| , ὡς Ὅμηρος τοὺς ἥρωας ἐν Ἰλιάδι κατέκλινεν , ἐπὶ ῥινοῦ βοὸς ἀγραύλοιο , ἢ ὡς Λακεδαιμόνιοι ἐπὶ στιβάδος , | ||
| φαρέτρην καὶ ξίφος , ἀμφὶ δέ οἱ κυνέην κεφαλῆφιν ἔθηκε ῥινοῦ ποιητήν : πολέσιν δ ' ἔντοσθεν ἱμᾶσιν ἐντέτατο στερεῶς |
| μὲν γήθησε , τὸ δὲ πλέον εἰσέτι παίδων ἄχνυτ ' ἀποκταμένων . Ἄγε δ ' εἰς ἑὰ δώματ ' ἄνασσαν | ||
| , ὅτ ' ἄνακτα πελώριον ὕστατον ἄλλων ἤνυσε πῦρ ἀίδηλον ἀποκταμένων περὶ νεκρῷ ἵππων τ ' αἰζηῶν τε καὶ ἄλλ |
| ῥ ' αὐτὸς ἐποίει : ἔνθα οἱ ἐκθεῖσαι πυκινὸν λέχος ἐμβάλετ ' εὐνήν , κώεα καὶ χλαίνας καὶ ῥήγεα σιγαλόεντα | ||
| στρωμνή . φησὶ γοῦν Πηνελόπη ἔνθα οἱ ἐκθεῖσαι πυκνὸν λέχος ἐμβάλετ ' εὐνήν , δέμνια καὶ χλαίνας . λείαν καὶ |
| ἁπάσης ὅσης ἐπῄεσαν γῆς , ὑπὸ δὲ τὸ Ἰλιακὸν ἔργον Ἀστεροπαῖον βασιλέα τῶν ἐπ ' Ἀξίῳ ποταμῷ Παιόνων . Χηλαὶ | ||
| ' ἐκ Παιονίης ἐριβώλακος εἰληλούθει , καὶ δὲ μετ ' Ἀστεροπαῖον ἀριστεύεσκε μάχεσθαι . Τὸν δὲ πεσόντ ' ἐλέησεν ἀρήϊος |
| Νυσαίην ἀνὰ κλιτὺν ἐπέδραμον ἀφραίνοντες , ὣς οἵγε σκοτόωσι κακῇ βεβαρηότες ἄτῃ . τὴν μέν τε κλείουσι μυοκτόνον , ἦ | ||
| παπταίνων τι θοῷ διέπιπτεν ὀιστῷ . καί τινες ἀλγεινῷ κραδίην βεβαρηότες οἴνῳ , ἐκπλαγέες ποτὶ δοῦπον , ἐπειγόμενοι καταβῆναι , |
| ἀμυνέμεν Ἀργείοισι : τόν ῥα τότ ' Αἰνείας ἁπαλὴν ὑπὸ νηδύα τύψας νοσφίσατ ' ἐκ θυμοῖο καὶ ἡδέος ἐκ βιότοιο | ||
| . . . . . . . . . . νηδύα πλησάμενοι πολυχανδέα , πάντ ' ἐπιόντες αἷμα μέλαν πίνουσιν |
| , ὅτε τὰ πάτρια τεύχεα παρεδίδοσαν , ἰὼ μάκαιρα ταυροκτόνων λεόντων ἔφεδρε , τῷ Λαρτίου , σέβας ὑπέρτατον . Ἔχοντες | ||
| αὐτὸν οὐχ ἵππων λέγει πατέρα οὐδὲ μὰ Δία κυνῶν ἢ λεόντων ; ὅτι τοῖς μὲν ἄλλοις ἅπασι ζῴοις οὐ μέτεστιν |
| δίκην ἰχθύος πλέουσαν . ταυροσφάγον ὡς φαγοῦσαν ἐκ τῶν Γηρυονείων ταύρων , λέαιναν δὲ εἶπε διὰ τὸ φονικόν . ταυροσφάγον | ||
| τῆς δεομένης ὀχεύεσθαι καὶ ἱδρῶτος μεταλαβὼν προσάψῃ τοῖς μυκτῆρσι τῶν ταύρων , παύει αὐτοὺς τῆς μάχης . ὅτι αἱ βόες |
| ἀμέρσας ἂψ ἀναφοιτήσῃ νεαρῇ κεχαρημένος ἥβῃ , ἢ ὁπότε σκαρθμοὺς ἐλάφων ὀχεῇσιν ἀλύξας ἀνδράς ' ἐνισκίμψῃ χολόων γυιοφθόρον ἰόν : | ||
| γυναικῶν τῶν εὑρισκομένων , ἐπί τε αἰγῶν καὶ βωῶν καὶ ἐλάφων , καὶ τῶν παραπλησίων ζῴων . σώματα δὲ ἐστὶ |
| χαίτης ὀξυτόμοισιν : ὁ δ ' ἄλλοθεν εἴβεται ἄλλος ἰχὼρ αἱματόεις , τὸν δ ' ἕλκεα πόλλ ' ἀνιάζει . | ||
| παχείῃ , ἐγκέφαλος δὲ παρ ' αὐλὸν ἀνέδραμεν ἐξ ὠτειλῆς αἱματόεις : τοῦ δ ' αὖθι λύθη μένος , ἐκ |
| ἀνυπόστατον ποιῶν Ἰδομενεὺς δ ' ἄρ ' ἐνὶ προμάχοις , συῒ εἴκελος ἀλκήν , τῶν δὲ παρδάλεων τὸ ἄπαυστον τῆς | ||
| ἐλαφρά , μέγαν δ ' ἐμπλήσατο θυμόν ἀλκῆς , μαιμώων συῒ εἴκελος , ὅς ῥά τ ' ὀδόντας θήγει θηρευτῇσιν |
| οὐχ ὑλάουσιν , ἀλλὰ περισσαίνουσι : ποδῶν δ ' ὑπὸ δοῦπον ἀκούω . οὔπω πᾶν εἴρητο ἔπος , ὅτε οἱ | ||
| ἀχαιϊνέης . Ἀζαλέοιο : μεγάλου . Καναχήποδος : ὁ ποιῶν δοῦπον μετὰ ποδῶν . Ὠτίς : ὄνομα θηρός . Ἐπέχραον |
| Μήδων δειδιότες πόλεμον . ὧδ ' εἶναι . καὶ ἄμεινον ἐύφρονα θυμὸν ἔχοντας νόσφι μεριμνάων εὐφροσύνως διάγειν τερπομένους , τηλοῦ | ||
