| τέχνας , ὑφ ' ὧν κατελιθώθη , τῷ δὲ οὐδὲ ἔπους αὐτὸν ἀξιώσαντι . καὶ ἐπειδὴ μήθ ' ἡ σοφία | ||
| , ὥστε καὶ σοὶ γράφοντι πρὸς αὐτὼ τὴν ἐκείνου τοῦ ἔπους ἀρχὴν ἀρκεῖν ἥ φησιν : οὕτω νῦν , φίλα |
| τὸ μῆνιν μέρος ἐστὶ τοῦ στίχου , ἤτοι ὅλου τοῦ στίχου μέρος ἐστὶν ἢ τοῦ ἄειδε θεὰ Πηληιάδεω Ἀχιλῆος . | ||
| ἃς καὶ παραθήσομεν ἐν τῷ δεκάτῳ σελιδίῳ κατὰ τοῦ αὐτοῦ στίχου . ὁμοίως δ ' , ἐπειδὴ καί , ὅταν |
| ὅπως ἂν ἴσον ἕκαστος ἐνταυθοῖ παρὼν ἡμῖν μετάσχῃ τοῦδε τοῦ Πλούτου μέρος . Καὶ δὴ βαδίζω . Τουτοδὲ τὸ κρεᾴδιον | ||
| , ἄχρις ἂν ἐξέλθοι τις ἀπαγγέλλων , ὅπως εἰσιόντος τοῦ Πλούτου πάντα τὰ τούτων πρὸς τὸ βέλτιον μεταβέβληται . 〛 |
| ταῖς μέσαις ἐναρμόνιον πυκνὸν ᾧ νῦν χρῶνται οὐ δοκεῖ τοῦ ποιητοῦ εἶναι . ῥᾴδιον δ ' ἐστὶ συνιδεῖν , ἐάν | ||
| τῷ Συμποσίῳ ταυτί : καίτοι Παυσανίας γε ὁ Ἀγάθωνος τοῦ ποιητοῦ ἐραστὴς ἀπολογούμενος ὑπὲρ τῶν ἀκρασίᾳ συγκαλινδουμένων εἴρηκεν ὡς καὶ |
| ἄρα ἐγὼ ἀληθῆ λέγω . εὐθὺς γὰρ τὸ πρῶτον τοῦ ᾄσματος μανικὸν ἂν φανείη , εἰ βουλόμενος λέγειν ὅτι ἄνδρα | ||
| , ὡς Ἐρατοσθένης φησίν . Φρύνιχος δὲ αὐτοῦ τούτου τοῦ ᾄσματος μνημονεύει ὡς Λαμπροκλέους ὄντος Παλλάδα περσέπτολιν κληΐζω πολεμαδόκον ἁγνάν |
| . . . † ἀπωμόρξατο : ἐκ τοῦ ἀμέργω τοῦ σημαίνοντος τὸ ἐκπιάζω , μεταθέσει τοῦ ρ εἰς λ ἀμέλγω | ||
| κτισάντων τὴν πόλιν , ἥτις τῇ Κολχίδι φωνῇ Πόλαι καλεῖται σημαίνοντος τοῦ ὀνόματος τοὺς φυγάδας , ὥς φησι Καλλίμαχος . |
| ἐντυχὼν ὁ βαρὺς αὐτῷ περὶ δείλην ὀψίαν ἀπήγγειλε τὰ τοῦ δράματος καὶ γραφήν τινα χρυσοσήμαντον ὑπεδείκνυ τούτῳ πεμφθεῖσαν παρὰ τοῦ | ||
| βοήσω . τὸ δὲ εἴθ ' ὤφελεν ἀρχὴ τοῦ Μηδείας δράματος Εὐριπίδου . 〛 βούνομοι : Ὑπὸ βοῶν καταστρεφόμεναι ἤγουν |
| ἕκαστα [ . . ] : ἰδοὺ ἐκ τούτου τοῦ ῥησειδίου δυνατόν ἐστι βεβαιῶσαι τὴν τοῦ Γαληνοῦ ἐξήγησιν , ὅτι | ||
| ἐπελάβοντό τινες τοῦ τεχνικοῦ , ὡς Μινουκιανῷ συντρέχοντος διὰ τοῦ ῥησειδίου τούτου , ἑαυτῷ καὶ ἐναντιουμένου : ἄνω μὲν γὰρ |
| ἦσαν ἄνδρες , ἐξ ὧν ὁ χορὸς συνεστὼς προκαταρχομένου τοῦ αὐλητοῦ τὸ μέλος προεφέρετο . οἱ δὲ κεφαλὰς ἀκούουσι τὰ | ||
| κήρυκι τὸν πόδ ' ἀναπαρῶ . αὐλεῖν ἐπὶ τοῖς ἱεροῖσιν αὐλητοῦ κακοῦ μέλλοντος ὁ Στρατόνικος εὐφήμει , μέχρι σπείσαντες εὐξώμεσθα |
| τοῦτ ' ἐργάσασθαι , πτερνισθεὶς γὰρ καὶ κληρονομηθεὶς ὑπὸ τοῦ σοφοῦ λήσεται φθάσαντος πρὶν ἢ παθεῖν ἀμύνασθαι . Προσάγει δ | ||
| εἰπεῖν . εἰ δὲ ἀξιώσει τις ἡμᾶς τῆς περὶ τοῦ σοφοῦ ζητήσεως ἀποστάντας ἁπλῶς τῷ συνετωτέρῳ τῶν ὄντων ἁπάντων πιστεύειν |
| αʹ τῆς στροφῆς . Τὸ θʹ Στησιχόρειον ἐξ ἐπιτρίτων Στησιχόρου εὑρόντος αὐτό : δεύτεροι δὲ οἱ ἐπίτριτοι . ἑξῆς δὲ | ||
| Μυλάντειοι θεοί . ἀπὸ Μύλαντος ἀμφότερα , τοῦ καὶ πρώτου εὑρόντος ἐν τῷ βίῳ τὴν τοῦ μύλου χρῆσιν . Μύλασα |
| τῷ ὄντι ῥητόρων διαλεγόμενοι , Πλάτων δ ' ἡμῖν ποῦ χοροῦ , φαμὲν , στήσεται ; ἡμεῖς μὲν αὐτὸν ἐν | ||
| τοῦ Πλούτωνος τοῦτο εἶναί φησι , . τινὲς δὲ τοῦ χοροῦ . πύθεσθε : Ἀκούσατε . . τοῦ χάριν : |
| καʹ κοιναί , ἡ δὲ κβʹ παραχρῆμα ἐπιτελεῖ τὰ τοῦ ὀνείρου , ἡ δὲ κγʹ ἐν ἡμέραις η , ἡ | ||
