| τουτο προσεθηκε . λεγει δη το ἐπι το χειρον , ἐπει ἁπλως γε εἰη ἀν ὁ ἐπιεικης και ἀκριβοδικαιος , | μοι . εἰς νησον δε τινα δει ἡμας ἐκπεσειν . Ὡς δε τεσσαρεσκαιδεκατη νυξ ἐγενετο διαφερομενων ἡμων ἐν τῳ Ἀδριᾳ |
| , τασσω τον αον ΔΥ θ ʂ Ϛ . παλιν ἐπει θελομεν τον αον και τον βον μετα Μο α | ἐν Δαμασκῳ , συμβιβαζων ὁτι οὑτος ἐστιν ὁ Χριστος . Ὡς δε ἐπληρουντο ἡμεραι ἱκαναι , συνεβουλευσαντο οἱ Ἰουδαιοι ἀνελειν |
| συναπτουσαν , ἐπει το ἐναντιον παθουσης ἡ δουλεια πολλῳ ἀμεινων ἐσται της ἐλευθεριας ὡς φησι Δωροθεος . και τα ἡμικυκλια | ἀν ὀμοσῃ ἐν τῳ θυσιαστηριῳ , οὐδεν ἐστιν : ὁς δ ' ἀν ὀμοσῃ ἐν τῳ δωρῳ τῳ ἐπανω αὐτου |
| , ἐαν μεν ἀληθες ᾐ ἐκεινο το ὁμολογουμενον , ἀληθες ἐσται και το ζητουμενον , και ἡ ἀποδειξις ἀντιστροφος τῃ | αὐτου , Ῥακα , ἐνοχος ἐσται τῳ συνεδριῳ : ὁς δ ' ἀν εἰπῃ , Μωρε , ἐνοχος ἐσται εἰς |
| γε τακτικων λογον παιδας ἁπαντας ἀνθρωπους ἀπεφηνατε . οὐ γαρ προς τους πολεμιους ἀσκειν μονον προὐθεσθε αὐτα τοις στρατιωταις τε | ἐπεποιθει , και τα σκυλα αὐτου διαδιδωσιν . ὁ μη ὠν μετ ' ἐμου κατ ' ἐμου ἐστιν , και |
| , και ὁταν ἐνυπνιον ἰδηι [ δεισιδαιμων ] , πορευεσθαι προς τους ὀνειροκριτας , προς τους μαντεις , προς τους | ὑπο νομον κερδησω : τοις ἀνομοις ὡς ἀνομος , μη ὠν ἀνομος θεου ἀλλ ' ἐννομος Χριστου , ἱνα κερδανω |
| . και σαφες ὁτι αἱ ἐξ αὐτων δειξεις πρω - ται ἐφοδοι εἰσι των ὑποκειμενων προσωπων , οὐ δεομεναι της | ποσις , ἀλλα δικαιοσυνη και εἰρηνη και χαρα ἐν πνευματι ἁγιῳ : ὁ γαρ ἐν τουτῳ δουλευων τῳ Χριστῳ εὐαρεστος |
| μιτρα Λυδια , νεανιδων ἰανογλεφαρων [ ] ἀγαλμα , οὐδε ται Ναννως κομαι , ἀλλ ' οὐδ [ ' ] | Δαυιδ ἐστιν ; αὐτος Δαυιδ εἰπεν ἐν τῳ πνευματι τῳ ἁγιῳ , Εἰπεν κυριος τῳ κυριῳ μου , Καθου ἐκ |
| το λοιπον ἀτιμος ἐσει , παντες δ ' ὡς προσθεν τας δωρεας ἑξουσι πεπαυμενου του νομου , και μηδενος ἐτ | αὐτον ἀφωνος , οὑτως οὐκ ἀνοιγει το στομα αὐτου . Ἐν τῃ ταπεινωσει ἡ κρισις αὐτου ἠρθη : την γενεαν |
| τα τουτοις ὁμοια εἰς ἀκρον ἐξεργαζεσθαι και κατατηκειν εἰς ταυτα τας τεχνας , πολιτικος δ ' ἀρα δημιουργος , παντας | που ὁ Χριστος γενναται . οἱ δε εἰπαν αὐτῳ , Ἐν Βηθλεεμ της Ἰουδαιας : οὑτως γαρ γεγραπται δια του |
| εἰρηκεν οὐδεν . χωρις δε τουτων και διαβαλλει την πολιν τα μεγιστ ' ἐν οἱς ψευδεται : εἰ γαρ ὑμεις | ἠν ὡς ἑκτη . Ἐρχεται γυνη ἐκ της Σαμαρειας ἀντλησαι ὑδωρ . λεγει αὐτῃ ὁ Ἰησους , Δος μοι πειν |
| γαρ ἀρχαι ἁπλαι τυγχανουσιν , ὡς τα τεσσαρα στοιχεια προς τα σωματα , και τα εἰκοσι - τεσσαρα προς τα | πολλακις γαρ πιπτει εἰς το πυρ και πολλακις εἰς το ὑδωρ . και προσηνεγκα αὐτον τοις μαθηταις σου , και |
| σοι δεδοται . και οἱ θεοι δε εὐμενεις τοις τοιουτοις εἰσιν , εἰς ἐνια δε και συνεργουσιν , εἰς ὑγιειαν | ἡμερᾳ και ἐδωκεν αὐτον ἐμφανη γενεσθαι , οὐ παντι τῳ λαῳ ἀλλα μαρτυσιν τοις προκεχειροτονημενοις ὑπο του θεου , ἡμιν |
| θηρια : φατναι δε ὡς ἀναπλεῳ μελων ἀνθρωπειων και ὀστων εἰσιν , οἱς εἰς την ἱπποτροφιαν ταυτην ὁ Διομηδης ἐχρησατο | ἐσται γαρ ἀναγκη μεγαλη ἐπι της γης και ὀργη τῳ λαῳ τουτῳ , και πεσουνται στοματι μαχαιρης και αἰχμαλωτισθησονται εἰς |
| ὁτε και κτεινειν και πολεμειν . δορυ και κηρυκειον : ἐπι των ἁμα παρακαλουντων και ἀπειλουντων . οἱ δεκατευθεντες γαρ | κοσμῳ : ἐγω παντοτε ἐδιδαξα ἐν συναγωγῃ και ἐν τῳ ἱερῳ , ὁπου παντες οἱ Ἰουδαιοι συνερχονται , και ἐν |
| ἐναλλοιωθησεται και ἡ των πραγματων δυναμις . οὐκ ἠβουληθην γαρ ἐπι πολυ και πολυμερως τας συγκρασεις συγγραφειν δια το και | , οἱ ἀπο της Ἀσιας Ἰουδαιοι θεασαμενοι αὐτον ἐν τῳ ἱερῳ συνεχεον παντα τον ὀχλον και ἐπεβαλον ἐπ ' αὐτον |
| ποταμον ἐβαλεν , ὁς ἀπ ' αὐτου Εὐηνος μετωνομασθη . Γενναται δ ' ἐν αὐτῳ βοτανη [ σαρισα προσαγορευομενη ] | συντυχειν αὐτῳ δια τον ὀχλον . ἀπηγγελη δε αὐτῳ , Ἡ μητηρ σου και οἱ ἀδελφοι σου ἑστηκασιν ἐξω ἰδειν |
| : κατα δε προνοιαν θεων ὁ τοπος μετωνομασθη Παγγαιος . Γενναται δε ἐν αὐτῳ τῳ προειρημενῳ ποταμῳ βοτανη παρομοιος ὀριγανῳ | . αὐτος δε κρατησας της χειρος αὐτης ἐφωνησεν λεγων , Ἡ παις , ἐγειρε . και ἐπεστρεψεν το πνευμα αὐτης |
| σ , και γινεται ὁ ἀριθμος μοναδων μ . . Ἐσται ἀρα ὁ μεν μειζων των ἐκ της πρωτης διαιρεσεως | προεγνω . ἠ οὐκ οἰδατε ἐν Ἠλιᾳ τι λεγει ἡ γραφη ; ὡς ἐντυγχανει τῳ θεῳ κατα του Ἰσραηλ , |
| των μεν προφητων Σολομων περι των τεθνηκοτων εἰπεν : ” Ἐσται ἰασις ταις σαρξιν και ἐπιμελεια των ὀστεων . “ | ὁ Ἰησους ὁτι ἠδη παντα τετελεσται , ἱνα τελειωθῃ ἡ γραφη , λεγει , Διψω . σκευος ἐκειτο ὀξους μεστον |
| ἐνδεισθαι δοκειτε , προς ἐμε λεγετε : συν γαρ θεοις οὐδενος ἀπορησομεν . και εἰ μεν τις εἰπειν τι βουλεται | , ὁτι φορτιζετε τους ἀνθρωπους φορτια δυσβαστακτα , και αὐτοι ἑνι των δακτυλων ὑμων οὐ προσψαυετε τοις φορτιοις . οὐαι |
| και τελος και ὁρος εὐδαιμονιας ὁ θεος , μετεχων μεν οὐδενος ἑτερου προς βελτιωσιν , το δε ἰδιον μεταδεδωκως ἁπασι | . ζηλω γαρ ὑμας θεου ζηλῳ , ἡρμοσαμην γαρ ὑμας ἑνι ἀνδρι παρθενον ἁγνην παραστησαι τῳ Χριστῳ : φοβουμαι δε |
| και φυσικας ὡς οἱον τε ἠν συγκροτησας , και ἐπι πασιν ἐκεινο παρεγγυησαμενος , μηδενα λογον ἑν τι τοις οὐσι | νυν δε ἐγραψα ὑμιν μη συναναμιγνυσθαι ἐαν τις ἀδελφος ὀνομαζομενος ᾐ πορνος ἠ πλεονεκτης ἠ εἰδωλολατρης ἠ λοιδορος ἠ μεθυσος |
| το δη παντα ἀφεντας ? τα τοιαυτ ' ἐμποδων ὀντα πασιν και [ ] χρωμενων [ ] οὐ μονον των | ἀντεχομενον του κατα την διδαχην πιστου λογου , ἱνα δυνατος ᾐ και παρακαλειν ἐν τῃ διδασκαλιᾳ τῃ ὑγιαινουσῃ και τους |
| τοισι προσθεν . Ἠν δε μη ὑπο ταυτης της θεραπειης παυηται , γαλακτι παχυνας καυσαι κατω την ὠμοπλατην την δεξιην | μαθητων λεγων , Ὑπαγετε εἰς την κατεναντι κωμην , ἐν ᾑ εἰσπορευομενοι εὑρησετε πωλον δεδεμενον , ἐφ ' ὁν οὐδεις |
