| , ὁ ποιμήν . χόλον : ὀργήν . ὑλακόεντα : ὑλακτικὸν , βαϋστικὸν , βαβιστικὸν , τὸν ἀπὸ τῆς ὑλακῆς | ||
| . τελευταῖον δὲ καὶ Μένιππόν τινα τῶν παλαιῶν κυνῶν μάλα ὑλακτικὸν ὡς δοκεῖ καὶ κάρχαρον ἀνορύξας , καὶ τοῦτον ἐπεισήγαγεν |
| ὁ Σωκράτης , αὐτός τε καὶ ὁ ἄνθρωπος καὶ τὸ ζῷον , εἴπερ σημαίνει ἕκαστον αὐτῶν τόδε τι ὂν καὶ | ||
| , τὸ πάντη καὶ ἀεὶ ἀκίνητον : εἰ δὲ πολυχρονιώτατον ζῷον , ὡσαύτως ἀεὶ κατὰ τὰ αὐτὰ ἀπαράλλακτον , ἀπὸ |
| τὴν ἰλύν : ἐξ αὐτῆς γὰρ ἔχει τὸ εἶναι . ζῶον , ἀπὸ τῆς ἐν ἡμῖν ζέσεως τοῦ θερμοῦ : | ||
| πᾶν ζῶον ἔμψυχον , πᾶν ἔμψυχον οὐσία , πᾶν ἄρα ζῶον οὐσία , συνάγει οὖν τὴν οὐσίαν κατὰ τοῦ ζώου |
| συνῃρημένως τῷ ὑποκειμένῳ τὸν ὁρισμὸν ἐπιδέχονται . ζῷον γὰρ ἄλογον χρεμετιστικὸν ὁ ἵππος ὢν καὶ τὸ ὑποκείμενον ἐν τῷ λόγῳ | ||
| λέγονται ἴδια , ὡς τὸ γελαστικὸν τῷ ἀνθρώπῳ , τὸ χρεμετιστικὸν τῷ ἵππῳ , τὸ ὑλακτικὸν τῷ κυνί , ἢ |
| : ξύνεσιν δ ' ἔχον ? ? [ τέτραπον ἠδὲ δίπουν ] τι τρίπουν ? [ [ ] νῆ τρισὶ | ||
| ἄνθρωπος , τοῦτο καὶ δίπουν , οὐκ εἴ τι δὲ δίπουν , τοῦτο καὶ ἄνθρωπος . πάλιν εἴ τι φαλακρόν |
| ἐχούσης , ὡς καὶ τοῖς φιλοσόφοις δοκεῖ , τὸ μὲν λογικὸν ἐνιδρυμένον τῇ κεφαλῇ , τὸ δὲ ἄλογον , καὶ | ||
| θνητόν : οὐ κατὰ τὸ ὅλον ἐστὶ [ θνητὸν ] λογικὸν ἀλλ ' ἀπὸ μέρους , καὶ πάλιν οὐ κατὰ |
| οὔτ ' ἂν τῷ ἀνθρώπῳ συμπλέκῃς τὸν ἄμουσον ἄνθρωπον γίνεσθαι μουσικόν , ὁ ἄμουσος ἄνθρωπος ὑπομένει : λέγω δὲ τὸ | ||
| οἷον τὸ δίκαιον μουσικὸν εἶναί φαμεν , καὶ τὸν ἄνθρωπον μουσικόν , τὴν κατὰ φύσιν κατηγορίαν , καὶ τὸν μουσικὸν |
| , ἔστι τὸ ἀντικείμενον ὄνομα εἰπόντα λύειν : οἷον εἰ ἔμψυχον συμβαίνει λέγειν , ἀποφήσαντα μὴ εἶναι , δηλοῦν ὡς | ||
| . ἀποκτείνας γέ που : οὐκ ἔτι γάρ ἐστ ' ἔμψυχον . . . . . . . . . |
| μέρει , ὥστε ἢ τοῦ πρώτου πρῶτον ἢ τὸ πρῶτον ἄτομον καὶ ἀμερές . φανερὸν τοίνυν , ὅτι καὶ τὸ | ||
| ἀναμφισβήτητον καὶ ἀληθές ἐστιν , ὅτι τόδε τι σημαίνει : ἄτομον γὰρ καὶ ἓν ἀριθμῷ τὸ δηλούμενον : ἐπὶ δὲ |
| τέτταρες , μία μὲν οὐράνιον θεῶν γένος , ἄλλη δὲ πτηνὸν καὶ ἀεροπόρον , τρίτη δὲ ἔνυδρον εἶδος , πεζὸν | ||
| τῇ χροιὰ μελανίζων . τούτου ὑπὸ τὸν αἰθέρα ἱπταμένου πᾶν πτηνὸν φρυάσσει . ἔχει δὲ μεγάλας πράξεις , ἃς λέγων |
| † δῆλον ἔχομεν ζῷον δίπουν , καὶ πάλιν ζῷον δίπουν ἄπτερον : ὁμοίως δὲ καὶ εἰ πλείονα λέγονται . ὅλως | ||
| ὅτι τοῦ ὑπόποδος τὸ μέν ἐστι πτερωτόν , τὸ δὲ ἄπτερον : διαφοραὶ γὰρ αὗται ζῴου ὑπάρχουσιν , οὐ τοῦ |
| Σωκράτης καὶ Πλάτων ἅμα καὶ Ἀλκιβιάδης , οὐκέτι ἔσται πᾶν δεκτικὸν ἐπιστήμης . τὸ οὖν πάσης οὐκ ἔστιν ἐνταῦθα τοῦ | ||
| οὐ κακῶς . οὐ γὰρ φωτὸς μόνου ἀλλὰ καὶ σκότους δεκτικὸν ὡς εἴρηται . ἔπειτα δὲ καὶ ἡ γῆ κέχρωσται |
| ' εἰ μηδετέρως , οὐκ ἂν ἐνδέχοιτο εἶναι τὸν ἀριθμὸν χωριστόν . , Ἔτι δὲ τὸ διαφωνεῖν τοὺς τρόπους περὶ | ||
| τὰς μὲν αἰσθήσεις οὐκ ἄνευ σώματος , τὸν δὲ νοῦν χωριστόν . ἁψάμενος δὲ καὶ τῶν περὶ τοῦ ποιητικοῦ νοῦ |
| καὶ ἰδὼν ὑφηγεῖται τοῖς ἄλλοις μέγα τε καὶ εὐρὺ καὶ ἀναβαῖνον εἰς πύργους ὀκτώ . ἀλλὰ ταῦτα , ὦ τοῦδε | ||
