| τὸ ν καὶ τὸ τ , Αἰολικὸν δὲ διὰ τὴν παράληξιν τοῦ ε : τὰ γὰρ εἰς σι περαιούμενα τρίτα | ||
| τῷ Ἡρωδιανῷ : τὸ γὰρ ἅμα γένος εἶδος σχῆμα κατάληξιν παράληξιν ἀρχὴν χρόνον στοιχεῖον πάθος παρατηρεῖν , καὶ ὅσα ἄλλα |
| τὸν ὅμοιον ἦχον ἐπιφαίνειν , εἰ ἐκταθείη , τῇ αι διφθόγγῳ γραφομένῃ διὰ τοῦ α ἐπ ' ἐλάχιστον ἠρρένωται . | ||
| γὰρ ἄρχεται . Τὰ εἰς ΟΝ ὑπερδισύλλαβα μονογενῆ τῇ ΟΙ διφθόγγῳ παραληγόμενα ἢ τῷ Ω ταύτην ἔχουσι τὴν διαίρεσιν : |
| τῇ αι διφθόγγῳ παραλήγονται οἷον τὸ γέλαιμι καὶ τὰ λοιπὰ Αἰολικὰ ὄντα τῆς Λεσβίων ἔχονται διαλέκτου . εἶτα εἰπὼν ἡμαρτῆσθαι | ||
| δέγμενος : εἰ μὴ ἀνάπαλιν τὸ βλήμενος καὶ δέγμενός εἰσιν Αἰολικὰ συγκοπέντα κατὰ τὸ μέσον . Συστολὴ δέ ἐστιν ὅταν |
| τὰ διπλᾶ σύμφωνον ἐπιφέρεται , ἀλλὰ φωνῆεν καὶ ἐν προτακτικῇ συλλαβῇ ὡς τὸ ζητῶ , ψηφῶ , ξυνῶ : καὶ | ||
| δισύλλαβα ἔχοντα καὶ ἕτερον Σ κλιτικὸν ἐν τῇ πρὸ τέλους συλλαβῇ μὴ κατὰ πάθος ὀξύνεται : Βεσσός Θυσσός Ἀσσός δισσός |
| τροπικοῖς καὶ ἀμφιβόλοις καὶ γλωσσηματικοῖς ὀνόμασί τις χρῷτο καὶ τῇ συνθέσει μὴ ἁπλῇ καὶ κατὰ φύσιν , ἀλλὰ δι ' | ||
| παρὰ τὸ καίνω , ἐν συγκοπῇ κνῶ , καὶ ἐν συνθέσει δάκνω : τὸ σφόδρα καίνω . δύναται καὶ παρὰ |
| ἐκ τῶν παρατιθεμένων ἄρθρων ἐνὸν πιστώσασθαι , ἐν οἷς πάλιν γενικῇ μὲν κτῆσιν σημαινούσῃ ἀδιάφορα τὰ ἄρθρα , κτητικῇ δὲ | ||
| ὅμως οὐ τρέπουσι τὸ η εἰς τὸ ε ἐν τῇ γενικῇ , ἀλλ ' οὐκ ἔχουσιν ἐν τῇ παραληγούσῃ τὸ |
| ἐστὶ καὶ ἡ κρᾶσις τοῦ ε καὶ ο εἰς τὴν ει δίφθογγον , οἷον πλέον πλεῖν . Τούτων εἰσὶ καὶ | ||
| βαρύτονα , κατὰ πλεονασμὸν τοῦ ι γενόμενα , διὰ τῆς ει διφθόγγου γράφονται : οἷον , πνέω , πνείω : |
| ἀπὸ φύσει μακρᾶς ἀρχόμενα διὰ τοῦ ω μεγάλου γράφονται τῇ παραληγούσῃ : οἷον , Ἰνωπὸς ὄνομα ποταμοῦ : Αἰσωπός : | ||
| : εἰ δὲ ἐν ἄλλῃ συλλαβῇ κεῖται , εἴτε ἐν παραληγούσῃ εἴτε ἐν προπαραληγούσῃ , προπαροξύνεται . Διατί μὴ καὶ |
| . ἀπολείψεσθ ' . “ ἀπολήψεσθαι ” γρ . καὶ δίφθογγον : καὶ εἰ οὕτως , νοεῖται ἀντὶ τοῦ “ | ||
| παρὰ δὲ τοῖς Δωριεῦσι καὶ τοῖς Ἴωσιν εἰς τὴν ευ δίφθογγον , οἷον Ἰδομενέος Ἰδομενεῦς , Ν Ἰδομενεῦς δ ' |
| παρθενών παρθενῶνος . Πρόσκειται ἐπίθετα ὄντα ἢ ἐθνικά διὰ τὸ Ὀλιζών Ὀλιζῶνος : τοῦτο γὰρ κύριον ὂν φυλάττει τὸ ω | ||
| , ἔθνος ἐπὶ Ἡρακλείων στηλῶν . καὶ Ὀλβυσίνιοι ἄλλο . Ὀλιζών , πόλις Θετταλίας . Ἑκαταῖος Εὐρώπῃ . κλίνεται δὲ |
| : εἰ ἀπεβλήθη οὖν τὸ ο καὶ ἐφυλάχθη ἡ υι δίφθογγος , εὑρίσκετο μετὰ τὴν υι δίφθογγον σύμφωνον ἐπιφερόμενον τὸ | ||
| , ἐπειδὴ καὶ τοῦτο ἥμισυ ἔχει χρόνου , ἀναπληροῦται ἡ δίφθογγος καὶ τελεία μακρὰ γίνεται καὶ καταβιβάζει τὸν τόνον , |
| τοῦ ν εἰσὶν ἐν τῷ οὐδετέρῳ . Τὰ εἰς ον οὐδέτερα συγκριτικὰ καὶ τόνον καὶ γραφὴν φυλάττει τὴν αὐτὴν τῇ | ||
| ἔχει τὸ ποδαρκές οὐδέτερον ὀξυνόμενον . Τὰ παρὰ τὸ ΑΝΤΗΣ οὐδέτερα προπαροξύνονται : κατάντης κάταντες , προσάντης πρόσαντες , ἀνάντης |
| νῦν πολλὴ χρεία . Ἡ δὲ δαϲεῖα τίθεται εἰϲ γράμμα φωνῆεν δαϲυνόμενον , οἷον ἡμέρα ὥρα καὶ εἰϲ τὰ ὅμοια | ||
