το λαπτειν το ἐκκενουν : τινες δε αὐτα παρα το λαῳ φυρεσθαι συντιθεασιν . Ξ δαϊων ] των πολεμιων . | ἡμερᾳ και ἐδωκεν αὐτον ἐμφανη γενεσθαι , οὐ παντι τῳ λαῳ ἀλλα μαρτυσιν τοις προκεχειροτονημενοις ὑπο του θεου , ἡμιν |
το δε ἑξης : παντοδαποις ὑπεστησε ξενοις κιονα δαιμονιαν Δωριει λαῳ ταμιευομενην ἐξ Αἰακου , τουτεστιν ὑπο των Ἀργειων : | ἐσται γαρ ἀναγκη μεγαλη ἐπι της γης και ὀργη τῳ λαῳ τουτῳ , και πεσουνται στοματι μαχαιρης και αἰχμαλωτισθησονται εἰς |
, εὐϲτομαχοι , εὐπεπτοι : ἠ χυλοι ἠ οἱ δια γαλακτοϲ πολτοι , ἀμυλοϲ , ἰτρια ξυν γαλακτι . Θεραπεια | πασῃ παρρησιᾳ ὡς παντοτε και νυν μεγαλυνθησεται Χριστος ἐν τῳ σωματι μου , εἰτε δια ζωης εἰτε δια θανατου . |
χωριϲ του ὑδατοϲ ὠφελιμωτερον τῳ οἰνομελιτι διακλυζειν . Περι ἑψηϲεωϲ γαλακτοϲ . Γαληνου . Εἰ δε προεψηϲαϲ τιϲ το γαλα | ἐργον τουτο ποιησας ; ἐγω μεν γαρ , ἀπων τῳ σωματι παρων δε τῳ πνευματι , ἠδη κεκρικα ὡς παρων |
ἐμους : οἰομενοι γαρ σατυρικα και γελοια τινα και κομιδῃ κωμικα παρ ' ἡμων ἀκουσεσθαιτοιαυτα γαρ πεπιστευκασιν , οὐκ οἰδ | λιμον μεγαλην μελλειν ἐσεσθαι ἐφ ' ὁλην την οἰκουμενην : ἡτις ἐγενετο ἐπι Κλαυδιου . των δε μαθητων καθως εὐπορειτο |
και τυμπανα , και μιτραι , προσωπα τε σατυρικα και κωμικα και τραγικα . Τῃ δε τετρακυκλῳ ἱερεις και ἱερειαι | Μαρια καθημεναι ἀπεναντι του ταφου . Τῃ δε ἐπαυριον , ἡτις ἐστιν μετα την παρασκευην , συνηχθησαν οἱ ἀρχιερεις και |
μηδ ' αἰσιμα πινῃ . οἰνος και Κενταυρον , ἀγακλυτον Εὐρυτιωνα , ἀας ' ἐνι μεγαρῳ μεγαθυμου Πειριθοοιο , ἐς | ἐστιν ἡ ἐντολη αὐτου , ἱνα πιστευσωμεν τῳ ὀνοματι του υἱου αὐτου Ἰησου Χριστου και ἀγαπωμεν ἀλληλους , καθως ἐδωκεν |
τηλικουτον Κυκλωπα ὑπο μικρου σωματος δια ταυτην ἀπολλυμενον παριστησι και Εὐρυτιωνα τον Κενταυρον : τους τε παρα Κιρκῃ λεοντας ποιει | , βαπτιζοντες αὐτους εἰς το ὀνομα του πατρος και του υἱου και του ἁγιου πνευματος , διδασκοντες αὐτους τηρειν παντα |
ἀποβασεσιν ἀκολουθον ὀντα εὑρον αὐτον : εἰ δε τῳ μη πιθανα δοκω λεγειν , οἱς ἀρεσκεται χρησθω . σημαινειν γαρ | γυναικα , Ἡ πιστις σου σεσωκεν σε : πορευου εἰς εἰρηνην . Και ἐγενετο ἐν τῳ καθεξης και αὐτος διωδευεν |
και τῳ ψευδει και τῃ ἀληθειᾳ και καταγινεται περι τα πιθανα , τουτεστι περι τα πειθοντα και μη πειθοντα . | ' ἐμου ἐστιν . ταυτα λελαληκα ὑμιν ἱνα ἐν ἐμοι εἰρηνην ἐχητε : ἐν τῳ κοσμῳ θλιψιν ἐχετε , ἀλλα |
: και ποτερον κλεπτης οὑτος ἠ ἱεροσυλος ὁ ὑφελομενος τα ἰδιωτικα κτηματα ἐκ του ἱερου . Ἀξιον δε εἰπειν τον | διεκρινεν μεταξυ ἡμων τε και αὐτων , τῃ πιστει καθαρισας τας καρδιας αὐτων . νυν οὐν τι πειραζετε τον θεον |
ἐπαυλεις δε και οἰκιαι και τειχη και ὁσα ἐν οἰκοδομαις ἰδιωτικα και δημοσια παντα συγκατεπιμπραντο και ἡμερᾳ μιᾳ αἱ μεν | αὐτου . τοτε ἠγερθησαν πασαι αἱ παρθενοι ἐκειναι και ἐκοσμησαν τας λαμπαδας ἑαυτων . αἱ δε μωραι ταις φρονιμοις εἰπαν |
πυκνον , νευοντες εἰς την γην , μολις ὡσπερ οἱ σκωληκες ἐν τοις κυτταροις κινουμενοι . ἐς τε την ἀλλην | : ἐαν δε ἀξιον ᾐ του κἀμε πορευεσθαι , συν ἐμοι πορευσονται . Ἐλευσομαι δε προς ὑμας ὁταν Μακεδονιαν διελθω |
ἀφιησιν , ὁσην και οἱ περι τα δερματα των ἱππων σκωληκες ἁφιασι τεμνομενοι . * οἱον : καθα , ὡσπερ | ' ὁσον οὐκ ἐποιησατε ἑνι τουτων των ἐλαχιστων , οὐδε ἐμοι ἐποιησατε . και ἀπελευσονται οὑτοι εἰς κολασιν αἰωνιον , |
τα μεν δια στοματος λαμβανεται ποτιμα . τα δε τῃ βαλανῳ προσαγεται : χρωμεθα δε μαλιστα τουτοις , ἐπειδαν ὑπερπληθεισα | αἱ ἡμεραι ἐκειναι . τοτε ἐαν τις ὑμιν εἰπῃ , Ἰδου ὡδε ὁ Χριστος , ἠ , Ὡδε , μη |
την γεγονυιαν ὑποδοραν ὑπερ του μη ϲυμφυηναι την ποϲθην τῃ βαλανῳ . τουτον μαλλον Ἀντυλλοϲ ἀποδεχεται τον τροπον πλατυκωτερον αὐτον | πληρωθῃ το ῥηθεν ὑπο κυριου δια του προφητου λεγοντος , Ἰδου ἡ παρθενος ἐν γαστρι ἑξει και τεξεται υἱον , |
δια τε τον οἰνον και το ἀνθοϲ των κρινων ταυτηϲ τετυχηκε τηϲ ὀνομαϲιαϲ . ἡ δε χρηϲιϲ των οἰνανθαριων παρα | . Και ὑμνησαντες ἐξηλθον εἰς το Ὀρος των Ἐλαιων . Τοτε λεγει αὐτοις ὁ Ἰησους , Παντες ὑμεις σκανδαλισθησεσθε ἐν |
ἡμεραν γινομενα των ὀναρ δοκουντων γινεσθαι : της γαρ αὐτης τετυχηκε προρρησεως , ὡς πολλακις ἡμιν ἐδοξε δια πειρας . | και δησαντες αὐτον ἀπηγαγον και παρεδωκαν Πιλατῳ τῳ ἡγεμονι . Τοτε ἰδων Ἰουδας ὁ παραδιδους αὐτον ὁτι κατεκριθη μεταμεληθεις ἐστρεψεν |
φθινειν ποει : οὑτω δε θνητων σπερμα των μεν εὐτυχει λαμπρᾳ γαληνῃ , των δε συννεφει παλιν , ζωσιν τε | ἀμπελου ἑως οὑ ἡ βασιλεια του θεου ἐλθῃ . και λαβων ἀρτον εὐχαριστησας ἐκλασεν και ἐδωκεν αὐτοις λεγων , Τουτο |
, ἡνικα ἐχρην τον ἀριστον ἀνειπειν , ἀνειπεν ὁν οἰεται λαμπρᾳ τῃ φωνῃ . και το γε διαφερον της ἀναρρησεως | λεπιδες , ἀνεβλεψεν τε , και ἀναστας ἐβαπτισθη , και λαβων τροφην ἐνισχυσεν . Ἐγενετο δε μετα των ἐν Δαμασκῳ |
μεν γαρ οὐδεν αἰσχρον , ἐμοι δε ἰσως , εἰ δοξαιμι δι ' ἐπιστολης ἐπι προφασει του προσειπειν μαθητας αἰτειν | ὠφελησεν ὁ λογος της ἀκοης ἐκεινους , μη συγκεκερασμενους τῃ πιστει τοις ἀκουσασιν . εἰσερχομεθα γαρ εἰς [ την ] |
νομοι γεγραμμενοι . λεγει οὐν : εἰ τα τε ἀλλα δοξαιμι τοις πολλοις ἐμπειρος εἰναι και των νομων και των | και ἐποικοδομουμενοι ἐν αὐτῳ και βεβαιουμενοι [ ἐν ] τῃ πιστει καθως ἐδιδαχθητε , περισσευοντες ἐν εὐχαριστιᾳ . βλεπετε μη |
των ἀρχοντων τα μεν κοσμικα ἐναργη , τα δ ' ὑλικα ἀμυδρα , ἐξουσιαστικα δ ' ἀμφοτερα ὁραται : τα | ἡμιν την παραβολην των ζιζανιων του ἀγρου . ὁ δε ἀποκριθεις εἰπεν , Ὁ σπειρων το καλον σπερμα ἐστιν ὁ |
, κατα μετοχην αὐτων οὑτως καλουμενα , σωματικα εἰδη και ὑλικα , γεννητα τε και φθαρτα και ὀντως οὐδεποτε ὀντα | ἀγρους και κωμας ἀγορασωσιν ἑαυτοις τι φαγωσιν . ὁ δε ἀποκριθεις εἰπεν αὐτοις , Δοτε αὐτοις ὑμεις φαγειν . και |
τῳ βιῳ δια της τοιαυτης μεταβολης ἀπονεμων . Τουτου φορβαδων ἀγελῃ μειζονι λεοντες ἐπορουσαντες τινας μεν αὐτων ἀπεκτειναν : αἱ | ἡ τιμη και ἡ δοξα και το κρατος εἰς τους αἰωνας των αἰωνων . και τα τεσσαρα ζῳα ἐλεγον , |
