γέ τοι περὶ τὸν Δημόκριτον καὶ Πλάτωνα πᾶν αἰσθητὸν ἀναιροῦντες συναναιροῦσι καὶ τὴν φωνήν , αἰσθητόν | ||
καὶ ἐν ἄλλοις δέ . Λέγεται τὴν διαφορὰν Ἀριστοτέλους πρὸς Πλάτωνα τὴν πρώτην ἐκ τούτων γενέσθαι . οὐκ ἠρέσκετο τῷ |
φύσεως καὶ τούτου ἕνεκα παρεληλυθέναι εἰς τὸν βίον . καὶ Ἀναξαγόραν δέ φασιν εἰπεῖν ἐρωτηθέντα τίνος ἂν ἕνεκα ἕλοιτο γενέσθαι | ||
. . . ) . . . ἔπειτα δὲ τὸν Ἀναξαγόραν δαιμονίως ἠγάσατο ? φυσι . . . . . |
τὰ δὲ τραγικῶς , ὡς τὸ Περὶ τῶν καθ ' ᾅδην καὶ τὸ Περὶ εὐσεβείας καὶ τὸ Περὶ ἐξουσίας . | ||
: τὸν Μάξιμον ἔφασκεν τραχηλάγχην ἐπιβαλόμενον ἕλκειν αὐτὸν εἰς τὸν ᾅδην , ὡς δικασόμενον ἐπὶ τοῦ Πλουτέως . οἱ δὲ |
ἀναγράψας ἐπιστολὰς , φησὶν ὅτι δεῖ ἐν τῷ αὐτῷ τρόπῳ διάλογόν τε γράφειν καὶ ἐπιστολάς : εἶναι γὰρ τὴν ἐπιστολὴν | ||
λόγου , οὐχ ἥκιστα δὲ ἐνταῦθα : ἀντὶ γὰρ δημηγορίας διάλογόν τινα τῶν Μηλίων καὶ Ἀθηναίων ἐτόλμησε συνθεῖναι . ἐπεὶ |
ὡς αἰώνιος ἐσόμενος , φθείρεται δὲ ἄλλος κατ ' ἄλλην εἱμαρμένην , κοινοτάτην μὲν καὶ δικαιοτάτην καὶ πᾶσι πράγμασι προκειμένην | ||
εἱμαρμένης ὄνομα Διὸς ἁρμονίαν εἶπεν , ἀλλ ' οὐ τὴν εἱμαρμένην . φησὶ γὰρ ὅτι οὔποτε αἱ τῶν ἀνθρώπων βουλαὶ |
, οἱ φρόνιμοι . Θ . μὰ τὸν : Ἐλλειπτικῶς ὀμνύει . καὶ οὕτως ἔθος ἐστὶ τοῖς ἀρχαίοις ἐνίοτε μὴ | ||
” τὸν Ὅμηρον μαρτύρονται . „ Μὰ τόν . ἐλλειπτικῶς ὀμνύει . καὶ οὕτως ἔθος ἐστὶ τοῖς ἀρχαίοις ἐνίοτε μὴ |
περὶ τούτων κατεβάλλοντο οἵ τε μαθηταὶ τοῦ Ἀριστοτέλους οἱ περὶ Θεόφραστον καὶ Εὔδημον καὶ τοὺς ἄλλους , καὶ ἔτι οἱ | ||
: Σωκράτην δὲ ὀλιγοχρόνιον τυραννίδα : Πλάτωνα προτέρημα φύσεως : Θεόφραστον σιωπῶσαν ἀπάτην : Θεόκριτον ἐλεφαντίνην ζημίαν : Καρνεάδην ἀδορυφόρητον |
? [ ! ! ! ! ] λείπειν η [ απερ [ ! ] ! ! [ ] ς ἡμῖν | ||
? [ ] [ ν ] ? ἱστορία [ ] απερ [ ] [ σαι ] ! [ ] ! |
Ἀριστοφάνης φησὶ καὶ παρὰ Ξενοφάνει : βάτραχος καὶ καθ ' ὑπερβιβασμὸν βράταχος καὶ βρόταχος . Ἡρωδιανὸς Περὶ παθῶν καὶ Ῥητορικόν | ||
. Ἀλλόκοτον : τὸ ἀνόμοιον : ἀλλότοκον καὶ καθ ' ὑπερβιβασμὸν ἀλλόκοτον . ἢ παρὰ τὸ ἀλλαχοῦ κεῖσθαι καὶ μὴ |
ἡ διάκρισις . ̈ . , οἱ περὶ Ἀναξαγόραν καὶ Δημόκριτον τὰς κράσεις κατὰ παράθεσιν γίγνεσθαι τῶν στοιχείων . . | ||
ὁμοίωμά ἐστιν . Διὸ γυμνάζεσθαι ὀφείλομεν , κατὰ τὸν θεῖον Δημόκριτον : Διὸ γυμνάζεσθαι ὀφείλομεν καὶ συνετὸν καὶ ὀξὺν ἔχειν |
τῶν ψευδῶν ἐλεγχομένους εἰσάγει οἷον Θρασύμαχον καὶ Καλλικλέα καὶ Πῶλον Γοργίαν τε καὶ Πρωταγόραν , ἔτι δ ' Ἱππίαν καὶ | ||
καὶ ἐς λήθην ὀλίγου δεῖν ἥκουσαν ἀνθρώποις . εὐδοκιμῆσαι δὲ Γοργίαν λόγων ἕνεκα ἔν τε πανηγύρει τῆι Ὀλυμπικῆι φασι καὶ |
τὰς πρακτικὰς τὸ πρακτικόν . Τούτων οὕτως ἐχόντων εἴπωμεν τὴν ὑποδιαίρεσιν τοῦ θεωρητικοῦ . καὶ ἐνῆν μὲν προτάξαι θάτερον θατέρου | ||