| κατήγορος τῷ τοῦ φεύγοντος ὅρῳ ἀνατρέπων τὸ μεμυῆσθαι διὰ τοῦ ὀνείρου τὸν ἄνθρωπον : ζητητέον δὲ , τίς ἡ διαφορὰ |
| καὶ ἂν ὑποδιπλασιασθῶσιν ἢ ὑποτριπλασιασθῶσιν ἢ ὑποτετραπλασιασθῶσιν αἱ πλευραὶ τοῦ ῥηθέντος τριγώνου , τρίγωνα πάλιν ἀποτελέσουσιν ὀρθογώνια , οἷον ὡς | ||
| καὶ κατὰ τῶν Τρώων ἐπιφορᾶς δεομένου τοῦ ἐν τῇ πρεσβείᾳ ῥηθέντος αὐτῷ , ἡνίκα σὺν Μενελάῳ πρὸς τοὺς Τρῶας ἐπρέσβευεν |
| παρουσίαν : ἀλλ ' ἀφῄρηται καὶ [ τούτου ] τοῦ νοήματος τὸν λόγον , φήσας ἐν τοῖς ἐφεξῆς τὸ μὲν | ||
| ὀνόματος καὶ καθ ' ἑκάστην συλλαβὴν προσλαμβάνων τι μόριον τοῦ νοήματος , ἀλλὰ τὸ μὲν ὄνομα διαιρετόν , ἀδιαίρετον δὲ |
| ἢ ἑσπερία . ὑδρίαν . . καὶ πατάγου χυτρείου : Ἀντὶ τοῦ κεραμέου . ἐκ μέρους τὸ πᾶν . οὐ | ||
| οὕτως Ἀττικοί . οὐκ ἐτὸς ἀφ ' ἡμῶν εἰσίν : Ἀντὶ τοῦ οὐ ματαίως , ἀλλὰ δικαίως . εἰς τὴν |
| ἥττων ἐστίν ; ὡς καὶ ὁ σεμνότατος Ἀριστοτέλης τοῦ Φασηλίτου μαθητοῦ . ἡμεῖς δ ' οὐχὶ καὶ τῶν ἀψύχων τὰ | ||
| παραδοθεὶς τῷ δημίῳ , σὺ δὲ τὴν Σωστράτου γυναῖκα τοῦ μαθητοῦ ἐμοίχευες , ὦ Κλεόδημε , καὶ καταληφθεὶς τὰ αἴσχιστα |
| τῆς τάξεως . εἶτ ' ἐπισυνιστάμενοι καὶ ἀθροιζόμενοι κατεβόων τοῦ προφήτου , ὡς δι ' οἰκειότητα τῷ τε ἀδελφῷ καὶ | ||
| κυανέῃσιν ἐπ ' ” ὀφρύσι νεῦσε Κρονίων , ” τοῦ προφήτου τὸν Δία ὑποκριναμένου : τοῦτο μέντοι ῥητῶς εἰπεῖν τὸν |
| αἴ κέν τις κοτύλην καὶ πύρνον ὀρέξῃ . † ) ἐκπώματος ἤτοι ποτηρίου εἶδος τοσούτου καὶ μέτρου . κοτύλην τὸ | ||
| Θηρίκλειον κύλικα καὶ τὴν Δεινιάδα . Σέλευκος δ ' εἰπὼν ἐκπώματος εἶναι γένος τὸν δεῖνον παρατίθεται Στράττιδος ἐκ Μηδείας : |
| πόλιος δὲ Κῶ , πατρὸς δὲ Ἡρακλείδα τοῦ Ἱπποκράτους τοῦ Γνωσιδίκου τοῦ Νέβρου τοῦ Σωστράτου τοῦ Θεοδώρου τοῦ Κλεομυττάδα τοῦ | ||
| εἰσὶν οὐκ ἴσμεν : τέσσαρες γὰρ Ἱπποκράται γεγόνασιν , ὁ Γνωσιδίκου , ὁ Ἡρακλείδα , ὁ Δράκοντος καὶ ὁ Θεσσαλοῦ |
| Θρᾴσσης Λίνος , τοῦ δὲ Πίερος , τοῦ δ ' Οἴαγρος , τοῦ δ ' Ὀρφεύς , τοῦ δὲ Δρής | ||
| ἐν Θράικηι , υἱὸς Οἰάγρου καὶ Καλλιόπης : ὁ δὲ Οἴαγρος πέμπτος ἦν ἀπὸ Ἄτλαντος , κατὰ Ἀλκυόνην μίαν τῶν |
| ἐς Φηρὰς δ ' ἵκοντο ” Διοκλῆος ποτὶ δῶμα , υἱέος Ὀρτιλόχοιο , „ ὅ τε Τηλέμαχος καὶ ὁ Πεισίστρατος | ||
| δέ ἑ Κῆρες ἄμερσαν παιδὸς ἀνιηραί , μέγα δ ' υἱέος ἔλλαβε πένθος . Αἰνείας δὲ Βρέμοντα καὶ Ἀνδρόμαχον κατέπεφνεν |
| τίμα , γονέας αἰδοῦ . φασὶ δ ' αὐτὸν καὶ Μιμνέρμου γράψαντος , αἲ γὰρ ἄτερ νούσων τε καὶ ἀργαλέων | ||
| πλείους ἄλλοι [ Πακτωλοῦ χρυσέοισιν ἐπ ' ἀνδήροισι θάασσον . Μιμνέρμου τοῦ Κολοφωνιακοῦ . Ἐννέπετε , Κρονίδαο Διὸς μεγάλοιο θύγατρες |
| . ὦ δυστυχής , εἰ μὴ βαδιεῖ ἐμοὶ μὲν οὖν ἄειδε τοιαύτην , θεά , θρασεῖαν , ὡραίαν δὲ καὶ | ||
| θῆκαν ἰοστεφάνων τε Μοισᾶν . Μοῦσά μοι Ἀλκμήνης καλλισφύρου υἱὸν ἄειδε . υἱὸν Ἀλκμήνης ἄειδε Μοῦσά μοι καλλισφύρου . Γνῶθι |
| Ἰάμβων ποιητὴν [ . ] ἐπιβαλέσθαι τὸν ἐκείνου λόγον διὰ μέτρου ἐκβάλλειν . πολλά τ ' εἰς αὐτὸν ἐπιγράμματα φέρεται | ||
| λέξις , λέγω ἡ κτητικὴ ἀντωνυμία , δυναμένη καὶ ἕνεκα μέτρου καὶ ἕνεκα λόγου παραλαμβάνεσθαι , πρὸς οὐδὲν χρειῶδες μετετίθετο |