| ὁ Κύπριος δυσειδής , ἀλλ ' ἐκ τῶν κροτάφων ὄρθιον ἀναβαῖνον , κατὰ μικρὸν ἑκατέρωθεν κυρτούμενον τὰς κορυφὰς συνάγει τοσοῦτον |
| καὶ ἄλλαι δύο : ἄλλο καὶ ἀλλοῖον , χωριστὸν καὶ ἀχώριστον . πᾶσαι δὲ ἕξ εἰσι , καὶ τούτων αἱ | ||
| χωριστόν , οἷον τὸ λογικὸν εἶδος , καὶ τὸ πάντη ἀχώριστον , οἷον ἡ ποιότης : ἐν μέσῳ δὲ ἡ |
| δὴ δεῖν τότε εὐθὺς τὸ πεζὸν τῷ δίποδι πρὸς τὸ τετράπουν γένος διανεῖμαι , κατιδόντα δὲ τἀνθρώπινον ἔτι μόνῳ τῷ | ||
| , ἵνα μὴ βλάβης γένωνται πρόξενα . Λύκος ζῷόν ἐστι τετράπουν , ἄγριον καὶ πονηρόν . Τοῦ οὖν αἵματος αὐτοῦ |
| καὶ ἀντιστρέφει , οἷον τὸ πτερὸν πτερωτοῦ πτερὸν καὶ τὸ πτερωτὸν πτερῷ πτερωτόν . ἐνίοτε δὲ καὶ ὀνοματοποιεῖν ἴσως ἀναγκαῖον | ||
| σιδήρῳ τὴν δεξιὰν ὡπλισμένον , ζυγῷ τὴν λαιὰν ἐπέχοντα , πτερωτὸν τὰ σφυρά , οὐχ ὡς μετάρσιον ὑπὲρ γῆς ἄνω |
| ἀνοίκειον τὸ σχῆμα : ἡ μὲν γὰρ γενικὴ τῇ δοτικῇ ᾠκείωται , ἡ δὲ αἰτιατικὴ τῇ εὐθείᾳ οὕτως , ὥστε | ||
| αὐταί , τὰ δ ' ἄρρενα κομίζουσιν ἐκείνοις ἐκτρέφειν : ᾠκείωται δ ' ἕκαστος πρὸς ἕκαστον νομίζων υἱὸν διὰ τὴν |
| κατάδυσιν γιγνώσκοιεν . καὶ τοῦτο τεκμήριον ποιητέον ὅτι ἐκράτησεν ἡ κύων τοῦ λαγώ : οὐ γάρ τοι ἐπὶ τῷ ἁλῶναι | ||
| ἁ ἄσφαλτος ; πῦς , Θεστυλί , σκοπῆι τύ ; κύων πρὸ μεγαρέων μέγα ὑλακτέων . φέρ ' ὦ τὸν |
| ἴδῃ καὶ τὴν τῶν ὀνομάτων ἐκλογὴν ἐνοῦσαν καὶ τὸ μηδὲν ἄψυχον εἶναι τῶν λεγομένων , θαρρῶν λεγέτω τούτους Λυσίου . | ||
| Δείκνυσι δὲ ὅτι μόνη ψυχὴ αὐτοκίνητος διὰ τοῦ πᾶν ἑτεροκίνητον ἄψυχον εἶναι . Συλλογίζεται δὲ οὕτως : πᾶσα καὶ μόνη |
| Ἀσκληπιάδης τοιοῦτον εἶναί φησιν : ἔστι δίπουν ἐπὶ γῆς καὶ τετράπον , οὗ μία φωνή , καὶ τρίπουν , ἀλλάσσει | ||
| Τραγῳδουμένοις τοιοῦτον εἶναί φησιν : ἔστι δίπουν ἐπὶ γῆς καὶ τετράπον , οὗ μία φωνή , καὶ τρίπον , ἀλλάσσει |
| πυκνὸν , καὶ ἰδίει , καὶ τοὺς μυκτῆρας ἀναπετάννυσιν ὥσπερ ἵππος ἐκ δρόμου , καὶ τὴν γλῶσσαν θαμινὰ ἐκβάλλει , | ||
| . Ὅμηρος δέ φησι ἵππους Ἡμέρας Λάμποντα καὶ Φαέθοντα . ἵππος δέ ἐστιν Ἡμέρας ἡ περιφέρουσα αὐτὴν ὀξεῖα τοῦ οὐρανοῦ |
| καὶ τὸ μὲν Α οὐσία , τὸ δὲ Β οὐσία ἔμψυχος αἰσθητική , τὸ δὲ Γ ζῷον . οὐ δὴ | ||
| ἐξ αὐτῶν . οἷον εἰ τὸ μὲν Α εἴη οὐσία ἔμψυχος αἰσθητική , ὁρισμὸς ὂν τοῦ ζῴου , τὸ δὲ |
| τετράπουν , χερσαῖον , βασιλικόν , ὀλιγόγονον , εὐμετάβολον , θυμικόν , πυρῶδες , κόσμου μεσουράνημα , αὐξομειωτικόν , ληκτικόν | ||
| λογιστικὸν αὐτῆς μέρος , διὰ δὲ τῆς μουσικῆς ἐτιθάσσευεν τὸ θυμικόν , ὥσπερ διὰ τῶν γυμνασίων ἐρρώννυεν τὸ ἐπιθυμητικόν . |
| πάντων σχεδὸν τῶν θηρίων ἰσχυρότατον . ποτάμιον δὲ ὑπάρχον καὶ χερσαῖον τὰς μὲν ἡμέρας ἐν τοῖς ὕδασι ποιεῖ γυμναζόμενον κατὰ | ||
| τροπικόν , ἐαρινόν , ἰσημερινόν , ἀνωφερές , τετράπουν , χερσαῖον , βασιλικόν , ὀλιγόγονον , εὐμετάβολον , θυμικόν , |
| λόγον ποιεῖσθαι τοῦ ἀνθρώπου , ἀλλὰ διαιρεῖν καὶ τοῦτο εἰς ἄπουν καὶ δίπουν καὶ πολύπουν : οὕτω γὰρ τὸ τέλειον | ||
| χυλὸν ὀργάσας πίε . καὶ ἐπὶ τοῦ κοχλίου : ζῷον ἄπουν ἀνάκανθον ἀνόστεον ὀστρακόνωτον ὄμματ ' ἐκκύπτοντα προμήκεα κεἰσκύπτοντα . |
