| μυθώδεες , καὶ ἄλλοι βάρβαροι , οἱ μὲν τοῖσιν Ἕλλησιν ὁμολογέοντες : τοὺς ἐγὼ πάντας μὲν ἐρέω , δέκομαι δὲ | ||
| , ὅσα δὲ οἵ τε ἄλλοι ἄνθρωποι καὶ Αἰγύπτιοι λέγουσι ὁμολογέοντες τοῖσι ἄλλοισι κατὰ ταύτην τὴν χώρην γενέσθαι , ταῦτ |
| γένους ἐπίσκοποι , ἐπακούσατέ μου νῦν εὐχομένου . . αἵτε ναίετε καλλίπωλον ἕδραν : ἱππικοὶ λέγονται οἱ Ὀρχομένιοι . Ἐργῖνος | ||
| κεχρημένον ἠδὲ δόμοιο , οἳ πόλιν αἰπεινὴν Κύμην ἐριώπιδα κούρην ναίετε , Σαρδήνης πόδα νείατον ὑψικόμοιο : ἀμβρόσιον πίνοντες ὕδωρ |
| χρὴ δὲ τὸν μὲν ἀσκὸν κατατιθέναι ἐς τοὺς μηροὺς ἀφύσητον ἐόντα , ὡς ἂν δύναιτο , ἀνωτάτω πρὸς τὸν περίνεον | ||
| ἐκτακῆναι . Τὰ δὲ βέλεα τὰ προμήκεα , ἐπιπολὺ λεπτὰ ἐόντα καὶ ὀξέα καὶ κοῦφα , τήν τε σάρκα διατάμνει |
| Αἰολίδην Φρίξον τιν ' ἀφ ' Ἑλλάδος Αἶαν ἱκέσθαι ἀτρεκέως δοκέω που ἀκούετε καὶ πάρος αὐτοί , Φρίξον ὅτις πτολίεθρον | ||
| νυν ταῦτά ἐστι οὕτω . Ἵνα δὲ μὴ ἰδιοβουλέειν ὑμῖν δοκέω , τίθημι τὸ πρῆγμα ἐς μέσον , γνώμην κελεύων |
| τοῖνδε παγκρατὴς φονεύς ; ἀλλ ' ἐπεὶ δοκεῖς τάδ ' ἔρδειν καὶ λέγειν , γνώσῃ τάχα : εἶα δή , | ||
| πάμπαν ἔεργ ' ἀεσίφρονα θυμόν . Κὰδ δύναμιν δ ' ἔρδειν ἱέρ ' ἀθανάτοισι θεοῖσιν ἁγνῶς καὶ καθαρῶς , ἐπὶ |
| καὶ Ἰλλυρίοις καὶ Τριβαλλοῖς καὶ Ἀγριᾶσι καὶ ὅσα τῆς Ἠπείρου ἐξέτι Ἀλεξάνδρου στρατηγὸς αὐτοκράτωρ ἐτέτακτο . Τὴν δὲ κηδεμονίαν καὶ | ||
| , Ἄτταλ ' , ἐπεί σεο ῥίζαν ἐπέκλυον Ἡρακλῆος , ἐξέτι Λυσιδίκης τε περίφρονος , ἣν Πελοπηῒς Ἱπποδάμη ἐφύτευσεν , |
| βλασφημία , κακορρημοσύνη αἰσχρορρημοσύνη , λοιδορία κακῶς εἰπεῖν , κακῶς ἀγορεῦσαι , βλασφημῆσαι , κακηγορῆσαι ὡς Ὑπερείδης , λοιδορῆσαι λοιδορήσασθαι | ||
| πύλῃσιν : ἀργαλέον δέ με ταῦτα θεὸν ὣς πάντ ' ἀγορεῦσαι : πάντῃ γὰρ περὶ τεῖχος ὀρώρει θεσπιδαὲς πῦρ λάινον |
| διάδοχον τῆς βασιλείας ἀγαθῶν αἱρέτην καὶ δόξης τε καὶ ζωῆς δοτῆρα , τὸν δὲ Κρόνον ὑπουργὸν κακίας καὶ ἐναντιωμάτων καὶ | ||
| ἐν ἀλύπῳ σχήματι , τὸν βίου καὶ ζωῆς καὶ ξυμπάντων δοτῆρα τῶν ἀγαθῶν , κοινὸν ἀνθρώπων καὶ πατέρα καὶ σωτῆρα |
| ἀνήρ , μέγ ' ἄριστος , ὃν οὐδέ κεν αὐτὸς ἀείδειν Φοῖβος σὺν φόρμιγγι παρὰ τριπόδεσσι μεγαίροι , ὡς ἐκ | ||
| ἑκάστῳ . τούτῳ δ ' οὐ νέμεσις Δαναῶν κακὸν οἶτον ἀείδειν : τὴν γὰρ ἀοιδὴν μᾶλλον ἐπικλείους ' ἄνθρωποι , |
| Ἀλλ ' ἔχ ' ἥσυχος , περὶ δὲ στρατιῆς τῆσδε θεοῖσι μελήσει . Τὸν μὲν δὴ ταῦτα παραινέειν , ἐκ | ||
| ; Ὦ φίλτατ ' Αἰγέως παῖ , μόνοις οὐ γίγνεται θεοῖσι γῆρας οὐδὲ κατθανεῖν ποτε , τὰ δ ' ἄλλα |
| μαλακὸν λιπαρόν , ἐπιβεβλημένον τοῖς ὀστοῖς κάλλους τε καὶ σκέπης εἵνεκα : ἀφ ' ὧν ὀνομάζεται εὔσαρκος εὐσαρκία , πολύσαρκος | ||
| , ὡς καὶ τὸ ὀψὲ καὶ ἑσπέρα . οὕνεκα καὶ εἵνεκα διαφέρει . τὸ μὲν γὰρ οὕνεκα σημαίνει τὸ ὅτι |
| φθέγξατο . θαρσήσας δὲ μέγας Κρόνος ἀγκυλομήτης αἶψ ' αὖτις μύθοισι προσηύδα μητέρα κεδνήν : “ μῆτερ , ἐγώ κεν | ||
| οὔποτ ' ἂν ἐξ ἀγαθοῦ πατρὸς ἔγεντο κακός , πειθόμενος μύθοισι σαόφροσιν : ἀλλὰ διδάσκων οὔποτε ποιήσει τὸν κακὸν ἄνδρ |
| ἕδη σέβων , κακά νιν ἕλοιτο μοῖρα , δυσπότμου χάριν χλιδᾶς , εἰ μὴ τὸ κέρδος κερδανεῖ δικαίως καὶ τῶν | ||