| πιστοὺς ποιήσομεν : ἀντιλέγοντας δὲ μαρτυρίᾳ δεῖ τὸν τρόπον τοῦ μάρτυρος διαβάλλειν , ἂν ᾖ πονηρός , ἢ τὸ μαρτυρούμενον | ||
| ' ἀληθείας : Ἀντὶ τοῦ σωζομένης τῆς ἀληθείας . . μάρτυρος : Ὅτι τινὰ τῶν δημοσίων ὑπηρετῶν ἧκεν ἄγων , |
| πατέρα , καὶ Δῖον τὸν Ἡσιόδου γενέσθαι Ἀπελλίδος , τοῦ Μελανωποῦ , τοῦ Ἐπιφραδέος , τοῦ Χαριφήμου , τοῦ Φιλοτερπέος | ||
| πατέρα , καὶ Δῖον τὸν Ἡσιόδου γενέσθαι Ἀπελλίδος , τοῦ Μελανωποῦ , τοῦ Ἐπιφραδέος , τοῦ Χαριφήμου , τοῦ Φιλοτερπέος |
| τὸ δεν παρέλκει . . . . μέλιτος γλυκίων ῥέεν αὐδή : ὅτι Ζηνόδοτος χωρὶς τοῦ ν γράφει γλυκίω . | ||
| οἷς λέγει : Τοῦ καὶ ἀπὸ γλώσσης μέλιτος γλυκίων ῥέεν αὐδή : ταῦτα δ ' ἐγκωμιαστικά εἰσι : πλὴν δείκνυσιν |
| . . . περιττεύοντος μιᾷ συλλαβῇ καὶ ἰθυφαλλικοῦ μεμειωμένου τοῦ ἰθυφαλλικοῦ ἑνὶ τροχαίῳ . τὸ ζʹ τροχαϊκὸν δίμετρον ἀκατάληκτον . | ||
| , ὅπερ προέταξεν ἐπισυνθέτου , τοῦ ἐκ δακτυλικῆς τετραποδίας καὶ ἰθυφαλλικοῦ , τοῦδε Ἀκρίσιος τὸν νηὸν ἐδείματο : ταῦθ ' |
| τῶν ἐκ τῆς ἠπείρου μισθωσάμενοι , ξύμπασιν ὡς τριακοσίοις , Ἀναξάνδρου Θηβαίου κατὰ τὸ ξυγγενὲς ἡγουμένου , προσέβαλον πρῶτον Μηθύμνῃ | ||
| Λακεδαιμόνιος ἦν Λεωνίδης ὁ Ἀναξανδρίδεω τοῦ Λέοντος τοῦ Εὐρυκρατίδεω τοῦ Ἀναξάνδρου τοῦ Εὐρυκράτεος τοῦ Πολυδώρου τοῦ Ἀλκαμένεος τοῦ Τηλέκλου τοῦ |
| ' ἐπέπεμπον ἄκοντας ἀτελέστατα γὰρ καὶ ἀμάχανα τοὺς θανόντας κλαίειν θανόντος ἀνδρὸς πᾶσα † πολιὰ † ποτ ' ἀνθρώπων χάρις | ||
| γὰρ φοβέοντο κατὰ φρένα μή σφισι Τρῶες νυκτὸς ἐπέλθωσιν Τελαμωνιάδαο θανόντος . Ἠὼς δ ' Ὠκεανοῖο ῥόον καὶ λέκτρα λιποῦσα |
| οἱ Πυθαγόρειοι ὁμῶς ἔχουσι πιστευτικῶς , οἷον περὶ Ἀριστέου τοῦ Προκοννησίου καὶ Ἀβάριδος τοῦ Ὑπερβορέου τὰ μυθολογούμενα καὶ ὅσα ἄλλα | ||
| καὶ Φανόδικός φησι . : Φανοδίκου εἰμὶ τοῦ Ἑρμοκράτους τοῦ Προκοννησίου : κἀγὼ κρατῆρα κἀπίστατον καὶ ἡθμὸν ἐς πρυτανεῖον ἔδωκα |
| ' ἄρ ' Ἀτρείδῃ Θέτις ὤπασε καγχαλόωντι ἀργύρεον θώρηκα θεηγενέος Πολυδώρου : δῶκε δ ' ἄρα Σθενέλῳ βριαρὴν κόρυν Ἀστεροπαίου | ||
| : μία τῶν δούλων αὐτῆς ἔρχεται φέρουσα τὸ σῶμα τοῦ Πολυδώρου . ἦν γὰρ πεμφθεῖσα ὑπὸ τῆς Ἑκάβης ἐπὶ τῷ |
| πρὸ αὐτοῦ συγγραφέων , Λίνου Φιλάμμωνος Θαμύριδος Ἀμφίονος Ὀρφέως Μουσαίου Δημοδόκου Φημίου Σιβύλλης Ἐπιμενίδου τοῦ Κρητός , ὅστις εἰς τὴν | ||
| περὶ τούτων , ὥστε ὥσπερ δεδοικὼς μή τις αὐτὸν περὶ Δημοδόκου μόνου λέγειν ταῦτα δόξειεν , ἀπὸ τοῦ κοινοῦ τῶν |
| συνεχείᾳ τῆς φορᾶς , ὡς ἑνὸς ὄντος ποταμοῦ διηνεκοῦς καὶ ἡνωμένου : οὕτω καὶ τῶν ἀνθρωπίνων πραγμάτων ὥσπερ ἐκ πηγῆς | ||
| . Λάβοις δ ' αὐτὴν καὶ ἀπὸ τῆς φύσεως τοῦ ἡνωμένου αὐτοφυέστερον : τὸ γὰρ ἡνωμένον οὐκ ἔστι μόνον ἕν |
| τοῦ τε ἐνεργείᾳ ὄντος , τοῦτ ' ἔστι τοῦ ἐξηγουμένου γραμματικοῦ , τὸ δυνάμει μὲν ὄν , ἐνεργείᾳ δὲ οὐδαμῶς | ||
| τὸ μὲν οὖν ζῶον κατὰ τοῦ ἀνθρώπου καὶ ὁ ἄνθρωπος γραμματικοῦ καὶ τὸ ζῶον κατὰ γραμματικοῦ ὁμοίως πάντα : κατὰ |
| Ἄρηϊ Πριαμίδης : πρόσθεν δ ' ἔχεν ἀσπίδα πάντος ' ἐΐσην ῥινοῖσιν πυκινήν , πολλὸς δ ' ἐπελήλατο χαλκός : | ||
| ἐβεβήκει Πριαμίδης , πρόσθεν δ ' ἔχεν ἀσπίδα πάντος ' ἐΐσην κοῦφα ποσὶ προβιβὰς καὶ ὑπασπίδια προποδίζων . Μηριόνης δ |