| ἄστυ φέρον θεῶν ὅρκια πιστά , ἄρνε δύω καὶ οἶνον ἐύφρονα , καρπὸν ἀρούρης , ἀσκῷ ἐν αἰγείῳ : φέρε |
| Αὐτοὶ δ ' ἐσθίουσι κρέα ἑφθὰ , καὶ πίνουσι γάλα ἵππων , καὶ ἱππάκην τρώγουσιν : τοῦτο δ ' ἐστὶ | ||
| κυνῆ τὸν περικείμενον αὐτήν . Οὐ γεγόνασιν οἱ ἄνθρωποι τῶν ἵππων χάριν , ἀλλ ' οἱ ἵπποι τῶν ἀνθρώπων , |
| σε χωρίτῃς πλόος κομίζων δῶρα πλουσίου Νείλου . Οὐδ ' ἵπποι ὀρθρινὰ κατὰ κλισίας χρεμέθεσκον , ἀλλὰ βόες πλείῃσι παρηυνάζοντο | ||
| δ ' ὡς ἐπὶ πολὺ ἔτη τριάκοντα . Αἰλιανοῦ . ἵπποι δ ' εἰς πόλεμον παριόντες ὑπόπτους ἔχουσι τάφρους τε |
| κἀκείνως νῦν μὲν ὑπέρυθρον , εἶθ ' οὕτως πυρρὸν καὶ χαροπόν , ἐπὶ τούτοις ἢ γαλακτῶδες ἤ πως ἑτέρως ἔχον | ||
| λέξαι τὰ ἐν σοὶ ἅπαντα . τὸ μὲν ὄμμα σοι χαροπόν , πολλὰ δὲ αὐτοῦ πρὸς τὸν αὐλὸν τὰ κέντρα |
| . . . οὕτω δὴ νῦν καλὸν σῶμα περισταδόν , ἠύτε θῆρος , τοῦδε δάσαντο κύνες κρατεροί . πέλας † | ||
| ὅς τε πολὺ γλυκίων μέλιτος καταλειβομένοιο ἀνδρῶν ἐν στήθεσι ἀέξεται ἠύτε καπνός ” . καὶ γὰρ τὸ εὖ βέλτιον ἐν |
| ἐπορεξάμενος : οἳ δ ' εἶχον δύναμιν καὶ χρήμασιν ἦσαν ἀγητοί , καὶ τοῖς ἐφρασάμην μηδὲν ἀεικὲς ἔχειν : ἔστην | ||
| ὅσον ἄλλοι πεντήκοντα : αἰδὼς Ἀργεῖοι κάκ ' ἐλέγχεα εἶδος ἀγητοί : ὄφρα μὲν ἐς πόλεμον πωλέσκετο δῖος Ἀχιλλεύς , |
| προσερριζωμένοι : ἂν δέ τις ἀποδημήσῃ τῶν συνήθων , καθήμενοι κλαίωμεν καὶ πάλιν , ἂν ἔλθῃ , ὀρχώμεθα καὶ κροτῶμεν | ||
| , ἀλλ ' αὐτοῖς ἵπποισι καὶ ἅρμασιν ἆσσον ἰόντες Πάτροκλον κλαίωμεν : ὃ γὰρ γέρας ἐστὶ θανόντων . αὐτὰρ ἐπεί |
| δῖαν ἠρέμα νευστάζουσι κάτω : μετέπειτα δὲ πάσας κῶμα βιησάμενον χαμάδις βάλεν ἄλλυδις ἄλλην . ὡς δ ' ὁπότ ' | ||
| τὸ ποιητικὸν εὖ εἴρηται φύλλα τὰ μέν τ ' ἄνεμος χαμάδις χέει , ἄλλα δέ θ ' ὕλη τηλεθόωσα φύει |
| πόλις : διὸ καὶ οἱ εἰσπηδήσαντες εἰς τὸ τεῖχος τρεῖς δράκοντες οἱ μὲν δύο καταπεσόντες ὀλώλασι δηλοῦντες ὡς τὸ ὑπὸ | ||
| οἱ προσβαλοῦντες κατὰ τὰ ἡμέτερα τείχη ἀπολοῦνται καθάπερ οἱ δύο δράκοντες : ὁ δὲ κατὰ τὸ Αἰακοῦ τείχισμα ἐλθὼν δράκων |
| ἐν φλογὶ τοῦ ἔρωτος διαφθαρείη τὸ σῶμα . σάρκ ' ἀμαθυνεῖ : ἄμαθον ποιήσει , ἀφανίσει : ἄμαθος δὲ ἡ | ||
| ἐν φλογὶ τοῦ ἔρωτος διαφθαρείη τὸ σῶμα . σάρκ ' ἀμαθυνεῖ : ἄμαθον ποιήσει , ἀφανίσει : ἄμαθος δὲ ἡ |
| . Ἔλεγε δὲ καὶ ” ὕβριν χρὴ σβεννύναι μᾶλλον ἢ πυρκαϊήν “ , καὶ ” μάχεσθαι χρὴ τὸν δῆμον ὑπὲρ | ||
| εἰς Βίαντα εἰπὼν . . . . ἵλαος ταύτην δέχνυσο πυρκαϊήν : ἔστι δὲ ἐλεγεῖον τὸ μέτρον : καὶ ἐν |
| αὐτῷ εἰς τὰ βασίλεια : ὕστερον δὲ καὶ ἐν τιμῇ ἀμφ ' αὑτὸν εἶχε , στρατηγόν τε ἐπὶ Θρᾴκης στείλας | ||
| διέτρεσαν , αὐτὰρ ὃ δάπτει : ὥς ῥα τότ ' ἀμφ ' Ὀδυσῆα δαΐφρονα ποικιλομήτην Τρῶες ἕπον πολλοί τε καὶ |
| γυμνικῶν ἑξῆς διελοῦμεν . ἵππον κέλητα ἐλαύνειν καλῶς πειθόμενον τῷ ῥυτῆρι καὶ αὐτῷ τῷ ἐλαύνοντι ἀγαθὸν ἐπίσης πᾶσιν : ἵππος | ||
| καὶ μὴν ὑβρίζοντ ' αὐτίκ ' ἐκ βάθρων ἐλῶ , ῥυτῆρι κρούων γλουτὸν ὑπτίου ποδός ἑωθινὸς γάρ , πρίν τιν |