| ποιῆσαι ὁμοίως τῇ εὐθείᾳ , οἷον τὸν Οἰδίπον , τὸν τρίπον , τὸν ἀελλόπον , καὶ οὐχὶ μετὰ τοῦ υ | ||
| ἐπὶ γῆς καὶ τετράπον , οὗ μία φωνή , καὶ τρίπον , ἀλλάσσει δὲ φύσιν μόνον ὅσς ' ἐπὶ γαῖαν |
| σύμβολον ἀηδές , καὶ λύκοι τὴν ἀγορὰν διέθεον , οὐκ ἐπιχωριάζον ἐν πόλει ζῷον , βοῦς τε φωνὴν ἀφῆκεν ἀνθρώπου | ||
| ἀχρήστους ἐμπορίας ἀγόντων . Ἐπειδὴ μάλιστα τοῦτο τὸ ζῶον ἐκεῖ ἐπιχωριάζον τυγχάνει . Γαλῇ χιτώνιον : ἐπὶ τῶν τὰ μὴ |
| τὴν θεραπείαν ἐργαλεῖα , τὸ μὲν ἐκκαθαῖρον τὴν τρίχα πτερῷ ἐοικὸς ξύλον σπάθη , τὸ δὲ διακτενίζον σιδήριον πριονῶδες ὠδοντωμένον | ||
| ἑταῖρε Τοῦτο λέγει ὅτι πάλαι ἡμεῖς τὸ εἰκὸς ἐλέγομεν τὸ ἐοικὸς τῷ ἀληθεῖ , οὐχ ἁπλῶς τὸ δοκοῦν τοῖς πολλοῖς |
| Ἀπόλλων ὡς οὐ μάντις ἐστὶν ἡ Κασάνδρα , μαινομένη δὲ παράφρονα φθέγγεται . ὅθεν ὁ πατὴρ ἐς πετρώροφον οἴκημα καθείρξας | ||
| τὴν ὑπερβολὴ τῆς φιλαργυρίας . ὅρα ὑπερβολήν . παραπλῆγα : παράφρονα , ἀπὸ μεταφορᾶς τῆς μουσικῆς τῆς παρὰ τὸ δέον |
| γὰρ αὐτῷ συμφέρει ποτὲ καὶ ὁ κλαυθμός : γυμνάσιον γὰρ φυσικὸν τοῦτο εἰς τόνωσιν τοῦ πνεύματος καὶ τῶν ἀναπνευστικῶν ὀργάνων | ||
| αἴθων ] ὀξύς . αἴθων ] φρόνιμος . λῆμα τὸ φυσικὸν δῶρον καί ἐστιν ἡ λέξις μέση . βούλονται δὲ |
| . Ἔτι ὥσπερ , ὅταν περὶ οὐσίαν ποιότητα λαμβάνω , οὐσιώδη ποιότητα λέγω , οὕτω καὶ πολὺ μᾶλλον , ὅταν | ||
| , ὅ τί ποτε καὶ ἔστι , τὴν θεωρητικὴν καὶ οὐσιώδη δύναμιν καὶ ἐνέργειαν . οὐ γὰρ δοκεῖ γε οὗτος |
| τὰς ἀπροσδιορίστους ἰδεῖν : εἰ διαιροῦσιν ἐκεῖναι , ἐκείναις δὲ ἀναλογοῦσιν αὗται , δῆλον ὅτι καὶ αὗται διαιρήσουσιν , ποῖαι | ||
| ὁ ἀπὸ μονάδος συντιθέμενος ἐν διπλασίοις ἢ τριπλασίοις ἢ συνόλως ἀναλογοῦσιν ἕβδομος ἀριθμὸς κύβος τε καὶ τετράγωνός ἐστιν , ἀμφότερα |
| διάφορα σημαινόμενα , ὡς ἡ κύων φωνὴ εἰς χερσαῖον θαλάττιον ἀστρῷον φιλόσοφον , ἢ ὡς εἶδος εἰς ἄτομα , ὡς | ||
| οὐ κύνας ἀλλὰ κύνα θὴρ χρύσεος τρέμει , οὐ γηΐνους ἀστρῷον τοὺς καρχάρους . ἤγουν ἀστέρα κύνα . Ῥωχμόν : |
| : φησὶ γοῦν περὶ αὐτοῦ : „ Ἰακὼβ δὲ ἄπλαστος ἄνθρωπος οἰκῶν οἰκίαν „ . παρὸ καὶ ” αἱ μαῖαι | ||
| τὸ μὲν οὐσιῶδες , οἷον αὐτὸ τὸ πῦρ , καὶ ἄνθρωπος καὶ τῶν ἄλλων ἕκαστον , καθὸ ποιὸν σῶμα ἕκαστόν |
| μῖγμα τούτων τὸν κόσμον . καὶ † προστ ἀναλυθήσεται τὸ μονοειδές καὶ θείας μὲν οἴεται τὰς ψυχάς , θείους δὲ | ||
| ἄλυτον , ἀνώλεθρον , ἀίδιον , ἄφθαρτον , θεῖον , μονοειδές , ἀσχημάτιστον , ἀνενδεές , ἀνελλιπές , ἀσώματον , |
| τελειότατος : ταχέως δ ' ἀπο - χωρήσας ἀπὸ τοῦ ζῴου καὶ διὰ δέος ἤδη πρὸς φυγὴν ὁρμῶν μετακαλεῖται καὶ | ||
| καὶ τοῦ θώρακος , ἔμπαλιν ἢ ὡς ζῶντος ἔσχε τοῦ ζῴου . πεποίηκε γὰρ ἡ φύσις , οὐχ ὡς ἀναπνευστικὸν |
| ἁπλῶς λέγειν Κορίσκον ἀποδώσει τις , οἶον ἆρ ' ὁ Κορίσκος μουσικός ἐστι ; τῷ δέ , εἴτ ' οὖν | ||
| τὸ ἐπικρῖνον , ἀληθὲς εἰπεῖν ὑπνώττοντα , ὅτι τοῦτο οὐ Κορίσκος , ἀλλ ' οἷον Κορίσκος καὶ εἴδωλον , καὶ |
| , μοι δοκῶ τέξειν . Τὸ γὰρ ἦτρον τῆς χύτρας ἐλάκτισεν . Χὠ μὲν γεγηθὼς ἔτρεχεν , ἡ δ ' | ||
