ἐκ τοῦ ὅταν μὴ δέηται ἅτερος θατέρου μηκέτ ' αὐτοὺς ἀλλάσσεσθαι : οὐδεὶς γὰρ τὰ αὑτοῦ δίδωσιν ὑπὲρ τοῦ λαβεῖν | ||
κλέος ἄφθιτον ὥς κε πέλοιτο , αἰεὶ κουράλιον προτέρην φύσιν ἀλλάσσεσθαι . Ἐν δὲ βίην οἱ δῶκεν ἀπειρεσίην Ἀγελείη , |
φθέγξατο . θαρσήσας δὲ μέγας Κρόνος ἀγκυλομήτης αἶψ ' αὖτις μύθοισι προσηύδα μητέρα κεδνήν : “ μῆτερ , ἐγώ κεν | ||
οὔποτ ' ἂν ἐξ ἀγαθοῦ πατρὸς ἔγεντο κακός , πειθόμενος μύθοισι σαόφροσιν : ἀλλὰ διδάσκων οὔποτε ποιήσει τὸν κακὸν ἄνδρ |
δῶκε πατὴρ ἔτι δεῦρο κιούσῃ , ἣ νῶϊν εἴρυτο θύρας πυκινοῦ θαλάμοιο , πείθεις δή μευ θυμόν , ἀπηνέα περ | ||
, ἐποίησεν αὐτὸν ὀδυρόμενον καὶ λέγοντα ὡς καὶ ἐγὼν ὄφελον πυκινοῦ νόου ἀντιβολῆσαι ἀμφοτερόβλεπτος : δολίῃ δ ' ὁδῷ ἐξαπατήθην |
ἵξεσθαι σέθεν , ὅτ ' ἐκ Μυκηνῶν πολυπόνωι σὺν ἀσπίδι ἔστειχε μείζω τῆς δίκης φρονῶν , πόλιν πέρσων Ἀθάνας . | ||
περὶ ἐκείνου διαλέγεται τοῦ προκατειλεγμένου ἐν τῷ ὕστατος ἀρνειὸς μήλων ἔστειχε θύραζε : τοῦ κατὰ νῶτα λαβών . εἰ γὰρ |
διανιστάμενοι ἐκκρίνουσιν οὐδὲν ἄξιον λόγου . ὅταν ταῦτα τὰ συμπτώματα ὄψῃ παρόντα , ἀποδιόριζε τὴν ὀργανικὴν νόσον ἐκ τῆς ὁμοιομεροῦς | ||
τὴν ἀδελφήν , ἀποκαλύψας δὲ τὸ μυθικὸν παραπέτασμα τὸ ἴσον ὄψῃ κληθὲν ἀδελφήν . ἐπεὶ δὲ Ἀχιλλέως ἐμνήσθην , εἰσῆλθέ |
τοῖς ὡρισμένοις διάφορον ἕνα λόγον οὐκ ἔχει . ” ἐνταῦθα Ἰοῦστος ἀνέκραγεν ὡς μανθάνων ὅσα μὴ πρότερον ἠπίστατο , καὶ | ||
ἂν ἐμοὶ ἀνάρμοστα . ” Κρινομένου δ ' αὐτοῦ φησιν Ἰοῦστος ὁ Τιβεριεὺς ἐν τῷ Στέμματι Πλάτωνα ἀναβῆναι ἐπὶ τὸ |
δὴ πέραινε , καὶ κόπον μὴ προστίθει . Ὅπως Ἀχαιῶν δίθρονον κράτος , Ἑλλάδος ἥβας , τοφλαττοθρατ τοφλαττοθρατ , Σφίγγα | ||
δίδωσί μοι ἀλκὴν καὶ δύναμιν μέλπειν καὶ λέγειν ὅπως τὸ δίθρονον κράτος τῶν Ἀχαιῶν , ἤτοι τοὺς δύο βασιλεῖς , |
ποδὸς κρέμαιτ ' ἐκεῖνος ἐν γναφέως οἴκωι . κάλ ' ὖμιν , ὦ γυναῖκες , ἐντελέως τὰ ἰρά καὶ ἐς | ||
! ! ] δοῦναι καὶ ταῦτα καὶ ταῦτ ' ἦι ὖμιν ἐπτὰ ? Δαρεικῶν ? ? ἔκητι Μητροῦς τῆσδε ? |
κλισίην Ἀγαμέμνονος Ἀτρεΐδαο / πάντα μάλ ' . . . ἀγορευέμεν „ ἀντὶ τοῦ ἀγόρευε , καὶ ” πειρᾶν δ | ||
ἀλλ ' ἐκ τοῦ ἐπιθετικοῦ τοῦ „ δῆμον ἐόντα παρὲξ ἀγορευέμεν „ . καὶ δημοτικός καὶ δημοτικώτερος , καὶ δημαγωγός |
καὶ ὀτρυνέουσα νέεσθαι . αὐτὰρ ὁ Τηλέμαχον καὶ βουκόλον ἠδὲ συβώτην εἰς ἓ καλεσσάμενος ἔπεα πτερόεντα προσηύδα : “ ἄρχετε | ||
παιδί , τὸν ἐν μεγάροισιν ἔλειπες . αὐτὸς δὲ πρώτιστα συβώτην εἰσαφικέσθαι , ὅς τοι ὑῶν ἐπίουρος , ὁμῶς δέ |
πόλιν ὄφρα κομίζοι , παῖδα δ ' ἑὸν σφετέροισι κασιγνήτοισιν ὄπασσε : βῆ δ ' ὅγε Μαιναλίης ἄρκτου δέρος ἀμφίτομόν | ||
πολυμήλου , τόν ῥα μάλιστα Ἑρμείας Τρώων ἐφίλει καὶ κτῆσιν ὄπασσε : τῷ δ ' ἄρ ' ὑπὸ μήτηρ μοῦνον |
εὐκαίρως γινομένην μόνην ὀνομάζειν αἰδῶ . τὸ δὲ ταὔτ ' ἔχοντε γράμματα , οἷον : ἑνὶ ὀνόματι τόνῳ καὶ φθόγγῳ | ||
: [ τῶν γὰρ σθένος οὐκ ἀλαπαδνόν : ἥβης μέτρον ἔχοντε : ] τὼ ἐργάζεσθαι ἀρίστω . οὐκ ἂν τώ |
δαμάσσει . εἰ δὲ καὶ οὔνομα δῆθεν ἐπιθύεις γενεήν τε ἴδμεναι οἵτινές εἰσιν , ἕκαστά κε μυθησαίμην . τόνδε μέν | ||
