Ἰφιμεδείας κατ ' ἐπίκλησιν , ταῖς δὲ ἀληθείαις Ποσειδῶνος καὶ Ἰφιμεδείας ἔφη , καὶ Ἄλον πόλιν Αἰτωλίας ὑπὸ τοῦ πατρὸς | ||
Ἰφιμεδείας παῖδας ] * Ὦτος καὶ Ἐφιάλτης οἱ Ἀλωέως καὶ Ἰφιμεδείας παῖδες ἐπιβούλως πρὸς θεοὺς διακείμενοι καὶ ἀνελθεῖν εἰς οὐρανὸν |
δὲ Παλλήνην ὀνομαζομένην κατοικοῦντες ἦσαν ἄνθρωποι ὠμοὶ καὶ ἱερόσυλοι καὶ ἀνθρωποφάγοι , οἱ καλούμενοι Γίγαντες , οὓς Ἡρακλῆς λέγεται χειρώσασθαι | ||
, εἰσὶ δὲ ἐν Σικελίᾳ , ὡς ληροῦσιν , ὑπάρχοντες ἀνθρωποφάγοι , διὰ τὸ ἀνελεῖν τοὺς τοῦ Ὀδυσσέως ἑταίρους : |
τέσσαρες ἀριθμοῦνται : εἰς μέντοι τὰ ἑκατὸν ἔτη τρεῖς ἐγκαταλέγονται γενεαί . Ἀπὸ δὲ τοῦ κατακλυσμοῦ ἐπὶ τὸν Ἴδης ἐμπρησμὸν | ||
Θαρύπου ἐς Πύρρον τὸν Ἀχιλλέως πέντε ἀνδρῶν καὶ δέκα εἰσὶ γενεαί : πρῶτος γὰρ δὴ οὗτος ἁλούσης Ἰλίου τὴν μὲν |
, τά μοι πάρος ἦρα φέροντες χερσὶν ὑπ ' ἀκαμάτοισιν ἐτεκτήναντο Κύκλωπες , δώσω ἐελδομένῃ : σὺ δὲ σῷ κρατερόφρονι | ||
μὲν αὐτῶν τὰ ὅπλα περιῃρέθη καὶ ὅπως αὐτίκα παρὰ δόξαν ἐτεκτήναντο ἕτερα , ὅπως δὲ τὰς ναῦς ἀφῃρέθησαν καὶ στόλον |
καὶ Γῆς , ὃς μιγεὶς τῇ ἑαυτοῦ ἀδελφῇ Κητοῖ ταύτας ἀπέτεκε . κατῴκουν δὲ ὑπὸ γῆν , καὶ οὔτε ἡλίῳ | ||
καὶ Γῆς , ὃς μιγεὶς τοῦ ἑαυτοῦ ἀδελφῇ Κητοῖ ταύτας ἀπέτεκε . κατῴκουν δὲ ὑπὸ γῆν , καὶ οὔτε ἡλίῳ |
ἐν διμοίρῳ τῆς Παρθένου . Κέῳ δ ' ἔτι νῦν ἱερῆες : ἐνομοθέτησε γὰρ τοῖς Κείοις κατ ' ἐνιαυτὸν μεθ | ||
Διὸς αὖραι ἤματα τεσσαράκοντα , Κέῳ δ ' ἔτι νῦν ἱερῆες ἀντολέων προπάροιθε Κυνὸς ῥέζουσι θυηλάς . καὶ τὰ μὲν |
ὥς φασιν , ἀπὸ τῶν Τρωικῶν δεκάτηι γενεᾶι μετὰ ταῦτα Θεοκλέους στόλον παρὰ Χαλκιδέων λαβόντοςἦν δ ' οὗτος γένει ἐκ | ||
πρὶν Ἡρακλείδας κατελθεῖν , ἵδρυτο δὲ ἐν οἰκίᾳ Κριοῦ τοῦ Θεοκλέους , ἀνδρὸς μάντεως : τούτου δὲ τοῦ Κριοῦ γεμιζούσῃ |
χαίτας , καθάτε Ἡσίγονος ὁ ἱστορικός φησι Σωτίων τε καὶ Ἀγαθοσθένης οἱ φιλόσοφοι καὶ Εὐριπίδης ὁ τραγικὸς οὑτωσὶ λέγων ἃν | ||
Ἰσίγονος , Ῥηγῖνος , Ἀλέξανδρος , Σωτίων τε καὶ ὁ Ἀγαθοσθένης , Ἀντίγονος καὶ Εὔδοξος , Ἱππόστρατος , μυρίοι , |
τε . * ) [ ἡ διπλῆ ὅτι ] τὴν Σάμην εἴρηκεν Σάμον διὰ τὸ μέτρον καὶ τὴν δείλην δείελον | ||
ἀλλὰ μὴ Σάμῃ τε , δῆλός ἐστι τὴν μὲν πόλιν Σάμην καὶ Σάμον συνωνύμως ὑπολαμβάνων ἐκφέρεσθαι , τὴν δὲ νῆσον |
νὴ τοὺϲ θεούϲ , ἐπὰν ] θεωρῶν [ ] τυγχάνω κωμωιδίαν ὅπου ] ? ? ? [ μάγειρόϲ ] ἐϲτιν | ||
πρὸϲ αὐτοῦ νέον ἀρχομένου ] [ ] γράφειν [ ] κωμωιδίαν καὶ ταῦτα ] αὐτῶν οντοειν ! [ ! ! |
ἑπτάποροι δὴ ταί γε μετ ' ἀνθρώποις καλέονται , ἓξ οἶαί περ ἐοῦσαι ἐπόψιαι ὀφθαλμοῖσιν . οὐ μέν πως ἀπόλωλεν | ||
πως : ἑπτὰ δ ' ἐκεῖναι ἐπιρρήδην καλέονται , ἓξ οἶαί περ ἐοῦσαι ἐπόψιαι ὀφθαλμοῖσιν Ἁλκυόνη Μερόπη τε Κελαινώ τ |
πρός τινων εἰσαχθῆναι νόσον ἰσχυρὰν ἢ λύπην μεγάλην προαγορεύει . δήμιοι δὲ καὶ δεσμοφύλακες κατοχῆς καὶ λύπης εἰσὶ σημαντικοί . | ||
ἀμφοῖν τὸ δεσμωτήριον , θῆρες δὲ κατ ' ἀμφοῖν οἱ δήμιοι , τῷ μὲν ἐξ ἀέρος , τῇ δὲ ἐκ |
ἔργων καλῶν τέτˈμανθ ' ἑκατόμπεδοι ἐν σχερῷ κέλευθοι καὶ πέραν Νείλοιο παγᾶν καὶ δι ' Ὑπερβορέους : οὐδ ' ἔστιν | ||