| σαίνοντι παρέβαλλεν . ὁ δὲ ὄνος φθονήσας προσέδραμε καὶ σκιρτῶν ἐλάκτισεν αὐτόν . καὶ ὃς ἀγανακτήσας ἐκέλευσε παίοντας αὐτὸν ἀπαγαγεῖν |
| πανταχοῦ τὸ τὶ στοιχειωτόν : τὸ γὰρ πανταχοῦ συνῃρημένον οὐσίαν καλοῦμεν , ὥσπερ τὸ διακρινόμενον ζωήν , καὶ τὸ διακεκριμένον | ||
| ἢ τὴν φυσικὴν ἢ τὴν ἠθικὴν φιλοσοφίαν τε καὶ ἐπιστήμην καλοῦμεν , οὕτω δὴ καὶ ἐπὶ τοῦ ἐνθουσιασμοῦ . Ἐνθουσιασμὸν |
| βιοῦντος κατὰ φύσιν . οὐκ ἀπὸ σκοποῦ μέντοι καὶ χιτῶνα ποικίλον ἀναλαμβάνειν λέγεται : ποικίλον γὰρ πολιτεία καὶ πολύτροπον , | ||
| ἀκολούθους ἐκθέσεις πεποίηται κατὰ διαφόρους ὑπομνήσεις διὰ τὸ πολύχουν καὶ ποικίλον τῶν συντάξεων , οἷον ἐπὶ τῶν ἀντικεῖσθαι πεπιστευμένων . |
| ἐλάττω τὰ ἐνδέοντα ᾖ . Καὶ ἴδοις ἂν τὸν μὲν γεωργικὸν μακαρίζοντα τοὺς ἀστικούς , ὡς συνόντας βίῳ χαρίεντι καὶ | ||
| : οὐδὲ ἀμείβειν ἐξ ἑτέρου γένεος εἰς ἕτερον , οἷον γεωργικὸν ἐκ νομέος γενέσθαι , ἢ νομέα ἐκ δημιουργικοῦ . |
| παλαιὰν συνήθειαν . φιλόσοφον δέ φησι τὸν Ὅμηρον διὰ τὸ παντοδαπὸν τῆς ὠφελείας τῆς ποιήσεως αὐτοῦ . . . . | ||
| μὲν ἐπιεικὲς πᾶν βιασθὲν δουλεύῃ , τὸ δὲ ἀνόητον καὶ παντοδαπὸν ἐπιχειρῇ ἄρχειν , ὑπὸ ἐξουσίας ἀδεοῦς θρασυνόμενον : ἀνάγκη |
| ἀγαθοί . ὃν γὰρ λόγον ἔχει ὁ ἄνθρωπος πρὸς τὸν αὐτοάνθρωπον , τὸν αὐτὸν τὸ ἀγαθὸν πρὸς τὸ αὐτοαγαθόν . | ||
| , δηλῶ τὸν καθόλου ἄνθρωπον τὸν ἀκατάτακτον , ἤτοι τὸν αὐτοάνθρωπον . οἱ δὲ παρὰ τὸ τὸ ἐν ἀρχῇ λαμβάνειν |
| , Λύκει ' Ἄπολλον , οἲ ἐγὼ ἐγώ . αὕτη δίπους λέαινα συγκοιμωμένη λύκῳ , λέοντος εὐγενοῦς ἀπουσίᾳ , κτενεῖ | ||
| καὶ ὡς Πλάτων παραποδισθῶμεν , καὶ Ξενοφῶν κακόποδας . καὶ δίπους καὶ τρίπους καὶ τὰ ἐφεξῆς , ὧν μόνον ὁ |
| . τρυγόνιον τόδε πάντες ἐπιχθόνιοι καλέουσιν , ἄλλοι δ ' ἀρρενικόν τ ' ἰδ ' ἀριστερεῶνα τὸν ὀρθόν , ὕπτιον | ||
| χάραξ ἐρεῖς τὸ τῆς ἀμπέλου στήριγμα , οὐ κατὰ τὸ ἀρρενικόν . Σκίμπους λέγε , ἀλλὰ μὴ κράββατον . Ἐρεύγεσθαι |
| οὐ δεῖ τὸ μερικὸν τοῦ καθολικωτέρου προτάττεσθαι , κἂν ἄμφω συνωνύμως κατηγοροῦνται τοῦ αὐτοῦ . εἴπωμεν τούτων πάντων , εἰ | ||
| τῆς οὐσίας τό τε μὴ ἐν ὑποκειμένῳ εἶναι καὶ τὸ συνωνύμως πάντα ἀπ ' αὐτῶν λέγεσθαι , ἐπὶ τρίτον μεταβέβηκε |
| Ῥόδιαι Ῥοδίων : συμβεβάρυνται τῷ ἀρσενικῷ , ἐπεὶ καὶ μία φωνὴ ἐπ ' ἀμφοῖν : ὁμοίως δούλων φίλων : ταχεῖαι | ||
| περὶ χορδὰς καὶ μέρος πως τῆς τέχνης ἡ ᾠδή , φωνὴ αἰσθητή , εἰ μὴ ἄρα ἐνεργείας ταύτας τις , |
| . Καὶ ὀδαξῶν τὸν δεξιὸν . . . ἐχῖνος ὁ χερσαῖος σημαντικόν : ποιεῖται δὲ δύο ὀπὰς ὅπου ἂν οἰκῇ | ||
| δὲ νησίον νησιώτης καὶ νησιῶτις θηλυκῶς . καὶ νησαῖος ὡς χερσαῖος . τὸ κτητικὸν νησιωτικός . ἔστι καὶ Νῆσος πόλις |
| μετέχεται . ἔτι διαφέρουσιν ὅτι τὸ μὲν γένος πρῶτον εἰδῶν κατηγορεῖται καὶ οὕτως ἀτόμων , τὸ δὲ συμβεβηκὸς πρῶτον ἀτόμων | ||
| λαμβάνεται εἰς τὸν ὁρισμὸν τοῦ κατηγορουμένου , οἷον ἡ σιμότης κατηγορεῖται τῆς ῥινός , καὶ ἐν τῷ ὁρισμῷ τῆς σιμότητος |
| ἐν τῇ γονῇ τὸ σπέρμα περιέχεται , οὕτω καὶ τοῦτον σπερματικὸν λόγον ὄντα τοῦ κόσμου , τοιόνδε ὑπολείπεσθαι ἐν τῷ | ||
| φλεβὸς ἕλιξ . ἵνα οὖν ἐκείνη τε γένηται καὶ τὸ σπερματικὸν ἀγγεῖον αὐξηθῇ , τόν τε τοῦ περιτοναίου πόρον ἡ |