ἀν εἰη λεγειν . ἐκεινος δε , ἐν ὁτου τῃ ἀγελῃ τοδε το θειον ἐγενετο ζῳον , δοκει τε εὐδαιμων | βασιλειαν αὐτου την ἐπουρανιον , ᾡ ἡ δοξα εἰς τους αἰωνας των αἰωνων : ἀμην . Ἀσπασαι Πρισκαν και Ἀκυλαν |
συμφαινομενος μεθ ' ἡμεραν και συναπτων ὑπερ της νεως την λαμπαδα τῳ πατρι . ἐφανης τοινυν οὑτος ἐκεινος ἀστερων παντων | εὐλογησας ἡμας ἐν πασῃ εὐλογιᾳ πνευματικῃ ἐν τοις ἐπουρανιοις ἐν Χριστῳ , καθως ἐξελεξατο ἡμας ἐν αὐτῳ προ καταβολης κοσμου |
ἀθροισθειεν και ἐνδειξαιμην το ὀν . κἀκ τουτου αὐτος τε λαμπαδα λαμβανω και παντες ἐλαμπαδηφορουν οἱ ἐν τῃ ἀγορᾳ , | κατα ἰδιαν προθεσιν και χαριν , την δοθεισαν ἡμιν ἐν Χριστῳ Ἰησου προ χρονων αἰωνιων , φανερωθεισαν δε νυν δια |
' ἡμας τους Ἑλληνας παλιν ἐξ ἀρχης φιλιας χυλῳ και συγγνωμῃ τινι πρᾳοτερᾳ κερασον τον νουν : και την ἀγοραν | ἐχθρος καταργειται ὁ θανατος : παντα γαρ ὑπεταξεν ὑπο τους ποδας αὐτου . ὁταν δε εἰπῃ ὁτι παντα ὑποτετακται , |
την αἰτιαν παρεσχετο : εὑροις δ ' ἀν και ἐν συγγνωμῃ ἀντιστατικον κεφαλαιον , οἱον μητηρ ἐξηλθε χοας ἐπισπεισουσα τῳ | αὐτῳ ἀγρου πωλησας ἠνεγκεν το χρημα και ἐθηκεν παρα τους ποδας των ἀποστολων . Ἀνηρ δε τις Ἁνανιας ὀνοματι συν |
λευκον ἀποφασις ἡ ἐστιν οὐ λευκον , ἱνα μη τις νομισῃ , ὁτι δια το μη προσκεισθαι [ ἠ ] | ἱκανοι ἐσμεν λογισασθαι τι ὡς ἐξ ἑαυτων , ἀλλ ' ἡ ἱκανοτης ἡμων ἐκ του θεου , ὁς και ἱκανωσεν |
, [ ἐαν δε τις ἐξαναβῃ και ἐπι περας ἀφιχθαι νομισῃ ] , αἱ δε καταντεις πασιν εἰσιν ἀπρακτοι πλην | νομιζοντων πορισμον εἰναι την εὐσεβειαν . ἐστιν δε πορισμος μεγας ἡ εὐσεβεια μετα αὐταρκειας : οὐδεν γαρ εἰσηνεγκαμεν εἰς τον |
τῃ μαϲχαλῃ του καμνοντοϲ ἐφαρμοζειν δυναμενον και την κεφαλην του βραχιονοϲ ὠθειν . εἰ δε δια παλαιοτητα του παθουϲ ἠ | περι μεσημβριαν ἐξαιφνης ἐκ του οὐρανου περιαστραψαι φως ἱκανον περι ἐμε , ἐπεσα τε εἰς το ἐδαφος και ἠκουσα φωνης |
δια βροχων ποιειϲθαι την καταταϲιν , ὡϲ ἐν τῳ περι βραχιονοϲ εἰρηται . και παϲαν δε την ἐπιδεϲιν τε και | ἀκουσει λαλησει , και τα ἐρχομενα ἀναγγελει ὑμιν . ἐκεινος ἐμε δοξασει , ὁτι ἐκ του ἐμου λημψεται και ἀναγγελει |
εὐφροσυνη , και του εἰδω το λεγω γινεται Ἡσιοδος , ἐκβολῃ του ι και τροπῃ του ε εἰς ο . | , οἱ καταφρονηται , και θαυμασατε και ἀφανισθητε , ὁτι ἐργον ἐργαζομαι ἐγω ἐν ταις ἡμεραις ὑμων , ἐργον ὁ |
ἀνθρωποι ὀνομαζουσιν , ἱκανος τεκμηριωσαι Ὁμηρος , λεγων ἐπι τῃ ἐκβολῃ του Αἰγυπτου ποταμου τον Μενελεων στησαι τας νεας . | ἐκτραπησονται . συ δε νηφε ἐν πασιν , κακοπαθησον , ἐργον ποιησον εὐαγγελιστου , την διακονιαν σου πληροφορησον . Ἐγω |
ὑγρον , ἐμφυομεναι δε τῳ κρυσταλλοειδει . τουτο δε το κρυσταλλοειδες ὑγρον το πρωτον ἐστι της ὀψεως ὀργανον , λευκον | ἐν οἰκῳ ἐστιν . και συνηχθησαν πολλοι ὡστε μηκετι χωρειν μηδε τα προς την θυραν , και ἐλαλει αὐτοις τον |
και κυκλος εἱς ὁ προειρημενος ὁ μεγιστος των κατα το κρυσταλλοειδες , ὁρος τε κοινος ἀμφοτεροις ἐστι και συνδεσμος αὐτοις | ἀπειπαμεθα τα κρυπτα της αἰσχυνης , μη περιπατουντες ἐν πανουργιᾳ μηδε δολουντες τον λογον του θεου , ἀλλα τῃ φανερωσει |
εἰς τον οἰκον Βαθουηλ πατρος της μητρος σου , και λαβε σεαυτῳ ἐκειθεν γυναικα ἐκ των θυγατερων Λαβαν ἀδελφου της | ὁ λυχνος τῃ ἀστραπῃ φωτιζῃ σε . Ἐν δε τῳ λαλησαι ἐρωτᾳ αὐτον Φαρισαιος ὁπως ἀριστησῃ παρ ' αὐτῳ : |
' ἀπορια γεγονεν ; ἀλλα μην ὡς ἀληθη λεγω , λαβε την μαρτυριαν και ἀναγνωθι . Σκεψασθε τοινυν ὁσον ἀργυριον | : ἀλλα ἐν ἐκκλησιᾳ θελω πεντε λογους τῳ νοϊ μου λαλησαι , ἱνα και ἀλλους κατηχησω , ἠ μυριους λογους |
κνημαις και περι των μηρων λεγε . Οἱ τα γονατα ἐσω νευοντες ὡστε συγκρουειν , γυναικειοι και θηλυδριαι . Ἰσχια | ἐχεις κοινωνον , προσλαβου αὐτον ὡς ἐμε . εἰ δε τι ἠδικησεν σε ἠ ὀφειλει , τουτο ἐμοι ἐλλογα : |
δηλοι δε ἡ θριξ των ζωων . Ἡσιν | οὐδεν ἐσω του τεταγμενου χρονου , ἑκαστῃσι τα τικτομενα ἀπογονα γινεται | δε πολλοι ἐξ αὐτων , Δαιμονιον ἐχει και μαινεται : τι αὐτου ἀκουετε ; ἀλλοι ἐλεγον , Ταυτα τα ῥηματα |
σεαυτου ἀγχινοιας , εὑρειν τινα προφασιν , δι ' ἡς νικησω ἠ τας συνθηκας διαλυσομαι . ” Αἰσωπος : “ | ἐσομαι αὐτῳ εἰς πατερα , και αὐτος ἐσται μοι εἰς υἱον ; ὁταν δε παλιν εἰσαγαγῃ τον πρωτοτοκον εἰς την |
προσπεμποντος , ἀν δε και ἁπτομενου και συνεγγιζοντος ἀποσχωμαι και νικησω , τουτο μεν ἠδη το σοφισμα ὑπερ τον Ψευδομενον | φονευς και μετανοων θερμως , ἰδε τον Μανασσην ὁτι τον υἱον αὐτου εἰδωλων θυσιαν ἐποιησεν και μετα τεσσαρακοντα πρεσβυτερους ἐφονευσε |
κελαινεφες αἱμ ' ἀπεμεσσεν : αὐτις δ ' ἐξοπισω πλητο χθονι , τω δε οἱ ὀσσε νυξ ἐκαλυψε μελαινα : | και την θαλασσαν , ὁτι κατεβη ὁ διαβολος προς ὑμας ἐχων θυμον μεγαν , εἰδως ὁτι ὀλιγον καιρον ἐχει . |
μεγεθος της Ἐριδος , ὁτι οὐρανῳ ἐστηριξε καρη και ἐπι χθονι βαινει : ἐμοι δε ἀγαπητον δηπουθεν πληρωσαι τον ὑπο | εἰ τις ἐστιν ἀνεγκλητος , μιας γυναικος ἀνηρ , τεκνα ἐχων πιστα , μη ἐν κατηγοριᾳ ἀσωτιας ἠ ἀνυποτακτα . |
ἐλαια παλιν ἐλαιαν ἠ κοτινον : και οὐ πλατανον ἠ πιτυν . τοιαυτα και τα Ἐμπεδοκλεους βουγενη και ἀνδροπρῳρα ἐπι | δε ἐστε μεστοι ὑποκρισεως και ἀνομιας . Οὐαι ὑμιν , γραμματεις και Φαρισαιοι ὑποκριται , ὁτι οἰκοδομειτε τους ταφους των |
, κικαμα τορδειλον τε περιβρυες , ἐν δε χαμηλην ῥεια πιτυν , φηγου τε βαθυν περι φλοιον ἀραξας , συν | μετα δυο ἡμερας . και ἐζητουν οἱ ἀρχιερεις και οἱ γραμματεις πως αὐτον ἐν δολῳ κρατησαντες ἀποκτεινωσιν : ἐλεγον γαρ |
ἀναστομωσεως χαριν . Ἀριστοφανης Ἀναγυρῳ : προς θεων , ἐραμαι τεττιγα φαγειν και κερκωπην θηρευσαμενη καλαμῳ λεπτῳ . ἐστιν δ | τον θρονον αὐτου εἰς την γην κατερραξας , ἐσμικρυνας τας ἡμερας του χρονου αὐτου , κατεχεας αὐτῳ αἰσχυνην . και |
, οὐκ ἀνδον ' , οὐτε τρυγον ' , οὐ τεττιγα . Τουτ ' ἐστιν Ἀκαδημεια , τουτο Ξενοκρατης ; | , εἰδεν ἐν ὁραματι φανερως ὡσει περι ὡραν ἐνατην της ἡμερας ἀγγελον του θεου εἰσελθοντα προς αὐτον και εἰποντα αὐτῳ |