| παραλῆγον φωνῆεν εἰς ε μεταβάλλειν : ἀλλὰ μὴν τὸ παραλῆγον φωνῆεν εἰς ε μεταβληθῆναι οὐ δύναται : τὰ γὰρ μεταβαλλόμενα |
| τάσιν , κατὰ τὰς ἑαυτῶν συζυγίας . Τὰ εἰς ΒΩ λήγοντα βαρύνεται . τότε περισπᾶται , ὅτε ἐν ταῖς δυσὶ | ||
| στρέφεται καί τ ' Ὠρίωνα δοκεύει . Τὰ εἰς ων λήγοντα ἀρσενικὰ δισύλλαβα βαρύτονα βραχείᾳ παραληγόμενα φυλάττει τὸ ω , |
| θοία ζεῦγος ἡμιόνων : θοίνη , ἡ εὐωχεῖα διὰ τῆς οι διφθόγγου . Πᾶσα λέξις ἐκ τῆς θρυ συλλαβῆς ἀρχομένη | ||
| ! ] ῶνο ? [ ῝ ? δ ' ἦλθεν οι ? [ ! ] ειουακες [ ! ] [ |
| τὸ Ζεύς , οὐ κλίνεται διὰ τοιαύτην αἰτίαν πᾶν ὄνομα μονοσύλλαβον εἰς ς λῆγον ὀξύτονον καὶ διὰ καθαροῦ τοῦ ος | ||
| ἐγκλινομένων εἰ σπονδειακὴ προηγεῖται λέξις ἢ τροχαϊκὴ , εἰ μὲν μονοσύλλαβον εἴη τὸ ἐπιφερόμενον ἐγκλιτικὸν , ὥσπερ ἐθέμην , ἐγκλίνεται |
| ἐπὶ τοῦ ῥοῦς , ἄρα σύμφωνόν ἐστιν . Ἔτι τὰ φωνήεντα μὲν αὐτὰ καθ ' ἑαυτὰ φωνὴν ἀποτελοῦσι , τὰ | ||
| στοιχείων καὶ πλείστην δύναμιν ἔχοντα ἑπτά ἐστιν ἀριθμῷ , τὰ φωνήεντα . . . § : διό μοι δοκοῦσιν οἱ |
| ἀγανακτοῦντος , ἐπειδήπερ ὁ φίλος ἔλεγεν , ὡς οὐ ποιοῖ σύμφωνα τοῖς λόγοις οὐδ ' ἄξια τῆς ἀπαθείας , εἰπεῖν | ||
| φύσιν . τὰ μὲν γὰρ αὐτῶν φωνάεντα προσαγορεύουσι τὰ δὲ σύμφωνα , καὶ φωνάεντα μὲν ἑπτά , α ε η |
| Τρύφων , πάνυ ἀκριβῶς καὶ τῷ σχηματισμῷ προσελθὼν καὶ τῇ τάσει . εἰ γὰρ παρὰ τὸ ἑκών τὸ ἐπίρρημα ἐγένετο | ||
| ἐστι τὸ περιεχόμενον ἤτοι ὡρισμένον ὑπὸ δύο φθόγγων ἀνομοίων τῇ τάσει . τὸ γὰρ διάστημα φαίνεται , ὡς τύπῳ εἰπεῖν |
| ἐστι καὶ ὀξύτονον , καὶ ὅτι κοινόν ἐστι καὶ τῇ κλίσει τῶν θηλυκῶν ἠκολούθησε : τὰ γὰρ εἰς υξ θηλυκὰ | ||
| σπινθήρ καὶ Ἐλευθήρ : καὶ τὸ μὲν πατήρ ἠκολούθησε τῇ κλίσει τοῦ μήτηρ καὶ θυγάτηρ , τὸ δὲ ἀστήρ , |
| κύκλῳ πρὸς ὁμοφωνίαν τὴν ἀπὸ τοῦ τόνος καὶ κύκλος ἐν δοτικῇ πτώσει . ἦν οὖν καὶ ταῦτα ἐκ προκειμένου γεγονότα | ||
| τὸ ι καὶ οὐ φυλάττουσι τὸ υ ἐκτεταμένον ἐν τῇ δοτικῇ τῶν πληθυντικῶν , ἀλλὰ συστέλλουσιν αὐτό , οἷον Φ |
| ἐστίν . ἔτι σφηκίον χαρτίον ὠτίον . τὸ δὲ φρούριον προπαροξύνεται : οὐ γὰρ ὑποκοριστικόν . Τὰ διὰ τοῦ ΙΟΝ | ||
| , οἷον Αἴαντος Αἴαντι : ἄμφω βραχέα τὰ λήγοντα καὶ προπαροξύνεται ἑκάτερα : τὸ δὲ Ξ Αἴαντι δὲ δαΐφρονι ποιητικὴ |
| τὸν σὸν λόγον ἀναγκαίως πρόσκειται διὰ τὰ ἐν τῇ Πολιτείᾳ ἀποδεδειγμένα , μηδὲν διαφέρειν κατὰ τὰ πολεμικὰ τὸ θῆλυ τοῦ | ||
| τὸν σὸν λόγον ἀναγκαίως πρόσκειται διὰ τὰ ἐν τῇ Πολιτείᾳ ἀποδεδειγμένα , μηδὲν διαφέρειν κατὰ τὰ πολεμικὰ τὸ θῆλυ τοῦ |
| Ἀδώνιδος , Πάριδος Θέτιδος Μέμφιδος : τὰ ἐν τοῖς θηλυκοῖς σεσημειωμένα ὕστερον ἐροῦμεν : τὸ δὲ Πάριος Θέτιος Ἰωνικά . | ||
| . Προστίθησι δὲ ὁ τεχνικός : τὰ ἐν τοῖς θηλυκοῖς σεσημειωμένα ὕστερον ἐροῦμεν : εἰσὶ δὲ ταῦτα , Χάρυβδις Χαρύβδεως |
| ὅμοιον καὶ τὸ φερνὴ ὀξύτονον . Τὰ διὰ τοῦ ενη δισύλλαβα μονογενῆ τὸ ε παραληγόμενα δύο ἐστίν : θένη , | ||
| κύριον βαρύνεται , ὥσπερ τὸ πῶλος . Τὰ εἰς ΜΟΣ δισύλλαβα διφθόγγῳ παραλήγοντα ἀπὸ συμφώνου ἀρχόμενα ὀξύνεται : λοιμός λαιμός |