τὴν ὁδὸν ὥσπερ ἐγώ . Ὅστις τοι δοκέει τὸν πλησίον ἴδμεναι οὐδέν , ἀλλ ' αὐτὸς μοῦνος ποικίλα δήνε ' |
: ἐξ ἐμέθεν δὲ κλυτοὺς φιτύσεαι υἷας οἳ σκηπτοῦχοι ἅπαντες ἐπιχθονίοισιν ἔσονται . Ὣς φάτο : καὶ τετέλεστο τά περ | ||
αὐτῆς ὑπολήψεως καὶ ταῦτα εἴρηται : ἀρχὴν μὲν μὴ φῦναι ἐπιχθονίοισιν ἄριστον , μηδ ' ἐσιδεῖν αὐγὰς ὀξέος ἠελίου , |
ὑπήκοον ἡμερότης . οὕτω καὶ Κροῖσος ἡμᾶς ἴσα καὶ παῖδας ἐξέθρεψε καὶ τὰ βέλτιστα μὲν ἐπιτρέπων πάντας ἑώρα πρὸς διακονίαν | ||
σφι ὁ παῖς , κατέβαλον φάτιν ὡς ἐκκείμενον Κῦρον κύων ἐξέθρεψε . Ἐνθεῦτεν μὲν ἡ φάτις αὕτη κεχώρηκε . Κύρῳ |
, ἐν δευτέρῳ πεύσεται , ὅταν τὴν ἀρετὴν αὐτῷ ὑπάρχουσαν καταμάθῃ . ὅστις δὲ ἀγαπᾷ κύνας , τούτῳ προσφιλὲς μὲν | ||
ὅταν οἷον [ ] ἀναπτερυγίζοντά [ ] [ ] τινα καταμάθῃ δι ' αὐτὰ [ καὶ ? ] πρὸς ὕψος |
ἐλθὼν ἐς χαλκήιον ἐθηεῖτο σίδηρον ἐξελαυνόμενον καὶ ἐν θώματι ἦν ὁρέων τὸ ποιεύ - μενον . Μαθὼν δέ μιν ὁ | ||
τελεόμενα : παυσάμενος δὲ βασίλευε τῶν σεωυτοῦ καὶ ἡμέας ἀνέχεο ὁρέων ἄρχοντας τῶν περ ἄρχομεν . Οὐκ ὦν ἐθελήσεις ὑποθήκῃσι |
ὤτρυνα νέεσθαι . οἱ δ ' ὕβρει εἴξαντες , ἐπισπόμενοι μένεϊ σφῷ , αἶψα μάλ ' Αἰγυπτίων ἀνδρῶν περικαλλέας ἀγροὺς | ||
ὤτρυνα νέεσθαι : οἱ δ ' ὕβρει εἴξαντες , ἐπισπόμενοι μένεϊ σφῷ , αἶψα μάλ ' Αἰγυπτίων ἀνδρῶν περικαλλέας ἀγροὺς |
τῷ Θεοκρίτῳ . ἐκεῖνος γάρ φησι : καὶ νυκτὶ νεώτερον Ἰφικλῆα . κροκωτόν : ἤτοι ἀπὸ τῆς χρόας κροκοειδὲς , | ||
βίην Ἡρακληείην : τὸν μὲν ὑποδμηθεῖσα κελαινεφέϊ Κρονίωνι , αὐτὰρ Ἰφικλῆα δορυσσόωι Ἀμφιτρύωνι , κεκριμένην γενεήν : τὸν μὲν βροτῶι |
δέξασθαι δῶρον παρὰ τοῦ Διὸς τοῦ Ὀλυμπίου , ἀλλ ' ἀποπέμπειν ὀπίσω πρὸς τὸν πέμψαντα δηλονότι , ἵνα μή τι | ||
μέχρις ἂν δύνηται τὰς σφαιροειδεῖς ταύτας ἀτόμους εἰσέλκειν τε καὶ ἀποπέμπειν . μήποτε δὲ καὶ τῶν Πυθαγορείων τινές , φησὶν |
ἄνομον καὶ ἀκόλαστον ἄρχοντας , μᾶλλον δὲ ὥσπερ βίαιον τυραννίδα διέποντας , καὶ Ταρτάρου μυχοῖς παραδέδωκεν , τότε γένεσιν παίδων | ||
τὴν μετ ' αὐτῆς Σελήνην , τὴν δωδεκάτην Κρόνον τε διέποντας πρὸς τάξιν . ἐδόθη καὶ τὴν νύκταν δὲ πολεύειν |
τὸ μὲν ἄξιον ἐπαίνου ἐπαίνωι τιμᾶν , τῶι δὲ ἀναξίωι μῶμον ἐπιτιθέναι : ἴση γὰρ ἁμαρτία καὶ ἀμαθία μέμφεσθαί τε | ||
τῷ προσώπῳ εὐειδεῖς καὶ ἐπιτερπεῖς , ἐοικότες γυναικί , ἀλλὰ μῶμον ἕξουσιν ἐν τῷ ἀριστερῷ ὀφθαλμῷ ἢ περὶ τὸν ἕνα |
ἔπος θυμαλγὲς ἔειπες . πῶς γὰρ δὴ τὸν ξεῖνον ἐγὼν ὑποδέξομαι οἴκῳ ; αὐτὸς μὲν νέος εἰμὶ καὶ οὔ πω | ||
ἐγὼ πόλεμον : ἐσωματοποίησε τὸν πόλεμον , διὸ ἔφη οὐχ ὑποδέξομαι αὐτόν , ὡσανεὶ ἄνθρωπόν τινα . Γ αἱ δὲ |
ἐν ἐκθέσει δὲ στίχοι ἰαμβικοὶ τρίμετροι ἀκατάληκτοι ἕξ . τὸν ἀμόν νυν ἀντίπαλον ] ἀντισπαστικὰ κῶλα εʹ . τὰ δʹ | ||
Μὴ τάσσε : χώρει δ ' ἔνθαπερ κατέκτανες πατέρα τὸν ἀμόν , ὡς ἂν ἐν ταὐτῷ θάνῃς . Ἦ πᾶς |
καὶ Σόλωνος νόμους . ἀπολαβὼν οὖν ὁ δῆμος τὴν ἐλευθερίαν εἵλετο πολίτας κʹ τοὺς ζητήσοντας καὶ ἀναγράψοντας τοὺς διεφθαρμένους τῶν | ||
παρέχειν αὑτὸν ὅταν βούληται τὸν ἐναντίον ἢ τοῦτον τὸν τρόπον εἵλετο ζῆν , εὔδηλον δήπου τοῦθ ' ὅτι καὶ νῦν |
πολλαῖς ἡμέραις μικρὸν ἀνύσῃ μέτρον . πέρασον οὖν ἡμῖν τὸν ἑταῖρον οὐ τὸν Δαιδάλου τρόπον , ἀλλ ' οἶσθα ὃ | ||