| πρέπει ματέρι μακαρίαι : ἀνυμέναια δ ' Ἱσμηνὸς ἐκηδεύθη λουτροφόρου χλιδᾶς , ἀνὰ δὲ Θηβαίων πόλιν ἐσίγαθεν σᾶς ἔσοδοι νύμφας |
| ἀρίζηλον θῆκεν θεὸς ὅς περ ἔφηνε : λᾶαν γάρ μιν ἔθηκε Κρόνου πάϊς ἀγκυλομήτεω : ἡμεῖς δ ' ἑσταότες θαυμάζομεν | ||
| ξίφος , ἀετὸς καταπτὰς ἥρπασε , καὶ ἐπὶ τῶν ἐμπύρων ἔθηκε ῥάβδον μικρὰν ἔχουσαν σφύραν , τὸ δὲ ξίφος ἐπέβαλε |
| οὐδ ' ἂν εἴποι πατὴρ οὐδεὶς τοιοῦτον αὑτῷ τί με συμβεβουλευκέναι . ἀλλ ' ἔστι ταῦτα ἀνοίας ἐλπιζούσης ἃ μάλιστα | ||
| καὶ μὴν τουτονὶ τὸν στέφανον , ἐπειδή μοι δοκεῖς καλῶς συμβεβουλευκέναι , σοὶ περιθήσω : τοῖς θεοῖς δὲ καὶ στεφάνους |
| καὶ ἢν τάδε κέντρα μεταλλάξαντες ἔχωσιν . Ἤδη καὶ σύγκρασιν ἀείσω μαρτυρίας τε , ἠδ ' ὅς ' ἐπαντέλλοντες ἢ | ||
| ! ! ! ] ἑπτάμιτον φόρμιγγα τεὰς ? ἀκτῖνας [ ἀείσω ] ; πατρίδα σὴν πρώτην παρελεύσομαι : εὐεπίης μέν |
| πυρός , οὐδέ κε φαίης οὔτέ ποτ ' ἠέλιον σῶν ἔμμεναι οὔτε σελήνην : ἠέρι γὰρ κατέχοντο μάχης ἐπί θ | ||
| ; Οὐτιδανὸν δέ μ ' ἔφησθα καὶ ἀργαλέον καὶ ἄναλκιν ἔμμεναι , ὃς σέο πολλὸν ὑπέρτερος εὔχομαι εἶναι μήδεσι καὶ |
| . ὅσοι δὲ νήπιοι αὐτῶν ἢ διὰ κακότητα οὐκ ἄξιοι ἐκτῆσθαι , τούτους ἐῶσιν ἀπαλλάττεσθαι ἐς τὰ σφέτερα ἤθεα . | ||
| ; τὴν ἡμετέραν αὐτῶν οὐ βουλοίμεθ ' ἂν ὡς βελτίστην ἐκτῆσθαι ; Ναί . Οὐκοῦν βελτίων ἔσται , ἐὰν ἑκοῦσα |
| ὑπέσχετο . καὶ τῆς πόλεως ὑπεξῆλθε , μέχρι χειροτονήσαιεν ὑπάτους αἱρετούς . αἱρεθεὶς δὲ αὐτὸς σὺν ᾧ περ ἐβούλετο Κοΐντῳ | ||
| ἄρχοντας μὴ κληρωτοὺς εἶναι διαδοχῇ τινι κτωμένους τὴν ἀρχὴν ἀλλὰ αἱρετούς , ἢ συμμαχεῖν Λακεδαιμονίοις ἢ ἄλλο ὁτιοῦν , ὅπερ |
| πάντων τῶν τὴν τροφὴν δωρησαμένων : θύειν μὲν οὖν καὶ ὑμνεῖν νόμος πρὸ τοῦ τῆς τροφῆς ἅψασθαι . δεῖ οὖν | ||
| ἔχει δώματα καὶ θαλίη . χρὴ δὲ πρῶτον μὲν θεὸν ὑμνεῖν εὔφρονας ἄνδρας εὐφήμοις μύθοις καὶ καθαροῖσι λόγοις , σπείσαντάς |
| , Δείναρχος καὶ ἀδίκημα καὶ ἀδικία . . . , ἀθέμιστα καὶ ἀνόσια δρᾶν Δείναρχος εἶπε καὶ Σοφοκλῆς . , | ||
| ἀλλὰ καὶ ἡμᾶς , οἳ τὸ τούτου μίασμα ἐπεξερχόμεθα , ἀθέμιστα καὶ ἀνόσια δρᾶν φησι . Τούτῳ μὲν οὖν πρέπει |
| μέσον οὐρανὸν ἄλλοτε μέν τε τέχνας δῶκε βροτοῖσι βαναύσους ἔργα βίοιο : ὁππότε δ ' εὐεργῶν ἐπιμαρτυρίῃσι σὺν ἄστρων δέρκηθ | ||
| ἔτισας , ὃς μακρόν γέ μ ' ἔθηκας ἔχειν αἰῶνα βίοιο ἑπτά τ ' ἐπὶ ζώειν γενεὰς μερόπων ἀνθρώπων . |
| Ἑκάτης φρουρῆς τε δράκοντος , πάνθ ' ὅσα οἱ κατέλεξεν ἀριφραδέως Μήδεια , διζόμεθ ' ἠμὲν ἄελπτον ὀϊζυροῖο πόνοιο ὥς | ||
| ἤειδεν , ἀεὶ δ ' ἐλλίσσετο νειὸν ὅππηι σοι δείμειεν ἀριφραδέως καταλέξαι ἔννυχον ὑπνώοντι , διηνεκὲς ὄφρα κε μίμνοις σηκῶι |
| ἐκλάμψασα , ἡ Μακεδόνων , εἰπεῖν , ἐς Πολύβιον τὸν λογοποιὸν ἀποβλέψαντα , εἴτε ἑκών , εἴτε προφυγόντος αὐτὸν τοῦδε | ||
| , ἀλλὰ καὶ ψεύστην αὐτὸν ἀπελέγχων ἐν πολλοῖς , καὶ λογοποιὸν ἀποκαλῶν : καὶ γὰρ νεώτερος μέν ἐστιν αὐτοῦ . |
| , Χαρίτων ὅπου τὰ τόξα : Μαραθὼν ἔρως Ἀθήνης , σοφίης ὅπου τὰ τόξα : Ὁ γέρων Ἔρως χορεύει ῥόδον | ||
| δὲ ἐπί τι κενοτάφιον ἐπέγραψαν αὐτῷ τόδε : πλούτου καὶ σοφίης πρύτανιν πατρὶς ἥδε Κόρινθος κόλποις ἀγχιάλοις γῆ Περίανδρον ἔχει |