λαβουσης την ΓΒ της ΑΒ , και ποιειτω την ΒΗΑ ἑλικα . ἐστιν ἀρα ὡς ἡ ΑΒ προς ΒΗ , | . ὡς δε ἐβαπτισθη και ὁ οἰκος αὐτης , παρεκαλεσεν λεγουσα , Εἰ κεκρικατε με πιστην τῳ κυριῳ εἰναι , |
ἐστι μεν γαρ φοινιξ το ἐλυτρον , ἐχει δε και ἑλικα διηνθισμενην και πεποικιλμενην ὑπο της φυσεως . στεφανον ἀν | ἐξω ἐν τῃ αὐλῃ : και προσηλθεν αὐτῳ μια παιδισκη λεγουσα , Και συ ἠσθα μετα Ἰησου του Γαλιλαιου . |
τις κακη : και οὐν και τουτο αἰτιον γενεσθαι ἀποσωθηναι Ἀλεξανδρῳ τον στρατον : οὐ γαρ ἀν σωθηναι πλευσαντας ὑπερ | γαμων , ἱνα ἐλθοντος και κρουσαντος εὐθεως ἀνοιξωσιν αὐτῳ . μακαριοι οἱ δουλοι ἐκεινοι , οὑς ἐλθων ὁ κυριος εὑρησει |
των ἀει βασιλεων πραγματα , κατ ' οὐδεν ἀξιουν συμβαλλειν Ἀλεξανδρῳ τε και τοις Ἀλεξανδρου ἐργοις τον Πολυδευκην και τον | θεου . μακαριοι οἱ πεινωντες νυν , ὁτι χορτασθησεσθε . μακαριοι οἱ κλαιοντες νυν , ὁτι γελασετε . μακαριοι ἐστε |
το καταντες , ἐς τε την ὀσχην και ἐς τα σκελεα και ἐς τους ποδας , και ἐπην νουσος ἐπιγενηται | και ἐν τρισιν ἡμεραις οἰκοδομων , σωσον σεαυτον , εἰ υἱος εἰ του θεου , [ και ] καταβηθι ἀπο |
ὡς εἰθισται τις ὑγιαινων : ὑπτιον δε κεισθαι , τα σκελεα ἐκτεταμενον , οὐκ ἀστειον : εἰ δε και καταῤῥεοι | : ὡς υἱοις ὑμιν προσφερεται ὁ θεος : τις γαρ υἱος ὁν οὐ παιδευει πατηρ ; εἰ δε χωρις ἐστε |
ᾡ φησιν ὀφθηναι τον των ὁλων κυριον . ἀλλα μη νομισῃς τοις σωματος ὀφθαλμοις γινεσθαι την προσβοληνοἱ μεν γαρ τα | ἐπιποθων σε ἰδειν , μεμνημενος σου των δακρυων , ἱνα χαρας πληρωθω , ὑπομνησιν λαβων της ἐν σοι ἀνυποκριτου πιστεως |
εἰ σε θεον μαντευσομαι ἠε και ἀνδρα . και μη νομισῃς , ἐπειδη εἰπε “ διζω , ” ὁτι ἠγνοει | . και ἀπελθουσαι ταχυ ἀπο του μνημειου μετα φοβου και χαρας μεγαλης ἐδραμον ἀπαγγειλαι τοις μαθηταις αὐτου . και ἰδου |
μεν τετραγωνον πεποιηνται , οἱ δε ἑτερομηκες , ἀλλοι δε ῥομβοειδες , και ἑτεροι σφηνοειδες ἠτοι ἐμβολοειδες . κοινως δε | μισθον ἀρξαμενος ἀπο των ἐσχατων ἑως των πρωτων . και ἐλθοντες οἱ περι την ἑνδεκατην ὡραν ἐλαβον ἀνα δηναριον . |
πολος , γνωμων , ῥομβος , στρογγυλον , περιφερες , ῥομβοειδες . δυναμεις , διπους τριπους τετραπους , ἀχρι της | τοις στρατιωταις λεγοντες , Εἰπατε ὁτι Οἱ μαθηται αὐτου νυκτος ἐλθοντες ἐκλεψαν αὐτον ἡμων κοιμωμενων . και ἐαν ἀκουσθῃ τουτο |
δε παραπληϲιωϲ ὀγδοη τε και δεκατη , μεθ ' ἁϲ δωδεκατη και ἑξκαιδεκατη και ἐννεακαιδεκατη . μεταξυ δε τουτων ἐϲτιν | μετα το παθειν αὐτον ἐν πολλοις τεκμηριοις , δι ' ἡμερων τεσσαρακοντα ὀπτανομενος αὐτοις και λεγων τα περι της βασιλειας |
ἑκκαιδεκαταια : ἡ γαρ μεση οὐκ ἐστιν ιγʹ , ἀλλα δωδεκατη . ἡ λυσις οὐν ἡδε . δεκατῃ ἐν Ἁλιμουντι | τουτο πρωτον γινωσκοντες , ὁτι ἐλευσονται ἐπ ' ἐσχατων των ἡμερων ἐν ἐμπαιγμονῃ ἐμπαικται κατα τας ἰδιας ἐπιθυμιας αὐτων πορευομενοι |
της Ὀθρυος προποδες . καθαπερ δε ἡ Φυλακη ἡ ὑπο Πρωτεσιλαῳ της Φθιωτιδος ἐστι της προσχωρου τοις Μαλιευσιν , οὑτω | τον πατερα ἐν τῳ ὀνοματι μου δωσει ὑμιν . ἑως ἀρτι οὐκ ᾐτησατε οὐδεν ἐν τῳ ὀνοματι μου : αἰτειτε |
. . λ . , : Ἐρεσιος δε ἱστορει και Πρωτεσιλαῳ δοθηναι μνημονα Δαρδανον Θετταλον , δοθεντος χρησμου Φυλακῳ τῳ | μορφωθῃ Χριστος ἐν ὑμιν : ἠθελον δε παρειναι προς ὑμας ἀρτι , και ἀλλαξαι την φωνην μου , ὁτι ἀπορουμαι |
χωριζομεν , ἀλλα τουτο ἡμων το τιμιωτατον και τον ἀνθρωπον τιθεμεθα και οἱον εἰσδυομεθα εἰς αὐτο . Χρη γαρ τα | ἐντυγχανει ὑπερ ἁγιων . οἰδαμεν δε ὁτι τοις ἀγαπωσιν τον θεον παντα συνεργει εἰς ἀγαθον , τοις κατα προθεσιν κλητοις |
δε το ὀν ἐν αἰσθητῳ θεμενοι και το πανταχου ἐκει τιθεμεθα , και μεγα νομιζοντες το αἰσθητον ἀπορουμεν , πως | Ἰησου υἱε του θεου του ὑψιστου ; ὁρκιζω σε τον θεον , μη με βασανισῃς . ἐλεγεν γαρ αὐτῳ , |
και ἐλαιου το ἰσον εἰς το στομα ἐγχεας κατεχετω ἑως ἐκβαλῃ το καταποθεν . ἐαν τις ἐσθιων και καταπινει και | τοπους ἐκπεσωμεν , ἐκ πρυμνης ῥιψαντες ἀγκυρας τεσσαρας ηὐχοντο ἡμεραν γενεσθαι . των δε ναυτων ζητουντων φυγειν ἐκ του πλοιου |
ποιησας και Θετταλους και Θηβαιους , ἱνα προκαταλαβων ταις διαβολαις ἐκβαλῃ την ἀντιλογιαν ὁμοιως , ἡν δεδοικεν αὐτους ποιησομενους και | γραφειν οὐκ ἐβουληθην δια χαρτου και μελανος , ἀλλα ἐλπιζω γενεσθαι προς ὑμας και στομα προς στομα λαλησαι , ἱνα |
ἀφυλισαι , . , . * . Ἀφυσγετον : το ἰλυωδες και συρφετον : παρα το ἀφυω , ἀφ ' | ἐν ἐκεινῃ τῃ νυκτι ἐπιασαν οὐδεν . πρωϊας δε ἠδη γενομενης ἐστη Ἰησους εἰς τον αἰγιαλον : οὐ μεντοι ᾐδεισαν |
ὡδε κἀκεισε διαφερων τον ἐνδεσμον : οὑτω γαρ το μεν ἰλυωδες και νοστιμον αὐτης ὑπορρυησεται , το δε σκυβαλον ἁπαν | περιτμηθητε τῳ ἐθει τῳ Μωϋσεως , οὐ δυνασθε σωθηναι . γενομενης δε στασεως και ζητησεως οὐκ ὀλιγης τῳ Παυλῳ και |
χρη , ἑλλεβορῳ μελανι ὑπαλειφοντα τον δακτυλιον : ἐπειτα τριταιον οἰνῳ κλυζειν αὐστηρῳ . Το δε αἱμα , ὁταν ἀφελῃς | γαρ περι τουτων ὁ βασιλευς , προς ὁν και παρρησιαζομενος λαλω : λανθανειν γαρ αὐτον τουτων οὐ πειθομαι οὐθεν , |
τῳ συνδειπνῳ ἐργασασθαι , δηχθεντα ὑπο κυνος λιθον ἐμβαλων τῳ οἰνῳ λυπει τους συμποτας ἐκμαινων . κανθαροις δε κακοσμοις θηριοις | χωρει ἐν ὑμιν . ἁ ἐγω ἑωρακα παρα τῳ πατρι λαλω : και ὑμεις οὐν ἁ ἠκουσατε παρα του πατρος |
ἐχθρον , ἀλλ ' αὐτος παρελθων τα βραβεια και τον φοινικα ἀναδος και στεφανωσον , εἰ θελει , και ταις | , και ἐσεσθε υἱοι ὑψιστου , ὁτι αὐτος χρηστος ἐστιν ἐπι τους ἀχαριστους και πονηρους . Γινεσθε οἰκτιρμονες καθως [ |
Ὁτι ἀναθηλαι λογος ἐστι Δηλιος φυτα ἐν Δηλῳ ἐλαιαν και φοινικα , ὡν ἁψαμενην την Λητω εὐθυς ἀποκυησαι , τεως | και ἐλθοντα τα πετεινα κατεφαγεν αὐτα . ἀλλα δε ἐπεσεν ἐπι τα πετρωδη ὁπου οὐκ εἰχεν γην πολλην , και |
εὐοψιας , ὁσον ἰχθυων ἐξειλκυσαμεν : μικρου και τους φελλους ἐδεησε κατασυραι ὑφαλους το δικτυον ἐξωγκωμενον . εὐθυς οὐν ὀψωναι | ἐκεινος πιστος μενει , ἀρνησασθαι γαρ ἑαυτον οὐ δυναται . Ταυτα ὑπομιμνῃσκε , διαμαρτυρομενος ἐνωπιον του θεου μη λογομαχειν , |