αὐτοῦ καὶ τῶν κατ ' αὐτὸ ἀρετῶν ἤδη εἰρηκώς , ὑποδιαίρεσιν δὲ τοῦ λόγου ἔχοντος ποιεῖ καὶ φησί : Καὶ |
ἐγέ - νετο τῇ φωνασκίᾳ . τόν γε δή τοι Δημόδοκον ἡ Μοῦσα ὀφθαλμῶν μὲν ἄμερσε , δίδου δ ' | ||
ὡς παρέχειν πρὸς αὐτὸν τοῖς ἀκούουσι λέγειν ἃ πρὸς τὸν Δημόδοκον ἔφη τις παρ ' Ὁμήρῳ . Δίφιλος δὲ τῶν |
. Σίκελος ὄνομα αὐτῷ . Κατὰ μὲν δὴ τὸν Συρακούσιον συγγραφέα , παλαιά τις εὑρίσκεται προτεροῦσα τῶν Τρωϊκῶν χρόνων ἡ | ||
ἅμα καὶ χρήσιμον ἐξεταζέσθω . δεῖ τοιγαροῦν οὐκ ἐπιπλήττειν τὸν συγγραφέα τερατευόμενον διὰ τῆς ἱστορίας τοὺς ἐντυγχάνοντας οὐδὲ τοὺς ἐνδεχομένους |
τῆς προσηκούσης τοῖς προκειμένοις ἀρχῆς καὶ τάξεως ὅτι δεῖ τοὺς ποιητὴν τὸν θεὸν τοῦδε τοῦ παντὸς παραδεξαμένους τῇ τούτου σοφίᾳ | ||
καὶ τῷ παιδὶ ἀνδρωθέντι ἐξειπεῖν τὸ πρᾶγμα . καὶ τὸν ποιητὴν οὕτω σεμνῦναι τὰ ζῷα οἷς βρέφος ὢν συνέπαιζε , |
ὅ ἐστιν ἀληθὲς ἢ ψεῦδος . οἱ δὲ περὶ τὸν Ἐπίκουρον καὶ Στράτωνα τὸν φυσικὸν δύο μόνον ἀπολείποντες , σημαῖνόν | ||
σοφιστικὴν καθάπερ καὶ ἄλλοι πολλοὶ τῶν ἀνδραπόδων . καὶ αὐτὸν Ἐπίκουρον ἐν ταῖς ἐπιστολαῖς περὶ Ναυσιφάνους λέγειν : ταῦτα ἤγαγεν |
ἀγροικότεροι , διότι οὐ συνελογίζοντο δεόντως . λέγει δὲ τὸν Ξενοφάνην καὶ τὸν Μέλισσον : καὶ ἐν τῇ Φυσικῇ γὰρ | ||
' αὖ πάλιν τούτοις ἀνθεῖλκον , ὡς οἱ περὶ τὸν Ξενοφάνην τὸν Κολοφώνιον καὶ Παρμενίδην τὸν Ἐλεάτην , οἳ δὴ |
: ὡς δεινοὶ οἱ ἄλλοι Ὀδυσσεῖ . Ἐλεατικὸν Παλαμήδην . Ζήνωνά φησι τὸν Παρμενίδου ἑταῖρον , ὅτι δὴ πανεπιστήμων σχεδὸν | ||
. τὸν μὲν γὰρ τούτου μαθητὴν καὶ διάδοχον τῆς σχολῆς Ζήνωνά φασιν ἐπισχεῖν περὶ τῆς ἐκπυρώσεως τῶν ὅλων . . |
τὸν Κρῆτα Μηριόνην : Μηριόνη , τάχα κέν σε καὶ ὀρχηστήν περ ἐόντα ἔγχος ἐμὸν κατέπαυσε διαμπερές , εἴ ς | ||
τὸ εἰρημένον τῷ ποιητῇ Μηριόνη , τάχα κέν σε καὶ ὀρχηστήν περ ἐόντα . τὴν δὲ γεωμετρίαν οἱ Αἰγύπτιοι εὗρον |
ἐκ τῆς κλίμακος κρεμασθῇ ὁ πάσχων πρὸς τὸν καθ ' ὑπεραιώρησιν καταρτισμόν . κρεμαμένου δὲ τοῦ καταρτιζομένου , ὁ ὑπηρέτης | ||
καὶ μάλιστα ὅταν θέλῃ τις κρεμαμένου τοῦ πάσχοντος καθ ' ὑπεραιώρησιν καταρτίσαι : ἀσφαλὴς δὲ γίνεται ἡ κατάτασις , βεβηκότος |
. : διὸ καὶ λέγουσιν Ἀριστοτέλην ἤ τινα μέντοι πρὸς Ἀναξιμένην ἤ τινα δήποτ ' εἰπεῖν τῶν σοφιστῶν εἴτε Ἀρτέμιδος | ||
σύστασιν προσκροῦσαι τῷ βασιλεῖ : κἀκεῖνον ἐπὶ τῷ τοῦτον λυπῆσαι Ἀναξιμένην μὲν αὐξῆσαι , πέμψαι δὲ καὶ Ξενοκράτει δῶρα . |
δὲ νεῖκος τῶν κακῶν : ὥστε εἴ τις φαίη τὸν Ἐμπεδοκλέα καὶ τὸ κακὸν καὶ τὸ ἀγαθὸν ἀρχὰς λέγειν , | ||
ἐστι τῷ θεῷ ὡς τῇ φιλίᾳ τὸ νεῖκος κατὰ τὸν Ἐμπεδοκλέα καὶ τῇ ἡμέρᾳ νὺξ κατὰ τὰ φαινόμενα , ἀλλ |
ἐπικεντρότερον ἢ χρηματιστικώτε - ρον ἢ τῆς αἱρέσεως μᾶλλον ὄντα προκρινοῦμεν εἰς τὴν οἰκοδεσποτείαν . ἐπὶ δὲ τῶν ἀπλανῶν συμπαραληψόμεθα | ||
