| μύθους εἶναί φασιν , οἷον εἰ βούλει , ὅσα γε Ἀκουσίλεως καὶ Ἡσίοδος καὶ Ὀρφεὺς ἐν ταῖς θεογονίαις εἰρήκασιν : | ||
| μύθους εἶναί φασιν , οἷον εἰ βούλει , ὅσα γε Ἀκουσίλεως καὶ Ἡσίοδος καὶ Ὀρφεὺς ἐν ταῖς Θεογονίαις εἰρήκασιν . |
| ἱερῷ , ἐπεὶ καὶ ὁ ἱερεὺς ἐλάμβανεν . νομίσας : Ὑπολαβών . ὅσιον τὸ λαμβάνειν ἀπὸ τῶν ἐν τῷ ἱερῷ | ||
| ἱερῷ , ἐπεὶ καὶ ὁ ἱερεὺς ἐλάμβανεν . νομίσας : Ὑπολαβών . ὅσιον τὸ λαμβάνειν ἀπὸ τῶν ἐν τῷ ἱερῷ |
| ἑνικοῦ ἔταξε καὶ τὸ σφοῖς ἀδελφιδεοῖς κᾶρα καὶ φόνον . Ἡσίοδος μέντοι ἐπίμεμπτός ἐστιν εἰπὼν ἑὸν κακὸν ἀμφαγαπῶντες , ἐν | ||
| τῶν φυτῶν μετόρχιον ἐκάλεσεν ἐν τοῖς Γεωργοῖς , ὁ δὲ Ἡσίοδος ὄρχον λέγει τὴν ἐπίστιχον τῶν ἀμπέλων φυτείαν : λευκοὺς |
| ” ἄλλο τι δῆτ ' οὐ νομιεῖς “ . τὸ Χάος : Χάος λέγει τὸν ἀέρα : παρὰ τὸ κεχύσθαι | ||
| τῆς Νυκτὸς τὸν Αἰθέρα καὶ τὴν Ἡμέραν . ἔστι δὲ Χάος μὲν τὸ πρὸ τῆς διακοσμήσεως γενόμενον ὑγρόν , ἀπὸ |
| τὸν ἄμφω ὁμῶς θυμῷ φιλέουσά τε κηδομένη τε . . σφωίτερον . . ὅς κε θεοῖς ἐπιπείθηται , μάλα τ | ||
| ῥόον Αἰσήποιο , ἔνθα τετίμηταί τε καὶ Ἀδρήστεια καλεῖται . σφωίτερον μῦθον ἐν δ ' ἱστὸν θῆκεν , λαίφεσι δὲ |
| : Ἀμαθὴς γὰρ ἔφυς καὶ πολυπράγμων , οὐδ ' Αἴσωπον πεπάτηκας : ὃς ἔφασκε λέγων κορυδὸν πάντων πρώτην ὄρνιθα γενέσθαι | ||
| Ἀριστοφάνης : ἀμαθὴς ἔφυς κοὐ πολυπράγμων , οὔτ ' Αἴσωπον πεπάτηκας . ἐπὶ τῶν ἰδιωτῶν . Πέδη τοῦ λέγειν ἡ |
| . Δημόκριτος : . . . . μαθητὴς κατά τινας Ἀναξαγόρου καὶ Λευκίππου , ὡς δέ τινες καὶ μάγων καὶ | ||
| τῶν ἀμφὶ τὸν Μιλήσιον Θαλῆν καὶ ἔτι τῶν ὕστερον μέχρι Ἀναξαγόρου , ὡς ἢ πάντες ἢ οἱ πολλοὶ αὐτῶν φαίνονται |
| ἄλλοί τε πολλοὶ δηλοῦσι καὶ Ἀγάθυλλος Ἀρκὰς ὁ ποιητὴς ἐν ἐλεγείῳ λέγων ὧδε : ἵκετο δ ' Ἀρκαδίην , Νήσῳ | ||
| μεγίστῳ τεκμηρίῳ χρώμενοι πρὸς ἀπόδειξιν τῷ ἐπὶ τοῦ ἀνδριάντος ἐπιγεγραμμένῳ ἐλεγείῳ : ἔχει δ ' οὕτως : υἱὲ Μέλητος Ὅμηρε |
| Ἰφιμεδείας κατ ' ἐπίκλησιν , ταῖς δὲ ἀληθείαις Ποσειδῶνος καὶ Ἰφιμεδείας ἔφη , καὶ Ἄλον πόλιν Αἰτωλίας ὑπὸ τοῦ πατρὸς | ||
| Ἰφιμεδείας παῖδας ] * Ὦτος καὶ Ἐφιάλτης οἱ Ἀλωέως καὶ Ἰφιμεδείας παῖδες ἐπιβούλως πρὸς θεοὺς διακείμενοι καὶ ἀνελθεῖν εἰς οὐρανὸν |
| ἐξ ὧν πᾶσα τέχνη καὶ ἐπιστήμη καὶ αὐτοὶ λογικοί ἐσμεν κτλ . [ . ] . , . ̈ ἢ | ||
| γενομένης τοὺς μὲν ἐμμήνους καὶ καθαρσίους ἔκλεισεν ὀχετοὺς ἡ φύσις κτλ . . . . . λέγωμεν οὖν ἐν ἡμῖν |
| καὶ ἰσόθεος τιμή . τὰ δὲ σημεῖα : εὐμεγέθης , εὐρύστερνος , ἐκ τῶν μηρῶν εἰς τοὺς πόδας ἰσχναίνεται , | ||
| ἐν φρεσὶ βάλλεο μῦθον . Εὖτε γὰρ αἰγλῆεν σφέτερον δέμας εὐρύστερνος Οὐρανός , ὠμηστῆρος ὑπαὶ παλάμῃσι Κρόνοιο δῃωθεὶς εἵλιξεν ἀπειρεσίην |
| ὄντα ἐν κινήσει εἶναι καὶ στάσεως μηδεμιᾶς μετέχειν : πάλιν Παρμενίδης ἓν ἐδόκει εἶναι τὸ ὄν . λέγεται θέσις καὶ | ||
| τὰς ἀρχάς , καὶ τῶν πεπερασμένας οἱ μὲν δύο ὡς Παρμενίδης ἐν τοῖς πρὸς δόξαν πῦρ καὶ γῆν , ἢ |
| δόξαν ἀνακεῖσθαι : καὶ τόν γε πρεσβύτερον οὐ πόρρω τῶν Ὁμήρου γεγονέναι χρόνων . . . , : τελευτῆσαι δ | ||
| μὲν ὅσα ὑπὸ τοῦ αὐτοῦ μέτρου καταμετρεῖται , ὡς τὰ Ὁμήρου καὶ τῶν ἐποποιῶν ἔπη : καταχρηστικῶς δὲ κἂν ὑπὸ |