γαστηρ αὐτης και μαλα ἐξωδηκυια ἠν . Ἐπει δ ' ἐδεησε και οὐρα ὀψεσθαι , λεπτα μεν ταυτα και μετριως | ἡν ἠγαπησας με ἐν αὐτοις ᾐ κἀγω ἐν αὐτοις . Ταυτα εἰπων Ἰησους ἐξηλθεν συν τοις μαθηταις αὐτου περαν του |
μαλακον αἰτιωμαι . τραχειαν γαρ ἐδει και πικραν εἰναι και πληγῃ τι παραπλησιον ποιειν : ἡ δ ' ἐστιν ὑγρα | εἰπον : κυριε , και ἀπ ' ἐκεινων ποια γλωσσα μελλει ἐρωτασθαι ; και ἠκουσα φωνης λεγουσης μοι : ἀκουσον |
ὁμοιως τειναι μακρον . διπλασιαζων δε την ὠμοτητα και μιᾳ πληγῃ καθ ' ἑκατερου χρησαμενος ἐν ἀμφοτεροις εὐστοχησε , παιανι | . γραψον οὐν ἁ εἰδες και ἁ εἰσιν και ἁ μελλει γενεσθαι μετα ταυτα . το μυστηριον των ἑπτα ἀστερων |
ἑκουσαι θυματα γινονται , ἐπαταξαν ἑαυτας τῃ κερκιδι παρα την κλειδα και ἀνερρηξαν την σφαγην . και αὐται μεν ἀμφοτεραι | ἐστιν . εἰ οὐν το σωμα σου ὁλον φωτεινον , μη ἐχον μερος τι σκοτεινον , ἐσται φωτεινον ὁλον ὡς |
του ποντου κληιδα : λεγει δε το στενον ὁθεν και κλειδα το στενον - ἐκεινο ὠνομασε : ἀπο γαρ του | ἁμαρτια ὑμων μενει . Ἀμην ἀμην λεγω ὑμιν , ὁ μη εἰσερχομενος δια της θυρας εἰς την αὐλην των προβατων |
καταγμα . προς μεν οὐν τον του ἐξαρθρηματος καταρτισμον το σφηνοειδες ἐντιθεσθω εἰς την μασχαλην , ἀναγεσθωσαν τε ὑπερ κεφαλης | θησαυριζων ὁ τι ἐαν εὐοδωται , ἱνα μη ὁταν ἐλθω τοτε λογειαι γινωνται . ὁταν δε παραγενωμαι , οὑς ἐαν |
του σφηνοειδους τροπῳ τοιουτῳ : το ἐκ των καλων ἠρτημενον σφηνοειδες ἐρειδεται κατα του ἀνω διαπηγματος και προς αὐτο δια | καμψει παν γονυ ἐπουρανιων και ἐπιγειων και καταχθονιων : και τοτε μεινῃ ὁ οὐρανος κενος και κατελθω ἐπι της γης |
δεδοικα μη μετα του σωματος μαρανθωσιν οἱ λογοι και σοι φανω δι ' ἀμφοτερων ἀμορφος . ἐκαλουν δ ' ἀν | ὑπερβαλλοντως , ἐν θανατοις πολλακις : ὑπο Ἰουδαιων πεντακις τεσσαρακοντα παρα μιαν ἐλαβον , τρις ἐραβδισθην , ἁπαξ ἐλιθασθην , |
γαρ με τον νικηφορον ἐπαινειν , εὐλαβουμαι δε μη προσκορης φανω . ἀλλως : εἰμι δ ' ἀσχολος : ἐν | λειπομενοι . Εἰ δε τις ὑμων λειπεται σοφιας , αἰτειτω παρα του διδοντος θεου πασιν ἁπλως και μη ὀνειδιζοντος , |
παρυγρον , δισωμον , πολυγονον , λιχηνωδες , λεπιδωτον , νευρωδες , κυρτωτον , ἀλφωδες , διμορφον , ἀφωνον , | ἀνδρι αὐτης . και ἠκουσα φωνης μεγαλης ἐκ του θρονου λεγουσης , Ἰδου ἡ σκηνη του θεου μετα των ἀνθρωπων |
την σαρκωδη φυσιν : ἐπικρατει δ ' ἐν αὐτοις το νευρωδες και το δερματωδες , οἱον το καθ ' ὁλον | και οἱ το βαπτισμα λαβοντες τι ; και ἠκουσα φωνης λεγουσης μοι : τοτε ἐρωτηθησεται το γενος των Χριστιανων , |
δεκα ἐγινοντο δικαστηρια . ὁ οὐν λαχων το ἀλφα πρωτος ἐδικαζε , και οἱ ἀλλοι ὁμοιως . ταχα οὐν συ | Λεγετε μοι , οἱ ὑπο νομον θελοντες εἰναι , τον νομον οὐκ ἀκουετε ; γεγραπται γαρ ὁτι Ἀβρααμ δυο υἱους |
: οἱον σεμνοτερον ἠγεν αὑτονἀρχοντι δε λυσιτελεστατον ὁ τυφος , ἐδικαζε τα μεγαλα μετα των ἐν τελει , τους ὑπεραυχους | και πυρος ζηλος ἐσθιειν μελλοντος τους ὑπεναντιους . ἀθετησας τις νομον Μωϋσεως χωρις οἰκτιρμων ἐπι δυσιν ἠ τρισιν μαρτυσιν ἀποθνῃσκει |
ῥοον Ὠκεανοιο νηυς , ἀπο δ ' ἱκετο κυμα θαλασσης εὐρυποροιο . * ) [ ἡ διπλη ὁτι ] δι | οὐν την ἰσην δωρεαν ἐδωκεν αὐτοις ὁ θεος ὡς και ἡμιν πιστευσασιν ἐπι τον κυριον Ἰησουν Χριστον , ἐγω τις |
. . ἐμαθον δε ἐσοραν και βλεπειν ποντιον ἀλσος της εὐρυποροιο θαλασσης , ἠτοι δια της θαλασσης τας ὁδους αὑτων | και παρακαλων αὐτον και λεγων , Διαβας εἰς Μακεδονιαν βοηθησον ἡμιν . ὡς δε το ὁραμα εἰδεν , εὐθεως ἐζητησαμεν |
τος ἐχει την γενικην : οὐ γαρ ἁπλως τυγχανοντα : ἰαμβικα δε λεγονται , ὁσα την μεν ληγουσαν μακραν , | ὁτι τῃ ἡλικιᾳ μικρος ἠν . και προδραμων εἰς το ἐμπροσθεν ἀνεβη ἐπι συκομορεαν ἱνα ἰδῃ αὐτον , ὁτι ἐκεινης |
δʹ , το εʹ , το Ϙʹ και το ζʹ ἰαμβικα διμετρα ἀκαταληκτα : το ηʹ ἰαμβικον τριμετρον ἀκαταληκτον : | τοις ] οὐρανοις : ὁστις δ ' ἀν ἀρνησηται με ἐμπροσθεν των ἀνθρωπων , ἀρνησομαι κἀγω αὐτον ἐμπροσθεν του πατρος |
ἡμων δε πασα δυναμις ἐξ ὑδατων ἀρδεται . ἐν Τηνῳ κρηνη ἐστιν ἡς τῳ ὑδατι οἰνος οὐ μιγνυται . Ἡροδοτος | ὑψωθησῃ ; ἑως του ᾁδου καταβιβασθησῃ . Ὁ ἀκουων ὑμων ἐμου ἀκουει , και ὁ ἀθετων ὑμας ἐμε ἀθετει : |
. ἐκαλειτο δε Μακρις δια το μηκος . ἐστι και κρηνη Ἑλενη ἐν Χιῳ , ἐφ ' ᾑ Ἑλενη ἐλουσατο | τῳ πατρι ἠ τῃ μητρι , Δωρον ὁ ἐαν ἐξ ἐμου ὠφεληθῃς , οὐ μη τιμησει τον πατερα αὐτου : |
τα της εἰρηνης ἀγαθα παρασχομενον ἀχρι της του βιου τελευτης ἀφθονῳ και πλουσιᾳ χειρι και γνωμῃ , της ὁμοιας τιμης | . που σοφος ; που γραμματευς ; που συζητητης του αἰωνος τουτου ; οὐχι ἐμωρανεν ὁ θεος την σοφιαν του |
μητε Ἑλληνων προτερον μεν οὐ πανυ , τα νυν δε ἀφθονῳ τε και πολλῃ δουλειᾳ κεχρημενων , ἐπι την τοιαυτην | ἐκκλησιᾳ και ἐν Χριστῳ Ἰησου εἰς πασας τας γενεας του αἰωνος των αἰωνων : ἀμην . Παρακαλω οὐν ὑμας ἐγω |
την Ἀττικην , ἐμοι δοκειν του Διονυσου τιμωρουντος τῳ πρωτῳ γεωργῳ των ἑαυτου φυτων και πρεσβυτατῳ . ὁ γουν Πυθιος | τε και Καππαδοκιαν , Ποντον και την Ἀσιαν , Φρυγιαν τε και Παμφυλιαν , Αἰγυπτον και τα μερη της Λιβυης |
Ἀντιοπης ἠσαν μετ ' αὐτων ἁμα τῳ ἀναθρεψαμενῳ αὐτους Ὀρδιωνι γεωργῳ . Και παρεκαλουν την Διρκην μη τοιουτῳ μορῳ ἀνελειν | εὐθεως ἀπεπεσαν αὐτου ἀπο των ὀφθαλμων ὡς λεπιδες , ἀνεβλεψεν τε , και ἀναστας ἐβαπτισθη , και λαβων τροφην ἐνισχυσεν |
φονεα ὀντα , και κακως ποιειν καθ ' ὁσον ἀν ἐμβραχυ ἑκαστος δυνηται . εἰ τοινυν τι ἐκεινοι ἀγαθον την | καθως ἐξελεξατο ἡμας ἐν αὐτῳ προ καταβολης κοσμου , εἰναι ἡμας ἁγιους και ἀμωμους κατενωπιον αὐτου ἐν ἀγαπῃ , προορισας |
κατ ' ἐξουσιαν ἁνηρ λεγοι , ἀλλ ' ὡσπερ παις ἐμβραχυ τουτ ' ἀρκειν ὑπολαμβανων ὁ τι φαιη Πλατων ; | , και τι το ὑπερβαλλον μεγεθος της δυναμεως αὐτου εἰς ἡμας τους πιστευοντας κατα την ἐνεργειαν του κρατους της ἰσχυος |
βασιλευ . ἀφιγμενον : ἐληλυθοτα . ἀχραντοιο : ἀχραντου . ἀχλυν : σκοτος . αὐθις : παλιν . αὐχενα : | ἐκαθεζομην διδασκων και οὐκ ἐκρατησατε με . τουτο δε ὁλον γεγονεν ἱνα πληρωθωσιν αἱ γραφαι των προφητων . Τοτε οἱ |