| ὅσα ἢ μακρὰν ἀφέστηκεν αὐτοῦ τῆς φορᾶς ἢ ἐγκάρσια παραβέβληται ἀλεαίνει μόνον , τὰ δ ' ἐγγὺς ἢ ἐπ ' | ||
| μὲν οὕτως οὓς δὲ ἐναντίως : οἷον φύσει τὸ πῦρ ἀλεαίνει , βαρβάρους Ἕλληνας ἰδιώτας ἐμπείρους , καὶ οὐχ Ἕλληνας |
| οἷον τὸν Σωκράτην , διότι ἐστὶν ἄνθρωπος , ἅπαν εἶναι γελαστικόν , τοῦτο δέ ἐστι τὸν Σωκράτην πάντα ἄνθρωπον εἶναι | ||
| γὰρ ἄνθρωπος , τοῦτο καὶ γελαστικόν , καὶ εἴ τι γελαστικόν , τοῦτο καὶ ἄνθρωπος . Χωρήσωμεν οὖν ἐπὶ τὴν |
| ἐστιν οὐσία ἔμψυχος αἰσθητική , ἀλλὰ καὶ ἄνθρωπος οὐσία ἔμψυχος αἰσθητική . ὃ οὖν ἂν ἐπέγραψεν , εἰ περὶ πάσης | ||
| γὰρ ἐν τοῖς καθ ' ἕκαστα καὶ ἀτόμοις ἡ αἴσθησις αἰσθητική : ἡ δ ' ἀντίληψις αὐτὴ τοῦ καθόλου γίνεται |
| παιπάλην , κόνιν . , στάκτην . . κάμψας ] καμπύλον ποιήσας , καμπτὸν ποιήσας , κλίνας . . . | ||
| γνῶσις ἑτέρου πρὸς ἕτερον . ὥσπερ τὸ εὐθὺ πρὸς τὸ καμπύλον ἐφαρμόσαι ἀδύνατον διὰ τὸ τῶν σχημάτων ἀνόμοιον , οὕτως |
| , ὅπερ δηλοῦται διὰ τῆς ἀποφάσεως . Ταῦτα μὲν οὖν κοινῶς περὶ παντὸς εἴρηται ῥήματος : τὸ δέ γε οὐδ | ||
| φιλοσόφῳ ὁ λόγος . καὶ λέγομεν ὅτι οὐδὲ περὶ τῆς κοινῶς οὐδὲ περὶ τῆς ἰδίως σκοπὸν ἔχει διαλαβεῖν , ἀλλὰ |
| καὶ Ὅμηρος ὡς δ ' ὅτε τις ἐλέφαντα γυνὴ φοίνικι μιήνῃ , καὶ Σαπφώ πόδα δὲ ποικίλος μάσθλης ἐκάλυπτε , | ||
| ὥς δ ' ὅτε τίς τ ' ἐλέφαντα γυνὴ φοίνικι μιήνῃ . μέγεθος δὲ πρὸς μέγεθος , οἷον Κύκλωπος γὰρ |
| ἀσχημάτιστον , ἀνενδεές , ἀνελλιπές , ἀσώματον , ἀόρατον , ἀχρώματον , ἀεικίνητον , αὐτοκίνητον , ἀείζωον , αὔταρκες αὑτῷ | ||
| νοητὸν καὶ νῷ μόνῳ ληπτὸν , οὐδὲ τὸ ἀσχημάτιστον καὶ ἀχρώματον οὐδὲ τὸ ἀσώματον καὶ ἀναφές . ληʹ Ἐπεὶ ἐμέ |
| τῷ τί ἐστι λέγονται . τὸ οὖν λογικὸν ὡς μὲν λογικότης ποιότης ἐστὶ καὶ ἐν τῷ ὁποῖόν τί ἐστι τοῦ | ||
| ὁ βίος αὐτοῦ καὶ ἡ πρὸς Θεὸν πίστις καὶ ἡ λογικότης καὶ τὸ ἐπίβουλον τῆς διανοίας καὶ τὸ ῥητορικώτερον ἐν |
| καὶ εἴπέρ τι ἄλλο ἄλλῳ ὅμοιον , οὐδὲν ἂν εἴη ἐμφερέστερον ἀρετῆς ἀνθρωπίνης γνώμῃ θεοῦ . Μὴ τοίνυν ἀπόρει , | ||
| προσιὼν ἠσπάζετο . ἡ δ ' οὐδὲν ἐκείνου προσβλέπουσα ζῷον ἐμφερέστερον ἑαυτῇ γάνυταί τε καὶ ἀντιπροσφθέγγεται μετ ' αἰδοῦς : |
| δὲ δὴ ἐν ὅπλοις πειρᾶσθαι αὐτῶν καὶ ὁρᾶν τιτρωσκομένουςἄπαγε : θηριῶδες γὰρ καὶ δεινῶς σκαιὸν καὶ προσέτι γε ἀλυσιτελὲς ἀποσφάττειν | ||
| ' ἁπλοῦν ἔχων , ἀλλὰ πολὺ τὸ πανοῦργον καὶ τὸ θηριῶδες . διὸ καὶ Σκύθον αὐτὸν οἱ Λακεδαιμόνιοι προσηγόρευον . |
| . ὃ καὶ πέπονθε Θεμιστοκλῆς , μηδὲν οἴκοθεν προσμαθὼν , λογικὸς ἦν ὁ ἀνὴρ , οἴκοθεν παιδευθείς . ἀπαίδευτος ἡ | ||
| μᾶλλον καὶ τὸ ἧττον : οὐ γὰρ λέγεταί τις μᾶλλον λογικὸς οὐδὲ μᾶλλον θνητὸς καὶ ἧττον λογικὸς ἢ ἧττον θνητός |
| τῷ Διὶ ἤτοι τῷ σώφρονι λογισμῷ . ἢ Τυφών ἐστι στοιχειακῶς ἡ μετὰ τὴν τοῦ Χάους καὶ τοῦ Ἐρέβου διάλυσιν | ||
| , τριχῶς οἶδα νοούμενον : πραγματικῶς , ψυχικῶς , καὶ στοιχειακῶς . Καὶ πραγματικῶς μὲν Πιερία καὶ Ἑλικὼν , ὄρη |
| καὶ ὁ τοῦ σώματος κλύδων , ἀλλὰ καὶ πᾶν τὸ περιέχον : ἥσυχος μὲν γῆ , ἥσυχος δὲ θάλασσα καὶ | ||