, τὸν ἐπικεντρότερον ἢ χρηματιστικώτερον ἢ τῆς αἱρέσεως μᾶλλον ὄντα προκρινοῦμεν εἰς τὴν οἰκοδεσποτίαν . Τῶν δὲ ἀπλανῶν ἐπιλεξόμεθα τῶν |
διατάξεις ποιεῖσθαι , κοινὴ διάληψις . Τίς ἡ ἰδιάζουσα κατὰ Πυθαγόραν ἦν μελέτη τῆς μαθηματικῆς ἐπιστήμης , καὶ πρὸς πόσα | ||
πῶς δὲ τετρὰς ὁ θεὸς οὗτος , ἐκ τοῦ εἰς Πυθαγόραν ἀναφερομένου ἱεροῦ λόγου σαφῶς εὑρήσεις , ἐν ᾧ ἀριθμὸς |
, οἷον τὰς ὀνειρώξεις καὶ τὰ τοιαῦτα . κατὰ δὲ Θεαίτητον . ἕπεται γὰρ ταῖς ἐκείνων θέσεσιν ὁ τοῦ Θεαιτήτου | ||
τέταρτον τὸν Κρατύλον ὡς περὶ ὀνομάτων διδάσκοντα , εἶτα τὸν Θεαίτητον ὡς περὶ πραγμάτων . εἶτα ἐρχόμεθα μετὰ τούτους εἰς |
ὁμολογεῖ καλῶς λέγειν ἢ πράττειν , ἔτι πειρᾶσθαι δεικνύναι τὸν προσδιαλεγόμενον ἐναντία τιθέμενον πρὸς τοὺς δοκοῦντας τοιούτους καὶ περὶ ἕκαστα | ||
τι καταφαίνεταί μοι καὶ ἄγριον . ἐπεὶ Θεαίτητόν γε τὸν προσδιαλεγόμενον εἶναι δέχομαι παντάπασιν ἐξ ὧν αὐτός τε πρότερον διείλεγμαι |
, οὐ κατὰ τὴν ὁμοίαν δὲ ἐπιβολὴν τοῖς περὶ τὸν Πρωταγόραν . ἐν γὰρ τῷ ἐπιγραφομένῳ Περὶ τοῦ μὴ ὄντος | ||
ἀνθρώπινον νοῦν : ᾗ καὶ τῶν παλαιῶν τινα σοφιστῶν ὄνομα Πρωταγόραν φασὶ χρήσασθαι , τῆς Κάιν ἀπονοίας ἔκγονον . τεκμαίρομαι |
κεφάλαια καὶ τὴν τῶν κεφαλαίων αὐτῶν εἰς τὰ καθ ' ἕκαστα τῆς ὕλης , ὑφ ' ὧν τὸ ὅλον ὕφος | ||
ἐστίν , ἂν δ ' ὑμεῖς δι ' ὑμῶν αὐτῶν ἕκαστα πράττητε , τὸ ἴσον τοῖς ἄλλοις ὥσπερ τῶν ἔργων |
, διὰ τὸ ὑπὸ πολλῶν λελυμάνθαι . οἱ δὲ λέγοντες Νίκανδρον τὸν Κολοφώνιον μετὰ Ἀράτου Ἀντιγόνῳ συγκεχρονικέναι , καὶ Ἄρατον | ||
κατὰ δ ' Ἀντίμαχον . . . . . καὶ Νίκανδρον . . Κολοφώνιος , κατὰ δὲ Βαγχυλίδην . . |
. Καὶ ἔστι μὲν ὅτε ἀπὸ τῶν ἐλαχίστων ποιεῖται τὴν ὁμοίωσιν , οὐ πρὸς τὸ μέγεθος τοῦ σώματος ἀλλὰ πρὸς | ||
δυνατόν : ποικίλως δὲ τοῦτο χειρίζει . Ποτὲ μὲν γὰρ ὁμοίωσιν θεῷ λέγει τὸ φρόνιμον καὶ δίκαιον καὶ ὅσιον εἶναι |
ἐχέτω , χρήσιμον δὲ αὐτὸν ποιησόμεθα πρὸς τὸ κατιδεῖν ὅσον ἡμάρ - τομεν ἀποφηνάμενοι τὸν βασιλικόν τε καὶ πολιτικὸν ἐν | ||
, Τίου Τιανός , Καρίου Καριανός , Σηλυμβρίου Σηλυμβριανός . ἡμάρ - τηται τὸ Βοτρυηνός , ἐὰν ἀπὸ τοῦ Βότρυος |
, τοῦτον ὀνομάζομεν ἐπεκτεταμένον τριταῖον . εἰ δὲ καθ ' ἑκάϲτην ἡμέραν παροξύνει μετὰ ῥίγουϲ εἰϲβάλλων ϲφοδροῦ , φέρει δὲ | ||
ἐπιούϲῃ καταβάπτων εἰϲ τὸ ὑδάτιον τὸν κτένα χρῶ καθ ' ἑκάϲτην ἡμέραν . καὶ τὸ ϲπέρμα δὲ τῆϲ ἀλθαίαϲ ἐν |
, τὸν ἀπὸ τῆς θείας κρίσεως ἀπονεμηθέντα κλῆρον ἀσπάζεσθαι , θεοπρεπεῖ δὲ χαίρεσθαι φρονήματι καὶ πρὸς τὸ βέλτιον μεθιστάναι τὴν | ||
βασιλὶς ἡ τούτου [ ] γυνὴ ὑπεράνω αὐτοῦ ἀνέκειτο [ θεοπρεπεῖ ] κάλλει κοσμουμένη . τοῦ ? ? [ δὲ |
, δεῖξιν σημαινουσῶν , κατὰ πρόταξιν ἀμοιρεῖ , καθ ' ὑπόταξιν δὲ οὐκέτι , ἐγὼ ὃς ἐποίησα : ἀναπολεῖ γὰρ | ||
λοξήν , καὶ παρεμβολὴν καὶ παρένθεσιν , πρόταξίν τε καὶ ὑπόταξιν καὶ ἐπίταξιν , ὧν ἕκαστον ὅ τι σημαίνει , |