| δαφοινὸν ὑπ ' αἰζηοῖσι δαμέντα μῆλα περιτρομέουσι παρὰ σταθμὸν ἀθρήσαντα βλήμενον , οὐδέ οἱ ἄγχι παρελθέμεναι μεμάασιν , ἀλλά ἑ | ||
| μέγα στενάχων ἐγεγώνει , πατροκασιγνήτοιο φίλον ποθέων ἅμα παῖδα , βλήμενον ἐκ θεόφιν : θνητῶν γε μὲν οὔ τινι βλητὸς |
| , οὐκ ἄρα πάντα νοήμονες οὐδὲ δίκαιοι ἦσαν Φαιήκων ἡγήτορες ἠδὲ μέδοντες , οἵ μ ' εἰς ἄλλην γαῖαν ἀπήγαγον | ||
| ἔστιν συναθροιζόμενοι ' . . . . Αὔλιον ἄντρον : ἠδὲ καὶ † Αὐλίην ἄντρον ἐπωνυμίην καλέουσιν . ' . |
| : τί τὰ λύχν ' ὀμμένομεν ; δάκτυλος ἁμέρα . κὰδ δ ' ἄειρε κυλίχναις μεγάλαις , αιταποικιλλις . οἶνον | ||
| Ἀθήνη θρέψε Διὸς θυγάτηρ , τέκε δὲ ζείδωρος ἄρουρα , κὰδ δ ' ἐν Ἀθήνῃς εἷσεν ἑῷ ἐν πίονι νηῷ |
| ἀντὶ τοῦ ἀπύσει ῥήματος ληπτέον . . ἀπύων ] ἔσται βοῶν . . πέσῃ λακὶς ] ἀπὸ κοινοῦ τὸ μὴ | ||
| μὲν πρῶτον ὑπὸ Ἑρμοῦ ἐκ τῆς χελώνης καὶ τῶν Ἀπόλλωνος βοῶν , ἔσχε δὲ χορδὰς ἑπτὰ ἀπὸ τῶν Ἀτλαντίδων . |
| δ ' ἀπάτερθεν ἀῆται ὀρνυμένην μάλα τυτθὸν ὑπὲρ δαπέδοιο φέρεσκον αἰζηῶν μετόπισθε : περίαχε δ ' ἄκριτος αὐδή , οἷον | ||
| τῷ δὲ πυρὶ ἡ ὕλη δεσπόζει ] κυριεύει ἐμφθορέων δὲ αἰζηῶν : τῶν ἐν θαλάσσῃ φθειρομένων ἐμφθορέων ] ἐμφθειρομένων ὕλη |
| νῆσον ἐρημαίην : τῇ μέν τ ' ἐνὶ νηὸν Ἄρηος λαΐνεον ποίησαν Ἀμαζονίδων βασίλειαι Ὀτρηρή τε καὶ Ἀντιόπη , ὁπότε | ||
| ! ! ! ! ! ! ! ] ἀμφὶ κολώνας λαΐνεον πυ ? [ ! ! ! ! ! ! |
| ἀπὸ τῶν γονέων ἀρχόμενοι , πάσχουσιν ὅπερ καὶ οἱ νεώνητοι κύνες , οἳ οὐ μόνον τοὺς ἄλλους ὑλακτοῦσιν , ἀλλὰ | ||
| Ἐ . ἀπορροὰς ἀπολείπει καί φησιν , ὅτι ἀνιχνεύουσι οἱ κύνες κέρματα θηρείων μελέων . ἀδύνατον δὲ τοῦτό γ ' |
| ἐριποῦς ' : ὃ δ ' ἄρ ' ἐκ δίνης ἀνορούσας ἤϊξεν πεδίοιο ποσὶ κραιπνοῖσι πέτεσθαι δείσας : οὐδέ τ | ||
| δείελον . . ὁ δ ' ἄρ ' ἐκ δίνης ἀνορούσας ἤιξεν πεδίοιο ποσὶ κραιπνοῖσι πετέσθαι . ἡ διπλῆ ὅτι |
| δεῖ , ἐχρῆν ἔδει . χολάδες μὲν τὰ ἔντερα : χύντο χαμαὶ χολάδες : χόλικες δὲ αἱ τῶν βοῶν κοιλίαι | ||
| ἀμηχανέων , χολάδες [ δέ οἱ αὐτίκα πᾶσαι ] [ χύντο ] χαμαί , τὰς δ ' αὖτε ? [ |
| τελέει περ , γυιώσειν μὲν σφῶϊν ὑφ ' ἅρμασιν ὠκέας ἵππους , αὐτὰς δ ' ἐκ δίφρου βαλέειν κατά θ | ||
| καὶ ἐπὶ χαλινοῦ δὲ εἴρηται , οἷον : χρυσάμπυκας ᾔτεεν ἵππους : παρὰ τὸ ἀμφέχειν ἄμφυξ καὶ ἄμπυξ . ἢ |
| ἀμφὶ νέκυν κειμήλια θῆκαν Ἀχαιοί , δὴ τότε πυρκαϊὴν οἴνῳ σβέσαν : ὀστέα δ ' αὐτοῦ φαίνετ ' ἀριφραδέως , | ||
| μιῇ δ ' ὑποκάββαλε τέφρῃ , δὴ τότε πυρκαϊὴν οἴνῳ σβέσαν , ὀστέα δ ' αὐτῶν χρυσέῳ ἐν κρητῆρι θέσαν |
| δ ' ἄρα καὶ δοιώ περ ἐόντ ' ἀπὸ πάντας ὄλεσσαν . οἳ μὲν ἄρ ' ἐννῆμαρ κέατ ' ἐν | ||
| ἐμπλήσωνται ἑὴν πολυχανδέα νηδύν : ὣς οἵ γ ' ἄμφω ὄλεσσαν ἀπειρέσιον στρατὸν ἀνδρῶν . Ἔνθ ' Αἴας ἕλε Δηίοχον |
| ἀλλ ' οὔπῃ χροὸς εἴσατο , πᾶς δ ' ἄρα χαλκῷ σμερδαλέῳ κεκάλυπτο . . Ν : Χροός : Ἀλεξίων | ||
| θαυμασίως πως εὐθετοῦσι . δεῖ δὲ καίειν αὐτοὺς ἐν ἀγγείῳ χαλκῷ καὶ οὕτω παρέχειν ἐξ αὐτοῦ ὅσον τοῖς τρισὶ δακτύλοις |
| προφρονέως ἐμάχοντο , πολὺν δ ' ὑπὸ χείρεσι λαὸν ἐσσυμένως ἐδάιζον ἐυξέστῃς μελίῃσιν . Εὖτ ' ἄνεμοι θοὰ φύλλα κατὰ | ||