| τῶν δημηγοριῶν μύθους ἔλεγε . κεκωμῴδηται δὲ εἰς πανουργίαν . Χαλεπὰ τὰ καλά : Πιττακὸν ἀποτιθέμενον τὴν ἀρχὴν πρὸς τοὺς | ||
| τιμάνδρα . κλυταιμνήστρα . ἑλένη . κάστωρ . πολυδεύκης◄ . Χαλεπὰ δ ' ἔρις . ἡ ἔρις , φησί , |
| καί οἱ πεφραδέτην , ὅσα περ πέπρωτο γενέσθαι ἀμφὶ Κρόνῳ βασιλῆι καὶ υἱέι καρτεροθύμῳ : πέμψαν δ ' ἐς Λύκτον | ||
| μήνυμα δι ' Ἑρμοῦ , ὄναρ διὰ χρησμοῦ Ἀπόλλωνος Ἀντιόχῳ βασιλῆι τάδε χρᾷ Φοῖβος Ἀπόλλων , κτιζέμεναι πτολίεθρον ἀγακλεές , |
| ποδὸς κρέμαιτ ' ἐκεῖνος ἐν γναφέως οἴκωι . κάλ ' ὖμιν , ὦ γυναῖκες , ἐντελέως τὰ ἰρά καὶ ἐς | ||
| ! ! ] δοῦναι καὶ ταῦτα καὶ ταῦτ ' ἦι ὖμιν ἐπτὰ ? Δαρεικῶν ? ? ἔκητι Μητροῦς τῆσδε ? |
| στάσιν ἐκλείποντας ὑμέας εἴδομεν , ἐν Ἀθηναίοισί τε τὴν πρόπειραν ποιευμένους αὐτούς τε ἀντία δούλων τῶν ἡμετέρων τασσομένους . Ταῦτα | ||
| ἀπικέσθαι , ἐκ δὲ ταύτης τὴν ἔρημον διεξιέναι τὴν ὁδὸν ποιευμένους πρὸς ζέφυρον ἄνεμον . Διεξελθόντας δὲ χῶρον πολλὸν ψαμμώδεα |
| ἧττον ἡσθῆναι ταῦτα ἀκούσας Ὀδυσσεὺς ἢ ὅτι Τροίης ἱερὸν πτολίεθρον ἔπερσεν . οἶσθα δέ που καὶ ἄλλον εὐδαιμονίας μέρος ἡγούμενον | ||
| δὴ λίπε δῶμα Καλυψοῦς ἠυκόμοιο , ἐπεὶ Τροίης ἱερὸν πτολίεθρον ἔπερσεν . ἔστι δὲ κἀκ τοῦ βίου τοιαῦτα τεκμήρασθαι . |
| γάλακτος θρέψε θοή ποτε κεμμάς , ἑῷ δ ' ἴσα φίλατο νεβρῷ μαζὸν ὑποσχομένη βουλῇ Διός : οὐ γὰρ ἐῴκει | ||
| στήθεσσι βαλόντες , εὐοῖ Βάκχε λέγοντες : ὁ δὲ φρεσὶ φίλατο δαίμων κείνων ἀνθρώπων γενεὴν καὶ ἤθεα γαίης . τοῖς |
| ἀῆται ἱμερτοὺς δονέουσιν ἐπὶ στήθεσσι χιτῶνας . ἀλλὰ τὰ μὲν Λυδοῖσι μετ ' ἀνθρώποισι μέλονται : πρὸς δ ' ἅλα | ||
| : κατεστραμμένων δὴ τούτων [ καὶ προσεπικτω - μένου Κροίσου Λυδοῖσι ] , ἀπικνέονται ἐς Σάρδις ἀκμαζούσας πλούτῳ ἄλλοι τε |
| ἐν τῷ Πειραιεῖ ἐπιδανείζεται λάθρᾳ ἡμῶν παρὰ μὲν Θεοδώρου τοῦ Φοίνικος τετρακισχιλίας πεντακοσίας δραχμάς , παρὰ δὲ τοῦ ναυκλήρου Λάμπιδος | ||
| ' εἰς τὴν Ἀσίαν . μδʹ . Ἀπόστασις Δοκίμου καὶ Φοίνικος τῶν στρατηγῶν ἀπ ' Ἀντιγόνου . μεʹ . Ὡς |
| , ἄλλον αἴνησεν γάμον κρύβδαν πατρός , πρόσθεν ἀκερσεκόμᾳ μιχθεῖσα Φοίβῳ , καὶ φέροισα σπέρμα θεοῦ καθαρόν οὐκ ἔμειν ' | ||
| ἀφανεῖς καὶ ταπεινούς , ἐπίστευον τῷ χρησμῷ λέγοντι Περσείδης γενεὴν Φοίβῳ φίλος οὗτος ὁρᾶται , δῖος Ἀλέξανδρος , Ποδαλειρίου αἷμα |
| ὡς αὐτός φησιν ὁ Ἀντίγονος ἐν τοῖς πρὸς Ἱερώνυμον . ἐπισταθεὶς δὲ τῷ βασιλεῖ πρῶτον μὲν αὐτῷ ποίημα ἀνέγνω τὸ | ||
| μυχοῖς φύσις ἐξέτευξε παντάμορφα σπλάγχνων γένη , ἃ δὴ θάνατος ἐπισταθεὶς ὠκέως ἔπαυσε λειτουργίης . Ἱπποκράτους ὑγιεινὸν πρὸς Δημήτριον βασιλέα |
| νόμον ὁ Σόλων εἰς τὰς Ἀθήνας μετενεγκεῖν , ὃν ὠνόμασε σεισάχθειαν , ἀπολύσας τοὺς πολίτας ἅπαντας τῶν ἐπὶ τοῖς σώμασι | ||
| παρὰ σὲ οἰκήσομεν . Σόλων Ἐξηκεστίδου Σαλαμίνιος πρῶτον μὲν τὴν σεισάχθειαν εἰσηγήσατο Ἀθηναίοις : τὸ δὲ ἦν λύτρωσις σωμάτων τε |
| κτἑ . : τὸ γὰρ „ Ἐγχείῃ δ ' ἐκέκαστο Πανέλληνας καὶ Ἀχαιοὺς „ νενόθευται οὐδὲ βαρβάρους εἴρηκε : τὸ | ||
| καὶ Ἀρχίλοχον ἤδη εἰδέναι καὶ Ἕλληνας λεγομένους τοὺς σύμπαντας καὶ Πανέλληνας , τὸν μὲν περὶ τῶν Προιτίδων λέγοντα ὡς Πανέλληνες |