| , πλὴν τῆς πέμπτης : οὔτε γὰρ ἠδύνατο τό τε ἀμετάβολον φυλάττειν καὶ προσέτι δέχεσθαι τὸ ς , ἀσύντακτον γάρ | ||
| γενικὴ ἔμελλε ψιλοῦσθαι , ἐπειδὴ τὸ α λῆγον εἰς λ ἀμετάβολον ἐπιφερομένου ἑνὸς τῶν συμφώνων τῆς τρίτης συζυγίας τῶν βαρυτόνων |
| καὶ † αἰγῶν : ὅτε δὲ τὸ διοικῶ καὶ λαμβάνω αἰτιατικῇ : ἐμὸν λέχος ἀντιόωσαν : ὅτε δὲ τὸ συναντῶ | ||
| ὅτι πᾶν οὐδέτερον ἀρσενικῷ παρεσχηματισμένον εἰ μὲν ἰσοσυλλάβως κλίνοιτο τῇ αἰτιατικῇ τοῦ ἀρσενικοῦ ὁμοφωνεῖ , τὸ σοφόν καὶ τὸν σοφόν |
| . τοιοῦτον οὖν καὶ τὸ προκείμενον . Ἐκφεύγοντάς φασι τὸ Αἰολικὸν τοὺς περὶ Κομανὸν ἀντωνομασίας καλεῖν , εἴγε τὸ μὲν | ||
| τοῦ ι γράφεται : οἷον , ἄλλυδις : ἄμυδις , Αἰολικὸν ἔχον τὸ πνεῦμα . Τὰ εἰς δις ἐπιῤῥήματα ἔχοντα |
| κομιῶ καὶ ποριῶ καὶ ὁριῶ καὶ πάντα τὰ εἰς ζω βαρύτονα καὶ ὑπὲρ δύο συλλαβὰς βραχυνόμενον τὸ ι ἔχοντα , | ||
| , χιτών χιτῶνος χαλκοχίτων χαλκοχίτωνος . Τὰ εἰς βων λήγοντα βαρύτονα τὸ ω φυλάττουσι , Στίλβων Στίλβωνος , Στράβων Στράβωνος |
| ἐν δὲ συντάξει τῶν πλείστων , ὀρθῇ [ ] καὶ κλητικῇ πτώσει οὐ δυνάμενον συντάσσεσθαι οὐδὲ ἐν λόγωι γενναίῳ ? | ||
| εὐθείας ἐν τῇ γενικῇ , φυλάττουσιν αὐτὸ καὶ ἐν τῇ κλητικῇ , οἷον Πλάτων Πλάτωνος ὦ Πλάτων , Θέων Θέωνος |
| τοιοῦτο , διὰ τοῦτο τὰ μετὰ τὰ δυϊκὰ ἀοριστούμενα μιᾷ πληθυντικῇ περιλαμβάνεται ἐκφορᾷ : ἀοριστούμενα δὲ εἶπον διὰ τὸν πέντε | ||
| νόσημα ἀνταγωνίσασθαι [ . . ] : θαυμασίως πάνυ τῇ πληθυντικῇ φωνῇ ἐχρήσατο εἰπὼν “ πρὸς ἕκαστον νόσημα ” : |
| : τὰ γὰρ σύμφωνα οὔτε δασεῖαν ἐπιδέχονται οὔτε ψιλήν , ὑπεσταλμένου τοῦ ρ , τοῦτο γὰρ πέφυκε καὶ δασύνεσθαι , | ||
| καὶ ἡ φυγάς , ὁ Ἀρκάς καὶ ἡ Ἀρκάς , ὑπεσταλμένου τοῦ ἀνδριάς ἀνδριάντος καὶ ἱμάς ἱμάντος , ἅτινα καὶ |
| τοῦ χρόνου τοῦ παρεδρεύοντος σεσημειώσεταιὅθεν . διακριτέον , πότερον ἐν προσθέσει ἐστὶ τοῦ ς τὸ οὕτως ἢ ἐν ὑφαιρέσει τοῦ | ||
| ἠξίουν βαρυτονεῖν , οἰόμενοι ἀπὸ τῆς τέο τῇ τοῦ υ προσθέσει γεγενῆσθαι . Ἡ χρῆσις παρ ' Ἐπιχάρμῳ καὶ Σώφρονι |
| Φρύνις , Φρύνιδος . Φρύνιν ἰῶτα : τὴν δὴ Φρύνην ἦτά μοι , πόρνην τελοῦσαν , ἧς πολὺ πάλαι κλέος | ||
| Φρύνις , Φρύνιδος . Φρύνιν ἰῶτα : τὴν δὴ Φρύνην ἦτά μοι , πόρνην τελοῦσαν , ἧς πολὺ πάλαι κλέος |
| οἷς ἠκολούθησε καὶ τὸ φίσσω . Τὰ διὰ τοῦ ια παροξύτονα θηλυκὰ ἐκτείνουσι μὲν τὸ Α , συστέλλουσι δὲ τὸ | ||
| τοῦ τέλους ἔχον τὴν περισπωμένην , οἷον μῆλοντούτου χάριν τὰ παροξύτονα καὶ προπαροξύτονα καὶ προπερισπώμενα καλοῦμεν βαρύτονα τῷ κοινῷ ὀνόματι |
| πρόσωπα διέστειλεν , ὄντα λοιπὸν ἢ ἑνικὰ ἢ δυϊκὰ ἢ πληθυντικά . προῦπτον δὲ ὅτι οὐδὲ ψυχικὴν διάθεσιν , καθὼς | ||
| , ὡς τὸ δῆμος ἐκκλησία : τινὰ τῇ μὲν θέσει πληθυντικά , τῷ δὲ νῷ ἑνικά , ὡς τὸ Κῦμαι |
| ἀπὸ φωνήεντος ἄρχεται . Τὰ εἰς ΝΩ παραληγόμενα τῷ Ε περισπᾶται , εἰ προκατάρχοιτο ὄνομα , ἐξ οὗ γέγονε : | ||
| τὴν τοῦ μέτρου χρείαν καὶ ὀξύνεται παρὰ τοῖς ποιηταῖς καὶ περισπᾶται . χρὴ τοίνυν περισπᾶν τοῦτο ἐνταῦθα ἵν ' εἴη |
| ἤμερσε βροτοῖσιν : ἢν δὲ Σεληναίῃ μούνῃ τῆμος σέλας ἁγνὸν ληγούσῃ , ἑτέροιο φάος κανθοῖο σινώσει : ταὐτὸ δὲ καὶ | ||