| . Ἄξιον δέ ἐστι ζητῆσαι , διατί μὴ λέγομεν ὁ Δρῆς τοῦ Δροῦ καὶ ὁ Τρῆς τοῦ Τροῦ , ὥσπερ | ||
| , ὁ ῥοῦς τοῦ ῥοῦ : οὕτως οὖν καὶ ὁ Δρῆς τοῦ Δρῆ καὶ ὁ Τρῆς τοῦ Τρῆ : μονοσύλλαβα |
| οἰνοφόροιο πονεύμενος ἕρκος ἀλωῆς , ἤτοι ὃ λίστρον ἔμελλεν ἐπὶ προύχοντος ἐρείσας ἀνδήρου καταδῦναι ἃ καὶ πάρος εἵματα ἕστο : | ||
| αὐτοῦ τὸ ἕτερον ἀπὸ τοῦ ἑτέρου . καὶ περὶ τοῦ προύχοντος ὁ αὐτὸς λόγος . καὶ γὰρ ἐκεῖνο ἕξει μέγεθος |
| ἐπιδίδωσι δὲ καὶ ἀρετὴν τοῖς χρωμένοις , πόρρω ἂν οὗτος σοφιστοῦ ἀποκρίνοιτο . Ἀλλ ' ἐγὼ ὄναρ ὑμῖν ἀλλότριον ἀπαγγέλλω | ||
| ποίει : λάγνης γυναικός ἐστιν οὐκ ἀνδρὸς τόδε . Ἔρως σοφιστοῦ γίγνεται διδάσκαλος σκαιοῦ πολὺ κρείττων πρὸς τὸν ἀνθρώπων βίον |
| , ᾧ ἀντιστοιχοῦσι Δωριεῖς ἐν τῷ φίλτατος φίντατος , ἦλθεν ἦνθεν , Φίλτις Φίντις παρὰ Πινδάρῳ , ἕλετο ἕντο καὶ | ||
| Ἀλκμὰν [ περὶ ] ? τοῦ γα [ οὐκ ] ἦνθεν [ ] ! ναφιο ? [ [ ] ! |
| μέτρα ἔχει ἑξακόσια καὶ δέκα τοῦτο δὲ Ὀδυσσεὺς ὁ μετρικὸς ἐσημειώσατο : ἔτι τοίνυν μέτρον καλοῦμεν τὴν συζυγίαν , τουτ | ||
| προδήλου ὄντος ὅς ἐστιν ὁ τοῦτο εἰπών , μόνον δὲ ἐσημειώσατο τὴν πατρίδα , ὅτι Ἀργεῖος : Ἀλκαῖος δὲ καὶ |
| , αἵ μ ' ἀπώλεσαν : οἷς θεὸς ὁ μέγας Ὀλύμπιος ποίνιμα πάθεα παθεῖν πόροι , μηδέ ποτ ' ἀγλαΐας | ||
| χαίρων τῷ διδάσκειν , ἡμεῖς δὲ ἀκούοντες , ἐγὼ καὶ Ὀλύμπιος . οἶμαι δὲ καὶ αὐτόν σε νῦν τὴν ἐκ |
| ] [ ] ευσεν Ιωσηφ : μνησθεις του [ ] Ιακωβ ? [ ] θεις ? ? ? βασιλευς ? | ||
| ] [ ? αμαρτιαις ] ? ταις σαις ο θς Ιακωβ ? [ ? ] [ ] και οπερ ου̇ |
| ' ἐράται βασιλήιδι τυῖδε Σαβίνναι , ὤρας δὲ πρώτας ἄλιος ἦχε δρόμος , κοιράνω Ἀδριάνω πέμπτωι δεκότωι δ ' ἐνιαύτωι | ||
| λεύκοισι δι ' αἴθερος ἴπποις ἐν ] σκίαι ὠράων δεύτερον ἦχε μέτρον , ὠς χάλκοιο τυπέντος ἴη Μέμνων πάλιν αὔδαν |
| ἀγαπητὸν οὐδ ' ἀμουσότερόν τε καὶ ἀσοφώτερον τοῦ πάλαι δὴ κεχαρισμένου , ἀλλὰ προκάθηται μὲν ἀνήρ , εἰ μὴ λέληθα | ||
| πῶς ἂν οὖν οὕτω διατεθεὶς ὑπὸ τῆς μεταβολῆς τοῦ τηλικαῦτα κεχαρισμένου κατεφρόνουν ; κείσθω γὰρ τὸ ῥῆμα τὸ σὸν ὡς |
| , Δείναρχος καὶ ἀδίκημα καὶ ἀδικία . . . , ἀθέμιστα καὶ ἀνόσια δρᾶν Δείναρχος εἶπε καὶ Σοφοκλῆς . , | ||
| ἀλλὰ καὶ ἡμᾶς , οἳ τὸ τούτου μίασμα ἐπεξερχόμεθα , ἀθέμιστα καὶ ἀνόσια δρᾶν φησι . Τούτῳ μὲν οὖν πρέπει |
| τὰ δ ' ἄλλα ἀκατάληκτα , πλὴν τοῦ θʹ καὶ τελευταίου βραχυκαταλήκτων ἰθυφαλλικῶν . ἐπὶ τῷ τέλει κορωνίς . 〛 | ||
| ὥραν , προαποθνῄσκω πολλοὺς θανάτους ὑπομένων ἀνθ ' ἑνὸς τοῦ τελευταίου . ” πολλάκις δὲ ἐδειματοῦτο καὶ διεπτόητο καὶ φρίκῃ |
| , ὃς ἦλθεν ἅμα ταῖς Ἀμαζόσιν ἐν Σμύρνῃ καὶ γήμας Εὔμητιν τὴν Εὐέπους τοῦ Μνησιγένους ἐποίησεν Ὅμηρον . ὁμοίως δὲ | ||
| δαφνηφορικὸν ᾆσμα ἔγραψεν : καὶ θυγατέρας δύο , Πρωτομάχην καὶ Εὔμητιν . γέγραφε δὲ βιβλία ἑπτακαίδεκα : ὕμνους , παιᾶνας |
| , εἰ τὸ τέρμα τοῦ ἀνθρώπου ἐλέγχοιεν , ἀγαθοῦ οἶμαι ζωγράφου . καὶ τὸ ἥμερον δὲ φαίνεσθαι τὸ τοῦ Χείρωνος | ||
| , εὐδαίμων δὲ τοῦ θάρσους . ὅρα γὰρ τὰ τοῦ ζωγράφου . γράφει μειράκιον οὐ λευκὸν οὐδ ' ἐκ τρυφῆς |
| οὕτως αὐτοὺς διέκρινεν . Ὅτι πολλὰς ὁδοὺς Πυθαγόρας ἀνεῦρε τῆς ὠφελίμου παιδεύσεως τῶν ἀνθρώπων , ἐν ᾧ λέγεται καὶ ἡ | ||