καὶ γὰρ καὶ ταῦτα αὐτῷ ὑπάρχει . Ἑρέννιον τὸν ἐμὸν ἑταῖρον φθάνεις μὲν ἐπιστάμενος , οὔπω δὲ ἱκανῶς , ὅσον |
μόνον ἀριθμῷ παραλαβὼν τὰ κρέα ὁπόσα τῷ παιδὶ κατόπιν ἑστῶτι παραδεδώκει καὶ σημηνάμενος ἐπιμελῶς τὸ ἀπ ' ἐκείνου καθεύδει μηδένα | ||
φυγών , ἀποθανόντων ἐκείνων , τὸν στόλον ἐπὶ σπονδαῖς Ἀντωνίῳ παραδεδώκει . καί μοι τοῦτο ἀναμνῆσαι νῦν ἔδοξεν ἐς ζήλωμα |
ἔπασχον πρότερον ὡς ] πῶς ἢ ὅτι σφᾶς ] αὐτούς ἠπίους ] ἄφρονας ἔθηκα ] ἐποίησα φρενῶν ] γνώσεως ἐπηβόλους | ||
βραχεῖ δὲ μύθῳ πολλὰ συλλαβὼν ἐρῶ . πρῶτον φρένας μὲν ἠπίους ἔχειν χρεών : τῷ πλουσίῳ τε τῷ τε μὴ |
Καρκίνος αἴθων οὔτε Λέων τούτοισιν ἐπάρκιος . ἡ δέ νυ Κούρη ἐσθλὴ καὶ Ζυγὸς ἶσον . ἀτὰρ χθόνα ποσσὶν ἀμύσσων | ||
, λελίητο γὰρ ἀμφοτέροισιν δηιοτῆτος ἄνευθεν ὑπέρβια νείκεα λῦσαι . Κούρη δ ' οὐλομένῳ ὑπὸ δείματι πολλὰ μὲν αὐτούς Αἰσονίδεω |
ῥῆσιν θέσαν . γείτονα δ ' ἐκκάλεσεν Διὸς ὑψίστου προφάταν ἔξοχον , ὀρθόμαντιν Τειρεσίαν : ὁ δέ οἱ φράζε καὶ | ||
νῦν , υἱὸν ἐπεί μοι δῶκε γενέσθαί τε τραφέμεν τε ἔξοχον ἡρώων : ὃ δ ' ἀνέδραμεν ἔρνεϊ ἶσος : |
τείχεος , οὐδ ' ἐς Ἀχαιοὺς μίσγετο : μητρὸς γὰρ πυκινὴν ὠπίζετ ' ἐφετμήν . ἔνθα στὰς ἤϋς ' , | ||
ἐρέουσα ἀντὶ τοῦ σημαίνουσα . . τοὺς ὅ γε συγκαλέσας πυκινὴν ἠρτύνετο βουλήν : ὅτι Ζηνόδοτος γράφει αὐτὰρ ἐπεί ῥ |
τινὲς ἤδη πρότερον πόλεις , ἀλλ ' ἐπὶ κρειττόνων κρηπίδων ἀναστήσεσθαι , τηνικαῦτα ὑπολισθεῖν , πῶς οὐκ εὐτυχίας μέρει προσθείη | ||
ἀναστησομένοις ἑαυτὸν παράσχοι τάφον ; οὐ γὰρ τῶν αὐτῶν καὶ ἀναστήσεσθαι ἡμῶν πεπεῖσθαι τὰ σώματα καὶ ἐσθίειν αὐτὰ ὡς οὐκ |
τῶν ἐμῶν γονάτων : τὸν μὲν τῶν νεκρῶν : γράφεται δμῶας : τὸν δὲ Πολυνείκους νέκυν : φανερώσεται κηρυχθήσεται : | ||
πορπάματα , Πυλάδην μὲν εἵλετ ' ἐν πόνοις ὑπηρέτην , δμῶας δ ' ἀπωθεῖ : καὶ λαβὼν μόσχου πόδα λευκὰς |
καὶ ἐπὶ πόλεμον ὁρμῶσα . ὁ δὲ Ἀπίων ἡ τοὺς λαοὺς σώζουσα . λαρόν προσηνές , ἡδύ . εἴρηται δὲ | ||
ἑπτὰ τὸν ἀριθμόν , καὶ [ τοὺς ] ἄλλους ὁμοίως λαοὺς αὐτόχθονας . ἀκολούθως δὲ τούτοις νομισθῆναι τὴν νῆσον ἱερὰν |
πλεῖστον ἐπιχθονίους ἀνθρώπους πημαίνει , ὅτε κέν τις ἑκὼν ἐπίορκον ὀμόσσῃ . ἄλλως . εὐλαβείᾳ τοῦ ὀμνύειν οἱ ἀρχαῖοι παρελίμπανον | ||
καὶ οἳ ὑπένερθε καμόντας ἀνθρώπους τίνυσθον ὅτις κ ' ἐπίορκον ὀμόσσῃ , ὑμεῖς μάρτυροι ἔστε , φυλάσσετε δ ' ὅρκια |
μῆλον ἔχων σκίπωνά τ ' ἠγόραζον . Στάσις δὲ καὶ πρεσβυγενὴς Κρόνος ἀλλήλοισι μιγέντε μέγιστον τίκτετον τύραννον , ὃν δὴ | ||
πυκινοῦ νόου ἀντιβολῆσαι ἀμφοτερόβλεπτος : δολίηι δ ' ὁδῶι ἐξαπατήθην πρεσβυγενὴς ἔτ ' ἐὼν καὶ ἀμενθήριστος ἁπάσης σκεπτοσύνης : ὅππηι |
διεγηγερμένας . ἀάσατο ἠγνόησεν , ἥμαρτεν , ἐφθόνησεν . ἀᾶσθαι λωβᾶσθαι , κακοῦν . ἀασιφρονία φρενοβλάβεια . ἄατον μέγαν , | ||
σῴζειν , ὁμοίως δὴ σῴζουσιν , ὃν δ ' ἂν λωβᾶσθαι βουληθῶσιν , λωβῶνται τέμνοντες καὶ κάοντες καὶ προστάττοντες ἀναλώματα |
, ἀπολοῦντι τὸν δᾶμον . ἀλλὰ χρὴ τὸν δᾶμον αὐτὸν ὁρῶντα αἱρεῖσθαι πάντας τὼς εὔνως αὐτῶι , καὶ τὼς ἐπιταδείως | ||