| ἐγγὺς ἵκηται : ὣς οἵ γ ' ἐν μέσσοισιν ἐπεσσυμένους ἐδάιζον . Ἀλλ ' οὐδ ' ὧς μένος εἶχον ἐελδόμενοί |
| ἀλλοδαπός περ ἐών : πολέες γὰρ ἅμ ' αὐτῷ λαοὶ ἕποντ ' , ἐν δ ' αὐτὸς ἀριστεύεσκε μάχεσθαι : | ||
| ἔμελλον οὐ μετὰ δηρὸν ἔχοντες ὑπηέριοι φορέεσθαι : τοὔνεχ ' ἕποντ ' Ἀνέμοισιν ὀδυρόμενοι βασιλῆα . Ὡς δ ' ὅταν |
| ' ἂν φῇ τὸ στόμα μαλθακὸν εἶναι καὶ φαρκιδῶδες καὶ εὐρύ : καὶ ἢν ἑλκωθῇ , καὶ ὁλοφλυκτίδες ἔωσιν , | ||
| Ἀρδουήνων καὶ Μαρκομήδων , καὶ τὴν Ἀνθεμουσίαν , χωρίον Περσῶν εὐρύ τε καὶ εὔγαιον : Σελεύκειαν τε καὶ Κτησιφῶντα καὶ |
| τοῖς ἐμαυτοῦ κακοῖς , ἀφ ' ὧν με ἐξείλ - κυσεν ἤδη βεβαπτισμένον . εἰ γὰρ μὴ οὗτος ἐκοίμισε τὸ | ||
| τοῖς ἐμαυτοῦ κακοῖς , ἀφ ' ὧν με ἐξείλ - κυσεν ἤδη βεβαπτισμένον . εἰ γὰρ μὴ οὗτος ἐκοίμισε τὸ |
| ῥῆξαι μάλα περ μενεαίνων : ἴσχον γὰρ πυργηδὸν ἀρηρότες , ἠΰτε πέτρη ἠλίβατος μεγάλη πολιῆς ἁλὸς ἐγγὺς ἐοῦσα , ἥ | ||
| εὐχομένῳ τοι ἀρηγόνα λᾶαν ὀπάσσω , θεσπεσίοιο γάλακτος ἐνίπλεον , ἠΰτε μαζὸν πρωτοτόκου νύμφης ἢ μηκάδος οὐθατοέσσης : τόν ῥα |
| ] ἐς δ ' ὄχεα φλόγεα ποσὶ βήσετο : τὸν ἀμφὶ Λίμνας : Λίμνη τόπος Τροιζῆνος [ Ἀττικῆς ] , | ||
| Φιλήτας γε ἐν Ἑρμηνείᾳ . λευγαλέος δὲ χιτὼν πεπινωμένος , ἀμφὶ δ ' ἀραιὴ ἰξὺς εἰλεῖται κόμμα μελαγκράνινον ὡς σχοίνῳ |
| Μύδωνά τε Ἀστύπυλόν τε Μνῆσόν τε Θρασίον τε καὶ Αἴνιον ἠδ ' Ὀφελέστην : καί νύ κ ' ἔτι πλέονας | ||
| ἔπειτα Γαῖ ' εὐρύστερνος , πάντων ἕδος ἀσφαλὲς αἰεί , ἠδ ' Ἔρος Ἡσιόδῳ δὲ καὶ Ἀκουσίλεως σύμφησιν μετὰ τὸ |
| ὄβριμον ἔγχος ἔσχεν : ὃ δ ' ἐν κονίῃσι πεσὼν ἕλε γαῖαν ἀγοστῷ . οὐδ ' ἄρα πώ τι πέπυστο | ||
| ὁ σκαιὸς εἰς βρῶσιν : κακόχυμος γὰρ τὸ ζῶον . ἕλε : ἔλαβεν , ἐφόνευσεν . πίονα : λιπαρόν . |
| ἄγεσθαι Αἰσονίδῃ περόωντι κατὰ χρέος , ὁππότε Πυθώ ἱρὴν πευσόμενος μετεκίαθε τῆσδ ' ὑπὲρ αὐτῆς ναυτιλίης : πέπρωτο δ ' | ||
| ἐπαναλαμβανομένων , ὡς ἐν τῷ ἀλλ ' ὁ μὲν Αἰθίοπας μετεκίαθε τηλόθ ' ἐόντας , Αἰθίοπας , τοὶ διχθὰ δεδαίαται |
| . ” τὸν δ ' αὖτε προσέειπε Μελάνθιος , αἰπόλος αἰγῶν : “ οὔ πως ἔστ ' , Ἀγέλαε διοτρεφές | ||
| γὰρ λέγεται ἐπὶ τῶν προβάτων , μηκᾶσθαι δὲ ἐπὶ τῶν αἰγῶν διὰ τοῦ η , μυκᾶσθαι δὲ ἐπὶ βοῶν διὰ |
| ' ἔπι ἀπηλοίησε ] ? σιδήρῳ ? [ ] [ Βλεμύων ] ἡγήτορες ? [ ] [ ] ς ? | ||
| ἐν δὲ θέρει πυμάτοισι παρ ' Αἰθιόπεσσι νομεύοις πέτρᾳ ὕπο Βλεμύων , ὅθεν οὐκέτι Νεῖλος ὁρατός . ὔμμες δ ' |
| τοῖόν οἱ πῦρ δαῖεν ἀπὸ κρατός τε καὶ ὤμων , ὦρσε δέ μιν κατὰ μέσσον ὅθι πλεῖστοι κλονέοντο . Ἦν | ||
| : ζαὴν ἄνεμον : . . . Ὅμηρος : ” ὦρσε δ ' ἐπὶ ζαὴν ἄνεμον ” . ὥσπερ παρὰ |
| γελῶν ταῦτα ἔφη : Καλῶς εἴρηκας , ὦ πρώταρχε τῶν λύκων : ἀλλὰ πῶς σὺ χθὲς ἣν ἐκράτησας ἄγραν κοίτῃ | ||
| γένυν . αἱ δ ' ἀγκάλαισι δορκάδ ' ἢ σκύμνους λύκων ἀγρίους ἔχουσαι λευκὸν ἐδίδοσαν γάλα , ὅσαις νεοτόκοις μαστὸς |
| . πρὸς δ ' αὐγὰς Ἰνδῶν ἐρατὴ παραπέπταται αἶα , πασάων πυμάτη , παρὰ χείλεσιν Ὠκεανοῖο , ἥν ῥά τ | ||
| δέ μοι , Διός , ἔννεπε , Μοῦσα , νήσων πασάων ἱερὸν πόρον , αἵτ ' ἐνὶ πόντῳ ἀνδράσι φαίνονται |