| . . Φ . μὲν ἀρχὰς εἶναι λέγων Ζῆνα καὶ Χθονίην καὶ Κρόνον : Ζῆνα μὲν τὸν αἰθέρα , Χθονίην | ||
| τοῦ Συρίου τὴν ποίησιν σκόπει καὶ τὸν Ζῆνα καὶ τὴν Χθονίην καὶ τὸν ἐν τούτοις Ἔρωτα , καὶ τὴν Ὀφιονέως |
| . ἐϲτὶ δὲ δήπου κατὰ μὲν τὴν οὐϲίαν αὐτὴν τοῦ πράγματοϲ ἐξηγουμένοιϲ ἡ εὐκρατοτάτη τε ἅμα καὶ τὴν διάπλαϲιν τῶν | ||
| : οὗτοι ἐφάνηϲαν ἐν Ῥηνείᾳ ἐκβεβλημένοι τετελευτηκότεϲ : τοῦ δὲ πράγματοϲ περιβοήτου ὄντοϲ , ἐπιφέρουϲι Δήλιοι τοῖϲ Ῥηνεῦϲιν αἰτίαν , |
| γραμματικοὶ [ ] ? ? ? [ μόνως ] Ϊακὸν ἐνθυμοῦνται [ εἶναι , ἀπεδείξαμεν ] δ ' αὐτὸ ἡμεῖς | ||
| ἡμῖν διδῶσιν . ἀλλ ' ἴσως γὰρ καὶ ἄλλοι ταὐτὰ ἐνθυμοῦνται , πρὸς τῶν θεῶν μὴ ἀναμένωμεν ἄλλους ἐφ ' |
| τῆς πολιτείας ἐπαμπισχόμενος ὕφασμα παμποίκιλον , ᾧ βραχύτατον μέρος ἀληθείας ἐγκαταμέμικται , πολλαὶ δὲ καὶ μεγάλαι μοῖραι ψευδῶν εὐλόγων πιθανῶν | ||
| ἀλλὰ τῆς παιδὸς ἐκ νόμων . Ἕτερον πρόβλημα , ὃ ἐγκαταμέμικται στοχασμῷ καὶ γνώμῃ : οὔτε γὰρ ὁμολογεῖται παντελῶς καὶ |
| τὸ μὲν μυστικὸν , τὸ δὲ ἀπολελυμένον . Πλύσιν οὖν εἰρήκασιν μυστικὴν καὶ πλύσιν ἀπολελυμένην . Καὶ πλύσις μυστικὴ ταὐτόν | ||
| ὅσα γε Ἀκουσίλεως καὶ Ἡσίοδος καὶ Ὀρφεὺς ἐν ταῖς θεογονίαις εἰρήκασιν : εἰσὶ μὲν γὰρ [ γενεαλογικαὶ ] αἵδε οὐδὲν |
| οὕστινας Κάστορα καὶ Πολυδεύκην , ὦ σῶτερ Ζεῦ , μὴ στείλῃς βοηθοὺς τῇ δεύτερον ἁρπαγείσῃ Ἑλένῃ μηδὲ τὸν Πρωτεσίλαον στείλῃς | ||
| μὴ στείλῃς βοηθοὺς τῇ δεύτερον ἁρπαγείσῃ Ἑλένῃ μηδὲ τὸν Πρωτεσίλαον στείλῃς μηδὲ ἐξέλθοιεν οὗτοι ἀπὸ τῶν αὐτῶν πλοίων εἰς τὴν |
| ὁ τὰ Ἰδιοφυῆ ποιήσας , ἄλλος τεχνογράφος ῥήτωρ . Σωκράτης Σωφρονίσκου μὲν ἦν υἱὸς λιθουργοῦ καὶ Φαιναρέτης μαίας , ὡς | ||
| τὸ λέγεσθαι ἀρσενικῶς , ἡγοῦνται οἱ σοφισταὶ ὅτι καὶ ὁ Σωφρονίσκου υἱός , οὗ σύμβολον τὸ Σωκράτης ὄνομα , ὁ |
| ἀρχαῖον πατέρ ' ἔμμεναι , εἰ μὴ ἄρα τὸν μὲν Ἀστραῖον ποιητὴν τῶν ἀστέρων ὑποβάλλει , τὸν δὲ Δία κοσμητὴν | ||
| Δία ἔοικεν ἀναφέρειν , τὴν δὲ γέννησιν καὶ ἔννοιαν εἰς Ἀστραῖον : περὶ μὲν γὰρ τοῦ Διὸς λέγων ἐπιφέρει αὐτὸς |
| . πενταετηρίδ ' ἁμᾶ : ἰδίως τὰ κεφάλαια ἐκθεὶς ὁ Πίνδαρος τὸ κατὰ μέρος ἐπέξεισιν , ὥστε εἶναι τὸ ἑξῆς | ||
| τελέως ἐν πᾶσιν εὐτυχεῖν καὶ ἀπαθῆ εἶναι . ὁ μέντοι Πίνδαρος οὕτως ἐδέξατο , δύο πίθους εἶναι φαύλων καὶ ἕνα |
| λαμπρὰ τῆς τύχης διπλᾶ στέφη . Σὺ δὲ κτυπῶν , Ὅμηρε , κομπώδεις κτύπους , ὑψῶν τὰ μικρά , δεῦρο | ||
| στρατηγέταις : βάλλωμεν , ἄνδρες , τοὺς βιοφθόρους λύκους . Ὅμηρε , πηγὴ τῶν λόγων , ὁ τῆς μάχης πόρρω |
| ὅτι τοῦ καλῶς οἰκεῖσθαι τὰς πόλεις αἰτίας ὑπολαβών , ἃς θρυλοῦσι μὲν ἅπαντες οἱ πολιτικοί , κατασκευάζουσι δ ' ὀλίγοι | ||
| τῷ Ἑλικῶνιὅπου καὶ κάτοχος ἐγεγόνει ταῖς Μούσαιςκαὶ ἐπίγραμμα ἐπὶ τούτῳ θρυλοῦσι . πάντα οὖν ταῦτα ληρώδη λέγων ἐκεῖνος , ἀπ |
| ἀλλ ' ὦτα μὲν μ [ παρὰ τὴν παροιμίαν [ δῆμοϲ αυτημ ! [ κυδῶντα δ ' οὐ κυ [ | ||
| δέ τινεϲ ἑνικοὶ χαρακτῆρεϲ καὶ κατὰ πολλῶν λεγόμενοι , οἷον δῆμοϲ χορόϲ ὄχλοϲ : καὶ πληθυντικοὶ κατὰ ἑνικῶν τε καὶ |
| δὲ νῆες σμερδαλέον κονάβησαν ἀϋσάντων ὑπ ' Ἀχαιῶν , μῦθον ἐπαινήσαντες Ὀδυσσῆος θείοιο : τοῖσι δὲ καὶ μετέειπε Γερήνιος ἱππότα | ||