μοι καὶ πρόσθεν εἴρηται . Τίνα γὰρ οὐκ ἂν ἐκθαμβήσειεν ὁρῶντα πρὸς τοῖς εἰρημένοις καὶ σαργοὺς εἰς αἰπόλια θέοντας , |
δὲ ἐκ Θηβῶν , ‖ οὐ ξένους μόνον ἀλλὰ καὶ γαμβροὺς ἐποιήσατο | , τῷ δὲ ἑτέρῳ αὐτῶν ἐπαμύνων ἐστράτευεν | ||
' αὐτῶν καὶ διεσκόρπισεν , ὧν τινας καὶ ἀγχιστεῖς καὶ γαμβροὺς ἐποιήσατο . ἡ σύνταξις : ὅπου σε Ἕκτορ ἄξει |
βώλακι χεῖρας Εὔφημος , καὶ τοῖα παραβλήδην προσέειπεν : “ Ἀπίδα καὶ πέλαγος Μινώιον εἴ νύ που ἥρως ἐξεδάης , | ||
εἰσήλυθε χῶρον : οὐ μὲν γάρ κε τοσόνδε κατ ' Ἀπίδα κνώδαλον εὕροις ἱμείρων ἰδέειν , ἐπεὶ οὐ μάλα τηλίκα |
Τρῶες ἔασι νεοδμήτῳ ὑπ ' ἀνάγκῃ , οἵ ῥα δίκην ἰθεῖαν ἐπὶ σφίσι ποιήσονται οὔ τινι ἦρα φέροντες , ἐπεὶ | ||
καὶ σκολιαῖς ὁδοῖς . * ἀκάνθης : τῆς σπείρας * ἰθεῖαν . . . στίβον : ὁδὸν τὴν εὐθεῖαν * |
καὶ τοὺς πολλοὺς τῶν ἰατρῶν καὶ τοὺς ἰδιώτας ἅπαντας κοινῇ διαλανθάνειν μὴ θαυμάσαις . ὀποὶ γάρ εἰσι καὶ χυλοὶ καὶ | ||
' αὐτὸ Ἡρακλείδης γράφει , ὡς αἱ ὁμοφωνίαι τῶν ῥημάτων διαλανθάνειν ποιοῦσι καὶ θέματα καὶ κλίσεις . οἷον πολλάκις ἑνὸς |
λεγομένων στρουθοκαμήλων ὁλοσχερῶς ἐμφόρησον αὐτόν τόν ] τοῦτον πολυπλέκτοισι ] πολυπλόκοις πιέξας ] Δωρικῶς πιέξας ] πιέσας , δεσμώσας νέκταρι | ||
δράκοντά θ ' , ὃς πάγχρυσον ἀμπέχων δέρος σπείραις ἔσωιζε πολυπλόκοις ἄυπνος ὤν , κτείνας ' ἀνέσχον σοι φάος σωτήριον |
. Αὐτὰρ ἁλὸς κόλποισιν ἀεξομένην ἱερὴν δρῦν κύμασιν ἐν νοτεροῖσι τετιμένον ἔρνος ἄφυλλον ἠδ ' αὐτῷ πόντοιο Ποσειδάωνι ἄνακτι , | ||
δ ' ἔρδει καὶ τιμήεντας ἅπασιν , πειθοῖ καὶ χαρίτεσσι τετιμένον ἦτορ ἔχοντας : ἠδὲ καὶ ἄνδρας ἔτευξε γυναικείοισιν ἐπ |
πυρός , οὐδέ κε φαίης οὔτέ ποτ ' ἠέλιον σῶν ἔμμεναι οὔτε σελήνην : ἠέρι γὰρ κατέχοντο μάχης ἐπί θ | ||
; Οὐτιδανὸν δέ μ ' ἔφησθα καὶ ἀργαλέον καὶ ἄναλκιν ἔμμεναι , ὃς σέο πολλὸν ὑπέρτερος εὔχομαι εἶναι μήδεσι καὶ |
, ὡς ἐλάχιστον καὶ ὑδαρέστατον δίδου , καὶ περιπατέειν ὀλίγα κέλευε : ἢν δὲ δυνατὸς ᾖ , πλεῖστα . Ξυμφέρει | ||
δεῖ : στεῖχ ' ἐπ ' Ἠλέκτρας ἰὼν πύλας : κέλευε πάντας ἀσπιδηφόρους ἵππων τ ' ἀπαντᾶν ταχυπόδων ἐπεμβάτας πέλτας |
' ὁ Διόνυσος ἐκλήθη πότερον ὡς τὸ δίθυρον τοῦ στόματος ἀναφαίνων καὶ ἐκφερομυθεῖν τὰ ἀπόρρητα ποιῶν ἢ ὡς δι ' | ||
. ἔστι δὲ τοῦτο περίφρασις , πιφαύσκων καὶ δεικνύων καὶ ἀναφαίνων τὸν φάλαρον καὶ τὸν λόφον τῆς βασιλικῆς τιάρας καὶ |
ὡς σύ τε ὁ γεωργὸς οὐκ ἀμελήσαις ἥ τε ἄρουρα δέξαιτο εὖ καὶ καλῶς τὸ σπέρμα . τούτοις ὑπερφυῶς χαίρων | ||
ὀφθῆναι ἢ λιπὼν τάξιν ἢ ὅπλα ἀποβαλὼν ἧττον ἂν δήπου δέξαιτο ἢ ὑπὸ πάντων τῶν ἄλλων , καὶ πρὸ τούτου |
ἔτι δὲ καὶ τὸ τῶν χθονίων καὶ ὅσους αὖ θεοὺς οὐρανίους ἐπονομαστέον καὶ τὸ τῶν τούτοις ἑπομένων οὐ συμμεικτέον ἀλλὰ | ||
παρεῖχεν αὐτῷ τὰ δίκαια ἡ πόλις , ἐπικαλεσάμενος τούς τε οὐρανίους καὶ καταχθονίους θεοὺς ἀπῄει , τοσοῦτο μόνον εἰπὼν ὅτι |
. τὸν δὲ λοῖσθον : παίζει ὁ Λυκόφρων εἰς τὸ λοῖσθον ποτήριον . φησὶν οὖν τὸν ἔσχατον σκύφον πιὼν τοῦ | ||
τὴν ἱστορίαν ὄπισθεν εἰς πλάτος εἶπον * . τὸν δὲ λοῖσθον ἐκπιὼν σκύφον καὶ ποτήριον τοῦ Νηρέως ἢ τὸν δὲ |