| . Πρόσκειται ἐν τῷ κανόνι παρασχηματιζόμενα ἀρσενικοῖς ἰσοχρονεῖν θέλουσι τῇ ληγούσῃ τῆς γενικῆς τοῦ ἀρσενικοῦ διὰ τὸ εὐσέβεια καὶ ἀναίδεια |
| ? ] φιλήϲατο ] ἀνήρ ] τιϲ βαρύϲ ] ! αι ] ] ! ιον ] ! μονη ] ! | ||
| . . των , ἐν ᾧ ἐπεδείξαμεν . . . αι . οὐ γὰρ ἐν τῷ καθόλου τὸ τοιοῦτόν ἐστι |
| κατὰ ἀποβολὴν τοῦ Σ γενόμενον ἀπὸ ἀρσενικοῦ τὸν αὐτὸν τόνον φυλάττει τῷ ἀρσενικῷ : μέγας μέγα , λειπόπατρις λειπόπατρι , | ||
| Πραξιτέλης τὸ ἄγαλμα . εἰ δὲ τοῦτο προσέθηκεν , οὐ φυλάττει τὸν χρησμὸν Πραξιτέλης ὄνομα ἡμῖν Ἀφροδίτης , οὐκ ἄγαλμα |
| τὴν παραλήγουσαν . Τὰ διὰ τοῦ υδων τῷ υ ψιλῷ παραλήγει , καὶ φυλάττει τὸ ω : Ἀμυδὼν Ἀμυδῶνος : | ||
| κορυδαλλός ὀξύνεται . Τὰ εἰς ΛΛΟΣ πολυσύλλαβα , ὁποίῳ φωνήεντι παραλήγει πλὴν τοῦ Α , προπαροξύνεται : Μύσκελλος Μάρκελλος Κύριλλος |
| διὰ τὸ σπλεκῶ . Τὰ εἰς ΚΩ δισύλλαβα τῷ Η παραληγόμενα ἀπὸ συμφώνου ἀρχόμενα βαρύνεται , ἀπὸ δὲ ἡμιφώνου περισπῶνται | ||
| προσηγορικὰ ὀξύνονται , κατ ' οὐσίας κείμενα Α ἢ Ο παραληγόμενα : ῥανίς χλανίς σανίς ὀνίς κονίς κόνις δὲ τὸ |
| : ἐς τὸ πρὸ τείχους ἱερὸν ἁλέες δεῦτε . καὶ ἃλς ἡ θάλασσα ἐντεῦθεν ἢ παρὰ τὸ ἁλεὶς τὸ συστραφείς | ||
| ἱδρῶτα θάλασσαν . . . . , . Ἐμπεδοκλῆς : ἃλς ἐπάγη ῥιπῆισιν ἐωσμένος ἠελίοιο . . , πῶς δὲ |
| Ἔλλειψις δέ ἐστιν ἀποβολὴ φωνήεντος κατὰ τὸ μέσον οὐ ποιοῦντος συλλαβήν , οἷον ἀμνίον ἀντὶ τοῦ αἱμνίον , ἑταῖρος ἕταρος | ||
| καὶ ἡ κλητική . Πρόσκειται καὶ συναιρουμένη κατὰ τὴν τελευταίαν συλλαβήν διὰ τὸ Ἡρακλῆες : ἰδοὺ γὰρ τοῦτο εἰς ς |
| Διονύσου : τὸ γλυκερά : φοβερά : πενθερά : οὐ μονογενῆ , ὅμως καὶ οὕτως περὶ τόνον οὐ περὶ τὴν | ||
| : Μενέα ἡ πόλις . Τὰ διὰ τοῦ εια δισύλλαβα μονογενῆ ἔχοντα τὸ α μακρὸν , ὀξύτονα ἐπὶ οὐσίας τιθέμενα |
| : εἶτα κατὰ ἀναδιπλασιασμὸν τιθῶ καὶ ἐξ αὐτοῦ τίθημι , παραλήγεται δὲ τῷ η , διότι ἡ πρώτη συζυγία τῶν | ||
| α : τὰ δὲ ἔχοντα τὸ λ βραχεῖ τῷ α παραλήγεται , γελῶ γελάσω : τιλῶ τιλάσω καὶ τιλήσω καὶ |
| θηλυκοῦ χαρακτῆρα , κἂν ᾖ τῇ σημασίᾳ οὐδέτερα , ἢ ἀρσενικὰ ἢ θηλυκὰ προσαγορεύομεν , οἷον οἶκος πόλις . Πρώτη | ||
| : ὁσιότης : γενναιότης : μεγαλειότης . Τὰ εἰς ις ἀρσενικὰ τὲ καὶ θηλυκὰ , εἴτε ὀξύτονα , εἴτε βαρύτονα |
| τὰ συνῃρημένα τὴν τῶν ἐντελῶν φυλάττουσι κλίσιν , οἷον Ἑρμέας Ἑρμέου Ἑρμῆς Ἑρμοῦ , χρύσεος χρυσέου χρυσοῦς χρυσοῦ , τιμήεις | ||
| τὰ συνῃρημένα τὴν τῶν ἐντελῶν φυλάττουσι κλίσιν , οἷον Ἑρμέας Ἑρμέου Ἑρμῆς Ἑρμοῦ , πλόος πλόου πλοῦς πλοῦ , τιμήεις |
| μετριώτερα ποιοῦσι τὰ πλημμελήματα , οὕτω τὴν ἐκ τῶν κατωρθωμένων συστέλλουσιν εὔκλειαν αἱ τῆς ἀξίας ὀπίσω χωροῦσαι τιμαί . ἀπὸ | ||
| δίχρονον , τρέπουσι τὸ ω εἰς ο , εἰ δὲ συστέλλουσιν αὐτό , φυλάττουσι τὸ ω , οἷον Μαχάων Μαχάονος |
| . Τὰ ἀπὸ τῶν εἰς ης ἀρσενικῶν εἰς εια γινόμενα θηλυκά , εἰ μέν εἰσι προπαροξύτονα διὰ τῆς ΕΙ διφθόγγου | ||
| ὂν καὶ μὴ ἀπὸ Δωρίδος διαλέκτου δυνάμενον εἶναι ὥσπερ τὰ θηλυκά , οὐδὲ γάρ ἐστι θηλυκόν , οὐ δύναται γράφεσθαι |