| δὲ νῆες σμερδαλέον κονάβησαν ἀϋσάντων ὑπ ' Ἀχαιῶν , μῦθον ἐπαινήσαντες Ὀδυσσῆος θείοιο . τὸ γὰρ ἑξῆς οὕτως ἀποδίδοται : |
| τρεῖς : ὁ δὲ δὴ τέταρτος ἡμῶν , ὦ φίλε Τίμαιε , ποῦ τῶν χθὲς μὲν δαιτυμόνων , τὰ νῦν | ||
| τρεῖς : ὁ δὲ δὴ τέταρτος ἡμῖν , ὦ φίλε Τίμαιε , ποῦ τῶν χθὲς μὲν δαιτυμόνων , τὰ νῦν |
| ὑπεροχὴν τοῦ πλήθους τῶν ἡμερῶν αὐτὸς εἶπεν καὶ ὅτι τὰ ὀκτάμηνα ἄγονα . καὶ εἰκότως : τῶν μὲν γὰρ ἑπταμήνων | ||
| ἑπτάμηνα ὄντα καὶ δεκάμηνα γόνιμα εἶναι : τὰ δ ' ὀκτάμηνα διὰ τὸ ἀσύνδετον τοῦ κόσμου φθείρεσθαι . Καθ ' |
| Λουκιανὸς δὲ ὁ ἐκ Σαμοσάτων , ἀνὴρ σπουδαῖος ἐς τὸ γελασθῆναι , Δημώνακτος φιλοσόφου κατ ' ἐκείνους τοὺς χρόνους βίον | ||
| αἰσχρῶν ᾀσμάτων , ὧν εἰς τοὺς συνόντας ποιοῦσιν εἵνεκα τοῦ γελασθῆναι , τούτους ἀγαπᾷ καὶ περὶ αὑτὸν ἔχει . καίτοι |
| ἐξ ἐνδείξεως , ἐφ ' ὧν τὰ αἴτια εὑρίσκεται . ὁμογνωμονοῦσι τοίνυν οἱ Μεθοδικοὶ τοῖς Λογικοῖς , καθ ' ὅσον | ||
| οὕτως ἔχων ἐστὶ καὶ παροιμίαι πᾶσαι αἱ περὶ τῶν φίλων ὁμογνωμονοῦσι καὶ συμφωνοῦσι τοῖς λόγοις τούτοις . τὸ γὰρ κοινὰ |
| οἴκαδ [ ' ἄπιμεν ] : ὁ τῶν πλουϲίων λέγει χορόϲ ⸐ καὶ γὰρ αἱ γυναῖκεϲ [ ] / ὅϲαι | ||
| εν ? δὲ τοῖϲ φαυλ [ ] ! ϲ ? χορόϲ ἐϲτι τα ? ! [ ] ται ? πᾶϲιν |
| σεβασμίας καὶ τιμωμένας . προσκυνῶν δῆθεν ταῦτα λέγει . βούλομαι ἀνταποπαρδεῖν : ἀντηχεῖν . ἔπαιξε δὲ ὁμοιῶν τῇ πορδῇ τὸν | ||
| καὶ σέβομαί γ ' , ὦ πολυτίμητοι , καὶ βούλομαι ἀνταποπαρδεῖν πρὸς τὰς βροντάς : οὕτως αὐτὰς τετραμαίνω καὶ πεφόβημαι |
| ἐν αἷς ἀφροῦται καὶ διαφύσεις σπέρματος λαμβάνει τὸ σπέρμα , Ἀνδροκύδης τε ὁ Πυθαγορικὸς ὁ Περὶ τῶν συμβόλων γράψας καὶ | ||
| ὁμωνυμίαν , κατὰ γλῶτταν . κατὰ μὲν ὅμοιον , οἷον Ἀνδροκύδης ὁ Πυθα - γορικὸς ἔλεγε , ζυγὸν μὴ ὑπερβαίνειν |
| ποιῶν τολμᾷς τἀμὰ μέλη ψέγειν , ἀνὰ τὸ δωδεκαμήχανον Κυρήνης μελοποιῶν ; Τὰ μὲν μέλη σου ταῦτα : βούλομαι δ | ||
| ἐπειδὰν κιθαρίζειν μάθωσιν , ἄλλων αὖ ποιητῶν ἀγαθῶν ποιήματα διδάσκουσι μελοποιῶν , εἰς τὰ κιθαρίσματα ἐντείνοντες , καὶ τοὺς ῥυθμούς |
| φασιν ἀπὸ Τιθορέας νύμφης , οἷαι τὸ ἀρχαῖον λόγῳ τῷ ποιητῶν ἐφύοντο ἀπό τε ἄλλων δένδρων καὶ μάλιστα ἀπὸ τῶν | ||
| παρὰ τῆς θαλάττης ἀνασπῶσα : ἡ γραφὴ δὲ τὰ τῶν ποιητῶν ἐπαινοῦσα καὶ μῦθον τῇ νήσῳ ἐπιγράφει , γίγαντα μὲν |
| Δαναίσιν : ἤδη παροινεῖς ἐς ἐμὲ πρὶν δεδειπνάναι , καὶ Πλάτων Σοφισταῖς καὶ Ἐπικράτης ὁ Ἀμβρακιώτηςμέσης δ ' ἐστὶ κωμῳδίας | ||
| ἔξω : οὕτω καὶ τὰ τοῦ ἀνθρώπου , οἷον λέγει Πλάτων τὸν εἴσω ἄνθρωπον . Ἔστι τοίνυν καὶ ἡ ἡμετέρα |
| μέλι . ἀπο - τίθεται δὲ εἰϲ ἀργυρᾶ ἢ ὑέλινα ϲκεύη μὴ πάνυ πλήρη , παρ ' ἕκαϲτά τε ἀποπωματίζεται | ||
| [ ἀλλὰ ] δίκαιον τοῦτο νομιζ [ ] ? [ ϲκεύη ] ? δ ' ἐθέλει γείτονοϲ [ ] ? |
| σπουδαίους δαίμονας , ὡς τὸ μὲν δεύτερον σημαινόμενον τοῦ ἀγαθοῦ ἐμπεριληπτικὸν εἶναι τοῦ πρώτου σημαινομένου , τὸ δὲ τρίτον τοῦ | ||
| οὖν τῇ ἐφόδῳ διακρινοῦμεν καὶ τὰ παρὰ τοῖς ποιηταῖς . ἐμπεριληπτικὸν καθεστὼς θεῶν καὶ ἀνθρώπων τὸ ἄλλοι καὶ ἐπιμεριζόμενον εἰς |
| . Ἔφορος δὲ τὴν Ἁρμονίαν Ἠλέκτρας καὶ Διός φησιν . Ἐπίκουρος Ἡροδότῳ χαίρειν . Τοῖς μὴ δυναμένοις , ὦ Ἡρόδοτε | ||