Περι κωνειου . ] Κωνειον δε ποθεν ἐπιφερει σκοτωματα και ἀχλυν , ὡςτε μηδ ' ἐπ ' ὀλιγον βλεπειν , | ἐγενετο , και χωρις αὐτου ἐγενετο οὐδε ἑν . ὁ γεγονεν ἐν αὐτῳ ζωη ἠν , και ἡ ζωη ἠν |
λευκοϲ και αὐϲτηροϲ ἡκιϲτα ὡϲ οἰνοϲ θερμαινει , ὁ δε λευκοϲ ἁμα και αὐϲτηροϲ και παχυϲ και νεοϲ αἰϲθητωϲ ψυχει | οὐ παραδεξονται σου μαρτυριαν περι ἐμου . κἀγω εἰπον , Κυριε , αὐτοι ἐπιστανται ὁτι ἐγω ἠμην φυλακιζων και δερων |
ἐξω φοραϲ και ταυταϲ ϲυνεκβαλλοντεϲ . πταρμον δε κινει ἐλλεβοροϲ λευκοϲ ϲτρουθιον πεπερι καϲτοριον κυκλαμινον εὐφορβιον νιτρον ἡ πταρμικη ποα | ζωην διδους τῳ κοσμῳ . Εἰπον οὐν προς αὐτον , Κυριε , παντοτε δος ἡμιν τον ἀρτον τουτον . εἰπεν |
προς τον κινδυνον , και ἐπειδη ἐν τῃ φυγῃ νοσησας ἀπηλλαγη του σωματος , εὐ τε περιστειλας και τα νομιζομενα | , και ὁταν μεθυσθωσιν τον ἐλασσω : συ τετηρηκας τον καλον οἰνον ἑως ἀρτι . Ταυτην ἐποιησεν ἀρχην των σημειων |
δε ἐς την πολιν το πρωτον καταφυγων ἐμπρησας την πολιν ἀπηλλαγη παρα Γλαυκιαν ἐς Ταυλαντιους . Ἐν τουτῳ δε των | σκανδαλιζει σε , ἐξελε αὐτον και βαλε ἀπο σου : καλον σοι ἐστιν μονοφθαλμον εἰς την ζωην εἰσελθειν , ἠ |
πολιταις ἀκλεα την φιλοτιμιαν ἑξεις . ” Ὁ λογος ἠρεσε Καλλιροῃ , και τοτε μεν ἐπεσχε την σπουδην : ἐπειδη | ἐν τῃ ἰδιᾳ πατριδι τιμην οὐκ ἐχει . ὁτε οὐν ἠλθεν εἰς την Γαλιλαιαν , ἐδεξαντο αὐτον οἱ Γαλιλαιοι , |
εἰσῃει συνεχεστερον , ὡς δηθεν προς Στατειραν . ἐπεμπετο δε Καλλιροῃ δωρα πολυτελη , και παρ ' οὐδενος ἐλαμβανε , | θειῳ , ὁ ἐστιν ὁ θανατος ὁ δευτερος . Και ἠλθεν εἱς ἐκ των ἑπτα ἀγγελων των ἐχοντων τας ἑπτα |
ὀλιγον ᾐ , σφοδρα δε ἁτερος θατερου ὑπερεχῃ ἀρετῃ ἠ εὐποριᾳ ἠ τινι ἀλλῳ , οὐκ εἰσι φιλοι : οὐτε | μαθητας λεγει αὐτοις , Σπλαγχνιζομαι ἐπι τον ὀχλον ὁτι ἠδη ἡμεραι τρεις προσμενουσιν μοι και οὐκ ἐχουσιν τι φαγωσιν : |
ἐραν δι ' ὑγιειας ποιησας , ὑγιειαν δε ἡδιω συν εὐποριᾳ καταστησας , τῳ δε μεσῳ τα ἀκρα οἱον γομφῳ | συμβιβαζων ὁτι οὑτος ἐστιν ὁ Χριστος . Ὡς δε ἐπληρουντο ἡμεραι ἱκαναι , συνεβουλευσαντο οἱ Ἰουδαιοι ἀνελειν αὐτον : ἐγνωσθη |
πληθυντικος . Εἰρηται ὁτι παντα τα μετα τα δυϊκα ἑνι χαρακτηρι παραλαμβανεται τῳ πληθυντικῳ , ὡς μη τα του λογου | δωδεκα , και ἐπ ' αὐτων δωδεκα ὀνοματα των δωδεκα ἀποστολων του ἀρνιου . Και ὁ λαλων μετ ' ἐμου |
δε των Ἰλλυριων μοιρα . το ἐθνικον Βηγιτης τῳ κοινῳ χαρακτηρι . Βηθλεμα , πολις Παλαιστινης προς τοις Ἱεροσολυμοις , | θεραπευειν πασαν νοσον και πασαν μαλακιαν . Των δε δωδεκα ἀποστολων τα ὀνοματα ἐστιν ταυτα : πρωτος Σιμων ὁ λεγομενος |
σισυμβριου , την ὀσμην βρωμωδεστερος και ἡττον εἰς την ἐν ὑγιειᾳ χρησιν εὐθετος . Ἡδυσαρον το ὑπο των μυρεψων καλουμενον | και Ἰερουσαλημ και της παραλιου Τυρου και Σιδωνος , οἱ ἠλθον ἀκουσαι αὐτου και ἰαθηναι ἀπο των νοσων αὐτων : |
ὁμοιαν δε αὐτην καθιστασι πλουτῳ και δοξῃ και γενει και ὑγιειᾳ και καλλει , και ὁσα ἀλλα κοινα της κακιας | την γην : οὐκ ἠλθον βαλειν εἰρηνην ἀλλα μαχαιραν . ἠλθον γαρ διχασαι ἀνθρωπον κατα του πατρος αὐτου και θυγατερα |
ἑν δ ' οὐν ἰδιωτατον παντων και σεμνοτατον το ἐν Ἀρειῳ παγῳ δικαστηριον , περι οὑ τοσαυτα ἐστι καλα παραδεδομενα | ὑμιν . οἱ δε ἀπηλθον . παλιν [ δε ] ἐξελθων περι ἑκτην και ἐνατην ὡραν ἐποιησεν ὡσαυτως . περι |
. . οὐκ ἐπεξιων ] οὐκ εἰσηλθες εἰς την ἐν Ἀρειῳ παγῳ βουλην . ἐγραψατο γαρ ὁ Δημοσθενης Δημομελην τον | εἰρηκοτος ὁτι Πριν ἀλεκτορα φωνησαι τρις ἀπαρνησῃ με : και ἐξελθων ἐξω ἐκλαυσεν πικρως . Πρωϊας δε γενομενης συμβουλιον ἐλαβον |
ζωη ἡ [ το ] προς το ζην χορηγια . ζωνη ὁ περι την γαστερα τοπος , ὁν οἱον τε | του θυμου του θεου του ζωντος εἰς τους αἰωνας των αἰωνων . και ἐγεμισθη ὁ ναος καπνου ἐκ της δοξης |
πλευρας . μετα δε ταυτα δια του Ἡνιοχου φερεται ἡ ζωνη το χυμα ἠρεμα ἀραιοτερον ἐμφαινουσα , και ὁ μεν | ἐστιν ἡ δοξα και το κρατος εἰς τους αἰωνας των αἰωνων : ἀμην . Ἀγαπητοι , μη ξενιζεσθε τῃ ἐν |
ἀμνιων και κωδιων : Λυκωνι δε δικων και συκοφαντηματων , Μενωνι δε τῳ Θετταλῳ περι ἐραστων και ἐρωμενων . [ | ' ἱνα ἐλθῃ εἰς φανερον . εἰ τις ἐχει ὠτα ἀκουειν ἀκουετω . Και ἐλεγεν αὐτοις , Βλεπετε τι ἀκουετε |
οὐκ ὀρθως : τας δε των ξενων πως ; ἐκεινοι Μενωνι τῳ Φαρσαλιῳ δωδεκα μεν ταλαντ ' ἀργυριου δοντι προς | τοιαυταις παραβολαις πολλαις ἐλαλει αὐτοις τον λογον , καθως ἠδυναντο ἀκουειν : χωρις δε παραβολης οὐκ ἐλαλει αὐτοις , κατ |
τονοι . και ψυχρον δε ὑδωρ τους διακαιομενους τον στομαχον ὠνησε πολλακις ἐν καιρῳ δοθεν , μεγαλως δε βλαπτει παρα | εἰ ἁγιων ποδας ἐνιψεν , εἰ θλιβομενοις ἐπηρκεσεν , εἰ παντι ἐργῳ ἀγαθῳ ἐπηκολουθησεν . νεωτερας δε χηρας παραιτου : |
ἐνθεν τε οὐκ ἀπεληλυθε κἀκειθι γενο - μενα τον μεν ὠνησε τον δ ' οὐκ ἐβλαψε και προσωνησε τῃ περι | ἱνα κατα χαριν , εἰς το εἰναι βεβαιαν την ἐπαγγελιαν παντι τῳ σπερματι , οὐ τῳ ἐκ του νομου μονον |
ἐν ταις πλευραις ὑμενας ὑπεζωκοτας : τῃ δε του θωρακος εὐρυχωριᾳ , ἡ καλειται κενα θωρακος , ὁ πνευμων χρηται | ἐν τῃ ἐρημῳ μετα του ἀγγελου του λαλουντος αὐτῳ ἐν τῳ ὀρει Σινα και των πατερων ἡμων , ὁς ἐδεξατο |
κοτυληδονας ἠ πλεκταινας και κεραιας λεγομενας εἰναι φησιν ἐν τῃ εὐρυχωριᾳ της ὑστερας , αἱτινες μαστοειδεις ἐκφυσεις ὑπαρχουσι , πλατειαι | ἠγαπησεν ἡμας και παρεδωκεν ἑαυτον ὑπερ ἡμων προσφοραν και θυσιαν τῳ θεῳ εἰς ὀσμην εὐωδιας . πορνεια δε και ἀκαθαρσια |
τοτηνικαυτα ἐπιβαλλειν δει το των πιτυρων ἀποζεμα : ἐστι γαρ γλοιωδες και χαλαστικον , ἐτι γε μην και συγγενειαν ἐχον | λεγουσης μοι : ἀκουσον , δικαιε Ἰωαννη : μελλει τῳ καιρῳ ἐκεινῳ γενεσθαι πλησμονη σιτου και οἰνου , οἱα οὐ |
Λιθαργυρον , θειον ἀπυρον ἰσα μετ ' ὀξους και οἰνου γλοιωδες ἐπιχριε : ἐγω ἐλαιον οὐ μιγνυμι και ἀντ ' | : μακαριοι οἱ φυλαττοντες κρισιν και ποιουντες δικαιοσυνην ἐν παντι καιρῳ . και μακαριος ἐστιν ὁ οἰκος ὁπου κειται ἡ |