| ζητειν , δωρεαν λαμβανειν , κἀν ἡ πολις βλαπτομενη μη παυηται , τουτῳ πως οἱον τε ἠν κατορθουν τῃ πολει | δε ἐν τῃ παρουσιᾳ αὐτου ἀλλα και ἐν τῃ παρακλησει ᾑ παρεκληθη ἐφ ' ὑμιν , ἀναγγελλων ἡμιν την ὑμων |
| προμοι . ὁσαι δ ' ἀκληροι Τρωιαδων , ὑπο στεγαις ταισδ ' εἰσι , τοις πρωτοισιν ἐξηιρημεναι στρατου , συν | πυρι ἀποκαλυπτεται , και ἑκαστου το ἐργον ὁποιον ἐστιν το πυρ [ αὐτο ] δοκιμασει . εἰ τινος το ἐργον |
| σε φημα , γυναι , φρενας ἐπισσυτος ; ἀπωλομεσθα : ταισδ ' ἐπιστασαι πυλαις ἀκουσαθ ' οἱος κελαδος ἐν δομοις | παν οὐν δενδρον μη ποιουν καρπον καλον ἐκκοπτεται και εἰς πυρ βαλλεται . ἐγω μεν ὑμας βαπτιζω ἐν ὑδατι εἰς |
| ἐκ τουτων . ἠδη δε που και τοιονδε ἐν δυσεντεριαις ὠπται : προσαψαμενον των τυχαιων τινος το ἑλκος των ἐσω | Συ καθου ὡδε καλως , και τῳ πτωχῳ εἰπητε , Συ στηθι ἠ καθου ἐκει ὑπο το ὑποποδιον μου , |
| πεισαι : παλαι γαρ μισθου και γραφων και νομους εἰσφερων ὠπται . και μην οὐδ ' ἐκεινο γ ' ἐνεστιν | και καθισας ταχεως γραψον πεντηκοντα . ἐπειτα ἑτερῳ εἰπεν , Συ δε ποσον ὀφειλεις ; ὁ δε εἰπεν , Ἑκατον |
| : ὁρᾳς δ ' , ἐφη , των φυτων πηλον ταις κεφαλαις πασαις ἐπικειμενον και παντων των φυτων ἐστεγασμενον το | εἰναι τον υἱον του ἀνθρωπου ; οἱ δε εἰπαν , Οἱ μεν Ἰωαννην τον βαπτιστην , ἀλλοι δε Ἠλιαν , |
| της πετρας ἀντιτυπιᾳ . οἱ πλειστοι μεν οὐν τουτων ἐν ταις ἀκρωρειαις αὐταις ἀρκυσι και ἀκοντιοις και ποδαγραις αἱρουνται , | Βαραββαν , και παρεδωκεν τον Ἰησουν φραγελλωσας ἱνα σταυρωθῃ . Οἱ δε στρατιωται ἀπηγαγον αὐτον ἐσω της αὐλης , ὁ |
| δει , παντων ὑστατος . γνωναι δε σοι ῥᾳστον της οὐσιας το μετρον παρα των ἐπι τουτῳ τεταγμενων . δει | φωνης λεγουσης μοι : ἀκουσον , δικαιε Ἰωαννη : τρια ἐτη ἐσονται οἱ καιροι ἐκεινοι , και ποιησω τα τρια |
| οἱ περι ταυτα δεινοι οὐτε προς την γνωσιν της πολυσυνθετου οὐσιας αὐτων οὐτε προς την της θεραπειας παραδοσιν . ἠ | συνεθλιβον αὐτον . και γυνη οὐσα ἐν ῥυσει αἱματος δωδεκα ἐτη και πολλα παθουσα ὑπο πολλων ἰατρων και δαπανησασα τα |
| δει ποιειν . σειριασιν δε το παθος καλεισθαι φασιν οἱ μεν ἀπο του ἀστρου δια την πυρωσιν , οἱ δε | παρ ' οὑ δυνησῃ αὐτος ἀνακρινας περι παντων τουτων ἐπιγνωναι ὡν ἡμεις κατηγορουμεν αὐτου . συνεπεθεντο δε και οἱ Ἰουδαιοι |
| και μετα την ἐξεγερσιν οὐχ εὑρισκων τινας των ὑων τεως μεν ἐκλαιε τας πληγας ὀρρωδων τας παρα του πατρος , | οὑ φαγειν οὐκ ἐχουσιν ἐξουσιαν οἱ τῃ σκηνῃ λατρευοντες . ὡν γαρ εἰσφερεται ζῳων το αἱμα περι ἁμαρτιας εἰς τα |
| Ἐν Αἰγυπτῳ δε και Βαβυλωνι και Βακτροις , ὁπου μη ὑεται ἡ χωρα ἠ σπανιως , αἱ δροσοι το ὁλον | Ἰησους , Ἐνεγκατε ἀπο των ὀψαριων ὡν ἐπιασατε νυν . ἀνεβη οὐν Σιμων Πετρος και εἱλκυσεν το δικτυον εἰς την |
| εἰς Κυμαιαν : ἐπι των παραδοξων και σπανιων . Ὀνος ὑεται : ἐπι των μη ἐπιστρεφομενων . Ὀνου θανατους : | Γαλιλαιαν . Μετα ταυτα ἠν ἑορτη των Ἰουδαιων , και ἀνεβη Ἰησους εἰς Ἱεροσολυμα . ἐστιν δε ἐν τοις Ἱεροσολυμοις |
| ἐχει ἐμφασιν προς το εἰναι , και τοις παντῃ μη οὐσιν ὡμοιωται τοτε , τα δε ἁπλως ἀναγκαια οὐχ οὑτως | Δαυιδ του πατρος αὐτου , και βασιλευσει ἐπι τον οἰκον Ἰακωβ εἰς τους αἰωνας , και της βασιλειας αὐτου οὐκ |
| . ἐπει δε σοφιαν | μεν ἐπιστημην της ἐν τοις οὐσιν ἀληθειας τιθεμεθα , το δε δι ' ἀποδειξιν , | πασαν την συγγενειαν ἐν ψυχαις ἑβδομηκοντα πεντε , και κατεβη Ἰακωβ εἰς Αἰγυπτον . και ἐτελευτησεν αὐτος και οἱ πατερες |
| αὐθαδεις δε λαβοντες ἀποκρισεις προειπον αὐτοις τον πολεμον . και γινεται ἡ μεν πρωτη ἐξοδος ἑνος των ὑπατων Οὐαλεριου συν | . ὑμεις ἐστε οἱ υἱοι των προφητων και της διαθηκης ἡς διεθετο ὁ θεος προς τους πατερας ὑμων , λεγων |
| ἐν τωι στοματι δε ληφθεισης της τροφης παρα ταυτα ἀναδοσις γινεται ἀπ ' αὐτης , ὡς ἀν δη παλιν και | ὑμας ἐγω ὁ δεσμιος ἐν κυριῳ ἀξιως περιπατησαι της κλησεως ἡς ἐκληθητε , μετα πασης ταπεινοφροσυνης και πραϋτητος , μετα |
| δε της ψυχης ἀρεταις τεθαρρηκοτες . οἱ μεν οὐν περι τον Ἐπαμεινωνδαν ὁρωντες την των Λακεδαιμονιων χωραν δυσεισβολον οὐσαν , | βλεπειν . και ἀποκριθεις εἰπεν αὐτοις , Πορευθεντες ἀπαγγειλατε Ἰωαννῃ ἁ εἰδετε και ἠκουσατε : τυφλοι ἀναβλεπουσιν , χωλοι περιπατουσιν |
| ἁλουργιδα ἱερευσι μεν και θυμελικοις και σκηνικοις και τοις περι τον Διονυσον τεχνιταις μονοις συμφερει , τοις δε λοιποις ταραχας | ὡς βατραχοι : εἰσιν γαρ πνευματα δαιμονιων ποιουντα σημεια , ἁ ἐκπορευεται ἐπι τους βασιλεις της οἰκουμενης ὁλης , συναγαγειν |
| ἑκαστου , ὡς νυν Ἰρος ἐκεινος ἐπ ' αὐλειῃσι θυρῃσιν ἡσται νευσταζων κεφαλῃ , μεθυοντι ἐοικως , οὐδ ' ὀρθος | Συ εἰ ὁ βασιλευς των Ἰουδαιων ; ὁ δε Ἰησους ἐφη , Συ λεγεις . και ἐν τῳ κατηγορεισθαι αὐτον |
| μεμβλετ ' Ἀχιλλευς ; κεινος ὁ γε προπαροιθε νεων ὀρθοκραιραων ἡσται ὀδυρομενος ἑταρον φιλον : οἱ δε δη ἀλλοι οἰχονται | ταλαντα μοι παρεδωκας : ἰδε ἀλλα δυο ταλαντα ἐκερδησα . ἐφη αὐτῳ ὁ κυριος αὐτου , Εὐ , δουλε ἀγαθε |
| πεμπτον γινεσθαι Ϟ α μο α . Παντα πεντακις . Γινεται Ϟ ε μο ε . Ἀλλ ' ὁ τριτος | ἀπεκριθησαν αὐτῳ οἱ Ἰουδαιοι , Περι καλου ἐργου οὐ λιθαζομεν σε ἀλλα περι βλασφημιας , και ὁτι συ ἀνθρωπος ὠν |
| ἀξιας , ἐκ του ἀσυμφορου , ἐκ του αἰσχρου . Γινεται δε ἀσαφεια ἡ μεν περι την προφοραν , ἡν | Κυριε , εἰ συ εἰ , κελευσον με ἐλθειν προς σε ἐπι τα ὑδατα : ὁ δε εἰπεν , Ἐλθε |
| , εἰ και μη ἑκοντες , ἀλλ ' ἀκοντες ἰσως ἐσονται βελτιους . Ζωιλος δε ἀπεσταλται διδαξων τε , εἰ | ἐξ οὐρανου , και κραξει φωνῃ μεγαλῃ λεγων : ἀκουσον γη και ἐνισχυου , λεγει κυριος : προς σε γαρ |
| δημηγορουντες Ἀθηνησι του βελτιστου ἀντιποιουμενοι τουτο ποιουσι ζητουντες ὁπως βελτιστοι ἐσονται οἱ πολιται , ἠ και αὐτοι προς ἡδονην ἀφορωσιν | γαρ γεγραπται δια του προφητου : Και συ , Βηθλεεμ γη Ἰουδα , οὐδαμως ἐλαχιστη εἰ ἐν τοις ἡγεμοσιν Ἰουδα |