ἀνέρες ἐν Λιβύεσσιν ἀρίθμιοι : ἦ γὰρ ἐς αὐγὰς ἑπταπόρου Νείλοιο νενασμένον ἔλλαχον ἄστυ : ἄλλοι δὲ πλεῖστοι τήνδε χθόνα |
δ ' ἐκεῖναι ἐπιρρήδην καλέονται , ἓξ οἶαί περ ἐοῦσαι ἐπόψιαι ὀφθαλμοῖσιν Ἁλκυόνη Μερόπη τε Κελαινώ τ ' Ἠλέκτρη τε | ||
γε μετ ' ἀνθρώποις καλέονται , ἓξ οἶαί περ ἐοῦσαι ἐπόψιαι ὀφθαλμοῖσιν . οὐ μέν πως ἀπόλωλεν ἀπευθὴς ἐκ Διὸς |
κατὰ τάχος εἰς τὸ Ἠλύσιον πεδίον καὶ τὰς μακάρων νήσους κατοικεῖτε , ἀνθ ' ὧν δίκαια ἐποιεῖτε παρὰ τὸν βίον | ||
τὸ μὲν μέλαν οὗτος ὁ κόσμος ἐστίν , ἐν ᾧ κατοικεῖτε : τὸ δὲ πυροειδὲς καὶ αἱματῶδες , ὅτι δεῖ |
ἐξουσίας . αἱμαχθεῖσα ] φονευθέντων τῶν Περσῶν καὶ αἵματος ἐντεῦθεν ῥεύσαντος . ἄρουρα ] ἡ γῆ . περικλύστα ] η | ||
δὲ λύρα κατεστηρίχθη κατὰ προαίρεσιν Ἀπόλλωνος : ἐκ δὲ τοῦ ῥεύσαντος αἵματος ἐνεφάνη βοτάνη , κιθάρα καλουμένη . Τῶν δὲ |
οὕστινας Κάστορα καὶ Πολυδεύκην , ὦ σῶτερ Ζεῦ , μὴ στείλῃς βοηθοὺς τῇ δεύτερον ἁρπαγείσῃ Ἑλένῃ μηδὲ τὸν Πρωτεσίλαον στείλῃς | ||
μὴ στείλῃς βοηθοὺς τῇ δεύτερον ἁρπαγείσῃ Ἑλένῃ μηδὲ τὸν Πρωτεσίλαον στείλῃς μηδὲ ἐξέλθοιεν οὗτοι ἀπὸ τῶν αὐτῶν πλοίων εἰς τὴν |
ποιητὴς περὶ ἀρετῆς γένηται , ἐμὲ μὲν ποιήσει πολύτλαντα καὶ πολύμητιν καὶ πολυμήχανον καὶ πτολίπορθον καὶ μόνον τὴν Τροίαν ἑλόντα | ||
καίτοι οὔτε τὰς Ὁμήρου Σειρῆνας ἔφην μιμεῖσθαι , αἳ τὸν πολύμητιν ἔθελξαν Ὀδυσσέα γλυκεῖάν τε καὶ ἄμαχον ἁρμονίαν αὐτοῦ καταχέουσαι |
εἰκὼν τοῦ | διερμηνεύσαντος τὴν γένεσιν αὐτοῦ : καὶ ἔστιν ὑπερουράνιος ἀστήρ , πηγὴ τῶν αἰσθητῶν ἀστέρων , ἣν οὐκ | ||
πρώτως φανερὸν τὸν Οὐρανὸν οὖσα ἡ Νὺξ καὶ πᾶς ὁ ὑπερουράνιος τόπος ἀχρώματος εἴρηται . Εἰ δὲ ὅτι καὶ ἡ |
αὐτόθι δρυ ? [ ] πολλῶν [ ] ὑμετερ ? κυδαλίμοισιν [ ] φησει ? ? ! ! ! αὖτις | ||
νέον ἄλλοθεν : ὣς ἐμὲ κεῖνος ἐνδυκέως ἐκόμιζε σὺν υἱάσι κυδαλίμοισιν . αὐτὰρ Ὀδυσσῆος ταλασίφρονος οὔ ποτ ' ἔφασκε ζωοῦ |
μικρὰ συλλογιζομένην ἀκρίβειαν περιπατητικὴν εἰς τὴν διὰ Προμηθέως τινὸς ἅμα φανοτάτῳ πυρὶ καταπεμφθεῖσαν διαλεκτικήν , αὐτοψίαν τε καθαρώτατον οὖσαν νοῦ | ||
προσεχῶς αὐτῆς ἐξηρτημέναι τῆς σοφίας καὶ δι ' αὐτῆς ἅμα φανοτάτῳ πυρὶ τῷ γένει δωρηθεῖσαι τῶν σωθήσεσθαι μελλουσῶν ψυχῶν . |
τὰς νοητὰς ἀρχάς , εἴτε ὡς οἱ Χαλδαῖοι πατρικὰς τριάδας ἀνευφημοῦντες . Εἰ δὲ μέλλοιμεν ταῦτα διατιθέναι μετρίως πως , | ||
κατ ' αὐτὸ τὸ ἀκρότατον ἀγαθὸν χαρακτηριζομένην τῆς ψυχῆς διάθεσιν ἀνευφημοῦντες ὡς ἐπὶ τῶν ἐνθουσιαστικῶν ἐπιρρημάτων ἐν τῷ εὖ εἶναι |
τοῦτο δὴ τὸ λυπρότατον πολίχνιον , τὴν [ δὲ ] Ἄσκρην , χαλεπὴν καὶ θέρους ὥρᾳ καὶ χειμῶνος . κεῖται | ||
τὸ γένος : ὧν Δῖος μὲν διὰ χρέα μετώικησεν εἰς Ἄσκρην κώμην τῆς Βοιωτίας , κἀκεῖ γήμας Πυκιμήδην ἐγέννησεν Ἡσίοδον |
' ἀντιλέγοντες τῷ τρόπῳ τῆς φράσεως παράγονται ὅταν φῇ ” Κουρῆτές τ ' ἐμάχοντο καὶ Αἰτωλοὶ „ μενεχάρμαι ἀμφὶ πόλιν | ||
οὔρειαι νύμφαι θεαὶ ἐξεγένοντο καὶ γένος οὐτιδανῶν Σατύρων καὶ ἀμηχανοεργῶν Κουρῆτές τε θεοὶ φιλοπαίγμονες ὀρχηστῆρες . . . . ἐκ |
ἠρεμοῦντα κινούμενα . γίνονται δὲ καὶ ἀπὸ τῶν ἰσχυρῶν ὀσμῶν δύσοσμοι τῶν ὁμοίων . φανερῶς δὲ ταῦτα συμβαίνει , ὡς | ||