ἱππων αὐτα συνιστατο ἐδηλωσεν , εἰρηκως : τελη και ἁρματα τεθριππα και ἑξαιππα : ἠ τελη τα ταγματα . ἐκ | αὐτος φυλασσων τον νομον . περι δε των πεπιστευκοτων ἐθνων ἡμεις ἐπεστειλαμεν κριναντες φυλασσεσθαι αὐτους το τε εἰδωλοθυτον και αἱμα |
Μυρμηκιδου του Μιλησιου και Καλλικρατους του Λακεδαιμονιου μικρα ἐργα . τεθριππα μεν ἐποιησαν ὑπο μυιας καλυπτομενα , και ἐν σησαμῳ | θεον , ὁτι ἐν τῳ αὐτῳ κριματι εἰ ; και ἡμεις μεν δικαιως , ἀξια γαρ ὡν ἐπραξαμεν ἀπολαμβανομεν : |
ἑως οὑ ἀπολεπτυναν τα βλεφαρα ἐκπλυνῃ , και σμηξῃ τῃ δριμυτητι . Τον ὑπο νευρων ὀχλουμενον καταντλητεον αὐτα τε τα | Τις ἀνθρωπος ἐξ ὑμων ἐχων ἑκατον προβατα και ἀπολεσας ἐξ αὐτων ἑν οὐ καταλειπει τα ἐνενηκοντα ἐννεα ἐν τῃ ἐρημῳ |
ἐαν μεν ἀμικτος ἡ χολη συρρεουσα τυχῃ , τῃ σφοδρᾳ δριμυτητι τον ἐσθιομενον ἑρπητα συνιστησι μετ ' ἀναβρωσεως το συνεχες | ὁ ἐλθων προς αὐτον το προτερον , εἱς ὠν ἐξ αὐτων , Μη ὁ νομος ἡμων κρινει τον ἀνθρωπον ἐαν |
ὀχος . αὐτωι δε συν κλυδωνι και τρικυμιαι κυμ ' ἐξεθηκε ταυρον , ἀγριον τερας : οὑ πασα μεν χθων | δουλοι και ἐλευθεροι ; και ἠκουσα φωνης λεγουσης μοι : ἀκουσον , δικαιε Ἰωαννη : καθως προειπεν ὁ προφητης Δαυιδ |
Δαφνιδος εἰς τον Κοματαν μετηνεγκεν . τουτον γαρ ἡ μητηρ ἐξεθηκε τον πατερα Ἀνακτα εὐλαβουμενη , εἰδυια ὁτι οὐ πεισει | αἰωνων ποταποι ἀναστησονται ; και ἠκουσα φωνης λεγουσης μοι : ἀκουσον , δικαιε Ἰωαννη : πασα φυσις ἀνθρωπινη τριακονταετης ἀναστησεται |
ποσι . Και την μεν γνωμην τοιαυτην ἐχων ὁ συγγραφευς ἡκετω μοι , την δε φωνην και την της ἑρμηνειας | και οἰδα τον τοιουτον ἀνθρωπονεἰτε ἐν σωματι εἰτε χωρις του σωματος οὐκ οἰδα , ὁ θεος οἰδεν ὁτι ἡρπαγη εἰς |
οἱ Θετταλοι : δευτε οἱ δι ' Αἰσχινην δεκαδαρχουμενοι : ἡκετω , δια τουτον δουλευων Μεσσηνιος : ἡκετε και ὑμεις | θεε μου , καλε βασιλευ οὐρανιε , ὁτι ἀπεχωρισθην πηλινου σωματος και ἐφανην ἐγω φωτεινος και αὐτος κατακειται ἐν γῃ |
, ἐναλλαττει τας χειρας και την μεν δεξιαν ἐπιτιθησι τῳ νεωτερῳ Ἐφραϊμ , την δ ' εὐωνυμον τῳ πρεσβυτερῳ Μανασσῃ | ἡ ἀγαπη ἐστιν ἠ λαυροτης του ἡληου , φεδροτερα της θαλασσης . Ἡ ἀγαπη παντα στεγι , παντα ἐλπιζει , |
ἀπραγμονως δε διαγενου την ἡμεραν . ὁ δε παρα τῳ νεωτερῳ Φιλημονι μαγειρος διδασκαλικος τις εἰναι θελει τοιαυτα τινα λαλων | πληθει και ὡς ἡ ἀμμος ἡ παρα το χειλος της θαλασσης ἡ ἀναριθμητος . Κατα πιστιν ἀπεθανον οὑτοι παντες , |
αἰτιον του ἀλυειν αὐτους . και ἐπελεγεν εἰ μεν σοι τεθνηκε ζευγος , παρ ' ἐμου λαβων ἀπιθι και ἐργαζου | , κἀν ἐχω πασαν την πιστιν ὡστε ὀρη μεθισταναι , ἀγαπην δε μη ἐχω , οὐθεν εἰμι . κἀν ψωμισω |
τῳ προτερον λογῳ και ἐκεινον τον λεγοντα ὁτι νικων μεντοι τεθνηκε , παλιν ὁ Ξενοφων ἐπεθετο τῃ κεφαλῃ τον στεφανον | ὑψος και βαθος , γνωναι τε την ὑπερβαλλουσαν της γνωσεως ἀγαπην του Χριστου , ἱνα πληρωθητε εἰς παν το πληρωμα |
, ὡστε ταις παρα των ἀρχοντων ἐπικουριαις οὐπω την ἑαυτου πεφευγε . το δε μεγιστον των κακων , ὁτι νυν | νυν οὐδενα οἰδαμεν κατα σαρκα : εἰ και ἐγνωκαμεν κατα σαρκα Χριστον , ἀλλα νυν οὐκετι γινωσκομεν . ὡστε εἰ |
των ἀγαθων της δυναμεως ἑκαστης , ἁ λυπηρα προσεστιν ἑκαστῃ πεφευγε . τεκμαιρεσθαι δε ἐξεστιν οὐ μονον τοις ὡραιοις νικωσι | ἀδελφοι , ὀφειλεται ἐσμεν , οὐ τῃ σαρκι του κατα σαρκα ζην : εἰ γαρ κατα σαρκα ζητε μελλετε ἀποθνῃσκειν |
παραλαβων τον Ἁβροκομην και την Ἀνθιαν και οἰκετας δυο , Λευκωνα και Ῥοδην , ἠγαγεν εἰς την Τυρον . Περιβλεπτος | φυλασσεσθε ἀπο πασης πλεονεξιας , ὁτι οὐκ ἐν τῳ περισσευειν τινι ἡ ζωη αὐτου ἐστιν ἐκ των ὑπαρχοντων αὐτῳ . |
μετα Ἀνθιαν Ἁβροκομης ὁ δυστυχης . Ἀκουσαντες οἱ περι τον Λευκωνα εὐθυς μεν ἀχανεις ἐγενοντο , ἀνενεγκοντες δε κατα μικρον | αὐτης . Και ἐγενετο ἐν τῳ εἰναι αὐτον ἐν τοπῳ τινι προσευχομενον , ὡς ἐπαυσατο , εἰπεν τις των μαθητων |
του μεγεθους , ἐπιμελεια μαλλον γινεται , ὡς ἐν τῳ Ἀγησιλαῳ ὁ δε των Περσων βασιλευς νομισας ἁπαντων τουτων Τισσαφερνην | ἐπιθυμει . δει οὐν τον ἐπισκοπον ἀνεπιλημπτον εἰναι , μιας γυναικος ἀνδρα , νηφαλιον , σωφρονα , κοσμιον , φιλοξενον |
ἐπ ' αὐτους οἱ ἐφοροι . ἠν δε οὐ τῳ Ἀγησιλαῳ ἀχθομενῳ ταυτα : και γαρ τῳ μεν πατρι αὐτου | τουτῳ ἠλθαν οἱ μαθηται αὐτου , και ἐθαυμαζον ὁτι μετα γυναικος ἐλαλει : οὐδεις μεντοι εἰπεν , Τι ζητεις ; |
καλην οὐκ εἰπον αὐτος ἐμαυτῳ ὁτι ὠφελον τις μετα ταυτης ἐκοιμηθη και μακαριος ὁ ἀνηρ αὐτης : ὁ γαρ τουτ | ἀπολεισθε . ἠ ἐκεινοι οἱ δεκα ὀκτω ἐφ ' οὑς ἐπεσεν ὁ πυργος ἐν τῳ Σιλωαμ και ἀπεκτεινεν αὐτους , |
παραθεσει του ἀρθρου , εἰγε ἀοριστωδες μεν το παις δειπνησας ἐκοιμηθη , οὐ μην το ὁ παις δειπνησας ἐκοιμηθη . | τοπον τον ἰδιον . και ἐδωκαν κληρους αὐτοις , και ἐπεσεν ὁ κληρος ἐπι Μαθθιαν , και συγκατεψηφισθη μετα των |
. τρις μεν ἐπειτ ' ἐπορουσε ποδαρκης διος Ἀχιλλευς ἐγχεϊ χαλκειῳ , τρις δ ' ἠερα τυψε βαθειαν . ἀλλ | οἱ δικαιοι ἐκλαμψουσιν ὡς ὁ ἡλιος ἐν τῃ βασιλειᾳ του πατρος αὐτων . ὁ ἐχων ὠτα ἀκουετω . Ὁμοια ἐστιν |
αἰρομενης της δεξιας στεγαστεον ἐγγυς του θωρακος ἠ μοσχειῳ ἠ χαλκειῳ : εἰ δε μη , ἐν τῳ ἐπικαιροτατῳ ἀφυλακτον | , πατερ , ἱνα πεμψῃς αὐτον εἰς τον οἰκον του πατρος μου , ἐχω γαρ πεντε ἀδελφους , ὁπως διαμαρτυρηται |
. οὑτως Ἡρωδιανος . . . : Ἐχρην και τον Τρυφωνα , ἀποφαινομενον τον προκειμενον κανονα , περι των δοκουντων | ἐαν ᾐ φονευς και μετανοων θερμως , ἰδε τον Μανασσην ὁτι τον υἱον αὐτου εἰδωλων θυσιαν ἐποιησεν και μετα τεσσαρακοντα |
Τρυφωνος Ἀπολλωνιον , δει ἐραν Θεωνος ἐμε , δει σοι Τρυφωνα χαριζεσθαι . . Τουτων οὐν τῃδε ἐχοντων , ἐαν | και οὐδεν αὐτῳ λεγουσιν . μηποτε ἀληθως ἐγνωσαν οἱ ἀρχοντες ὁτι οὑτος ἐστιν ὁ Χριστος ; ἀλλα τουτον οἰδαμεν ποθεν |
ἐν θερει και θαλπει ϲφοδρῳ ϲυνθετοϲ ἡ διαθεϲιϲ ἐϲτιν ἐκ θερμοτητοϲ τε και ξηροτητοϲ , ὡϲτε εἰκοτωϲ αὐτοιϲ ϲυνθετον ἐϲτι | τῃ ἁμαρτιᾳ , ἀλλα παραστησατε ἑαυτους τῳ θεῳ ὡσει ἐκ νεκρων ζωντας και τα μελη ὑμων ὁπλα δικαιοσυνης τῳ θεῳ |