| παντος οὐν του ληφθεντος πεπερασμενου μεγεθους μειζον ἀλληλων διαστησονται ἐκβαλλομεναι ἐπ ' ἀπειρον αἱ εὐθειαι . τουτου δη προυποτεθεντος λεγω | γαρ περι τουτων ὁ βασιλευς , προς ὁν και παρρησιαζομενος λαλω : λανθανειν γαρ αὐτον τουτων οὐ πειθομαι οὐθεν , |
| παραμυθουμενοι . ἀλλοι δε , ὡν ἐστι και Αἰσχυλος , ἐπ ' Ἀρχεμορῳ τῳ Νεμεας παιδι : οἱ δε ἐπι | χωρει ἐν ὑμιν . ἁ ἐγω ἑωρακα παρα τῳ πατρι λαλω : και ὑμεις οὐν ἁ ἠκουσατε παρα του πατρος |
| πασαι πλην Θηβαιων : Θηβαιοι γαρ μονοι , την Βοιωτιαν ὑπο μιαν ἀγοντες συντελειαν , οὐ προσεδεχθησαν ὑπο των Ἑλληνων | αὐτον και εἰπεν αὐτῳ , Ἑν σε ὑστερει : ὑπαγε ὁσα ἐχεις πωλησον και δος [ τοις ] πτωχοις , |
| και Κρατητα , ὡν ὑπο μεν Στιλπωνος ἐγενετο μαχητης , ὑπο δε Ἡρακλειτου αὐστηρος , κυνικος δε ὑπο Κρατητος . | καθεδρας ἐκαθισαν οἱ γραμματεις και οἱ Φαρισαιοι . παντα οὐν ὁσα ἐαν εἰπωσιν ὑμιν ποιησατε και τηρειτε , κατα δε |
| ἀνοικειος ἀνθρωπῳ . τι δε | Μωυσης ; οὐ προφητης ᾀδεται πανταχου ; λεγει γαρ : „ ἐαν γενηται ὑμων | την ἐκκλησιαν , και πυλαι ᾁδου οὐ κατισχυσουσιν αὐτης . δωσω σοι τας κλειδας της βασιλειας των οὐρανων , και |
| Μουσων διπλουν : ἠ ὁτι ἐν τοις ποιηταις τα Σεμελης ᾀδεται παθη , οἱ δε ποιηται μουσοληπτοι , ἠ ὁτι | ' αὐτου και αὐτος μετ ' ἐμου . ὁ νικων δωσω αὐτῳ καθισαι μετ ' ἐμου ἐν τῳ θρονῳ μου |
| ] ? ' ἐχουσα [ ] ιλων ? [ ] εται Ἑλλας [ ] ! ! ! ! φιαι [ | θεου , Ἰωαννη Θεολογε : και πως μελλει σωθηναι πασα ψυχη , ὁτι οὐδεις ἀναμαρτητος ; Και λεγει αὐτῳ Ἰωαννης |
| ! [ ] [ ] ] νειθ ! [ ] εται ] ϲτων ! [ ] ! [ ] ωνμα | αὐτῳ και συμπεριλαβων εἰπεν , Μη θορυβεισθε , ἡ γαρ ψυχη αὐτου ἐν αὐτῳ ἐστιν . ἀναβας δε και κλασας |
| . Αὑται μεν οὐν ἐν τοις χυλοις αἱ μεταβολαι . Γινονται δε και κατα τας ὀσμας μαλιστα μεν αὐτοματως δια | ἀν ἐσωθη πασα σαρξ : δια δε τους ἐκλεκτους κολοβω - θησονται αἱ ἡμεραι ἐκειναι . τοτε ἐαν τις ὑμιν |
| ναυπηγικης το τοιανδε ναυν ποιησαι οἱον ἀκατιον ἠ δρομωνα . Γινονται οὐν οἱ ὁρισμοι ἐκ μεν του πορρω ὑποκειμενου , | εἰς Χριστον Ἰησουν πιστεως . διαλεγομενου δε αὐτου περι δικαιο - συνης και ἐγκρατειας και του κριματος του μελλοντος ἐμφοβος |
| ' ἀν ἁψηται πραγματος , ὡς δυσοιωνιστος ἀπωλεσεν αὐτο . ἁψηται δε λεγει ἀντι του ἐθελησῃ αὐτου προστηναι και ὑπερ | τας χειρας αὐτῳ , ἐπηρωτα αὐτον , Εἰ τι βλεπεις ; και ἀναβλεψας ἐλεγεν , Βλεπω τους ἀνθρωπους , ὁτι |
| και το φυλλον παρομοιον ταις πτερισιν : ὁταν δε τις ἁψηται των κλωνιων , ὡσπερ ἀφαυαινομενα τα φυλλα συμπιπτειν φασιν | καλειτε , Κυριε κυριε , και οὐ ποιειτε ἁ λεγω ; πας ὁ ἐρχομενος προς με και ἀκουων μου των |
| ἀραται ] καταραται . ἀραται ] καθ ' ἡμων . ἀραται ] ἐκ παραλληλου . τυχας ] δυστυχιας . θΞ | περι σεαυτου ; ἐφη , Ἐγω φωνη βοωντος ἐν τῃ ἐρημῳ , Εὐθυνατε την ὁδον κυριου , καθως εἰπεν Ἠσαϊας |
| ὁ τον ἱερον ἀροτον ἐπιτελων * * ἀλλα τε πολλα ἀραται και τοις μη κοινωνουσι κατα τον βιον ὑδατος ἠ | . οὑτος ἐστιν ὁ γενομενος ἐν τῃ ἐκκλησιᾳ ἐν τῃ ἐρημῳ μετα του ἀγγελου του λαλουντος αὐτῳ ἐν τῳ ὀρει |
| ἠκουσα σιωπην : εἰ γαρ ὁ κυκνος σιγᾳ , τις ᾀσεται μουσικην , εἰ ὁ μεγαλοφωνος Διονυσιος μικρα φθεγγεται , | , οἱτινες ἠσαν Μωϋσης και Ἠλιας , οἱ ὀφθεντες ἐν δοξῃ ἐλεγον την ἐξοδον αὐτου ἡν ἠμελλεν πληρουν ἐν Ἰερουσαλημ |
| τυγχανει ἀηδες και ὠφελιμον , τουτο δε και λεξει και ᾀσεται , ἐαντε χαιρωσιν ἐαντε μη ; ποτερως σοι δοκει | : λεγω δε ὑμιν ὁτι οὐδε Σολομων ἐν πασῃ τῃ δοξῃ αὐτου περιεβαλετο ὡς ἑν τουτων . εἰ δε τον |
| κελευουσιν ἐπι θερμον τηγανον σιζουσαν ἀφαιρειν : ἁμα δ ' ἡπται και σιζει , καθαπερ τοὐλαιον , εὐθυς . διο | . και γαρ ἐγω ἀνθρωπος εἰμι ὑπο ἐξουσιαν , ἐχων ὑπ ' ἐμαυτον στρατιωτας , και λεγω τουτῳ , Πορευθητι |
| των ἐπι Δαφνῃ πανηγυρεων φησιν : παντος δε ὀργανου καταμιτον ἡπται , κροταλων , ὑπο φανου , πανδουρου , τῳ | ὠδινας του θανατου , καθοτι οὐκ ἠν δυνατον κρατεισθαι αὐτον ὑπ ' αὐτου : Δαυιδ γαρ λεγει εἰς αὐτον , |
| καθο - λου . Δημοσθενει Δημαδης ἀντειπων οὐκ ἐπεισεν : ηὑρηται κατιων ἐπι τοις ὁριοις της χωρας Δημοσθενης νεκρος ἀσκυλευτος | την νησον ἀχρι Παφου εὑρον ἀνδρα τινα μαγον ψευδοπροφητην Ἰουδαιον ᾡ ὀνομα Βαριησου , ὁς ἠν συν τῳ ἀνθυπατῳ Σεργιῳ |
| παιδας τον ἑνα νοσῳ ἀπεβαλε και πολεμῳ : ὁ δευτερος ηὑρηται ἀναρτων ἑαυτον , ὁ τριτος παις ἐπικαταλαβων διεκωλυσε και | ἐποιησεν ἐν τῳ Χριστῳ Ἰησου τῳ κυριῳ ἡμων , ἐν ᾡ ἐχομεν την παρρησιαν και προσαγωγην ἐν πεποιθησει δια της |
| ταδε : Ἱσπανιαι τρεις , ἁς Ἰβηριας προτερον ἐκαλουν . Αὑται δε χερρονησου δικην περιρρεονται ὑπο θαλασσης κατα σφοδρα στενον | ἀγαπῃ , ἱνα και ἐν ταυτῃ τῃ χαριτι περισσευητε . Οὐ κατ ' ἐπιταγην λεγω , ἀλλα δια της ἑτερων |
| ὁ ἀρχων ἀσθενης και δια τουτο ἑκαστος ἑαυτου ἐξουσιαζει . Αὑται μεν οὐν αἱ τε ἐν τῃ πολιτικῃ και ἐν | ὁ λογος ἡμων ὁ προς ὑμας οὐκ ἐστιν Ναι και Οὐ . ὁ του θεου γαρ υἱος Ἰησους Χριστος ὁ |
| . ἠν δ ' ἁλισκωνται προτερον και ἐπιγενηται τεταρταιος , παυονται . Νυν περι νοσηματος και συμπτωματος θελει διαλεχθηναι , | , ὁτι το της δοξης και το του θεου πνευμα ἐφ ' ὑμας ἀναπαυεται . μη γαρ τις ὑμων πασχετω |
| ἰσης μοιρας ὑποκαπνιζε : και εἰ μεν στροφοι γενωνται , παυονται τα της διαθεσεως . Χρησθαι δε αὐτας παραινω συνεχως | ἀπωσατο αὐτον εἰπων , Τις σε κατεστησεν ἀρχοντα και δικαστην ἐφ ' ἡμων ; μη ἀνελειν με συ θελεις ὁν |
| φοβους και τας ἐπι μακρον γιγνομενας της διανοιας ἐκστασεις . ἰαται γαρ , φησιν , ἡ καταυλησις και ἰσχιαδα και | ἀδελφων εἰπεν , Ἀνδρες ἀδελφοι , ἐδει πληρωθηναι την γραφην ἡν προειπεν το πνευμα το ἁγιον δια στοματος Δαυιδ περι |