αἰνίττεται : διὰ τὸ δύσοσμον . καὶ γὰρ αἱ βύρσαι δύσοσμοι , βυρσοπώλης δὲ ὁ Κλέων . ἰστέον ὡς βυρσοδέψης |
ἔκιχεν κιθάρην πολυδαίδαλον ἐντύνοντα , ὄφρα κέ σοι μέλπων προχέω μελίγηρυν ἀοιδήν , κηλήσω δέ τε θῆρας ἰδ ' ἑρπετὰ | ||
λέγειν τὰ εἰρημένα . Καὶ μάρτυρας ἐπάγεται τῷ λόγῳ τὸν μελίγηρυν Ἄδραστον καὶ Περικλέα τὸν Ξανθίππου . Ὡς γὰρ ἐπὶ |
καὶ φθινοπώρῳ . Κισσίον τόδε πάντες ἐπὶ χθόνα ναιετάοντες ἄνθρωποι κλῄζουσι λελίσφακον , οἱ δέ τε θεῖον . λύει γὰρ | ||
Ναναίαν καὶ Λυκίων ἔθνη Λητοῦν καλέουσιν ἄνασσαν [ Μητέρα δὴ κλῄζουσι θεῶν καὶ Θρήϊκες ἄνδρες , Ἕλληνες δ ' Ἥρην |
τὴν οἰκείαν πατρίδα , τῆλε ἔβη , ἤγουν ἐν ταῖς Ἐχινάσι νήσοις , καὶ ἀπὸ τοῦ οἰκείου ὀνόματος καὶ τοῦ | ||
προσχωννύντα ἰλὺν ἀναπλάσσειν αὐτῇ γῆν , καθάπερ τὸν Ἀχελῷον ταῖς Ἐχινάσι νήσοις καὶ τὸν Νεῖλον τῇ Αἰγύπτῳ : κολλᾷ οὖν |
χερσίν : εἶτα πάλιν ὑποβάντα λέγειν πὰρ δ ' ἴσαν Ὠκεανοῦ τε ῥοὰς καὶ Λευκάδα πέτρην / ἠδὲ παρ ' | ||
τῆς Ἡφαίστου , Σειληνὸς δὲ ἐν δευτέρῳ , Αἴτνης τῆς Ὠκεανοῦ καὶ Ἡφαίστου , κληθῆναι δὲ αὐτοὺς Παλικοὺς διὰ τὸ |
. . νήσωι ἐν Ἀβαντίδι δίηι : τὴν πρὶν Ἀβαντίδα κίκλησκον θεοὶ αἰὲν ἐόντες , Εὔβοιαν δὲ βοός μιν ἐπώνυμον | ||
Μαρκελλίνου . Νήσῳ ἐν Ἀβαντίδι δίῃ : τὴν πρὶν Ἀβαντίδα κίκλησκον θεοὶ αἰὲν ἐόντες , τὴν τότ ' ἐπώνυμον Εὔβοιαν |
γε διέφυγον , ἀλλ ' οἱ μὲν . . . Ὀρφεὺς δ ' ὁ μάλιστα τούτων τῶν λόγων ἁψάμενος διασπασθεὶς | ||
ὡς Μοῦσαι τὸν ἀοιδὸν ὃ μὴ Πίμπλειαν ἀείσῃ ἔχθουσι καὶ Ὀρφεὺς νῦν δ ' ἄγε μοι κούρη Πιμπλείας ἔννεπε Μοῦσα |
βʹ γʹ . ὅτι τὴν ἑξάδα ὁλομέλειαν προσηγόρευον οἱ Πυθαγορικοὶ κατακολουθοῦντες Ὀρφεῖ , ἤτοι παρόσον ὅλη τοῖς μέρεσιν ἢ μέλεσιν | ||
ὑπάρχον οὐχ οἷοί τ ' ἦσαν κατασκευάζειν τῷ γεωμετρικῷ λόγῳ κατακολουθοῦντες , ἐπεὶ μηδὲ τὰς τοῦ κώνου τομὰς ῥᾴδιον ἐν |
ἑνικοῦ ἔταξε καὶ τὸ σφοῖς ἀδελφιδεοῖς κᾶρα καὶ φόνον . Ἡσίοδος μέντοι ἐπίμεμπτός ἐστιν εἰπὼν ἑὸν κακὸν ἀμφαγαπῶντες , ἐν | ||
τῶν φυτῶν μετόρχιον ἐκάλεσεν ἐν τοῖς Γεωργοῖς , ὁ δὲ Ἡσίοδος ὄρχον λέγει τὴν ἐπίστιχον τῶν ἀμπέλων φυτείαν : λευκοὺς |
γίνεται ὁ λόγος τοιοῦτος : ὁ σὸς ἔκγονος , ὦ Ἔπαφε , τὰς Θήβας ἔκτισεν ἐνταῦθα ἔνθα ἡ Περσεφόνη καὶ | ||
κτίσαν , ἵν ' ᾖ : τῷ ἐκγόνῳ σου , Ἔπαφε , τῷ Κάδμῳ , αἱ θεαὶ κατέκτισαν τὰς Θήβας |
. . Νάπη : πόλις Λέσβου : Ἑλλάνικος ἐν β Λεσβιακῶν . ὁ πολίτης Ναπαῖος : καὶ Ἀπόλλων Ναπαῖος . | ||
ἐποίησεν , ὅθεν Τραγασαῖοι ἅλες , ὡς Ἑλλάνικος ἐν α Λεσβιακῶν . ἀφ ' οὗ καὶ τὸ πεδίον Ἁλήσιον καλεῖται |
Παλαίμονά τ ' ὀλβιοδώτην Νίκην θ ' ἡδυέπειαν ἰδ ' Ἀδρήστειαν ἄνασσαν καὶ βασιλῆα μέγαν Ἀσκληπιὸν ἠπιοδώτην Παλλάδα τ ' | ||
πόλεως καὶ Ὅμηρος μνημονεύει : οἳ δ ' ἄρ ' Ἀδρήστειαν εἶχον . ἔσκε δέ τι στιβαρὸν στύπος : στύπος |
μύθους εἶναί φασιν , οἷον εἰ βούλει , ὅσα γε Ἀκουσίλεως καὶ Ἡσίοδος καὶ Ὀρφεὺς ἐν ταῖς θεογονίαις εἰρήκασιν : | ||
μύθους εἶναί φασιν , οἷον εἰ βούλει , ὅσα γε Ἀκουσίλεως καὶ Ἡσίοδος καὶ Ὀρφεὺς ἐν ταῖς Θεογονίαις εἰρήκασιν . |
Ἥρας τῆς μὲν κόρης ἁψάμενος εἰς βοῦν μετεμόρφωσε λευκήν , ἀπωμόσατο δὲ ταύτῃ μὴ συνελθεῖν : διό φησιν Ἡσίοδος οὐκ | ||