| τὰ κύματα . ἀφρῷ : ἀντὶ τοῦ μετὰ ἀφροῦ . κήκιεν ἅλμη : ἀνεδίδοτο καὶ ἀνεπήδα ἑκατέρωθεν τῆς νεὼς ἡ | ||
| πορεύομαι , ἔκιον ἔκιε : πλεονασμῷ τοῦ κ καὶ ἐκτάσει κήκιεν καὶ : ἀνεκήκιεν . ἢ κίω , κατὰ ἀναδιπλασιασμὸν |
| ἐνεδρεύσας : εἰ δὲ τυχήσας , ἀντὶ τοῦ ἐπιτυχών , κύρσας . * τοῦ : τοῦ Ὠρίωνος τοῦ Ὠρίωνος δὲ | ||
| μακρὰ βιβάντα , ὥς τε λέων ἐχάρη μεγάλῳ ἐπὶ σώματι κύρσας εὑρὼν ἢ ἔλαφον κεραὸν ἢ ἄγριον αἶγα πεινάων : |
| τετραέτη δαμάλην ἐν Διὸς εἰλαπίναις : ὤμοις δὲ κτῆνος τὸ πελώριον ὡς νέον ἄρνα ἤνεγκεν δι ' ὅλης κοῦφα πανηγύρεως | ||
| τε καὶ φυκία . αἱ δὲ πελωρίδες ὠνομάσθησαν παρὰ τὸ πελώριον . μεῖζον γάρ ἐστι χήμης καὶ παρηλλαγμένον . Ἀριστοτέλης |
| ὅτι πᾶν ξύλον δρῦς καλεῖται : μέσαβα δὲ καὶ τὰ ἡνία τὰ μεταξὺ τῶν βοῶν προσδεδεμένα τῷ ἀρότρῳ ἢ τὸν | ||
| Τρωϊκὸν ἂμ πεδίον παπταίνετον εἰσορόωντι : ἦε τὸν ἡνίοχον φύγον ἡνία , οὐδὲ δυνάσθη εὖ σχεθέειν περὶ τέρμα καὶ οὐκ |
| ὠκυάλων νηῶν παιήονα δούρων Ὅσσα τε γαίης † ἔργα τε Δωτιάδος πρότεροι κάμον Αἱμονιῆες Ἔνθα δὲ Πηλεΐδης κατὰ μὲν κτάνε | ||
| . καὶ Ἀντίμαχος ἐν βʹ Λύδης „ φεύγοντας γαίης ἔκτοθι Δωτιάδος „ . καὶ οὐδέτερον Δώτιον , Διονύσιος ἐν αʹ |
| Χειμερίη ζοφόεσσα , καὶ ἐκ προχόου νιφετοῖο κρυμαλέον πέμπουσα πολυσταγὲς ἔβλυσεν ὕδωρ . καὶ δέμας ἀγκλίνασα ῥοητόκον ἴκμιος Ὥρη , | ||
| κέρσε , μέλαν δέ οἱ αἷμα δι ' ἕλκεος οὐταμένοιο ἔβλυσεν ἐσσυμένως : ὃ δ ' ἄρα στενάχων ἀπόρουσεν εἰσοπίσω |
| , τὰ κταμένων ἀποαίνυμαι : οὐ γὰρ ὀΐω ἀνδρῶν δυσμενέων ἑκὰς ἱστάμενος πολεμίζειν . τώ μοι δούρατά τ ' ἔστι | ||
| τόν γε κύνες τε καὶ οἰωνοὶ κατέδαψαν κείμενον ἐν πεδίῳ ἑκὰς ἄστεος , οὐδὲ κέ τίς μιν κλαῦσεν Ἀχαιϊάδων : |
| τοῦ ἕλικας βοῦς ἀλλ ' ἐπὶ τοῦ Ἡφαίστου , “ πόρπας τε γναμπτάς θ ' ἕλικάς τε καὶ ὅρμους , | ||
| Ὠκεανοῖο . τῇσι παρ ' εἰνάετες χάλκευον δαίδαλα πολλά , πόρπας τε γναμπτάς θ ' ἕλικας κάλυκάς τε καὶ ὅρμους |
| κατὰ κοινοῦ , πόσιν δίδου , τουτέστι δαφνέλαιον δίδου πιεῖν χαίτην ] τρίχα ἢ πέπερι κνίδης τε : κνίδην λέγει | ||
| μοιράσῃ τοῖς πᾶσι . Ταῦτα οὖν αὐτοῦ ἀκηκοὼς ὁ ὄνος χαίτην ἔσεισε καὶ γελῶν ταῦτα ἔφη : Καλῶς εἴρηκας , |
| ὁμοίως δὲ καὶ τὸν Αἴαντα , κἂν ἐκ βύρσης φέρῃ σάκος : ἀμφότερα δὲ ἀριστευτικὰ καὶ ἐκπληκτικὰ ὁμοίως ἡ ἀρετὴ | ||
| δὲ ῥινὸν δηλήσατο χαλκός . Κτήσιππος δ ' Εὔμαιον ὑπὲρ σάκος ἔγχεϊ μακρῷ ὦμον ἐπέγραψεν : τὸ δ ' ὑπέρπτατο |
| τολμῶσί τινες ἀδικεῖν , πεπεισμένοι , ὅτι οἱ θεοὶ ἠέρα ἑσσάμενοι πάντῃ φοιτῶσιν ἐπ ' αἶαν , ἀνθρώπων ὕβρεις τε | ||
| ῥώονται ἐφερπύζοντες ἅπαντες . Αὐτὰρ ἔπειτα λίνοιο νεόπλυτα φάρεα κοῦροι ἑσσάμενοι τρεῖς , ὀξὺ φέρων ἄμφηκες ἕκαστος ἆορ , ἀναρπάζειν |
| ' , ἐφύπερθεν ἐπιστρέψαντε κάρηνον , ὀφρύας ἠδὲ μέτωπον ἐνιπρίουσι γένυσσιν , οἱ δ ' ἄρα λεπταλέην δειρὴν καὶ στέρνον | ||
| ἄρα καὶ Ὅμηρος τοῦτο λέγων θήξας λευκὸν ὀδόντα μετὰ γναμπτῇσι γένυσσιν . παχύνεσθαι δὲ τὸν σῦν ἀκούω μάλιστα μὴ λούμενον |
