| τῇ ἀλκμήνῃ ὁ ζεύς , ὥς φασι : διὸ καὶ δεκάμηνον γενέσθαι πεποίηκεν , ὅπως μὴ τὸ βούλευμα τοῦ διὸς | ||
| οἱ μισεῦντες : ὁ γὰρ θεὸς οἶδε δικάζειν . Ἡρακλέα δεκάμηνον ἐόντα ποχ ' ἁ Μιδεᾶτις Ἀλκμήνα καὶ νυκτὶ νεώτερον |
| Ἐρασίστρατος ἰατροί . ἦν δὲ Ἱπποκράτης τῶν καλουμένων Νεβριδῶν : Νέβρος γὰρ ἐγένετο ὁ διασημότατος τῶν Ἀσκληπιαδῶν , ᾧ καὶ | ||
| Ἐρασίστρατος ἰατροί . ἦν δὲ Ἱπποκράτης τῶν καλουμένων Νεβριδῶν : Νέβρος γὰρ ἐγένετο ὁ διασημότατος τῶν Ἀσκληπιαδῶν , ᾧ καὶ |
| Εὐβοίας , φασὶν αὐτοὺς ἀγωνίσασθαι , καὶ νενικηκέναι Ἡσίοδον , ἀγωνοθετοῦντος καὶ κρίνοντος τὰ μέτρα Πανίδου τοῦ βασιλέως , τοῦ | ||
| βασιλέως Εὐβοίας φασὶν αὐτοὺς ἀγωνίσασθαι , καὶ νενικηκότα Ἡσίοδον , ἀγωνοθετοῦντος καὶ κρίνοντος Πανίδου τοῦ βασιλέως , τοῦ ἀδελφοῦ Ἀμφιδάμαντος |
| εἰ δὲ γράφεται ἀνέπνευσεν καμάτων τοιοῦτόν ἐστιν , ὅτι ὁ Ἀλκίβιος τὸ μάσημα , τουτέστι τὸν φλοῦν τῆς ῥηθείσης βοτάνης | ||
| Λέγει δὲ λόγος τις ταῦτα περὶ ἀλκιβίου , ὡς ἦν Ἀλκίβιος τις καὶ ἐκάθευδεν πλησίον καὶ παρ ' αὐτὴν ἐλθών |
| αὐτόθι δρυ ? [ ] πολλῶν [ ] ὑμετερ ? κυδαλίμοισιν [ ] φησει ? ? ! ! ! αὖτις | ||
| νέον ἄλλοθεν : ὣς ἐμὲ κεῖνος ἐνδυκέως ἐκόμιζε σὺν υἱάσι κυδαλίμοισιν . αὐτὰρ Ὀδυσσῆος ταλασίφρονος οὔ ποτ ' ἔφασκε ζωοῦ |
| Νιόβην . Φηγεὺς δὲ πόλιν κτίζει Φηγὰς καὶ παῖδας ἴσχει Σπάρτωνα καὶ Μέσσωνα . Σπάρτωνος δὲ παῖς Μυκηνεὺς , ὃς | ||
| δὲ προσποιοῦσιν Ἀκουσιλάωι λόγον , Μυκηνέα υἱὸν εἶναι Σπάρτωνος , Σπάρτωνα δὲ Φορωνέως , οὐκ ἂν ἔγωγε ἀποδεξαίμην , διότι |
| τε Καρύστιον καὶ Αὐτόνομον Ἐρετριέα καὶ Ἀριστόφαντον Κορίνθιον καὶ Ἀπολλόδωρον Τροιζήνιον καὶ ἐξ Ἐπιδαύρου Δίωνα τῆς ἐν τῇ Ἀργολίδι . | ||
| Αἰγινήτην δὲ Ἀριστείδην καὶ Δόρκωνα τὸν Ἐπιδαύριον καὶ Μόλωνα τὸν Τροιζήνιον καὶ πολλοὺς ἄλλους τῶν Ἑλλήνων προδοσίαν τῆς ἐμῆς στρατηγίας |
| πάλῃ νίκης τοῦ ἀνδρὸς τοῦ ἐκ τῆς ἐνδόξου Ὀποῦντος . αἰνήσαις , ἀντὶ τοῦ ἐπαίνεσον , ὕμνησον αὐτὴν τὴν πόλιν | ||
| καὶ τὴν ἡρωίδα λέγειν , υἱὸν δὲ τὸν Ὀποῦντα . αἰνήσαις ἓ καὶ υἱόν : ἕ ἀντωνυμία : κεῖται γὰρ |
| ' ἧς μοι τὴν ὁμόνοιαν καὶ τὴν εἰρήνην ἀνανεοῦσθε . πυνθάνομαι μέντοι διότι πᾶσαν ὑμῖν Ἀθηναῖοι προσφέρονται φιλοτιμίαν , βουλόμενοι | ||
| τὸ ζώοντας κατορύσσειν , ἐπεὶ καὶ Ἄμηστριν τὴν Ξέρξεω γυναῖκα πυνθάνομαι γηράσασαν δὶς ἑπτὰ Περσέων παῖδας , ἐόντων ἐπιφανέων ἀνδρῶν |
| μυθώδεες , καὶ ἄλλοι βάρβαροι , οἱ μὲν τοῖσιν Ἕλλησιν ὁμολογέοντες : τοὺς ἐγὼ πάντας μὲν ἐρέω , δέκομαι δὲ | ||
| , ὅσα δὲ οἵ τε ἄλλοι ἄνθρωποι καὶ Αἰγύπτιοι λέγουσι ὁμολογέοντες τοῖσι ἄλλοισι κατὰ ταύτην τὴν χώρην γενέσθαι , ταῦτ |
| τὸ ν καὶ τὸ τ , Αἰολικὸν δὲ διὰ τὴν παράληξιν τοῦ ε : τὰ γὰρ εἰς σι περαιούμενα τρίτα | ||
| τῷ Ἡρωδιανῷ : τὸ γὰρ ἅμα γένος εἶδος σχῆμα κατάληξιν παράληξιν ἀρχὴν χρόνον στοιχεῖον πάθος παρατηρεῖν , καὶ ὅσα ἄλλα |
| . . Φ . μὲν ἀρχὰς εἶναι λέγων Ζῆνα καὶ Χθονίην καὶ Κρόνον : Ζῆνα μὲν τὸν αἰθέρα , Χθονίην | ||
| τοῦ Συρίου τὴν ποίησιν σκόπει καὶ τὸν Ζῆνα καὶ τὴν Χθονίην καὶ τὸν ἐν τούτοις Ἔρωτα , καὶ τὴν Ὀφιονέως |