! τῷ : περσίη , ἧς τ ' ἕνεκεν πένθος ἀπωμόσατο , ἰωνίζοντος πολλάκις τοῦ Καλλιμάχου ὑπολαβόντος αὐτοῦ καὶ τ |
πότερον ὄρνις : ὁ μῦθος δὲ λέγει τὸν Ἄργον εἰς ταῶνα μεταβεβλῆσθαι . διὰ τοῦτό φησι , πότερον ὄρνις εἶ | ||
τῷ ταῶνι : τὸν Ξενοφῶντα , τὸν Ποσειδῶνα , τὸν ταῶνα : ὦ Ξενοφῶν , ὦ Πόσειδον , ὦ ταῶν |
Δαμάστης καὶ Φύλαρχος ἱστορήκασιν . . : ἐν δ ' Ἀρκαδίαι καὶ λοιδορίαν τοῦ Πυθέου καὶ τοῦ Δημοσθένους γενέσθαι πρὸς | ||
Ἥλιος διένειμε τὴν χώραν , καὶ ἔλαβεν Ἀλωεὺς τὴν ἐν Ἀρκαδίαι , τὴν δὲ Κόρινθον Αἰήτης . Αἰήτης δὲ μὴ |
, τραχεῖά τε δυσείσβολός τε πολεμίοις , ” τὴν δὲ Μεσσηνιακὴν „ καλλίκαρπον κατάρρυτόν τε ” μυρίοισι νάμασι , καὶ | ||
. „ Ἐφεξῆς δ ' οὖν τῷ Κυπαρισσήεντι ἐπὶ τὴν Μεσσηνιακὴν Πύλον παραπλέοντι [ καὶ ] τὸ Κορυφάσιον ἥ τε |
Τυνδάρεω θυγατέρα καὶ τεννηνοδίαν † σέβει , ὁ δὲ Ἀθηναῖος Ἐρεχθεῖ Ποσειδῶνι θύει καὶ Ἀγραύλῳ Ἀθηναῖοι καὶ τελετὰς καὶ μυστήρια | ||
: ! ! ! ! ! ! ! [ ἐν Ἐρεχθεῖ ] Εὐριπίδης [ ! ! ! ! ! ! |
ὑπονοστεῖ . . ἁλίδονα ] ἐν τῇ θαλάσσῃ φερόμενα . πολυβαφῆ ] ἐξ αἵματος . . πλαγκτοῖς ] πλησιαζομένοις ὑπὸ | ||
' αἶαν ] ἐπ ' αἶαν Ἑλλάδα δῖαν χώραν . πολυβαφῆ ] ὑπὸ τοῦ αἵματος . πλαγκτοῖς : ὡς ἂν |
θυμοβόροιο , οἱ δ ' αὖτ ' ἐν φιλότητι διέτμαγεν ἀρθμηθέντες , οὐ ζωστῆρα ξίφους ἀνταλλαξάμενοι , ἀλλὰ ταύτην τὴν | ||
. ὁ γὰρ νοῦς : εἰς προσηνῆ ἄνδρα ἁμαρτεῖν . ἀρθμηθέντες : φιλιωθέντες . βαλέσθαι : ἀντὶ τοῦ πολίσαι . |
πολυχρονίῳ κάμνειν τὸν δείλαιον . Χρόνῳ δὲ ὕστερον οἱ τοῦ Βορέου παῖδες Ζήτης καὶ Κάλαϊς Ἰάσονι καὶ τοῖς Ἀργοναύταις ἐπὶ | ||
Εὐριπίδου δὲ τὸ γεγονὸς διατωθάζοντος Σοφοκλῆς τῷ περὶ Ἡλίου καὶ Βορέου λόγῳ χρησάμενος εἶπεν , ὡς ἐμὲ μὲν ἥλιος χλιαίνων |
: ἄλλως : κοινὸς μὲν ἀμφοῖν ὁ τάφος Ζήθου καὶ Ἀμφίονος , συλληπτικῶς δὲ εἶπεν . τινὲς δέ φασι τὸν | ||
τὸ ἀμουσότατον τῶν ὀνομάτων εἵλου , εἰ σεαυτὸν ἀντ ' Ἀμφίονος Ζῆθον καλεῖς . Μακεδόνα δέ τινα κιθαρίζειν διδάσκων ἐκπικρανθεὶς |
μὲν τὸν δημιουργὸν σαφῶς , παλαιὸν δὲ λόγον λέγει τὸν Ὀρφικόν , ὅς ἐστιν οὗτος Ζεὺς ἀρχή , Ζεὺς μέσσα | ||
μὲν τὸν δημιουργὸν σαφῶς , παλαιὸν δὲ λόγον λέγει τὸν Ὀρφικόν , ὅς ἐστιν οὗτος Ζεὺς ἀρχή , Ζεὺς μέσσα |
γε ἐν Ταρτησσῷ πρὸς Ἰβήρων τιμώμενον Ἡρακλέα , ἵνα καὶ στῆλαί τινες Ἡρακλέους ὠνομασμέναι εἰσι , δοκῶ ἐγὼ τὸν Τύριον | ||
Κυλλήνης ἐν ὄρεσσι θεῶν κήρυκ ' ἔτεχ ' Ἑρμῆν . στῆλαί τ ' Αἰγαίωνος ἁλὸς μεδέοντι Γίγαντος βρυαζούσης λεαίνης ὀλόμενε |
νομοῖο . ἤδη καὶ θιάσοισιν ἐμέμβλετο καὶ κατὰ πᾶσαν γαῖαν ἐκίδνατο δῶρα Θυωναίου Διονύσου . πάντῃ δὲ θνητοῖς ἀρετὴν πωλέσκετο | ||
αἰγλήεσσα κατ ' Ὠκεανοῖο βεβήκει Ἠώς , ἀμφὶ δὲ γαῖαν ἐκίδνατο θεσπεσίη Νύξ , δὴ τότ ' ἄρ ' ἐν |
καὶ Ἄρατος : ἑπτάποροι δὴ ταί γε κατ ' ἀνθρώπους ὑδέονται ἓξ οἶαί περ ἐοῦσαι ἐπόψιαι ὀφθαλμοῖσιν . πλησιάζουσι δὲ | ||
θέρει τὴν γῆν , καὶ αὐχμοῦ ἀπηλλάγησαν οἱ Ἕλληνες . ὑδέονται : ᾄδονται , λέγονται . ἀριστῆες δὲ καταῦθι : |
' ἀέθλῳ , ἀλλά σφεας ἐλέηραν ἀμηχανίῃ μινύθοντας ἡρῶσσαι Λιβύης τιμήοροι , αἵ ποτ ' Ἀθήνην , ἦμος ὅτ ' | ||