| ξηρα δε λεια μετα σχιστου ἀρσενικου και γαλακτος πινομενη δυσεντερικους ἰαται ἐλκη τε παλαια τοις προς ταυτα μιγνυμενη φαρμακοις , | τιμιαν ἐμαυτῳ ὡς τελειωσω τον δρομον μου και την διακονιαν ἡν ἐλαβον παρα του κυριου Ἰησου , διαμαρτυρασθαι το εὐαγγελιον |
| του στρατευματος : ἐγω γαρ , ἐφη , οἰδα ὁτι ἑψονται πολλοι των νεων ἐμου ἡγουμενου . ἐκ τουτου ἐρωτωσιν | αὐτης ἱνα μη λαβητε : ὁτι ἐκολληθησαν αὐτης αἱ ἁμαρτιαι ἀχρι του οὐρανου , και ἐμνημονευσεν ὁ θεος τα ἀδικηματα |
| εἰπερ δε ἀρα , ἐπι των ἀπροσδιοριστων ταις μεν καταφασεσιν ἑψονται αἱ ἀποφασεις , ταις δε ἀποφασεσιν οὐ παντως αἱ | Χριστου χιλια ἐτη . οἱ λοιποι των νεκρων οὐκ ἐζησαν ἀχρι τελεσθῃ τα χιλια ἐτη . αὑτη ἡ ἀναστασις ἡ |
| παρειληφαμεν τας Ἑλληνιδας : τουτων δ ' αὐτων τετταρων οὐσων την μεν Ἰαδα τῃ παλαιᾳ Ἀτθιδι την αὐτην φαμεν , | ἡ Μαρθα προς τον Ἰησουν , Κυριε , εἰ ἠς ὡδε οὐκ ἀν ἀπεθανεν ὁ ἀδελφος μου : [ ἀλλα |
| μια τις ἡ αἰτια , φανερον δε οὐχ ὁμοιως δια την ἀντιπεριστασιν . Ὁλως γαρ παντων των τοιουτων τας αὐτας | ὑπο της μητρος αὐτης , Δος μοι , φησιν , ὡδε ἐπι πινακι την κεφαλην Ἰωαννου του βαπτιστου . και |
| αἱ αὐται πανταχου πεφυκασι , αἱ δε της σεληνης αἱ αὐται . πρωτον ἐνη τετρας τε ⌊ και ἑβδομη ⌋ | , Ἐγω ὁ θεος Ἀβρααμ και [ ὁ ] θεος Ἰσαακ και [ ὁ ] θεος Ἰακωβ ; οὐκ ἐστιν |
| , φησιν , ὁτι ἑν ἐστι προοιμιον , ἐπει αἱ αὐται ὑποληψεις εἰσιν : οὐ γαρ ἐπειδη πολλαι των ὑποληψεων | και ἐν παραβολῃ ἐκομισατο . Πιστει και περι μελλοντων εὐλογησεν Ἰσαακ τον Ἰακωβ και τον Ἠσαυ . Πιστει Ἰακωβ ἀποθνῃσκων |
| αὐτο και ἑν ἀριθμῳ διαμενειν , ᾑ μετεχειν ὡς ἑκαστον δυναται , ταυτῃ κοινωνει το μεν μαλλον το δε ἡττον | βλεπω δε ἑτερον νομον ἐν τοις μελεσιν μου ἀντιστρατευομενον τῳ νομῳ του νοος μου και αἰχμαλωτιζοντα με ἐν τῳ νομῳ |
| ἐξω ψαυομενον σκληρον ἐστι , και το σιαλον καταπινειν οὐ δυναται . Ὁταν οὑτως ἐχῃ , σπογγον ἐς ὑδωρ θερμον | ὁ νομος ταυτα οὐ λεγει ; ἐν γαρ τῳ Μωϋσεως νομῳ γεγραπται , Οὐ κημωσεις βουν ἀλοωντα . μη των |
| : ὁκκα δε το μεν ἁγηται , το δ ' ἑπηται , και ἀμφοτερα συμφωνει ἀλλαλοις , το τηνικαυτα ἀρετα | τι ἐστιν ; ἀλλ ' ὁτι ἁ θυουσιν [ τα ἐθνη ] , δαιμονιοις και οὐ θεῳ θυουσιν , οὐ |
| ἀν δη ζωῳ Πυροεις ἐπιοντι βεβηκως ἀμφοτεροις σελαεσσιν ὁμου βεβαωσιν ἑπηται , ὀφθαλμων σελας ἀμφοτερων ἠμερσε βροτοισιν : ἠν δε | : ἀποστραφητωσαν οἱ ἁμαρτωλοι εἰς τον ᾁδην , παντα τα ἐθνη τα ἐπιλανθανομενα του θεου . και παλιν ὁ αὐτος |
| Λακωσι τους πολεμιους φευγοντας μη φονευειν , ἱνα το φευγειν ἡγωνται του μενειν λυσιτελεστερον . Ὁτι Ἀγησιλαος τοις φευγουσι των | ἱκανοι ἐσμεν λογισασθαι τι ὡς ἐξ ἑαυτων , ἀλλ ' ἡ ἱκανοτης ἡμων ἐκ του θεου , ὁς και ἱκανωσεν |
| μεν των φρονιμων , ἱν ' ὀρθως κρινοντες ἀξιους αὐτους ἡγωνται τιμης , ὑπο δε των γινωσκοντων , ἱνα μη | νομιζοντων πορισμον εἰναι την εὐσεβειαν . ἐστιν δε πορισμος μεγας ἡ εὐσεβεια μετα αὐταρκειας : οὐδεν γαρ εἰσηνεγκαμεν εἰς τον |
| αἰφνιδιος ἀνεμου ἐμπτωσις . πτοιωδεσι : την πτοιαν οἱ μεν δεχονται τον κινδυνον , οἱ δε την ταραχην , οἱ | ὑμιν . ταυτα ἐντελλομαι ὑμιν , ἱνα ἀγαπατε ἀλληλους . Εἰ ὁ κοσμος ὑμας μισει , γινωσκετε ὁτι ἐμε πρωτον |
| ὁ δε αὐτος λογος και ἐπι των θηλειων , ὁτε δεχονται το σπερμα . Στιλπνος . παρα το στιλβω , | οὑτος ὁ ἀνθρωπος ἁμαρτωλος ἐστιν . ἀπεκριθη οὐν ἐκεινος , Εἰ ἁμαρτωλος ἐστιν οὐκ οἰδα : ἑν οἰδα , ὁτι |
| ἀκρων : ταυτα δε λευκα ἰσχυρως . και ἀλλοι δε ᾀδονται κιθαρῳδοι τικτεσθαι . και εἰσι πορφυροι μεν το παν | ἀγριον . και ἐκηρυσσεν λεγων , Ἐρχεται ὁ ἰσχυροτερος μου ὀπισω μου , οὑ οὐκ εἰμι ἱκανος κυψας λυσαι τον |
| και χοροι τοις θεοις ἱστανται και παιανες ἐπι τοις θεοις ᾀδονται . και οὐδεν θαυμαστον , ὁποτε γε και αὐτων | και κεκραγεν λεγων , Οὑτος ἠν ὁν εἰπον , Ὁ ὀπισω μου ἐρχομενος ἐμπροσθεν μου γεγονεν , ὁτι πρωτος μου |
| πατρος , ἐναπεθανεν ὁ παις δεσμοις , ἐῤῥιψαν αὐτον οἱ λῃσται εἰς την θαλασσαν , προσηνεχθη τῃ πολει : βουλεται | θελετε ; ἐν ῥαβδῳ ἐλθω προς ὑμας , ἠ ἐν ἀγαπῃ πνευματι τε πραϋτητος ; Ὁλως ἀκουεται ἐν ὑμιν πορνεια |
| περι τας κορυφας , περι ὁ δη και συνισταντο οἱ λῃσται , λυπρον και ἀκαρπον δια τε τας παχνας και | γνωσει και πασῃ σπουδῃ και τῃ ἐξ ἡμων ἐν ὑμιν ἀγαπῃ , ἱνα και ἐν ταυτῃ τῃ χαριτι περισσευητε . |
| , ὁ ψευδος μεν ἐστιν οὐ μην ἀδυνατον , μη ἡγηται τις συναγεσθαι παρα την του ἐνδεχομενου εἰς το ὑπαρχον | αὐτοι ἐν ἡμιν ὠσιν , ἱνα ὁ κοσμος πιστευῃ ὁτι συ με ἀπεστειλας . κἀγω την δοξαν ἡν δεδωκας μοι |
| τε τοις ῥημασι φυλαττειν , ἱνα τα ὀρθα των ἐγκλινομενων ἡγηται και τα παρεμφατικα των ἀπαρεμφατων , και ἀλλα τοιαυτα | πιειν οἰνον μηδε ἐν ᾡ ὁ ἀδελφος σου προσκοπτει . συ πιστιν [ ἡν ] ἐχεις κατα σεαυτον ἐχε ἐνωπιον |
| , ὡς βοωσι μεν ἐχοντες και συναγωνιζονται τῳ δεδωκοτι , παυσονται δε οὐδεποτε ἀλλως , εἰ μη ταις κολασεσι . | τῳ θεῳ , και ἐλογισθη αὐτῳ εἰς δικαιοσυνην . Γινωσκετε ἀρα ὁτι οἱ ἐκ πιστεως , οὑτοι υἱοι εἰσιν Ἀβρααμ |
| συμμαχους αὐτων ἐτιμωρησαμεθα συν θεοις , και δυειν θατερον ἠ παυσονται το λοιπον ἐνοχλουντες ἡμιν ἠ δικας τισουσιν ἐτι τουτων | , οὐκ ἀν περι ἀλλης ἐλαλει μετα ταυτα ἡμερας . ἀρα ἀπολειπεται σαββατισμος τῳ λαῳ του θεου : ὁ γαρ |
| , πιεζει γε μην και συνεχει το ἀσθμα , και κειται νεκρα δη : οἱ δ ' ἀνωθεν την ἐχθιστην | προς σκοτος ; τις δε συμφωνησις Χριστου προς Βελιαρ , ἠ τις μερις πιστῳ μετα ἀπιστου ; τις δε συγκαταθεσις |
| ἐρξας ἐργα και βιαια . „ Ἀργειος Δανδης σταδιοδρομος ἐνθαδε κειται νικαις ἱπποβοτον πατριδ ' ἐπευκλεϊσας Ὀλυμπιᾳ δις , ἐν | φιλος τον φιλον , ἠ πατηρ τα ἰδια τεκνα , ἠ τα τεκνα τους ἰδιους γονεις ; και ἠκουσα φωνης |