τὰ ἕτερα * , ἃ μακρόν ἐστιν ἐν μυθικῷ συγγράμματι ἀλληγορεῖν περιεργότερον . Φηγαλεὺς ἐμοὶ δι ' ἦτα δοκεῖ γράφειν | ||
τὸ πλῆθος τῶν ἱστοριῶν ἐατέον , ὅτι οὐδὲ πρέπον ἐστὶν ἀλληγορεῖν ἐνταυθοῖ : οὗτος γὰρ μυθικῶς πάντα γράφει . τὸ |
ὡς αἰσχροποιοῦντος . Τιμαῖος δὲ ὁ Ταυρομενίτης καὶ Ἀριστοτέλη τὸν φιλόσοφον ὀψοφάγον φησὶ γεγονέναι . καὶ Μάτρων δ ' ὁ | ||
ἤδη περὶ τὰ βασίλεια , στολήν τε ἁβροτέραν ἢ κατὰ φιλόσοφον περιχεόμενος , καὶ πρὸς τὰς ἐντεύξεις ὢν χαλεπώτερος καὶ |
οἱ λοιποὶ ὡσαύτως ἄλλος πρὸς ἄλλου ἐπιταχθεὶς τὸν λοχαγὸν αὖ πρωτοστάτην ποιήσωνται . χόριος δ ' ἐξελιγμὸς γίγνεται , ἐπειδὰν | ||
πρωτοστάτην , εἶτα ἐπιστά - την , εἶθ ' ἑξῆς πρωτοστάτην , εἶτα ἐπιστάτην , καὶ τοῦτο παρ ' ἕνα |
. ἀγαθὴν φήσεις . οἶδα καὶ ἔσχον τὸν πάντα μοι διηγούμενον . ἀλλὰ πρῶτον μὲν κέρδος ὃν ἀπέλαυσας χρόνον ἡγοῦ | ||
οἷον μυθικὸν ἱστορικὸν ἢ τὴν αἴσθησιν εὐφραῖνον ἢ θεῖα πράγματα διηγούμενον . [ , ] τῷ οὖν Χαριδήμῳ δίδωσι τὸ |
ἔτι καὶ ἡ ἁφὴ διὰ παντὸς πέφυκε τοῦ σώματος . Συμβολικῶς οὖν Ἑκατόγχειρας ὠνόμασε τούτους ἡ θεολογία ὡς πάσης ἐφαπτομένους | ||
ἄνδρες καὶ μάλιστα πάντων οὗτοι , καὶ πρότερον ὑπεμνήσαμεν . Συμβολικῶς εὕροις ἂν παρ ' ἐκείνοις ταῦτα λεγόμενα : τὸν |
μηνυταῖς ἐνίους τῶν πολιτῶν χρηστοὺς ὄντας κατέδουν διὰ πον . ἀνθρ . πίστιν : πιστεύοντες πονηροῖς ἀνθρώποις μηνυταῖς . χρησιμώτερον | ||
] ? ? ? θεόϲ ? ] ! [ ] ἀνθρ [ ! ] : ο [ ] το ? |
Σωκράτους . εἴη ἂν οὖν κατ ' Ἀρχέλαον τὸν Ἀναξαγόρου μαθητὴν καὶ τοὺς περὶ Οἰνοπίδην : καὶ γὰρ τούτου μέμνηται | ||
εἶδος οὔτε ἰσχυροῦ , τῇ τε ἡλικίᾳ παρηκμακότος ἤδη , μαθητὴν δὲ οὐδένα ἔχοντος , τέχνην δὲ ἢ ἐπιστήμην οὐδεμίαν |
. ἢ τοῦτο μὲν ἐνδιδόντος ἐστὶ τῇ ἀπορίᾳ καὶ τὸν Ἀριστοτέλη λέγοντος μὴ καλῶς εἰπεῖν τὴν αἰτίαν τοῦ μὴ εἶναι | ||
γεγονέναι τε καὶ ὑπὸ τοῦ ποιήσαντος διασῴζεσθαι ; Τὸν δὲ Ἀριστοτέλη καὶ γελοῖον ἀποκαλεῖ , ὁμολογοῦντα μὲν τόδε τὸ πᾶν |
φιλοσοφίας καὶ οἱ περὶ τὸν Κιτιέα Ζήνωνα καὶ Κλεάνθην καὶ Χρύσιππον ἀδιάφορον τοῦτο εἶναι φασίν ; . , κακουργότερον οὐδὲν | ||
φέρων πεντήκοντα ἀσελγεῖς ὡς Ἐπικούρου : καὶ ὁ τὰ εἰς Χρύσιππον ἀναφερόμενα ἐπιστόλια ὡς Ἐπικούρου συντάξας . ἀλλὰ καὶ οἱ |
κύων καὶ σείων τὴν κέρκον ἑώρα πρὸς τὸν φίλον τὸν κεκληκότα ἐπὶ τὸν δεῖπνον . ὁ οὖν μάγειρος ἰδὼν αὐτὸν | ||
, καὶ τὸ μὴ παρεῖναι πρὸς τὸν σύλλογον αὐτὸν τὸν κεκληκότα τῶν ἄλλων ἁπάντων παρόντων . ἀπολογουμένου δὲ τοῦ Μαμιλίου |
ὕστερον τούτων ἐνέπεσεν ἡ νόσος , ᾗ καὶ τὸν Σύριον Φερεκύδην ἁλῶναι πυνθάνομαι . Σύλλᾳ δὲ ἔστι μὲν καὶ τὰ | ||
. , [ . . , ] ὅτι Πυθαγόρας πυθόμενος Φερεκύδην τὸν ἐπιστάτην αὐτοῦ γεγενημένον ἐν Δήλωι νοσεῖν καὶ τελέως |