θεοπροπίης ἴσχω πέρι . φάν γε μὲν εἶναι ἡρῶσσαι Λιβύης τιμήοροι ἠδὲ θύγατρες : καὶ δ ' ὁπός ' αὐτοὶ |
. διττὴ δὲ αὕτη , ἡ μὲν πολιτικὴ ὡς αἱ Πολιτεῖαι , ἃς ἱστόρησεν ἐκ τοῦ πολλὴν γῆν περιελθεῖν ἅμα | ||
γέγραπται αὐτῷ ὁ Πολιτικός . γεγραμμέναι δὲ αὐτῷ εἰσι καὶ Πολιτεῖαι , διακόσιαι πεντήκοντα τὸν ἀριθμόν , ἃς συνεγράψατο ἐκ |
ὁμοῦ ἔφυγον , Καρῶν δὲ κατὰ φιλίαν ἐκ παλαιοῦ πρὸς Μίνω , Παμφύλων δὲ ὅτι γένους μέτεστιν Ἑλληνικοῦ καὶ τούτοιςεἰσὶ | ||
συνευχόμεθα , σὺ δ ' ἡμῖν τοῦ προγόνου μεμνῆσθαι τοῦ Μίνω , μᾶλλον δὲ μεμνημένος διατελεῖς , ὅθεν ὤρθωται μὲν |
φασι , διαλεχθῶμεν . λεκτέον δὲ πρῶτον περὶ Ἡρακλείτου . Ἡράκλειτος Βλόσωνος ἤ , ὥς τινες , Ἡράκωντος Ἐφέσιος . | ||
, τὸν δὲ κακίας ζῇ μόνον . εὖ καὶ ὁ Ἡράκλειτος κατὰ τοῦτο Μωυσέως ἀκολουθήσας τῷ δόγματι , φησὶ γάρ |
δὲ τοιοῦτοι , ὅταν Ἀπόλλωνος ὕμνον λέγοντες ἥλιον αὐτὸν εἶναι φάσκωμεν , καὶ περὶ τοῦ ἡλίου τῆς φύσεως διαλεγώμεθα , | ||
δὲ τοιοῦτοι , ὅταν Ἀπόλλωνος ὕμνον λέγοντες ἥλιον αὐτὸν εἶναι φάσκωμεν καὶ περὶ τοῦ ἡλίου τῆς φύσεως διαλεγώμεθα καὶ περὶ |
' ὧν τὸν Δία τραφῆναι λέγουσι , τίθενται Θεισόαν καὶ Νέδαν καὶ Ἁγνώ : καὶ ἀπὸ μὲν τῆς Θεισόας πόλις | ||
τραφῆναι παρὰ σφίσι τὸν θεόν , Ἰθώμην δὲ εἶναι καὶ Νέδαν τὰς θρεψαμένας , κεκλῆσθαι δὲ ἀπὸ μὲν τῆς Νέδας |
ἐν αἷς ἀφροῦται καὶ διαφύσεις σπέρματος λαμβάνει τὸ σπέρμα , Ἀνδροκύδης τε ὁ Πυθαγορικὸς ὁ Περὶ τῶν συμβόλων γράψας καὶ | ||
ὁμωνυμίαν , κατὰ γλῶτταν . κατὰ μὲν ὅμοιον , οἷον Ἀνδροκύδης ὁ Πυθα - γορικὸς ἔλεγε , ζυγὸν μὴ ὑπερβαίνειν |
θρηνοῦσαι ἀπόλλυνται , † τὰς δὲ λοιπὰς δι ' οἶκτον καταστερίσας Ζεὺς Ὑάδας ἐπωνόμασεν ἐπωνυμίαι τοῦ ἀδελφοῦ . αἱ δὲ | ||
ἐκόμισεν ἐν Νύσῃ κατοικούσας τῆς Ἀσίας , ἃς ὕστερον Ζεὺς καταστερίσας ὠνόμασεν Ὑάδας . Αὐτονόης δὲ καὶ Ἀρισταίου παῖς Ἀκταίων |
ἐξαπατήσας αἱμυλίοισι λόγοισιν ἑὴν ἐσκάτθετο νηδύν , Γαίης φραδμοσύνῃσι καὶ Οὐρανοῦ ἀστερόεντος : τὼς γάρ οἱ φρασάτην , ἵνα μὴ | ||
τοῦ ὀρχηστοῦ πολυμαθία καὶ τὰ διὰ μέσου μάλιστα ἴστω , Οὐρανοῦ τομήν , Ἀφροδίτης γονάς , Τιτάνων μάχην , Διὸς |
τοῦ χωρίου πεπλάσθαι , ὡς καὶ αὐτὸ προεδηλώθη , τὴν Ψυχοστασίαν τῶι Αἰσχύλωι κῆρε νοήσαντι τὰς ψυχάς , ὡς καθόλου | ||
. . . . . , . : πρὸς Αἰσχύλον Ψυχοστασίαν γράψαντα καὶ τὸ κήρ ἀκούσαντα οὐκ ἐπὶ τῆς Μοίρας |
„ οἳ δ ' ἔχον Ὀρμένιον ” οἵ τε κρήνην Ὑπέρειαν , οἵ τ ' ἔχον Ἀστέριον Τιτάνοιό „ τε | ||
τὲ καὶ αἰπεινὴν Γονόεσσαν : Ὅμηρος . κακῶς δὲ Θέων Ὑπέρειαν αὐτὴν καλεῖ . . . . . . Ἰδαῖον |
τῆς Ἰλλυρίδος , οἱ δὲ διὰ τῶν Κυανέων πετρῶν ἐξελθόντες ᾤκησαν Κέρκυραν . τῶν γὰρ διωκόντων τοὺς ἀριστεῖς Κόλχων , | ||
Κυρηναῖοι φανῆναι τὸ σίλφιον ἔτεσι πρότερον ἢ αὐτοὶ τὴν πόλιν ᾤκησαν ἑπτά : οἰκοῦσι δὲ μάλιστα περὶ τριακόσια εἰς Σιμωνίδην |
τῇ ηʹ τοῦ νεῶν καταλόγου ” τὸν Ὤλενον καὶ τὴν Πυλήνην νῦν μὲν οὐκέτι εἶναι συμβέβηκε ” . κέκληται δὲ | ||
Ὄθρυν τῆς Θεσσαλίας . , : καὶ Ὤλενον δὲ καὶ Πυλήνην ὀνομάζει πόλεις ὁ ποιητὴς Αἰτωλικάς , ὧν τὴν μὲν |