| φαίνηταί τις ἄλλου μὲν ἕνεκεν πράξας , οἷον ἀγαθοῦ καὶ ὠφελίμου , τοῖς τοιούτοις * * * διὸ καὶ οἱ |
| ' ὁ Διοφάντου υἱός , ἐκείνου τοῦ Σφηττίου , καὶ Μελάνωπος ὁ ἀδελφὸς αὐτοῦ ἐπιτήδειοί μοί εἰσιν , καὶ χρώμεθα | ||
| ταῖς ἄλλαις ἀρεταῖς πάσαις ἡ πόλις . Οὐδ ' ἂν Μελάνωπος ἰσχύσειε πλέον κωλύων ὑμᾶς μιμεῖσθαι τὴν ἑαυτῶν χρηστότητα καὶ |
| ἀναγκαίως τοῦ ν ἀποστάντος , καθότι καὶ ἐπὶ τοῦ πρόσθεν πρόσθα , ἔνερθεν ἔνερθα . Τῇ αὐτῇ ἀκολουθίᾳ σκεπτέον καὶ | ||
| ὄπισθεν ὄπισθα : ὁ δ ' ἐξύπισθα κασταθείς : πρόσθεν πρόσθα : καὶ παρ ' Ἀλκμᾶνι οὕτω δεκτέον τὴν συναλοιφήν |
| ἀτὰρ σύ γε καὶ τὸν ἔπηξας : ἦλθες ἐς αἰθέρα ἔδδεισεν δέ σε μακρὸς Ὄλυμπος : δειμαίνει δέ σε πάντα | ||
| ἐρύσασθαι ἐρύσσασθαι , ἄδην ἄδδην , μέσον μέσσον , ἔδεισεν ἔδδεισεν , ἔνεπε ἔννεπε , τόσον τόσσον . Τὸ δὲ |
| μή τι δ ' ἂν ἐλαχίστη μοῖρα ἀπὸ τοῦ μυώδους πλατύσματος φέρεται παρὰ τὸ μέτωπον καὶ κινεῖ αὐτό . καὶ | ||
| λεπτοὶ καὶ πλατεῖς μύες . Πρῶτοι πάντων ἀφαιρεθέντος τοῦ μυώδους πλατύσματος , ἐκ τοῦ κατ ' ἰνίον ὀστοῦ τῆς κεφαλῆς |
| : κούροισιν μὲν ταῦτ ' ἐπιτέλλομαι : αὐτὰρ ἔπειτα , Ἀτρείδη , σὺ μὲν ἄρχε : σὺ γὰρ βασιλεύτερός ἐσσι | ||
| τῶν λόγων τῶν μὴ ἐχόντων ῥήματα , οἷον ὦ μάκαρ Ἀτρείδη , μοιραγενές , ὀλβιόδαιμον καὶ αἲ γάρ , Ζεῦ |
| ἐφίεται ὡς καλῶς ἀποφηναμένους , δῆλός ἐστι τὸ πρώτιστον καὶ καθολικώτατον ὁμολογῶν ἀγαθὸν διὰ τοῦ εἰπεῖν τἀγαθὸν καὶ οὗ πάντα | ||
| καθολικωτέρα ἐστί , τοσούτῳ μᾶλλον ἀκίνητος : διὸ τὸ πάντων καθολικώτατον καὶ ἀκίνητόν ἐστιν , οἷον τὸ ἀγαθόν : πάντων |
| . : Ἀριστόδημος δὲ ἐν δευτέρῳ Γελοίων ἀπομνημονευμάτων φησί : Δωρίωνος τοῦ κρουματοποιοῦ , κυλλόποδος ὄντος , ἀπώλετο ἐν συμποσίῳ | ||
| Ἐπιφράδεος τοῦ Χαριφήμου τοῦ Φιλοτέρπεος τοῦ Ἰδμονίδα τοῦ Εὐκλέους τοῦ Δωρίωνος τοῦ Ὀρφέως . Γοργίας δὲ ὁ Λεοντῖνος . εἰς |
| ; Ἀκήκοα . Οὐκ ἄρα τὴν φύσιν γέ τις τοῦ ὑοῦ αὐτοῦ αἰτιάσαιτ ' ἂν κακὴν εἶναι . Οὐκ ἂν | ||
| οὐκ ἔστιν ἐπίδικος ὁ κλῆρος ὁ Μενεκλέους , ὄντος ἐμοῦ ὑοῦ ἐκείνου , ἀλλ ' ὁ μάρτυς διεμαρτύρησε τἀληθῆ . |
| Ἐνυὼ δερκομένη πολέμοιο κακὸν τέλος : ὑψόθι δ ' Ἥρη τέρπετ ' , Ἀθηναίη δ ' ἐπεγήθεεν . Οἳ δὲ | ||
| , πάντ ' ἔλεγ ' : ἡ δ ' ἄρα τέρπετ ' ἀκούους ' , οὐδέ οἱ ὕπνος πῖπτεν ἐπὶ |
| παρέτρεσσαν δέ οἱ ἵπποι ὠκύποδες : τοῦ δ ' αὖθι λύθη ψυχή τε μένος τε . Αἰνείας δ ' ἀπόρουσε | ||
| ὑπερώησαν δέ οἱ ἵπποι ὠκύποδες : τοῦ δ ' αὖθι λύθη ψυχή τε μένος τε . Ἕκτορα δ ' αἰνὸν |
| τῆς Φρυγίας , ἐλθὼν ξενίζεται σὺν παντὶ τῷ στρατεύματι παρὰ Πυθίου , ὃς καὶ τῷ Δαρείῳ πρὶν ἐδωρήσατο χρυσῆν ἀναδενδράδα | ||
| διακοσιοστὸν καὶ ἔννατον ἔτος τῶν Τρωϊκῶν χρησμὸν ἔλαβον παρὰ τοῦ Πυθίου εἰς τὴν ἐν Τρωάδι Θρᾴκην μετοικῆσαι : ἀφ ' |
| , πρῶτον κίρναμεν κρατῆρα . ὁ πρῶτος οὖν κρατὴρ Διὸς Ὀλυμπίου , ὁ δεύτερος Γῆς καὶ ἡρώων , ὁ τρίτος | ||
| τῆς Ὑγιείας δείκνυσινἀνάθημα τοῦτ ' ἦν Ὀλυμπίου τοῦ πατρός . Ὀλυμπίου διὰ χρόνου πάλιν οἴκαδε εἰσελθόν , ἥρπαστο γὰρ ὑπ |
| ὁμοῦ πᾶσι λεγομένη φωνή , οἷον „ μετὰ δὲ Τρώεσσιν ὁμόκλα „ , ἀντὶ τοῦ πᾶσιν ἐπεφώνει καὶ ἔλεγεν . | ||