| δὲ τοῦτο μὲν ἠγνόουν , ἀεὶ δέ τι τῶν ἄνω συνελογίζοντο : ἐνόμιζον δέ , ὅτι τὸ λογικὸν εἶναι συνελογίζοντο | ||
| καὶ παντελῶς , ὡς ὄντες μικρὸν ἀγροικότεροι , διότι οὐ συνελογίζοντο δεόντως . λέγει δὲ τὸν Ξενοφάνην καὶ τὸν Μέλισσον |
| ' ἐξευρέθη . πονηρὸν υἱὸν καὶ πατέρα καὶ μητέρα ἔστιν μαγαδίζειν ἐπὶ τροχοῦ καθημένους : οὐδεὶς γὰρ ἡμῶν ταὐτὸν ᾄσεται | ||
| ἐν τούτοις : πονηρὸν υἱὸν καὶ πατέρα καὶ μητέρα ἐστὶν μαγαδίζειν ἐπὶ τροχοῦ καθημένους : οὐδεὶς γὰρ ἡμῶν ταὐτὸν ᾄσεται |
| , οὐδ ' εἰ πρὸ τοὐμοῦ προὔλαβες τὰ τῶνδ ' ἔπη : βάρος γὰρ ἡμᾶς οὐδὲν ἐκ τούτων ἔχει : | ||
| εἰς ἔπη τείνουσι πεντακισχίλια , ὁ δὲ Ἰατρικὸς λόγος εἰς ἔπη ἑξακόσια [ . ̈ . ] . περὶ δὲ |
| καὶ τήν τε πατρώιαν ἀνακτήσεσθαι βασιλείαν καὶ πάσης τῆς οἰκουμένης κυριεύσαντα θεὸν νομισθήσεσθαι , ὑπολαβὼν ἀληθῆ γεγονέναι μάντιν τό τε | ||
| καὶ τήν τε πατρῴαν ἀνακτήσεσθαι βασιλείαν καὶ πάσης τῆς οἰκουμένης κυριεύσαντα θεὸν νομισθήσεσθαι , ὑπολαβὼν ἀληθῆ γεγονέναι μάντιν τό τε |
| οὐ κατ ' ἴσον σύστημα . τοιοῦτόν ἐστι καὶ τὸ Σιμωνίδειον ἐπίγραμμα Ἴσθμια δίς , Νεμέᾳ δίς , Ὀλυμπίᾳ ἐστεφανώθην | ||
| ἥτις ἀκουόντεσσι νεωτάτη ἀμφιπέληται . δοκεῖ δὲ τοῦτο πρὸς τὸ Σιμωνίδειον εἰρῆσθαι : ἐπεὶ ἐκεῖνος ἐλασσωθεὶς ὑπὸ Πινδάρου λοιδορίας ἔγραψε |
| ποταμόν , ὅπου γε καὶ τοὔνομα πρὸ τοῦ γνωρίμου τὸ Μελησιγενῆ προκρίνουσιν : καὶ μητέρα τὴν Μελανώπου φασὶν ἢ νύμφην | ||
| , γεννηθῆναι δὲ ἐπὶ Μέλητος τοῦ ποταμοῦ , ὅθεν καὶ Μελησιγενῆ ὀνομασθῆναι : δοθέντα δὲ Χίοις εἰς ὁμηρείαν Ὅμηρον κληθῆναι |
| χρὴ δὲ τὸν μὲν ἀσκὸν κατατιθέναι ἐς τοὺς μηροὺς ἀφύσητον ἐόντα , ὡς ἂν δύναιτο , ἀνωτάτω πρὸς τὸν περίνεον | ||
| ἐκτακῆναι . Τὰ δὲ βέλεα τὰ προμήκεα , ἐπιπολὺ λεπτὰ ἐόντα καὶ ὀξέα καὶ κοῦφα , τήν τε σάρκα διατάμνει |
| , μεταπέμψασθαι τὴν Ἄκτορος θυγατέρα τοῦ Μυρμιδόνος , καὶ λόγους διασπεῖραι , ὅτι μέλλει γαμεῖν τὴν Θέτιν ὁ Πηλεὺς , | ||
| , ῥῖψαι διαρρῖψαι , προέσθαι , σπαθῆσαι , ἀπολέσαι , διασπεῖραι . ἐπίρρημα δ ' ἓν μόνον τὸ ἐκκεχυμένως . |
| κυσαμένην Σεμέλην τεκέειν Διὶ τερπικεραύνῳ , ἄλλοι δ ' ἐν Θήβῃσιν , ἄναξ , σε λέγουσι γενέσθαι , ψευδόμενοι : | ||
| . τοῦ γε μὴν ἑτέρου ὑποδείγματά ἐστι τοιαῦτα , Θήβηθεν Θήβῃσιν , Ἀθήνηθεν Ἀθήνῃσιν , θύρηθεν θύρῃσι . Τὰ διὰ |
| φασιν ποιεῖν φίλους αὐτούς , ἄγοντα παρ ' ἀλλήλους . λέγουσι δέ πως ταῦτα , ὡς ἐγᾦμαι , ὡδί αἰεί | ||
| Ἱστορικοῖς παραδόξοις . . . . . : Τοῦτον ἐμφερέστατον λέγουσι τὴν ὄψιν Περιάνδρῳ τῷ Κυψέλου γενέσθαι , καθάπερ Ἀλκμαίωνι |
| πᾶσι τὸν Ὅμηρον τὰ πρωτεῖα λαμβάνειν . Τέλος τοῦ βασιλέως Πανίδου εἰπόντος αὐτοῖς , τὰ κάλλιστα τῶν ἑαυτῶν ἐπῶν ἀναλεξαμένους | ||
| , καὶ νενικηκέναι Ἡσίοδον , ἀγωνοθετοῦντος καὶ κρίνοντος τὰ μέτρα Πανίδου τοῦ βασιλέως , τοῦ ἀδελφοῦ Ἀμφιδάμαντος , καὶ τῶν |
| ὥς φασιν , ἀπὸ τῶν Τρωικῶν δεκάτηι γενεᾶι μετὰ ταῦτα Θεοκλέους στόλον παρὰ Χαλκιδέων λαβόντοςἦν δ ' οὗτος γένει ἐκ | ||
| πρὶν Ἡρακλείδας κατελθεῖν , ἵδρυτο δὲ ἐν οἰκίᾳ Κριοῦ τοῦ Θεοκλέους , ἀνδρὸς μάντεως : τούτου δὲ τοῦ Κριοῦ γεμιζούσῃ |
| τὸ δὲ Πειραΐδαο ἐν τέσσαρσι συλλαβαῖς προφέρεται τὴν εὐθεῖαν τοῦ πατρωνυμικοῦ , καὶ οἱ ἄλλοι . Τυραννίων δὲ τρισυλλάβως λέγων | ||