| λιγνὺς φλογώδης συνίσταται , οἵα πολλάκις πυρώδης ἔκλαμψις κατὰ τὸ περιέχον ἐμφαίνεται . ἐλάττονος δὲ καὶ ἧττον λεπτῆς ὑπαρχούσης ὑπόπυρός |
| καὶ τὸ ὂν καὶ τὸ ἡνωμένον : τὸ μὲν ἔσται ἑνιαῖον , τὸ δὲ οὐσιῶδες , ἀλλ ' ἑκάτερον μικτόν | ||
| : καλὸν δὲ ὅμως καὶ δίκαιον πρὸ τοῦ εἰδητικοῦ τὸ ἑνιαῖον . Οὕτω δὲ καὶ νοῦς ὁ ὅλος ὁ μὲν |
| αἱ ἶνες ἰσχυραὶ οὖσαι καὶ δυσπαθεῖς πρὸς τὴν οἰκείαν φύσιν ἐξομοιοῦσι τὸ αἷμα ἐκεῖνο καὶ λευκὸν τὸ πύον γίνεται . | ||
| ἀλλὰ καὶ τοῦτο ἴσμεν , ὅτι τὰ μόρια πρὸς ἑαυτὰ ἐξομοιοῦσι τὴν τροφὴν καὶ οὕτως τρέφονται : οὐδὲν γὰρ ἄλλο |
| πρὸς συνουσίαν . ὀδὰξ ἤτοι δηγματικῶς καὶ τμητικῶς συμπλακεῖσα τῷ ἄρρενι . γράφεται δὲ καὶ ἀμύξ , ἀντὶ τοῦ ἀμυκτικῶς | ||
| σωφροσύνην , οὐ μὴν τέλεον τῆς φυσικῆς ἀποφοιτῶσαν θηλύτητος οὐκέτι ἄρρενι θεῶν , τῇ δὲ θηλείᾳ μὲν κατὰ γένος , |
| , εἶτα τέμοι τὸ ζῷον εἰς ἄπουν καὶ δίπουν καὶ πολύπουν ὑπερβὰς τὸ πεζόν . ἔστι δὲ τοῦτο κακία ὁρισμοῦ | ||
| δὲ ξηρῶν φαρμάκων ἀδήκτωϲ οἶδά ποτε τῷ διφρυγεῖ δαπανηθέντα τὸν πολύπουν . εὐδοκιμεῖ δὲ ἐπ ' αὐτῶν καὶ τὸ προειρημένον |
| γὰρ μέρη ψυχῆς : τὸ μὲν θρεπτικόν , τὸ δὲ αἰσθητικόν , τὸ δὲ λογικόν . Τοῦ μὲν οὖν λογικοῦ | ||
| ἀσύστατοι . καὶ συνιστάμεναι μὲν αἱ δύο ὑπάλληλοι , ἔμψυχον αἰσθητικόν , ἄψυχον ἀναίσθητον , καὶ μία διαγώνιος ἔμψυχον ἀναίσθητον |
| ἐκλελοιπότων , ἤτοι κἂν ἡ αἰσθητικὴ δύναμις ἐκλείψῃ κἂν ἡ ὁρατικὴ κἂν πᾶσαι αἱ αἰσθητικαὶ δυνάμεις ἐκλείψωσι , μόνη δὲ | ||
| ὠοει - δές , ἀμαυροῦται τὸ κρυσταλλοειδές , μολύνεται ἡ ὁρατικὴ δύναμις , καὶ πάλιν κατὰ ἀπάτην ὁρῶσιν ἅπερ εἰρήκαμεν |
| δὲ ταύτην , ἄπειρον ἄρτιον πλῆθος ἀριστερὸν θῆλυ καμπύλον σκότος ἑτερό - μηκες κινούμενον κακόν . αὗται μὲν οὖν αἱ | ||
| δὲ ταύτην , ἄπειρον ἄρτιον πλῆθος ἀριστερὸν θῆλυ καμπύλον σκότος ἑτερό - μηκες κινούμενον κακόν . αὗται μὲν οὖν αἱ |
| φης [ ] [ ἐκ τῆς πηγῆς ] τῶν ὑδάτων εἶδος ? ? ? [ ] ἀνθρώπου ὤφθη μοι ὑποδεικνύον | ||
| βεβλῆσθαι δοκοῦντος ὁ μὲν ἠφάνιστο , κύων δὲ τὸ μὲν εἶδος ὅμοιος τῷ ἐκ Μολοττῶν , μέγεθος δὲ κατὰ τὸν |
| περιέχει γὰρ τὸ εἶδος τὴν ὕλην καὶ τὰ στοιχεῖα τὸ ἄποιον σῶμα . ταῦτα ἔχει ἡ πρᾶξις . Ἕκτον ἦν | ||
| καὶ μέλιτοϲ , ἔτι δὲ πρὸϲ τούτοιϲ εἴ τε οὖν ἄποιον ἐθέλοιϲ εἴ τε μέϲον ἐν ποιότητι τῇ πρὸϲ τὴν |
| χρῷτο , ἄριστα ἂν χρήσαιτο , ὡς καὶ Δημοσθένης „ ἔγγειον τόκον „ λέγει . Ἐξάδελφος ἀποδιοπομπητέον , ὁ ἀνεψιὸς | ||
| ἐπὶ τοῦ ἐν τῇ γῇ ἄριστον : καὶ Δημοσθένης ” ἔγγειον τόκου ” φησίν . Ξύστραν μὴ λέγε , ἀλλὰ |
| μὲν βότρυν ἀπὸ τῆς μήτρας τὸ δὲ κλῆμα ἀπὸ τοῦ περιειληφότος κλήματος : δηλοῦν δὲ τὴν ἄμπελον αὐτήν . Τὰ | ||
| [ ] ? τὸν ἀριθμὸν πάντα ; τοῦτο γὰρ ἤδη περιειληφότος ? ἐστὶν τὸν σύμπαντα . τοιοῦτο ? δὴ δεῖ |
| ὑγιεῖς ὅροι τοῦ παντὶ ἐξ ἀνάγκης κινούμενον , λευκόν , βαδίζον , τοῦ μηδενὶ ἐξ ἀνάγκης κινούμενον , λευκόν , | ||
| βέλτιον αὐτοὺς ληπτέον , βαδίζον , ἀλλοιούμενον , ζῶον : βαδίζον οὐδενὶ ἀλλοιουμένῳ ὑπαρχέτω , ἀλλοιούμενον παντὶ ζώῳ ἐνδεχομένως , |