| Ἄλλοι δὲ σποράδην ὑποκείμενοι Ὑδροχοῆϊ Κήτεος αἰθερίοιο καὶ Ἰχθύος ἠερέθονται μέσσοι νωχελέες καὶ ἀνώνυμοι : ἐγγύθι δέ σφεων , δεξιτερῆς | ||
| πρόσθεν μὲν θάνατόν τ ' εἶχον καὶ δάκρυσι μῦρον , μέσσοι δὲ ξεστοί , περιμήκεες , αὐτὰρ ὄπισθε μόρφνοιο φλεγύαο |
| δεύτερον αὖτις ἔτικτεν ἀμήχανον , οὔ τι φατειόν , Κέρβερον ὠμηστήν , Ἀίδεω κύνα χαλκεόφωνον , πεντηκοντακέφαλον , ἀναιδέα τε | ||
| τὸ ἥμισυ δὲ ὄφιν διὰ τὰς τῶν ῥιζῶν ἑλίξεις . ὠμηστήν , ὠμὸν ἐσθιόμενον . οἱ γὰρ τῶν δένδρων καρποὶ |
| καὶ τὰς σπονδὰς μετ ' αἰδοῦς τὴν συνουσίαν ποιῆται . Ὅμηρος οὖν φησιν : ἦλθεν δ ' Ἀθήνη ἱρῶν ἀντήσουσα | ||
| ἢ τῷ παραυλίζεσθαι καὶ παρακοιμᾶσθαι τοὺς δορυφόρους τοῖς βασιλείοις . Ὅμηρος δὲ τὴν αὐλὴν ἀεὶ τάττει ἐπὶ τῶν ὑπαίθρων τόπων |
| δῶμα : εὔχετο δ ' ἐξ Ἰθάκης γένος ἔμμεναι , αὐτὰρ ἔφασκε Λαέρτην Ἀρκεισιάδην πατέρ ' ἔμμεναι αὐτῷ . τὸν | ||
| μετ ' ἐμοῖς ' ἑτάροισιν . ὣς ἔφατ ' , αὐτὰρ ἐγώ μιν ἀμειβόμενος προσέειπον : ταῦτά τοι , ὦ |
| ἐπιόντες αἷμα μέλαν πίνουσιν , ἅπαν δ ' ὀλέκουσι μένοντες πῶυ , κακὴν δ ' ἄρα δαῖτα λυγρῷ τεύχουσι νομῆι | ||
| , μὴ κατίδῃ τις μηλογενὲς . . . . . πῶυ λιπόντα . . ἀνάγκαις ξηρὸν ἐν ξηροῖς Ἀρισταίου μελιρρύτοισι |
| ἀναδέξασθαι , ἐν γὰρ ἁπάσαις ἦν τὸ ἑῇ ἐν πατρίδι γαίῃ , ὑπολαβόντα τὸ ἑαυτῆς νοεῖσθαι ἐκ τοῦ ἑῇ , | ||
| δὲ καὶ μεσσηγύ , πάρος χρόα λευκὸν ἐπαυρεῖν , ἐν γαίῃ ἵσταντο λιλαιόμενα χροὸς ἆσαι . Τὸν δ ' ὡς |
| καὶ αἵματος : Ἀμφίνομος δὲ ἄρτους ἐκ κανέοιο δύω παρέθηκεν ἀείρας καὶ δέπαϊ χρυσέῳ δειδίσκετο φώνησέν τε : “ χαῖρε | ||
| γ ' ἀντιάᾳ κεχαρημένος ὠκὺς ἐπακτήρ , ἄμφω δ ' ἀείρας ἀπὸ μητέρος ὑψόθι γαίης , κόλποισιν θέτο θῆρα καὶ |
| ἀγλαὰ τέκνα , ὃς καὶ χρυσὸν ἔχων πόλεμον δ ' ἴεν ἠΰτε κούρη νήπιος , οὐδέ τί οἱ τό γ | ||
| οἱ ἐδέξατο χάλκεον ἔγχος : αὐτὰρ ὅ γ ' εἴσω ἴεν καὶ ὑπέρβη λάϊνον οὐδόν . τῷ δ ' ἕδρης |
| : μόνῃ γάρ , ὡς τὸ εἰκός , τῇ Πηλιώτιδι μελίῃ τοῦτο ἐδέδοτο . Λεπτὸν θηρίον ὁ κεράστης . ἔστι | ||
| ἄφαρ δέ οἱ ἦτορ ἔλυσεν . Ἣ δ ' ἔπεσεν μελίῃ ἐναλίγκιος , ἥν τ ' ἐν ὄρεσσι δουροτόμοι τέμνουσιν |
| τουτέστιν ὠμὰ τὰ φύλλα διαμασήσασθαι καὶ τὸν χυλὸν αὐτῶν καταπίνειν ἄδην ] δαψιλῶς κίχορα δὲ καὶ καρδαμίδας : εἴδη λαχάνων | ||
| Νεσταίους τε καὶ Ὤρικον εἰσαφικέσθαι . ἀλλὰ τὰ μὲν στείχοντος ἄδην αἰῶνος ἐτύχθη : Μοιράων δ ' ἔτι κεῖθι θύη |
| δ ' ἑταῖροι γήθεον . Ἀργεῖοι δὲ περικλυτὸν ἄνδρ ' ἐφέβοντο : ὡς δ ' ὁπότ ' ἐξεριπόντος ἀπ ' | ||
| κρείων Ἀγαμέμνων αἰὲν ἀποκτείνων τὸν ὀπίστατον : οἳ δ ' ἐφέβοντο . πολλοὶ δὲ πρηνεῖς τε καὶ ὕπτιοι ἔκπεσον ἵππων |
| οὐρὰ διὰ τὸ εἰς ἀλκὴν αὐτὸν προτρέπειν : Ὅμηρος : οὐρῇ δὲ πλευράς τε καὶ ἰσχία ἀμφοτέρωθεν μαστίεται , ἑὲ | ||
| πεφυλαγμέναι ὠκεανοῖο . Αὐτὰρ ὅγ ' ἄλλης μὲν νεάτῃ ἐπιτείνεται οὐρῇ , ἄλλην δὲ σπείρῃ περιτέμνεται : ἡ μέν οἱ |
| ἀπήνην , ὄφρα κε μειλίξαιτο κιὼν ἐπὶ ῥεῖθρον ἐραννόν Φᾶσι δινήεντα , σὺν ἐνδαπίῃς μίγα νύμφαις , ψυχάς θ ' | ||
| ! ! ! ! ! ! μηλοβότους ] Ἕρμον πάρα δινήεντα ? [ ! ! ! ! ! ! ! |