| ἄχρι πέντε καὶ εἴκοσι μνῶν , τετάρτην ἐποίησε μοῖραν . διέταξε δὲ καὶ τούτους εἰς εἴκοσι λόχους , καὶ δέκα | ||
| ? φύσεώς τε ἀξιώματι ὁ τοῦ ? παντὸς ? ? διέταξε ? λόγος τε καὶ νόμος . Ἀποδέχομαι τὸν λόγον |
| ἐς Νάξον πλοίῳ ἄνδρας φράσοντας τοῖσι Ναξίοισι πάντα τὰ παρεόντα σφι πρήγματα . Οἱ γὰρ ὦν Νάξιοι οὐδὲν πάντως προσεδέκοντο | ||
| ταῦτα τῆς τε γῆς ἐούσης ἐπιτηδέης καὶ τῶν ποταμῶν ἐόντων σφι συμμάχων : ἥ τε γὰρ γῆ ἐοῦσα πεδιὰς αὕτη |
| ] ὧι λισσὴ στείβεται [ ἱμείρω πᾶν ἦμαρ ἀμοιβαδὸν [ Αἰακίδη [ ! ] Δολόπων [ ] ! θελενι [ | ||
| ἐκέκαστο ἰθύνειν : Πηλῆα δ ' ἐπεσσύμενος προσέειπεν : “ Αἰακίδη , πῶς καλὸν ἀφειδήσαντας ἀέθλων γαίῃ ἐν ἀλλοδαπῇ δὴν |
| πλείστην μὲν καλάμην χθονὶ χαλκὸς ἔχευεν , ἄμητος δ ' ὀλίγιστος . Τούτων δὴ τῶν ἐννοημάτων πλεκομένων ἀλλήλοις γίνονται λόγοι | ||
| πλείστην μὲν καλάμην χθονὶ χαλκὸς ἔχευεν , ἄμητος δ ' ὀλίγιστος , ἐπὴν κλίνῃσι τάλαντα Ζεύς , ὅς τ ' |
| τὴν νῆσον εἰσὶ ἀλλήλοισι διάφοροι ἐόντες ὅμαιμοι . Τούτων ὦν εἵνεκεν ἀπεμνησικάκεον τοῖσι Σαμίοισι οἱ Κορίνθιοι . Ἀπέπεμπε δὲ ἐς | ||
| ἔλεγε Δαρεῖος τάδε : Ἱστιαῖε , ἐγώ σε μετεπεμψάμην τῶνδε εἵνεκεν . Ἐπείτε τάχιστα ἐνόστησα ἀπὸ Σκυθέων καὶ σύ μοι |
| κλισίην Ἀγαμέμνονος Ἀτρεΐδαο / πάντα μάλ ' . . . ἀγορευέμεν „ ἀντὶ τοῦ ἀγόρευε , καὶ ” πειρᾶν δ | ||
| ἀλλ ' ἐκ τοῦ ἐπιθετικοῦ τοῦ „ δῆμον ἐόντα παρὲξ ἀγορευέμεν „ . καὶ δημοτικός καὶ δημοτικώτερος , καὶ δημαγωγός |
| τέχνας , ὑφ ' ὧν κατελιθώθη , τῷ δὲ οὐδὲ ἔπους αὐτὸν ἀξιώσαντι . καὶ ἐπειδὴ μήθ ' ἡ σοφία | ||
| , ὥστε καὶ σοὶ γράφοντι πρὸς αὐτὼ τὴν ἐκείνου τοῦ ἔπους ἀρχὴν ἀρκεῖν ἥ φησιν : οὕτω νῦν , φίλα |
| θεὸς εἴτε βροτῶν ἦν ὁ ταῦτα πράσσων . Ὦ πασᾶν κείνα πλέον ἁμέρα ἐλθοῦς ' ἐχθίστα δή μοι : ὦ | ||
| ῥέζων ποκὰ πᾶσι θεοῖς μόνας λάθετ ' ἠπιοδώρου Κύπριδος : κείνα δὲ Τυνδαρέου κόραις χολωσαμένα διγάμους τε καὶ τριγάμους τίθησι |
| Ἱσμηνοῦ καταδεύει , Ἰώ θ ' ἁ κερόεσσα προμάτωρ Καδμείων βασιλῆας ἐγείνατο : μυριάδας δ ' ἀγαθῶν ἑτέροις ἑτέρας μεταμειβομένα | ||
| ἑκάτοιο ποιητάς τε εἶναι καὶ κιθαριστάς , ἐκ δὲ Διὸς βασιλῆας . Ἀλλ ' Ἡσίοδος μὲν οὐκ οἶδε βασιλεῖς γῆς |
| . . . † ἀοιδὸς ἀειδέμεναι : προκατάρχει ῥῆμα τὸ ἀείδω , ἔφαμεν δὲ ὅτι ἔθος ἔχουσιν οἱ ποιηταὶ παρατιθέναι | ||
| βουκολέεσκεν : οὕτως καὶ ἐνθάδε : † ἀοιδὸς ἀειδέμεναι . ἀείδω ἀοιδός . ἀπὸ τούτου καὶ τὸ ἀοιδή , οὐ |
| τις ἦν οὕτω καλούμενος πύθων , ἀφ ' οὗ ἡ Πυθία παρωνομάζετο : ἢ καὶ αὐτὸς ὁ Ἀπόλλων Πύθιος ὀνομαζόμενος | ||
| διὸ καὶ καλεῖσθαι τὸν Διόνυσον πανταχοῦ ἰατρόν . ἡ δὲ Πυθία εἴρηκέ τισι Διόνυσον ὑγιάτην καλεῖν . Εὔβουλος δὲ ποιεῖ |
| δὲ χρῶνται τοῦ μὲν ποιητοῦ τῷ κρῖ καὶ δῶ καὶ μάψ , καὶ ἔτι ” ἥρως „ δ ' Αὐτομέδων | ||
| ἀναφανδά . καὶ τὰ ἄλλως ἔχοντα τὸ Α : ἄψ μάψ λάξ διαμπάξ . Τὰ δὲ διὰ τοῦ Α πρὸ |
| ἄρμενα πάντα παράσχοις , χρήματα δ ' ἐγκαταθῆις πόλλ ' ἀνιηρὰ παθών , τὸν πατέρ ' ἐχθαίρουσι , καταρῶνται δ | ||