μυθώδεες , καὶ ἄλλοι βάρβαροι , οἱ μὲν τοῖσιν Ἕλλησιν ὁμολογέοντες : τοὺς ἐγὼ πάντας μὲν ἐρέω , δέκομαι δὲ | ||
, ὅσα δὲ οἵ τε ἄλλοι ἄνθρωποι καὶ Αἰγύπτιοι λέγουσι ὁμολογέοντες τοῖσι ἄλλοισι κατὰ ταύτην τὴν χώρην γενέσθαι , ταῦτ |
, ἐπὶ τὸ κῶας τὸ χρυσόμαλλον , ἄξοντα ἂν ἀπὸ Αἰήτεω . Ταῦτα δὲ τῷ Ἰήσονι Ἥρη ἐς νόον βάλλει | ||
Παναχαιίδος ἔκτοθι βάλλει ; αὐτῆμάρ κε δόμους ὀλοῷ πυρὶ δῃώσειαν Αἰήτεω , ὅτε μή σφιν ἑκὼν δέρος ἐγγυαλίξῃ : ἀλλ |
τὰ περὶ μουσικὴν φανῆναι προσήκει τοῦ Μέμνονος , ἢ σιωπῇ προσιδεῖν τὴν πόλιν , ἀλλ ' οὐ πᾶσαν μὲν μουσικήν | ||
ἂν ἐκπλήξειε τοῦτό γε τῶν ζῴων φύσιν , εἰ δύναιντο προσιδεῖν μόνον , ταύρων τε τῶν ἀεὶ πρὸς τόνδε τὸν |
τὴν πλάσιν τῆς Πανδώρας διόλου ἐτέλεσεν , ἔπεμψε τὸν κλυτὸν Ἀργειφόντην , τουτέστι τὸν Ἑρμῆν τὸν ταχὺν ἄγγε - λον | ||
διὰ τῶν ἐπιθέτων τοῦτ ' ἔοικεν ἡμῖν σαφέστερον ποιεῖν . Ἀργειφόντην τε γὰρ ὀνομάζει τὸν θεόν , οὐ μὰ Δί |
. λόχοισι : συντάξεσιν ἀνδρῶν . Κεκριμένοι : κεχωρισμένοι . ἐφείη : ἐπιπέμψοι , ἔμβαλε , πέμψεν . Ἀποτροπάδην : | ||
ἐνεμάξατο φωτός , ῥεῖα δέ κεν θανάτοιο καὶ αὐτίκα μοῖραν ἐφείη . Εἰ δ ' ἄγε , καὶ κέντρῳ κεκορυθμένον |
ἀνθρώπους ἐποίησεν , οὕτως καὶ αὐτὸς διὰ τοῦ ὅρκου βούλεται ἡμεροῦν αὐτῶν τὴν ἀγριότητα τὴν γενομένην ἐκ τῆς ἐπιτιμήσεως . | ||
τοὺς νόμους , μηδεμίαν ἔχειν τοῖς λόγοις προσάπτοντα εἰς δύναμιν ἡμεροῦν ; Μηδαμῶς , ὦ ξένε , ἀλλ ' εἴπερ |
δεξιὰς μιάναντας τήν τε πίστιν καὶ τὸ ἐχέγγυον τῆς φρουρᾶς προδόντας , τὰς μὲν ψυχὰς καὶ τὰ σώματα δῶρον τῆς | ||
τό γ ' ἐφ ' ἑαυτοῖς εἰς πᾶσαν ἡμᾶς ἀσθένειαν προδόντας . Τὸ σπουδαῖον ἡμῶν οὐκ ἐξ ὧν πολλάκις ὑπουργήσαμεν |
ἀλλήλοισιν ὁμοφροσύνης ὑπὸ δεσμῷ ἀρρήκτῳ συνέδησας , ἀναγκαίῃ δ ' ἐπέρεισας ἀστεμφῆ πάγκοινον ὑπὸ ζυγόν : οὔτε γὰρ αἰθὴρ ἠέρος | ||
. ἀναγκαίῃ : ἀνάγκῃ , δυνάμει , τῇ βίᾳ . ἐπέρεισας : ἐστήριξας , ἐστερέωσας , ἐπέθηκας , ἐπεβάρησας αὐτοῖς |
λέγω πολύδακρυν : τουτέστιν , ὥσπερ τοὺς ἐξ ἀποδημίας ἰόντας προσφθέγγεσθαι δίκαιον , οὕτω καὶ ἐγὼ πρός σε πέμψω λόγους | ||
τοῦ καταφρονητικοῦ τῶν δευτέρων : εἶτα μετὰ τὸ ἐρασθῆναι μηδὲν προσφθέγγεσθαι ἕως οὗ καιρὸν ἔχῃ τοῦ συνιέναι φιλοσόφων λόγων , |
. . . . . . . . . ἄνδρα σαοῖ φεύγοντα καὶ ἀλλοδαπὴν ἐπὶ γαῖαν , τῶν πάντων προβέβουλεν | ||
' ὀλεῖται : αἰχμητὴς γὰρ ἀνὴρ γῆν τε καὶ ἄστυ σαοῖ . Ἔν μοι ἔπειτα πέσοι μέγας οὐρανὸς εὐρὺς ὕπερθεν |
τὰ πολεμικὰ διαφέρων , ἀποτυχὼν τῶν ἀριστείων ἐπανελθὼν οἴκαδε ἑαυτὸν διαχρήσηται : ὃς τοσοῦτον καταγελᾷ τῆς πρὸς ὑμᾶς φιλοτιμίας ὥστε | ||
ἕως οὗ καὶ τὴν ἑστίαν αὐτὴν καὶ τὸ γένος αὐτὸ διαχρήσηται : οὕτως ἀείμνηστον ἔχει τὸν πόλεμον : εἶτα ἀπόδοσις |
Οὐρανίας καινὸς θεράπων : ἐθέλει δὲ γᾶρυν ἐκ στηθέων χέων αἰνεῖν Ἱέρωνα . Βαθὺν δ ' αἰθέρα ξουθαῖσι τάμνων ὑψοῦ | ||
ὀλίγην ναῦν , ἀλλὰ μεγάλην παρασκευάζεσθαι : τὴν δὲ ὀλίγην αἰνεῖν οὕτω λέγει , ὡς εἰώθαμεν λέγειν χαίρειν ἐᾶν τὴν |
τὸν ἀγῶνα διαθέμενος τοῦτο τότε ἐπήνεγκεν . ἐν δ ' ἕσπερον ἔφλεξε : τὸ ἑσπερινὸν φάος . ὅτι ἐν πανσελήνῳ | ||
δεδηγμένος , τηλοῦ προθεῖναι θηρσὶν ὠμησταῖς βορὰν μολόντας εἰς γῆν ἕσπερον Λαιστρυγόνων , ὅπου συνοικεῖ δαψιλὴς ἐρημία . αἱ δ |