| , Αἰακίδης ὁ τοῦ Αἰακοῦ ἔγγονος , τὰ δὲ τύπου πατρωνυμικοῦ ὄντα οὐδὲν τοιοῦτον ἔχουσιν : οὐδὲ γὰρ διαλύονται εἰς |
| ἐκεῖνοι μὲν οὖν ἐάσθωσαν : οὐδὲ γὰρ εἴ τινα Σοφοκλῆς τραγῳδεῖ περὶ τῆς Ὠρειθυίας λέγων ὡς ἀναρπαγεῖσα ὑπὸ Βορέου κομισθείη | ||
| εὐεργεσίας : εὔκολα : † χώρει σὺ καὶ κόμιζε : τραγῳδεῖ ὁ Ἐτεοκλῆς : δεῖ νοεῖν , ὅτι τοῦ χοροῦ |
| ἐς δὲ τὸν ἀγῶνα τὸν Ὀλυμπικὸν λέγουσιν Ἠλείων οἱ τὰ ἀρχαιότατα μνημονεύοντες Κρόνον τὴν ἐν οὐρανῷ σχεῖν βασιλείαν πρῶτον καὶ | ||
| ἀρχαίων εἰς λόγους τῶν τῆιδε [ τῆι πόλει ] τὰ ἀρχαιότατα λέγειν ἐπιχειρεῖ , περὶ Φορωνέως τε τοῦ πρώτου λεχθέντος |
| εἰ δέ τις σχηματίσειεν , ἔσται Δωδώνιος , ὡς Πλευρῶνος Πλευρώνιος , Καλυδῶνος Καλυδώνιος . τῆς μέν τοι Δωδώνης Δωδωναῖος | ||
| ἐθνικὸν Πλεισταρχείτης . Πλευρών , πόλις Αἰτωλίας . ὁ πολίτης Πλευρώνιος καὶ Πλευρωνία καὶ Πλευρωνεύς . καὶ εἰς τόπον Πλευρῶνάδε |
| δόξει λέγειν , καὶ οὐχ ἥκιστα ἐν τῆιδε τῆι Μεσσηνίαι συγγραφῆι : πεποίηκε γὰρ ὡς ἀποκτείνειε Θεόπομπον τῶν Λακεδαιμονίων τὸν | ||
| * * Ἴωνι δὲ τῶι ποιήσαντι τραγωιδίαν ἔστιν ἐν τῆι συγγραφῆι τοιάδε εἰρημένα : Ποσειδῶνα ἐς τὴν νῆσον ἔρημον οὖσαν |
| . . . . : Ἀλέξανδρος δ ' ἐν τῇ Συναγωγῇ τῶν Περὶ Φρυγίας , κρούματα Ὄλυμπον ἔφη πρῶτον εἰς | ||
| τισι μὲν “ διαλυκώνισον ” : ἐν δὲ τῇ Ἀρτεμιδώρου Συναγωγῇ “ διαλακώνισον ” . αἰτία δὲ τοῦ λεξειδίου ἀσυνήθεια |
| : καὶ διὰ τοῦτο ὑπεστάλη καὶ γέγονεν ὡς ἐπὶ τοῦ Θέτιος : ἔτι σεσημείωται Ξόϊς Ξόεως καὶ Ταμίαθις Ταμιάθεως πόλεων | ||
| λέγονται Παπίου καὶ Αἰνείου : οὕτω καὶ ἐπὶ τοῦ Πάριος Θέτιος : ἀλλὰ καὶ ἐπὶ ῥημάτων , πεινῆς διψῆς ζῆς |
| γίνεται . Ἀκούσας ὁ Ἁβροκόμης περιέρρηξε τὸν χιτῶνα καὶ μεγάλως ἀνωδύρετο καλῶς μὲν καὶ σωφρόνως ἀποθανοῦσαν Ἀνθίαν , δυστυχῶς δὲ | ||
| κατ ' αὐτῆς δεδογμένα . Ἡ δὲ ἀνεκώκυσέ τε καὶ ἀνωδύρετο φεῦ λέγουσα , τοῦτο τὸ κάλλος ἐπίβουλον ἀμφοτέροις πανταχοῦ |
| ὁ πατήρ , καὶ ὠργίσθη , καὶ ἐλυπήθη , ὅτι κατεδέξαντο τὴν περιτομὴν καὶ μετὰ τοῦτο ἀπέθανον , καὶ ἐν | ||
| φοβηθεῖεν αὐτόν , εἶτα μέντοι μαθόντες ὡς τῶν φίλων εἴη κατεδέξαντο καὶ εἱστίασαν : καὶ γάρ τινα τυχεῖν αὐτῶν ἀποδεδημηκότα |
| τοῦτο ἀπαιτούσης τῆς τάξεως ; ἔστιν οὖν τὸ δίκαιον κεφάλαιον διηγηματικῶς εἰσηγμένον , λῦον μεταληπτικῶς τὰ ἐγκλήματα . ἀνύει δὲ | ||
| προτάσεις τιθέντες , ἐνταῦθα δὲ τὰς κατασκευὰς συνάπτοντες , οὐκέτι διηγηματικῶς , ἀλλ ' εἰς ἕκαστον ἐπιχειροῦντες οἷον ἐπὶ τοῦ |
| , ὡς Ὅμηρος τοὺς ἥρωας ἐν Ἰλιάδι κατέκλινεν , ἐπὶ ῥινοῦ βοὸς ἀγραύλοιο , ἢ ὡς Λακεδαιμόνιοι ἐπὶ στιβάδος , | ||
| φαρέτρην καὶ ξίφος , ἀμφὶ δέ οἱ κυνέην κεφαλῆφιν ἔθηκε ῥινοῦ ποιητήν : πολέσιν δ ' ἔντοσθεν ἱμᾶσιν ἐντέτατο στερεῶς |
| δὲ Κισσέως . ἔνιοι δὲ γράφουσιν Ἑκάβης παῖς γεγὼς τῆς Κισσίας , καὶ στοχάζονται ἀπὸ γένους τινὸς τῆς Φρυγίας ἢ | ||
| ἐκ ματρός ἐστι θυμός . ἔκοψα κομμὸν Ἄριον ἔν τε Κισσίας νόμοις ἰηλεμιστρίας , ἀπρικτόπληκτα πολυπάλακτα δ ' ἦν ἰδεῖν |
| ποιητὴς περὶ ἀρετῆς γένηται , ἐμὲ μὲν ποιήσει πολύτλαντα καὶ πολύμητιν καὶ πολυμήχανον καὶ πτολίπορθον καὶ μόνον τὴν Τροίαν ἑλόντα | ||