| : Δωρεά , ἐπὶ συμφορᾶς . καὶ Ἀρχίλοχος : κρύπτομεν ἀνιηρὰ Ποσειδῶνα ἄνακτα δῶρα . : ὤχμασεν : Ἐποίησεν ἀναβασταχθῆναι |
| καί ῥά μιν ὡς βασιλῆα περικτίονες τίον ἄνδρες , Γλαύκου ἀποκταμένοιο καὶ οὐκέτι κοιρανέοντος , πάντες ὅσοι Φοίνικος ἕδος περὶ | ||
| οἱ ἔκπεσε χειρός . τοῦ δ ' Ὀδυσεὺς μάλα θυμὸν ἀποκταμένοιο χολώθη , βῆ δὲ διὰ προμάχων κεκορυθμένος αἴθοπι χαλκῷ |
| ὅταν δὲ σὺ στένηις , ἡμᾶς παρόντας χρή σε νουθετεῖν φίλα : ἐπικουρίαι γὰρ αἵδε τοῖς φίλοις καλαί . ἀλλ | ||
| μορφῆς καὶ μεγέθους , ἴσασιν ἄνθρωποι . Τούτοις οἱ πέρδικες φίλα σπεισάμενοι σύννομοί τε καὶ συνήθεις καὶ ὁμόσκηνοι διαμένουσιν . |
| ἀναδείξαις , θεῖς ' αἰειθαλέας , πολυόλβους , εὔφρονας , ἁγνούς : οἶκε θεῶν μακάρων , θνητῶν στήριγμα κραταιόν , | ||
| βακχεχόροιο Διωνύσου πολυγηθοῦς , ὃς ναίεις πόντοιο βυθοὺς ἁλικύμονας , ἁγνούς , κικλήσκω σε , Παλαῖμον , ἐπ ' εὐιέροις |
| Ζεὺς διὰ τὴν εὐσέβειαν καὶ τὸ σύμπτωμα ἐν τοῖς ἄστροις ἔθηκεν αὐτόν . ἔστι δὲ τὸ Θηρίον ἐν ταῖς χερσὶ | ||
| . Διὰ τοῦ ἀέρος : ὑπόπτερον γὰρ αὐτὸν ἡ Ἀθηνᾶ ἔθηκεν . ἐπεὶ δ ' οὖν ἧκεν ὅπου διῃτῶντο , |
| . Ὁποῖα γὰρ ἂν ᾖ ταῦτα καὶ τὰ σπέρματα οὕτως ἐκτελεῖται ὃ καὶ ἡ παροιμία καλῶς “ ἔτος φέρει οὔτι | ||
| τὰ τελούμενα ἐν τῇ ἡμέρᾳ καθ ' ἣν ὁ γάμος ἐκτελεῖται , ἢ τὰ δῶρα τὰ διδόμενα ἐν γάμῳ . |
| ἐσώθημεν . θάψαντες δὲ τοὺς ἑταίρους καὶ ναὸν τῷ Ποσειδῶνι δειμάμενοι τουτονὶ τὸν βίον ζῶμεν , λάχανα μὲν κηπεύοντες , | ||
| τῆς πόλεως ἔτους . Οὗτοι κατήγαγον ἀποικίαν εἰς Γάλλους Νάρβωνα δειμάμενοι πόλιν . Καὶ μικρὸν ὕστερον οἱ μετὰ τούτους ὕπατοι |
| πρέπει νῷν χαλκοτόροις ξίφεσιν οὐδ ' ἀκόντεσσιν μεγάλαν προγόνων τιμὰν δάσασθαι . μῆλά τε γάρ τοι ἐγώ καὶ βοῶν ξανθὰς | ||
| ὅρκον ἕλωμαι μή τι κατακρύψειν , ἀλλ ' ἄνδιχα πάντα δάσασθαι κτῆσιν ὅσην πτολίεθρον ἐπήρατον ἐντὸς ἐέργει : ἀλλὰ τί |
| ἐκπαγλότατ ' ἀνδρῶν , ὄφρ ' ἥμιν ἑκάεργον ἱλάσσεαι ἱερὰ ῥέξας . Τὸν δ ' ἄρ ' ὑπόδρα ἰδὼν προσέφη | ||
| ἀλλὰ μάλ ' ὤφελλες Διί τ ' ἄλλοισίν τε θεοῖσι ῥέξας ἱερὰ κάλ ' ἀναβαινέμεν , ὄφρα τάχιστα σὴν ἐς |
| ὀνείρασι καὶ τὸ ὁρῶ δὲ φεύγοντ ' αἰετὸν πρὸς ἐσχάραν Φοίβου . ὅμως δ ' ἐπειδὴ ἡ ὑμετέρα , τοῦ | ||
| ἄλλοι δ ' ἄλλο μέλαθρον ἀνίαχον : εἰ δέ με Φοίβου χρὴ λέξαι πινυτὰν ἀμφαδὰ μαντοσύναν , πάτρα τοι τελέθει |
| ἐοῦσα τὴν τῶν κινεομένων ἀστέρων ἁρμονίην συνεβάλλετο . ταῦτα Ὀρφεὺς διζήμενος καὶ ταῦτα ἀνακινέων πάντα ἔθελγεν καὶ πάντων ἐκράτεεν : | ||
| θ ' εὕδουσι βροτοὶ ἄλλοι , ἠέ τιν ' οὐρήων διζήμενος , ἤ τιν ' ἑταίρων ; φθέγγεο , μηδ |
| καὶ ἀλαζονευόμενον τῇ σοφίᾳ τοῦ δόλου : εἴμ ' Ὀδυσεὺς Λαερτιάδης , ὃς πᾶσι δόλοισιν ἀνθρώποισι μέλω , καί μευ | ||
| τοῦτο ἐν τῷ δείπνῳ Εἴμ ' Ὀδυσεὺς , ἔφη , Λαερτιάδης , ὃς πᾶσι δόλοισιν ἀνθρώποισι μέλω , καί μευ |
| ἄλλου οὐδενός , καὶ τἆλλα ἐχρᾶτο διαίτῃ Ἑλληνικῇ καὶ θεοῖσι ἱρὰ ἐποίεε κατὰ νόμους τοὺς Ἑλλήνων : ὅτε δὲ διατρίψειε | ||
| ἐχθροῖσι τῆς πατρίδος ἅλωσιν καὶ τὰ ἐς ἔρσενα γόνον ἄρρητα ἱρὰ ἐκφήνασαν Μιλτιάδῃ . Ἡ δὲ Πυθίη οὐκ ἔα , |
| τῇ ἀλκμήνῃ ὁ ζεύς , ὥς φασι : διὸ καὶ δεκάμηνον γενέσθαι πεποίηκεν , ὅπως μὴ τὸ βούλευμα τοῦ διὸς | ||