γὰρ διὰ τοῦ γ μόγις , παρὰ τὸν μόγον . ἐπαύρεσθαι : ἐὰν μὲν παροξυτόνως , ἔσται συντελικὸς ἀντὶ τοῦ | ||
γὰρ διὰ τοῦ γ μόγις , παρὰ τὸν μόγον . ἐπαύρεσθαι : ἐὰν μὲν παροξυτόνως , ἔσται συντελικὸς ἀντὶ τοῦ |
ἦρα παννίκοιο πάλας : οὐκ εἶδέ [ ] νιν ἀέλιος κείνῳ γε σὺν ἄματι πρὸς γαίᾳ πεσόντα . Φάσω δὲ | ||
' ἀπὸ Φοινίκης ἱερᾶς τὸν Βύβλινον αἰνῶ : οὐ μέντοι κείνῳ γε παρεξισῶ αὐτόν . ἐὰν γὰρ ἐξαίφνης αὐτοῦ γεύσῃ |
καὶ νεανίσκων ἔρωτες νυκτερινοί , καὶ ὁ τοῖς ἄλλοις τιθέμενος θεσμοὺς Δημήτριος καὶ τοὺς βίους τάττων ἀνομοθέτητον ἑαυτῷ τὸν βίον | ||
καταποντοῦσι τὴν εἰκόνα ἐπακολουθήσαντες γνώμῃ τῇ Δράκοντος , ὃς Ἀθηναίοις θεσμοὺς γράψας φονικοὺς ὑπερώρισε καὶ τὰ ἄψυχα , εἴγε ἐμπεσόν |
παραπέμπεται ἐξουδενωθείς : καὶ πάντα ὅσα ἡμεῖς καταπατοῦμεν , ταῦτα ἐθαύμασεν ὁ φιλαργυρήσας Κάλανος , ὁ μάταιος ὑμέτερος φίλος καὶ | ||
. ἧκε γοῦν ἐς τὴν Ἑλλάδα , καὶ ὁ Σόλων ἐθαύμασεν αὐτόν . Τὰ σκώμματα καὶ αἱ λοιδορίαι οὐδέν μοι |
γὰρ ἐκεῖνοι λέγονται οἱ ἀμφίστομοι : “ Τεῦκρος δ ' ἡμιπέλεκκα φέρεν κοίλας ἐπὶ νῆας . ” ἡμιτελής ἤτοι καθ | ||
δ ' ἐτίθει δέκα μὲν πελέκεας , δέκα δ ' ἡμιπέλεκκα , ἱστὸν δ ' ἔστησεν νηὸς κυανοπρῴροιο τηλοῦ ἐπὶ |
ἔφεδρος : Κριτής . . ἔφεδρος , ὁ μαχομένων τινῶν παρακαθήμενος , καὶ μέλλων τῷ νενικηκότι μαχήσασθαι . . ἀντὶ | ||
ὁ ἄνθρωπος εἶπε , μετὰ μικρὸν ἔκειτο καθεύδουσα . κἀγὼ παρακαθήμενος ἔλεγον πρὸς αὐτὴν ὡς ἀκούουσαν : “ Ἆρά μοι |
καὶ διὰ ταῦτα ἀκούσωμεν αὐτοῦ . ὁ τῆς τούτου κομιδῆς ἐγχειρισθεὶς τὴν φροντίδα , τῶν μὲν κριθῶν ὑφῄρει , λίθους | ||
γοῦν ὑπὸ τῆς φύσεως ἐπὶ πρύμναν ἀνωτάτω καὶ τοὺς οἴακας ἐγχειρισθεὶς πηδαλιούχει τὸ κοινὸν ἀνθρώπων σκάφος σωτηρίως , ἐπὶ μηδενὶ |
θεῷ δὲ δυνατὸν μελαίνας ἐκ νυκτὸς ἀμίαντον ὄρσαι φάος , κελαινεφέϊ δὲ σκότει καλύψαι σέλας καθαρόν ἁμέρας γλυκὺ δὲ πόλεμος | ||
ἀνίπτοισιν Διὶ λείβειν αἴθοπα οἶνον ἅζομαι : οὐδέ πῃ ἔστι κελαινεφέϊ Κρονίωνι αἵματι καὶ λύθρῳ πεπαλαγμένον εὐχετάασθαι . ἀλλὰ σὺ |
δαῖτα : οὐ μὲν γάρ τι χέρειον ἐν ὥρῃ δεῖπνον ἑλέσθαι . ” ὣς ἔφαθ ' , οἱ δ ' | ||
διέχω . Τίς δ ' ἀρετὴ πίνοντ ' ἐπιοίνιον ἆθλον ἑλέσθαι ; πολλάκι τοι νικᾶι καὶ κακὸς ἄνδρ ' ἀγαθόν |
ἀρίζηλον θῆκεν θεὸς ὅς περ ἔφηνε : λᾶαν γάρ μιν ἔθηκε Κρόνου πάϊς ἀγκυλομήτεω : ἡμεῖς δ ' ἑσταότες θαυμάζομεν | ||
ξίφος , ἀετὸς καταπτὰς ἥρπασε , καὶ ἐπὶ τῶν ἐμπύρων ἔθηκε ῥάβδον μικρὰν ἔχουσαν σφύραν , τὸ δὲ ξίφος ἐπέβαλε |
' εἶμεν καθ ' αὕθ ' , ὅστις δέ κα εἰδῇ μαθὼν τῆν ' , ἀγαθὸς ἤδη γίγνεται . ὥσπερ | ||
: ἐσθλὸν καὶ τὸ τέτυκται , ὅτ ' ἄγγελος αἴσιμα εἰδῇ . τοῦτο δὲ πρὸς ἑαυτὸν ὁ Πίνδαρος ἀνάγει , |
Ἀγαμέμνονι . τὸν μὲν δὴ Ἀγαμέμνονα σωφρόνως ἀκοῦσαι ταῦτα καὶ παραγαγεῖν τὸν ἥκοντα , τὸν δὲ λαμπρᾷ τῇ φωνῇ καὶ | ||
μὴ κατ ' αὐτὸν Κροῖσον , οὐκ οἷός τε ἐγένετο παραγαγεῖν Μοίρας . Ὅσον δὲ ἐνέδωκαν αὗται , ἤνυσέ τε |
αὐτῷ εἰς τὰ βασίλεια : ὕστερον δὲ καὶ ἐν τιμῇ ἀμφ ' αὑτὸν εἶχε , στρατηγόν τε ἐπὶ Θρᾴκης στείλας | ||