| καίτοι οὔτε τὰς Ὁμήρου Σειρῆνας ἔφην μιμεῖσθαι , αἳ τὸν πολύμητιν ἔθελξαν Ὀδυσσέα γλυκεῖάν τε καὶ ἄμαχον ἁρμονίαν αὐτοῦ καταχέουσαι |
| γαῖα γένοισθε . καὶ Ζήνων δὲ τὸ παρ ' Ἡσιόδῳ χάος ὕδωρ εἶναί φησιν , οὗ συνιζάνοντος ἰλὺν γίνεσθαι , | ||
| κακουργημάτων ἠλάθη , ἄγονται πρὸς Ἐρινύων ἐπ ' ἔρεβος καὶ χάος διὰ Ταρτάρου , ἔνθα χῶρος ἀσεβῶν καὶ Δαναΐδων ὑδρεῖαι |
| τε καὶ τὸν ἔτερπε λόγοις : ἅπαξ ἐνταῦθα ἐν τῇ Ἰλιάδι τὸ λόγοις . . : καὶ ἅπαξ ἐν τῇ | ||
| ἠμὲν λύει ἠδὲ καθίζει . * ) ὅτι καὶ ἐν Ἰλιάδι παρὰ Διὸς ἔχει γέρας τοῦτο Θέμις . . . |
| Αἰολίδην Φρίξον τιν ' ἀφ ' Ἑλλάδος Αἶαν ἱκέσθαι ἀτρεκέως δοκέω που ἀκούετε καὶ πάρος αὐτοί , Φρίξον ὅτις πτολίεθρον | ||
| νυν ταῦτά ἐστι οὕτω . Ἵνα δὲ μὴ ἰδιοβουλέειν ὑμῖν δοκέω , τίθημι τὸ πρῆγμα ἐς μέσον , γνώμην κελεύων |
| κολακεία : καὶ θῶπες , οἱ κόλακες : ἀπὸ τοῦ θωπεύω τοῦτο παρὰ τὸ θώψ θωπός : ὅπερ ἔστι θηρίον | ||
| οἶδα , τοὺς δὲ κακοὺς διόλου πάντας ἀποστρέφομαι : οὐδένα θωπεύω πρὸς ὑπόκρισιν : οὓς δ ' ἄρα τιμῶ , |
| ἀδυνάτῳ γε , συγχωρήσαντος τοῦ πατρὸς ποιεῖν ὅσα βούλεται , σκήπτεται διαφορὰν πρὸς τὸν πατέρα περὶ τῆς καταλύσεως τοῦ πολέμου | ||
| τὸ δύνασθαι τὸν Φίλιππον ἐξαπατῆσαι καὶ παρασπάσασθαί τι τῶν πραγμάτων σκήπτεται . οἰηθείη μὲν οὖν ἄν τις τοῦτο τοῦ συμφέροντος |
| , ἔστι δὲ οὐδέποτε πρεσβύτερον , ἀλλὰ γίγνεται ἀεὶ ἐκείνου πρεσβύτερον : ἐκεῖνο μὲν γὰρ ἐπὶ τὸ νεώτερον ἐπιδίδωσιν , | ||
| Μεγαρέως φασὶ τοῦ σφετέρου βασιλέως παῖδα Εὔιππον , τὸν δὲ πρεσβύτερον τῶν παίδων αὐτῷ Τίμαλκον ἔτι πρότερον ἀποθανεῖν ὑπὸ Θησέως |
| μεταξὺ πυρὸς καὶ ἀέρος , σῶμα μὲν τὸ ὑποκείμενον ἀδιορίστως Ἀναξίμανδρον λέγειν φησὶν ἄπειρον οὐ διορίσαντα τὸ εἶδος εἴτε πῦρ | ||
| Ἀρχελάου . καί , ὡς Σωτίων φησί , κατ ' Ἀναξίμανδρον ἦν . γέγραφε δὲ ἐν ἔπεσι καὶ ἐλεγείας καὶ |
| τοῦτον ; διά τινα Ἰφικράτην στρατηγόν . λαβὼν γὰρ δῶρα προὔδωκε τὸν οἰκεῖον στρατὸν τοῖς ἐναντίοις . Ἄλλως . τοὺς | ||
| φιλοφρόνως προσδεχθεὶς ᾑρέθη διὰ τὴν ἀνδρείαν καὶ στρατηγός , καὶ προὔδωκε τὸ φρούριον . τῶν δ ' ἀποστατῶν οἱ μὲν |
| Πυθαγόρειοι , ὧν τοῦ ἑτέρου κατακριθέντος ὑπὸ Διονυσίου ὁ ἕτερος ἠγγυήσατο ἀποθανεῖν , ἐὰν ἐκεῖνος μὴ ἐλθῇ τῇ ὡρισμένῃ ἡμέρᾳ | ||
| ὡς ἔστι ψευδῆ τὰ μεμαρτυρημένα Νικοδήμῳ . Ὡς μὲν οὖν ἠγγυήσατο καὶ ἔλαβεν ὡς οὖσαν ἐξ ἑταίρας τὴν γυναῖκα , |
| θεράπον , γέρων γέροντος ὦ γέρον , λέων λέοντος ὦ λέον . Ἔστιν οὖν εἰπεῖν , ὅτι διὰ τοῦτο ἀποβάλλεται | ||
| τὸν λέοντα . ὦ Θέων , ὦ σῶφρον , ὦ λέον . Δυϊκά . Τὼ Θέωνε , τὼ σώφρονε , |
| δὲ καὶ λόγον αὐτὸν ὀνομάζουσιν , ἐπεὶ καὶ ὁ Αἴσωπος λογοποιὸς λέγεται : μύθων γὰρ πλάστης ὁ Αἴσωπος . Ὅσα | ||
| ὡς καὶ τὸν πυθόμενον , εἴτ ' Αἴσωπός ἐστιν ὁ λογοποιὸς εἴτε ἄλλος τις , πῶς ἂν πλουτήσαιμι Διὸς καὶ |
| τις ἦν οὕτω καλούμενος πύθων , ἀφ ' οὗ ἡ Πυθία παρωνομάζετο : ἢ καὶ αὐτὸς ὁ Ἀπόλλων Πύθιος ὀνομαζόμενος | ||
| διὸ καὶ καλεῖσθαι τὸν Διόνυσον πανταχοῦ ἰατρόν . ἡ δὲ Πυθία εἴρηκέ τισι Διόνυσον ὑγιάτην καλεῖν . Εὔβουλος δὲ ποιεῖ |