μυῖαν , οὐκ ἄλλην ἢ ' κείνην ἧς καὶ τὴν Ἀθηνᾶν φησιν Ὅμηρος ἐνεῖναι τῷ Μενελάῳ τὸ θάρσος : οὕτως | ||
καθίστασθαι . Νεανίσκου δὲ τῶν ἡκόντων Ἀθήνηθεν μάλα εὔνουν τὴν Ἀθηνᾶν εἶναι τῷ βασιλεῖ φήσαντος , ” πέπαυσο „ εἶπεν |
πατέρες : διτταὶ γίνονται αἱ τῶν Θήβηθεν Αἰγειδῶν εἰς Σπάρτην ἀφίξεις , προτέρα μὲν ἡ σὺν τοῖς Δωριεῦσι καὶ Ἀριστοδήμῳ | ||
πατέρες ] διτταὶ γίνονται αἱ τῶν Θήβηθεν Αἰγειδῶν εἰς Σπάρτην ἀφίξεις , προτέρα μὲν ἡ σὺν τοῖς Δωριεῦσι καὶ Ἀριστοδήμωι |
καὶ τῇ χειρὶ ἔσω ἀπωθέειν : ἔπειτα λύειν , καὶ ξυνδῆσαι αὐτῆς τὰ σκέλεα ἐναλλὰξ , καὶ ἐῇν νύκτα καὶ | ||
Κρονίωνι οἴη ἐν ἀθανάτοισιν ἀεικέα λοιγὸν ἀμῦναι . ὁπότε μιν ξυνδῆσαι ” καὶ τὰ ἑξῆς : ἡ μέντοι Θέτις δεομένη |
γοῦν αὐτοὶ φρουράν τινα στρατιωτικὴν πεμφθήσεσθαι προσεδόκησαν οὔτε ἐν ἑτέροις ἔθεντο τὴν σωτηρίαν , ἀλλὰ τῶν μὴ δυναμένων ἑαυτοῖς ἀμύνειν | ||
' ὠτειλῇσι δαμεῖσαν . τοίην που τραφερῆς γαίης ἔπι δῆριν ἔθεντο ἄμφω ἐνὶ ξυλόχοισιν ὄφις καὶ τρηχὺς ἐχῖνος ἀντόμενοι : |
καθόλου : ὡς Ὅμηρος [ Α ] : ἦ κεν γηθήσαι Πρίαμος Πριάμοιό τε παῖδες ἄλλοι τε Τρῶες : κατὰ | ||
ἡμῖν ἀσύμφορα . ὡς παρὰ τῷ ποιητῇ : ἦ κεν γηθήσαι Πρίαμος Πριάμοιό τε παῖδες : καὶ πάλιν ἡμεῖς ἐροῦμεν |
ἐπιτηδειότατα ἔχοντες πρὸς θρῆνον . Καλλίστρατος ἐν δευτέρῳ περὶ Ἡρακλείας Τιτυοῦ παῖδας εἶναί φησι δύο , Πριόλαν καὶ Μαριανδυνὸν , | ||
ποτ ' Εὐρώπα : ὅντινά ποτε ἡ Εὐρώπη ἡ τοῦ Τιτυοῦ θυγάτηρ ἐγέννησε παρὰ ταῖς ὄχθαις τοῦ Κηφισοῦ τοῦ Βοιωτικοῦ |
ἀμείνονες εὐχόμεθ ' εἶναι : ἡμεῖς καὶ Θήβης ἕδος εἵλομεν ἑπταπύλοιο παυρότερον λαὸν ἀγαγόνθ ' ὑπὸ τεῖχος ἄρειον , πειθόμενοι | ||
Ἀμφίονά τε Ζῆθόν τε , οἳ πρῶτοι Θήβης ἕδος ἔκτισαν ἑπταπύλοιο πύργωσάν τ ' , ἐπεὶ οὐ μὲν ἀπύργωτόν γ |
ἀφ ' ἧς αἰτίας δόξαι τὸν σύμπαντα κόσμον ἐπὶ τῶν Ἄτλαντος ὤμων ὀχεῖσθαι , τοῦ μύθου τὴν τῆς σφαίρας εὕρεσιν | ||
ἔνι Λάδων εἰσέτι που χθιζὸν παγχρύσεα ῥύετο μῆλα χώρῳ ἐν Ἄτλαντος , χθόνιος ὄφις , ἀμφὶ δὲ νύμφαι Ἑσπερίδες ποίπνυον |
ἐστιν ἐν κόσμῳ , καθ ' ὃν αἱ ἄφθαρτοι καὶ μακραίωνες φύσεις περιπολοῦσιν , ἐν ἀνθρώπῳ δὲ νοῦς , ἀπόσπασμα | ||
ἐραστεῦσαι γάμων . μήποτε μήποτέ μ ' , ὦ Μοῖραι μακραίωνες , λεχέων Διὸς εὐνάτειραν ἴδοισθε πέλουσαν : μηδὲ πλαθείην |
Ἑρμῇ διαφέρειν ἐνόμισαν , καθὰ καὶ ἶβις τὸ ὄρνεον . Μητέρα δὲ γράφοντες , ἢ βλέψιν , ἢ ὅριον , | ||
' ἑαυτῆς ἔχειν , ὁ δὲ Νύμφης ἐρασθεὶς τὴν Θεῶν Μητέρα ἀπολιπὼν τῇ Νύμφῃ συνῆν . Καὶ διὰ τοῦτο ἡ |
καὶ δίδωσι Χείρων Πηλεῖ δόρυ μείλινον , Ποσειδῶν δὲ ἵππους Βαλίον καὶ Ξάνθον : ἀθάνατοι δὲ ἦσαν οὗτοι . ὡς | ||
: ὅτι θηλυκῶς . Ὅμηρος [ Π ] Ξάνθον καὶ Βαλίον καὶ [ Ψ ] Ποσειδάων δὲ πόρ ' αὐτούς |
ἕλκος . τῆνον μὲν περὶ παῖδα φίλοι κύνες ὠρύονται καὶ Νύμφαι κλαίουσιν Ὀρειάδες : ἁ δ ' Ἀφροδίτα λυσαμένα πλοκαμῖδας | ||
. ὕδατι δ ' ἐν μέσσῳ Νύμφαι χορὸν ἀρτίζοντο , Νύμφαι ἀκοίμητοι , δειναὶ θεαὶ ἀγροιώταις , Εὐνίκα καὶ Μαλὶς |
] ἀκριβοῦς γὰρ διανοίας ἔργον ἐστὶ τουτέστι τοῦτο . οὕτως ἐπλήθυναν οἱ Αἰγινῆται ὡς μζʹ μυριάδας οἰκετῶν κτήσασθαι , ὥς | ||