διέτρεσαν , αὐτὰρ ὃ δάπτει : ὥς ῥα τότ ' ἀμφ ' Ὀδυσῆα δαΐφρονα ποικιλομήτην Τρῶες ἕπον πολλοί τε καὶ |
ταῦτ ' οὐκ ἐδυσχέραινεν ὁ μιαρὸς οὑτοσί , μέλλων ἑαυτὸν καταισχύνειν πρὸς ἄνθρωπον δημόσιον οἰκέτην τῆς πόλεως : ἀλλ ' | ||
, ἀνδρῶν μαρναμένων ἵνα τε κρίνονται ἄριστοι , μή τι καταισχύνειν πατέρων γένος , οἳ τὸ πάρος περ ἀλκῇ τ |
, μὴ δὴν Αἰγιάλεια περίφρων Ἀδρηστίνη ἐξ ὕπνου γοόωσα φίλους οἰκῆας ἐγείρῃ κουρίδιον ποθέουσα πόσιν τὸν ἄριστον Ἀχαιῶν ἰφθίμη ἄλοχος | ||
δὴν Αἰγιάλεια , περίφρων Ἀδρηστίνη , ἐξ ὕπνου γοόωσα φίλους οἰκῆας ἐγείρῃ , καὶ ἐν Ὀδυσσείᾳ κήδετο οἰκήων , οὓς |
μόνης τὸν Ἥφαιστον λέγοντι γεγενῆσθαι : Ἥρη δ ' Ἥφαιστον κλυτὸν οὐ φιλότητι μιγεῖσα γείνατο . Ὅμηρος δὲ Διὸς καὶ | ||
δὲ τάπητα λιανθέα δῶκε φέρεσθαι ἀθλοφόρῳ Πολυδεύκει : ὃ γὰρ κλυτὸν ᾔρατο νῖκος . Αὐτὸς δ ' εὐκαμπὲς τόξον λάβεν |
δεσμεύων αὐτοῦ τὰς φρένας . αὐονὰ ] ὁ ξηραίνων τοὺς βροτούς . διανταία ] ἡ διαμπὰξ τιμωρουμένη . αὐτουργίαις ] | ||
' : εὔηθες δέ τοι τὸ καὶ δοκεῖν ὄρνιθας ὠφελεῖν βροτούς . ] Κάλχας γὰρ οὐκ εἶπ ' οὐδ ' |
ἀντικρὺ Σαλαμῖνος ὄρος τῶν Αἰγάλεων , ὥς φησιν Ἡρόδοτος . ῥήξας δὲ πέπλους : σχίσας δὲ τὰ ἱμάτια ἑαυτοῦ καὶ | ||
φάλαγγα τῶν πολεμίων ἀξιοῦσθαι δωρεᾶς : ἐν αὐτομόλου τις σχήματι ῥήξας τὴν φάλαγγα αἰτεῖ δωρεάν : τινὲς δέ φασιν , |
κατὰ νῆας : ὁ δὲ τὸ ἴδιον δηλοῖ , γνώσεαι Ἀτρείδην . Ὡς μὲν οὖν καὶ ἐπὶ τρίτων πολλάκις παραλαμβάνονται | ||
πατρωνυμικῶς αὐτὸν ἠθέλησεν ὀνομάζειν , εἶπεν ἂν Ὑπεριονίδην , ὡς Ἀτρείδην εἰ τύχοι τὸν Ἀγαμέμνονα καὶ Πηλείδην τὸν Ἀχιλλέα . |
ἄτη πυκινὴ λάβῃ , ὅς τ ' ἐνὶ πάτρῃ φῶτα κατακτείνας ἄλλων ἐξίκετο δῆμον ἀνδρὸς ἐς ἀφνειοῦ , θάμβος δ | ||
τῆς μετὰ ταῦτα προσδοκίας , τὴν ἀθλίαν ἑαυτοῦ ψυχὴν φιλαργυρίαι κατακτείνας . . . Ἀντίπατρος : . . . . |
νυκτιγάμοιο γαμοστόλον ἀγγελιώτην , λύχνον , Ἔρωτος ἄγαλμα : τὸν ὤφελεν αἰθέριος Ζεὺς ἐννύχιον μετ ' ἄεθλον ἄγειν ἐς ὁμήγυριν | ||
νέων ἀνδρῶν τῶν οἰχομένων ἐν Ἑλλάδι φησὶ ταῦτα , εἴθε ὤφελεν ὁ Ζεὺς κἀμὲ μετὰ τῶν φθαρέντων ἀνδρῶν κατακαλύψαι τῇ |
κατὰ γᾶν χρυσέαι πτέρυγι φέρηι , τάδε Πενθέως ἀίεις ; ἀίεις οὐχ ὁσίαν ὕβριν ἐς τὸν Βρόμιον , τὸν Σεμέλας | ||
πένθεϊ θυμὸν δάμνασο θηλυτέρῃσιν ἴσον γοόωσα γυναιξίν . Ἦ οὐκ ἀίεις ὅτι πάντας ὅσοι χθονὶ ναιετάουσιν ἀνθρώπους ὀλοὴ περιπέπταται ἄσχετος |
τε δὴ αὐτῷ παραγενομένῳ τὸν υἱὸν Λόφιν καὶ τὸν οὐ μελλήσαντα τῷ ξίφει τὸν νεανίσκον παῖσαι : καὶ τὸν μὲν | ||
ὑπογραφέας ἀναγινώσκειν . ὡς δὲ διεξῆλθον ἅπαντας , προσέταττε μηδὲν μελλήσαντα ἀπιέναι : συμπέμψειν δὲ αὐτῷ καὶ Ἤσλαν Ῥωμαίοις λέξοντα |
μή μοι ἀπέχθηαι φιλέοντι . καλόν τοι σὺν ἐμοὶ τὸν κήδειν ὅς κ ' ἐμὲ κήδῃ : ἶσον ἐμοὶ βασίλευε | ||
τοῦ ἀνέμου πνοή . κεράσαι : μῖξαι . προχέαι . κήδειν καὶ κήδεσθαι : λυπεῖν . καὶ φροντίζειν . καὶ |
τὸ πότιμον ὕδωρ καὶ ὑπερέχον τοῦ πικροῦ καὶ ἁλυκοῦ . ἀγαπάζει : ἀγαπᾷ , ἀττικόν . Κούρην : παρθένον , | ||
: οἷον δὴ καὶ γλαῦκος , ὃς ἔξοχα τέκν ' ἀγαπάζει πάντων , ὅσσοι ἔασιν ἐν ἰχθύσιν ὠοτοκῆες : κεῖνος |
οὐδὲ ἐπρίω πόρνας οὐδὲ ἑταιρίδων ἑάλως οὐδὲ ἐποιήσω τοὺς αὐτοὺς υἱέας τε καὶ οἰκέτας ; ἀλλ ' οἷα πολλὰ μὲν | ||