| μέλι . ἀπο - τίθεται δὲ εἰϲ ἀργυρᾶ ἢ ὑέλινα ϲκεύη μὴ πάνυ πλήρη , παρ ' ἕκαϲτά τε ἀποπωματίζεται | ||
| [ ἀλλὰ ] δίκαιον τοῦτο νομιζ [ ] ? [ ϲκεύη ] ? δ ' ἐθέλει γείτονοϲ [ ] ? |
| , οὕτω Μελσημβρία ἡ Μέλσου πόλις , καὶ διὰ τὸ εὐφωνότερον λέγεται Μεσημβρία . ὁ πολίτης Μεσημβριανός . ἔστι καὶ | ||
| , οὕτω Μελσημβρία ἡ Μέλσου πόλις , καὶ διὰ τὸ εὐφωνότερον λέγεται Μεσημβρία . . . , : Χρυσόπολις ἐπίνειον |
| . τὼ δ ' ἐν Μεσσήνῃ ξυμβλήτην ἀλλήλοιϊν οἴκῳ ἐν Ὀρτιλόχοιο δαΐφρονος . ἦ τοι Ὀδυσσεὺς ἦλθε μετὰ χρεῖος , | ||
| ὁ παῖς διὰ τοῦ σ καὶ ἐν Ὀδυσσείᾳ οὖν . Ὀρτιλόχοιο . . , . ; . : Ὀρσιλόχοιο . |
| ἐκλάμψασα , ἡ Μακεδόνων , εἰπεῖν , ἐς Πολύβιον τὸν λογοποιὸν ἀποβλέψαντα , εἴτε ἑκών , εἴτε προφυγόντος αὐτὸν τοῦδε | ||
| , ἀλλὰ καὶ ψεύστην αὐτὸν ἀπελέγχων ἐν πολλοῖς , καὶ λογοποιὸν ἀποκαλῶν : καὶ γὰρ νεώτερος μέν ἐστιν αὐτοῦ . |
| τὸ ἄγαλμα ἐκ τοῦ ὀρόφου πέτρας , ὑπὸ τούτων δὲ καταγῆναι καὶ ἐς ἅπαν ἔφασκεν αὐτὸ ἀφανισθῆναι : καὶ ἔν | ||
| τὸ σκάπτειν ἢ τὴν φυτείαν τῆς ἐλαίας , τοῦ δὲ καταγῆναι τοῦ φαλακροῦ τὸ κρανίον τὸν ἀετὸν ῥίψαντα τὴν χελώνην |
| λόγου παράδειγμα ὁ τοῦ Ὁμήρου ἐστὶν Ἀγαμέμνων , ἐν τῇ ἀποπείρᾳ τῶν Ἑλλήνων τὸ εἶδος τῶν λόγων ἡμῖν παραδιδούς . | ||
| αὕτη ἐστὶ τὸ ὁρμῆσαι αὐτούς : οὐ γὰρ οἴεται τῇ ἀποπείρᾳ τῶν λόγων καθέξειν αὐτούς . ἀλλὰ τίς ἡ τέχνη |
| Γεγονότων δὲ τούτων ἓξ παραγίνεται ἐς τὰ Σοῦσα Δαρεῖος ὁ Ὑστάσπεος ἐκ Περσέων ἥκων : τούτων γὰρ δὴ ἦν οἱ | ||
| τῆς μάχης τῆς ἐν Μαραθῶνι γενομένης παρὰ βασιλέα Δαρεῖον τὸν Ὑστάσπεος καὶ πρὶν μεγάλως κεχαραγμένον τοῖσι Ἀθηναίοισι διὰ τὴν ἐς |
| τὸ κύριον ὄνομα ζητεῖν , ὡς ἔδειξεν Ὅμηρος ἐν τῇ μονομαχίᾳ Ἀλεξάνδρου καὶ Μενελάου . Τά γε μὴν ἐπιῤῥήματα ἀναφέρονται | ||
| μονομαχίαν τὴν συμφοράν : ἔτι δὲ καὶ τὰ ἐν τῇ μονομαχίᾳ γενόμενα πάθη ἐκφράζων πληγὰς , σχήματα , ὀργὰς , |
| τὸ ο τῆς ληγούσης καὶ συστέλλουσι τὸ α εἰς ε Αἰνείεω κλίνοντες . πᾶσα γὰρ γενικὴ ὀνόματος εἰς φωνῆεν λήγουσα | ||
| ὁμώνυμος Ἀσίας λειμών , εἶτα Ἰωνικῶς Ἀσίεω , ὡς Ἀτρείδεω Αἰνείεω , καὶ κατὰ κρᾶσιν ἢ συγκοπὴν Ἀσίω , ὡς |
| τῶν Τρωϊκῶν χρησμὸν ἔλαβον παρὰ τοῦ Πυθίου εἰς τὴν ἐν Τρωάδι Θρᾴκην μετοικῆσαι : ἀφ ' ὧν ἡ Σαμοθρᾴκη προσηγορεύθη | ||
| ἐπήρκεσαν Ἕλλησι : Μαχάων γέ τοι ψυχὴν κατέθετο ἐν τῇ Τρωάδι , ὅτε , ὡς οἱ ταῦτα γράφοντες λέγουσιν , |
| πὰρ ποταμὸν νότιοι Σκύθαι ἐνναίουσιν , ὅς ῥά τ ' Ἐρυθραίης κατεναντίον εἶσι θαλάσσης , λαβρότατος ῥόον ὠκὺν ἐπὶ νότον | ||
| Σκύλλης ἐλθεῖν αὐτῆς εἰς τὸ ἄντρον ἢ κόγχου δωρήματα φέροντα Ἐρυθραίης ἀπὸ πέτρης , ἢ τοὺς ἀλκυόνων παῖδας ἔτ ' |
| ὑπεροχὴν τοῦ πλήθους τῶν ἡμερῶν αὐτὸς εἶπεν καὶ ὅτι τὰ ὀκτάμηνα ἄγονα . καὶ εἰκότως : τῶν μὲν γὰρ ἑπταμήνων | ||
| ἑπτάμηνα ὄντα καὶ δεκάμηνα γόνιμα εἶναι : τὰ δ ' ὀκτάμηνα διὰ τὸ ἀσύνδετον τοῦ κόσμου φθείρεσθαι . Καθ ' |
| Ἀσίᾳ Κλεόβουλος Λίνδιος , καὶ Ἀθηναῖός τε Σόλων καὶ Σπαρτιάτης Χίλων : τὸν δὲ ἕβδομον Πλάτων ὁ Ἀρίστωνος ἀντὶ Περιάνδρου | ||
| ἄρχοντα χρὴ μηδὲν φρονεῖν θνητόν , ἀλλὰ πάντα ἀθάνατα . Χίλων καλούμενος οὐ πρότερον ὡμολόγησεν , ἢ πυθέσθαι τῶν κεκλημένων |