| τοὺς ] ἀπὸ τῆς Ποικίλης Στοᾶς , ὑπὲρ ὧν καὶ Ἐπίκουρος ἔγραψεν : ἐπί τε Φιλίππου πρὸς αὐτὸν [ ] |
| τῆς προσηκούσης τοῖς προκειμένοις ἀρχῆς καὶ τάξεως ὅτι δεῖ τοὺς ποιητὴν τὸν θεὸν τοῦδε τοῦ παντὸς παραδεξαμένους τῇ τούτου σοφίᾳ | ||
| καὶ τῷ παιδὶ ἀνδρωθέντι ἐξειπεῖν τὸ πρᾶγμα . καὶ τὸν ποιητὴν οὕτω σεμνῦναι τὰ ζῷα οἷς βρέφος ὢν συνέπαιζε , |
| ἀνήρ , φίλη δὲ καὶ ἡ ἀλήθεια , ἀμφοῖν δὲ φίλοιν προκειμένοιν φιλαιτέρα ἡ ἀλήθεια . δεῖ αὐτὸν μὴ συμπάσχειν | ||
| εἶναι ἀπὸ τῆς τῶν παίδων φιλίας . δυοῖν γὰρ παίδοιν φίλοιν ὄντοιν , εἶτα ἀνδρωθέντοιν , ὁ μὲν μένοι παῖς |
| ποιητὴς περὶ ἀρετῆς γένηται , ἐμὲ μὲν ποιήσει πολύτλαντα καὶ πολύμητιν καὶ πολυμήχανον καὶ πτολίπορθον καὶ μόνον τὴν Τροίαν ἑλόντα | ||
| καίτοι οὔτε τὰς Ὁμήρου Σειρῆνας ἔφην μιμεῖσθαι , αἳ τὸν πολύμητιν ἔθελξαν Ὀδυσσέα γλυκεῖάν τε καὶ ἄμαχον ἁρμονίαν αὐτοῦ καταχέουσαι |
| διαφέρουσιν , καθὼς Δίδυμος ἐν Ὑπομνήματι τῷ πρώτῳ τῶν παιάνων Πινδάρου φησίν : καὶ τὸν τρίποδα ἀπὸ τούτου Θηβαγενεῖς πέμπουσι | ||
| , ὡς καὶ Χαμαιλέων ὁ Ἡρακλεώτης ἱστορεῖ ἐν τῶι Περὶ Πινδάρου , ὅταν ἡ πόλις εὔχηται περὶ μεγάλων τῆι Ἀφροδίτηι |
| . ἐκ Μηδείας Γ : μήποτε ἐκ τῆς Εὐριπίδου Μηδείας παραγράφει ἐκεῖνα ὢ δύστηνος ἐγὼ μελέα τε πόνων . . | ||
| ἀσύναρθρον ἀντὶ συνάρθρου παραλαμβάνοι . ὡς παρ ' Ὁμήρῳ Ζηνόδοτος παραγράφει λέγων , πρὸς εις ἀντὶ τοῦ σοι σύναρθρος . |
| ἀγώνισμα : θέαμα , παιδιά , ποιητικὸν ἀγώνισμα κωμῳδοποιῶν ἢ τραγῳδοποιῶν . ʃ ἐπίδειξιν . ʃ τὸ ἀγώνισμα , φησίν | ||
| τῶν τὴν Ἑλλάδα ἐπεστροφότων ἐπὶ σοφίαν , Ὁμήρου καὶ τῶν τραγῳδοποιῶν , οἵτινες Ἥραν τε τὴν Διὸς παράκοιτιν ἔφασαν εἰς |
| : σὺ δ ' Ἀθηναίους ἐζήτησας μικροπολίτας ἀποφῆναι διατειχίζων καὶ χρησμῳδῶν , ὁ Θεμιστοκλεῖ ἀντιφερίζων . Κἀκεῖνος μὲν φεύγει τὴν | ||
| τῆς τέχνης . Γ καὶ Εὔπολις Πόλεσιν Ἱερόκλεες , βέλτιστε χρησμῳδῶν ἄναξ . Γ οὑξ ' Ὠρεοῦ Γ : διαβάλλει |
| πρὸς τὸν ἥλιον , παραπλησίαν ταῖς κατοπτρικαῖς ἐμφάσεσιν . Ἀναξαγόρας Δημόκριτος σύνοδον ἀστέρων δυεῖν ἢ καὶ πλειόνων κατὰ συναυγασμόν . | ||
| τούτων . καὶ γὰρ Ἀναξαγόρας ἁπλῶς εἴρηκε περὶ αὐτῶν . Δημόκριτος δὲ καὶ Πλάτων ἐπὶ πλεῖστόν εἰσιν ἡμμένοι , καθ |
| ἀκούων , νῦν δὲ ἰδὼν νομίζειν μηδὲν τῶν ἄλλων αὐτοὺς διαφέρειν . καὶ γὰρ τὸν ἀνανδρότατον μᾶλλον ἂν ἑλέσθαι ἀποθανεῖν | ||
| ποῖα τῶν αἰσθητῶν οὕτως ἐφεξῆς τέτακται ὡς μονάδι μόνον ἀλλήλων διαφέρειν καὶ ταύτῃ τῇ διαφορᾷ προϊέναι ἄχρι παντός ; ἔπειτα |
| τρίτον ζυγῖται , τὸ τέταρτον θῆτες : οἱ μὲν οὖν πεντακοσιομέδιμνοι οὐκ ἠναγκάσθησαν εἰσελθεῖν εἰς τὰς ναῦς ὡς μεγίστην τιμὴν | ||
| καὶ τοὺς ἱππέας καὶ τοὺς θῆτας . οἱ μὲν οὖν πεντακοσιομέδιμνοι ἦσαν εὔποροι , οἱ δὲ ἱππεῖς ἧττον μὲν τῶν |
| ] Φερεκύδης δὲ ὁ Σύριος Ζάντα μὲν εἶναι ἀεὶ καὶ Χρόνον καὶ Χθονίαν τὰς τρεῖς πρώτας ἀρχάς . . . | ||
| βασανιστέοι εἰ ἐμμενοῦσιν ἑλκόμενοι πανταχόσε ἤ τι καὶ παρακινήσουσι . Χρόνον δέ , ἦ δ ' ὅς , πόσον τοῦτον |
| ἐριστικοὶ ἀλλὰ τὸ ὅλον τοῦτο πειραστικοί . ὁ δέ γε Βρύσων κατὰ κοινόν τι τετραγωνίζειν ἐπιχειρῶν καὶ οὐ κατὰ τὸ | ||