| τοῖς τρέχουσι στάδιον , καὶ Ὅμηρος : μέγα δὲ Τρώεσσιν ὁμόκλα ἀντὶ τοῦ πᾶσιν ἐπεφώνει καὶ ἔλεγεν , ὅθεν καὶ |
| : ἦν δὲ καὶ τοῦτο ἐνόπλιον . καὶ βαυκισμὸς Βαύκου ὀρχηστοῦ κῶμος ἐπώνυμος , ἁβρά τις ὄρχησις καὶ τὸ σῶμα | ||
| , ὡς μηδένα μηδὲν αὐτῶν διαλανθάνειν . μικροῦ μὲν γὰρ ὀρχηστοῦ εἰσελθόντος καὶ τὸν Ἕκτορα ὀρχουμένου μιᾷ φωνῇ πάντες ἀνεβόησαν |
| ἀριθμῷ δέ τε πάντ ' ἐπέοικε . τοῦ μὲν οὖν αὐτοζῴου , τουτέστι τοῦ κόσμου τοῦ νοητοῦ , στοιχεῖα τὰ | ||
| αὐτοάνθρωπος παράδειγμα μὲν τοῦ ἐνταῦθα ἀνθρώπου , εἰκὼν δὲ τοῦ αὐτοζῴου . φαμὲν οὖν πρὸς ταῦτα ὅτι ἡ μὲν ψυχὴ |
| ἀπορίαν : ἰστέον δὲ ὅτι ὡς τοῦ διδασκαλείου ὢν τοῦ Πλατωνικοῦ φησιν ὅτι οὐδεὶς οὐδὲν εἶπε περὶ τῆς τοιαύτης ἀπορίας | ||
| ' ἡμῖν εὐπατρίδαι ἀστοργότεροί πως εἰσί . Παρὰ Ἀλεξάνδρου τοῦ Πλατωνικοῦ τὸ μὴ πολλάκις μηδὲ χωρὶς ἀνάγκης λέγειν πρός τινα |
| , ἰδίᾳ λεγόμενον , πάλιν πρὸς ἀπαρτισμὸν τοῦ ῥήματος τοῦ λεγομένου παραλαμβάνεται : πρὸς γὰρ τὴν ἔγραψας ; φωνὴν φαμὲν | ||
| περὶ τοῦ καλουμένου Ἀρχείου καὶ ὅθεν ὠνόμασται . περὶ τοῦ λεγομένου Γέροντος Ἁλίου . περὶ τοῦ ἐπονομαζομένου Παραβόλου . περὶ |
| καὶ νῦν ἐξέτι τοῦ , ὅτε διογενεῦς Βρισηίδα κούρην χωομένου Ἀχιλῆος ἔβης κλισίηθεν ἀπούρας , οὔ τι καθ ' ἡμέτερόν | ||
| , τὰν πολυόρνιθον ἐπ ' αἶαν , λευκὰν ἀκτάν , Ἀχιλῆος , δρόμους καλλισταδίους , ἄξεινον κατὰ πόντον ; εἴθ |
| Ἀπίων παραγγέλλει . καὶ ἐπὶ τοῦ „ τῷ κε λάχον κτερέων καί μευ κλέος ἦγον Ἀχαιοί „ ἀντὶ τοῦ ” | ||
| ἐλθεῖν νῦν , ὅμως ἀποθανοῦμαι λέγει δὲ τῷ ὑπεργεγηρακέναι . κτερέων : ἐνταφίων . αὔτως , ἣ θέμις ἐστίν : |
| τοὺς νυμφίους ἐν γάμοις ἐγκώμια ἔγραφον , οἷος ἦν ὁ Ἀγαμήστωρ ὁ Φαρσάλιος καὶ ἕτεροι καὶ Ἡσίοδος αὐτὸς γράψας ἐπιθαλάμιον | ||
| τοῦ δὲ Τύφων , τοῦ δὲ Λάϊος , τοῦ δὲ Ἀγαμήστωρ , τοῦ δὲ Τίσανδρος , ἐφ ' οὗ ἄρχοντος |
| οὔσῃ τῇ τοῦ νέου ψυχῇ τροφὴν μαλακωτέραν τὴν ἀπὸ τοῦ μύθου εὐθὺς προσάγειν , ὥσπερ καὶ τὰ ἀρτίτοκα βρέφη μαλακὰ | ||
| καὶ μαντικὸν τὸ φυτόν : εἰ δὲ βούλει καὶ τοῦ μύθου ἐφάπτεσθαι τοῦ περὶ τῆς Δάφνης , οὐδὲ τοῦτό σοι |
| δὲ τοῦ σπουδαίου ζωὴ ἀγαθὴ καὶ ἡδεῖα , ἡ τοῦ σπουδαίου ἄρα ζωὴ αἱρετή : τὸ ζῆν ἄρα τῷ σπουδαίῳ | ||
| αὐτῷ πάντα ταῦτα „ . τοῦτ ' ἔπαινός ἐστι τοῦ σπουδαίου , τὴν ἱερὰν ὧν ἔλαβε παρακαταθήκην , ψυχῆς , |
| μὲν τοῦ α εἰς η , τοῦ δὲ ι μένοντος ἀνεκφωνήτου : λέγονται δέ ποτε καὶ τετρασυλλάβως Μηίονες ἐκφωνηθέντος τοῦ | ||
| σῶ σῶος , καὶ πλεονασμῷ τοῦ ο κολῳὸς μετὰ τοῦ ἀνεκφωνήτου ι . ἐκ τούτου ἐγένετο κολῳῶ ῥῆμα δευτέρας συζυγίας |
| δὲ τὸ μέροϲ καταρτίζομεν ἐπὶ κατακειμένου τοῦ κάμνοντοϲ καὶ τοῦ ϲκέλουϲ ἐντεταμένου : καὶ τὰ ἐπινύϲϲοντα δὲ τῶν ὀϲτέων , | ||
| . Περὶ ποδὸϲ ἄκρου . ρϚʹ . Περὶ τῆϲ τοῦ ϲκέλουϲ ἀποθέϲεωϲ . ρζʹ . Περὶ τῶν ἅμα τραύματι ϲυνιϲταμένων |
| βοώτης γατομῶν δι ' αὔλακος . λαβὼν δὲ ταύρου τοῦ πεφασμένου δάνος , σκεθρῷ ταλάντῳ τρυτάνης ἠρτημένον , αὖθις τὸν | ||
| καὶ μήποτε αὖθις ἔχειν ὅθεν κινηθέντα γενήσεται . ἀθανάτου δὲ πεφασμένου τοῦ ὑφ ' ἑαυτοῦ κινουμένου , ψυχῆς οὐσίαν τε |