ἠ ὀμφακομελιτι ἐπι των ϲφοδρα κενωθεντων . εἰ δε και θερμοτητοϲ αἰϲθηϲιϲ περι τον ϲτομαχον μετα τροφην γενοιτο , θερμῳ | νεκρων ἐγηγερται , πως λεγουσιν ἐν ὑμιν τινες ὁτι ἀναστασις νεκρων οὐκ ἐστιν ; εἰ δε ἀναστασις νεκρων οὐκ ἐστιν |
πολυν αὐτῃ καταμεμιχθαι καπνον . κατα τουτο δη και την ἐξωτατω και μειζονα περιφερειαν της ἰριδος ἐμφαινειν το φοινικουν : | της ἐμης παρουσιας παλιν προς ὑμας . Μονον ἀξιως του εὐαγγελιου του Χριστου πολιτευεσθε , ἱνα εἰτε ἐλθων και ἰδων |
οὐρανου . και γαρ ἐν τουτῳ λογος ἐχει την μεν ἐξωτατω και ἀπλανη σφαιραν ἀτμητον φυλαχθηναι , την δ ' | του στοματος μου , ἐν παρρησιᾳ γνωρισαι το μυστηριον του εὐαγγελιου ὑπερ οὑ πρεσβευω ἐν ἁλυσει , ἱνα ἐν αὐτῳ |
γαρ ἡκουσιν αἱδε και αὑται , ἡ Ἀντιγονη και ἡ Ἰσμηνη , ἐπι το πραγος των ἀδελφων . τι δε | και ἀπολωλως και εὑρεθη . Ἐλεγεν δε και προς τους μαθητας , Ἀνθρωπος τις ἠν πλουσιος ὁς εἰχεν οἰκονομον , |
και ἐρχονται αἱδε και αὑται , ἡ Ἀντιγονη και ἡ Ἰσμηνη , ἐπι το πικρον πραγος ἀδελφοιν και των ἀδελφων | διελθοντα τα ἀνωτερικα μερη ἐλθειν εἰς Ἐφεσον και εὑρειν τινας μαθητας , εἰπεν τε προς αὐτους , Εἰ πνευμα ἁγιον |
πλευροιϲ , δηϲαι δε και τουϲ ποδαϲ ἀμφοτερουϲ ἰϲχυρῳ ἱμαντι μαλθακῳ κατα τε τα ϲφυρα και ὑπερ των γονατων ἀπεχονταϲ | των συνετων ἀθετησω . που σοφος ; που γραμματευς ; που συζητητης του αἰωνος τουτου ; οὐχι ἐμωρανεν ὁ θεος |
, ἀνδρι τα μεν πολεμια , εἰπερ τινι ἀλλῳ , μαλθακῳ τε και οὐ φρενηρει , εἰς δε τἀλλα οὐδεν | των σοφων , και την συνεσιν των συνετων ἀθετησω . που σοφος ; που γραμματευς ; που συζητητης του αἰωνος |
! Ὀϊκληα μεγαθυμον [ [ ] ε ? ! [ Ποσειδαωνι ] ἀνακτι [ [ ] υ ? ! [ | ἐστιν ἐν σοι δια της ἐπιθεσεως των χειρων μου : οὐ γαρ ἐδωκεν ἡμιν ὁ θεος πνευμα δειλιας , ἀλλα |
, παντᾳ τοι χρυσῳ πεπυκασμενον : εἱλε με δειμα μητι Ποσειδαωνι πελοι πεφιλημενος ἰχθυς , ἠ ταχα τας γλαυκας κειμηλιον | ὁπου οὐτε σης οὐτε βρωσις ἀφανιζει , και ὁπου κλεπται οὐ διορυσσουσιν οὐδε κλεπτουσιν : ὁπου γαρ ἐστιν ὁ θησαυρος |
τελειωθεις και ἐγγυς παρακειμενην ἐχων την πληρωσιν , ὡς το τετυφα , ὁ ὑπερσυντελικος , ὁστις ὑπερ τον παρακειμενον συντετελεσται | Πιστεικαι αὐτη Σαρρα στειραδυναμιν εἰς καταβολην σπερματος ἐλαβεν και παρα καιρον ἡλικιας , ἐπει πιστον ἡγησατο τον ἐπαγγειλαμενον : διο |
νονται : ἐφαγον ἐαν φαγω , εἰπον ἐαν εἰπω , τετυφα ἐαν τετυφω , τετυπα ἐαν τετυπω . σεσημειωται το | μη ὡς ἀσοφοι ἀλλ ' ὡς σοφοι , ἐξαγοραζομενοι τον καιρον , ὁτι αἱ ἡμεραι πονηραι εἰσιν . δια τουτο |
θυμον ἑλοιμην ταων , αἱ δη ἐμῃ κεφαλῃ κατ ' ὀνειδεα χευαν μητερι θ ' ἡμετερῃ , παρα τε μνηστηρσιν | υἱου του ἀνθρωπου και πιητε αὐτου το αἱμα , οὐκ ἐχετε ζωην ἐν ἑαυτοις . ὁ τρωγων μου την σαρκα |
ἀνεθηκαν Ὁμηρος θ ' Ἡσιοδος τε ὁσσα παρ ' ἀνθρωποισιν ὀνειδεα και ψογος ἐστιν , κλεπτειν μοιχευειν τε και ἀλληλους | οὐ βαλλω ἐφ ' ὑμας ἀλλο βαρος : πλην ὁ ἐχετε κρατησατε ἀχρις οὑ ἀν ἡξω . και ὁ νικων |
θεῃ Ἀρεος ἀντα ἠ τετραγωνου ἐοντος , ἀνιηροι τοτε φωτες οἰστρῳ ἐπ ' εἰδωλοις κενεοις νοον ἐπτοιηθεν . εἰ δε | κατα τοπους , ἐσονται λιμοι : ἀρχη ὠδινων ταυτα . βλεπετε δε ὑμεις ἑαυτους : παραδωσουσιν ὑμας εἰς συνεδρια και |
: καιρος δ ' ἐστι τῳ μεν ἀρρενι , ἐπειδαν οἰστρῳ κατεχηται και ἀγριαινῃ : τοτε δη και λιπους τι | , ὁταν πληρωθῃ ὑμων ἡ ὑπακοη . Τα κατα προσωπον βλεπετε . εἰ τις πεποιθεν ἑαυτῳ Χριστου εἰναι , τουτο |
των ἀγαθων : ἀφθονον γαρ το θειον και ἀπεριληπτον ἀνθρωπινῳ λογισμῳ , και τα εἰδη δε και οἱ ἀριθμοι θεια | . της φιλοξενιας μη ἐπιλανθανεσθε , δια ταυτης γαρ ἐλαθον τινες ξενισαντες ἀγγελους . μιμνῃσκεσθε των δεσμιων ὡς συνδεδεμενοι , |
θεων ? , [ εἰ μη ὁμου ] # συν λογισμῳ ? [ . ἑν ] μονον δ ' ἀξιω | τερατα και σημεια μεγαλα ἐν τῳ λαῳ . ἀνεστησαν δε τινες των ἐκ της συναγωγης της λεγομενης Λιβερτινων και Κυρηναιων |
ἱνα του ὀντως ἀγαθου τελους ἐπιτευξωμεθα . ἡ γαρ κακια φθαρτικη του τελους , ἠτοι κρυπτικη τις , ποιουσα μηδε | εὐτονως γαρ τοις Ἰουδαιοις διακατηλεγχετο δημοσιᾳ ἐπιδεικνυς δια των γραφων εἰναι τον Χριστον Ἰησουν . Ἐγενετο δε ἐν τῳ τον |
γενος οὐκ ἀκαταληπτα εἰσιν : ὁτι μεν γαρ δυναμις ὑπαρχει φθαρτικη και των ὑποκειμενων ἀλλοιωτικη ὡστε ἀναιρειν [ και ] | παρα Καϊν προσηνεγκεν τῳ θεῳ , δι ' ἡς ἐμαρτυρηθη εἰναι δικαιος , μαρτυρουντος ἐπι τοις δωροις αὐτου του θεου |
πασι . Αὑτη ληφθεισα εἰς ὀνομα του πασχοντος και συμμαλαχθεισα ἐμπλαστρῳ μετα ἐλαιου και ἐπιτεθεισα μετωπῳ και κροταφοις τριταιον ῥιγοπυρετον | και πονηρων ἀνθρωπων : οὐ γαρ παντων ἡ πιστις . πιστος δε ἐστιν ὁ κυριος , ὁς στηριξει ὑμας και |
δ ' ἑψομενον το φαρμακον ἀμολυντον γενηται , αὐτῳ μεν ἐμπλαστρῳ χρησῃ κατα τε των ἐναιμων τραυματων και των δυσεπουλωτων | οὐκ ἐχω , γνωμην δε διδωμι ὡς ἠλεημενος ὑπο κυριου πιστος εἰναι . Νομιζω οὐν τουτο καλον ὑπαρχειν δια την |
τῃ αὐτῃ : και οἱ μεν Ἀργειοι τῳ σφετερῳ αὐτων κερᾳ . και ἐν πασιν οὑτως . κηδεστης : ὁ | Παυλῳ εἰσηλθεν προς αὐτους και ἐπι σαββατα τρια διελεξατο αὐτοις ἀπο των γραφων , διανοιγων και παρατιθεμενος ὁτι τον Χριστον |
κεπφος : εἰδος ὀρνεου ὀξυτατου . κερας , κερως , κερᾳ : ἐπι της παραταξεως . Θουκυδιδης ὀγδοῃ : του | ἐπι την τελειοτητα φερωμεθα , μη παλιν θεμελιον καταβαλλομενοι μετανοιας ἀπο νεκρων ἐργων , και πιστεως ἐπι θεον , βαπτισμων |
ὁ των ἑσπεριων Ῥωμαιων βασιλευς , ὡς αὐτῳ οἱ ἐν Γαλατιᾳ Γοτθοι συμμαχοι κατεστησαν , και τα παροικουντα την αὐτου | Ἰησους τοις δωδεκα , Μη και ὑμεις θελετε ὑπαγειν ; ἀπεκριθη αὐτῳ Σιμων Πετρος , Κυριε , προς τινα ἀπελευσομεθα |
κελευσας παραυτικα τοις Μιλησιοις ἀπεδωκε τα χρηματα . Καισαρ ἐν Γαλατιᾳ προσῃει ταις Ἀλπεσιν . ἠγγελη στρατοπεδα των ὀρειων βαρβαρων | ζητειτε ; οἱ δε εἰπαν , Ἰησουν τον Ναζωραιον . ἀπεκριθη Ἰησους , Εἰπον ὑμιν ὁτι ἐγω εἰμι : εἰ |