| , ἔστι δ ' ὡς ἀγνοεῖν , ἤγουν κατὰ τὸ μερικόν . οὐδὲν γὰρ ἄτοπόν ἐστιν , εἰ ὃ μανθάνει | ||
| ἢ ὅτι τὸ καθόλου ἐπιστήμονας ἡμᾶς ποιεῖ , οὐ τὸ μερικόν , ἢ ὅτι ταύτῃ προὔχομεν τῶν ἀλόγων τῷ γινώσκειν |
| μετὰ τοῦ εἴδους καὶ τὸ ποσὸν ὥρισται : ἄλλο γὰρ ἀνθρώπου καὶ ἄλλο ὄρνιθος καὶ ὄρνιθος τοιουτουί . Θαυμαστότερον τὸ | ||
| βιότου ἐν τούτῳ πολλάκις εὑρίσκουσι . τέλος γὰρ τῆς τοῦ ἀνθρώπου ζωῆς ὁ θάνατος . . κόναβος ] κτύπος ἐστί |
| λοιμῷ διεπέμψατο : ἦν δὲ τὸ ἔπος ἕν : Φοῖβος ἀκειρεκόμης λοιμοῦ νεφέλην ἀπερύκει . καὶ τοῦτο ἦν ἰδεῖν τὸ | ||
| καὶ μέλασμα τὸ τῆς κόμης βάμμα . ὁ δὲ Ἀπόλλων ἀκειρεκόμης . ὑπόκειται δὲ τῇ κόμῃ κεφαλή , καὶ δέρμα |
| ἢ τό τε ταὐτὸν τοῦτο καὶ θάτερον ὡς ἐκείνων τι προσαγορεύοντες λανθάνομεν ἡμᾶς αὐτούς ; Ἴσως . Ἀλλ ' οὔ | ||
| τὸν τῆς Ἀφροδίτης ὡς μητέρα θεῶν ποικίλοις καὶ ἐγχωρίοις ὀνόμασι προσαγορεύοντες καὶ τὸν τοῦ Ἄρεως ὡς Ἄδωνιν ἢ ἄλλως πως |
| τοῦ ζώου εἶναι . καὶ πάλιν ἂν θελήσαιεν τὸν ἄνθρωπον ὑπόπουν δεῖξαι , συλλογίζονται μὲν ἢ ἄπουν ἢ ὑπόπουν αὐτὸν | ||
| τὸν ἀνθρώπου ὁρισμὸν ἔχομεν συναθροισθέντα περὶ αὐτοῦ τὰ ζῷον πεζὸν ὑπόπουν δίπουν ἄπτερον , εἶθ ' ὑποθώμεθα , ταὐτὸν δὲ |
| καὶ ῥώμη πάρεστιν , οἵα τοῖς κράτιστα πεφυκόσι , καὶ μορφὴ τοῦ βασιλείου γένους ἀξία . ἢ τούτων μὲν οὐδέτερον | ||
| αὐτῶν ἔσται μέρος τε ἔσται . Οὐ τοίνυν οὐδὲ τοιαύτη μορφὴ οὐδέ τις δύναμις οὐδ ' αὖ πᾶσαι αἱ γεγενημέναι |
| ὁ τόπος ἐστίν , ἀποδεῖξαι . διάστημα δὲ τὸ μεταξὺ νοούμενον τῶν περάτων τοῦ περιέχοντος , οἷον τὸ μεταξὺ τῆς | ||
| κόσμῳ καὶ ἐν τῷ ἐπιπέδῳ τοῦ διὰ μέσου τῶν ζῳδίων νοούμενον κύκλον , ὡς ἀδιαφορεῖν πρὸς τὸ κέντρον αὐτοῦ τὴν |
| ἀντονομασία , λέξις δι ' ἐπιθέτων ἢ συσσήμων ὄνομα ἴδιον σημαίνουσα , ὡς ἐν τούτῳ : Πηλεΐδης δ ' ἐξαῦτις | ||
| λέγειν οἱ ποιηταὶ ἔχουσι , ταῦτ ' ἐν τῷ γράμματι σημαίνουσα . καὶ τί χρὴ λέγειν περὶ τῶν ἀριζήλως εἰρημένων |
| οὔτε γὰρ καταμετρεῖ τὸ ὅλον ὑπὸ μεγέθους , ἐπειδὴ οὐκ ἀπαρτίζει εἰς τέλειον : κατὰ ἀόριστον δὲ ὡς τὸ πολλαπλάσιον | ||
| πρὸς αὐτὸν τετραμμένου αὐτῆς ἡμισφαιρίου καταλαμπομένου . Αὕτη τὸν ἴδιον ἀπαρτίζει κύκλον ἐν ἑπτὰ καὶ εἴκοσιν ἡμέραις καὶ ἡμίσει : |
| μέν τινα παρ ' αὐτοῖς εἶναι τὸν παθητικὸν νοῦν καὶ φθαρτόν , ὃν καὶ κοινὸν ὀνομάζουσι καὶ ἀχώριστον τοῦ σώματος | ||
| . Ἀριστοτέλης δὲ τὸ ὑπὸ τὴν σελήνην μέρος παθητὸν καὶ φθαρτόν , ἐν ᾧ καὶ περίγεια . Ἀριστοτέλης : εἰ |
| ' ἄλληλα ἑτέρων γενῶν αἱ αὐταὶ εὑρίσκονται διαφοραί . κἂν διέλῃ τις τὸ ζῷον εἰς ἔναιμον καὶ ἄναιμον καὶ τὸ | ||
| , ἂν λαβών τις τὸν ἀριθμὸν πάντα καὶ πᾶν πλῆθος διέλῃ εἴς τε τὸ περιττὸν καὶ ἄρτιον , προσλαμβάνοι δὲ |
| , τὰ μέχρι τῆς ἑβδόμης ἀφικνούμενα , τὰ δὲ ὀξέα ὁμωνύμως τῷ γένει , τὰ μέχρι τῆς τεσσαρεσκαιδεκάτης ἀφικνούμενα , | ||
| τῶν ἀρκτικῶν , παρ ' οἷς εἰσιν ἀρκτικοί , διορίζουσιν ὁμωνύμως τοῖς ἄνω τοὺς ἐπὶ γῆς ποιοῦντες , καὶ τοὺς |
| καὶ διὰ τοῦ λ γράφουσιν : στίξ : ἴξ , θηρίδιόν τι ἐσθίον τὰς ἀμπέλους : πνίξ : πλίξ . | ||
| τὸν περὶ τῶν ναυτικῶν τοῦ Βίαντος λόγον . ἐρυσίβην . θηρίδιόν τι ἐν τῷ σίτῳ γιγνόμενον , ὃ λυμαίνεται τὸν |