| λόγῳ , λέγων , δερκόμενοι παράμειβον , ὑπὸ πνοιῇ δὲ κάλωες : οὐδὲ γὰρ δυνάμεθα εἰπεῖν , ὡς Ἀττική ἐστιν | ||
| ῥέεθρα καὶ Ἀνθεμοεισίδα λίμνην δερκόμενοι παράμειβον : ὑπὸ πνοιῇ δὲ κάλωες ὅπλα τε νήια πάντα τινάσσετο νισσομένοισιν . ἠῶθεν δ |
| τῶν κατασκευασμάτων ἑτέρου παρ ' ἕτερον λέγω δὲ πρῶτον ἀργυροῦ κρατῆρος , εἶτα χρυσοῦ , πάλιν ἀργυροῦ καὶ χρυσοῦπαντελῶς ἀνεξήγητος | ||
| ἐκέλευσε μηδὲν ὑπομιγνύντας ἀλλήλοις , ὡς μήτε ἀπὸ τοῦ αὐτοῦ κρατῆρος πίοι Ὀρέστης , μήτε ἐκεῖνος ἄχθοιτο καθ ' αὑτὸν |
| ' εἰς ἔσχατον ἐλθών ζωός , καὶ σπήλυγγα φυγὼν ὀλοοῖο Κύκλωπος , δηναιὸν κλέος ἔσχεν , ἐσιγάθη δ ' ἂν | ||
| οἱ γοῦν περὶ τὸν Ὀδυσσέα καίπερ ὄντες ἐν τῷ τοῦ Κύκλωπος σπηλαίῳ : ἔνθα δὲ πῦρ κείαντες ἐθύσαμεν ἠδὲ καὶ |
| δύναμις , ᾗ συμβέβηκε τὸ ἀόρατον . ἀλλ ' ὡς στοιχείου καὶ ἀρχῆς ἐδεήθησαν τοῦ ἀπείρου . θαυμαστὸν δὲ ἀριθμὸν | ||
| , ὦ ἑταῖρε , δοκεῖ , καὶ ἀποδέχῃ τὴν διὰ στοιχείου διέξοδον περὶ ἑκάστου λόγον εἶναι , τὴν δὲ κατὰ |
| ἰσχὺν διάγοντες καὶ οὐχ ὑπὸ τοῦ δικαίου . οὐδέ τις εὐόρκου ⌊ χάρις ⌋ ἔσσεται : οὐδὲ ὁ εὐορκῶν φησι | ||
| γὰρ παίδων φασὶ καὶ γένος κατόπισθεν λείπεσθαι τοῦ ὁσίου καὶ εὐόρκου . ταῦτα δὴ καὶ ἄλλα τοιαῦτα ἐγκωμιάζουσιν δικαιοσύνην : |
| Ἀπολλώνιε , σοφοῖς γὰρ πρὸς σοφοὺς ἐπιτήδεια , τοῦ τε τάφου ἐπιμελήθητι καὶ τὸ ἄγαλμα τοῦ Παλαμήδους ἀνάλαβε φαύλως ἐρριμμένον | ||
| . πέποιθ ' : ἀρωγὰς [ δ ' ] ἐκ τάφου πέμπει πατήρ . νεκροῖσί νυν πέπισθι μητέρα κτανών . |
| κεκριμένου πολέμοιο ταχείῃ λῦσον ἀοιδῇ . ἤδη μὲν δεκάτοιο κυλινδομένου λυκάβαντος γηραλέη τετάνυστο φόνων ἀκόρητος Ἐνυὼ Τρωσί τε καὶ Δαναοῖσιν | ||
| ' ἀλλήλοισι βοτρυδὸν στεινοῖο μόγις διανίσσεται αὐλοῦ . τοὔνεκα καὶ λυκάβαντος ὑπέρτερον οὔποτε μέτρον πουλύποδες ζώουσιν : ἀποφθινύθουσι γὰρ αἰεὶ |
| προσῳδίαν , ἀλλὰ νοεῖν ὅτι καὶ τοῦτο τῶν ἐπαίνων λεγομένων Νέστορός ἐστι , καθὸ καὶ τὸ Νέστωρ δὲ πρῶτος κτύπον | ||
| τοὺς ὅρκους : ἡ τιμωρία φαίνεται ἐπαξία τοῦ ἁμαρτήματος . Νέστορός που σωφροσύνη φαίνεται : τοῦτο εἰς ἀρετὴν συντελεῖ . |
| τὰ δ ' ἄλλα λῆρος ἦν ἄρ ' αὐτῶι πλὴν πέους ὀρθοστάδην δύνοντος ἐς γλουτῶν μυχούς : καὶ μέχρι τοῦδ | ||
| , σησαμῆ ξυμπλάττεται , καὶ τἄλλ ' ἁπαξάπαντα : τοῦ πέους δὲ δεῖ . Ἴθι νυν ἀποδῶμεν τήνδε τὴν Θεωρίαν |
| κρατῶν τοῦ μαντείου προσέταττε τῇ Πυθίᾳ τὴν μαντείαν ἀπὸ τοῦ τρίποδος ποιεῖσθαι κατὰ τὰ πάτρια . ἀποκριναμένης δ ' αὐτῆς | ||
| , εἶτα Θέμις . Πύθωνος δὲ τότε κυριεύσαντος τοῦ προφητικοῦ τρίποδος , ἐν ᾧ πρῶτος Διόνυσος ἐθεμίστευσε , . . |
| αὐτῷ . Πίπτει δὲ ὑπὸ πλήθους τραυμάτων πρὸ τοῦ Πομπηίου ἀνδριάντος . Καὶ οὐδεὶς ἔτι λοιπὸν ἦν ὃς οὐχὶ νεκρὸν | ||
| καὶ πάλιν ἐξ ἀμούσου μουσικός . ἐπὶ μέντοι γε τοῦ ἀνδριάντος οὐχ ὥρισται ἀλλ ' ἀόριστον ὑπάρχει τὸ τοιοῦτον : |
| γάρ τι παθὼν οὔτε ἀκούσας μάταιον ἔπος πρὸς Πολυκράτεος τοῦ Σαμίου οὐδὲ ἰδὼν πρότερον ἐπεθύμησε λαβὼν αὐτὸν ἀπολέσαι , ὡς | ||
| , ὅπως ἡμῖν ἀντὶ μὲν ἀνθρώπου ὄρνις , ἀντὶ δὲ Σαμίου Ταναγραῖος ἀναπέφηνας : οὐ πιθανὰ γὰρ ταῦτα οὐδὲ πάνυ |