| συμπεράσματα , οἱ δὲ παρὰ τὰς ἐν ἰατρικῇ Ὥσπερ ὁ Βρύσων ἐλέγχεται μὴ τετραγωνίζων τὸν κύκλον διὰ τὸ μὴ ἐκ |
| λεπταὶ ῥήσιες Ἡσιόδου μουσοπνόων στομάτων . Ὡς δὲ ποιητὴς τὰς Μούσας καλεῖ ἵνα δόξῃ τὸ ποίημα εἶναι Μουσῶν . Ὁ | ||
| ἢ καὶ εἰς τὸν ἔπειτα χρόνον ἔσονται τὴν περὶ τὰς Μούσας παιδείαν τε καὶ παιδιάν , οἰόμεθα ἐξέσεσθαι τοῖς ποιητικοῖς |
| Φορωνίδι δέκατον ἀπὸ Ὀρφέως φησὶν εἶναι τὸν Ἡσίοδον . . Ἡσίοδον γὰρ καὶ Ὅμηρον ἡλικίην τετρακοσίοισι ἔτεσι δοκέω μευ πρεσβυτέρους | ||
| ἄλλα τερατώδη ἔκγονα , τόν τε ἀετὸν τὸν καθ ' Ἡσίοδον [ . ] τὸ τοῦ Προμηθέως ἧπαρ ἐσθίοντα . |
| εἰς ἐπιθυμίαν φέρει τὸν ἐλεγχθέντα ὧν πρότερον οὐκ ᾔδει . Θαλῆς ἐρωτηθείς , Τί πρεσβύτατον τῶν ὄντων ; ἀπεκρίνατο : | ||
| τῶν ὅλων περιοχὴν κόσμον ἐκ τῆς ἐν αὐτῷ τάξεως . Θαλῆς Πυθαγόρας Ἐμπεδοκλῆς Ἔκφαντος Παρμενίδης Μέλισσος Ἡράκλειτος Ἀναξαγόρας Πλάτων Ἀριστοτέλης |
| φασι , διαλεχθῶμεν . λεκτέον δὲ πρῶτον περὶ Ἡρακλείτου . Ἡράκλειτος Βλόσωνος ἤ , ὥς τινες , Ἡράκωντος Ἐφέσιος . | ||
| , τὸν δὲ κακίας ζῇ μόνον . εὖ καὶ ὁ Ἡράκλειτος κατὰ τοῦτο Μωυσέως ἀκολουθήσας τῷ δόγματι , φησὶ γάρ |
| τῇ ἀλκμήνῃ ὁ ζεύς , ὥς φασι : διὸ καὶ δεκάμηνον γενέσθαι πεποίηκεν , ὅπως μὴ τὸ βούλευμα τοῦ διὸς | ||
| οἱ μισεῦντες : ὁ γὰρ θεὸς οἶδε δικάζειν . Ἡρακλέα δεκάμηνον ἐόντα ποχ ' ἁ Μιδεᾶτις Ἀλκμήνα καὶ νυκτὶ νεώτερον |
| τῆς σφυραίνης ὀνόματι ἐχρήσαντο . , Τοῦτο δὲ σημειωτέον πρὸς Σπεύσιππον λέγοντα εἶναι ὅμοια σηπίαν τευθίδα . , Σπεύσιππος δ | ||
| τινι αἰτίᾳ ἄλλῃ οὐκ ἀφιλοτίμῳ ἴσως . μετὰ δὲ Πλάτωνα Σπεύσιππον τὸν ἐξ ἀδελφῆς Πλάτωνος , τῆς Ποτώνης , εἶτα |
| σπεύδηι κἠς βάσανον αἰτῆι , προσδίδωμι κἀμαυτόν : λαβών , Θαλῆ , στρέβλου με : μοῦνον ἠ τιμή ἐν τῶι | ||
| καὶ πέμπει ἄλλον ἀλλαχοῦ , Πυθαγόραν μὲν ἐπὶ μουσικήν , Θαλῆ δὲ ἐπὶ ἀστρονομίαν , Ἡράκλειτον δὲ ἐπὶ ἐρημίαν , |
| καὶ Ἀπολλόδωρος δ ' εἴρηκεν ἐκ τῆς Βοιωτίας ἀπελθόντας Ὕαντας ἱστορεῖσθαι καὶ ἐποίκους τοῖς Αἰτωλοῖς γενομένους . ὁ δ ' | ||
| ὑπεροχῆς τε καὶ δυνάμεως : ἥ τε τῶν νῦν μελλουσῶν ἱστορεῖσθαι ἀνδρεία παράδοξον ἔχει τὴν ὑπεροχὴν πρὸς τὰς καθ ' |
| οὐ κατ ' ἴσον σύστημα . τοιοῦτόν ἐστι καὶ τὸ Σιμωνίδειον ἐπίγραμμα Ἴσθμια δίς , Νεμέᾳ δίς , Ὀλυμπίᾳ ἐστεφανώθην | ||
| ἥτις ἀκουόντεσσι νεωτάτη ἀμφιπέληται . δοκεῖ δὲ τοῦτο πρὸς τὸ Σιμωνίδειον εἰρῆσθαι : ἐπεὶ ἐκεῖνος ἐλασσωθεὶς ὑπὸ Πινδάρου λοιδορίας ἔγραψε |
| , πόδας καὶ χεῖρας ὕπερθεν . Ὁρᾶς τὸ πλῆθος τῶν συγγιγνομένων τῷ δαιμονίῳ Βούλει τοίνυν , τὸν Σωκράτην ἐάσας , | ||
| ποιοῦν ἢ πάσχον , ἀλλ ' ἐξ ἀμφοτέρων πρὸς ἄλληλα συγγιγνομένων τὰς αἰσθήσεις καὶ τὰ αἰσθητὰ ἀποτίκτοντα τὰ μὲν ποι |
| ἀπονέμειν . καὶ γὰρ εἰ μηδὲν ἄλλο , τόν γε Τριπτόλεμον τὸν Σοφοκλέους ἢ τὸν ἐν ταῖς Βάκχαις ταῖς Εὐριπίδου | ||
| τὸν Διόνυσον ἐπιόντα τὰ ἔθνη φράζων , ὁ δὲ τὸν Τριπτόλεμον τὴν κατασπειρομένην γῆν , τὰ μὲν πολὺ διεστῶτα συνάπτουσιν |
| πολλὰ δ ' εἴδεα κατ ' ἰητρικήν ἐστιν ἐς τοιαύτην ἀκριβείην . ὁμοίως κἀνταῦθα τῷ ἀληθεῖ ἀντιδιαστέλλων . μαρτυρεῖ δὲ | ||