| οἱ μισεῦντες : ὁ γὰρ θεὸς οἶδε δικάζειν . Ἡρακλέα δεκάμηνον ἐόντα ποχ ' ἁ Μιδεᾶτις Ἀλκμήνα καὶ νυκτὶ νεώτερον |
| ! ! ] [ ] ον Διὸς μεγίστου [ ] ινον ? Βρόμιόν τε χορευτάν [ ] εύιον ? ? | ||
| ] ] ύ γα ] πάλιν ] καλώϲ ] ] ινον : ουτω : ] ! ] ! [ ] |
| προσέφη ἑκάεργος Ἀπόλλων : φράζεο Τυδεΐδη καὶ χάζεο , μηδὲ θεοῖσιν ἶς ' ἔθελε φρονέειν , ἐπεὶ οὔ ποτε φῦλον | ||
| ἐν τραγωιδίαις ἐχρῆν κἀλεκτρυόνα ποῆσαι ; σὺ δ ' ὦ θεοῖσιν ἐχθρέ , ποῖ ' ἄττ ' ἐστὶν ἅττ ' |
| δ ' ἂν ἀτρεμήσῃ ὁ ἐγκέφαλος χρόνον , τοσοῦτον καὶ φρονέει ὁ ἄνθρωπος . Γίνεται δὲ ἡ διαφθορὴ τοῦ ἐγκεφάλου | ||
| οἷος δ ' ἐν βήσσῃς ὄρεος χαλεπὸς προϊδέσθαι κάπρος χαυλιόδων φρονέει [ δὲ ] θυμῷ μαχέσασθαι ἀνδράσι θηρευτῇς , θήγει |
| ἐκ τοῦ ὅταν μὴ δέηται ἅτερος θατέρου μηκέτ ' αὐτοὺς ἀλλάσσεσθαι : οὐδεὶς γὰρ τὰ αὑτοῦ δίδωσιν ὑπὲρ τοῦ λαβεῖν | ||
| κλέος ἄφθιτον ὥς κε πέλοιτο , αἰεὶ κουράλιον προτέρην φύσιν ἀλλάσσεσθαι . Ἐν δὲ βίην οἱ δῶκεν ἀπειρεσίην Ἀγελείη , |
| , Σεμέλη δὲ πυρὸς γέγονε τροφή . ἂν δὲ μειρακίου Φρυγὸς ἐρασθῇ , τὸν οὐρανὸν αὐτῷ δίδωσιν , ἵνα καὶ | ||
| . Εἴ μοι τὸ Νεστόρειον εὔγλωσσον μέλος Ἀντήνορός τε τοῦ Φρυγὸς δοίη θεός , κατὰ τὸν πάνσοφον Εὐριπίδην , ἑταῖρε |
| Δωριεῖς , ὅθεν καὶ παρὰ τῷ ποιητῇ Υ Ζεὺς δὲ Θέμιστα κέλευε , κατὰ πλεονασμὸν τοῦ ς : καὶ τὸ | ||
| , οἷον Ο Θέμιστι δὲ καλλιπαρῄῳ καὶ Υ Ζεὺς δὲ Θέμιστα κέλευε , καὶ πάλιν χάρις χάριδος χάριτος καὶ πλεονασμῷ |
| Λυκούργου νομοθέτου τε ὄντος καὶ φιλοσόφου : ἤλυθες , ὦ Λυκόεργε , ἐμὸν ποτὶ πίονα νηόν : δίζω ἤ σε | ||
| οἷον τὸν Λυκοῦργον ἡ Πυθία προσεῖπεν : ἤλυθες , ὦ Λυκόεργε , ἐμὸν ποτὶ πίονα νηόν : δίζω εἴ σε |
| ? ? [ – × . δίκαι δ ? ' Ὀδυσσῆι ? ? ? ξυνῆισαν οὐκ ] ἰσορρόπωι ? [ | ||
| . . . . . , . ι . οἶνον Ὀδυσσῆι πτολιπόρθῳ ἐν χείρεσσιν ἔθηκεν . ὁ δ ' ἕζετο |
| τε καὶ Χιμαιρέως τάφους χρησμοῖσι κυδαίνοντας οὐκ αἰδούμενος οὐδ ' Ἀνθέως ἔρωτας οὐδὲ τὸν ξένοις σύνδορπον Αἰγαίωνος ἁγνίτην πάγον ἔτλης | ||
| δὲ μετὰ τὴν ἑορτὴν Ἡρακλέους ἔντομα θύουσιν ἄχρι νῦν . Ἀνθέως τοῦ Νομίονος ἐγένετο παῖς Αἰγυπιός : ᾤκει δὲ παρὰ |
| ὀλέσθαι , κείρετ ' : ἐγὼ δὲ θεοὺς ἐπιβώσομαι αἰὲν ἐόντας , αἴ κέ ποθι Ζεὺς δῷσι παλίντιτα ἔργα γενέσθαι | ||
| τοὺς ὑπὲρ τῆς αὐτῶν προεληλυθότας , καὶ δεόμεθα μὴ ἡμέας ἐόντας [ ἐν ] ἀξιώματι μεγάλῳ καὶ τοιουτέων προϋπάρξαντας , |
| ! ! ! ! [ ! ] ! ! ων ἔπεα ἐπὶ ? [ ημε ! ! ! ! ! | ||
| ἐν νηῶν ἀγύρει μήτηρ τε καὶ υἱὸς πολλὰ πρὸς ἀλλήλους ἔπεα πτερόεντ ' ἀγόρευον . Ἶριν δ ' ὄτρυνε Κρονίδης |
| τὸ γένος καὶ εἰς Ἀλέξανδρον κατελθεῖν . καὶ ταῦτα ὅτι ψεύδεα ἐξελέγχει Νέαρχος , οὐκ ἐπαινῶ αὐτὸν ἔγωγε τῆς σχολῆς | ||
| οἱ δὲ ὄνοθος , ὃν διὰ φαυλότητα ὀνόσαιτό τις . ψεύδεα ῥινός : φύσκαι ἐπὶ τῆς ῥινὸς λεπταὶ αἱ λεγόμεναι |
| ἐνῆν καὶ κατὰ τὸν Ξενοφῶντα τοὺς τούτων ὅτι πορρωτάτω ὀχετοὺς ἀπέστρεψεν , οὐδαμῆ καταισχύνασα τὸ τοῦ ὅλου ζῴου κάλλος . | ||
| , ἐπειδὴ ἱκανῶς τοῦ φαρμάκου τὸ ὕδωρ ᾔσθετο ἔχον , ἀπέστρεψεν αὖθις ἐς τὸν ὀχετόν . καὶἐνεφορήσαντο γὰρ ἀνέδην οἱ |