| τε τοῦ χρόνου τὸ συνεχὲς βασιλεύοντας τηνικαῦτα ἐν Σπάρτῃ Ἀνάξανδρον Εὐρυκράτους τοῦ Πολυδώρου , τῆς δὲ οἰκίας τῆς ἑτέρας Ἀναξίδαμον | ||
| ] βασιλέως [ ] : [ τοῦ ] δ ' Εὐρυκράτους ? [ ] ? υἱὸς Πολύδωρος ] καὶ Τιμασιμβρότα |
| ζώων καὶ χηλὰς κατ ' ἀνάλογον . ὅθεν αὐτὴν μητέρα ἐπωνόμαζον , τάχα μὲν εἰς τὰ λεχθέντα ἀναφέροντες , τάχα | ||
| μὲν πατέρα , Καμβύσην δὲ δεσπότην , Δαρεῖον δὲ κάπηλον ἐπωνόμαζον . ποιεῖ δὲ πατέρα μὲν δικαιοσύνη , θυμὸς δὲ |
| μέγιστον ἐπὶ τούτοις ἔθνος . | τοὺς Ἀρκάδας μὲν οὖν λέγους ' αὐτόχθονας , | ὕστερον Ἀλήτην δ ' οἰκίσαι | ||
| ἐγὼ φιλῶ , καὶ δέλτος αὐτῶι ζῶντας οὓς δοκεῖ θανεῖν λέγους ' ἀπίστους ἡδονὰς ἀπαγγελεῖ . κατολοφύρομαι σὲ τὸν χερνίβων |
| οὐκ ἔδοξαν ἄθεοι , ἐπιστήσαντες περὶ θεοῦ . ὁ μὲν Εὐριπίδης ἐπὶ μὲν τῶν κατὰ κοινὴν πρόληψιν ἀνεπιστημόνως ὀνομαζομένων θεῶν | ||
| τοῦ παρακολουθοῦντος τὸ ὀρρωδεῖν εἴρηται ἐπὶ τοῦ εὐλαβεῖσθαι . καὶ Εὐριπίδης τὸν Περσέα λέγοντα εἰσάγει : τὰς γὰρ συμφορὰς τῶν |
| Βόσπορος ἐκεῖνο τὸ μέρος ἐκαλεῖτο τὸ τοῦ πελάγους , ὅτι ἐσπείρετο . τινὲς δὲ τοὺς στενοὺς πορθμοὺς βοσπόρους εἰρῆσθαι . | ||
| καὶ τὰς ἀμπέλους Πλάτωνι ὑπέθηκε τὴν ψυχὴν καὶ τὰ ἐκείνου ἐσπείρετο καὶ ἐφυτεύετο . καὶ οὗτός ἐστιν ὃν τιμᾷ ὁ |
| , εἴτε Ἄμαθον χρὴ καλεῖν . βιάζονται δ ' ἔνιοι μνηστευόμενοι τὴν Νέστορος δόξαν καὶ τὴν εὐγένειαν : τριῶν γὰρ | ||
| τὸν Ἑλένης γάμον οἱ βασιλεύοντες Ἑλλάδος . ἦσαν δὲ οἱ μνηστευόμενοι οἵδε : Ὀδυσσεὺς Λαέρτου , Διομήδης Τυδέως , Ἀντίλοχος |
| . ἀνωϊστί : ἀπροσδοκήτως : παρὰ τὸ οἴω , τὸ ὑπονοῶ , ὅπερ καὶ ὀΐω λέγεται : ὀϊόμενον θανέεσθαι , | ||
| τοσαῦθ ' : ὁμοῦ γάρ ἐστιν ἑξήκοντά σοι , ὡς ὑπονοῶ : καὶ τῶν Ἅλῃσι χωρίον κεκτημένος κάλλιστον εἶ , |
| Καὶ ἢν ἐπὶ πυρέσσοντι ἢ τρῶμα ἔχοντι , ἐσελθὼν καὶ προσενέγκας , τὸ πρῶτον μὴ ὠφελήσῃ , ἀλλὰ τῇ ὑστεραίῃ | ||
| τούτων , τοῦτ ' ἐστι τὸν μὴ θλιβόμενον ἐπιμύσει , προσενέγκας τὴν χεῖρα , οὐκ ἔτι φαίνεται διπλᾶ , καίτοι |
| καὶ Ἀφροδίτης τὴν νύμφην γεγενῆσθαι : ἐναντίον γὰρ τὸ ἐπαγόμενον Ἀελίοιό τε νύμφαν : ἀλλ ' ἀκουστέον τὴν Ῥόδον Ἀφροδίτης | ||
| οἱ δὲ ὅτι εὐπρεπὴς ἡ Ῥόδος διὰ τὸ κάλλος . Ἀελίοιό τε : Ἥλιος ἰδὼν αὐτὴν ἥρπασε καὶ ἐμίγη αὐτῇ |
| . ἀνακηρῦξαι ἀγωνιστήν , κηρῦξαί τινα τῶν ἀγωνιστῶν , ἀποκηρῦξαι υἱωνὸν ἢ υἱόν . τὸ μέντοι ὄνομα ὁ ἀποκήρυκτος οὐκ | ||
| ἐπεμνήσθη , Ἀστεροπαῖον δὲ αὐτὸν καλεῖ καὶ Ἀξιοῦ τοῦ ποταμοῦ υἱωνὸν καὶ δεξιὸν ἄμφω τὼ χεῖρε , μέγιστον δὲ Ἀχαιῶν |
| μύθους εἶναί φασιν , οἷον εἰ βούλει , ὅσα γε Ἀκουσίλεως καὶ Ἡσίοδος καὶ Ὀρφεὺς ἐν ταῖς θεογονίαις εἰρήκασιν : | ||
| μύθους εἶναί φασιν , οἷον εἰ βούλει , ὅσα γε Ἀκουσίλεως καὶ Ἡσίοδος καὶ Ὀρφεὺς ἐν ταῖς Θεογονίαις εἰρήκασιν . |
| Ἕλλην , τέρενος ὦ τέρεν , Τρύφωνος ὦ Τρύφων , Μαχάονος ὦ Μαχᾶον , ἄρσενος ὦ ἄρσεν , Ἕκτορος ὦ | ||
| νῦν παρέλκει : ὁρᾷ γὰρ ὁ κῆρυξ τὴν χρείαν τοῦ Μαχάονος . . . , , . . : ὁ |
| ! ! ! ! [ ! ] ! ! ων ἔπεα ἐπὶ ? [ ημε ! ! ! ! ! | ||
| ἐν νηῶν ἀγύρει μήτηρ τε καὶ υἱὸς πολλὰ πρὸς ἀλλήλους ἔπεα πτερόεντ ' ἀγόρευον . Ἶριν δ ' ὄτρυνε Κρονίδης |