| τοῖς Ταρκυνίου ἐγγόνοις , τὸν δ ' ἀξιοῦντα τῶν τοῦ πάππου δωρεῶν κληρονομεῖν ἁπάντων ἀνθρώπων παρανομώτατον ἀποφαίνων καὶ πονηρότατον καὶ | ||
| τριβὴν λαμβάνων τῶν κατὰ πόλεμον ἔργων οὐχ ἥττων ἐγένετο τοῦ πάππου . οὐ μὴν ἀλλὰ τούτου εὑρεθέντος . . . |
| τέ μιν εἷλε παρειάς , καὶ ἄραβος δὲ διὰ στόμα γένετ ' ὀδόντων . μηνύει δὲ μάλιστα ἐναργῶς τὸ ταῦτα | ||
| γενεὴ μερόπων ἀνθρώπων , ἐξ οὗ δὴ κατακλυσμὸς ἐπὶ προτέρους γένετ ' ἄνδρας , καὶ βασίλευσε Κρόνος καὶ Τιτὰν Ἰαπετός |
| ἐς Καταίην , νῆσον ἐρήμην , ἁλιτενέα : αὕτη ἱερὴ Ἑρμέω καὶ Ἀφροδίτης ἐλέγετο : στάδιοι τοῦ πλόου τριηκόσιοι . | ||
| Μετὰ δὲ τὸν Ἀπόλλωνα ξόανόν ἐστιν Ἄτλαντος , μετὰ δὲ Ἑρμέω καὶ Εἰλειθυίης . Τὰ μὲν ὦν ἐντὸς τοῦ νηοῦ |
| μάχεται πρὸς αὐτούς . ἰστέον ὅτι πολλή ἐστι διαφορὰ τοῦ διαλελυμένου καὶ τοῦ συνθέτου : “ μέγας ” μὲν “ | ||
| ψυχήν . ἰστέον δὲ ὅτι πολλή ἐστιν ἡ διαφορὰ τοῦ διαλελυμένου καὶ τοῦ συνθέτου . μέγας μὲν θυμὸς τὸ πολὺ |
| τούτου δὲ τυχεῖν μὴ δυναμένη δι ' οἰκεῖαν ἀσθένειαν , προκαταλαμβάνοντος τὸ ἔργον τοῦ θανάτου , μέχρι μέν τινος ὠθήσασα | ||
| ἴδιον , ὡς ὁ τοῦ θεάτρου τόπος κοινὸς ὢν τοῦ προκαταλαμβάνοντος γίνεται ἴδιος , ἢ τὸ ἐπίσης μετεχόμενον ὡς ἡ |
| . τὼ δ ' ἐν Μεσσήνῃ ξυμβλήτην ἀλλήλοιϊν οἴκῳ ἐν Ὀρτιλόχοιο δαΐφρονος . ἦ τοι Ὀδυσσεὺς ἦλθε μετὰ χρεῖος , | ||
| ὁ παῖς διὰ τοῦ σ καὶ ἐν Ὀδυσσείᾳ οὖν . Ὀρτιλόχοιο . . , . ; . : Ὀρσιλόχοιο . |
| λέγει ὑπὲρ Τληπολέμου πρῶτον μὲν εὐτυχοῦντος , ὕστερον δὲ φόνον πεποιηκότος , εἰ καὶ μετὰ ταῦτα πάλιν εὐδαιμονέστατος γέγονε , | ||
| ἐμνήσθη καὶ διαθήκης πενίαν ἐνεγκούσης καὶ κύματος ἑτέρου μείζω ταύτην πεποιηκότος : ἐμοὶ δὲ ταυτὶ μὲν ἐν οὐ πολλῷ λόγῳ |
| ἶφι ἴφιος , πρωί πρώιος , οὕτως οὖν καὶ ἄντην ἀντίος κατὰ τόνον μόνον ἡμάρτηται καὶ οὐ κατὰ γραφήν , | ||
| Μοῦσαι Ὀλύμπια δώματ ' ἔχουσαι , ὅστις δὴ πρῶτος Ἀγαμέμνονος ἀντίος ἦλθεν . Ἀλλ ' ὅ γε θαυμαστὸς Πλάτων ἐν |
| ζῳουμένου , εἰ δεῖ σαφῶς ζῷον καλεῖν , καὶ ταῦτα κηρύττοντος Ἱπποκράτους ζωοῦται τὰ μὴ ζῷα , ζῳοῦται τὰ ζῷα | ||
| αὐτὸν τῶν καλῶν ἔστησεν . τοῦ δὲ κήρυκος τὰ σωμάτια κηρύττοντος πολλοὶ κατενόουν , καὶ ἔλεγον ” οὐᾶ , οὗτοι |
| προσεπαίξαμεν ἡμεῖς οὑτωσί : καὶ σέο , Λακύδη , φάτιν ἔκλυον ὡς ἄρα καὶ σὺ Βάκχου ἑλὼν Ἀΐδην ποσσὶν ἔσυρες | ||
| ' ἱεροῖσιν : οὐ γάρ πω ἰδόμην , οὐδ ' ἔκλυον αὐδήσαντος ἄνδρ ' ἕνα τοσσάδε μέρμερ ' ἐπ ' |
| ἡ ἀνωτάτη περικεφαλαία τοῦ ἁρματίου δίφρου : παρὰ τὸ ἄνω τετύχθαι καὶ κατεσκευάσθαι : ἡ δὲ εἰς τὸ κάτω τετυγμένη | ||
| τοῦ ἀπέχεσθαι τῆς ὅλης κατασκευῆς . [ ἀπὸ τοῦ ἄνω τετύχθαι ] . ἀναμάξεις ἐναποψήσῃ : “ πάντως , θαρσαλέη |
| καί ῥά μιν ὡς βασιλῆα περικτίονες τίον ἄνδρες , Γλαύκου ἀποκταμένοιο καὶ οὐκέτι κοιρανέοντος , πάντες ὅσοι Φοίνικος ἕδος περὶ | ||
| οἱ ἔκπεσε χειρός . τοῦ δ ' Ὀδυσεὺς μάλα θυμὸν ἀποκταμένοιο χολώθη , βῆ δὲ διὰ προμάχων κεκορυθμένος αἴθοπι χαλκῷ |
| ἐπισκευὴν ναῶν τε καὶ ἀναθημάτων καὶ ἱερείων : πολλοῦ δὲ χρήματος συναχθέντος , εἰς παροιμίαν ἐλθεῖν . . : Φοινίκων | ||
| καὶ προκαλεῖταί με ἡμέρας . εἶπεν ] καλεῖσθαι . τοῦ χρήματος ] ὑπὲρ τίνος χρήματος : ἢ βαβαὶ ἕνεκα τοῦ |