ψάμμου θαλάσσης . ἐπλήθυναν αἱ ἀνομίαι μου , κύριε , ἐπλήθυναν αἱ ἀνομίαι μου , καὶ οὐκέτι εἰμὶ ἄξιος ἀτενίσαι |
καὶ Κᾶρες , Πισίδαι δὲ καὶ Μυσοὶ καὶ Χάλυβες καὶ Φρύγες καὶ Μιλύαι ἐν τῇ μεσογαίᾳ , διαιτῶν ταῦτα ὁ | ||
ἐστρατεύοντο Ἕλληνές τε καὶ Κᾶρες καὶ Λύκιοι καὶ Πάμφυλοι καὶ Φρύγες . ἡ γὰρ τοῦ αὐτοῦ συνδέσμου θέσις ἐμφαίνει τι |
ὑπάρχω , ἔσω , ἔσκω ποιητικῶς , τὸ ὑπάρχω . Ἠλύσιον πεδίον παρ ' Ἕλλησιν ὁ παράδεισος ἀπὸ τοῦ α | ||
πλεῖστα καὶ θαυμαστὰ φύονται . ἐν ταύτῃ γὰρ καὶ τὸ Ἠλύσιον πεδίον καὶ τὴν τῶν Φαιάκων γῆν ἐμύθευσαν εἶναι . |
διαφθείρονται , καί σφισι τὴν ἐς ἀηδόνα καὶ χελιδόνα μεταβολὴν ἐπεφήμισαν ὅτι οἶμαι καὶ αὗται αἱ ὄρνιθες ἐλεεινὸν καὶ θρήνῳ | ||
παραπομπεύει τὴν νῆα , οἱ ναῦται τῇ πομπῇ τῶν νηῶν ἐπεφήμισαν τὸ ὄνομα αὐτοῦ , τουτέστι φερώνυμα ἐκάλεσαν : πομπὸς |
δέ ; πᾶσαν ἡμέραν [ ] ἠσπάζετο [ ] . μαρτύρονται , κύριε , τὴν σὴν τύχην , [ εἶ | ||
ἑσπέραν κόλπος Ἰόνιος , κοινοῖς θεάτροις πρός με τὴν χάριν μαρτύρονται . . . ] ] . Πέμψωμεν αὐτὸν τὸν |
ὄφρα κενώσειεν θανάτωι βάρος . οἱ δ ' ἐνὶ Τροίηι ἥρωες κτείνοντο , Διὸς δ ' ἐτελείετο βουλή . εἵματα | ||
ἡμῶν ὄντες , τουτέστιν αἱ θεῖαι ψυχαὶ ἤτοι δαίμονες ἢ ἥρωες ἢ θεοὶ οἱ ὑπὲρ κεφαλῆς ἡμῶν ὄντες καὶ ὑπὲρ |
γαίης Τιτήνων ἐνέπουσιν ἀφ ' αἵματος , εἰ ἐτεόν περ Ἀσκραῖος μυχάτοιο Μελισσήεντος ἐπ ' ὄχθαις Ἡσίοδος κατέλεξε παρ ' | ||
. . , , , . ταύτῃ τοι καὶ ὁ Ἀσκραῖος αἰνίττεται Ἡσίοδος τὸν θεόν : βασιλεὺς καὶ κοίρανός ἐστιν |
Ἀκαρνᾶνες : τὴν δὲ Πυλήνην μετενέγκαντες εἰς τοὺς ἀνώτερον τόπους ἤλλαξαν αὐτῆς καὶ τοὔνομα , Πρόσχιον καλέσαντες . Ἑλλάνικος δὲ | ||
νύμφαι δὲ κατέσχον οἰκτείρασαι καὶ πολὺν ὕπνον ἐνέβαλον καὶ αὐτὴν ἤλλαξαν ἀπ ' ἀνθρώπου εἰς δαίμονα καὶ ὠνόμασαν ἁμαδρυάδα νύμφην |
γὰρ τοῦτο ἦν , διὰ τοῦ ὕδατος ἂν ἔβλαπτον οἱ δαίμονες τὸ γένος τῶν ἀνθρώπων . ἐν ταύτῃ τῇ ὥρᾳ | ||
καὶ μακρῶν ἐξ ἐτέων κτέανα ; ποῦ δὲ σαωτῆρες τότε δαίμονες ἔτραπον ὄμμα ; αἰαῖ τὴν Ἰάδων πολλὸν ἀοιδοτάτην . |
τῶν Τρωϊκῶν χρησμὸν ἔλαβον παρὰ τοῦ Πυθίου εἰς τὴν ἐν Τρωάδι Θρᾴκην μετοικῆσαι : ἀφ ' ὧν ἡ Σαμοθρᾴκη προσηγορεύθη | ||
ἐπήρκεσαν Ἕλλησι : Μαχάων γέ τοι ψυχὴν κατέθετο ἐν τῇ Τρωάδι , ὅτε , ὡς οἱ ταῦτα γράφοντες λέγουσιν , |
τῶν ῥευμάτων . καναχοῦσι πηγαί , δωδεκάκρουνον τὸ στόμα , Ἰλισσὸς ἐν τῇ φάρυγι : τί ἂν εἴποιμί σοι ; | ||
Πηνειὸς περὶ Θεσσαλίαν ὕστερον καὶ ἐν Ἀθήναις * ὁ * Ἰλισσὸς * καὶ ἕτεροι . πεφθακότος δὲ αὐτοῦ περὶ τὸν |
κληθείς , τοὺς ἐπὶ τῇ δωρεᾷ λόγους , τόν τε Κελεὸν καὶ Τριπτόλεμον καὶ τὴν Δήμητρος ἐπιδημίαν ἐπὶ τῇ τοῦ | ||
περὶ θεῶν [ μάτην ] , ἀλλ ' Ἀθηναῖοι μὲν Κελεὸν καὶ Μετάνειραν ἵδρυνται θεούς , Λακεδαιμόνιοι δὲ Μενέλεων καὶ |
μιγάδας συνοίκους Λέλεγας : ἐκ τῆς δ ' Ἀττικῆς τὸν Ἐρεχθέως διαβάντα Πάνδωρον κτίσαι πόλιν μεγίστην τῶν ἐν αὐτῇ Χαλκίδα | ||
δὲ Δήμητρος καὶ Κόρης . ἐν ᾗ ὁ ἱερεὺς τοῦ Ἐρεχθέως φέρει σκιάδειον λευκὸν , ὃ λέγεται σκῖρον . ἃς |
Λυκόφρονα ἐν Ἰταλίᾳ τελευτᾷ , κατ ' ἐμὲ δὲ τὴν Καρικὴν χερόνησον ᾤκησε . δοραῖς δὲ μήλων : εἰώθασιν οἱ | ||