. Ἐγὼ μέν , ὦ Ζεῦ , εἰ καὶ τὸν Μῶμον αὐτὸν ἐπιστήσειας ἡμῖν δικαστήν , θαρροῦσα βαδιοῦμαι πρὸς τὴν | ||
συμβῆναι , μήτε δὴ τὴν Ἀφροδίτην ἀκοῦσαι κακῶς μήτε τὸν Μῶμον εἰπεῖν εὖ . καὶ σὺ τὴν σκηνὴν θαυμάζων τὰ |
ταῦτα ἐκείνου εἴδη . λείπεται τοίνυν μὴ κυρίως εἰρηκέναι τὸν Πορφύριον τὸ τρίγωνον τοῦ σχήματος εἶδος . πρὸς τοῦτο πάντες | ||
ἐν πράγμασιν ἀλλὰ καὶ ἐν ταῖς φωναῖς σφάλλειν γινώσκουσαι τὸν Πορφύριον ἐπὶ τὰ συμβεβηκότα χωρεῖν ἀπέτρεψαν : τὰ γὰρ συμβεβηκότα |
ὑπὸ στέρνοισι μόλυβδον θήσεται ἢ Πύρρωνα τὸ πᾶν κέρας ἢ Διόδωρον νήξομαι εἰς Πύρρωνα καὶ εἰς σκολιὸν Διόδωρον † καὶ | ||
καὶ Πύρρος ὁ Ἠπειρώτης : οἱ πάντες ἔτη τρία κατὰ Διόδωρον . Ὅτι Ἀπολλόδωρος ἐπιθέμενος τυραννίδι καὶ βεβαιῶσαι κρίνας τὴν |
δὲ τούτων ὁ Θῶνις πέμπει τὴν ταχίστην ἐς Μέμφιν παρὰ Πρωτέα ἀγγελίην λέγουσαν τάδε : Ἥκει ξεῖνος , γένος μὲν | ||
μάλιστα ἐβούλετο σημήνας . Τίσι γε μὴν ἐπιθέτοις καὶ τὸν Πρωτέα κεκόσμηκεν , ἤδη σκοπῶμεν : πωλεῖταί τις δεῦρο γέρων |
. Ἀλλὰ τούτους τοὺς δύο , τὸν Μιλήσιόν φημι καὶ Παρμενίδην ἐκ τοῦ χοροῦ τῶν φυσικῶν ὁ Ἀριστοτέλης δοκεῖ ἐκβάλλειν | ||
καὶ Νικόμαχος ἱστόρησεν . . . . . Ζήνωνα καὶ Παρμενίδην τοὺς Ἐλεάτας : καὶ οὗτοι δὲ τῆς Πυθαγορείου ἦσαν |
τὸ ζῷον πρὸς τὸν ἄνθρωπον . Μετὰ τὸ διαστείλασθαι τὴν ὁμωνυμίαν καὶ δηλῶσαι περὶ ποίου σημαινομένου διαλαβεῖν βουλόμεθα , εὐλόγως | ||
δὲ ὁ γέλως ἀπὸ τῆς λέξεως ἀπὸ τῶν πραγμάτων κατὰ ὁμωνυμίαν κατὰ συνωνυμίαν κατὰ ἀδολεσχίαν κατὰ παρωνυμίαν , παρὰ πρόσθεσιν |
δυσπαρακολούθητόν τι πρᾶγμ ' ἐστὶν τύχη . τὸν ἄμητα , Χαίριππ ' , οὐ καθ ' Ἅιδην πέμπετε ; } | ||
δυσπαρακολούθητόν τι πρᾶγμ ' ἐστὶν τύχη . τὸν ἄμητα , Χαίριππ ' , οὐκ ἐᾷς πέττειν τινά . ὡς μηδὲν |
τὴν φωνὴν ἐς τὸ ἀκριβέστατον ἠξίωσεν οὗτος καὶ τὰ ὀνόματα μεταποιῆσαι τὰ Ῥωμαίων καὶ μεταγράψαι ἐς τὸ Ἑλληνικόν , ὡς | ||
μνημονευόμενα ἤθροιζε , τότε αὐτὸν Πεισίστρατον ἢ τῶν τινα ἑταίρων μεταποιῆσαι τὸ ὄνομα ὑπὸ ἀγνοίας . ἔστι δὲ Ἀριστοναῦται Πελληνεῦσιν |
τὰ δ ' ἐλάττω . Καὶ τὰ μὲν καθ ' αὑτὰ , τὰ δὲ ποιητικά : καὶ τὰ μὲν προηγμένα | ||
τῶν ἐχομένων ἐπιζητεῖν . ἐχόμενα δέ ἐστι τὰ καθ ' αὑτὰ ὑπάρχοντα ἑκάστῃ δυνάμει . εἰ δὲ χρὴ λέγειν , |
πρόσχορδα . πρόσχορδα . καὶ ἀντίφωνον . . . . ἀληθέστατα τοίνυν . καὶ ταῦθ ' ἡμῖν . τοῦ πατριάρχου | ||
βελτίους εἰσὶν ἢ οἱ τῶν σκυτοτόμων : καί μοι δοκεῖς ἀληθέστατα λέγειν ἐξ ὧν ἐγὼ δύναμαι αἰσθέσθαι . ἀνόητος ἂν |
οὕτως . ὁ δὲ φιλόσοφος Πρόκλος βούλεται ἐν τοῖς εἰς Φαίδωνα ὑπομνήμασιν ἔχειν καὶ τὰ ἄλογα ἀνάμνησιν : ὑπερβαίνει γάρ | ||
“ οὕτως ἂν γενναῖον ἐκ δυεῖν Ἀθηναίων γενέσθαι ; ” Φαίδωνα δὲ δι ' αἰχμαλωσίαν ἐπ ' οἰκήματος καθήμενον προσέταξε |
ᾆσαι , ἢ τὸν Ἀρχιλόχου Καλλίνικον , οὗ καὶ τὸν Πίνδαρον μνημονεύειν διὰ τούτων : τὸ μὲν Ἀρχιλόχου μέλος φωνᾶεν | ||