| : ὅτι ἡ πτῶσις ἐνήλλακται : ἀντὶ γὰρ γενικῆς κέχρηται ὀνομαστικῇ : ἀντὶ τοῦ οὐχ ὑπονοῶ δέ σε ἐμοῦ ὄντος | ||
| τὸ χρήσιμος οὐδέν : τινὰ δυσὶν ἢ τρισὶν πτώσεσιν μόνον ὀνομαστικῇ καὶ κλητικῇ πτώσει , καὶ τὸ : γὰρ καὶ |
| ξένος καὶ ξένη καὶ τὰ προκείμενα ἀπαράλλακτά ἐστιν , διὸ ὁμοτονεῖ , τὰ δὲ διαφέροντα οὐκέτι : καθάπερ γὰρ χόλος | ||
| τῶν Ἀττικῶν : κόττος ῥύττος κάττος . τὰ δὲ Ἀττικὰ ὁμοτονεῖ τοῖς κοινοῖς , ἐξ ὧν γέγονε : κιττός ὅτι |
| λέων : Ἲς ὁ ποταμὸς , ἐπὶ γὰρ τῆς ἰσχύος δικατάληκτον : ὅμως δὲ καὶ αὐτὸ διὰ τοῦ ι γράφεται | ||
| ἲς ὄνομα , ἡ δύναμις , καὶ ἲν , ὡς δικατάληκτον , ἴα , καὶ πλεονασμῷ τοῦ μ μία : |
| . Καὶ πάλιν ἁπλοῦν ὂν , διὰ τί ὡς τὰ σύνθετα κλίνεται , οἷον Ἄρεος καὶ Ἄρους ὡς Δημοσθένεος καὶ | ||
| πεποιηκός γεγραφός ὥσπερ καὶ αἱ ἀρσενικαί . Τὰ εἰς ΟΣ σύνθετα προπαροξύνεται : φιλαλέξανδρος φιλάνθρωπος εὐστέφανος . Τὰ ἀπὸ τῶν |
| εἰς α καθαρὸν λήγοντα ὡς ἐπὶ πᾶν τῷ ι θέλει παραλήγεσθαι , ὀξεῖα Ῥοδία ἀλλοία : ἐκπεσόντος οὖν τοῦ ο | ||
| συγκοπῇ παίζω . οὐδὲν γὰρ εἰς ζω λῆγον φιλεῖ διφθόγγῳ παραλήγεσθαι , ἢ μόνον τὸ δανείζω : καὶ ὡς δώσω |
| δὲ περισπωμέ - νων ὁ παρατατικὸς προσόδῳ τοῦ ν καὶ συστολῇ τῆς ἀρχούσης , ἐποίει ποιεῖν , ἐβόα βοᾶν , | ||
| ἀνίᾳ ταύτῃ καὶ τὰ λοιπὰ μόρια συστελλόμενα , οὕτω τῇ συστολῇ ταύτῃ ὠθεῖται , καὶ οἷον ἐκθλίβει τε καὶ ἀπελαύνει |
| : Σφαῖρος : Σκαῖρος : ὀνόματα κύρια : τὸ καιρὸς ὀξύτονον : τὸ γὰρ δαῖρος περὶ τόνον διαφορεῖται . Τὰ | ||
| : τὸ φύλαιος : δείλαιος προπαροξύτονα , καὶ τὸ ἐλαιὸς ὀξύτονον , κατὰ τόνον μόνον διήλλαξεν . Τὰ διὰ τοῦ |
| τοῦτο γίνεται καὶ διατί ἀπὸ τῶν μετοχῶν ὑστέρων οὐσῶν τὰ εὐκτικὰ πρῶτα ὄντα κανονίζονται , μᾶλλον δέ , διατί ἡ | ||
| μακρᾶς , ἐπεὶ τὰ εἰς μι πάντα ὁριστικά τε καὶ εὐκτικὰ κλιτικὸν μὲν ἔχουσι τὸ μ , οὐ ποιοῦσι δὲ |
| πᾶς : εἰ δὲ περιττοσυλλάβως κλίνοιτο μονογενῆ ὄντα ὀξύνεται : Πράς Ζάς Φθάς κράς . τὸ μέντοι πᾶς παντός τριγενές | ||
| καὶ ὦ Πράν , ἀλλ ' ὦ Ζάς καὶ ὦ Πράς ὁμοφώνως τῇ εὐθείᾳ : τὰ γὰρ εἰς ας ὀξύτονα |
| ἀόριστον πρῶτον τὸ ἥλατο , ὅπερ συγκοπτόμενον εἰς τὸ ἆλτο ψιλοῦται . τὸ γὰρ α λῆγον εἰς λ , ἐπιφερομένου | ||
| ἄττα : σημαίνει μὲν ἡ φωνὴ τὸ τινά , ὁπότε ψιλοῦται . ἢ καὶ τὸ ὀλίγα ἢ παραπλήσιον . ὁπότε |
| γὰρ τοῦ δευτέρου ἀορίστου ἀεὶ ὀξύνεται καὶ διὰ τοῦ ο κλίνεται καὶ τὸ οὐδέτερον εἰς ον λῆγον ἔχει , ἡ | ||
| . οὕτως Μεθόδιος . ἰστέον δέ , ὅτι τὸ Αἰνείας κλίνεται Αἰνεία Δωρικῶς : καὶ οἱ μὲν Ἴωνες προστιθέασι τὸ |
| ἀλφός καὶ πολφός ἔχουσι τὸ Λ . τὰ δὲ ἐπίθετα ὀξύνεται : σοφός κυφός κωφός . τὸ δὲ κοῦφος προπερισπᾶται | ||
| ἀΐσσω ῥήματος . τὸ δὲ ἀϊκάς καὶ προπαροξύνεται [ καὶ ὀξύνεται : ἀπὸ μὲν γὰρ τοῦ ἀϊκή ὀξυτόνου ] ἀϊκάς |
| ἔχοντα τόπον τῆς βαρείας , πάντα βαρύνεται : τὰ δὲ μονοσύλλαβα , οὐ δυνάμενα ἐκτὸς τῆς ὀξείας γενέσθαι , δυνάμει | ||
| διὰ τοῦ ι γράφονται ὡς δικατάληκτα . Τὰ εἰς ρ μονοσύλλαβα ἐξ ἴσου τὴν διὰ τοῦ ι , καὶ τὴν |