| φωνην , ἀλλα παντες παντων ὡς μικρων ἀφεμενοι των παροντων ἐχονται και χαιρουσιν ἀκουοντες τε και λεγοντες ὁ μεν τολμαν | τιμα αὐτον ὁ Κυριος ἐνοπιον των ἀγγελων και ἀνθρωπων . Ὁ τιμων τον ἰἐρεαν μετα πιστεως , την εὐχην αὐτου |
| οὑτως οὐδε τα γεγονοτα . ὁτι δε τα σημεια οὐκ ἐχονται , δηλον ἐκ του ἀμερη εἰναι . ἐχομενα γαρ | τελωνης . ὁ Φαρισαιος σταθεις προς ἑαυτον ταυτα προσηυχετο , Ὁ θεος , εὐχαριστω σοι ὁτι οὐκ εἰμι ὡσπερ οἱ |
| , πικροτερων δε θεαματων ἀνιαις κατατεινομενοι τας ψυχας ἀπαγορευσουσιν : ὀψονται γαρ ὡν συνῳκοδομησαν ἠ κατεφυτευσαν ἠ περιεποιησαντο κληρονομους γεγονοτας | του οὐρανου καταβεβηκα ; ἀπεκριθη Ἰησους και εἰπεν αὐτοις , Μη γογγυζετε μετ ' ἀλληλων . οὐδεις δυναται ἐλθειν προς |
| . ἀλλ ' ἐαν που καταλειπωσι γε αὑτοις ἐπιτηδεια , ὀψονται και ἡμας ἐνταυθα πορευομενους . ἀλλ ' , ὠ | μαθηται οὐ νηστευουσιν ; και εἰπεν αὐτοις ὁ Ἰησους , Μη δυνανται οἱ υἱοι του νυμφωνος ἐν ᾡ ὁ νυμφιος |
| ' ἐν αἱματι . ὁθεν καθ ' ὁ τι ἀν μερος του σωματος πλειον ἠι παρεσπαρμενον , κατ ' ἐκεινο | τον αἰωνα , ἱνα μη τον ἀδελφον μου σκανδαλισω . Οὐκ εἰμι ἐλευθερος ; οὐκ εἰμι ἀποστολος ; οὐχι Ἰησουν |
| ἐνθουσιων δε και πηδων , ὡσπερ ἀναπολογητον το λειπομενον ἀφιεις μερος , εἰς την ἐναντιαν ὑποδεσιν ἐπαφηκε τον λογον . | πως ἐφιλει αὐτον . τινες δε ἐξ αὐτων εἰπαν , Οὐκ ἐδυνατο οὑτος ὁ ἀνοιξας τους ὀφθαλμους του τυφλου ποιησαι |
| : παρδαλις ἐν ἀκμαις ὀνυχων ἐχει το ἰσχυρον , ἀλλα καπρος ἐν ὀδοντι , και ἐπι του μετωπου κριος . | και εἰσιν πρωτοι οἱ ἐσονται ἐσχατοι . Ἐν αὐτῃ τῃ ὡρᾳ προσηλθαν τινες Φαρισαιοι λεγοντες αὐτῳ , Ἐξελθε και πορευου |
| οἱ ἐφηβοι συμβαλλουσι μαχουμενους : ὁποτερων δ ' ἀν ὁ καπρος τυχῃ νικων , [ ἐστιν ] ἐν τῳ Πλατανιστᾳ | , ἀλλ ' ὁ ἐαν δοθῃ ὑμιν ἐν ἐκεινῃ τῃ ὡρᾳ τουτο λαλειτε , οὐ γαρ ἐστε ὑμεις οἱ λαλουντες |
| ἐντευθεν ἀποδεικτεον : τα οὐσιωδη τελειωτικα ἡμων εἰσι και ὁσον αὐξονται , τοσουτον τελειωτικα γινεται : το γαρ πλεον λογικευεσθαι | ; ἀλλ ' οὐ παντες οἱ ἐξελθοντες ἐξ Αἰγυπτου δια Μωϋσεως ; τισιν δε προσωχθισεν τεσσαρακοντα ἐτη ; οὐχι τοις |
| : ἰστεον , ὁτι τα ἀπο φωνηεντος ἀρχομενα ῥηματα χρονικως αὐξονται ἐν τῳ παρατατικῳ , οἱον ἀγω ἠγον , αἰρω | πορευθῃ προς αὐτους μετανοησουσιν . εἰπεν δε αὐτῳ , Εἰ Μωϋσεως και των προφητων οὐκ ἀκουουσιν , οὐδ ' ἐαν |
| : των οὐν δυο κανονων μαχομενων , και του μεν ἑνος ἀπαιτουντος εἰς την ου διφθογγον εἰναι την γενικην , | σκοτος ἠ το φως , ἠν γαρ αὐτων πονηρα τα ἐργα . πας γαρ ὁ φαυλα πρασσων μισει το φως |
| περι τα ἀφροδισια ἀκολασια κατα το πολυ μερος δια την ἑνος γενους ἑξιν ὑπο μανοτητος ὀστων ἐν σωματι ῥυωδη και | εἰπον οὐν προς αὐτον , Τι ποιωμεν ἱνα ἐργαζωμεθα τα ἐργα του θεου ; ἀπεκριθη ὁ Ἰησους και εἰπεν αὐτοις |
| Χιονιν αὐτον ἀναθειναι την στηλην , ἀλλ ' οὐ Λακεδαιμονιων ἡγηνται το δημοσιον : ἐστω γαρ δηπου , ὡς ἐν | και προσεκυνησεν ἐπι το ἀκρον της ῥαβδου αὐτου . Πιστει Ἰωσηφ τελευτων περι της ἐξοδου των υἱων Ἰσραηλ ἐμνημονευσεν , |
| Κασσανδρειᾳ τυραννησαντα . ἀνθ ' ὁτου δε Μεσσηνιοι το ὀνειδος ἡγηνται τουτο οὑτω πικρον , οὐ μοι τῳ λογῳ τῳ | συν ἡμιν γενεσθαι ἑνα τουτων . και ἐστησαν δυο , Ἰωσηφ τον καλουμενον Βαρσαββαν , ὁς ἐπεκληθη Ἰουστος , και |
| τεχνικως κρινουσα την τροπην των σωματων . Ἱπποκρατης δε ἰητρος ἰηται τουτο το παθος : τῳ γενει μεν οὐν ἐστι | Ὑποταγητε πασῃ ἀνθρωπινῃ κτισει δια τον κυριον : εἰτε βασιλει ὡς ὑπερεχοντι , εἰτε ἡγεμοσιν ὡς δι ' αὐτου πεμπομενοις |
| πληθει ὀθονιων . Το μεν οὐν , αὑτη ἡ ἐπιδεσις ἰηται , το δε τοισιν ἰωμενοισιν ὑπηρετεει . Ἐς μεν | εἰς τον οἰκον αὐτου , ὁτι θυγατηρ μονογενης ἠν αὐτῳ ὡς ἐτων δωδεκα και αὐτη ἀπεθνῃσκεν . Ἐν δε τῳ |
| Τυραννιων περισπα , οὐχ ὑγιως : ὁ γαρ χαρακτηρ βαρειαν τασιν ἀπαιτει , εἰτε ἀπο του βιβω βιβαθω γενομενου του | διδασκη ὁ ἀποστολος Παυλος : Το Ἀλληλουἰἀ ψαλλει Δαδ εὐαγγελικῃ φωνῃ , κατερωντε εἰς τα ἀγια δωρα : Το ἀγιον |
| ἠσαν και ὠξυνοντο , και λοιπον γενομενα κυρια την αὐτην τασιν ἐφυλαξαν , φημι δη την ὀξειαν : εἰκοτως οὐν | ἐνατης . περι δε την ἐνατην ὡραν ἀνεβοησεν ὁ Ἰησους φωνῃ μεγαλῃ λεγων , Ηλι ηλι λεμα σαβαχθανι ; τουτ |
| ἐν τῳ ὀστεῳ : ἑδρη δε καλεεται , ὁταν , μενον το ὀστεον ἐν τῃ ἑωυτου φυσει , το βελος | ἐν τῳ θεῳ . ὁταν ὁ Χριστος φανερωθῃ , ἡ ζωη ὑμων , τοτε και ὑμεις συν αὐτῳ φανερωθησεσθε ἐν |
| ' ἐκεινο ὀντος , ᾡ δυναται και πολλα εἰναι , μενον αὐτο ἑν και οὐ θελον μεριζεσθαι οὐδε γενος εἰναι | . ὁ γεγονεν ἐν αὐτῳ ζωη ἠν , και ἡ ζωη ἠν το φως των ἀνθρωπων : και το φως |
| οἰει ; Ἐγωγε , ἐφη . Οὐκουν ὁσῳ ἀν μεγαλαυχοτεροι ὠσιν , δυσαλωτοτεροι γιγνονται ; Εἰκος γε . Ποιος τις | ἑν μελος , συμπασχει παντα τα μελη : εἰτε δοξαζεται ἑν μελος , συγχαιρει παντα τα μελη . Ὑμεις δε |
| ἐπιταξασθαι τῃ φαλαγγι λοχους φυλακας ἱν ' ἀν που δεῃ ὠσιν οἱ ἐπιβοηθησοντες τῃ φαλαγγι και οἱ πολεμιοι τεταραγμενοι ἐμπιπτωσιν | ἀλλῳ δε ἑρμηνεια γλωσσων : παντα δε ταυτα ἐνεργει το ἑν και το αὐτο πνευμα , διαιρουν ἰδιᾳ ἑκαστῳ καθως |
| και του ἠθους και της ἀλληλων ἀρετης γνωσιν σχοντες οὑτως ἱενται προς φιλιαν : το δε ἱεσθαι προς φιλιαν φιλησις | βλεποντες εἰς τον οὐρανον ; οὑτος ὁ Ἰησους ὁ ἀναλημφθεις ἀφ ' ὑμων εἰς τον οὐρανον οὑτως ἐλευσεται ὁν τροπον |
| ὡς ἠκουσαν , ὡσπερ ἠ συος ἀγριου ἠ ἐλαφου φανεντος ἱενται ἐπ ' αὐτον . οἱ δ ' αὐ Κερασουντιοι | ἐν ὑμιν . καθως το κλημα οὐ δυναται καρπον φερειν ἀφ ' ἑαυτου ἐαν μη μενῃ ἐν τῃ ἀμπελῳ , |
| ἀμοιβην των πραξεων και δια τουτο τινες των εὐζωιᾳ ζωντων ἐπειγονται τας ἀρετας κτασθαι ὡς δια τουτο την ψυχην οἰκειοτεραν | ὁτι ὁ ἀρχων του κοσμου τουτου κεκριται . Ἐτι πολλα ἐχω ὑμιν λεγειν , ἀλλ ' οὐ δυνασθε βασταζειν ἀρτι |