| . Ἐς δὲ τὰ ἔσχατα νουσήματα αἱ ἔσχαται θεραπεῖαι ἐς ἀκριβείην , κράτισται . Ὅκου μὲν κάτοξυ τὸ νούσημα , |
| ς βαίνετε ! ! ! αλαδες ? ? κεἰ σὺ Ποσείδιππόν ? ποτ ' ἐφίλαο , Κύνθιε , Λητοῦς υ | ||
| ς βαίνετε ! ! ! αλαδες ? ? κεἰ σὺ Ποσείδιππόν ? ποτ ' ἐφίλαο , Κύνθιε , Λητοῦς υ |
| ἄρα πολλὰ τὰ ὄντα . . . , Ζήνων ὁ Κιττιεύς , οὐχ ὁ Ἐλεάτης ὁ καὶ Παρμενίδειος . . | ||
| δ ' ἐκλήθη οὐχ ὅτι διαλεκτικὸς ἦν , ὡς ὁ Κιττιεύς , καὶ τὰ αὐτὰ ἀνεσκεύαζε καὶ κατεσκεύαζεν , ἀλλ |
| , διδόντος αὐτῷ χώραν μεγάλην , ἵνα ἐνοικοδομήσηται οἰκίαν , φάναι , καὶ εἰ ὑποδημάτων ἔδει , καὶ βύρσαν μοι | ||
| , παρὰ δὲ Λακεδαιμονίοις , ὅθεν ὅδε ἐστίν , οἶμαι φάναι τούτους Ἀπόλλωνα . ἦ γάρ ; Ναί . Μῶν |
| ἡ μεγάλη θυρίς . οὕτως Ἡρωδιανὸς καὶ Δίδυμος . ὅτι ἁρπεδές , οὗ μέμνηται Νίκανδρος ἐν τοῖς Θηριακοῖς : κάρη | ||
| ἔραν , ἤγουν τὴν γῆν , οἱονεὶ ἐροπεδές . ἢ ἁρπεδές , ἐπίλεπτον , παρὰ τὴν ἁρπεδόνα . * ἀρπεδές |
| τερατεύονται : ᾧ καὶ Ἀριστοφάνης ἀκολουθεῖ ἐν Ὄρνισι λέγων : Ἀμαθὴς γὰρ ἔφυς καὶ πολυπράγμων , οὐδ ' Αἴσωπον πεπάτηκας | ||
| πάγη : ἐπὶ τῶν διὰ τῆς ἄλλων ἀπωλείας σωζομένων . Ἀμαθὴς ἀναξυρίδα περιθέμενος πᾶσι ταύτην ἐδείκνυ : ἐπὶ τῶν εὑρόντων |
| γαίης Τιτήνων ἐνέπουσιν ἀφ ' αἵματος , εἰ ἐτεόν περ Ἀσκραῖος μυχάτοιο Μελισσήεντος ἐπ ' ὄχθαις Ἡσίοδος κατέλεξε παρ ' | ||
| . . , , , . ταύτῃ τοι καὶ ὁ Ἀσκραῖος αἰνίττεται Ἡσίοδος τὸν θεόν : βασιλεὺς καὶ κοίρανός ἐστιν |
| ἅπαντες ἀγοράσωσι κατὰ τρόπον . Ἀριστοφάνης : εἰτ ' οὐ σοφοὶ δῆτ ' εἰσὶν οἱ Σκύθαι σφόδρα , οἳ γενομένοισιν | ||
| ἃ εἶπον , ἀληθῆ λίαν νόμιζε , καὶ γὰρ οἱ σοφοὶ ἐν τοῖς προοιμίοις τῶν λόγων αὑτῶν ἔλεγον ψευδῆ : |
| καὶ δίδωσι Χείρων Πηλεῖ δόρυ μείλινον , Ποσειδῶν δὲ ἵππους Βαλίον καὶ Ξάνθον : ἀθάνατοι δὲ ἦσαν οὗτοι . ὡς | ||
| : ὅτι θηλυκῶς . Ὅμηρος [ Π ] Ξάνθον καὶ Βαλίον καὶ [ Ψ ] Ποσειδάων δὲ πόρ ' αὐτούς |
| τὸν Ἔρωτα γενεαλογεῖ , Σαπφὼ δὲ Γῆς καὶ Οὐρανοῦ , Σιμωνίδης δὲ Ἀφροδίτης καὶ Ἄρεως : σχέτλιε παῖ δολόμηδες Ἀφροδίτας | ||
| μὲν γὰρ τῶν μακρῶν οὐκ ἤρξατο , ὅτι ὁ Κεῖος Σιμωνίδης ὕστερον τοῦ Παλαμήδους ἐφεῦρεν αὐτά . Συζεύξας γὰρ δύο |
| φασιν ποιεῖν φίλους αὐτούς , ἄγοντα παρ ' ἀλλήλους . λέγουσι δέ πως ταῦτα , ὡς ἐγᾦμαι , ὡδί αἰεί | ||
| Ἱστορικοῖς παραδόξοις . . . . . : Τοῦτον ἐμφερέστατον λέγουσι τὴν ὄψιν Περιάνδρῳ τῷ Κυψέλου γενέσθαι , καθάπερ Ἀλκμαίωνι |
| δόξει λέγειν , καὶ οὐχ ἥκιστα ἐν τῆιδε τῆι Μεσσηνίαι συγγραφῆι : πεποίηκε γὰρ ὡς ἀποκτείνειε Θεόπομπον τῶν Λακεδαιμονίων τὸν | ||
| * * Ἴωνι δὲ τῶι ποιήσαντι τραγωιδίαν ἔστιν ἐν τῆι συγγραφῆι τοιάδε εἰρημένα : Ποσειδῶνα ἐς τὴν νῆσον ἔρημον οὖσαν |
| τὸν Προμηθέα , οὐ δεῖ πιστεύειν αὐτῷ εἰς τὸ ἐναντίον Ἡσιόδου : εὕρηται γὰρ ὅτι οἱ ποιηταὶ ἀλλήλους καταβάλλονται . | ||
| οὐσίαν κατηνάλωσε θεραπεύων τοὺς ἐν τῇ πολιτείᾳ , καὶ καταδυναστεύων Ἡσιόδου , καὶ πολλὰ παρενοχλῶν ἐζημίου πρὸς ἄρχοντας καὶ κριτήρια |
| καὶ τῶν ἐσομένων ἀθλιώτατος . . , : Θεόπομπος δὲ ἐξομολογεῖται φήσας , ὅτι καὶ μύθους ἐν ταῖς ἱστορίαις ἐρεῖ | ||
| Ἑλλανίκωι καὶ ἄλλοις τοιούτοις . , , : Θεόπομπος δὲ ἐξομολογεῖται φήσας ὅτι καὶ μύθους ἐν ταῖς ἱστορίαις ἐρεῖ κρεῖττον |