| εἴαρι μᾶλλον ἔρωτες : εἴαρι γὰρ πάνδημος ἐπιβρίθει Κυθέρεια . Ἔθνεα σοὶ δὲ κυνῶν θαλαμηπολέοντι μελέσθω ἄρμενά τ ' ἀλλήλοισιν | ||
| ' ἀμφοτέραις χερσὶ κράτει πολέμου . καὶ πρό γε τούτων Ἔθνεα Βοιωτῶν καὶ Χαλκιδέων δαμάσαντες παῖδες Ἀθηναίων , οἶμαι λέγει |
| , καθαρὰς φήμας χρησμούς τ ' ἀναφαίνων : κλῦθί μου εὐχομένου λαῶν ὕπερ εὔφρονι θυμῶι : τόνδε σὺ γὰρ λεύσσεις | ||
| ἑταίρας . ἱκετεύων οὖν τὴν Ἀφροδίτην φησίν : κλῦθί μευ εὐχομένου , Κουροτρόφε : δὸς δὲ γυναῖκα τήνδε νέων μὲν |
| πλὴν ἑνὸς ἀνθρώπου : κεῖνος δέ μοί ἐστιν ἑταῖρος Λέσβον ἐριστάφυλον ναίων , Ἀγάθων δὲ καλεῖται . καὶ Φιλύλλιος δὲ | ||
| κριθαὶ ἠδ ' ἄμπελοι , αἵ τε φέρουσιν / οἶνον ἐριστάφυλον , καί σφιν Διὸς ὄμβρος ἀέξει : ἔν τε |
| , ὅτι παῖς ὁ Ἡσίοδος πενήτων ἀνθρώπων , Δίου καὶ Πυκιμήδης , καὶ ὡς περὶ τὸν Ἑλικῶνα ἐνόμευε : τὰ | ||
| οὐδέ ποτ ' ἐσθλῆς ” , | Δίου δὲ καὶ Πυκιμήδης ? [ ] υἱὸς ὤν , οὓς οὐδὲ εἷς |
| Ποσειδῶνος ὄντος ; Ναί , ἀλλὰ σὲ μέν , ὦ ἐννοσίγαιε , χαλκοῦν ὁ Λύσιππος καὶ πτωχὸν ἐποίησεν , οὐκ | ||
| πόντοιο βαθυστέρνοιο θέμεθλα , ποντομέδων , ἁλίδουπε , βαρύκτυπε , ἐννοσίγαιε , κυμοθαλής , χαριδῶτα , τετράορον ἅρμα διώκων , |
| ἀμήχανον , τῷ δὲ θεῷ ὡς ἐν αὐγῇ καθαρᾷ πάντα ἀρίδηλα . καὶ γὰρ ἄχρι τῶν ψυχῆς μυχῶν | φθάσας | ||
| ἐπιδέρκεται ἔργα : καὶ τὰ μὲν ἀκλέα πολλὰ καὶ οὐκ ἀρίδηλα γεγῶτα κυδήεντα τίθησι , τὰ δ ' ὑψόθι μείονα |
| τοῦ κατασκευάσματος ἀπομιμήματα γίνεσθαι τοὺς ἔτι καὶ νῦν κατασκευαζομένους χαλκοῦς τρίποδας . ὃν μὲν οὖν τρόπον εὑρέθη τὸ μαντεῖον καὶ | ||
| δὲ εἶπε θησαυρὸν τὸ Ἰσμήνιον διὰ τὸ αὐτόθι πολλοὺς ἀνακεῖσθαι τρίποδας : οἱ γὰρ Θηβαγενεῖς ἐτριποδοφόρουν ἐκεῖσε . ἡ δὲ |
| δὲ μετακλείους ' ἄνθρωποι νήσους τοῖο ἕκητι , πάρος Πλωτὰς καλέοντες . Ἅρπυιαι δ ' Ἶρίς τε διέτμαγον : αἱ | ||
| ἀναβαίνοντες θυσίας ἔρδειν , τὸν κύκλον πάντα τοῦ οὐρανοῦ Δία καλέοντες . Θύουσι δὲ ἡλίῳ τε καὶ σελήνῃ καὶ γῇ |
| Σάμου κατῆλθε ἐς τὴν Κυρήνην καὶ ἐπικρατήσας τῶν πρηγμάτων τοῦ μαντηίου οὐκ ἐμέμνητο , ἀλλὰ δίκας τοὺς ἀντιστασιώτας αἴτεε τῆς | ||
| Κροῖσος ἐχρηστηριάζετο τὸ τρίτον : ἐπείτε γὰρ δὴ παρέλαβε τοῦ μαντηίου ἀληθείην , ἐνεφορέετο αὐτοῦ . Ἐπειρώτα δὲ τάδε χρηστηριαζόμενος |
| ὁ Νοννόσου πατὴρ , πρὶν ἢ Νόννοσον πρεσβεύειν αἱρεθῆναι , Ἰουστινιανοῦ πέμποντος , ἀπέσταλτο , καὶ εἰρηνικὰς ἔθετο σπονδάς : | ||
| νοῦν . Ἰδού , καὶ κηδεστής ἐστί μοι , τοῖν Ἰουστινιανοῦ παίδοιν ὁ πρεσβύτερος . ἔστι γάρ μοι καὶ θυγάτηρ |
| ὑμνεῦσαι ἀπιστοσύναν . οὐ γὰρ ἐν ἁμετέραι γνώμαι λύρας ὤπασε θέσπιν ἀοιδὰν Φοῖβος ἁγήτωρ μελέων : ἐπεὶ ἀντάχης ' ἂν | ||
| πᾶσιν μυθήσομαι ἀνθρώποισιν , ὡς ἄρα τοι πρόφρων θεὸς ὤπασε θέσπιν ἀοιδήν . ” ὣς φάθ ' , ὁ δ |
| ἐξομοιούντων ἑαυτούς τισιν ἢ χρηστοῖς ἢ φαύλοις ⋮ Τούτου φασὶ χῆρον εἶναι τὸν πόντον διὰ τὸ ἀπεχθάνεσθαι τῷ ψυχρῷ καὶ | ||
| ζώῳ κενεῷ γεγαῶτι Τιτὰν καὶ Πυρόεις ἄμφω κατόπισθεν ἕπωνται , χῆρον ἀεὶ τεύχουσι δόμον γλυκερῶν ἀπὸ τέκνων . ὅσσαι δὲ |
| Πηλεύς ἤματι τῷ , ὅτε ς ' ἐκ Φθίης Ἀγαμέμνονι πέμπεν , „ τέκνον ἐμόν „ : σημειοῦνταί τινες ὅτι | ||