| ὁμως ἁπαντες ? ? ? , εἰ και διαφορου , ἐπειγονται ? ? . ληξιν ? ? τῃδε τεταχθαι και | ' ἐμαυτου . ἐξουσιαν ἐχω θειναι αὐτην , και ἐξουσιαν ἐχω παλιν λαβειν αὐτην : ταυτην την ἐντολην ἐλαβον παρα |
| και ὑπαρξει ὑμιν ἡ ἐμη πολις : ἑκοντες γαρ με δεξονται . ἡγησομαι δε αὐτος ἐγω ἐνθεν πολλα χρηματα ληψεσθε | , και τις δυναται πολεμησαι μετ ' αὐτου ; Και ἐδοθη αὐτῳ στομα λαλουν μεγαλα και βλασφημιας , και ἐδοθη |
| ὠφεληθησεται δι ' αὐτων και τισι συνουσιασει κρυφα και προσθηκην δεξονται τα τεκνα αὐτων ὡσαυτως και ὁ ἱματισμενος [ ] | εἰρηνην ἐκ της γης και ἱνα ἀλληλους σφαξουσιν , και ἐδοθη αὐτῳ μαχαιρα μεγαλη . Και ὁτε ἠνοιξεν την σφραγιδα |
| ' ἑξειης Μαιωτιδος ἐς στομα λιμνης , Γερμανοι Σαμαται τε Γεται θ ' ἁμα Βασταρναι τε . Βαταναβος , Ἀραβιας | ἀσθενων ἐν τῃ σῃ γνωσει , ὁ ἀδελφος δι ' ὁν Χριστος ἀπεθανεν . οὑτως δε ἁμαρτανοντες εἰς τους ἀδελφους |
| ψυχας . Θεοπομπος δ ' ἐν τεσσαρακοστῃ ἑκτῃ των Ἱστοριων Γεται , φησι , κιθαρας ἐχοντες και κιθαριζοντες τας ἐπικηρυκειας | πασῃ τῃ γῃ . ἀρα οὐν ὁν θελει ἐλεει , ὁν δε θελει σκληρυνει . Ἐρεις μοι οὐν , Τι |
| , ὡς ἀιδια . εἰ δε δεονται τινων , ἀλληλων δεησονται , οὐδεμιας δε της ἐξωθεν ἐπιφορας , ὡς ἀθανατα | Οὐ λεγω σοι ἑως ἑπτακις ἀλλα ἑως ἑβδομηκοντακις ἑπτα . Δια τουτο ὡμοιωθη ἡ βασιλεια των οὐρανων ἀνθρωπῳ βασιλει ὁς |
| χιλιαδος : αὑται δε ἱνα αὐταις το τοιουτο συμβῃ παντως δεησονται της δεκαδος , ὁθεν αὐτῃ ἐγκωμιον τουτο προσενειμαμεν . | ὁλην την ἐκκλησιαν και ἐπι παντας τους ἀκουοντας ταυτα . Δια δε των χειρων των ἀποστολων ἐγινετο σημεια και τερατα |
| , Ρ , και ἐπεζευχθωσαν αἱ ΘΛ , ΛΡ : ἐφαψονται δη αὑται . ἡ ἀρα ΕΛ τεμνει ἑκατεραν τομην | δε ὁ Ἰησους και θεασαμενος αὐτους ἀκολουθουντας λεγει αὐτοις , Τι ζητειτε ; οἱ δε εἰπαν αὐτῳ , Ῥαββι , |
| τομων , και αἱ ἀπο του Λ ἐπι τας συμπτωσεις ἐφαψονται . ἐπεζευχθω δη ἡ ΚΛ και ἐκβεβλησθω : τεμει | κἀγω ὀδυνωμενοι ἐζητουμεν σε . και εἰπεν προς αὐτους , Τι ὁτι ἐζητειτε με ; οὐκ ᾐδειτε ὁτι ἐν τοις |
| ἠ ἀρρωϲτον ἠ περα του δεοντοϲ αἰϲθητικον . οὑτοι γαρ παντεϲ εὐδιαφορητοι εἰϲι και λειποθυμιαιϲ δυϲανακομιϲτοιϲ ἁλιϲκονται ἐπι ταιϲ φλεβοτομιαιϲ | ἡ σεληνη εἰς αἱμα πριν ἐλθειν ἡμεραν κυριου την μεγαλην [ και ἐπιφανη ] . και ἐσται πας ὁς ἐαν |
| χρονιοϲ κατα βραχυ ὡϲ ἐπιπαν λυεται και οἱ ἀργοτερωϲ κινουμενοι παντεϲ . Προγνωϲιϲ νοϲηματοϲ δι ' ἐκκριϲεωϲ λυομενου . την | . ἀποδοτε αὐτῃ ὡς και αὐτη ἀπεδωκεν , και διπλωσατε [ τα ] διπλα κατα τα ἐργα αὐτης : ἐν |
| προς τῃ μοναδι και ἑτερος τις ἀριθμος , και ποιος οὑτος ὑπαρχει . εἰ ὁρισθειησαν ἡμιν δυο περισσοι ἀριθμοι , | ἀναστασιν μη εἰναι , ἐπηρωτησαν αὐτον λε - γοντες , Διδασκαλε , Μωϋσης ἐγραψεν ἡμιν , ἐαν τινος ἀδελφος ἀποθανῃ |
| τον ἑαλωκοτα τετραπται σκαρον ὁ κυρτος : βαρειται δε ἡσυχη οὑτος λιθῳ μεμετρημενῳ . οὐκουν οἱ ἀρρενες , ὡσπερ οὐν | ἠλθον δε και τελωναι βαπτισθηναι και εἰπαν προς αὐτον , Διδασκαλε , τι ποιησωμεν ; ὁ δε εἰπεν προς αὐτους |
| , οἱς συγκατατιθεται και Τρυφων . . . . : Δυναται και το ψιλουμενον , ὡς φησι Τρυφων , και | ἐπουρανιου και μετοχους γενηθεντας πνευματος ἁγιου και καλον γευσαμενους θεου ῥημα δυναμεις τε μελλοντος αἰωνος , και παραπεσοντας , παλιν |
| παροιμια . Ἁβρων γαρ τις ἐγενετο πλουσιος και ἁβροδιαιτος . Δυναται δε και ἀπο του ἁβρου το ὀνομα γεγονεναι . | σου καταμαρτυρουσιν ; και οὐκ ἀπεκριθη αὐτῳ προς οὐδε ἑν ῥημα , ὡστε θαυμαζειν τον ἡγεμονα λιαν . Κατα δε |
| ἰχνευμων τυχῃ ἐν τῃ Αἰγυπτῳ ἐν χωριῳ κατηρεφει τινι , ἱεται ἐπ ' αὐτην , το μεν πρωτον ἁλαμενος κατα | ὀχλοις , και χωρις παραβολης οὐδεν ἐλαλει αὐτοις : ὁπως πληρωθῃ το ῥηθεν δια του προφητου λεγοντος , Ἀνοιξω ἐν |
| ὁ γαρ τα του ζην ὀργανα ἀφαιρουμενος ἐπ ' ἀνδροφονιαν ἱεται , μεχρι και ψυχης ἐπιβουλευειν διανοηθεις . Τοσαυτην δε | οὐκ ἐξεστιν ἀποκτειναι οὐδενα : ἱνα ὁ λογος του Ἰησου πληρωθῃ ὁν εἰπεν σημαινων ποιῳ θανατῳ ἠμελλεν ἀποθνῃσκειν . Εἰσηλθεν |
| μαρτυρας πολλους μεν ἀστους , πολλους δ ' ἐκ των ἀλλων συμμαχιδων πολεων , οὐτε φαυλους οὐτ ' ἀφανεις . | ἐπορευθησαν εἰς ἑτεραν κωμην . Και πορευομενων αὐτων ἐν τῃ ὁδῳ εἰπεν τις προς αὐτον , Ἀκολουθησω σοι ὁπου ἐαν |
| δειξαι . Ἐν κυκλῳ μεγιστη μεν ἡ διαμετρος των δε ἀλλων ἀει ἡ ἐγγιον του κεντρου της ἀπωτερον μειζων ἐστιν | σου ταχυ ἑως ὁτου εἰ μετ ' αὐτου ἐν τῃ ὁδῳ , μηποτε σε παραδῳ ὁ ἀντιδικος τῳ κριτῃ , |
| συμβαινοντες ἐμετοι πλειονες εἰσι και συνεχεστεροι και φλεγματωδεις ἡτε γαστηρ ἐπεχεται τουτοις πολυ πλεον ἠ τοις νεφριτικοις , ὡστε μητε | τον ἀρχοντα της ἐξουσιας του ἀερος , του πνευματος του νυν ἐνεργουντος ἐν τοις υἱοις της ἀπειθειας : ἐν οἱς |
| την ὀσφυν μαλλον γινεται , και ἡ του σκυβαλου ἐκκρισις ἐπεχεται , παραθλιβομενου του ἀπευθυσμενου . εἰ δε το ἐμπροσθεν | ἐπι την κεφαλην ὑμων : καθαρος ἐγω : ἀπο του νυν εἰς τα ἐθνη πορευσομαι . και μεταβας ἐκειθεν εἰσηλθεν |
| ὀστουν : ἐρειστικον γαρ ἑκαστον τῃ της σαρκος μαλακοτητι . Ἑπεται δε , φησι , τοις ζῳοις τι δια μεσου | , παντων ὑμων μαλλον γλωσσαις λαλω : ἀλλα ἐν ἐκκλησιᾳ θελω πεντε λογους τῳ νοϊ μου λαλησαι , ἱνα και |
| αἰσθητον ἐνεργουσης τελεια ἐστιν ἐν παντι μερει του χρονου . Ἑπεται δε ταις ἐνεργειαις της αἰσθησεως και της διανοιας ἡ | ἐστιν ὡδε . εἰ δε ἐγνωκειτε τι ἐστιν , Ἐλεος θελω και οὐ θυσιαν , οὐκ ἀν κατεδικασατε τους ἀναιτιους |
| ἀλλα χεονται . Και δ ' ἐμε δειλαιην ταχα δουλιον ἱξεται ἠμαρ οἰχομενου σεο προσθεν , ὁ μοι θεος ὡς | λεγοντες , Κυριε , ἐμνησθημεν ὁτι ἐκεινος ὁ πλανος εἰπεν ἐτι ζων , Μετα τρεις ἡμερας ἐγειρομαι . κελευσον οὐν |
| γνησιος ἐκ πατερων . Τῳ δ ' ἀλοχος μνηστη δομον ἱξεται : ἡς ἐτι νυμφης ἠλακατ ' ἐν θαλαμοις καλ | , Ἀνθρωπε , οὐκ οἰδα ὁ λεγεις . και παραχρημα ἐτι λαλουντος αὐτου ἐφωνησεν ἀλεκτωρ . και στραφεις ὁ κυριος |