| , καθὰ οἶστρος μεταλαμβανόμενος , ἥτις θολοῖ τὸν λογισμὸν , καθὰ ὁ οἶνος πλεῖστος μεταλαμβανόμενος σκοτοῖ τὸν λογισμόν . Μῶμός | ||
| Μακεδόσι : πελιγόνας γοῦν καλοῦσιν ἐκεῖνοι τοὺς ἐν τιμαῖς , καθὰ παρὰ Λάκωσι καὶ Μασσαλιώταις τοὺς γέροντας : ὅθεν καὶ |
| ταῖς μέσαις ἐναρμόνιον πυκνὸν ᾧ νῦν χρῶνται οὐ δοκεῖ τοῦ ποιητοῦ εἶναι . ῥᾴδιον δ ' ἐστὶ συνιδεῖν , ἐάν | ||
| τῷ Συμποσίῳ ταυτί : καίτοι Παυσανίας γε ὁ Ἀγάθωνος τοῦ ποιητοῦ ἐραστὴς ἀπολογούμενος ὑπὲρ τῶν ἀκρασίᾳ συγκαλινδουμένων εἴρηκεν ὡς καὶ |
| ἀλλ ' Ἡσίοδος πρῶτον μὲν Χάος φησὶ γενέσθαι αὐτὰρ ἔπειτα Γαῖ ' εὐρύστερνος , πάντων ἕδος ἀσφαλὲς αἰεί , ἠδ | ||
| , τόν ῥά τ ' Ἀπόλλωνος σχεδὸν ἄλσεος Ὀγκαίοιο αὐτὴ Γαῖ ' ἀνέδωκε , σέβας θνητοῖσιν ἰδέσθαι . δύναιτο δ |
| φύσεως καὶ τούτου ἕνεκα παρεληλυθέναι εἰς τὸν βίον . καὶ Ἀναξαγόραν δέ φασιν εἰπεῖν ἐρωτηθέντα τίνος ἂν ἕνεκα ἕλοιτο γενέσθαι | ||
| . . . ) . . . ἔπειτα δὲ τὸν Ἀναξαγόραν δαιμονίως ἠγάσατο ? φυσι . . . . . |
| χαίτας , καθάτε Ἡσίγονος ὁ ἱστορικός φησι Σωτίων τε καὶ Ἀγαθοσθένης οἱ φιλόσοφοι καὶ Εὐριπίδης ὁ τραγικὸς οὑτωσὶ λέγων ἃν | ||
| Ἰσίγονος , Ῥηγῖνος , Ἀλέξανδρος , Σωτίων τε καὶ ὁ Ἀγαθοσθένης , Ἀντίγονος καὶ Εὔδοξος , Ἱππόστρατος , μυρίοι , |
| ἐμοὶ γὰρ οὐ δοκεῖ : ἀλλ ' ἤτοι διαλεγέσθω ἢ εἰπέτω ὅτι οὐκ ἐθέλει διαλέγεσθαι , ἵνα τούτῳ μὲν ταῦτα | ||
| ἠρωτημένα πατέρα τε καὶ νομοθέτην ἠρωτήσθω , ὁ δ ' εἰπέτω ὡς ὁ ζῶν τὸν ἥδιστον βίον ἐστὶν μακαριώτατος : |
| ἐγένετο Ἀναχάρσιδι τῷ Σκύθῃ , εἴπερ κατὰ τὸν αὐτὸν χρόνον ἤκμασαν , ὁμοῦ μέντοι οὐκέτι : οὐ γὰρ ἐν τῷ | ||
| ὄντες τὴν κρᾶσιν καὶ μέχρι τῶν μʹ ἐτῶν καὶ πεντήκοντα ἤκμασαν κατὰ τὴν ἡλικίαν , ἄλλοι δὲ ψυχροὶ ὄντες τῇ |
| , ἐξ οὗ γ ' ἔκρινε Κύπριν Ἀλέξανδρος θεάν κάλλει προήκειν τῆς ἐμῆς εὐμορφίας καὶ σῆς , Ἀθηνᾶ , φιλτάτης | ||
| , ὡς παρὰ τὸ τρίβω τριβή . ἥκειν δὲ καὶ προήκειν , τὸ εἰς ὀξὺ νενευκέναι . Τροχός . παρὰ |
| ' εἰπεῖν , ὅτι πιὼν ] κᾆτ ' ἔλαβον τὸ χρυϲίον ] είτω ? τιϲ ὅ τι ποτὲ βούλεται ] | ||
| ] ! ! ? ! ! ! ! [ τὸ χρυϲίον δὲ ? ? [ λάμβαν ] ' . οὐ |
| ἔσται καταλαμβάνον ἀλλὰ καταλαμβανόμενον . ὅπερ πάλιν ἦν ἄτοπον . Διὰ τούτων μὲν δὴ παρεστάσθω , ὅτι ὁ ἄνθρωπος οὔτε | ||
| χεῖρας , πόδας τοὺς ἴσους , ἓν δὲ σῶμα . Διὰ τοῦτο τοὺς πολεμικοὺς καὶ γυμνικοὺς ἐνίκων ἀγῶνας . Ἡρακλῆς |
| καθόλου : ὡς Ὅμηρος [ Α ] : ἦ κεν γηθήσαι Πρίαμος Πριάμοιό τε παῖδες ἄλλοι τε Τρῶες : κατὰ | ||
| ἡμῖν ἀσύμφορα . ὡς παρὰ τῷ ποιητῇ : ἦ κεν γηθήσαι Πρίαμος Πριάμοιό τε παῖδες : καὶ πάλιν ἡμεῖς ἐροῦμεν |
| αὐτῷ τελευτῶντι ἐγὼ καὶ Τερψίων καὶ Ἀπολλόδωρος καὶ Φαίδων καὶ Ἀντισθένης καὶ Ἑρμογένης καὶ Κτήσιππος , Πλάτων δὲ καὶ Κλέομβροτος | ||
| τρισκαιδέκατος Μάγνης , Μιθραδατικὰ γεγραφώς : τεσσαρεσκαιδέκατος ἀστρολογούμενα συγγεγραφώς . Ἀντισθένης Ἀντισθένους Ἀθηναῖος . ἐλέγετο δ ' οὐκ εἶναι ἰθαγενής |
| πέντε τοῦ δὲ ἐν εἰκοσιδύο πολλοὺς ὀνείρους ἀναγραψαμένων καὶ μάλιστα συνταγὰς καὶ θεραπείας τὰς ὑπὸ Σαράπιδος δοθείσας . Ἔτι καὶ | ||