ὑψηλαί . . Τὸ δὲ φυᾷ φασί τινες λέγειν τὸν Πίνδαρον δι ' ἑαυτόν , ληροῦντες : ἔστι γὰρ πρὸς |
λοιπόν . . ἐπαινεῖς ] θαυμάζεις λίαν , εἶναι . σοφώτατόν ] λέγεις . ὢ ] φεῦ . . τί | ||
καὶ τὸ νοῆσαι , ὅτι δεῖ κατὰ καιρὸν σιωπῆσαι , σοφώτατόν ἐστι πρᾶγμα . εἰ δ ' ὄλβον ἢ χειρῶν |
: λέγει δὲ Φανίας ἐν τῶ πρὸς Διόδωρον Πολύξενον τὸν σοφιστὴν τὸν τρίτον ἄνθρωπον εἰσάγειν λέγοντα : „ εἰ κατὰ | ||
καὶ αὐλητοῦ φασιν Ἀραβίου . ἀλλ ' εἰδὼς ὅτι καὶ σοφιστὴν οὐδὲν ἂν οὕτω λαμπρύνειεν ὡς εἰ πολλοῖς περιρρέοιτο φοιτηταῖς |
, ἤτοι περὶ τὰς τούτου διανοίας μόνας ἢ καθ ' αὑτὸ θάτερον τῶν μερῶν , ῥητὸν καὶ διάνοια γίνεται : | ||
τὸ γὰρ κοῖλον , φησίν , αὐτὸ μὲν καθ ' αὑτὸ ληφθὲν κοινῇ μὲν καὶ συγκεχυμένως τὸ αὐτὸ δηλοῖ ἐπὶ |
κατ ' Ἀναξίμανδρον ἦν . γέγραφε δὲ ἐν ἔπεσι καὶ ἐλεγείας καὶ ἰάμβους καθ ' Ἡσιόδου καὶ Ὁμήρου , ἐπικόπτων | ||
καὶ ἄλλοι τρεῖς Ἀρκεσίλαοι : ποιητὴς ἀρχαίας κωμῳδίας , ἄλλος ἐλεγείας , ἕτερος ἀγαλματοποιός : εἰς ὃν καὶ Σιμωνίδης ἐποίησεν |
τε τὸν Τίμαιον καὶ τὸν Παρμενίδην , ὧν τὸν μὲν Τίμαιον ἐπὶ πᾶσι τοῖς φυσικοῖς , τὸν δὲ Παρμενίδην τοῖς | ||
. . . . : μάτην οὖν λέγουσιν οἱ περὶ Τίμαιον Ἡσιόδωι τὸν Ἀριστοτέλην πειθόμενον μετὰ τὴν τῆς γυναικὸς τελευτὴν |
ὡς φθάνομεν εἰπόντες , ὡς μὲν ὕλῃ ἐμπίπτοντι τῷ πανηγυρικῷ ἐπίστα - ται χρῆσθαι καλῶς , αὐτὸ δὲ καθ ' | ||
ὕπνον ἀποκρουσάμενος ὁ γραμματικὸς ἐξηγήσεται : ἐρωτῶμεν οὖν , πῶς ἐπίστα - ται δυνάμει , εἰ φήσειε κατ ' ἐπιτηδειότητα |
οὐχ ὑπέμεινεν εἰπεῖν , τὰ περὶ τὴν Σκύλλαν καὶ τὸν Κύκλωπα καὶ τὰ φάρμακα τῆς Κίρκης , ἔτι δὲ τὴν | ||
εἰς τὸ περὶ αὑτὸν γενόμενον πάθος , τὸν μὲν Διονύσιον Κύκλωπα ὑποστησάμενος , τὴν δ ' αὐλητρίδα Γαλάτειαν , ἑαυτὸν |
. ὀρθῶς οὖν τῶν πρωτοτύπων , δεῖξιν σημαινουσῶν , κατὰ πρόταξιν ἀμοιρεῖ , καθ ' ὑπόταξιν δὲ οὐκέτι , ἐγὼ | ||
σύλληψιν θέλει εἶναι , ἤγουν ὁμοῦ : καὶ ἢ κατὰ πρόταξιν εὑρίσκεται , ἢ καθ ' ὑπόταξιν . καὶ προηγεῖται |
τραφεὶς ἐν Τροιζῆνι παρὰ Πιτθεῖ τῷ μητροπάτορι , καὶ τὰ μυθολογούμενα σύμβολα ἀνῃρημένος τὰ ὑπὸ Αἰγέως ὑπό τινι πέτρᾳ τεθειμένα | ||
οἷον περὶ Ἀριστέου τοῦ Προκοννησίου καὶ Ἀβάριδος τοῦ Ὑπερβορέου τὰ μυθολογούμενα καὶ ὅσα ἄλλα τοιαῦτα λέγεται . πᾶσι γὰρ πιστεύουσι |
σὺ πάντα τἀντεῦθεν ἤδη γενόμεναἐγὼ μὲν ἠξίουν δήπου κατὰ τὴν ὁμολογίαν τῶν ἐπιστολῶν πρῶτον μὲν κατάγειν Δίωνα οἰκειωσάμενον , φράζων | ||
πρὸ τοῦδε . τὸ γὰρ δι ' ἐκείνου τόνδε κολάζειν ὁμολογίαν ἥττης ἔχει καὶ παρίστησι δόξαν , ὡς ἄρα Ὀλύμπιος |
εἶναι . Ὦ βέλτιστε Ἴων , Ἀπολλόδωρον οὐ γιγνώσκεις τὸν Κυζικηνόν ; Ποῖον τοῦτον ; Ὃν Ἀθηναῖοι πολλάκις ἑαυτῶν στρατηγὸν | ||
ὑπὸ τοῦ δήμου προαγομένους , Φανοσθένη τὸν Ἄνδριον κἀπολλόδωρον τὸν Κυζικηνόν , ἔτι δὲ τὸν Κλαζομένιον Ἡρακλείδην . ἐν δὲ |