| διφθόγγου γραφόμενα . Τὰ διὰ τοῦ ωνιος ὑπὲρ δύο συλλαβὰς προπαροξύτονα κύριά τε καὶ προσηγορικὰ , μὴ σημαίνοντα μέρος σωματικὸν | ||
| διὰ τὸ πορνεύω , πορνεῖον . Τὰ διὰ τοῦ ηϊον προπαροξύτονα Ἰωνικὰ τὴν πρὸ τέλους ἔχει διὰ τοῦ ι , |
| η : ἐπὶ γὰρ τοῦ συντίθεμαι , διὰ τῆς ει διφθόγγου , ὡς καὶ τὸ πέποιθα μαρτυρεῖ : σεσημείωται τὸ | ||
| αιρος δισύλλαβα σπάνια καὶ ἐν ἱστορίᾳ περιληπτὰ διὰ τῆς αι διφθόγγου γράφονται : Σφαῖρος : Σκαῖρος : ὀνόματα κύρια : |
| ὑπὲρ μίαν συλλαβήν , μακρὸν ἔχει τὸ ι ἐν ἑκάστῃ πτώσει καὶ προσθέσει τοῦ ος κλίνεται : καὶ ἁπλᾶ μὲν | ||
| τὸ τῆς πτώσεως κατηγορούμενον ᾖ τὸ δεόμενον ἑτέρᾳ συνταχθῆναι πλαγίᾳ πτώσει πρὸς τὸ ποιῆσαι ἀπόφανσιν , ἔλαττον ἢ παρασύμβαμα λέγεται |
| τὸ καλῶς τῷ καλός παράκειταιΤοῖς ; δὴ τοιούτοις συμπαράκειται ἐπιρρήματα ὀξυνόμενα , εἰς α λήγοντα , πυκνός πυκνῶς πυκνά , | ||
| ] βαρύνεται : Ἕρμων Σάλμων Τίμων Σίμων . τὰ μέντοι ὀξυνόμενα τοπικά ἐστιν , ἢ ἐπὶ καιροῦ λαμβάνεται , ἢ |
| Τὰ εἰς ΑΡ ὑπὲρ μίαν συλλαβὴν εἴτε ἀρσενικὰ εἴτε οὐδέτερα βαρύνεται : μάκαρ δάμαρ ὄναρ οὖθαρ . Ἔτι τὰ εἰς | ||
| δὲ προπετής ἀκρατής τριετής σύνθετα . Τὰ εἰς ΟΙΤΗΣ ἰσοσύλλαβα βαρύνεται : Δαμοίτης Μενοίτης Θυμοίτης . Ἔτι τὰ διὰ τοῦ |
| , σοφός / σοφή καὶ μυρία ἄλλα ὁμοτονεῖ τοῖς μὲν βαρυτόνοις τὰ βαρύτονα , τοῖς δὲ ὀξυτόνοις τὰ ὀξύτονα : | ||
| ἄλλως τε τὸ μετατίθεσθαι τὸ ε εἰς τὸ ο ἐν βαρυτόνοις ῥήμασίν ἐστι , φέρω φορῶ , πέρθω πορθῶ , |
| παθητικῆς διαθέσεως , ὥς γε ἀκριβέστερον ἐπιδείξομεν ἐν τῇ δεούσῃ συντάξει τῶν ῥημάτων , καὶ ἔνθεν οὐ παρὰ τὰς διαθέσεις | ||
| πτῶσιν ἔχοντα ὀρθὴν καὶ αἰτιατικὴν ἄδηλον ποιεῖ προφερόμενα ἐν τῇ συντάξει , ποίου γένους ἢ πτώσεως τυγχάνει σημαντικά . τὸ |
| ὑστερίζων , καὶ παρῆν ἅμ ' ἡμέρᾳ . ἐν δὲ Μέθῃ : ἐμὲ γὰρ διέτριψεν ὁ κομψότατος ἀνδρῶν Χαιρεφῶν ἱερὸν | ||
| Ἄλεξις ἐν Ὀρέστῃ Νικόστρατός τε ἐν Πλούτῳ Μένανδρός τε ἐν Μέθῃ καὶ Νομοθέτῃ , Φιλωνίδης τε ἐν Κοθόρνοις οὕτως : |
| ἀνάσσων Μυρμιδόνεσσι . Δεῖ προσθεῖναι χωρὶς τοῦ Καλυδών Καλυδῶνος καὶ Ἀμυδών Ἀμυδῶνος , εἰσὶ δὲ ταῦτα ὀνόματα ἡρώων καὶ φυλάττουσι | ||
| παραληγούσῃ καὶ διὰ τοῦ ω ἐκλίθησαν , Καλυδών Καλυδῶνος καὶ Ἀμυδών Ἀμυδῶνος . Τὰ εἰς ων λήγοντα ὀξύτονα ἔχοντα ἕν |
| ή ἤϊσαν . Δύο ψιλὸν , δοιοὶ δὲ οἱ δύο δίφθογγα , τὰ δύο ό καὶ ί . . ΜΕΓΑΣ | ||
| ] καὶ τίνος δέει ] τὰ δεύτερα πρόσωπα τῶν παθητικῶν δίφθογγα ἀττικῶς ἦ που ] ὄντως ταχέως ἐπιλέλοιπε ] ἐπειδὴ |
| ἑνικὸς δυϊκὸς πληθυντικός . Εἴρηται ὅτι πάντα τὰ μετὰ τὰ δυϊκὰ ἑνὶ χαρακτῆρι παραλαμβάνεται τῷ πληθυντικῷ , ὡς μὴ τὰ | ||
| : καὶ ἔστιν εἰπεῖν ὅτι πρὸς τὸ σημαινόμενον ἔσχον τὰ δυϊκὰ καὶ τὰς πτώσεις συνεζευγμένας : ἐπειδὴ γὰρ τὰ δυϊκὰ |
| ἐπιβολαῖς ὀξέως δύνασθαι χρῆσθαι καὶ τοῦτο ἀδύνατον μὴ πάντων πρὸς ἁπλᾶ στοιχειώματα καὶ φωνὰς συναγομένων . οὐ γὰρ οἷόν τε | ||
| , μὴ ἀπὸ πλεονασμοῦ τὸ ι ἑνὶ φωνήεντι παραλήγοντα : ἁπλᾶ μὲν εὐνέτης ἐρέτης φυλέτης Σικελιώτης Κυδωνιάτης Ἀσκαλωνίτης μνηματίτης τεμενίτης |