| Ἀθηναίων . ἦν γὰρ τὸ χωρίον ἐπάντες : ἀπόκρημνον καὶ ἀνωφερές . παιανίσαντες : δύο παιᾶνες ἦσαν , Ἐνυάλιος , | ||
| μονογενές : ἐστὶ δὲ ἄφωνον , κατάψυχρον , ἐλεύθερον , ἀνωφερές , θηλυνόμενον , ἀμετάβλητον , κακόν , ὀλιγόγονον , |
| ἀεὶ ὑπὸ μειζόνων καὶ ἐλασσόνων ? [ ] περιεχομένους πλευρῶν ἀπεικάσαντες τοῖς προμήκεσι σχήμασι προμήκεις ἀριθμοὺς ἐκαλέσαμεν . Ὅσαι μὲν | ||
| τὸν μὲν δυνάμενον ἴσον ἰσάκις γίγνεσθαι τῷ τετραγώνῳ τὸ σχῆμα ἀπεικάσαντες τετράγωνόν τε καὶ ἰσόπλευρον προσείπομεν . Καὶ εὖ γε |
| ἀποβολὴν μὴ παιδοποιοῦ . φύσις μεγάλη ἐπιμελουμένη βελτίων γίνεται , ἀμελουμένη δὲ χείρων . μεγάλη φύσις μεγάλης δεῖται καὶ τῆς | ||
| ἀλλ ' αὐτῶν μόνων ἐστὶ τῶν ἐντέρων ἕλκωσις , ἥτις ἀμελουμένη καὶ νομὴν , ἔσθ ' ὅτε καὶ σῆψιν ἀποτελεῖν |
| ὄντως μὲν οὐθέν ἐστιν , ὀνομάζεται δὲ ὑφ ' ὑμῶν ἀναφὲς καὶ κενὸν καὶ ἀσώματον . [ ] [ ! | ||
| καὶ παντελῶς ἐγρηγορότων αἱ φωναὶ ἀκούονται . Καὶ ποτὲ μὲν ἀναφὲς καὶ ἀσώματον πνεῦμα περιέχει κύκλῳ τοὺς κατακειμένους , ὡς |
| καομένων . Καὶ τοίνυν ὥσπερ συμμέτρῳ τε καὶ οἰκείῳ θερμῷ διεπλάττετό τε καὶ ἀπηρτίζετο ἕκαστον τούτων , οὕτω νόθῳ τε | ||
| ὁ πατήρ , καὶ μεθ ' ἡμῶν καὶ πρὸ ἡμῶν διεπλάττετό σοι τὴν ψυχήν . εἰ οὖν κόσμος μαθητῇ παιδευτὴς |
| τὴν δημοκρατίαν καλεῖς . τὸ δὲ σχῆμα τὸ εἰρημένον τοῦτο τριπλοῦν . καὶ γὰρ ἐπαναφορὰ [ ἴσως εἴρηται ] διὰ | ||
| λιβάνου , διφρυγοῦς , ἑκάστου μέρος α . ὑσσώπου τὸ τριπλοῦν : πραότερον δὲ γίγνεται χωρὶς τοῦ λιβάνου καὶ τοῖς |
| πράγμασιν , πῶς ἐὰν εἴπω ἄνθρωπός ἐστι ζῷον λογικὸν θνητὸν ἀποθνῆσκον καὶ τὰ ἑξῆς καὶ πλεονάσω ταῖς λέξεσιν ὁ ὅρος | ||
| ταὐτὸν γάρ ἐστιν κατὰ τὴν σημασίαν τὸ θνητόν καὶ τὸ ἀποθνῆσκον . ἐπειδὴ οὖν οὐδὲν πλέον σημαίνει ἡ προστεθεῖσα λέξις |
| τὰ μὲν παρὰ τῆς φύσεως τοιαῦτα , πολλὰ τῶν ὄντων ἀφελόντι . τῶν δ ' αὖ τῆς τέχνης τί χρὴ | ||
| Οὐκοῦν τοῦτό γε ἕξιν νοῦ σημαίνει , τὸ μὲν ταῦ ἀφελόντι , ἐμβαλόντι δὲ οὖ μεταξὺ τοῦ χεῖ καὶ τοῦ |
| οἱ Λίβυες : οὐκ εὖ δὲ οὐδ ' οἱ Ἕλληνες ἀνθρωπομόρφους τυποῦντες : εἴη γὰρ ἓν τοῦτο μόνον θεὸς τὸ | ||
| οἱ τιμῶντες αὐτοὺς καὶ τὰ ἀγάλματα αὐτῶν ἐργαζόμενοι οἳ μὲν ἀνθρωπομόρφους αὐτοὺς ἱδρύσαντο , οἳ δὲ βοῶν εἶδος αὐτοῖς περιέθηκαν |
| τὸ εἶναί τινα ἄρχοντα καὶ τὸ εἶναι δοῦλον δίχα ] κεχωρισμένον θὴν ] παραπληρωματικὸς σύνδεσμος τὸ θήν . δὴ ἐπιγλωσσᾷ | ||
| μετουσία μὴ συμφυὴς ἀλλ ' ἐπίκτητος , καὶ ὃ δὴ κεχωρισμένον ὂν τῆς τοῦ ὑποκειμένου οὐσίας οὔτε διατίθησιν αὐτὴν καθ |
| ἡ γὰρ κοιλότης λαμβάνεται ἀντὶ τῆς σιμότητος , ἡ δὲ σιμότης πάντως συνεισφέρει ἑαυτῇ τὴν ῥῖνα : ὥστε ὁ λέγων | ||
| ἐν γοῦν τοῖς αὐτῶν ὁρισμοῖς λαμβάνομεν καὶ τὰ ὑποκείμενα : σιμότης γάρ ἐστι κοιλότης ἐν ῥινί , καὶ περιττὸν ἀριθμὸς |
| νοῦ καὶ ἐπιστήμης δεκτικόν τῷ μὲν ζῷον εἰπεῖν χωρίζει τῶν ἄζων , τῷ δὲ λογικόν τῶν ἀλόγων , τῷ δὲ | ||
| τῷ πέντε συνθείημεν , ἄμφω τυγχάνοντες ἄρρενες ἄτροφον γονὴν καὶ ἄζων τὴν τῶν ὀκταμήνων δηλοῦσιν . ἀλλ ' εἰ καὶ |