| νομὸν ἐποίει . λέγει οὖν ἀντὶ τῶν κατανομῶν τῶν ἐν Τροίᾳ ταῦτα τὰ μέρη περάσεις τὰ Λακωνικὰ περάσεις δὲ Ὄνου | ||
| ἐλθεῖν ἐς Τροίαν Ἀχιλλεῖ μαχουμένας οὐκ ἀπέκτεινεν ὁ Ἀχιλλεὺς ἐν Τροίᾳ , πιθανὸν γὰρ οὐκ οἶδ ' ὅπως Πριάμου πολεμήσαντος |
| , ἔψεγεν δὲ ὅτι τοιοῦτο ζῷον φωνὴν οὐκ ἔχει . πλανηθεὶς οὖν ὁ κόραξ ἤνοιξεν τὸ στόμα καὶ τὸν τυρὸν | ||
| καὶ ἄλλο μηδέν σε περισπάτω : πεπείρασαι γὰρ περὶ πόσα πλανηθεὶς οὐδαμοῦ εὗρες τὸ εὖ ζῆν , οὐκ ἐν συλλογισμοῖς |
| ἑνικοῦ ἔταξε καὶ τὸ σφοῖς ἀδελφιδεοῖς κᾶρα καὶ φόνον . Ἡσίοδος μέντοι ἐπίμεμπτός ἐστιν εἰπὼν ἑὸν κακὸν ἀμφαγαπῶντες , ἐν | ||
| τῶν φυτῶν μετόρχιον ἐκάλεσεν ἐν τοῖς Γεωργοῖς , ὁ δὲ Ἡσίοδος ὄρχον λέγει τὴν ἐπίστιχον τῶν ἀμπέλων φυτείαν : λευκοὺς |
| , ὦ μάταιε ; οὐδὲ ταῦτά σε ὁ σοφὸς Ἀριστοτέλης ἐπαίδευσεν μὴ οἴεσθαι βέβαια εἶναι τὰ παρὰ τῆς τύχης ; | ||
| . ὄντα γάρ με Ἀρκάδα ἐκ Μεσσήνης οὐ τὰ Ἑλλήνων ἐπαίδευσεν , ἀλλ ' ἐνταῦθα ἔστειλε μαθησόμενον ἤθη νομικά , |
| τὸν Ὕφασιν ποταμὸν προὐχώρει , ὡς καὶ τοὺς ἐπέκεινα Ἰνδοὺς καταστρέψαιτο . οὐδὲ ἐφαίνετο αὐτῷ πέρας τι τοῦ πολέμου ἔστε | ||
| αὐτὸν ἀμύνασθαι : εἰ δὲ τοὺς πολλοὺς μετὰ τῶν ὀλίγων καταστρέψαιτο , ῥᾳδίως ἁπάντων ᾤετο κρατήσειν . οὕτω μὲν αὐτὸν |
| λέοντα τῆς σελήνης ἐκπεσεῖν φασι . λέγει γοῦν καὶ τὰ Ἐπιμενίδου ἔπη : καὶ γὰρ ἐγὼ γένος εἰμὶ Σελήνης ἠυκόμοιο | ||
| ἀντιδοξάσαι δὲ λέγεται Θαλῆι καὶ Πυθαγόραι , καθάψασθαι δὲ καὶ Ἐπιμενίδου . . . , . : τὸ δὲ δημηγορεῖν |
| ] γὰρ ἢ δίβαμος [ ἔρχεται ; δίπους ] [ μελαίνηι ] δασκ [ ἦ καί ] ? τι πρὸς | ||
| τ ' εἰθεῖάπαντα : πολλάκις μὲν ἐκ κακῶν ἄνδρας ὀρθοῦσιν μελαίνηι κειμένους ἐπὶ χθονί , πολλάκις δ ' ἀνατρέπουσι καὶ |
| παροιμίαν τὸ Βοιωτία ὗς . λέγει οὖν Πίνδαρος πρὸς τὸν Αἰνέαν , ὅτι διέγειρον τὸν τὰ ἔπη ᾄδοντα χορόν , | ||
| χορούς . ἀπέστρεψεν οὖν τὸν λόγον ὁ Πίνδαρος πρὸς τὸν Αἰνέαν λέγων : παρόρμησον νῦν , ὦ Αἰνέα , τοὺς |
| : ὤμοσε ? [ ] [ γὰρ θεός ] , γέρονθ [ ] ? ' ὅτι ? [ ] Πˈρίαμον | ||
| . πράξας ἀρωγήν : ἄγγελον δ ' οὐ μέμψεται πόλις γέρονθ ' , ἡβῶντα δ ' εὐγλώσσῳ φρενί . ἰὼ |
| δι ' οὗ καὶ Ὅμηρός φησιν : ὣς τρίετες μὲν ἔληθε δόλῳ . ἐὰν δὲ ὀξυτονῆται τριετές , ὡς εὐφυές | ||
| ” . διὸ καί τινες μετεποίησαν „ ὡς δίετες μὲν ἔληθε δόλῳ : ἀλλ ' ὅτε δὴ τρίτον ἦλθεν ἔτος |
| ἤτοι εἰσάγει αὐτὸν εἰς κίνδυνον . διὸ οὐκ ἔστιν ἄνθρωπον ὑπεκδραμόντα τὴν Ἄτην φυγεῖν . ἡ γὰρ ἐκ θεοῦ , | ||
| , ἤτοι εἰσάγει εἰς κίνδυνον . διὸ οὐκ ἔστιν ἄνθρωποι ὑπεκδραμόντα τὴν Ἄτην φυγεῖν . ἡ γὰρ ἐκ θεοῦ , |
| τὸν πατέρα αὐτοῦ καὶ ἀπαγγείλωσι τὸν θάνατον αὐτοῦ . ὥσπερ Οἴαξ τῷ Ναυπλίῳ γράφει ἐν τῷ Παλαμήδει Εὐριπίδου . ὁ | ||
| σπουδάζοντες : ἐκδιώκουσιν [ ἐνήλλακται δὲ ἡ πτῶσις ] : Οἴαξ τὸ Τροίας μῖσος : Ναυπλίου καὶ Κλυμένης τῆς Κατρέως |
| τοῦ τείχους , μᾶλλον δὲ Ἀθηνᾶν παραλογίσασθαι αὐτόν , εἰκασθεῖσαν Δηιφόβῳ , καὶ τὸ δόρυ κλέψαι τὸ τοῦ Ἕκτορος ἐν | ||
| τούτῳ τῷ τρόπῳ . τὴν δὲ Ἑλένην ὁ Ἕκτωρ συνῴκισε Δηιφόβῳ , ὃς ἦν μετ ' ἐκεῖνον τῶν ἀδελφῶν ἄριστος |
| πλείστοις αὐτῶν . ἅπαντες γὰρ ἀνυμνοῦντες τοὺς θεοὺς εἰς εὐχὰς ἐγκλείουσι τοὺς λόγους . ἤδη δέ τινες καὶ ἀποτόμως καθ | ||