| ὀνόμασιν ὀνομάζονται : ἰδοὺ γὰρ ἡ τυφλότης καὶ κωφότης , στερητικὰ ὄντα , στερητικοῖς ὀνόμασιν οὐκ ὀνομάζονται , ὡς τὸ | ||
| νο , καὶ νω , καὶ νε , καὶ νη στερητικὰ ἐπιῤῥήματα , καθ ' ἑαυτὰ εἶναι μὴ δυνάμενα , |
| ὅτι ἑκάστη τοῦ παντὸς , ἔχοι ἂν λόγον διὰ τὰ ἐπαγόμενα . Τελέα μὲν οὖσα , φησὶ , καὶ ἐπτερωμένη | ||
| ἀλλὰ δύο μὲν τὰ κρινόμενα πρόσωπα , δύο δὲ τὰ ἐπαγόμενα ἐγκλήματα : παρέλιπε δὲ ὁ τεχνικὸς τὸν παράδοξον ὡς |
| σφενδόνης κατ ' ἀλλήλων ἐκέχρηντο . Τούτου τοίνυν ἀπαγγελθέν - τος εἰς τὸ στρατόπεδον ξυνέθεον πλείονες : οἱ δὲ καὶ | ||
| , παίσας τῇ βακτηρίᾳ κατάγνυσι τὴν χύτραν : φεύγον - τος δὲ αὐτοῦ καὶ τῆς φακῆς κατὰ τῶν σκελῶν ῥεούσης |
| συμπεφυκότων ἀλλήλοις , καὶ οὕτως τίκτουσιν : ἐν δὲ τῇ συλλήψει οἱ ἄῤῥενες προτρέχουσιν , αἱ δὲ θήλειαι ἐπακολουθοῦσιν : | ||
| καὶ γονὴ μὲν , ὅταν πάντοτε καὶ πάντως εἰδοποιόν ἐστιν συλλήψει ἐπιτήδειον , σπέρμα δὲ , ὅταν ἄδηλόν ἐστιν εἴτε |
| ἀντιδότῳ : ἀναγέγραπται δὲ ἐν τῷ ιγ λόγῳ ϲὺν ταῖϲ πολυχρήϲτοιϲ ἀντιδότοιϲ . πεποιῆϲθαι δὲ χρὴ καὶ ἄλευρα ἐξ ὀρόβων | ||
| κεῖται δὲ ἐν τῷ γ καὶ ι λόγῳ ἐν ταῖϲ πολυχρήϲτοιϲ ἀντιδότοιϲ : χρῶ δὲ αὐτῇ θαρρῶν . ποιεῖ καὶ |
| δύο συλλαβὰς ἔχοντα τὸ α μακρὸν παροξύτονα , ἢ καὶ συναιρέσει ὑποπίπτοντα τοῦ ε καὶ α εἰς η , διὰ | ||
| ἀΐξω ἀῒξ , καὶ κατὰ συναίρεσιν αἴξ : ἐν ὀξείας συναιρέσει ὀξεῖαν ποιεῖ : οἷον , Νηρεῒς Νηρίς : ἑσταὼς |
| , ἀλλ ' οὕτω προήκοντα , διὰ τῆς ἐν τῇ λέξει προτάσεως τὸν χρόνον δεικνὺς τὸν αἴτιον τῶν κακῶν . | ||
| κακίας τῶν ὁρισμῶν τρόπος : εἴ τε γὰρ ἐλλείψωσι τῇ λέξει , τῷ πράγματι πλεονάζουσιν , εἴ τε πλεονάσωσι τῇ |
| σάννιον τὸ αἰδοῖον : κέρνιον . Τὰ διὰ τοῦ ιον τρισύλλαβα , ἀπὸ διφθόγγου ἀρχόμενα προπαροξύτονα , διὰ τοῦ ι | ||
| . τὸ δὲ ἀσπαλία βαρύνεται . Τὰ εἰς Α μακρὸν τρισύλλαβα παραληγόμενα τῷ Ι ἐπὶ οὐσίας λαμβανόμενα βαρύνεται , χωρίς |
| Ἴσως τις ὑμῶν οἴεταί μοι τὴν δουλείαν ὑφ ' ᾗ τέθεικα πάντα ἄνθρωπον , ἐξελεγχθήσεσθαι τῇ τῶν ἀρχόντων μερίδι καὶ | ||
| Ἑνικά . Τεθείκοιμι , τεθείκοις , τεθείκοι : τὸ ῥῆμα τέθεικα , ἡ μετοχὴ τεθεικώς τεθεικότος , καὶ τὸ εὐκτικὸν |
| αὐτόφωνα , τὰ δὲ σύμφωνα ὡς ἑτεροκίνητα καὶ σὺν ἑτέροις ἐκφωνούμενα αὐτὰ καθ ' αὑτὰ τοῦ προφορικοῦ οὐ τυγχάνουσιν . | ||
| δὲ καὶ συμφωνούμενά τισι τὰ δὲ καὶ κατὰ τὸ παρεῖκον ἐκφωνούμενα ἐξεῖπον , ἐδόκει δέ μοι τῇ μὲν ὅλῃ ὑποθέσει |
| αὐτοῦ τῆς συνδέσεως , καὶ οὗτος ὑποτμητέος : εἰ δὲ φῖ ἢ πῖ ἢ κάππα καὶ χῖ μὴ φωνοίη , | ||
| ω τετράγωνον ὕπτιον ℧ καὶ ζ Ζ νήτη διεζευγμένων : φῖ πλάγιον καὶ η ἀμελη - # τικόν # τρίτη |
| πῶς γοῦν [ ] [ ] λιουν δυναμε [ ] ος τὸν ην [ ] [ ] ησι μέγα βει | ||
| ! ! ! ! ! ! ! ! ] ! ος ἀπέπεμψεν ὡς βασιλέα | σ | [ ! ! |
| , λίθων τε ψόφῳ τῶν κελευστῶν ἀντὶ φωνῆς χρωμένων καὶ παραγωγῇ τῶν κωπῶν . ἐπεὶ δὲ ἦσαν αἱ τοῦ Εὐνόμου | ||
| ἀλλὰ μὴν καὶ τὸ ἑκαστάτω καὶ ἑκαστέρω ἦν ἐν συγκριτικῇ παραγωγῇ . τά γ ' οὖν προκατειλεγμένα δέδεικται ὡς εἴη |
| πρὸς ὕπνον , καὶ λοιπὸν ἐφύλαξε κατὰ τὴν κλίσιν τὸ σύμφωνον τοῦ νένυχα παρακειμένου , λέγω δὴ τὸ χ . | ||