| , τῶν δ ' αὖτε κασίγνητοί τε ἔται τε καὶ θαλεροὶ κακότητος ἄδην ἐσάωθεν ἀκοῖται : ἡμέτερον δὲ λέχος θαλάμοις | ||
| : λόγοι δὲ προσκρούουσι πρὸς κύμασι στυγνῆς καὶ χαλεπῆς μανίας θαλεροὶ καὶ συγκεχυμένοι , τουτέστιν ὑπὸ τοῦ χειμῶνος τῆς μανίας |
| αὖλιν , ὁ δέ τ ' εἶσι πάρος , σύριγγι λιγείῃ καλὰ μελιζόμενος νόμιον μέλοςὧς ἄρα τοίγε ὡμάρτευν : τὴν | ||
| , καὶ ἐν ἔργοις , ὅπου τρυγωμένης ὀπώρας πάις φόρμιγγι λιγείῃ ἱμερόεν κιθάριζε , λίνον δ ' ὑπὸ καλὸν ἄειδεν |
| ' ἅμα χάρματι πένθος . Παννυχίη δ ' ἀλεγεινὸν ἀνεστενάχιζε γοῶσα Ἠώς , ἀμφὶ δέ οἱ κέχυτο ζόφος : οὐδέ | ||
| τοκῆες , ὥσθ ' ἅμα θ ' ὑδρεύει καί με γοῶσα φέρει , ἔνθα μέσην περὶ παῖδα λαβὼν ἀγκῶν ' |
| γὰρ βλῆτο παρὰ σφυρὸν ὀκριόεντι κνήμην δεξιτερήν : βάλε δὲ Θρῃκῶν ἀγὸς ἀνδρῶν Πείρως Ἰμβρασίδης ὃς ἄρ ' Αἰνόθεν εἰληλούθει | ||
| ἔχειν . πρὸς τοῦτο δὲ ἀντιδιέσταλκεν ἦ ἔτι τῶν πλεόνων Θρῃκῶν . . . πρός τι ληπτέον ὥστε περὶ τοῦ |
| . διόπερ τὸ ἀπόβολόν τι ἡγεῖσθαι μεταφορικῶς ἀπὸ τῶν ἀθέρων ἀθερίζειν λέγει , οἷον “ ἐπεὶ οὐδέποτ ' ἔμοιγ ' | ||
| ἀεθλεύουσα μάλ ' εὐμαρέως πονέεσθαι : σφωιτέρους δὲ τοκῆας ὑποσχεσίης ἀθερίζειν , οὕνεκεν οὐ κούρῃ ζεῦξαι βόας ἀλλά οἱ αὐτῷ |
| ναὶ μὴν ἄλλο βροτοῖσιν ἀριφραδὲς ἔπλετο σῆμα : πάντες γὰρ θήρεσσιν ἀκαμπέες εἰσὶν ὀδόντες , οὐδὲ τέχναις εἴκουσιν , ἀμείλικτοι | ||
| ἐστὶ τὸ ζῶον τουτὶ περικαλλὲς καὶ ἐπίχαρι καὶ τοῦτο ἐν θήρεσσιν , ὅπερ ταὼς ἐν ὄρνεσσι . Τἆλλα μὲν ἀτεχνῶς |
| θώκοις ἐν σφετέροις οὔθ ' ἕστασαν οὔτε κάθηντο , χλωροὶ ὑπαὶ δείους πεφοβημένοι , οἱ δ ' ὑπὸ νίκης ἀλλήλοισί | ||
| ἐκεῖνος μὲν οὕτω περὶ αὐτῆς „ οἳ δὲ Ζέλειαν ἔναιον ὑπαὶ ” πόδα νείατον Ἴδης Ἀφνειοί , πίνοντες ὕδωρ μέλαν |
| Ἀχαιοί . Ἀλλ ' ὅτε δὴ δέμας ἠὺ κατήνυσε πῦρ ἀίδηλον , δὴ τότε πυρκαϊὴν οἴνῳ σβέσαν : ὀστέα δ | ||
| ἀνέγρετο λαὸς ἐυσθενέων Ἀργείων πορφύρων Τρώεσσι φόνον καὶ κῆρ ' ἀίδηλον . Κίνυτο δ ' ἠύτε πόντος ἀπείριτος Ἰκαρίοιο ἠὲ |
| τὸν κατακλυσμὸν ] Αἰγυπτίων δυναστειῶν , ὡς Εὐσέβιος . Μετὰ νέκυας καὶ τοὺς ἡμιθέους πρώτην δυναστείαν καταριθμοῦσι βασιλέων ὀκτώ : | ||
| τε λέοντε δύω διὰ νύκτα μέλαιναν ἂμ φόνον , ἂν νέκυας , διά τ ' ἔντεα καὶ μέλαν αἷμα . |
| , μὴ δὴν Αἰγιάλεια περίφρων Ἀδρηστίνη ἐξ ὕπνου γοόωσα φίλους οἰκῆας ἐγείρῃ κουρίδιον ποθέουσα πόσιν τὸν ἄριστον Ἀχαιῶν ἰφθίμη ἄλοχος | ||
| δὴν Αἰγιάλεια , περίφρων Ἀδρηστίνη , ἐξ ὕπνου γοόωσα φίλους οἰκῆας ἐγείρῃ , καὶ ἐν Ὀδυσσείᾳ κήδετο οἰκήων , οὓς |
| αἴολον ὄφιν . καλὴ Κασσιέπεια θεοῖς δέμας ἐοικυῖα . τοῦ φέρον ἐμπλήσας ἀσκὸν μέγαν , ἐν δὲ καὶ ἤια . | ||
| κλυτὰ δῶρα παρῆεν . καὶ τά γ ' ἐς Ἀλκινόοιο φέρον κήρυκες ἀγαυοί : δεξάμενοι δ ' ἄρα παῖδες ἀμύμονος |
| ἄλκιμον ἦτορ , οὐρῇ δὲ πλευράς τε καὶ ἰσχία ἀμφοτέρωθεν μαστίεται , ἑὲ δ ' αὐτὸν ἐποτρύνει μαχέσασθαι , γλαυκιόων | ||
| ὁ ποιητής : οὐρῇ δὲ πλευράς τε καὶ ἰσχία ἀμφοτέρωθεν μαστίεται . Καλλίμαχος δὲ κακῶς ἐπὶ τῶν μυῶν τέθεικεν : |