Ἀριστοτέλης θεολογῶν φυσιολογεῖ , ὥσπερ ἀνάπαλιν ὁ Πλάτων ἀεὶ φυσιολογῶν θεολογεῖ , παντελῶς παρεγκυκλῶν τὸ δόγμα τῶν ἰδεῶν . ἐν | ||
τοῦτο δὲ ὁ Πλάτων ἐπέγραφεν , ἐπειδὴ εἰς τὰ πολλὰ θεολογεῖ καὶ περὶ θεολογίαν καταγίνεται : συμβάλλεται δὲ εἰς εἴδησιν |
δὴ τὸ κοινότερον : ἀλλ ' ἴσως ἄμεινον κατὰ τὸν Ἰάμβλιχον λέγειν : εἴτε γὰρ μονὰς καὶ δυὰς ἀόριστος καὶ | ||
μεμφόμενος . ἀλλ ' ἐκεῖνος μὲν ἔστω τῶν ἀδικούντων , Ἰάμβλιχον δέ , ὃν ἐθαύμαζες παρ ' ἡμῖν , ἡδέως |
καὶ ὠφελιμωτάτοις συγγράμμασιν καὶ δυναμένοις σωφρονίζειν τοὺς ἐντυγχάνοντας , ἱκανὰ παραθεμένου καὶ πολλῷ τούτων πλείονα . Ἔχρη οὖν καὶ ἐθέσπιζε | ||
περὶ τῶν ἐν τοῖς Ἠθικοῖς Νικομαχείοις Ἀριστοτέλους , ἐννοίας ἀμφιλαφεῖς παραθεμένου περὶ τοῦ παρὰ Ἀντιφῶντι τῶι τραγωιδιοποιῶι [ . ] |
, τῶν δὲ μὴ ὄντων ὡς οὐκ ἔστιν . “ ἀνέγνωκας γάρ που ; Ἀνέγνωκα καὶ πολλάκις . Οὐκοῦν οὕτω | ||
ἔστι , τῶν δὲ μὴ ὄντων ὡς οὐκ ἔστιν . ἀνέγνωκας γάρ που ; Ἀνέγνωκα καὶ πολλάκις . Οὐκοῦν οὕτως |
Ἀρκεσιλάου . ἄλλως : τὸν ἐν ἀοιδᾷ : ὅντινα τὸν Ἀρκεσίλαον ἐν τῷ χορῷ καὶ τῇ τούτου ᾠδῇ προσήκει ἀνυμνεῖν | ||
' Ἀρίστωνα καὶ Ἀρκεσίλαον ἀνθήσαντες φιλόσοφοι . „ ὁ δὲ Ἀρκεσίλαον καὶ Ἀρίστωνα τῶν καθ ' αὑτὸν ἀνθησάντων κορυφαίους τίθησινἐν |
ῥινῶν ἐναργέστερον , καὶ αἱ ἄλλαι αἰσθήσεις τῶν καθ ' αὑτὰς ἀντιλαμβάνονται , καθαρώτερον δὲ καὶ εἱλικρινέστερον ἡ διάνοιακυρίως γὰρ | ||
ὂν καὶ τὸ ἓν οὐσίας εἶναι καὶ αὐτὰς καθ ' αὑτὰς ὑπάρχειν καὶ μὴ δεῖσθαι ἑτέρου πρὸς ὕπαρξιν , συμβήσεται |
ὁ Δημήτριος ἔστιν οὗ μεμνήμεθα πολλάκις , ὁ τὸν Τρωικὸν διάκοσμον ἐξηγη - σάμενος γραμματικός , κατὰ τὸν αὐτὸν χρόνον | ||
ὡς κατεφθαρκότα τὰ πατρῶια , ἐπειδὴ ἀναγνοὺς αὐτοῖς τὸν Μέγαν διάκοσμον καὶ τὰ Περὶ τῶν ἐν Ἅιδου εἶπεν εἰς ταῦτα |
νευροσπάστῃ τὴν σκηνὴν ἔδωκαν ἀφ ' ἧς ἐνεθουσίων οἱ περὶ Εὐριπίδην . Ἀθηναῖοι δὲ καὶ Εὐρυκλείδην ἐν τῷ θεάτρῳ ἀνέστησαν | ||
τε εἰς Αἴγυπτον παρὰ τοὺς προφήτας : οὗ φασι καὶ Εὐριπίδην αὐτῷ συνακολουθῆσαι καὶ αὐτόθι νοσήσαντα πρὸς τῶν ἱερέων ἀπολυθῆναι |
ἀμείνων . : Ἕρμιππος δέ φησι Θεόφραστον παραγίνεσθαι εἰς τὸν Περίπατον καθ ' ὥραν λαμπρὸν καὶ ἐξησκημένον , εἴτα καθίσαντα | ||
καθάπερ δίκαιον ἦν τὸν υἱοῦ τάξιν ἐσχηκότα . τὸν δὲ Περίπατον καταλείπω τῶν γνωρίμων τοῖς βουλομένοις , Βούλωνι Καλλίνῳ Ἀρίστωνι |
ὡς δέ τινες , ὑποσχομένης ποιήσειν ἀθάνατον , καὶ τὸν ἧλον ἐξελούσης , διαῤῥυέντος τοῦ ἰχῶρος σὺν ὅλῳ τῷ αἵματι | ||
καρύα , οἱονδήποτε κλάδον δάκε , καὶ ξηρανθήσεται . ἢ ἧλον πεπυρωμένον εἰς τὴν ῥίζαν ἔμπηξον οἱουδήποτε δένδρου . ἢ |
τίς γὰρ οὐκ ἂν γελάσειεν ἀκούων , ὅτι οἱ Πυθαγόρειοι χωριστοὺς ἀριθμοὺς οὐκ ᾔδεσαν ; αὐτοῦ μὲν Πυθαγόρου διχῶς εἰωθότος | ||