| πέντε τοῦ δὲ ἐν εἰκοσιδύο πολλοὺς ὀνείρους ἀναγραψαμένων καὶ μάλιστα συνταγὰς καὶ θεραπείας τὰς ὑπὸ Σαράπιδος δοθείσας . . : |
| καὶ μεμνῆσθαι , ὅτι μοι νῦν οὐ πᾶσαν ὄρχησιν πρόκειται γενεαλογεῖν , οὐδὲ τοῦτον τὸν σκοπὸν ὑπεστησάμην τῷ λόγῳ , | ||
| ὄντες , οἱ δὲ πρὸς αὐτὸν ἔνδοξοι , τούτοις δεῖ γενεαλογεῖν καὶ λέγειν , ὅτι περὶ μὲν ἐκείνων περίεργον ἂν |
| ἃς ἀπὸ τῆς Ἀλεξανδρείας διεπέμποντό τινες , προσέχωνἥδιστον γὰρ ἦν ἀνάγνωσμα τοῦτο αὐτῷ , ὡς καὶ τὰ τῶν ἄλλων συγγραφέων | ||
| Λιβύης ταῦθ ' ἱστοροῦντα . καὶ τοῦτο μέν ἔφην τὸ ἀνάγνωσμα τῶν οὐκ ἐν μέσωι ἐστίν , τοῖς δὲ Πολέμωνος |
| διαλόγοις , ὅτε πρὸς Θρασύμαχον περὶ θείου τε καὶ ἀνθρωπείου διελεγέσθην ἔρωτος . καὶ ταῦτα μὲν οὕτως . τούτου ἡ | ||
| οὐκ οἶδα ὅθεν σφίσιν ἀρξαμένου τοῦ λόγου , προνοίας πέρι διελεγέσθην παρόντων μάλα συχνῶν καὶ δοκίμων ἀνθρώπων , ὅπερ μάλιστα |
| τὸν Ἀχιλλέως πρὸς Πάτροκλον , ὃ δ ' ἐν τῇ Νιόβῃ τὸν τῶν παίδων : διὸ καὶ παιδεράστριάν τινες καλοῦσι | ||
| γὰρ ἐλύμους αὐλούς , ὧν μνημο - νεύει Σοφοκλῆς ἐν Νιόβῃ τε κἀν Τυμπανισταῖς , οὐκ ἄλλους τινὰς εἶναι ἀκούομεν |
| . οὔτ ' οὖν οἱ ἄριστοι τῶν φιλοσόφων ἀφίστανται τῶν θεολόγων οὔθ ' οἱ θεολόγοι τὰ δεύτερα δυνατώτερα καὶ ἀμείνω | ||
| [ ! ] [ ὥς φασιν ] ἔνιοι τῶν [ θεολόγων ] : τινὲς δὲ [ καὶ τοὺς ] προγόνους |
| γάμος αὐτῆς πρόξενος τούτων ὅλων ἐγένετο : ὡς Σοφοκλῆς ἐν Τραχινίαις [ ] ὡς τῆς κόρης ταύτης ἕκατι κεῖνος Εὔρυτόν | ||
| τινὰ τῶν παλαιῶν φησιν ἐγκέφαλον : καὶ Σοφοκλέα γοῦν ἐν Τραχινίαις , ποιήσαντα τὸν Ἡρακλέα ῥιπτοῦντα τὸν Λίχαν ἐς θάλασσαν |
| , τὸν δ ' ἐν πυρὶ δῃωθέντα : καί τις ἐπευχόμενος τοῖον ποτὶ μῦθον ἔειπε : Νῦν πάντεσσιν ἄελπτον ἀπ | ||
| καὶ μορφὴν δ ' ἀλλάξαντα πατὴρ φίλον υἱὸν ἀείρας σφάζει ἐπευχόμενος μέγα νήπιος : οἱ δ ' ἀπορεῦνται λισσόμενον θύοντες |
| Δήμητρος . ὁμολογεῖ δὲ καὶ Ἀλκμὰν ὁ ποιητὴς ἑαυτὸν πολυβορώτατον γεγονέναι . καὶ Κτησίαν δέ φησί τινα Ἀναξίλας ὁ τῆς | ||
| ἅπερ καλεῖται καὶ μαθηματικά , ἐκ μὲν τοῦ κύβου φησὶ γεγονέναι τὴν γῆν , ἐκ δὲ τῆς πυραμίδος τὸ πῦρ |
| δὲ Ἀρέστορος τὰ ἔπη λέγει , ἃ δὴ Ἕλληνες καλοῦσιν Ἠοίας μεγάλας : ἀπὸ ταύτης οὖν γεγονέναι καὶ τὸ ὄνομα | ||
| εἶναι . μαρτυρεῖ δὲ καὶ ὁ τὰ ἔπη τὰς μεγάλας Ἠοίας ποιήσας : Φύλας δ ' ὤπυιεν κούρην κλειτοῦ Ἰολάου |
| τάφων ἦσαν οἱ ἱρέες , ἐν δὲ τῷ ἑτέρῳ οἱ ἄλλοι Σπαρτιῆται , ἐν δὲ τῷ τρίτῳ οἱ εἵλωτες . | ||
| τὴν πόλιν , ὧν ἐπεξελθόντων καὶ πρὸ τοῦ τείχους ταξαμένων ἄλλοι τε ἐνταῦθα Λακεδαιμονίων καὶ Λύσανδρος ἔπεσε . Παυσανίας δὲ |
| στρατιωτῶν ὁμοίως ὁμογνώμονας αὐτῷ γενέσθαι , λέγων τοιοῦτοι δέκα μοι συμφράδμονες εἶεν Ἀχαιῶν . ἔνθα δὴ καὶ παραμυθούμενος τοὺς Ἕλληνας | ||
| Ζεῦ τε πάτερ καὶ Ἀθηναίη καὶ Ἄπολλον τοιοῦτοι δέκα μοι συμφράδμονες εἶεν Ἀχαιῶν : τώ κε τάχ ' ἠμύσειε πόλις |
| ἄξιον , πρὸς Ἐρατοσθένη δὲ καὶ Ἵππαρχον καὶ Ποσειδώνιον καὶ Πολύβιον καὶ ἄλλους τοιούτους καλόν . Πρῶτον δ ' ἐπισκεπτέον | ||
| ἔδωκεν ἑαυτὸν πρὸς τοὺς ἐν φιλοσοφίᾳ λόγους , λαβὼν ἐπιστάτην Πολύβιον τὸν Μεγαλοπολίτην τὸν τὰς ἱστορίας συντεταγμένον . τούτῳ δὲ |