| ἀθροιζόμενον φαίνεται . Συνάνεισι δέ τι μέρος τούτου καὶ τῷ αἵματι τῷ τε λεπτομερὲς τελεῖν καὶ εὐανάδοτον , τῷ τε | ||
| φοβερὰ καὶ μεγάλη , τὸ πρόσωπον ἀγρία : ὀφθαλμὸς ἐν αἵματι , βλοσυραὶ παρειαί , ὄφεις αἱ κόμαι . ἅρπην |
| ὑπὸ πτόρθοισι μυρίκης ἢ κομάρου πετάλοισι τεθηλόσιν ἠὲ καὶ ἄλλῃ λάχνῃ , ἐπ ' ἠϊόνεσσι πολυψαμάθοισιν ἔθηκαν : αἱ δ | ||
| , μέλανες καὶ αὐτοὶ καὶ λάσιοι πιναρᾷ καὶ αὐχμώσῃ τῇ λάχνῃ . ἐγὼ μὲν οὖν ἰδὼν ἔστην ἀναστρέψας ἅμα τὴν |
| ἠδὲ λέοντι , οὕς κεν ἴδῃς προθύροισι τεοῦ δόμου ἐξ ἱεροῖο ἁμοῦ στείχοντας , μηδὲ φρεσὶ σῇσι πλανηθῇς . Καὶ | ||
| Σμύρνην ἁλιγείτονα ποντοτίνακτον ἥν τε δι ' ἀγλαὸν εἶσιν ὕδωρ ἱεροῖο Μέλητος : ἔνθεν ἀπορνύμεναι κοῦραι Διός , ἀγλαὰ τέκνα |
| ἐν ἀρχῇ δείξας δώδεκα πέπλους , δώδεκα δ ' ἁπλοΐδας χλαίνας , τά τε λοιπὰ τῶν κομισθέντων δώρων , ἀλλ | ||
| , ἢν δέῃ : καὶ ἐπὶ μὲν τὸν στύλον ἐπιστρῶσαι χλαίνας ἢ ἄλλο τι , ὃ μαλθακὸν μὲν ἔσται , |
| . Αὐτὴ γαῖα μέλαινα πολυκλαύτοισι βροτοῖσι τίκτει καὶ κακότητα καὶ ἄλγεος ἄλκαρ ἑκάστου : γαῖα μὲν ἑρπετὰ τίκτε , τέκεν | ||
| ὀνειρήεσσα , κακῶν ἐξάγγελος ἔργων , ὄφρα μὴ εὕρωνται λύσιν ἄλγεος ἐρχομένοιο . ἀλλά , μάκαρ , λίτομαί σε θεῶν |
| ἔκιχεν κιθάρην πολυδαίδαλον ἐντύνοντα , ὄφρα κέ σοι μέλπων προχέω μελίγηρυν ἀοιδήν , κηλήσω δέ τε θῆρας ἰδ ' ἑρπετὰ | ||
| λέγειν τὰ εἰρημένα . Καὶ μάρτυρας ἐπάγεται τῷ λόγῳ τὸν μελίγηρυν Ἄδραστον καὶ Περικλέα τὸν Ξανθίππου . Ὡς γὰρ ἐπὶ |
| καὶ οὐ τοῦτο εἶναι ὄνομα ὃ ἄν τινες ξυνθέμενοι καλεῖν καλῶσι , τῆς αὑτῶν φωνῆς μόριον ἐπιφθεγγόμενοι , ἀλλὰ ὀρθότητά | ||
| καὶ οὐ τοῦτο εἶναι ὄνομα ὃ ἄν τινες συνθέμενοι καλεῖν καλῶσι , τῆς αὑτῶν φωνῆς μόριον ἐπιφθεγγόμενοι , ἀλλὰ ὀρθότητά |
| ἀμήχανον , οὐδέ τις ἔτλη ἀντίον αὐγάσσασθαι ἐς ὄμματα καλὰ θεοῖο , στὰν δὲ κάτω νεύσαντες ἐπὶ χθονός : αὐτὰρ | ||
| ἰδέειν ἱερὸν φάος ἢ θανέεσθαι ἢ πόνῳ ἰητῆρος ἀμύμονος ἠὲ θεοῖο ὄμματ ' ἀπαχλύσαντος ἴδῃ φάος ἠριγενείης , οὐ μὲν |
| βασιλήων δελφίνων φώκης τε βοώπιδος αὐτίκα παῖδες ἐκ γενετῆς ἀνέχουσιν ἐοικότες οἷσι τοκεῦσιν . Οἱ δ ' ἦ τοι πάντες | ||
| πολλοὶ δ ' ἀλλήλοισι διασταδὸν εἵνεκεν εὐνῆς μάρνανται , μνηστῆρσιν ἐοικότες , οἳ περὶ νύμφην πολλοὶ ἀγειρόμενοι καὶ ὁμοίϊοι ἀντιφέρονται |
| διαφέρει . χολάδες μὲν γὰρ τὰ ἔντερα : χύντο χαμαὶ χολάδες . χόλικες δ ' αἱ τῶν βοῶν κοιλίαι : | ||
| παλαιοὶ , ὥς φησι καὶ Ὅμηρος λέγων : κέχυντο χαμαὶ χολάδες : τούτου χάριν καὶ τὸ πάθος χολέραν ἐκάλεσαν . |
| , τέττιξιν ἰσογράφος , οἵ θ ' Ἑκαδήμου δένδρει ἐφεζόμενοι ὄπα λειριόεσσαν ἱεῖσιν . τῇ γὰρ ἔχων Μενέδημον ὑπὸ στέρνοισι | ||
| φασγάνου πρόβλημα , νερτέροις φόβον , πήλας ἀκούσει κεῖθι πεμφίδων ὄπα λεπτὴν ἀμαυρᾶς μάστακος προσφθέγμασιν . ὅθεν Γιγάντων νῆσος ἡ |
| τῶν δ ' ὁπότε σκύμνους νεοθηλέας ἐν ξυλόχοισι λάθρη συλήσωσιν ἀταρβέες ἀγρευτῆρες , αἱ δ ' ἄρ ' ἔπειτ ' | ||
| θυμὸν παρθέμενοι στονόεντος ἀφειδήσωσιν ὀλέθρου , ὡς νῦν Τρώιοι υἷες ἀταρβέες ἀμφιμάχονται ἄστυ περὶ σφέτερον , μέγα δέ σφισι μαίνεται |