| εἰς αὐτην ποταμων μεγαλων τῃ γλυκυτητι διαφορων , τουτων μεν περιγινεται κατα την δυσωδιαν , ἐξ αὑτης δε μεσης κατ | δυναμεθα την ὁδον εἰδεναι ; λεγει αὐτῳ ὁ Ἰησους , Ἐγω εἰμι ἡ ὁδος και ἡ ἀληθεια και ἡ ζωη |
| σημαινει και ὁ ποιητης λεγων : “ μητι τοι ἡνιοχος περιγινεται ἡνιοχοιο . ” ἐπι την του ὀντος ἐπιστημην . | αὐτοις . ἀρξαμενος δε Πετρος ἐξετιθετο αὐτοις καθεξης λεγων , Ἐγω ἠμην ἐν πολει Ἰοππῃ προσευχομενος και εἰδον ἐν ἐκστασει |
| προσπιπτειν φαντασιας και το διοτι τῃ τοιαυτῃ μαχῃ ἀκολουθει το ἐπεχειν : των γαρ ζῳων τα μεν χωρις μιξεως γινεσθαι | αὐτου δε τουτου ἐπικαλεσαμενου τον Σεβαστον ἐκρινα πεμπειν . περι οὑ ἀσφαλες τι γραψαι τῳ κυριῳ οὐκ ἐχω : διο |
| ἐπινευειν , προς το ψευδος ἀνανευειν , προς το ἀδηλον ἐπεχειν , οὑτως προς μεν το ἀγαθον ὀρεκτικως κινεισθαι , | οὑ ἠν γεγραμμενον , Πνευμα κυριου ἐπ ' ἐμε , οὑ εἱνεκεν ἐχρισεν με εὐαγγελισασθαι πτωχοις , ἀπεσταλκεν με κηρυξαι |
| την προειρημενην ἀποδεικνυσι φερωνυμον . ὁ γουν ἰος ἐπι παν ὠθειται το σωμα ταχει ἀμαχῳ , και μεντοι και ἡ | μεθ ' ἡμων , ὁτι προς ἑσπεραν ἐστιν και κεκλικεν ἠδη ἡ ἡμερα . και εἰσηλθεν του μειναι συν αὐτοις |
| φερων . και ὁς ἀκουσας ταυτα καταπηδησας ἀπο του ἱππου ὠθειται αὐτον ἐκ της ταξεως και την ἀσπιδα ἀφελομενος ὡς | ἐξαναστασιν την ἐκ νεκρων . Οὐχ ὁτι ἠδη ἐλαβον ἠ ἠδη τετελειωμαι , διωκω δε εἰ και καταλαβω , ἐφ |
| οὐδε ἀναξιος ἐστι της δωρεας . Ἐαν δ ' ὑμων δεηται συγχωρησαι αὑτῳ περι της ταξεως του λογου , κατεπαγγελλομενος | βασιλεια αὐτου ; και εἰ ἐγω ἐν Βεελζεβουλ ἐκβαλλω τα δαιμονια , οἱ υἱοι ὑμων ἐν τινι ἐκβαλλουσιν ; δια |
| ἑαυτου ὡς ἀν δη οἰκειον , ἱνα μη ἀλλοτριας αὐξησεως δεηται , ξενον και ἀσυνηθες πραγμα ποιησει , και ὁ | Φαρισαιοι ἐλεγον , Ἐν τῳ ἀρχοντι των δαιμονιων ἐκβαλλει τα δαιμονια . Και περιηγεν ὁ Ἰησους τας πολεις πασας και |
| και ἡκιστα προς τας ἐκεινων ἐμπτωσεις ἀντιτυποι . τροφης δε δεονται οὐδε ἑν , ἀποχρη γε μην ἀλληλας περιλιχμησασθαι . | ὑπνῳ : διαγρηγορησαντες δε εἰδον την δοξαν αὐτου και τους δυο ἀνδρας τους συνεστωτας αὐτῳ . και ἐγενετο ἐν τῳ |
| ἐπειδη κοινον ἐπι παντων τουτων ἐστιν ἡ ξηροτης , και δεονται οὑτοι του ὑγρανθηναι . ἐπιτρεψωμεν αὐτοις ἐνδιατριψαι τῳ θερμῳ | , Οὐκ εἰσιν ἡμιν πλειον ἠ ἀρτοι πεντε και ἰχθυες δυο , εἰ μητι πορευθεντες ἡμεις ἀγορασωμεν εἰς παντα τον |
| λεγω . ἡ μεν οὐν κοσμια τε και φρονιμος ψυχη ἑπεται τε και οὐκ ἀγνοει τα παροντα : ἡ δ | δυο εἰς σαρκα μιαν . ὡστε οὐκετι εἰσιν δυο ἀλλα σαρξ μια . ὁ οὐν ὁ θεος συνεζευξεν ἀνθρωπος μη |
| οὐτε βουλευεσθαι δεοι ἀν οὐτε πραγματευεσθαι : εἰρηκως ποσα ἀτοπα ἑπεται τῃ του ἐνδεχομενου ἀναιρεσει μενοντος ἐκεινου του πασης ἀντιφασεως | , κἀγω ἀναστησω αὐτον τῃ ἐσχατῃ ἡμερᾳ : ἡ γαρ σαρξ μου ἀληθης ἐστιν βρωσις , και το αἱμα μου |
| δε ου ἑωρω ? ? δε ? ων ? σις μενος ? ιως νη ἀνδρες ] δικασται ] υσιος υνφι | φωτος φανερουται , παν γαρ το φανερουμενον φως ἐστιν . διο λεγει , Ἐγειρε , ὁ καθευδων , και ἀναστα |
| , ἀντι του ἀναπειθουσα . ” ὡς εἰπων δεσμον ἀνιει μενος Ἡφαιστοιο ” , ἀντι του ἀπελυσεν . „ κολπον | , προς την οἰκοδομην της ἐκκλησιας ζητειτε ἱνα περισσευητε . διο ὁ λαλων γλωσσῃ προσευχεσθω ἱνα διερμηνευῃ . ἐαν [ |
| οὐδε οἱ αἰδως γιγνεται , ἡ τ ' ἀνδρας μεγα σινεται ἠδ ' ὀνινησιν : ἀθετειται , ὁτι ἐκ των | Ἰσραηλ , οὑτοι Ἰσραηλ : οὐδ ' ὁτι εἰσιν σπερμα Ἀβρααμ , παντες τεκνα , ἀλλ ' , Ἐν Ἰσαακ |
| ἀρω , σινω και σινω : Ἡτ ' ἀνδρας μεγα σινεται , ἠδ ' ὀνινησι . Και λουω , λοω | ἀπο της φατνης και ἀπαγαγων ποτιζει ; ταυτην δε θυγατερα Ἀβρααμ οὐσαν , ἡν ἐδησεν ὁ Σατανας ἰδου δεκα και |
| , ἁ ἐστιν ἑτερων μερη , ὁλα μεν ὁλων οὐχ ἁψεται δια τα προειρημενα , ἀλλ ' οὐδε μερεσι μερων | οἱ μαθηται αὐτου ἀπηλθον : ἀλλα ἠλθεν πλοια ἐκ Τιβεριαδος ἐγγυς του τοπου ὁπου ἐφαγον τον ἀρτον [ εὐχαριστησαντος του |
| ἁψεται ἠ μερεσι μερων . και εἰ μεν μερεσι μερων ἁψεται , οὐκ ἐσται αὐτα ἐτι ἀδιαστατα και ἀμερη : | προβαλωσιν ἠδη , βλεποντες ἀφ ' ἑαυτων γινωσκετε ὁτι ἠδη ἐγγυς το θερος ἐστιν : οὑτως και ὑμεις , ὁταν |
| τα παρα φυσιν . ιϚʹ . Οἱ βηχες οἱ κοπιωδεες ἁπτονται των σιναρων και μαλιστα των ἀρθρων . Περι βηχος | ἀφετε αὐτους : ὁτι ἐαν ᾐ ἐξ ἀνθρωπων ἡ βουλη αὑτη ἠ το ἐργον τουτο , καταλυθησεται : εἰ δε |
| * . . Ἀμβροτον : ἀθανατον , οὑ βροτοι οὐχ ἁπτονται , . * . . Ἀμβροτοι : διοτι ἀθανατοι | και ἀναστεναξας τῳ πνευματι αὐτου λεγει , Τι ἡ γενεα αὑτη ζητει σημειον ; ἀμην λεγω ὑμιν , εἰ δοθησεται |
| Ἑλλαδα τε Φθιην τε κουραι ἀριστηων , οἱ τε πτολιεθρα ῥυονται , ταων ἡν κ ' ἐθελωμι φιλην ποιησομ ' | ἀγαγειν , και της φωνης μου ἀκουσουσιν , και γενησονται μια ποιμνη , εἱς ποιμην . δια τουτο με ὁ |
| προσωπῳ ἀποσφαγησεται , εἰ δε ἀγαθοποιοι ἐπιθεωρησουσι του μεν θανατου ῥυονται , δεσμοις δε και κακοις αὐτον περιβαλλουσιν . των | Πετρος ἐκαθητο ἐξω ἐν τῃ αὐλῃ : και προσηλθεν αὐτῳ μια παιδισκη λεγουσα , Και συ ἠσθα μετα Ἰησου του |
| ἀπολυσει : ἐν δε τῳ ἀντονομαζοντι μονον ἐν τῳ ἀντονομαζειν μενουσιν ἀμφοτεροι , του μεν φευγοντος ἀντονομαζοντος , οὐ μεντοι | οὐτε κραυγη οὐτε πονος οὐκ ἐσται ἐτι : [ ὁτι ] τα πρωτα ἀπηλθαν . Και εἰπεν ὁ καθημενος ἐπι |
| ἰσχυοντες και ἐν ἀκμῃ της ἡλικιας : δια ταυτα οὐν μενουσιν : οὐδεις δ ' αὐτων δια το καλον . | τοτε ἀποστελει τους ἀγγελους και ἐπισυναξει τους ἐκλεκτους [ αὐτου ] ἐκ των τεσσαρων ἀνεμων ἀπ ' ἀκρου γης ἑως |
| δηλωσομεν : διαφοραι δε εἰσι τρεις . πρωτον μεν γαρ τασσονται ἐν ἀραιοτεροις διαστημασιν ἐνιων χαριν χρειων : τεταγμενος μεν | γωνιαις των πλατειων ἑστωτες προσευχεσθαι , ὁπως φανωσιν τοις ἀνθρωποις : ἀμην λεγω ὑμιν , ἀπεχουσιν τον μισθον αὐτων . |