ἓν κατὰ τὴν ἐκείνων ἐκλαμβάνεις διάνοιαν οὔθ ' ἕπεται τῷ χωριστοὺς εἶναι τοὺς ἀριθμοὺς τὸ μετέχειν αὐτοὺς ἀκράτου τοῦ κακοῦ |
. . , / : Αἰγυπτιστί ] παραλογισμοῖς Αἰγυπτιακοῖς . ἀπατηλοὶ γὰρ οἱ Αἰγύπτιοι , ὡς καὶ Αἰσχύλος φησίν : | ||
, ὡς κρεαδίων ἐπιδεικνυμένων αὐτῷ κατερχομένῳ εἰς τὰ κρέα . ἀπατηλοὶ δὲ διὰ πάντα , ἐξαιρέτως δὲ διὰ τὸν Ἀπόλλωνα |
ὅτι ἐν τῷ Θεαιτήτῳ : ἐκεῖ γὰρ πρὸς Θεόδωρόν τινα γεωμέτρην ποιούμενος τὸν λόγον λέγει οὕτως : ἀλλ ' ἐπεί | ||
καθ ' ἕξιν φρονοῦν ἢ ἐπιστάμενον , οἷον τὸν καθεύδοντα γεωμέτρην , ὅταν ἐγείρηται καὶ ἐνεργείᾳ φρονῇ καὶ ἐπίστηται , |
ἐθέλω γὰρ τοῦτο μάλιστα εἰδέναι . Ἀκούεις τινὰ Πυθαγόραν Μνησαρχίδην Σάμιον ; Τὸν σοφιστὴν λέγεις , τὸν ἀλαζόνα , ὃς | ||
. . . Δοῦρις δὲ Διοκλέους τε παῖδα ἀνέγραψε καὶ Σάμιον : ὁμοίως καὶ Ἡρόδοτον Θούριον . : Ἀσπασία . |
” ἐσσίαν “ ἐπωνόμασαν . ὅσοι δ ' αὖ ” ὠσίαν , “ σχεδόν τι αὖ οὗτοι καθ ' Ἡράκλειτον | ||
ἐξ αὑτᾶς , οὔτε μὰν τὰν μορφὼ γενέσθαι περὶ τὰν ὠσίαν , ἀλλ ' ἀνάγκα ἁτέραν τινὰ εἶμεν αἰτίαν , |
μᾶλλον ἂν δόξειεν ἐοικέναι καὶ κατ ' ἐκεῖνον κοσμεῖσθαι τὸν χαρακτῆρα . οὔτε γὰρ ὑπόθεσιν εἴληφε πολυωφελῆ καὶ κοινήν , | ||
ἂν δὲ μὴ εὕρωμεν , ῥιπτοῦμεν . τίνος ἔχει τὸν χαρακτῆρα τοῦτο τὸ τετράσσαρον ; Τραιανοῦ ; φέρε . Νέρωνος |
ἄφθονα . ἐν τούτῳ δὲ ὁ Κλεόδημος ἐπικύψας ἐς τὸν Ἴωνα , Ὁρᾷς , ἔφη , τὸν γέροντα Ζηνόθεμιν λέγων | ||
καὶ εἰς στρατηγίας καὶ εἰς τὰς ἄλλας ἀρχὰς ἄγει : Ἴωνα δ ' ἄρα τὸν Ἐφέσιον οὐχ αἱρήσεται στρατηγὸν καὶ |
πολυμιγίαν ὑλικήν . ὁ δὲ Ἀριστοτέλης καὶ Ἑρμότιμόν φησι τὸν Κλαζομένιον καὶ Παρμενίδην τὸν Ἐλεάτην καὶ πολὺ πρότερον τὸν Ἡσίοδον | ||
Ἀ . πολιτοκοπεῖν παρ ' Ἀτι . . . . Κλαζομένιον σχῆμα ] ὡς τὸ πορεύομαι σὺν ἀγῶνι ἀντὶ τοῦ |
λέγει , ὃς ἦν ἐπὶ κόμῃ σκωπτόμενος . οἱ δὲ Ἱερώνυμον . ἀγρίους καὶ κολλοποδιώκτας ἐκάλουν τοὺς τὰς ἀπηγριωμένας πράξεις | ||
Αἰτωλός , ὡς αὐτός φησιν ὁ Ἀντίγονος ἐν τοῖς πρὸς Ἱερώνυμον . ἐπισταθεὶς δὲ τῷ βασιλεῖ πρῶτον μὲν αὐτῷ ποίημα |
τὸν πρεσβύτην καὶ τοὺς νομιζομένους παρ ' αὐτοῦ θεούς , Ἀέρα , Αἰθέρα καὶ Νεφέλας ἀνακαλεῖται . πρὸς δὲ τὴν | ||
Ὀμίχλην , Πόθου δὲ καὶ Ὀμίχλης μιγέντων ὡς δυεῖν ἀρχῶν Ἀέρα γενέσθαι καὶ Αὔραν , Ἀέρα μὲν ἄκρατον τοῦ νοητοῦ |
Ἔστω : ἐκεῖνος ἀγροῖκος καὶ πονηρὸν ἀποπνεῖ . τί καὶ Ἀντιφῶντα τὸν Μενεκράτους μνᾶν ὑπισχνούμενον οὐδὲ τοῦτον ἐδέξω ; οὐ | ||
τετρακοσίων καταστάσεως . ὅτι δὲ μετὰ τὸν θάνατον τιμωρούμενοι τὸν Ἀντιφῶντα οἱ Ἀθηναῖοι ἔρριψαν ἔξω τῆς πόλεως τὸ σῶμα , |
καὶ τὸν Ὀρφέα , φύσει διαφόρωι κεχορηγημένον πρὸς ποίησιν καὶ μελωιδίαν , μαθητὴν γενέσθαι τούτων , καὶ πρῶτον εἰς τοὺς | ||
ἐλεγειοποιὸς καὶ τῶν λοιπῶν οἱ μὴ προσάγοντες πρὸς τὰ ποιήματα μελωιδίαν ἐκπονοῦσι τοὺς στίχους τοῖς ἀριθμοῖς καὶ τῆι τάξει τῶν |