διαμπερὲς ἤματα πάντα αὐτὸν μὲν λιπαρῶς γηρασκέμεν ἐν μεγάροισιν , υἱέας αὖ πινυτούς τε καὶ ἔγχεσιν εἶναι ἀρίστους . ἡμεῖς |
Ἡμέραις οὕτω φησίν : ὦ Πέρση , σὺ δὲ ταῦτα τεῷ ἐγκάτθεο κόλπῳ δ ' ἄϊε δίκης μηδ ' ὕβριν | ||
κώνειον ἁπλῶς μὲν ἐδέξω , αὐτοὶ δ ' ἐξέπιον τοῦτο τεῷ στόματι . Οὐ μόνον ἐς Πέρσας ἀνέβη Ξενοφῶν διὰ |
καὶ τῷ δεῖσθαι βιαζοίμην ὀμωμοκότας , θεοὺς ἂν διδάσκοιμι μὴ ἡγεῖσθαι ὑμᾶς εἶναι , καὶ ἀτεχνῶς ἀπολογούμενος κατηγοροίην ἂν ἐμαυτοῦ | ||
ποταμοῦ ὁ σαλπικτὴς σημήνῃ τὸ πολεμικόν , ἀναστρέψαντας ἐπὶ δόρυ ἡγεῖσθαι μὲν τοὺς οὐραγούς , θεῖν δὲ πάντας καὶ διαβαίνειν |
Ἡρωδιανὸς ἐν Ἐπιμερισμοῖς . Ῥῆγος . τὸ βαπτὸν στρῶμα . ῥέξαι γὰρ τὸ βάψαι : οἱ δὲ τὸν τάπητα κατὰ | ||
αὐτὸν ὑπὲρ τῆς τοῦ πατρὸς ἁμαρτίας δίκην ἀποτιννύντα . λωφήια ῥέξαι : ἐφ ' οἷς λωφήσει καὶ παύσεται ἡ τῆς |
χρηστόν , μῆτερ , οὐχὶ βούλομαι ἄλλωι παρεῖναι μᾶλλον ἢ σώιζειν ἐμοί : ἀνανδρία γάρ , τὸ πλέον ὅστις ἀπολέσας | ||
τὴν ἐμὴν δάμαρτά σε , ἣν Ζεὺς ἔπεμψε δεῦρό σοι σώιζειν ἐμοί . οἶδ ' οὕνεχ ' ἡμῖν οὔποτ ' |
λαιψηρὸν ἐμὸν θεράποντα Δόλωνα αὐτοκασιγνήτῳ μεμαὼς φίλον Ἕκτορι θεῖναι πρόφρων ὤπασα λᾶαν Ὀλύμπιον αἰτήσαντι : αὐτὰρ ὅ γ ' ἐξαπίνης | ||
. τοῖς ] οἷς ἔφην . σφιν ] αὐτοῖς . ὤπασα ] παρέσχον . . σημείωσαι ὅτι δόξα Ἑλληνικὴ ἦν |
. Πρὸς τί μένομεν πράσσειν ; Καιρός τοι πάντων γνώμαν ἴσχων πολύ τι πολὺ παρὰ πόδα κράτος ἄρνυται . Ἀλλ | ||
σκυλάκων . ἐπιλίζοντας ὀιστούς Τευθρανίδης , ὦ κλῆρον ἀεὶ πατρώιον ἴσχων , κέκλυθι μηδ ' ἄμνηστον ἀπ ' οὔατος ὕμνον |
Ἕρμιππος ἐμβάντα αὐτὸν εἰς πύελον χαλκῆν κεκραμένην ὕδατι θερμῷ καὶ αἰτήσαντα ἄκρατον ῥοφῆσαι : τοῖς τε φίλοις παραγγείλαντα τῶν δογμάτων | ||
Ἕρμιππος ἐμβάντα αὐτὸν εἰς πύελον χαλκῆν κεκραμένην ὕδατι θερμῷ καὶ αἰτήσαντα ἄκρατον ῥοφῆσαι τοῖς τε φίλοις παραγγείλαντα τῶν δογμάτων μεμνῆσθαι |
τῆς ἀναιρέσεως τοῦ δράκοντος ἐνιαυτὸν θητεῦσαι . ἐν δὲ τῶι γάμωι Μούσας ἆισαι καὶ τῶν θεῶν ἕκαστον Ἁρμονίαι δῶρον δοῦναι | ||
, τὸν γάμον ποιεῦσιν . κἀπειδὴ τρίτη ἡμέρη γίγνεται τῶι γάμωι , τότε Ζὰς ποιεῖ φᾶρος μέγα τε καὶ καλὸν |
ἐγγυᾶται χρησμός ; τί οὖν , ἂν ἐκδράμῃ τι ῥῆμα χαλκοτύπον ἢ σκυτοτόμον , [ ἢ ] ὃ τοὺς τοιούτους | ||
γὰρ ὁ Βλεπαῖος . Κρατῖνος ὁ νέος : Κόρυδον τὸν χαλκοτύπον πεφύλαξο , ἔχει γὰρ χεῖρα καρταίαν , χαλκῆν , |
τὸ γένος : ἔξεστι συμβουλεύειν πόλεμον , καὶ ἀσύμφορα πράττειν ἀναπείθειν τοὺς Ἕλληνας : συμβούλευσον ὑπακούειν καὶ βασιλεῖ , εἰ | ||
ἐκ Μιτυλήνης . οὐ μόνον δὲ τὸ δῶρα διδόναι καὶ ἀναπείθειν , ἀλλὰ καὶ τὸ λαμβάνειν δωροδοκῆσαι λέγεται . πόλις |
, καθάπερ τὸ σὲ γὰρ αὐτὴν παντὶ ἐΐσκεις καὶ τὸ νόστον ἑταίροισι διζήμενος ἠδ ' ἐμοὶ αὐτῷ καὶ ἐμέθεν περιδώσομαι | ||
ξανθοῦ Ἑλικῶνος , δὸς δ ' οὖρον καλὸν καὶ ἀπήμονα νόστον ἀρέσθαι ναύταις οἳ νηὸς πομποὶ ἠδ ' ἀρχοὶ ἔασιν |
. . Ο : . ἀλλ ' ἄγετε , κλητοὺς ὀτρύνομεν : ἡ διπλῆ , ὅτι τοὺς ἀπὸ τοῦ καλεῖσθαι | ||
' ἑτάροισι : “ μή τιν ' ἔτ ' ἀγγελίην ὀτρύνομεν : οἵδε γὰρ ἔνδον . ἤ τίς σφιν τόδ |