| γαρ κατα τον του κοσκινου δινον διακριτικως φακοι μετα φακων τασσονται και κριθαι μετα κριθων και πυροι μετα πυρων , | οἱ μεγαλοι κατεξουσιαζουσιν αὐτων . οὐχ οὑτως ἐσται ἐν ὑμιν : ἀλλ ' ὁς ἐαν θελῃ ἐν ὑμιν μεγας γενεσθαι |
| μυχοιο , συνεχες ἀργινοεσσαν ἀει περιτετροφε παχνην , οὐδε μεσημβριοωντος ἰαινεται ἠελιοιο . σιγη δ ' οὐποτε τηνδε κατα βλοσυρην | καρδιας και στηριξαι ἐν παντι ἐργῳ και λογῳ ἀγαθῳ . Το λοιπον προσευχεσθε , ἀδελφοι , περι ἡμων , ἱνα |
| μιν στοματεσσι περισταδον ἰυζοντες σαινουσιν , του δ ' ἠτορ ἰαινεται εἰσοροωντος : ὡς ἀρα Τρωιοι υἱες ἐγηθεον , εὐτ | θυρας ἐξω φθασθη , οὑτος ἀπρακτος τῳ Θεῳ κεκραγε . Το δε ἀγιον της πιστεος συμβολον , ἐστιν ἡ καλη |
| ἐνθεν ἐπιδεομενοισιν : ἀχθος γαρ ἀνωφελες προς τῳ ἀλλῳ σφυγμῳ ἐπιγινεται . Τελευτωντες δε ἀπολυουσι τα ἐπιδεσματα , ὁποταν σφιν | την ἀσθενειαν της σαρκος ὑμων . ὡσπερ γαρ παρεστησατε τα μελη ὑμων δουλα τῃ ἀκαθαρσιᾳ και τῃ ἀνομιᾳ εἰς την |
| στυφει . και δια των τοιουτων τροφων ῥωννυμενη ἡ δυναμις ἐπιγινεται και ἀπεμει την χολωδη ὑλην , και παυεται ἡ | τα σωματα ὑμων μελη Χριστου ἐστιν ; ἀρας οὐν τα μελη του Χριστου ποιησω πορνης μελη ; μη γενοιτο . |
| εἰναι προς τουτο τους γεγραμ - μενους : ὁπως δε πεισονται τοις νομοις και ἑκοντες ποιησουσι τα ἐκεινοις δοκουντα οὐδεν | εἰσιν Ἰσραηλιται , ὡν ἡ υἱοθεσια και ἡ δοξα και αἱ διαθηκαι και ἡ νομοθεσια και ἡ λατρεια και αἱ |
| αὐτα φοβουμενοι . „ και κατεστησεν αὐτους ἐς ἐννοιαν ὡν πεισονται , και ταυτο τοις ἑτεροις φοβησονται . Ἀξιον δε | , και οἱ δωδεκα συν αὐτῳ , και γυναικες τινες αἱ ἠσαν τεθεραπευμεναι ἀπο πνευματων πονηρων και ἀσθενειων , Μαρια |
| . ὁ δε Ὁμηρος ἀειδει αὐτοις τα ἐπεα ταδε ἁ καλεεται Καμινος : εἰ μεν δωσετε μισθον ἀεισω ὠ κεραμηες | ἁμαρτωλῳ , και ὁ υἱος του ἀνθρωπου ἐπαισχυνθησεται αὐτον ὁταν ἐλθῃ ἐν τῃ δοξῃ του πατρος αὐτου μετα των ἀγγελων |
| δ ' εἰχον ἡ γε νυν τῳ Ἀπολλωνι καθιερωται : καλεεται δε το μεν Κρισαιον πεδιον ᾡ Λοκροι παροικεουσι και | καθως φασιν τινες ἡμας λεγειν ὁτι Ποιησωμεν τα κακα ἱνα ἐλθῃ τα ἀγαθα ; ὡν το κριμα ἐνδικον ἐστιν . |
| ? ! ! [ Ζευς Κρονος Ἑρμειας [ [ ] σεται ? ἀφθιτος ? ? ἀρχη : [ ] οεσσα | Τι ἐμοι και σοι , γυναι ; οὐπω ἡκει ἡ ὡρα μου . λεγει ἡ μητηρ αὐτου τοις διακονοις , |
| ἡλιον ἐπι το γʹ παραγενεσθαι το βʹ ἀστρον φανη - σεται δυνον . Φαινεσθω ἐσχατως του ἡλιου ὀντος προς τῳ | ἐπ ' ἐμε : ἀλλ ' αὑτη ἐστιν ὑμων ἡ ὡρα και ἡ ἐξουσια του σκοτους . Συλλαβοντες δε αὐτον |
| και καθαπερ σωμα διηρθρωμενη ἡδυνειν ἀν την ἀκοην δυναιτο . δει δε αὐτα μητε ἀπισωσθαι πανταπασιν : προσκορης γαρ ἡ | , Ἀπαγγελω το ὀνομα σου τοις ἀδελφοις μου , ἐν μεσῳ ἐκκλησιας ὑμνησω σε : και παλιν , Ἐγω ἐσομαι |
| ὡν δει πρακτικην εἰναι και προς οὑς δει και ὁτε δει και ἐφ ' ὁσον δει και ὡς δει και | και σημειοις οἱς ἐποιησεν δι ' αὐτου ὁ θεος ἐν μεσῳ ὑμων , καθως αὐτοι οἰδατε , τουτον τῃ ὡρισμενῃ |
| [ . . ] : λεγει ὁτι ἐαν τῃ εʹ ἀρξωνται πονειν την κεφαλην και μηδεν πλημμεληθῃ ὑπο του ἀρρωστου | κατα τοπους , ἐσονται λιμοι : ἀρχη ὠδινων ταυτα . βλεπετε δε ὑμεις ἑαυτους : παραδωσουσιν ὑμας εἰς συνεδρια και |
| ἐπι τους πολεμιους δεδοικοτες , μη τι δια την εἰρηνην ἀρξωνται ταραττειν ἀργοι και πενητες ἀνθρωποι , τουτο μεν ὀρθως | , ὁταν πληρωθῃ ὑμων ἡ ὑπακοη . Τα κατα προσωπον βλεπετε . εἰ τις πεποιθεν ἑαυτῳ Χριστου εἰναι , τουτο |
| ! ! ! ! ! ] ροι ? ? ? πο ? ? λωνον ? ? ? ? ? και | φυλασσουσιν , ἀλλα θελουσιν ὑμας περιτεμνεσθαι ἱνα ἐν τῃ ὑμετερᾳ σαρκι καυχησωνται . ἐμοι δε μη γενοιτο καυχασθαι εἰ μη |
| . οἱ γαρ Βυζαντιοι , της Ἀρτεμιδος ἐπιφανεισης ἐν τῳ πο - λεμῳ τῳ προς τους Θρᾳκας , νικησαντες ἐλογισαντο | οὐκ οἰκει ἐν ἐμοι , τουτ ' ἐστιν ἐν τῃ σαρκι μου , ἀγαθον : το γαρ θελειν παρακειται μοι |
| δ ' ἀν μεταθωνται και ὁταν , τοτε κυρια ἑκαστα εἰναι , γιγνομενα τεχνῃ και τοις νομοις ἀλλ ' οὐ | σωματος Ἰησου Χριστου ἐφαπαξ . Και πας μεν ἱερευς ἑστηκεν καθ ' ἡμεραν λειτουργων και τας αὐτας πολλακις προσφερων θυσιας |
| δε και ἀπ ' αὐτων των ἐργων ὁ νυνι φαμεν εἰναι της ψυχης σωτηριον : ἐν γαρ τῳ θεωρειν τα | και διεμεριζον αὐτα πασιν καθοτι ἀν τις χρειαν εἰχεν : καθ ' ἡμεραν τε προσκαρτερουντες ὁμοθυμαδον ἐν τῳ ἱερῳ , |
| ὑφ ' ἑτερου φθειρομενα , προς ὀργην διεγειρεται και ἀμυνειν ἐπειγεται . ὡς οὐν κτλ . : οἱ ἐπιλογοι ἐνθεν | ἀγορασωμεν εἰς παντα τον λαον τουτον βρωματα . ἠσαν γαρ ὡσει ἀνδρες πεντακισχιλιοι . εἰπεν δε προς τους μαθητας αὐτου |
| τα συνηθη θεωρει και ἐπισπαται , προς ὁν και ἀναχθηναι ἐπειγεται . Εὐδωρος ὁ φιλοσοφος φησι Διοδωρον τον Ἀλεξανδρεα μαθηματικον | ἐλεγον προς τους ἀποστολους ταυτα . και ἐφανησαν ἐνωπιον αὐτων ὡσει ληρος τα ῥηματα ταυτα , και ἠπιστουν αὐταις . |
| ' εὐκολως αὑτον ἐξαπατησας . Τοις μεν γαρ ἐπ ' εὐθειας κινουμενοις , αἱ βαρυτητες και κουφοτητες την ἀρχην της | ] και νυν οἰδα ὁτι ὁσα ἀν αἰτησῃ τον θεον δωσει σοι ὁ θεος . λεγει αὐτῃ ὁ Ἰησους , |
| λεγεται το ἑκαστον ἀνδρα ἐν τῳ ἑαυτου λοχῳ ἐπ ' εὐθειας εἰναι τῳ λοχαγῳ και τῳ οὐραγῳ φυλασσοντα τα ἰσα | θλιψιν ἐκεινην ὁ ἡλιος σκοτισθησεται , και ἡ σεληνη οὐ δωσει το φεγγος αὐτης , και οἱ ἀστερες ἐσονται ἐκ |
| οἰμαι παραπλησιως ἐχει τοις των πολεμων : οὐδεις κρατει τοσουτον ὁσον βουλεται , οὐδ ' ὡστε και προειπειν ἐχειν ὁτι | . και εἰπεν ὁ ἀγγελος αὐτῃ , Μη φοβου , Μαριαμ , εὑρες γαρ χαριν παρα τῳ θεῳ : και |
| Ἠν μη καθαρθῃ , της παλης του ἐκτο - μου ὁσον τοις τρισι δακτυλοις ἑψησας μελιτι , ἐγχεαι , και | περι αὐτου . και εὐλογησεν αὐτους Συμεων και εἰπεν προς Μαριαμ την μητερα αὐτου , Ἰδου οὑτος κειται εἰς πτωσιν |