. Μετοπώρου δὲ ἀκμάζοντος καὶ τοῦ βότρυος , Τύριοι λῃσταὶ Καρικὴν ἔχοντες ἡμιολίαν , ὡς ἂν μὴ δοκοῖεν βάρβαροι , |
ἀλλ ' Ἡσίοδος πρῶτον μὲν Χάος φησὶ γενέσθαι αὐτὰρ ἔπειτα Γαῖ ' εὐρύστερνος , πάντων ἕδος ἀσφαλὲς αἰεί , ἠδ | ||
, τόν ῥά τ ' Ἀπόλλωνος σχεδὸν ἄλσεος Ὀγκαίοιο αὐτὴ Γαῖ ' ἀνέδωκε , σέβας θνητοῖσιν ἰδέσθαι . δύναιτο δ |
ἣν ἐκεῖνος λέγει πῦρ καὶ γῆν . ἡ δὲ χθὼν ἐπίηρος ἐν εὐστέρνοις χοάνοισι τῶν δύο τῶν ὀκτὼ μερέων λάχε | ||
, καθάπερ φησὶν Ἐμπεδοκλῆς τὸ ὀστοῦν : ἡ δὲ χθὼν ἐπίηρος ἐν εὐστέρνοις χοάνοισι τῶν δύο τῶν ὀκτὼ μερέων λάχε |
εἰς τρεῖς μοίρας ταύτην διανείμαντες , καὶ τοὺς μὲν Τρωγμοὺς ὀνομάσαντες , τοὺς δὲ Τολοστοβογίους , τοὺς δὲ Τεκτόσαγας . | ||
ποιηταὶ καὶ κώδειαν καλοῦσιν , ἀπὸ τῆς τοῦ μήκωνος κεφαλῆς ὀνομάσαντες . καλεῖται δὲ τὸ μὲν σύμπαν πόλος καὶ κρανίον |
ἄγονον ἐγίνετο καὶ σκιὰν τὸ σῶμα αὐτοῦ οὐκέτι ἐποίει . Ἀπιδανῆες : οἱ ἀρχαῖοι Ἀρκάδες . λύματα : καθάρματα : | ||
γένος ἦεν ἀκοῦσαι πευθομένοις : οἶοι δ ' ἔσαν Ἀρκάδες Ἀπιδανῆες , Ἀρκάδες , οἳ καὶ πρόσθε σεληναίης ὑδέονται ζώειν |
τοξεύσας αὐτὸν περὶ ποταμὸν Ἀνθεμοῦντα . ἦν δὲ ὁ Γηρυόνης Χρυσάορος παῖς καὶ θυγατρὸς Ὠκεανοῦ Καλλιρόης . δύο δὲ δένδρα | ||
ἔστι καὶ ἄλλη Καρίας , ἣν Ἰδριάδα ἀπὸ Ἰδριέως τοῦ Χρυσάορος . τὸ ἐθνικὸν Εὐρώπιος ὡς Ὠρώπιος . Εὔταια , |
Εὐσέβιος καὶ Ἰώσηππος καὶ ἄλλοι περὶ τῆς τῶν Χαλδαίων βασιλείας ἱστορικοὶ φαίνονται λέγοντες ὅτι πρὸ τοῦ κατακλυσμοῦ ἐβασίλευον ἑπόμενοι Ἀλεξάνδρῳ | ||
τοῖς βωμοῖς τοῦ Διός . τὸν δὲ Ἕρκειον Δία ἄλλοι ἱστορικοὶ ἀναγράφουσιν ἰδίαν τινὰ σχέσιν περὶ αὐτοῦ ἱστοροῦντες . τρισὶ |
τὴν ἀόριστον δυάδα , ἣν Χάος ὁ Πυθαγόρας ἐν τῷ Ἱερῷ λόγῳ κέκληκε , συντάττων αὐτὴν τῷ Πρωτεῖ : ταύτην | ||
Εὔπολις ἐν Χρυσῷ γένει καὶ Ἀμειψίας Σφενδόνῃ Ἀλκαῖός τε ἐν Ἱερῷ γάμῳ . πλεῖστον δ ' ἐστὶ τοῦτο . Φιλύλλιος |
: ἀδύνατον γάρ ἐστιν υἱὸν γνήσιον ἐγκαταλιπεῖν , ἐὰν μὴ γόνῳ γεγονὼς ᾖ τινι . σὺ τοίνυν , ὦ Λεώστρατε | ||
εὖτε γὰρ Ἀκταίοιο παρὰ ῥόον Ἰλισσοῖο φάρμακ ' ἐμήσατο λυγρὰ γόνῳ Πανδιονίδαο , αἰδοῖ μὲν χῶρον κεῖνον λίπεν , ἐς |
καὶ Ἀπολλόδωρος δ ' εἴρηκεν ἐκ τῆς Βοιωτίας ἀπελθόντας Ὕαντας ἱστορεῖσθαι καὶ ἐποίκους τοῖς Αἰτωλοῖς γενομένους . ὁ δ ' | ||
ὑπεροχῆς τε καὶ δυνάμεως : ἥ τε τῶν νῦν μελλουσῶν ἱστορεῖσθαι ἀνδρεία παράδοξον ἔχει τὴν ὑπεροχὴν πρὸς τὰς καθ ' |
τὸ ἀνέκαθεν Ἀθηναίους . δυεῖν οὖν ἀποστόλων ἐκ τῆς τῶν Αἰγειδῶν τῶν Θηβαίων φατρίας εἰς Σπάρτην γεγονότων , ἔργον ἀποφήνασθαι | ||
. τινὲς δὲ Αἰγέα , ἀφ ' οὗ ἡ τῶν Αἰγειδῶν ἐν Θήβαις φατρία τοὔνομα ἔλαβε , Σπαρτὸν εἶναι τῶν |
Ἴασον Καρῶν πόλιν εἰσαφίκηαι , καρῖδ ' εὐμεγέθη λήψει , σπανίαν δὲ πρίασθαι : ἐν δὲ Μακηδονίῃ τε καὶ Ἀμβρακίῃ | ||
πλάτανον οὔ φασιν εἶναι πλὴν περὶ τὸ Διομήδους ἱερόν : σπανίαν δὲ καὶ ἐν Ἰταλίᾳ πάσῃ : καίτοι πολλοὶ καὶ |
, ἐν ᾧ ἐπικαλεῖται τὰς Νηρεΐδας ἐξελθούσας κρῖναι πρὸς τὴν Θέτιν τις λέγων “ δέσποινα πεντήκοντα Νηρῄδων κορῶν ” . | ||
. Πηλεὺς δ ' ἐπιθυμίαν παρέσχε καὶ θεοῖς δοῦναι τε Θέτιν αὐτῷ καὶ τὸν γάμον παρὰ Χείρωνι ὑμνῆσαι . Τελαμὼν |