| περὶ τούτων , ὅτι τὸν βασιλέα αὐτῶν ἄδικόν τι κρίναντα ἐγκλείουσι καὶ λιμαγχονοῦσι . . . . . : ἀπὸ |
| μίμνε , τάλαν : τάχα τίς τοι ἐπέρχεται : ἦχον ἀκούω . ἀλλήλαις λαλέουσι τεὸν γάμον αἱ κυπάρισσοι . ἀμπεχόνην | ||
| οὖρόν μου οὐ φέρεται , ἡ γαστήρ μου ἐπέχεται . ἀκούω δὲ καὶ ἄλλου σημείου : λέγει γὰρ , ῥιγῶ |
| εἰς ἐπιθυμίαν φέρει τὸν ἐλεγχθέντα ὧν πρότερον οὐκ ᾔδει . Θαλῆς ἐρωτηθείς , Τί πρεσβύτατον τῶν ὄντων ; ἀπεκρίνατο : | ||
| τῶν ὅλων περιοχὴν κόσμον ἐκ τῆς ἐν αὐτῷ τάξεως . Θαλῆς Πυθαγόρας Ἐμπεδοκλῆς Ἔκφαντος Παρμενίδης Μέλισσος Ἡράκλειτος Ἀναξαγόρας Πλάτων Ἀριστοτέλης |
| τῶν ἡμεῖς ἴδμεν ἐς Δελφοὺς ἀνέθηκε ἀναθήματα μετὰ Μίδην τὸν Γορδίεω , Φρυγίης βασιλέα . Ἀνέθηκε γὰρ δὴ καὶ Μίδης | ||
| τὸ ἔτι καὶ νῦν ἐπὶ τῆς στήλης τοῦ μνήματος τοῦ Γορδίεω ἐπιγέγραπται : χαλκῆ παρθένος εἰμί , Μίδεω δ ' |
| Φερεκύδης δέ φησιν ἔχειν αὐτὴν παῖδας ἕξ , Ἀλαλκομενέα Φηρέα Εὔδωρον Λύσιππον Ξάνθον Ἀργεῖον : θυγατέρας δὲ ἕξ , Χιόνην | ||
| ] δέ φησιν ἔχειν αὐτὴν παῖδας ἓξ , Ἀλαλκομενέα Φηρέα Εὔδωρον Λύσιππον Ξάνθον Ἀργεῖον , θυγατέρας δὲ ἓξ , Χιόνην |
| ἄρα πολλὰ τὰ ὄντα . . . , Ζήνων ὁ Κιττιεύς , οὐχ ὁ Ἐλεάτης ὁ καὶ Παρμενίδειος . . | ||
| δ ' ἐκλήθη οὐχ ὅτι διαλεκτικὸς ἦν , ὡς ὁ Κιττιεύς , καὶ τὰ αὐτὰ ἀνεσκεύαζε καὶ κατεσκεύαζεν , ἀλλ |
| , διδόντος αὐτῷ χώραν μεγάλην , ἵνα ἐνοικοδομήσηται οἰκίαν , φάναι , καὶ εἰ ὑποδημάτων ἔδει , καὶ βύρσαν μοι | ||
| , παρὰ δὲ Λακεδαιμονίοις , ὅθεν ὅδε ἐστίν , οἶμαι φάναι τούτους Ἀπόλλωνα . ἦ γάρ ; Ναί . Μῶν |
| Ἀκραγαντίνων τύραννον , καταπολεμῆσαι τοῦτον παρεσκευάζετο . μετὰ δὲ ταῦτα Θρασυδαίου τοῦ Θήρωνος ἐπιστατοῦντος τῆς τῶν Ἱμεραίων πόλεως βαρύτερον τοῦ | ||
| Ἱέρωνος γνώμης , καὶ διὰ τοῦτο ἐν ὑφοράσει ἦν . Θρασυδαίου δὲ τοῦ Θήρωνος υἱοῦ πείσαντος τὸν Πολύζηλον ἐπιθέσθαι τῷ |
| τῇ δὲ Ἀθηνᾷ φερούσῃ τὸ ὄρος , ὃ νῦν καλεῖται Λυκαβηττὸς , κορώνην φησὶν ἀπαντῆσαι καὶ εἰπεῖν ὅτι Ἐριχθόνιος ἐν | ||
| Αἰσχύλος ἔν τινι τῶν αὐτοῦ πεποίηκε δραμάτων . ἔστι δὲ Λυκαβηττὸς ὄρος Ἀθηναίων . 〛 συμμέτρως . . μετρίως . |
| κατατεμνόμενον Διόνυσον τῷ λόγῳ ἐπιφημίζοντες ὑπὸ τῶν Τιτάνων , καθάπερ λέγουσιν αὐτοὶ τὴν θείαν δύναμιν μερίζεσθαι εἰς τὴν ὕλην : | ||
| , νεοττοὺς δὲ αἱροῦσι . καὶ Βάκτριοι μὲν γειτνιῶντες Ἰνδοῖς λέγουσιν αὐτοὺς φύλακας εἶναι τοῦ χρυσοῦ τοῦ αὐτόθι , καὶ |
| φαίημεν τὰ γύναια λέγει . οὐδὲ γὰρ ἐκεῖνο τὸ ἄπορον ἐπιλύει , ὡς Βοιώτιόν ἐστιν ἔθος , ὅμοιον τῷ παρὰ | ||
| τεθνεῶτα ὡς ἐναντίον ὂν πρὸς τὴν τῆς εὐδαιμονίας ἀπόδοσιν , ἐπιλύει μὲν τὴν ἀπορίαν , ὅτι οὔ φαμεν τὸν τεθνεῶτα |
| . . . Ρ . κλέψαι δ ' ὀτρύνουσιν ἐύσκορον ἀργειφόντην : ἐντεῦθεν γέγονεν ἡ προδιασκευή ἀλλ ' ἤτοι κλέψαι | ||
| ἐλεαίρεσκον μάκαρες θεοὶ εἰσορόωντες , κλέψαι δ ' ὀτρύνεσκον ἐύσκοπον ἀργειφόντην . ἔνθ ' ἄλλοις μὲν πᾶσιν ἑήνδανεν , οὐδέ |
| λέγειν πρὸς σὲ τὸ τοῦ Ἀχιλλέως , ὃ ἐκεῖνος ἐν Λιταῖς πρὸς τὸν Αἴαντα λέγει . φησὶ δὲ Αἶαν Διογενὲς | ||
| ἡ σύνθεσις αὐτῶν πεζή , καὶ διαφωνεῖ τοῖς ἐν ταῖς Λιταῖς ταῦτα Πηλεὺς μὲν ᾧ παίδ ' ἐπέτελλ ' Ἀχιλῆι |