| σύριγγας καὶ μονόχορδα καὶ τρίγωνα καὶ τὰ παραπλήσια , καὶ σύμφωνον εὕρισκεν ἐν ἅπασι καὶ ἀπαράλλακτον τὴν δι ' ἀριθμοῦ |
| ἐσθ ' , ἡ δ ' ἐξ ἁλίοιο γέροντος : σεσημείωται πρὸς τοὺς ἑξῆς ἄκαιρον γενεαλογίαν ἔχοντας : καὶ ὅτι | ||
| : μενὸς ὄνομα ἐπίθετον : τὸ καινὸς ἐπὶ τοῦ νέου σεσημείωται διὰ τῆς αι διφθόγγου . Τὰ διὰ τοῦ ηνος |
| ποιητικὰς πλεῖστοι ἐξηγήσαντο : Δίδυμος , Τρύφων , Ἀπολλώνιος , Ἡρωδιανός , Πτολεμαῖος Ἀσκαλωνίτης , καὶ οἱ φιλόσοφοι Πορφύριος , | ||
| ὄνομα εἴληπται ἀπὸ τῶν στεναγμάτων τῶν ἐν αὐτῇ . οὕτως Ἡρωδιανός . . . . αἰδοῖα : παρὰ τὴν αἰδῶ |
| [ : ὁρᾶις ἄρ ' ὡς ἐνῆν τι ; κἂν κὶς ἄρα | κακόν . ὥσπερ πελεκᾶς πλατυγίζων | : | ||
| ὅτι Διὸς παῖς ὁ χρυσός , κεῖνον οὐ σὴς οὐδὲ κὶς δάπτει , βροτεᾶν † φρένα κράτιστον φρενῶν . θυσάνῳ |
| ὄνομα διώκειν τοῦ λεχθέντος τὴν ἐναντίωσιν , ἔριδι , οὐ διαλέκτῳ πρὸς ἀλλήλους χρώμενοι . Ἔστι γὰρ δή , ἔφη | ||
| Ξ ἔχων ] φυλάττων . Ὄγκαν προσαγορεύσας τῇ τῶν Φοινίκων διαλέκτῳ : ἐπεγέγραπτο δὲ τῷ ἱερῷ τούτῳ : Ὄγκας νηὸς |
| μείζονα τῆς ληγούσης τῆς ἰδίας εὐθείας , ἡ γὰρ εὐθεῖα συνεσταλμένον ἔχει τὸ υ , ὅπερ ἐστὶν ἀδύνατον : τούτου | ||
| ἐπειδὴ οὐκ ἔστι μετὰ μακρᾶς ἐνταῦθα : τὸ γὰρ ι συνεσταλμένον ἐστίν : ἀλλὰ κανονίζεται ἀπὸ τῆς δοτικῆς τῶν ἑνικῶν |
| Ἀγησιλάου φάλαγγος ὧν Ἡριππίδας ἐξενάγει καὶ σὺν αὐτοῖς Ἴωνες καὶ Αἰολεῖς καὶ Ἑλλησπόντιοι , καὶ πάντες οὗτοι τῶν συνεκδραμόντων τε | ||
| περισπώμενον δῆλον ἐκ τοῦ ἄησις καὶ ἄημι : καὶ οἱ Αἰολεῖς τὴν ἀῶν μετοχὴν καθὰ ποιῶν καὶ φιλῶν ἀεὶς ἐροῦσιν |
| ζʹ ηʹ θʹ ἐν μὲν τῇ βʹ περικοπῇ ἐστι παιωνικὸν τρίρρυθμόν τε καὶ δίρρυθμα δύο , . . . δὲ | ||
| ἰαμβικῆς βάσεως καὶ τροχαϊκῆς κατακλεῖδος : τὸ εʹ καὶ Ϛʹ τρίρρυθμόν τε καὶ δίρρυθμον : ζʹ ηʹ θʹ ἐν μὲν |
| Μηριόνου , καὶ Ἀττικοὶ συναιροῦντες τὴν Δημοσθένεος γενικὴν Δημοσθένους φασὶν ἰσοσυλλάβως : ἐπειδὴ δὲ πᾶσα εὐθεῖα εἰς ς λήγουσα , | ||
| τὰ ἐντελῆ αὐτῶν ἰσοσυλλάβως κλίνονται , οὕτω καὶ τὰ συνῃρημένα ἰσοσυλλάβως κλίνονται . Καλῶς δὲ εἴρηται , ὅτι τὰ συνῃρημένα |
| διὰ τοῦ δ κλιθῆναι , οὐ γάρ ἐστι παρώνυμον μακρᾷ παραληγόμενον , ὥστε ἁμάρτημα τὸ παρὰ τῇ Σαπφοῖ πολυΐδριδι καὶ | ||
| πρὸ τοῦ Η τὸ Σ , ἢ διπλοῦν σύμφωνον μὴ παραληγόμενον τῇ ΟΥ διφθόγγῳ ὀξύνεσθαι θέλει , εἰ μὴ παρασχηματίζοιτο |
| . Γόνδραι , Θρᾴκιον ἔθνος . λέγεται δὲ παρ ' Ἡρωδιανῷ Κίνδρα καὶ Ῥόνδα . Γονεῖς , πόλις Θρᾴκης . | ||
| . „ τὸ δὲ κεφάλαιον ἐκτέταται ἐν τῇ Προσῳδία τῷ Ἡρωδιανῷ περὶ τῆς ἀναγνώσεως τῆς Τυραννίωνος . Β : . |
| Ὀλυμπιᾶσιν ἐφεξῆς ἐνίκησεν ὁ δεῖνα “ , ⌈ προπερισπαστέον [ προπερισπᾶται ] . Γ γίνεται γὰρ τὸ μὲν ἀπὸ τοῦ | ||
| ἀφίκηαι ” . ἔστι δὲ μέσος δεύτερος ἀόριστος καὶ οὐ προπερισπᾶται οὐδὲ προσγράφεται τὸ ι . τὸ μέντοι ὄρηαι , |
| ν , ρ , σ , διπλᾶ τε ὄντα καὶ ἀμετάβολα . Οὐδέποτε τὰ ἁπλᾶ σύμφωνα μετὰ τῶν διπλῶν συμφώνων | ||
| δὲ λακπάτητον σημαίνει τὸν ἀπὸ λακτίσματος τόπον πατούμενον . Τὰ ἀμετάβολα πρὸ τῶν ἀφώνων ἐν διαστάσει εἰσὶν , οἷον ἕρπω |