Σικελιαν ἁμα λογασιν ὀλιγοις θαττον ἠπερ τις ἠλπισε παντος αὐτην ἠλευθερωσε λῃστηριου . Ὁτι ὁ των ἀποστατων βασιλευς Εὐνους ἑαυτον | . Και ὁ τεταρτος ἀγγελος ἐσαλπισεν : και ἐπληγη το τριτον του ἡλιου και το τριτον της σεληνης και το |
κολπον ἡ Ὀφιωδης καλουμενη νησος ἀπο του συμβεβηκοτος , ἡν ἠλευθερωσε των ἑρπετων ὁ βασιλευς , ἁμα και δια τας | και θειον . ἀπο των τριων πληγων τουτων ἀπεκτανθησαν το τριτον των ἀνθρωπων , ἐκ του πυρος και του καπνου |
ὡς ἐς Σκυθας , ὁτι ἐς Σκυθας καταπεφευγεναι Σπιταμενης αὐτῳ ἐξηγγελλετο , αὐτος δε ξυν τῃ λοιπῃ στρατιᾳ ἐπιων της | μερους , ὡς ἐπαναμιμνῃσκων ὑμας δια την χαριν την δοθεισαν μοι ὑπο του θεου εἰς το εἰναι με λειτουργον Χριστου |
ὁτι και ταυτα ἐθνη των προσχωρων τῃ Περσιδι μαχιμωτατα εἰναι ἐξηγγελλετο . ἡκε δε αὐτῳ και Φιλοξενος στρατιαν ἀγων ἀπο | : οὐ περι του κοσμου ἐρωτω ἀλλα περι ὡν δεδωκας μοι , ὁτι σοι εἰσιν , και τα ἐμα παντα |
: εἰ δε κατα στοιχους , ἀνα πεντε εἰσῃεσαν . ἐσθ ' ὁτε δε και καθ ' ἑνα ἐποιουντο την | παραχρημα . ὁ δε εἰπεν αὐτῃ , Θυγατηρ , ἡ πιστις σου σεσωκεν σε : πορευου εἰς εἰρηνην . Ἐτι |
' , ὁτου τις τυγχανει χρειαν ἐχων , τουτ ' ἐσθ ' ἑκαστωι μειζον ἠ Τροιαν ἑλειν . κἀγω θυγατρι | [ και ] το κηρυγμα ἡμων , κενη και ἡ πιστις ὑμων , εὑρισκομεθα δε και ψευδομαρτυρες του θεου , |
τυπτω δ ' ἐγω , τοὐψον κατεσθιουσαν ἡνικ ' ἀν λαβω . τους ἱερεας ἐνθαδε μεν ὁλοκληρους νομος εἰναι , | ποτηριον ὡσαυτως μετα το δειπνησαι , λεγων , Τουτο το ποτηριον ἡ καινη διαθηκη ἐν τῳ αἱματι μου , το |
γιγνωσκω γαρ ἡττων ὠν πολυ ὑμων : ἐαν δε συζυγον λαβω τινα κἀν συκινον , τουτον τον ἰσχυρον θεον ἐγω | , ὑπερ ἡμων ἐστιν . Ὁς γαρ ἀν ποτισῃ ὑμας ποτηριον ὑδατος ἐν ὀνοματι ὁτι Χριστου ἐστε , ἀμην λεγω |
προ του χρονῳ μεχρι τεσσαρακοντα ἡμερεων και δυο ἐπι τῃ κουρῃ , ἐπι δε τῳ κουρῳ μεχρι τριηκοντα ἡμερεων ἐλαχιστον | : προ γαρ της μεταθεσεως μεμαρτυρηται εὐαρεστηκεναι τῳ θεῳ , χωρις δε πιστεως ἀδυνατον εὐαρεστησαι , πιστευσαι γαρ δει τον |
γελοιον γαρ το οὐδεποθ ' Ἡρῃ οὐδε Ποσειδαωνι οὐδε γλαυκωπιδι κουρῃ : τινες μεν γαρ ἐτι ἐλειποντο των τριων σεμνοτεροι | Εἰρηνην διωκετε μετα παντων , και τον ἁγιασμον , οὑ χωρις οὐδεις ὀψεται τον κυριον , ἐπισκοπουντες μη τις ὑστερων |
παραγωγη οὐκ ἐχει καταρχον το Ι ἐκτεταμενον , δια το ἰσχω . . . . , ἠ την ΕΙ διφθογγον | Ὁ οὐρανος μοι θρονος , ἡ δε γη ὑποποδιον των ποδων μου : ποιον οἰκον οἰκοδομησετε μοι , λεγει κυριος |
αι διφθογγου γραφεται : συνθετον γαρ παρα το ἐχω : ἰσχω και ἰσχος , και μετα του α δηλουντος το | : μητε ἐν τῃ γῃ , ὁτι ὑποποδιον ἐστιν των ποδων αὐτου : μητε εἰς Ἱεροσολυμα , ὁτι πολις ἐστιν |
ἀφελκυσαι το ἐμβρυον : εἰ δε τα σκελη μαλλον ἐν ἑτοιμῳ ᾐ , ἀρθρον του μηρου ἀποκοψαι και οὑτως τους | Πορευθεντες ἑτοιμασατε ἡμιν το πασχα ἱνα φαγωμεν . οἱ δε εἰπαν αὐτῳ , Που θελεις ἑτοιμασωμεν ; ὁ δε εἰπεν |
. παντων οὐν ἡμων ἐπαινεσαντων τον μαγειρον ἐπι τε τῳ ἑτοιμῳ των λεγομενων και τῃ της τεχνης περιεργιᾳ ὁ καλος | παντες γαρ αὐτῳ ζωσιν . ἀποκριθεντες δε τινες των γραμματεων εἰπαν , Διδασκαλε , καλως εἰπας : οὐκετι γαρ ἐτολμων |
καταμαθων τουτο ποιουντα ὑφειλετο : ὑστερωι δε χρονωι ἐλθων οὐχ εὑρισκε τα χρηματα ὁ καταθεμενος . περιαλγων οὐν τηι συμφοραι | , Ὁ θρονος σου , ὁ θεος , εἰς τον αἰωνα του αἰωνος , και ἡ ῥαβδος της εὐθυτητος ῥαβδος |
ταυτης της παραδοξου θεας , ἐγειρε μοι σεαυτον και τεχνην εὑρισκε σοφην , ᾑ τευξῃ τουτων ὡν ἐρᾳς , και | συκων . και ἀποκριθεις εἰπεν αὐτῃ , Μηκετι εἰς τον αἰωνα ἐκ σου μηδεις καρπον φαγοι . και ἠκουον οἱ |
. προς ῥοδα : ῥοδον παρα το θαττον ἀπορρειν : ῥοωδες γαρ ἐστιν ἠτοι συντομως φθειρομενον . ἠ ἀπο του | Τουτο το ποτηριον ἡ καινη διαθηκη ἐστιν ἐν τῳ ἐμῳ αἱματι : τουτο ποιειτε , ὁσακις ἐαν πινητε , εἰς |
το δακρυον . χρονιζειν δε εἰωθε το παθος τῳ γενει ῥοωδες ὑπαρχον . διο προσφατου μεν αὐτου τυγχανοντος ὡσπερ ἐν | της λειτουργιας τῳ αἱματι ὁμοιως ἐραντισεν . και σχεδον ἐν αἱματι παντα καθαριζεται κατα τον νομον , και χωρις αἱματεκχυσιας |
σοι , που μεν ἐγνω με , που δε οὐκ ἐδυνηθη . και δη συγγνωμη παρ ' ἀμφοτερων ἐστω , | αὐτου τους ὀφθαλμους . παλιν οὐν ἠρωτων αὐτον και οἱ Φαρισαιοι πως ἀνεβλεψεν . ὁ δε εἰπεν αὐτοις , Πηλον |
και ἁμα ταυτα λεγων κατεδακρυσε την ἑαυτου τυχην και οὐκετι ἐδυνηθη πλειω εἰπειν . Και ὁ Κυρος ἀκουσας του μεν | αὐτου ἠρξαντο ὁδον ποιειν τιλλοντες τους σταχυας . και οἱ Φαρισαιοι ἐλεγον αὐτῳ , Ἰδε τι ποιουσιν τοις σαββασιν ὁ |
φυσα εὐτονως και , ὁταν διαπυροι γενωνται οἱ λιθοι , ἐξελε αὐτους τῃ πυραγρᾳ : και ψυξας , κοψας , | μαστιζειν ; ἀκουσας δε ὁ ἑκατονταρχης προσελθων τῳ χιλιαρχῳ ἀπηγγειλεν λεγων , Τι μελλεις ποιειν ; ὁ γαρ ἀνθρωπος οὑτος |
το ἀποσταχθεν στρεψον παλιν εἰς την αὐτην τεφραν : και ἐξελε και βαλε παντα ὁμου εἰς φιαλην ὑελινον : και | μετα του Ναζαρηνου ἠσθα του Ἰησου . ὁ δε ἠρνησατο λεγων , Οὐτε οἰδα οὐτε ἐπισταμαι συ τι λεγεις . |
Παφλαγονες παρεχουσι : τα γαρ τ ' ἀναθηματα δαιτος . Φοινικη καρπον φοινικος και σεμιδαλιν : Καρχηδων δαπιδας και ποικιλα | : ἐνεδρευουσιν γαρ αὐτον ἐξ αὐτων ἀνδρες πλειους τεσσαρακοντα , οἱτινες ἀνεθεματισαν ἑαυτους μητε φαγειν μητε πιειν ἑως οὑ ἀνελωσιν |
τον Πτολεμαιον Ἰταλια , Γαλλια , Σικελια , Ἀπουλια , Φοινικη , Χαλδαϊκη , Ὀρχηνια . κατα μερος δε ὡς | τους ἱππεις ἀπερχεσθαι συν αὐτῳ ὑπεστρεψαν εἰς την παρεμβολην : οἱτινες εἰσελθοντες εἰς την Καισαρειαν και ἀναδοντες την ἐπιστολην τῳ |
ὑγειαν οὐτε ἀνδριαν οὐτε ἀλλα μυρια φαιη τις ἀν ἐν τοπωι εἰναι : οὐδε δη ὁ τοπος τοιουτος ὠν οἱος | : και εὐθυς ἀποστειλας ὁ βασιλευς σπεκουλατορα ἐπεταξεν ἐνεγκαι την κεφαλην αὐτου . και ἀπελθων ἀπεκεφαλισεν αὐτον ἐν τῃ φυλακῃ |
. : Φυλαρχος δε φησιν : οὐδεποτε προτερον ἐν οὐδενι τοπωι κυαμων Αἰγυπτιων οὐτε σπαρεντων οὐτ ' εἰ σπειρειε τις | πας ἀνηρ προσευχομενος ἠ προφητευων κατα κεφαλης ἐχων καταισχυνει την κεφαλην αὐτου : πασα δε γυνη προσευχομενη ἠ προφητευουσα ἀκατακαλυπτῳ |