| ἵν ' ᾖ τῆς ἑαυτοῦ . τῷ κε καὶ ἐλδομένους πέμπεν : παρατατικὸν εἴληφεν ἀντὶ συντελικοῦ , καὶ ἔστιν ὑπερβατὸς |
| ὁ τοιοῦτος : Ζεῦ κύδιστε μέγιστε , κελαινεφές , αἰθέρι ναίων , μὴ πρὶν ἐπ ' ἠέλιον δῦναι καὶ ἐπὶ | ||
| ' ἐγὼ κεῖσε παρὰ Σάρδι , παρὰ Σοῦσα , Ἀγβάτανα ναίων : Ἄρτιμις ἐμὸς μέγας θεὸς παρ ' Ἔφεσον φυλάξει |
| . Ὡς πολλὰ δὲ καταναλώσαντος Ἀρκεσιλάου , ταῦτα εἶπεν . Πυθωνόθεν ] Ἤγουν ἐκ τῶν Πυθίων . Πυθωνόθεν ] Ἤγουν | ||
| ταῦτα εἶπεν . Πυθωνόθεν ] Ἤγουν ἐκ τῶν Πυθίων . Πυθωνόθεν ] Ἤγουν διὰ τὴν ἐν Πυθοῖ νίκην . Λυτήριον |
| καὶ εἰνάλιοί περ ἐόντες . ἦ σέβας οὐκ ἐπίελπτον , ὁμόφρονα φῦλα τεκέσθαι ἀλλήλοις ὀρέων τε πάγους χαροπήν τε θάλασσαν | ||
| ἑταίρους πιστοὺς ἐν χαλεποῖς πρήγμασι γινομένους , οἵτινες ἂν τολμῶιεν ὁμόφρονα θυμὸν ἔχοντες ἶσον τῶν ἀγαθῶν τῶν τε κακῶν μετέχειν |
| δυᾶν . Μοῦσα , τίς πρῶτος λόγων ἆρχεν δικαίων ; Πλεισθενίδας Μενέλαος γάρυϊ θελξιεπεῖ φθέγξατ ' , εὐπέπλοισι κοινώσας Χάρισσιν | ||
| [ : τῶν ] μὲν κρείων Ἀγαμέμνων [ ἆρχε ] Πλεισθενίδας [ ] βασιλεὺς [ ] ἀγὸς ἀνδρῶν Ἀτρέος ἐσθλοῦ |
| βʹ εἰσὶ στοαὶ παρ ' ἀλλήλας , ἥ τε τοῦ Ἐλευθερίου Διὸς καὶ ἡ βασίλειος . ἔστι δὲ καὶ τρίτη | ||
| , ἤγουν φυλάττουσα , περιέπουσα , θύγατερ τοῦ Διὸς τοῦ Ἐλευθερίου , τουτέστι τοῦ ἐφόρου τῆς ἐλευθερίας λίσσομαι , ἤγουν |
| εὐκτεάνους , μόχθοισιν ἰαινομένους σφετέροισιν . εἰ δὲ μεσουρανέοι , πατρώια πάντ ' ἐκέδασσεν , δηθάκι δ ' οὐδ ' | ||
| θεράποντα , / τὸν πολυθρήνητον Λίνον Αἴλινον : ἡ δὲ πατρώια / Φοιβείοις βέλεσιν γῆ κατέχει φθίμενον . καὶ Ἡσίοδος |
| οὐ μόνον ἀντεῖπεν , ἀλλὰ καὶ μετέπεισε τὸν προδιεφθαρμένον . ἐδίδαξε γὰρ αὐτὸν συμφέρειν ζῆν τὸν Εὐμενῆ μᾶλλον ἢ τὸν | ||
| ἐπὶ τῆς γῆς καὶ πάντα δόλον ἐπὶ τῆς ξηρᾶς . ἐδίδαξε γὰρ τὰ μυστήρια καὶ ἀπεκάλυψε τῷ αἰῶνι τὰ ἐν |
| ὡς ὁσιώτατα διαβιῶναι τὸν βίον : οἷσιν γὰρ ἂν Φερσεφόνα ποινὰν παλαιοῦ πένθεος δέξεται , εἰς τὸν ὕπερθεν ἅλιον κείνων | ||
| ἐν εἰρήνᾳ τὸν ἅπαντα χρόνον̄ ἐν σχερῷ ἡσυχίαν καμάτων μεγάλων ποινὰν λαχόντ ' ἐξαίρετον ὀλβίοις ἐν δώμασι , δεξάμενον θαλερὰν |
| τέτρασιν Ἥρως ὁ ἀπὸ Μαντινέας ἐνίκα : ἥ ἐστιν ἡ Μαντινέα σημεῖον καὶ ἱερὰ τοῦ Ποσειδῶνος . Ἁλιρρόθιον γὰρ ἐπιθετικῶς | ||
| Πορθέα Πλάτωνα Αἵμονα , Κύναιθον Λέοντα Ἁρπάλυκον Ἡραιέα Τιτάναν , Μαντινέα Κλείτορα Στύμφαλον Ὀρχομενόν . . . οὗτοι πάντας ἀνθρώπους |
| , καὶ μέντοι καὶ τῆς ἀθεΐας ἠνέγ - καντο μισθὸν οὐδαμὰ οὐδαμῆ μεμπτόν . οὕτω δὲ ἄρα ἦν ἡδονῆς ἥττων | ||
| . Ἐν μέσῳ δὲ ἀμφοτέρων ἕστηκεν ξόανον ἄλλο χρύσεον , οὐδαμὰ τοῖσι ἄλλοισι ξοάνοισι εἴκελον . τὸ δὲ μορφὴν μὲν |
| καὶ ἐπὶ πόλεμον ὁρμῶσα . ὁ δὲ Ἀπίων ἡ τοὺς λαοὺς σώζουσα . λαρόν προσηνές , ἡδύ . εἴρηται δὲ | ||
| ἑπτὰ τὸν ἀριθμόν , καὶ [ τοὺς ] ἄλλους ὁμοίως λαοὺς αὐτόχθονας . ἀκολούθως δὲ τούτοις νομισθῆναι τὴν νῆσον ἱερὰν |
| τότ ' ἄρ ' Ἀτρέος υἷες ἐς ἄγκεα τηλεθάοντα Ἴδης ὑψικόμοιο θοοὺς προέηκαν ἱκέσθαι ἀνέρας . Οἳ δ ' ἐλάτῃσιν | ||
| ἐφθέγγετο , ὥς φησιν Ὅμηρος : ὄφρα θεοῖο ἐκ δρυὸς ὑψικόμοιο βουλὴν ἐπακούσοι . οἱ δ ' ἀνὰ σέλματα : |